Livre, Chap. |
[1, 1] |
γῆν
ἐξ
ὕδατος
καὶ
ὕδωρ
|
ἐκ |
γῆς,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τῶν |
[1, 8] |
συντιθέμενα
δὲ
καὶ
περιπλεκόμενα
γεννᾶν·
|
ἐκ |
δὲ
τοῦ
κατ´
ἀλήθειαν
ἑνὸς |
[1, 8] |
ἀμφότεροι
λέγουσι
καὶ
ὡρισμένα
σχήμασιν.
|
Ἐκ |
δὴ
τούτων
αἱ
γενέσεις
καὶ |
[1, 1] |
γίνεται
συνιόντων
ἐκείνων,
ἐκεῖνα
δ´
|
ἐκ |
διαλύσεως,
στοιχειωδέστερα
ἐκεῖνα
καὶ
πρότερα |
[1, 5] |
οὐκ
ἔστιν
ἡ
αὔξησις
μεταβολὴ
|
ἐκ |
δυνάμει
μεγέθους,
ἐντελεχείᾳ
δὲ
μηδὲν |
[1, 5] |
καὶ
φθίνειν)
ποτέρως
ὑποληπτέον,
πότερον
|
ἐκ |
δυνάμει
μὲν
μεγέθους
καὶ
σώματος, |
[1, 3] |
πῶς
ἔστιν
ἁπλῆ
γένεσις,
εἴτ´
|
ἐκ |
δυνάμει
ὄντος
οὖσα
εἴτε
καί |
[1, 5] |
περὶ
πάθος
ἀλλοίωσις·
ἀμφότερα
δὲ
|
ἐκ |
δυνάμει
ὄντων
εἰς
ἐντελέχειαν
μεταβολὴ |
[1, 5] |
τοῦδε
εἰς
τόδε
μεταβολή,
οἷον
|
ἐκ |
δυνάμει
οὐσίας
εἰς
ἐντελεχείᾳ
οὐσίαν, |
[1, 3] |
καὶ
τί,
λέγω
δ´
οἷον
|
ἐκ |
κάμνοντος
ὑγιαῖνον
καὶ
κάμνον
ἐξ |
[1, 5] |
ποτέρως
ἡ
αὔξησις
γίνεται;
πότερον
|
ἐκ |
κεχωρισμένης
αὐτῆς
καθ´
αὑτὴν
τῆς |
[1, 10] |
δὲ
τὰ
μιγνύμενα
πρότερόν
τε
|
ἐκ |
κεχωρισμένων
συνιόντα
καὶ
δυνάμενα
χωρίζεσθαι |
[1, 1] |
μηδ´
ἐξ
ὕδατος
γῆν,
οὐδ´
|
ἐκ |
λευκοῦ
μέλαν
ἔσται
οὐδὲν
οὐδ´ |
[1, 1] |
λευκοῦ
μέλαν
ἔσται
οὐδὲν
οὐδ´
|
ἐκ |
μαλακοῦ
σκληρόν·
ὁ
δ´
αὐτὸς |
[1, 3] |
κάμνον
ἐξ
ὑγιαίνοντος,
ἢ
μικρὸν
|
ἐκ |
μεγάλου
καὶ
μέγα
ἐκ
μικροῦ, |
[1, 8] |
φάναι
ἀναγκαῖον
μὴ
εἶναι
κίνησιν.
|
Ἐκ |
μὲν
οὖν
τούτων
τῶν
λόγων, |
[1, 3] |
ἐκ
μὴ
ὄντος
τινός,
οἷον
|
ἐκ |
μὴ
λευκοῦ
ἢ
μὴ
καλοῦ, |
[1, 2] |
ἢ
ἁφαὶ
τοδὶ
παθοῦσαι,
ἄτοπον
|
ἐκ |
μὴ
μεγεθῶν
μέγεθος
εἶναι.
Ἔτι |
[1, 3] |
λεκτέον,
ὅτι
τρόπον
μέν
τινα
|
ἐκ |
μὴ
ὄντος
ἁπλῶς
γίνεται,
τρόπον |
[1, 3] |
ὄντος.
