Chapitre |
[20] |
εἴποι,
τῷ
Δίωνι
παρεωραμένων,
μᾶλλον
|
δὲ |
ἃ
καλῶς
ἐκεῖνος
εἰδώς,
οὐκ
|
[19] |
ἐκ
τοῦ
προσθίου
λαβῆς.
~Ὅλως
|
δὲ |
ἀγαθὸν
μὲν
οὐδὲν
ὑπὲρ
φύσεως |
[19] |
μέχρι
τελευτῆς
τοῦ
βιβλίου·
οὕτω
|
δὲ |
ἀδίκως
πάνυ
καὶ
ῥητορικῶς
χρῆται |
[14] |
οὔτε
νῦν
οὔτε
πρότερον·
γυναιξὶ
|
δὲ |
ἀεὶ
καὶ
πάσαις
καὶ
πανταχοῦ |
[12] |
τὰ
δὲ
ὄρεια
κρείττω·
τὴν
|
δὲ |
αἰτίαν
Ὁμήρου
πυνθάνου
καὶ
ἀκούσῃ |
[22] |
οὐδεὶς
κομήτης,
ὅστις
οὐ
τὸ
|
δὲ |
ἀκροτελεύτιον
αὐτὸς
σὺ
πρὸς
τὴν |
[16] |
μὲν
ἅπαντες
ἦσαν
ῥιψάσπιδες,
ταχὺ
|
δὲ |
ἄλλος
ἄλλον
κομήτην
ἀπολαβόντες,
ἀνὰ
|
[6] |
τριχί,
τῇ
μὲν
οἰκείᾳ,
τῇ
|
δὲ |
ἀλλοτρίᾳ
κατάκομον·
Βακχικὸν
γὰρ
οὐδὲν |
[9] |
δόξαν
οὐ
πρὸς
ἀλήθειαν.
τίμιον
|
δὲ |
ἀμαθέσιν
ἡ
κόμη,
καὶ
πᾶν |
[5] |
εἰ
γένοιτο,
τέρας
ἐστίν.
ἤδη
|
δὲ |
ἀνεφύτην
ἐπὶ
βλεφάρου
δίδυμοι
τρίχες, |
[13] |
κόνδυλον,
ἀπολώλεκεν·
τὸν
ἐν
θεάτρῳ
|
δὲ |
ἄνθρωπον,
ὃς
πολλὴν
καὶ
καλὴν |
[5] |
ὅπερ
ἄνθρωπος
πρὸς
θηρίον.
ὥσπερ
|
δὲ |
ἄνθρωπος
τῶν
ἐπὶ
γῆς
φρονιμώτατόν |
[2] |
ῥᾴων
ἦν
καὶ
ἀνέφερον·
νυνὶ
|
δὲ |
ἀνθυπήνεγκεν
αὐτὸ
ῥεῦμα
ἕτερον
οὗτος |
[13] |
μεγαλοπρεπῶς
τοῖς
ὑπάρχουσι,
τοῦ
δαιμονίου
|
δὲ |
ἀντιπνεύσαντος,
καὶ
τῶν
ἀλφίτων
ἐπιλειπόντων· |
[1] |
ὁ
λόγος
τῇ
φύσει·
φύσει
|
δὲ |
ἅπαντες
ἐθέλομεν
εἶναι
καλοί,
πρὸς |
[13] |
λίθῳ
πατάξαι
νεκροῦ
κεφαλήν,
Ἡροδότῳ
|
δὲ |
ἀπιστεῖς,
οὐκοῦν
οἰκέται
κἀμοὶ
καὶ |
[15] |
τῶν
ὅλων
ἀγῶνα
συνέστησαν.
ἐπράχθη
|
δὲ |
ἀπὸ
τοιαύτης
αἰτίας
ἡ
διαβολὴ |
[23] |
τὸν
τῶν
ἐξωλεστάτων
κατάλογον.
φαλάκρα
|
δὲ |
ἄρα
ποῖα
ἄττα
γένη
τούτοις |
[7] |
ὅτι
νοῦ
ταῦτα
ἐπιβατήρια·
ὁ
|
δὲ |
ἄρτι
παραγγείλας
εἰς
φαλακρούς,
οὗτός |
[6] |
ὃ
τοῖς
Βάκχοις
συνεξορχήσηται·
μετρεῖ
|
δὲ |
αὐτῷ
τὴν
μανίαν
ὁ
Σειληνός, |
[17] |
ἂν
εἴη
καὶ
φόβητρον.
εἰ
|
δὲ |
Ἀχιλλεὺς
ἐκόμα·
καὶ
γὰρ
δὴ |
[15] |
παρῆν
τοῖς
δρωμένοις,
ἠπίστατο,
ὅτι
|
δὲ |
βασιλεὺς
ἦν,
ὁπηνίκα
συνέγραψεν,
οὐκ |
[19] |
τὴν
τῶν
τριχῶν
ἐπιμέλειαν.
ἃ
|
δὲ |
γέγραφεν
ὡς
Ὁμήρῳ
περὶ
Ἕκτορος |
[14] |
καὶ
μὴ
πᾶσιν
ἐπιτυγχάνεται.
