Livre, chapitre
[41, 0]	σελήνῃ τὰ κρηναῖα καὶ λιμναῖα	νάματα	γλυκεῖαν ἀναπέμπειν καὶ μαλακὴν ἀναθυμίασιν.
[45, 0]	δυεῖν πίθων εἷς ταμίας ὥσπερ	νάματα	τὰ πράγματα καπηλικῶς διανέμων ἀνακεράννυσιν
[52, 0]	τροπὰς χειμερινὰς ἑπτάκις περὶ τὸν	ναὸν	τοῦ Ἡλίου περιφέρουσι, καὶ καλεῖται
[23, 0]	διαγράφων εἰς ὀνόματα στρατηγῶν καὶ	ναυάρχων	καὶ βασιλέων ὡς δὴ πάλαι
[20, 0]	σκυθρωπὸν ἐμφαινόμενον αἵ τε τῶν	ναῶν	διαθέσεις πῆ μὲν ἀνειμένων εἰς
[24, 0]	ὕβρεως‘ ἐδέξαντο θεῶν ἐπωνυμίας καὶ	ναῶν	ἱδρύσεις, βραχὺν ἤνθησεν ἡ δόξα
[40, 0]	ἔτι νῦν ἐπιφέροντι τῷ ποταμῷ	νέαν	ἰλὺν καὶ προάγοντι τὴν γῆν
[65, 0]	περὶ τροπὰς χειμερινὰς ἀτελῆ καὶ	νεαρὸν	ἐν τοῖς προανθοῦσι καὶ προβλαστάνουσι
[68, 0]	περὶ θεῶν ἐν ἀνθρώποις λόγου	νεαροῦ	καὶ ἀτελοῦς καὶ ἀδιαρθρώτου προστάτην
[35, 0]	βακχείας οὐδὲν ἀποδεῖ· καὶ γὰρ	νεβρίδας	περικαθάπτονται καὶ θύρσους φοροῦσι καὶ
[48, 0]	καλεῖ θεμερῶπιν‘ τὴν δὲ χείρονα	Νεῖκος	οὐλόμενον‘ καὶ Δῆριν αἱματόεσσαν‘ καὶ
[36, 0]	ἐμφράττειν. ~Οὐ μόνον δὲ τὸν	Νεῖλον,	ἀλλὰ πᾶν ὑγρὸν ἁπλῶς Ὀσίριδος
[64, 0]	Ὀσίριδι προσομοιοῦσι τὸν οὐ τὸν	Νεῖλον	αὔξειν οὔτε τῶν τεθνηκότων ἄρχειν
[39, 0]	ἐλαυνόντων καὶ κωλύσωσι τοὺς τὸν	Νεῖλον	αὔξοντας ὄμβρους καταρραγῆναι, κατέχων ὁ
[32, 0]	ἀέρος μεταβολήν, οὕτω παρ´ Αἰγυπτίοις	Νεῖλον	εἶναι τὸν Ὄσιριν Ἴσιδι συνόντα
[39, 0]	καὶ τότε κρατήσας παντάπασι τὸν	Νεῖλον	εἰς ἑαυτὸν ὑπ´ ἀσθενείας συσταλέντα
[66, 0]	μὴ ποιῶσιν Αἰγυπτίων ἰδίους μηδὲ	Νεῖλον	ἥν τε Νεῖλος ἄρδει μόνην
[39, 0]	τήν τε γεννῶσαν ὑγρότητα τὸν	Νεῖλον	καὶ αὔξουσαν, ἡ δὲ συνεργὸς
[38, 0]	πρῶτα συνερχομένοιο λέοντι. ὡς δὲ	Νεῖλον	Ὀσίριδος ἀπορροήν, οὕτως Ἴσιδος σῶμα
[33, 0]	τῶν ἱερέων οὐ μόνον τὸν	Νεῖλον	Ὄσιριν καλοῦσιν οὐδὲ Τυφῶνα τὴν
[5, 0]	οὕτως τίμιον Αἰγυπτίοις ὡς ὁ	Νεῖλος)	ἀλλὰ πιαίνειν δοκεῖ καὶ μάλιστα
[39, 0]	πενθούμενα τέσσαρα, πρῶτον μὲν ὁ	Νεῖλος	ἀπολείπων καὶ ὑπονοστῶν, δεύτερον δὲ
[66, 0]	ἰδίους μηδὲ Νεῖλον ἥν τε	Νεῖλος	ἄρδει μόνην χώραν τοῖς ὀνόμασι
[32, 0]	τὴν θάλασσαν, εἰς ἣν ὁ	Νεῖλος	ἐμπίπτων ἀφανίζεται καὶ διασπᾶται, πλὴν
[32, 0]	οὖν ἐκ τῶν νοτίων ὁ	Νεῖλος,	ἐν δὲ τοῖς βορείοις ὑπὸ
[40, 0]	τουτέστιν εὐκαιρίας ὀμβρίων γενομένης ὁ	Νεῖλος	ἐξώσας τὴν θάλασσαν ἀνέφηνε τὸ
[38, 0]	δ´ ὑπερβαλὼν καὶ πλεονάσας ὁ	Νεῖλος	ἐπέκεινα πλησιάσῃ τοῖς ἐσχατεύουσι, τοῦτο
[38, 0]	οὐ πᾶσαν, ἀλλ´ ἧς ὁ	Νεῖλος	ἐπιβαίνει σπερμαίνων καὶ μιγνύμενος· ἐκ
[38, 0]	ἱερῶν θυρώματα κοσμοῦσιν, ὅτι πλημμυρεῖ	Νεῖλος	ἠελίου τὰ πρῶτα συνερχομένοιο λέοντι.
