Paragraphes
[46]	Ἄρειον πάγον. ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν	ἄν	γε μικρὸν ἐπιβραδύνῃς, φόνου τάχα
[17]	ὁ τοιοῦτος οὐ παραπαίειν δόξειεν	ἄν,	δέον παιδοποιεῖσθαι καὶ ἀπολαύειν τοῦ
[16]	γε, ὦ Ζεῦ, τοῦτο φαίης	ἄν,	ἐρασθεὶς πολλάκις. ~εἰ δέ τις
[28]	ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν	ἄν.	~ΕΡΜΗΣ Ὡς δὲ λεῖος εἶ
[36]	οὐ τύραννος ἐπιβουλεύσας ἀφελέσθαι δύναιτ´	ἄν.	~ἐρρωμένος τοιγαροῦν ὑπὸ τῶν πόνων
[16]	ἆρα ὁ τοιοῦτος ἐρᾶν δόξειεν	ἄν;	οὐ σύ γε, ὦ Ζεῦ,
[24]	ἢ πῶς διαγινώσκεις ἐφ´ οὓς	ἄν	σε ὁ Ζεὺς ἀποστείλῃ κρίνας
[31]	Ἑρμῆ, τὴν ταχίστην; οὐ γὰρ	ἄν	τι ἡμεῖς δράσαιμεν ἀξιόλογον πρὸς
[48]	τῷ Νέστορι τὸ δέον παραινέσειας	ἄν.	ΤΙΜΩΝ Ἔσται ταῦτα, ὦ Φιλιάδη.
[11]	ἀμελούμενος. ΠΛΟΥΤΟΣ Ἀλλ´ ἐγὼ οὐκ	ἂν	ἀπέλθοιμι, ὦ Ζεῦ, παρ´ αὐτόν.
[24]	Δία οὐ πάνυ· οὐ γὰρ	ἂν	Ἀριστείδην καταλιπὼν Ἱππονίκῳ καὶ Καλλίᾳ
[27]	ἐπέδειξέ με, δῆλον ὡς κατεγίνωσκον	ἂν	αὑτῶν ἀμβλυώττοντες τὰ τηλικαῦτα καὶ
[15]	εὐνοϊκὸν ὡς πρὸς ἐμὲ εἰκότως	ἂν	δοκοίη· τούς τε αὖ κατάκλειστον
[51]	καὶ τὰ ἄλλα πάντα ὁπόσα	ἂν	ἐθέλοι. ~Τουτὶ μὲν οὖν σοι
[51]	σαυτοῦ λέγεις, ἡμεῖς δὲ ἀχάριστοι	ἂν	εἴημεν ἀμνημονοῦντες. Ἔτι δὲ καὶ
[53]	ἀνθρώπιον μὴ ἐπιτρίψας· μάτην γὰρ	ἂν	εἴην καὶ νενικηκὼς Ὀλύμπια πὺξ
[20]	φῄς· ἐγώ γέ τοι πολλοὺς	ἂν	εἰπεῖν ἔχοιμί σοι χθὲς μὲν
[25]	βίου, ὅπερ οὐδ´ ὁ Λυγκεὺς	ἂν	ἐξεύροι ῥᾳδίως ἀμαυρὸν οὕτω καὶ
[45]	αὐτοῖς. ~πλὴν ἀλλὰ περὶ πολλοῦ	ἂν	ἐποιησάμην ἅπασι γνώριμά πως ταῦτα
[11]	δὲ σιωπῇ ἔσκαπτεν ἐπικεκυφώς, ἔτι	ἂν	ἔσκαπτεν ἀμελούμενος. ΠΛΟΥΤΟΣ Ἀλλ´ ἐγὼ
[26]	αὐτούς. πλὴν ἀλλὰ καὶ σὺ	ἂν	εὖ οἶδα ὅτι ὁμολογήσειας, εἴ
[28]	αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον πάθοι	ἂν	ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν.
[23]	αὐτῷ τὰ τοιαῦτα ἔξεστιν, ἄχρι	ἂν	ἢ ἐς πορνίδιόν τι ἐμπεσὼν
[2]	τις ἐπιχειρούντων ἕωλον θρυαλλίδα φοβηθείη	ἂν	ἢ τὴν τοῦ πανδαμάτορος κεραυνοῦ
[34]	τουτονὶ δὲ τὸν τυφλόν, ὅστις	ἂν	ᾖ, καὶ ἐπιτρίψειν μοι δοκῶ
[22]	γενναῖος ἀπολαβών, ἐκεῖνος μέν, ὅστις	ἂν	ᾖ ποτε, ἁρπασάμενός με αὐτῇ
[39]	καὶ αὖθις πλουτητέον. τί γὰρ	ἂν	καὶ πάθοι τις, ὁπότε οἱ
[36]	τουτονὶ δὲ τὸν Πλοῦτον οὐκ	ἂν	λάβοιμι. ΕΡΜΗΣ Τί δή; ΤΙΜΩΝ
[24]	καὶ κάτω πλανῶμαι, περινοστῶν ἄχρι	ἂν	λάθω τινὶ ἐμπεσών· ὁ δέ,
[25]	τὰ αὐτῷ δοκοῦντα πλουτίζειν ὅσους	ἂν	οἴηται τοῦ πλουτεῖν ἀξίους; ΠΛΟΥΤΟΣ
[7]	που φιλόσοφός ἐστιν· οὐ γὰρ	ἂν	οὕτως ἀσεβεῖς τοὺς λόγους διεξῄει
[53]	τρίτην· ἐπεὶ καὶ γελοῖα πάμπαν	ἂν	πάθοιμι δύο μὲν Λακεδαιμονίων μοίρας
[41]	γενέσθαι χρυσόν· τίς γὰρ οὐκ	ἂν	παρθένος ἀναπεπταμένοις τοῖς κόλποις ὑπεδέξατο
[30]	ἕπου ἐχόμενος τῆς χλαμύδος, ἄχρι	ἂν	πρὸς τὴν ἐσχατιὰν ἀφίκωμαι. ΠΛΟΥΤΟΣ
[24]	τινὶ ἐμπεσών· ὁ δέ, ὅστις	ἂν	πρῶτός μοι περιτύχῃ, ἀπαγαγὼν παρ´
[44]	μηδὲ ἀνακύψαι δυνηθείη· οὕτω γὰρ	ἂν	τὴν ἴσην ἀπολάβοιεν. εἰσηγήσατο τὸν
[28]	ἤν τις ἀφαιρῆται αὐτούς, θᾶττον	ἂν	τὴν κεφαλὴν ἢ τὸ προσωπεῖον
[45]	γενέσθαι, διότι ὑπερπλουτῶ· ἀγχόνη γὰρ	ἂν	τὸ πρᾶγμα γένοιτο αὐτοῖς. καίτοι
[55]	νήφων οὐδενὶ τῶν πρωτείων παραχωρήσειεν	ἂν	ψεύσματος ἕνεκα ἢ θρασύτητος ἢ
[48]	δημόται ὅμως μετριάζομεν, ὡς μὴ	ἐπιπηδᾶν	δοκῶμεν. χαῖρε, ὦ δέσποτα, καὶ
[22]	χελιδόνα προσπετομένην τετριγότες οἱ νεοττοί.	~ἐπειδὰν	δὲ τὸ σημεῖον ἀφαιρεθῇ καὶ
[25]	πρὸς αὐτῶν. ΕΡΜΗΣ Εἶτα πῶς	ἐπειδὰν	καταλίπῃς αὐτοὺς ῥᾳδίως φεύγεις, οὐκ
[28]	συναγωνίζεται. ΕΡΜΗΣ Τὰ ποῖα; ΠΛΟΥΤΟΣ	Ἐπειδάν	τις ἐντυχὼν τὸ πρῶτον ἀναπετάσας
[21]	δηλοῖ γοῦν καὶ τῷ ὀνόματι.	ἐπειδὰν	τοίνυν μετοικισθῆναι δέῃ με παρ´
[10]	μὲν σκέψομαι καὶ δίκην δώσουσιν,	ἐπειδὰν	τὸν κεραυνὸν ἐπισκευάσω· κατεαγμέναι γὰρ
[16]	εἴ τις νόμῳ γήμας γυναῖκα	νέαν	καὶ καλὴν ἔπειτα μήτε φυλάττοι
[29]	καὶ διαφευκτικός, οὐδεμίαν ἀντιλαβὴν παρεχόμενος	βεβαίαν	ἀλλ´ ὥσπερ αἱ ἐγχέλεις ἢ
[56]	πολυτελῶν ἐλπίδι συνδεδραμήκασι, πολλὴν τὴν	κολακείαν	ἐπιδειξόμενοι πρὸς ἄνδρα οἷον σὲ
[7]	καὶ μισθωτός, ὡς ἔοικεν, οὕτω	βαρεῖαν	καταφέρων τὴν δίκελλαν; ~ΕΡΜΗΣ Οὑτωσὶ
[17]	οὕτω καὶ ἐπέραστον κόρην καθάπερ	ἱέρειαν	τῇ Θεσμοφόρῳ τρέφων διὰ παντὸς
[4]	ἢ πότε κολάσεις τὴν τοσαύτην	ἀδικίαν;	πόσοι Φαέθοντες ἢ Δευκαλίωνες ἱκανοὶ
[17]	ἔμπαλιν ἐλευθέραν γυναῖκα εἰς τὴν	οἰκίαν	νόμῳ παραλαβὼν ἐπ´ ἀρότῳ παίδων
[29]	Πλοῦτε, καὶ δυσκάτοχος καὶ διαφευκτικός,	οὐδεμίαν	ἀντιλαβὴν παρεχόμενος βεβαίαν ἀλλ´ ὥσπερ
[6]	μηκέτι ὄψεσθαι πολλοὺς παρὰ τὴν	ἀξίαν	εὖ πράττοντας· ἀνιαρότερον γὰρ τοῦτό
[33]	μοι. οὗτος δὲ τάχα εἴσεται,	οἵαν	με οὖσαν ἀπολείψει, ἀγαθὴν συνεργὸν
[50]	οὐδὲ ἐθεώρησα ἐγὼ πώποτε εἰς	Ὀλυμπίαν.	ΔΗΜΕΑΣ Τί οὖν; θεωρήσεις ὕστερον·
[3]	οὐδέποτε ἦγες τότε πρὸς αὐτοὺς	ἐκεχειρίαν,	ἀλλ´ ἀεὶ ἐνεργὸς πάντως ὁ
[57]	εἰ δέ τις φιλόσοφος εἴη,	διμοιρίαν	ἢ τριμοιρίαν φέρεσθαι δίκαιος· ἐμοὶ
[57]	τις φιλόσοφος εἴη, διμοιρίαν ἢ	τριμοιρίαν	φέρεσθαι δίκαιος· ἐμοὶ δέ— καίτοι
[5]	ἐπικουρήσας, μᾶλλον δὲ ἀθρόον εἰς	εὐεργεσίαν	τῶν φίλων ἐκχέας τὸν πλοῦτον,
[30]	χλαμύδος, ἄχρι ἂν πρὸς τὴν	ἐσχατιὰν	ἀφίκωμαι. ΠΛΟΥΤΟΣ Εὖ ποιεῖς, ὦ
[42]	δὲ ἤδη πᾶσαν πριάμενος τὴν	ἐσχατιάν,	πυργίον οἰκοδομησάμενος ὑπὲρ τοῦ θησαυροῦ
[6]	τῶν κακῶν ἐπὶ ταύτην τὴν	ἐσχατιὰν	τραπόμενος ἐναψάμενος διφθέραν ἐργάζομαι τὴν
[26]	ὁμολογήσειας, εἴ τι συνίης σαυτοῦ,	κορυβαντιᾶν	αὐτοὺς ἐρωμένῳ τοιούτῳ ἐπιμεμηνότας. ~ΠΛΟΥΤΟΣ
[5]	ὥσπερ τινὰ στήλην παλαιοῦ νεκροῦ	ὑπτίαν	ὑπὸ τοῦ χρόνου ἀνατετραμμένην παρέρχονται
[58]	μὲν δίκελλαν ὀλίγον ἀναπαύω πάλαι	πεπονηκυῖαν,	αὐτὸς δὲ ὅτι πλείστους λίθους
[20]	λευκοῦ ζεύγους ἐξελαύνοντας, οἷς οὐδὲ	κἂν	ὄνος ὑπῆρξε πώποτε. καὶ ὅμως
[10]	Τίμωνι μηδὲ ἀπαλλαττέσθωσαν οὕτω ῥᾳδίως,	κἂν	ὅτι μάλιστα ὑπὸ χρηστότητος αὖθις
[55]	τοῦ μυττωτοῦ καταλίποι, ~μεμψίμοιρος ἀεί,	κἂν	τὸν πλακοῦντα ὅλον ἢ τὸν
[3]	μόγις ἕν τι κιβώτιον περισωθῆναι	προσοκεῖλαν	τῷ Λυκωρεῖ ζώπυρόν τι τοῦ
[12]	διφθέραν παρ´ αὐτῆς λαβόντες καὶ	δίκελλαν	ἀγαπάτωσαν ἄθλιοι τέτταρας ὀβολοὺς ἀποφέροντες,
[19]	τὴν διφθέραν αὖθις καὶ τὴν	δίκελλαν	ἐν τῇ τρυγὶ τοῦ πίθου.
[7]	ἔοικεν, οὕτω βαρεῖαν καταφέρων τὴν	δίκελλαν;	~ΕΡΜΗΣ Οὑτωσὶ μὲν εἰπεῖν, χρηστότης
[58]	πέτραν ταύτην ἀνελθὼν τὴν μὲν	δίκελλαν	ὀλίγον ἀναπαύω πάλαι πεπονηκυῖαν, αὐτὸς
[34]	ὦ Ἑρμῆ, πρὸς τοῦ Διός,	μελαγχολᾶν	γὰρ ὁ ἄνθρωπος οὐ μετρίως
[51]	ἀναστῆσαι τὸν Τίμωνα παρὰ τὴν	Ἀθηνᾶν	ἐν τῇ ἀκροπόλει κεραυνὸν ἐν
[57]	μὲν πέντε δραχμάς, ᾧ δὲ	μνᾶν,	ᾧ δὲ ἡμιτάλαντον· εἰ δέ
[25]	πλείστων ἐν ταῖς πόλεσι τὸ	πᾶν	ἐπεχόντων, ῥᾷον ἐς τοὺς τοιούτους
[16]	μήτε φυλάττοι μήτε ζηλοτυποῖ τὸ	παράπαν,	ἀφιεὶς καὶ βαδίζειν ἔνθα ἐθέλοι
[16]	πράγματι καὶ μήτε ἀφεξομένους τὸ	παράπαν	μήτε προησομένους τὸ ὅλον. Σκόπει
[53]	καὶ τρίτην· ἐπεὶ καὶ γελοῖα	πάμπαν	ἂν πάθοιμι δύο μὲν Λακεδαιμονίων
[16]	αὐτὴν καλῶν, ἆρα ὁ τοιοῦτος	ἐρᾶν	δόξειεν ἄν; οὐ σύ γε,
[17]	στεῖραν κατακλείσας παρθενεύοι, καὶ ταῦτα	ἐρᾶν	φάσκων καὶ δῆλος ὢν ἀπὸ
[17]	πολλάκις. ~εἰ δέ τις ἔμπαλιν	ἐλευθέραν	γυναῖκα εἰς τὴν οἰκίαν νόμῳ
[19]	βραχεῖ σου ῥᾳδίως εὑρήσει τὴν	διφθέραν	αὖθις καὶ τὴν δίκελλαν ἐν
[6]	ταύτην τὴν ἐσχατιὰν τραπόμενος ἐναψάμενος	διφθέραν	ἐργάζομαι τὴν γῆν ὑπόμισθος ὀβολῶν
[38]	ἀντὶ μαλακῆς χλανίδος ταύτην τὴν	διφθέραν	ἡ τιμιωτάτη σοι Πενία περιτέθεικεν.
[12]	συνέστωσαν, ἣν προτιμῶσιν ἡμῶν, καὶ	διφθέραν	παρ´ αὐτῆς λαβόντες καὶ δίκελλαν
[41]	διαπρέπεις καὶ νύκτωρ καὶ μεθ´	ἡμέραν.	ἐλθέ, ὦ φίλτατε καὶ ἐρασμιώτατε.
