>

Livre, Chap.
[111, 0]	ἑκάστοις ἐνῆν, (καὶ ταὐτὰ δήπου	γ´	ἂν συνέπιπτεν, ὥστε τὰ πρὸ
[106, 0]	Καί, ᾗ φησιν Ἡράκλειτος, Ταὐτό	γ´	ἔνι ζῶν καὶ τεθνηκὸς καὶ
[102, 0]	τὸν σοφὸν Εὐριπίδην Ἄλλο δέ	γ´	ἐπ´ ἄλλῃ φάρμακον κεῖται νόσῳ·
[115, 0]	τῶν ἔργων. Τί οὖν; Ἆρά	γ´	ἡμεῖς τοῦτο διὰ τοῦ λόγου
[104, 0]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, ὑπό	γ´	ἡμῶν εἰς τοῦτ´ ἀφῖκται διαφθορᾶς.
[107, 0]	δέ· Τὰ θνητὰ πράγματ´ οἶσθά	γ´	ἣν ἔχει φύσιν; (Δοκῶ μὲν
[114, 0]	ἐπωδύνων ἀλλὰ θυσιῶν ἀπαρχῶν, εἴ	γ´	ὁ μετηλλαχὼς θειότερόν τινα βίον
[114, 0]	πένθος ἀνοίας ἐστὶν ἐσχάτης, καίτοι	γ´	ὁρῶντας ὡς καὶ οἱ βαρυλυπότατοι
[107, 0]	ἄν τι κακόν. Ἀλλὰ μήν	γ´	ὅτι ἥδιστός ἐστιν ὁ βαθύτατος
[110, 0]	καὶ ἀπῆνθεν ὅθεν ἦνθε, πάλιν	Γᾶ	μὲν εἰς γᾶν, πνεῦμ´ ἄνω.
[115, 0]	οὐδ´ ἐπιλογίσασθαι ὅτι Πλείη μὲν	γαῖα	κακῶν πλείη δὲ θάλασσα καὶ
[105, 0]	ἀνθρώπους ἀλάληται. Πλείη μὲν γὰρ	γαῖα	κακῶν, πλείη δὲ θάλασσα. Νοῦσοι
[104, 0]	θεῖος Ὅμηρος, εἰπών, Οὐδὲν ἀκιδνότερον	γαῖα	τρέφει ἀνθρώποιο. Οὐ μὲν γάρ
[114, 0]	καὶ νήπια τέκνα βαλλόμενα ποτὶ	γαίῃ,	ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι, ἑλκομένας τε
[113, 0]	οὐχ οἱ γενναιότατοι, Κελτοὶ καὶ	Γαλάται	καὶ πάντες οἱ φρονήματος ἀνδρειοτέρου
[122, 0]	ἔκλυσαι τῆς τοιαύτης κακοδαιμονίας, εἰς	γαληνότερον	μετελθὼν βίου σχῆμα καὶ προσφιλέστατον
[113, 0]	τῷ βίῳ νενομισμένων ἀγαθῶν, οἷον	γάμου	παιδείας τελειότητος πολιτείας ἀρχῶν (ταῦτα
[110, 0]	ἦνθε, πάλιν Γᾶ μὲν εἰς	γᾶν,	πνεῦμ´ ἄνω. Τί τῶνδε χαλεπόν;
[114, 0]	τῆς ἀγαθῆς μνήμης τιμή. Οὐδεὶς	γὰρ	ἀγαθὸς ἄξιος θρήνων ἀλλ´ ὕμνων
[107, 0]	εἴη χαλεπόν, Οὐδέν, ἔφη· ὁ	γὰρ	ἀδελφὸς τὸν ἀδελφὸν προλαμβάνει. Εἴ
[115, 0]	βίῳ νομιζομένων ἀγαθῶν ἀπεστέρηνται· τοῦτο	γὰρ	ἄδηλον, ὡς πολλάκις εἴπομεν, εἴτ´
[107, 0]	δὲ καὶ τοὐναντίον ἀγαθόν. Τὸ	γὰρ	ἀδούλωτον τῇ σαρκὶ καὶ τοῖς
[112, 0]	ὅλον τὸν βίον; Εἰ μὲν	γὰρ	ἀεὶ μενεῖς ἐπὶ τῇ δυσπαθείᾳ
[107, 0]	φύσιν; (Δοκῶ μὲν οὔ· πόθεν	γάρ;	Ἀλλ´ ἄκουέ μου. Βροτοῖς ἅπασι
[106, 0]	δυστυχούντων, ὡς ἐσομένην ἐλαφροτέραν. Ἐνταῦθα	γὰρ	ἄν τις ἑλκύσειε καὶ τὴν
[110, 0]	τεύξεσθαι παρ´ αὐτοῦ. Οὐ φαύλως	γὰρ	ἂν δόξειεν ὁ παρὰ τῷ
[111, 0]	ἔδει νέον ὄντα ἀναρπαγῆναι. Τίς	γὰρ	ἂν εἴποι ὡς ἔδει; Πολλὰ
[107, 0]	ὅταν ὁ δανείσας ἀπαιτῇ· εὐγνωμονέστατοι	γὰρ	ἂν οὕτω φανείημεν. Οἶμαι δὲ
[118, 0]	καὶ τῶν καθ´ ἡμᾶς. Τούτων	γὰρ	Ἀναξαγόραν παρειλήφαμεν, ὥς φασι, φυσιολογοῦντα
[113, 0]	καὶ ἀγεννὲς τὸ πενθεῖν· γυναῖκες	γὰρ	ἀνδρῶν εἰσι φιλοπενθέστεραι καὶ οἱ
[102, 0]	τῶν ἡμετέρων εἴτ´ ἀποσπῷτο. Τὸ	γὰρ	ἀνώδυνον τοῦτ´ οὐκ ἄνευ μεγάλων
[106, 0]	ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν. Τοῦτον	γὰρ	ἀπεμιμήσατο καὶ ὁ εἰπών· (Ὦ
[102, 0]	φρονοῦντας οὔτε δυσπαθεῖς· τὸ μὲν	γὰρ	ἄτεγκτον καὶ θηριῶδες, τὸ δ´
[108, 0]	τὸ εἰδέναι ἢ τελευτήσασι· τότε	γὰρ	αὐτὴ καθ´ αὑτὴν ἔσται ἡ
[109, 0]	τῷ θανεῖν ἴσον λέγω. Ἡ	γὰρ	αὐτὴ κατάστασίς ἐστι τῇ πρὸ
[106, 0]	Ταῦτά σε σκοπεῖν χρεών. Κελεύει	γὰρ	αὐτὴν ἐνθυμεῖσθαι τὰ τῶν ἴσα
[109, 0]	τοιαῦτά φασι γενέσθαι. Εἶναι μὲν	γὰρ	αὐτὸν Ἠλυσίου πατρὸς τοῦ Τεριναίου,
[104, 0]	ἀλλὰ στιγμὴν εἶπε χρόνου. Κύκλος	γὰρ	αὑτὸς καρπίμοις τε γῆς φυτοῖς
[107, 0]	εἰ βιώσεται. Τὸ τῆς τύχης	γὰρ	ἀφανὲς οἷ προβήσεται. Τοιούτου δὴ
[105, 0]	κατ´ ἀνθρώπους ἀλάληται. Πλείη μὲν	γὰρ	γαῖα κακῶν, πλείη δὲ θάλασσα.