ὥσπερ
|
δὲ |
γεωργῶν
παῖδες
ἀπὸ
τῆς
ὁρμῆς |
[6] |
τοῦ
βίου
μήπω
φρονοῦμεν,
τοῦ
|
δὲ |
γήρως
ἀποφοιτᾶν
καὶ
μὴ
περιμένειν |
[10] |
οὐχ
οὕτω
μὲν
ἄξιον,
ἑτέρως
|
δὲ |
γίνεται·
ἀλλ´
ἀκούσαις
ἂν
ὑποκοριζομένων
|
[1] |
ᾧ
τίνα
μὲν
θεῶν,
τίνα
|
δὲ |
δαιμόνων
παρῆλθον
ἀκατηγόρητον;
ἐπειθόμην
δὲ |
[5] |
γὰρ
ἐθέλουσιν
ἅμα
συγγίνεσθαι.
εἰ
|
δὲ |
δεῖ
τι
συντελέσαι
καὶ
κυνηγέταις· |
[6] |
Σειληνῷ
λίαν
ἑαυτὸν
ἀπεσέμνυνεν.
τὸ
|
δὲ |
δὴ
παιδαρίοις
μὲν
ἐπιπρέπειν
τὴν |
[7] |
μὲν
οἷς
ἔχει
δεξιουμένη,
τάχα
|
δὲ |
διὰ
τὴν
ἀναγκαίαν
ἀντίθεσιν
ἐν |
[18] |
δὲ
κόμης
ἕλε
Πηλείωνα;
ὅλως
|
δὲ |
διὰ
τί
τεμάχιον
ἐκφέρεις,
ἀλλὰ |
[3] |
ἡ
κόμη
καὶ
βαρεῖα·
μόλις
|
δὲ |
διελύετο,
καὶ
τὰ
πολλὰ
αὐτῆς |
[4] |
κηλοῦσιν,
νῦν
δὲ
καταπλήττουσιν.
ἐγὼ
|
δὲ |
δυναίμην
οὐ
χεῖρον
ἑτέρου
συνιέναι |
[23] |
ὑπὸ
τῶν
πολλῶν
ἀξιούμενοι.
οἶμαι
|
δὲ |
ἐγὼ
καὶ
τὸν
ἀοιδόν,
ὃν |
[7] |
δὲ
τὸ
νεκρὸν
περικείμεναι.
ἤδη
|
δὲ |
ἐγὼ
κατενόησα
καὶ
τοὺς
ἐν |
[7] |
θεῖον
αὐτὸ
τοιοῦτόν
ἐστιν.
ἵλεων
|
δὲ |
εἴη
τῷ
λόγῳ·
πάνυ
γὰρ
|
[17] |
ψυχῆς
οὔτε
σώματος
τελειότητα.
νέῳ
|
δὲ |
εἰκὸς
ἀναζεῖν
καὶ
τὴν
κεφαλήν, |
[17] |
τὸ
συγγενῆ
γεγονέναι
θεῶν.
ἅπαξ
|
δὲ |
εἰρημένον
ἀρκεῖ
περὶ
τοῦ
σχήματος |
[13] |
κουρεῖα
τῆς
ἡμέρας
πολλάκις·
πάρεισι
|
δὲ |
εἰς
τὸν
δῆμον
ἐπ´
αὐτὸ
|
[12] |
τοῦτο
καρτερὰ
μὲν
αὕτη,
ῥαδινὴ
|
δὲ |
ἐκείνη.
~Ἔξεστι
δὲ
πεῖραν
τοῦ |
[3] |
ἐπονομάζων
ἀπὸ
τῆς
κόμης·
τῆς
|
δὲ |
Ἕκτορος
χαίτης
μέμνηται,
ἀμφὶ
δὲ |
[5] |
καὶ
γαστέρες
ψιλαί·
αἱ
λάσιοι
|
δὲ |
ἔμπληκτοι
καὶ
θρασεῖαι,
καὶ
βελτίους |
[7] |
εὐθὺς
ὅσον
ἐστὶν
ἐδέξατο·
δεχομένη
|
δὲ |
ἐμφάσεις
καὶ
σπέρματα
περιπλέκεταί
τε |
[12] |
ὡς
ἅμα
μὲν
φαλακρούς,
ἅμα
|
δὲ
|
ἐξάντεις
ἐσομένους
τῆς
νόσου.
ἀλλ´ |
[19] |
γε
καὶ
ἄλλῳ
δοκεῖν·
Ὁμήρου
|
δὲ |
ἐξαψάμενος,
ὥσπερ
ἱερᾶς
ἀγκύρας,
ἔχεται |
[2] |
θρῆνον
ἐπὶ
τῇ
κόμῃ.
σὺ
|
δὲ |
ἐπειδὴ
φαλακρῶν
μὲν
ὁ
κράτιστος |
[3] |
κυάνεαι
δ´
ἐγένοντο
ἔθειραι
πάλιν
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
αὐτοῦ
κὰδ
δὲ |
[6] |
φαλακρός
τις,
οὐδὲ
σοφός.
