HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, Sur Isis et Osiris

Liste des contextes (ordre alphabétique)

χ = 98 formes différentes pour 152 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[53, 0]   ἑαυτὴν ἀπορροὰς καὶ ὁμοιότητας, αἷς χαίρει καὶ γέγηθε κυισκομένη καὶ ὑποπιμπλαμένη

[80, 0]   κῦφι συντιθέντων ἔστιν ἃ νυκτὶ χαίρει μᾶλλον, ὥσπερ ὅσα πνεύμασι ψυχροῖς

[65, 0]   γενέσεσι καὶ σποραῖς καὶ ἀρότοις χαίρουσι τὰ περὶ τοὺς θεοὺς τούτοις

[26, 0]   δυστρόπους δὲ καὶ σκυθρωπάς, αἳ χαίρουσι τοῖς τοιούτοις καὶ τυγχάνουσαι πρὸς

[80, 0]   φροντίδων ἄνευ μέθης οἷον ἅμματα χαλᾷ καὶ διαλύει· καὶ τὸ φανταστικὸν

[48, 0]   μάγων μυθολογία τοιοῦτον ἔχει τρόπον· ~Χαλδαῖοι δὲ τῶν πλανήτων, οὓς θεοὺς

[73, 0]   ἂν δὲ πολὺς ἐμπίπτῃ καὶ χαλεπὸς αὐχμὸς ἐπάγων ὑπερβαλλόντως ἢ νόσους

[72, 0]   ἀεὶ τοῖς οἰκείοις ἕκαστοι καὶ χαλεπῶς ἀδικουμένων φέροντες ἐλάνθανον ταῖς τῶν

[14, 0]   φόβον τοῦ Τυφῶνος) εὑρεθὲν δὲ χαλεπῶς καὶ μόγις κυνῶν ἐπαγόντων τὴν

[45, 0]   ὥσπερ οἴαξιν ἤ τισι πειθηνίοις χαλινοῖς λόγος, ἀλλὰ πολλὰ καὶ μεμιγμένα

[71, 0]   πράγμασιν· ὥσπερ Ἑλλήνων οἱ τὰ χαλκᾶ καὶ τὰ γραπτὰ καὶ λίθινα

[29, 0]   Ἄπιδος σορὸν οὕτως ὀνομάζεσθαι, καὶ χαλκᾶς τινας ἐν Μέμφει πύλας λήθης

[76, 0]   τούτοις εἰκάζεται τὸ θεῖον ἢ χαλκοῖς καὶ λιθίνοις δημιουργήμασιν, ἃ φθορὰς

[29, 0]   ψοφούσας· διὸ παντὸς ἠχοῦντος ἡμᾶς χαλκώματος ἐπιλαμβάνεσθαι. μετριώτερον δ´ οἱ παρὰ

[38, 0]   γῆ μάλιστα τὰς σβεννυούσας καὶ χαλώσας τὴν ξηρότητα καὶ τὸν αὐχμὸν

[69, 0]   νηστεύουσιν αἱ γυναῖκες ἐν Θεσμοφορίοις χαμαὶ καθήμεναι, καὶ Βοιωτοὶ τὰ τῆς

[57, 0]   μεταλαμβάνοντές πως ἀποδίδομεν· τὸ γὰρ Χάος δοκεῖ χώραν τινὰ καὶ τόπον

[57, 0]   ὁ Ἡσίοδος τὰ πρῶτα πάντων Χάος καὶ Γῆν καὶ Τάρταρον καὶ

[1, 0]   οὐθὲν ἀνθρώπῳ λαβεῖν μεῖζον, οὐ χαρίσασθαι θεῷ σεμνότερον ἀληθείας. τἄλλα μὲν

[46, 0]   τῷ μὲν εὐκταῖα θύειν καὶ χαριστήρια, τῷ δ´ ἀποτρόπαια καὶ σκυθρωπά.

[29, 0]   ὅτι τὴν ἑορτὴν Αἰγύπτιοι τὰ Χαρμόσυνα Σαίρει‘ καλοῦσιν. καὶ γὰρ Πλάτων

[29, 0]   εὐφροσύνην αὐτὸ δηλοῦν οἴομαι καὶ χαρμοσύνην, τεκμαιρόμενος ὅτι τὴν ἑορτὴν Αἰγύπτιοι

[4, 0]   τῇ περιεχούσῃ τὸν κόσμον αἰθερίῳ χαροπότητι προσεοικυῖαν. ἡ δ´ ἀληθὴς αἰτία

[29, 0]   Φρυγίοις γράμμασιν, ἐν οἷς λέγεται χαροπῶς τοὺς μὲν τοῦ Ἡρακλέους γενέσθαι

[38, 0]   καὶ τὸν λέοντα τιμῶσι καὶ χάσμασι λεοντείοις τὰ τῶν ἱερῶν θυρώματα

[68, 0]   δὲ τῷ Μεσορὴ μηνὶ τῶν χεδρόπων ἐπιφέροντες λέγουσιν γλῶσσα τύχη, γλῶσσα

[68, 0]   θεὸν ἀτελῆ καὶ νήπιον οὔτε χεδρόπων τινὰ νομιστέον, ἀλλὰ τοῦ περὶ

[65, 0]   δὲ τὸν Ἁρποκράτην περὶ τροπὰς χειμερινὰς ἀτελῆ καὶ νεαρὸν ἐν τοῖς

[52, 0]   δὲ τὴν βοῦν ὑπὸ τροπὰς χειμερινὰς ἑπτάκις περὶ τὸν ναὸν τοῦ

[52, 0]   περιίασιν, ὅτι τὴν ἀπὸ τροπῶν χειμερινῶν ἐπὶ τροπὰς θερινὰς πάροδον ἑβδόμῳ

[69, 0]   ἡγεῖσθαι καὶ καλεῖν τὸν μὲν χειμῶνα Κρόνον, τὸ δὲ θέρος Ἀφροδίτην,

[69, 0]   Παφλαγόνες δὲ καταδεῖσθαι καὶ καθείργνυσθαι χειμῶνος, ἦρος δὲ κινεῖσθαι καὶ ἀναλύεσθαι

[69, 0]   Φρύγες δὲ τὸν θεὸν οἰόμενοι χειμῶνος καθεύδειν θέρους δ´ ἐγρηγορέναι τοτὲ

[52, 0]   Ὀσίριδος ἡ περιδρομή, τὸ ὕδωρ χειμῶνος τῆς θεοῦ ποθούσης· τοσαυτάκις δὲ

[19, 0]   ἀλλ´ ἐπιβαλόντα τῇ μητρὶ τὰς χεῖρας ἀποσπάσαι τῆς κεφαλῆς τὸ βασίλειον·

[55, 0]   Ὥρου λέγουσιν ἐν τῇ ἑτέρᾳ χειρὶ Τυφῶνος αἰδοῖα κατέχειν καὶ τὸν

[76, 0]   σύμπαν‘ καθ´ Ἡράκλειτον. ὅθεν οὐ χεῖρον ἐν τούτοις εἰκάζεται τὸ θεῖον

[26, 0]   καὶ τυγχάνουσαι πρὸς οὐθὲν ἄλλο χεῖρον τρέπονται. τοὺς δὲ χρηστοὺς πάλιν