[115, 0]	δηλαδή τι ποιήσαντος· τὸ μὲν	γὰρ	γεγενημένον οὐδὲ θεῷ δυνατόν ἐστι
[112, 0]	προβαῖνον τῷ χαλεπῶς φέροντι· ἐμποδὼν	γὰρ	γίγνεσθαι τὸ λυπεῖσθαι τῷ βουλεύεσθαι
[108, 0]	(τοὺς δικαστὰς τοιαῦτ´ ἔφη· Τὸ	γὰρ	δεδιέναι, ὦ ἄνδρες, τὸν θάνατον
[121, 0]	γυμνοὺς κριτέον ἁπάντων τούτων· τεθνεῶτας	γὰρ	δεῖ κρίνεσθαι. Καὶ τὸν κριτὴν
[114, 0]	μέχρι παντὸς τοῦ βίου; Τὸ	γὰρ	δὴ ἀτελεύτητον νομίζειν τὸ πένθος
[107, 0]	καὶ πρῶτον τῷ πρώτῳ. Εἰ	γὰρ	δὴ ὕπνος τίς ἐστιν ὁ
[107, 0]	τὴν ὁμοιότητα αὐτῶν δηλῶν· τὰ	γὰρ	δίδυμα τὴν ὁμοιότητα μάλιστα παρεμφαίνει.
[103, 0]	τὸ ὑπὸ Μενάνδρου ῥηθέν Εἰ	γὰρ	ἐγένου σύ, τρόφιμε, τῶν πάντων
[102, 0]	καὶ οὐκ ἐφ´ ἡμῖν. Οὐ	γὰρ	ἔγωγε συμφέρομαι τοῖς ὑμνοῦσι τὴν
[104, 0]	τὸν βίον ἄγαν ἀληθές. Καὶ	γὰρ	εἰ μὴ φύσει τοῦτον ἔχει
[108, 0]	σοφὸν εἶναι μὴ ὄντα· δοκεῖν	γὰρ	εἰδέναι ἐστὶν ἃ οὐκ οἶδεν.
[102, 0]	ἐγγίγνεται μισθῶν τῷ ἀνθρώπῳ· τεθηριῶσθαι	γὰρ	εἰκὸς ἐκεῖ μὲν σῶμα (τοιοῦτον
[119, 0]	κηδευθῆναι μεταλλάξαντα τὸν βίον· τοῦτο	γὰρ	εἶναι κατὰ φύσιν. Τὴν ἡμετέραν
[109, 0]	μήποτ´ εἴη φαρμάκοις ἀπολωλώς· (τοῦτον	γὰρ	εἶναι μόνον αὐτῷ ἐπ´ οὐσίᾳ
[113, 0]	παιδείας τελειότητος πολιτείας ἀρχῶν (ταῦτα	γὰρ	εἶναι τὰ λυποῦντα μάλιστα τοὺς
[115, 0]	δὲ κακὰ πάνυ ῥᾳδίως· στρογγύλα	γὰρ	εἶναί φασι ταῦτα καὶ συνεχῆ
[118, 0]	ἡμέρῃσι ἀποθανόντων νηπενθέως ἀνέτλη· εὐδίης	γὰρ	εἴχετο, ἐξ ἧς πολλὸν ὤνητο
[106, 0]	κἀκεῖνα πάλιν μεταπεσόντα ταῦτα. Ὡς	γὰρ	ἐκ τοῦ αὐτοῦ πηλοῦ δύναταί
[120, 0]	καὶ τὴν εὐπροσήγορον φιλανθρωπίαν. Ἀλλὰ	γὰρ	ἐκεῖνος μὲν τῆς τε σῆς
[111, 0]	ἡ τῆς λύπης πρόφασις· οὐ	γὰρ	ἐκείνους ποθοῦντες ἀλλὰ τὰς ἀπ´
[117, 0]	πάντα καταμέμφονται θάνατον. Ἐὰν μὲν	(γὰρ	ἐν ἀποδημίᾳ τις ὢν ἀποθάνῃ,
[106, 0]	εἰ τὸ φθαρτὸν ἔφθαρται; Πότε	γὰρ	ἐν ἡμῖν αὐτοῖς οὐκ ἔστιν
[103, 0]	ἔστι μὴ χρεὼν ποιεῖν. Ὥσπερ	γὰρ	ἐν φυτοῖς ποτὲ μὲν πολυκαρπίαι
[105, 0]	πρῆξις πέλεται κρυεροῖο γόοιο. Ὣς	γὰρ	ἐπεκλώσαντο θεοὶ δειλοῖσι βροτοῖσι, ζώειν
[105, 0]	χείλεσιν, οὐδὲ θύραζε ἐξέπτη· πρόσθεν	γὰρ	ἐπέλλαβε πῶμα πίθοιο. Ἄλλα δὲ
[112, 0]	προσσχὼν ἀπαλλάγηθι τῆς κακουχίας· καὶ	γὰρ	ἐπὶ τῶν σωματικῶν παθημάτων ἡ
[120, 0]	ἔτι λείπεται αἰῶνος εἴδωλον· τὸ	γάρ	ἐστι μόνον ἐκ θεῶν. Εὕδει
[106, 0]	γὰρ ὄντως Ἀίδας ἀνιᾶν. Μέγα	γάρ	ἐστι τὸ μετὰ πείσματος τεθαρρηκότος
[116, 0]	τὰ τέκνα θνητὰ ἐγέννησεν; Οὐ	γάρ	ἐστι φρένας ἔχοντος ἀνθρώπου ἀγνοεῖν
[116, 0]	ἤρτηται καὶ τἄλλα πάντα. Ταῦτα	γάρ	ἐστιν ἀλλήλοις συνῳδὰ καὶ σύμφωνα,
[116, 0]	καὶ ὁ τραγικὸς Αἰσχύλος· Ἀνδρῶν	γάρ	ἐστιν ἐνδίκων τε καὶ σοφῶν
[111, 0]	καὶ τῇ καιρίῳ συμμετρίᾳ· τοῦτο	γὰρ	εὔδαιμον καὶ θεοφιλὲς εἶναι νενόμισται.
[118, 0]	ἐν τοισίδε πρήγμασι ἀμηχανίην· τοῦτον	γὰρ	εὐθὺς μετὰ τὴν προσαγγελίαν ἀμφοτέρων
[111, 0]	οὐδ´ ἵκετο γήραος οὐδόν. Τὴν	γὰρ	εὐκαιρίαν μᾶλλον, οὐ τὴν εὐγηρίαν
[103, 0]	φυλάξαι γενναίως τὸ πρέπον. Τῆς	γὰρ	εὐλογιστίας ἔργον ἐστὶν ἢ φυλάξασθαι
[121, 0]	(κακῶς αἱ δίκαι δικάζονται. Ἀμπεχόμενοι	γάρ,	ἔφη, οἱ κρινόμενοι κρίνονται· ζῶντες
[103, 0]	σε χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι· θνητὸς	γὰρ	ἔφυς. Κἂν μὴ σὺ θέλῃς,
[109, 0]	κεῖται μοιριδίῳ θανάτῳ. Οὐκ ἦν	γὰρ	ζώειν καλὸν αὐτῷ οὐδὲ γονεῦσι.
