HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Synesius de Cyrène (c. 373 - c. 414), Éloge de la calvitie

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ς  =  167 formes différentes pour 207 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[16]   κελεύει μὲν ἀνακλητικὸν ἠχῆσαι τὰς  σάλπιγγας·   ἀπαγαγὼν δὲ ὡς πορρωτάτω καὶ
[2]   ἔτνους προκειμένου μετώπων ἐξέτασις γίνηται,  σαυτὸν   ἐπιλέγεις, ὡς ἐπ´ ἀγαθῷ δή
[6]   μὴ φιλοτιμεῖσθαι τῇ πρὸς τὸν  Σειληνὸν   ὁμοιότητι. ἐν τούτῳ γὰρ ἅπαν
[6]   δὲ αὐτῷ τὴν μανίαν  Σειληνός,   μὴ λάθῃ πολὺς ῥυεὶς ἐπὶ
[6]   τὸ πλημμελὲς ὑπενηνέχθαι τῆς φύσεως.  Σειληνῷ   δὲ κἀκεῖ καθέδρα καὶ σκύτος
[6]   τοὺς ἠλιθίους ἐλάνθανεν, ὅτι τῷ  Σειληνῷ   λίαν ἑαυτὸν ἀπεσέμνυνεν. τὸ δὲ
[11]   τὸ πάντων εἰπεῖν οἰκειότατον,  σελήνη   καὶ τῆς σελήνης αἱ φάσεις,
[8]   ἅπαν ἀκριβεῖς εἰσι σφαῖραι· ἥλιος,  σελήνη,   πάντες ἀστέρες, ἀπλανεῖς τε καὶ
[10]   νεώτερον γίνεται· δὲ ὑπὸ  σελήνην   τόπος, αὐτὰ τὰ μεθόρια τῆς
[11]   οἰκειότατον, σελήνη καὶ τῆς  σελήνης   αἱ φάσεις, αἷς φαλακρῶν παῖδες
[10]   ἀκούσαις ἂν ὑποκοριζομένων καὶ ἄντικρυς  σελήνια   καλούντων τοὺς φαλακρούς. ~Καὶ μικροῦ
[20]   καὶ τέλος τῆς φύσεως, καὶ  σηκὸν   ἄντικρυς φρονοῦμεν θεοῦ, ἄλλα
[11]   γὰρ τῶν ὀνομάτων φωτὸς ἀπουσία  σημαίνεται.   ἐγγυτέρω δὲ προσιοῦσι καὶ ἁπτομένοις
[21]   πασχητιῶν δὲ μειράκιον ταῖς θριξὶ  σημαινόμεθα.   ~Εἰ δὲ καὶ παροιμία
[10]   τις ἐπὶ τὸ τῆς ἰσημερίας  σημεῖον   ἀπὸ τοῦ θυτηρίου· κἀκεῖθεν ἥξει
[15]   οὐδεὶς ἐπὶ τῷ πονηρῷ τούτῳ  σημείῳ   περιεγένετο. λέγω δὲ οὐκ ἀναμιμνήσκων
[12]   ἂν θαυμάσαις εἰ ταχέως ἀπεργασθείη  σίδηρος   ἀντ´ ὀστέου· οὕτω δὲ ἔχον,
[12]   δρώπαξ ἐστίν, ὃς ἀκριβέστερον  σιδήρου   ταῖς θριξὶν ἐπεξέρχεται. καὶ γὰρ
[4]   τὰ ἀλκιμώτατα. δάκτυλοι δὲ οὗτοι  σκαφίσι   καὶ προβολίοις ἀντὶ καλάμων τετρίφαται,
[3]   τῶν ὀίων τὰ περὶ τοῖς  σκέλεσιν   αἰωρούμενα· πολὺ δὲ ταῦτα σκληρότερα,
[17]   τοὺς οὐκ εἰδότας, ὡς ὄπισθεν  σκευάζονται   στιχηδὸν διατεθείσαις θριξὶ μεταξὺ τοῦ
[21]   τοὺς Ἕλληνας ἐπὶ τὰ Πριάμου  σκῆπτρα   μοιχεία γέγονε πρόφασις. ἕτερον δέ,
[16]   Ἡρακλείδαις τοὺς Ἀχαιμενίδας παραχωρῆσαι τῶν  σκήπτρων)   ταχὺ συνείς τι τοῦ δεινοῦ,
[11]   κόμη ὤμους κατεσκίαζε καὶ μετάφρενα.  σκιὰ   δὲ οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν
[11]   τε καὶ λέγουσιν αὐτοφυὲς εἶναι  σκιάδειον   τὴν κόμην· καὶ κάλλιστος
[11]   τὴν νύκτα τὴν μεγίστην οὖσαν  σκιάν,   ἀντιφραττούσης ταῖς ἀκτῖσι τῆς γῆς.
