Chapitre |
[3] |
δὲ
κάρητος
οὔλας
ἧκε
κόμας,
|
ὑακινθίνῳ |
ἄνθει
ὁμοίας.
καὶ
πρέπειν
γε |
[12] |
μονονουχὶ
λέγειν
ἔοικεν,
ὡς
ὅστις
|
ὑγιαίνειν |
ἐρᾷ,
μιμείσθω
τὸν
ἰατρικῆς
εὑρέτην
|
[14] |
παῖδες
ἀπὸ
τῆς
ὁρμῆς
τῶν
|
ὑγιαινόντων |
φυτῶν
συνέντες,
ὡς
εἰς
ὀρθὸν |
[23] |
παιδαγωγοί·
στρατιωτικῶν
δὲ
ταγμάτων
ἐν
|
ὑγιαίνουσι |
πράγμασιν
οἱ
στρατηγοί
τε
καὶ |
[12] |
αἰθέρι
θεῶν.
εἰ
δὲ
καὶ
|
ὑγίεια |
καλόν,
τὸ
κάλλιστον
μὲν
οὖν |
[12] |
τῆς
ὑγιείας
πείσματα.
οὔκουν
καὶ
|
ὑγιείας |
οὐκ
ἴσον
μέρος
μετέχομεν,
ἀλλὰ |
[12] |
τῶν
νόσων
καὶ
τὰ
τῆς
|
ὑγιείας |
πείσματα.
οὔκουν
καὶ
ὑγιείας
οὐκ |
[12] |
παράγγελμα
τῶν
ἐν
ἰατρικῇ
τὸ
|
ὑγιεινότατον, |
καὶ
μονονουχὶ
λέγειν
ἔοικεν,
ὡς |
[6] |
κινδυνεύει
γὰρ
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
|
ὑγιῶς |
ἀντιστρέφειν
ὁ
λόγος·
εἰ
σοφός |
[2] |
ἤνεγκεν,
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
τὴν
|
ὕδραν |
ἀγωνιζόμενος,
τέως
μὲν
εἷς
ἑνὶ |
[11] |
καὶ
μεθ´
ἡμέραν
αἱ
συνηρεφεῖς
|
ὕλαι |
φωτὸς
ἀμοιροῦσι,
τῷ
λίαν
εἶναι |
[7] |
ἡ
φύσις
ποικίλλεται.
ἡ
δὲ
|
ὕλη |
τῶν
ὄντων
τὸ
ἔσχατον·
ταύτῃ |
[4] |
εὔπορος
τί
ἂν
ἐποίησεν,
ἐμπεσὼν
|
ὕλῃ
|
χωρούσῃ
τὴν
δύναμιν;
νυνὶ
δέ, |
[20] |
ζῴου
καὶ
περικάρπια,
παίγνια
φύσεως,
|
ὕλης |
ἀτελοῦς
ἐξανθήματα.