οὕτω
|
δὲ |
ἔχει
καὶ
τὰ
δαιμόνων.
ὃς |
[12] |
ἀπεργασθείη
σίδηρος
ἀντ´
ὀστέου·
οὕτω
|
δὲ |
ἔχον,
ἁπάσαις
ἂν
εἴη
νόσοις |
[1] |
τι
νέμουσι
τῶν
ἀρρένων·
ἐδήλωσε
|
δὲ |
ἡ
Παρύσατις,
Ἀρταξέρξην
τὸν
βασιλέα |
[7] |
πρῶτα
τῶν
ὄντων
ἁπλᾶ·
κατιοῦσα
|
δὲ |
ἡ
φύσις
ποικίλλεται.
ἡ
δὲ |
[21] |
μὲν
οἰκίας
ἀναστάτους
ἐποίησεν,
ἐνίας
|
δὲ |
ἤδη
καὶ
πόλεις·
καὶ
τοῦ |
[16] |
τριχὶ
δίκην
ἰχθύος
ἐφελκυσάμενος·
πεσόντα
|
δὲ |
ἤδη
κατακαίνει,
τὸν
ἀκινάκην
σπασάμενος. |
[11] |
γίνεται,
καὶ
πάλιν
ἀμφίκυρτος·
τελευτῶσα
|
δὲ |
ἤδη
πανσέληνος.
καίτοι
τοὺς
εἰς |
[4] |
τὸ
σῶμα
μαλακώτερον
ἔχων·
ἡ
|
δὲ |
ἠμέλητο
ἐκ
πλείονος.
κᾆθ´
οὕτω |
[3] |
μαλακώτερον
τὸ
σῶμα
ἔχων·
ἡ
|
δὲ |
ἠμέλητο
ἐκ
πλείονος.
πάνυ
γοῦν |
[8] |
ἂν
σφαίρας
γένοιτο
φαλακρότερον;
τί
|
δὲ |
θεσπεσιώτερον;
λέγεταί
τέ
τις
καὶ |
[17] |
πρᾶγμα
χαλκοῦν
κρανίον
ἐστίν.
εἰ
|
δὲ |
ἵππων
θριξὶν
ἐνσκευάζονται,
οἷς
μὲν |
[4] |
καλάμῳ
τὸν
λόγον
ξυνέγραψεν.
εἰ
|
δὲ |
κἀγὼ
φαλακρός
εἰμι,
καὶ
δύναμαι
|
[10] |
δὲ
οὐδὲ
τριτημόριον,
εἰς
δεκάτην
|
δὲ
|
καὶ
εἰς
τριακοστὴν
καλῶς
ποιῶν |
[1] |
δὲ
δαιμόνων
παρῆλθον
ἀκατηγόρητον;
ἐπειθόμην
|
δὲ |
καὶ
Ἐπικούρου
τι
γράφειν
ἐγκώμιον, |
[22] |
μειράκιον
ταῖς
θριξὶ
σημαινόμεθα.
~Εἰ
|
δὲ |
καὶ
ἡ
παροιμία
σοφόν·
πῶς |
[14] |
οὔτε
εἶδον,
οὔτε
ἤκουσα.
ὁμολογεῖ
|
δὲ |
καὶ
ἡ
φύσις
τῷ
νόμῳ· |
[13] |
τῇ
γενναίᾳ
ταύτῃ
προσκαταγνύμενα·
τέμνεται
|
δὲ |
καὶ
κατατέμνεται,
καὶ
οὐδὲν
ὅ |
[23] |
ἐκ
διαβεβλημένης
οἰκίας
ἐπίστευσε.
μέγα
|
δὲ |
καὶ
οἱ
ζωγράφοι
παρέχονται
τῷ |
[20] |
εἰδώς,
οὐκ
εἰδέναι
προσεποιήσατο.
ἐγὼ
|
δὲ |
καὶ
οἶδα
ταυτί,
καὶ
οὐκ |
[19] |
Ὁμήρου
τὰ
περὶ
Ἕκτορος,
τάχα
|
δὲ |
καὶ
Ὁμήρου
καὶ
Ἕκτορος.
ὁ |
[10] |
γένος
ὁ
συγγραφεὺς
ἐλοιδόρησεν.
Αἰγύπτιοι
|
δὲ |
καὶ
ὁρῶσιν
αὐτὸν
ὁσημέραι,
καὶ |
[4] |
τέχνῃ
περὶ
τῆς
κόμης.
ὡς
|
δὲ |
καὶ
πανούργως
ἑαυτὸν
εἰς
τὸ |
[6] |
οὕτως
ὡς
ἡ
νεβρίς·
οἱ
|
δὲ |
καὶ
παρὰ
τῶν
πιτύων
κόμας |
[11] |
ἀλλὰ
καὶ
παντάπασιν
ἀναγκαῖον.
