HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Oeuvres morales - Consolation a Apollonius

Liste des contextes (ordre alphabétique)

β = 78 formes différentes pour 139 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[107, 0]   γ´ ὅτι ἥδιστός ἐστιν ὁ βαθύτατος τί δεῖ καὶ λέγειν; Αὐτὸ

[107, 0]   εἶναι τὸν θάνατον ἤτοι τῷ βαθυτάτῳ ὕπνῳ ἢ ἀποδημίᾳ μακρᾷ καὶ

[114, 0]   θαλάμους κεραϊζομένους, καὶ νήπια τέκνα βαλλόμενα ποτὶ γαίῃ, ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι,

[114, 0]   τις ὀξέι χαλκῷ (τύψας ἠὲ βαλὼν ῥεθέων ἐκ θυμὸν ἕληται. Ἀλλ´

[114, 0]   ψυχὴν λύπης εἰς ἄπρακτα καὶ βαρβαρικὰ πένθη παρεκτρέπεσθαι καὶ τοῦθ´ ὅπερ

[113, 0]   ἀνδρῶν εἰσι φιλοπενθέστεραι καὶ οἱ βάρβαροι τῶν Ἑλλήνων καὶ οἱ χείρους

[113, 0]   λιποῦσα πενθητηρίους. Τινὲς δὲ τῶν βαρβάρων καὶ μέρη τοῦ σώματος ἀποτέμνουσι,

[113, 0]   ἀμεινόνων, καὶ αὐτῶν δὲ τῶν βαρβάρων οὐχ οἱ γενναιότατοι, Κελτοὶ καὶ

[110, 0]   οὔ, χρὴ μὴ φέρειν οὕτω βαρέως ὡς ἀπολωλεκότας πάνθ´ ὅσων ᾠήθημεν

[114, 0]   γ´ ὁρῶντας ὡς καὶ οἱ βαρυλυπότατοι καὶ πολυπενθέστατοι πραότατοι γίγνονται πολλάκις

[110, 0]   μέγας δυνάστης Κροῖσος ἢ Ξέρξης βαρὺν ζεύξας θαλάσσης αὐχέν´ Ἑλλησποντίας; Ἅπαντες

[102, 0]   φαρμάκων βοηθείας, ἀλλ´ ἐῶσι τὸ βαρῦνον τῆς φλεγμονῆς δίχα τῆς τῶν

[118, 0]   τῆς ἀπράκτου καὶ κενῆς ἀπαλλαγησόμεθα βαρυπενθείας, ὀλίγου δὴ παντάπασι τοῦ μεταξὺ

[109, 0]   χρήμασιν. Ἀποροῦντα δ´ ὅτῳ τρόπῳ βάσανον λάβοι τούτων, ἀφικέσθαι ἐπί τι

[118, 0]   Δίωνα τὸν Συρακόσιον καὶ τὸν βασιλέα Ἀντίγονον, καὶ συχνοὺς ἄλλους τῶν

[119, 0]   συμπαθείας ἐπιδειξάμενον. Ἀντίγονον δὲ τὸν βασιλέα πυθόμενον τὴν Ἀλκυονέως τοῦ υἱοῦ

[113, 0]   προετελεύτησεν ἔτ´ ἀκμαζούσης αὐτῷ τῆς βασιλείας καὶ τῆς τοσαύτης τύχης, ἂν

[105, 0]   Φίλιππος δ´ ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεὺς τριῶν αὐτῷ προσαγγελθέντων εὐτυχημάτων ὑφ´

[105, 0]   τῶν μελῶν ποιητής, Παυσανίου τοῦ βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων μεγαλαυχουμένου συνεχῶς ἐπὶ

[112, 0]   φιλοσόφων εἰσιόντα πρὸς Ἀρσινόην τὴν βασίλισσαν (πενθοῦσαν τὸν υἱὸν τοιούτῳ χρήσασθαι

[113, 0]   ἐλπίδων ἀναπλασμόν, ἤδη νομιζόντων ἡμῶν βεβαίαν ἔχειν τὴν τῶν τηλικούτων διαμονήν.

[103, 0]   μεταβολαῖς. Ζητεῖν οὖν ἐν ἀβεβαίοις βέβαιόν τι λογιζομένων ἐστὶ περὶ τῶν

[104, 0]   Εὐριπίδου Ὁ δ´ ὄλβος οὐ βέβαιος ἀλλ´ ἐφήμερος καὶ ὅτι Μίκρ´

[102, 0]   μίμνε, τὴν σαυτοῦ φύσιν σῴζων βεβαίως, ὥστε χρυσὸς ἐν πυρί. ~Πεπαιδευμένων

[121, 0]   αὐτοῖς πολλοὶ μαρτυρήσοντες ὡς δικαίως βεβιώκασιν. Οἱ οὖν δικασταὶ ὑπό τε

[120, 0]   καὶ λιβάνῳ σκιαρὸν καὶ χρυσοκάρποισι βεβριθός. Καὶ τοὶ μὲν ἵπποις γυμνασίοις

[115, 0]   Σειληνὸν συλληφθέντα τῷ Μίδᾳ ἀποφήνασθαι. Βέλτιον δ´ αὐτὰς τὰς τοῦ φιλοσόφου

[104, 0]   ἄλλα καλῶς ἔφη λέγειν αὐτὸν βέλτιον δ´ ἔχειν ἄν, εἰ μὴ

[115, 0]   βλασφημεῖν οὐχ ὅσιον ὡς κατὰ βελτιόνων ἡγούμεθα καὶ κρειττόνων ἤδη γεγονότων.

