Alphabétiquement     [«   »]
ἐγχωρεῖν 1
ἔδει 1
ἔδοξε 1
εἰ 55
Εἰ 19
εἴ 11
εἴδει 3
Fréquences     [«    »]
54 εἰς
53 οἷον
53 περὶ
55 εἰ
56 τι
60 ἐν
64 τῷ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la production et de la destruction des choses, livre I

εἰ


Livre, Chap.
[1, 10]   τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον κἂν  εἰ   ἀμφοτέρων συνελθόντων ἔφθαρται τῶν μιγνυμένων
[1, 4]   οἷον ὅταν ἐξ ἀέρος ὕδωρ,  εἰ   ἄμφω διαφανῆ ψυχρά, οὐ
[1, 9]   ἅπτεσθαι δέ, διαιρετὸν εἶναι·  εἰ   γὰρ διακρίνεσθαι δύναται κατὰ τὰς
[1, 2]   οὕτως ὥστε πάντῃ διαίρεσιν γενέσθαι  (εἰ   γὰρ ἦν ἐχομένη στιγμὴ στιγμῆς,
[1, 2]   οὖν ἔστι παρὰ τὴν διαίρεσιν;  εἰ   γὰρ καὶ ἔστι τι πάθος,
[1, 2]   οὐκ εἰσίν, ὥστ´ οὐ πάντῃ·  εἰ   γὰρ κατὰ μέσον διαιρετόν, καὶ
[1, 3]   δὲ μὴ τόδε μηδ´ ὄν;  εἰ   γὰρ μηδὲν ἀλλὰ πάντα δυνάμει,
[1, 2]   ἔσται ὅπερ τὴν διαίρεσιν διαφεύγει;  εἰ   γὰρ πάντῃ διαιρετόν, καὶ τοῦτο
[1, 8]   τῶν πόρων, περίεργον οἱ πόροι·  εἰ   γὰρ ταύτῃ τι πάσχει τὸ
[1, 5]   ἐντελεχείᾳ σάρκα. Οὐκοῦν ἅμα ὄντος·  εἰ   γὰρ χωρίς, γένεσις. Ἔστι μὲν
[1, 5]   καὶ ἀδύνατα. Λέγω δ´ οἷον  εἰ   γίνεται ἀὴρ ἐξ ὕδατος, οὐ
[1, 6]   ἕκαστον γίνεταί πως, καὶ  εἰ   γίνεται, πότερον ἐξ ἀλλήλων γίνεται
[1, 8]   εἰ μὲν γὰρ ἕτερον, παθητικόν·  εἰ   δ´ αὐτὸ αὑτὸ ἕκαστον,
[1, 7]   οὖν ἴσως ἀδύνατον εἶναι χωριστόν·  εἰ   δ´ ἐστὶν ἔνια τοιαῦτα, ἐπ´
[1, 8]   πολλά, ἀλλὰ κενὸν τὸ ὅλον·  εἰ   δὲ τῇ μὲν τῇ δὲ
[1, 7]   ἔχει ἐν ὕλῃ τὸ θερμόν·  εἰ   δέ τι εἴη θερμὸν χωριστόν,
[1, 3]   τὸ ἐκ μηδενὸς γίνεσθαι προυπάρχοντος·  εἰ   δὲ τὸ μὲν εἶναι τόδε
[1, 9]   παθητικόν, ἀλλ´ οὐδὲ συνεχὲς οὐδέν·  εἰ   δὲ τοῦτο ψεῦδος καὶ πᾶν
[1, 8]   διὰ τῶν πόρων ποιήσει διιόν·  εἰ   δὲ τῷ ἅπτεσθαι, καὶ μὴ
[1, 5]   τὸ ἀπολαῦσαν αὐτοῦ σῶμα, οἷον  εἰ   εἰσελθὸν γένοιτο πνεῦμα. Ἀλλ´ ἔφθαρταί
[1, 8]   ὁμοίως ἔσται πλῆρες. Ἀλλὰ μὴν  εἰ   καὶ κενὰ μὲν ταῦτα, ἀνάγκη
[1, 2]   ἔστι γένεσις ἀλλοίωσις,  εἰ   καὶ τοῦτο διαλῦσαι χαλεπὸν ὂν
[1, 2]   γὰρ τοῦτο πλεῖστον. Καὶ πάλιν  εἰ   μεγέθη, πότερον, ὡς Δημόκριτος καὶ
[1, 8]   Ἔτι δὲ τί τὸ κινοῦν;  εἰ   μὲν γὰρ ἕτερον, παθητικόν· εἰ
[1, 8]   δὲ τὸ πόρους ποιεῖν περίεργον·  εἰ   μὲν γὰρ μηδὲν ποιεῖ κατὰ
[1, 8]   τὰ δὲ γήινα τὸν ὄγκον;  εἰ   μὲν γὰρ μία φύσις ἐστὶν
[1, 8]   κινήσεώς φασι τὰ πάθη συμβαίνειν,  εἰ   μὲν καὶ πεπληρωμένων τῶν πόρων,
[1, 5]   εἴ γ´ ἔν τινι ὑπάρξει,  εἰ   μὲν κεχωρισμένον οὕτως ὥστε μὴ
[1, 5]   ἀσωμάτῳ αὐξάνεσθαι σώματι·  εἰ   μὲν οὖν ἀσωμάτῳ, ἔσται χωριστὸν
[1, 5]   Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπ´ ἀλλοιώσεως,  εἰ   μένει σὰρξ οὖσα καὶ τὸ
[1, 2]   εἴη τοῦτο πάντῃ διῃρημένον, καὶ  εἰ   μὴ ἅμα διῄρηται· κἂν εἰ
[1, 1]   καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν. Ὥστ´  εἰ   μὴ δυνατὸν ἐκ πυρὸς γενέσθαι
[1, 6]   τοῦτ´ ὀρθῶς λέγει Διογένης, ὅτι  εἰ   μὴ ἐξ ἑνὸς ἦν ἅπαντα,
[1, 5]   χωριστή, τόπῳ δ´ οὐ χωριστή,  εἰ   μὴ καὶ τὰ πάθη χωριστά.
