HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, Sur Isis et Osiris

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 199 formes différentes pour 323 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[50, 0]   Ἀπόλλωνος πόλει νενομισμένον ἐστὶ κροκοδείλου φαγεῖν πάντως ἕκαστον· ἡμέρᾳ δὲ μιᾷ

[18, 0]   τε λεπιδωτὸν αὐτοῦ καὶ τὸν φάγρον καὶ τὸν ὀξύρυγχον, {ὡς} οὓς

[7, 0]   ὀξυρύγχου περιπεσόντος αὐτῷ· Συηνῖται δὲ φάγρου· δοκεῖ γὰρ ἐπιόντι τῷ Νείλῳ

[7, 0]   τὸν ἰχθὺν Ὁμήρῳ μαρτυρεῖ μήτε Φαίακας τοὺς ἁβροβίους μήτε τοὺς Ἰθακησίους

[16, 0]   πλοῖον ἐνθεμένην ἀναχθῆναι. τοῦ δὲ Φαίδρου ποταμοῦ πνεῦμα τραχύτερον ἐκθρέψαντος ὑπὸ

[42, 0]   ἄστρον. ἡμέραν δέ, ἐν ᾗ φαίνεται πρῶτον ἐκφυγοῦσα τὰς αὐγὰς καὶ

[30, 0]   χρυσία μηδ´ ὄνῳ τροφὴν διδόναι. φαίνονται δὲ καὶ οἱ Πυθαγορικοὶ τὸν

[65, 0]   προανθοῦσι καὶ προβλαστάνουσι (διὸ καὶ φακῶν αὐτῷ φυομένων ἀπαρχὰς ἐπιφέρουσι) τὰς

[36, 0]   θεμένη καὶ κατασκευάσασα τιμᾶν καὶ φαλληφορεῖν ἔταξεν, ἐνταῦθα δὴ περιχωρεῖ διδάσκων,

[12, 0]   τῶν Παμυλίων ἑορτὴν αὐτῷ τελεῖσθαι Φαλληφορίοις ἐοικυῖαν. τῇ δὲ δευτέρᾳ τὸν

[36, 0]   Παμυλίων ἑορτὴν ἄγοντες, ὥσπερ εἴρηται, φαλλικὴν οὖσαν ἄγαλμα προτίθενται καὶ περιφέρουσιν,

[18, 0]   ἐκείνου μίμημα ποιησαμένην καθιερῶσαι τὸν φαλλόν, ᾧ καὶ νῦν ἑορτάζειν τοὺς

[70, 0]   τὸν ὠνούμενον βιβλία Πλάτωνος ὠνεῖσθαί φαμεν Πλάτωνα καὶ Μένανδρον ὑποκρίνεσθαι τὸν

[28, 0]   ἄνθρωπος ὄνομα Σωσίβιος, ἐν Σινώπῃ φάμενος ἑωρακέναι τοιοῦτον κολοσσόν, οἷον ὁ

[43, 0]   ἔτι δὲ τῇ νουμηνίᾳ τοῦ Φαμενὼθ μηνὸς ἑορτὴν ἄγουσιν ἔμβασιν Ὀσίριδος

[61, 0]   κροκίαν, τὰ μὲν εἰλικρινῆ καὶ φανά, τὰ δὲ μικτὰ καὶ ποικίλα

[3, 0]   μέλανα καὶ σκιώδη τὰ δὲ φανερὰ καὶ λαμπρὰ τῆς περὶ θεῶν

[16, 0]   ἀθανασίαν αὐτοῦ. τὴν δὲ θεὰν φανερὰν γενομένην αἰτήσασθαι τὴν κίονα τῆς

[44, 0]   τὸ ὑπὲρ τὴν γῆν καὶ φανερόν, ὁ δὲ τούτων ὑποψαύων καὶ

[73, 0]   διέσπειρον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἐδρᾶτο φανερῶς καὶ καθ´ ἕνα καιρὸν ἐν

[55, 0]   ἀλλ´ εἴδωλόν τι καὶ κόσμου φάντασμα μέλλοντος· ὁ δ´ Ὧρος οὗτος

[80, 0]   χαλᾷ καὶ διαλύει· καὶ τὸ φανταστικὸν καὶ δεκτικὸν ὀνείρων μόριον ὥσπερ

[47, 0]   μὲν Ὡρομάζης ἐκ τοῦ καθαρωτάτου φάους ὁ δ´ Ἀρειμάνιος ἐκ τοῦ

[55, 0]   πρηστήρων καὶ κεραυνῶν δημιουργός ἐστι· φαρμάττει δὲ καὶ λοιμοῖς ὕδατα καὶ

[40, 0]   τὰς προσχώσεις ἀπορρέουσαν· τὴν δὲ Φάρον, ἣν Ὅμηρος ᾔδει δρόμον ἡμέρας

[15, 0]   στέγῃ ὑπέστησε. ταῦτά τε πνεύματί φασι δαιμονίῳ φήμης πυθομένην τὴν Ἶσιν

[27, 0]   εἶναι Σάραπιν ἢ τὸν Πλούτωνά φασι καὶ Ἶσιν τὴν Περσέφασσαν, ὡς

[10, 0]   Εὔδοξος Πυθαγόρας, ὡς δ´ ἔνιοί φασι, καὶ Λυκοῦργος εἰς Αἴγυπτον ἀφικόμενοι

[12, 0]   ὑπὸ σκότῳ συνεῖναι. ἔνιοι δέ φασι καὶ τὸν Ἀρούηριν οὕτω γεγονέναι

[12, 0]   καὶ περιττῶν ἀφαιρεθέντων. τῆς Ῥέας φασὶ κρύφα τῷ Κρόνῳ συγγενομένης αἰσθόμενον

[10, 0]   ἱερεῦσιν. Εὔδοξον μὲν οὖν Χονούφεώς φασι Μεμφίτου διακοῦσαι, Σόλωνα δὲ Σόγχιτος

[27, 0]   καὶ τῶν τοιούτων ἀδελφὰ λέγεσθαί φασι περὶ Τυφῶνος, ὡς δεινὰ μὲν

[41, 0]   ἐκ θαλάττης ἀνάπτεσθαι καὶ τρέφεσθαί φασι, τῇ δὲ σελήνῃ τὰ κρηναῖα

[63, 0]   καὶ μαραινόμενα. τὸν γὰρ Τυφῶνά φασι τοῖς σείστροις ἀποτρέπειν καὶ ἀποκρούεσθαι

[55, 0]   πρώτην γένεσιν ἐξενεγκεῖν· ~διὸ καί φασι τὸν θεὸν ἐκεῖνον ἀνάπηρον ὑπὸ

[44, 0]   σκιὰν ἐμπίπτουσα τῆς γῆς, ὥσπερ φασὶ τὸν Ὄσιριν εἰς τὴν σορόν.

[29, 0]   πλεῖστοι τῶν ἱερέων εἰς ταὐτό φασι τὸν Ὄσιριν συμπεπλέχθαι καὶ τὸν

[37, 0]   ὀνομάζεσθαι σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος, ὥς φασι, φυτὸν Ὀσίριδος. Ἀρίστων τοίνυν ὁ

[34, 0]   ἀλλὰ πλοίοις ὀχήμασι χρωμένους περιπολεῖν φασιν αἰνιττόμενοι τὴν ἀφ´ ὑγροῦ τροφὴν

[18, 0]   ταφὰς ποιεῖν. οἱ δ´ οὔ φασιν, ἀλλ´ εἴδωλα ποιουμένην διδόναι καθ´

[15, 0]   τῷ μὲν βασιλεῖ Μάλκανδρον εἶναί φασιν· αὐτῇ δ´ οἱ μὲν Ἀστάρτην

[13, 0]   βασιλεύοντος Ὀσίριδος. ἔνιοι δὲ βεβιωκέναι φασὶν αὐτόν, οὐ βεβασιλευκέναι χρόνον τοσοῦτον.

[72, 0]   Ὄσιριν ἐν τῇ μεγάλῃ στρατιᾷ φασιν εἰς μέρη πολλὰ διανείμαντα τὴν

[75, 0]   τὰ θνήτ´ ἄγει‘ μόνου δέ φασιν ἐν ὑγρῷ διαιτωμένου τὰς ὄψεις

[22, 0]   Ὄσιριν καὶ κυβερνήτην Κάνωβον, οὗ φασιν ἐπώνυμον γεγονέναι τὸν ἀστέρα, καὶ

[17, 0]   εὑρεῖν μουσικὴν ἱστοροῦσιν. ἔνιοι δέ φασιν ὄνομα μὲν οὐδενὸς εἶναι, διάλεκτον

[17, 0]   τάρβος, ἀλλ´ ἀποθανεῖν. οἱ δέ φασιν οὐχ οὕτως, ἀλλ´ ὡς εἴρηται

[29, 0]   τοῦ παντὸς ἅμα κίνησιν εἰρῆσθαι φάσκοντες. οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν ἱερέων

[69, 0]   ἦρος δὲ κινεῖσθαι καὶ ἀναλύεσθαι φάσκουσι· ~καὶ δίδωσιν ὁ καιρὸς ὑπόνοιαν

[78, 0]   ἀπλήστως καὶ ποθούσαις τὸ μὴ φατὸν μηδὲ ῥητὸν ἀνθρώποις κάλλος· οὗ

[50, 0]   καὶ φυτὰ καὶ πάθη τὰ φαῦλα καὶ βλαβερὰ Τυφῶνος ἔργα καὶ

[49, 0]   κράτος ἐστίν· ἀπολέσθαι δὲ τὴν φαύλην παντάπασιν ἀδύνατον, πολλὴν μὲν ἐμπεφυκυῖαν

[46, 0]   ἐχίνους τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ {δὲ} φαύλου μῦς ἐνύδρους εἶναι· διὸ καὶ

[26, 0]   κοινῶς ἐπί τε χρηστῶν καὶ φαύλων δαιμόνιε, σχεδὸν ἐλθέ· τίη δειδίσσεαι

[46, 0]   τὸν μὲν ἀγαθῶν, τὸν δὲ φαύλων δημιουργόν· οἱ δὲ τὸν μὲν

[22, 0]   χρῶνται καὶ τὸ δύσφημον οὐ φαύλως ἀπὸ τῶν θεῶν ἐπ´ ἀνθρώπους

[52, 0]   τῇ δὲ ὀγδόῃ φθίνοντος τοῦ Φαωφὶ βακτηρίας ἡλίου γενέθλιον ἄγουσι μετὰ

[30, 0]   τοῦ τε Παϋνὶ καὶ τοῦ Φαωφὶ μηνὸς ἐπιπλάττουσι παράσημον ὄνον δεδεμένον.

[65, 0]   περιάψασθαι φυλακτήριον ἕκτῃ μηνὸς ἱσταμένου Φαωφί, τίκτεσθαι δὲ τὸν Ἁρποκράτην περὶ

[35, 0]   νομὸν Διόνυσος πολυγαθὴς αὐξάνοι, ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας· διὸ καὶ τοῖς τὸν

[75, 0]   δὲ τῆς Ἀθηνᾶς τὸν δράκοντα Φειδίας παρέθηκε, τῷ δὲ τῆς Ἀφροδίτης

[23, 0]   δὲ τοῖς Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου φενακισμοῖς παρρησίαν διδόντας, ὃς αὐτὸς ἀντίγραφα

[60, 0]   τὸ ἵεσθαι μετ´ ἐπιστήμης καὶ φέρεσθαι, κίνησιν οὖσαν ἔμψυχον καὶ φρόνιμον·

[22, 0]   ἐπὶ τιμῇ κατηστερισμένον οὐ μακρὰν φέρεσθαι τοῦ Ὠρίωνος καὶ τοῦ Κυνός,

[49, 0]   βαδίζουσι καὶ πρὸς ὃ χρὴ φερομένοις ἐνισταμένης τῆς τοῦ Τυφῶνος δυνάμεως.

[52, 0]   κλινόμενον καὶ πλάγιον ἀφ´ ἡμῶν φερόμενον. ἔτι δὲ τὴν βοῦν ὑπὸ

[66, 0]   Κλεάνθης τὸ διὰ τῶν καρπῶν φερόμενον καὶ φονευόμενον πνεῦμα, ποιητὴς δέ

[48, 0]   τὴν δυάδα τὸ ἄπειρον τὸ φερόμενον τὸ καμπύλον τὸ ἄρτιον τὸ

[74, 0]   ἀπὸ δυσμῶν ἐπὶ τὰς ἀνατολὰς φερόμενος· ἀσπίδα δ´ ὡς ἀγήρω καὶ

[32, 0]   τὰ δὲ πρὸς νότον ἀριστερά· φερόμενος οὖν ἐκ τῶν νοτίων ὁ

[60, 0]   καὶ κίνησιν οὖσαν ἱεμένου καὶ φερομένου, καὶ τὸ συνιέναι καὶ τἀγαθὸν

[61, 0]   τὰ οὐράνια καὶ τῶν ἄνω φερομένων λόγος Ἄνουβις ἔστιν ὅτε καὶ

[26, 0]   μαντεῖα δεῦρο καὶ δόσεις ἀγαθῶν φέροντας. Ἐμπεδοκλῆς δὲ καὶ δίκας φησὶ

[72, 0]   οἰκείοις ἕκαστοι καὶ χαλεπῶς ἀδικουμένων φέροντες ἐλάνθανον ταῖς τῶν θηρίων ἔχθραις

[3, 0]   καὶ περιεργίας ἐν τῇ ψυχῇ φέροντες ὥσπερ ἐν κίστῃ καὶ περιστέλλοντες,

[45, 0]   εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦθα τῆς φύσεως φερούσης οὐ δυεῖν πίθων εἷς ταμίας

[66, 0]   οἶνον, Ἥφαιστον δὲ τὴν φλόγα· Φερσεφόνην δέ φησί που Κλεάνθης τὸ

[53, 0]   τὴν δ´ ἐκ τοῦ κακοῦ φεύγει καὶ διωθεῖται μοῖραν, ἀμφοῖν μὲν

[54, 0]   ὄντα γεννᾷ· διὸ καὶ δίκην φεύγειν λέγεται νοθείας ὑπὸ Τυφῶνος, ὡς

[74, 0]   ἅπαντας (διὸ καὶ νόμον ἔθεντο φεύγειν ὅστις ἂν ἀποκτείνῃ πελαργόν) ἀσπίδα

[19, 0]   ὠφέλιμον ἐπιδεομένῳ βοηθείας, ἵππος δὲ φεύγοντα διασπάσαι καὶ καταναλῶσαι τὸν πολέμιον.