[112, 0]   πράγματα, ὅπῃ ὁ λόγος αἱρεῖ βέλτιστ´ ἂν ἔχειν. Οὐ δεῖν οὖν

[102, 0]   ἦν ἀναγκαῖον· οὐδὲ γὰρ οἱ βέλτιστοι τῶν ἰατρῶν πρὸς τὰς ἀθρόας

[115, 0]   πυνθανομένῳ τί ποτ´ ἐστὶ τὸ βέλτιστον τοῖς ἀνθρώποις καὶ τί τὸ

[115, 0]   ἄριστον οὐδὲ μετασχεῖν τῆς τοῦ βελτίστου φύσεως (ἄριστον γὰρ πᾶσι καὶ

[115, 0]   χαλεπῆς ἐφήμερον σπέρμα, τί με βιάζεσθε λέγειν ἃ ὑμῖν (ἄρειον μὴ

[104, 0]   εἶναι ἐργώδη καὶ δύσκολον τὸν βίον ἄγαν ἀληθές. Καὶ γὰρ εἰ

[111, 0]   γὰρ νομοθετήσοντες πάρεσμεν εἰς τὸν βίον, ἀλλὰ πεισόμενοι τοῖς διατεταγμένοις ὑπὸ

[104, 0]   πάνθ´ ἁπλῶς τὰ κατὰ τὸν βίον, ἅπερ Οὐκ ἔστι φυγεῖν βροτὸν

[110, 0]   Μισῶ δ´ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι

[107, 0]   ὕπνον καὶ (μέλλων ἐκλείπειν τὸν βίον, διεγείραντος αὐτὸν τοῦ ἰατροῦ καὶ

[104, 0]   ὑπερβολῇ χρησάμενος τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον ἐδήλωσε. Τί γὰρ σκιᾶς ἀσθενέστερον;

[113, 0]   ὡς εὐδαιμονέστατον καὶ τελειότατον διαπεράσαντα βίον. Εἰ δὲ διακοσίων ἐτῶν ἦν,

[112, 0]   λυπεῖσθαι καὶ παρ´ ὅλον τὸν βίον; Εἰ μὲν γὰρ ἀεὶ μενεῖς

[110, 0]   ὄντος πότερον συμφερόντως ἀνεπαύσατο τὸν βίον ἐκλιπὼν καὶ μειζόνων ἀπολυθεὶς κακῶν

[111, 0]   φέροντες γῆν. ~Ἀναγκαίως δ´ ἔχει (βίον θερίζειν ὥστε κάρπιμον στάχυν, καὶ

[115, 0]   τἀνθρώπινα, τιμωρίαν ἡγουμένοις εἶναι τὸν βίον καὶ ἀρχὴν τὸ γενέσθαι ἄνθρωπον

[114, 0]   τὰ πένθη κακουχουμένους τελευτῆσαι τὸν βίον καὶ ἐν τοῖς πενθίμοις τῆς

[120, 0]   τὸν μὲν δικαίως διελθόντα τὸν βίον καὶ ὁσίως, ἐπειδὰν τελευτήσῃ, εἰς

[114, 0]   γ´ ὁ μετηλλαχὼς θειότερόν τινα βίον μετείληφεν, ἀπαλλαγεὶς τῆς τοῦ σώματος

[111, 0]   θεῶν πρὸ γήρως ἐκλιπόντας τὸν βίον οἱ ποιηταὶ παρέδοσαν ἡμῖν, ὥσπερ

[114, 0]   ἐκπλήσωσι τὸν ἐπικλωσθέντα τῆς ζωῆς βίον, ὃν ἔδωκεν ἡμῖν ἡ φύσις

[110, 0]   μὲν ᾔδησθ´ ὁτιὴ τοῦτον τὸν βίον, ὃν οὐκ ἐβίωσε, ζῶν διηυτύχησεν

[119, 0]   Ὦ (Ἀλκυονεῦ, ὀψίτερον μετήλλαξας τὸν βίον, οὕτως ἀφειδῶς ἐξορμῶν πρὸς τοὺς

[118, 0]   αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς μετηλλαχέναι τὸν βίον, Πάραλόν τε καὶ Ξάνθιππον, ὥς

[119, 0]   αὐτῷ χρόνου πρὸς τὸν ἐνθάδε βίον περιμένειν, ἀλλ´ εὐτάκτως τοῦτον ἐκπλήσαντι

[116, 0]   τὰ μάλιστ´ ἀναγκαιότατα πρὸς τὸν βίον, τὸ Γνῶθι σαυτὸν (καὶ τὸ

[119, 0]   τελείου γενομένου κηδευθῆναι μεταλλάξαντα τὸν βίον· τοῦτο γὰρ εἶναι κατὰ φύσιν.

[110, 0]   τὸν αὐτὸν ἐξήντλησαν ὡς ἐγὼ βίον. Τούτοις γὰρ οἰκείως ἄν τις

[114, 0]   ἀνάγκη τοὺς εἰληχότας τὸν θνητὸν βίον ὑπομένειν, ἕως ἂν ἐκπλήσωσι τὸν

[111, 0]   πολλῷ χρόνῳ πολλὴν πρὸς τὸν βίον ὠφέλειαν ἔχομεν. Τό τε πολὺ

[115, 0]   τῶν οἰκείων κακῶν ἀλυπότατος ὁ βίος. Ἀνθρώποις δὲ πάμπαν οὐκ ἔστι

[111, 0]   σπουδῆς ὡς οὐχ ὁ μακρότατος βίος ἄριστος ἀλλ´ ὁ σπουδαιότατος. Οὐδὲ

[120, 0]   καὶ κακῶν ἀπείρατός ἐστιν· ὁ (Βίος γάρ, φησὶν Εὐριπίδης, ὄνομ´ ἔχει

[117, 0]   ἐστερῆσθαι· καὶ γὰρ ὁ μακρότατος βίος ὀλίγος ἐστὶ καὶ στιγμαῖος πρὸς

[110, 0]   δ´ ἤνεγκεν αὖ οὗτος ὁ βίος τι τῶν ἀνηκέστων, ἴσως ὁ

[104, 0]   βροτῶν τε. Τοῖς μὲν αὔξεται βίος, τῶν δὲ φθίνει τε κἀκθερίζεται

[107, 0]   τ´ ἄτακτον καὶ βραχυχρόνιον τοῦ βίου ἄδηλον ποιῆσαι τὴν τοῦ θανάτου

[104, 0]   ἐχρήσατο τῇ εἰκόνι τοῦ ἀνθρωπείου βίου δῆλον ἐξ ὧν ἐν ἄλλῳ

[120, 0]   ἀεὶ χρόνον προαπεφοίτησε τοῦ θνητοῦ βίου, καθάπερ ἔκ του συμποσίου, πρὶν

[101, 0]   υἱοῦ σου προώρου μεταλλαγῆς τοῦ βίου, νεανίσκου κοσμίου πάνυ καὶ σώφρονος

[116, 0]   (παραγγέλματα πρὸς πάντα τὰ τοῦ βίου πράγματα ῥᾳδίως ἐφαρμόζειν δυνήσεται καὶ