[16]	ἔνθα ἐθέλοι νύκτωρ καὶ μεθ´	ἡμέραν	καὶ συνεῖναι τοῖς βουλομένοις, μᾶλλον
[5]	οἱ δὲ καὶ πόρρωθεν ἰδόντες	ἑτέραν	ἐκτρέπονται δυσάντητον καὶ ἀποτρόπαιον θέαμα
[57]	δεομένοις— ἱκανὸν εἰ ταυτηνὶ τὴν	πήραν	ἐμπλήσας παράσχοις οὐδὲ ὅλους δύο
[57]	φιλοσοφοῦντα καὶ μηδὲν ὑπὲρ τὴν	πήραν	φρονεῖν. ΤΙΜΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτά σου,
[17]	προσβλέπειν ἐπιτρέποι, ἄγονον δὲ καὶ	στεῖραν	κατακλείσας παρθενεύοι, καὶ ταῦτα ἐρᾶν
[55]	ἐντελές. οἰμώξεται τοιγαροῦν οὐκ εἰς	μακρὰν	χρηστὸς ὤν. τί τοῦτο; παπαί,
[56]	ὄντα καὶ τὸν φιλοσοφίας πλοῦτον	ὁρᾶν	δυναμένῳ· μὴ μέντοι ἐς βάθος,
[27]	αὐτοῖς· οἱ δὲ αὐτοπρόσωπον οἰόμενοι	ὁρᾶν	τὸ κάλλος ἐρῶσι καὶ ἀπόλλυνται
[10]	ἠκόντισα πρῴην ἐπὶ τὸν σοφιστὴν	Ἀναξαγόραν,	ὃς ἔπειθε τοὺς ὁμιλητὰς μηδὲ
[58]	ὥστε τί οὐκ ἐπὶ τὴν	πέτραν	ταύτην ἀνελθὼν τὴν μὲν δίκελλαν
[30]	ἐπισκήψας ἔνδον μένειν ἐπικλεισάμενον τὴν	θύραν,	ἀνοίγειν δὲ μηδενί, ἢν μὴ
[28]	ἐντυχὼν τὸ πρῶτον ἀναπετάσας τὴν	θύραν	εἰσδέχηταί με, συμπαρεισέρχεται μετ´ ἐμοῦ
[9]	οὗ φιλοσοφία καὶ λόγων ἔριδες	ἐπεπόλασαν	αὐτοῖς· μαχομένων γὰρ πρὸς ἀλλήλους
[42]	ἀναθεῖναι καλόν· αὐτὸς δὲ ἤδη	πᾶσαν	πριάμενος τὴν ἐσχατιάν, πυργίον οἰκοδομησάμενος
[9]	γοῦν ἐν ταῖς ῥισὶ τὴν	κνῖσαν	αὐτῶν ἔχω. πλὴν ὑπ´ ἀσχολίας
[33]	δὲ τάχα εἴσεται, οἵαν με	οὖσαν	ἀπολείψει, ἀγαθὴν συνεργὸν καὶ διδάσκαλον
[14]	τῇ φάτνῃ κύνα μήτε αὐτὴν	ἐσθίουσαν	τῶν κριθῶν μήτε τῷ ἵππῳ
[14]	κριθῶν μήτε τῷ ἵππῳ πεινῶντι	ἐπιτρέπουσαν.	καὶ προσέτι γε καὶ κατεγέλας
[57]	παράσχοις οὐδὲ ὅλους δύο μεδίμνους	χωροῦσαν	Αἰγινητικούς. ὀλιγαρκῆ δὲ καὶ μέτριον
[10]	ἄμφω παρὰ τῷ Τίμωνι μηδὲ	ἀπαλλαττέσθωσαν	οὕτω ῥᾳδίως, κἂν ὅτι μάλιστα
[12]	παρ´ αὐτῆς λαβόντες καὶ δίκελλαν	ἀγαπάτωσαν	ἄθλιοι τέτταρας ὀβολοὺς ἀποφέροντες, οἱ
[10]	τὸν Θησαυρὸν μεθ´ αὑτοῦ καὶ	μενέτωσαν	ἄμφω παρὰ τῷ Τίμωνι μηδὲ
[43]	λιθίνων ἢ χαλκῶν μηδὲν ἡμῖν	διαφερέτωσαν·	καὶ μήτε κήρυκα δεχώμεθα παρ´
[12]	δὲ οἱ λάροι τῇ πενίᾳ	συνέστωσαν,	ἣν προτιμῶσιν ἡμῶν, καὶ διφθέραν
[35]	μοι πλησιάζοντος. ΕΡΜΗΣ Οὕτως, ὦ	τάν,	ἀπανθρώπως; τόνδε φέρω Διὶ μῦθον
[2]	ταῦτά σοι καὶ ὁ Σαλμωνεὺς	ἀντιβροντᾶν	ἐτόλμα, οὐ πάντῃ ἀπίθανος ὤν,
[1]	ἐμβρόντητοι ποιηταὶ καλοῦσι— καὶ μάλιστα	ὅταν	ἀπορῶσι πρὸς τὰ μέτρα· τότε
[24]	που σχεδὸν φῂς τὰ γινόμενα·	ὁπόταν	δ´ οὖν αὐτόπους βαδίζῃς, πῶς
[20]	τέρμα, προγηράσαντος ἐνίοτε τοῦ περιμένοντος,	ὁπόταν	δὲ ἀπαλλάττεσθαι δέῃ, πτηνὸν ὄψει,
[20]	ἀεὶ τοῦτο, ὦ Ἑρμῆ, ἀλλ´	ὁπόταν	μὲν ἀπίω παρά τινα πεμφθεὶς
[56]	μάλιστα μὲν〉 ὅλον ἐς τὴν	θάλατταν	ἐμβαλεῖς αὐτὸν οὐδὲν ἀναγκαῖον ἀνδρὶ
[26]	καὶ ἐς βαθυκήτεα πόντον φέροντες	ἔρριψαν	αὑτοὺς καὶ πετρῶν κατ´ ἠλιβάτων,
[23]	πλουσιώτερον δὲ συνάμα Κροίσων ἑκκαίδεκα,	ἐν	ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου ἄθλιος ἐκχέῃ
[3]	ποταμὸς ἑκάστη σταγών· ὥστε τηλικαύτη	ἐν	ἀκαρεῖ χρόνου ναυαγία ἐπὶ τοῦ
[37]	φιλοπόνως ἐπεργαζόμενος, οὐδὲν ὁρῶν τῶν	ἐν	ἄστει κακῶν, ἱκανὰ καὶ διαρκῆ
[53]	ἤδη δὲ σὺ πάντα τὰ	ἐν	αὐτῷ ἔχεις. ΤΙΜΩΝ Οὐκοῦν καὶ
[28]	~ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὅτι καὶ	ἐν	αὐτῷ ἤδη τῷ πλουτεῖν γενόμενοι
[19]	ἐς τὸ ἅπαξ ἀναπεπταμένον, ἐκχυθέντος	ἐν	βραχεῖ σου ῥᾳδίως εὑρήσει τὴν
[42]	Μίδα καὶ Κροῖσε καὶ τὰ	ἐν	Δελφοῖς ἀναθήματα, ὡς οὐδὲν ἄρα
[57]	νόμοι, παιόμεθα ὑπὸ τοῦ καταράτου	ἐν	ἐλευθέρᾳ τῇ πόλει. ΤΙΜΩΝ Τί
[15]	δοκοίη· τούς τε αὖ κατάκλειστον	ἐν	θύραις καὶ σκότῳ φυλάττοντας, ὅπως
[50]	πὺξ καὶ πάλην καὶ δρόμον	ἐν	Ὀλυμπίᾳ μιᾶς ἡμέρας καὶ τελείῳ
[13]	ἀπωδύρου πρός με, ἀποπνίγεσθαι λέγων	ἐν	πολλῷ τῷ σκότῳ· καὶ διὰ
[44]	ἀπανθρωπία· εἰ δέ τινα ἴδοιμι	ἐν	πυρὶ καταδιαφθειρόμενον καὶ σβεννύναι ἱκετεύοντα,
[21]	μετακομίζουσιν· καὶ ὁ μὲν νεκρὸς	ἐν	σκοτεινῷ που τῆς οἰκίας πρόκειται
[54]	ἀνάπλεως, κυνηδὸν ἐμφορούμενος, ἐπικεκυφὼς καθάπερ	ἐν	ταῖς λοπάσι τὴν ἀρετὴν εὑρήσειν
[25]	ὀλίγων ὄντων, πονηρῶν δὲ πλείστων	ἐν	ταῖς πόλεσι τὸ πᾶν ἐπεχόντων,
[9]	ἐπὶ τῶν βωμῶν· ἔτι γοῦν	ἐν	ταῖς ῥισὶ τὴν κνῖσαν αὐτῶν
[52]	οὐδ´ ἀστὸς ὤν; ἀλλὰ δώσεις	ἐν	τάχει τὴν δίκην τά τε
[21]	γαλαῖς, ἐμὲ δὲ οἱ ἐπελπίσαντες	ἐν	τῇ ἀγορᾷ περιμένουσι κεχηνότες ὥσπερ
[51]	τὸν Τίμωνα παρὰ τὴν Ἀθηνᾶν	ἐν	τῇ ἀκροπόλει κεραυνὸν ἐν τῇ
[30]	~ΠΛΟΥΤΟΣ Θάρρει τούτου γε ἕνεκα·	ἐν	τῇ γῇ αὐτὸν ἀεὶ καταλείπων
[51]	Ἀθηνᾶν ἐν τῇ ἀκροπόλει κεραυνὸν	ἐν	τῇ δεξιᾷ ἔχοντα καὶ ἀκτῖνας
[49]	ῥήτωρ Δημέας προσέρχεται ψήφισμα ἔχων	ἐν	τῇ δεξιᾷ καὶ συγγενὴς ἡμέτερος
[4]	ὑπ´ αὐτῶν, δεκάπηχυν κεραυνὸν ἔχων	ἐν	τῇ δεξιᾷ. Ταῦτα τοίνυν, ὦ
[50]	καὶ σοφὸς ὡς οὐκ ἄλλος	ἐν	τῇ Ἑλλάδι, παρὰ πάντα χρόνον
[11]	ὁ Τίμων βοήσας καὶ παρρησιασάμενος	ἐν	τῇ εὐχῇ καὶ ἐπιστρέψας τὸν
[19]	διφθέραν αὖθις καὶ τὴν δίκελλαν	ἐν	τῇ τρυγὶ τοῦ πίθου. ἀλλ´
[7]	τῆς Ἀττικῆς παρὰ τὸν Ὑμηττὸν	ἐν	τῇ ὑπωρείᾳ πιναρὸς ὅλος καὶ
[14]	μεταδιδόναι τῆς ἀπολαύσεως, καθάπερ τὴν	ἐν	τῇ φάτνῃ κύνα μήτε αὐτὴν
[56]	μὲν γὰρ οὐδὲν τιμιώτερον τῶν	ἐν	τοῖς αἰγιαλοῖς ψηφίδων μοι δοκεῖ.
[10]	περὶ τῇ πέτρᾳ. πλὴν ἱκανὴ	ἐν	τοσούτῳ καὶ αὕτη τιμωρία ἔσται
[51]	μὴ ἔχειν ὅπλα οὐδὲ προὐγράφην	ἐν	τῷ καταλόγῳ. ΔΗΜΕΑΣ Μέτρια τὰ
[8]	γάρ; ἢ ἐπικουροῦντες ἢ ἐπιδιδόντες	ἐν	τῷ μέρει. διὰ ταῦτα δικελλίτης
[13]	τὸ πρᾶγμα ὑπέρδεινον ἐδόκει σοι,	ἐν	χαλκῷ ἢ σιδηρῷ τῷ θαλάμῳ
[3]	ὡς ὑποβρυχίων ἁπάντων καταδεδυκότων μόγις	ἕν	τι κιβώτιον περισωθῆναι προσοκεῖλαν τῷ
[53]	μὲν Λακεδαιμονίων μοίρας κατακόψας ἄνοπλος,	ἓν	δὲ μιαρὸν ἀνθρώπιον μὴ ἐπιτρίψας·
[22]	θύννος ἐκ μυχοῦ τῆς σαγήνης	διέφυγεν	οὐκ ὀλίγον τὸ δέλεαρ καταπιών.
[43]	ὅλως ἀνδριάντων λιθίνων ἢ χαλκῶν	μηδὲν	ἡμῖν διαφερέτωσαν· καὶ μήτε κήρυκα
[35]	τι κακὸν ἀπέλθω προσλαβών. ~ΕΡΜΗΣ	Μηδὲν	σκαιόν, ὦ Τίμων, ἀλλὰ τὸ
[57]	χρὴ εἶναι τὸν φιλοσοφοῦντα καὶ	μηδὲν	ὑπὲρ τὴν πήραν φρονεῖν. ΤΙΜΩΝ
[39]	διάγων χρυσὸν ἄφνω τοσοῦτον λήψομαι	οὐδὲν	ἀδικήσας καὶ τοσαύτας φροντίδας ἀναδέξομαι.
[15]	ἀνοήτους ἐνόμιζον εἶναι καὶ ὑβριστάς,	οὐδὲν	ἀδικοῦντά με ὑπὸ τοσούτοις δεσμοῖς
[56]	ἐς τὴν θάλατταν ἐμβαλεῖς αὐτὸν	οὐδὲν	ἀναγκαῖον ἀνδρὶ ἀγαθῷ ὄντα καὶ
[42]	τὰ ἐν Δελφοῖς ἀναθήματα, ὡς	οὐδὲν	ἄρα ἦτε ὡς πρὸς Τίμωνα
[48]	μόνον, τὰ ἄλλα δὲ κοράκων	οὐδὲν	διαφέροντας. οὐκέτι πιστευτέα τῶν νῦν
[13]	δεκαταλάντους δωρεὰς ἀμελητὶ προϊέμενοι. ~ΖΕΥΣ	Οὐδὲν	ἔτι τοιοῦτον ὁ Τίμων ἐργάσεται
[48]	σύ γε οὕτω σοφὸς ὢν	οὐδὲν	ἴσως δεήσῃ τῶν παρ´ ἐμοῦ
[37]	τὸν ἀγρὸν τουτονὶ φιλοπόνως ἐπεργαζόμενος,	οὐδὲν	ὁρῶν τῶν ἐν ἄστει κακῶν,
[56]	ἀμείνων. τὸ χρυσίον μὲν γὰρ	οὐδὲν	τιμιώτερον τῶν ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς
[35]	ἐκείνων μόνος αὐτὸς εὐδαιμονῶν. ΤΙΜΩΝ	Οὐδὲν	ὑμῶν δέομαι· μὴ ἐνοχλεῖτέ μοι·
[12]	κελεύσαντος; ~ΠΛΟΥΤΟΣ Ὅτι νὴ Δία	ὕβριζεν	εἰς ἐμὲ καὶ ἐξεφόρει καὶ
[48]	φίλος καὶ συμπότης; τοιγαροῦν δίκαια	πέπονθεν	οὕτως ἀχάριστος ὤν. ἡμεῖς δὲ
[45]	κεκονιμένοι καὶ πνευστιῶντες, οὐκ οἶδα	ὅθεν	ὀσφραινόμενοι τοῦ χρυσίου. πότερον οὖν
[28]	ὡς ἐπίχριστος ἡ εὐμορφία ἐστίν,	ἔνδοθεν	τὰ πάντα ὁρῶντας. ΠΛΟΥΤΟΣ Οὐκ
[8]	οὐδὲ γνωρίζοντες ἔτι ἢ προσβλέποντες—	πόθεν	γάρ; ἢ ἐπικουροῦντες ἢ ἐπιδιδόντες
[41]	φίλοι Κορύβαντες καὶ Ἑρμῆ κερδῷε,	πόθεν	τοσοῦτον χρυσίον; ἦ που ὄναρ
[55]	ὅλως πάνσοφόν τι χρῆμα καὶ	πανταχόθεν	ἀκριβὲς καὶ ποικίλως ἐντελές. οἰμώξεται
[45]	τί τοῦτο; φεῦ τοῦ τάχους.	πανταχόθεν	συνθέουσιν κεκονιμένοι καὶ πνευστιῶντες, οὐκ
[40]	οὐρανὸν ἀναπτήσομαι. ΠΛΟΥΤΟΣ Ὁ μὲν	ἀπελήλυθεν,	ὡς δοκεῖ· τεκμαίρομαι γὰρ τῇ
[54]	βάδισμα καὶ σωφρονικὸς τὴν ἀναβολὴν	ἕωθεν	μυρία ὅσα περὶ ἀρετῆς διεξιὼν