[104, 0]	ἀλλὰ πάντες ταὐτὸ πεπόνθαμεν. Ἄσκοπος	γὰρ	ἡ τύχη, φησὶν ὁ Θεόφραστος,
[112, 0]	ἔκλυσαι τῶν κακῶν. Ἀλλ´ οὐ	γὰρ	ἤλπιζον, φησί, ταῦτα (πείσεσθαι, οὐδὲ
[108, 0]	τι (καὶ μακάριον. Μυρίας μὲν	γὰρ	ἡμῖν, φησὶν ὁ Πλάτων, ἀσχολίας
[102, 0]	καὶ τοῦ συμφέροντος οὖσαν· ἀφαιρήσεται	γὰρ	ἡμῶν αὕτη τὴν ἐκ τοῦ
[107, 0]	τὴν τοῦ θανάτου προθεσμίαν. Τοῦτο	γὰρ	ἦν ἄμεινον· εἰ γὰρ προῄδειμεν,
[109, 0]	καὶ τῆς ψυχῆς (τὸ τρίτον	γὰρ	ἦν τοῦτο τῆς Σωκρατικῆς εἰκασίας)
[116, 0]	τὸ Μηδὲν ἄγαν ἐκ τούτων	γὰρ	ἤρτηται καὶ τἄλλα πάντα. Ταῦτα
[106, 0]	ὅπως δυσαλγῆ δοκεῖ εἶναι. Τί	γὰρ	θαυμαστὸν εἰ τὸ τμητὸν τέτμηται,
[107, 0]	ἄφυκτος ὁμῶς ἐπικρέμαται θάνατος· κείνου	γὰρ	ἴσον λάχον μέρος οἵ τ´
[108, 0]	ἐστὶ τὸ ἀληθές. Μὴ καθαρῷ	γὰρ	καθαροῦ ἐφάπτεσθαι μὴ οὐ θεμιτὸν
[111, 0]	τὸ τοῦ χρόνου μῆκος. Ματαίους	γὰρ	καὶ πολλῆς εὐηθείας ἡγητέον εἶναι
[115, 0]	δ´ εἴσδυσις (οὐδ´ αἰθέρι; Πολλοῖς	γὰρ	καὶ σοφοῖς ἀνδράσιν, ὥς φησι
[108, 0]	θάνατος, οὐκ ἔστι κακόν· μήποτε	γὰρ	καὶ τῶν ἀγαθῶν ἀναφαίνηται, καθάπερ
[121, 0]	παύσω τοῦτο γιγνόμενον. Νῦν μὲν	γὰρ	(κακῶς αἱ δίκαι δικάζονται. Ἀμπεχόμενοι
[111, 0]	ἀλλ´ ὁ καλῶς ἐπαινεῖται. Τὸ	γὰρ	καλὸν οὐκ ἐν μήκει χρόνου
[102, 0]	δύναιντο καὶ μετρίως. Τῶν μὲν	γὰρ	καλῶς λεγομένων ἐστὶν ἐν ὑποθήκης
[121, 0]	ἔφη, οἱ κρινόμενοι κρίνονται· ζῶντες	γὰρ	κρίνονται. Πολλοὶ οὖν ἴσως, ἦ
[112, 0]	ἀνέλκεις ἐκ τῆς ἀτυχίας; Οἷς	γὰρ	λόγοις τοῦ χρόνου προϊόντος χρησάμενος
[106, 0]	καὶ νέον καὶ γηραιόν· τάδε	γὰρ	μεταπεσόντα ἐκεῖνά ἐστι, κἀκεῖνα πάλιν
[109, 0]	ὄντως οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. Τὸ	γὰρ	μὴ γενέσθαι τῷ θανεῖν ἴσον
[114, 0]	καὶ θρήνους ἀγεννεῖς ἐκτρέπεσθαι. Τὸ	γὰρ	μὴ δι´ αὑτὸν κακῶς πράττειν
[108, 0]	σημαίνει, ζῶσι δ´ οὔ. Εἰ	γὰρ	μὴ οἷόν τε μετὰ τοῦ
[111, 0]	πράττεται (καὶ πραχθήσεται πολλάκις. Οὐ	γὰρ	νομοθετήσοντες πάρεσμεν εἰς τὸν βίον,
[104, 0]	ἀεκαζόμενος τετληότι θυμῷ καί τοῖος	γὰρ	νόος ἐστὶν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων, οἷον
[102, 0]	δὲ μετριοπάθειαν οὐκ ἀποδοκιμαστέον. Μὴ	γὰρ	νοσοῖμεν φησὶν ὁ ἀκαδημαϊκὸς Κράντωρ,
[102, 0]	πενθικῶν καὶ ματαίων ὀδυρμῶν. Ψυχῆς	γὰρ	νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι, ὅταν
[117, 0]	ἄωροι τοῦ ζῆν ἐστερῆσθαι· καὶ	γὰρ	ὁ μακρότατος βίος ὀλίγος ἐστὶ
[112, 0]	πολεμίων ἐξαίφνης ἐπελθόντων ἐλήφθης. Καλῶς	γὰρ	ὁ παρὰ τῷ Εὐριπίδῃ Θησεὺς
[120, 0]	μαθητὴν Γοργίου τοῦ ῥήτορος. Φησὶ	γὰρ	ὁ παρὰ τῷ Πλάτωνι Σωκράτης·
[111, 0]	ἄριστος ἀλλ´ ὁ σπουδαιότατος. Οὐδὲ	γὰρ	ὁ πλεῖστα κιθαρῳδήσας (ἢ ῥητορεύσας
[102, 0]	συμπαθεῖν δ´ ἦν ἀναγκαῖον· οὐδὲ	γὰρ	οἱ βέλτιστοι τῶν ἰατρῶν πρὸς
[102, 0]	ἀνεγκλήτως καὶ πειθηνίως ἕπεσθαι. Τοῦτο	γὰρ	οἱ μὴ δυνάμενοι ποιεῖν οὐδὲ
[119, 0]	πρὸς οὐδὲν χρήσιμον ματαιοπονίας. Ὅτι	γὰρ	οἱ ταῖς ἀρεταῖς διενεγκόντες ὡς
[116, 0]	πρὸς ὀλίγον, ταῦτ´ ἀπαιτῶσιν· οὐδὲ	γὰρ	οἱ τραπεζῖται, καθάπερ εἰώθαμεν λέγειν
[110, 0]	συνεωρᾶσθαι καὶ τετυχηκέναι παραμυθίας. Θέασαι	γὰρ	οἷα περὶ τούτου φησὶ τῶν
[117, 0]	τηλύγετος πολλοῖσιν ἐπὶ κτεάτεσσι. Τίς	γὰρ	οἶδεν, εἰ ὁ θεὸς πατρικῶς
[110, 0]	μεταποιήσας εἴποις ἄν· Εἰ μὲν	γὰρ	οἰκεῖ νερτέρας ὑπὸ χθονός ἐν
[110, 0]	τοῦ Ἡρακλέους λέγων Εἰ μὲν	γὰρ	οἰκεῖ, φησί, νερτέρας ὑπὸ χθονός
[110, 0]	ἐξήντλησαν ὡς ἐγὼ βίον. Τούτοις	γὰρ	οἰκείως ἄν τις ταῦτα συνάψειε·
[120, 0]	λέξω ἃ μέλλω λέγειν. Ὥσπερ	γὰρ	Ὅμηρος λέγει, διενείμαντο τὴν ἀρχὴν
[103, 0]	λαμβάνει. Καὶ μάλα δικαίως· ἀσθενέστατον	γὰρ	ὂν φύσει μεγίστοις οἰκονομεῖται πράγμασιν,