[48, 0]   Ἁρμονίαν‘ καλεῖ θεμερῶπιν‘ τὴν δὲ χείρονα Νεῖκος οὐλόμενον‘ καὶ Δῆριν αἱματόεσσαν‘

[16, 0]   τοῦ σώματος· αὐτὴν δὲ γενομένην χελιδόνα τῇ κίονι περιπέτεσθαι καὶ θρηνεῖν,

[75, 0]   τῆς Ἀφροδίτης ἐν Ἤλιδι τὴν χελώνην, ὡς τὰς μὲν παρθένους φυλακῆς

[14, 0]   ~Πρώτων δὲ τῶν τὸν περὶ Χέμμιν οἰκούντων τόπον Πανῶν καὶ Σατύρων

[37, 0]   Διονύσῳ καὶ παρ´ Αἰγυπτίοις λέγεται χενόσιρις‘ ὀνομάζεσθαι σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος, ὥς

[21, 0]   καὶ σχίσιν λίνου καὶ χοὰς χεομένας διὰ τὸ πολλὰ τῶν μυστικῶν

[46, 0]   ὥσπερ κύνας καὶ ὄρνιθας καὶ χερσαίους ἐχίνους τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ {δὲ}

[29, 0]   δὲ τὰ λοιπὰ τῆς ἐν χερσὶ δόξης προσδιέλθωμεν. ~Ὁ μὲν γὰρ

[70, 0]   γλίσχρως καὶ ἀπόρως, διαμώμενοι ταῖς χερσὶ τὴν γῆν καὶ περιστέλλοντες αὖθις,

[31, 0]   ἄνθρωπον εἰς γόνυ καθεικότα ταῖς χερσὶν ὀπίσω περιηγμέναις, ἔχοντα κατὰ τῆς

[33, 0]   ὥσπερ τὸ μέλαν τοῦ ὀφθαλμοῦ, Χημίαν καλοῦσι καὶ καρδίᾳ παρεικάζουσι· θερμὴ

[44, 0]   οἵαν ἡ Ἑκάτη παρ´ Ἕλλησι, χθόνιος ὢν ὁμοῦ καὶ Ὀλύμπιος. ἐνίοις

[26, 0]   πόντονδε διώκει, πόντος δ´ ἐς χθονὸς οὖδας ἀπέπτυσε, γαῖα δ´ ἐς

[71, 0]   θεοὺς οὐ γέλωτος μόνον οὐδὲ χλευασμοῦ καταπεπλήκασι τὰς ἱερουργίας, ἀλλὰ τοῦτο

[4, 0]   ἐν δαιτὶ θαλείῃ αὖον ἀπὸ χλωροῦ τάμνειν αἴθωνι σιδήρῳ‘ διδάσκειν ὅτι

[21, 0]   ξύλου καὶ σχίσιν λίνου καὶ χοὰς χεομένας διὰ τὸ πολλὰ τῶν

[10, 0]   ἐσθίειν ἐπὶ δίφρου‘ μηδ´ ἐπὶ χοίνικος καθῆσθαι‘ μηδὲ φοίνικα φυτεύειν‘ μηδὲ

[10, 0]   τοῖς ἱερεῦσιν. Εὔδοξον μὲν οὖν Χονούφεώς φασι Μεμφίτου διακοῦσαι, Σόλωνα δὲ

[55, 0]   ἐξελόντα τοῦ Τυφῶνος τὰ νεῦρα χορδαῖς χρήσασθαι, διδάσκοντες ὡς τὸ πᾶν

[75, 0]   ἑρπετῶν ἐδίδαξε πρώτη κενώματος ἰατρικοῦ χρείαν κατιδόντας αὐτὴν κλυζομένην καὶ καθαιρομένην

[74, 0]   πρόβατον καὶ ἰχνεύμονα δῆλον ὅτι χρείας ἕνεκα καὶ ὠφελείας ἐτίμησαν, ὡς

[70, 0]   καλεῖν οὐκ ἐφείδοντο, τιμῶντες ὑπὸ χρείας καὶ σεμνύνοντες. οἱ δ´ ὕστερον

[8, 0]   τὰ μὲν ἠθικὰς ἔχοντα καὶ χρειώδεις αἰτίας, τὰ δ´ οὐκ ἄμοιρα

[74, 0]   καλοῦσι. ~Λείπεται δὲ δὴ τὸ χρειῶδες καὶ τὸ συμβολικόν, ὧν ἔνια

[58, 0]   γενέσεως εἶναι δοξάζουσιν· ὧν ἐχομένους χρὴ καὶ τὴν θεὸν ταύτην οὕτω

[29, 0]   διδάσκοντες ἡμᾶς, ὡς ἔμμορφον εἰκόνα χρὴ νομίζειν τῆς Ὀσίριδος ψυχῆς τὸν

[49, 0]   ὁδῷ βαδίζουσι καὶ πρὸς ὃ χρὴ φερομένοις ἐνισταμένης τῆς τοῦ Τυφῶνος

[8, 0]   βραδυνούσης ἡδέως τῷ προστυχόντι σιτίῳ χρησάμενος εἶτα κοιμηθεὶς βαθὺν ὕπνον ἐπὶ

[22, 0]   ἀξίωμα δόξαν θεότητος ἐπιγραψαμένων εἶτα χρησαμένων τύχαις ἔργα καὶ πάθη δεινὰ

[55, 0]   τοῦ Τυφῶνος τὰ νεῦρα χορδαῖς χρήσασθαι, διδάσκοντες ὡς τὸ πᾶν ὁ

[77, 0]   δ´ Ἰσιακαῖς χρῶνται πολλάκις. ἐν χρήσει γὰρ τὰ αἰσθητὰ καὶ πρόχειρα

[4, 0]   οὐκ ἐν αὐταῖς ταῖς ἱερουργίαις χρῆσθαι καθάρσει καὶ ἀφαιρέσει τῶν περιττωμάτων.

[71, 0]   μανθάνοντας ὀρθῶς ἀκούειν ὀνομάτων κακῶς χρῆσθαι καὶ τοῖς πράγμασιν· ὥσπερ Ἑλλήνων

[75, 0]   μέλλον, ὥστε τῷ ποταμῷ προσελθόντι χρῆσθαι λοχευόμεναι, {καὶ} θάλπουσαι δὲ τὰ

[17, 0]   ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´ οἰνωμένους παρακαλοῦντες αὑτοὺς χρῆσθαι τοῖς παροῦσι καὶ ἀπολαύειν, ὡς

[9, 0]   καὶ πρὸς ἀλλήλους τῷ ῥήματι χρῆσθαι τοὺς Αἰγυπτίους, ὅταν τινὰ προσκαλῶνται·

[19, 0]   κακῶς παθοῦσι‘ δεύτερον ἐρέσθαι, τί χρησιμώτατον οἴεται ζῷον εἰς μάχην ἐξιοῦσι·

[58, 0]   νέος καὶ μηδέποτε φθαρησόμενος διαμένειν. ~Χρηστέον δὲ τοῖς μύθοις οὐχ ὡς

[69, 0]   λέγοντες καὶ διανοούμενοι. ~Πῶς οὖν χρηστέον ἐστὶ ταῖς σκυθρωπαῖς καὶ ἀγελάστοις

[58, 0]   ἂν δικαίως συνῇ, καὶ γυναῖκα χρηστὴν ἔχουσαν ἄνδρα καὶ συνοῦσαν ὅμως

[80, 0]   ἔχοντα δυνάμεις γλυκὺ πνεῦμα καὶ χρηστὴν μεθίησιν ἀναθυμίασιν, ὑφ´ ἧς ὅ

[35, 0]   λείψανα παρ´ αὐτοῖς παρὰ τὸ χρηστήριον ἀποκεῖσθαι νομίζουσι, καὶ θύουσιν οἱ

[27, 0]   καὶ ὁ Ποντικὸς Ἡρακλείδης τὸ χρηστήριον ἐν Κανώβῳ Πλούτωνος ἡγούμενος εἶναι.