[58]	ὅτι πλείστους λίθους συμφορήσας ἐπιχαλαζῶ	πόρρωθεν	αὐτούς; ΒΛΕΨΙΑΣ Μὴ βάλλε, ὦ
[5]	μηδὲ ἀναγνόντες. οἱ δὲ καὶ	πόρρωθεν	ἰδόντες ἑτέραν ἐκτρέπονται δυσάντητον καὶ
[44]	τῇ ἐκκλησίᾳ Τίμων ὁ αὐτός.	Εἶἑν,	ταῦτα ἡμῖν δεδόχθω καὶ ἀνδρικῶς
[28]	πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι	ὑπομείνειεν	ἄν. ~ΕΡΜΗΣ Ὡς δὲ λεῖος
[54]	ὁ παῖς μεγάλην τὴν κύλικα	ὀρέξειεν	αὐτῷ— τῷ ζωροτέρῳ δὲ χαίρει
[17]	ὅπως ὁ τοιοῦτος οὐ παραπαίειν	δόξειεν	ἄν, δέον παιδοποιεῖσθαι καὶ ἀπολαύειν
[16]	καλῶν, ἆρα ὁ τοιοῦτος ἐρᾶν	δόξειεν	ἄν; οὐ σύ γε, ὦ
[55]	καὶ νήφων οὐδενὶ τῶν πρωτείων	παραχωρήσειεν	ἂν ψεύσματος ἕνεκα ἢ θρασύτητος
[4]	γείτονας ἐπικαλέσασθαι, ὡς βοηδρομήσαντες αὐτοὺς	συλλάβοιεν	ἔτι συσκευαζομένους πρὸς τὴν φυγήν·
[44]	οὕτω γὰρ ἂν τὴν ἴσην	ἀπολάβοιεν.	εἰσηγήσατο τὸν νόμον Τίμων Ἐχεκρατίδου
[26]	μὲν εὐδαιμονεῖν οἴεσθαι, εἰ δὲ	ἀποτύχοιεν	οὐκ ἀνέχεσθαι ζῶντας; οἶδα γοῦν
[13]	πάνυ γὰρ αὐτὸν ἡ δίκελλα	πεπαιδαγώγηκεν,	εἰ μὴ παντάπασιν ἀνάλγητός ἐστι
[50]	τὰ ἄριστα πράττων τῇ πόλει,	νενίκηκεν	δὲ πὺξ καὶ πάλην καὶ
[38]	διφθέραν ἡ τιμιωτάτη σοι Πενία	περιτέθεικεν.	ὥστε μάρτυς ὁ Ἑρμῆς οὑτοσί,
[7]	καὶ σκαπανεὺς καὶ μισθωτός, ὡς	ἔοικεν,	οὕτω βαρεῖαν καταφέρων τὴν δίκελλαν;
[25]	μικρὸν ὄν. τοιγαροῦν ἅτε τῶν	μὲν	ἀγαθῶν ὀλίγων ὄντων, πονηρῶν δὲ
[40]	τὸν οὐρανὸν ἀναπτήσομαι. ΠΛΟΥΤΟΣ Ὁ	μὲν	ἀπελήλυθεν, ὡς δοκεῖ· τεκμαίρομαι γὰρ
[20]	τοῦτο, ὦ Ἑρμῆ, ἀλλ´ ὁπόταν	μὲν	ἀπίω παρά τινα πεμφθεὶς ὑπὸ
[17]	καὶ αὐτὸς ἀγανακτῶ, πρὸς ἐνίων	μὲν	ἀτίμως λακτιζόμενος καὶ λαφυσσόμενος καὶ
[56]	βούλει πορφυρίδος ἀμείνων. τὸ χρυσίον	μὲν	γὰρ οὐδὲν τιμιώτερον τῶν ἐν
[10]	ἡμᾶς τοὺς θεούς. ἀλλ´ ἐκείνου	μὲν	διήμαρτον— ὑπερέσχε γὰρ αὐτοῦ τὴν
[58]	τὴν πέτραν ταύτην ἀνελθὼν τὴν	μὲν	δίκελλαν ὀλίγον ἀναπαύω πάλαι πεπονηκυῖαν,
[35]	καὶ μὴν εἰκὸς ἦν μισάνθρωπον	μὲν	εἶναί σε τοσαῦτα ὑπ´ αὐτῶν
[8]	καταφέρων τὴν δίκελλαν; ~ΕΡΜΗΣ Οὑτωσὶ	μὲν	εἰπεῖν, χρηστότης ἐπέτριψεν αὐτὸν καὶ
[14]	γοῦν ποιεῖν ἔφασκες αὐτοὺς ἐρῶντας	μὲν	εἰς ὑπερβολήν, ἐξὸν δὲ ἀπολαύειν
[14]	οὐκ ἄδικα ταῦτά σου, πάλαι	μὲν	ἐκεῖνα αἰτιᾶσθαι, νῦν δὲ τῷ
[56]	κοινωνικόν· οἶσθα γὰρ ὡς μᾶζα	μὲν	ἐμοὶ δεῖπνον ἱκανόν, ὄψον δὲ
[36]	τῶν θεῶν. ~ΤΙΜΩΝ Ἀλλὰ σοὶ	μέν,	Ἑρμῆ, καὶ τῷ Διὶ πλείστη
[34]	ἀνθρώπους ὄντας βαλεῖς, ἀλλ´ ἐγὼ	μὲν	Ἑρμῆς εἰμι, οὑτοσὶ δὲ ὁ
[44]	αὑτῷ στέφανον ἐπενεγκεῖν. ~καὶ ὄνομα	μὲν	ἔστω ὁ Μισάνθρωπος ἥδιστον, τοῦ
[26]	ἀποβλέπειν εἰς σέ, καὶ τυχόντας	μὲν	εὐδαιμονεῖν οἴεσθαι, εἰ δὲ ἀποτύχοιεν
[2]	ἐπανατείνεσθαι δοκεῖς αὐτοῖς, ὡς πῦρ	μὲν	ἢ καπνὸν ἀπ´ αὐτοῦ μὴ
[38]	ὡς φῄς, ἠδίκηκα, ὃς τῶν	μὲν	ἡδίστων ἁπάντων αἴτιός σοι κατέστην,
[53]	γελοῖα πάμπαν ἂν πάθοιμι δύο	μὲν	Λακεδαιμονίων μοίρας κατακόψας ἄνοπλος, ἓν
[21]	φορηδὸν ἀράμενοι μετακομίζουσιν· καὶ ὁ	μὲν	νεκρὸς ἐν σκοτεινῷ που τῆς
[23]	ἑαυτὸν ὀμνύουσιν, ἦ μὴν εὐμορφότερον	μὲν	Νιρέως εἶναι αὐτόν, εὐγενέστερον δὲ
[56]	εἰ γάρ μοι πείθοιο, μάλιστα	μὲν〉	ὅλον ἐς τὴν θάλατταν ἐμβαλεῖς
[22]	μίσθωμα ὁ γενναῖος ἀπολαβών, ἐκεῖνος	μέν,	ὅστις ἂν ᾖ ποτε, ἁρπασάμενός
[20]	ἂν εἰπεῖν ἔχοιμί σοι χθὲς	μὲν	οὐδὲ ὀβολὸν ὥστε πρίασθαι βρόχον
[54]	ὁ φιλόσοφος οὗτός ἐστιν; οὐ	μὲν	οὖν ἄλλος· ἐκπετάσας γοῦν τὸν
[52]	πάντα ὁπόσα ἂν ἐθέλοι. ~Τουτὶ	μὲν	οὖν σοι τὸ ψήφισμα. ἐγὼ
[57]	διαδιδοὺς ἅπασι τοῖς δεομένοις, ᾧ	μὲν	πέντε δραχμάς, ᾧ δὲ μνᾶν,
[39]	θαρρῶν συνδιάτριβε αὐτῷ· καὶ σὺ	μὲν	σκάπτε ὡς ἔχεις· σὺ δὲ
[10]	ἐπεδείξαντο πρὸς αὐτόν, καὶ αὖθις	μὲν	σκέψομαι καὶ δίκην δώσουσιν, ἐπειδὰν
[33]	τῶν ἀρίστων, ᾗ συνὼν ὑγιεινὸς	μὲν	τὸ σῶμα, ἐρρωμένος δὲ τὴν
[13]	εἶναί μοι δοκεῖς, ὃς νῦν	μὲν	τὸν Τίμωνα αἰτιᾷ, διότι σοι
[42]	δίκελλα καὶ φιλτάτη διφθέρα, ὑμᾶς	μὲν	τῷ Πανὶ τούτῳ ἀναθεῖναι καλόν·
[53]	σου καὶ ταῦτα. ΔΗΜΕΑΣ Διορυχθήσεται	μὲν	ὕστερον· ἤδη δὲ σὺ πάντα
[18]	ἄμφω καλὴν τὴν δίκην, οἱ	μὲν	ὥσπερ ὁ Τάνταλος ἄποτοι καὶ
[7]	ἑκατόμβας, παρ´ ᾧ λαμπρῶς ἑορτάζειν	εἰώθαμεν	τὰ Διάσια. ΖΕΥΣ Φεῦ τῆς
[32]	ΕΡΜΗΣ Ἐπὶ τουτονὶ τὸν Τίμωνα	ἐπέμφθημεν	ὑπὸ τοῦ Διός. ΠΕΝΙΑ Νῦν
[51]	λέγεις, ἡμεῖς δὲ ἀχάριστοι ἂν	εἴημεν	ἀμνημονοῦντες. Ἔτι δὲ καὶ ψηφίσματα
[31]	οὐ γὰρ ἄν τι ἡμεῖς	δράσαιμεν	ἀξιόλογον πρὸς ἄνδρα ὑπὸ τηλικούτου
[58]	ΒΛΕΨΙΑΣ Μὴ βάλλε, ὦ Τίμων·	ἄπιμεν	γάρ. ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐκ ἀναιμωτί
[48]	καὶ συνέφηβοι καὶ δημόται ὅμως	μετριάζομεν,	ὡς μὴ ἐπιπηδᾶν δοκῶμεν. χαῖρε,
[9]	ἠγανάκτει δυστυχῶν· ἐπεὶ καὶ ὅμοια	ποιήσομεν	τοῖς καταράτοις κόλαξιν ἐκείνοις ἐπιλελησμένοι
[45]	ἀκροβολιζόμενος, ἢ τό γε τοσοῦτον	παρανομήσομεν	εἰσάπαξ αὐτοῖς ὁμιλήσαντες, ὡς πλέον
[31]	Ἄλλως ἔδοξε τῷ Διί· μὴ	ἀποδειλιῶμεν	οὖν. ~ΠΕΝΙΑ Ποῖ τοῦτον ἀπάγεις,
[20]	γε τεθηγμένου αὐτοῦ δεησόμεθα. ~ΕΡΜΗΣ	Προΐωμεν,	ὦ Πλοῦτε. τί τοῦτο; ὑποσκάζεις;
[34]	μοι δοκῶ τῇ δικέλλῃ. ΠΛΟΥΤΟΣ	Ἀπίωμεν,	ὦ Ἑρμῆ, πρὸς τοῦ Διός,
[33]	ὑπολαμβάνων. ΕΡΜΗΣ Ἀπέρχονται· ἡμεῖς δὲ	προσίωμεν	αὐτῷ. ~ΤΙΜΩΝ Τίνες ἐστέ, ὦ
[48]	ὅμως μετριάζομεν, ὡς μὴ ἐπιπηδᾶν	δοκῶμεν.	χαῖρε, ὦ δέσποτα, καὶ ὅπως
[44]	ταῦτα ἡμῖν δεδόχθω καὶ ἀνδρικῶς	ἐμμένωμεν	αὐτοῖς. ~πλὴν ἀλλὰ περὶ πολλοῦ
[30]	ἐμοῦ ἀκούσῃ βοήσαντος. ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν	ἐπιβαίνωμεν	ἤδη τῆς Ἀττικῆς· καί μοι
[47]	ἐπικουρίας δεόμενος, πληγὰς ὁ γενναῖος	προσενέτεινεν.	~ΦΙΛΙΑΔΗΣ Ὢ τῆς ἀναισχυντίας. νῦν
[25]	ὅς γε τυφλὸν ὄντα εἰδὼς	ἔπεμπεν	ἀναζητήσοντα δυσεύρετον οὕτω χρῆμα καὶ
[52]	καὶ παιδοποιήσομαι καὶ τὸ γεννηθησόμενον—	ἄρρεν	γὰρ ἔσται— Τίμωνα ἤδη καλῶ.
[33]	σῶμα, ἐρρωμένος δὲ τὴν γνώμην	διετέλεσεν,	ἀνδρὸς βίον ζῶν καὶ πρὸς
[47]	ᾄσαντά με πάντων σιωπώντων μόνος	ὑπερεπῄνεσεν	ἐπομοσάμενος ᾠδικώτερον εἶναι τῶν κύκνων,
[20]	τῶν ὀνείρων ὠκύτερον· ἅμα γοῦν	ἔπεσεν	ἡ ὕσπληξ, κἀγὼ ἤδη ἀνακηρύττομαι
[45]	πολλάκις ἐμημεκώς. ἀλλ´ εὖ γε	ἐποίησεν	ἀφικόμενος· οἰμώξεται γὰρ πρὸ τῶν
[22]	ἡδονῶν ἃς ἤδη ἔξωρος ὢν	ὑπηρέτησεν	αὐτῷ μέγα τὸ μίσθωμα ὁ
[44]	τὸν νόμον Τίμων Ἐχεκρατίδου Κολλυτεύς,	ἐπεψήφισεν	τῇ ἐκκλησίᾳ Τίμων ὁ αὐτός.
[11]	σιωπῇ ἔσκαπτεν ἐπικεκυφώς, ἔτι ἂν	ἔσκαπτεν	ἀμελούμενος. ΠΛΟΥΤΟΣ Ἀλλ´ ἐγὼ οὐκ
[11]	τὸν Δία· εἰ δὲ σιωπῇ	ἔσκαπτεν	ἐπικεκυφώς, ἔτι ἂν ἔσκαπτεν ἀμελούμενος.
[36]	καὶ τῶν πολλῶν ἐκείνων καταφρονεῖν	ἐπαίδευεν,	ἐξ αὐτοῦ ἐμοῦ τὰς ἐλπίδας
[49]	ἐλεήσας ἐλυσάμην αὐτόν— ἐπειδὴ πρῴην	ἔλαχεν	τῇ Ἐρεχθηΐδι φυλῇ διανέμειν τὸ
[54]	ἢ Τρίτων, οἵους ὁ Ζεῦξις	ἔγραψεν.	οὗτος ὁ τὸ σχῆμα εὐσταλὴς
[8]	~ΕΡΜΗΣ Οὑτωσὶ μὲν εἰπεῖν, χρηστότης	ἐπέτριψεν	αὐτὸν καὶ φιλανθρωπία καὶ ὁ
[30]	ποιεῖς, ὦ Ἑρμῆ, χειραγωγῶν· ἐπεὶ	ἤν	γε ἀπολίπῃς με, Ὑπερβόλῳ τάχα
[5]	τοῦ ἐμοῦ νεύματος ἀνηρτημένοι, ἀλλ´	ἤν	που καὶ ὁδῷ βαδίζων ἐντύχω
[43]	προσομιλῆσαί τινι αὐτῶν μίασμα· καὶ	ἤν	τινα ἴδω μόνον, ἀποφρὰς ἡ
[44]	πίττῃ καὶ ἐλαίῳ κατασβεννύναι· καὶ	ἤν	τινα τοῦ χειμῶνος ὁ ποταμὸς
[28]	αὐτοὶ περιθέμενοι ἔτι ἐξαπατῶνται, καὶ	ἤν	τις ἀφαιρῆται αὐτούς, θᾶττον ἂν
[43]	καὶ ἅπαξ ἑαυτὸν δεξιώσασθαι δεδόχθω,	ἢν	δέῃ ἀποθανεῖν, καὶ αὑτῷ στέφανον
[52]	ἡμᾶς εἰδέναι; ΔΗΜΕΑΣ Ἀλλὰ γαμῶ,	ἢν	διδῷ θεός, ἐς νέωτα καὶ
[30]	τὴν θύραν, ἀνοίγειν δὲ μηδενί,	ἢν	μὴ ἐμοῦ ἀκούσῃ βοήσαντος. ΕΡΜΗΣ
[19]	ἀκώλυτος ἡ ἔξοδος. ~ΖΕΥΣ Οὐκοῦν,	ἢν	μὴ ἐμφράξηται τὸ κεχηνὸς τοῦτο
[3]	ἀεὶ ἐνεργὸς πάντως ὁ κεραυνὸς	ἦν	καὶ ἡ αἰγὶς ἐπεσείετο καὶ
[35]	κρατερόν τε; καὶ μὴν εἰκὸς	ἦν	μισάνθρωπον μὲν εἶναί σε τοσαῦτα
[36]	τοῦ βίου καὶ δείξασα ὅστις	ἦν	ὁ πλοῦτος ὁ ἐμός, ὃν
[37]	Διί· ἐμοὶ δὲ τοῦτο ἱκανὸν	ἦν,	πάντας ἀνθρώπους ἡβηδὸν οἰμώζειν ποιῆσαι.