[1, 7]   Διὸ ὑγίεια οὐ ποιητικόν,  εἰ   μὴ κατὰ μεταφοράν· καὶ γὰρ
[1, 8]   γὰρ ἄττα στερεά, ἀδιαίρετα δέ,  εἰ   μὴ πάντῃ πόροι συνεχεῖς εἰσιν.
[1, 7]   γραμμὴ ὑπὸ λευκότητος, πλὴν  εἰ   μή που κατὰ συμβεβηκός, οἷον
[1, 2]   δὲ πάντῃ διαιρετόν. Ἀλλὰ μὴν  εἰ   μηδὲν ἔσται σῶμα μηδὲ μέγεθος,
[1, 8]   μαλακόν. Ἀλλὰ μὴν ἄτοπον καὶ  εἰ   μηθὲν ὑπάρχει ἀλλ´ μόνον
[1, 5]   εἰς τὸ αὐτὸ εἶδος, οἷον  εἰ   ξηρῷ προσίοι ὑγρόν, προσελθὸν δὲ
[1, 2]   μέσον ὡσαύτως, καὶ ὅλως δέ,  εἰ   πάντῃ πέφυκε διαιρετόν, ἂν διαιρεθῇ,
[1, 6]   ὑπ´ ἀλλήλων ἐστίν. Ἀλλὰ μὴν  εἰ   περὶ τοῦ ποιεῖν καὶ πάσχειν
[1, 8]   αὐτῶν. Ὁμοίως δὲ ἀδύνατον καὶ  εἰ   πλείω τῷ ἑνί· ἀδιαίρετον γὰρ
[1, 8]   διαφανῶν, οὔτε διὰ τῶν πόρων,  εἰ   πλήρης ἕκαστος· τί γὰρ διοίσει
[1, 5]   δὴ ὅτι δυνάμει ἐκεῖνο, οἷον  εἰ   σάρξ, δυνάμει σάρκα. Ἐντελεχείᾳ ἄρα
[1, 5]   γίνεσθαι τοῦ αὐξανομένου μεγέθους, οἷον  εἰ   σὰρξ τῆς σαρκός, καὶ προσιόντος
[1, 8]   τὸ ἠρέμα θερμόν. Ἀλλὰ μὴν  εἰ   σκληρόν, καὶ μαλακόν. Τὸ δὲ
[1, 7]   μή που κατὰ συμβεβηκός, οἷον  εἰ   συμβέβηκε λευκὴν μέλαιναν εἶναι
[1, 5]   γινομένῳ καὶ τῷ φθαρέντι, οἷον  εἰ   σῶμα. Τὸ δ´ ὕδωρ οὐκ
[1, 8]   θάτερα τῶν ἑτέρων, ὥσπερ ἂν  εἰ   τὰ μὲν εἴη πύρινα, τὰ
[1, 8]   τῶν σχημάτων. Ἄτοπον δὲ κἂν  εἰ   ταῦτα μὲν ὑπάρχει, λέγω δὲ
[1, 5]   πότερον προστίθεταί τι, οἷον  εἰ   τὴν κνήμην αὐξάνει, αὕτη μείζων,
[1, 1]   ἐχόντων εἰς ἄλληλα μεταβολήν, κἂν  εἰ   τὸ ὑποκείμενον ἕν, ἔστιν ἀλλοίωσις.
[1, 2]   εἰ μὴ ἅμα διῄρηται· κἂν  εἰ   τοῦτο γένοιτο, οὐδὲν ἂν εἴη
[1, 8]   ἀλλ´ μόνον σχῆμα· καὶ  εἰ   ὑπάρχει, ἓν δὲ μόνον, οἷον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/02/2010