>

Livre, Chap.
[110, 0]	τε τέκνα χἄτερ´ αὖ κτᾶται	νέα,	αὐτός τε θνῄσκει· καὶ τάδ´
[109, 0]	λυπῇ. Εἶναι δ´ ὃν ἐσήμηνε	νεανίσκον	(ἑπόμενον αὐτῷ, ἐμφερῆ τε τῷ
[119, 0]	φίλτατε, σφόδρ´ ἦν ἐπιτεταγμένος ὁ	νεανίσκος	Ἀπόλλωνι (καὶ Μοίραις, καὶ σὲ
[122, 0]	τε καὶ τὴν μητέρα τοῦ	νεανίσκου	καὶ τοὺς συγγενεῖς καὶ φίλους
[101, 0]	σου προώρου μεταλλαγῆς τοῦ βίου,	νεανίσκου	κοσμίου πάνυ καὶ σώφρονος ~καὶ
[108, 0]	Κλέοβιν καὶ Βίτωνα τοὺς Ἀργείους	νεανίσκους	διηγήσομαι. Φασὶ γὰρ τῆς μητρὸς
[118, 0]	εἰπὼν οὕτως· Τῶν γὰρ υἱέων	νεηνιέων	ἐόντων καὶ καλῶν, ἐν ὀκτὼ
[109, 0]	Ἄλγος γὰρ ὄντως οὐδὲν ἅπτεται	νεκροῦ.	Τὸ γὰρ μὴ γενέσθαι τῷ
[112, 0]	παρὸν τὸ Πένθος, ἤδη δὲ	νενεμημένων	ἦλθεν ὕστερον. Τὸν οὖν Δία,
[105, 0]	καιρόν, πρώτου μὲν ὅτι τεθρίππῳ	νενίκηκεν	Ὀλύμπια, δευτέρου δ´ ὅτι Παρμενίων
[115, 0]	ἀλλὰ τὸν ἄπειρον αἰῶνα διατελεῖ	νενομισμένα.	Πρὸς δὲ δὴ τούτοις τὸ
[113, 0]	τετυχηκέναι τῶν ἐν τῷ βίῳ	νενομισμένων	ἀγαθῶν, οἷον γάμου παιδείας τελειότητος
[110, 0]	θάνατος μόνον τῶν ἄλλων τῶν	νενομισμένων	κακῶν παρὸν μὲν οὐδένα πώποτ´
[111, 0]	γὰρ εὔδαιμον καὶ θεοφιλὲς εἶναι	νενόμισται.	Διὰ τοῦτο γοῦν τοὺς ὑπεροχωτάτους
[119, 0]	ταῖς ἀρεταῖς διενεγκόντες ὡς θεοφιλεῖς	νέοι	μετέστησαν πρὸς τὸ χρεὼν καὶ
[110, 0]	γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι	νέοις.	(Ἡ δὲ Μερόπη λόγους ἀνδρώδεις
[106, 0]	ἐγρηγορὸς καὶ τὸ καθεῦδον καὶ	νέον	καὶ γηραιόν· τάδε γὰρ μεταπεσόντα
[111, 0]	τοιαύτας ἐκφωνήσεις Ἀλλ´ οὐκ ἔδει	νέον	ὄντα ἀναρπαγῆναι. Τίς γὰρ ἂν
[119, 0]	Ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἀποθνῄσκει	νέος.	Ἀλλ´ ἴσως ὑποτυχὼν ἂν φαίης,
[115, 0]	(Οὐ χρὴ οὖν τοὺς ἀποθνῄσκοντας	νέους	θρηνεῖν ὅτι τῶν ἐν τῷ
[110, 0]	Εἰ μὲν γὰρ οἰκεῖ, φησί,	νερτέρας	ὑπὸ χθονός ἐν τοῖσιν οὐκέτ´
[110, 0]	ἄν· Εἰ μὲν γὰρ οἰκεῖ	νερτέρας	ὑπὸ χθονός ἐν τοῖσιν οὐκέτ´