[12]   ψιλήν. μὲν ἕλειός ἐστι·  σκιατροφεῖται   γάρ· δὲ ὄρειος· ἀνεῖται
[6]   καὶ βρυάζοντας καὶ ἐν ἀκόσμοις  σκιρτήμασιν,   ὡς ἄν, οἶμαι, τῇ μέθῃ
[13]   ἀντίτυποι γὰρ ἀπήντων αὐτῷ καὶ  σκληραί,   καὶ οὐδ´ ἂν ὅλη χερμὰς
[3]   σκέλεσιν αἰωρούμενα· πολὺ δὲ ταῦτα  σκληρότερα,   ὡς ἂν ἐκ λεπτοτέρων συμπεπλεγμένα
[11]   δὲ οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν  σκότος·   ἑκατέρῳ γὰρ τῶν ὀνομάτων φωτὸς
[6]   καὶ κόμην, ἀλλ´, ὥσπερ φωτὶ  σκότος,   ἐξίστασθαι. ἐπιζητοῦσι δὲ τὴν αἰτίαν
[21]   θαλάττης, ἀλλὰ γωνίας  σκότου.   καίτοι δοριαλώτου μὲν γυναικὸς κἂν
[11]   δὴ ψιλότητι προσήκει τὸ φῶς,  σκότῳ   πρέπειν ἡγητέον τὴν κόμην· τοῦτο
[13]   συχνοῖς ἄλλοις εἰσὶν ἐν ἄστει  Σκύθαι   καὶ Σκυθικῶς ἀνεικότες τὰς κόμας·
[13]   εἰσὶν ἐν ἄστει Σκύθαι καὶ  Σκυθικῶς   ἀνεικότες τὰς κόμας· τούτοις ἄν
[6]   Σειληνῷ δὲ κἀκεῖ καθέδρα καὶ  σκύτος   ἐστί, καὶ τοῦ Διονύσου παιδαγωγὸς
[10]   τριακοστὴν καλῶς ποιῶν οἴχεται, κατὰ  σμικρὸν   ἀπεσβηκὼς καὶ οὐδεὶς γενόμενος οὐδαμοῦ.
[19]   ἂν ἐξεῦρεν αὐτό, καί, εἰ  σμικρὸν   ἦν, Δίων ἂν αὐτὸ μέγιστον
[17]   κόμης οὐχ ὁρῶσιν αἰωρουμένην τὴν  σόβην·   ἀλλὰ πῶς λέγει; οὐ γὰρ
[19]   ἐξ ἀκροπόλεως ὑφελόμενος. οὕτως ἔχει  σοι   καὶ τὰ κατὰ τόνδε τὸν
[4]   χαῖται ἐπερρώσαντο ἄνακτος. ~Ταυτὶ μέν  σοι   τὰ Δίωνος. ἀτάρ, ὡς οὐδὲ
[22]   ὅτι συνήρμοσας. πῶς οὖν, τί  σοι   φαίνεται; βαβαὶ τῆς ἀληθείας· χρησμὸς
[8]   οὖσαν τῆς ἀκριβείας τοῦ σχήματος·  σοφὴ   δὲ ψυχὴ πρὸς ἀξίαν ἑκάστη
[6]   πλήθη καταπολιτευόμενοι· τάχα δὲ οὐδὲ  σοφία   τὸ τῶν γοήτων, τερατουργία δέ
[6]   δύναμις. οὕτω γὰρ οἱ νομοθέται  σοφίαν   μὲν τῶν τιμιωτάτων ἐνόμιζον· ἐπὶ
[7]   βεβήλους οὑτωσί πως καλούμενα· οἱ  σοφοὶ   δ´ ἂν εἰδεῖεν, ὅτι νοῦ
[10]   καταπλήττεται; ~Αἰγύπτιοι δὲ καὶ τοῦτο  σοφοί,   παρ´ οἷς τὰ προφητικὰ γένη
[7]   καὶ ἦσαν μὲν ἰδεῖν γελοῖοι,  σοφὸν   δέ τι ἐνόουν, ἅτε ὄντες
[12]   γεγυμνασμένα. μηδὲ γὰρ Χείρωνα τὸν  σοφὸν   εἰκῆ νόμιζε τῷ Πηλεῖ τὸ