[118, 0]   καὶ πείθοντες τὰ κοινὰ τοῦ βίου συμπτώματα κοινῶς φέρειν καὶ τὰ

[122, 0]   τοιαύτης κακοδαιμονίας, εἰς γαληνότερον μετελθὼν βίου σχῆμα καὶ προσφιλέστατον τῷ τε

[103, 0]   τούτου παρασκευὴ πρὸς πάσας τοῦ βίου τὰς μεταβολάς. Χρὴ γὰρ οὐ

[114, 0]   συμφορᾷ συνεσόμεθα μέχρι παντὸς τοῦ βίου; Τὸ γὰρ δὴ ἀτελεύτητον νομίζειν

[111, 0]   ἂν εὐδαιμονίζεσθαι; Μέτρον γὰρ τοῦ βίου τὸ καλόν, οὐ τὸ τοῦ

[107, 0]   ἐτεθνήκεσαν. Ὅρα δὲ καὶ τοῦ βίου τὸ ὀδυνηρὸν καὶ τὸ πολλαῖς

[115, 0]   δυσκόλως συνερχόμενα πρὸς αὐτοῖς τοῦ βίου τοῖς τέρμασιν. ~(Ἐπιλελησμένοις οὖν ἐοίκαμεν

[107, 0]   οἷ προβήσεται. Τοιούτου δὴ τοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων ὄντος οἷον οὗτοί

[108, 0]   σοι τὰ περὶ Κλέοβιν καὶ Βίτωνα τοὺς Ἀργείους νεανίσκους διηγήσομαι. Φασὶ

[116, 0]   ταύτην ὅτι καὶ ἡ Θαλέθοντι βίῳ βλάσταις τε τέκνων βριθομένα γλυκερὸν

[104, 0]   καὶ ὅτι θνητῷ σύγκληρός ἐστι βίῳ καὶ πράγμασι ῥᾳδίως μεθισταμένοις (πρὸς

[113, 0]   μηδενὸς τετυχηκέναι τῶν ἐν τῷ βίῳ νενομισμένων ἀγαθῶν, οἷον γάμου παιδείας

[115, 0]   ὅτι τῶν ἐν τῷ μακρῷ βίῳ νομιζομένων ἀγαθῶν ἀπεστέρηνται· τοῦτο γὰρ

[103, 0]   καὶ χειμῶνες, οὕτω καὶ ἐν βίῳ πολλαὶ καὶ ποικίλαι περιστάσεις γιγνόμεναι

[116, 0]   ἄγνοιαν τῶν εἰωθότων ἐν τῷ βίῳ συμβαίνειν κατὰ τὴν τῆς ἀνάγκης

[102, 0]   τὰ λυπηρὰ τῶν ἐν τῷ βίῳ συμβαινόντων, καὶ προειληφὼς ὅτι καθάπερ

[117, 0]   τῆς ἐπιδημίας ὄντος ἐν τῷ βίῳ χρόνου, οὐκ ἐν ταῖς αὐχμηραῖς

[107, 0]   ἐξεπίσταται τὴν αὔριον μέλλουσαν εἰ βιώσεται. Τὸ τῆς τύχης γὰρ ἀφανὲς

[102, 0]   καὶ τοῦτο μὲν ἐατέον ὡς βλαβερὸν καὶ φαῦλον καὶ σπουδαίοις ἀνδράσιν

[116, 0]   ὅτι καὶ ἡ Θαλέθοντι βίῳ βλάσταις τε τέκνων βριθομένα γλυκερὸν φάος

[115, 0]   τι κατ´ αὐτῶν καὶ τὸ βλασφημεῖν οὐχ ὅσιον ὡς κατὰ βελτιόνων

[106, 0]   σόν, εἰ θέλοις στένειν; Παῦσαι· βλέπουσα δ´ εἰς τὰ τῶν πέλας

[112, 0]   καθάπερ παῖδας ἐχομένους τοῦ πληγέντος βοᾶν, ἀλλ´ ἐθίζειν τὴν ψυχὴν ὅτι

[102, 0]   ἔοικε τὴν παρὰ τῶν φίλων βοήθειαν, καλῶς ἔχειν ὑπέλαβον τῶν παραμυθητικῶν

[102, 0]   προσφέρουσι τὰς διὰ τῶν φαρμάκων βοηθείας, ἀλλ´ ἐῶσι τὸ βαρῦνον τῆς

[106, 0]   ὤν; Καὶ Ἅιδην δ´ ἔχων βοηθὸν οὐ τρέμω σκιάς. Τί γὰρ

[113, 0]   ὑμῶν ἱκέτις ἡβώντων τροφὸς παίδων, βόθρους λιποῦσα πενθητηρίους. Τινὲς δὲ τῶν

[113, 0]   (Τούτων γὰρ τοὺς μὲν εἰς βόθρους τινὰς καταδύντας ἱστοροῦσιν ἐπὶ πλείους

[109, 0]   Πινδάρῳ ἐπισκήψαντι τοῖς παρὰ τῶν Βοιωτῶν πεμφθεῖσιν εἰς θεοῦ (πυθέσθαι Τί

[105, 0]   λωβητὸν ἔθηκε καί ἑ κακὴ βούβρωστις ἐπὶ χθόνα δῖαν ἐλαύνει, φοιτᾷ

[118, 0]   πάτριον ἔθος καὶ λευχειμονοῦντα δημηγορεῖν βουλάς τ´ ἐξάρχοντ´ ἀγαθὰς’ πρός τε

[103, 0]   ᾧ τε διατελεῖν πράττων ἃ βούλει καὶ διευτυχῶν ἀεί, καὶ τοῦτο

[109, 0]   ἐστίν· εἰ δὲ καὶ πειραθῆναι βούλεται, μετ´ οὐ πολὺ ἔσεσθαι αὐτῷ

[112, 0]   γὰρ γίγνεσθαι τὸ λυπεῖσθαι τῷ βουλεύεσθαι περὶ τοῦ γεγονότος καὶ ὥσπερ

[112, 0]   ἀναστροφὴν ἐνίοτε λαμβάνουσι πρὸς τὸ βουλεύσασθαί τι τῶν εὐσχημόνων καὶ συμφερόντων,

[113, 0]   γυναικείαν ἀμφιεσαμένους ἐσθῆτα πενθεῖν, ~ἐμφαίνειν βουληθέντα ὅτι (γυναικῶδες τὸ πάθος καὶ