ἴσως
|
δὲ |
καὶ
πειθώ
τινα
δεῖ
προσαγαγεῖν |
[16] |
πανδημεὶ
τοὺς
Μακεδόνας
ἐξύρησαν.
Δαρείῳ
|
δὲ |
καὶ
Πέρσαις
οὐκέτι
τὸ
πρᾶγμα |
[5] |
εἰσὶν
ἀποῦσαι
τῆς
θήρας.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
Πλάτων
ὁ
σοφὸς
τῆς |
[1] |
ἄλλης
ἐπ´
ἄλλῃ
πιπτούσης,
ἤδη
|
δὲ |
καὶ
σύνδυο
καὶ
κατὰ
πλείους, |
[10] |
ᾧ
τὰ
παιδάρια
καταπλήττεται;
~Αἰγύπτιοι
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
σοφοί,
παρ´
οἷς |
[12] |
τῶν
ἐν
αἰθέρι
θεῶν.
εἰ
|
δὲ
|
καὶ
ὑγίεια
καλόν,
τὸ
κάλλιστον |
[14] |
τῶν
ἰσχυόντων
μοίρᾳ
προσνέμειν;
ἀμέλει
|
δὲ |
καὶ
φύσει
καὶ
νόμῳ
διώρισται· |
[11] |
τῷ
νεκρῷ
πρὸς
ζωήν·
ζωὴ
|
δὲ
|
καὶ
φῶς
καὶ
πάντα
τὰ |
[6] |
πλημμελὲς
ὑπενηνέχθαι
τῆς
φύσεως.
Σειληνῷ
|
δὲ |
κἀκεῖ
καθέδρα
καὶ
σκύτος
ἐστί, |
[21] |
λάθρα
μέν
ἐστι
πονηρός,
δημοσίᾳ
|
δὲ |
κἂν
ἐξομόσαιτο,
καὶ
οὐδὲν
ἄλλο |
[20] |
κατὰ
τόνδε
τὸν
ἥρω.
~Εἰ
|
δὲ |
κάρη
ξανθὸς
ἦν
ὁ
Μενέλαος, |
[3] |
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
αὐτοῦ
κὰδ
|
δὲ |
κάρητος
οὔλας
ἧκε
κόμας,
ὑακινθίνῳ |
[7] |
τοῖς
λέμμασιν
ἕτερα
λέμματα·
ὁ
|
δὲ |
καρπὸς
ἀτελὴς
ἔτι
καὶ
κρύφιος. |
[2] |
ἀντεισιὼν
κατεξανίστη
τοῦ
πάθους,
τὸ
|
δὲ |
κατὰ
μικρὸν
ὑπεξίστατο,
ἤδη
διὰ |
[10] |
ἐγκολάπτουσι,
καταμωκῶνται
τοῦ
δήμου·
αὐτοὶ
|
δὲ |
καταδύντες
εἰς
τοὺς
ἱεροὺς
χηραμούς, |
[4] |
δημιουργοί·
νῦν
μὲν
κηλοῦσιν,
νῦν
|
δὲ |
καταπλήττουσιν.
ἐγὼ
δὲ
δυναίμην
οὐ |
[8] |
ἄνω
μὲν
οὖν
ἀστέρες,
κάτω
|
δὲ |
κεφαλαὶ
διεπλάσθησαν
ἵν´
εἶεν
οἶκοι |
[7] |
τῶν
ἄνωθεν
ἡκόντων
σπερμάτων,
ἐνοικίζεται
|
δὲ |
κεφαλῇ,
καὶ
αὐτῇ
καρπός
ἐστιν |
[21] |
νόμοι
τοὺς
δημίους
ὁπλίζουσιν,
οἱ
|
δὲ |
κηπουροὶ
τὰς
Ἀττικὰς
ῥαφανίδας
φυτεύουσιν, |
[6] |
τῆς
φύσεως
τῶν
τριχῶν;
εἰ
|
δὲ |
κομᾷ
τις
καὶ
γέρων,
καὶ |
[18] |
ἐποίησας·
στῆ
δ´
ὄπιθεν,
ξανθῆς
|
δὲ |
κόμης
ἔλε
Πηλείωνα.
εὖγε,
ὦ |
[3] |
ἅπαντας·
πρῶτον
μὲν
Ἀχιλλέα,
ξανθῆς
|
δὲ |
κόμης
ἕλε
Πηλείωνα·
ἔπειτα
Μενέλεων, |
[18] |
κοινωνίας.
στῆ
δ´
ὄπιθεν,
ξανθῆς
|
δὲ |
κόμης
ἕλε
Πηλείωνα·
ἵνα
λάβοιτο |
[18] |
ὥσπερ
ἑρμαίου
λαβόμενος
ἔχῃ,
ξανθῆς
|
δὲ |
κόμης
ἕλε
Πηλείωνα;
ὅλως
δὲ |
[17] |
πολεμίους
φοβεῖν,
κράνη
περικειμένους.
τὸ
|
δὲ |
κράνος
οὐδὲν
ἄλλ´
ἢ
κατὰ |
[21] |
θῆλυ
τοῦ
γένους
ἐκμιμησόμενοι.