[67, 0]   εἰς δεισιδαιμονίαν ὤλισθον, οἱ δὲ φεύγοντες ὥσπερ ἕλος τὴν δεισιδαιμονίαν ἔλαθον

[45, 0]   ἐν λόγοις μόνον οὐδ´ ἐν φήμαις, ἀλλ´ ἔν τε τελεταῖς ἔν

[15, 0]   ταῦτά τε πνεύματί φασι δαιμονίῳ φήμης πυθομένην τὴν Ἶσιν εἰς Βύβλον

[19, 0]   τί κάλλιστον ἡγεῖται· τοῦ δὲ φήσαντος τὸ πατρὶ καὶ μητρὶ τιμωρεῖν

[52, 0]   ἐπικαλοῦνται, καὶ τὴν Ἶσιν Εὔδοξός φησι βραβεύειν τὰ ἐρωτικά. καὶ τούτοις

[42, 0]   τὸν Ὄμφιν εὐεργέτην ὁ Ἑρμαῖός φησι δηλοῦν ἑρμηνευόμενον. ~Οἴονται δὲ πρὸς

[26, 0]   φέροντας. Ἐμπεδοκλῆς δὲ καὶ δίκας φησὶ διδόναι τοὺς δαίμονας ὧν ἂν

[79, 0]   γὰρ οὐκ ὀλίγους. Ἀριστοτέλης δέ φησι καὶ μύρων καὶ ἀνθέων καὶ

[29, 0]   γενομένοις καὶ προσηνῆ θεὸν ὠνομάσθαι φησί· καὶ παρ´ Αἰγυπτίοις ἄλλα τε

[47, 0]   ὁμογλώσσων ἁπάντων γενέσθαι. Θεόπομπος δέ φησι κατὰ τοὺς μάγους ἀνὰ μέρος

[48, 0]   κυρίοις ὀνόμασιν οὐ μιᾷ ψυχῇ φησι κινεῖσθαι τὸν κόσμον, ἀλλὰ πλείοσιν

[37, 0]   τῶν Αἰγυπτίων ἑορτῶν· ὄβριμον γάρ φησι μεθερμηνευόμενον εἶναι τὸν Ὄσιριν. ἐῶ

[38, 0]   καὶ τὸ μελίλωτόν ἐστιν, οὗ φησι μῦθος ἀπορρυέντος καὶ ὑπολειφθέντος αἴσθησιν

[62, 0]   κατέδυσεν εἰς τὴν ἀπορίαν. ἔτι φησὶ περὶ τοῦ Διὸς ὁ Εὔδοξος

[66, 0]   δὲ τὴν φλόγα· Φερσεφόνην δέ φησί που Κλεάνθης τὸ διὰ τῶν

[48, 0]   ἔκ τ´ ἀνθρώπων ἀπολέσθαι‘ λανθάνειν‘ φησί τῇ πάντων γενέσει καταρώμενον ἐκ

[60, 0]   καλοῦσιν. οὕτω δὲ καὶ Πλάτων φησὶ τὴν οὐσίαν {δηλοῦν{ τος} τοὺς

[9, 0]   φωνῆς, Ἑκαταῖος δ´ ὁ Ἀβδηρίτης φησὶ τούτῳ καὶ πρὸς ἀλλήλους τῷ

[80, 0]   τὸν ἥλιον ὁ Πίνδαρος ὁρᾶσθαί φησιν ἐρήμης δι´ αἰθέρος‘ ὁ δὲ

[59, 0]   τὸν Τυφῶνα τῇ Νέφθυι συνοικεῖν φησιν ὁ μῦθος, τὸν δ´ Ὄσιριν

[24, 0]   τινες ἐξαρθέντες ὑπὸ μεγαλαυχίας‘ ὥς φησιν ὁ Πλάτων ἅμα νεότητι καὶ

[4, 0]   πάντων ἐστί· καθαροῦ γάρ‘ ᾗ φησιν ὁ Πλάτων (οὐ θεμιτὸν ἅπτεσθαι

[11, 0]   καὶ τὸ ἐχθρὸν ὁρίζοντος, ᾗ φησιν ὁ Πλάτων, τῷ λογιωτάτῳ τῶν

[6, 0]   τῇ δευτέρᾳ τῆς περιόδου λέγεσθαί φησιν οὕτως ὑπὸ τῶν ἱερέων. ~Ἰχθύων

[47, 0]   καὶ λιμὸν ὑπὸ τούτων ἀνάγκη φθαρῆναι παντάπασι καὶ ἀφανισθῆναι, τῆς δὲ

[57, 0]   περιόδοις ἀεὶ νέος καὶ μηδέποτε φθαρησόμενος διαμένειν. ~Χρηστέον δὲ τοῖς μύθοις

[59, 0]   Νέφθυν καὶ Τελευτὴν καλοῦσιν, ἡ φθαρτικὴ μάλιστα κατέχει δύναμις· ἡ δὲ

[55, 0]   ἀσυμφώνων μερῶν ἐποίησε καὶ τὴν φθαρτικὴν οὐκ ἀπώλεσεν ἀλλ´ ἀνεπήρωσε δύναμιν.

[60, 0]   εἶναι, τὸ δ´ ἀναιρετικὸν καὶ φθαρτικὸν ἀπ´ αὐτοῦ καὶ πρὸς τὸ

[45, 0]   ὅσον ἡ φύσις βλαβερὸν καὶ φθαρτικὸν ἔχει, μόριον τοῦ Τυφῶνος ἔστιν

[30, 0]   χρῶνται τὸ παράπαν ὡς ὄνῳ φθεγγομέναις ἐμφερές. καὶ ὅλως τὸν ὄνον

[14, 0]   κληδόσι παιζόντων ἐν ἱεροῖς καὶ φθεγγομένων ὅ τι ἂν τύχωσιν. αἰσθομένην

[51, 0]   καὶ ξηρότητα καὶ αὐχμόν, οἷς φθείρει πολλὰ τῶν ζῴων καὶ βλαστανόντων,

[59, 0]   ἀναζητεῖν καὶ στολίζειν ὑποδεχομένην τὰ φθειρόμενα καὶ ἀποκρύπτουσαν, οἷσπερ ἀναφαίνει πάλιν

[59, 0]   φυτοῖς καὶ ζῴοις, διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα καὶ θαπτόμενα {καὶ} πολλάκις αὖθις

[66, 0]   δόξας, ἀναισθήτοις καὶ ἀψύχοις καὶ φθειρομέναις ἀναγκαίως ὑπ´ ἀνθρώπων δεομένων καὶ

[63, 0]   καὶ γὰρ ἡ γεννωμένη καὶ φθειρομένη μοῖρα τοῦ κόσμου περιέχεται μὲν

[32, 0]   μέρεσιν, ἐν δὲ τοῖς δεξιοῖς φθειρόμενον. Αἰγύπτιοι γὰρ οἴονται τὰ μὲν

[4, 0]   πρὸς πᾶσαν ὥραν, ἥκιστα δὲ φθειροποιόν, ὡς λέγουσι· περὶ ὧν ἕτερος

[42, 0]   πρὸς τὰς ἡμέρας, ἐν αἷς φθίνει μετὰ πανσέληνον ἄχρι νουμηνίας τὸ

[52, 0]   φῶς ἡγούμενοι. τῇ δὲ ὀγδόῃ φθίνοντος τοῦ Φαωφὶ βακτηρίας ἡλίου γενέθλιον

[52, 0]   βακτηρίας ἡλίου γενέθλιον ἄγουσι μετὰ φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν, ἐμφαίνοντες οἷον ὑπερείσματος δεῖσθαι

[33, 0]   γόνιμον καὶ προσηνές, τὸ δὲ φθινόπωρον ὑγρότητος ἐνδείᾳ καὶ φυτοῖς πολέμιον

[8, 0]   γὰρ ὀχεύεσθαι δοκεῖ τῆς σελήνης φθινούσης, καὶ τῶν τὸ γάλα πινόντων

[8, 0]   κρόμμυον παραφυλάττοντες, ὅτι τῆς σελήνης φθινούσης μόνον εὐτροφεῖν τοῦτο καὶ τεθηλέναι

[27, 0]   Τυφῶνος, ὡς δεινὰ μὲν ὑπὸ φθόνου καὶ δυσμενείας εἰργάσατο καὶ πάντα

[78, 0]   ἀμίαντος καὶ καθαρὸς οὐσίας ἁπάσης φθορὰν δεχομένης καὶ θάνατον, ἀνθρώπων δὲ

[32, 0]   τοῖς ἀριστεροῖς ἔχειν, τὴν δὲ φθορὰν ἐν τοῖς δεξιοῖς. διὸ τήν

[43, 0]   κατασπείρουσαν· οὐ γὰρ ἀεὶ τὴν φθορὰν ἐπικρατεῖν τὴν Τυφώνειον, πολλάκις δὲ

[43, 0]   οὗτος ὁ περίγειος κόσμος οὔτε φθορᾶς ἀπαλλαττόμενος παντάπασιν οὔτε γενέσεως. ~Ἔνιοι

[32, 0]   μὲν γὰρ βρέφος γενέσεως σύμβολον, φθορᾶς δ´ ὁ γέρων· ἱέρακι δὲ

[54, 0]   ὂν καὶ νοητὸν καὶ ἀγαθὸν φθορᾶς καὶ μεταβολῆς κρεῖττόν ἐστιν· ἃς

[76, 0]   χαλκοῖς καὶ λιθίνοις δημιουργήμασιν, ἃ φθορὰς μὲν ὁμοίως δέχεται καὶ ἐπιχρώσεις,

[70, 0]   καὶ ἀποκρύψεις θεῶν γενέσεις καὶ φθορὰς οὐ προσαγορεύοντες μόνον ἀλλὰ καὶ

[63, 0]   καὶ ἀποκρούεσθαι δηλοῦντες, ὅτι τῆς φθορᾶς συνδεούσης καὶ ἱστάσης αὖθις ἀναλύει

[20, 0]   τάφον Ὀσίριδος. τὴν δὲ πρὸς Φιλαῖς νιστιτάνην ἄλλως μὲν ἄβατον ἅπασι

[2, 0]   ἀποχαῖς κολουούσης τὸ ἀκόλαστον καὶ φιλήδονον, ἀθρύπτους δὲ καὶ στερρὰς ἐν

[48, 0]   μὲν ἀγαθουργὸν ἀρχήν Φιλότητα‘ καὶ Φιλίαν‘ πολλάκις, ἔτι δ´ Ἁρμονίαν‘ καλεῖ

[6, 0]   ἔπινον οἶνον οὐδ´ ἔσπενδον ὡς φίλιον θεοῖς ἀλλ´ ὡς αἷμα τῶν

[14, 0]   δι´ οὗ τὸ ἀγγεῖον οἱ φίλοι τοῦ Τυφῶνος εἰς τὴν θάλασσαν

[28, 0]   ποῦ καθίδρυται, καὶ διηγουμένῳ τοῖς φίλοις τὴν ὄψιν εὑρέθη πολυπλανὴς ἄνθρωπος

[31, 0]   ἄθυτον ἡγεῖσθαι· θύσιμον γὰρ οὐ φίλον εἶναι θεοῖς, ἀλλὰ τοὐναντίον, ὅσα

[11, 0]   φιλόσοφον, γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον καὶ τὸ ἐχθρὸν ὁρίζοντος, ᾗ

[48, 0]   ὧν ὁ μὲν ἀπηνὴς καὶ φιλόνεικος, ἡ δὲ μειλίχιος καὶ γενέθλιος.

[48, 0]   Αἰγυπτίων θεολογίαν μάλιστα ταύτῃ τῇ φιλοσοφίᾳ συνοικειοῦντος. ~Μεμιγμένη γὰρ ἡ τοῦδε

[9, 0]   τῶν ἱερέων καὶ μετεῖχε τῆς φιλοσοφίας ἐπικεκρυμμένης τὰ πολλὰ μύθοις καὶ

[77, 0]   ἐποπτικὸν τοῦτο τὸ μέρος τῆς φιλοσοφίας καλοῦσιν, καθ´ ὅσον οἱ τὰ

[68, 0]   μάλιστα πρὸς ταῦτα λόγον ἐκ φιλοσοφίας μυσταγωγὸν ἀναλαβόντας ὁσίως διανοεῖσθαι τῶν

[77, 0]   οἷον ἐν τελετῇ τέλος ἔχειν φιλοσοφίας νομίζουσι. ~Καὶ τοῦθ´ ὅπερ οἱ

[78, 0]   ὀνείρατος ἀμαυροῦ θιγεῖν νοήσει διὰ φιλοσοφίας· ὅταν δ´ ἀπολυθεῖσαι μεταστῶσιν εἰς

[71, 0]   ὅθεν ἄριστα λέγεται παρὰ τοῖς φιλοσόφοις τὸ τοὺς μὴ μανθάνοντας ὀρθῶς

[11, 0]   καὶ τὸ ἄγρυπνον καὶ τὸ φιλόσοφον, γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον

[2, 0]   σὺ θεραπεύεις ἐξαιρέτως σοφὴν καὶ φιλόσοφον οὖσαν, ὡς τοὔνομά γε φράζειν

[7, 0]   περὶ Ὀσίριδος καὶ Τυφῶνος ὁσίως φιλοσοφουμένοις, ὁ δ´ ἐμφανὴς καὶ πρόχειρος

[6, 0]   ἀοίνους ἁγνείας ἔχουσιν, ἐν αἷς φιλοσοφοῦντες καὶ μανθάνοντες καὶ διδάσκοντες τὰ

[45, 0]   νομοθετῶν εἴς τε ποιητὰς καὶ φιλοσόφους δόξα, τὴν ἀρχὴν ἀδέσποτον ἔχουσα,

[3, 0]   μηδὲν ἐκεῖ βαδίζειν. οὔτε γὰρ φιλοσόφους πωγωνοτροφίαι, ὦ Κλέα, καὶ τριβωνοφορίαι

[48, 0]   καὶ γενέθλιος. σκόπει δὲ τοὺς φιλοσόφους τούτοις συμφερομένους. Ἡράκλειτος μὲν γὰρ

[58, 0]   λέγωμεν, οὐ δεῖ πρὸς ἐνίων φιλοσόφων δόξας ἀποφερομένους ἄψυχόν τι σῶμα

[76, 0]   ~εἴπερ οὖν οἱ δοκιμώτατοι τῶν φιλοσόφων οὐδ´ ἐν ἀψύχοις καὶ ἀσωμάτοις

[3, 0]   νόμῳ παραλάβῃ, λόγῳ ζητῶν καὶ φιλοσοφῶν περὶ τῆς ἐν αὐτοῖς ἀληθείας.

