Livre, Chap. |
[1, 3] |
ἔχει
δύναμιν.
Καθάπερ
οὖν
αὐτοὶ
|
τῷ |
αἰσθάνεσθαι
ἢ
τῷ
δύνασθαι
καὶ |
[1, 3] |
ὂν
καὶ
τὸ
μὴ
ὂν
|
τῷ |
αἰσθάνεσθαι
καὶ
τῷ
μὴ
αἰσθάνεσθαι |
[1, 3] |
Δοκεῖ
δὲ
μᾶλλον
τοῖς
πολλοῖς
|
τῷ |
αἰσθητῷ
καὶ
μὴ
αἰσθητῷ
διαφέρειν· |
[1, 5] |
κινήσεως
ἐν
τῷ
αὐξανομένῳ
καὶ
|
τῷ |
ἀλλοιουμένῳ·
ἐν
τούτοις
γὰρ
τὸ |
[1, 5] |
φθείρεσθαι
οὐχ
ὑπομένει,
ἐν
δὲ
|
τῷ |
ἀλλοιοῦσθαι
ἢ
αὐξάνεσθαι
ἢ
φθίνειν |
[1, 1] |
γίνεσθαι
καὶ
ἀπόλλυσθαι
ταὐτὸν
καθέστηκε
|
τῷ |
ἀλλοιοῦσθαι,
πολλὰ
δὲ
λέγει
τὰ |
[1, 8] |
πόρων
ποιήσει
διιόν·
εἰ
δὲ
|
τῷ |
ἅπτεσθαι,
καὶ
μὴ
πόρων
ὄντων |
[1, 5] |
οὖσαν
τὴν
αὐτὴν
καὶ
μίαν
|
τῷ |
ἀριθμῷ,
τῷ
λόγῳ
δὲ
μὴ |
[1, 5] |
ἁψάμενον
τοῦ
καυστοῦ,
οὕτως
ἐν
|
τῷ |
αὐξανομένῳ
καὶ
ὄντι
ἐντελεχείᾳ
σαρκὶ |
[1, 5] |
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
κινήσεως
ἐν
|
τῷ |
αὐξανομένῳ
καὶ
τῷ
ἀλλοιουμένῳ·
ἐν |
[1, 5] |
σώζειν
τῷ
λόγῳ
τὰ
ὑπάρχοντα
|
τῷ |
αὐξανομένῳ
καὶ
φθίνοντι.
Ταῦτα
δὲ |
[1, 8] |
ἑνί·
ἀδιαίρετον
γὰρ
ὂν
ἐν
|
τῷ |
αὐτῷ
ἕξει
τὰ
πάθη,
ὥστε |
[1, 5] |
νοῆσαι
ὥσπερ
εἴ
τις
μετροίη
|
τῷ |
αὐτῷ
μέτρῳ
ὕδωρ·
ἀεὶ
γὰρ |
[1, 5] |
Εἰ
δὲ
σώματι,
δύο
ἐν
|
τῷ |
αὐτῷ
σώματα
τόπῳ
ἔσται,
τό |
[1, 5] |
τὸ
σῶμα
μήτε
δύο
ἐν
|
τῷ |
αὐτῷ
τόπῳ
μεγέθη
μήτε
ἀσωμάτῳ |
[1, 7] |
τὸ
ποιοῦν
καὶ
τὸ
πάσχον
|
τῷ |
γένει
μὲν
ὅμοιον
εἶναι
καὶ |
[1, 4] |
πάθος
τὸ
αὐτὸ
ἐναντιώσεως
ἐν
|
τῷ |
γενομένῳ
καὶ
τῷ
φθαρέντι,
οἷον |
[1, 3] |
εἶναι
μόνην
τὴν
μὴ
ὑπολείπουσαν
|
τῷ |
γίνεσθαί
τι
ἀεὶ
ἔλαττον·
νῦν |
[1, 5] |
καὶ
ὑπομένοντος·
ἐν
μὲν
γὰρ
|
τῷ |
γίνεσθαί
τι
ἁπλῶς
ἢ
φθείρεσθαι |
[1, 5] |
εἴ
τι
κοινὸν
ἀμφοῖν
ὑπάρχει,
|
τῷ |
γινομένῳ
καὶ
τῷ
φθαρέντι,
οἷον |
[1, 7] |
μὲν
γένει
ταὐτὰ
καὶ
ὅμοια
|
τῷ |
δ´
εἴδει
ἀνόμοια,
τοιαῦτα
δὲ |
[1, 7] |
μὲν
ὅμοιον
εἶναι
καὶ
ταὐτό,
|
τῷ |
δ´
εἴδει
ἀνόμοιον
καὶ
ἐναντίον· |
[1, 3] |
οὖν
αὐτοὶ
τῷ
αἰσθάνεσθαι
ἢ
|
τῷ |
δύνασθαι
καὶ
ζῆν
καὶ
εἶναι |
[1, 8] |
δὲ
ἀδύνατον
καὶ
εἰ
πλείω
|
τῷ |
ἑνί·
ἀδιαίρετον
γὰρ
ὂν
ἐν |
[1, 5] |
σφαίρας·
τὰ
μὲν
γὰρ
ἐν
|
τῷ |
ἴσῳ
τόπῳ
μεταβάλλει
τοῦ
ὅλου |
[1, 8] |
τῶν
ὄγκων.
