Livre, Chap. |
[1, 4] |
μή,
καὶ
πῶς
ἔστι,
καὶ
|
περὶ |
ἀλλοιώσεως
διωρίσθω
τοῦτον
τὸν
τρόπον. |
[1, 2] |
τῶν
τοιούτων,
οὐδέν·
ἔτι
οὔτε
|
περὶ |
ἀλλοιώσεως
οὔτε
περὶ
αὐξήσεως,
τίνα |
[1, 1] |
Ἐναντίως
δὲ
φαίνονται
λέγοντες
οἱ
|
περὶ |
Ἀναξαγόραν
τοῖς
περὶ
Ἐμπεδοκλέα·
ὁ |
[1, 2] |
Δημοκρίτου.
Οὗτος
δ´
ἔοικε
μὲν
|
περὶ |
ἁπάντων
φροντίσαι,
ἤδη
δὲ
ἐν |
[1, 1] |
τῶν
ἄλλων
ἁπλῶν
κινήσεων,
οἷον
|
περὶ |
αὐξήσεως
καὶ
ἀλλοιώσεως.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Β' |
[1, 1] |
τοὺς
λόγους
αὐτῶν,
ἔτι
δὲ
|
περὶ |
αὐξήσεως
καὶ
ἀλλοιώσεως,
τί
ἑκάτερον, |
[1, 2] |
τῷ
πῶς
διαφέρειν.
Οὔτε
γὰρ
|
περὶ |
αὐξήσεως
οὐδεὶς
οὐδὲν
διώρισεν,
ὥσπερ |
[1, 2] |
ἔτι
οὔτε
περὶ
ἀλλοιώσεως
οὔτε
|
περὶ |
αὐξήσεως,
τίνα
τρόπον
ὑπάρχουσι
τοῖς |
[1, 2] |
ἧττον
συμβαίνει
ἀδύνατα.
Ἔσκεπται
δὲ
|
περὶ |
αὐτῶν
ἐν
ἑτέροις.
Ἀλλὰ
ταῦτα |
[1, 5] |
ἐν
τούτῳ.
Ἐπεὶ
δὲ
διηπόρηται
|
περὶ |
αὐτῶν
ἱκανῶς,
δεῖ
καὶ
τῆς |
[1, 6] |
τῶν
προτέρων,
οὕτως
ἔχει
καὶ
|
περὶ |
ἁφῆς.
Ὅμως
δὲ
τὸ
κυρίως |
[1, 6] |
περὶ
μίξεως
θεωρητέον,
ἀνάγκη
καὶ
|
περὶ |
ἁφῆς·
οὔτε
γὰρ
ποιεῖν
ταῦτα |
[1, 6] |
τούτοις
ὡσαύτως.
Διὸ
πρῶτον
λεκτέον
|
περὶ |
ἁφῆς.
Σχεδὸν
μὲν
οὖν,
ὥσπερ |
[1, 2] |
οἱ
φυσικῶς
καὶ
λογικῶς
σκοποῦντες·
|
περὶ |
γὰρ
τοῦ
ἄτομα
εἶναι
μεγέθη |
[1, 2] |
Β'
Πλάτων
μὲν
οὖν
μόνον
|
περὶ |
γενέσεως
ἐσκέψατο
καὶ
φθορᾶς,
ὅπως |
[1, 1] |
τὴν
φύσιν.
Ὅλως
τε
δὴ
|
περὶ |
γενέσεως
καὶ
φθορᾶς
τῆς
ἁπλῆς |
[1, 2] |
ὅπως
ὑπάρχει
τοῖς
πράγμασι,
καὶ
|
περὶ |
γενέσεως
οὐ
πάσης
ἀλλὰ
τῆς |
[1, 3] |
προτέρας
διελεῖν
ἐστι
φιλοσοφίας
ἔργον·
|
περὶ |
δὲ
τοῦ
διὰ
τὸ
συνεχῶς |
[1, 8] |
εἰρήκαμεν
ἐν
τοῖς
πρότερον
λόγοις·
|
περὶ |
δὴ
τῶν
ἀδιαιρέτων
στερεῶν
τὸ |
[1, 3] |
γένεσιν
εἶναι
καὶ
φθορὰν
ὁμοίως
|
περὶ |
ἕκαστον
τῶν
ὄντων,
ταύτην
οἰητέον |
[1, 1] |
λέγοντες
οἱ
περὶ
Ἀναξαγόραν
τοῖς
|
περὶ |
Ἐμπεδοκλέα·
ὁ
μὲν
γάρ
φησι |
[1, 3] |
ἐκείνης
εἴρηται
πρότερον
ἐν
τοῖς
|
περὶ |
κινήσεως
λόγοις,
ὅτι
ἐστὶ
τὸ |
[1, 5] |
οὐσίαν,
γένεσίς
ἐστιν,
ἡ
δὲ
|
περὶ |
μέγεθος
αὔξησις,
ἡ
δὲ
περὶ |
[1, 5] |
αὐξήσεως
καὶ
ἡ
τῆς
φθίσεως
|
(περὶ |
μέγεθος
δὲ
δοκεῖ
εἶναι
τὸ |
[1, 3] |
δὲ
κινούμενον
ἀεί.