[11]	τὸν Τίμωνα ὁρῶσιν. ~ΕΡΜΗΣ Οἷον	ἦν	τὸ μέγα κεκραγέναι καὶ ὀχληρὸν
[10]	κολάκων ἐκείνων καὶ τῆς ἀχαριστίας	ἣν	ἐπεδείξαντο πρὸς αὐτόν, καὶ αὖθις
[12]	οἱ λάροι τῇ πενίᾳ συνέστωσαν,	ἣν	προτιμῶσιν ἡμῶν, καὶ διφθέραν παρ´
[13]	σιδηρῷ τῷ θαλάμῳ καθάπερ τὴν	Δανάην	παρθενεύεσθαι ὑπ´ ἀκριβέσι καὶ παμπονήροις
[29]	καὶ δυσκάτοχος καὶ διαφευκτικός, οὐδεμίαν	ἀντιλαβὴν	παρεχόμενος βεβαίαν ἀλλ´ ὥσπερ αἱ
[6]	τραπόμενος ἐναψάμενος διφθέραν ἐργάζομαι τὴν	γῆν	ὑπόμισθος ὀβολῶν τεσσάρων, τῇ ἐρημίᾳ
[52]	ὦ οὗτος, τηλικαύτην παρ´ ἐμοῦ	πληγὴν	λαμβάνων. ΔΗΜΕΑΣ Οἴμοι· τί τοῦτο;
[2]	ὤν, πρὸς οὕτω ψυχρὸν τὴν	ὀργὴν	Δία θερμουργὸς ἀνὴρ μεγαλαυχούμενος. πῶς
[3]	ὀξύθυμος ὢν καὶ ἀκμαῖος τὴν	ὀργὴν	πολλὰ κατὰ τῶν ἀδίκων καὶ
[4]	συλλάβοιεν ἔτι συσκευαζομένους πρὸς τὴν	φυγήν·	ἀλλ´ ὁ γενναῖος καὶ Γιγαντολέτωρ
[37]	γὰρ πάντες εἰσὶν ἐπιτήδειοι πρὸς	οἰμωγήν.	ἀλλ´ ἔα τὰ ὀργίλα ταῦτα
[23]	καὶ παχύδερμος ἄνθρωπος, ἔτι τὴν	πέδην	πεφρικὼς καὶ εἰ παριὼν ἄλλως
[24]	οὐ πάνυ· οὐ γὰρ ἂν	Ἀριστείδην	καταλιπὼν Ἱππονίκῳ καὶ Καλλίᾳ προσῄειν
[6]	ἀποσεισάμενος καὶ νήδυμον— ὑπὲρ τὸν	Ἐπιμενίδην	γὰρ κεκοίμησαι— καὶ ἀναρριπίσας τὸν
[18]	πρὶν ὅλως εἰσρυῆναί με, κατὰ	σπουδὴν	ἐξαντλῶν, φθάσαι βουλόμενος τὴν ἐπιρροήν,
[33]	εἴσεται, οἵαν με οὖσαν ἀπολείψει,	ἀγαθὴν	συνεργὸν καὶ διδάσκαλον τῶν ἀρίστων,
[35]	προτείνας τὼ χεῖρε λάμβανε τὴν	ἀγαθὴν	τύχην καὶ πλούτει πάλιν καὶ
[53]	μὴ ἐπιτρίψας· μάτην γὰρ ἂν	εἴην	καὶ νενικηκὼς Ὀλύμπια πὺξ καὶ
[27]	αὐτός, ὡς μὴ παντάπασιν ἄμορφος	εἴην,	προσωπεῖόν τι ἐρασμιώτατον περιθέμενος, διάχρυσον
[15]	τὸ φῶς προάγοντας, ὡς μηδὲ	ὀφθείην	πρός τινος, ἀνοήτους ἐνόμιζον εἶναι
[10]	καὶ αὖθις μὲν σκέψομαι καὶ	δίκην	δώσουσιν, ἐπειδὰν τὸν κεραυνὸν ἐπισκευάσω·
[18]	διδόασι γὰρ ἄμφω καλὴν τὴν	δίκην,	οἱ μὲν ὥσπερ ὁ Τάνταλος
[52]	ἀλλὰ δώσεις ἐν τάχει τὴν	δίκην	τά τε ἄλλα καὶ ὅτι
[9]	χρόνον οὐδὲ ἀπέβλεψα ἐς τὴν	Ἀττικήν,	καὶ μάλιστα ἐξ οὗ φιλοσοφία
[6]	ἢ ἐκ τῆς Αἴτνης ἐναυσάμενος	μεγάλην	ποιήσας τὴν φλόγα ἐπιδείξαιό τινα
[54]	τὸ δεῖπνον καὶ ὁ παῖς	μεγάλην	τὴν κύλικα ὀρέξειεν αὐτῷ— τῷ
[16]	νόμῳ γήμας γυναῖκα νέαν καὶ	καλὴν	ἔπειτα μήτε φυλάττοι μήτε ζηλοτυποῖ
[18]	κατ´ αὐτῶν; διδόασι γὰρ ἄμφω	καλὴν	τὴν δίκην, οἱ μὲν ὥσπερ
[53]	καὶ νενικηκὼς Ὀλύμπια πὺξ καὶ	πάλην.	~Ἀλλὰ τί τοῦτο; οὐ Θρασυκλῆς
[50]	πόλει, νενίκηκεν δὲ πὺξ καὶ	πάλην	καὶ δρόμον ἐν Ὀλυμπίᾳ μιᾶς
[56]	δοκεῖ. σοῦ δὲ αὐτοῦ χάριν	ἐστάλην,	ὡς μὴ διαφθείρῃ σε τὸ
[44]	δέηται, ὠθεῖν καὶ τοῦτον ἐπὶ	κεφαλὴν	βαπτίζοντα, ὡς μηδὲ ἀνακύψαι δυνηθείη·
[57]	εἰ δοκεῖ, φέρε σοι τὴν	κεφαλὴν	ἐμπλήσω κονδύλων ἐπιμετρήσας τῇ δικέλλῃ.
[38]	ἀπελαθεὶς ὑπὸ σοῦ καὶ ἐπὶ	κεφαλὴν	ἐξωσθεὶς τῆς οἰκίας. τοιγαροῦν ἀντὶ
[28]	ἀφαιρῆται αὐτούς, θᾶττον ἂν τὴν	κεφαλὴν	ἢ τὸ προσωπεῖον πρόοιντο; οὐ
[5]	ἐντύχω τινὶ αὐτῶν, ὥσπερ τινὰ	στήλην	παλαιοῦ νεκροῦ ὑπτίαν ὑπὸ τοῦ
[53]	αὐτῷ ἔχεις. ΤΙΜΩΝ Οὐκοῦν καὶ	ἄλλην	λάμβανε. ΔΗΜΕΑΣ Οἴμοι τὸ μετάφρενον.
[56]	καὶ δείπνων πολυτελῶν ἐλπίδι συνδεδραμήκασι,	πολλὴν	τὴν κολακείαν ἐπιδειξόμενοι πρὸς ἄνδρα
[54]	τὸ βάδισμα καὶ σωφρονικὸς τὴν	ἀναβολὴν	ἕωθεν μυρία ὅσα περὶ ἀρετῆς
[14]	ἔφασκες αὐτοὺς ἐρῶντας μὲν εἰς	ὑπερβολήν,	ἐξὸν δὲ ἀπολαύειν οὐ τολμῶντας,
[6]	ποιήσας τὴν φλόγα ἐπιδείξαιό τινα	χολὴν	ἀνδρώδους καὶ νεανικοῦ Διός, εἰ
[55]	συμποσίου τῆς αὐλητρίδος ἀμφοτέραις ἐπειλημμένον.	πλὴν	ἀλλὰ καὶ νήφων οὐδενὶ τῶν
[26]	οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἑώρας αὐτούς.	πλὴν	ἀλλὰ καὶ σὺ ἂν εὖ
[45]	δεδόχθω καὶ ἀνδρικῶς ἐμμένωμεν αὐτοῖς.	~πλὴν	ἀλλὰ περὶ πολλοῦ ἂν ἐποιησάμην
[48]	ΤΙΜΩΝ Ἔσται ταῦτα, ὦ Φιλιάδη.	πλὴν	ἀλλὰ πρόσιθι, ὡς καὶ σὲ
[24]	Ἀθηναίων οὐδὲ ὀβολοῦ ἀξίοις. ΕΡΜΗΣ	Πλὴν	ἀλλὰ τί πράττεις καταπεμφθείς; ΠΛΟΥΤΟΣ
[10]	δεῖν συνετρίβη περὶ τῇ πέτρᾳ.	πλὴν	ἱκανὴ ἐν τοσούτῳ καὶ αὕτη
[39]	τις, ὁπότε οἱ θεοὶ βιάζοιντο;	πλὴν	ὅρα γε εἰς οἷά με
[9]	ῥισὶ τὴν κνῖσαν αὐτῶν ἔχω.	πλὴν	ὑπ´ ἀσχολίας τε καὶ θορύβου
[46]	εἰς Ἄρειον πάγον. ΤΙΜΩΝ Καὶ	μὴν	ἄν γε μικρὸν ἐπιβραδύνῃς, φόνου
[15]	τὰ ἐναντία ἐπικαλεῖν; ~ΠΛΟΥΤΟΣ Καὶ	μὴν	εἴ γε τἀληθὲς ἐξετάζοις, ἄμφω
[35]	ἀπηνέα τε κρατερόν τε; καὶ	μὴν	εἰκὸς ἦν μισάνθρωπον μὲν εἶναί
[46]	διθυράμβων ἥκω κομίζων. ΤΙΜΩΝ Καὶ	μὴν	ἐλεγεῖά γε ᾄσῃ μάλα περιπαθῶς
[57]	ὦγαθέ; μῶν παρακέκρουσμαί σε; καὶ	μὴν	ἐπεμβαλῶ χοίνικας ὑπὲρ τὸ μέτρον
[23]	κόλαξι παραδοὺς ἑαυτὸν ὀμνύουσιν, ἦ	μὴν	εὐμορφότερον μὲν Νιρέως εἶναι αὐτόν,
[9]	Τίμων καλοῖτο, εἰδότες. ~ΖΕΥΣ Καὶ	μὴν	οὐ παροπτέος ἁνὴρ οὐδὲ ἀμελητέος·
[50]	τὸ πρόβλημα τῆς Ἑλλάδος· καὶ	μὴν	πάλαι σε ὁ δῆμος συνειλεγμένος
[41]	μὴ ἄνθρακας εὕρω ἀνεγρόμενος· ἀλλὰ	μὴν	χρυσίον ἐστὶν ἐπίσημον, ὑπέρυθρον, βαρὺ
[45]	~πλὴν ἀλλὰ περὶ πολλοῦ ἂν	ἐποιησάμην	ἅπασι γνώριμά πως ταῦτα γενέσθαι,
[49]	ἐδέδετο οὐκ ἀποδιδούς, κἀγὼ ἐλεήσας	ἐλυσάμην	αὐτόν— ἐπειδὴ πρῴην ἔλαχεν τῇ
[15]	σκότῳ φυλάττοντας, ὅπως αὐτοῖς παχύτερος	γενοίμην	καὶ πιμελὴς καὶ ὑπέρογκος ἐπιμελουμένους,
[54]	ἀνασεσοβημένος τὴν ἐπὶ τῷ μετώπῳ	κόμην,	Αὐτοβορέας τις ἢ Τρίτων, οἵους
[52]	ἐγὼ δὲ καὶ τὸν υἱὸν	ἐβουλόμην	ἀγαγεῖν παρὰ σέ, ὃν ἐπὶ
[5]	πλοῦτον, ἐπειδὴ πένης διὰ ταῦτα	ἐγενόμην,	οὐκέτι οὐδὲ γνωρίζομαι πρὸς αὐτῶν
[24]	παρ´ αὑτὸν ἔχει, σὲ τὸν	Ἑρμῆν	ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ κέρδους
[37]	σε ὀλίγα λέγοντα διὰ τὸν	Ἑρμῆν	τουτονί. ~ΠΛΟΥΤΟΣ Ἐχρῆν μέντοι ἴσως
[51]	τήμερον τὰ Διονύσια. εἶπε τὴν	γνώμην	Δημέας ὁ ῥήτωρ, συγγενὴς αὐτοῦ
[33]	τὸ σῶμα, ἐρρωμένος δὲ τὴν	γνώμην	διετέλεσεν, ἀνδρὸς βίον ζῶν καὶ
[14]	καὶ τὸν μοχλὸν ἀσκαρδαμυκτὶ βλέποντας,	ἱκανὴν	ἀπόλαυσιν οἰομένους οὐ τὸ αὐτοὺς
[8]	εἰ δέ τις καὶ μυελὸς	ἐνῆν,	ἐκμυζήσαντες καὶ τοῦτον εὖ μάλα
[5]	νεκροῦ ὑπτίαν ὑπὸ τοῦ χρόνου	ἀνατετραμμένην	παρέρχονται μηδὲ ἀναγνόντες. οἱ δὲ
[16]	βουλομένοις, μᾶλλον δὲ αὐτὸς ἀπάγοι	μοιχευθησομένην	ἀνοίγων τὰς θύρας καὶ μαστροπεύων
[21]	περιμένουσι κεχηνότες ὥσπερ τὴν χελιδόνα	προσπετομένην	τετριγότες οἱ νεοττοί. ~ἐπειδὰν δὲ
[3]	τοῦ ἀνθρωπίνου σπέρματος διαφυλάττον εἰς	ἐπιγονὴν	κακίας μείζονος. ~Τοιγάρτοι ἀκόλουθα τῆς
[40]	φθόνου· ἐγὼ δὲ ὑπὲρ τὴν	Αἴτνην	ἐς τὸν οὐρανὸν ἀναπτήσομαι. ΠΛΟΥΤΟΣ
[18]	σπουδὴν ἐξαντλῶν, φθάσαι βουλόμενος τὴν	ἐπιρροήν,	μὴ ὑπέραντλος εἰσπεσὼν ἐπικλύσω αὐτόν;
[17]	καταμαραίνων εὐπρόσωπον οὕτω καὶ ἐπέραστον	κόρην	καθάπερ ἱέρειαν τῇ Θεσμοφόρῳ τρέφων
[13]	ἀνάλγητός ἐστι τὴν ὀσφῦν, ὡς	χρῆν	σὲ ἀντὶ τῆς πενίας προαιρεῖσθαι.
[38]	διὰ τὸν Ἑρμῆν τουτονί. ~ΠΛΟΥΤΟΣ	Ἐχρῆν	μέντοι ἴσως καὶ μακρὰ εἰπεῖν,
[44]	δυνηθείη· οὕτω γὰρ ἂν τὴν	ἴσην	ἀπολάβοιεν. εἰσηγήσατο τὸν νόμον Τίμων
[35]	καταβαλὼν προτείνας τὼ χεῖρε λάμβανε	τὴν	ἀγαθὴν τύχην καὶ πλούτει πάλιν
[51]	χρυσοῦν ἀναστῆσαι τὸν Τίμωνα παρὰ	τὴν	Ἀθηνᾶν ἐν τῇ ἀκροπόλει κεραυνὸν
[40]	τοῦ φθόνου· ἐγὼ δὲ ὑπὲρ	τὴν	Αἴτνην ἐς τὸν οὐρανὸν ἀναπτήσομαι.
[52]	τά τε ἄλλα καὶ ὅτι	τὴν	ἀκρόπολιν ἐνέπρησας. ~ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐκ
[54]	κόσμιος τὸ βάδισμα καὶ σωφρονικὸς	τὴν	ἀναβολὴν ἕωθεν μυρία ὅσα περὶ
[6]	κερδανεῖν, μηκέτι ὄψεσθαι πολλοὺς παρὰ	τὴν	ἀξίαν εὖ πράττοντας· ἀνιαρότερον γὰρ
[54]	ἐπικεκυφὼς καθάπερ ἐν ταῖς λοπάσι	τὴν	ἀρετὴν εὑρήσειν προσδοκῶν, ἀκριβῶς τὰ
[26]	νομίζοντες ὑπὸ σοῦ ὅτιπερ οὐδὲ	τὴν	ἀρχὴν ἑώρας αὐτούς. πλὴν ἀλλὰ
[9]	ἤδη χρόνον οὐδὲ ἀπέβλεψα ἐς	τὴν	Ἀττικήν, καὶ μάλιστα ἐξ οὗ
[6]	ἐσχατιὰν τραπόμενος ἐναψάμενος διφθέραν ἐργάζομαι	τὴν	γῆν ὑπόμισθος ὀβολῶν τεσσάρων, τῇ
[22]	ἐκ παιδικῶν τίμιος, ὑπεξυρημένος ἔτι	τὴν	γνάθον, ἀντὶ ποικίλων καὶ παντοδαπῶν
[51]	δεῖ τήμερον τὰ Διονύσια. εἶπε	τὴν	γνώμην Δημέας ὁ ῥήτωρ, συγγενὴς
[33]	μὲν τὸ σῶμα, ἐρρωμένος δὲ	τὴν	γνώμην διετέλεσεν, ἀνδρὸς βίον ζῶν
[13]	ἢ σιδηρῷ τῷ θαλάμῳ καθάπερ	τὴν	Δανάην παρθενεύεσθαι ὑπ´ ἀκριβέσι καὶ
[19]	εὑρήσει τὴν διφθέραν αὖθις καὶ	τὴν	δίκελλαν ἐν τῇ τρυγὶ τοῦ
[7]	ὡς ἔοικεν, οὕτω βαρεῖαν καταφέρων	τὴν	δίκελλαν; ~ΕΡΜΗΣ Οὑτωσὶ μὲν εἰπεῖν,
[18]	αὐτῶν; διδόασι γὰρ ἄμφω καλὴν	τὴν	δίκην, οἱ μὲν ὥσπερ ὁ
[52]	ὤν; ἀλλὰ δώσεις ἐν τάχει	τὴν	δίκην τά τε ἄλλα καὶ
[19]	ἐν βραχεῖ σου ῥᾳδίως εὑρήσει	τὴν	διφθέραν αὖθις καὶ τὴν δίκελλαν
[38]	τοιγαροῦν ἀντὶ μαλακῆς χλανίδος ταύτην	τὴν	διφθέραν ἡ τιμιωτάτη σοι Πενία
[18]	ἐπιρρέοντος· οὕτως εὐρύτερον τὸ πρὸς	τὴν	ἔκχυσιν κεχηνὸς τοῦ πίθου καὶ
[14]	μηδενὶ μεταδιδόναι τῆς ἀπολαύσεως, καθάπερ	τὴν	ἐν τῇ φάτνῃ κύνα μήτε
[54]	αὑτὸν ἔρχεται, τιτανῶδες βλέπων, ἀνασεσοβημένος	τὴν	ἐπὶ τῷ μετώπῳ κόμην, Αὐτοβορέας
[18]	κατὰ σπουδὴν ἐξαντλῶν, φθάσαι βουλόμενος	τὴν	ἐπιρροήν, μὴ ὑπέραντλος εἰσπεσὼν ἐπικλύσω
[30]	τῆς χλαμύδος, ἄχρι ἂν πρὸς	τὴν	ἐσχατιὰν ἀφίκωμαι. ΠΛΟΥΤΟΣ Εὖ ποιεῖς,
[42]	αὐτὸς δὲ ἤδη πᾶσαν πριάμενος	τὴν	ἐσχατιάν, πυργίον οἰκοδομησάμενος ὑπὲρ τοῦ
[6]	ὑπὸ τῶν κακῶν ἐπὶ ταύτην	τὴν	ἐσχατιὰν τραπόμενος ἐναψάμενος διφθέραν ἐργάζομαι
[56]	πείθοιο, μάλιστα μὲν〉 ὅλον ἐς	τὴν	θάλατταν ἐμβαλεῖς αὐτὸν οὐδὲν ἀναγκαῖον
[30]	ὑμᾶς ἐπισκήψας ἔνδον μένειν ἐπικλεισάμενον	τὴν	θύραν, ἀνοίγειν δὲ μηδενί, ἢν
[28]	τις ἐντυχὼν τὸ πρῶτον ἀναπετάσας	τὴν	θύραν εἰσδέχηταί με, συμπαρεισέρχεται μετ´
[44]	ἀνακύψαι δυνηθείη· οὕτω γὰρ ἂν	τὴν	ἴσην ἀπολάβοιεν. εἰσηγήσατο τὸν νόμον
[57]	πήρας, εἰ δοκεῖ, φέρε σοι	τὴν	κεφαλὴν ἐμπλήσω κονδύλων ἐπιμετρήσας τῇ
[28]	τις ἀφαιρῆται αὐτούς, θᾶττον ἂν	τὴν	κεφαλὴν ἢ τὸ προσωπεῖον πρόοιντο;
[9]	ἔτι γοῦν ἐν ταῖς ῥισὶ	τὴν	κνῖσαν αὐτῶν ἔχω. πλὴν ὑπ´
[56]	δείπνων πολυτελῶν ἐλπίδι συνδεδραμήκασι, πολλὴν	τὴν	κολακείαν ἐπιδειξόμενοι πρὸς ἄνδρα οἷον
[54]	δεῖπνον καὶ ὁ παῖς μεγάλην	τὴν	κύλικα ὀρέξειεν αὐτῷ— τῷ ζωροτέρῳ
[58]	ἐπὶ τὴν πέτραν ταύτην ἀνελθὼν	τὴν	μὲν δίκελλαν ὀλίγον ἀναπαύω πάλαι
[24]	πῶς οὕτω τυφλὸς ὢν εὑρίσκεις	τὴν	ὁδόν; ἢ πῶς διαγινώσκεις ἐφ´
[25]	αὐτοὺς ῥᾳδίως φεύγεις, οὐκ εἰδὼς	τὴν	ὁδόν; ΠΛΟΥΤΟΣ Ὀξυδερκὴς τότε πως
[17]	τις ἔμπαλιν ἐλευθέραν γυναῖκα εἰς	τὴν	οἰκίαν νόμῳ παραλαβὼν ἐπ´ ἀρότῳ
[2]	ἀπίθανος ὤν, πρὸς οὕτω ψυχρὸν	τὴν	ὀργὴν Δία θερμουργὸς ἀνὴρ μεγαλαυχούμενος.