[68, 0]   διὸ τῷ μὲν εἰς τὸ χρηστήριον ἐνταῦθα κατιόντι παρεγγυῶμεν ὅσια φρονεῖν,

[45, 0]   φλαῦρον ὁτιοῦν, ὅπου πάντων, ἢ χρηστόν, ὅπου μηδενὸς ὁ θεὸς αἴτιος,

[26, 0]   ἄλλο χεῖρον τρέπονται. τοὺς δὲ χρηστοὺς πάλιν καὶ ἀγαθοὺς ὅ θ´

[26, 0]   τιμαῖς οὔτε δαιμόνων οἴεται προσήκειν χρηστῶν, ἀλλ´ εἶναι φύσεις ἐν τῷ

[26, 0]   προσρήματι χρωμένου κοινῶς ἐπί τε χρηστῶν καὶ φαύλων δαιμόνιε, σχεδὸν ἐλθέ·

[44, 0]   ἀπεικάζεται· καὶ γὰρ ὁ κύων χρῆται τῇ ὄψει νυκτός τε καὶ

[80, 0]   γὰρ δοκεῖ τὰ ἐντὸς καθαίρειν, χρῖμα μαλακτικόν. ἄνευ δὲ τούτων ῥητίνη

[80, 0]   κῦφι χρῶνται καὶ πόματι καὶ χρίματι· πινόμενον γὰρ δοκεῖ τὰ ἐντὸς

[22, 0]   γαλιάγκωνα, τὸν δὲ Τυφῶνα τῇ χρόᾳ πυρρόν, λευκὸν δὲ τὸν Ὧρον

[76, 0]   εἰς ταὐτὸ συμφορήσῃ. οὐκ ἐν χρόαις γὰρ οὐδ´ ἐν σχήμασιν οὐδ´

[30, 0]   τὸν Τυφῶνα καὶ ὀνώδη τὴν χρόαν. Βουσιρῖται δὲ καὶ Λυκοπολῖται σάλπιγξιν

[4, 0]   δὲ τὰ λινᾶ διὰ τὴν χρόαν, ἣν τὸ λίνον ἀνθοῦν ἀνίησι

[31, 0]   οὐχ ἧττον ἢ διὰ τὴν χρόαν οἴονται· διὸ καὶ τῶν Περσικῶν

[73, 0]   τιμωμένων ζῴων καθιερεύσεις ἀπόρρητοι καὶ χρόνοις ἀτάκτοις πρὸς τὰ συμπίπτοντα γινόμεναι

[1, 0]   φρονεῖν ἀφαιρεθέντος οὐ βίον ἀλλὰ χρόνον εἶναι τὴν ἀθανασίαν. ~διὸ θειότητος

[24, 0]   ἱδρύσεις, βραχὺν ἤνθησεν ἡ δόξα χρόνον, εἶτα κενότητα καὶ ἀλαζονείαν μετ´

[32, 0]   ὥσπερ Ἕλληνες Κρόνον ἀλληγοροῦσι τὸν χρόνον, Ἥραν δὲ τὸν ἀέρα, γένεσιν

[47, 0]   μηχανησάμενον θεὸν ἠρεμεῖν καὶ ἀναπαύεσθαι χρόνον {καλῶς} μὲν οὐ πολύν {τῷ

[56, 0]   ἐστι, καὶ ὅσων ἐνιαυτῶν ἔζη χρόνον ὁ Ἆπις. τὸν μὲν οὖν

[69, 0]   περὶ τὸν αὐτὸν ὁμοῦ τι χρόνον, οἷς Αἰγύπτιοι δρῶσιν ἐν τοῖς

[13, 0]   βεβιωκέναι φασὶν αὐτόν, οὐ βεβασιλευκέναι χρόνον τοσοῦτον. ~Πρώτων δὲ τῶν τὸν

[24, 0]   τὴν δόξαν οὐδὲ εἷς ἀφαιρήσεται χρόνος ἀληθινὴν καὶ ἰδίαν οὖσαν. ~Βέλτιον

[47, 0]   κακὰ τοῖς ἀγαθοῖς. ἔπεισι δὲ χρόνος εἱμαρμένος, ἐν ᾧ τὸν Ἀρειμάνιον

[15, 0]   δ´ ἐρείκη κάλλιστον ἔρνος ὀλίγῳ χρόνῳ καὶ μέγιστον ἀναδραμοῦσα περιέπτυξε καὶ

[23, 0]   καὶ πολεμεῖν οὐ τῷ πολλῷ χρόνῳ‘ (κατὰ Σιμωνίδην) μόνον, πολλοῖς δ´

[28, 0]   οὖν Σωτέλη καὶ Διονύσιον, οἳ χρόνῳ πολλῷ καὶ μόλις, οὐκ ἄνευ

[40, 0]   ἐνταυθοῖ συνερρυηκός. ὁ δ´ Ὧρος χρόνῳ τοῦ Τυφῶνος ἐπεκράτησε, τουτέστιν εὐκαιρίας

[72, 0]   ἐν ταῖς μάχαις ἐπιφαίνεσθαι θηρίων χρυσᾶς προτομὰς καὶ ἀργυρᾶς περιτιθεμένους· ἄλλοι

[30, 0]   μὴ φορεῖν ἐπὶ τῷ σώματι χρυσία μηδ´ ὄνῳ τροφὴν διδόναι. φαίνονται

[25, 0]   καὶ Πυθαγόρας καὶ Ξενοκράτης καὶ Χρύσιππος ἑπόμενοι τοῖς πάλαι θεολόγοις ἐρρωμενεστέρους

[23, 0]   γεγονότων ἐν δὲ Πάγχοντι γράμμασι χρυσοῖς ἀναγεγραμμένων, οἷς οὔτε βάρβαρος οὐδεὶς

[58, 0]   ἔλαιον ὕλην μύρου καλοῦμεν καὶ χρυσὸν ἀγάλματος, οὐκ ὄντα πάσης ἔρημα

[76, 0]   μηδ´ ἂν τὸν σύμπαντά τις χρυσὸν ὁμοῦ καὶ σμάραγδον εἰς ταὐτὸ

[39, 0]   στολισταὶ καὶ οἱ ἱερεῖς ἐκφέρουσι χρυσοῦν ἐντὸς ἔχουσαν κιβώτιον, εἰς ὃ