ὅστις
|
δὲ |
λάθρα
μέν
ἐστι
πονηρός,
δημοσίᾳ
|
[20] |
κακὸν
οἷς
οὐ
πάρεισιν.
ὁ
|
δὲ |
λόγος
οὗτος
αὐτὰς
τῶν
πραγμάτων |
[15] |
τὸν
βάρβαρον,
ἑκὼν
ἐπιλανθάνεται·
λέγω
|
δὲ |
Μακεδόνας
τε
καὶ
τοὺς
Ἀλεξάνδρῳ |
[20] |
καὶ
Θέτιν
ἀργυρόπεζαν·
τοῦ
Διὸς
|
δὲ |
μάλιστα
ἐπαινεῖ
τὰς
τρίχας.
ἐξεκέκοπτο |
[3] |
καὶ
Θέτιν
ἀργυρόπεζαν.
τοῦ
Διὸς
|
δὲ |
μάλιστα
ἐπαινεῖ
τὰς
χαίτας·
ἀμβρόσιαι |
[12] |
ἂν
εἴη
καὶ
τοῦτο·
πολὺ
|
δὲ |
μεῖζον,
εἰ
καὶ
ποσὶ
καὶ |
[21] |
δακτύλῳ
τὴν
νόσον
ἐδείκνυεν·
πασχητιῶν
|
δὲ |
μειράκιον
ταῖς
θριξὶ
σημαινόμεθα.
~Εἰ |
[5] |
πλείστῳ
τοῦ
συμφυοῦς
φορτίου·
ἵνα
|
δὲ |
μὴ
ἀνεπίμνηστον
ὂν
τῆς
πρὸς |
[21] |
γῆς
καὶ
θαλάττης
βούλεται·
εἰ
|
δὲ |
μὴ
γῆς
ἢ
θαλάττης,
ἀλλὰ |
[24] |
ἄριστον
εἶναί
τις
ἔδοξεν·
εἰ
|
δὲ |
μὴ
πείθω
λέγων,
ἐνταῦθά
τις |
[10] |
μὲν
ἑξῆς
ὑποκεῖσθαι
συγκινουμένους,
τῷ
|
δὲ |
μὴ
τῆς
αὐτῆς
φύσεως
εἶναι |
[13] |
ὀστέων,
ὁ
μὲν
Αἰγυπτίων,
ὁ
|
δὲ |
Μηδικῶν.
θαυμάζει
τοίνυν
Ἡρόδοτος·
ἔοικε |
[5] |
τοῦ
γένους
τὰ
κράτιστα.
τουτὶ
|
δὲ |
μικρῷ
πρόσθεν
ἐδεικνύετο,
καὶ
δι´ |
[21] |
γνώμη
τῷ
γεγαμηκότι
συμμείνειεν·
ὁ
|
δὲ
|
μοιχὸς
αὐτὸ
τοῦτό
ἐστιν,
ὃ |
[16] |
φάλαγγος
συντεταγμένον
διέμεινεν.
ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
ὁ
βασιλεὺς
ἀπορίᾳ
συνείχετο,
γυμνοῖς |
[2] |
μὲν
εἷς
ἑνὶ
συνεστήκεσαν·
ἐπεὶ
|
δὲ |
ὁ
καρκίνος
αὐτῇ
παρεγένετο,
κἂν |
[16] |
ἐπ´
ἄνδρα
Πέρσην
ἐφέρετο·
συμφρονήσας
|
δὲ |
ὁ
Πέρσης,
καίπερ
ὢν
ἐν |
[2] |
ἐπενόουν
περὶ
τῆς
συμφορᾶς.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ὅ
τε
χρόνος
αὐτὴν
συνηθεστέραν
|
[4] |
μὲν
εἶναι
δεινός,
οὐκ
ἔχειν
|
δὲ |
ὅ
τι
καὶ
λέγοι,
λέγειν |
[23] |
τε
καὶ
οἱ
ταξίαρχοι·
ἁπανταχοῦ
|
δὲ |
οἱ
πλείω
νοῦν
ἔχειν
ὑπὸ |
[21] |
φύσεως,
ὕλης
ἀτελοῦς
ἐξανθήματα.