[11, 0]   ἐξηγουμένων τὸν μῦθον ὁσίως καὶ φιλοσόφως καὶ δρῶσα μὲν ἀεὶ καὶ

[32, 0]   ἀπ´ ἄλλης δ´ ἀρχῆς τῶν φιλοσοφώτερόν τι λέγειν δοκούντων τοὺς ἁπλουστάτους

[48, 0]   δὲ τὴν μὲν ἀγαθουργὸν ἀρχήν Φιλότητα‘ καὶ Φιλίαν‘ πολλάκις, ἔτι δ´

[61, 0]   νομίζουσιν. ἥκιστα μὲν οὖν δεῖ φιλοτιμεῖσθαι περὶ τῶν ὀνομάτων, οὐ μὴν

[20, 0]   Αἰγυπτίων καὶ δυνατοὺς μάλιστα θάπτεσθαι φιλοτιμουμένους ὁμοτάφους εἶναι τοῦ σώματος Ὀσίριδος.

[15, 0]   βασιλίδος τὰς θεραπαινίδας ἀσπάζεσθαι καὶ φιλοφρονεῖσθαι τήν τε κόμην παραπλέκουσαν αὐτῶν

[11, 0]   ἀποσφάξαντα καὶ καταδειπνήσαντα μετὰ τῶν φίλων ἐκάλεσαν μάχαιραν‘ καὶ καλοῦσι μέχρι

[45, 0]   καὶ κρατοῦσαν· ἀδύνατον γὰρ ἢ φλαῦρον ὁτιοῦν, ὅπου πάντων, ἢ χρηστόν,

[24, 0]   Πλάτων ἅμα νεότητι καὶ ἀνοίᾳ φλεγόμενοι τὴν ψυχὴν μεθ´ ὕβρεως‘ ἐδέξαντο

[79, 0]   τὰ λοιμικὰ πάθη βοηθεῖν δοκοῦσι φλόγα πολλὴν ποιοῦντες ὡς λεπτύνουσαν τὸν

[66, 0]   τὸν οἶνον, Ἥφαιστον δὲ τὴν φλόγα· Φερσεφόνην δέ φησί που Κλεάνθης

[41, 0]   μέρος τῆς γῆς παντάπασιν ὑπὸ φλογμοῦ ποιεῖν ἀοίκητον καὶ κατακρατεῖν πολλαχοῦ

[51, 0]   καὶ τὸ τρόφιμον. ἀμπεχόνῃ δὲ φλογοειδεῖ στέλλουσιν αὐτοῦ τὰς εἰκόνας, ἥλιον

[11, 0]   τὸν ὠμότατον Περσῶν βασιλέα καὶ φοβερώτατον Ὦχον ἀποκτείναντα πολλούς, τέλος δὲ

[66, 0]   ἐστιν, ὅπως σφόδρα προσέξουσι καὶ φοβήσονται, μὴ λάθωσιν εἰς πνεύματα καὶ

[14, 0]   (ἐκθεῖναι γὰρ εὐθὺς τεκοῦσαν διὰ φόβον τοῦ Τυφῶνος) εὑρεθὲν δὲ χαλεπῶς

[75, 0]   γὰρ οὐ δυνάμεναι, πόρρω δὲ φοβούμεναι τίκτειν, οὕτως ἀκριβῶς προαισθάνονται τὸ

[18, 0]   πλέοντας ὑπὸ τῶν κροκοδείλων ἢ φοβουμένων ἢ σεβομένων διὰ τὴν θεόν.

[10, 0]   μηδ´ ἐπὶ χοίνικος καθῆσθαι‘ μηδὲ φοίνικα φυτεύειν‘ μηδὲ πῦρ μαχαίρᾳ σκαλεύειν

[50, 0]   ἣν καλοῦσιν ἄφιξιν Ἴσιδος ἐκ Φοινίκης, ἐπιπλάττουσι τοῖς ποπάνοις ἵππον ποτάμιον

[66, 0]   διὰ τῶν καρπῶν φερόμενον καὶ φονευόμενον πνεῦμα, ποιητὴς δέ τις ἐπὶ

[11, 0]   τὴν σκληρότητα καὶ κακίαν ὀργάνῳ φονικῷ παρεικάζοντες. οὕτω δὴ τὰ περὶ

[60, 0]   καὶ τὴν φρόνησιν, ὡς νοῦ φορὰν καὶ κίνησιν οὖσαν ἱεμένου καὶ

[63, 0]   τὰ ὄντα καὶ μηδέποτε παύεσθαι φορᾶς, ἀλλ´ οἷον ἐξεγείρεσθαι καὶ κλονεῖσθαι

[62, 0]   ἀπ´ ἐμαυτῆς, ὅπερ ἐστὶν αὐτοκινήτου φορᾶς δηλωτικόν· ὁ δὲ Τυφών, ὥσπερ

[4, 0]   τὰς κεφαλὰς διὰ τὸ πένθος, φορεῖν δὲ τὰ λινᾶ διὰ τὴν

[30, 0]   σεβομένοις τὸν θεὸν παρεγγυῶσι μὴ φορεῖν ἐπὶ τῷ σώματι χρυσία μηδ´

[4, 0]   δὲ τῶν θρεμμάτων ἀμπέχεσθαι καὶ φορεῖν· καὶ γὰρ τὸν Ἡσίοδον οἴεσθαι

[35, 0]   γὰρ νεβρίδας περικαθάπτονται καὶ θύρσους φοροῦσι καὶ βοαῖς χρῶνται καὶ κινήσεσιν

[4, 0]   ἱερεῖς ἀποτίθενται καὶ λινᾶς ἐσθῆτας φοροῦσιν· οἱ μὲν οὐδ´ ὅλως φροντίζουσιν

[65, 0]   δὲ καὶ τοῖς πολλοῖς καὶ φορτικοῖς ἐπιχειρήσομεν, εἴτε ταῖς καθ´ ὥραν

[49, 0]   μὲν τὸ καταδυναστεῦον καὶ καταβιαζόμενον, φράζει δὲ τὴν πολλάκις ἀναστροφὴν καὶ

[49, 0]   Σήθ, ᾧ τὸν Τυφῶνα καλοῦσι· φράζει μὲν τὸ καταδυναστεῦον καὶ καταβιαζόμενον,

[79, 0]   καλοῦσιν, ἐξερμηνευθὲν δὲ τοῦτο μάλιστα φράζει τῆς ληρήσεως ἐκσκορπισμόν, ἔστιν ἣν

[7, 0]   συνεπιφαίνεσθαι καὶ τὴν αὔξησιν ἀσμένοις φράζειν αὐτάγγελος ὁρώμενος. οἱ δ´ ἱερεῖς

[2, 0]   φιλόσοφον οὖσαν, ὡς τοὔνομά γε φράζειν ἔοικε παντὸς μᾶλλον αὐτῇ τὸ

[42, 0]   Ὄσιρις ἀγαθοποιός, καὶ τοὔνομα πολλὰ φράζειν, οὐχ ἥκιστα δὲ κράτος ἐνεργοῦν

[21, 0]   δεῖσθαι τὴν Ταφόσιριν· αὐτὸ γὰρ φράζειν τοὔνομα ταφὴν Ὀσίριδος. ἐῶ δὲ

[17, 0]   παρείη· τοῦτο γὰρ τῷ Μανερῶτι φραζόμενον ἀναφωνεῖν ἑκάστοτε τοὺς Αἰγυπτίους. ὥσπερ

[62, 0]   τῷ τῆς Ἀθηνᾶς ὀνόματι καλοῦσι φράζοντι τοιοῦτον λόγον ἦλθον ἀπ´ ἐμαυτῆς,

[10, 0]   ιρι τὸν ὀφθαλμὸν Αἰγυπτίᾳ γλώττῃ φράζοντος· τὸν δ´ οὐρανὸν ὡς ἀγήρω

[32, 0]   γέρων· ἱέρακι δὲ τὸν θεὸν φράζουσιν, ἰχθύι δὲ μῖσος, ὥσπερ εἴρηται,

[14, 0]   τὰ δὲ τυχεῖν ἑωρακότα καὶ φράσαι τὸ στόμα, δι´ οὗ τὸ

[40, 0]   {ἔχειν} πᾶσαι δὲ πηγαὶ καὶ φρέατα πάντα πολλῶν ὑπαρχόντων ἁλμυρὸν ὕδωρ

[5, 0]   δὲ καὶ τὸν Ἆπιν ἐκ φρέατος ἰδίου ποτίζειν, τοῦ δὲ Νείλου

[1, 0]   δὲ γινώσκειν τὰ ὄντα καὶ φρονεῖν ἀφαιρεθέντος οὐ βίον ἀλλὰ χρόνον

[68, 0]   χρηστήριον ἐνταῦθα κατιόντι παρεγγυῶμεν ὅσια φρονεῖν, εὔφημα λέγειν· οἱ δὲ πολλοὶ

[1, 0]   κεραυνοῖς ἰσχυρόν, ἀλλ´ ἐπιστήμῃ καὶ φρονήσει, καὶ τοῦτο κάλλιστα πάντων Ὅμηρος

[1, 0]   δέονται δίδωσιν, νοῦ δὲ καὶ φρονήσεως μεταδίδωσιν, οἰκεῖα κεκτημένος ταῦτα καὶ

[51, 0]   μήστωρι τὴν εὐβουλίαν καὶ τὴν φρόνησιν σημαίνειν. γράφουσι δὲ καὶ ἱέρακι

[60, 0]   καὶ τὴν νόησιν καὶ τὴν φρόνησιν, ὡς νοῦ φορὰν καὶ κίνησιν

[60, 0]   φέρεσθαι, κίνησιν οὖσαν ἔμψυχον καὶ φρόνιμον· οὐ γάρ ἐστι τοὔνομα βαρβαρικόν,

[76, 0]   ἀπορροὴν καὶ μοῖραν ἐκ τοῦ φρονοῦντος, ὅτῳ κυβερνᾶται τὸ {τε} σύμπαν‘

[80, 0]   λυπηρὰ καὶ σύντονα τῶν μεθημερινῶν φροντίδων ἄνευ μέθης οἷον ἅμματα χαλᾷ

[4, 0]   φοροῦσιν· οἱ μὲν οὐδ´ ὅλως φροντίζουσιν εἰδέναι περὶ τούτων, οἱ δὲ

[14, 0]   προσαγορευθέντα καὶ λεγόμενον τοὺς θεοὺς φρουρεῖν, ὥσπερ οἱ κύνες τοὺς ἀνθρώπους.

[24, 0]   μεγάλαι δὲ Σεσώστριος ἐν Αἰγύπτῳ· Φρύγες δὲ μέχρι νῦν τὰ λαμπρὰ

[69, 0]   Κρόνου καὶ Ἀφροδίτης γεννᾶσθαι πάντα. Φρύγες δὲ τὸν θεὸν οἰόμενοι χειμῶνος

[29, 0]   ~Οὐ γὰρ ἄξιον προσέχειν τοῖς Φρυγίοις γράμμασιν, ἐν οἷς λέγεται χαροπῶς

[25, 0]   καὶ Πύθωνος ἀντιτάξεις πρὸς Ἀπόλλωνα φυγαί τε Διονύσου καὶ πλάναι Δήμητρος

[31, 0]   ἐπ´ ὄνου τῷ Τυφῶνι τὴν φυγὴν ἑπτὰ ἡμέρας γενέσθαι καὶ σωθέντα

[4, 0]   τῶν περιττωμάτων. τὸ δὲ λίνον φύεται μὲν ἐξ ἀθανάτου τῆς γῆς

[14, 0]   τὴν Ἶσιν ἐκτραφῆναι καὶ γενέσθαι φύλακα καὶ ὀπαδὸν αὐτῆς Ἄνουβιν προσαγορευθέντα

[47, 0]   δ´ ἀστέρα πρὸ πάντων οἷον φύλακα καὶ προόπτην ἐγκατέστησε τὸν σείριον.

[26, 0]   θ´ Ἡσίοδος ἁγνοὺς δαίμονας‘ καὶ φύλακας ἀνθρώπων‘ προσαγορεύει, πλουτοδότας καὶ τοῦτο

[75, 0]   χελώνην, ὡς τὰς μὲν παρθένους φυλακῆς δεομένας, ταῖς δὲ γαμεταῖς οἰκουρίαν

[65, 0]   Ἶσιν αἰσθομένην ὅτι κύει περιάψασθαι φυλακτήριον ἕκτῃ μηνὸς ἱσταμένου Φαωφί, τίκτεσθαι

[68, 0]   ἀλήθεια‘ τὸ δὲ τῆς Ἴσιδος φυλακτήριον, ὃ περιάπτεσθαι μυθολογοῦσιν αὐτήν, ἐξερμηνεύεται

[11, 0]   λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ ζῴου τὸ φυλακτικὸν καὶ τὸ ἄγρυπνον καὶ τὸ

[29, 0]   τοῦ Ἡρακλέους ὁ Τυφών, οὐδὲ Φυλάρχου μὴ καταφρονεῖν γράφοντος, ὅτι πρῶτος

[29, 0]   λέγουσιν. ἄτοπα γὰρ ταῦτα τοῦ Φυλάρχου, πολλῷ δ´ ἀτοπώτερα τὰ τῶν

[75, 0]   τὰ ᾠὰ ξηρὰ καὶ ἄβρεκτα φυλάσσειν. ἑξήκοντα δὲ τίκτουσι καὶ τοσαύταις

[13, 0]   τὸ τὴν Ἶσιν εὖ μάλα φυλάττεσθαι καὶ προσέχειν ἐγκρατῶς ἔχουσαν, ἐπανελθόντι

[77, 0]   ἅπαξ ταύτην ἀναλαβόντες ἀποτίθενται καὶ φυλάττουσιν ἀόρατον καὶ ἄψαυστον, ταῖς δ´

[66, 0]   πρῶτον μὲν ἡμῖν τοὺς θεοὺς φυλάττωσι κοινοὺς καὶ μὴ ποιῶσιν Αἰγυπτίων

[68, 0]   καρπὸς αὐτῆς, γλώττῃ δὲ τὸ φύλλον ἔοικεν. οὐδὲν γὰρ ὧν ἄνθρωπος

[39, 0]   τῇ τῶν φυτῶν ψιλότητι τηνικαῦτα φυλλορροούντων. τῇ δ´ ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα

[41, 0]   καταθάλπειν {τε} καὶ καταυαίνειν τὰ φυόμενα καὶ τεθηλότα καὶ τὸ πολὺ

[65, 0]   προβλαστάνουσι (διὸ καὶ φακῶν αὐτῷ φυομένων ἀπαρχὰς ἐπιφέρουσι) τὰς δὲ λοχείους

[69, 0]   τὰ νενομισμένα καλῶς ἔχει μήτε φύρειν τὰς περὶ θεῶν δόξας καὶ

[55, 0]   μὲν ἀσθενὴς καὶ ἀδρανὴς ἐνταῦθα, φυρομένη καὶ προσπλεκομένη τοῖς παθητικοῖς καὶ

[39, 0]   τοῦ Ὀσίριδος· εἶτα γῆν κάρπιμον φυρῶσι τῷ ὕδατι καὶ συμμίξαντες ἀρώματα

[22, 0]   μελάγχρουν τὸν Ὄσιριν, ὡς τῇ φύσει γεγονότας ἀνθρώπους. ἔτι δὲ καὶ

[76, 0]   θεῖον ὡς ἐναργεστέρων ἐσόπτρων καὶ φύσει γεγονότων. ἀληθὲς δὲ καὶ τοῦτ´

[54, 0]   συντελεσθῆναι τῷ λόγῳ τὴν ὕλην φύσει ἐλεγχομένην ἐπ´ αὐτὴν ἀτελῆ τὴν

[79, 0]   τὸ πρὸς ὑγίειαν, ψυχρὸν ὄντα φύσει καὶ παγετώδη τὸν ἐγκέφαλον ἠρέμα

[76, 0]   καὶ ἐπιχρώσεις, αἰσθήσεως δὲ πάσης φύσει καὶ συνέσεως ἐστέρηται. Περὶ μὲν

[25, 0]   ἄκρατον ἔχοντας, ἀλλὰ καὶ ψυχῆς φύσει καὶ σώματος αἰσθήσει {ἐν} συνειληχὸς

[64, 0]   καὶ πᾶν ὅσον ἔνεστι τῇ φύσει καλὸν καὶ ἀγαθὸν διὰ τούτους

[72, 0]   τοὺς Αἰγυπτίους καταμαθόντα τῇ μὲν φύσει κούφους καὶ πρὸς μεταβολὴν καὶ

[57, 0]   ἐξ αὐτοῦ τεκεῖν τὸν Ἔρωτα φύσει μικτὸν ὄντα καὶ παντοδαπόν, ἅτε

[26, 0]   οἴεται προσήκειν χρηστῶν, ἀλλ´ εἶναι φύσεις ἐν τῷ περιέχοντι μεγάλας μὲν

[66, 0]   ὑπ´ ἀνθρώπων δεομένων καὶ χρωμένων φύσεσι καὶ πράγμασιν ὀνόματα θεῶν ἐπιφέροντες.