[71, 0]   Λαχάρης ἐξέδυσε, τὸν δ´ Ἀπόλλωνα χρυσοῦς βοστρύχους ἔχοντα Διονύσιος ἀπέκειρεν, ὁ

[1, 0]   χρώμενος. οὐ γὰρ ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ μακάριον τὸ θεῖον οὐδὲ βρονταῖς

[79, 0]   τοίνυν ὁ ἀήρ, ᾧ πλεῖστα χρώμεθα καὶ σύνεσμεν, οὐκ ἀεὶ τὴν

[74, 0]   ἀσπίδα δ´ ὡς ἀγήρω καὶ χρωμένην κινήσεσιν ἀνοργάνοις μετ´ εὐπετείας καὶ

[1, 0]   μεταδίδωσιν, οἰκεῖα κεκτημένος ταῦτα καὶ χρώμενος. οὐ γὰρ ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ

[26, 0]   δ´ ἀπὸ τῶν δαιμόνων προσρήματι χρωμένου κοινῶς ἐπί τε χρηστῶν καὶ

[67, 0]   ὑποχείριον· ἀπὸ τούτων δὲ τοὺς χρωμένους αὐτοῖς καὶ δωρουμένους ἡμῖν καὶ

[34, 0]   οὐχ ἅρμασιν ἀλλὰ πλοίοις ὀχήμασι χρωμένους περιπολεῖν φασιν αἰνιττόμενοι τὴν ἀφ´

[7, 0]   τοὺς Ἰθακησίους ἀνθρώπους νησιώτας ἰχθύσι χρωμένους ποιοῦντι μήτε τοὺς Ὀδυσσέως ἑταίρους

[66, 0]   ἀναγκαίως ὑπ´ ἀνθρώπων δεομένων καὶ χρωμένων φύσεσι καὶ πράγμασιν ὀνόματα θεῶν

[32, 0]   καὶ κυβερνήτας οὐ προσαγορεύουσιν, ὅτι χρῶνται θαλάττῃ καὶ τὸν βίον ἀπὸ

[67, 0]   τιμαὶ καὶ προσηγορίαι, καὶ συμβόλοις χρῶνται καθιερωμένοις οἱ μὲν ἀμυδροῖς οἱ

[35, 0]   καὶ θύρσους φοροῦσι καὶ βοαῖς χρῶνται καὶ κινήσεσιν ὥσπερ οἱ κάτοχοι

[80, 0]   τινα γαργαλισμόν. τῷ δὲ κῦφι χρῶνται καὶ πόματι καὶ χρίματι· πινόμενον

[22, 0]   ῥᾴστῃ μὲν ἀποδράσει τοῦ λόγου χρῶνται καὶ τὸ δύσφημον οὐ φαύλως

[6, 0]   βασιλέως ἐφορῶντος· οἱ δ´ ἄλλοι χρῶνται μὲν ὀλίγῳ δέ. πολλὰς δ´

[77, 0]   καὶ ἄψαυστον, ταῖς δ´ Ἰσιακαῖς χρῶνται πολλάκις. ἐν χρήσει γὰρ τὰ

[30, 0]   δὲ καὶ Λυκοπολῖται σάλπιγξιν οὐ χρῶνται τὸ παράπαν ὡς ὄνῳ φθεγγομέναις

[15, 0]   κόμην παραπλέκουσαν αὐτῶν καὶ τῷ χρωτὶ θαυμαστὴν εὐωδίαν ἐπιπνέουσαν ἀφ´ ἑαυτῆς.

[15, 0]   τῶν τε τριχῶν τοῦ τε χρωτὸς ἀμβροσίαν πνέοντος· οὕτω δὲ μεταπεμφθεῖσαν

[53, 0]   διωθεῖται μοῖραν, ἀμφοῖν μὲν οὖσα χώρα καὶ ὕλη, ῥέπουσα δ´ ἀεὶ

[39, 0]   Νεῖλος ὑπονοστεῖ, γυμνοῦται δ´ ἡ χώρα, μηκυνομένης δὲ τῆς νυκτὸς αὔξεται

[12, 0]   Τυφῶνα μὴ καιρῷ μηδὲ κατὰ χώραν, ἀλλ´ ἀναρρήξαντα πληγῇ διὰ τῆς

[56, 0]   Ὥρου κόσμιον, ὡς καὶ Πλάτων χώραν γενέσεως καὶ δεξαμενήν, τὸ δὲ

[56, 0]   καὶ τιθήνην ἕδραν τε καὶ χώραν γενέσεως, τὸ δ´ ἐξ ἀμφοῖν

[35, 0]   παραθέσθαι, τὰ μὲν ἀπόρρητα κατὰ χώραν ἐῶμεν, ἃ δ´ ἐμφανῶς δρῶσι

[26, 0]   καθαρθέντες αὖθις τὴν κατὰ φύσιν χώραν καὶ τάξιν ἀπολάβωσι. ~τούτων δὲ

[10, 0]   τροφῆς μᾶλλον ὕλην ἢ γενέσεως χώραν παρασκευάζοντες. ~Ὅταν οὖν ἃ μυθολογοῦσιν

[57, 0]   ἀποδίδομεν· τὸ γὰρ Χάος δοκεῖ χώραν τινὰ καὶ τόπον τοῦ παντὸς

[66, 0]   ἥν τε Νεῖλος ἄρδει μόνην χώραν τοῖς ὀνόμασι τούτοις καταλαμβάνοντες μηδ´

[15, 0]   λάρνακος, ὡς πρὸς τὴν Βύβλου χώραν ὑπὸ τῆς θαλάσσης ἐκκυμανθεῖσαν αὐτὴν

[54, 0]   καὶ ταραχῶδες ἐνταῦθα τῆς ἄνω χώρας ἀπεληλαμένον καὶ μαχόμενον πρὸς τὸν

[75, 0]   δ´ ἂν ἡ θήλεια τῆς χώρας ἀποτέκῃ, τοῦτο Νείλου πέρας ἐπίσταται

[75, 0]   τρίαινα σύμβολόν ἐστι τῆς τρίτης χώρας, ἣν θάλαττα κατέχει μετὰ τὸν

[42, 0]   ἔχειν τοῖς περιεχομένοις ὑπ´ αὐτῶν χωρίοις, μέσος ὁ τῶν ἑπτακαίδεκα παρεμπίπτων

[45, 0]   κατ´ Εὐριπίδην οὐκ ἂν γένοιτο χωρὶς ἐσθλὰ καὶ κακά, ἀλλ´ ἔστι

[80, 0]   τῶν ἴσων ἰσάκις ἀριθμῶν τῷ χωρίῳ τὴν περίμετρον ἴσην ἀγαπᾶσθαι προσηκόντως,