[108, 0]	Ἥρας ἐπειδὴ τῆς εἰς τὸν	νεὼν	ἀναβάσεως ἧκεν ὁ καιρός, τῶν
[109, 0]	καὶ Τροφωνίου φησὶ Πίνδαρος τὸν	νεὼν	τὸν ἐν Δελφοῖς οἰκοδομήσαντας αἰτεῖν
[112, 0]	ὧν ἐδόξαζον φρενί, (μή μοι	νεῶρες	προσπεσὸν μᾶλλον δάκοι. Οἱ δ´
[121, 0]	δικασταὶ ἐπὶ Κρόνου καὶ ἔτι	νεωστὶ	τοῦ Διὸς τὴν ἀρχὴν ἔχοντος
[110, 0]	χρημάτων ἅμα τοῖς σώμασι διαφθαρέντων.	Νὴ	Δί´ ἀλλὰ τοὺς πολλοὺς κινεῖ
[113, 0]	ἐν τοῖς τοιούτοις μετριοπαθείας. (Ἀλλὰ	νὴ	Δία τινὲς ὑποτυγχάνοντες οὐκ ἐπὶ
[103, 0]	ὅστις πάντ´ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ καὶ	νὴ	Δία Τό τοι χρεὼν οὐκ
[107, 0]	καὶ Ὅμηρος ἐπ´ αὐτοῦ λέγων·	Νήγρετος	ἥδιστος, θανάτῳ ἄγχιστα ἐοικώς. (Ἀλλαχοῦ
[118, 0]	δὲ τῇσι πάσῃσιν ἡμέρῃσι ἀποθανόντων	νηπενθέως	ἀνέτλη· εὐδίης γὰρ εἴχετο, ἐξ
[114, 0]	θύγατρας, καὶ θαλάμους κεραϊζομένους, καὶ	νήπια	τέκνα βαλλόμενα ποτὶ γαίῃ, ἐν
[109, 0]	ἐγγεγραμμένα τρία ταῦτα· Ἦ που	νηπιέῃσιν	ἀλύουσιν φρένες ἀνδρῶν. Εὐθύνοος κεῖται
[107, 0]	Τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται	νήπιοι	κόσμῳ φέρειν. Σοφοκλῆς δέ· Σὺ
[110, 0]	τὴν Ἀρχεμόρου μητέρα δυσχεραίνουσαν ὅτι	νήπιος	ὢν ὁ παῖς καὶ ἄγαν
[113, 0]	ἀωρότατος ἂν εἴη ὁ τῶν	νηπίων	καὶ παίδων καὶ ἔτι μᾶλλον
[120, 0]	ὁσίως, ἐπειδὰν τελευτήσῃ, εἰς μακάρων	νήσους	ἀπιόντα οἰκεῖν ἐν πάσῃ εὐδαιμονίᾳ
[121, 0]	ὁδώ, ἡ μὲν εἰς μακάρων	νήσους,	ἡ δ´ εἰς Τάρταρον. Καὶ
[121, 0]	οἱ ἐπιμεληταὶ οἱ ἐκ μακάρων	νήσων	ἰόντες ἔλεγον πρὸς τὸν Δία
[116, 0]	(τὸ ἀποθανεῖν. Εἰ γοῦν ἡ	Νιόβη	κατὰ τοὺς μύθους πρόχειρον εἶχε
[115, 0]	καὶ εὐδαίμονας εἶναι τοὺς τετελευτηκότας	(νομίζειν	καὶ τὸ ψεύσασθαί τι κατ´
[114, 0]	βίου; Τὸ γὰρ δὴ ἀτελεύτητον	νομίζειν	τὸ πένθος ἀνοίας ἐστὶν ἐσχάτης,
[119, 0]	τετελευτηκυίας, πρὶν πενθῆσαι καὶ τὰ	νομιζόμενα	ποιῆσαι, στεφανωσάμενος καὶ λευκὴν ἐσθῆτα
[115, 0]	τῶν ἐν τῷ μακρῷ βίῳ	νομιζομένων	ἀγαθῶν ἀπεστέρηνται· τοῦτο γὰρ ἄδηλον,