Ὥστε
ὁμοίως
καὶ
γίνεται
|
ἐκ |
μὴ
ὄντος
καὶ
φθείρεται
εἰς |
[1, 3] |
ὄν.
Τὶς
μὲν
γὰρ
γένεσις
|
ἐκ |
μὴ
ὄντος
τινός,
οἷον
ἐκ |
[1, 3] |
μὴ
ὄν,
ὁμοίως
καὶ
γίνεσθαι
|
ἐκ |
μὴ
ὄντος
φασίν,
ὅταν
ἐξ |
[1, 3] |
γένεσις,
ἁπλῶς
ἄν
τι
γίνοιτο
|
ἐκ |
μὴ
ὄντος,
ὥστ´
ἀληθὲς
ἂν |
[1, 3] |
τοῦ
ὑποκειμένου
εἴτε
μή,
γίνεται
|
ἐκ |
μὴ
ὄντος.
Ὥστε
ὁμοίως
καὶ |
[1, 3] |
τὸ
πρῶτον,
οὐσίας
ἔσται
γένεσις
|
ἐκ |
μὴ
οὐσίας.
Ὧι
δὲ
μὴ |
[1, 3] |
ἀπόφασις
ἔσται
καθόλου
πάντων,
ὥστε
|
ἐκ |
μηδενὸς
ἀνάγκη
γίνεσθαι
τὸ
γινόμενον. |
[1, 3] |
διετέλεσαν
οἱ
πρῶτοι
φιλοσοφήσαντες,
τὸ
|
ἐκ |
μηδενὸς
γίνεσθαι
προυπάρχοντος·
εἰ
δὲ |
[1, 2] |
οὐδὲν
παντάπασιν,
ὥστε
κἂν
γίνοιτο
|
ἐκ |
μηδενὸς
κἂν
εἴη
συγκείμενον,
καὶ |
[1, 3] |
μικρὸν
ἐκ
μεγάλου
καὶ
μέγα
|
ἐκ |
μικροῦ,
καὶ
τἆλλα
πάντα
τοῦτον |
[1, 1] |
λοιπῶν.
Ὥστ´
εἰ
μὴ
δυνατὸν
|
ἐκ |
πυρὸς
γενέσθαι
ὕδωρ
μηδ´
ἐξ |
[1, 2] |
ὥστε
ἢ
ἐξ
ἁφῶν
ἢ
|
ἐκ |
στιγμῶν
εἶναι.
Τὸ
δ´
ἐστὶν |
[1, 2] |
μέγεθος,
διαίρεσις
δ´
ἔσται,
ἢ
|
ἐκ |
στιγμῶν
ἔσται,
καὶ
ἀμεγέθη
ἐξ |
[1, 2] |
γίνοιτο
δ´
ἂν
πάλιν
ἤτοι
|
ἐκ |
στιγμῶν
ἢ
ὅλως
ἐξ
οὐδενός. |
[1, 2] |
φαινόμενον.
Ὁμοίως
δὲ
κἂν
ᾖ
|
ἐκ |
στιγμῶν,
οὐκ
ἔσται
ποσόν.
Ὁπότε |
[1, 1] |
στοιχεῖον·
ᾗ
δὲ
τοῦτο
μὲν
|
ἐκ |
συνθέσεως
γίνεται
συνιόντων
ἐκείνων,
ἐκεῖνα |
[1, 1] |
ἐστίν.
Δημόκριτος
δὲ
καὶ
Λεύκιππος
|
ἐκ |
σωμάτων
ἀδιαιρέτων
τἆλλα
συγκεῖσθαί
φασι, |
[1, 10] |
μὲν
ἑκάτερον
εἰς
τὸ
κρατοῦν
|
ἐκ |
τῆς
αὑτοῦ
φύσεως,
οὐ
γίνεται |
[1, 4] |
ὑποκειμένου
τοῦ
αὐτοῦ,
ἀλλ´
οἷον
|
ἐκ |
τῆς
γονῆς
αἷμα
πάσης
ἢ |
[1, 1] |
ἅπασαν
φύσιν
πλὴν
τοῦ
νείκους,
|
ἐκ |
τοῦ
ἑνὸς
γίνεσθαι
πάλιν
ἕκαστον. |
[1, 2] |
γίνεται
τοῦ
σώματος,
καὶ
οὕτως
|
ἐκ |
τοῦ
μεγέθους
σῶμά
τι
ἀπέρχεται, |
[1, 5] |
διαφορά,
οἷον
ὅτι
ἡ
μὲν
|
ἐκ |
τοῦδε
εἰς
τόδε
μεταβολή,
οἷον |
[1, 2] |
καὶ
διακρίσει,
ἀλλ´
ὅταν
μεταβάλλῃ
|
ἐκ |
τοῦδε
εἰς
τόδε
ὅλον.
