Chapitre |
[12] |
νουθεσία,
καὶ
παράγγελμα
τῶν
ἐν
|
ἰατρικῇ |
τὸ
ὑγιεινότατον,
καὶ
μονονουχὶ
λέγειν
|
[12] |
ὅστις
ὑγιαίνειν
ἐρᾷ,
μιμείσθω
τὸν
|
ἰατρικῆς |
εὑρέτην
καὶ
προστάτην.
εἱληθεροῦν
γὰρ |
[17] |
ἀμοιρῆσαι.
καὶ
νέος
ὢν
ἀμωσγέπως
|
ἰατρικῆς |
τε
καὶ
μουσικῆς
ἥπτετο,
καὶ |
[12] |
τοὺς
καλουμένους
κύκλους
ὑπὸ
τῶν
|
ἰατρῶν
|
ὑπομένειν
ἀναγκαζόμενοι,
ὧν
ἀρχὴ
καὶ |
[10] |
τῶν
ἱεράκων
τε
καὶ
τῶν
|
ἴβεων, |
ἃ
τοῖς
προτεμενίσμασιν
ἐγκολάπτουσι,
καταμωκῶνται |
[10] |
τοῖς
ἀνδριάσι
τὰ
ῥάμφη
τῶν
|
ἴβεων· |
ἕνα
δέ,
ὃν
οὐ
κρύπτουσιν |
[7] |
ἀνεχομένους
τριχῶν·
καὶ
ἦσαν
μὲν
|
ἰδεῖν |
γελοῖοι,
σοφὸν
δέ
τι
ἐνόουν, |
[19] |
οὗ
τὸν
ἀνδριάντα
πρόχειρον
μὲν
|
ἰδεῖν· |
ἐπέρχεται
δὲ
τοῖς
ἰδοῦσιν
εἰπεῖν, |
[7] |
τὴν
κεφαλήν.
ἣν
ἂν
ἀκριβῶς
|
ἴδῃς |
ἐκλελεμμένην,
ἐκεῖ
νόμιζε
κατεσκηνηκέναι
τὸν
|
[11] |
προσιοῦσι
καὶ
ἁπτομένοις
τοῦ
πράγματος
|
ἴδοι |
τις
ἂν
καὶ
τὴν
νύκτα |
[10] |
ἀναδεικνύουσι,
τὸν
Ἀσκληπιόν,
τοῦτον
ἂν
|
ἴδοις |
ὑπέρου
πολὺ
φαλακρότερον.
ἀλλ´
οὗτος |
[10] |
μικρῷ
πρότερον
εἰρημένον,
τὸν
ἥλιον
|
ἰδόντι |
καὶ
τοὺς
ἀστέρας
μηδὲν
προσπεριεργάζεσθαι. |
[19] |
μὲν
ἰδεῖν·
ἐπέρχεται
δὲ
τοῖς
|
ἰδοῦσιν
|
εἰπεῖν,
ὡς
ἐπ´
ἐκείνου
κατεσκευάσθη |
[10] |
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
ῥάμφεσι
τῶν
|
ἱεράκων |
τε
καὶ
τῶν
ἴβεων,
ἃ
|
[19] |
δοκεῖν·
Ὁμήρου
δὲ
ἐξαψάμενος,
ὥσπερ
|
ἱερᾶς
|
ἀγκύρας,
ἔχεται
μέχρι
τελευτῆς
τοῦ |
[23] |
μὲν
τοῖς
τεμένεσι
τῶν
θεῶν
|
ἱερεῖς |
καὶ
προφῆται
καὶ
ζάκοροι·
ἐν |
[24] |
τοῦ
νομίσματος.
~Φιλοσόφοις
οὖν
καὶ
|
ἱερεῦσι |
καὶ
τοῖς
σωφρονικοῖς
ἅπασι
γένεσιν |
[17] |
τρίχας,
οὕτω
δυσχερῶς
εἶχεν
ὡς
|
ἱεροῖς |
ὁσιωθείσας
ἠρίοις
ἀπάρξασθαι.
ἐπεί
τοι |
[13] |
δήμῳ
διατριβήν,
ἔξεστι
καθ´
ἑκάστην
|
ἱερομηνίαν |
τῷ
καταλαβόντι
θέαν
θεᾶσθαι.