[120, 0]	ἐγὼ δὲ λόγον· ὡς ἀληθῆ	γὰρ	ὄντα σοι λέξω ἃ μέλλω
[110, 0]	δὲ καὶ προσδοκώμενον λυπεῖ. Τῷ	γὰρ	ὄντι πολλοὶ διὰ τὴν οὐδένειαν
[102, 0]	ἄγαν δὲ μωραίνοντι νουθετήματα. (Πολλῶν	γὰρ	ὄντων ψυχικῶν παθῶν, ἡ λύπη
[106, 0]	θάνατε, παιὰν ἰατρὸς μόλοις. Λιμὴν	γὰρ	ὄντως Ἀίδας ἀνιᾶν. Μέγα γάρ
[113, 0]	προειρημένα ἐν τοῖς ἔμπροσθεν. Μεῖον	γὰρ	ὄντως (ἐδάκρυσε Τρωίλος ἢ Πρίαμος·
[107, 0]	μικρὰ τοῦ θανάτου μυστήρια προμύησις	γὰρ	ὄντως ἐστὶ τοῦ θανάτου ὁ
[104, 0]	ῥᾳδίως μεθισταμένοις (πρὸς τοὐναντίον. Ἀνθρώπων	γὰρ	ὄντως θνητὰ μὲν καὶ ἐφήμερα
[113, 0]	καὶ παιδείας ἐλευθερίου μεταπεποιημένοις. Θῆλυ	γὰρ	ὄντως καὶ ἀσθενὲς καὶ ἀγεννὲς
[109, 0]	οὐδὲν ἔσται πρὸς ἡμᾶς· Ἄλγος	γὰρ	ὄντως οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. Τὸ
[103, 0]	πρὸς ἀμφότερα χρηστέον. (Οὐκ ἔστιν	γὰρ	ὅστις πάντ´ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ καὶ
[103, 0]	τοῦ βίου τὰς μεταβολάς. Χρὴ	γὰρ	οὐ μόνον ἑαυτὸν εἰδέναι θνητὸν
[121, 0]	κατὰ φύσιν διαγωγὴν ἐλθεῖν. Ὡς	γὰρ	οὐδὲ συμβιῶν ἡμῖν ἡδέως ἑώρα
[108, 0]	ἃ οὐκ οἶδεν. Οἶδε μὲν	γὰρ	οὐδεὶς τὸν θάνατον οὐδ´ εἰ
[111, 0]	δεῖ κατὰ φύσιν διεκπερᾶν; Δεινὸν	γὰρ	οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων βροτοῖς. Καθόλου
[117, 0]	φευκτὸν νομιστέον αὐτοὺς πάσχειν (Δεινὸν	γὰρ	οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων βροτοῖς (οὔτε
[109, 0]	ἀπαλλαγὴ λύπης καὶ φροντίδος. Ὥσπερ	γὰρ	οὔτ´ ἀγαθὸν ἡμῖν ἔπεστιν οὕτως
[110, 0]	καὶ ἄγαν ἄωρος ἐτελεύτησε. Φησὶ	γὰρ	οὕτως· Ἔφυ μὲν οὐδεὶς ὅστις
[108, 0]	μαρτυρεῖν καὶ τὸ θεῖον. Πολλοὺς	γὰρ	παρειλήφαμεν δι´ εὐσέβειαν παρὰ θεῶν
[104, 0]	τελευτῇ τὸν Ἱπποκλέα φησί· Ταῦτα	γὰρ	πᾶσα αὕτη ἡ ἀρχαία φιλοσοφία
[115, 0]	τῆς τοῦ βελτίστου φύσεως (ἄριστον	γὰρ	πᾶσι καὶ πάσαις τὸ μὴ
[103, 0]	ὑπομονὴν ἄρρενα καὶ γενναίαν. Καὶ	γὰρ	περὶ τἀγαθὸν ἡ φρόνησις πραγματεύεται
[103, 0]	τῶν πραγμάτων οὐκ ὀρθῶς· Τροχοῦ	γὰρ	περιστείχοντος ἄλλοθ´ ἡτέρα ἁψὶς ὕπερθε
[115, 0]	ἀπεστερημένοι τυγχάνουσιν εἴτε κακῶν· πολλῷ	γὰρ	πλείονα τὰ κακά. Καὶ τὰ
[108, 0]	ἡμῖν ἐγγίγνεται οὐδέποτ´ οὐδέν. Καὶ	γὰρ	πολέμους καὶ στάσεις καὶ μάχας
[104, 0]	γαῖα τρέφει ἀνθρώποιο. Οὐ μὲν	γάρ	ποτέ φησι κακὸν πείσεσθαι ὀπίσσω,
[107, 0]	Τοῦτο γὰρ ἦν ἄμεινον· εἰ	γὰρ	προῄδειμεν, κἂν προεξετήκοντό τινες ταῖς
[121, 0]	προειδότας αὐτοὺς τὸν θάνατον· νῦν	γὰρ	προΐσασι. Τοῦτο μὲν οὖν καὶ
[103, 0]	ὡμολόγησέ σοι, ὀρθῶς ἀγανακτεῖς· ἔστι	γάρ	ς´ ἐψευσμένος, ἄτοπόν τε πεποίηκ´.
[104, 0]	τῶν ἀνθρώπων βίον ἐδήλωσε. Τί	γὰρ	σκιᾶς ἀσθενέστερον; Τὸ δὲ ταύτης
[110, 0]	ἄν τις ταῦτα συνάψειε· Ποῦ	γὰρ	τὰ σεμνὰ κεῖνα, ποῦ δὲ
[105, 0]	δέ τ´ ἀκηδέες εἰσί. Δοιοὶ	γάρ	τε πίθοι κατακείαται ἐν Διὸς
[108, 0]	καὶ αἱ τούτου ἐπιθυμίαι· διὰ	γὰρ	τὴν τῶν χρημάτων κτῆσιν πάντες
[106, 0]	καὶ Ἀντίμαχος ὁ ποιητής. Ἀποθανούσης	γὰρ	τῆς γυναικὸς αὐτῷ Λύδης, πρὸς
[113, 0]	ἀνθρώπων φύσιν οὐδὲν διαφέρει. Καθάπερ	γὰρ	τῆς εἰς καινὴν πατρίδα πορείας
[108, 0]	τοὺς Ἀργείους νεανίσκους διηγήσομαι. Φασὶ	γὰρ	τῆς μητρὸς αὐτῶν ἱερείας οὔσης
[112, 0]	ἐκ τῆς τοιαύτης παραμυθίας. ~Φασὶ	γάρ	τινα τῶν ἀρχαίων φιλοσόφων εἰσιόντα
[109, 0]	οὐδ´ οὕτω κακόν ἐστιν· ἀναισθησία	γάρ	τις κατ´ αὐτὸν γίγνεται καὶ
[118, 0]	τι λίην ἀκαχίζεο θυμῷ· οὐ	γάρ	τίς μ´ ὑπὲρ αἶσαν ἀνὴρ
[118, 0]	ἐν τοῖσι πολλοῖσι δόξαν· (πᾶς	γάρ	τίς μιν ὁρέων τὰ ἑωυτοῦ
[105, 0]	κατακεῖσθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ· οὐ	γάρ	τις πρῆξις πέλεται κρυεροῖο γόοιο.