[3]	καὶ ὀξύθυμος ὢν καὶ ἀκμαῖος	τὴν	ὀργὴν πολλὰ κατὰ τῶν ἀδίκων
[13]	εἰ μὴ παντάπασιν ἀνάλγητός ἐστι	τὴν	ὀσφῦν, ὡς χρῆν σὲ ἀντὶ
[23]	ἀπειρόκαλος καὶ παχύδερμος ἄνθρωπος, ἔτι	τὴν	πέδην πεφρικὼς καὶ εἰ παριὼν
[58]	οἰμωξομένων. ὥστε τί οὐκ ἐπὶ	τὴν	πέτραν ταύτην ἀνελθὼν τὴν μὲν
[57]	τοῖς δεομένοις— ἱκανὸν εἰ ταυτηνὶ	τὴν	πήραν ἐμπλήσας παράσχοις οὐδὲ ὅλους
[57]	τὸν φιλοσοφοῦντα καὶ μηδὲν ὑπὲρ	τὴν	πήραν φρονεῖν. ΤΙΜΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτά
[51]	καὶ στρατηγῶν οὐ μικρὰ ὠφέλησε	τὴν	πόλιν· ἐπὶ τούτοις ἅπασι δεδόχθω
[41]	ἐστὶν ἐπίσημον, ὑπέρυθρον, βαρὺ καὶ	τὴν	πρόσοψιν ὑπερήδιστον. ὦ χρυσέ, δεξίωμα
[31]	οὖν οὐκ ἀπαλλαττόμεθα, ὦ Ἑρμῆ,	τὴν	ταχίστην; οὐ γὰρ ἄν τι
[4]	ἀμελῶς παρορώμενα; ἢ πότε κολάσεις	τὴν	τοσαύτην ἀδικίαν; πόσοι Φαέθοντες ἢ
[2]	ἕωλον θρυαλλίδα φοβηθείη ἂν ἢ	τὴν	τοῦ πανδαμάτορος κεραυνοῦ φλόγα· οὕτω
[18]	ὁ Φινεὺς ἀπὸ τῆς φάρυγγος	τὴν	τροφὴν ὑπὸ τῶν Ἁρπυιῶν ἀφαιρούμενοι.
[6]	τῆς Αἴτνης ἐναυσάμενος μεγάλην ποιήσας	τὴν	φλόγα ἐπιδείξαιό τινα χολὴν ἀνδρώδους
[4]	αὐτοὺς συλλάβοιεν ἔτι συσκευαζομένους πρὸς	τὴν	φυγήν· ἀλλ´ ὁ γενναῖος καὶ
[10]	μὲν διήμαρτον— ὑπερέσχε γὰρ αὐτοῦ	τὴν	χεῖρα Περικλῆς ὁ δὲ κεραυνὸς
[21]	τῇ ἀγορᾷ περιμένουσι κεχηνότες ὥσπερ	τὴν	χελιδόνα προσπετομένην τετριγότες οἱ νεοττοί.
[28]	ὑπὸ δὴ τούτων ἁπάντων καταληφθεὶς	τὴν	ψυχὴν θαυμάζει τε τὰ οὐ
[34]	τί βουλόμενοι δεῦρο ἥκετε ἄνδρα	ἐργάτην	καὶ μισθοφόρον ἐνοχλήσοντες; ἀλλ´ οὐ
[53]	δὲ μιαρὸν ἀνθρώπιον μὴ ἐπιτρίψας·	μάτην	γὰρ ἂν εἴην καὶ νενικηκὼς
[18]	πίθον ὑδροφορήσειν μοι δοκῶ καὶ	μάτην	ἐπαντλήσειν, τοῦ κύτους μὴ στέγοντος,
[22]	Μεγάβυζος ἢ Πρώταρχος μετονομασθείς, τοὺς	μάτην	κεχηνότας ἐκείνους ἐς ἀλλήλους ἀποβλέποντας
[5]	οὐ πρὸ πολλοῦ σωτῆρα καὶ	εὐεργέτην	αὐτῶν γεγενημένον. ~ὥστε ὑπὸ τῶν
[32]	εἶχον ἀφαιρεῖσθαί με, ἀκριβῶς πρὸς	ἀρετὴν	ἐξειργασμένον, ἵνα αὖθις ὁ Πλοῦτος
[54]	καθάπερ ἐν ταῖς λοπάσι τὴν	ἀρετὴν	εὑρήσειν προσδοκῶν, ἀκριβῶς τὰ τρύβλια
[9]	καθῆσθαι ἢ ἐπιτριβῆναι πρὸς αὐτῶν,	ἀρετήν	τινα καὶ ἀσώματα καὶ λήρους
[49]	τὸ γινόμενον, οὐκ ἔφη γνωρίζειν	πολίτην	ὄντα με. ~ΔΗΜΕΑΣ Χαῖρε, ὦ
[53]	κέκραχθι· κατοίσω γάρ σοι καὶ	τρίτην·	ἐπεὶ καὶ γελοῖα πάμπαν ἂν
[14]	ἐμπαροινήσει, τὸν κακοδαίμονα καὶ ἀνέραστον	δεσπότην	πρὸς ἀμαυρόν τι καὶ μικρόστομον
[41]	τοῖς κόλποις ὑπεδέξατο οὕτω καλὸν	ἐραστὴν	διὰ τοῦ τέγους καταρρέοντα; ~ὦ
[38]	μὲν ἡδίστων ἁπάντων αἴτιός σοι	κατέστην,	τιμῆς καὶ προεδρίας καὶ στεφάνων
[10]	φιλοτιμότερον ἠκόντισα πρῴην ἐπὶ τὸν	σοφιστὴν	Ἀναξαγόραν, ὃς ἔπειθε τοὺς ὁμιλητὰς
[31]	οὐκ ἀπαλλαττόμεθα, ὦ Ἑρμῆ, τὴν	ταχίστην;	οὐ γὰρ ἄν τι ἡμεῖς
[14]	ἐν τῇ φάτνῃ κύνα μήτε	αὐτὴν	ἐσθίουσαν τῶν κριθῶν μήτε τῷ
[16]	καὶ μαστροπεύων καὶ πάντας ἐπ´	αὐτὴν	καλῶν, ἆρα ὁ τοιοῦτος ἐρᾶν
[41]	ὦ δίκελλα, νῦν μοι ἐπίρρωσον	σεαυτὴν	καὶ μὴ κάμῃς ἐκ τοῦ
[52]	εἰ γαμησείεις ἔτι, ὦ οὗτος,	τηλικαύτην	παρ´ ἐμοῦ πληγὴν λαμβάνων. ΔΗΜΕΑΣ
[4]	παρορώμενα; ἢ πότε κολάσεις τὴν	τοσαύτην	ἀδικίαν; πόσοι Φαέθοντες ἢ Δευκαλίωνες
[58]	τί οὐκ ἐπὶ τὴν πέτραν	ταύτην	ἀνελθὼν τὴν μὲν δίκελλαν ὀλίγον
[38]	οἰκίας. τοιγαροῦν ἀντὶ μαλακῆς χλανίδος	ταύτην	τὴν διφθέραν ἡ τιμιωτάτη σοι
[6]	~ὥστε ὑπὸ τῶν κακῶν ἐπὶ	ταύτην	τὴν ἐσχατιὰν τραπόμενος ἐναψάμενος διφθέραν
[51]	τὸ μὴ ἔχειν ὅπλα οὐδὲ	προὐγράφην	ἐν τῷ καταλόγῳ. ΔΗΜΕΑΣ Μέτρια
[18]	Φινεὺς ἀπὸ τῆς φάρυγγος τὴν	τροφὴν	ὑπὸ τῶν Ἁρπυιῶν ἀφαιρούμενοι. ἀλλ´
[26]	ὑπὸ σοῦ ὅτιπερ οὐδὲ τὴν	ἀρχὴν	ἑώρας αὐτούς. πλὴν ἀλλὰ καὶ
[35]	τὼ χεῖρε λάμβανε τὴν ἀγαθὴν	τύχην	καὶ πλούτει πάλιν καὶ ἴσθι
[28]	δὴ τούτων ἁπάντων καταληφθεὶς τὴν	ψυχὴν	θαυμάζει τε τὰ οὐ θαυμαστὰ
[47]	εἶναι τῶν κύκνων, ἐπειδὴ νοσοῦντα	πρῴην	εἶδέ με καὶ προσῆλθον ἐπικουρίας
[49]	κἀγὼ ἐλεήσας ἐλυσάμην αὐτόν— ἐπειδὴ	πρῴην	ἔλαχεν τῇ Ἐρεχθηΐδι φυλῇ διανέμειν
[10]	αἱ μέγισται, ὁπότε φιλοτιμότερον ἠκόντισα	πρῴην	ἐπὶ τὸν σοφιστὴν Ἀναξαγόραν, ὃς
[45]	ἐστι; Γναθωνίδης ὁ κόλαξ, ὁ	πρῴην	ἔρανον αἰτήσαντί μοι ὀρέξας τὸν
[56]	ἢ κάρδαμον ἢ εἴ ποτε	τρυφῴην,	ὀλίγον τῶν ἁλῶν· ποτὸν δὲ
[19]	ὦ Ἑρμῆ, ἐπανιὼν πρὸς ἡμᾶς	ἄγειν	τοὺς Κύκλωπας ἐκ τῆς Αἴτνης,
[52]	δὲ καὶ τὸν υἱὸν ἐβουλόμην	ἀγαγεῖν	παρὰ σέ, ὃν ἐπὶ τῷ
[4]	ἀποφαίνουσι, παρωσάμενοι τῆς τιμῆς. ἐῶ	λέγειν	ποσάκις ἤδη σου τὸν νεὼν
[30]	ἔνδον μένειν ἐπικλεισάμενον τὴν θύραν,	ἀνοίγειν	δὲ μηδενί, ἢν μὴ ἐμοῦ
[10]	τε κατέφλεξε καὶ αὐτὸς ὀλίγου	δεῖν	συνετρίβη περὶ τῇ πέτρᾳ. πλὴν
[7]	ὅλας ἑκατόμβας, παρ´ ᾧ λαμπρῶς	ἑορτάζειν	εἰώθαμεν τὰ Διάσια. ΖΕΥΣ Φεῦ
[16]	ζηλοτυποῖ τὸ παράπαν, ἀφιεὶς καὶ	βαδίζειν	ἔνθα ἐθέλοι νύκτωρ καὶ μεθ´
[49]	αἰτῶν τὸ γινόμενον, οὐκ ἔφη	γνωρίζειν	πολίτην ὄντα με. ~ΔΗΜΕΑΣ Χαῖρε,
[25]	σε κατὰ τὰ αὐτῷ δοκοῦντα	πλουτίζειν	ὅσους ἂν οἴηται τοῦ πλουτεῖν
[37]	ἱκανὸν ἦν, πάντας ἀνθρώπους ἡβηδὸν	οἰμώζειν	ποιῆσαι. ΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς, ὦγαθέ· οὐ
[24]	Ἀριστείδην καταλιπὼν Ἱππονίκῳ καὶ Καλλίᾳ	προσῄειν	καὶ πολλοῖς ἄλλοις Ἀθηναίων οὐδὲ
[44]	τὰς χεῖρας ὀρέγων ἀντιλαβέσθαι δέηται,	ὠθεῖν	καὶ τοῦτον ἐπὶ κεφαλὴν βαπτίζοντα,
[17]	ἔσθ´ ὅπως ὁ τοιοῦτος οὐ	παραπαίειν	δόξειεν ἄν, δέον παιδοποιεῖσθαι καὶ
[4]	καὶ οὗτος οὐ πάνυ ἀναγκαῖα	ποιεῖν	δοκῶν, ἀλλ´ εἰς ἔθος τι
[14]	καὶ τῷ Λογισμῷ. ~ἄτοπα γοῦν	ποιεῖν	ἔφασκες αὐτοὺς ἐρῶντας μὲν εἰς
[15]	ἐξετάζοις, ἄμφω σοι εὔλογα δόξω	ποιεῖν·	τοῦ τε γὰρ Τίμωνος τὸ
[43]	δέῃ ἀποθανεῖν, καὶ αὑτῷ στέφανον	ἐπενεγκεῖν.	~καὶ ὄνομα μὲν ἔστω ὁ
[38]	πῶς ἱκέτευον τὸν Δία μηκέθ´	ἥκειν	παρὰ σὲ οὕτως δυσμενῶς μοι
[2]	ἀδικούντων διαφυλάττον. ~θᾶττον γοῦν τῶν	ἐπιορκεῖν	τις ἐπιχειρούντων ἕωλον θρυαλλίδα φοβηθείη
[24]	πλουτεῖν ἀξίους; ΠΛΟΥΤΟΣ Οἴει γὰρ	εὑρίσκειν	με οἵτινές εἰσι; μὰ τὸν
[14]	δὲ τῷ Τίμωνι τὰ ἐναντία	ἐπικαλεῖν;	~ΠΛΟΥΤΟΣ Καὶ μὴν εἴ γε
[20]	καὶ χωλὸς ἀμφοτέροις, ὡς μόγις	τελεῖν	ἐπὶ τὸ τέρμα, προγηράσαντος ἐνίοτε
[49]	πρῴην ἔλαχεν τῇ Ἐρεχθηΐδι φυλῇ	διανέμειν	τὸ θεωρικὸν κἀγὼ προσῆλθον αἰτῶν
[6]	ἐνταῦθα τοῦτο γοῦν μοι δοκῶ	κερδανεῖν,	μηκέτι ὄψεσθαι πολλοὺς παρὰ τὴν
[43]	ἑαυτὸν δεξιώσασθαι δεδόχθω, ἢν δέῃ	ἀποθανεῖν,	καὶ αὑτῷ στέφανον ἐπενεγκεῖν. ~καὶ
[30]	ἀνέρχομαι πρὸς ὑμᾶς ἐπισκήψας ἔνδον	μένειν	ἐπικλεισάμενον τὴν θύραν, ἀνοίγειν δὲ
[26]	εἰς σέ, καὶ τυχόντας μὲν	εὐδαιμονεῖν	οἴεσθαι, εἰ δὲ ἀποτύχοιεν οὐκ
[57]	καὶ μηδὲν ὑπὲρ τὴν πήραν	φρονεῖν.	ΤΙΜΩΝ Ἐπαινῶ ταῦτά σου, ὦ
[36]	παρεῖχε καὶ τῶν πολλῶν ἐκείνων	καταφρονεῖν	ἐπαίδευεν, ἐξ αὐτοῦ ἐμοῦ τὰς
[14]	μικρόστομον λυχνίδιον καὶ διψαλέον θρυαλλίδιον	ἐπαγρυπνεῖν	ἐάσας τοῖς τόκοις. πῶς οὖν
[42]	τὸν αὐτὸν καὶ τάφον ἀποθανὼν	ἕξειν	μοι δοκῶ. Δεδόχθω δὲ ταῦτα
[28]	οὐ γὰρ δὴ καὶ τότε	ἀγνοεῖν	εἰκὸς αὐτοὺς ὡς ἐπίχριστος ἡ
[26]	τοσούτους ἐραστὰς ἔχεις, ὥστε πάντας	ἀποβλέπειν	εἰς σέ, καὶ τυχόντας μὲν
[17]	καὶ καλῆς παρθένου μήτε ἄλλῳ	προσβλέπειν	ἐπιτρέποι, ἄγονον δὲ καὶ στεῖραν
[20]	ἐγώ γέ τοι πολλοὺς ἂν	εἰπεῖν	ἔχοιμί σοι χθὲς μὲν οὐδὲ
[38]	Ἐχρῆν μέντοι ἴσως καὶ μακρὰ	εἰπεῖν,	οὕτω πολλὰ ὑπὸ σοῦ κατηγορηθέντα·
[8]	τὴν δίκελλαν; ~ΕΡΜΗΣ Οὑτωσὶ μὲν	εἰπεῖν,	χρηστότης ἐπέτριψεν αὐτὸν καὶ φιλανθρωπία
[18]	ὑδροφορήσειν μοι δοκῶ καὶ μάτην	ἐπαντλήσειν,	τοῦ κύτους μὴ στέγοντος, ἀλλὰ
[18]	ἐς τὸν τῶν Δαναΐδων πίθον	ὑδροφορήσειν	μοι δοκῶ καὶ μάτην ἐπαντλήσειν,
[54]	ἐν ταῖς λοπάσι τὴν ἀρετὴν	εὑρήσειν	προσδοκῶν, ἀκριβῶς τὰ τρύβλια τῷ