Livre, chapitre
[53, 0]	ἑαυτὴν ἀπορροὰς καὶ ὁμοιότητας, αἷς	χαίρει	καὶ γέγηθε κυισκομένη καὶ ὑποπιμπλαμένη
[80, 0]	κῦφι συντιθέντων ἔστιν ἃ νυκτὶ	χαίρει	μᾶλλον, ὥσπερ ὅσα πνεύμασι ψυχροῖς
[65, 0]	γενέσεσι καὶ σποραῖς καὶ ἀρότοις	χαίρουσι	τὰ περὶ τοὺς θεοὺς τούτοις
[26, 0]	δυστρόπους δὲ καὶ σκυθρωπάς, αἳ	χαίρουσι	τοῖς τοιούτοις καὶ τυγχάνουσαι πρὸς
[80, 0]	φροντίδων ἄνευ μέθης οἷον ἅμματα	χαλᾷ	καὶ διαλύει· καὶ τὸ φανταστικὸν
[48, 0]	μάγων μυθολογία τοιοῦτον ἔχει τρόπον·	~Χαλδαῖοι	δὲ τῶν πλανήτων, οὓς θεοὺς
[73, 0]	ἂν δὲ πολὺς ἐμπίπτῃ καὶ	χαλεπὸς	αὐχμὸς ἐπάγων ὑπερβαλλόντως ἢ νόσους
[72, 0]	ἀεὶ τοῖς οἰκείοις ἕκαστοι καὶ	χαλεπῶς	ἀδικουμένων φέροντες ἐλάνθανον ταῖς τῶν
[14, 0]	φόβον τοῦ Τυφῶνος) εὑρεθὲν δὲ	χαλεπῶς	καὶ μόγις κυνῶν ἐπαγόντων τὴν
[45, 0]	ὥσπερ οἴαξιν ἤ τισι πειθηνίοις	χαλινοῖς	λόγος, ἀλλὰ πολλὰ καὶ μεμιγμένα
[71, 0]	πράγμασιν· ὥσπερ Ἑλλήνων οἱ τὰ	χαλκᾶ	καὶ τὰ γραπτὰ καὶ λίθινα
[29, 0]	Ἄπιδος σορὸν οὕτως ὀνομάζεσθαι, καὶ	χαλκᾶς	τινας ἐν Μέμφει πύλας λήθης
[76, 0]	τούτοις εἰκάζεται τὸ θεῖον ἢ	χαλκοῖς	καὶ λιθίνοις δημιουργήμασιν, ἃ φθορὰς
[29, 0]	ψοφούσας· διὸ παντὸς ἠχοῦντος ἡμᾶς	χαλκώματος	ἐπιλαμβάνεσθαι. μετριώτερον δ´ οἱ παρὰ
[38, 0]	γῆ μάλιστα τὰς σβεννυούσας καὶ	χαλώσας	τὴν ξηρότητα καὶ τὸν αὐχμὸν
[69, 0]	νηστεύουσιν αἱ γυναῖκες ἐν Θεσμοφορίοις	χαμαὶ	καθήμεναι, καὶ Βοιωτοὶ τὰ τῆς
[57, 0]	μεταλαμβάνοντές πως ἀποδίδομεν· τὸ γὰρ	Χάος	δοκεῖ χώραν τινὰ καὶ τόπον
[57, 0]	ὁ Ἡσίοδος τὰ πρῶτα πάντων	Χάος	καὶ Γῆν καὶ Τάρταρον καὶ
[1, 0]	οὐθὲν ἀνθρώπῳ λαβεῖν μεῖζον, οὐ	χαρίσασθαι	θεῷ σεμνότερον ἀληθείας. τἄλλα μὲν
[46, 0]	τῷ μὲν εὐκταῖα θύειν καὶ	χαριστήρια,	τῷ δ´ ἀποτρόπαια καὶ σκυθρωπά.
[29, 0]	ὅτι τὴν ἑορτὴν Αἰγύπτιοι τὰ	Χαρμόσυνα	Σαίρει‘ καλοῦσιν. καὶ γὰρ Πλάτων
[29, 0]	εὐφροσύνην αὐτὸ δηλοῦν οἴομαι καὶ	χαρμοσύνην,	τεκμαιρόμενος ὅτι τὴν ἑορτὴν Αἰγύπτιοι
[4, 0]	τῇ περιεχούσῃ τὸν κόσμον αἰθερίῳ	χαροπότητι	προσεοικυῖαν. ἡ δ´ ἀληθὴς αἰτία
[29, 0]	Φρυγίοις γράμμασιν, ἐν οἷς λέγεται	χαροπῶς	τοὺς μὲν τοῦ Ἡρακλέους γενέσθαι
[38, 0]	καὶ τὸν λέοντα τιμῶσι καὶ	χάσμασι	λεοντείοις τὰ τῶν ἱερῶν θυρώματα
[68, 0]	δὲ τῷ Μεσορὴ μηνὶ τῶν	χεδρόπων	ἐπιφέροντες λέγουσιν γλῶσσα τύχη, γλῶσσα
[68, 0]	θεὸν ἀτελῆ καὶ νήπιον οὔτε	χεδρόπων	τινὰ νομιστέον, ἀλλὰ τοῦ περὶ
[65, 0]	δὲ τὸν Ἁρποκράτην περὶ τροπὰς	χειμερινὰς	ἀτελῆ καὶ νεαρὸν ἐν τοῖς
[52, 0]	δὲ τὴν βοῦν ὑπὸ τροπὰς	χειμερινὰς	ἑπτάκις περὶ τὸν ναὸν τοῦ
[52, 0]	περιίασιν, ὅτι τὴν ἀπὸ τροπῶν	χειμερινῶν	ἐπὶ τροπὰς θερινὰς πάροδον ἑβδόμῳ
[69, 0]	ἡγεῖσθαι καὶ καλεῖν τὸν μὲν	χειμῶνα	Κρόνον, τὸ δὲ θέρος Ἀφροδίτην,
[69, 0]	Παφλαγόνες δὲ καταδεῖσθαι καὶ καθείργνυσθαι	χειμῶνος,	ἦρος δὲ κινεῖσθαι καὶ ἀναλύεσθαι
[69, 0]	Φρύγες δὲ τὸν θεὸν οἰόμενοι	χειμῶνος	καθεύδειν θέρους δ´ ἐγρηγορέναι τοτὲ
[52, 0]	Ὀσίριδος ἡ περιδρομή, τὸ ὕδωρ	χειμῶνος	τῆς θεοῦ ποθούσης· τοσαυτάκις δὲ
[19, 0]	ἀλλ´ ἐπιβαλόντα τῇ μητρὶ τὰς	χεῖρας	ἀποσπάσαι τῆς κεφαλῆς τὸ βασίλειον·
[55, 0]	Ὥρου λέγουσιν ἐν τῇ ἑτέρᾳ	χειρὶ	Τυφῶνος αἰδοῖα κατέχειν καὶ τὸν
[76, 0]	σύμπαν‘ καθ´ Ἡράκλειτον. ὅθεν οὐ	χεῖρον	ἐν τούτοις εἰκάζεται τὸ θεῖον
[26, 0]	καὶ τυγχάνουσαι πρὸς οὐθὲν ἄλλο	χεῖρον	τρέπονται. τοὺς δὲ χρηστοὺς πάλιν