[66, 0]	θεῶν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, οἷς	Νεῖλος	μὲν οὐκ ἔστιν οὐδὲ Βοῦτος
[39, 0]	ἐτησίων ἀπολειπόντων παντάπασιν ὁ μὲν	Νεῖλος	ὑπονοστεῖ, γυμνοῦται δ´ ἡ χώρα,
[5, 0]	φρέατος ἰδίου ποτίζειν, τοῦ δὲ	Νείλου	παντάπασιν ἀπείργειν, οὐ μιαρὸν ἡγούμενοι
[75, 0]	θήλεια τῆς χώρας ἀποτέκῃ, τοῦτο	Νείλου	πέρας ἐπίσταται τῆς αὐξήσεως γινόμενον.
[43, 0]	σελήνης ἔχειν τινὰ λόγον τοῦ	Νείλου	τὰς ἀναβάσεις. ἡ μὲν γὰρ
[7, 0]	φάγρου· δοκεῖ γὰρ ἐπιόντι τῷ	Νείλῳ	συνεπιφαίνεσθαι καὶ τὴν αὔξησιν ἀσμένοις
[5, 0]	καὶ μάλιστα πολυσαρκίαν ποιεῖν τὸ	Νειλῷον	ὕδωρ πινόμενον· οὐ βούλονται δὲ
[51, 0]	τροφῇ πέφυκε. λέγεται δὲ καὶ	νεκρῶν	ἀτάφων ὄμμασι γῆν ὑπερπετόμενος ἐπιβάλλειν·
[76, 0]	τὸ θεῖον, ἀλλ´ ἀτιμοτέραν ἔχει	νεκρῶν	μοῖραν, ὅσα μὴ μετέσχε μηδὲ
[15, 0]	οἱ δὲ Σάωσιν οἱ δὲ	Νεμανοῦν,	ὅπερ ἂν Ἕλληνες Ἀθηναΐδα προσείποιεν.
[54, 0]	ἑαυτὸν ἀμιγὴς καὶ ἀπαθής, ἀλλὰ	νενοθευμένος	τῇ ὕλῃ διὰ τὸ σωματικόν.
[69, 0]	θυσίαις, εἰ μήτε παραλείπειν τὰ	νενομισμένα	καλῶς ἔχει μήτε φύρειν τὰς
[11, 0]	καὶ διαφυλάττουσα τῶν ἱερῶν τὰ	νενομισμένα,	τοῦ δ´ ἀληθῆ δόξαν ἔχειν
[50, 0]	δεδεμένον. ἐν δ´ Ἀπόλλωνος πόλει	νενομισμένον	ἐστὶ κροκοδείλου φαγεῖν πάντως ἕκαστον·
[11, 0]	ἐκ λωτοῦ νομίζουσι βρέφος ἀνίσχειν	νεογιλόν,	ἀλλ´ οὕτως ἀνατολὴν ἡλίου γράφουσι,
[57, 0]	παθῶν μεταβολαῖς καὶ περιόδοις ἀεὶ	νέος	καὶ μηδέποτε φθαρησόμενος διαμένειν. ~Χρηστέον
[24, 0]	ὥς φησιν ὁ Πλάτων ἅμα	νεότητι	καὶ ἀνοίᾳ φλεγόμενοι τὴν ψυχὴν
[71, 0]	καὶ δοτῆρσι θεοῖς ἑτέρους πάλιν	νέους	ποιεῖν καὶ ἀναφύειν ἀντὶ τῶν
[55, 0]	μυθολογοῦσιν ἐξελόντα τοῦ Τυφῶνος τὰ	νεῦρα	χορδαῖς χρήσασθαι, διδάσκοντες ὡς τὸ
[40, 0]	Ὧρον ἀναθυμιάσεσι καὶ ὁμίχλαις καὶ	νέφεσι	ῥωννύμενον ἐκρατήθη μέν, οὐκ ἀνῃρέθη
[33, 0]	καὶ γῆν καὶ ἱμάτια καὶ	νέφη	μελαίνει μιγνύμενον, καὶ τῶν νέων
[39, 0]	αὗται τῶν ἐτησίων ἐπικρατήσωσι τὰ	νέφη	πρὸς τὴν Αἰθιοπίαν ἐλαυνόντων καὶ
[14, 0]	στέφανον, ὃν ἐκεῖνος παρὰ τῇ	Νέφθυι	κατέλιπε, τὸ παιδίον ζητεῖν (ἐκθεῖναι
[59, 0]	γενέσεσι. διὸ τὸν Τυφῶνα τῇ	Νέφθυι	συνοικεῖν φησιν ὁ μῦθος, τὸν
[38, 0]	καὶ τὸν αὐχμὸν ἀναθυμιάσεις τιθηνεῖται.	Νέφθυν	δὲ καλοῦσι τῆς γῆς τὰ
[12, 0]	Κρόνου τὸν Τυφῶνα καὶ τὴν	Νέφθυν.	διὸ καὶ τὴν τρίτην τῶν
[12, 0]	πανύγροις γενέσθαι, τῇ δὲ πέμπτῃ	Νέφθυν,	ἣν καὶ Τελευτὴν καὶ Ἀφροδίτην,
[12, 0]	γήμασθαι δὲ τῷ Τυφῶνι τὴν	Νέφθυν,	Ἶσιν δὲ καὶ Ὄσιριν ἐρῶντας
[59, 0]	ἔσχατα μέρη τῆς ὕλης, ἃ	Νέφθυν	καὶ Τελευτὴν καλοῦσιν, ἡ φθαρτικὴ
[38, 0]	διὸ καὶ Τελευτὴν ἐπονομάζουσι τὴν	Νέφθυν	καὶ Τυφῶνι δὲ συνοικεῖν λέγουσιν.
