Livre, Chap. |
[1, 3] |
τὴν
μὴ
ὑπολείπουσαν
τῷ
γίνεσθαί
|
τι |
ἀεὶ
ἔλαττον·
νῦν
δὲ
τοῦτο |
[1, 2] |
διελὼν
συνθῶ
τὸ
ξύλον
ἤ
|
τι |
ἄλλο,
πάλιν
ἴσον
τε
καὶ |
[1, 2] |
οὕτως
ἐκ
τοῦ
μεγέθους
σῶμά
|
τι |
ἀπέρχεται,
ὁ
αὐτὸς
λόγος,
ἐκεῖνο |
[1, 5] |
ἐν
μὲν
γὰρ
τῷ
γίνεσθαί
|
τι |
ἁπλῶς
ἢ
φθείρεσθαι
οὐχ
ὑπομένει, |
[1, 3] |
τρόπον
τούτῳ
διοίσει
τὸ
ἁπλῶς
|
τι |
γίνεσθαι
καὶ
φθείρεσθαι
τοῦ
μὴ |
[1, 3] |
σημαίνει,
οὐ
λέγεται
ἁπλῶς,
ἀλλά
|
τι |
γίνεσθαι.
Οὐ
μὴν
ἀλλ´
ὁμοίως |
[1, 3] |
φθορά.
Τοδὶ
δὲ
γίνεται
μέν
|
τι, |
γίνεται
δ´
ἁπλῶς
οὔ·
φαμὲν |
[1, 3] |
καὶ
περὶ
φθορᾶς.
Εἰ
γάρ
|
τι |
γίνεται,
δῆλον
ὡς
ἔσται
δυνάμει |
[1, 3] |
ἁπλῶς
ἔσται
γένεσις,
ἁπλῶς
ἄν
|
τι |
γίνοιτο
ἐκ
μὴ
ὄντος,
ὥστ´ |
[1, 3] |
τούτων,
πρῶτον
θεωρητέον
πότερόν
ἐστί
|
τι |
γινόμενον
ἁπλῶς
καὶ
φθειρόμενον,
ἢ |
[1, 5] |
Ἀπορήσειε
δ´
ἄν
τις
ποῖόν
|
τι |
δεῖ
εἶναι
τὸ
ᾧ
αὐξάνεται. |
[1, 5] |
φθίσις
μείωσις.
Διὸ
δὴ
ἔχειν
|
τι |
δεῖ
μέγεθος
τὸ
αὐξανόμενον,
ὥστ´ |
[1, 7] |
οὖν
εἰς
ἐκεῖνο
βλέψαντες
ταὐτόν
|
τι |
δεῖν
ᾠήθησαν
τὸ
ποιοῦν
ἔχειν |
[1, 2] |
μέγεθος.
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
εἴ
|
τι |
διαιρουμένου
οἷον
ἔκπρισμα
γίνεται
τοῦ |
[1, 7] |
ὕλῃ
τὸ
θερμόν·
εἰ
δέ
|
τι |
εἴη
θερμὸν
χωριστόν,
τοῦτο
οὐθὲν |
[1, 2] |
ἀπορίαν,
εἴ
τις
θείη
σῶμά
|
τι |
εἶναι
καὶ
μέγεθος
πάντῃ
διαιρετόν, |
[1, 5] |
καθ´
αὑτὸ
ἢ
κατὰ
συμβεβηκός
|
τι |
εἶναι,
συμβήσεται
πολλὰ
καὶ
ἀδύνατα. |
[1, 7] |
ἀλλὰ
κἂν
ἕτερα
ὄντα
ποιῇ
|
τι |
εἰς
ἄλληλα,
οὐχ
ᾗ
ἕτερα |
[1, 10] |
ψεῦδος·
ἀδύνατον
γάρ
ἐστι
μιχθῆναί
|
τι |
ἕτερον
ἑτέρῳ,
καθάπερ
λέγουσί
τινες· |
[1, 7] |
σιτίον
ποιοῦν
καὶ
αὐτὸ
πάσχει
|
τι· |
ἢ
γὰρ
θερμαίνεται
ἢ
ψύχεται |
[1, 3] |
δὲ
τὸ
μὲν
εἶναι
τόδε
|
τι |
ἢ
οὐσίαν
οὐχ
ὑπάρξει,
τῶν |
[1, 7] |
τῆς
ἐναντιολογίας
ὅτι
δέον
ὅλον
|
τι |
θεωρῆσαι
μέρος
τι
τυγχάνουσι
λέγοντες |
[1, 8] |
ἐὰν
πάσχῃ
ᾗπερ
ψύχεται,
ταύτῃ
|
τι |
καὶ
ἄλλο
ποιήσει
ἢ
πείσεται. |
[1, 3] |
κατὰ
δ´
ἀλήθειαν
μᾶλλον
τόδε
|
τι |
καὶ
εἶδος
ταῦτα
τῆς
γῆς. |
[1, 6] |
εἶναι
ἁπτομένου
ἅπτεσθαι.