[76, 0]   ἐχούσαις καὶ πάθος καὶ ἦθος φύσεσιν ἰδιότητας {κατὰ τὸ ἦθος} ἀγαπητέον

[35, 0]   Διόνυσον, ἀλλὰ καὶ πάσης ὑγρᾶς φύσεως Ἕλληνες ἡγοῦνται κύριον καὶ ἀρχηγόν,

[53, 0]   Ἶσίς ἐστι μὲν τὸ τῆς φύσεως θῆλυ καὶ δεκτικὸν ἁπάσης γενέσεως,

[20, 0]   περὶ τῆς μακαρίας καὶ ἀφθάρτου φύσεως, καθ´ ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ

[34, 0]   τὸν θεόν, εἰκότως ἀπὸ τῆς φύσεως καὶ τῆς εὑρέσεως. ~Ὅτι μὲν

[34, 0]   ὕην‘ ὡς κύριον τῆς ὑγρᾶς φύσεως οὐχ ἕτερον ὄντα τοῦ Ὀσίριδος·

[60, 0]   καὶ Ἀριστοτέλης. κινεῖται δὲ τῆς φύσεως τὸ μὲν γόνιμον καὶ σωτήριον

[45, 0]   ἁπλῶς εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦθα τῆς φύσεως φερούσης οὐ δυεῖν πίθων εἷς

[8, 0]   οὐκ ἄμοιρα κομψότητος ἱστορικῆς ἢ φυσικῆς ἐστιν, οἷον τὸ περὶ κρομμύου.

[41, 0]   θαλάττης. ~οἱ δὲ τοῖσδε τοῖς φυσικοῖς καὶ τῶν ἀπ´ ἀστρολογίας μαθηματικῶν

[28, 0]   καὶ μέντοι τὰ Ἡρακλείτου τοῦ φυσικοῦ λέγοντος Ἅιδης καὶ Διόνυσος ωὑτὸς

[30, 0]   πάλιν τὴν μὲν τοῦ τριγώνου φύσιν Ἅιδου καὶ Διονύσου καὶ Ἄρεος

[36, 0]   μυθῶδες ἔστιν ἀποδεῖξαι τῆς περὶ φύσιν ἀληθείας ἁπτόμενον. Δία μὲν γὰρ

[40, 0]   παντάπασι τὴν ἀντικειμένην τῇ ὑγρότητι φύσιν, ἀλλ´ ἐχάλασε καὶ ἀνῆκε βουλομένη

[60, 0]   λοιδορεῖσθαι τὸ κακόν, τὸ τὴν φύσιν ἐμποδίζον καὶ συνδέον καὶ ἴσχον

[36, 0]   καὶ δοκεῖ γεννητικῷ μορίῳ τὴν φύσιν ἐοικέναι. τὴν δὲ τῶν Παμυλίων

[43, 0]   σελήνην τοῦ κόσμου καλοῦσι καὶ φύσιν ἔχειν ἀρσενόθηλυν οἴονται πληρουμένην ὑφ´

[45, 0]   ὥσπερ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ τὴν φύσιν ἔχειν. ~Καὶ δοκεῖ τοῦτο τοῖς

[26, 0]   τῶν δαιμόνων μικτὴν καὶ ἀνώμαλον φύσιν ἐχόντων καὶ προαίρεσιν. ὅθεν ὁ

[63, 0]   καὶ ἱστάσης αὖθις ἀναλύει τὴν φύσιν καὶ ἀνίστησι διὰ τῆς κινήσεως

[28, 0]   Ὀσίριδι τὸν Σάραπιν, ὅτε τὴν φύσιν μετέβαλε, ταύτης τυχόντι τῆς προσηγορίας.

[56, 0]   μάλιστα τούτῳ τὴν τοῦ παντὸς φύσιν ὁμοιοῦντας, ὡς καὶ Πλάτων ἐν

[48, 0]   δὲ καὶ τρίτην τινὰ μεταξὺ φύσιν οὐκ ἄψυχον οὐδ´ ἄλογον οὐδ´

[25, 0]   καὶ πολὺ τῇ δυνάμει τὴν φύσιν ὑπερφέροντας ἡμῶν, τὸ δὲ θεῖον

[26, 0]   καὶ καθαρθέντες αὖθις τὴν κατὰ φύσιν χώραν καὶ τάξιν ἀπολάβωσι. ~τούτων

[5, 0]   οὕτω δυσχεραίνουσι τὴν τῶν περιττωμάτων φύσιν, ὥστε μὴ μόνον παραιτεῖσθαι τῶν

[73, 0]   ἂν ὁ μῦθος, ὅτι πᾶσα φύσις ἄλογος καὶ θηριώδης τῆς τοῦ

[36, 0]   τῶν παλαιῶν· ἡ γὰρ ὑγρὰ φύσις ἀρχὴ καὶ γένεσις οὖσα πάντων

[45, 0]   σκότος, ἀλλὰ πᾶν ὅσον ἡ φύσις βλαβερὸν καὶ φθαρτικὸν ἔχει, μόριον

[56, 0]   ~ἡ δὲ κρείττων καὶ θειοτέρα φύσις ἐκ τριῶν ἐστι, τοῦ νοητοῦ

[76, 0]   καὶ γνῶσιν οἰκείων καὶ ἀλλοτρίων φύσις κάλλους τ´ ἔσπακεν ἀπορροὴν καὶ

[54, 0]   ὅτι πρὸς τὸ νοητὸν ἡ φύσις μετασχηματιζομένη τὸν κόσμον ἀποδίδωσιν. ἡ

[50, 0]   γενόμενος, πάντα καὶ ζῷα καὶ φυτὰ καὶ πάθη τὰ φαῦλα καὶ

[10, 0]   ἐπὶ χοίνικος καθῆσθαι‘ μηδὲ φοίνικα φυτεύειν‘ μηδὲ πῦρ μαχαίρᾳ σκαλεύειν ἐν

[59, 0]   διεσπαρμένα, γῇ καὶ θαλάττῃ καὶ φυτοῖς καὶ ζῴοις, διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα

[33, 0]   δὲ φθινόπωρον ὑγρότητος ἐνδείᾳ καὶ φυτοῖς πολέμιον καὶ ζῴοις νοσῶδες. ὁ

[37, 0]   σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος, ὥς φασι, φυτὸν Ὀσίριδος. Ἀρίστων τοίνυν ὁ γεγραφὼς

[15, 0]   θαυμάσας δ´ ὁ βασιλεὺς τοῦ φυτοῦ τὸ μέγεθος καὶ περιτεμὼν τὸν

[20, 0]   καὶ καταστέφειν τὸ σῆμα μηδίθης φυτῷ περισκιαζόμενον ὑπεραίροντι πάσης ἐλαίας μέγεθος.

[41, 0]   εὐμενῆ καὶ γοναῖς ζῴων καὶ φυτῶν εἶναι βλαστήσεσι· τὸν δ´ ἥλιον

[80, 0]   σμύρνα πρὸς τὴν εἵλην τῶν φυτῶν ἐκδακρυόντων, τῶν δὲ τὸ κῦφι

[38, 0]   Νέφθυν καλοῦσιν ὑπὸ τῶν ἀναβλαστανόντων φυτῶν ἐλεγχομένην· ὧν καὶ τὸ μελίλωτόν

[68, 0]   δαίμων. τῶν δ´ ἐν Αἰγύπτῳ φυτῶν μάλιστα τῇ θεῷ καθιερῶσθαι λέγουσι

[46, 0]   καὶ ῥίπτουσι. καὶ γὰρ τῶν φυτῶν νομίζουσι τὰ μὲν τοῦ ἀγαθοῦ

[39, 0]   γῆς ἀπογύμνωσις ἅμα τῇ τῶν φυτῶν ψιλότητι τηνικαῦτα φυλλορροούντων. τῇ δ´

[68, 0]   ὃ περιάπτεσθαι μυθολογοῦσιν αὐτήν, ἐξερμηνεύεται φωνὴ ἀληθής. τὸν δ´ Ἁρποκράτην οὔτε

[12, 0]   ἐκ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διὸς φωνὴν ἀκοῦσαι διακελευομένην ἀνειπεῖν μετὰ βοῆς,

[12, 0]   πρώτῃ τὸν Ὄσιριν γενέσθαι καὶ φωνὴν αὐτῷ τεχθέντι συνεκπεσεῖν, ὡς ὁ

[9, 0]   προσκαλῶνται· προσκλητικὴν γὰρ εἶναι τὴν φωνήν. διὸ τὸν πρῶτον θεόν, ὃν

[75, 0]   γεγονέναι μόνος μὲν ἄγλωσσος ὤν· φωνῆς γὰρ ὁ θεῖος λόγος ἀπροσδεής

[9, 0]   κρύψιν ὑπὸ ταύτης δηλοῦσθαι τῆς φωνῆς, Ἑκαταῖος δ´ ὁ Ἀβδηρίτης φησὶ

[80, 0]   πέφυκεν· ἐπεὶ τὸ τῆς ἡμέρας φῶς ἓν μέν ἐστι καὶ ἁπλοῦν

[43, 0]   ἔμψυχον εἶναι, γίνεσθαι δέ, ὅταν φῶς ἐρείσῃ γόνιμον ἀπὸ τῆς σελήνης

[52, 0]   ἥλιον ὄμμα τοῦ Ὥρου καὶ φῶς ἡγούμενοι. τῇ δὲ ὀγδόῃ φθίνοντος

[41, 0]   μὲν γὰρ σελήνην γόνιμον τὸ φῶς καὶ ὑγροποιὸν ἔχουσαν εὐμενῆ καὶ

[12, 0]   ὡς ὁ πάντων κύριος εἰς φῶς πρόεισιν. ἔνιοι δὲ Παμύλην τινὰ

[77, 0]   αὐτῆς πάντα γινομένην καὶ δεχομένην, φῶς σκότος, ἡμέραν νύκτα, πῦρ ὕδωρ,

[71, 0]   Ἀρτέμιδος, ὡς Εὐριπίδης· Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου κύων ἔσῃ‘ Αἰγυπτίων δ´ οἱ