[38, 0]	ἐσχατεύουσι, τοῦτο μῖξιν Ὀσίριδος πρὸς	Νέφθυν	καλοῦσιν ὑπὸ τῶν ἀναβλαστανόντων φυτῶν
[38, 0]	διαδοχαῖς τῶν βασιλέων ἀναγράφουσι τὴν	Νέφθυν	Τυφῶνι γημαμένην πρώτην γενέσθαι στεῖραν·
[63, 0]	πῆ μὲν Ἴσιδος πῆ δὲ	Νέφθυος	πρόσωπον, αἰνιττόμενοι τοῖς μὲν προσώποις
[44, 0]	Τυφῶνα ἡ Ἶσις. γεννώσης τῆς	Νέφθυος	τὸν Ἄνουβιν Ἶσις ὑποβάλλεται· Νέφθυς
[44, 0]	Νέφθυος τὸν Ἄνουβιν Ἶσις ὑποβάλλεται·	Νέφθυς	γάρ ἐστι τὸ ὑπὸ γῆν
[38, 0]	γνησίως τὸν Ὧρον, ἡ δὲ	Νέφθυς	σκότιον τὸν Ἄνουβιν. ἐν μέντοι
[20, 0]	λέγουσι ποικιλλομένην τῇ πρὸς τὸ	νέφος	ἀναχωρήσει τῆς ὄψεως, οὕτως ὁ
[2, 0]	ζήτησιν, ἁγνείας τε πάσης καὶ	νεωκορίας	ἔργον ὁσιώτερον, οὐχ ἥκιστα δὲ
[33, 0]	νέφη μελαίνει μιγνύμενον, καὶ τῶν	νέων	ὑγρότης ἐνοῦσα παρέχει τὰς τρίχας
[22, 0]	καλοῦσιν Ἕλληνες Ἀργώ, τῆς Ὀσίριδος	νεὼς	εἴδωλον ἐπὶ τιμῇ κατηστερισμένον οὐ
[13, 0]	Τυφῶνα δ´ ἀπόντος μὲν οὐθὲν	νεωτερίζειν	διὰ τὸ τὴν Ἶσιν εὖ
[72, 0]	κούφους καὶ πρὸς μεταβολὴν καὶ	νεωτερισμὸν	ὀξυρρόπους ὄντας, ἄμαχον δὲ καὶ
[16, 0]	τῶν παίδων τοῦ βασιλέως τὸν	νεώτερον	ἐκθανεῖν· τὸν δὲ πρεσβύτερον μεθ´
[8, 0]	οὐ πάντες ἀποδέχονται, παράκουσμα τῶν	νεωτέρων	ὥσπερ ἄλλα πολλὰ νομίζοντες. Ἀλλὰ
[10, 0]	τῶν ἱερῶν ἱδρυμένοις καὶ δρωμένοις	νὴ	Δία καὶ γραφομένοις. τὸν γὰρ
[36, 0]	τρὶς τόσσοι ἀπείρονες‘ εἰ μὴ	νὴ	Δία κυρίως ἐμφαίνεται τὸ τριπλάσιον
[66, 0]	καὶ ἄγκυραν ἡγουμένων κυβερνήτην καὶ	νήματα	καὶ κρόκας ὑφάντην καὶ σπονδεῖον
[68, 0]	Ἁρποκράτην οὔτε θεὸν ἀτελῆ καὶ	νήπιον	οὔτε χεδρόπων τινὰ νομιστέον, ἀλλὰ
[7, 0]	ἁβροβίους μήτε τοὺς Ἰθακησίους ἀνθρώπους	νησιώτας	ἰχθύσι χρωμένους ποιοῦντι μήτε τοὺς
[26, 0]	πληγάς τινας ἢ κοπετοὺς ἢ	νηστείας	ἢ δυσφημίας ἢ αἰσχρολογίαν ἔχουσιν,
[69, 0]	τοῖς Ἰσείοις. καὶ γὰρ Ἀθήνησι	νηστεύουσιν	αἱ γυναῖκες ἐν Θεσμοφορίοις χαμαὶ
[54, 0]	τὸ σωματικόν. περιγίνεται δὲ καὶ	νικᾷ	τοῦ Ἑρμοῦ, τουτέστι τοῦ λόγου,
[12, 0]	καὶ Ἀφροδίτην, ἔνιοι δὲ καὶ	Νίκην	ὀνομάζουσιν. εἶναι δὲ τὸν μὲν