~Προσήκειν
δὲ
οἶμαι |
[7] |
αὖα
πάντα,
καὶ
ἀπερρύη
τῆς
|
ὕλης |
τὰ
παίγνια·
ὡραϊσμοῦ
γὰρ
οὐ |
[23] |
φωνὴν
ἐπὶ
θεάτρου
τὸ
κτῆμα
|
ὑμνήσαντος; |
πολλὴν
οἶμαι
τοὺς
ἐν
τοῖς |
[5] |
οἷον
τὸν
Αἰακίδην
ἡ
ποίησις
|
ὕμνησεν; |
ἀλλ´
οὗτός
γε
ἠμέλει
τῶν |
[1] |
τότε
χαλεπώτερα
πάσχειν
ᾤμην
ἢ
|
ὑπ´ |
Ἀρχιδάμου
τοὺς
Ἀθηναίους
ἐπὶ
τῇ |
[20] |
ὡς
ἀγαθόν
εἰσιν
οἷς
ἂν
|
ὑπάρξωσιν |
ἔδειξεν,
οὐχ
ὡς
κακὸν
οἷς |
[24] |
καὶ
σώφρονα,
μακαρίσαι
δὲ
οἷς
|
ὑπάρχει |
μηδὲ
δεῖσθαι
κουρέως,
οὐκ
ἐμοὶ |
[20] |
δὲ
πέφηνεν
ἅπαντα
τἀναντία
τούτων
|
ὑπάρχοντα, |
ἀλογία
καὶ
ζῷα
καὶ
πᾶν |
[13] |
δῆμος
αἰτῇ,
χρησόμεθα
μεγαλοπρεπῶς
τοῖς
|
ὑπάρχουσι, |
τοῦ
δαιμονίου
δὲ
ἀντιπνεύσαντος,
καὶ |
[14] |
γάρ
ἐστιν
οὔτε
γέγονεν,
ἥτις
|
ὑπέθηκε |
ξυρῷ
τὴν
κεφαλήν,
ὅτι
μὴ |
[10] |
τῆς
γενέσεως,
οὗτος
ἴσχει
τὰ
|
ὑπεκκαύματα, |
ψευδωνύμους
ἀστέρας,
τῷ
μὲν
ἑξῆς |
[6] |
ἀλλ´
ἐοίκασιν
εἰς
τὸ
πλημμελὲς
|
ὑπενηνέχθαι |
τῆς
φύσεως.
Σειληνῷ
δὲ
κἀκεῖ |
[7] |
ἡ
φύσις
ἰσχύει,
δυναμουμένοις
δὲ
|
ὑπεξίσταται. |
ἆρ´
οὖν
οὐχὶ
καὶ
τῶν |
[2] |
πάθους,
τὸ
δὲ
κατὰ
μικρὸν
|
ὑπεξίστατο, |
ἤδη
διὰ
ταῦτα
ῥᾴων
ἦν
|
[20] |
ἐστι
τῶν
ἐπαινετῶν·
Δίωνι
δὲ
|
ὑπὲρ |
εὐπορίας
ταὐτὸν
ἔοικεν
εἶναι
μνήμη
|
[23] |
οὕτως
ἐχόντων,
Δίων
θαυμαστὸν
οἷον
|
ὑπὲρ |
κόμης
λόγον
ἐξήνεγκεν.
τί
οὖν |
[15] |
μεγίστας
νίκας
ἀνῃρημένων,
καὶ
τιμωρησαμένων
|
ὑπέρ |
τε
τούτων
αὐτῶν
καὶ
ὑπὲρ |
[15] |
ὑπέρ
τε
τούτων
αὐτῶν
καὶ
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
τὸν
βάρβαρον, |
[12] |
καὶ
κατάκομοι.
~Ταυτὶ
μὲν
οὖν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
θεῖον
εἶναι
χρῆμα
τοῦτο
|
[23] |
τοῖς
Κυβελείοις
αὐτῷ
τοὺς
κατεαγότας
|
ὑπὲρ |
τοῦ
λόγου
χάριν
εἰδέναι,
καὶ |
[24] |
δεῖσθαι
κουρέως,
οὐκ
ἐμοὶ
χάριν
|
ὑπὲρ |
τούτων
ἰστέον·
ἀλλ´
ἔστω
καὶ |
[15] |
τύχης
καὶ
ἀρετῆς
εἰς
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ὅλων
ἀγῶνα
συνέστησαν.
ἐπράχθη
|
[19] |
~Ὅλως
δὲ
ἀγαθὸν
μὲν
οὐδὲν
|
ὑπὲρ |
φύσεως
τῶν
τριχῶν
ἔνι
τῷ |
[3] |
ὅπως
μηδέποτε
ἅψωνται
τῆς
γῆς,
|
ὑπερείδοντες |
ὑπὸ
τὴν
κεφαλὴν
μικρὸν
ξύλον, |
[14] |
ἐξισχύει,
κοντοῖς
αὐτὰ
καὶ
χάραξιν
|
ὑπερείδουσιν· |
οὕτως,
ἐπειδὴ
πεφήνασιν
ἅπαντες,
ὧν |
[12] |
ἐπεξέρχεται.