[13]	σοι τὰς θύρας ἀναπετάσας ἠφίει	περινοστεῖν	ἐλευθέρως οὔτε ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν·
[14]	ἔρωτι κυρίους γε ὄντας, ἀλλὰ	φυλάττειν	ἐγρηγορότας, ἐς τὸ σημεῖον καὶ
[25]	πλουτίζειν ὅσους ἂν οἴηται τοῦ	πλουτεῖν	ἀξίους; ΠΛΟΥΤΟΣ Καὶ μάλα δικαίως,
[24]	Ζεὺς ἀποστείλῃ κρίνας εἶναι τοῦ	πλουτεῖν	ἀξίους; ΠΛΟΥΤΟΣ Οἴει γὰρ εὑρίσκειν
[28]	καὶ ἐν αὐτῷ ἤδη τῷ	πλουτεῖν	γενόμενοι καὶ τὸ προσωπεῖον αὐτοὶ
[14]	ἀπόλαυσιν οἰομένους οὐ τὸ αὐτοὺς	ἀπολαύειν	ἔχειν, ἀλλὰ τὸ μηδενὶ μεταδιδόναι
[14]	μὲν εἰς ὑπερβολήν, ἐξὸν δὲ	ἀπολαύειν	οὐ τολμῶντας, οὐδὲ ἐπ´ ἀδείας
[17]	δόξειεν ἄν, δέον παιδοποιεῖσθαι καὶ	ἀπολαύειν	τοῦ γάμου, καταμαραίνων εὐπρόσωπον οὕτω
[2]	δεδιέναι, μόνον δὲ τοῦτο οἴεσθαι	ἀπολαύειν	τοῦ τραύματος, ὅτι ἀναπλησθήσονται τῆς
[9]	πρὸς ἀλλήλους καὶ κεκραγότων οὐδὲ	ἐπακούειν	ἔστι τῶν εὐχῶν· ὥστε ἢ
[14]	οἰομένους οὐ τὸ αὐτοὺς ἀπολαύειν	ἔχειν,	ἀλλὰ τὸ μηδενὶ μεταδιδόναι τῆς
[51]	Πῶς; διὰ γὰρ τὸ μὴ	ἔχειν	ὅπλα οὐδὲ προὐγράφην ἐν τῷ
[29]	πλησιάσαντας εὐθὺς ἔχεσθαι καὶ μὴ	ἔχειν	ῥᾳδίως ἀπολυθῆναι. ἀλλὰ μεταξὺ φλυαροῦντας
[34]	τυφλόν, ὅστις ἂν ᾖ, καὶ	ἐπιτρίψειν	μοι δοκῶ τῇ δικέλλῃ. ΠΛΟΥΤΟΣ
[32]	ἀγεννῆ καὶ ἀνόητον ἀποφήνας ἀποδῷ	πάλιν	ἐμοὶ ῥάκος ἤδη γεγενημένον; ΕΡΜΗΣ
[35]	τὴν ἀγαθὴν τύχην καὶ πλούτει	πάλιν	καὶ ἴσθι Ἀθηναίων τὰ πρῶτα
[17]	ἐρασθεὶς πολλάκις. ~εἰ δέ τις	ἔμπαλιν	ἐλευθέραν γυναῖκα εἰς τὴν οἰκίαν
[29]	οἶδα ὅπως· ἡ Πενία δ´	ἔμπαλιν	ἰξώδης τε καὶ εὐλαβὴς καὶ
[51]	στρατηγῶν οὐ μικρὰ ὠφέλησε τὴν	πόλιν·	ἐπὶ τούτοις ἅπασι δεδόχθω τῇ
[52]	τε ἄλλα καὶ ὅτι τὴν	ἀκρόπολιν	ἐνέπρησας. ~ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐκ ἐμπέπρησται,
[44]	Τίμων ὁ αὐτός. Εἶἑν, ταῦτα	ἡμῖν	δεδόχθω καὶ ἀνδρικῶς ἐμμένωμεν αὐτοῖς.
[43]	ἀνδριάντων λιθίνων ἢ χαλκῶν μηδὲν	ἡμῖν	διαφερέτωσαν· καὶ μήτε κήρυκα δεχώμεθα
[9]	τε καὶ αἰγῶν πιότατα καύσαντος	ἡμῖν	ἐπὶ τῶν βωμῶν· ἔτι γοῦν
[13]	σκότῳ· καὶ διὰ τοῦτο ὠχρὸς	ἡμῖν	ἐφαίνου καὶ φροντίδος ἀνάπλεως, συνεσπακὼς
[9]	δυσφύλακτοι καὶ οὐδὲ ὀλίγον καταμύσαι	ἡμῖν	ἐφιᾶσι— πολὺν ἤδη χρόνον οὐδὲ
[55]	ὤν. τί τοῦτο; παπαί, χρόνιος	ἡμῖν	Θρασυκλῆς. ~ΘΡΑΣΥΚΛΗΣ Οὐ κατὰ ταὐτά,
[32]	ἄξιον ἀπέδειξα; οὕτως ἄρα εὐκαταφρόνητος	ὑμῖν	ἡ Πενία δοκῶ καὶ εὐαδίκητος,
[40]	Τίμων, βαθείας καταφέρων. ἐγὼ δὲ	ὑμῖν	ὑπεκστήσομαι. ~ΤΙΜΩΝ Ἄγε, ὦ δίκελλα,
[9]	καὶ ὅμοια ποιήσομεν τοῖς καταράτοις	κόλαξιν	ἐκείνοις ἐπιλελησμένοι ἀνδρὸς τοσαῦτα μηρία
[26]	ὠχρὸς καὶ βαρὺς ἐκ τοῖν	σκελοῖν	τοσούτους ἐραστὰς ἔχεις, ὥστε πάντας
[26]	προσέτι ὠχρὸς καὶ βαρὺς ἐκ	τοῖν	σκελοῖν τοσούτους ἐραστὰς ἔχεις, ὥστε
[57]	ἐμοὶ δέ— καίτοι οὐκ ἐμαυτοῦ	χάριν	αἰτῶ, ἀλλ´ ὅπως μεταδῶ τῶν
[56]	μοι δοκεῖ. σοῦ δὲ αὐτοῦ	χάριν	ἐστάλην, ὡς μὴ διαφθείρῃ σε
[4]	Δευκαλίωνες ἱκανοὶ πρὸς οὕτως ὑπέραντλον	ὕβριν	τοῦ βίου; ~ἵνα γὰρ τὰ
[18]	τοῦ κύτους μὴ στέγοντος, ἀλλὰ	πρὶν	εἰσρυῆναι σχεδὸν ἐκχυθησομένου τοῦ ἐπιρρέοντος·
[18]	παύσεται ὥσπερ ἐκ κοφίνου τετρυπημένου,	πρὶν	ὅλως εἰσρυῆναί με, κατὰ σπουδὴν
[15]	οὐκ εἰδότας ὡς μετὰ μικρὸν	ἀπίασιν	ἄλλῳ τινὶ τῶν εὐδαιμόνων με
[4]	καὶ αὐτῷ σοὶ τὰς χεῖρας	Ὀλυμπίασιν	ἐπιβεβλήκασι, καὶ σὺ ὁ ὑψιβρεμέτης
[4]	ποσάκις ἤδη σου τὸν νεὼν	σεσυλήκασιν·	οἱ δὲ καὶ αὐτῷ σοὶ
[27]	δὲ καὶ αὐτός, ὡς μὴ	παντάπασιν	ἄμορφος εἴην, προσωπεῖόν τι ἐρασμιώτατον
[13]	ἡ δίκελλα πεπαιδαγώγηκεν, εἰ μὴ	παντάπασιν	ἀνάλγητός ἐστι τὴν ὀσφῦν, ὡς
[55]	σωφροσύνης καὶ κοσμιότητος· καὶ ταῦτά	φησιν	ἤδη ὑπὸ τοῦ ἀκράτου πονηρῶς
[37]	Μηδαμῶς, ὦγαθέ· οὐ γὰρ πάντες	εἰσὶν	ἐπιτήδειοι πρὸς οἰμωγήν. ἀλλ´ ἔα
[27]	μὴ τυφλοὶ καὶ αὐτοὶ πάντες	εἰσίν;	ΠΛΟΥΤΟΣ Οὐ τυφλοί, ὦ ἄριστε,
[14]	τὸν μοχλὸν ἀσκαρδαμυκτὶ βλέποντας, ἱκανὴν	ἀπόλαυσιν	οἰομένους οὐ τὸ αὐτοὺς ἀπολαύειν
[45]	τοῦτο; φεῦ τοῦ τάχους. πανταχόθεν	συνθέουσιν	κεκονιμένοι καὶ πνευστιῶντες, οὐκ οἶδα
[27]	αἵπερ νῦν κατέχουσι τὰ πάντα,	ἐπισκιάζουσιν	αὐτούς· ἔτι δὲ καὶ αὐτός,
[21]	καὶ κατασημηνάμενοι ἐπιμελῶς φορηδὸν ἀράμενοι	μετακομίζουσιν·	καὶ ὁ μὲν νεκρὸς ἐν
[23]	προσκυνῶν, οὐκέτι φορητός ἐστι τοῖς	ἐντυγχάνουσιν,	ἀλλὰ τούς τε ἐλευθέρους ὑβρίζει
[5]	οὐδὲ γνωρίζομαι πρὸς αὐτῶν οὐδὲ	προσβλέπουσιν	οἱ τέως ὑποπτήσσοντες καὶ προσκυνοῦντες
[55]	καὶ τὸ τελευταῖον, ἀράμενοί τινες	ἐκφέρουσιν	αὐτὸν ἐκ τοῦ συμποσίου τῆς
[10]	αὖθις μὲν σκέψομαι καὶ δίκην	δώσουσιν,	ἐπειδὰν τὸν κεραυνὸν ἐπισκευάσω· κατεαγμέναι
[20]	πιστεύοντες οἶμαι ὅτι μὴ ὄναρ	πλουτοῦσιν.	~ΠΛΟΥΤΟΣ Ἑτεροῖον τοῦτ´ ἐστίν, ὦ
[23]	ἐπιθυμήσας ἢ κόλαξι παραδοὺς ἑαυτὸν	ὀμνύουσιν,	ἦ μὴν εὐμορφότερον μὲν Νιρέως
[18]	οὕτως εὐρύτερον τὸ πρὸς τὴν	ἔκχυσιν	κεχηνὸς τοῦ πίθου καὶ ἀκώλυτος
[40]	ἐστιν, ὅπως οἱ κόλακες ἐκεῖνοι	διαρραγῶσιν	ὑπὸ τοῦ φθόνου· ἐγὼ δὲ
[12]	λάροι τῇ πενίᾳ συνέστωσαν, ἣν	προτιμῶσιν	ἡμῶν, καὶ διφθέραν παρ´ αὐτῆς
[10]	ἔσται αὐτοῖς, ὑπερπλουτοῦντα τὸν Τίμωνα	ὁρῶσιν.	~ΕΡΜΗΣ Οἷον ἦν τὸ μέγα
[19]	Αἴτνης, ὅπως τὸν κεραυνὸν ἀκονήσαντες	ἐπισκευάσωσιν·	ὡς ἤδη γε τεθηγμένου αὐτοῦ
[33]	περιττὰ καὶ πολλὰ ταῦτα, ὥσπερ	ἐστίν,	ἀλλότρια ὑπολαμβάνων. ΕΡΜΗΣ Ἀπέρχονται· ἡμεῖς
[7]	φίλοι; τί παθὼν οὖν τοιοῦτός	ἐστιν,	αὐχμηρός, ἄθλιος, καὶ σκαπανεὺς καὶ
[28]	αὐτοὺς ὡς ἐπίχριστος ἡ εὐμορφία	ἐστίν,	ἔνδοθεν τὰ πάντα ὁρῶντας. ΠΛΟΥΤΟΣ
[41]	εὕρω ἀνεγρόμενος· ἀλλὰ μὴν χρυσίον	ἐστὶν	ἐπίσημον, ὑπέρυθρον, βαρὺ καὶ τὴν
[30]	ἀλλὰ τίς ὁ ψόφος οὗτός	ἐστιν	καθάπερ σιδήρου πρὸς λίθον; ~ΕΡΜΗΣ
[7]	τὸν Ἐχεκρατίδου τὸν Κολλυτέα; οὗτός	ἐστιν	ὁ πολλάκις ἡμᾶς καθ´ ἱερῶν
[47]	χρηστοῦ γενόμενος. ~ΤΙΜΩΝ Τίς οὗτός	ἐστιν	ὁ προσιών, ὁ ἀναφαλαντίας; Φιλιάδης,
[40]	χαλεπὸν τοῦτο καὶ οὐκ οἰστόν	ἐστιν,	ὅπως οἱ κόλακες ἐκεῖνοι διαρραγῶσιν
[7]	καὶ θρασύς. ἦ που φιλόσοφός	ἐστιν·	οὐ γὰρ ἂν οὕτως ἀσεβεῖς
[54]	οὐ Θρασυκλῆς ὁ φιλόσοφος οὗτός	ἐστιν;	οὐ μὲν οὖν ἄλλος· ἐκπετάσας
[21]	ὄναρ πλουτοῦσιν. ~ΠΛΟΥΤΟΣ Ἑτεροῖον τοῦτ´	ἐστίν,	ὦ Ἑρμῆ, καὶ οὐχὶ τοῖς
[7]	ταφῆς μυθολογούμενα. ~ΖΕΥΣ Τίς οὗτός	ἐστιν,	ὦ Ἑρμῆ, ὁ κεκραγὼς ἐκ
[23]	εἰ καὶ αὐτῷ τὰ τοιαῦτα	ἔξεστιν,	ἄχρι ἂν ἢ ἐς πορνίδιόν
[27]	τυφλὸν ἢ ὅσα ἄλλα μοι	πρόσεστιν;	ΕΡΜΗΣ Ἀλλὰ πῶς, ὦ Πλοῦτε,
[41]	ἐπίσημον, ὑπέρυθρον, βαρὺ καὶ τὴν	πρόσοψιν	ὑπερήδιστον. ὦ χρυσέ, δεξίωμα κάλλιστον
[25]	ῥᾳδίως ἀμαυρὸν οὕτω καὶ μικρὸν	ὄν.	τοιγαροῦν ἅτε τῶν μὲν ἀγαθῶν
[52]	υἱὸν ἐβουλόμην ἀγαγεῖν παρὰ σέ,	ὃν	ἐπὶ τῷ σῷ ὀνόματι Τίμωνα
[7]	καλὸς ἐκεῖνος, ὁ πλούσιος, περὶ	ὃν	οἱ τοσοῦτοι φίλοι; τί παθὼν
[36]	ἦν ὁ πλοῦτος ὁ ἐμός,	ὃν	οὔτε κόλαξ θωπεύων οὔτε συκοφάντης
[25]	ταῖς πόλεσι τὸ πᾶν ἐπεχόντων,	ῥᾷον	ἐς τοὺς τοιούτους ἐμπίπτω περιιὼν
[34]	ὥστε ἀγαθῇ τύχῃ δέχου τὸν	ὄλβον	ἀποστὰς τῶν πόνων. ΤΙΜΩΝ Καὶ
[46]	προκαλοῦμαί σε τραύματος εἰς Ἄρειον	πάγον.	ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν ἄν γε
[45]	χρυσίου. πότερον οὖν ἐπὶ τὸν	πάγον	τοῦτον ἀναβὰς ἀπελαύνω αὐτοὺς τοῖς
[46]	τῶν ἄλλων. ~ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Οὐκ ἐγὼ	ἔλεγον	ὡς οὐκ ἀμελήσουσι Τίμωνος ἀγαθοῦ
[58]	ταύτην ἀνελθὼν τὴν μὲν δίκελλαν	ὀλίγον	ἀναπαύω πάλαι πεπονηκυῖαν, αὐτὸς δὲ
[23]	χρόνου ἄθλιος ἐκχέῃ τὰ κατ´	ὀλίγον	ἐκ πολλῶν ἐπιορκιῶν καὶ ἁρπαγῶν
[9]	οὗτοι καὶ δυσφύλακτοι καὶ οὐδὲ	ὀλίγον	καταμύσαι ἡμῖν ἐφιᾶσι— πολὺν ἤδη
[4]	τι ἀρχαῖον συντελῶν· καὶ κατ´	ὀλίγον	Κρόνον σε, ὦ θεῶν γενναιότατε,
[56]	ἀλλ´ ὅσον ἐς βουβῶνας ἐπεμβὰς	ὀλίγον	πρὸ τῆς κυματωγῆς, ἐμοῦ ὁρῶντος
[1]	ἀπέσβη καὶ ψυχρόν ἐστι, μηδὲ	ὀλίγον	σπινθῆρα ὀργῆς κατὰ τῶν ἀδικούντων
[22]	μυχοῦ τῆς σαγήνης διέφυγεν οὐκ	ὀλίγον	τὸ δέλεαρ καταπιών. ~ὁ δὲ