Τούτων
δὲ
|
περὶ |
μὲν
τῆς
ἀκινήτου
ἀρχῆς
τῆς |
[1, 8] |
πάσχει
σχεδὸν
οὗτοι
λέγονται·
καὶ
|
περὶ |
μὲν
τούτων,
καὶ
πῶς
λέγουσι, |
[1, 8] |
γὰρ
οὐκ
εἶναί
φησιν·
καὶ
|
περὶ |
μὲν
τῶν
ἀδιαιρέτων
ἐπιπέδων
εἰρήκαμεν |
[1, 6] |
τοῦ
ποιεῖν
καὶ
πάσχειν
καὶ
|
περὶ |
μίξεως
θεωρητέον,
ἀνάγκη
καὶ
περὶ |
[1, 10] |
τὸν
τρόπον.
~Λοιπὸν
δὲ
θεωρῆσαι
|
περὶ |
μίξεως
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[1, 2] |
(πῶς
δὲ
τοῦτο,
οὐκέτι)
οὐδὲ
|
περὶ |
μίξεως,
οὔτε
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[1, 5] |
πρῶτον
πότερον
μόνως
ἐν
τῷ
|
περὶ |
ὅ
ἐστιν
αὐτῶν
ἡ
πρὸς |
[1, 5] |
ἡ
μεταβολὴ
διαφέρει
οὐ
μόνον
|
περὶ |
ὃ
ἀλλὰ
καὶ
ὣς
τοῦ |
[1, 2] |
Ὅλως
δὲ
παρὰ
τὰ
ἐπιπολῆς
|
περὶ |
οὐδενὸς
οὐδεὶς
ἐπέστησεν
ἔξω
Δημοκρίτου. |
[1, 5] |
περὶ
μέγεθος
αὔξησις,
ἡ
δὲ
|
περὶ |
πάθος
ἀλλοίωσις·
ἀμφότερα
δὲ
ἐκ |
[1, 8] |
εἰσίν.
Ὁδῷ
δὲ
μάλιστα
καὶ
|
περὶ |
πάντων
ἑνὶ
λόγῳ
διωρίκασι
Λεύκιππος |
[1, 8] |
διὰ
ταύτας
τὰς
αἰτίας
ἀπεφήναντο
|
περὶ |
τῆς
ἀληθείας·
ἐπεὶ
δὲ
ἐπὶ |
[1, 3] |
πῶς
ποτὲ
δεῖ
λέγειν
καὶ
|
περὶ |
τῆς
ἁπλῆς
φθορᾶς
καὶ
γενέσεως. |
[1, 6] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ἐπεὶ
δὲ
πρῶτον
δεῖ
|
περὶ |
τῆς
ὕλης
καὶ
τῶν
καλουμένων |
[1, 10] |
ἀμφοῖν
ἢ
μικρόν,
ὅπερ
συμβαίνει
|
περὶ |
τὸν
καττίτερον
καὶ
τὸν
χαλκόν. |
[1, 8] |
τρόπον.
Ἔτι
δὲ
πῶς
ἐνδέχεται
|
περὶ |
τοῦ
διορᾶν
συμβαίνειν
ὡς
λέγουσιν; |
[1, 7] |
ποιεῖν
καὶ
πάσχειν
ὅνπερ
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
κινεῖν
καὶ
κινεῖσθαι·
διχῶς |
[1, 3] |
ἴσως
τοῦτο
γένοιτο
δῆλον,
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
νῦν
ἀπορηθέντος,
πῶς
ποτὲ |
[1, 6] |
ἀλλήλων
ἐστίν.
Ἀλλὰ
μὴν
εἰ
|
περὶ |
τοῦ
ποιεῖν
καὶ
πάσχειν
καὶ |
[1, 8] |
Οὕτως
δὲ
καὶ
Λεύκιππος
λέγει
|
περὶ |
τοῦ
ποιεῖν
καὶ
πάσχειν.
Οἱ |
[1, 7] |
αὐτὸν
δὲ
λόγον
ὑποληπτέον
εἶναι
|
περὶ |
τοῦ
ποιεῖν
καὶ
πάσχειν
ὅνπερ |
[1, 7] |
τὴν
γένεσιν.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
ποιοῦντος·
καὶ
γὰρ
τὸν |
[1, 2] |
ἀλλοιοῦσθαι
δὲ
μεταβαλλόντων
τῶν
παθημάτων,
|
περὶ |
τούτων
ἐπιστήσασι
θεωρητέον.
Ἀπορίας
γὰρ |
[1, 6] |
πως
ἐνδέχεται
μιχθῆναι
πρῶτον.
Ὥστε
|
περὶ |
τριῶν
τούτων
διοριστέον,
τί
ἁφὴ |
[1, 1] |
ἔστι
καὶ
πῶς
ἔστιν,
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
ἁπλῶν
κινήσεων,
οἷον |
[1, 1] |
ὁ
δ´
αὐτὸς
λόγος
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων·
τοῦτο
δ´
ἦν |
[1, 2] |
οὐκέτι)
οὐδὲ
περὶ
μίξεως,
οὔτε
|
περὶ |
τῶν
ἄλλων
ὡς
εἰπεῖν
οὐδενός, |
[1, 3] |
Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ
|
περὶ |
φθορᾶς.
Εἰ
γάρ
τι
γίνεται, |
[1, 6] |
ἐστιν,
ἀνάγκη
δὴ
πρότερον
εἰπεῖν
|
περὶ |
ὧν
ἀδιορίστως
λέγεται
νῦν.
Πάντες |