καὶ
γὰρ
εὔλογον
ἐξ
|
ὑπερκειμένου |
χωρίου,
καθάπερ
ἐξ
ἀκροπόλεως,
ἀπὸ |
[13] |
ὁδὸν
προελέσθαι
διὰ
τοσούτων
ἐθνῶν
|
ὑπερόριον, |
οὐχ
ὅσιον
δὲ
οὐδὲ
λίθῳ |
[10] |
τὸν
Ἀσκληπιόν,
τοῦτον
ἂν
ἴδοις
|
ὑπέρου |
πολὺ
φαλακρότερον.
ἀλλ´
οὗτος
ἐν |
[17] |
ἵππων
θριξὶν
ἐνσκευάζονται,
οἷς
μὲν
|
ὑπῆρξεν |
ἀμφιέσασθαι
κράνος,
ἴσασι
περὶ
τοῦ |
[5] |
ἱερώτατον
ἄνθρωπος,
ἀνθρώπων
δέ,
οἷς
|
ὑπῆρξεν |
εὐμοιρῆσαι
τὴν
ἀποβολὴν
τῶν
τριχῶν, |
[3] |
αὐτοὺς
ἔοικε
ποιεῖν,
ὁ
δὲ
|
ὕπνος, |
κἂν
πάνυ
ἡδὺς
ᾖ,
βραδεῖς |
[2] |
μοι
δοκῶ
παραπλήσιόν
τι
παθεῖν
|
ὑπὸ |
Δίωνος,
οὐκ
ἔχων
ἀδελφιδοῦν
τὸν |
[4] |
καὶ
λέγοι,
λέγειν
δὲ
ὅμως
|
ὑπὸ |
περιουσίας
τοῦ
δύνασθαι·
ἐπεί
τοι |
[7] |
τελεωθεῖσαν
ἀποσκυβαλίσαι
τὰ
περιττά,
καθάπερ
|
ὑπὸ
|
πτύου,
τοῦ
χρόνου,
καὶ
πᾶσαν |
[10] |
οὐδέποτε
νεώτερον
γίνεται·
ὁ
δὲ
|
ὑπὸ |
σελήνην
τόπος,
αὐτὰ
τὰ
μεθόρια |
[3] |
μηδέποτε
ἅψωνται
τῆς
γῆς,
ὑπερείδοντες
|
ὑπὸ |
τὴν
κεφαλὴν
μικρὸν
ξύλον,
ὅπως |
[3] |
Ὀδυσσέα,
ὅταν
ἐθέλῃ
καλὸν
γεγονότα
|
ὑπὸ |
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἐπιδεῖξαι,
φησὶ
γοῦν
|
[16] |
κουρέας.
οὗτοι
μὲν
οὖν
δώροις
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλέως
ἀναπεισθέντες,
πανδημεὶ
τοὺς |
[6] |
παρακινήσασι.
καίτοι
μὴ
μικρὸν
οἰηθῇς
|
ὑπὸ |
τοῦ
Διὸς
ἁπάντων
αὐτὸν
προτετιμῆσθαι |
[2] |
ἔμεινε·
καὶ
σὺ
πειρῶ
μηδὲν
|
ὑπὸ |
τούτου
παθεῖν.
ἀλλ´
οὐκ
ἂν |
[9] |
τοῦτο
ἀλλοτριώτερον.