[107, 0]   πολλαῖς φροντίσιν ἐπηντλημένον, ἃς εἰ βουλοίμεθα καταριθμεῖσθαι, λίαν ἂν αὐτοῦ καταγνοίημεν,

[103, 0]   σὺ θέλῃς, τὰ θεῶν οὕτω βουλόμεν´ ἔσται καὶ τὸ ὑπὸ Μενάνδρου

[113, 0]   τὸ τοῦ ἡλίου φῶς ὁρᾶν βουλομένους, ἐπειδὴ καὶ ὁ τετελευτηκὼς ἀπεστέρηται

[113, 0]   οὐδὲν πλέον ἔχοντες τυγχάνουσιν (οἱ βραδύτερον ἀφικνούμενοι τῶν θᾶττον παραγιγνομένων. Εἴ

[111, 0]   ἄριστα τὰ πλείστας καρπῶν ἐν βραχεῖ φορὰς ποιούμενα, καὶ ζῴων ἀφ´

[117, 0]   δ´ ἐστὶν ἀνθρώπων προσειληφέναι ὅτι βραχὺν χρόνον προειλήφασιν ἡμᾶς οἱ δοκοῦντες

[103, 0]   γενόμενον ἢ συστεῖλαι πρὸς τὸ βραχύτατον ἢ παρασκευάζειν αὑτῷ τὴν ὑπομονὴν

[111, 0]   ἀόριστος, μᾶλλον δὲ μόριόν τι βραχύτατον στιγμῆς. Ἐπεὶ καὶ τῶν ζῴων

[117, 0]   δ´ ἑαυτοὺς καταικισάμενοι ταῖς κακουχίαις. Βραχυτάτου δὲ τοῦ τῆς ἐπιδημίας ὄντος

[119, 0]   καὶ νῦν δὲ πειράσομαι διὰ βραχυτάτων ἐπιδραμεῖν, προσμαρτυρήσας τῷ καλῶς ὑπὸ

[107, 0]   ὁρῶσαν τό τ´ ἄτακτον καὶ βραχυχρόνιον τοῦ βίου ἄδηλον ποιῆσαι τὴν

[116, 0]   Θαλέθοντι βίῳ βλάσταις τε τέκνων βριθομένα γλυκερὸν φάος ὁρῶσα τελευτήσει, οὐκ

[116, 0]   λέγοντες· Ὅσσα δὲ δαιμονίῃσι τύχαις βροτοὶ ἄλγε´ ἔχουσιν, (ἣν ἂν μοῖραν

[116, 0]   Τὰ χρήματα οὐκ ἴδια κέκτηνται βροτοί, ἀλλ´ ἁπλῶς τῶν ἀνθρωπίνων οὐδέν.

[110, 0]   τε θνῄσκει· καὶ τάδ´ ἄχθονται βροτοὶ εἰς γῆν φέροντες γῆν. ~Ἀναγκαίως

[106, 0]   Ὡς οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν

[107, 0]   παρ´ ἐσθλὸν σύνδυο πήματα δαίονται βροτοῖς ἀθάνατοι. Τὰ μὲν ὦν οὐ

[107, 0]   πόθεν γάρ; Ἀλλ´ ἄκουέ μου. Βροτοῖς ἅπασι κατθανεῖν ὀφείλεται, κοὐκ ἔστιν

[111, 0]   Δεινὸν γὰρ οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων βροτοῖς. Καθόλου γὰρ χρὴ διανοεῖσθαι πάντα

[117, 0]   (Δεινὸν γὰρ οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων βροτοῖς (οὔτε τῶν κατὰ προηγούμενον λόγον

[105, 0]   Ὣς γὰρ ἐπεκλώσαντο θεοὶ δειλοῖσι βροτοῖσι, ζώειν ἀχνυμένοις· αὐτοὶ δέ τ´

[114, 0]   τοῦτο δὴ οἴκτιστον πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν. Ἦ ῥ´ ὁ γέρων· πολιὰς

[105, 0]   δ´ οὔτε θεοῖσι τετιμένος οὔτε βροτοῖσιν. Ὁ δὲ μετὰ τοῦτον καὶ

[104, 0]   βίον, ἅπερ Οὐκ ἔστι φυγεῖν βροτὸν οὐδ´ ὑπαλύξαι τὸ παράπαν ἀλλά

[117, 0]   προσπεσόντα δ´ ὅστις εὖ φέρει βροτῶν, (ἄριστος εἶναι σωφρονεῖν τέ μοι

[104, 0]   ἐν ἄλλῳ τόπῳ φησὶν οὕτω, Βροτῶν ἕνεκα πτολεμίζειν δειλῶν, οἳ φύλλοισιν

[110, 0]   μὲν οὐδεὶς ὅστις οὐ πονεῖ βροτῶν. Θάπτει τε τέκνα χἄτερ´ αὖ

[106, 0]   θέλοις ὅσοι τε δεσμοῖς ἐκμεμόχθηνται βροτῶν, ὅσοι τε γηράσκουσιν ὀρφανοὶ τέκνων,

[110, 0]   Τεθνᾶσι παῖδες οὐκ ἐμοὶ μόνῃ βροτῶν, οὐδ´ ἀνδρὸς ἐστερήμεθ´, ἀλλὰ μυρίαι

[116, 0]   Εὐριπίδης· Ὅστις δ´ ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν βροτῶν σοφὸς παρ´ ἡμῖν καὶ τὰ

