HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Synesius de Cyrène (c. 373 - c. 414), Éloge de la calvitie

Liste des contextes (ordre alphabétique)

λ = 61 formes différentes pour 121 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[13]   ~Ἔξεστι δὲ πεῖραν τοῦ λόγου λαβεῖν ἐκεῖ γενομένοις, οὗ συνερράγη τὸ

[18]   οὐκ οὔσης ἐκ τοῦ προσθίου λαβῆς. ~Ὅλως δὲ ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν

[16]   ἐχώρησε· μὴ γὰρ οὔσης ἔτι λαβῆς, πρὸς πολὺ καλλίους ἀγωνιστὰς τοῖς

[18]   τοῦ γεραιτάτου τῶν Ἑλλήνων ὄπισθεν λάβοιτο· ἐκεῖ γὰρ ἡμῖν ὑπολείπεται τὰ

[18]   δὲ κόμης ἕλε Πηλείωνα· ἵνα λάβοιτο τῆς κόμης, ὄπισθεν ἔστη, ὡς

[18]   θεῶν. ~Τί οὖν ὥσπερ ἑρμαίου λαβόμενος ἔχῃ, ξανθῆς δὲ κόμης ἕλε

[21]   οὕτω τύχῃ, μειράκιον εὐπάρυφον ἄγει λαβὸν οἷ γῆς καὶ θαλάττης βούλεται·

[6]   ἀλλὰ ταχὺ γὰρ ἐντεῦθεν ἐπανακτέον λαβόντας ἀποχρῶν τὸ τεκμήριον, ὡς ἐκεῖ

[6]   εἰς τὴν παροῦσαν χρείαν ἀρκεῖ λαβόντες, εὐαγῶς περιστεῖλαι τὸ ὅσον ἀβέβηλον.

[20]   οἴκοθεν ἐξευρών, οὔτε παρὰ τούτων λαβών· οὐχ ὅ τί ποτέ εἰσιν

[15]   τῶν τριχῶν, ὡς ὁ τοῦ Λάγου Πτολεμαῖος ξυνέγραφεν, ὅς, ὅτι μὲν

[6]   τὴν μανίαν ὁ Σειληνός, μὴ λάθῃ πολὺς ῥυεὶς ἐπὶ θάτερα, καὶ

[21]   τοῦ γένους ἐκμιμησόμενοι. ὅστις δὲ λάθρα μέν ἐστι πονηρός, δημοσίᾳ δὲ

[14]   πανταχοῦ, μήτ´ ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς. Λακεδαιμόνιοι γὰρ μετὰ Θυρέαν, Ἀργεῖοι δὲ

[3]   ἀφυλάκτους. δοκοῦσι δέ μοι καὶ Λακεδαιμόνιοι μὴ ἀμελεῖν τοῦ τοιούτου πράγματος,

[15]   Ἕλληνας, ὧν οὐκ ἐγένοντο μόνοι Λακεδαιμόνιοι. οὗτοι πρὸ τῆς ἐν Ἀρβήλοις

[15]   δι´ αὐτὸ καλεῖ μεγάλην, ὅτι Λακεδαιμόνιοι πρὸ αὐτῆς ἐκτενίσαντο, ὧν οὐδεὶς

[19]   νῦν οὕτω πόρρωθεν ἐξευρίσκει μὲν Λακεδαιμονίους οὐδὲν ὄντας πρὸς ἔπος, οὔκουν

[20]   ἀγαλματοποιοῖς συνεχώρησεν. Ὁμήρου τοίνυν καὶ Λακεδαιμονίων ἐξῃρημένων, οὐδὲν ἔτι μέρος ὑπολείπεται

[15]   βοηθητέον ἂν εἴη τῇ φύσει. ~Λακεδαιμονίων μὲν οὖν ἄξιον μεμνῆσθαι πρὸ

[16]   τῶν τοῦ πολεμίου ὅπλων γενέσθαι, λαμβάνεται τοῦ πώγωνος καὶ τῆς κόμης,

[4]   χείρων, τί οὐκ ἀνταποδύομαι, καὶ λαμβάνω πεῖραν ἐμαυτοῦ τε καὶ τῆς

[11]   ἑνὸς ἅπαντα φαλακροῦ, ὃν τέως λαμπαδηκόμον ὄντα καὶ φῶς ἅπτοντα χειροποίητον

[17]   ἐμῆς κόρυθος λεύσσουσι μέτωπον ἐγγύθι λαμπομένης. τὸ γὰρ ἀποστίλβον αὐτῆς καὶ