μακαρίζεται
δ´
οὖν
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀνοήτων
ὅσα
τύχης
δῶρα |
[9] |
δ´
ἂν
οὖν
δοκεῖς
Ὅμηρον
|
ὑπὸ |
τῶν
Ἑλλήνων
παθεῖν,
αὐτὰ
τἀληθῆ |
[15] |
ὅτι
τεθνεώτων
αὔξουσι·
τοῦτο
γὰρ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐν
Αἰγύπτῳ
θεραπευτῶν
εἰς |
[12] |
δυστυχεῖς,
οἱ
τοὺς
καλουμένους
κύκλους
|
ὑπὸ |
τῶν
ἰατρῶν
ὑπομένειν
ἀναγκαζόμενοι,
ὧν |
[23] |
δὲ
οἱ
πλείω
νοῦν
ἔχειν
|
ὑπὸ |
τῶν
πολλῶν
ἀξιούμενοι.
οἶμαι
δὲ |
[10] |
ἴυγγας·
ὥσθ´,
ὅταν
ἐθέλοι,
μικρὸν
|
ὑποβαρβαρίσας |
ἅπαν
εἵλκυσεν
ὅσον
ἐστὶ
τοῦ |
[24] |
ἀλλ´
ἔστω
καὶ
τοῦτο
τῆς
|
ὑποθέσεως, |
δι´
ἣν
ὁ
φαυλότατος
εἰπεῖν |
[4] |
πεῖραν
ἐμαυτοῦ
τε
καὶ
τῆς
|
ὑποθέσεως, |
εἰ
ἄρα
δυναίμην
ἀντιπεριστῆσαι
τοῖς |
[20] |
γε
τὰ
ψευδῆ
διὰ
τὴν
|
ὑπόθεσιν, |
οὐδ´
ἂν
συγχωρήσαιμι
κομήτην
εἶναί |
[10] |
ψευδωνύμους
ἀστέρας,
τῷ
μὲν
ἑξῆς
|
ὑποκεῖσθαι |
συγκινουμένους,
τῷ
δὲ
μὴ
τῆς |
[10] |
δὲ
γίνεται·
ἀλλ´
ἀκούσαις
ἂν
|
ὑποκοριζομένων
|
καὶ
ἄντικρυς
σελήνια
καλούντων
τοὺς |
[18] |
ὄπισθεν
λάβοιτο·
ἐκεῖ
γὰρ
ἡμῖν
|
ὑπολείπεται |
τὰ
τῆς
ἐπικήρου
φύσεως
σύμβολα· |
[20] |
Λακεδαιμονίων
ἐξῃρημένων,
οὐδὲν
ἔτι
μέρος
|
ὑπολείπεται |
τῷ
λόγῳ
τῷ
Δίωνος·
ἀλλὰ |
[12] |
καλουμένους
κύκλους
ὑπὸ
τῶν
ἰατρῶν
|
ὑπομένειν |
ἀναγκαζόμενοι,
ὧν
ἀρχὴ
καὶ
μέσα |
[22] |
τῶν
χρωμένων,
οὓς
ἐφ´
ἑαυτῶν
|
ὑπομιμνήσκει |
τὰ
πράγματα·
ὁρώμενα
γὰρ
ἐπὶ |
[23] |
ζάκορον,
μέλλει
τις
ἑστάναι
φαλακρὸς
|
ὑπόσεμνος
|
ἐν
τῷ
πίνακι.
τουτὶ
γάρ |
[17] |
Παναθήναια
θεασόμενοι.
ἀλλ´
εἴ
τις
|
ὕστερον |
ὡς
περὶ
χαλεποῦ
τοῦ
Σωκράτους
|
[11] |
μάλα
κακῶς
ἀπολούμενα,
πλεῖον
ἑκατόν,
|
ὑφ´ |
ἑνὸς
ἅπαντα
φαλακροῦ,
ὃν
τέως |
[13] |
τοὺς
πίλους,
τῶν
δὲ
τὴν
|
ὑφ´ |
ἡλίῳ
τροφήν.
εἰ
δὲ
χαλεπὸν |
[19] |
θεοῦ
τὸ
Γοργόνειον
ἐξ
ἀκροπόλεως
|
ὑφελόμενος. |
οὕτως
ἔχει
σοι
καὶ
τὰ |