[54]	τῷ λιχανῷ ἀποσμήχων ὡς μηδὲ	ὀλίγον	τοῦ μυττωτοῦ καταλίποι, ~μεμψίμοιρος ἀεί,
[56]	κάρδαμον ἢ εἴ ποτε τρυφῴην,	ὀλίγον	τῶν ἁλῶν· ποτὸν δὲ ἡ
[31]	γὰρ ἄν τι ἡμεῖς δράσαιμεν	ἀξιόλογον	πρὸς ἄνδρα ὑπὸ τηλικούτου στρατοπέδου
[33]	οἵαν με οὖσαν ἀπολείψει, ἀγαθὴν	συνεργὸν	καὶ διδάσκαλον τῶν ἀρίστων, ᾗ
[4]	στεφανοῦντος, εἰ μή τις ἄρα	πάρεργον	Ὀλυμπίων, καὶ οὗτος οὐ πάνυ
[18]	μὴ στέγοντος, ἀλλὰ πρὶν εἰσρυῆναι	σχεδὸν	ἐκχυθησομένου τοῦ ἐπιρρέοντος· οὕτως εὐρύτερον
[24]	πανουργιῶν συνειλεγμένα. ~ΕΡΜΗΣ Αὐτά που	σχεδὸν	φῂς τὰ γινόμενα· ὁπόταν δ´
[37]	τοῦτο ἱκανὸν ἦν, πάντας ἀνθρώπους	ἡβηδὸν	οἰμώζειν ποιῆσαι. ΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς, ὦγαθέ·
[3]	ἀκροβολισμὸν προηκοντίζετο· οἱ σεισμοὶ δὲ	κοσκινηδὸν	καὶ ἡ χιὼν σωρηδὸν καὶ
[54]	παραγκωνιζόμενος, καρύκης τὸ γένειον ἀνάπλεως,	κυνηδὸν	ἐμφορούμενος, ἐπικεκυφὼς καθάπερ ἐν ταῖς
[21]	ἐμβαλόντες με καὶ κατασημηνάμενοι ἐπιμελῶς	φορηδὸν	ἀράμενοι μετακομίζουσιν· καὶ ὁ μὲν
[3]	χιὼν σωρηδὸν καὶ ἡ χάλαζα	πετρηδόν,	ἵνα σοι φορτικῶς διαλέγωμαι, ὑετοί
[3]	δὲ κοσκινηδὸν καὶ ἡ χιὼν	σωρηδὸν	καὶ ἡ χάλαζα πετρηδόν, ἵνα
[30]	καταλείπων ἀνέρχομαι πρὸς ὑμᾶς ἐπισκήψας	ἔνδον	μένειν ἐπικλεισάμενον τὴν θύραν, ἀνοίγειν
[24]	οὕτω τυφλὸς ὢν εὑρίσκεις τὴν	ὁδόν;	ἢ πῶς διαγινώσκεις ἐφ´ οὓς
[48]	πρὸς τὰ κατεπείγοντα χρῆσθαι, καθ´	ὁδὸν	ἤδη πλησίον ἤκουσα, ὡς πλουτοίης
[25]	ῥᾳδίως φεύγεις, οὐκ εἰδὼς τὴν	ὁδόν;	ΠΛΟΥΤΟΣ Ὀξυδερκὴς τότε πως καὶ
[17]	τοιοῦτος οὐ παραπαίειν δόξειεν ἄν,	δέον	παιδοποιεῖσθαι καὶ ἀπολαύειν τοῦ γάμου,
[48]	ὃς καὶ τῷ Νέστορι τὸ	δέον	παραινέσειας ἄν. ΤΙΜΩΝ Ἔσται ταῦτα,
[35]	τοσαῦτα ὑπ´ αὐτῶν δεινὰ πεπονθότα,	μισόθεον	δὲ μηδαμῶς, οὕτως ἐπιμελουμένων σου
[14]	τι καὶ μικρόστομον λυχνίδιον καὶ	διψαλέον	θρυαλλίδιον ἐπαγρυπνεῖν ἐάσας τοῖς τόκοις.
[45]	παρανομήσομεν εἰσάπαξ αὐτοῖς ὁμιλήσαντες, ὡς	πλέον	ἀνιῷντο ὑπερορώμενοι; τοῦτο οἶμαι καὶ
[39]	Πειστέον, ὦ Ἑρμῆ, καὶ αὖθις	πλουτητέον.	τί γὰρ ἂν καὶ πάθοι
[39]	ὑπακούσεται γὰρ ἐμβοήσαντί σοι. ΤΙΜΩΝ	Πειστέον,	ὦ Ἑρμῆ, καὶ αὖθις πλουτητέον.
[15]	μηδὲ ὀφθείην πρός τινος, ἀνοήτους	ἐνόμιζον	εἶναι καὶ ὑβριστάς, οὐδὲν ἀδικοῦντά
[22]	παιδικῶν τίμιος, ὑπεξυρημένος ἔτι τὴν	γνάθον,	ἀντὶ ποικίλων καὶ παντοδαπῶν ἡδονῶν
[30]	οὗτός ἐστιν καθάπερ σιδήρου πρὸς	λίθον;	~ΕΡΜΗΣ Ὁ Τίμων οὑτοσὶ σκάπτει
[31]	οὑτοσὶ σκάπτει πλησίον ὀρεινὸν καὶ	ὑπόλιθον	γήδιον. παπαί, καὶ ἡ Πενία
[18]	ὥστε ἐς τὸν τῶν Δαναΐδων	πίθον	ὑδροφορήσειν μοι δοκῶ καὶ μάτην
[49]	φυλῇ διανέμειν τὸ θεωρικὸν κἀγὼ	προσῆλθον	αἰτῶν τὸ γινόμενον, οὐκ ἔφη
[47]	νοσοῦντα πρῴην εἶδέ με καὶ	προσῆλθον	ἐπικουρίας δεόμενος, πληγὰς ὁ γενναῖος
[47]	τῇ θυγατρὶ προῖκα δύο τάλαντα,	μισθὸν	τοῦ ἐπαίνου, ὁπότε ᾄσαντά με
[35]	τάν, ἀπανθρώπως; τόνδε φέρω Διὶ	μῦθον	ἀπηνέα τε κρατερόν τε; καὶ
[56]	τὴν θάλατταν ἐμβαλεῖς αὐτὸν οὐδὲν	ἀναγκαῖον	ἀνδρὶ ἀγαθῷ ὄντα καὶ τὸν
[35]	κακὸν ἀπέλθω προσλαβών. ~ΕΡΜΗΣ Μηδὲν	σκαιόν,	ὦ Τίμων, ἀλλὰ τὸ πάνυ
[32]	τῇ Σοφίᾳ καὶ τῷ Πόνῳ,	γενναῖον	ἄνδρα καὶ πολλοῦ ἄξιον ἀπέδειξα;
[5]	ἰδόντες ἑτέραν ἐκτρέπονται δυσάντητον καὶ	ἀποτρόπαιον	θέαμα ὄψεσθαι ὑπολαμβάνοντες τὸν οὐ
[55]	ἔμετος ἐπὶ τούτοις· καὶ τὸ	τελευταῖον,	ἀράμενοί τινες ἐκφέρουσιν αὐτὸν ἐκ
[38]	ἐπιβουλεύουσί μοι· καὶ τό γε	τελευταῖον	ἔφησθα, ὡς προδέδωκά σε, τοὐναντίον
[4]	δοκῶν, ἀλλ´ εἰς ἔθος τι	ἀρχαῖον	συντελῶν· καὶ κατ´ ὀλίγον Κρόνον
[42]	καὶ νενομοθετήσθω πρὸς τὸν ἐπίλοιπον	βίον,	ἀμιξία πρὸς ἅπαντας καὶ ἀγνωσία
[33]	δὲ τὴν γνώμην διετέλεσεν, ἀνδρὸς	βίον	ζῶν καὶ πρὸς αὑτὸν ἀποβλέπων,
[42]	ἤδη πᾶσαν πριάμενος τὴν ἐσχατιάν,	πυργίον	οἰκοδομησάμενος ὑπὲρ τοῦ θησαυροῦ μόνῳ
[20]	ἤδη ἀνακηρύττομαι νενικηκώς, ὑπερπηδήσας τὸ	στάδιον	οὐδὲ ἰδόντων ἐνίοτε τῶν θεατῶν.
[31]	σκάπτει πλησίον ὀρεινὸν καὶ ὑπόλιθον	γήδιον.	παπαί, καὶ ἡ Πενία πάρεστι
[14]	καὶ μικρόστομον λυχνίδιον καὶ διψαλέον	θρυαλλίδιον	ἐπαγρυπνεῖν ἐάσας τοῖς τόκοις. πῶς
[23]	ἔξεστιν, ἄχρι ἂν ἢ ἐς	πορνίδιόν	τι ἐμπεσὼν ἢ ἱπποτροφίας ἐπιθυμήσας
[14]	πρὸς ἀμαυρόν τι καὶ μικρόστομον	λυχνίδιον	καὶ διψαλέον θρυαλλίδιον ἐπαγρυπνεῖν ἐάσας
[10]	ὁ δὲ κεραυνὸς εἰς τὸ	Ἀνακεῖον	παρασκήψας ἐκεῖνό τε κατέφλεξε καὶ
[22]	οἱ νεοττοί. ~ἐπειδὰν δὲ τὸ	σημεῖον	ἀφαιρεθῇ καὶ τὸ λίνον ἐντμηθῇ
[14]	ἀλλὰ φυλάττειν ἐγρηγορότας, ἐς τὸ	σημεῖον	καὶ τὸν μοχλὸν ἀσκαρδαμυκτὶ βλέποντας,
[54]	τὸν πλησίον παραγκωνιζόμενος, καρύκης τὸ	γένειον	ἀνάπλεως, κυνηδὸν ἐμφορούμενος, ἐπικεκυφὼς καθάπερ
[28]	τῷ πλουτεῖν γενόμενοι καὶ τὸ	προσωπεῖον	αὐτοὶ περιθέμενοι ἔτι ἐξαπατῶνται, καὶ
[28]	ἂν τὴν κεφαλὴν ἢ τὸ	προσωπεῖον	πρόοιντο; οὐ γὰρ δὴ καὶ
[27]	ὡς μὴ παντάπασιν ἄμορφος εἴην,	προσωπεῖόν	τι ἐρασμιώτατον περιθέμενος, διάχρυσον καὶ
[46]	ἰού, προκαλοῦμαί σε τραύματος εἰς	Ἄρειον	πάγον. ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν ἄν
[23]	εἰ παριὼν ἄλλως μαστίξειέ τις	ὄρθιον	ἐφιστὰς τὸ οὖς καὶ τὸν
[32]	Πόνῳ, γενναῖον ἄνδρα καὶ πολλοῦ	ἄξιον	ἀπέδειξα; οὕτως ἄρα εὐκαταφρόνητος ὑμῖν
[11]	ὑπερπλουτοῦντα τὸν Τίμωνα ὁρῶσιν. ~ΕΡΜΗΣ	Οἷον	ἦν τὸ μέγα κεκραγέναι καὶ
[56]	τὴν κολακείαν ἐπιδειξόμενοι πρὸς ἄνδρα	οἷον	σὲ ἁπλοϊκὸν καὶ τῶν ὄντων
[32]	αὐτὸν Ὕβρει καὶ Τύφῳ ἐγχειρίσας	ὅμοιον	τῷ πάλαι μαλθακὸν καὶ ἀγεννῆ
[29]	οὐ μικρὸν διέλαθε. ΠΛΟΥΤΟΣ Τὸ	ποῖον;	ΕΡΜΗΣ Ὅτι τὸν Θησαυρὸν οὐκ
[21]	ὅτι μὴ ὄναρ πλουτοῦσιν. ~ΠΛΟΥΤΟΣ	Ἑτεροῖον	τοῦτ´ ἐστίν, ὦ Ἑρμῆ, καὶ
[53]	κατακόψας ἄνοπλος, ἓν δὲ μιαρὸν	ἀνθρώπιον	μὴ ἐπιτρίψας· μάτην γὰρ ἂν
[35]	Τίμων, ἀλλὰ τὸ πάνυ τοῦτο	ἄγριον	καὶ τραχὺ καταβαλὼν προτείνας τὼ
[57]	χωροῦσαν Αἰγινητικούς. ὀλιγαρκῆ δὲ καὶ	μέτριον	χρὴ εἶναι τὸν φιλοσοφοῦντα καὶ
[48]	κατεπείγοντα χρῆσθαι, καθ´ ὁδὸν ἤδη	πλησίον	ἤκουσα, ὡς πλουτοίης ὑπερμεγέθη τινὰ
[31]	~ΕΡΜΗΣ Ὁ Τίμων οὑτοσὶ σκάπτει	πλησίον	ὀρεινὸν καὶ ὑπόλιθον γήδιον. παπαί,
[54]	ἴκτινος τὰ ὄψα καὶ τὸν	πλησίον	παραγκωνιζόμενος, καρύκης τὸ γένειον ἀνάπλεως,
[46]	σύ γε. ἀλλὰ ποῦ τὸ	συμπόσιον;	ὡς καινόν τί σοι ᾆσμα
[41]	ἄνθρακας εὕρω ἀνεγρόμενος· ἀλλὰ μὴν	χρυσίον	ἐστὶν ἐπίσημον, ὑπέρυθρον, βαρὺ καὶ
[41]	καὶ Ἑρμῆ κερδῷε, πόθεν τοσοῦτον	χρυσίον;	ἦ που ὄναρ ταῦτά ἐστι;
[56]	ἧς βούλει πορφυρίδος ἀμείνων. τὸ	χρυσίον	μὲν γὰρ οὐδὲν τιμιώτερον τῶν
[38]	τελευταῖον ἔφησθα, ὡς προδέδωκά σε,	τοὐναντίον	δὲ αὐτὸς ἐγκαλέσαιμί σοι πάντα
[13]	ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν· ἄλλοτε δὲ	τοὐναντίον	ἠγανάκτεις κατὰ τῶν πλουσίων κατακεκλεῖσθαι
[3]	ἁπάντων καταδεδυκότων μόγις ἕν τι	κιβώτιον	περισωθῆναι προσοκεῖλαν τῷ Λυκωρεῖ ζώπυρόν
[52]	ψήφισμα. ἐγὼ δὲ καὶ τὸν	υἱὸν	ἐβουλόμην ἀγαγεῖν παρὰ σέ, ὃν
[32]	Τύφῳ ἐγχειρίσας ὅμοιον τῷ πάλαι	μαλθακὸν	καὶ ἀγεννῆ καὶ ἀνόητον ἀποφήνας
[34]	μετρίως μοι δοκεῖ, μή τι	κακὸν	ἀπέλθω προσλαβών. ~ΕΡΜΗΣ Μηδὲν σκαιόν,
[46]	δεινῶς γὰρ ἴσχαιμόν ἐστι τὸ	φάρμακον.	ΤΙΜΩΝ Ἔτι γὰρ μένεις; ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ
[56]	σὲ ἁπλοϊκὸν καὶ τῶν ὄντων	κοινωνικόν·	οἶσθα γὰρ ὡς μᾶζα μὲν
[56]	ἐπιδειξόμενοι πρὸς ἄνδρα οἷον σὲ	ἁπλοϊκὸν	καὶ τῶν ὄντων κοινωνικόν· οἶσθα
[15]	τοῦτο ἀνειμένον ἀμελὲς καὶ οὐκ	εὐνοϊκὸν	ὡς πρὸς ἐμὲ εἰκότως ἂν
[49]	τῇ Ἐρεχθηΐδι φυλῇ διανέμειν τὸ	θεωρικὸν	κἀγὼ προσῆλθον αἰτῶν τὸ γινόμενον,
[27]	ἀπογυμνώσας ἐπέδειξέ με, δῆλον ὡς	κατεγίνωσκον	ἂν αὑτῶν ἀμβλυώττοντες τὰ τηλικαῦτα