[63, 0]   τίκτειν, ὅσα καὶ τῆς σελήνης φῶτ´ ἔστιν. τοῦτο μὲν οὖν ἴσως

[43, 0]   γίνεται καὶ εἴκοσι πήχεων, ὅσα φῶτα καὶ μέτρα τῶν ἐμμήνων περιόδων

[43, 0]   ἑρμηνευόμενον. ~Οἴονται δὲ πρὸς τὰ φῶτα τῆς σελήνης ἔχειν τινὰ λόγον

[42, 0]   καὶ εἴκοσι· τοσαῦτα γὰρ ἔστι φῶτα τῆς σελήνης καὶ τοσαύταις ἡμέραις

[52, 0]   θερμῷ γιγνόμενον ἐνδεᾶ καὶ τῷ φωτί {ἐνδεᾶ} κλινόμενον καὶ πλάγιον ἀφ´

[46, 0]   καὶ προσαπεφαίνετο τὸν μὲν ἐοικέναι φωτὶ μάλιστα τῶν αἰσθητῶν, τὸν δ´

[77, 0]   ποικιλμόν, ἀλλ´ ἓν ἁπλοῦν τὸ φωτοειδές· ἄκρατον γὰρ ἡ ἀρχὴ καὶ

[39, 0]   τὸ σκότος, ἡ δὲ τοῦ φωτὸς μαραίνεται καὶ κρατεῖται δύναμις, οἱ

[12, 0]   τὴν Σελήνην καὶ ἀφελόντα τῶν φώτων ἑκάστου τὸ ἑβδομηκοστὸν ἐκ πάντων

[80, 0]   κρᾶμα καὶ σύμμιγμα πολλῶν γέγονε φώτων καὶ δυνάμεων οἷον σπερμάτων εἰς

Livre, chapitre
[50, 0]	Ἀπόλλωνος πόλει νενομισμένον ἐστὶ κροκοδείλου	φαγεῖν	πάντως ἕκαστον· ἡμέρᾳ δὲ μιᾷ
[18, 0]	τε λεπιδωτὸν αὐτοῦ καὶ τὸν	φάγρον	καὶ τὸν ὀξύρυγχον, {ὡς} οὓς
[7, 0]	ὀξυρύγχου περιπεσόντος αὐτῷ· Συηνῖται δὲ	φάγρου·	δοκεῖ γὰρ ἐπιόντι τῷ Νείλῳ
[7, 0]	τὸν ἰχθὺν Ὁμήρῳ μαρτυρεῖ μήτε	Φαίακας	τοὺς ἁβροβίους μήτε τοὺς Ἰθακησίους
[16, 0]	πλοῖον ἐνθεμένην ἀναχθῆναι. τοῦ δὲ	Φαίδρου	ποταμοῦ πνεῦμα τραχύτερον ἐκθρέψαντος ὑπὸ
[42, 0]	ἄστρον. ἡμέραν δέ, ἐν ᾗ	φαίνεται	πρῶτον ἐκφυγοῦσα τὰς αὐγὰς καὶ
[30, 0]	χρυσία μηδ´ ὄνῳ τροφὴν διδόναι.	φαίνονται	δὲ καὶ οἱ Πυθαγορικοὶ τὸν
[65, 0]	προανθοῦσι καὶ προβλαστάνουσι (διὸ καὶ	φακῶν	αὐτῷ φυομένων ἀπαρχὰς ἐπιφέρουσι) τὰς
[36, 0]	θεμένη καὶ κατασκευάσασα τιμᾶν καὶ	φαλληφορεῖν	ἔταξεν, ἐνταῦθα δὴ περιχωρεῖ διδάσκων,
[12, 0]	τῶν Παμυλίων ἑορτὴν αὐτῷ τελεῖσθαι	Φαλληφορίοις	ἐοικυῖαν. τῇ δὲ δευτέρᾳ τὸν
[36, 0]	Παμυλίων ἑορτὴν ἄγοντες, ὥσπερ εἴρηται,	φαλλικὴν	οὖσαν ἄγαλμα προτίθενται καὶ περιφέρουσιν,
[18, 0]	ἐκείνου μίμημα ποιησαμένην καθιερῶσαι τὸν	φαλλόν,	ᾧ καὶ νῦν ἑορτάζειν τοὺς
[70, 0]	τὸν ὠνούμενον βιβλία Πλάτωνος ὠνεῖσθαί	φαμεν	Πλάτωνα καὶ Μένανδρον ὑποκρίνεσθαι τὸν
[28, 0]	ἄνθρωπος ὄνομα Σωσίβιος, ἐν Σινώπῃ	φάμενος	ἑωρακέναι τοιοῦτον κολοσσόν, οἷον ὁ
[43, 0]	ἔτι δὲ τῇ νουμηνίᾳ τοῦ	Φαμενὼθ	μηνὸς ἑορτὴν ἄγουσιν ἔμβασιν Ὀσίριδος
[61, 0]	κροκίαν, τὰ μὲν εἰλικρινῆ καὶ	φανά,	τὰ δὲ μικτὰ καὶ ποικίλα
[3, 0]	μέλανα καὶ σκιώδη τὰ δὲ	φανερὰ	καὶ λαμπρὰ τῆς περὶ θεῶν
[16, 0]	ἀθανασίαν αὐτοῦ. τὴν δὲ θεὰν	φανερὰν	γενομένην αἰτήσασθαι τὴν κίονα τῆς
[44, 0]	τὸ ὑπὲρ τὴν γῆν καὶ	φανερόν,	ὁ δὲ τούτων ὑποψαύων καὶ
[73, 0]	διέσπειρον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἐδρᾶτο	φανερῶς	καὶ καθ´ ἕνα καιρὸν ἐν
[55, 0]	ἀλλ´ εἴδωλόν τι καὶ κόσμου	φάντασμα	μέλλοντος· ὁ δ´ Ὧρος οὗτος
[80, 0]	χαλᾷ καὶ διαλύει· καὶ τὸ	φανταστικὸν	καὶ δεκτικὸν ὀνείρων μόριον ὥσπερ
[47, 0]	μὲν Ὡρομάζης ἐκ τοῦ καθαρωτάτου	φάους	ὁ δ´ Ἀρειμάνιος ἐκ τοῦ
[55, 0]	πρηστήρων καὶ κεραυνῶν δημιουργός ἐστι·	φαρμάττει	δὲ καὶ λοιμοῖς ὕδατα καὶ
[40, 0]	τὰς προσχώσεις ἀπορρέουσαν· τὴν δὲ	Φάρον,	ἣν Ὅμηρος ᾔδει δρόμον ἡμέρας
[15, 0]	στέγῃ ὑπέστησε. ταῦτά τε πνεύματί	φασι	δαιμονίῳ φήμης πυθομένην τὴν Ἶσιν
[27, 0]	εἶναι Σάραπιν ἢ τὸν Πλούτωνά	φασι	καὶ Ἶσιν τὴν Περσέφασσαν, ὡς
[10, 0]	Εὔδοξος Πυθαγόρας, ὡς δ´ ἔνιοί	φασι,	καὶ Λυκοῦργος εἰς Αἴγυπτον ἀφικόμενοι
[12, 0]	ὑπὸ σκότῳ συνεῖναι. ἔνιοι δέ	φασι	καὶ τὸν Ἀρούηριν οὕτω γεγονέναι
[12, 0]	καὶ περιττῶν ἀφαιρεθέντων. τῆς Ῥέας	φασὶ	κρύφα τῷ Κρόνῳ συγγενομένης αἰσθόμενον
[10, 0]	ἱερεῦσιν. Εὔδοξον μὲν οὖν Χονούφεώς	φασι	Μεμφίτου διακοῦσαι, Σόλωνα δὲ Σόγχιτος
[27, 0]	καὶ τῶν τοιούτων ἀδελφὰ λέγεσθαί	φασι	περὶ Τυφῶνος, ὡς δεινὰ μὲν
[41, 0]	ἐκ θαλάττης ἀνάπτεσθαι καὶ τρέφεσθαί	φασι,	τῇ δὲ σελήνῃ τὰ κρηναῖα
[63, 0]	καὶ μαραινόμενα. τὸν γὰρ Τυφῶνά	φασι	τοῖς σείστροις ἀποτρέπειν καὶ ἀποκρούεσθαι
[55, 0]	πρώτην γένεσιν ἐξενεγκεῖν· ~διὸ καί	φασι	τὸν θεὸν ἐκεῖνον ἀνάπηρον ὑπὸ
[44, 0]	σκιὰν ἐμπίπτουσα τῆς γῆς, ὥσπερ	φασὶ	τὸν Ὄσιριν εἰς τὴν σορόν.
[29, 0]	πλεῖστοι τῶν ἱερέων εἰς ταὐτό	φασι	τὸν Ὄσιριν συμπεπλέχθαι καὶ τὸν
[37, 0]	ὀνομάζεσθαι σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος, ὥς	φασι,	φυτὸν Ὀσίριδος. Ἀρίστων τοίνυν ὁ
[34, 0]	ἀλλὰ πλοίοις ὀχήμασι χρωμένους περιπολεῖν	φασιν	αἰνιττόμενοι τὴν ἀφ´ ὑγροῦ τροφὴν
[18, 0]	ταφὰς ποιεῖν. οἱ δ´ οὔ	φασιν,	ἀλλ´ εἴδωλα ποιουμένην διδόναι καθ´
[15, 0]	τῷ μὲν βασιλεῖ Μάλκανδρον εἶναί	φασιν·	αὐτῇ δ´ οἱ μὲν Ἀστάρτην
[13, 0]	βασιλεύοντος Ὀσίριδος. ἔνιοι δὲ βεβιωκέναι	φασὶν	αὐτόν, οὐ βεβασιλευκέναι χρόνον τοσοῦτον.
[72, 0]	Ὄσιριν ἐν τῇ μεγάλῃ στρατιᾷ	φασιν	εἰς μέρη πολλὰ διανείμαντα τὴν
[75, 0]	τὰ θνήτ´ ἄγει‘ μόνου δέ	φασιν	ἐν ὑγρῷ διαιτωμένου τὰς ὄψεις
[22, 0]	Ὄσιριν καὶ κυβερνήτην Κάνωβον, οὗ	φασιν	ἐπώνυμον γεγονέναι τὸν ἀστέρα, καὶ
[17, 0]	εὑρεῖν μουσικὴν ἱστοροῦσιν. ἔνιοι δέ	φασιν	ὄνομα μὲν οὐδενὸς εἶναι, διάλεκτον
[17, 0]	τάρβος, ἀλλ´ ἀποθανεῖν. οἱ δέ	φασιν	οὐχ οὕτως, ἀλλ´ ὡς εἴρηται
[29, 0]	τοῦ παντὸς ἅμα κίνησιν εἰρῆσθαι	φάσκοντες.	οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν ἱερέων
[69, 0]	ἦρος δὲ κινεῖσθαι καὶ ἀναλύεσθαι	φάσκουσι·	~καὶ δίδωσιν ὁ καιρὸς ὑπόνοιαν
[78, 0]	ἀπλήστως καὶ ποθούσαις τὸ μὴ	φατὸν	μηδὲ ῥητὸν ἀνθρώποις κάλλος· οὗ
[50, 0]	καὶ φυτὰ καὶ πάθη τὰ	φαῦλα	καὶ βλαβερὰ Τυφῶνος ἔργα καὶ
[49, 0]	κράτος ἐστίν· ἀπολέσθαι δὲ τὴν	φαύλην	παντάπασιν ἀδύνατον, πολλὴν μὲν ἐμπεφυκυῖαν
[46, 0]	ἐχίνους τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ {δὲ}	φαύλου	μῦς ἐνύδρους εἶναι· διὸ καὶ
[26, 0]	κοινῶς ἐπί τε χρηστῶν καὶ	φαύλων	δαιμόνιε, σχεδὸν ἐλθέ· τίη δειδίσσεαι
[46, 0]	τὸν μὲν ἀγαθῶν, τὸν δὲ	φαύλων	δημιουργόν· οἱ δὲ τὸν μὲν
[22, 0]	χρῶνται καὶ τὸ δύσφημον οὐ	φαύλως	ἀπὸ τῶν θεῶν ἐπ´ ἀνθρώπους
[52, 0]	τῇ δὲ ὀγδόῃ φθίνοντος τοῦ	Φαωφὶ	βακτηρίας ἡλίου γενέθλιον ἄγουσι μετὰ
[30, 0]	τοῦ τε Παϋνὶ καὶ τοῦ	Φαωφὶ	μηνὸς ἐπιπλάττουσι παράσημον ὄνον δεδεμένον.
[65, 0]	περιάψασθαι φυλακτήριον ἕκτῃ μηνὸς ἱσταμένου	Φαωφί,	τίκτεσθαι δὲ τὸν Ἁρποκράτην περὶ
[35, 0]	νομὸν Διόνυσος πολυγαθὴς αὐξάνοι, ἁγνὸν	φέγγος	ὀπώρας· διὸ καὶ τοῖς τὸν
[75, 0]	δὲ τῆς Ἀθηνᾶς τὸν δράκοντα	Φειδίας	παρέθηκε, τῷ δὲ τῆς Ἀφροδίτης
[23, 0]	δὲ τοῖς Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου	φενακισμοῖς	παρρησίαν διδόντας, ὃς αὐτὸς ἀντίγραφα
[60, 0]	τὸ ἵεσθαι μετ´ ἐπιστήμης καὶ	φέρεσθαι,	κίνησιν οὖσαν ἔμψυχον καὶ φρόνιμον·
[22, 0]	ἐπὶ τιμῇ κατηστερισμένον οὐ μακρὰν	φέρεσθαι	τοῦ Ὠρίωνος καὶ τοῦ Κυνός,
[49, 0]	βαδίζουσι καὶ πρὸς ὃ χρὴ	φερομένοις	ἐνισταμένης τῆς τοῦ Τυφῶνος δυνάμεως.
[52, 0]	κλινόμενον καὶ πλάγιον ἀφ´ ἡμῶν	φερόμενον.	ἔτι δὲ τὴν βοῦν ὑπὸ
[66, 0]	Κλεάνθης τὸ διὰ τῶν καρπῶν	φερόμενον	καὶ φονευόμενον πνεῦμα, ποιητὴς δέ
[48, 0]	τὴν δυάδα τὸ ἄπειρον τὸ	φερόμενον	τὸ καμπύλον τὸ ἄρτιον τὸ
[74, 0]	ἀπὸ δυσμῶν ἐπὶ τὰς ἀνατολὰς	φερόμενος·	ἀσπίδα δ´ ὡς ἀγήρω καὶ
[32, 0]	τὰ δὲ πρὸς νότον ἀριστερά·	φερόμενος	οὖν ἐκ τῶν νοτίων ὁ
[60, 0]	καὶ κίνησιν οὖσαν ἱεμένου καὶ	φερομένου,	καὶ τὸ συνιέναι καὶ τἀγαθὸν
[61, 0]	τὰ οὐράνια καὶ τῶν ἄνω	φερομένων	λόγος Ἄνουβις ἔστιν ὅτε καὶ
[26, 0]	μαντεῖα δεῦρο καὶ δόσεις ἀγαθῶν	φέροντας.	Ἐμπεδοκλῆς δὲ καὶ δίκας φησὶ