[22]   παροιμία σοφόν· πῶς δ´ οὐχὶ  σοφόν,   περὶ ὧν Ἀριστοτέλης φησίν, ὅτι
[22]   ~Εἰ δὲ καὶ παροιμία  σοφόν·   πῶς δ´ οὐχὶ σοφόν, περὶ
[6]   εἰ μὴ φαλακρός τις, οὐδὲ  σοφός.   οὕτω δὲ ἔχει καὶ τὰ
[5]   εἰ δὲ καὶ Πλάτων  σοφὸς   τῆς συνωρίδος, ἣν ἐλαύνει ψυχή,
[6]   ὑγιῶς ἀντιστρέφειν λόγος· εἰ  σοφός   τις, καὶ φαλακρός· εἰ μὴ
[6]   οὕστινας βούλει τῶν ἐξ αἰῶνος  σοφῶν·   φαλακρῶν γὰρ ἂν εἶναι δόξειε
[5]   καὶ ἣν μετέρχονται τέχνην· ἐκεῖναι  σοφώταται   τῶν κυνῶν, ὧν ὦτα καὶ
[16]   δὲ ἤδη κατακαίνει, τὸν ἀκινάκην  σπασάμενος.   εἶδε δή τις καὶ ἕτερος
[7]   ἐδέξατο· δεχομένη δὲ ἐμφάσεις καὶ  σπέρματα   περιπλέκεταί τε αὐτοῖς καὶ πλείστη
[7]   ἐν λόγος ἐστὶν ἕτερος  σπέρματος.   ἐπὶ τούτοις Ἐλευσὶς ἄγει τὰ
[7]   θειότατόν ἐστι τῶν ἄνωθεν ἡκόντων  σπερμάτων,   ἐνοικίζεται δὲ κεφαλῇ, καὶ αὐτῇ
[7]   καὶ τῶν καταβαλλομένων ἐν γῇ  σπερμάτων   οἱ λόγοι θεῖόν εἰσιν, εἰ
[8]   ὅλον καὶ πᾶν ἐκ πάντων  σπερμάτων   τε καὶ σωμάτων ἀπεργασάμενος, ἀποδοὺς
[12]   μεῖζον, εἰ καὶ ποσὶ καὶ  σπλάγχνοις   ἐλυσιτέλησεν. οὗτοι μὲν οὖν εἰσιν
[13]   τῶν δὲ τὸ παχὺ καὶ  στερέμνιον·   ἀντίτυποι γὰρ ἀπήντων αὐτῷ καὶ
[8]   σφαῖρα· ἴσασιν οἱ γεωμετρίας καὶ  στερεομετρίας   ἐπήβολοι. τε οὖν ὅλη
[18]   τῆς πρὸς τὸ θνητὸν κοινωνίας.  στῆ   δ´ ὄπιθεν, ξανθῆς δὲ κόμης
[18]   γενέσθαι σὺ τὴν ἀνάγκην ἐποίησας·  στῆ   δ´ ὄπιθεν, ξανθῆς δὲ κόμης
[11]   ποιεῖν. τούτου μὲν οὖν, τῆς  στιλπνότητος,   λειότης αἰτία. ἔστι δὲ
[17]   οὐκ εἰδότας, ὡς ὄπισθεν σκευάζονται  στιχηδὸν   διατεθείσαις θριξὶ μεταξὺ τοῦ πίλου
[18]   ἐκφέρεις, ἀλλὰ μὴ πάντα τὸν  στίχον   ἕλκεις εἰς μέσον; οὐκοῦν ἐπεὶ
[19]   μὲν ἀπέκοψεν, ὥσπερ νόμου, τοῦ  στίχου·   ἑτέρωθι δὲ οὐκ ὄντων στίχων,
[19]   στίχου· ἑτέρωθι δὲ οὐκ ὄντων  στίχων,   ὡς ὄντων, μέρη μαρτύρεται. Ἕκτορος
[16]   ὥσπερ σύνθημα διὰ τοῦ Περσικοῦ  στρατεύματος,   ὅτι ἄνδρες οὗτοι θριξὶν ἁλώσιμοι.