[113, 0]	ἐτῶν τελευτήσαντα πάντως ἂν ἄωρον	νομίζοντες	εἶναι πρὸς ὀδυρμοὺς καὶ θρήνους
[113, 0]	ἐκ ματαίων ἐλπίδων ἀναπλασμόν, ἤδη	νομιζόντων	ἡμῶν βεβαίαν ἔχειν τὴν τῶν
[117, 0]	ἐπηρείας τύχης καὶ δαιμόνων γενέσθαι	νομίζουσι.	Διὸ καὶ ἐπὶ πᾶσιν ὀδύρονται,
[106, 0]	Αἰσχύλος καλῶς ἔοικεν ἐπιπλήττειν τοῖς	νομίζουσι	τὸν θάνατον εἶναι κακόν, λέγων
[119, 0]	ταῖς γυναιξὶ παραδοῦναι πρὸς τὴν	νόμιμον	ταφήν, αὐτὸν δὲ περὶ ὧν
[117, 0]	ζῆν ἀώρους; Ὅθεν οὐδὲν φευκτὸν	νομιστέον	αὐτοὺς πάσχειν (Δεινὸν γὰρ οὐδὲν
[112, 0]	θρηνῳδίαν ἀφανίζοντας. Τὸν τῶν Λυκίων	νομοθέτην	φασὶ προστάξαι τοῖς αὑτοῦ πολίταις,
[111, 0]	(καὶ πραχθήσεται πολλάκις. Οὐ γὰρ	νομοθετήσοντες	πάρεσμεν εἰς τὸν βίον, ἀλλὰ
[103, 0]	Εἰ δ´ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς	νόμοις	ἐφ´ οἷσπερ ἡμεῖς ἔσπασας τὸν
[109, 0]	τι ψυχομαντεῖον, προθυσάμενον δ´ ὡς	νόμος	ἐγκοιμᾶσθαι καὶ ἰδεῖν ὄψιν τοιάνδε.
[120, 0]	τοῦ πατρὸς παρέλαβον· ἦν οὖν	νόμος	ὅδε περὶ ἀνθρώπων καὶ ἐπὶ
[114, 0]	μερισθέντα κατὰ τοὺς τῆς εἱμαρμένης	νόμους.	(Διὸ τοὺς εὖ φρονοῦντας ἐπὶ
[104, 0]	τετληότι θυμῷ καί τοῖος γὰρ	νόος	ἐστὶν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων, οἷον ἐπ´
[110, 0]	Εὐριπίδης ἐπὶ τῶν τὰς μακρὰς	νοσηλείας	ὑπομενόντων φησί· Μισῶ δ´ ὅσοι
[102, 0]	καὶ μανίαν γίγνεσθαι πολλοῖσι καὶ	νοσήματ´	οὐκ ἰάσιμα, αὑτούς τ´ ἀνῃρήκασι
[112, 0]	ἐπανορθοῦν τὸ πεσόν τε καὶ	νοσῆσαν,	ἰατρικῇ θρηνῳδίαν ἀφανίζοντας. Τὸν τῶν
[102, 0]	νοσοῖμεν φησὶν ὁ ἀκαδημαϊκὸς Κράντωρ,	Νοσήσασι	δὲ παρείη τις αἴσθησις, εἴτ´
[108, 0]	τροφήν· ἔτι δ´ ἐάν τινες	νόσοι	προσπέσωσιν, ἐμποδίζουσιν ἡμῖν τὴν τοῦ
[104, 0]	ἐξ ἧς ἀφυΐα μὲν ψυχῆς,	νόσοι	τε καὶ κήδεα καὶ μοῖρα
[102, 0]	μετριοπάθειαν οὐκ ἀποδοκιμαστέον. Μὴ γὰρ	νοσοῖμεν	φησὶν ὁ ἀκαδημαϊκὸς Κράντωρ, Νοσήσασι
[112, 0]	σῶμα τιμωρούμενοι καὶ τὰ μὴ	νοσοῦντα	κατὰ τὸν Ἀχαιὸν συναλγεῖν ἀναγκάζοντες.