[104, 0]   καρπίμοις τε γῆς φυτοῖς γένει βροτῶν τε. Τοῖς μὲν αὔξεται βίος,

[110, 0]   δ´ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες

[120, 0]   πυρὶ τηλεφανεῖ παντοῖα θεῶν ἐπὶ βωμοῖς. (Καὶ μικρὸν προελθὼν ἐν ἄλλῳ

Livre, Chap.
[107, 0]	γ´ ὅτι ἥδιστός ἐστιν ὁ	βαθύτατος	τί δεῖ καὶ λέγειν; Αὐτὸ
[107, 0]	εἶναι τὸν θάνατον ἤτοι τῷ	βαθυτάτῳ	ὕπνῳ ἢ ἀποδημίᾳ μακρᾷ καὶ
[114, 0]	θαλάμους κεραϊζομένους, καὶ νήπια τέκνα	βαλλόμενα	ποτὶ γαίῃ, ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι,
[114, 0]	τις ὀξέι χαλκῷ (τύψας ἠὲ	βαλὼν	ῥεθέων ἐκ θυμὸν ἕληται. Ἀλλ´
[114, 0]	ψυχὴν λύπης εἰς ἄπρακτα καὶ	βαρβαρικὰ	πένθη παρεκτρέπεσθαι καὶ τοῦθ´ ὅπερ
[113, 0]	ἀνδρῶν εἰσι φιλοπενθέστεραι καὶ οἱ	βάρβαροι	τῶν Ἑλλήνων καὶ οἱ χείρους
[113, 0]	λιποῦσα πενθητηρίους. Τινὲς δὲ τῶν	βαρβάρων	καὶ μέρη τοῦ σώματος ἀποτέμνουσι,
[113, 0]	ἀμεινόνων, καὶ αὐτῶν δὲ τῶν	βαρβάρων	οὐχ οἱ γενναιότατοι, Κελτοὶ καὶ
[110, 0]	οὔ, χρὴ μὴ φέρειν οὕτω	βαρέως	ὡς ἀπολωλεκότας πάνθ´ ὅσων ᾠήθημεν
[114, 0]	γ´ ὁρῶντας ὡς καὶ οἱ	βαρυλυπότατοι	καὶ πολυπενθέστατοι πραότατοι γίγνονται πολλάκις
[110, 0]	μέγας δυνάστης Κροῖσος ἢ Ξέρξης	βαρὺν	ζεύξας θαλάσσης αὐχέν´ Ἑλλησποντίας; Ἅπαντες
[102, 0]	φαρμάκων βοηθείας, ἀλλ´ ἐῶσι τὸ	βαρῦνον	τῆς φλεγμονῆς δίχα τῆς τῶν
[118, 0]	τῆς ἀπράκτου καὶ κενῆς ἀπαλλαγησόμεθα	βαρυπενθείας,	ὀλίγου δὴ παντάπασι τοῦ μεταξὺ
[109, 0]	χρήμασιν. Ἀποροῦντα δ´ ὅτῳ τρόπῳ	βάσανον	λάβοι τούτων, ἀφικέσθαι ἐπί τι
[118, 0]	Δίωνα τὸν Συρακόσιον καὶ τὸν	βασιλέα	Ἀντίγονον, καὶ συχνοὺς ἄλλους τῶν
[119, 0]	συμπαθείας ἐπιδειξάμενον. Ἀντίγονον δὲ τὸν	βασιλέα	πυθόμενον τὴν Ἀλκυονέως τοῦ υἱοῦ
[113, 0]	προετελεύτησεν ἔτ´ ἀκμαζούσης αὐτῷ τῆς	βασιλείας	καὶ τῆς τοσαύτης τύχης, ἂν
[105, 0]	Φίλιππος δ´ ὁ τῶν Μακεδόνων	βασιλεὺς	τριῶν αὐτῷ προσαγγελθέντων εὐτυχημάτων ὑφ´
[105, 0]	τῶν μελῶν ποιητής, Παυσανίου τοῦ	βασιλέως	τῶν Λακεδαιμονίων μεγαλαυχουμένου συνεχῶς ἐπὶ
[112, 0]	φιλοσόφων εἰσιόντα πρὸς Ἀρσινόην τὴν	βασίλισσαν	(πενθοῦσαν τὸν υἱὸν τοιούτῳ χρήσασθαι
[113, 0]	ἐλπίδων ἀναπλασμόν, ἤδη νομιζόντων ἡμῶν	βεβαίαν	ἔχειν τὴν τῶν τηλικούτων διαμονήν.
[103, 0]	μεταβολαῖς. Ζητεῖν οὖν ἐν ἀβεβαίοις	βέβαιόν	τι λογιζομένων ἐστὶ περὶ τῶν
[104, 0]	Εὐριπίδου Ὁ δ´ ὄλβος οὐ	βέβαιος	ἀλλ´ ἐφήμερος καὶ ὅτι Μίκρ´
[102, 0]	μίμνε, τὴν σαυτοῦ φύσιν σῴζων	βεβαίως,	ὥστε χρυσὸς ἐν πυρί. ~Πεπαιδευμένων
[121, 0]	αὐτοῖς πολλοὶ μαρτυρήσοντες ὡς δικαίως	βεβιώκασιν.	Οἱ οὖν δικασταὶ ὑπό τε
[120, 0]	καὶ λιβάνῳ σκιαρὸν καὶ χρυσοκάρποισι	βεβριθός.	Καὶ τοὶ μὲν ἵπποις γυμνασίοις
[115, 0]	Σειληνὸν συλληφθέντα τῷ Μίδᾳ ἀποφήνασθαι.	Βέλτιον	δ´ αὐτὰς τὰς τοῦ φιλοσόφου
[104, 0]	ἄλλα καλῶς ἔφη λέγειν αὐτὸν	βέλτιον	δ´ ἔχειν ἄν, εἰ μὴ
[115, 0]	βλασφημεῖν οὐχ ὅσιον ὡς κατὰ	βελτιόνων	ἡγούμεθα καὶ κρειττόνων ἤδη γεγονότων.
[112, 0]	πράγματα, ὅπῃ ὁ λόγος αἱρεῖ	βέλτιστ´	ἂν ἔχειν. Οὐ δεῖν οὖν
[102, 0]	ἦν ἀναγκαῖον· οὐδὲ γὰρ οἱ	βέλτιστοι	τῶν ἰατρῶν πρὸς τὰς ἀθρόας
[115, 0]	πυνθανομένῳ τί ποτ´ ἐστὶ τὸ	βέλτιστον	τοῖς ἀνθρώποις καὶ τί τὸ