~Προσήκειν
|
δὲ |
οἶμαι
κατὰ
γένος
τε
καὶ |
[24] |
μετριωτέραν
κουρὰν
καὶ
σώφρονα,
μακαρίσαι
|
δὲ |
οἷς
ὑπάρχει
μηδὲ
δεῖσθαι
κουρέως, |
[19] |
Ἕκτορος
γὰρ
ἄντικρυς
καταψεύδεται,
μᾶλλον
|
δὲ |
Ὁμήρου
τὰ
περὶ
Ἕκτορος,
τάχα |
[16] |
ἱκανὰ
ταῦτα
τῷ
Μακεδόνι·
ᾄττει
|
δὲ |
ὁμόσε,
καὶ
φθάσας
εἴσω
τῶν |
[4] |
ὅ
τι
καὶ
λέγοι,
λέγειν
|
δὲ |
ὅμως
ὑπὸ
περιουσίας
τοῦ
δύνασθαι· |
[13] |
περιγενόμενοι
τοὺς
ἀποθανόντας
ἐποίησαν·
ἀναμὶξ
|
δὲ |
ὄντας,
ὡς
ἕκαστος
ἐτύγχανε
πεπτωκὼς |
[20] |
ἐνόντα
τῇ
ποιήσει
προσνέμειν,
τῶν
|
δὲ |
ὄντων
ἀποστερεῖν
αὐτήν,
ὥσθ´,
ἵνα |
[12] |
καὶ
τὰ
πεδινὰ
χείρω,
τὰ
|
δὲ |
ὄρεια
κρείττω·
τὴν
δὲ
αἰτίαν |
[12] |
ἕλειός
ἐστι·
σκιατροφεῖται
γάρ·
ἡ
|
δὲ |
ὄρειος·
ἀνεῖται
γὰρ
ἅπασι
πνεύμασι, |
[8] |
μὴ
βουλόμενον
ἐμφανὲς
εἶναι;
τὸ
|
δὲ |
ὁρώμενον
ἅπαν
ἀκριβεῖς
εἰσι
σφαῖραι· |
[10] |
καταγελάσεται·
δεῖται
γὰρ
τερατείας·
πῶς
|
δὲ |
οὐ
μέλλει,
δῆμός
γε
ὤν; |
[13] |
τοσούτων
ἐθνῶν
ὑπερόριον,
οὐχ
ὅσιον
|
δὲ |
οὐδὲ
λίθῳ
πατάξαι
νεκροῦ
κεφαλήν, |
[6] |
φαίνεσθαι
τὰ
πλήθη
καταπολιτευόμενοι·
τάχα
|
δὲ |
οὐδὲ
σοφία
τὸ
τῶν
γοήτων, |
[10] |
ζῳδίου
μῆκος
ἐπέχοντα·
εἰς
τρίτην
|
δὲ |
οὐδὲ
τριτημόριον,
εἰς
δεκάτην
δὲ
|
[2] |
μὴν
δυνήσῃ.
τοιγαροῦν
ἄκουε.
δεῖ
|
δὲ |
οὐδὲν
ἐξελίττειν
τὸ
βιβλίον,
ἀλλ´ |
[11] |
στιλπνότητος,
ἡ
λειότης
αἰτία.
ἔστι
|
δὲ |
οὐδὲν
ἕτερον
ἐν
τῇ
κεφαλῇ |
[11] |
ὤμους
κατεσκίαζε
καὶ
μετάφρενα.
σκιὰ
|
δὲ |
οὐδὲν
ἕτερόν
ἐστιν
ἢ
σκότος· |
[15] |
πονηρῷ
τούτῳ
σημείῳ
περιεγένετο.
λέγω
|
δὲ |
οὐκ
ἀναμιμνήσκων
τῶν
εἰρημένων,
ὅτι |
[4] |
ἑτέρου
συνιέναι
περὶ
πραγμάτων·
ῥητορικὴν
|
δὲ |
οὐκ
ἐργάζομαι,
ἀλλὰ
προὐστησάμην
τοῦ |
[19] |
ὥσπερ
νόμου,
τοῦ
στίχου·
ἑτέρωθι
|
δὲ |
οὐκ
ὄντων
στίχων,
ὡς
ὄντων, |
[4] |
τῶν
θηρίων
τὰ
ἀλκιμώτατα.
δάκτυλοι
|
δὲ |
οὗτοι
σκαφίσι
καὶ
προβολίοις
ἀντὶ |
[20] |
ἀκριβέστερος
εἰς
σφαιρικὴν
ἐπιφάνειαν.
εἴρηται
|
δὲ |
οὕτω
καὶ
περὶ
τοῦ
Διός, |
[11] |
οὖσαν
ἐν
ἑταίρας
σώματι·
λέγει
|
δὲ |
οὕτως·
ἡ
δέ
οἱ
κόμη
|
[13] |
αὕτη,
ῥαδινὴ
δὲ
ἐκείνη.
~Ἔξεστι
|
δὲ |
πεῖραν
τοῦ
λόγου
λαβεῖν
ἐκεῖ
|
[20] |
δίχα
λαμπρᾶς
αἰτίας
προήνεγκεν.
θριξὶ
|
δὲ |
πέφηνεν
ἅπαντα
τἀναντία
τούτων
ὑπάρχοντα, |
[8] |
μεῖζον
ἀεὶ
τὸ
πολυγωνότερον·
τῶν
|
δὲ |
πολυγώνων
ἁπάντων
κύκλος
ἐν
ἐπιπέδοις· |
[14] |
Λακεδαιμόνιοι
γὰρ
μετὰ
Θυρέαν,
Ἀργεῖοι
|
δὲ |
πρὸ
Θυρέας
ἐκόμησαν·
συχνὰ
δὲ |
[20] |
πολλὰ
πρὸς
δόξαν
ἐστίν,
ὀλίγα
|
δὲ |
πρὸς
ἀλήθειαν.