[21]   γάρ, ἵνα μὴ βιασθεῖεν, προκινδυνεύομεν  στρατευόμενοι,   θυγατέρων λέγω καὶ γυναικῶν, ταύτας,
[19]   συστρατιώτης γενόμενος, ἐπὶ δὲ τοὺς  στρατευσάμενος,   ὃς αὐτὰ ταῦτά φησι περὶ
[23]   ταγμάτων ἐν ὑγιαίνουσι πράγμασιν οἱ  στρατηγοί   τε καὶ οἱ ταξίαρχοι· ἁπανταχοῦ
[15]   προσαγορεύσειε, πείρᾳ μαθόντες ὅτι πονηρὸν  στρατιώταις   αἱ τρίχες, πανδημεὶ ξυράμενοι, μετὰ
[17]   καὶ καταπληκτικώτατόν ἐστιν ἁπάντων, ὅσα  στρατιώταις   περίκειται. γοῦν Ἀχιλλεὺς ἀναθαρσῆσαι
[17]   εἰσι μορμολύκεια, ἐπεὶ τούς γε  στρατιώτας   ὁρῶμεν, ἐν δεῖ τοὺς
[16]   τῆς κόμης, κᾆθ´ οὕτω καταβάλλει  στρατιώτην   ἄμαχον, τριχὶ δίκην ἰχθύος ἐφελκυσάμενος·
[23]   τοῖς διδασκαλείοις διδάσκαλοι καὶ παιδαγωγοί·  στρατιωτικῶν   δὲ ταγμάτων ἐν ὑγιαίνουσι πράγμασιν
[16]   καὶ καθίσας ἐν καλῷ τὸν  στρατόν,   ἐπαφίησιν αὐτῷ τοὺς κουρέας. οὗτοι
[13]   συνερράγη τὸ Καμβύσου καὶ Ψαμμιτίχου  στρατόπεδον,   κατὰ τὴν ἐξ Ἀραβίας εἰς
[4]   πάτρια τῶν ἀγρῶν, οὐδὲ φανοῦμαι  στρογγύλλων   λογάρια, προοίμιά τινα καὶ προνόμια·
[10]   ἐστιν ἀστέρας καλεῖν. εἰ δὲ  σὺ   βούλει καλεῖν· οὐκοῦν τοσοῦτόν ἐστιν
[18]   εἰς μέσον; οὐκοῦν ἐπεὶ μὴ  σὺ   βούλει, τοῦ παρ´ ἡμῶν αὐτὸ
[2]   ποιῶ θρῆνον ἐπὶ τῇ κόμῃ.  σὺ   δὲ ἐπειδὴ φαλακρῶν μὲν
[23]   ῥήτωρ ἀπέφηνε τὴν ῥητορικήν;  σὺ   δοκεῖς τοὺς τριχοβάπτας ἐρασμιωτέρας ἂν
[17]   πρώην ἐξ ἐφήβων γενόμενον. καὶ  σὺ   μὲν οὐκ ἂν ἔχοις εἰπεῖν,
[2]   τῶν γυναικῶν ἀνέκπληκτος ἔμεινε· καὶ  σὺ   πειρῶ μηδὲν ὑπὸ τούτου παθεῖν.
[22]   οὐ τὸ δὲ ἀκροτελεύτιον αὐτὸς  σὺ   πρὸς τὴν ἠχὼ τοῦ τριμέτρου
[18]   τοῦ παρ´ ἡμῶν αὐτὸ γενέσθαι  σὺ   τὴν ἀνάγκην ἐποίησας· στῆ δ´
[19]   τἀληθέστατα περὶ τῶν ἡρώων  συγγεγραφώς,   ἅτε, οἶμαι, τῶν μὲν συστρατιώτης
[11]   ἔστιν ἐμφερές, ἀλλ´ ἤδη καὶ  συγγενές,   φῶς ἔχειν τε καὶ ποιεῖν.
[17]   (εἶδον γάρ, εἶδον εἰκόνας) τὸ  συγγενῆ   γεγονέναι θεῶν. ἅπαξ δὲ εἰρημένον
[20]   οὔσαν ἐξεῦρε, καὶ τοῦ θείου  συγγενῆ,   καὶ τέλος τῆς φύσεως, καὶ
[5]   φρόνησιν· οὐδενὶ γὰρ ἐθέλουσιν ἅμα  συγγίνεσθαι.   εἰ δὲ δεῖ τι συντελέσαι
[10]   ὁσημέραι, καὶ τὴν διὰ λόγων  συγγίνονται,   οὐχ οὗ τὴν ἑστίαν ἔχει
[10]   ἐν δίκῃ τὸ γένος  συγγραφεὺς   ἐλοιδόρησεν. Αἰγύπτιοι δὲ καὶ ὁρῶσιν
[8]   τὸν κόσμον ζῷον ἐκ ζῴων  συγκείμενον.   ταῖς μὲν οὖν εὐηθικωτέραις ψυχαῖς
[10]   ἀστέρας, τῷ μὲν ἑξῆς ὑποκεῖσθαι  συγκινουμένους,   τῷ δὲ μὴ τῆς αὐτῆς
[20]   τῆς κεφαλῆς τοῦ Διὸς καὶ  συγκινοῦσαι   τὸν οὐρανόν, τοῖς πλήθεσι
[20]   διὰ τὴν ὑπόθεσιν, οὐδ´ ἂν  συγχωρήσαιμι   κομήτην εἶναί τινα τῶν οἰκούντων
[17]   κόμη τῶν θαυμαστῶν. καίτοι  συγχωρῶ   Θέτιδος ὄντα κράτιστα φῦναι πρὸς
[18]   Δίων, ὡς οὐ παρελκούσας ἀφῄρησαι  συλλαβάς,   ἀλλ´ ἐν αἷς ἅπαν ἔνι
[22]   ὁρώμενα γὰρ ἐπὶ τῶν ἑκάστοτε  συμβαινόντων   μαρτύρονται καὶ μαρτυροῦσι τοῖς παραδείγμασιν.