[115, 0]	ἄριστον οὐδὲ μετασχεῖν τῆς τοῦ	βελτίστου	φύσεως (ἄριστον γὰρ πᾶσι καὶ
[115, 0]	χαλεπῆς ἐφήμερον σπέρμα, τί με	βιάζεσθε	λέγειν ἃ ὑμῖν (ἄρειον μὴ
[104, 0]	εἶναι ἐργώδη καὶ δύσκολον τὸν	βίον	ἄγαν ἀληθές. Καὶ γὰρ εἰ
[111, 0]	γὰρ νομοθετήσοντες πάρεσμεν εἰς τὸν	βίον,	ἀλλὰ πεισόμενοι τοῖς διατεταγμένοις ὑπὸ
[104, 0]	πάνθ´ ἁπλῶς τὰ κατὰ τὸν	βίον,	ἅπερ Οὐκ ἔστι φυγεῖν βροτὸν
[110, 0]	Μισῶ δ´ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν	βίον,	βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι
[107, 0]	ὕπνον καὶ (μέλλων ἐκλείπειν τὸν	βίον,	διεγείραντος αὐτὸν τοῦ ἰατροῦ καὶ
[104, 0]	ὑπερβολῇ χρησάμενος τὸν τῶν ἀνθρώπων	βίον	ἐδήλωσε. Τί γὰρ σκιᾶς ἀσθενέστερον;
[113, 0]	ὡς εὐδαιμονέστατον καὶ τελειότατον διαπεράσαντα	βίον.	Εἰ δὲ διακοσίων ἐτῶν ἦν,
[112, 0]	λυπεῖσθαι καὶ παρ´ ὅλον τὸν	βίον;	Εἰ μὲν γὰρ ἀεὶ μενεῖς
[110, 0]	ὄντος πότερον συμφερόντως ἀνεπαύσατο τὸν	βίον	ἐκλιπὼν καὶ μειζόνων ἀπολυθεὶς κακῶν
[111, 0]	φέροντες γῆν. ~Ἀναγκαίως δ´ ἔχει	(βίον	θερίζειν ὥστε κάρπιμον στάχυν, καὶ
[115, 0]	τἀνθρώπινα, τιμωρίαν ἡγουμένοις εἶναι τὸν	βίον	καὶ ἀρχὴν τὸ γενέσθαι ἄνθρωπον
[114, 0]	τὰ πένθη κακουχουμένους τελευτῆσαι τὸν	βίον	καὶ ἐν τοῖς πενθίμοις τῆς
[120, 0]	τὸν μὲν δικαίως διελθόντα τὸν	βίον	καὶ ὁσίως, ἐπειδὰν τελευτήσῃ, εἰς
[114, 0]	γ´ ὁ μετηλλαχὼς θειότερόν τινα	βίον	μετείληφεν, ἀπαλλαγεὶς τῆς τοῦ σώματος
[111, 0]	θεῶν πρὸ γήρως ἐκλιπόντας τὸν	βίον	οἱ ποιηταὶ παρέδοσαν ἡμῖν, ὥσπερ
[114, 0]	ἐκπλήσωσι τὸν ἐπικλωσθέντα τῆς ζωῆς	βίον,	ὃν ἔδωκεν ἡμῖν ἡ φύσις
[110, 0]	μὲν ᾔδησθ´ ὁτιὴ τοῦτον τὸν	βίον,	ὃν οὐκ ἐβίωσε, ζῶν διηυτύχησεν
[119, 0]	Ὦ (Ἀλκυονεῦ, ὀψίτερον μετήλλαξας τὸν	βίον,	οὕτως ἀφειδῶς ἐξορμῶν πρὸς τοὺς
[118, 0]	αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς μετηλλαχέναι τὸν	βίον,	Πάραλόν τε καὶ Ξάνθιππον, ὥς
[119, 0]	αὐτῷ χρόνου πρὸς τὸν ἐνθάδε	βίον	περιμένειν, ἀλλ´ εὐτάκτως τοῦτον ἐκπλήσαντι
[116, 0]	τὰ μάλιστ´ ἀναγκαιότατα πρὸς τὸν	βίον,	τὸ Γνῶθι σαυτὸν (καὶ τὸ
[119, 0]	τελείου γενομένου κηδευθῆναι μεταλλάξαντα τὸν	βίον·	τοῦτο γὰρ εἶναι κατὰ φύσιν.
[110, 0]	τὸν αὐτὸν ἐξήντλησαν ὡς ἐγὼ	βίον.	Τούτοις γὰρ οἰκείως ἄν τις
[114, 0]	ἀνάγκη τοὺς εἰληχότας τὸν θνητὸν	βίον	ὑπομένειν, ἕως ἂν ἐκπλήσωσι τὸν
[111, 0]	πολλῷ χρόνῳ πολλὴν πρὸς τὸν	βίον	ὠφέλειαν ἔχομεν. Τό τε πολὺ
[115, 0]	τῶν οἰκείων κακῶν ἀλυπότατος ὁ	βίος.	Ἀνθρώποις δὲ πάμπαν οὐκ ἔστι
[111, 0]	σπουδῆς ὡς οὐχ ὁ μακρότατος	βίος	ἄριστος ἀλλ´ ὁ σπουδαιότατος. Οὐδὲ
[120, 0]	καὶ κακῶν ἀπείρατός ἐστιν· ὁ	(Βίος	γάρ, φησὶν Εὐριπίδης, ὄνομ´ ἔχει
[117, 0]	ἐστερῆσθαι· καὶ γὰρ ὁ μακρότατος	βίος	ὀλίγος ἐστὶ καὶ στιγμαῖος πρὸς
[110, 0]	δ´ ἤνεγκεν αὖ οὗτος ὁ	βίος	τι τῶν ἀνηκέστων, ἴσως ὁ
[104, 0]	βροτῶν τε. Τοῖς μὲν αὔξεται	βίος,	τῶν δὲ φθίνει τε κἀκθερίζεται
[107, 0]	τ´ ἄτακτον καὶ βραχυχρόνιον τοῦ	βίου	ἄδηλον ποιῆσαι τὴν τοῦ θανάτου
[104, 0]	ἐχρήσατο τῇ εἰκόνι τοῦ ἀνθρωπείου	βίου	δῆλον ἐξ ὧν ἐν ἄλλῳ
[120, 0]	ἀεὶ χρόνον προαπεφοίτησε τοῦ θνητοῦ	βίου,	καθάπερ ἔκ του συμποσίου, πρὶν
[101, 0]	υἱοῦ σου προώρου μεταλλαγῆς τοῦ	βίου,	νεανίσκου κοσμίου πάνυ καὶ σώφρονος