Οἱ |
[1, 1] |
στοιχείων
οὐδέν,
ἀλλὰ
τἆλλα
πάντα
|
ἐκ |
τούτων,
ἅμα
δ´
ὅταν
εἰς |
[1, 5] |
τὰ
ὁμοιομερῆ
αὐξάνεσθαι
(σύγκειται
γὰρ
|
ἐκ |
τούτων
ἕκαστον)
ἔπειθ´
ὅτι
σὰρξ |
[1, 8] |
ἢ
ψεῦδος
ἢ
μάταιον,
φανερὸν
|
ἐκ |
τούτων
ἐστίν·
διαιρετῶν
δ´
ὄντων |
[1, 2] |
εἰς
ταῦτα
διαλύεται
καὶ
γίνεται
|
ἐκ |
τούτων;
ἢ
πῶς
χωρίζεται
ταῦτα; |
[1, 2] |
Ἴδοι
δ´
ἄν
τις
καὶ
|
ἐκ |
τούτων
ὅσον
διαφέρουσιν
οἱ
φυσικῶς |
[1, 2] |
τὴν
ἀλλοίωσιν
καὶ
τὴν
γένεσιν
|
ἐκ |
τούτων
ποιοῦσι,
διακρίσει
μὲν
καὶ |
[1, 8] |
οὐκ
ἂν
γενέσθαι
πλῆθος,
οὐδ´
|
ἐκ |
τῶν
ἀληθῶς
πολλῶν
ἕν,
ἀλλ´ |
[1, 2] |
ὅλως
ἕτερον
φαίνεσθαι
ἑνὸς
μετακινηθέντος·
|
ἐκ |
τῶν
αὐτῶν
γὰρ
τραγῳδία
καὶ |
[1, 5] |
τὰ
πάθη
χωριστά.
Φανερὸν
δὴ
|
ἐκ |
τῶν
διηπορημένων
ὅτι
οὐκ
ἔστιν |
[1, 10] |
καὶ
ἐφ´
ἑτέρων.
Φανερὸν
τοίνυν
|
ἐκ
|
τῶν
εἰρημένων
καὶ
ὅτι
ἔστι |
[1, 2] |
πολὺ
δύνανται
συνείρειν·
οἱ
δ´
|
ἐκ |
τῶν
πολλῶν
λόγων
ἀθεώρητοι
τῶν |
[1, 6] |
στοιχεῖα
γεννῶντες
καὶ
οἱ
τὰ
|
ἐκ |
τῶν
στοιχείων
διακρίσει
χρῶνται
καὶ |
[1, 3] |
κυρίως
μὲν
οὐδέν,
ἀεὶ
δ´
|
ἔκ |
τινος
καὶ
τί,
λέγω
δ´ |
[1, 5] |
σώζηται
καὶ
φθῖνον,
αὐξάνεται
δὲ
|
οὐκ |
ἀεί,
καὶ
ἡ
τροφὴ
τῇ |
[1, 5] |
ἢ
κενὸν
ἔσται
καὶ
σῶμα
|
οὐκ |
αἰσθητόν.
Τούτων
δὲ
τὸ
μὲν |
[1, 6] |
οὖν
πάντα
εἶναι
τοιαῦτα
φάσκειν
|
οὐκ |
ἀληθές,
ἀλλ´
ἐν
ὅσοις
τὸ |
[1, 3] |
διώκοντες
τἀληθές,
αὐτὸ
δὲ
λέγοντες
|
οὐκ |
ἀληθές.