[1]   μέγα μέρος αἱ τρίχες  συμβάλλονται,   αἷς ἡμᾶς ἐκ παίδων
[24]   τά τε πρὸς ἀνθρώπους εὖ  συμβεβούλευται.   κἂν μὲν ἐξενεχθεὶς εἰς τὸ
[18]   ὑπολείπεται τὰ τῆς ἐπικήρου φύσεως  σύμβολα·   οὐ γὰρ οὔτε ἀνθρώπινόν ἐστιν,
[2]   ἀπεῖπεν, εἰ μὴ τὴν Ἰόλεω  συμμαχίαν   ἀντεπηγάγετο. κἀγώ μοι δοκῶ παραπλήσιόν
[21]   κἂν γνώμη τῷ γεγαμηκότι  συμμείνειεν·   δὲ μοιχὸς αὐτὸ τοῦτό
[3]   σκληρότερα, ὡς ἂν ἐκ λεπτοτέρων  συμπεπλεγμένα   τῶν τριχῶν. ἦν οὖν ὀφθῆναί
[4]   κᾆθ´ οὕτω προιὼν διὰ τῶν  συμπτωμάτων   τῆς ἀμελείας, ἔλαθεν ἡμᾶς καταστὰς
[14]   κατ´ ἀπαίσιόν τινα καὶ ἀποτρόπαιον  συμφοράν,   εἰ δή τι καὶ τοιοῦτον
[2]   γεννάδας, ὃς οὐδὲ ἐμπάζῃ τῆς  συμφορᾶς,   ἀλλὰ καί, ὅταν ἔτνους προκειμένου
[10]   ἐκθύονται· δημοσιωτάτας γέ τοι μαντεύουσι  συμφοράς,   ἐθνῶν ἀνδραποδισμούς, πόλεων ἀναστάσεις, βασιλέων
[2]   μικρὸν οὐδὲν ἐπενόουν περὶ τῆς  συμφορᾶς.   ἐπεὶ δὲ τε χρόνος
[16]   καθεικώς, ἐπ´ ἄνδρα Πέρσην ἐφέρετο·  συμφρονήσας   δὲ Πέρσης, καίπερ ὢν
[5]   γυμνός ἐστι τῷ πλείστῳ τοῦ  συμφυοῦς   φορτίου· ἵνα δὲ μὴ ἀνεπίμνηστον
[12]   οὐκ ἴσον μέρος μετέχομεν, ἀλλὰ  σὺν   θεῷ φάναι τὸ πλέον. δόξειε
[15]   Μακεδόνας τε καὶ τοὺς Ἀλεξάνδρῳ  συναναβάντας   Ἕλληνας, ὧν οὐκ ἐγένοντο μόνοι
[12]   τὴν κεφαλὴν τῷ φορτίῳ τούτῳ  συναπαλλάττεται,   μέγα ἂν εἴη καὶ τοῦτο·
[22]   πρὸς τὴν ἠχὼ τοῦ τριμέτρου  συνάρμοσον·   οὐ γὰρ ἔγωγε φθέγξομαι τὸ
[1]   ἄλλῃ πιπτούσης, ἤδη δὲ καὶ  σύνδυο   καὶ κατὰ πλείους, καὶ
[15]   ὅτι δὲ βασιλεὺς ἦν, ὁπηνίκα  συνέγραψεν,   οὐκ ἐψεύδετο. ~Ἀνὴρ Μακεδών, κόμην
[16]   Ἀχαιμενίδας παραχωρῆσαι τῶν σκήπτρων) ταχὺ  συνείς   τι τοῦ δεινοῦ, κελεύει μὲν
[16]   τούτῳ δὲ βασιλεὺς ἀπορίᾳ  συνείχετο,   γυμνοῖς ἐξιστάμενος οἷς ὡπλισμένοις ἦν
[14]   τῆς ὁρμῆς τῶν ὑγιαινόντων φυτῶν  συνέντες,   ὡς εἰς ὀρθὸν αἴρεσθαι βούλεται
[6]   παραφοράν, ἐς τοῖς Βάκχοις  συνεξορχήσηται·   μετρεῖ δὲ αὐτῷ τὴν μανίαν
[3]   πλείονος. πάνυ γοῦν συνέστραπτο καὶ  συνεπέπλεκτο   τὰ πολλὰ αὐτῆς, οἷον τῶν
[1]   τοῦ λόγου φαλακρὸν ἄνδρα αἰσχύνεσθαι.  συνεπιτίθεται   γὰρ λόγος τῇ φύσει·