ἓν
δή
τι |
[11] |
ὀνομάτων
φωτὸς
ἀπουσία
σημαίνεται.
ἐγγυτέρω
|
δὲ
|
προσιοῦσι
καὶ
ἁπτομένοις
τοῦ
πράγματος |
[10] |
δῆμος,
ἐὰν
εἰδῇ,
χαλεπανεῖ,
τὸ
|
δὲ |
ῥᾷστον
καταγελάσεται·
δεῖται
γὰρ
τερατείας· |
[10] |
ὅσιόν
ἐστιν
ἀστέρας
καλεῖν.
εἰ
|
δὲ |
σὺ
βούλει
καλεῖν·
οὐκοῦν
τοσοῦτόν |
[8] |
ὁ
πατὴρ
μὲν
αὐτῆς,
τοῦ
|
δὲ |
σωματικοῦ
κόσμου
δημιουργὸς
ἐπεισήγαγε
τῷ |
[13] |
μάλα
τὸν
πίτυλον
κατασείοντι.
ἐπιλείπει
|
δὲ |
τὰ
Μεγαρέων
κεράμια
τῇ
γενναίᾳ |
[23] |
διδασκαλείοις
διδάσκαλοι
καὶ
παιδαγωγοί·
στρατιωτικῶν
|
δὲ |
ταγμάτων
ἐν
ὑγιαίνουσι
πράγμασιν
οἱ |
[15] |
κάλλιστα
τῶν
Ἑλλήνων
ἀπέθανον·
τῶν
|
δὲ
|
τὰς
καλλίστας
τε
καὶ
μεγίστας |
[3] |
περὶ
τοῖς
σκέλεσιν
αἰωρούμενα·
πολὺ
|
δὲ |
ταῦτα
σκληρότερα,
ὡς
ἂν
ἐκ |
[7] |
οὐ
δεῖται
τὸ
τέλειον.
ἤδη
|
δὲ |
τέλειος,
ἐν
ᾧ
λόγος
ἐστὶν
|
[10] |
θνητὸν
εἶδος
ἐργάζεσθαι,
καὶ
φανέντες
|
δὲ |
τέρας
εἰσὶ
πονηρόν,
οὓς
οἱ |
[6] |
ὥσπερ
φωτὶ
σκότος,
ἐξίστασθαι.
ἐπιζητοῦσι
|
δὲ |
τὴν
αἰτίαν
ὁ
λόγος
ἀπορρητότερος. |
[13] |
τῶν
μὲν
τοὺς
πίλους,
τῶν
|
δὲ |
τὴν
ὑφ´
ἡλίῳ
τροφήν.
εἰ |
[20] |
Ἀθηναίης
ἐπὶ
γούνασιν
ἠυκόμοιο.
περὶ
|
δὲ |
τῆς
Ἥρας
ἐπιβουλευούσης
τὸν
Δία |
[3] |
κοινὸν
ἐπὶ
τοῖς
Ἕλλησιν·
ἀπὸ
|
δὲ |
τῆς
κόμης
ἅπαντας·
πρῶτον
μὲν |
[13] |
τόλμης
ἡ
πενία
προήγαγεν,
ἐμοὶ
|
δὲ |
τῆς
πείρας
οὔτε
δεῖ,
μήτε |
[24] |
ψιλῇ
τῇ
χάριτι
Δίωνος.
εἴη
|
δὲ |
τῆς
τῶν
πολλῶν
ὠφελείας
εἵνεκα
|
[7] |
τοῦ
θείου
μὲν
ἀμοιροῦσαι,
πολὺ
|
δὲ
|
τὸ
νεκρὸν
περικείμεναι.
ἤδη
δὲ |
[5] |
τὰς
ἑαυτῆς
δυνάμεις
ἐμέρισεν·
ὄψις
|
δὲ
|
τὸ
πάντων
θειότατον,
ἀλλά
τοι |
[13] |
ψηφῖδι,
φησί,
διατετραναίης
βαλών·
τῶν
|
δὲ |
τὸ
παχὺ
καὶ
στερέμνιον·
ἀντίτυποι |
[5] |
μὲν
ἔχει
τὴν
κεφαλήν,
λάσιον
|
δὲ |
τὸ
φρονοῦν,
οἷον
τὸν
Αἰακίδην
|
[8] |
ἁπάντων
κύκλος
ἐν
ἐπιπέδοις·
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
βάθος
ἔχουσι
σφαῖρα·
ἴσασιν |
[23] |
καὶ
προφῆται
καὶ
ζάκοροι·
ἐν
|
δὲ
|
τοῖς
διδασκαλείοις
διδάσκαλοι
καὶ
παιδαγωγοί· |
[19] |
ἀνδριάντα
πρόχειρον
μὲν
ἰδεῖν·
ἐπέρχεται
|
δὲ |
τοῖς
ἰδοῦσιν
εἰπεῖν,
ὡς
ἐπ´ |
[5] |
φύσις
συνόντα
τὰ
ἀτιμότατα.