[20]   οὐδὲν ὅ τι καὶ δίχα λαμπρᾶς αἰτίας προήνεγκεν. θριξὶ δὲ πέφηνεν

[1]   κόμης ἐγκώμιον, οὕτω δή τι λαμπρόν, ὡς ἀνάγκην εἶναι παρὰ τοῦ

[1]   κατὰ πλείους, καὶ ὁ πόλεμος λαμπρὸς ἦν, ἀγομένης καὶ φερομένης τῆς

[5]   ὦτα καὶ γαστέρες ψιλαί· αἱ λάσιοι δὲ ἔμπληκτοι καὶ θρασεῖαι, καὶ

[5]   τὸν ἄδικον ἵππον περὶ ὦτα λασιόκωφον λέγει, τί καὶ καλὸν ἐννοεῖ

[5]   ψιλὴν μὲν ἔχει τὴν κεφαλήν, λάσιον δὲ τὸ φρονοῦν, οἷον τὸν

[5]   ἀνάγκη κωφὸν εἶναι τὸν ταύτῃ λάσιον, ὅθεν ἀκούομεν, ὥσπερ τυφλὸν τὸν

[5]   ἀκούομεν, ὥσπερ τυφλὸν τὸν ταύτῃ λάσιον, ὅθεν ὁρῶμεν. τοῦτο μὲν οὖν

[11]   μὲν οὖσαν ἐν ἑταίρας σώματι· λέγει δὲ οὕτως· ἡ δέ οἱ

[20]   ἐν ταὐτῷ μυραλοιφῆσαί τε αὐτὴν λέγει, καὶ ὅτι χαίτας πεξαμένη, χερσὶ

[17]   αἰωρουμένην τὴν σόβην· ἀλλὰ πῶς λέγει; οὐ γὰρ ἐμῆς κόρυθος λεύσσουσι

[5]   ἄδικον ἵππον περὶ ὦτα λασιόκωφον λέγει, τί καὶ καλὸν ἐννοεῖ περὶ

[9]   οὖν δήμῳ γράφει καὶ δήμῳ λέγει, τοῦτον ἀνάγκη δῆμον εἶναι τῇ

[4]   δὲ ὅ τι καὶ λέγοι, λέγειν δὲ ὅμως ὑπὸ περιουσίας τοῦ

[12]   ἰατρικῇ τὸ ὑγιεινότατον, καὶ μονονουχὶ λέγειν ἔοικεν, ὡς ὅστις ὑγιαίνειν ἐρᾷ,

[4]   κἀγὼ φαλακρός εἰμι, καὶ δύναμαι λέγειν, καὶ τὸ πρᾶγμα τοῦ πράγματος

[4]   λόγου, νῦν μοι δοκεῖ Δίων λέγειν μὲν εἶναι δεινός, οὐκ ἔχειν

[21]   κατὰ βοστρύχους, εὐθὺς ἅπασι πρόχειρον λέγειν, ὅτι ἄνθρωπος οὗτος τῇ Χίων

[8]   γένοιτο φαλακρότερον; τί δὲ θεσπεσιώτερον; λέγεταί τέ τις καὶ λόγος, ὅτι

[4]   ἔχειν δὲ ὅ τι καὶ λέγοι, λέγειν δὲ ὅμως ὑπὸ περιουσίας

[4]   καλάμων τετρίφαται, εἰ μὴ κάλαμον λέγοις ἀντὶ τοῦ γραφέως τὸν ἐν

[17]   διελέγετο, πολὺν ἂν οἶμαι τὸν λέγοντα παρὰ τοῖς εἰδόσιν ὀφλῆσαι κατάγελων·

[12]   αἰτίαν Ὁμήρου πυνθάνου καὶ ἀκούσῃ λέγοντος· ἀνεμοτρεφῆ γάρ ἐστι καὶ γεγυμνασμένα.

[5]   τῶν τριχῶν; ἀλλὰ καὶ μὴ λέγοντος Πλάτωνος, ἀνάγκη κωφὸν εἶναι τὸν

[10]   προέληται. ἀλλ´ ἐγὼ γὰρ ἀκούω λεγόντων, ὡς ἀνὴρ Αἰγύπτιος τέχνην ἐπὶ

[11]   οὐκοῦν ἅπαντες οἴονταί τε καὶ λέγουσιν αὐτοφυὲς εἶναι σκιάδειον τὴν κόμην·

[15]   Ἑλλάδος τὸν βάρβαρον, ἑκὼν ἐπιλανθάνεται· λέγω δὲ Μακεδόνας τε καὶ τοὺς

[15]   τῷ πονηρῷ τούτῳ σημείῳ περιεγένετο. λέγω δὲ οὐκ ἀναμιμνήσκων τῶν εἰρημένων,

[21]   μὴ βιασθεῖεν, προκινδυνεύομεν στρατευόμενοι, θυγατέρων λέγω καὶ γυναικῶν, ταύτας, ἂν οὕτω

[6]   μουσείῳ θεάσασθαι πίνακας, τοὺς Διογένας λέγω καὶ τοὺς Σωκράτας καὶ τοὺς

[11]   εἰς ἄκρον εὐτυχίας ἐληλακότας, αὐτοὺς λέγω τοὺς πανσελήνους, θέμις ἤδη καὶ

[3]   Τρώων ἀποθανόντος, οὐδὲν ἄλλο ὠδύρετο λέγων αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι, Χαρίτεσσιν

[24]   ἔδοξεν· εἰ δὲ μὴ πείθω λέγων, ἐνταῦθά τις ἂν τοὐμὸν αἰτιάσαιτο,

[20]   ἀποστερεῖν αὐτήν, ὥσθ´, ἵνα πείσῃ λέγων, ὅτι πρέπει πολὺ μᾶλλον ἀνδράσιν

[12]   τινος ὄρους ἢ φάραγγος, οὗ λεῖα καὶ μήκιστα φύεται, ἀλλὰ Πηλίου

[17]   τὸ γὰρ ἀποστίλβον αὐτῆς καὶ λεῖον, αὐτὸ τοῦτο φαλάκρα τε ἂν

[11]   μὲν οὖν, τῆς στιλπνότητος, ἡ λειότης αἰτία. ἔστι δὲ οὐδὲν ἕτερον

[11]   οὐδὲν ἕτερον ἐν τῇ κεφαλῇ λειότης ἢ παντελὴς ἀπουσία τριχῶν· ἅμα

[7]   ἀθέρες, λέμματα, καὶ ἐπὶ τοῖς λέμμασιν ἕτερα λέμματα· ὁ δὲ καρπὸς

[7]   φύσεως. ῥίζαι, καλάμη, φλοιός, ἀθέρες, λέμματα, καὶ ἐπὶ τοῖς λέμμασιν ἕτερα