Συμβαίνει
δὴ
κατὰ
δόξαν |
[1, 5] |
οὔ.
Διὰ
τί
δὴ
οὖν
|
οὐκ |
ἄμφω
ηὔξηται;
μεῖζον
γὰρ
καὶ |
[1, 8] |
δὲ
τοῦ
κατ´
ἀλήθειαν
ἑνὸς
|
οὐκ |
ἂν
γενέσθαι
πλῆθος,
οὐδ´
ἐκ |
[1, 3] |
ἑτέρα
ἑκατέρου
ἡ
ὕλη,
ἢ
|
οὐκ |
ἂν
γί
νοιτο
ἐξ
ἀλλήλων |
[1, 8] |
κενὸν
οὐκ
ὄν,
κινηθῆναι
δ´
|
οὐκ |
ἂν
δύνασθαι
μὴ
ὄντος
κενοῦ |
[1, 9] |
ἔστι
σῶμα
ἀδιαίρετον
ἢ
πλάτος,
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
πάντῃ
παθητικόν,
ἀλλ´ |
[1, 6] |
μὴ
ἐξ
ἑνὸς
ἦν
ἅπαντα,
|
οὐκ |
ἂν
ἦν
τὸ
ποιεῖν
καὶ |
[1, 8] |
δὲ
τὸ
ἓν
κατασκευάζουσιν
ὡς
|
οὐκ |
ἂν
κίνησιν
οὖσαν
ἄνευ
κενοῦ |
[1, 8] |
πρὸς
τὴν
αἴσθησιν
ὁμολογούμενα
λέγοντες
|
οὐκ |
ἀναιρήσουσιν
οὔτε
γένεσιν
οὔτε
φθορὰν |
[1, 3] |
ὄντων
ἀπέρχεται,
διὰ
τί
ποτ´
|
οὐκ |
ἀνήλωται
πάλαι
καὶ
φροῦδον
τὸ |
[1, 10] |
ἅπερ
ἦσαν
πρὶν
μιχθῆναι,
καὶ
|
οὐκ |
ἀπολωλότα·
τοῦτο
γὰρ
ὁ
λόγος |
[1, 5] |
δ´
ἥ
γε
τοιαύτη
μεταβολὴ
|
οὐκ |
αὐξήσεως
ἴδιος
ἀλλὰ
γενέσεως
ὅλως. |
[1, 5] |
αὑτό·
γένεσις
γὰρ
ἂν
ἦν,
|
οὐκ |
αὔξησις·
ἀλλὰ
τὸ
αὐξανόμενον
τούτῳ. |
[1, 5] |
γὰρ
ἂν
εἴη
σώματος
μᾶλλον,
|
οὐκ |
αὔξησις.
Ληπτέον
δὴ
μᾶλλον
οἷον |
[1, 6] |
τὸν
λυποῦντα
ἅπτεσθαι
ἡμῶν,
ἀλλ´
|
οὐκ |
αὐτοὶ
ἐκείνου.
Περὶ
μὲν
οὖν |
[1, 3] |
μὲν
οὐσίᾳ
ἐὰν
πῦρ
ἀλλ´
|
οὐκ |
ἐὰν
γῆ,
ἐν
δὲ
τῷ |
[1, 10] |
τὸ
μὲν
εἶναι
τὸ
δ´
|
οὐκ |
εἶναι,
τὴν
δὲ
μίξιν
ὁμοίως |
[1, 8] |
τὴν
ἁφὴν
μόνον·
κενὸν
γὰρ
|
οὐκ |
εἶναί
φησιν·
καὶ
περὶ
μὲν |
[1, 2] |
ὡς
ἑκάστη·
πλείους
δὲ
μιᾶς
|
οὐκ |
εἰσίν·
ἐφεξῆς
γὰρ
οὐκ
εἰσίν, |
[1, 2] |
μιᾶς
οὐκ
εἰσίν·
ἐφεξῆς
γὰρ
|
οὐκ |
εἰσίν,
ὥστ´
οὐ
πάντῃ·
εἰ |
[1, 5] |
τοῦτο
παθόν,
καὶ
τὸ
κινοῦν
|
οὐκ |
ἐν
τούτῳ.
