Chapitre |
[1] |
παρ´
ἀξίαν
ἑκάστου;
καὶ
τί
|
γὰρ |
ἀδικῶν
ἐγὼ
φανοῦμαι
ταῖς
γυναιξὶν |
[10] |
καὶ
ὅσα
προέληται.
ἀλλ´
ἐγὼ
|
γὰρ |
ἀκούω
λεγόντων,
ὡς
ἀνὴρ
Αἰγύπτιος
|
[13] |
Ἀραβίας
εἰς
Αἴγυπτον
εἰσβολήν·
τούτω
|
γὰρ |
ἀλλήλων
τότε
πειρώμενοι,
καὶ
τὸν |
[9] |
αὐτῷ
πλάττῃ
καὶ
διαλέγηται.
καὶ
|
γὰρ |
ἀμαθεῖς
ὄντες,
ἰσχυρογνώμονές
εἰσι
καὶ |
[6] |
τῶν
ἐξ
αἰῶνος
σοφῶν·
φαλακρῶν
|
γὰρ |
ἂν
εἶναι
δόξειε
θέατρον.
Ἀπολλώνιος |
[12] |
{ψιλὰ}
τριχῶν
Αἰγυπτιακῶς
διακείμενα.
εἴη
|
γὰρ |
ἂν
εἰς
κοινὸν
νουθεσία,
καὶ |
[23] |
μορφὴν
ἐξευρεῖν,
ἐπιτηδεύματι
πρέπουσαν·
τούτοις
|
γὰρ |
ἂν
μήν
τις
ἐκδῷ
μοιχὸν |
[13] |
τὴν
ἰσχνότητα
καὶ
ἀσθένειαν·
καὶ
|
γὰρ
|
ἂν
ψηφῖδι,
φησί,
διατετραναίης
βαλών· |
[23] |
μύρῳ
τῷ
λόγῳ
κατήντλησε.
ζηλοῦσθαι
|
γὰρ |
ἀνάγκη
τὸ
δημοσίᾳ
τιμώμενον,
ὅταν |
[5] |
φθάσωσι
τὸν
ὀφθαλμὸν
ἐξορύξασαι.
οὐ
|
γὰρ |
ἀνέχεται
τοῖς
τιμιωτάτοις
ἡ
φύσις |
[19] |
ὡς
ὄντων,
μέρη
μαρτύρεται.
Ἕκτορος
|
γὰρ |
ἄντικρυς
καταψεύδεται,
μᾶλλον
δὲ
Ὁμήρου |
[7] |
δὲ
εἴη
τῷ
λόγῳ·
πάνυ
|
γὰρ
|
ἀπ´
εὐσεβοῦς
διανοίας
εἰρήσεται.
~Ὅσον |
[22] |
τοὺς
ὅσοι
προλαβόντες
ἐχρήσαντο·
τὸ
|
γὰρ |
ἀπαθανατίζον
τὰς
παροιμίας
αὐτὸ
τοῦτό |
[6] |
τὸν
Σειληνὸν
ὁμοιότητι.
ἐν
τούτῳ
|
γὰρ |
ἅπαν
ἐνῆν,
ὅσον
ἐβούλετο
νοῦ |
[12] |
γάρ·
ἡ
δὲ
ὄρειος·
ἀνεῖται
|
γὰρ |
ἅπασι
πνεύμασι,
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[13] |
τὸ
παχὺ
καὶ
στερέμνιον·
ἀντίτυποι
|
γὰρ |
ἀπήντων
αὐτῷ
καὶ
σκληραί,
καὶ |
[17] |
λεύσσουσι
μέτωπον
ἐγγύθι
λαμπομένης.
τὸ
|
γὰρ |
ἀποστίλβον
αὐτῆς
καὶ
λεῖον,
αὐτὸ |
[11] |
παῖδες
ὁμώνυμοι
καὶ
ὁμοιοσχήμονες.
καὶ
|
γὰρ
|
ἄρχεται
μηνοειδὴς
ἡ
φιλτάτη,
καὶ |
[10] |
ἀστήρ·
ἔστι
μὲν
οὐδείς·
χώρα
|
γὰρ |
ἀστέρων
τὸ
κύκλῳ
σῶμα
κινούμενον, |
[10] |
οὗτος
ἐν
Ἐπιδαύρῳ
κομᾷ·
Ἕλλησι
|
γὰρ |
ἀταλαίπωρος
τῆς
ἀληθείας
ἡ
ζήτησις, |
[5] |
σώματος
μορίων
ζῷόν
ἐστι·
πρώτοις
|
γὰρ |
αὐτοῖς
ἡ
ψυχὴ
τὰς
ἑαυτῆς |
[6] |
αὐτῷ
τὸ
παιδάριον.
δεῖ
μὲν
|
γὰρ |
αὐτῷ
καὶ
γεύσασθαι
τοῦ
ζωροῦ, |
[6] |
κομᾷ
τις
καὶ
γέρων,
καὶ
|
γὰρ |
ἀφραίνει
τις
γέρων,
καὶ
οὐχ |
[3] |
μὲν
θηλείας
ἄλλως
ἐπαινεῖ·
χρυσῆν
|
γὰρ |
Ἀφροδίτην,
καὶ
βοῶπιν
Ἥραν,
καὶ |
[17] |
εἰ
δὲ
Ἀχιλλεὺς
ἐκόμα·
καὶ
|
γὰρ |
δὴ
καὶ
τοῦτό
φησι·
νέος |
[17] |
κόμην
τοῦ
ἥρωος·
ἐν
ᾧ
|
γὰρ |
διαλέγῃ
περὶ
αὐτοῦ,
μειράκιον
ἦν, |
[22] |
ἠχὼ
τοῦ
τριμέτρου
συνάρμοσον·
οὐ
|
γὰρ |
ἔγωγε
φθέγξομαι
τὸ
δεινὸν
ἐκεῖνο |
[5] |
πόλεμον
ἔχειν
πρὸς
φρόνησιν·
οὐδενὶ
|
γὰρ |
ἐθέλουσιν
ἅμα
συγγίνεσθαι.