Ὥστε
εἴ
|
τι |
κινεῖ
ἀκίνητον
ὄν,
ἐκεῖνο
μὲν |
[1, 5] |
ἀλλ´
ἢ
οὐδενὸς
ἢ
εἴ
|
τι |
κοινὸν
ἀμφοῖν
ὑπάρχει,
τῷ
γινομένῳ |
[1, 8] |
δὲ
μαλακὸν
ἤδη
τῷ
πάσχειν
|
τι |
λέγεται·
τὸ
γὰρ
ὑπεικτικὸν
μαλακόν. |
[1, 2] |
οὐδὲν
διώρισεν,
ὥσπερ
λέγομεν,
ὅ
|
τι |
μὴ
κἂν
ὁ
τυχὼν
εἴπειεν, |
[1, 3] |
ἁπλῶς
γίνεσθαι
λέγεσθαι,
τὰ
δέ
|
τι |
μόνον,
μὴ
τῇ
ἐξ
ἀλλήλων |
[1, 8] |
ὁπηλικονοῦν,
ἢ
τὸ
κενὸν
ἄλλο
|
τι |
οἴεσθαι
λέγειν
πλὴν
χώραν
σώματος, |
[1, 5] |
τὸ
αὐξανόμενον,
πότερον
ᾧ
προστίθεταί
|
τι, |
οἷον
εἰ
τὴν
κνήμην
αὐξάνει, |
[1, 2] |
γὰρ
οἷόν
τε·
ἔσται
γάρ
|
τι |
οὐ
διῃρημένον,
ἦν
δὲ
πάντῃ |
[1, 2] |
διαίρεσιν;
εἰ
γὰρ
καὶ
ἔστι
|
τι |
πάθος,
ἀλλὰ
πῶς
εἰς
ταῦτα |
[1, 7] |
θερμαίνεται
ἢ
ψύχεται
ἢ
ἄλλο
|
τι |
πάσχει
ἅμα
ποιοῦν.
Ἔστι
δὲ |
[1, 8] |
οἱ
πόροι·
εἰ
γὰρ
ταύτῃ
|
τι |
πάσχει
τὸ
πᾶν,
κἂν
μὴ |
[1, 7] |
εἴ
τε
ὑπὸ
τοῦ
ὁμοίου
|
τι |
πάσχειν
δυνατόν,
καὶ
αὐτὸ
ὑφ´ |
[1, 6] |
ταῦτ´
ἀλλήλων
ἁπτικά·
κἂν
εἴ
|
τι |
ποιεῖ,
τὸ
δὲ
πάσχει
κυρίως, |
[1, 6] |
πάντα
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ἤ
|
τι |
πρῶτον
ἓν
αὐτῶν
ἐστιν,
ἀνάγκη |
[1, 3] |
λέγοντες
ὅτι
τὰ
μὲν
τόδε
|
τι |
σημαίνει
τὰ
δ´
οὔ,
διὰ |
[1, 3] |
κατηγορίαις·
τὰ
μὲν
γὰρ
τόδε
|
τι |
σημαίνει,
τὰ
δὲ
τοιόνδε,
τὰ |
[1, 3] |
γὰρ
μᾶλλον
αἱ
διαφοραὶ
τόδε
|
τι |
σημαίνουσι,
μᾶλλον
οὐσία,
ἧς
δὲ |
[1, 10] |
Φαμὲν
δ´,
εἴπερ
δεῖ
μεμίχθαι
|
τι, |
τὸ
μιχθὲν
ὁμοιομερὲς
εἶναι,
καὶ |
[1, 1] |
γένεσιν.
Ὅσοι
μὲν
γὰρ
ἕν
|
τι |
τὸ
πᾶν
λέγουσιν
εἶναι
καὶ |
[1, 7] |
μὲν
ποιοῦντος
ὅταν
ὑπάρχῃ,
γίνεταί
|
τι |
τὸ
πάσχον,
τῶν
δ´
ἕξεων |
[1, 4] |
μεταβολὰς
ἀλλήλων.
Ἐπειδὴ
οὖν
ἐστί
|
τι |
τὸ
ὑποκείμενον
καὶ
ἕτερον
τὸ |
[1, 3] |
τὸ
φθειρόμενον.
Πότερον
οὖν
ὑπάρξει
|
τι |
τούτῳ
τῶν
ἄλλων
ἐντελεχείᾳ;
λέγω |
[1, 7] |
δέον
ὅλον
τι
θεωρῆσαι
μέρος
|
τι |
τυγχάνουσι
λέγοντες
ἑκάτεροι·
τό
τε |
[1, 3] |
οὐχ
ὑπάρξει,
τῶν
δ´
ἄλλων
|
τι |
τῶν
εἰρημένων,
ἔσται,
καθάπερ
εἴπομεν, |
[1, 3] |
μὴ
ὄν.
Εἴπερ
οὖν
ἀεί
|
τι |
τῶν
ὄντων
ἀπέρχεται,
διὰ
τί |
[1, 2] |
ἢ
ὀστᾶ
ἢ
τῶν
ἄλλων
|
τι |
τῶν
τοιούτων,
οὐδέν·
ἔτι
οὔτε |
[1, 7] |
ᾗ
ἕτερα
ἀλλ´
ᾗ
ταὐτόν
|
τι |
ὑπάρχει,
ταύτῃ
τοῦτο
συμβαίνειν
αὐτοῖς. |
[1, 5] |
τὸ
τί
ἐστι,
πάθος
δέ
|
τι |
ὑπάρχει
τῶν
καθ´
αὑτό,
ὃ |
[1, 4] |
ἀναίσθητον.
Ἐν
δὲ
τούτοις
ἄν
|
τι |
ὑπομένῃ
πάθος
τὸ
αὐτὸ
ἐναντιώσεως |
[1, 1] |
τούτοις
τὴν
ἀλλοίωσιν
εἶναι
μέν
|
τι |
φάναι
παρὰ
τὴν
γένεσιν,
ἀδύνατον |
[1, 2] |
δὲ
μὴ
σῶμα
ἀλλ´
εἶδός
|
τι |
χωριστὸν
ἢ
πάθος
ὃ
ἀπῆλθεν, |
[1, 10] |
ὁ
γὰρ
καττίτερος
ὡς
πάθος
|
τι |
ὢν
ἄνευ
ὕλης
τοῦ
χαλκοῦ
|