[116, 0]	(παραγγέλματα πρὸς πάντα τὰ τοῦ	βίου	πράγματα ῥᾳδίως ἐφαρμόζειν δυνήσεται καὶ
[118, 0]	καὶ πείθοντες τὰ κοινὰ τοῦ	βίου	συμπτώματα κοινῶς φέρειν καὶ τὰ
[122, 0]	τοιαύτης κακοδαιμονίας, εἰς γαληνότερον μετελθὼν	βίου	σχῆμα καὶ προσφιλέστατον τῷ τε
[103, 0]	τούτου παρασκευὴ πρὸς πάσας τοῦ	βίου	τὰς μεταβολάς. Χρὴ γὰρ οὐ
[114, 0]	συμφορᾷ συνεσόμεθα μέχρι παντὸς τοῦ	βίου;	Τὸ γὰρ δὴ ἀτελεύτητον νομίζειν
[111, 0]	ἂν εὐδαιμονίζεσθαι; Μέτρον γὰρ τοῦ	βίου	τὸ καλόν, οὐ τὸ τοῦ
[107, 0]	ἐτεθνήκεσαν. Ὅρα δὲ καὶ τοῦ	βίου	τὸ ὀδυνηρὸν καὶ τὸ πολλαῖς
[115, 0]	δυσκόλως συνερχόμενα πρὸς αὐτοῖς τοῦ	βίου	τοῖς τέρμασιν. ~(Ἐπιλελησμένοις οὖν ἐοίκαμεν
[107, 0]	οἷ προβήσεται. Τοιούτου δὴ τοῦ	βίου	τῶν ἀνθρώπων ὄντος οἷον οὗτοί
[108, 0]	σοι τὰ περὶ Κλέοβιν καὶ	Βίτωνα	τοὺς Ἀργείους νεανίσκους διηγήσομαι. Φασὶ
[116, 0]	ταύτην ὅτι καὶ ἡ Θαλέθοντι	βίῳ	βλάσταις τε τέκνων βριθομένα γλυκερὸν
[104, 0]	καὶ ὅτι θνητῷ σύγκληρός ἐστι	βίῳ	καὶ πράγμασι ῥᾳδίως μεθισταμένοις (πρὸς
[113, 0]	μηδενὸς τετυχηκέναι τῶν ἐν τῷ	βίῳ	νενομισμένων ἀγαθῶν, οἷον γάμου παιδείας
[115, 0]	ὅτι τῶν ἐν τῷ μακρῷ	βίῳ	νομιζομένων ἀγαθῶν ἀπεστέρηνται· τοῦτο γὰρ
[103, 0]	καὶ χειμῶνες, οὕτω καὶ ἐν	βίῳ	πολλαὶ καὶ ποικίλαι περιστάσεις γιγνόμεναι
[116, 0]	ἄγνοιαν τῶν εἰωθότων ἐν τῷ	βίῳ	συμβαίνειν κατὰ τὴν τῆς ἀνάγκης
[102, 0]	τὰ λυπηρὰ τῶν ἐν τῷ	βίῳ	συμβαινόντων, καὶ προειληφὼς ὅτι καθάπερ
[117, 0]	τῆς ἐπιδημίας ὄντος ἐν τῷ	βίῳ	χρόνου, οὐκ ἐν ταῖς αὐχμηραῖς
[107, 0]	ἐξεπίσταται τὴν αὔριον μέλλουσαν εἰ	βιώσεται.	Τὸ τῆς τύχης γὰρ ἀφανὲς
[102, 0]	καὶ τοῦτο μὲν ἐατέον ὡς	βλαβερὸν	καὶ φαῦλον καὶ σπουδαίοις ἀνδράσιν
[116, 0]	ὅτι καὶ ἡ Θαλέθοντι βίῳ	βλάσταις	τε τέκνων βριθομένα γλυκερὸν φάος
[115, 0]	τι κατ´ αὐτῶν καὶ τὸ	βλασφημεῖν	οὐχ ὅσιον ὡς κατὰ βελτιόνων
[106, 0]	σόν, εἰ θέλοις στένειν; Παῦσαι·	βλέπουσα	δ´ εἰς τὰ τῶν πέλας
[112, 0]	καθάπερ παῖδας ἐχομένους τοῦ πληγέντος	βοᾶν,	ἀλλ´ ἐθίζειν τὴν ψυχὴν ὅτι
[102, 0]	ἔοικε τὴν παρὰ τῶν φίλων	βοήθειαν,	καλῶς ἔχειν ὑπέλαβον τῶν παραμυθητικῶν
[102, 0]	προσφέρουσι τὰς διὰ τῶν φαρμάκων	βοηθείας,	ἀλλ´ ἐῶσι τὸ βαρῦνον τῆς
[106, 0]	ὤν; Καὶ Ἅιδην δ´ ἔχων	βοηθὸν	οὐ τρέμω σκιάς. Τί γὰρ
[113, 0]	ὑμῶν ἱκέτις ἡβώντων τροφὸς παίδων,	βόθρους	λιποῦσα πενθητηρίους. Τινὲς δὲ τῶν
[113, 0]	(Τούτων γὰρ τοὺς μὲν εἰς	βόθρους	τινὰς καταδύντας ἱστοροῦσιν ἐπὶ πλείους
[109, 0]	Πινδάρῳ ἐπισκήψαντι τοῖς παρὰ τῶν	Βοιωτῶν	πεμφθεῖσιν εἰς θεοῦ (πυθέσθαι Τί
[105, 0]	λωβητὸν ἔθηκε καί ἑ κακὴ	βούβρωστις	ἐπὶ χθόνα δῖαν ἐλαύνει, φοιτᾷ
[118, 0]	πάτριον ἔθος καὶ λευχειμονοῦντα δημηγορεῖν	βουλάς	τ´ ἐξάρχοντ´ ἀγαθὰς’ πρός τε
[103, 0]	ᾧ τε διατελεῖν πράττων ἃ	βούλει	καὶ διευτυχῶν ἀεί, καὶ τοῦτο
[109, 0]	ἐστίν· εἰ δὲ καὶ πειραθῆναι	βούλεται,	μετ´ οὐ πολὺ ἔσεσθαι αὐτῷ
[112, 0]	γὰρ γίγνεσθαι τὸ λυπεῖσθαι τῷ	βουλεύεσθαι	περὶ τοῦ γεγονότος καὶ ὥσπερ
[112, 0]	ἀναστροφὴν ἐνίοτε λαμβάνουσι πρὸς τὸ	βουλεύσασθαί	τι τῶν εὐσχημόνων καὶ συμφερόντων,
[113, 0]	γυναικείαν ἀμφιεσαμένους ἐσθῆτα πενθεῖν, ~ἐμφαίνειν	βουληθέντα	ὅτι (γυναικῶδες τὸ πάθος καὶ