εἰ
δὲ |
[5] |
χρῆναι
φαλακρὸν
ἄνδρα
αἰσχύνεσθαι.
τί
|
γάρ, |
εἰ
ψιλὴν
μὲν
ἔχει
τὴν |
[17] |
τὸν
πατέρα,
τὸν
πάππον
(εἶδον
|
γάρ, |
εἶδον
εἰκόνας)
τὸ
συγγενῆ
γεγονέναι |
[8] |
ἐν
κόσμῳ
κόσμοι
μικροί·
ἔδει
|
γὰρ |
εἶναι
τὸν
κόσμον
ζῷον
ἐκ |
[9] |
ὥσπερ
αἱ
τρίχες,
ἀλλότριον·
πόρρω
|
γάρ |
εἰσι
νοῦ
καὶ
θεοῦ,
καὶ |
[6] |
αὐτὸν
εἶναι
τοῦ
καταλόγου.
κινδυνεύει
|
γὰρ |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
ὑγιῶς
ἀντιστρέφειν |
[17] |
σόβην·
ἀλλὰ
πῶς
λέγει;
οὐ
|
γὰρ |
ἐμῆς
κόρυθος
λεύσσουσι
μέτωπον
ἐγγύθι |
[4] |
ἡμᾶς
πρᾶγμα
τῆς
κεφαλῆς.
ὁ
|
γὰρ |
ἐν
ἀπόροις
εὔπορος
τί
ἂν |
[6] |
τῷ
πατρὶ
δυσανάγωγος.
ἀλλὰ
ταχὺ
|
γὰρ
|
ἐντεῦθεν
ἐπανακτέον
λαβόντας
ἀποχρῶν
τὸ |
[9] |
φύσεως
χωρήσῃ
τὴν
ὁμοιότητα.
ἀλλὰ
|
γὰρ |
ἐοίκασι
ποιητική
τε
καὶ
πλαστική, |
[11] |
ἤδη
καὶ
ἡλίους
καλεῖν·
οὐκέτι
|
γὰρ |
ἐπανίασιν
ἐπὶ
τὰς
φάσεις,
ἀλλὰ |
[22] |
ἑαυτῶν
ὑπομιμνήσκει
τὰ
πράγματα·
ὁρώμενα
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῶν
ἑκάστοτε
συμβαινόντων
μαρτύρονται |
[1] |
εἰ
ταῖς
ἐκ
γειτόνων·
τὰ
|
γὰρ |
ἐς
Ἀφροδίτην
ἐγὼ
δικαιότατος,
κἂν |
[12] |
πυνθάνου
καὶ
ἀκούσῃ
λέγοντος·
ἀνεμοτρεφῆ
|
γάρ |
ἐστι
καὶ
γεγυμνασμένα.
μηδὲ
γὰρ |
[23] |
ὑπόσεμνος
ἐν
τῷ
πίνακι.
τουτὶ
|
γάρ |
ἐστι
τοὐπίσημον
τοῦ
νομίσματος.
~Φιλοσόφοις |
[14] |
τὴν
ἐπιμέλειαν
τῶν
τριχῶν·
οὐ
|
γάρ |
ἐστιν
οὔτε
γέγονεν,
ἥτις
ὑπέθηκε |
[10] |
ποιεῖ
τοῖς
θεοῖς
παραπλήσιον·
οὐ
|
γὰρ
|
ἕτεροί
τινές
εἰσιν
ἀντὶ
τῶν |
[4] |
εἰς
τὸ
βιβλίον
παρήγαγεν.
οὐ
|
γὰρ |
ἕτερός
τίς
ἐστιν
ὁ
ἐν |
[3] |
εἴωθα,
ἐπεμελούμην
τῆς
κόμης·
καὶ
|
γὰρ |
ἐτύγχανον
μαλακώτερον
τὸ
σῶμα
ἔχων· |
[4] |
εἴωθα,
ἐπεμελούμην
τῆς
κόμης.
καὶ
|
γὰρ |
ἐτύγχανον
τὸ
σῶμα
μαλακώτερον
ἔχων· |
[12] |
σιδήρου
ταῖς
θριξὶν
ἐπεξέρχεται.
καὶ
|
γὰρ |
εὔλογον
ἐξ
ὑπερκειμένου
χωρίου,
καθάπερ
|
[7] |
δ´
ἂν
καὶ
ἑκάτερον.
οὐ
|
γὰρ |
ἔχουσιν,
ὥσπερ
δοκοῦσι,
μάχην
οἱ
|
[13] |
εἰρημένων
οὐδενὸς
ἀπολείπεται.
ἂν
μὲν
|
γὰρ |
ᾖ
τῆς
Πινδάρου
τυγχάνειν
εὐχῆς, |
[12] |
ἡ
μὲν
ἕλειός
ἐστι·
σκιατροφεῖται
|
γάρ· |
ἡ
δὲ
ὄρειος·
ἀνεῖται
γὰρ |
[8] |
ἡ
δὲ
φαλάκραν
ἐνείματο.
εἰ
|
γὰρ |
ἡ
τῇδε
φύσις
ἀσθενεῖ
πρὸς |
[4] |
εἰς
ἔπαινον
τῆς
ἐπιμελείας.
ταῦτα
|
γὰρ |
ἡμᾶς
δρῶσιν
οἱ
δεινοὶ
τῶν |
[18] |
τῶν
Ἑλλήνων
ὄπισθεν
λάβοιτο·
ἐκεῖ
|
γὰρ
|
ἡμῖν
ὑπολείπεται
τὰ
τῆς
ἐπικήρου |
[16] |
τριχομαχίᾳ
κεκρατημένος·
νυνὶ
δέ
(μοιρίδιον
|
γὰρ |
ἦν
ἤδη
τοῖς
Ἡρακλείδαις
τοὺς |
[17] |
δὴ
καὶ
τοῦτό
φησι·
νέος
|
γὰρ |
ἦν,
ὁπηνίκα
καὶ
ὀξύρροπος
ἦν |
[21] |
τείχους
τῶν
ὁμοφύλων
πολεμιώτατον.