[20, 0]	Ὀσίριδος. τὴν δὲ πρὸς Φιλαῖς	νιστιτάνην	ἄλλως μὲν ἄβατον ἅπασι καὶ
[20, 0]	ἀφθάρτου φύσεως, καθ´ ἣν μάλιστα	νοεῖται	τὸ θεῖον, ὡς ἀληθῶς πραχθέντα
[63, 0]	δ´ ἀνθρωπομόρφῳ τοῦ αἰλούρου τὸ	νοερὸν	καὶ λογικὸν ἐμφαίνεται τῶν περὶ
[66, 0]	ἐπιφέροντες. ταῦτα μὲν γὰρ αὐτὰ	νοῆσαι	θεοὺς οὐκ ἔστιν, ~οὐ γὰρ
[78, 0]	πλὴν ὅσον ὀνείρατος ἀμαυροῦ θιγεῖν	νοήσει	διὰ φιλοσοφίας· ὅταν δ´ ἀπολυθεῖσαι
[60, 0]	ἰσίαν‘ καλοῦντας· οὕτω καὶ τὴν	νόησιν	καὶ τὴν φρόνησιν, ὡς νοῦ
[67, 0]	τρανοτέροις, ἐπὶ τὰ θεῖα τὴν	νόησιν	ὁδηγοῦντες οὐκ ἀκινδύνως· ἔνιοι γὰρ
[77, 0]	νοητοῦ καὶ εἰλικρινοῦς καὶ ἁπλοῦ	νόησις	ὥσπερ ἀστραπὴ διαλάμψασα τῆς ψυχῆς
[51, 0]	τἀγαθοῦ δυνάμεως {ὡς} ὁρατὸν οὐσίας	νοητῆς	ἡγούμενοι. διὸ καὶ καταφρονεῖν ἄξιόν
[54, 0]	καὶ δεικνύοντος, ὅτι πρὸς τὸ	νοητὸν	ἡ φύσις μετασχηματιζομένη τὸν κόσμον
[54, 0]	πάλιν. τὸ γὰρ ὂν καὶ	νοητὸν	καὶ ἀγαθὸν φθορᾶς καὶ μεταβολῆς
[56, 0]	μὲν οὖν Πλάτων τὸ μὲν	νοητὸν	καὶ ἰδέαν καὶ παράδειγμα καὶ
[77, 0]	καὶ ἀμιγὲς τὸ πρῶτον καὶ	νοητόν.	ὅθεν ἅπαξ ταύτην ἀναλαβόντες ἀποτίθενται
[2, 0]	τοῦ πρώτου καὶ κυρίου καὶ	νοητοῦ	{γνῶσις{ ὃν ἡ θεὸς παρακαλεῖ
[77, 0]	ἀμειβομένων δίδωσιν· ἡ δὲ τοῦ	νοητοῦ	καὶ εἰλικρινοῦς καὶ ἁπλοῦ νόησις
[56, 0]	φύσις ἐκ τριῶν ἐστι, τοῦ	νοητοῦ	καὶ τῆς ὕλης καὶ τοῦ
[54, 0]	ὃν ἡ Ἶσις εἰκόνα τοῦ	νοητοῦ	κόσμον αἰσθητὸν ὄντα γεννᾷ· διὸ
[58, 0]	τόπον εἰδῶν ἀπεφήναντο καὶ τῶν	νοητῶν	οἷον ἐκμαγεῖον. ἔνιοι δὲ καὶ
[19, 0]	δὲ Τυφῶνος δίκην τῷ Ὥρῳ	νοθείας	λαχόντος βοηθήσαντος {δὲ} τοῦ Ἑρμοῦ
[54, 0]	διὸ καὶ δίκην φεύγειν λέγεται	νοθείας	ὑπὸ Τυφῶνος, ὡς οὐκ ὢν
[13, 0]	μισητὸν ἔτι νῦν καὶ κατάπτυστον	νομίζειν	Αἰγυπτίους. ταῦτα δὲ πραχθῆναι λέγουσιν
[70, 0]	εἰ δὲ θρηνοῦσι, θεοὺς μὴ	νομίζειν,	ἀλλ´ ὅτι γελοῖον ἅμα θρηνοῦντας
[76, 0]	δεῖ τοῦ πάντα κοσμοῦντος θεοῦ	νομίζειν	καὶ ὅλως ἀξιοῦν γε μηδὲν
[64, 0]	Ὄσιριν ἢ Ἶσιν ὀρθῶς ἔχει	νομίζειν	οὐδὲ πῦρ Τυφῶνα πάλιν οὐδ´
[29, 0]	ἡμᾶς, ὡς ἔμμορφον εἰκόνα χρὴ	νομίζειν	τῆς Ὀσίριδος ψυχῆς τὸν Ἆπιν.