[116, 0]	τοῖς θνητοῖς ἅπασι συμβέβηκεν. Ἔχομεν	γὰρ	τὸ ζῆν ὥσπερ παρακαταθεμένοις θεοῖς
[109, 0]	ἔπεστιν οὕτως οὐδὲ κακόν· περὶ	γὰρ	τὸ ὂν καὶ τὸ ὑφεστηκὸς
[107, 0]	τί δεῖ καὶ λέγειν; Αὐτὸ	γὰρ	τὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστι πᾶσιν
[110, 0]	γενέσεως κατάστασιν ἔστι διαφορά. Χάριεν	γὰρ	τὸ τοῦ Ἀρκεσιλάου. Τοῦτο, φησί,
[106, 0]	βοηθὸν οὐ τρέμω σκιάς. Τί	γὰρ	τὸ χαλεπόν ἐστι καὶ τὸ
[104, 0]	ἐν πᾶσι κακοῦ μοῖρα· τὰ	γάρ	τοι σπέρματα εὐθὺς θνητὰ ὄντα
[119, 0]	γενέσθαι μοι τὸν υἱόν (τὸ	γὰρ	τοιοῦτον ἄδηλον εἰ συμφέρει) ἀγαθὸν
[102, 0]	καιρῷ γε μαλθάσσῃ κέαρ. Κατὰ	γὰρ	τὸν σοφὸν Εὐριπίδην Ἄλλο δέ
[111, 0]	διημερεύσαντα πάντως ἂν εὐδαιμονίζεσθαι; Μέτρον	γὰρ	τοῦ βίου τὸ καλόν, οὐ
[106, 0]	καὶ ἐν τῷ τεθνάναι; Τὰ	γὰρ	τοῦ θανάτου μήποτε καὶ λίαν
[113, 0]	πάντες ὅσοι τούτοις παραπλήσιοι. (Τούτων	γὰρ	τοὺς μὲν εἰς βόθρους τινὰς
[116, 0]	τῇ ἀποδόσει, ἐάνπερ εὐγνωμονῶσι. Πρὸς	γὰρ	τοὺς οὐκ εὐμαρῶς ἀποδιδόντας (εἰκότως
[109, 0]	τοῦδ´ ἅ σοι φέρει, ἐκ	γὰρ	τούτων ἅπαντ´ εἴσῃ ὧν πέρι
[116, 0]	δηλοῦσθαι κατὰ δύναμιν. Ἔν τε	γὰρ	τῷ γιγνώσκειν ἑαυτὸν περιέχεται τὸ
[115, 0]	(ἄρειον μὴ γνῶναι; Μετ´ ἀγνοίας	γὰρ	τῶν οἰκείων κακῶν ἀλυπότατος ὁ
[118, 0]	φησι Πρωταγόρας, εἰπὼν οὕτως· Τῶν	γὰρ	υἱέων νεηνιέων ἐόντων καὶ καλῶν,
[102, 0]	πέφυκεν εἶναι πάντων· Διὰ λύπην	γάρ,	φασί, καὶ μανίαν γίγνεσθαι πολλοῖσι
[112, 0]	φαίνεται πρὸς τὰ τοιαῦτα· ἐκεῖνος	γάρ	φησιν· Ἐγὼ δὲ ταῦτα παρὰ
[120, 0]	κακῶν ἀπείρατός ἐστιν· ὁ (Βίος	γάρ,	φησὶν Εὐριπίδης, ὄνομ´ ἔχει μόνον
[111, 0]	εὐγηρίαν πανταχοῦ (θεωροῦμεν πρωτεύουσαν. Καὶ	γὰρ	φυτῶν ἄριστα τὰ πλείστας καρπῶν
[111, 0]	τὸν ἄπειρον ἀφορῶσιν αἰῶνα. Τὰ	γὰρ	χίλια καὶ τὰ μύρια κατὰ
[111, 0]	οὐδὲν τῶν ἀναγκαίων βροτοῖς. Καθόλου	γὰρ	χρὴ διανοεῖσθαι πάντα τινὰ καὶ
[105, 0]	(ἄλλοτε μέν τε κακῷ ὅ	γε	κύρεται ἄλλοτε δ´ἐσθλῷ· ᾧ δέ
[102, 0]	λόγοι, ὅταν τις ἐν καιρῷ	γε	μαλθάσσῃ κέαρ. Κατὰ γὰρ τὸν
[107, 0]	ἀδελφὸς τὸν ἀδελφὸν προλαμβάνει. Εἴ	γε	μὴν ἀποδημίᾳ προσέοικεν ὁ θάνατος,
[113, 0]	ἀφικνούμενοι τῶν θᾶττον παραγιγνομένων. Εἴ	γε	μὴν ὁ ἄωρος θάνατος κακόν
[109, 0]	παρὰ τοῖς ἀρχαίοις ἀναγεγραμμένων. (Εἴ	γε	μὴν ὁ θάνατος τελεία τίς
[117, 0]	ἐπιλέγοντες· Δύσμορος, οὐδ´ ἄρα τῷ	γε	πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ ὄσσε
[104, 0]	τι ἄλλο μὴ ἀποδεχόμεθα, τό	γε	πολλαχῆ εἶναι ἐργώδη καὶ δύσκολον
[109, 0]	ὅτι οὐδ´ αὐτὸς ἀγνοεῖ, εἴ	γε	τὰ γραφέντα περὶ Τροφωνίου καὶ
[118, 0]	ἀλυπίας ἀναβολὴν δεῖ ποιεῖσθαι. Καίτοι	γε	τὸν ἐν ὁτῳοῦν Ἀμβολιεργὸν ἄταις,
[115, 0]	τι ποιήσαντος· τὸ μὲν γὰρ	γεγενημένον	οὐδὲ θεῷ δυνατόν ἐστι ποιῆσαι
[119, 0]	καὶ φιλόπατριν, ὃ δὴ καὶ	γέγονεν.	(Δίωνα δὲ τὸν Συρακόσιον συνεδρεύοντα
[116, 0]	ζῷόν ἐστι θνητόν, οὐδ´ ὅτι	γέγονεν	εἰς (τὸ ἀποθανεῖν. Εἰ γοῦν
[110, 0]	ἴσως ὁ θάνατος αὐτὸς σοῦ	γέγονεν	εὐνούστερος. (Ἀδήλου οὖν ὄντος πότερον
[112, 0]	λυπεῖσθαι τῷ βουλεύεσθαι περὶ τοῦ	γεγονότος	καὶ ὥσπερ ἐν πτώσει κύβων
[113, 0]	ἔτι μᾶλλον ὁ τῶν ἄρτι	γεγονότων.	Ἀλλὰ τοὺς τούτων θανάτους ῥᾳδίως
[115, 0]	βελτιόνων ἡγούμεθα καὶ κρειττόνων ἤδη	γεγονότων.	Καὶ ταῦθ´ οὕτως ἀρχαῖα καὶ
[120, 0]	Εὐριπίδης, ὄνομ´ ἔχει μόνον πόνος	γεγώς.	Οὗτος δ´ ἐπὶ τῆς εὐανθεστάτης
[118, 0]	ἐν ἄλλοις ὁ ποιητής φησι·	(Γεινομένῳ	ἐπένησε λίνῳ, ὅτε μιν τέκε
[110, 0]	αὐτίκα δ´ ἄλλοι, ὧν ἀμὲς	γενεὰν	οὐκέτ´ ἐποψόμεθα καὶ πάλιν· (Οἳ
[104, 0]	δ´ ἐπιγίγνεται ὥρη· ὣς ἀνδρῶν	γενεὴ	ἡ μὲν φύει ἡ δ´
[104, 0]	γενεὴν ἐρεείνεις; Οἵη περ φύλλων	γενεή,	τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν. Φύλλα
[104, 0]	ἐν ἄλλοις Τυδείδη μεγάθυμε, τίη	γενεὴν	ἐρεείνεις; Οἵη περ φύλλων γενεή,
[104, 0]	αὑτὸς καρπίμοις τε γῆς φυτοῖς	γένει	βροτῶν τε. Τοῖς μὲν αὔξεται
[114, 0]	πολιόν τε κάρη πολιόν τε	γένειον	αἰδῶ τ´ αἰσχύνωσι κύνες κταμένοιο
[109, 0]	κατάστασίς ἐστι τῇ πρὸ τῆς	γενέσεως	ἡ μετὰ τὴν τελευτήν. Ἀλλ´