ὧν
|
γάρ, |
ἵνα
μὴ
βιασθεῖεν,
προκινδυνεύομεν
στρατευόμενοι, |
[20] |
μάλιστα
ἐπαινεῖ
τὰς
τρίχας.
ἐξεκέκοπτο
|
γὰρ |
ἴσως
αὐτῷ
τὸ
βιβλίον
ἐπῶν |
[7] |
αὐτοφυῶς
ᾠκείωται
τῷ
θεῷ.
μήποτε
|
γὰρ |
καὶ
τὸ
θεῖον
αὐτὸ
τοιοῦτόν |
[3] |
τοῦ
ἡδέως
καθεύδειν·
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
καλούς
τε
καὶ
φοβεροὺς
αὐτοὺς |
[13] |
τῆς
εὐτυχίας
ἐμαυτὸν
ἐμακάρισα.
καὶ
|
γὰρ |
κἂν
ἐγὼ
ταῦτα
πάντα
δυναίμην· |
[12] |
ἰατρικῆς
εὑρέτην
καὶ
προστάτην.
εἱληθεροῦν
|
γὰρ |
κρανίον
καὶ
πάσαις
ταῖς
ὥραις |
[14] |
ὡς
οἱ
κεκρύφαλοι
κρύπτουσιν,
αἱ
|
γὰρ |
κωμῳδίαι
καὶ
διὰ
τούτων
ὁρῶσιν. |
[14] |
μήτ´
ἀεὶ
τοῖς
αὐτοῖς.
Λακεδαιμόνιοι
|
γὰρ |
μετὰ
Θυρέαν,
Ἀργεῖοι
δὲ
πρὸ |
[13] |
Μηδικῶν.
θαυμάζει
τοίνυν
Ἡρόδοτος·
ἔοικε
|
γὰρ |
ὁ
βέλτιστος
ἐμπεπαρῳνηκέναι
ταῖς
κεφαλαῖς· |
[1] |
λόγου
φαλακρὸν
ἄνδρα
αἰσχύνεσθαι.
συνεπιτίθεται
|
γὰρ |
ὁ
λόγος
τῇ
φύσει·
φύσει |
[20] |
ἀλλ´,
ὥσπερ
εἶχεν,
ἐδίδαξεν,
οὐ
|
γὰρ |
ὅ
τι
ἂν
Ὅμηρος
ὀνομάσῃ |
[5] |
τι
συντελέσαι
καὶ
κυνηγέταις·
φίλοι
|
γὰρ |
οἱ
ἄνδρες,
καὶ
ἣν
μετέρχονται |
[6] |
ἐπιστήμη
τις,
ἀλλὰ
δύναμις.
οὕτω
|
γὰρ |
οἱ
νομοθέται
σοφίαν
μὲν
τῶν |
[22] |
ὥστε
βόειον
ἐπιβλέπειν
αὐτῇ.
πάμπολυ
|
γὰρ |
οἱ
πάλαι
τῶν
νῦν
εἰς |
[6] |
τοῦ
Διονύσου
παιδαγωγὸς
ἀποδέδεικται·
ἔδει
|
γάρ, |
οἶμαι,
φαλακρὸν
ὄντα
νοῦν
ἔχειν |
[21] |
φιλοκόμων
εἰσὶν
οἱ
μοιχοί.
καὶ
|
γὰρ |
Ὅμηρος
ἐχόμενον
τοῦ
κέρα
ἀγλαοῦ
|
[9] |
ὁπότε
θέλοι
τὸν
οὐρανόν.
ὁ
|
γὰρ |
ὁρώμενος
ἐν
οὐρανῷ
Ζεὺς
ἅπαντες |
[1] |
τι
κἀγὼ
δυναίμην
ἀντιδηξόμενος.
ἔλεγον
|
γὰρ
|
ὅτι
ποῦ
τὰ
τῆς
προνοίας |
[7] |
τῆς
ὕλης
τὰ
παίγνια·
ὡραϊσμοῦ
|
γὰρ
|
οὐ
δεῖται
τὸ
τέλειον.
ἤδη |
[2] |
βιβλίον,
ἀλλ´
αὐτὸς
ἐρῶ.
καὶ
|
γὰρ |
οὐδὲ
πολύστιχόν
ἐστι·
γλαφυρὸν
μέντοι, |
[14] |
φύσις
τῷ
νόμῳ·
γυνὴ
μὲν
|
γὰρ |
οὐδεμία
τῶν
ἐξ
αἰῶνος
ἀναδέδεικται
|
[4] |
τὸν
ἐν
βέλει.
τούτῳ
μὲν
|
γὰρ
|
οὐδὲν
θαυμαστὸν
εἰ
καὶ
προστετήκασιν. |
[6] |
τῇ
δὲ
ἀλλοτρίᾳ
κατάκομον·
Βακχικὸν
|
γὰρ |
οὐδὲν
οὕτως
ὡς
ἡ
νεβρίς· |
[23] |
καθ´
ἡμᾶς
εἶναι
γένους·
κομήτῃ
|
γὰρ |
οὐκ
ἄν
ποτε
γύναιον
ἐκ |
[11] |
πρέπειν
ἡγητέον
τὴν
κόμην·
τοῦτο
|
γὰρ |
οὐκ
εὔλογόν
ἐστιν,
ἀλλὰ
καὶ |
[6] |
καὶ
περιττὸς
τὰ
δαιμόνια.
καὶ
|
γὰρ
|
οὐκ
ὄντες
οὗτοι
κομῆται
δύνανται |
[4] |
ἐρυθριῶντα
ὀψόμενος·
ἀλλὰ
περὶ
ἐμὲ
|
γὰρ |
οὐκέτι
παραπλήσιον
πάθος
ἐγένετο.
κομιδῇ |
[16] |
πρᾶγμα
κατ´
ἐλπίδας
ἐχώρησε·
μὴ
|
γὰρ |
οὔσης
ἔτι
λαβῆς,
πρὸς
πολὺ |
[18] |
τῆς
ἐπικήρου
φύσεως
σύμβολα·
οὐ
|
γὰρ |
οὔτε
ἀνθρώπινόν
ἐστιν,
οὔτε
δαιμόνιον |
[14] |
τοιοῦτον
ὁ
χρόνος
ἤνεγκεν·
ἐγὼ
|
γὰρ |
οὔτε
εἶδον,
οὔτε
ἤκουσα.