[107, 0]	πολλαῖς φροντίσιν ἐπηντλημένον, ἃς εἰ	βουλοίμεθα	καταριθμεῖσθαι, λίαν ἂν αὐτοῦ καταγνοίημεν,
[103, 0]	σὺ θέλῃς, τὰ θεῶν οὕτω	βουλόμεν´	ἔσται καὶ τὸ ὑπὸ Μενάνδρου
[113, 0]	τὸ τοῦ ἡλίου φῶς ὁρᾶν	βουλομένους,	ἐπειδὴ καὶ ὁ τετελευτηκὼς ἀπεστέρηται
[113, 0]	οὐδὲν πλέον ἔχοντες τυγχάνουσιν (οἱ	βραδύτερον	ἀφικνούμενοι τῶν θᾶττον παραγιγνομένων. Εἴ
[111, 0]	ἄριστα τὰ πλείστας καρπῶν ἐν	βραχεῖ	φορὰς ποιούμενα, καὶ ζῴων ἀφ´
[117, 0]	δ´ ἐστὶν ἀνθρώπων προσειληφέναι ὅτι	βραχὺν	χρόνον προειλήφασιν ἡμᾶς οἱ δοκοῦντες
[103, 0]	γενόμενον ἢ συστεῖλαι πρὸς τὸ	βραχύτατον	ἢ παρασκευάζειν αὑτῷ τὴν ὑπομονὴν
[111, 0]	ἀόριστος, μᾶλλον δὲ μόριόν τι	βραχύτατον	στιγμῆς. Ἐπεὶ καὶ τῶν ζῴων
[117, 0]	δ´ ἑαυτοὺς καταικισάμενοι ταῖς κακουχίαις.	Βραχυτάτου	δὲ τοῦ τῆς ἐπιδημίας ὄντος
[119, 0]	καὶ νῦν δὲ πειράσομαι διὰ	βραχυτάτων	ἐπιδραμεῖν, προσμαρτυρήσας τῷ καλῶς ὑπὸ
[107, 0]	ὁρῶσαν τό τ´ ἄτακτον καὶ	βραχυχρόνιον	τοῦ βίου ἄδηλον ποιῆσαι τὴν
[116, 0]	Θαλέθοντι βίῳ βλάσταις τε τέκνων	βριθομένα	γλυκερὸν φάος ὁρῶσα τελευτήσει, οὐκ
[116, 0]	λέγοντες· Ὅσσα δὲ δαιμονίῃσι τύχαις	βροτοὶ	ἄλγε´ ἔχουσιν, (ἣν ἂν μοῖραν
[116, 0]	Τὰ χρήματα οὐκ ἴδια κέκτηνται	βροτοί,	ἀλλ´ ἁπλῶς τῶν ἀνθρωπίνων οὐδέν.
[110, 0]	τε θνῄσκει· καὶ τάδ´ ἄχθονται	βροτοὶ	εἰς γῆν φέροντες γῆν. ~Ἀναγκαίως
[106, 0]	Ὡς οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν	βροτοί,	ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν
[107, 0]	παρ´ ἐσθλὸν σύνδυο πήματα δαίονται	βροτοῖς	ἀθάνατοι. Τὰ μὲν ὦν οὐ
[107, 0]	πόθεν γάρ; Ἀλλ´ ἄκουέ μου.	Βροτοῖς	ἅπασι κατθανεῖν ὀφείλεται, κοὐκ ἔστιν
[111, 0]	Δεινὸν γὰρ οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων	βροτοῖς.	Καθόλου γὰρ χρὴ διανοεῖσθαι πάντα
[117, 0]	(Δεινὸν γὰρ οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων	βροτοῖς	(οὔτε τῶν κατὰ προηγούμενον λόγον
[105, 0]	Ὣς γὰρ ἐπεκλώσαντο θεοὶ δειλοῖσι	βροτοῖσι,	ζώειν ἀχνυμένοις· αὐτοὶ δέ τ´
[114, 0]	τοῦτο δὴ οἴκτιστον πέλεται δειλοῖσι	βροτοῖσιν.	Ἦ ῥ´ ὁ γέρων· πολιὰς
[105, 0]	δ´ οὔτε θεοῖσι τετιμένος οὔτε	βροτοῖσιν.	Ὁ δὲ μετὰ τοῦτον καὶ
[104, 0]	βίον, ἅπερ Οὐκ ἔστι φυγεῖν	βροτὸν	οὐδ´ ὑπαλύξαι τὸ παράπαν ἀλλά
[117, 0]	προσπεσόντα δ´ ὅστις εὖ φέρει	βροτῶν,	(ἄριστος εἶναι σωφρονεῖν τέ μοι
[104, 0]	ἐν ἄλλῳ τόπῳ φησὶν οὕτω,	Βροτῶν	ἕνεκα πτολεμίζειν δειλῶν, οἳ φύλλοισιν
[110, 0]	μὲν οὐδεὶς ὅστις οὐ πονεῖ	βροτῶν.	Θάπτει τε τέκνα χἄτερ´ αὖ
[106, 0]	θέλοις ὅσοι τε δεσμοῖς ἐκμεμόχθηνται	βροτῶν,	ὅσοι τε γηράσκουσιν ὀρφανοὶ τέκνων,
[110, 0]	Τεθνᾶσι παῖδες οὐκ ἐμοὶ μόνῃ	βροτῶν,	οὐδ´ ἀνδρὸς ἐστερήμεθ´, ἀλλὰ μυρίαι
[116, 0]	Εὐριπίδης· Ὅστις δ´ ἀνάγκῃ συγκεχώρηκεν	βροτῶν	σοφὸς παρ´ ἡμῖν καὶ τὰ
[104, 0]	καρπίμοις τε γῆς φυτοῖς γένει	βροτῶν	τε. Τοῖς μὲν αὔξεται βίος,
[110, 0]	δ´ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον,	βρωτοῖσι	καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες
[120, 0]	πυρὶ τηλεφανεῖ παντοῖα θεῶν ἐπὶ	βωμοῖς.	(Καὶ μικρὸν προελθὼν ἐν ἄλλῳ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/10/2009