οὗτός |
[19] |
ὅμοιον
εἰ
καὶ
Φιλέας
Ἀνδοκίδην
|
ἱεροσυλίας |
ἐγράψατο,
ὥσπερ
οὐκ
αὐτὸς
ὢν |
[10] |
αὐτοὶ
δὲ
καταδύντες
εἰς
τοὺς
|
ἱεροὺς |
χηραμούς,
ἅττ´
ἂν
ἀπεργάσωνται,
περιστέλλουσι· |
[5] |
εἰ
δὴ
ζῴων
μὲν
ἁπάντων
|
ἱερώτατον |
ἄνθρωπος,
ἀνθρώπων
δέ,
οἷς
ὑπῆρξεν |
[21] |
τῇ
Χίων
θεῷ
καὶ
τοῖς
|
Ἰθυφάλλοις |
ὠργίακεν.
ὁ
μὲν
γὰρ
Φερεκύδης |
[16] |
ἀφίησι
τῶν
χειρῶν,
ὡς
οὐχ
|
ἱκανὰ |
ταῦτα
τῷ
Μακεδόνι·
ᾄττει
δὲ |
[7] |
τὸ
θεῖον
αὐτὸ
τοιοῦτόν
ἐστιν.
|
ἵλεων |
δὲ
εἴη
τῷ
λόγῳ·
πάνυ |
[19] |
Ἴλιον
γέγονας,
εὐθὺς
εἰσιόντι
πᾶς
|
Ἰλιεὺς |
ἡγεῖται
τὴν
ἐπὶ
τὸν
νεὼν |
[19] |
περὶ
Ἕκτορος·
εἴ
τε
εἰς
|
Ἴλιον |
γέγονας,
εὐθὺς
εἰσιόντι
πᾶς
Ἰλιεὺς |
[6] |
ζωροῦ,
καὶ
μανῆναί
ποτε
φύσεως
|
ἱμέρῳ, |
καὶ
προελθεῖν
τὴν
παραφοράν,
ἐς |
[9] |
ἀνάγκη
δῆμον
εἶναι
τῇ
δόξῃ,
|
ἵν´ |
ἀπὸ
τῶν
ἀρεσκόντων
αὐτῷ
πλάττῃ
|
[8] |
ἀστέρες,
κάτω
δὲ
κεφαλαὶ
διεπλάσθησαν
|
ἵν´ |
εἶεν
οἶκοι
ψυχῶν,
ἐν
κόσμῳ |
[9] |
καθιέντες,
καὶ
ταύτην
βαθείας
τριχός,
|
ἵν´ |
ἔχῃ
κινεῖν
δι´
αὐτῶν
ὁπότε |
[5] |
τῷ
πλείστῳ
τοῦ
συμφυοῦς
φορτίου·
|
ἵνα |
δὲ
μὴ
ἀνεπίμνηστον
ὂν
τῆς |
[18] |
ξανθῆς
δὲ
κόμης
ἕλε
Πηλείωνα·
|
ἵνα |
λάβοιτο
τῆς
κόμης,
ὄπισθεν
ἔστη, |
[21] |
τῶν
ὁμοφύλων
πολεμιώτατον.
ὧν
γάρ,
|
ἵνα |
μὴ
βιασθεῖεν,
προκινδυνεύομεν
στρατευόμενοι,
θυγατέρων |
[10] |
οὐκ
ἐπιτρέπουσι
δημιουργεῖν
εἴδη
θεῶν,
|
ἵνα |
μή
τι
τοιοῦτο
παρανομήσωσιν,
ἀλλὰ |
[20] |
δὲ
ὄντων
ἀποστερεῖν
αὐτήν,
ὥσθ´,
|
ἵνα |
πείσῃ
λέγων,
ὅτι
πρέπει
πολὺ
|
[2] |
κἂν
ἀπεῖπεν,
εἰ
μὴ
τὴν
|
Ἰόλεω |
συμμαχίαν
ἀντεπηγάγετο.