ὁμολογεῖ |
[10] |
ἂν
μὴ
φθάσῃ
προαπολόμενος.
τούτων
|
γὰρ |
ὄψει
τινὰ
πολυμήκη,
καὶ
τήμερον |
[19] |
Ὁμήρου
καὶ
Ἕκτορος.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
παραδέδοται
τὰ
περὶ
τὴν
κουρὰν |
[10] |
τὸ
δὲ
ῥᾷστον
καταγελάσεται·
δεῖται
|
γὰρ |
τερατείας·
πῶς
δὲ
οὐ
μέλλει, |
[5] |
ἃς
καὶ
δωρεῖται
νεκρῷ.
νεκρὸν
|
γάρ |
τι
καὶ
αὗται,
καὶ
τοῖς
|
[11] |
ἢ
παντελὴς
ἀπουσία
τριχῶν·
ἅμα
|
γάρ |
τις
ἀναχωρεῖ
τῶν
χειρόνων,
καὶ |
[14] |
τοῖς
φανεροῖς
τἀναντιώτατα
διατάττεται;
ὃ
|
γὰρ |
τοὺς
ἔχοντας
ἀσθενεστέρους
ποιεῖ,
πῶς |
[14] |
τοῦτο
τῆς
φύσεως.
δι´
αὐτὸ
|
γὰρ |
τοῦτο
καὶ
δοκεῖ
τέλος
εἶναι |
[11] |
ἕτερόν
ἐστιν
ἢ
σκότος·
ἑκατέρῳ
|
γὰρ
|
τῶν
ὀνομάτων
φωτὸς
ἀπουσία
σημαίνεται. |
[15] |
ἀλλ´
ὅτι
τεθνεώτων
αὔξουσι·
τοῦτο
|
γὰρ
|
ὑπὸ
τῶν
ἐν
Αἰγύπτῳ
θεραπευτῶν |
[21] |
τοῖς
Ἰθυφάλλοις
ὠργίακεν.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
Φερεκύδης
θοἰμάτιον
ἐπηλυγασάμενος,
Χρῷ
δῆλον» |
[7] |
ὄντες
περιττοὶ
καὶ
Αἰγύπτιοι.
ταῖς
|
γὰρ |
φύσεσι
ταῖς
ἀιδίοις
καὶ
οὐσιωμέναις |
[12] |
γάρ
ἐστι
καὶ
γεγυμνασμένα.
μηδὲ
|
γὰρ |
Χείρωνα
τὸν
σοφὸν
εἰκῆ
νόμιζε |
[16] |
ἀνὰ
τὸ
πεδίον
ἐδίωκον·
παρῄει
|
γὰρ |
ὥσπερ
σύνθημα
διὰ
τοῦ
Περσικοῦ |
[5] |
τῶν
κυνῶν,
ὧν
ὦτα
καὶ
|
γαστέρες |
ψιλαί·
αἱ
λάσιοι
δὲ
ἔμπληκτοι |
[8] |
πρὸς
τελέαν
ἀκρίβειαν,
ἀλλὰ
τήν
|
γε
|
ἄνω
καὶ
πρὸς
οὐρανὸν
ἐπιφάνειαν |
[20] |
καὶ
κομήτης
γε
ἦν,
ὅσα
|
γε |
ἀπὸ
τοῦ
λόγου.
ἀλλ´
οὐδὲ |
[19] |
ἔνι
τῷ
Δίωνος
λόγῳ.
καίτοι
|
γε |
εἴπερ
ἦν
τῷ
πράγματι,
Δίων |
[5] |
ἡ
ποίησις
ὕμνησεν;
ἀλλ´
οὗτός
|
γε |
ἠμέλει
τῶν
τριχῶν,
ἃς
καὶ |
[20] |
Μενέλαος,
ἀλλ´
οὔτι
καὶ
κομήτης
|
γε |
ἦν,
ὅσα
γε
ἀπὸ
τοῦ |
[19] |
ὄντας
πρὸς
ἔπος,
οὔκουν
ὅσα
|
γε |
καὶ
ἄλλῳ
δοκεῖν·
Ὁμήρου
δὲ |
[13] |
τοῖς
ὁρῶσι
φρίκην
φερόντων,
ᾗ
|
γε |
καὶ
προσήλωται
βλαύτης
Ἀττικῆς
ἀκριβέστερον. |
[12] |
ἄρα
ξύλον
ἀγαθὸν
ἦν,
ὅ
|
γε |
καὶ
τῇ
διαδοχῇ
τοῦ
γένους |
[17] |
καὶ
τοῦ
κράνους.
ἐπεὶ
τήν
|
γε |
κυρτὴν
ἐπιφάνειαν
οὐδ´
ἂν
Ἥφαιστος |
[3] |
ὑακινθίνῳ
ἄνθει
ὁμοίας.
καὶ
πρέπειν
|
γε |
μᾶλλον
τοῖς
ἀνδράσι
φαίνεται
καθ´ |
[20] |
φησι
τὴν
θεόν,
ἐν
ᾧ
|
γε
|
μέλλει
καὶ
δεήσεσθαι
τοῦ
κεστοῦ, |
[8] |
τί
ἄν
τις
περιεργάζοιτο,
ἅπαξ
|
γε |
μὴ
βουλόμενον
ἐμφανὲς
εἶναι;
τὸ |
[20] |
πλήθους
τῶν
ἐγκωμίων
ἄξιον.
ἄξιόν
|
γε |
μήν,
εἴπερ
ὁ
λόχος
ἐπὶ |
[3] |
ἐπιμελείας
ἀξιοῦν
τὸ
τοιοῦτον.