[7]   καὶ ἐπὶ τοῖς λέμμασιν ἕτερα λέμματα· ὁ δὲ καρπὸς ἀτελὴς ἔτι

[7]   κάλλεσιν, ὥσπερ ἀθέρων τινῶν ἢ λεμμάτων ἢ καὶ νὴ Δία τῆς

[3]   ταῦτα σκληρότερα, ὡς ἂν ἐκ λεπτοτέρων συμπεπλεγμένα τῶν τριχῶν. ἦν οὖν

[17]   λέγει; οὐ γὰρ ἐμῆς κόρυθος λεύσσουσι μέτωπον ἐγγύθι λαμπομένης. τὸ γὰρ

[10]   τούτων οὖν, οὐ παρ´ Ἑλλήνων ληπτέον τοῦ θείου τὰς ἀληθεστέρας εἰκόνας.

[6]   ἠλιθίους ἐλάνθανεν, ὅτι τῷ Σειληνῷ λίαν ἑαυτὸν ἀπεσέμνυνεν. τὸ δὲ δὴ

[11]   συνηρεφεῖς ὕλαι φωτὸς ἀμοιροῦσι, τῷ λίαν εἶναι κατάσκιοι καὶ κατάκομοι. ~Ταυτὶ

[4]   Δίων ἐποίησε, μέλος ἀναβεβλημένον καὶ λιγυρόν, ὅ, ἅτε κιθαρῳδικοῦ νόμου, τοῦ

[13]   ὑπερόριον, οὐχ ὅσιον δὲ οὐδὲ λίθῳ πατάξαι νεκροῦ κεφαλήν, Ἡροδότῳ δὲ

[13]   ἔσχατον ἄπεστι τῶν κακῶν, ὁ λιμός, οἷς ἅπασιν ἔξεστι θαυματοποιοῖς εἶναι,

[4]   τῶν ἀγρῶν, οὐδὲ φανοῦμαι στρογγύλλων λογάρια, προοίμιά τινα καὶ προνόμια· ἀλλ´

[13]   καὶ μικρὸν ἀπερυθριάσασιν ἐν τῷ λογείῳ ἀποδοῦναι καὶ σχεδιάσαι τέχνην θέας

[2]   ἐκλαθόμενος ἐμαυτοῦ τε καὶ τῶν λογισμῶν, ἐλεγεῖα ποιῶ θρῆνον ἐπὶ τῇ

[7]   ἔχουσιν, ὥσπερ δοκοῦσι, μάχην οἱ λόγοι· ἀλλ´ ἐπεὶ μὴ νῦν περὶ

[7]   καταβαλλομένων ἐν γῇ σπερμάτων οἱ λόγοι θεῖόν εἰσιν, εἰ καὶ τοῦ

[24]   ὠφελείας εἵνεκα καὶ τόνδε τὸν λόγον ἀνειλῆφθαι ταῖς χερσίν.

[23]   Δίων θαυμαστὸν οἷον ὑπὲρ κόμης λόγον ἐξήνεγκεν. τί οὖν ἔτι δεῖ

[6]   κομήτης ἦν Ἀπολλώνιος, οὐδὲν πρὸς λόγον· καίτοι φίλα μοι πρὸς τὸν

[4]   ὅτῳ ποτὲ τῷ καλάμῳ τὸν λόγον ξυνέγραψεν. εἰ δὲ κἀγὼ φαλακρός

[15]   μὲν οὖν εἵλκυσεν εἰς τὸν λόγον, οἳ κάλλιστα τῶν Ἑλλήνων ἀπέθανον·

[24]   σωφρονικοῖς ἅπασι γένεσιν ἐχαρισάμην τὸν λόγον, ᾧ τά τε πρὸς τὸ

[2]   αὐτὴν συνηθεστέραν ἐποίησε, καὶ ὁ λόγος ἀντεισιὼν κατεξανίστη τοῦ πάθους, τὸ

[6]   ἐπιζητοῦσι δὲ τὴν αἰτίαν ὁ λόγος ἀπορρητότερος. πειρασόμεθα δ´ οὖν ὅσον

[6]   τῶν εἰρημένων ὑγιῶς ἀντιστρέφειν ὁ λόγος· εἰ σοφός τις, καὶ φαλακρός·

[21]   οὓς ὅδε τε κἀκεῖνος ὁ λόγος ἐνεκωμίασεν. οὐκοῦν ἀπὸ μὲν τῶν

[7]   ἤδη δὲ τέλειος, ἐν ᾧ λόγος ἐστὶν ἕτερος σπέρματος. ἐπὶ τούτοις

[22]   παροιμία δήπου καὶ τοῦτο, καὶ λόγος ἔχων ἀξίωμα τῆς ὅθεν κατηνέχθη

[5]   καρδίαν ἀναδώσειν μαντεύομαι. ~Οὑμὸς οὖν λόγος ὁριεῖ πάντων ἥκιστα χρῆναι φαλακρὸν