κἀγώ
μοι
δοκῶ
|
[2] |
Δίωνος,
οὐκ
ἔχων
ἀδελφιδοῦν
τὸν
|
Ἰόλεων. |
πάλιν
οὖν
ἐκλαθόμενος
ἐμαυτοῦ
τε |
[5] |
ἣν
ἐλαύνει
ψυχή,
τὸν
ἄδικον
|
ἵππον |
περὶ
ὦτα
λασιόκωφον
λέγει,
τί
|
[17] |
χαλκοῦν
κρανίον
ἐστίν.
εἰ
δὲ
|
ἵππων |
θριξὶν
ἐνσκευάζονται,
οἷς
μὲν
ὑπῆρξεν |
[17] |
οἷς
μὲν
ὑπῆρξεν
ἀμφιέσασθαι
κράνος,
|
ἴσασι
|
περὶ
τοῦ
σχήματος·
διδακτέον
δ´ |
[8] |
δὲ
τοῖς
βάθος
ἔχουσι
σφαῖρα·
|
ἴσασιν |
οἱ
γεωμετρίας
καὶ
στερεομετρίας
ἐπήβολοι. |
[10] |
ἧκέ
τις
ἐπὶ
τὸ
τῆς
|
ἰσημερίας |
σημεῖον
ἀπὸ
τοῦ
θυτηρίου·
κἀκεῖθεν |
[9] |
ὁρώμενος
ἐν
οὐρανῷ
Ζεὺς
ἅπαντες
|
ἴσμεν |
οἷός
ἐστιν·
εἰ
δέ
τίς |
[12] |
πείσματα.
οὔκουν
καὶ
ὑγιείας
οὐκ
|
ἴσον |
μέρος
μετέχομεν,
ἀλλὰ
σὺν
θεῷ |
[8] |
περιεκτικώτατον.
ἔστι
δὲ
τῶν
μὲν
|
ἰσοπεριμέτρων |
μεῖζον
ἀεὶ
τὸ
πολυγωνότερον·
τῶν |
[24] |
οὐκ
ἐμοὶ
χάριν
ὑπὲρ
τούτων
|
ἰστέον· |
ἀλλ´
ἔστω
καὶ
τοῦτο
τῆς |
[10] |
τὰ
μεθόρια
τῆς
γενέσεως,
οὗτος
|
ἴσχει |
τὰ
ὑπεκκαύματα,
ψευδωνύμους
ἀστέρας,
τῷ |
[13] |
ταῖς
κεφαλαῖς·
τῶν
μὲν
τὴν
|
ἰσχνότητα |
καὶ
ἀσθένειαν·
καὶ
γὰρ
ἂν |
[7] |
ὡς
ἐν
ἀτελεστέροις
ἡ
φύσις
|
ἰσχύει, |
δυναμουμένοις
δὲ
ὑπεξίσταται.
ἆρ´
οὖν |
[14] |
πῶς
εὔλογόν
ἐστι
τῇ
τῶν
|
ἰσχυόντων
|
μοίρᾳ
προσνέμειν;
ἀμέλει
δὲ
καὶ |
[9] |
διαλέγηται.
καὶ
γὰρ
ἀμαθεῖς
ὄντες,
|
ἰσχυρογνώμονές
|
εἰσι
καὶ
χαλεποὶ
προστάται
τῶν |
[20] |
ἐπαινεῖ
τὰς
τρίχας.
ἐξεκέκοπτο
γὰρ
|
ἴσως |
αὐτῷ
τὸ
βιβλίον
ἐπῶν
ἀγαθῶν
|
[11] |
ἐστιν,
ἀλλὰ
καὶ
παντάπασιν
ἀναγκαῖον.
|
ἴσως |
δὲ
καὶ
πειθώ
τινα
δεῖ |
[10] |
τοὺς
θεοὺς
ἔχει
καί
τινας
|
ἴυγγας· |
ὥσθ´,
ὅταν
ἐθέλοι,
μικρὸν
ὑποβαρβαρίσας |
[16] |
καταβάλλει
στρατιώτην
ἄμαχον,
τριχὶ
δίκην
|
ἰχθύος |
ἐφελκυσάμενος·
πεσόντα
δὲ
ἤδη
κατακαίνει, |
[19] |
Ὁμήρου
ῥαψῳδιῶν.
ἀλλ´
οὐδ´
ἂν
|
Ἴωνα |
δοκῶ
τὸν
ῥαψῳδὸν
ἐξευρήσειν.
πῶς |