ἀπό
|
γε |
μὴν
ὀφθαλμῶν
οὐ
πολλάκις
ἐπαινεῖ |
[3] |
δὲ
χαῖται
κυάνεαι
πεφόρηντο·
Εὐφόρβου
|
γε |
μὴν
τοῦ
καλλίστου
τῶν
Τρώων |
[17] |
βρεφῶν
εἰσι
μορμολύκεια,
ἐπεὶ
τούς
|
γε
|
στρατιώτας
ὁρῶμεν,
ἐν
ᾧ
δεῖ |
[20] |
οἶδα
ταυτί,
καὶ
οὐκ
ἄγω
|
γε |
τὰ
ψευδῆ
διὰ
τὴν
ὑπόθεσιν, |
[20] |
ἀρρένων
καὶ
θηλειῶν·
ὡς
οὐδέν
|
γε |
τῆς
ἐν
ἄστροις
Ἀφροδίτης
ὁ |
[10] |
καὶ
οἱ
μάντεις
ἐκθύονται·
δημοσιωτάτας
|
γέ |
τοι
μαντεύουσι
συμφοράς,
ἐθνῶν
ἀνδραποδισμούς, |
[4] |
Δωρίου,
φασίν,
ἐπὶ
Φρύγιον.
δεῖ
|
γέ |
τοι
πνεύματος
ἀρκοῦντος
ἐπιχειρήμασιν,
ἅττα |
[4] |
οὐκέτι
παραπλήσιον
πάθος
ἐγένετο.
κομιδῇ
|
γέ |
τοι
τὴν
πρώτην
ἑαλωκὼς
τοῦ |
[17] |
φοβεροὺς
οὔτε
δείκνυσιν,
εἰ
μή
|
γε |
τῶν
βρεφῶν
εἰσι
μορμολύκεια,
ἐπεὶ |
[13] |
κορύνης
ἂν
δέοι.
αἰτίαν
δέ
|
γέ |
φασιν,
ἐφ´
ἣν
ἡμεῖς
τὴν |
[10] |
πῶς
δὲ
οὐ
μέλλει,
δῆμός
|
γε |
ὤν;
διὸ
τεθεῖσθαι
πᾶσιν
ἐπὶ |
[21] |
γυναικὸς
κἂν
ἡ
γνώμη
τῷ
|
γεγαμηκότι |
συμμείνειεν·
ὁ
δὲ
μοιχὸς
αὐτὸ |
[19] |
Ἕκτορος·
εἴ
τε
εἰς
Ἴλιον
|
γέγονας, |
εὐθὺς
εἰσιόντι
πᾶς
Ἰλιεὺς
ἡγεῖται |
[21] |
ἐπὶ
τὰ
Πριάμου
σκῆπτρα
μοιχεία
|
γέγονε |
πρόφασις.
ἕτερον
δέ,
ὃ
τούτου |
[8] |
ψυχαί,
ὃ
καὶ
τοῦ
μερισμοῦ
|
γέγονεν |
αὐταῖς
αἴτιον·
οὕτως
ἐδέησε
τῇ |
[14] |
τριχῶν·
οὐ
γάρ
ἐστιν
οὔτε
|
γέγονεν, |
ἥτις
ὑπέθηκε
ξυρῷ
τὴν
κεφαλήν, |
[17] |
γάρ,
εἶδον
εἰκόνας)
τὸ
συγγενῆ
|
γεγονέναι |
θεῶν.
ἅπαξ
δὲ
εἰρημένον
ἀρκεῖ |
[21] |
ὥστε
μὴ
ἐξ
ἡμισείας
τἀνδρὶ
|
γεγονέναι |
τὴν
τοῦ
γυναίου
ζημίαν.
εἰκότως |
[3] |
τὸν
Ὀδυσσέα,
ὅταν
ἐθέλῃ
καλὸν
|
γεγονότα |
ὑπὸ
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἐπιδεῖξαι,
φησὶ |
[17] |
ἦν,
πέντε
καὶ
εἴκοσιν
ἔτη
|
γεγονώς, |
ὁπηνίκα
Παρμενίδης
καὶ
Ζήνων
ἧκον |
[19] |
τῶν
τριχῶν
ἐπιμέλειαν.
ἃ
δὲ
|
γέγραφεν |
ὡς
Ὁμήρῳ
περὶ
Ἕκτορος
εἰρημένα· |
[12] |
λέγοντος·
ἀνεμοτρεφῆ
γάρ
ἐστι
καὶ
|
γεγυμνασμένα. |
μηδὲ
γὰρ
Χείρωνα
τὸν
σοφὸν |
[23] |
ἀδίκοις
ὀφθαλμοῖς
ὁρᾷ
τὴν
τοῦ
|
γείτονος, |
ὧν
ἑκάστου
τὴν
κεφαλὴν
ὥσπερ
|
[1] |
οὐ
δεινόν,
εἰ
ταῖς
ἐκ
|
γειτόνων· |
τὰ
γὰρ
ἐς
Ἀφροδίτην
ἐγὼ |
[12] |
δόρυ
τεμεῖν,
οὐκ
ἀπὸ
τῶν
|
γειτόνων |
Τεμπῶν,
οὐδ´
ἀπό
τινος
ὄρους |
[7] |
τριχῶν·
καὶ
ἦσαν
μὲν
ἰδεῖν
|
γελοῖοι, |
σοφὸν
δέ
τι
ἐνόουν,
ἅτε |
[10] |
Διὸς
ἀστήρ,
ἐξ
οὗ
καὶ
|
γενεῆθεν |
ἀκούομεν.
ὅστις
οὖν
ἀπόλωλεν
οὐκ |
[16] |
ἀνεικὼς
εἰς
τὸ
περιττὸν
καὶ
|
γένειον |
βαθὺ
καθεικώς,
ἐπ´
ἄνδρα
Πέρσην |
[10] |
τόπος,
αὐτὰ
τὰ
μεθόρια
τῆς
|
γενέσεως, |
οὗτος
ἴσχει
τὰ
ὑπεκκαύματα,
ψευδωνύμους |
[16] |
εἴσω
τῶν
τοῦ
πολεμίου
ὅπλων
|
γενέσθαι, |
λαμβάνεται
τοῦ
πώγωνος
καὶ
τῆς |
[18] |
βούλει,
τοῦ
παρ´
ἡμῶν
αὐτὸ
|
γενέσθαι |
σὺ
τὴν
ἀνάγκην
ἐποίησας·
στῆ |
[24] |
ἱερεῦσι
καὶ
τοῖς
σωφρονικοῖς
ἅπασι
|
γένεσιν |
ἐχαρισάμην
τὸν
λόγον,
ᾧ
τά |
[10] |
σοφοί,
παρ´
οἷς
τὰ
προφητικὰ
|
γένη |
βαναύσοις
μὲν
καὶ
χειρώναξιν
οὐκ |
[23] |
φαλάκρα
δὲ
ἄρα
ποῖα
ἄττα
|
γένη |
τούτοις
ἀντιπαρέχεται;
τίνας
ἡμεῖς
ἄνδρας |
[6] |
πολὺς
ῥυεὶς
ἐπὶ
θάτερα,
καὶ
|
γένηται |
τῷ
πατρὶ
δυσανάγωγος.