[110, 0]	θανάτου πρὸς τὴν πρὸ τῆς	γενέσεως	κατάστασιν ἔστι διαφορά. Χάριεν γὰρ
[109, 0]	οὐδὲν ἦν ἡμῖν πρὸ τῆς	γενέσεως	οὔτ´ ἀγαθὸν οὔτε κακόν, οὕτως
[106, 0]	ἄλλοις ἀνακυκλήσει. Καὶ ὁ τῆς	γενέσεως	ποταμὸς οὕτως ἐνδελεχῶς ῥέων οὔποτε
[109, 0]	τελευτήσαντες καθίστανται (τῇ πρὸ τῆς	γενέσεως.	Ὥσπερ οὖν οὐδὲν ἦν ἡμῖν
[115, 0]	τὸν βίον καὶ ἀρχὴν τὸ	γενέσθαι	ἄνθρωπον συμφορὰν τὴν μεγίστην· τοῦτο
[117, 0]	συνέφερε, τοῖς δ´ ἅμα τῷ	γενέσθαι	ἀποθανεῖν, τοῖς δὲ προελθοῦσιν ἐπὶ
[109, 0]	τὸν Ἰταλὸν Εὐθύνοον τοιαῦτά φασι	γενέσθαι.	Εἶναι μὲν γὰρ αὐτὸν Ἠλυσίου
[109, 0]	οἴει σὺ διαφορὰν εἶναι μὴ	γενέσθαι	ἢ γενόμενον ἀπογενέσθαι; Εἰ μὴ
[115, 0]	Κἀκεῖνος ὑπολαβών Ὡς ἄρα μὴ	γενέσθαι	μέν, ἔφη, ἄριστον πάντων, τὸ
[119, 0]	ηὐξάμην οὐκ ἀθάνατον οὐδὲ πολυχρόνιον	γενέσθαι	μοι τὸν υἱόν (τὸ γὰρ
[117, 0]	ἐξ ἐπηρείας τύχης καὶ δαιμόνων	γενέσθαι	νομίζουσι. Διὸ καὶ ἐπὶ πᾶσιν
[116, 0]	τοὺς θεοὺς ἐπικαλεῖσθαι ἀνάρπαστον αὐτὴν	γενέσθαι	πρὸς ἀπώλειαν τὴν χαλεπωτάτην. Δύ´
[117, 0]	καὶ ὅτι τοῖς μὲν οὐδὲ	γενέσθαι	συνέφερε, τοῖς δ´ ἅμα τῷ
[115, 0]	πᾶσι καὶ πάσαις τὸ μὴ	γενέσθαι)	τὸ μέντοι μετὰ τοῦτο καὶ
[115, 0]	Ἀνθρώποις δὲ πάμπαν οὐκ ἔστι	γενέσθαι	τὸ πάντων ἄριστον οὐδὲ μετασχεῖν
[109, 0]	ἅπτεται νεκροῦ. Τὸ γὰρ μὴ	γενέσθαι	τῷ θανεῖν ἴσον λέγω. Ἡ
[121, 0]	εἰσὶ σώματά τε καλὰ καὶ	γένη	καὶ πλούτους, καὶ ἐπειδὰν ἡ
[108, 0]	ἐάν τις ἡμῖν καὶ σχολὴ	γένηται	ἀπ´ αὐτοῦ καὶ τραπώμεθα πρὸς
[118, 0]	μὲν ἐσθλόν, ἐπὴν τὰ πρῶτα	γένηται.	Ταύτην δὲ τὴν μοῖραν ἐν
[103, 0]	αὑτῷ τὴν ὑπομονὴν ἄρρενα καὶ	γενναίαν.	Καὶ γὰρ περὶ τἀγαθὸν ἡ
[118, 0]	ἀφαιρουμένοις τὰς λύπας διὰ τῆς	γενναίας	καὶ σεμνῆς παρηγορίας, ἐπακούοντας καὶ
[110, 0]	οὐκέτ´ οὖσιν, οὐδὲν ἂν πάθοι.	Γενναῖον	δὲ καὶ τὸ Λακωνικόν Νῦν
[113, 0]	δὲ τῶν βαρβάρων οὐχ οἱ	γενναιότατοι,	Κελτοὶ καὶ Γαλάται καὶ πάντες
[122, 0]	διαγωγῇ. ~Ἀνδρὸς οὖν ἀγαθοῦ καὶ	γενναίου	καὶ (φιλοτέκνου φρόνημα ἀναλαβὼν σεαυτόν
[119, 0]	ἐτελεύτησε. Τῶν δὲ ἀπαγγειλάντων ὅτι	γενναίως	ἀριστεύων καὶ πολλοὺς τῶν πολεμίων
[119, 0]	Ἑλληνικῆς καὶ τῆς Ῥωμαϊκῆς τῶν	γενναίως	καὶ καλῶς ἐν ταῖς τῶν
[103, 0]	καὶ πρὸς τὰς ἀτυχίας φυλάξαι	γενναίως	τὸ πρέπον. Τῆς γὰρ εὐλογιστίας
[111, 0]	ζωὴν ἔχειν ἡμερησίαν, ἕωθεν μὲν	γεννώμενα,	μέσης δ´ ἡμέρας ἀκμάζοντα, δείλης
[106, 0]	τὰ τῶν πέλας κακὰ ῥᾴων	γένοι´	ἄν, εἰ λογίζεσθαι θέλοις ὅσοι
[119, 0]	τοῦ υἱοῦ τελευτὴν ἐν παρατάξει	γενομένην	μεγαλοφρόνως τε πρὸς τοὺς ἀπαγγείλαντας
[109, 0]	διαφορὰν εἶναι μὴ γενέσθαι ἢ	γενόμενον	ἀπογενέσθαι; Εἰ μὴ καὶ τῆς
[103, 0]	τὸ κακὸν ἐπιφερόμενον ἢ διορθώσασθαι	γενόμενον	ἢ συστεῖλαι πρὸς τὸ βραχύτατον
[113, 0]	προθεσμίαν ἐκπληρώσαντα ἢ τὸν ἐγγὺς	γενόμενον	τοῦ τῶν εἴκοσιν ἐτῶν ἀριθμοῦ
[105, 0]	ἡ τύχη. Θηραμένης δ´ ὁ	γενόμενος	Ἀθήνησι τῶν τριάκοντα τυράννων, συμπεσούσης
[120, 0]	πᾶσι τοῖς συνήθεσιν αὐτῷ, φιλοπάτωρ	γενόμενος	καὶ φιλομήτωρ καὶ φιλοίκειος καὶ
[119, 0]	φίλων, κατὰ τὴν οἰκίαν θορύβου	γενομένου	καὶ μεγάλης κραυγῆς, πυθόμενον τὴν
[119, 0]	σὲ ἔδει ὑπ´ ἐκείνου τελείου	γενομένου	κηδευθῆναι μεταλλάξαντα τὸν βίον· τοῦτο
[115, 0]	εἰ λογίζοινθ´ ὅτι παύσεταί τινος	γενομένου,	προσαναλογίσαιντ´ ἂν χρόνου δηλαδή τι
[115, 0]	ἀνθρώπῳ ἀνυστῶν, δεύτερον δέ, τὸ	γενομένους	ἀποθανεῖν ὡς τάχιστα. Δῆλον οὖν
[118, 0]	μεγαλοφρόνως τοὺς ἐπὶ τοῖς υἱοῖς	γενομένους	θανάτους καὶ πράως ὑποστάντας, Ἀναξαγόραν
[118, 0]	ἢ φίλους ἐν ταῖς παραπλησίοις	γενομένους	(συμφοραῖς, παραμυθούμενοι καὶ πείθοντες τὰ
[117, 0]	θεὸς πατρικῶς κηδόμενος τοῦ ἀνθρωπείου	γένους	καὶ προορώμενος τὰ μέλλοντα συμβήσεσθαι
[114, 0]	αἰδῶ τ´ αἰσχύνωσι κύνες κταμένοιο	γέροντος,	τοῦτο δὴ οἴκτιστον πέλεται δειλοῖσι
[114, 0]	δειλοῖσι βροτοῖσιν. Ἦ ῥ´ ὁ	γέρων·	πολιὰς δ´ ἄρ´ ἀνὰ τρίχας
[110, 0]	ἄχθονται βροτοὶ εἰς γῆν φέροντες	γῆν.	~Ἀναγκαίως δ´ ἔχει (βίον θερίζειν
[110, 0]	Οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι	γῆν,	θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις.