[8]   θεσπεσιώτερον; λέγεταί τέ τις καὶ λόγος, ὅτι βούλεται μὲν ἡ ψυχὴ

[2]   πρὸς δύο δέ, φησὶν ὁ λόγος, οὐδ´ Ἡρακλῆς, εἰ τοὺς Μολιονίδας

[20]   οἷς οὐ πάρεισιν. ὁ δὲ λόγος οὗτος αὐτὰς τῶν πραγμάτων τὰς

[20]   οἰκούντων τὸν οὐρανόν. κοινὸς ὁ λόγος περί τε τῶν ἀρρένων καὶ

[1]   ἄνδρα αἰσχύνεσθαι. συνεπιτίθεται γὰρ ὁ λόγος τῇ φύσει· φύσει δὲ ἅπαντες

[20]   ἦν, ὅσα γε ἀπὸ τοῦ λόγου. ἀλλ´ οὐδὲ ἔπαινος τοῦτο τριχῶν,

[7]   καθάπερ ὁ πυρὸς ἐκείνου τοῦ λόγου, εἰωθὸς ἡ φύσις ποιεῖ. θαυματοποιεῖ

[2]   τινι φιλοτιμούμενος, οὐκοῦν ἀνάσχου τοῦ λόγου, καὶ τήρησον ἐν πείσῃ, φασί,

[13]   ἐκείνη. ~Ἔξεστι δὲ πεῖραν τοῦ λόγου λαβεῖν ἐκεῖ γενομένοις, οὗ συνερράγη

[4]   τοι τὴν πρώτην ἑαλωκὼς τοῦ λόγου, νῦν μοι δοκεῖ Δίων λέγειν

[4]   ὅ, ἅτε κιθαρῳδικοῦ νόμου, τοῦ λόγου προανεκρούσατο· Ἀναστὰς ἕωθεν, καὶ τοὺς

[1]   ὡς ἀνάγκην εἶναι παρὰ τοῦ λόγου φαλακρὸν ἄνδρα αἰσχύνεσθαι. συνεπιτίθεται γὰρ

[23]   αὐτῷ τοὺς κατεαγότας ὑπὲρ τοῦ λόγου χάριν εἰδέναι, καὶ ὅστις ἀδίκοις

[4]   καὶ τορόν, οἵῳ τοὺς ἀγωνιστικοὺς λόγους οἱ ῥήτορες ὥσπερ ἐμβόλοις τὰς

[20]   τοῦ Διός, ὃν κορωνίδα τῷ λόγῳ Δίων ἐπέθηκεν, ὡς ἃ Ὁμήρῳ

[19]   τῶν τριχῶν ἔνι τῷ Δίωνος λόγῳ. καίτοι γε εἴπερ ἦν τῷ

[23]   τὴν κεφαλὴν ὥσπερ μύρῳ τῷ λόγῳ κατήντλησε. ζηλοῦσθαι γὰρ ἀνάγκη τὸ

[11]   πειθώ τινα δεῖ προσαγαγεῖν τῷ λόγῳ, μὴ μένοντας ἐπὶ τοῦ βιαίου

[6]   θέατρον. Ἀπολλώνιος μὴ ἐνοχλείτω τῷ λόγῳ, μηδ´ εἴ τις ἕτερος γόης

[7]   ἐστιν. ἵλεων δὲ εἴη τῷ λόγῳ· πάνυ γὰρ ἀπ´ εὐσεβοῦς διανοίας

[23]   καὶ οἱ ζωγράφοι παρέχονται τῷ λόγῳ τεκμήριον, ὅταν μὴ πρὸς ἀρχέτυπον

[20]   οὐδὲν ἔτι μέρος ὑπολείπεται τῷ λόγῳ τῷ Δίωνος· ἀλλὰ καὶ τούτων

[4]   τίς ἐστιν ὁ ἐν τῷ λόγῳ φιλόκομος, ὁ τῷ καλάμῳ καλλύνων

[19]   πάνυ καὶ ῥητορικῶς χρῆται τῷ λόγῳ, ὥστε νῦν μὲν ἀπέκοψεν, ὥσπερ

[4]   ἡμᾶς δρῶσιν οἱ δεινοὶ τῶν λόγων δημιουργοί· νῦν μὲν κηλοῦσιν, νῦν

[10]   αὐτὸν ὁσημέραι, καὶ τὴν διὰ λόγων συγγίνονται, οὐχ οὗ τὴν ἑστίαν

[19]   εἰς τὴν ποίησιν ἑτέρῳ καλλωπιστῇ λοιδορούμενον; ὅμοιον εἰ καὶ Φιλέας Ἀνδοκίδην