ἀλλὰ
ταχὺ |
[2] |
εἶ,
δοκεῖς
δέ
τις
εἶναι
|
γεννάδας, |
ὃς
οὐδὲ
ἐμπάζῃ
τῆς
συμφορᾶς, |
[13] |
δὲ
τὰ
Μεγαρέων
κεράμια
τῇ
|
γενναίᾳ |
ταύτῃ
προσκαταγνύμενα·
τέμνεται
δὲ
καὶ |
[5] |
ὁρῶμεν.
τοῦτο
μὲν
οὖν
εἰ
|
γένοιτο, |
τέρας
ἐστίν.
ἤδη
δὲ
ἀνεφύτην
|
[8] |
ἅπαντες.
τί
δ´
ἂν
σφαίρας
|
γένοιτο |
φαλακρότερον;
τί
δὲ
θεσπεσιώτερον;
λέγεταί |
[8] |
τῆς
ὅλης
ῥυεῖσαι
καὶ
μέρη
|
γενόμεναι |
θέλουσιν
ἑκάστη
τοῦθ´
ὅπερ
ἡ |
[13] |
πεῖραν
τοῦ
λόγου
λαβεῖν
ἐκεῖ
|
γενομένοις, |
οὗ
συνερράγη
τὸ
Καμβύσου
καὶ |
[17] |
ἦν,
οὔπω
πρώην
ἐξ
ἐφήβων
|
γενόμενον. |
καὶ
σὺ
μὲν
οὐκ
ἂν |
[19] |
ἅτε,
οἶμαι,
τῶν
μὲν
συστρατιώτης
|
γενόμενος, |
ἐπὶ
δὲ
τοὺς
στρατευσάμενος,
ὃς |
[6] |
ὁ
Σωφρονίσκου,
μέτριος
ἐς
τἄλλα
|
γενόμενος, |
καὶ
παρ´
ὁντινοῦν
οἰκείων
ἐπαίνων |
[10] |
κατὰ
σμικρὸν
ἀπεσβηκὼς
καὶ
οὐδεὶς
|
γενόμενος |
οὐδαμοῦ.
τούτους
ἐμοὶ
μὲν
οὐδ´ |
[13] |
κρίσιν
ἡγούμενοι,
μόλις
ποτὲ
διελύθησαν·
|
γενομένου |
δὲ
φόνου
πολλοῦ,
καὶ
τοῦ
|
[5] |
ἔχειν
ἀνάγκη
πρὸς
αὐτὸ
τὸ
|
γένος |
αὐτοῦ
τοῦ
γένους
τὰ
κράτιστα. |
[21] |
τοὔνειδος.
ἓν
μὲν
δὴ
τοῦτο
|
γένος |
ἐπιβουλότατον,
καὶ
εἴσω
τοῦ
τείχους
|
[9] |
πλαστική,
καὶ
τὸ
μιμητικὸν
ἅπαν
|
γένος |
ἥκιστα
μὲν
εἶναι
φιλάληθες·
δημαγωγικὸν
|
[10] |
ζήτησις,
ὡς
ἐν
δίκῃ
τὸ
|
γένος |
ὁ
συγγραφεὺς
ἐλοιδόρησεν.
Αἰγύπτιοι
δὲ |
[21] |
ἓν
μὲν
δὴ
τοῦτο
τοιοῦτο
|
γένος, |
ὃ
συχνὰς
μὲν
οἰκίας
ἀναστάτους |
[21] |
ἐξανθήματα.
~Προσήκειν
δὲ
οἶμαι
κατὰ
|
γένος |
τε
καὶ
κατ´
ἐπιτήδευμα
διελέσθαι |
[21] |
ταύτῃ
μάλιστα
τὸ
θῆλυ
τοῦ
|
γένους
|
ἐκμιμησόμενοι.
ὅστις
δὲ
λάθρα
μέν |
[12] |
γε
καὶ
τῇ
διαδοχῇ
τοῦ
|
γένους |
ἐξήρκεσεν·
οὕτως
ἔχει
καὶ
περὶ |
[23] |
ἀπολέλοιπεν,
τοῦ
καθ´
ἡμᾶς
εἶναι
|
γένους· |
κομήτῃ
γὰρ
οὐκ
ἄν
ποτε |
[5] |
ἐδεικνύετο,
καὶ
δι´
ὁλοκλήρου
τοῦ
|
γένους, |
ὃ
τοσοῦτον
ἀναχωρεῖ
θηρίων
ὅσον |
[5] |
αὐτὸ
τὸ
γένος
αὐτοῦ
τοῦ
|
γένους
|
τὰ
κράτιστα.
τουτὶ
δὲ
μικρῷ |
[18] |
κἂν
αὐτοῦ
Σωκράτους,
κἂν
τοῦ
|
γεραιτάτου |
τῶν
Ἑλλήνων
ὄπισθεν
λάβοιτο·
ἐκεῖ |
[16] |
Πέρσης,
καίπερ
ὢν
ἐν
δεινῷ,
|
γέρρον |
μὲν
ἐκεῖνο
καὶ
ξυστὸν
ἀφίησι |
[6] |
εἰ
δὲ
κομᾷ
τις
καὶ
|
γέρων, |
καὶ
γὰρ
ἀφραίνει
τις
γέρων, |
[6] |
γέρων,
καὶ
γὰρ
ἀφραίνει
τις
|
γέρων, |
καὶ
οὐχ
ἅπαντες
ἄνθρωποι
δήπουθεν |
[6] |
δεῖ
μὲν
γὰρ
αὐτῷ
καὶ
|
γεύσασθαι |
τοῦ
ζωροῦ,
καὶ
μανῆναί
ποτε |
[8] |
βάθος
ἔχουσι
σφαῖρα·
ἴσασιν
οἱ
|
γεωμετρίας |
καὶ
στερεομετρίας
ἐπήβολοι.