[13]   λόγου λαβεῖν ἐκεῖ γενομένοις, οὗ  συνερράγη   τὸ Καμβύσου καὶ Ψαμμιτίχου στρατόπεδον,
[2]   ἀγωνιζόμενος, τέως μὲν εἷς ἑνὶ  συνεστήκεσαν·   ἐπεὶ δὲ καρκίνος αὐτῇ
[15]   τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγῶνα  συνέστησαν.   ἐπράχθη δὲ ἀπὸ τοιαύτης αἰτίας
[3]   ἠμέλητο ἐκ πλείονος. πάνυ γοῦν  συνέστραπτο   καὶ συνεπέπλεκτο τὰ πολλὰ αὐτῆς,
[22]   παροιμίας αὐτὸ τοῦτό ἐστιν,  συνέχεια   τῶν χρωμένων, οὓς ἐφ´ ἑαυτῶν
[20]   τοῖς πλήθεσι καὶ τοῖς ἀγαλματοποιοῖς  συνεχώρησεν.   Ὁμήρου τοίνυν καὶ Λακεδαιμονίων ἐξῃρημένων,
[2]   Δίων, καὶ ἐπανήκει μοι μετὰ  συνηγόρου.   πρὸς δύο δέ, φησὶν
[2]   δὲ τε χρόνος αὐτὴν  συνηθεστέραν   ἐποίησε, καὶ λόγος ἀντεισιὼν
[11]   ἀλλὰ καὶ μεθ´ ἡμέραν αἱ  συνηρεφεῖς   ὕλαι φωτὸς ἀμοιροῦσι, τῷ λίαν
[22]   πρᾶγμα καὶ ὄνομα. εὖγε, ὅτι  συνήρμοσας.   πῶς οὖν, τί σοι φαίνεται;
[16]   πεδίον ἐδίωκον· παρῄει γὰρ ὥσπερ  σύνθημα   διὰ τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος, ὅτι
[4]   δὲ δυναίμην οὐ χεῖρον ἑτέρου  συνιέναι   περὶ πραγμάτων· ῥητορικὴν δὲ οὐκ
[7]   ἀναγκαίαν ἀντίθεσιν ἐν τῇ πρώτῃ  συνόδῳ   κατισχύουσα τοῦ θείου, πρὶν τελεωθῆναι
[9]   καὶ ἀπήνας καὶ οἰκίας καὶ  συνοικίας,   ὅσα μὴ τῆς φύσεώς ἐστι
[5]   ἀνέχεται τοῖς τιμιωτάτοις φύσις  συνόντα   τὰ ἀτιμότατα. τιμιώτατα δὲ τοῦ
[5]   συγγίνεσθαι. εἰ δὲ δεῖ τι  συντελέσαι   καὶ κυνηγέταις· φίλοι γὰρ οἱ
[16]   φαλακρὸν ἦν τῆς Ἀλεξάνδρου φάλαγγος  συντεταγμένον   διέμεινεν. ἐν τούτῳ δὲ
[22]   φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα, περισωθέντα διὰ  συντομίαν   καὶ δεξιότητα; παροιμία δήπου καὶ
[21]   πρῶτον ἐσύλησε τῆς ψυχῆς τοῦ  συνῳκηκότος   τὴν εὔνοιαν, ὥστε μὴ ἐξ
[5]   καὶ Πλάτων σοφὸς τῆς  συνωρίδος,   ἣν ἐλαύνει ψυχή, τὸν ἄδικον
[21]   ἤδη καὶ πόλεις· καὶ τοῦ  συρραγῆναι   τὰς ἠπείρους ἀλλήλαις, καὶ διαβῆναι
[5]   μὴ διακεκριμένας, ἀλλὰ κατὰ  συστήματα   τὰς τρίχας ἀνίησιν· ὥστε κινδυνεύει
[11]   πάντα τὰ τοιαῦτα τῆς ἀγαθῆς  συστοιχίας   ἐστί τε καὶ νομίζεται. εἰ
[19]   συγγεγραφώς, ἅτε, οἶμαι, τῶν μὲν  συστρατιώτης   γενόμενος, ἐπὶ δὲ τοὺς στρατευσάμενος,