[23, 0]	ἀθεότητα κατασκεδάννυσι τῆς οἰκουμένης, τοὺς	νομιζομένους	θεοὺς πάντας ὁμαλῶς διαγράφων εἰς
[21, 0]	κατοικοῦντας, ὡς θνητὸν θεὸν οὐδένα	νομίζοντας,	ἀλλ´ ὃν καλοῦσιν αὐτοὶ Κνήφ,
[8, 0]	τῶν νεωτέρων ὥσπερ ἄλλα πολλὰ	νομίζοντες.	Ἀλλὰ τρυφήν γε καὶ πολυτέλειαν
[70, 0]	οὐ προσαγορεύοντες μόνον ἀλλὰ καὶ	νομίζοντες	ἀτόπων καὶ παρανόμων καὶ τεταραγμένων
[3, 0]	δὲ γραμματικῆς καὶ μουσικῆς εὑρετὴν	νομίζοντες.	διὸ καὶ τῶν ἐν Ἑρμοῦ
[31, 0]	δὲ πυρρόχρουν γεγονέναι τὸν Τυφῶνα	νομίζοντες	καὶ τῶν βοῶν τοὺς πυρροὺς
[12, 0]	τὴν τρίτην τῶν ἐπαγομένων ἀποφράδα	νομίζοντες	οἱ βασιλεῖς οὐκ ἐχρημάτιζον οὐδ´
[61, 0]	τὰ δὲ μικτὰ καὶ ποικίλα	νομίζοντες.	οὐ δεῖ δὲ θαυμάζειν τῶν
[33, 0]	γεγονέναι τῷ σώματι καὶ πάρωχρον	νομίζοντες	οὐ πάνυ προθύμως ἐντυγχάνουσιν οὐδ´
[25, 0]	ἀνθρώπων, ἀλλὰ δαιμόνων μεγάλων εἶναι	νομίζοντες,	οὓς καὶ Πλάτων καὶ Πυθαγόρας
[33, 0]	αἰτίαν γενέσεως καὶ σπέρματος οὐσίαν	νομίζοντες,	Τυφῶνα δὲ πᾶν τὸ αὐχμηρὸν
[9, 0]	ἀπεκάλυψεν. ἔτι δὲ τῶν πολλῶν	νομιζόντων	ἴδιον παρ´ Αἰγυπτίοις ὄνομα τοῦ
[11, 0]	οὐδὲ τὸν Ἥλιον ἐκ λωτοῦ	νομίζουσι	βρέφος ἀνίσχειν νεογιλόν, ἀλλ´ οὕτως
[46, 0]	τοῦτο τοῖς πλείστοις καὶ σοφωτάτοις·	νομίζουσι	γὰρ οἱ μὲν θεοὺς εἶναι
[35, 0]	αὐτοῖς παρὰ τὸ χρηστήριον ἀποκεῖσθαι	νομίζουσι,	καὶ θύουσιν οἱ ὅσιοι θυσίαν
[74, 0]	μὲν γὰρ γαλῆν ἔτι πολλοὶ	νομίζουσι	καὶ λέγουσι κατὰ τὸ οὖς
[55, 0]	πολλάκις τὸ λαμπρόν, ὡς Αἰγύπτιοι	νομίζουσι	καὶ λέγουσιν, ὅτι τοῦ Ὥρου
[77, 0]	ἐν τελετῇ τέλος ἔχειν φιλοσοφίας	νομίζουσι.	~Καὶ τοῦθ´ ὅπερ οἱ νῦν
[33, 0]	δὲ καὶ τοῦ Ἄπιδος πατέρα	νομίζουσι)	μέλας ἐστὶ καὶ δευτέρας ἔχει
[70, 0]	ἠξίωσε τοὺς Αἰγυπτίους, εἰ θεοὺς	νομίζουσι,	μὴ θρηνεῖν, εἰ δὲ θρηνοῦσι,
[46, 0]	ῥίπτουσι. καὶ γὰρ τῶν φυτῶν	νομίζουσι	τὰ μὲν τοῦ ἀγαθοῦ θεοῦ,
[39, 0]	καὶ ὕδατος τοὺς θεοὺς τούτους	νομίζουσι.	~Τῆς δ´ Ἴσιδος πάλιν ἀναλαμβανούσης
[44, 0]	ὃ τὴν σελήνην ὀλισθάνουσαν ἐκλείπειν	νομίζουσι,	Τυφῶνα καλοῦντες· ~ὅθεν οὐκ ἀπέοικεν
[48, 0]	ἀκίνητον ἐξ αὑτῆς, ὥσπερ ἔνιοι	νομίζουσιν,	ἀλλ´ ἀνακειμένην ἀμφοῖν ἐκείναις, ἐφιεμένην
[8, 0]	οὐδ´ ὑπὸ δεισιδαιμονίας, ὥσπερ ἔνιοι	νομίζουσιν,	ἐγκατεστοιχειοῦτο ταῖς ἱερουργίαις, ἀλλὰ τὰ