ἥ
τε |
[14] |
μὴ
πᾶσιν
ἐπιτυγχάνεται.
ὥσπερ
δὲ
|
γεωργῶν |
παῖδες
ἀπὸ
τῆς
ὁρμῆς
τῶν |
[7] |
οὐχὶ
καὶ
τῶν
καταβαλλομένων
ἐν
|
γῇ |
σπερμάτων
οἱ
λόγοι
θεῖόν
εἰσιν, |
[17] |
Ἀχιλλέως
τριχῶν,
ὡς
κἂν
τὸ
|
γῆρας |
αὐτοῦ
περιέμειναν·
ἐγὼ
δέ,
ὡς
|
[6] |
βίου
μήπω
φρονοῦμεν,
τοῦ
δὲ
|
γήρως |
ἀποφοιτᾶν
καὶ
μὴ
περιμένειν
ἡλικίαν, |
[11] |
σκιάν,
ἀντιφραττούσης
ταῖς
ἀκτῖσι
τῆς
|
γῆς. |
ἀλλὰ
καὶ
μεθ´
ἡμέραν
αἱ |
[21] |
θαλάττης
βούλεται·
εἰ
δὲ
μὴ
|
γῆς |
ἢ
θαλάττης,
ἀλλὰ
γωνίας
ἢ |
[21] |
μειράκιον
εὐπάρυφον
ἄγει
λαβὸν
οἷ
|
γῆς |
καὶ
θαλάττης
βούλεται·
εἰ
δὲ |
[5] |
φαλακρὸς
ἂν
εἴη
τῶν
ἐπὶ
|
γῆς |
τὸ
θειότατον.
~Ἔξεστι
δὲ
τοὺς |
[3] |
φυλάττουσιν
ὅπως
μηδέποτε
ἅψωνται
τῆς
|
γῆς, |
ὑπερείδοντες
ὑπὸ
τὴν
κεφαλὴν
μικρὸν |
[5] |
ὥσπερ
δὲ
ἄνθρωπος
τῶν
ἐπὶ
|
γῆς |
φρονιμώτατόν
τε
ὁμοῦ
καὶ
ψιλότατον, |
[3] |
μικρὸν
ξύλον,
ὅπως
ἀπέχῃ
τῆς
|
γῆς |
ὡς
πλεῖστον,
καὶ
μᾶλλον
φροντίζουσι |
[10] |
οὕτω
μὲν
ἄξιον,
ἑτέρως
δὲ
|
γίνεται· |
ἀλλ´
ἀκούσαις
ἂν
ὑποκοριζομένων
καὶ |
[11] |
μηνοειδὴς
ἡ
φιλτάτη,
καὶ
διχόμηνος
|
γίνεται, |
καὶ
πάλιν
ἀμφίκυρτος·
τελευτῶσα
δὲ |
[10] |
περὶ
ἣν
οὐδὲν
οὐδέποτε
νεώτερον
|
γίνεται· |
ὁ
δὲ
ὑπὸ
σελήνην
τόπος, |
[7] |
αὐτοῖς
καὶ
πλείστη
περὶ
αὐτὰ
|
γίνεται, |
τάχα
μὲν
οἷς
ἔχει
δεξιουμένη, |
[2] |
ὅταν
ἔτνους
προκειμένου
μετώπων
ἐξέτασις
|
γίνηται, |
σαυτὸν
ἐπιλέγεις,
ὡς
ἐπ´
ἀγαθῷ |
[2] |
καὶ
γὰρ
οὐδὲ
πολύστιχόν
ἐστι·
|
γλαφυρὸν |
μέντοι,
καὶ
τὸ
κάλλος
αὐτοῦ |
[1] |
ΕΓΚΩΜΙΟΝ.
~Δίωνι
τῷ
χρυσῷ
τὴν
|
γλῶτταν |
ἐποιήθη
βιβλίον,
κόμης
ἐγκώμιον,
οὕτω |
[4] |
τοῖς
πράγμασι,
μόνον
εἰ
τῆς
|
γλώττης |
τὸν
τόνον
ἀπὸ
τῆς
διαλέξεως
|
[21] |
δοριαλώτου
μὲν
γυναικὸς
κἂν
ἡ
|
γνώμη |
τῷ
γεγαμηκότι
συμμείνειεν·
ὁ
δὲ
|
[17] |
φῦναι
πρὸς
ἅπασαν
ἀρετήν,
καὶ
|
γνώμην |
ἀποφαίνομαι
περὶ
Ἀχιλλέως,
εἰ
περιεγένετο, |
[6] |
ἀλλ´
ὥσπερ
ἄλλα
πολλὰ
τῆς
|
γνώμης |
Σωκράτους,
καὶ
τοῦτο
τοὺς
ἠλιθίους |
[21] |
ἐξομόσαιτο,
καὶ
οὐδὲν
ἄλλο
παρέχεται
|
γνώρισμα
|
τοῦ
θιασώτης
εἶναι
τῆς
Κότυος, |
[6] |
λόγῳ,
μηδ´
εἴ
τις
ἕτερος
|
γόης |
καὶ
περιττὸς
τὰ
δαιμόνια.
καὶ |
[6] |
τιμιωτάτων
ἐνόμιζον·
ἐπὶ
δὲ
τοὺς
|
γόητας |
ἔτρεφον
τοὺς
δημίους.
ὥστε
εἰ |
[6] |
δὲ
οὐδὲ
σοφία
τὸ
τῶν
|
γοήτων, |
τερατουργία
δέ
τίς
ἐστι,
καὶ |
[19] |
ὢν
ὁ
τῆς
θεοῦ
τὸ
|
Γοργόνειον |
ἐξ
ἀκροπόλεως
ὑφελόμενος.