[14]   Ἀργεῖοι δὲ πρὸ Θυρέας ἐκόμησαν·  συχνὰ   δὲ τῶν ἐθνῶν οὔτε νῦν
[21]   δὴ τοῦτο τοιοῦτο γένος,  συχνὰς   μὲν οἰκίας ἀναστάτους ἐποίησεν, ἐνίας
[13]   ἀπιστεῖς, οὐκοῦν οἰκέται κἀμοὶ καὶ  συχνοῖς   ἄλλοις εἰσὶν ἐν ἄστει Σκύθαι
[20]   τὸ βιβλίον ἐπῶν ἀγαθῶν καὶ  συχνῶν,   ὁποῖα ταυτί· Ἀπόλλωνι ἄνακτι, τὸν
[8]   ἐν δὲ τοῖς βάθος ἔχουσι  σφαῖρα·   ἴσασιν οἱ γεωμετρίας καὶ στερεομετρίας
[8]   δὲ ὁρώμενον ἅπαν ἀκριβεῖς εἰσι  σφαῖραι·   ἥλιος, σελήνη, πάντες ἀστέρες, ἀπλανεῖς
[8]   τε οὖν ὅλη ψυχὴ  σφαῖραν   ὄντα τὸν ὅλον κόσμον ψυχοῖ,
[10]   κιβώτια κρύπτοντα, φασί, ταύτας τὰς  σφαίρας,   ἃς δῆμος, ἐὰν εἰδῇ,
[8]   ὁμοιοσχήμονες ἅπαντες. τί δ´ ἂν  σφαίρας   γένοιτο φαλακρότερον; τί δὲ θεσπεσιώτερον;
[8]   καὶ ὅσα τις ἂν εἴποι  σφαίρας   ἐγκώμια, αὐτὰ ταῦτα καὶ φαλάκρας
[10]   οὐκ ἔστιν ἀστήρ, ἀλλὰ πάντα  σφαιρικὰ   τὰ μακάρια σώματα. ἐμοὶ δὴ
[20]   Ἀφροδίτης Ζεὺς ἀκριβέστερος εἰς  σφαιρικὴν   ἐπιφάνειαν. εἴρηται δὲ οὕτω καὶ
[8]   αἴτιον· οὕτως ἐδέησε τῇ φύσει  σφαιρῶν   μερικῶν. ἄνω μὲν οὖν ἀστέρες,
[13]   ἐν τῷ λογείῳ ἀποδοῦναι καὶ  σχεδιάσαι   τέχνην θέας ἀξίαν. ~Ὅστις οὖν,
[8]   ἀπεργασάμενος, ἀποδοὺς διὰ τοῦτο καὶ  σχῆμα   σχημάτων τὸ περιεκτικώτατον. ἔστι δὲ
[8]   μὴ οὐ κόσμον εἶναι τῷ  σχήματι.   φαλάκρα τοίνυν καὶ οὐρανὸς
[17]   ἀμφιέσασθαι κράνος, ἴσασι περὶ τοῦ  σχήματος·   διδακτέον δ´ ἂν εἴη τοὺς
[19]   ὡς ἐπ´ ἐκείνου κατεσκευάσθη τοῦ  σχήματος,   ὅπερ ἔχων ὠνείδισε τἀδελφῷ τὸ
[8]   πλεῖστον οὖσαν τῆς ἀκριβείας τοῦ  σχήματος·   σοφὴ δὲ ψυχὴ πρὸς ἀξίαν
[17]   δὲ εἰρημένον ἀρκεῖ περὶ τοῦ  σχήματος   τῶν θεῶν. ~Τί οὖν ὥσπερ
[8]   ἀποδοὺς διὰ τοῦτο καὶ σχῆμα  σχημάτων   τὸ περιεκτικώτατον. ἔστι δὲ τῶν
[3]   κόμῃ, ξαίνουσιν αὐτήν, ὅταν  σχολὴν   ἄγωσι· καὶ τοῦτο δὴ τὸ
[6]   τοὺς Διογένας λέγω καὶ τοὺς  Σωκράτας   καὶ τοὺς οὕστινας βούλει τῶν
[17]   ἠρίοις ἀπάρξασθαι. ἐπεί τοι καὶ  Σωκράτην   αὐτὰ ταῦτά φησιν Ἀριστόξενος, ὡς
[6]   οἴχονται φρένες. ταῦτ´ ἄρα καὶ  Σωκράτης   Σωφρονίσκου, μέτριος ἐς τἄλλα
[17]   ἀσχημοσύνης ἐβάδιζεν. οὐ μὴν οὐδὲ  Σωκράτης   πω τότε φαλακρὸς ἦν, πέντε