[20]   ἄξιόν γε μήν, εἴπερ ὁ λόχος ἐπὶ τὸν Δία, πολλῶν, ἄν

[2]   Ἡρακλῆς, εἰ τοὺς Μολιονίδας ἐκ λόχου προσπεσόντας οὐκ ἤνεγκεν, ἀλλὰ καὶ

Chapitre
[13]	~Ἔξεστι δὲ πεῖραν τοῦ λόγου	λαβεῖν	ἐκεῖ γενομένοις, οὗ συνερράγη τὸ
[18]	οὐκ οὔσης ἐκ τοῦ προσθίου	λαβῆς.	~Ὅλως δὲ ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν
[16]	ἐχώρησε· μὴ γὰρ οὔσης ἔτι	λαβῆς,	πρὸς πολὺ καλλίους ἀγωνιστὰς τοῖς
[18]	τοῦ γεραιτάτου τῶν Ἑλλήνων ὄπισθεν	λάβοιτο·	ἐκεῖ γὰρ ἡμῖν ὑπολείπεται τὰ
[18]	δὲ κόμης ἕλε Πηλείωνα· ἵνα	λάβοιτο	τῆς κόμης, ὄπισθεν ἔστη, ὡς
[18]	θεῶν. ~Τί οὖν ὥσπερ ἑρμαίου	λαβόμενος	ἔχῃ, ξανθῆς δὲ κόμης ἕλε
[21]	οὕτω τύχῃ, μειράκιον εὐπάρυφον ἄγει	λαβὸν	οἷ γῆς καὶ θαλάττης βούλεται·
[6]	ἀλλὰ ταχὺ γὰρ ἐντεῦθεν ἐπανακτέον	λαβόντας	ἀποχρῶν τὸ τεκμήριον, ὡς ἐκεῖ
[6]	εἰς τὴν παροῦσαν χρείαν ἀρκεῖ	λαβόντες,	εὐαγῶς περιστεῖλαι τὸ ὅσον ἀβέβηλον.
[20]	οἴκοθεν ἐξευρών, οὔτε παρὰ τούτων	λαβών·	οὐχ ὅ τί ποτέ εἰσιν
[15]	τῶν τριχῶν, ὡς ὁ τοῦ	Λάγου	Πτολεμαῖος ξυνέγραφεν, ὅς, ὅτι μὲν
[6]	τὴν μανίαν ὁ Σειληνός, μὴ	λάθῃ	πολὺς ῥυεὶς ἐπὶ θάτερα, καὶ
[21]	τοῦ γένους ἐκμιμησόμενοι. ὅστις δὲ	λάθρα	μέν ἐστι πονηρός, δημοσίᾳ δὲ
[14]	πανταχοῦ, μήτ´ ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς.	Λακεδαιμόνιοι	γὰρ μετὰ Θυρέαν, Ἀργεῖοι δὲ
[3]	ἀφυλάκτους. δοκοῦσι δέ μοι καὶ	Λακεδαιμόνιοι	μὴ ἀμελεῖν τοῦ τοιούτου πράγματος,
[15]	Ἕλληνας, ὧν οὐκ ἐγένοντο μόνοι	Λακεδαιμόνιοι.	οὗτοι πρὸ τῆς ἐν Ἀρβήλοις
[15]	δι´ αὐτὸ καλεῖ μεγάλην, ὅτι	Λακεδαιμόνιοι	πρὸ αὐτῆς ἐκτενίσαντο, ὧν οὐδεὶς
[19]	νῦν οὕτω πόρρωθεν ἐξευρίσκει μὲν	Λακεδαιμονίους	οὐδὲν ὄντας πρὸς ἔπος, οὔκουν
[20]	ἀγαλματοποιοῖς συνεχώρησεν. Ὁμήρου τοίνυν καὶ	Λακεδαιμονίων	ἐξῃρημένων, οὐδὲν ἔτι μέρος ὑπολείπεται
[15]	βοηθητέον ἂν εἴη τῇ φύσει.	~Λακεδαιμονίων	μὲν οὖν ἄξιον μεμνῆσθαι πρὸ
[16]	τῶν τοῦ πολεμίου ὅπλων γενέσθαι,	λαμβάνεται	τοῦ πώγωνος καὶ τῆς κόμης,
[4]	χείρων, τί οὐκ ἀνταποδύομαι, καὶ	λαμβάνω	πεῖραν ἐμαυτοῦ τε καὶ τῆς
[11]	ἑνὸς ἅπαντα φαλακροῦ, ὃν τέως	λαμπαδηκόμον	ὄντα καὶ φῶς ἅπτοντα χειροποίητον
[17]	ἐμῆς κόρυθος λεύσσουσι μέτωπον ἐγγύθι	λαμπομένης.	τὸ γὰρ ἀποστίλβον αὐτῆς καὶ
[20]	οὐδὲν ὅ τι καὶ δίχα	λαμπρᾶς	αἰτίας προήνεγκεν. θριξὶ δὲ πέφηνεν
[1]	κόμης ἐγκώμιον, οὕτω δή τι	λαμπρόν,	ὡς ἀνάγκην εἶναι παρὰ τοῦ
[1]	κατὰ πλείους, καὶ ὁ πόλεμος	λαμπρὸς	ἦν, ἀγομένης καὶ φερομένης τῆς
