Livre, Chap. |
[1, 5] |
τοιαύτη
μεταβολὴ
οὐκ
αὐξήσεως
ἴδιος
|
ἀλλὰ |
γενέσεως
ὅλως.
Ἡ
γὰρ
αὔξησίς |
[1, 5] |
γέγονεν·
οὐ
γὰρ
αὔξησις
τοῦτο
|
ἀλλὰ |
γένεσις
μὲν
τοῦ
εἰς
ὃ |
[1, 3] |
μὲν
οὐ
λέγεται
ἁπλῶς
γίνεσθαι
|
ἀλλὰ |
γίνεσθαι
ἐπιστῆμον,
τὸ
δὲ
φυόμενον |
[1, 6] |
καὶ
ἡ
ψυχρότης
εἰς
ἄλληλα,
|
ἀλλὰ |
δῆλον
ὅτι
τὸ
ὑποκείμενον,
ὥστε |
[1, 6] |
δ´
ἁπτόμενον
μὴ
ἅπτεσθαι
ἁπτομένου·
|
ἀλλὰ |
διὰ
τὸ
κινεῖν
κινούμενα
τὰ |
[1, 5] |
οὐ
τοῦ
ὕδατος
ἔσται
μεταβάλλοντος,
|
ἀλλὰ |
διὰ
τὸ
ὥσπερ
ἐν
ἀγγείῳ |
[1, 6] |
τὸ
ποιοῦν
κινεῖν.
Οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
διαφέρει
γε
καὶ
δεῖ
διορίζειν· |
[1, 2] |
ἄμφω
ἐντελεχείᾳ
ἀδιαίρετον
καὶ
διῃρημένον,
|
ἀλλὰ |
διῃρημένον
καθ´
ὁτιοῦν
σημεῖον.
Οὐδὲν |
[1, 8] |
οὐ
μόνον
ἀριθμῷ
ἔσται
μία
|
ἀλλὰ |
καὶ
δυνάμει.
Ὅσοι
μὲν
οὖν |
[1, 8] |
ἐπὶ
τῶν
ποιούντων
καὶ
πασχόντων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
μίγνυσθαί
φησιν
ὅσων
οἱ |
[1, 1] |
ἄλλων
ἕκαστον,
οὐ
τότε
μόνον
|
ἀλλὰ |
καὶ
νῦν,
μεταβάλλοντά
γε
τοῖς |
[1, 2] |
ἀδιαίρετα
καὶ
μεγέθη.
Οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
ταῦτα
θεμένοις
οὐχ
ἧττον |
[1, 5] |
διαφέρει
οὐ
μόνον
περὶ
ὃ
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὣς
τοῦ
τε
γινομένου |
[1, 9] |
μόνον
ἁπτόμενον
θερμαίνει
τὸ
πῦρ,
|
ἀλλὰ |
κἂν
ἄποθεν
ᾖ·
τὸν
μὲν |
[1, 7] |
καὶ
διαφέροντα
πάσχειν
ὑπ´
ἀλλήλων,
|
ἀλλὰ |
κἂν
ἕτερα
ὄντα
ποιῇ
τι |
[1, 8] |
εἶναι
ἕν,
ὥστε
οὐδὲ
πολλά,
|
ἀλλὰ |
κενὸν
τὸ
ὅλον·
εἰ
δὲ |
[1, 10] |
φύσεως,
οὐ
γίνεται
δὲ
θάτερον,
|
ἀλλὰ |
μεταξὺ
καὶ
κοινόν.
Φανερὸν
οὖν |
[1, 2] |
πᾶν
σημεῖον
(οὐ
γὰρ
δυνατόν)
|
ἀλλὰ |
μέχρι
του.
Ἀνάγκη
ἄρα
ἄτομα |
[1, 3] |
οὐσίας
γένεσις
καὶ
τοῦ
τοῦδε,
|
ἀλλὰ |
μὴ
τοῦ
τοιοῦδε
καὶ
τοσοῦδε |
[1, 2] |
οὐδενός.
Καὶ
τοῦτο
πῶς
δυνατόν;
|
ἀλλὰ |
μὴν
ὅτι
γε
διαιρεῖται
εἰς |
[1, 10] |
ἡ
μίξις,
οὐθὲν
συμβήσεται
τούτων,
|
ἀλλὰ |
μόνον
μεμιγμένα
πρὸς
τὴν
αἴσθησιν |
[1, 1] |
Ἐμπεδοκλῆς,
ὅτι
φύσις
οὐδενός
ἐστιν,
|
ἀλλὰ |
μόνον
μίξις
τε
διάλλαξίς
τε |
[1, 8] |
εἶναι
δοκεῖν
καὶ
τὸν
κρύσταλλον,
|
ἀλλὰ |
μόνον
τὰ
καλὰ
καὶ
τὰ |
[1, 8] |
ἕτερον
στερεὸν
παρὰ
τοὺς
πόρους,
|
ἀλλὰ |
πᾶν
κενόν.
Ἀνάγκη
ἄρα
τὰ |
[1, 3] |
μηδ´
ὄν;
εἰ
γὰρ
μηδὲν
|
ἀλλὰ |
πάντα
δυνάμει,
χωριστόν
τε
συμβαίνει |
[1, 9] |
μὲν
τῇ
δ´
οὐ
πάσχειν,
|
ἀλλὰ |
πάντῃ
καθ´
ὅσον
ἐστὶ
τοιοῦτον, |
[1, 2] |
γὰρ
καὶ
ἔστι
τι
πάθος,
|
ἀλλὰ |
πῶς
εἰς
ταῦτα
διαλύεται
καὶ |
[1, 1] |
ἑτέρου
γίνεσθαι
τῶν
στοιχείων
οὐδέν,
|
ἀλλὰ |
τἆλλα
πάντα
ἐκ
τούτων,
ἅμα |
[1, 2] |
καὶ
περὶ
γενέσεως
οὐ
πάσης
|
ἀλλὰ |
τῆς
τῶν
στοιχείων·
πῶς
δὲ |
[1, 3] |
ὕστερον
εἰρημένον
οὐ
τοῦτο
διαπορεῖ,
|
ἀλλὰ |
τί
ποτε
τὸ
μανθάνον
μὲν |
[1, 5] |
γὰρ
ἂν
ἦν,
οὐκ
αὔξησις·
|
ἀλλὰ |
τὸ
αὐξανόμενον
τούτῳ.
Τί
οὖν |
[1, 6] |
τὸ
λευκὸν
καὶ
τὸ
θερμόν·
|
ἀλλὰ |
τὸ
κινεῖν
ἐπὶ
πλέον
τοῦ |
[1, 6] |
οὐχ
ὁμοίως
κινεῖ
τὸ
κινούμενον,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
ἀνάγκη
κινούμενον
καὶ |
[1, 5] |
οὐκ
ηὔξηται
οὐδ´
ὁ
ἀήρ,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
ἀπόλωλε
τὸ
δὲ |
[1, 10] |
θατέρου
δὲ
φθαρέντος
οὐ
μεμίχθαι,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
εἶναι
τὸ
δ´ |
[1, 10] |
τοῖς
μορίοις
οὔτε
τῷ
πυρί,
|
ἀλλὰ
|
τὸ
μὲν
πῦρ
γίνεσθαι,
τὴν |
[1, 5] |
καὶ
οὐχ
ὁτῳοῦν
παντὶ
προσγίνεται,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
ὑπεκρεῖ
τὸ
δὲ |