Ἐπεὶ
δὲ
διηπόρηται |
[1, 2] |
καὶ
οὐκ
εὔποροι
διαλύειν
ὡς
|
οὐκ |
ἐνδέχεται
ἄλλως
ἔχειν.
Εἴτε
μή |
[1, 9] |
καὶ
τίνα
φασὶ
μέν
τινες
|
οὐκ |
ἐνδέχεται
δέ,
διωρίσθω
τοῦτον
τὸν |
[1, 5] |
αἰσθητόν.
Τούτων
δὲ
τὸ
μὲν
|
οὐκ |
ἐνδέχεται,
τὸ
δὲ
ἀναγκαῖον
ἔν |
[1, 5] |
δεῖ
μέγεθος
τὸ
αὐξανόμενον,
ὥστ´
|
οὐκ |
ἐξ
ἀμεγέθους
ὕλης
δεῖ
εἶναι |
[1, 5] |
φαίνεται
γὰρ
τὸ
μὲν
ἀλλοιούμενον
|
οὐκ |
ἐξ
ἀνάγκης
μεταβάλλον
κατὰ
τόπον, |
[1, 7] |
ἢ
μέλαιναν
εἶναι
τὴν
γραμμήν·
|
οὐκ |
ἐξίστησι
γὰρ
ἄλληλα
τῆς
φύσεως |
[1, 2] |
δὲ
κἂν
ᾖ
ἐκ
στιγμῶν,
|
οὐκ |
ἔσται
ποσόν.
Ὁπότε
γὰρ
ἥπτοντο |
[1, 2] |
σύγκρισις
ἡ
γένεσις,
ἢ
ὅλως
|
οὐκ |
ἔστι
γένεσις
ἢ
ἀλλοίωσις,
ἢ |
[1, 1] |
ἁπλῆς
λεκτέον,
πότερον
ἔστιν
ἢ
|
οὐκ |
ἔστι
καὶ
πῶς
ἔστιν,
καὶ |
[1, 10] |
αὐτὴ
ὕλη.
Τούτων
μὲν
οὖν
|
οὐκ |
ἔστι
μίξις·
διὸ
οὐδ´
ἡ |
[1, 10] |
γὰρ
οὕτω
διαιρεθῆναι.
Ἢ
οὖν
|
οὐκ |
ἔστι
μίξις,
ἢ
λεκτέον
τοῦτο |
[1, 2] |
ᾗ
λανθάνει,
λέγωμεν.
Ἐπεὶ
γὰρ
|
οὐκ |
ἔστι
στιγμὴ
στιγμῆς
ἐχομένη,
τὸ |
[1, 5] |
ἐνδεχόμενον,
κατὰ
δὲ
τὴν
ὕλην
|
οὐκ |
ἔστιν·
δεῖ
γὰρ
νοῆσαι
ὥσπερ |
[1, 10] |
γίνεσθαι
παρ´
ὁτιοῦν.
Ἐπεὶ
δ´
|
οὐκ |
ἔστιν
εἰς
τἀλάχιστα
διαιρεθῆναι,
οὐδὲ〉 |
[1, 5] |
δὴ
ἐκ
τῶν
διηπορημένων
ὅτι
|
οὐκ |
ἔστιν
ἡ
αὔξησις
μεταβολὴ
ἐκ |
[1, 2] |
αὖ
λόγοι
ἕτεροι
ἀναγκαστικοὶ
καὶ
|
οὐκ |
εὔποροι
διαλύειν
ὡς
οὐκ
ἐνδέχεται |
[1, 5] |
εἰ
σῶμα.
Τὸ
δ´
ὕδωρ
|
οὐκ |
ηὔξηται
οὐδ´
ὁ
ἀήρ,
ἀλλὰ |
[1, 8] |
ἀκίνητον·
τὸ
μὲν
γὰρ
κενὸν
|
οὐκ |
ὄν,
κινηθῆναι
δ´
οὐκ
ἂν |
[1, 10] |
εἶναι
μεμιγμένα
τά
γε
ὅλως
|
οὐκ |
ὄντα.
Οὗτος
μὲν
οὖν
ὁ |