Ταῦτα
δ´
ἐν
|
τῷ |
κενῷ
φέρεσθαι
(κενὸν
γὰρ
εἶναι) |
[1, 10] |
τὴν
τροφὴν
οὔτε
τὸ
σχῆμα
|
τῷ |
κηρῷ
μιγνύμενον
σχηματίζειν
τὸν
ὄγκον· |
[1, 5] |
αὐτὴν
καὶ
μίαν
τῷ
ἀριθμῷ,
|
τῷ |
λόγῳ
δὲ
μὴ
μίαν.
Ἀλλὰ |
[1, 8] |
αἴσθησιν
καὶ
παριδόντες
αὐτὴν
ὡς
|
τῷ |
λόγῳ
δέον
ἀκολουθεῖν,
ἓν
καὶ |
[1, 5] |
γὰρ
διαφέρει
τροφὴ
καὶ
αὔξησις
|
τῷ |
λόγῳ.
Διὸ
τρέφεται
μὲν
ἕως |
[1, 5] |
τοῦτ´
ἀδύνατον·
δεῖ
γὰρ
σώζειν
|
τῷ |
λόγῳ
τὰ
ὑπάρχοντα
τῷ
αὐξανομένῳ |
[1, 10] |
μεμιγμένον,
ἐὰν
μὴ
βλέπῃ
ὀξύ,
|
τῷ |
Λυγκεῖ
δ´
οὐθὲν
μεμιγμένον)
οὐδὲ〉 |
[1, 7] |
τὸ
πάσχον
καὶ
τὸ
ποιοῦν
|
τῷ |
μὲν
γένει
ταὐτὰ
καὶ
ὅμοια |
[1, 5] |
καὶ
μεγέθους
καὶ
πάθους
ἐστί,
|
τῷ |
μὲν
λόγῳ
χωριστή,
τόπῳ
δ´ |
[1, 10] |
τὴν
αἴσθησιν
(καὶ
τὸ
αὐτὸ
|
τῷ |
μὲν
μεμιγμένον,
ἐὰν
μὴ
βλέπῃ
|
[1, 3] |
μὴ
ὂν
τῷ
αἰσθάνεσθαι
καὶ
|
τῷ |
μὴ
αἰσθάνεσθαι
διορίζουσιν,
ὥσπερ
τὸ |
[1, 3] |
ἢ
τῷ
οὐσίαν
εἶναι
ἢ
|
τῷ |
μή,
ἢ
τῷ
τὴν
μὲν |
[1, 7] |
ἐναντίον
γὰρ
εἶναι
τὸ
πολὺ
|
τῷ |
ὀλίγῳ.
Δημόκριτος
δὲ
παρὰ
τοὺς |
[1, 10] |
οὐδ´
ἕξει
τὸν
αὐτὸν
λόγον
|
τῷ |
ὅλῳ
τὸ
μόριον.
Φαμὲν
δ´, |
[1, 2] |
τυχὼν
εἴπειεν,
ὅτι
προσιόντος
αὐξάνονται
|
τῷ |
ὁμοίῳ
(πῶς
δὲ
τοῦτο,
οὐκέτι) |
[1, 3] |
τὸ
τὴν
ὕλην
διαφέρειν
ἢ
|
τῷ |
οὐσίαν
εἶναι
ἢ
τῷ
μή, |
[1, 8] |
μαλακόν.