τιμιώτατα
|
δὲ |
τοῦ
ζῴου
τὰ
αἰσθητήρια,
καὶ
|
[6] |
μὲν
τῶν
τιμιωτάτων
ἐνόμιζον·
ἐπὶ
|
δὲ |
τοὺς
γόητας
ἔτρεφον
τοὺς
δημίους. |
[6] |
ἐπὶ
γῆς
τὸ
θειότατον.
~Ἔξεστι
|
δὲ |
τοὺς
ἐν
μουσείῳ
θεάσασθαι
πίνακας, |
[19] |
τῶν
μὲν
συστρατιώτης
γενόμενος,
ἐπὶ
|
δὲ |
τοὺς
στρατευσάμενος,
ὃς
αὐτὰ
ταῦτά |
[13] |
ἐμοῦ
τῇ
τόλμῃ
περίεστι,
μᾶλλον
|
δὲ |
τοῦτον
μὲν
εἰς
τοῦτο
τῆς |
[6] |
φρένες,
ὅθεν
οἴχονται
τρίχες·
ἐκεῖ
|
δὲ |
τρίχες,
ὅθεν
οἴχονται
φρένες.
ταῦτ´ |
[14] |
καὶ
διὰ
τούτων
ὁρῶσιν.
εἰ
|
δὲ |
τριχορρυής
τις
ἐγένετο,
νόσον
τινὰ |
[14] |
δὲ
πρὸ
Θυρέας
ἐκόμησαν·
συχνὰ
|
δὲ |
τῶν
ἐθνῶν
οὔτε
νῦν
οὔτε |
[8] |
σχῆμα
σχημάτων
τὸ
περιεκτικώτατον.
ἔστι
|
δὲ |
τῶν
μὲν
ἰσοπεριμέτρων
μεῖζον
ἀεὶ |
[7] |
δὲ
ἡ
φύσις
ποικίλλεται.
ἡ
|
δὲ |
ὕλη
τῶν
ὄντων
τὸ
ἔσχατον· |
[7] |
ἀτελεστέροις
ἡ
φύσις
ἰσχύει,
δυναμουμένοις
|
δὲ |
ὑπεξίσταται.
ἆρ´
οὖν
οὐχὶ
καὶ |
[20] |
φύσεώς
ἐστι
τῶν
ἐπαινετῶν·
Δίωνι
|
δὲ |
ὑπὲρ
εὐπορίας
ταὐτὸν
ἔοικεν
εἶναι |
[3] |
φοβεροὺς
αὐτοὺς
ἔοικε
ποιεῖν,
ὁ
|
δὲ |
ὕπνος,
κἂν
πάνυ
ἡδὺς
ᾖ, |
[10] |
οὐδὲν
οὐδέποτε
νεώτερον
γίνεται·
ὁ
|
δὲ |
ὑπὸ
σελήνην
τόπος,
αὐτὰ
τὰ |
[8] |
ἑαυτῆς,
ἡ
μὲν
ἄστρον,
ἡ
|
δὲ |
φαλάκραν
ἐνείματο.
εἰ
γὰρ
ἡ
|
[23] |
κομήτην
ἀπολαβὼν
ἀπέχει
τοὐπίταγμα·
ἂν
|
δὲ |
φιλόσοφον
ἐπαγγείλῃς
ἢ
ζάκορον,
μέλλει |
[13] |
ἡγούμενοι,
μόλις
ποτὲ
διελύθησαν·
γενομένου
|
δὲ |
φόνου
πολλοῦ,
καὶ
τοῦ
πάθους |
[19] |
Ὁμήρῳ
περὶ
Ἕκτορος
εἰρημένα·
ἀμφὶ
|
δὲ |
χαῖται
κυάνεαι
πεφόρηντο
δειξάτω
τις, |
[3] |
δὲ
Ἕκτορος
χαίτης
μέμνηται,
ἀμφὶ
|
δὲ |
χαῖται
κυάνεαι
πεφόρηντο·
Εὐφόρβου
γε |
[13] |
τὴν
ὑφ´
ἡλίῳ
τροφήν.
εἰ
|
δὲ |
χαλεπὸν
μὲν
ὁδὸν
προελέσθαι
διὰ
|
[8] |
τῆς
ἀκριβείας
τοῦ
σχήματος·
σοφὴ
|
δὲ |
ψυχὴ
πρὸς
ἀξίαν
ἑκάστη
τὴν
|
[9] |
ἥκιστα
μὲν
εἶναι
φιλάληθες·
δημαγωγικὸν
|
δὲ |
ὡς
μάλιστα,
καὶ
ποιεῖν
ἅττα |
[16] |
ἀνακλητικὸν
ἠχῆσαι
τὰς
σάλπιγγας·
ἀπαγαγὼν
|
δὲ |
ὡς
πορρωτάτω
καὶ
καθίσας
ἐν |
[17] |
Ἥφαιστος
ἐγκρατῆ
τριχῶν
ἀπεργάσαιτο·
ἔχουσα
|
δὲ |
ὥσπερ
ἔχει,
φαλάκρας
ἀκριβεστάτην
εἰκόνα |