[105, 0]	σκεδάσαι τὸ πλῆθος ἐπὶ πᾶσαν	γῆν	καὶ θάλατταν, λέγων ὧδε· Ἀλλὰ
[110, 0]	καὶ τάδ´ ἄχθονται βροτοὶ εἰς	γῆν	φέροντες γῆν. ~Ἀναγκαίως δ´ ἔχει
[120, 0]	παροινίαν ἐκπεσεῖν τὴν τῷ μακρῷ	γήρᾳ	παρεπομένην. Εἰ δ´ ὁ τῶν
[106, 0]	τὸ καθεῦδον καὶ νέον καὶ	γηραιόν·	τάδε γὰρ μεταπεσόντα ἐκεῖνά ἐστι,
[111, 0]	Ἀπόλλων παντοίην φιλότητ´, οὐδ´ ἵκετο	γήραος	οὐδόν. Τὴν γὰρ εὐκαιρίαν μᾶλλον,
[114, 0]	ὅν ῥα πατὴρ Κρονίδης ἐπὶ	γήραος	οὐδῷ αἴσῃ ἐν ἀργαλέῃ φθίσει,
[106, 0]	δεσμοῖς ἐκμεμόχθηνται βροτῶν, ὅσοι τε	γηράσκουσιν	ὀρφανοὶ τέκνων, τούς τ´ ἐκ
[111, 0]	τεθνεώτων ἡδονῆς ἢ χρείας ἢ	γηροβοσκίας	ἐστερήθησαν, φίλαυτος ἡ τῆς λύπης
[111, 0]	δ´ ἡμέρας ἀκμάζοντα, δείλης δὲ	γηρῶντα	καὶ τελειοῦντα τὸ ζῆν, οὐχὶ
[111, 0]	καὶ φύντας ἀπὸ θεῶν πρὸ	γήρως	ἐκλιπόντας τὸν βίον οἱ ποιηταὶ
[121, 0]	συγγενῶν, καὶ καταλιπόντα ἐπὶ τῆς	γῆς	πάντα ἐκεῖνον τὸν κόσμον, ἵνα
[104, 0]	Κύκλος γὰρ αὑτὸς καρπίμοις τε	γῆς	φυτοῖς γένει βροτῶν τε. Τοῖς
[113, 0]	θανάτῳ τὰ πένθη δεῖν οἴονται	γίγνεσθαι,	ἀλλ´ ἐπὶ τοῖς ἀώροις, διὰ
[115, 0]	ἔδειξε τὸ εἰωθὸς περὶ πολλοὺς	γίγνεσθαι	δι´ αὐτῶν τῶν ἔργων. Τί
[102, 0]	ὑπὸ τῆς ἐν ἡμῖν φαύλης	γίγνεσθαι	δόξης. Διὸ καὶ τοῦτο μὲν
[112, 0]	ἐθίζειν τὴν ψυχὴν ὅτι τάχιστα	γίγνεσθαι	περὶ τὸ ἰᾶσθαί τε καὶ
[102, 0]	λύπην γάρ, φασί, καὶ μανίαν	γίγνεσθαι	πολλοῖσι καὶ νοσήματ´ οὐκ ἰάσιμα,
[112, 0]	τῷ χαλεπῶς φέροντι· ἐμποδὼν γὰρ	γίγνεσθαι	τὸ λυπεῖσθαι τῷ βουλεύεσθαι περὶ
[109, 0]	ὑφεστηκὸς καθάπερ τὸ ἀγαθὸν πέφυκε	γίγνεσθαι,	τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὸ
[102, 0]	τοιούτων συμφορῶν ὁ λόγος ἀξιοῖ	γίγνεσθαι	τοὺς εὖ φρονοῦντας οὔτε δυσπαθεῖς·
[103, 0]	περιστείχοντος ἄλλοθ´ ἡτέρα ἁψὶς ὕπερθε	γίγνετ´	ἄλλοθ´ ἡτέρα. Κράτιστον δὴ πρὸς
[109, 0]	ἀναισθησία γάρ τις κατ´ αὐτὸν	γίγνεται	καὶ πάσης ἀπαλλαγὴ λύπης καὶ
[121, 0]	Ταῦτα δὴ αὐτοῖς πάντ´ ἐπίπροσθεν	γίγνεται,	καὶ τὰ αὑτῶν ἀμφιέσματα καὶ
[103, 0]	οὐδ´ ὅτι ῥᾳδίως τὰ ὑψηλὰ	γίγνεται	ταπεινὰ καὶ τὰ χθαμαλὰ πάλιν
[111, 0]	ἅπερ ἱστοροῦσι περὶ τὸν Πόντον	γιγνόμενα	τὴν ζωὴν ἔχειν ἡμερησίαν, ἕωθεν
[103, 0]	βίῳ πολλαὶ καὶ ποικίλαι περιστάσεις	γιγνόμεναι	πρὸς τὰς ἐναντίας περιάγουσι τοὺς
[112, 0]	δοῦναι τὴν ἐπὶ τοῖς τελευτήσασι	γιγνομένην,	οἷον δάκρυα καὶ λύπας. Ὥσπερ
[121, 0]	ἀλλ´ ἐγώ, ἔφη, παύσω τοῦτο	γιγνόμενον.	Νῦν μὲν γὰρ (κακῶς αἱ
[117, 0]	θάνατοι πρὸ ἄλλων δυσχερῶν μειζόνων	γίγνονται,	καὶ ὅτι τοῖς μὲν οὐδὲ
[114, 0]	οἱ βαρυλυπότατοι καὶ πολυπενθέστατοι πραότατοι	γίγνονται	πολλάκις ὑπὸ τοῦ χρόνου, καὶ
[103, 0]	ἐν φυτοῖς ποτὲ μὲν πολυκαρπίαι	γίγνονται	ποτὲ δ´ ἀκαρπίαι, καὶ ἐν
[108, 0]	χρημάτων κτῆσιν πάντες οἱ πόλεμοι	(γίγνονται·	τὰ δὲ χρήματα ἀναγκαζόμεθα κτᾶσθαι
[116, 0]	ἄγαν, καὶ ἐν τούτῳ τὸ	γιγνώσκειν	ἑαυτόν. Διὸ καὶ περὶ μὲν
[116, 0]	δύναμιν. Ἔν τε γὰρ τῷ	γιγνώσκειν	ἑαυτὸν περιέχεται τὸ μηδὲν ἄγαν,
[116, 0]	βίῳ βλάσταις τε τέκνων βριθομένα	γλυκερὸν	φάος ὁρῶσα τελευτήσει, οὐκ ἂν