[9, 0]	Ἀθηνᾶς, {ὃ} ἣν καὶ Ἶσιν	νομίζουσιν,	ἕδος ἐπιγραφὴν εἶχε τοιαύτην ἐγώ
[39, 0]	γὰρ Ἴσιδος εἰκόνα καὶ γῆς	νομίζουσιν)	ἐπὶ τέσσαρας ἡμέρας ἀπὸ τῆς
[61, 0]	ἄστρον, ὅπερ ἴδιον τῆς Ἴσιδος	νομίζουσιν.	ἥκιστα μὲν οὖν δεῖ φιλοτιμεῖσθαι
[71, 0]	γε τούτοις λέγουσιν ὀρθῶς καὶ	νομίζουσιν	ἱερὸν Ἀφροδίτης ζῷον εἶναι τὴν
[72, 0]	ἐπεὶ καὶ λύκος, ὃν θεὸν	νομίζουσιν·	οἱ δ´ Ὀξυρυγχῖται καθ´ ἡμᾶς
[22, 0]	τὸν δ´ Ἴσιδος ἱερὸν {Αἰγύπτιοι}	νομίζουσιν.	~ὀκνῶ δέ, μὴ τοῦτ´ ᾖ
[38, 0]	Ἴσιδος σῶμα γῆν λέγουσι καὶ	νομίζουσιν	οὐ πᾶσαν, ἀλλ´ ἧς ὁ
[5, 0]	διὰ τὸν κροκόδειλον, ὡς ἔνιοι	νομίζουσιν	(οὐδὲν γὰρ οὕτως τίμιον Αἰγυπτίοις
[38, 0]	τ´ ἄστρων τὸν σείριον Ὀσίριδος	νομίζουσιν	ὑδραγωγὸν ὄντα καὶ τὸν λέοντα
[9, 0]	ὃν τῷ παντὶ τὸν αὐτὸν	νομίζουσιν,	ὡς ἀφανῆ καὶ κεκρυμμένον ὄντα
[58, 0]	οὐχ ὑπεναντίαν, ἀλλ´ ὥσπερ ἄνδρα	νόμιμον	καὶ δίκαιον ἐρᾶν, ἂν δικαίως
[75, 0]	καθαιρομένην ὑφ´ ἑαυτῆς, οἱ δὲ	νομιμώτατοι	τῶν ἱερέων καθάρσιον ὕδωρ ἁγνιζόμενοι
[68, 0]	καὶ νήπιον οὔτε χεδρόπων τινὰ	νομιστέον,	ἀλλὰ τοῦ περὶ θεῶν ἐν
[45, 0]	αὕτη κάτεισιν ἐκ θεολόγων καὶ	νομοθετῶν	εἴς τε ποιητὰς καὶ φιλοσόφους
[68, 0]	οὕτως ἡμεῖς ἃ καλῶς οἱ	νόμοι	περὶ τὰς θυσίας καὶ τὰς
[48, 0]	δὲ θάτερον· ἐν δὲ τοῖς	Νόμοις	ἤδη πρεσβύτερος ὢν οὐ δι´
[35, 0]	μάρτυς εἶναι λέγων δενδρέων δὲ	νομὸν	Διόνυσος πολυγαθὴς αὐξάνοι, ἁγνὸν φέγγος
[74, 0]	ἐπιφανέντες ἐξώλεσαν ἅπαντας (διὸ καὶ	νόμον	ἔθεντο φεύγειν ὅστις ἂν ἀποκτείνῃ
[67, 0]	τεταγμένων ἕτεραι παρ´ ἑτέροις κατὰ	νόμους	γεγόνασι τιμαὶ καὶ προσηγορίαι, καὶ
[13, 0]	ἀπαλλάξαι καρπούς τε δείξαντα καὶ	νόμους	θέμενον αὐτοῖς καὶ θεοὺς διδάξαντα
[3, 0]	περὶ τοὺς θεοὺς τούτους, ὅταν	νόμῳ	παραλάβῃ, λόγῳ ζητῶν καὶ φιλοσοφῶν
[73, 0]	χαλεπὸς αὐχμὸς ἐπάγων ὑπερβαλλόντως ἢ	νόσους	ὀλεθρίους ἢ συμφορὰς ἄλλας παραλόγους
[79, 0]	λέγουσι πῦρ κελεύοντα παρακαίειν τοῖς	νοσοῦσιν·	ὤνησε γὰρ οὐκ ὀλίγους. Ἀριστοτέλης
[75, 0]	πέπωκεν· οὐ πίνει γὰρ ἢ	νοσῶδες	ἢ πεφαρμαγμένον οὐδὲ πρόσεισι. τῇ
[49, 0]	δὲ σωματικοῦ τὸ ἐπίκηρον καὶ	νοσῶδες	καὶ ταρακτικὸν ἀωρίαις καὶ δυσκρασίαις
[33, 0]	καὶ φυτοῖς πολέμιον καὶ ζῴοις	νοσῶδες.	ὁ δ´ ἐν Ἡλίου πόλει
[7, 0]	ἀλλ´ οἷον περίττωμα διεφθορὸς καὶ	νοσῶδες.	~Οὐδὲν γὰρ ἄλογον οὐδὲ μυθῶδες