[72, 0]	οἰκείοις ἕκαστοι καὶ χαλεπῶς ἀδικουμένων	φέροντες	ἐλάνθανον ταῖς τῶν θηρίων ἔχθραις
[3, 0]	καὶ περιεργίας ἐν τῇ ψυχῇ	φέροντες	ὥσπερ ἐν κίστῃ καὶ περιστέλλοντες,
[45, 0]	εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦθα τῆς φύσεως	φερούσης	οὐ δυεῖν πίθων εἷς ταμίας
[66, 0]	οἶνον, Ἥφαιστον δὲ τὴν φλόγα·	Φερσεφόνην	δέ φησί που Κλεάνθης τὸ
[53, 0]	τὴν δ´ ἐκ τοῦ κακοῦ	φεύγει	καὶ διωθεῖται μοῖραν, ἀμφοῖν μὲν
[54, 0]	ὄντα γεννᾷ· διὸ καὶ δίκην	φεύγειν	λέγεται νοθείας ὑπὸ Τυφῶνος, ὡς
[74, 0]	ἅπαντας (διὸ καὶ νόμον ἔθεντο	φεύγειν	ὅστις ἂν ἀποκτείνῃ πελαργόν) ἀσπίδα
[19, 0]	ὠφέλιμον ἐπιδεομένῳ βοηθείας, ἵππος δὲ	φεύγοντα	διασπάσαι καὶ καταναλῶσαι τὸν πολέμιον.
[67, 0]	εἰς δεισιδαιμονίαν ὤλισθον, οἱ δὲ	φεύγοντες	ὥσπερ ἕλος τὴν δεισιδαιμονίαν ἔλαθον
[45, 0]	ἐν λόγοις μόνον οὐδ´ ἐν	φήμαις,	ἀλλ´ ἔν τε τελεταῖς ἔν
[15, 0]	ταῦτά τε πνεύματί φασι δαιμονίῳ	φήμης	πυθομένην τὴν Ἶσιν εἰς Βύβλον
[19, 0]	τί κάλλιστον ἡγεῖται· τοῦ δὲ	φήσαντος	τὸ πατρὶ καὶ μητρὶ τιμωρεῖν
[52, 0]	ἐπικαλοῦνται, καὶ τὴν Ἶσιν Εὔδοξός	φησι	βραβεύειν τὰ ἐρωτικά. καὶ τούτοις
[42, 0]	τὸν Ὄμφιν εὐεργέτην ὁ Ἑρμαῖός	φησι	δηλοῦν ἑρμηνευόμενον. ~Οἴονται δὲ πρὸς
[26, 0]	φέροντας. Ἐμπεδοκλῆς δὲ καὶ δίκας	φησὶ	διδόναι τοὺς δαίμονας ὧν ἂν
[79, 0]	γὰρ οὐκ ὀλίγους. Ἀριστοτέλης δέ	φησι	καὶ μύρων καὶ ἀνθέων καὶ
[29, 0]	γενομένοις καὶ προσηνῆ θεὸν ὠνομάσθαι	φησί·	καὶ παρ´ Αἰγυπτίοις ἄλλα τε
[47, 0]	ὁμογλώσσων ἁπάντων γενέσθαι. Θεόπομπος δέ	φησι	κατὰ τοὺς μάγους ἀνὰ μέρος
[48, 0]	κυρίοις ὀνόμασιν οὐ μιᾷ ψυχῇ	φησι	κινεῖσθαι τὸν κόσμον, ἀλλὰ πλείοσιν
[37, 0]	τῶν Αἰγυπτίων ἑορτῶν· ὄβριμον γάρ	φησι	μεθερμηνευόμενον εἶναι τὸν Ὄσιριν. ἐῶ
[38, 0]	καὶ τὸ μελίλωτόν ἐστιν, οὗ	φησι	μῦθος ἀπορρυέντος καὶ ὑπολειφθέντος αἴσθησιν
[62, 0]	κατέδυσεν εἰς τὴν ἀπορίαν. ἔτι	φησὶ	περὶ τοῦ Διὸς ὁ Εὔδοξος
[66, 0]	δὲ τὴν φλόγα· Φερσεφόνην δέ	φησί	που Κλεάνθης τὸ διὰ τῶν
[48, 0]	ἔκ τ´ ἀνθρώπων ἀπολέσθαι‘ λανθάνειν‘	φησί	τῇ πάντων γενέσει καταρώμενον ἐκ
[60, 0]	καλοῦσιν. οὕτω δὲ καὶ Πλάτων	φησὶ	τὴν οὐσίαν {δηλοῦν{ τος} τοὺς
[9, 0]	φωνῆς, Ἑκαταῖος δ´ ὁ Ἀβδηρίτης	φησὶ	τούτῳ καὶ πρὸς ἀλλήλους τῷ
[80, 0]	τὸν ἥλιον ὁ Πίνδαρος ὁρᾶσθαί	φησιν	ἐρήμης δι´ αἰθέρος‘ ὁ δὲ
[59, 0]	τὸν Τυφῶνα τῇ Νέφθυι συνοικεῖν	φησιν	ὁ μῦθος, τὸν δ´ Ὄσιριν
[24, 0]	τινες ἐξαρθέντες ὑπὸ μεγαλαυχίας‘ ὥς	φησιν	ὁ Πλάτων ἅμα νεότητι καὶ
[4, 0]	πάντων ἐστί· καθαροῦ γάρ‘ ᾗ	φησιν	ὁ Πλάτων (οὐ θεμιτὸν ἅπτεσθαι
[11, 0]	καὶ τὸ ἐχθρὸν ὁρίζοντος, ᾗ	φησιν	ὁ Πλάτων, τῷ λογιωτάτῳ τῶν
[6, 0]	τῇ δευτέρᾳ τῆς περιόδου λέγεσθαί	φησιν	οὕτως ὑπὸ τῶν ἱερέων. ~Ἰχθύων
[47, 0]	καὶ λιμὸν ὑπὸ τούτων ἀνάγκη	φθαρῆναι	παντάπασι καὶ ἀφανισθῆναι, τῆς δὲ
[57, 0]	περιόδοις ἀεὶ νέος καὶ μηδέποτε	φθαρησόμενος	διαμένειν. ~Χρηστέον δὲ τοῖς μύθοις
[59, 0]	Νέφθυν καὶ Τελευτὴν καλοῦσιν, ἡ	φθαρτικὴ	μάλιστα κατέχει δύναμις· ἡ δὲ
[55, 0]	ἀσυμφώνων μερῶν ἐποίησε καὶ τὴν	φθαρτικὴν	οὐκ ἀπώλεσεν ἀλλ´ ἀνεπήρωσε δύναμιν.
[60, 0]	εἶναι, τὸ δ´ ἀναιρετικὸν καὶ	φθαρτικὸν	ἀπ´ αὐτοῦ καὶ πρὸς τὸ
[45, 0]	ὅσον ἡ φύσις βλαβερὸν καὶ	φθαρτικὸν	ἔχει, μόριον τοῦ Τυφῶνος ἔστιν
[30, 0]	χρῶνται τὸ παράπαν ὡς ὄνῳ	φθεγγομέναις	ἐμφερές. καὶ ὅλως τὸν ὄνον
[14, 0]	κληδόσι παιζόντων ἐν ἱεροῖς καὶ	φθεγγομένων	ὅ τι ἂν τύχωσιν. αἰσθομένην
[51, 0]	καὶ ξηρότητα καὶ αὐχμόν, οἷς	φθείρει	πολλὰ τῶν ζῴων καὶ βλαστανόντων,
[59, 0]	ἀναζητεῖν καὶ στολίζειν ὑποδεχομένην τὰ	φθειρόμενα	καὶ ἀποκρύπτουσαν, οἷσπερ ἀναφαίνει πάλιν
[59, 0]	φυτοῖς καὶ ζῴοις, διαλυόμενα καὶ	φθειρόμενα	καὶ θαπτόμενα {καὶ} πολλάκις αὖθις
[66, 0]	δόξας, ἀναισθήτοις καὶ ἀψύχοις καὶ	φθειρομέναις	ἀναγκαίως ὑπ´ ἀνθρώπων δεομένων καὶ
[63, 0]	καὶ γὰρ ἡ γεννωμένη καὶ	φθειρομένη	μοῖρα τοῦ κόσμου περιέχεται μὲν
[32, 0]	μέρεσιν, ἐν δὲ τοῖς δεξιοῖς	φθειρόμενον.	Αἰγύπτιοι γὰρ οἴονται τὰ μὲν
[4, 0]	πρὸς πᾶσαν ὥραν, ἥκιστα δὲ	φθειροποιόν,	ὡς λέγουσι· περὶ ὧν ἕτερος
[42, 0]	πρὸς τὰς ἡμέρας, ἐν αἷς	φθίνει	μετὰ πανσέληνον ἄχρι νουμηνίας τὸ
[52, 0]	φῶς ἡγούμενοι. τῇ δὲ ὀγδόῃ	φθίνοντος	τοῦ Φαωφὶ βακτηρίας ἡλίου γενέθλιον
[52, 0]	βακτηρίας ἡλίου γενέθλιον ἄγουσι μετὰ	φθινοπωρινὴν	ἰσημερίαν, ἐμφαίνοντες οἷον ὑπερείσματος δεῖσθαι
[33, 0]	γόνιμον καὶ προσηνές, τὸ δὲ	φθινόπωρον	ὑγρότητος ἐνδείᾳ καὶ φυτοῖς πολέμιον
[8, 0]	γὰρ ὀχεύεσθαι δοκεῖ τῆς σελήνης	φθινούσης,	καὶ τῶν τὸ γάλα πινόντων
[8, 0]	κρόμμυον παραφυλάττοντες, ὅτι τῆς σελήνης	φθινούσης	μόνον εὐτροφεῖν τοῦτο καὶ τεθηλέναι
[27, 0]	Τυφῶνος, ὡς δεινὰ μὲν ὑπὸ	φθόνου	καὶ δυσμενείας εἰργάσατο καὶ πάντα
[78, 0]	ἀμίαντος καὶ καθαρὸς οὐσίας ἁπάσης	φθορὰν	δεχομένης καὶ θάνατον, ἀνθρώπων δὲ
[32, 0]	τοῖς ἀριστεροῖς ἔχειν, τὴν δὲ	φθορὰν	ἐν τοῖς δεξιοῖς. διὸ τήν
[43, 0]	κατασπείρουσαν· οὐ γὰρ ἀεὶ τὴν	φθορὰν	ἐπικρατεῖν τὴν Τυφώνειον, πολλάκις δὲ
[43, 0]	οὗτος ὁ περίγειος κόσμος οὔτε	φθορᾶς	ἀπαλλαττόμενος παντάπασιν οὔτε γενέσεως. ~Ἔνιοι
[32, 0]	μὲν γὰρ βρέφος γενέσεως σύμβολον,	φθορᾶς	δ´ ὁ γέρων· ἱέρακι δὲ
[54, 0]	ὂν καὶ νοητὸν καὶ ἀγαθὸν	φθορᾶς	καὶ μεταβολῆς κρεῖττόν ἐστιν· ἃς
[76, 0]	χαλκοῖς καὶ λιθίνοις δημιουργήμασιν, ἃ	φθορὰς	μὲν ὁμοίως δέχεται καὶ ἐπιχρώσεις,
[70, 0]	καὶ ἀποκρύψεις θεῶν γενέσεις καὶ	φθορὰς	οὐ προσαγορεύοντες μόνον ἀλλὰ καὶ
[63, 0]	καὶ ἀποκρούεσθαι δηλοῦντες, ὅτι τῆς	φθορᾶς	συνδεούσης καὶ ἱστάσης αὖθις ἀναλύει
[20, 0]	τάφον Ὀσίριδος. τὴν δὲ πρὸς	Φιλαῖς	νιστιτάνην ἄλλως μὲν ἄβατον ἅπασι
[2, 0]	ἀποχαῖς κολουούσης τὸ ἀκόλαστον καὶ	φιλήδονον,	ἀθρύπτους δὲ καὶ στερρὰς ἐν
[48, 0]	μὲν ἀγαθουργὸν ἀρχήν Φιλότητα‘ καὶ	Φιλίαν‘	πολλάκις, ἔτι δ´ Ἁρμονίαν‘ καλεῖ
[6, 0]	ἔπινον οἶνον οὐδ´ ἔσπενδον ὡς	φίλιον	θεοῖς ἀλλ´ ὡς αἷμα τῶν
[14, 0]	δι´ οὗ τὸ ἀγγεῖον οἱ	φίλοι	τοῦ Τυφῶνος εἰς τὴν θάλασσαν
[28, 0]	ποῦ καθίδρυται, καὶ διηγουμένῳ τοῖς	φίλοις	τὴν ὄψιν εὑρέθη πολυπλανὴς ἄνθρωπος
[31, 0]	ἄθυτον ἡγεῖσθαι· θύσιμον γὰρ οὐ	φίλον	εἶναι θεοῖς, ἀλλὰ τοὐναντίον, ὅσα
[11, 0]	φιλόσοφον, γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ	φίλον	καὶ τὸ ἐχθρὸν ὁρίζοντος, ᾗ
[48, 0]	ὧν ὁ μὲν ἀπηνὴς καὶ	φιλόνεικος,	ἡ δὲ μειλίχιος καὶ γενέθλιος.
[48, 0]	Αἰγυπτίων θεολογίαν μάλιστα ταύτῃ τῇ	φιλοσοφίᾳ	συνοικειοῦντος. ~Μεμιγμένη γὰρ ἡ τοῦδε
[9, 0]	τῶν ἱερέων καὶ μετεῖχε τῆς	φιλοσοφίας	ἐπικεκρυμμένης τὰ πολλὰ μύθοις καὶ
[77, 0]	ἐποπτικὸν τοῦτο τὸ μέρος τῆς	φιλοσοφίας	καλοῦσιν, καθ´ ὅσον οἱ τὰ
[68, 0]	μάλιστα πρὸς ταῦτα λόγον ἐκ	φιλοσοφίας	μυσταγωγὸν ἀναλαβόντας ὁσίως διανοεῖσθαι τῶν
[77, 0]	οἷον ἐν τελετῇ τέλος ἔχειν	φιλοσοφίας	νομίζουσι. ~Καὶ τοῦθ´ ὅπερ οἱ
[78, 0]	ὀνείρατος ἀμαυροῦ θιγεῖν νοήσει διὰ	φιλοσοφίας·	ὅταν δ´ ἀπολυθεῖσαι μεταστῶσιν εἰς
[71, 0]	ὅθεν ἄριστα λέγεται παρὰ τοῖς	φιλοσόφοις	τὸ τοὺς μὴ μανθάνοντας ὀρθῶς
[11, 0]	καὶ τὸ ἄγρυπνον καὶ τὸ	φιλόσοφον,	γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον
[2, 0]	σὺ θεραπεύεις ἐξαιρέτως σοφὴν καὶ	φιλόσοφον	οὖσαν, ὡς τοὔνομά γε φράζειν
[7, 0]	περὶ Ὀσίριδος καὶ Τυφῶνος ὁσίως	φιλοσοφουμένοις,	ὁ δ´ ἐμφανὴς καὶ πρόχειρος
[6, 0]	ἀοίνους ἁγνείας ἔχουσιν, ἐν αἷς	φιλοσοφοῦντες	καὶ μανθάνοντες καὶ διδάσκοντες τὰ
[45, 0]	νομοθετῶν εἴς τε ποιητὰς καὶ	φιλοσόφους	δόξα, τὴν ἀρχὴν ἀδέσποτον ἔχουσα,