[48, 0]	Ἁρμονίαν‘ καλεῖ θεμερῶπιν‘ τὴν δὲ	χείρονα	Νεῖκος οὐλόμενον‘ καὶ Δῆριν αἱματόεσσαν‘
[16, 0]	τοῦ σώματος· αὐτὴν δὲ γενομένην	χελιδόνα	τῇ κίονι περιπέτεσθαι καὶ θρηνεῖν,
[75, 0]	τῆς Ἀφροδίτης ἐν Ἤλιδι τὴν	χελώνην,	ὡς τὰς μὲν παρθένους φυλακῆς
[14, 0]	~Πρώτων δὲ τῶν τὸν περὶ	Χέμμιν	οἰκούντων τόπον Πανῶν καὶ Σατύρων
[37, 0]	Διονύσῳ καὶ παρ´ Αἰγυπτίοις λέγεται	χενόσιρις‘	ὀνομάζεσθαι σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος, ὥς
[21, 0]	καὶ σχίσιν λίνου καὶ χοὰς	χεομένας	διὰ τὸ πολλὰ τῶν μυστικῶν
[46, 0]	ὥσπερ κύνας καὶ ὄρνιθας καὶ	χερσαίους	ἐχίνους τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ {δὲ}
[29, 0]	δὲ τὰ λοιπὰ τῆς ἐν	χερσὶ	δόξης προσδιέλθωμεν. ~Ὁ μὲν γὰρ
[70, 0]	γλίσχρως καὶ ἀπόρως, διαμώμενοι ταῖς	χερσὶ	τὴν γῆν καὶ περιστέλλοντες αὖθις,
[31, 0]	ἄνθρωπον εἰς γόνυ καθεικότα ταῖς	χερσὶν	ὀπίσω περιηγμέναις, ἔχοντα κατὰ τῆς
[33, 0]	ὥσπερ τὸ μέλαν τοῦ ὀφθαλμοῦ,	Χημίαν	καλοῦσι καὶ καρδίᾳ παρεικάζουσι· θερμὴ
[44, 0]	οἵαν ἡ Ἑκάτη παρ´ Ἕλλησι,	χθόνιος	ὢν ὁμοῦ καὶ Ὀλύμπιος. ἐνίοις
[26, 0]	πόντονδε διώκει, πόντος δ´ ἐς	χθονὸς	οὖδας ἀπέπτυσε, γαῖα δ´ ἐς
[71, 0]	θεοὺς οὐ γέλωτος μόνον οὐδὲ	χλευασμοῦ	καταπεπλήκασι τὰς ἱερουργίας, ἀλλὰ τοῦτο
[4, 0]	ἐν δαιτὶ θαλείῃ αὖον ἀπὸ	χλωροῦ	τάμνειν αἴθωνι σιδήρῳ‘ διδάσκειν ὅτι
[21, 0]	ξύλου καὶ σχίσιν λίνου καὶ	χοὰς	χεομένας διὰ τὸ πολλὰ τῶν
[10, 0]	ἐσθίειν ἐπὶ δίφρου‘ μηδ´ ἐπὶ	χοίνικος	καθῆσθαι‘ μηδὲ φοίνικα φυτεύειν‘ μηδὲ
[10, 0]	τοῖς ἱερεῦσιν. Εὔδοξον μὲν οὖν	Χονούφεώς	φασι Μεμφίτου διακοῦσαι, Σόλωνα δὲ
[55, 0]	ἐξελόντα τοῦ Τυφῶνος τὰ νεῦρα	χορδαῖς	χρήσασθαι, διδάσκοντες ὡς τὸ πᾶν
[75, 0]	ἑρπετῶν ἐδίδαξε πρώτη κενώματος ἰατρικοῦ	χρείαν	κατιδόντας αὐτὴν κλυζομένην καὶ καθαιρομένην
[74, 0]	πρόβατον καὶ ἰχνεύμονα δῆλον ὅτι	χρείας	ἕνεκα καὶ ὠφελείας ἐτίμησαν, ὡς
[70, 0]	καλεῖν οὐκ ἐφείδοντο, τιμῶντες ὑπὸ	χρείας	καὶ σεμνύνοντες. οἱ δ´ ὕστερον
[8, 0]	τὰ μὲν ἠθικὰς ἔχοντα καὶ	χρειώδεις	αἰτίας, τὰ δ´ οὐκ ἄμοιρα
[74, 0]	καλοῦσι. ~Λείπεται δὲ δὴ τὸ	χρειῶδες	καὶ τὸ συμβολικόν, ὧν ἔνια
[58, 0]	γενέσεως εἶναι δοξάζουσιν· ὧν ἐχομένους	χρὴ	καὶ τὴν θεὸν ταύτην οὕτω
[29, 0]	διδάσκοντες ἡμᾶς, ὡς ἔμμορφον εἰκόνα	χρὴ	νομίζειν τῆς Ὀσίριδος ψυχῆς τὸν
[49, 0]	ὁδῷ βαδίζουσι καὶ πρὸς ὃ	χρὴ	φερομένοις ἐνισταμένης τῆς τοῦ Τυφῶνος
[8, 0]	βραδυνούσης ἡδέως τῷ προστυχόντι σιτίῳ	χρησάμενος	εἶτα κοιμηθεὶς βαθὺν ὕπνον ἐπὶ
[22, 0]	ἀξίωμα δόξαν θεότητος ἐπιγραψαμένων εἶτα	χρησαμένων	τύχαις ἔργα καὶ πάθη δεινὰ
[55, 0]	τοῦ Τυφῶνος τὰ νεῦρα χορδαῖς	χρήσασθαι,	διδάσκοντες ὡς τὸ πᾶν ὁ
[77, 0]	δ´ Ἰσιακαῖς χρῶνται πολλάκις. ἐν	χρήσει	γὰρ τὰ αἰσθητὰ καὶ πρόχειρα
[4, 0]	οὐκ ἐν αὐταῖς ταῖς ἱερουργίαις	χρῆσθαι	καθάρσει καὶ ἀφαιρέσει τῶν περιττωμάτων.
[71, 0]	μανθάνοντας ὀρθῶς ἀκούειν ὀνομάτων κακῶς	χρῆσθαι	καὶ τοῖς πράγμασιν· ὥσπερ Ἑλλήνων
[75, 0]	μέλλον, ὥστε τῷ ποταμῷ προσελθόντι	χρῆσθαι	λοχευόμεναι, {καὶ} θάλπουσαι δὲ τὰ
[17, 0]	ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´ οἰνωμένους παρακαλοῦντες αὑτοὺς	χρῆσθαι	τοῖς παροῦσι καὶ ἀπολαύειν, ὡς
[9, 0]	καὶ πρὸς ἀλλήλους τῷ ῥήματι	χρῆσθαι	τοὺς Αἰγυπτίους, ὅταν τινὰ προσκαλῶνται·
[19, 0]	κακῶς παθοῦσι‘ δεύτερον ἐρέσθαι, τί	χρησιμώτατον	οἴεται ζῷον εἰς μάχην ἐξιοῦσι·