[102, 0]	καὶ ματαίων ὀδυρμῶν. Ψυχῆς γὰρ	νοσούσης	εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι, ὅταν τις
[102, 0]	γ´ ἐπ´ ἄλλῃ φάρμακον κεῖται	νόσῳ·	λυπουμένῳ μὲν μῦθος εὐμενὴς φίλων,
[102, 0]	εὐμενὴς φίλων, ἄγαν δὲ μωραίνοντι	νουθετήματα.	(Πολλῶν γὰρ ὄντων ψυχικῶν παθῶν,
[112, 0]	σοφοῦ τινος μαθὼν εἰς φροντίδας	νοῦν	συμφοράς τ´ ἐβαλλόμην, φυγάς τ´
[108, 0]	διάγειν, ~ὑφ´ ὧν κατασπώμενος ὁ	νοῦς	τῆς θνητῆς ἀναπίμπλαται φλυαρίας, εὔδαιμόν
[105, 0]	γαῖα κακῶν, πλείη δὲ θάλασσα.	Νοῦσοι	δ´ ἀνθρώποισιν ἐφ´ ἡμέρῃ αἱ
[120, 0]	μὲν μένος ἀελίου τὰν ἐνθάδε	νύκτα	κάτω, φοινικορόδοις τ´ ἐν λειμώνεσσι
[106, 0]	ἓν παρ´ ἓν ἡμέραν καὶ	νύκτα	ποιῶν, ἐπαγωγοὺς ζωῆς τε καὶ
[105, 0]	ἐφ´ ἡμέρῃ αἱ δ´ ἐπὶ	νυκτὶ	αὐτόματοι φοιτῶσι, κακὰ θνητοῖσι φέρουσαι
[109, 0]	ποιήσαντας τὸ προσταχθὲν τῇ ἑβδόμῃ	νυκτὶ	κατακοιμηθέντας τελευτῆσαι. Λέγεται δὲ καὶ
[117, 0]	οὗ παιδὸς ὀδύρεται ὀστέα καίων,	νυμφίου,	ὅς τε θανὼν δειλοὺς ἀκάχησε
[115, 0]	ἀνδράσιν, ὥς φησι Κράντωρ, οὐ	νῦν	ἀλλὰ πάλαι κέκλαυσται τἀνθρώπινα, τιμωρίαν
[110, 0]	Γενναῖον δὲ καὶ τὸ Λακωνικόν	Νῦν	ἀμές, πρόσθ´ ἄλλοι ἐθάλεον, αὐτίκα
[112, 0]	καὶ οὐδένειαν, καὶ οὐκ ἂν	νῦν	ἀπαράσκευος ὥσπερ ὑπὸ πολεμίων ἐξαίφνης
[121, 0]	ἐστὶ προειδότας αὐτοὺς τὸν θάνατον·	νῦν	γὰρ προΐσασι. Τοῦτο μὲν οὖν
[105, 0]	ἠλλαττόμεσθ´ ἂν δάκρυα, δόντες χρυσίον.	Νῦν	δ´ οὐ προσέχει τὰ πράγματ´
[119, 0]	τῶν πρόσθεν ὑπέμνησα λόγων, καὶ	νῦν	δὲ πειράσομαι διὰ βραχυτάτων ἐπιδραμεῖν,
[120, 0]	ἐπὶ Κρόνου, καὶ ἀεὶ καὶ	νῦν	ἔτ´ ἔστιν ἐν θεοῖς, τῶν
[121, 0]	ἐγώ, ἔφη, παύσω τοῦτο γιγνόμενον.	Νῦν	μὲν γὰρ (κακῶς αἱ δίκαι
[121, 0]	οὔτε τὴν μητέρα, οὕτως οὐδὲ	νῦν	μετὰ θεῶν ὢν καὶ τούτοις
[115, 0]	ἐστι ποιῆσαι ἀγένητον. Οὐκοῦν τὸ	νῦν	παρ´ ἐλπίδα συμβεβηκὸς καὶ παρὰ
[112, 0]	χρόνου προϊόντος χρησάμενος ἀπολυθήσῃ, τούτοις	νῦν	προσσχὼν ἀπαλλάγηθι τῆς κακουχίας· καὶ
[103, 0]	ὑπερβάλλοντα, τρόφιμ´, ἀπώλεσας (ἀγαθά, τὰ	νυνί	τ´ ἐστὶ μέτριά σοι κακά.
[114, 0]	ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι, ἑλκομένας τε	νυοὺς	ὀλοῇς ὑπὸ χερσὶν Ἀχαιῶν. Αὐτὸν
[118, 0]	παρηγορίας, ἐπακούοντας καὶ ἔχοντας ἐν	νῷ	τὸ Ὁμηρικὸν τοῦτ´ ἔπος, ὅπερ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2009