[5]	ὦτα καὶ γαστέρες ψιλαί· αἱ	λάσιοι	δὲ ἔμπληκτοι καὶ θρασεῖαι, καὶ
[5]	τὸν ἄδικον ἵππον περὶ ὦτα	λασιόκωφον	λέγει, τί καὶ καλὸν ἐννοεῖ
[5]	ψιλὴν μὲν ἔχει τὴν κεφαλήν,	λάσιον	δὲ τὸ φρονοῦν, οἷον τὸν
[5]	ἀνάγκη κωφὸν εἶναι τὸν ταύτῃ	λάσιον,	ὅθεν ἀκούομεν, ὥσπερ τυφλὸν τὸν
[5]	ἀκούομεν, ὥσπερ τυφλὸν τὸν ταύτῃ	λάσιον,	ὅθεν ὁρῶμεν. τοῦτο μὲν οὖν
[11]	μὲν οὖσαν ἐν ἑταίρας σώματι·	λέγει	δὲ οὕτως· ἡ δέ οἱ
[20]	ἐν ταὐτῷ μυραλοιφῆσαί τε αὐτὴν	λέγει,	καὶ ὅτι χαίτας πεξαμένη, χερσὶ
[17]	αἰωρουμένην τὴν σόβην· ἀλλὰ πῶς	λέγει;	οὐ γὰρ ἐμῆς κόρυθος λεύσσουσι
[5]	ἄδικον ἵππον περὶ ὦτα λασιόκωφον	λέγει,	τί καὶ καλὸν ἐννοεῖ περὶ
[9]	οὖν δήμῳ γράφει καὶ δήμῳ	λέγει,	τοῦτον ἀνάγκη δῆμον εἶναι τῇ
[4]	δὲ ὅ τι καὶ λέγοι,	λέγειν	δὲ ὅμως ὑπὸ περιουσίας τοῦ
[12]	ἰατρικῇ τὸ ὑγιεινότατον, καὶ μονονουχὶ	λέγειν	ἔοικεν, ὡς ὅστις ὑγιαίνειν ἐρᾷ,
[4]	κἀγὼ φαλακρός εἰμι, καὶ δύναμαι	λέγειν,	καὶ τὸ πρᾶγμα τοῦ πράγματος
[4]	λόγου, νῦν μοι δοκεῖ Δίων	λέγειν	μὲν εἶναι δεινός, οὐκ ἔχειν
[21]	κατὰ βοστρύχους, εὐθὺς ἅπασι πρόχειρον	λέγειν,	ὅτι ἄνθρωπος οὗτος τῇ Χίων
[8]	γένοιτο φαλακρότερον; τί δὲ θεσπεσιώτερον;	λέγεταί	τέ τις καὶ λόγος, ὅτι
[4]	ἔχειν δὲ ὅ τι καὶ	λέγοι,	λέγειν δὲ ὅμως ὑπὸ περιουσίας
[4]	καλάμων τετρίφαται, εἰ μὴ κάλαμον	λέγοις	ἀντὶ τοῦ γραφέως τὸν ἐν
[17]	διελέγετο, πολὺν ἂν οἶμαι τὸν	λέγοντα	παρὰ τοῖς εἰδόσιν ὀφλῆσαι κατάγελων·
[12]	αἰτίαν Ὁμήρου πυνθάνου καὶ ἀκούσῃ	λέγοντος·	ἀνεμοτρεφῆ γάρ ἐστι καὶ γεγυμνασμένα.
[5]	τῶν τριχῶν; ἀλλὰ καὶ μὴ	λέγοντος	Πλάτωνος, ἀνάγκη κωφὸν εἶναι τὸν
[10]	προέληται. ἀλλ´ ἐγὼ γὰρ ἀκούω	λεγόντων,	ὡς ἀνὴρ Αἰγύπτιος τέχνην ἐπὶ
[11]	οὐκοῦν ἅπαντες οἴονταί τε καὶ	λέγουσιν	αὐτοφυὲς εἶναι σκιάδειον τὴν κόμην·
[15]	Ἑλλάδος τὸν βάρβαρον, ἑκὼν ἐπιλανθάνεται·	λέγω	δὲ Μακεδόνας τε καὶ τοὺς
[15]	τῷ πονηρῷ τούτῳ σημείῳ περιεγένετο.	λέγω	δὲ οὐκ ἀναμιμνήσκων τῶν εἰρημένων,
[21]	μὴ βιασθεῖεν, προκινδυνεύομεν στρατευόμενοι, θυγατέρων	λέγω	καὶ γυναικῶν, ταύτας, ἂν οὕτω
[6]	μουσείῳ θεάσασθαι πίνακας, τοὺς Διογένας	λέγω	καὶ τοὺς Σωκράτας καὶ τοὺς
[11]	εἰς ἄκρον εὐτυχίας ἐληλακότας, αὐτοὺς	λέγω	τοὺς πανσελήνους, θέμις ἤδη καὶ
[3]	Τρώων ἀποθανόντος, οὐδὲν ἄλλο ὠδύρετο	λέγων	αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι, Χαρίτεσσιν
[24]	ἔδοξεν· εἰ δὲ μὴ πείθω	λέγων,	ἐνταῦθά τις ἂν τοὐμὸν αἰτιάσαιτο,
[20]	ἀποστερεῖν αὐτήν, ὥσθ´, ἵνα πείσῃ	λέγων,	ὅτι πρέπει πολὺ μᾶλλον ἀνδράσιν