[58, 0]	νέος καὶ μηδέποτε φθαρησόμενος διαμένειν.	~Χρηστέον	δὲ τοῖς μύθοις οὐχ ὡς
[69, 0]	λέγοντες καὶ διανοούμενοι. ~Πῶς οὖν	χρηστέον	ἐστὶ ταῖς σκυθρωπαῖς καὶ ἀγελάστοις
[58, 0]	ἂν δικαίως συνῇ, καὶ γυναῖκα	χρηστὴν	ἔχουσαν ἄνδρα καὶ συνοῦσαν ὅμως
[80, 0]	ἔχοντα δυνάμεις γλυκὺ πνεῦμα καὶ	χρηστὴν	μεθίησιν ἀναθυμίασιν, ὑφ´ ἧς ὅ
[35, 0]	λείψανα παρ´ αὐτοῖς παρὰ τὸ	χρηστήριον	ἀποκεῖσθαι νομίζουσι, καὶ θύουσιν οἱ
[27, 0]	καὶ ὁ Ποντικὸς Ἡρακλείδης τὸ	χρηστήριον	ἐν Κανώβῳ Πλούτωνος ἡγούμενος εἶναι.
[68, 0]	διὸ τῷ μὲν εἰς τὸ	χρηστήριον	ἐνταῦθα κατιόντι παρεγγυῶμεν ὅσια φρονεῖν,
[45, 0]	φλαῦρον ὁτιοῦν, ὅπου πάντων, ἢ	χρηστόν,	ὅπου μηδενὸς ὁ θεὸς αἴτιος,
[26, 0]	ἄλλο χεῖρον τρέπονται. τοὺς δὲ	χρηστοὺς	πάλιν καὶ ἀγαθοὺς ὅ θ´
[26, 0]	τιμαῖς οὔτε δαιμόνων οἴεται προσήκειν	χρηστῶν,	ἀλλ´ εἶναι φύσεις ἐν τῷ
[26, 0]	προσρήματι χρωμένου κοινῶς ἐπί τε	χρηστῶν	καὶ φαύλων δαιμόνιε, σχεδὸν ἐλθέ·
[44, 0]	ἀπεικάζεται· καὶ γὰρ ὁ κύων	χρῆται	τῇ ὄψει νυκτός τε καὶ
[80, 0]	γὰρ δοκεῖ τὰ ἐντὸς καθαίρειν,	χρῖμα	μαλακτικόν. ἄνευ δὲ τούτων ῥητίνη
[80, 0]	κῦφι χρῶνται καὶ πόματι καὶ	χρίματι·	πινόμενον γὰρ δοκεῖ τὰ ἐντὸς
[22, 0]	γαλιάγκωνα, τὸν δὲ Τυφῶνα τῇ	χρόᾳ	πυρρόν, λευκὸν δὲ τὸν Ὧρον
[76, 0]	εἰς ταὐτὸ συμφορήσῃ. οὐκ ἐν	χρόαις	γὰρ οὐδ´ ἐν σχήμασιν οὐδ´
[30, 0]	τὸν Τυφῶνα καὶ ὀνώδη τὴν	χρόαν.	Βουσιρῖται δὲ καὶ Λυκοπολῖται σάλπιγξιν
[4, 0]	δὲ τὰ λινᾶ διὰ τὴν	χρόαν,	ἣν τὸ λίνον ἀνθοῦν ἀνίησι
[31, 0]	οὐχ ἧττον ἢ διὰ τὴν	χρόαν	οἴονται· διὸ καὶ τῶν Περσικῶν
[73, 0]	τιμωμένων ζῴων καθιερεύσεις ἀπόρρητοι καὶ	χρόνοις	ἀτάκτοις πρὸς τὰ συμπίπτοντα γινόμεναι
[1, 0]	φρονεῖν ἀφαιρεθέντος οὐ βίον ἀλλὰ	χρόνον	εἶναι τὴν ἀθανασίαν. ~διὸ θειότητος
[24, 0]	ἱδρύσεις, βραχὺν ἤνθησεν ἡ δόξα	χρόνον,	εἶτα κενότητα καὶ ἀλαζονείαν μετ´
[32, 0]	ὥσπερ Ἕλληνες Κρόνον ἀλληγοροῦσι τὸν	χρόνον,	Ἥραν δὲ τὸν ἀέρα, γένεσιν
[47, 0]	μηχανησάμενον θεὸν ἠρεμεῖν καὶ ἀναπαύεσθαι	χρόνον	{καλῶς} μὲν οὐ πολύν {τῷ
[56, 0]	ἐστι, καὶ ὅσων ἐνιαυτῶν ἔζη	χρόνον	ὁ Ἆπις. τὸν μὲν οὖν
[69, 0]	περὶ τὸν αὐτὸν ὁμοῦ τι	χρόνον,	οἷς Αἰγύπτιοι δρῶσιν ἐν τοῖς
[13, 0]	βεβιωκέναι φασὶν αὐτόν, οὐ βεβασιλευκέναι	χρόνον	τοσοῦτον. ~Πρώτων δὲ τῶν τὸν
[24, 0]	τὴν δόξαν οὐδὲ εἷς ἀφαιρήσεται	χρόνος	ἀληθινὴν καὶ ἰδίαν οὖσαν. ~Βέλτιον
[47, 0]	κακὰ τοῖς ἀγαθοῖς. ἔπεισι δὲ	χρόνος	εἱμαρμένος, ἐν ᾧ τὸν Ἀρειμάνιον
[15, 0]	δ´ ἐρείκη κάλλιστον ἔρνος ὀλίγῳ	χρόνῳ	καὶ μέγιστον ἀναδραμοῦσα περιέπτυξε καὶ
[23, 0]	καὶ πολεμεῖν οὐ τῷ πολλῷ	χρόνῳ‘	(κατὰ Σιμωνίδην) μόνον, πολλοῖς δ´
[28, 0]	οὖν Σωτέλη καὶ Διονύσιον, οἳ	χρόνῳ	πολλῷ καὶ μόλις, οὐκ ἄνευ
[40, 0]	ἐνταυθοῖ συνερρυηκός. ὁ δ´ Ὧρος	χρόνῳ	τοῦ Τυφῶνος ἐπεκράτησε, τουτέστιν εὐκαιρίας
[72, 0]	ἐν ταῖς μάχαις ἐπιφαίνεσθαι θηρίων	χρυσᾶς	προτομὰς καὶ ἀργυρᾶς περιτιθεμένους· ἄλλοι
[30, 0]	μὴ φορεῖν ἐπὶ τῷ σώματι	χρυσία	μηδ´ ὄνῳ τροφὴν διδόναι. φαίνονται
[25, 0]	καὶ Πυθαγόρας καὶ Ξενοκράτης καὶ	Χρύσιππος	ἑπόμενοι τοῖς πάλαι θεολόγοις ἐρρωμενεστέρους
[23, 0]	γεγονότων ἐν δὲ Πάγχοντι γράμμασι	χρυσοῖς	ἀναγεγραμμένων, οἷς οὔτε βάρβαρος οὐδεὶς
[58, 0]	ἔλαιον ὕλην μύρου καλοῦμεν καὶ	χρυσὸν	ἀγάλματος, οὐκ ὄντα πάσης ἔρημα
[76, 0]	μηδ´ ἂν τὸν σύμπαντά τις	χρυσὸν	ὁμοῦ καὶ σμάραγδον εἰς ταὐτὸ