Τὸ
δὲ
μαλακὸν
ἤδη
|
τῷ |
πάσχειν
τι
λέγεται·
τὸ
γὰρ |
[1, 6] |
ποιεῖν,
εἴπερ
τὸ
ποιοῦν
ἀντιθήσομεν
|
τῷ |
πάσχοντι,
τοῦτο
δ´
οἷς
ἡ |
[1, 5] |
δὴ
πρῶτον
πότερον
μόνως
ἐν
|
τῷ |
περὶ
ὅ
ἐστιν
αὐτῶν
ἡ |
[1, 8] |
γε
ἄτοπον,
τὸ
μόνον
ἀποδοῦναι
|
τῷ |
περιφερεῖ
σχήματι
τὸ
θερμόν·
ἀνάγκη |
[1, 6] |
διακρίσει
χρῶνται
καὶ
συγκρίσει
καὶ
|
τῷ |
ποιεῖν
καὶ
πάσχειν.
Ἔστι
δ´ |
[1, 6] |
πλείω
τὰ
στοιχεῖα
ποιοῦντες
γεννῶσι
|
τῷ |
ποιεῖν
καὶ
πάσχειν
ὑπ´
ἀλλήλων, |
[1, 3] |
οὐκ
ἐὰν
γῆ,
ἐν
δὲ
|
τῷ |
ποιῷ
ἐὰν
ἐπιστῆμον
ἀλλ´
οὐχ |
[1, 10] |
αὐτὴν
αὑτῆς
τοῖς
μορίοις
οὔτε
|
τῷ |
πυρί,
ἀλλὰ
τὸ
μὲν
πῦρ |
[1, 10] |
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ
τὴν
ὕλην
|
τῷ |
πυρὶ
μεμίχθαι
φαμὲν
οὐδὲ
μίγνυσθαι |
[1, 2] |
ἁπάντων
φροντίσαι,
ἤδη
δὲ
ἐν
|
τῷ |
πῶς
διαφέρειν.
Οὔτε
γὰρ
περὶ |
[1, 2] |
τινές
φασιν,
τὴν
δ´
ἐν
|
τῷ |
συνεχεῖ
μεταβολὴν
ἀλλοίωσιν.
Ἀλλὰ
τοῦτ´ |
[1, 10] |
Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
οὔτε
|
τῷ |
σώματι
τὴν
τροφὴν
οὔτε
τὸ |
[1, 5] |
μὲν
ὅτι
τὰ
ἀνομοιομερῆ
αὐξάνεται
|
τῷ |
τὰ
ὁμοιομερῆ
αὐξάνεσθαι
(σύγκειται
γὰρ |
[1, 3] |
μᾶλλον
τὴν
δὲ
μή,
ἢ
|
τῷ |
τὴν
μὲν
μᾶλλον
αἰσθητὴν
εἶναι |
[1, 3] |
εἶναι
ἢ
τῷ
μή,
ἢ
|
τῷ |
τὴν
μὲν
μᾶλλον
τὴν
δὲ |
[1, 8] |
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων,
ὥσπερ
ἐν
|
τῷ |
Τιμαίῳ
γέγραφε
Πλάτων.
Τοσοῦτον
γὰρ |
[1, 2] |
ταῦτ´
ἐστίν,
ἢ
ὥσπερ
ἐν
|
τῷ |
Τιμαίῳ
ἐπίπεδα.
Τοῦτο
μὲν
οὖν |
[1, 5] |
διὰ
τὸ
ὥσπερ
ἐν
ἀγγείῳ
|
τῷ |
ὕδατι
ἐνεῖναι
τὴν
ὕλην
αὐτοῦ. |
[1, 2] |
τὸ
δὲ
διαφέρει.
Ἐν
γὰρ
|
τῷ |
ὑποκειμένῳ
τὸ
μέν
ἐστι
κατὰ |
[1, 2] |
Ἐπεὶ
δ´
ᾤοντο
τἀληθὲς
ἐν
|
τῷ |
φαίνεσθαι,
ἐναντία
δὲ
καὶ
ἄπειρα |
[1, 5] |
ἀμφοῖν
ὑπάρχει,
τῷ
γινομένῳ
καὶ
|
τῷ |
φθαρέντι,
οἷον
εἰ
σῶμα.
Τὸ |
[1, 4] |
ἐναντιώσεως
ἐν
τῷ
γενομένῳ
καὶ
|
τῷ |
φθαρέντι,
οἷον
ὅταν
ἐξ
ἀέρος |
[1, 5] |
ηὐξῆσθαι,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐν
|
τῷ |
φθίνειν
ἔλαττον
γεγονέναι,
ἔτι
δὲ |