[79, 0]	σώμασιν οὔτε ψυχαῖς ὑπούλοις καὶ	νοσώδεσι	θεραπεύειν τὸ καθαρὸν καὶ ἀβλαβὲς
[33, 0]	ἐστι καὶ ὑγρὰ καὶ τοῖς	νοτίοις	μέρεσι τῆς οἰκουμένης, ὥσπερ ἡ
[36, 0]	καὶ θρύῳ βασιλέα καὶ τὸ	νότιον	κλίμα τοῦ κόσμου γράφουσι, καὶ
[39, 0]	αὐτοῦ βασιλὶς Αἰθιόπων αἰνίττεται πνοὰς	νοτίους	ἐξ Αἰθιοπίας· ὅταν γὰρ αὗται
[67, 0]	οὐδὲ βαρβάρους καὶ Ἕλληνας οὐδὲ	νοτίους	καὶ βορείους· ἀλλ´ ὥσπερ ἥλιος
[39, 0]	βόρεια πνεύματα κατασβεννύμενα κομιδῇ τῶν	νοτίων	ἐπικρατούντων, τρίτον δὲ τὸ τὴν
[32, 0]	ἀριστερά· φερόμενος οὖν ἐκ τῶν	νοτίων	ὁ Νεῖλος, ἐν δὲ τοῖς
[32, 0]	βορρᾶν δεξιά, τὰ δὲ πρὸς	νότον	ἀριστερά· φερόμενος οὖν ἐκ τῶν
[1, 0]	ὁ θεὸς ὧν δέονται δίδωσιν,	νοῦ	δὲ καὶ φρονήσεως μεταδίδωσιν, οἰκεῖα
[60, 0]	νόησιν καὶ τὴν φρόνησιν, ὡς	νοῦ	φορὰν καὶ κίνησιν οὖσαν ἱεμένου
[43, 0]	τοῖς σκιεροῖς. ἔτι δὲ τῇ	νουμηνίᾳ	τοῦ Φαμενὼθ μηνὸς ἑορτὴν ἄγουσιν
[42, 0]	αἷς φθίνει μετὰ πανσέληνον ἄχρι	νουμηνίας	τὸ ἄστρον. ἡμέραν δέ, ἐν
[58, 0]	καὶ ῥυθμίζειν παρέχομεν, τόν τε	νοῦν	ἔνιοι τόπον εἰδῶν ἀπεφήναντο καὶ
[1, 0]	ὦ Κλέα, δεῖ τἀγαθὰ τοὺς	νοῦν	ἔχοντας αἰτεῖσθαι παρὰ τῶν θεῶν,
[48, 0]	ἀρχὰς γενέσεως ὑποκειμένας· Ἀναξαγόρας δὲ	νοῦν	καὶ ἄπειρον, Ἀριστοτέλης δὲ τὸ
[62, 0]	καθ´ ἑαυτὸν ὁ τοῦ θεοῦ	νοῦς	καὶ λόγος ἐν τῷ ἀοράτῳ
[49, 0]	ἐν μὲν οὖν τῇ ψυχῇ	νοῦς	καὶ λόγος ὁ τῶν ἀρίστων
[26, 0]	δαίμονι ἶσος, καί δαιμονίη, τί	νύ	σε Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες
[77, 0]	καὶ δεχομένην, φῶς σκότος, ἡμέραν	νύκτα,	πῦρ ὕδωρ, ζωὴν θάνατον, ἀρχὴν
[35, 0]	δὲ καὶ τὰ Τιτανικὰ καὶ	Νυκτέλια	τοῖς λεγομένοις Ὀσίριδος διασπασμοῖς καὶ
[80, 0]	ἐρήμης δι´ αἰθέρος‘ ὁ δὲ	νυκτερινὸς	ἀὴρ κρᾶμα καὶ σύμμιγμα πολλῶν
[80, 0]	τὸ κῦφι συντιθέντων ἔστιν ἃ	νυκτὶ	χαίρει μᾶλλον, ὥσπερ ὅσα πνεύμασι
[39, 0]	ἡ χώρα, μηκυνομένης δὲ τῆς	νυκτὸς	αὔξεται τὸ σκότος, ἡ δὲ
[12, 0]	ἐχρημάτιζον οὐδ´ ἐθεράπευον αὑτοὺς μέχρι	νυκτός.	γήμασθαι δὲ τῷ Τυφῶνι τὴν
[39, 0]	τῇ δ´ ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα	νυκτὸς	ἐπὶ θάλασσαν κατίασι, καὶ τὴν
[39, 0]	τὴν ἡμέραν ἐλάττονα γίνεσθαι τῆς	νυκτός,	ἐπὶ πᾶσι δ´ ἡ τῆς
[80, 0]	καὶ παντοδαπὰ ταῖς ποιότησιν ἀρχομένης	νυκτὸς	ἐπιθυμιῶσι.