οὕτως
ἔχει
|
[17] |
ἁπάντων,
ὅσα
στρατιώταις
περίκειται.
ὁ
|
γοῦν |
Ἀχιλλεὺς
ἀναθαρσῆσαι
τοὺς
Τρῶάς
φησιν, |
[13] |
τῶν
θείων
ἀνδρῶν
παραγένοιτο·
τὸ
|
γοῦν |
ἔσχατον
ἄπεστι
τῶν
κακῶν,
ὁ |
[3] |
ὑπὸ
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἐπιδεῖξαι,
φησὶ
|
γοῦν
|
κυάνεαι
δ´
ἐγένοντο
ἔθειραι
πάλιν |
[3] |
τριχῶν
ἢ
ταῖς
γυναιξί.
γυναικῶν
|
γοῦν
|
περὶ
κάλλους
διεξιών,
οὐ
τοσαυτάκις |
[3] |
δὲ
ἠμέλητο
ἐκ
πλείονος.
πάνυ
|
γοῦν |
συνέστραπτο
καὶ
συνεπέπλεκτο
τὰ
πολλὰ
|
[20] |
Δητώ·
τὸν
θὲς
Ἀθηναίης
ἐπὶ
|
γούνασιν |
ἠυκόμοιο.
περὶ
δὲ
τῆς
Ἥρας |
[9] |
φύσεως.
ὅστις
δ´
οὖν
δήμῳ
|
γράφει |
καὶ
δήμῳ
λέγει,
τοῦτον
ἀνάγκη
|
[1] |
ἐπειθόμην
δὲ
καὶ
Ἐπικούρου
τι
|
γράφειν
|
ἐγκώμιον,
οὐ
κατὰ
ταὐτὰ
περὶ |
[9] |
φαλάκρας
ἐγκώμια
διεξέρχεται.
~Πρὸς
ταῦτα
|
γραφέτω |
μὲν
Ὅμηρος,
πλαττέτω
δέ,
εἰ |
[4] |
μὴ
κάλαμον
λέγοις
ἀντὶ
τοῦ
|
γραφέως |
τὸν
ἐν
βέλει.
τούτῳ
μὲν |
[23] |
τεκμήριον,
ὅταν
μὴ
πρὸς
ἀρχέτυπον
|
γράφωσιν, |
ἀλλ´
ἐπ´
αὐτοῖς
τις
προσποιήσηται
|
[23] |
μοιχὸν
ἢ
κίναιδον
ἐν
πίνακι
|
γράψαι, |
κομήτην
ἀπολαβὼν
ἀπέχει
τοὐπίταγμα·
ἂν |
[16] |
δὲ
ὁ
βασιλεὺς
ἀπορίᾳ
συνείχετο,
|
γυμνοῖς |
ἐξιστάμενος
οἷς
ὡπλισμένοις
ἦν
ἀνυπόστατος· |
[5] |
δέ,
ἐπεὶ
μετείληφεν
ἐναργεστέρας
ζωῆς,
|
γυμνός
|
ἐστι
τῷ
πλείστῳ
τοῦ
συμφυοῦς |
[21] |
ἢ
σκότου.
καίτοι
δοριαλώτου
μὲν
|
γυναικὸς |
κἂν
ἡ
γνώμη
τῷ
γεγαμηκότι |
[2] |
Ὀδυσσεὺς
πρὸς
τὴν
ἀναγωγίαν
τῶν
|
γυναικῶν |
ἀνέκπληκτος
ἔμεινε·
καὶ
σὺ
πειρῶ |
[3] |
τῶν
τριχῶν
ἢ
ταῖς
γυναιξί.
|
γυναικῶν |
γοῦν
περὶ
κάλλους
διεξιών,
οὐ |
[21] |
παρθενοπίπαν
ἐποίησεν,
ὡς
ἐπὶ
διαφθορᾷ
|
γυναικῶν
|
ἠγλαϊσμένης
τῆς
κόμης·
καὶ
μοιχός |
[21] |
προκινδυνεύομεν
στρατευόμενοι,
θυγατέρων
λέγω
καὶ
|
γυναικῶν, |
ταύτας,
ἂν
οὕτω
τύχῃ,
μειράκιον |
[3] |
ὁ
τῶν
τριχῶν
ἢ
ταῖς
|
γυναιξί. |
γυναικῶν
γοῦν
περὶ
κάλλους
διεξιών, |
[14] |
ἐθνῶν
οὔτε
νῦν
οὔτε
πρότερον·
|
γυναιξὶ |
δὲ
ἀεὶ
καὶ
πάσαις
καὶ |
[14] |
πρέπειν
πολὺ
μᾶλλον
ἀνδράσιν
ἢ
|
γυναιξὶ |
τὴν
κόμην,
πῶς
οὐ
τοῖς |
[1] |
γὰρ
ἀδικῶν
ἐγὼ
φανοῦμαι
ταῖς
|
γυναιξὶν |
ἀηδέστερος;
οὐ
δεινόν,
εἰ
ταῖς |
[20] |
πρέπει
πολὺ
μᾶλλον
ἀνδράσιν
ἢ
|
γυναιξὶν |
ἡ
κόμη,
καὶ
τῶν
θεῶν, |
[23] |
κομήτῃ
γὰρ
οὐκ
ἄν
ποτε
|
γύναιον
|
ἐκ
διαβεβλημένης
οἰκίας
ἐπίστευσε.
μέγα |
[21] |
ἡμισείας
τἀνδρὶ
γεγονέναι
τὴν
τοῦ
|
γυναίου |
ζημίαν.
εἰκότως
οὖν
ἐπ´
αὐτοῖς
|
[14] |
καὶ
ἡ
φύσις
τῷ
νόμῳ·
|
γυνὴ |
μὲν
γὰρ
οὐδεμία
τῶν
ἐξ |
[21] |
μὴ
γῆς
ἢ
θαλάττης,
ἀλλὰ
|
γωνίας |
ἢ
σκότου.
καίτοι
δοριαλώτου
μὲν
|