[12]	τινος ὄρους ἢ φάραγγος, οὗ	λεῖα	καὶ μήκιστα φύεται, ἀλλὰ Πηλίου
[17]	τὸ γὰρ ἀποστίλβον αὐτῆς καὶ	λεῖον,	αὐτὸ τοῦτο φαλάκρα τε ἂν
[11]	μὲν οὖν, τῆς στιλπνότητος, ἡ	λειότης	αἰτία. ἔστι δὲ οὐδὲν ἕτερον
[11]	οὐδὲν ἕτερον ἐν τῇ κεφαλῇ	λειότης	ἢ παντελὴς ἀπουσία τριχῶν· ἅμα
[7]	ἀθέρες, λέμματα, καὶ ἐπὶ τοῖς	λέμμασιν	ἕτερα λέμματα· ὁ δὲ καρπὸς
[7]	φύσεως. ῥίζαι, καλάμη, φλοιός, ἀθέρες,	λέμματα,	καὶ ἐπὶ τοῖς λέμμασιν ἕτερα
[7]	καὶ ἐπὶ τοῖς λέμμασιν ἕτερα	λέμματα·	ὁ δὲ καρπὸς ἀτελὴς ἔτι
[7]	κάλλεσιν, ὥσπερ ἀθέρων τινῶν ἢ	λεμμάτων	ἢ καὶ νὴ Δία τῆς
[3]	ταῦτα σκληρότερα, ὡς ἂν ἐκ	λεπτοτέρων	συμπεπλεγμένα τῶν τριχῶν. ἦν οὖν
[17]	λέγει; οὐ γὰρ ἐμῆς κόρυθος	λεύσσουσι	μέτωπον ἐγγύθι λαμπομένης. τὸ γὰρ
[10]	τούτων οὖν, οὐ παρ´ Ἑλλήνων	ληπτέον	τοῦ θείου τὰς ἀληθεστέρας εἰκόνας.
[6]	ἠλιθίους ἐλάνθανεν, ὅτι τῷ Σειληνῷ	λίαν	ἑαυτὸν ἀπεσέμνυνεν. τὸ δὲ δὴ
[11]	συνηρεφεῖς ὕλαι φωτὸς ἀμοιροῦσι, τῷ	λίαν	εἶναι κατάσκιοι καὶ κατάκομοι. ~Ταυτὶ
[4]	Δίων ἐποίησε, μέλος ἀναβεβλημένον καὶ	λιγυρόν,	ὅ, ἅτε κιθαρῳδικοῦ νόμου, τοῦ
[13]	ὑπερόριον, οὐχ ὅσιον δὲ οὐδὲ	λίθῳ	πατάξαι νεκροῦ κεφαλήν, Ἡροδότῳ δὲ
[13]	ἔσχατον ἄπεστι τῶν κακῶν, ὁ	λιμός,	οἷς ἅπασιν ἔξεστι θαυματοποιοῖς εἶναι,
[4]	τῶν ἀγρῶν, οὐδὲ φανοῦμαι στρογγύλλων	λογάρια,	προοίμιά τινα καὶ προνόμια· ἀλλ´
[13]	καὶ μικρὸν ἀπερυθριάσασιν ἐν τῷ	λογείῳ	ἀποδοῦναι καὶ σχεδιάσαι τέχνην θέας
[2]	ἐκλαθόμενος ἐμαυτοῦ τε καὶ τῶν	λογισμῶν,	ἐλεγεῖα ποιῶ θρῆνον ἐπὶ τῇ
[7]	ἔχουσιν, ὥσπερ δοκοῦσι, μάχην οἱ	λόγοι·	ἀλλ´ ἐπεὶ μὴ νῦν περὶ
[7]	καταβαλλομένων ἐν γῇ σπερμάτων οἱ	λόγοι	θεῖόν εἰσιν, εἰ καὶ τοῦ
[24]	ὠφελείας εἵνεκα καὶ τόνδε τὸν	λόγον	ἀνειλῆφθαι ταῖς χερσίν.
[23]	Δίων θαυμαστὸν οἷον ὑπὲρ κόμης	λόγον	ἐξήνεγκεν. τί οὖν ἔτι δεῖ
[6]	κομήτης ἦν Ἀπολλώνιος, οὐδὲν πρὸς	λόγον·	καίτοι φίλα μοι πρὸς τὸν
[4]	ὅτῳ ποτὲ τῷ καλάμῳ τὸν	λόγον	ξυνέγραψεν. εἰ δὲ κἀγὼ φαλακρός
[15]	μὲν οὖν εἵλκυσεν εἰς τὸν	λόγον,	οἳ κάλλιστα τῶν Ἑλλήνων ἀπέθανον·
[24]	σωφρονικοῖς ἅπασι γένεσιν ἐχαρισάμην τὸν	λόγον,	ᾧ τά τε πρὸς τὸ
[2]	αὐτὴν συνηθεστέραν ἐποίησε, καὶ ὁ	λόγος	ἀντεισιὼν κατεξανίστη τοῦ πάθους, τὸ
[6]	ἐπιζητοῦσι δὲ τὴν αἰτίαν ὁ	λόγος	ἀπορρητότερος. πειρασόμεθα δ´ οὖν ὅσον
[6]	τῶν εἰρημένων ὑγιῶς ἀντιστρέφειν ὁ	λόγος·	εἰ σοφός τις, καὶ φαλακρός·
[21]	οὓς ὅδε τε κἀκεῖνος ὁ	λόγος	ἐνεκωμίασεν. οὐκοῦν ἀπὸ μὲν τῶν