[116, 0]	ἀναγκαιότατα πρὸς τὸν βίον, τὸ	Γνῶθι	σαυτὸν (καὶ τὸ Μηδὲν ἄγαν
[116, 0]	φησὶν ὁ Ἴων οὕτως· Τὸ	Γνῶθι	σαυτὸν τοῦτ´ ἔπος μὲν οὐ
[108, 0]	μετὰ τοῦ σώματος μηδὲν καθαρῶς	γνῶναι,	δυοῖν θάτερον, ἢ οὐδαμοῦ ἔστι
[115, 0]	λέγειν ἃ ὑμῖν (ἄρειον μὴ	γνῶναι;	Μετ´ ἀγνοίας γὰρ τῶν οἰκείων
[118, 0]	φασι, φυσιολογοῦντα καὶ διαλεγόμενον τοῖς	γνωρίμοις,	ἀκούσαντα παρά τινος τῶν ἀναγγειλάντων
[102, 0]	πρὸς θεοὺς καὶ τὰ πρὸς	γονεῖς	(καὶ φίλους ὅσια καὶ δίκαια
[109, 0]	γὰρ ζώειν καλὸν αὐτῷ οὐδὲ	γονεῦσι.	Τοιαῦτα δή σοι καὶ τὰ
[117, 0]	τῆς οἰκείας πατρίδος παρόντων τῶν	γονέων,	ὀδύρονται ὡς ἐξαρπασθέντος ἐκ τῶν
[105, 0]	γάρ τις πρῆξις πέλεται κρυεροῖο	γόοιο.	Ὣς γὰρ ἐπεκλώσαντο θεοὶ δειλοῖσι
[117, 0]	ἀκάχησε τοκῆας. Ἄρρητον δὲ τοκεῦσι	γόον	καὶ πένθος ἔθηκε, (καὶ ταῦτα
[120, 0]	καὶ τῷ Μένωνι καὶ τῷ	Γοργίᾳ	καὶ σποράδην ἐν τοῖς ἄλλοις
[120, 0]	Ἀθηναῖον, ἑταῖρον δὲ καὶ μαθητὴν	Γοργίου	τοῦ ῥήτορος. Φησὶ γὰρ ὁ
[116, 0]	γέγονεν εἰς (τὸ ἀποθανεῖν. Εἰ	γοῦν	ἡ Νιόβη κατὰ τοὺς μύθους
[113, 0]	ὁ τετελευτηκὼς ἀπεστέρηται τούτου. Ἴων	γοῦν	ὁ τραγικὸς ποιητής, οὐκ ἀνήκοος
[113, 0]	τοσαύτης τύχης, ἂν ἐθρήνει οἷα	γοῦν	πρὸς τὸν ἑαυτοῦ διελέχθη υἱὸν
[107, 0]	τὸ τεθνάναι τοῦ ζῆν. Ὁ	γοῦν	Σιμωνίδης, (Ἄνθρώπων, φησίν, ὀλίγον μὲν
[117, 0]	ἄνοια καὶ παραφροσύνη. Διὰ ταύτην	γοῦν	τὴν διηπατημένην καὶ ψευδῆ δόξαν
[111, 0]	θεοφιλὲς εἶναι νενόμισται. Διὰ τοῦτο	γοῦν	τοὺς ὑπεροχωτάτους τῶν ἡρώων καὶ
[104, 0]	ὄφρ´ ἀρετὴν παρέχωσι θεοὶ καὶ	γούνατ´	ὀρώρῃ· ἀλλ´ ὅτε δὴ καὶ
[106, 0]	τὸν Ἅιδην σῶν τι φροντίζειν	γόων	καὶ παῖδ´ ἀνήσειν τὸν σόν,
[109, 0]	καὶ οὕτω δὴ ὀρέξαι οἱ	γραμματείδιον.	Ανειλήσαντα οὖν αὐτὸ ἰδεῖν ἐγγεγραμμένα
[116, 0]	χαλεπωτάτην. Δύ´ ἐστὶ τῶν Δελφικῶν	γραμμάτων	τὰ μάλιστ´ ἀναγκαιότατα πρὸς τὸν
[109, 0]	αὐτὸς ἀγνοεῖ, εἴ γε τὰ	γραφέντα	περὶ Τροφωνίου καὶ Ἀγαμήδους ἐκείνου
[119, 0]	πυθόμενον ~ὅτι ὁ υἱὸς αὐτοῦ	Γρύλλος	ἀγωνιζόμενος (ἐτελεύτησε, περιελόμενον τὸν στέφανον
[120, 0]	βεβριθός. Καὶ τοὶ μὲν ἵπποις	γυμνασίοις	τε, τοὶ δὲ πεσσοῖς, τοὶ
[121, 0]	κρίνεσθαι. Καὶ τὸν κριτὴν δεῖ	γυμνὸν	εἶναι, τεθνεῶτα, αὐτῇ τῇ ψυχῇ
[121, 0]	ὅπως ἂν παύσῃ αὐτό. Ἔπειτα	γυμνοὺς	κριτέον ἁπάντων τούτων· τεθνεῶτας γὰρ
[112, 0]	μὲν οὖν αὐτὸ ἀτιμάσῃς, ὦ	γύναι,	οὐ προσελεύσεταί σοι· ἐὰν δὲ
[112, 0]	τοῖς αὑτοῦ πολίταις, ἐπὰν πενθῶσι,	γυναικείαν	ἀμφιεσαμένους ἐσθῆτα πενθεῖν, ~ἐμφαίνειν βουληθέντα
[113, 0]	ἀσθενὲς καὶ ἀγεννὲς τὸ πενθεῖν·	γυναῖκες	γὰρ ἀνδρῶν εἰσι φιλοπενθέστεραι καὶ
[102, 0]	θηριῶδες, τὸ δ´ ἐκλελυμένον καὶ	γυναικοπρεπές.	Εὐλόγιστος δ´ ὁ τὸν οἰκεῖον
[106, 0]	ὁ ποιητής. Ἀποθανούσης γὰρ τῆς	γυναικὸς	αὐτῷ Λύδης, πρὸς ἣν φιλοστόργως
[113, 0]	ἐσθῆτα πενθεῖν, ~ἐμφαίνειν βουληθέντα ὅτι	(γυναικῶδες	τὸ πάθος καὶ οὐχ ἁρμόττον
[119, 0]	σωμάτιον κελεῦσαι τοῦ μεταλλάξαντος ταῖς	γυναιξὶ	παραδοῦναι πρὸς τὴν νόμιμον ταφήν,
[105, 0]	καὶ θάλατταν, λέγων ὧδε· Ἀλλὰ	γυνὴ	χείρεσσι πίθου μέγα πῶμ´ ἀφελοῦσα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2009