[3, 0]	μηδὲν ἐκεῖ βαδίζειν. οὔτε γὰρ	φιλοσόφους	πωγωνοτροφίαι, ὦ Κλέα, καὶ τριβωνοφορίαι
[48, 0]	καὶ γενέθλιος. σκόπει δὲ τοὺς	φιλοσόφους	τούτοις συμφερομένους. Ἡράκλειτος μὲν γὰρ
[58, 0]	λέγωμεν, οὐ δεῖ πρὸς ἐνίων	φιλοσόφων	δόξας ἀποφερομένους ἄψυχόν τι σῶμα
[76, 0]	~εἴπερ οὖν οἱ δοκιμώτατοι τῶν	φιλοσόφων	οὐδ´ ἐν ἀψύχοις καὶ ἀσωμάτοις
[3, 0]	νόμῳ παραλάβῃ, λόγῳ ζητῶν καὶ	φιλοσοφῶν	περὶ τῆς ἐν αὐτοῖς ἀληθείας.
[11, 0]	ἐξηγουμένων τὸν μῦθον ὁσίως καὶ	φιλοσόφως	καὶ δρῶσα μὲν ἀεὶ καὶ
[32, 0]	ἀπ´ ἄλλης δ´ ἀρχῆς τῶν	φιλοσοφώτερόν	τι λέγειν δοκούντων τοὺς ἁπλουστάτους
[48, 0]	δὲ τὴν μὲν ἀγαθουργὸν ἀρχήν	Φιλότητα‘	καὶ Φιλίαν‘ πολλάκις, ἔτι δ´
[61, 0]	νομίζουσιν. ἥκιστα μὲν οὖν δεῖ	φιλοτιμεῖσθαι	περὶ τῶν ὀνομάτων, οὐ μὴν
[20, 0]	Αἰγυπτίων καὶ δυνατοὺς μάλιστα θάπτεσθαι	φιλοτιμουμένους	ὁμοτάφους εἶναι τοῦ σώματος Ὀσίριδος.
[15, 0]	βασιλίδος τὰς θεραπαινίδας ἀσπάζεσθαι καὶ	φιλοφρονεῖσθαι	τήν τε κόμην παραπλέκουσαν αὐτῶν
[11, 0]	ἀποσφάξαντα καὶ καταδειπνήσαντα μετὰ τῶν	φίλων	ἐκάλεσαν μάχαιραν‘ καὶ καλοῦσι μέχρι
[45, 0]	καὶ κρατοῦσαν· ἀδύνατον γὰρ ἢ	φλαῦρον	ὁτιοῦν, ὅπου πάντων, ἢ χρηστόν,
[24, 0]	Πλάτων ἅμα νεότητι καὶ ἀνοίᾳ	φλεγόμενοι	τὴν ψυχὴν μεθ´ ὕβρεως‘ ἐδέξαντο
[79, 0]	τὰ λοιμικὰ πάθη βοηθεῖν δοκοῦσι	φλόγα	πολλὴν ποιοῦντες ὡς λεπτύνουσαν τὸν
[66, 0]	τὸν οἶνον, Ἥφαιστον δὲ τὴν	φλόγα·	Φερσεφόνην δέ φησί που Κλεάνθης
[41, 0]	μέρος τῆς γῆς παντάπασιν ὑπὸ	φλογμοῦ	ποιεῖν ἀοίκητον καὶ κατακρατεῖν πολλαχοῦ
[51, 0]	καὶ τὸ τρόφιμον. ἀμπεχόνῃ δὲ	φλογοειδεῖ	στέλλουσιν αὐτοῦ τὰς εἰκόνας, ἥλιον
[11, 0]	τὸν ὠμότατον Περσῶν βασιλέα καὶ	φοβερώτατον	Ὦχον ἀποκτείναντα πολλούς, τέλος δὲ
[66, 0]	ἐστιν, ὅπως σφόδρα προσέξουσι καὶ	φοβήσονται,	μὴ λάθωσιν εἰς πνεύματα καὶ
[14, 0]	(ἐκθεῖναι γὰρ εὐθὺς τεκοῦσαν διὰ	φόβον	τοῦ Τυφῶνος) εὑρεθὲν δὲ χαλεπῶς
[75, 0]	γὰρ οὐ δυνάμεναι, πόρρω δὲ	φοβούμεναι	τίκτειν, οὕτως ἀκριβῶς προαισθάνονται τὸ
[18, 0]	πλέοντας ὑπὸ τῶν κροκοδείλων ἢ	φοβουμένων	ἢ σεβομένων διὰ τὴν θεόν.
[10, 0]	μηδ´ ἐπὶ χοίνικος καθῆσθαι‘ μηδὲ	φοίνικα	φυτεύειν‘ μηδὲ πῦρ μαχαίρᾳ σκαλεύειν
[50, 0]	ἣν καλοῦσιν ἄφιξιν Ἴσιδος ἐκ	Φοινίκης,	ἐπιπλάττουσι τοῖς ποπάνοις ἵππον ποτάμιον
[66, 0]	διὰ τῶν καρπῶν φερόμενον καὶ	φονευόμενον	πνεῦμα, ποιητὴς δέ τις ἐπὶ
[11, 0]	τὴν σκληρότητα καὶ κακίαν ὀργάνῳ	φονικῷ	παρεικάζοντες. οὕτω δὴ τὰ περὶ
[60, 0]	καὶ τὴν φρόνησιν, ὡς νοῦ	φορὰν	καὶ κίνησιν οὖσαν ἱεμένου καὶ
[63, 0]	τὰ ὄντα καὶ μηδέποτε παύεσθαι	φορᾶς,	ἀλλ´ οἷον ἐξεγείρεσθαι καὶ κλονεῖσθαι
[62, 0]	ἀπ´ ἐμαυτῆς, ὅπερ ἐστὶν αὐτοκινήτου	φορᾶς	δηλωτικόν· ὁ δὲ Τυφών, ὥσπερ
[4, 0]	τὰς κεφαλὰς διὰ τὸ πένθος,	φορεῖν	δὲ τὰ λινᾶ διὰ τὴν
[30, 0]	σεβομένοις τὸν θεὸν παρεγγυῶσι μὴ	φορεῖν	ἐπὶ τῷ σώματι χρυσία μηδ´
[4, 0]	δὲ τῶν θρεμμάτων ἀμπέχεσθαι καὶ	φορεῖν·	καὶ γὰρ τὸν Ἡσίοδον οἴεσθαι
[35, 0]	γὰρ νεβρίδας περικαθάπτονται καὶ θύρσους	φοροῦσι	καὶ βοαῖς χρῶνται καὶ κινήσεσιν
[4, 0]	ἱερεῖς ἀποτίθενται καὶ λινᾶς ἐσθῆτας	φοροῦσιν·	οἱ μὲν οὐδ´ ὅλως φροντίζουσιν
[65, 0]	δὲ καὶ τοῖς πολλοῖς καὶ	φορτικοῖς	ἐπιχειρήσομεν, εἴτε ταῖς καθ´ ὥραν
[49, 0]	μὲν τὸ καταδυναστεῦον καὶ καταβιαζόμενον,	φράζει	δὲ τὴν πολλάκις ἀναστροφὴν καὶ
[49, 0]	Σήθ, ᾧ τὸν Τυφῶνα καλοῦσι·	φράζει	μὲν τὸ καταδυναστεῦον καὶ καταβιαζόμενον,
[79, 0]	καλοῦσιν, ἐξερμηνευθὲν δὲ τοῦτο μάλιστα	φράζει	τῆς ληρήσεως ἐκσκορπισμόν, ἔστιν ἣν
[7, 0]	συνεπιφαίνεσθαι καὶ τὴν αὔξησιν ἀσμένοις	φράζειν	αὐτάγγελος ὁρώμενος. οἱ δ´ ἱερεῖς
[2, 0]	φιλόσοφον οὖσαν, ὡς τοὔνομά γε	φράζειν	ἔοικε παντὸς μᾶλλον αὐτῇ τὸ
[42, 0]	Ὄσιρις ἀγαθοποιός, καὶ τοὔνομα πολλὰ	φράζειν,	οὐχ ἥκιστα δὲ κράτος ἐνεργοῦν
[21, 0]	δεῖσθαι τὴν Ταφόσιριν· αὐτὸ γὰρ	φράζειν	τοὔνομα ταφὴν Ὀσίριδος. ἐῶ δὲ
[17, 0]	παρείη· τοῦτο γὰρ τῷ Μανερῶτι	φραζόμενον	ἀναφωνεῖν ἑκάστοτε τοὺς Αἰγυπτίους. ὥσπερ
[62, 0]	τῷ τῆς Ἀθηνᾶς ὀνόματι καλοῦσι	φράζοντι	τοιοῦτον λόγον ἦλθον ἀπ´ ἐμαυτῆς,
[10, 0]	ιρι τὸν ὀφθαλμὸν Αἰγυπτίᾳ γλώττῃ	φράζοντος·	τὸν δ´ οὐρανὸν ὡς ἀγήρω
[32, 0]	γέρων· ἱέρακι δὲ τὸν θεὸν	φράζουσιν,	ἰχθύι δὲ μῖσος, ὥσπερ εἴρηται,
[14, 0]	τὰ δὲ τυχεῖν ἑωρακότα καὶ	φράσαι	τὸ στόμα, δι´ οὗ τὸ
[40, 0]	{ἔχειν} πᾶσαι δὲ πηγαὶ καὶ	φρέατα	πάντα πολλῶν ὑπαρχόντων ἁλμυρὸν ὕδωρ
[5, 0]	δὲ καὶ τὸν Ἆπιν ἐκ	φρέατος	ἰδίου ποτίζειν, τοῦ δὲ Νείλου
[1, 0]	δὲ γινώσκειν τὰ ὄντα καὶ	φρονεῖν	ἀφαιρεθέντος οὐ βίον ἀλλὰ χρόνον
[68, 0]	χρηστήριον ἐνταῦθα κατιόντι παρεγγυῶμεν ὅσια	φρονεῖν,	εὔφημα λέγειν· οἱ δὲ πολλοὶ
[1, 0]	κεραυνοῖς ἰσχυρόν, ἀλλ´ ἐπιστήμῃ καὶ	φρονήσει,	καὶ τοῦτο κάλλιστα πάντων Ὅμηρος
[1, 0]	δέονται δίδωσιν, νοῦ δὲ καὶ	φρονήσεως	μεταδίδωσιν, οἰκεῖα κεκτημένος ταῦτα καὶ
[51, 0]	μήστωρι τὴν εὐβουλίαν καὶ τὴν	φρόνησιν	σημαίνειν. γράφουσι δὲ καὶ ἱέρακι
[60, 0]	καὶ τὴν νόησιν καὶ τὴν	φρόνησιν,	ὡς νοῦ φορὰν καὶ κίνησιν
[60, 0]	φέρεσθαι, κίνησιν οὖσαν ἔμψυχον καὶ	φρόνιμον·	οὐ γάρ ἐστι τοὔνομα βαρβαρικόν,
[76, 0]	ἀπορροὴν καὶ μοῖραν ἐκ τοῦ	φρονοῦντος,	ὅτῳ κυβερνᾶται τὸ {τε} σύμπαν‘
[80, 0]	λυπηρὰ καὶ σύντονα τῶν μεθημερινῶν	φροντίδων	ἄνευ μέθης οἷον ἅμματα χαλᾷ
[4, 0]	φοροῦσιν· οἱ μὲν οὐδ´ ὅλως	φροντίζουσιν	εἰδέναι περὶ τούτων, οἱ δὲ
[14, 0]	προσαγορευθέντα καὶ λεγόμενον τοὺς θεοὺς	φρουρεῖν,	ὥσπερ οἱ κύνες τοὺς ἀνθρώπους.
[24, 0]	μεγάλαι δὲ Σεσώστριος ἐν Αἰγύπτῳ·	Φρύγες	δὲ μέχρι νῦν τὰ λαμπρὰ
[69, 0]	Κρόνου καὶ Ἀφροδίτης γεννᾶσθαι πάντα.	Φρύγες	δὲ τὸν θεὸν οἰόμενοι χειμῶνος
[29, 0]	~Οὐ γὰρ ἄξιον προσέχειν τοῖς	Φρυγίοις	γράμμασιν, ἐν οἷς λέγεται χαροπῶς
[25, 0]	καὶ Πύθωνος ἀντιτάξεις πρὸς Ἀπόλλωνα	φυγαί	τε Διονύσου καὶ πλάναι Δήμητρος
[31, 0]	ἐπ´ ὄνου τῷ Τυφῶνι τὴν	φυγὴν	ἑπτὰ ἡμέρας γενέσθαι καὶ σωθέντα
[4, 0]	τῶν περιττωμάτων. τὸ δὲ λίνον	φύεται	μὲν ἐξ ἀθανάτου τῆς γῆς
[14, 0]	τὴν Ἶσιν ἐκτραφῆναι καὶ γενέσθαι	φύλακα	καὶ ὀπαδὸν αὐτῆς Ἄνουβιν προσαγορευθέντα
[47, 0]	δ´ ἀστέρα πρὸ πάντων οἷον	φύλακα	καὶ προόπτην ἐγκατέστησε τὸν σείριον.
[26, 0]	θ´ Ἡσίοδος ἁγνοὺς δαίμονας‘ καὶ	φύλακας	ἀνθρώπων‘ προσαγορεύει, πλουτοδότας καὶ τοῦτο
[75, 0]	χελώνην, ὡς τὰς μὲν παρθένους	φυλακῆς	δεομένας, ταῖς δὲ γαμεταῖς οἰκουρίαν
[65, 0]	Ἶσιν αἰσθομένην ὅτι κύει περιάψασθαι	φυλακτήριον	ἕκτῃ μηνὸς ἱσταμένου Φαωφί, τίκτεσθαι
[68, 0]	ἀλήθεια‘ τὸ δὲ τῆς Ἴσιδος	φυλακτήριον,	ὃ περιάπτεσθαι μυθολογοῦσιν αὐτήν, ἐξερμηνεύεται
[11, 0]	λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ ζῴου τὸ	φυλακτικὸν	καὶ τὸ ἄγρυπνον καὶ τὸ
[29, 0]	τοῦ Ἡρακλέους ὁ Τυφών, οὐδὲ	Φυλάρχου	μὴ καταφρονεῖν γράφοντος, ὅτι πρῶτος
[29, 0]	λέγουσιν. ἄτοπα γὰρ ταῦτα τοῦ	Φυλάρχου,	πολλῷ δ´ ἀτοπώτερα τὰ τῶν
[75, 0]	τὰ ᾠὰ ξηρὰ καὶ ἄβρεκτα	φυλάσσειν.	ἑξήκοντα δὲ τίκτουσι καὶ τοσαύταις
[13, 0]	τὸ τὴν Ἶσιν εὖ μάλα	φυλάττεσθαι	καὶ προσέχειν ἐγκρατῶς ἔχουσαν, ἐπανελθόντι
[77, 0]	ἅπαξ ταύτην ἀναλαβόντες ἀποτίθενται καὶ	φυλάττουσιν	ἀόρατον καὶ ἄψαυστον, ταῖς δ´
[66, 0]	πρῶτον μὲν ἡμῖν τοὺς θεοὺς	φυλάττωσι	κοινοὺς καὶ μὴ ποιῶσιν Αἰγυπτίων
[68, 0]	καρπὸς αὐτῆς, γλώττῃ δὲ τὸ	φύλλον	ἔοικεν. οὐδὲν γὰρ ὧν ἄνθρωπος
[39, 0]	τῇ τῶν φυτῶν ψιλότητι τηνικαῦτα	φυλλορροούντων.	τῇ δ´ ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα
[41, 0]	καταθάλπειν {τε} καὶ καταυαίνειν τὰ	φυόμενα	καὶ τεθηλότα καὶ τὸ πολὺ
[65, 0]	προβλαστάνουσι (διὸ καὶ φακῶν αὐτῷ	φυομένων	ἀπαρχὰς ἐπιφέρουσι) τὰς δὲ λοχείους
[69, 0]	τὰ νενομισμένα καλῶς ἔχει μήτε	φύρειν	τὰς περὶ θεῶν δόξας καὶ
[55, 0]	μὲν ἀσθενὴς καὶ ἀδρανὴς ἐνταῦθα,	φυρομένη	καὶ προσπλεκομένη τοῖς παθητικοῖς καὶ
[39, 0]	τοῦ Ὀσίριδος· εἶτα γῆν κάρπιμον	φυρῶσι	τῷ ὕδατι καὶ συμμίξαντες ἀρώματα
[22, 0]	μελάγχρουν τὸν Ὄσιριν, ὡς τῇ	φύσει	γεγονότας ἀνθρώπους. ἔτι δὲ καὶ
[76, 0]	θεῖον ὡς ἐναργεστέρων ἐσόπτρων καὶ	φύσει	γεγονότων. ἀληθὲς δὲ καὶ τοῦτ´
[54, 0]	συντελεσθῆναι τῷ λόγῳ τὴν ὕλην	φύσει	ἐλεγχομένην ἐπ´ αὐτὴν ἀτελῆ τὴν
[79, 0]	τὸ πρὸς ὑγίειαν, ψυχρὸν ὄντα	φύσει	καὶ παγετώδη τὸν ἐγκέφαλον ἠρέμα
[76, 0]	καὶ ἐπιχρώσεις, αἰσθήσεως δὲ πάσης	φύσει	καὶ συνέσεως ἐστέρηται. Περὶ μὲν
[25, 0]	ἄκρατον ἔχοντας, ἀλλὰ καὶ ψυχῆς	φύσει	καὶ σώματος αἰσθήσει {ἐν} συνειληχὸς
[64, 0]	καὶ πᾶν ὅσον ἔνεστι τῇ	φύσει	καλὸν καὶ ἀγαθὸν διὰ τούτους
[72, 0]	τοὺς Αἰγυπτίους καταμαθόντα τῇ μὲν	φύσει	κούφους καὶ πρὸς μεταβολὴν καὶ
[57, 0]	ἐξ αὐτοῦ τεκεῖν τὸν Ἔρωτα	φύσει	μικτὸν ὄντα καὶ παντοδαπόν, ἅτε
[26, 0]	οἴεται προσήκειν χρηστῶν, ἀλλ´ εἶναι	φύσεις	ἐν τῷ περιέχοντι μεγάλας μὲν
[66, 0]	ὑπ´ ἀνθρώπων δεομένων καὶ χρωμένων	φύσεσι	καὶ πράγμασιν ὀνόματα θεῶν ἐπιφέροντες.
[76, 0]	ἐχούσαις καὶ πάθος καὶ ἦθος	φύσεσιν	ἰδιότητας {κατὰ τὸ ἦθος} ἀγαπητέον
[35, 0]	Διόνυσον, ἀλλὰ καὶ πάσης ὑγρᾶς	φύσεως	Ἕλληνες ἡγοῦνται κύριον καὶ ἀρχηγόν,
[53, 0]	Ἶσίς ἐστι μὲν τὸ τῆς	φύσεως	θῆλυ καὶ δεκτικὸν ἁπάσης γενέσεως,
[20, 0]	περὶ τῆς μακαρίας καὶ ἀφθάρτου	φύσεως,	καθ´ ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ
[34, 0]	τὸν θεόν, εἰκότως ἀπὸ τῆς	φύσεως	καὶ τῆς εὑρέσεως. ~Ὅτι μὲν
[34, 0]	ὕην‘ ὡς κύριον τῆς ὑγρᾶς	φύσεως	οὐχ ἕτερον ὄντα τοῦ Ὀσίριδος·
[60, 0]	καὶ Ἀριστοτέλης. κινεῖται δὲ τῆς	φύσεως	τὸ μὲν γόνιμον καὶ σωτήριον
[45, 0]	ἁπλῶς εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦθα τῆς	φύσεως	φερούσης οὐ δυεῖν πίθων εἷς
[8, 0]	οὐκ ἄμοιρα κομψότητος ἱστορικῆς ἢ	φυσικῆς	ἐστιν, οἷον τὸ περὶ κρομμύου.
[41, 0]	θαλάττης. ~οἱ δὲ τοῖσδε τοῖς	φυσικοῖς	καὶ τῶν ἀπ´ ἀστρολογίας μαθηματικῶν
[28, 0]	καὶ μέντοι τὰ Ἡρακλείτου τοῦ	φυσικοῦ	λέγοντος Ἅιδης καὶ Διόνυσος ωὑτὸς
[30, 0]	πάλιν τὴν μὲν τοῦ τριγώνου	φύσιν	Ἅιδου καὶ Διονύσου καὶ Ἄρεος
[36, 0]	μυθῶδες ἔστιν ἀποδεῖξαι τῆς περὶ	φύσιν	ἀληθείας ἁπτόμενον. Δία μὲν γὰρ
[40, 0]	παντάπασι τὴν ἀντικειμένην τῇ ὑγρότητι	φύσιν,	ἀλλ´ ἐχάλασε καὶ ἀνῆκε βουλομένη
[60, 0]	λοιδορεῖσθαι τὸ κακόν, τὸ τὴν	φύσιν	ἐμποδίζον καὶ συνδέον καὶ ἴσχον
[36, 0]	καὶ δοκεῖ γεννητικῷ μορίῳ τὴν	φύσιν	ἐοικέναι. τὴν δὲ τῶν Παμυλίων
[43, 0]	σελήνην τοῦ κόσμου καλοῦσι καὶ	φύσιν	ἔχειν ἀρσενόθηλυν οἴονται πληρουμένην ὑφ´
[45, 0]	ὥσπερ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ τὴν	φύσιν	ἔχειν. ~Καὶ δοκεῖ τοῦτο τοῖς
[26, 0]	τῶν δαιμόνων μικτὴν καὶ ἀνώμαλον	φύσιν	ἐχόντων καὶ προαίρεσιν. ὅθεν ὁ
[63, 0]	καὶ ἱστάσης αὖθις ἀναλύει τὴν	φύσιν	καὶ ἀνίστησι διὰ τῆς κινήσεως
[28, 0]	Ὀσίριδι τὸν Σάραπιν, ὅτε τὴν	φύσιν	μετέβαλε, ταύτης τυχόντι τῆς προσηγορίας.
[56, 0]	μάλιστα τούτῳ τὴν τοῦ παντὸς	φύσιν	ὁμοιοῦντας, ὡς καὶ Πλάτων ἐν
[48, 0]	δὲ καὶ τρίτην τινὰ μεταξὺ	φύσιν	οὐκ ἄψυχον οὐδ´ ἄλογον οὐδ´
[25, 0]	καὶ πολὺ τῇ δυνάμει τὴν	φύσιν	ὑπερφέροντας ἡμῶν, τὸ δὲ θεῖον
[26, 0]	καὶ καθαρθέντες αὖθις τὴν κατὰ	φύσιν	χώραν καὶ τάξιν ἀπολάβωσι. ~τούτων
[5, 0]	οὕτω δυσχεραίνουσι τὴν τῶν περιττωμάτων	φύσιν,	ὥστε μὴ μόνον παραιτεῖσθαι τῶν
[73, 0]	ἂν ὁ μῦθος, ὅτι πᾶσα	φύσις	ἄλογος καὶ θηριώδης τῆς τοῦ
[36, 0]	τῶν παλαιῶν· ἡ γὰρ ὑγρὰ	φύσις	ἀρχὴ καὶ γένεσις οὖσα πάντων
[45, 0]	σκότος, ἀλλὰ πᾶν ὅσον ἡ	φύσις	βλαβερὸν καὶ φθαρτικὸν ἔχει, μόριον
[56, 0]	~ἡ δὲ κρείττων καὶ θειοτέρα	φύσις	ἐκ τριῶν ἐστι, τοῦ νοητοῦ
[76, 0]	καὶ γνῶσιν οἰκείων καὶ ἀλλοτρίων	φύσις	κάλλους τ´ ἔσπακεν ἀπορροὴν καὶ
[54, 0]	ὅτι πρὸς τὸ νοητὸν ἡ	φύσις	μετασχηματιζομένη τὸν κόσμον ἀποδίδωσιν. ἡ
[50, 0]	γενόμενος, πάντα καὶ ζῷα καὶ	φυτὰ	καὶ πάθη τὰ φαῦλα καὶ
[10, 0]	ἐπὶ χοίνικος καθῆσθαι‘ μηδὲ φοίνικα	φυτεύειν‘	μηδὲ πῦρ μαχαίρᾳ σκαλεύειν ἐν
[59, 0]	διεσπαρμένα, γῇ καὶ θαλάττῃ καὶ	φυτοῖς	καὶ ζῴοις, διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα
[33, 0]	δὲ φθινόπωρον ὑγρότητος ἐνδείᾳ καὶ	φυτοῖς	πολέμιον καὶ ζῴοις νοσῶδες. ὁ
[37, 0]	σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος, ὥς φασι,	φυτὸν	Ὀσίριδος. Ἀρίστων τοίνυν ὁ γεγραφὼς
[15, 0]	θαυμάσας δ´ ὁ βασιλεὺς τοῦ	φυτοῦ	τὸ μέγεθος καὶ περιτεμὼν τὸν
[20, 0]	καὶ καταστέφειν τὸ σῆμα μηδίθης	φυτῷ	περισκιαζόμενον ὑπεραίροντι πάσης ἐλαίας μέγεθος.
[41, 0]	εὐμενῆ καὶ γοναῖς ζῴων καὶ	φυτῶν	εἶναι βλαστήσεσι· τὸν δ´ ἥλιον
[80, 0]	σμύρνα πρὸς τὴν εἵλην τῶν	φυτῶν	ἐκδακρυόντων, τῶν δὲ τὸ κῦφι
[38, 0]	Νέφθυν καλοῦσιν ὑπὸ τῶν ἀναβλαστανόντων	φυτῶν	ἐλεγχομένην· ὧν καὶ τὸ μελίλωτόν
[68, 0]	δαίμων. τῶν δ´ ἐν Αἰγύπτῳ	φυτῶν	μάλιστα τῇ θεῷ καθιερῶσθαι λέγουσι
[46, 0]	καὶ ῥίπτουσι. καὶ γὰρ τῶν	φυτῶν	νομίζουσι τὰ μὲν τοῦ ἀγαθοῦ
[39, 0]	γῆς ἀπογύμνωσις ἅμα τῇ τῶν	φυτῶν	ψιλότητι τηνικαῦτα φυλλορροούντων. τῇ δ´
[68, 0]	ὃ περιάπτεσθαι μυθολογοῦσιν αὐτήν, ἐξερμηνεύεται	φωνὴ	ἀληθής. τὸν δ´ Ἁρποκράτην οὔτε
[12, 0]	ἐκ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διὸς	φωνὴν	ἀκοῦσαι διακελευομένην ἀνειπεῖν μετὰ βοῆς,
[12, 0]	πρώτῃ τὸν Ὄσιριν γενέσθαι καὶ	φωνὴν	αὐτῷ τεχθέντι συνεκπεσεῖν, ὡς ὁ
[9, 0]	προσκαλῶνται· προσκλητικὴν γὰρ εἶναι τὴν	φωνήν.	διὸ τὸν πρῶτον θεόν, ὃν
[75, 0]	γεγονέναι μόνος μὲν ἄγλωσσος ὤν·	φωνῆς	γὰρ ὁ θεῖος λόγος ἀπροσδεής
[9, 0]	κρύψιν ὑπὸ ταύτης δηλοῦσθαι τῆς	φωνῆς,	Ἑκαταῖος δ´ ὁ Ἀβδηρίτης φησὶ
[80, 0]	πέφυκεν· ἐπεὶ τὸ τῆς ἡμέρας	φῶς	ἓν μέν ἐστι καὶ ἁπλοῦν
[43, 0]	ἔμψυχον εἶναι, γίνεσθαι δέ, ὅταν	φῶς	ἐρείσῃ γόνιμον ἀπὸ τῆς σελήνης
[52, 0]	ἥλιον ὄμμα τοῦ Ὥρου καὶ	φῶς	ἡγούμενοι. τῇ δὲ ὀγδόῃ φθίνοντος
[41, 0]	μὲν γὰρ σελήνην γόνιμον τὸ	φῶς	καὶ ὑγροποιὸν ἔχουσαν εὐμενῆ καὶ
[12, 0]	ὡς ὁ πάντων κύριος εἰς	φῶς	πρόεισιν. ἔνιοι δὲ Παμύλην τινὰ
[77, 0]	αὐτῆς πάντα γινομένην καὶ δεχομένην,	φῶς	σκότος, ἡμέραν νύκτα, πῦρ ὕδωρ,
[71, 0]	Ἀρτέμιδος, ὡς Εὐριπίδης· Ἑκάτης ἄγαλμα	φωσφόρου	κύων ἔσῃ‘ Αἰγυπτίων δ´ οἱ
[63, 0]	τίκτειν, ὅσα καὶ τῆς σελήνης	φῶτ´	ἔστιν. τοῦτο μὲν οὖν ἴσως
[43, 0]	γίνεται καὶ εἴκοσι πήχεων, ὅσα	φῶτα	καὶ μέτρα τῶν ἐμμήνων περιόδων
[43, 0]	ἑρμηνευόμενον. ~Οἴονται δὲ πρὸς τὰ	φῶτα	τῆς σελήνης ἔχειν τινὰ λόγον
[42, 0]	καὶ εἴκοσι· τοσαῦτα γὰρ ἔστι	φῶτα	τῆς σελήνης καὶ τοσαύταις ἡμέραις
[52, 0]	θερμῷ γιγνόμενον ἐνδεᾶ καὶ τῷ	φωτί	{ἐνδεᾶ} κλινόμενον καὶ πλάγιον ἀφ´
[46, 0]	καὶ προσαπεφαίνετο τὸν μὲν ἐοικέναι	φωτὶ	μάλιστα τῶν αἰσθητῶν, τὸν δ´
[77, 0]	ποικιλμόν, ἀλλ´ ἓν ἁπλοῦν τὸ	φωτοειδές·	ἄκρατον γὰρ ἡ ἀρχὴ καὶ
[39, 0]	τὸ σκότος, ἡ δὲ τοῦ	φωτὸς	μαραίνεται καὶ κρατεῖται δύναμις, οἱ
[12, 0]	τὴν Σελήνην καὶ ἀφελόντα τῶν	φώτων	ἑκάστου τὸ ἑβδομηκοστὸν ἐκ πάντων
[80, 0]	κρᾶμα καὶ σύμμιγμα πολλῶν γέγονε	φώτων	καὶ δυνάμεων οἷον σπερμάτων εἰς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/01/2006