[39, 0]	στολισταὶ καὶ οἱ ἱερεῖς ἐκφέρουσι	χρυσοῦν	ἐντὸς ἔχουσαν κιβώτιον, εἰς ὃ
[71, 0]	Λαχάρης ἐξέδυσε, τὸν δ´ Ἀπόλλωνα	χρυσοῦς	βοστρύχους ἔχοντα Διονύσιος ἀπέκειρεν, ὁ
[1, 0]	χρώμενος. οὐ γὰρ ἀργύρῳ καὶ	χρυσῷ	μακάριον τὸ θεῖον οὐδὲ βρονταῖς
[79, 0]	τοίνυν ὁ ἀήρ, ᾧ πλεῖστα	χρώμεθα	καὶ σύνεσμεν, οὐκ ἀεὶ τὴν
[74, 0]	ἀσπίδα δ´ ὡς ἀγήρω καὶ	χρωμένην	κινήσεσιν ἀνοργάνοις μετ´ εὐπετείας καὶ
[1, 0]	μεταδίδωσιν, οἰκεῖα κεκτημένος ταῦτα καὶ	χρώμενος.	οὐ γὰρ ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ
[26, 0]	δ´ ἀπὸ τῶν δαιμόνων προσρήματι	χρωμένου	κοινῶς ἐπί τε χρηστῶν καὶ
[67, 0]	ὑποχείριον· ἀπὸ τούτων δὲ τοὺς	χρωμένους	αὐτοῖς καὶ δωρουμένους ἡμῖν καὶ
[34, 0]	οὐχ ἅρμασιν ἀλλὰ πλοίοις ὀχήμασι	χρωμένους	περιπολεῖν φασιν αἰνιττόμενοι τὴν ἀφ´
[7, 0]	τοὺς Ἰθακησίους ἀνθρώπους νησιώτας ἰχθύσι	χρωμένους	ποιοῦντι μήτε τοὺς Ὀδυσσέως ἑταίρους
[66, 0]	ἀναγκαίως ὑπ´ ἀνθρώπων δεομένων καὶ	χρωμένων	φύσεσι καὶ πράγμασιν ὀνόματα θεῶν
[32, 0]	καὶ κυβερνήτας οὐ προσαγορεύουσιν, ὅτι	χρῶνται	θαλάττῃ καὶ τὸν βίον ἀπὸ
[67, 0]	τιμαὶ καὶ προσηγορίαι, καὶ συμβόλοις	χρῶνται	καθιερωμένοις οἱ μὲν ἀμυδροῖς οἱ
[35, 0]	καὶ θύρσους φοροῦσι καὶ βοαῖς	χρῶνται	καὶ κινήσεσιν ὥσπερ οἱ κάτοχοι
[80, 0]	τινα γαργαλισμόν. τῷ δὲ κῦφι	χρῶνται	καὶ πόματι καὶ χρίματι· πινόμενον
[22, 0]	ῥᾴστῃ μὲν ἀποδράσει τοῦ λόγου	χρῶνται	καὶ τὸ δύσφημον οὐ φαύλως
[6, 0]	βασιλέως ἐφορῶντος· οἱ δ´ ἄλλοι	χρῶνται	μὲν ὀλίγῳ δέ. πολλὰς δ´
[77, 0]	καὶ ἄψαυστον, ταῖς δ´ Ἰσιακαῖς	χρῶνται	πολλάκις. ἐν χρήσει γὰρ τὰ
[30, 0]	δὲ καὶ Λυκοπολῖται σάλπιγξιν οὐ	χρῶνται	τὸ παράπαν ὡς ὄνῳ φθεγγομέναις
[15, 0]	κόμην παραπλέκουσαν αὐτῶν καὶ τῷ	χρωτὶ	θαυμαστὴν εὐωδίαν ἐπιπνέουσαν ἀφ´ ἑαυτῆς.
[15, 0]	τῶν τε τριχῶν τοῦ τε	χρωτὸς	ἀμβροσίαν πνέοντος· οὕτω δὲ μεταπεμφθεῖσαν
[53, 0]	διωθεῖται μοῖραν, ἀμφοῖν μὲν οὖσα	χώρα	καὶ ὕλη, ῥέπουσα δ´ ἀεὶ
[39, 0]	Νεῖλος ὑπονοστεῖ, γυμνοῦται δ´ ἡ	χώρα,	μηκυνομένης δὲ τῆς νυκτὸς αὔξεται
[12, 0]	Τυφῶνα μὴ καιρῷ μηδὲ κατὰ	χώραν,	ἀλλ´ ἀναρρήξαντα πληγῇ διὰ τῆς
[56, 0]	Ὥρου κόσμιον, ὡς καὶ Πλάτων	χώραν	γενέσεως καὶ δεξαμενήν, τὸ δὲ
[56, 0]	καὶ τιθήνην ἕδραν τε καὶ	χώραν	γενέσεως, τὸ δ´ ἐξ ἀμφοῖν
[35, 0]	παραθέσθαι, τὰ μὲν ἀπόρρητα κατὰ	χώραν	ἐῶμεν, ἃ δ´ ἐμφανῶς δρῶσι
[26, 0]	καθαρθέντες αὖθις τὴν κατὰ φύσιν	χώραν	καὶ τάξιν ἀπολάβωσι. ~τούτων δὲ
[10, 0]	τροφῆς μᾶλλον ὕλην ἢ γενέσεως	χώραν	παρασκευάζοντες. ~Ὅταν οὖν ἃ μυθολογοῦσιν
[57, 0]	ἀποδίδομεν· τὸ γὰρ Χάος δοκεῖ	χώραν	τινὰ καὶ τόπον τοῦ παντὸς
[66, 0]	ἥν τε Νεῖλος ἄρδει μόνην	χώραν	τοῖς ὀνόμασι τούτοις καταλαμβάνοντες μηδ´
[15, 0]	λάρνακος, ὡς πρὸς τὴν Βύβλου	χώραν	ὑπὸ τῆς θαλάσσης ἐκκυμανθεῖσαν αὐτὴν
[54, 0]	καὶ ταραχῶδες ἐνταῦθα τῆς ἄνω	χώρας	ἀπεληλαμένον καὶ μαχόμενον πρὸς τὸν
[75, 0]	δ´ ἂν ἡ θήλεια τῆς	χώρας	ἀποτέκῃ, τοῦτο Νείλου πέρας ἐπίσταται
[75, 0]	τρίαινα σύμβολόν ἐστι τῆς τρίτης	χώρας,	ἣν θάλαττα κατέχει μετὰ τὸν
[42, 0]	ἔχειν τοῖς περιεχομένοις ὑπ´ αὐτῶν	χωρίοις,	μέσος ὁ τῶν ἑπτακαίδεκα παρεμπίπτων
[45, 0]	κατ´ Εὐριπίδην οὐκ ἂν γένοιτο	χωρὶς	ἐσθλὰ καὶ κακά, ἀλλ´ ἔστι
[80, 0]	τῶν ἴσων ἰσάκις ἀριθμῶν τῷ	χωρίῳ	τὴν περίμετρον ἴσην ἀγαπᾶσθαι προσηκόντως,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/01/2006