[44, 0]	ὁ κύων χρῆται τῇ ὄψει	νυκτός	τε καὶ ἡμέρας ὁμοίως. καὶ
[63, 0]	σελήνην διὰ τὸ ποικίλον καὶ	νυκτουργὸν	καὶ γόνιμον τοῦ θηρίου. λέγεται
[16, 0]	τὸ στόμα τοῦ παιδίου διδοῦσαν,	νύκτωρ	δὲ περικαίειν τὰ θνητὰ τοῦ
[18, 0]	ἀγγεῖον ἐκποδὼν ἀποθεμένης Τυφῶνα κυνηγετοῦντα	νύκτωρ	πρὸς τὴν σελήνην ἐντυχεῖν αὐτῷ
[79, 0]	ἔχει διάθεσιν καὶ κρᾶσιν, ἀλλὰ	νύκτωρ	πυκνοῦται καὶ πιέζει τὸ σῶμα
[72, 0]	πρὸς ἀλλήλους. μόνοι γὰρ ἔτι	νῦν	Αἰγυπτίων Λυκοπολῖται πρόβατον ἐσθίουσιν, ἐπεὶ
[55, 0]	τοῦ Ὥρου νῦν μὲν ἐπάταξε	νῦν	δ´ ἐξελὼν κατέπιεν ὁ Τυφὼν
[29, 0]	ὀνομάτων ἕν ἐστιν, ὕστερον ἐπισκεψόμεθα·	νῦν	δὲ τὰ λοιπὰ τῆς ἐν
[31, 0]	εἰς τὸν ποταμὸν ἐρρίπτουν πάλαι,	νῦν	δὲ τοῖς ξένοις ἀποδίδονται· τὸν
[14, 0]	ὄχλων ταραχὰς καὶ πτοήσεις ἔτι	νῦν	διὰ τοῦτο πανικὰς προσαγορεύεσθαι· τὴν
[19, 0]	περὶ τὸν Ὧρον κατεκόπη, καὶ	νῦν	διὰ τοῦτο σχοινίον τι προβάλλοντες
[18, 0]	καθιερῶσαι τὸν φαλλόν, ᾧ καὶ	νῦν	ἑορτάζειν τοὺς Αἰγυπτίους. ~Ἔπειτα τῷ
[12, 0]	ἑξήκοντα καὶ τριακοσίαις ἐπαγαγεῖν, ἃς	νῦν	ἐπαγομένας Αἰγύπτιοι καλοῦσι καὶ τῶν
[40, 0]	τὴν αἴσθησιν· ὁρῶμεν γὰρ ἔτι	νῦν	ἐπιφέροντι τῷ ποταμῷ νέαν ἰλὺν
[16, 0]	καταχεαμένην ἐγχειρίσαι τοῖς βασιλεῦσι καὶ	νῦν	ἔτι σέβεσθαι Βυβλίους τὸ ξύλον
[78, 0]	νομίζουσι. ~Καὶ τοῦθ´ ὅπερ οἱ	νῦν	ἱερεῖς ἀφοσιούμενοι καὶ παρακαλυπτόμενοι μετ´
[13, 0]	ὃ διὰ τοῦτο μισητὸν ἔτι	νῦν	καὶ κατάπτυστον νομίζειν Αἰγυπτίους. ταῦτα
[40, 0]	καὶ τοῖς ὄρεσιν εὑρίσκεται μέχρι	νῦν	κογχύλια {ἔχειν} πᾶσαι δὲ πηγαὶ
[55, 0]	καὶ λέγουσιν, ὅτι τοῦ Ὥρου	νῦν	μὲν ἐπάταξε νῦν δ´ ἐξελὼν
[40, 0]	ᾔδει δρόμον ἡμέρας ἀπέχουσαν Αἰγύπτου,	νῦν	μέρος οὖσαν αὐτῆς, οὐκ αὐτὴν
[14, 0]	ἀναλαβεῖν, ὅπου τῇ πόλει μέχρι	νῦν	ὄνομα Κοπτώ. ἕτεροι δὲ τοὔνομα
[11, 0]	ἐκάλεσαν μάχαιραν‘ καὶ καλοῦσι μέχρι	νῦν	οὕτως ἐν τῷ καταλόγῳ τῶν
[61, 0]	ἐκ τῆς Ἑλλάδος συνεκπεσόντα μέχρι	νῦν	παραμένει καὶ ξενιτεύει παρ´ ἑτέροις,
[24, 0]	ἐν Αἰγύπτῳ· Φρύγες δὲ μέχρι	νῦν	τὰ λαμπρὰ καὶ θαυμαστὰ τῶν
[24, 0]	καπνοῖο δίκην ἀρθέντες ἀπέπταν‘ καὶ	νῦν	ὥσπερ ἀγώγιμοι δραπέται τῶν ἱερῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/01/2006