[17]   ὕστερον ὡς περὶ χαλεποῦ τοῦ  Σωκράτους   ὡς περὶ κομήτου διελέγετο,
[6]   ὥσπερ ἄλλα πολλὰ τῆς γνώμης  Σωκράτους,   καὶ τοῦτο τοὺς ἠλιθίους ἐλάνθανεν,
[18]   ἐμοῦ τις, ἀλλὰ κἂν αὐτοῦ  Σωκράτους,   κἂν τοῦ γεραιτάτου τῶν Ἑλλήνων
[3]   Ἀγαμέμνονος, ὥσπερ καὶ τὸ ἄλλο  σῶμα   ἐπαινεῖ αὐτοῦ· καὶ οὐ μόνον
[3]   καὶ γὰρ ἐτύγχανον μαλακώτερον τὸ  σῶμα   ἔχων· δὲ ἠμέλητο ἐκ
[17]   θυμός, οὕτως οὐδὲ περὶ  σῶμα   κόμη τῶν θαυμαστῶν. καίτοι
[20]   θεοῦ, ἄλλα μυρία καὶ περὶ  σῶμα   καὶ ψυχὴν ἀγαθὰ καθ´ ἕκαστον
[10]   χώρα γὰρ ἀστέρων τὸ κύκλῳ  σῶμα   κινούμενον, περὶ ἣν οὐδὲν οὐδέποτε
[4]   κόμης. καὶ γὰρ ἐτύγχανον τὸ  σῶμα   μαλακώτερον ἔχων· δὲ ἠμέλητο
[10]   ἀλλὰ πάντα σφαιρικὰ τὰ μακάρια  σώματα.   ἐμοὶ δὴ καὶ τοῖς ἐμοῖς
[8]   ὅπερ πᾶσα ψυχή, διοικεῖν  σώματα   καὶ κόσμων εἶναι ψυχαί,
[11]   ἐπαινεῖ μὲν οὖσαν ἐν ἑταίρας  σώματι·   λέγει δὲ οὕτως· δέ
[12]   τῆς κεφαλῆς ἐξῆφθαι τῷ παντὶ  σώματι   τά τε τῶν νόσων καὶ
[8]   πατὴρ μὲν αὐτῆς, τοῦ δὲ  σωματικοῦ   κόσμου δημιουργὸς ἐπεισήγαγε τῷ κόσμῳ,
[5]   κατὰ παντὸς αὐτὰς ἠμφίεσται τοῦ  σώματος·   ἄνθρωπος δέ, ἐπεὶ μετείληφεν ἐναργεστέρας
[9]   μὲν εἴ τίς ἐστι μετὰ  σώματος   ἕτερος· ἔστω δέ, εἴ τις
[5]   καὶ οἷς μάλιστα τῶν τοῦ  σώματος   μορίων ζῷόν ἐστι· πρώτοις γὰρ
[17]   τῆς ἡλικίας οὔτε ψυχῆς οὔτε  σώματος   τελειότητα. νέῳ δὲ εἰκὸς ἀναζεῖν
[8]   ἐκ πάντων σπερμάτων τε καὶ  σωμάτων   ἀπεργασάμενος, ἀποδοὺς διὰ τοῦτο καὶ
[24]   μὲν ἐπιτηδεῦσαι μετριωτέραν κουρὰν καὶ  σώφρονα,   μακαρίσαι δὲ οἷς ὑπάρχει μηδὲ
[6]   φαλακρὸν ὄντα νοῦν ἔχειν καὶ  σωφρονεῖν   ἐν τοσούτοις παρακινήσασι. καίτοι μὴ
[24]   οὖν καὶ ἱερεῦσι καὶ τοῖς  σωφρονικοῖς   ἅπασι γένεσιν ἐχαρισάμην τὸν λόγον,
[6]   ταῦτ´ ἄρα καὶ Σωκράτης  Σωφρονίσκου,   μέτριος ἐς τἄλλα γενόμενος, καὶ
[19]   τὴν κουρὰν ὁμοιότατα τοῖς πάνυ  σώφροσι   διακείμενος, καὶ δείκνυσιν τἀληθέστατα
[1]   ἐγὼ δικαιότατος, κἂν τῷ Βελλεροφόντῃ  σωφροσύνης   ἀμφισβητήσαιμι. ἀλλὰ καὶ μήτηρ, ἀλλὰ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/07/2008