[7]	ἤδη δὲ τέλειος, ἐν ᾧ	λόγος	ἐστὶν ἕτερος σπέρματος. ἐπὶ τούτοις
[22]	παροιμία δήπου καὶ τοῦτο, καὶ	λόγος	ἔχων ἀξίωμα τῆς ὅθεν κατηνέχθη
[5]	καρδίαν ἀναδώσειν μαντεύομαι. ~Οὑμὸς οὖν	λόγος	ὁριεῖ πάντων ἥκιστα χρῆναι φαλακρὸν
[8]	θεσπεσιώτερον; λέγεταί τέ τις καὶ	λόγος,	ὅτι βούλεται μὲν ἡ ψυχὴ
[2]	πρὸς δύο δέ, φησὶν ὁ	λόγος,	οὐδ´ Ἡρακλῆς, εἰ τοὺς Μολιονίδας
[20]	οἷς οὐ πάρεισιν. ὁ δὲ	λόγος	οὗτος αὐτὰς τῶν πραγμάτων τὰς
[20]	οἰκούντων τὸν οὐρανόν. κοινὸς ὁ	λόγος	περί τε τῶν ἀρρένων καὶ
[1]	ἄνδρα αἰσχύνεσθαι. συνεπιτίθεται γὰρ ὁ	λόγος	τῇ φύσει· φύσει δὲ ἅπαντες
[20]	ἦν, ὅσα γε ἀπὸ τοῦ	λόγου.	ἀλλ´ οὐδὲ ἔπαινος τοῦτο τριχῶν,
[7]	καθάπερ ὁ πυρὸς ἐκείνου τοῦ	λόγου,	εἰωθὸς ἡ φύσις ποιεῖ. θαυματοποιεῖ
[2]	τινι φιλοτιμούμενος, οὐκοῦν ἀνάσχου τοῦ	λόγου,	καὶ τήρησον ἐν πείσῃ, φασί,
[13]	ἐκείνη. ~Ἔξεστι δὲ πεῖραν τοῦ	λόγου	λαβεῖν ἐκεῖ γενομένοις, οὗ συνερράγη
[4]	τοι τὴν πρώτην ἑαλωκὼς τοῦ	λόγου,	νῦν μοι δοκεῖ Δίων λέγειν
[4]	ὅ, ἅτε κιθαρῳδικοῦ νόμου, τοῦ	λόγου	προανεκρούσατο· Ἀναστὰς ἕωθεν, καὶ τοὺς
[1]	ὡς ἀνάγκην εἶναι παρὰ τοῦ	λόγου	φαλακρὸν ἄνδρα αἰσχύνεσθαι. συνεπιτίθεται γὰρ
[23]	αὐτῷ τοὺς κατεαγότας ὑπὲρ τοῦ	λόγου	χάριν εἰδέναι, καὶ ὅστις ἀδίκοις
[4]	καὶ τορόν, οἵῳ τοὺς ἀγωνιστικοὺς	λόγους	οἱ ῥήτορες ὥσπερ ἐμβόλοις τὰς
[20]	τοῦ Διός, ὃν κορωνίδα τῷ	λόγῳ	Δίων ἐπέθηκεν, ὡς ἃ Ὁμήρῳ
[19]	τῶν τριχῶν ἔνι τῷ Δίωνος	λόγῳ.	καίτοι γε εἴπερ ἦν τῷ
[23]	τὴν κεφαλὴν ὥσπερ μύρῳ τῷ	λόγῳ	κατήντλησε. ζηλοῦσθαι γὰρ ἀνάγκη τὸ
[11]	πειθώ τινα δεῖ προσαγαγεῖν τῷ	λόγῳ,	μὴ μένοντας ἐπὶ τοῦ βιαίου
[6]	θέατρον. Ἀπολλώνιος μὴ ἐνοχλείτω τῷ	λόγῳ,	μηδ´ εἴ τις ἕτερος γόης
[7]	ἐστιν. ἵλεων δὲ εἴη τῷ	λόγῳ·	πάνυ γὰρ ἀπ´ εὐσεβοῦς διανοίας
[23]	καὶ οἱ ζωγράφοι παρέχονται τῷ	λόγῳ	τεκμήριον, ὅταν μὴ πρὸς ἀρχέτυπον
[20]	οὐδὲν ἔτι μέρος ὑπολείπεται τῷ	λόγῳ	τῷ Δίωνος· ἀλλὰ καὶ τούτων
[4]	τίς ἐστιν ὁ ἐν τῷ	λόγῳ	φιλόκομος, ὁ τῷ καλάμῳ καλλύνων
[19]	πάνυ καὶ ῥητορικῶς χρῆται τῷ	λόγῳ,	ὥστε νῦν μὲν ἀπέκοψεν, ὥσπερ
[4]	ἡμᾶς δρῶσιν οἱ δεινοὶ τῶν	λόγων	δημιουργοί· νῦν μὲν κηλοῦσιν, νῦν
[10]	αὐτὸν ὁσημέραι, καὶ τὴν διὰ	λόγων	συγγίνονται, οὐχ οὗ τὴν ἑστίαν
[19]	εἰς τὴν ποίησιν ἑτέρῳ καλλωπιστῇ	λοιδορούμενον;	ὅμοιον εἰ καὶ Φιλέας Ἀνδοκίδην
[20]	ἄξιόν γε μήν, εἴπερ ὁ	λόχος	ἐπὶ τὸν Δία, πολλῶν, ἄν
[2]	Ἡρακλῆς, εἰ τοὺς Μολιονίδας ἐκ	λόχου	προσπεσόντας οὐκ ἤνεγκεν, ἀλλὰ καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/07/2008