[2]	τοῦ πανδαμάτορος κεραυνοῦ φλόγα· οὕτω	δαλόν	τινα ἐπανατείνεσθαι δοκεῖς αὐτοῖς, ὡς
[42]	μὲν τῷ Πανὶ τούτῳ ἀναθεῖναι	καλόν·	αὐτὸς δὲ ἤδη πᾶσαν πριάμενος
[41]	ἀναπεπταμένοις τοῖς κόλποις ὑπεδέξατο οὕτω	καλὸν	ἐραστὴν διὰ τοῦ τέγους καταρρέοντα;
[33]	οὖσαν ἀπολείψει, ἀγαθὴν συνεργὸν καὶ	διδάσκαλον	τῶν ἀρίστων, ᾗ συνὼν ὑγιεινὸς
[27]	αὐτοῖς ὅλον ἀπογυμνώσας ἐπέδειξέ με,	δῆλον	ὡς κατεγίνωσκον ἂν αὑτῶν ἀμβλυώττοντες
[12]	κατεμέριζε, καὶ ταῦτα πατρῷον αὐτῷ	φίλον	ὄντα, καὶ μονονουχὶ δικράνοις ἐξεώθει
[57]	μὴ τοῦτο βούλει, σὺ δὲ	ἄλλον	τρόπον ἀμείνω κατὰ τάχος ἐκφόρησον
[5]	καὶ πᾶσι τοῖς δεομένοις ἐπικουρήσας,	μᾶλλον	δὲ ἀθρόον εἰς εὐεργεσίαν τῶν
[16]	ἡμέραν καὶ συνεῖναι τοῖς βουλομένοις,	μᾶλλον	δὲ αὐτὸς ἀπάγοι μοιχευθησομένην ἀνοίγων
[38]	κολάκων πέπονθας, ἀναίτιος ἐγώ σοι·	μᾶλλον	δὲ αὐτὸς ἠδίκημαι τοῦτο ὑπὸ
[40]	γάρ σοι τὸν Θησαυρὸν ἀπελθών·	μᾶλλον	δὲ παῖε. σέ φημι, Θησαυρὲ
[27]	ὡς εἴ γέ τις αὐτοῖς	ὅλον	ἀπογυμνώσας ἐπέδειξέ με, δῆλον ὡς
[56]	γάρ μοι πείθοιο, μάλιστα μὲν〉	ὅλον	ἐς τὴν θάλατταν ἐμβαλεῖς αὐτὸν
[55]	~μεμψίμοιρος ἀεί, κἂν τὸν πλακοῦντα	ὅλον	ἢ τὸν σῦν μόνος τῶν
[47]	ὁ βδελυρώτατος. οὗτος δὲ ἀγρὸν	ὅλον	παρ´ ἐμοῦ λαβὼν καὶ τῇ
[16]	τὸ παράπαν μήτε προησομένους τὸ	ὅλον.	Σκόπει γάρ, ὦ Ζεῦ, πρὸς
[58]	καὶ Λάχης καὶ Γνίφων καὶ	ὅλον	τὸ σύνταγμα τῶν οἰμωξομένων. ὥστε
[1]	τὸ δὲ ἀοίδιμόν σοι καὶ	ἑκηβόλον	ὅπλον καὶ πρόχειρον οὐκ οἶδ´
[57]	αὐτὸν ἐκ τῆς οἰκίας μηδ´	ὀβολὸν	αὑτῷ ἀνείς, διαδιδοὺς ἅπασι τοῖς
[20]	ἔχοιμί σοι χθὲς μὲν οὐδὲ	ὀβολὸν	ὥστε πρίασθαι βρόχον ἐσχηκότας, ἄφνω
[1]	δὲ ἀοίδιμόν σοι καὶ ἑκηβόλον	ὅπλον	καὶ πρόχειρον οὐκ οἶδ´ ὅπως
[4]	ἢ Δευκαλίωνες ἱκανοὶ πρὸς οὕτως	ὑπέραντλον	ὕβριν τοῦ βίου; ~ἵνα γὰρ
[9]	ἀμεληθῆναι συνέβη πρὸς ἡμῶν οὐ	φαῦλον	ὄντα. ~Ὅμως δὲ τὸν Πλοῦτον,
[27]	εἰμι ὁρᾶσθαι αὐτοῖς, χωλὸν ἢ	τυφλὸν	ἢ ὅσα ἄλλα μοι πρόσεστιν;
[25]	μάλα δικαίως, ὦγαθέ, ὅς γε	τυφλὸν	ὄντα εἰδὼς ἔπεμπεν ἀναζητήσοντα δυσεύρετον
[34]	θεοὺς μισῶ, τουτονὶ δὲ τὸν	τυφλόν,	ὅστις ἂν ᾖ, καὶ ἐπιτρίψειν
[14]	ἐς τὸ σημεῖον καὶ τὸν	μοχλὸν	ἀσκαρδαμυκτὶ βλέποντας, ἱκανὴν ἀπόλαυσιν οἰομένους
[2]	γοῦν τῶν ἐπιορκεῖν τις ἐπιχειρούντων	ἕωλον	θρυαλλίδα φοβηθείη ἂν ἢ τὴν
[27]	τοιοῦτον οἷός εἰμι ὁρᾶσθαι αὐτοῖς,	χωλὸν	ἢ τυφλὸν ἢ ὅσα ἄλλα
[56]	ὄψον δὲ ἥδιστον θύμον ἢ	κάρδαμον	ἢ εἴ ποτε τρυφῴην, ὀλίγον
[41]	ἀνεγρόμενος· ἀλλὰ μὴν χρυσίον ἐστὶν	ἐπίσημον,	ὑπέρυθρον, βαρὺ καὶ τὴν πρόσοψιν
[46]	ἐπιπάσας τοῦ χρυσίου· δεινῶς γὰρ	ἴσχαιμόν	ἐστι τὸ φάρμακον. ΤΙΜΩΝ Ἔτι
[1]	πατάγου τῶν ὀνομάτων. τὸ δὲ	ἀοίδιμόν	σοι καὶ ἑκηβόλον ὅπλον καὶ
[11]	ἀλλὰ καὶ τοῖς εὐχομένοις τοῦτο	χρήσιμον·	ἰδού γέ τοι αὐτίκα μάλα
[53]	ΔΗΜΕΑΣ Ἀλλὰ καὶ πλουτεῖς τὸν	ὀπισθόδομον	διορύξας. ΤΙΜΩΝ Οὐ διώρυκται οὐδὲ
[44]	τὴν ἴσην ἀπολάβοιεν. εἰσηγήσατο τὸν	νόμον	Τίμων Ἐχεκρατίδου Κολλυτεύς, ἐπεψήφισεν τῇ
[50]	δὲ πὺξ καὶ πάλην καὶ	δρόμον	ἐν Ὀλυμπίᾳ μιᾶς ἡμέρας καὶ
[14]	δεσπότην πρὸς ἀμαυρόν τι καὶ	μικρόστομον	λυχνίδιον καὶ διψαλέον θρυαλλίδιον ἐπαγρυπνεῖν
[3]	ἡ ἀστραπὴ συνεχὲς ὥσπερ εἰς	ἀκροβολισμὸν	προηκοντίζετο· οἱ σεισμοὶ δὲ κοσκινηδὸν
[6]	βαθὺν τοῦτον ὕπνον ἀποσεισάμενος καὶ	νήδυμον—	ὑπὲρ τὸν Ἐπιμενίδην γὰρ κεκοίμησαι—
[56]	δεῖπνον ἱκανόν, ὄψον δὲ ἥδιστον	θύμον	ἢ κάρδαμον ἢ εἴ ποτε
[57]	μεταδῶ τῶν ἑταίρων τοῖς δεομένοις—	ἱκανὸν	εἰ ταυτηνὶ τὴν πήραν ἐμπλήσας
[42]	ὑπὲρ τοῦ θησαυροῦ μόνῳ ἐμοὶ	ἱκανὸν	ἐνδιαιτᾶσθαι, τὸν αὐτὸν καὶ τάφον
[37]	τῷ Διί· ἐμοὶ δὲ τοῦτο	ἱκανὸν	ἦν, πάντας ἀνθρώπους ἡβηδὸν οἰμώζειν
[56]	ὡς μᾶζα μὲν ἐμοὶ δεῖπνον	ἱκανόν,	ὄψον δὲ ἥδιστον θύμον ἢ
[45]	Γναθωνίδης ὁ κόλαξ, ὁ πρῴην	ἔρανον	αἰτήσαντί μοι ὀρέξας τὸν βρόχον,
[40]	ὑπὲρ τὴν Αἴτνην ἐς τὸν	οὐρανὸν	ἀναπτήσομαι. ΠΛΟΥΤΟΣ Ὁ μὲν ἀπελήλυθεν,
[43]	ἢν δέῃ ἀποθανεῖν, καὶ αὑτῷ	στέφανον	ἐπενεγκεῖν. ~καὶ ὄνομα μὲν ἔστω
[30]	πρὸς ὑμᾶς ἐπισκήψας ἔνδον μένειν	ἐπικλεισάμενον	τὴν θύραν, ἀνοίγειν δὲ μηδενί,
[9]	ἔστι τῶν εὐχῶν· ὥστε ἢ	ἐπιβυσάμενον	χρὴ τὰ ὦτα καθῆσθαι ἢ
[19]	τοῦτο καὶ ἐς τὸ ἅπαξ	ἀναπεπταμένον,	ἐκχυθέντος ἐν βραχεῖ σου ῥᾳδίως
[38]	παρὰ σὲ οὕτως δυσμενῶς μοι	προσενηνεγμένον.	~ΕΡΜΗΣ Ἀλλὰ νῦν ὁρᾷς, ὦ
[8]	αὖον αὐτὸν καὶ τὰς ῥίζας	ὑποτετμημένον	ἀπολιπόντες, οὐδὲ γνωρίζοντες ἔτι ἢ
[32]	ἀποδῷ πάλιν ἐμοὶ ῥάκος ἤδη	γεγενημένον;	ΕΡΜΗΣ Ἔδοξε ταῦτα, ὦ Πενία,
[5]	πολλοῦ σωτῆρα καὶ εὐεργέτην αὐτῶν	γεγενημένον.	~ὥστε ὑπὸ τῶν κακῶν ἐπὶ
[31]	πρὸς ἄνδρα ὑπὸ τηλικούτου στρατοπέδου	περιεσχημένον.	ΕΡΜΗΣ Ἄλλως ἔδοξε τῷ Διί·
[15]	γὰρ Τίμωνος τὸ πάνυ τοῦτο	ἀνειμένον	ἀμελὲς καὶ οὐκ εὐνοϊκὸν ὡς
[55]	τοῦ συμποσίου τῆς αὐλητρίδος ἀμφοτέραις	ἐπειλημμένον.	πλὴν ἀλλὰ καὶ νήφων οὐδενὶ
[41]	ὦ χρυσέ, δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς·	αἰθόμενον	γὰρ πῦρ ἅτε διαπρέπεις καὶ
[49]	θεωρικὸν κἀγὼ προσῆλθον αἰτῶν τὸ	γινόμενον,	οὐκ ἔφη γνωρίζειν πολίτην ὄντα
[44]	δέ τινα ἴδοιμι ἐν πυρὶ	καταδιαφθειρόμενον	καὶ σβεννύναι ἱκετεύοντα, πίττῃ καὶ
[52]	νέωτα καὶ παιδοποιήσομαι καὶ τὸ	γεννηθησόμενον—	ἄρρεν γὰρ ἔσται— Τίμωνα ἤδη
[13]	ὑπ´ ἀκριβέσι καὶ παμπονήροις παιδαγωγοῖς	ἀνατρεφόμενον,	τῷ Τόκῳ καὶ τῷ Λογισμῷ.
[32]	ἀφαιρεῖσθαί με, ἀκριβῶς πρὸς ἀρετὴν	ἐξειργασμένον,	ἵνα αὖθις ὁ Πλοῦτος παραλαβὼν
[28]	πατέρα τῶν εἰσεληλυθότων κακῶν τέθηπε	δορυφορούμενον	ὑπ´ αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον
[53]	ἄλλην λάμβανε. ΔΗΜΕΑΣ Οἴμοι τὸ	μετάφρενον.	ΤΙΜΩΝ Μὴ κέκραχθι· κατοίσω γάρ
[20]	περιμένοντος, ὁπόταν δὲ ἀπαλλάττεσθαι δέῃ,	πτηνὸν	ὄψει, πολὺ τῶν ὀνείρων ὠκύτερον·
[46]	ἀλλὰ ποῦ τὸ συμπόσιον; ὡς	καινόν	τί σοι ᾆσμα τῶν νεοδιδάκτων
[13]	αὐτῶν· καὶ ὅλως τὸ πρᾶγμα	ὑπέρδεινον	ἐδόκει σοι, ἐν χαλκῷ ἢ
[50]	τὰ τοιαῦτα δὲ πολλὰ προσκεῖσθαι	ἄμεινον.	Καὶ ἠρίστευσε δὲ ὑπὲρ τῆς
[45]	ἀνιῷντο ὑπερορώμενοι; τοῦτο οἶμαι καὶ	ἄμεινον.	ὥστε δεχώμεθα ἤδη αὐτοὺς ὑποστάντες.
[31]	Ὁ Τίμων οὑτοσὶ σκάπτει πλησίον	ὀρεινὸν	καὶ ὑπόλιθον γήδιον. παπαί, καὶ
[22]	τὸ σημεῖον ἀφαιρεθῇ καὶ τὸ	λίνον	ἐντμηθῇ καὶ ἡ δέλτος ἀνοιχθῇ
[17]	παρθένου μήτε ἄλλῳ προσβλέπειν ἐπιτρέποι,	ἄγονον	δὲ καὶ στεῖραν κατακλείσας παρθενεύοι,
[36]	ἐπεγείρας καὶ ἡδυπαθείᾳ διαφθείρας καὶ	ἐπίφθονον	ἀποφήνας, τέλος δὲ ἄφνω καταλιπὼν
[55]	οὐκ ἄχρι ᾠδῆς καὶ ὀρχηστύος	μόνον,	ἀλλὰ καὶ λοιδορίας καὶ ὀργῆς.
[20]	με, ὦ γεννάδα, οὐ τυφλὸς	μόνον	ἀλλὰ καὶ χωλὸς ὤν. ΠΛΟΥΤΟΣ
[43]	μίασμα· καὶ ἤν τινα ἴδω	μόνον,	ἀποφρὰς ἡ ἡμέρα· καὶ ὅλως
[2]	καπνὸν ἀπ´ αὐτοῦ μὴ δεδιέναι,	μόνον	δὲ τοῦτο οἴεσθαι ἀπολαύειν τοῦ
[50]	{ὁ} Ἐχεκρατίδου Κολλυτεύς, ἀνὴρ οὐ	μόνον	καλὸς κἀγαθός, ἀλλὰ καὶ σοφὸς
[32]	δοκῶ καὶ εὐαδίκητος, ὥσθ´ ὃ	μόνον	κτῆμα εἶχον ἀφαιρεῖσθαί με, ἀκριβῶς
[48]	φυλάξῃ, τοὺς ἐπὶ τῆς τραπέζης	μόνον,	τὰ ἄλλα δὲ κοράκων οὐδὲν
[25]	πως καὶ ἀρτίπους γίνομαι πρὸς	μόνον	τὸν καιρὸν τῆς φυγῆς. ~ΕΡΜΗΣ
[18]	καὶ ξηροὶ τὸ στόμα, ἐπικεχηνότες	μόνον	τῷ χρυσίῳ, οἱ δὲ καθάπερ
[4]	ἀρχαῖον συντελῶν· καὶ κατ´ ὀλίγον	Κρόνον	σε, ὦ θεῶν γενναιότατε, ἀποφαίνουσι,
[50]	ἐν τῇ Ἑλλάδι, παρὰ πάντα	χρόνον	διατελεῖ τὰ ἄριστα πράττων τῇ
[9]	καταμύσαι ἡμῖν ἐφιᾶσι— πολὺν ἤδη	χρόνον	οὐδὲ ἀπέβλεψα ἐς τὴν Ἀττικήν,
[2]	αὐτοῖς, ὡς πῦρ μὲν ἢ	καπνὸν	ἀπ´ αὐτοῦ μὴ δεδιέναι, μόνον
[56]	γὰρ ὡς μᾶζα μὲν ἐμοὶ	δεῖπνον	ἱκανόν, ὄψον δὲ ἥδιστον θύμον
[54]	ἐπειδὴ λουσάμενος ἀφίκοιτο ἐπὶ τὸ	δεῖπνον	καὶ ὁ παῖς μεγάλην τὴν
[6]	Ῥέας υἱέ, τὸν βαθὺν τοῦτον	ὕπνον	ἀποσεισάμενος καὶ νήδυμον— ὑπὲρ τὸν
[19]	ἐκ τῆς Αἴτνης, ὅπως τὸν	κεραυνὸν	ἀκονήσαντες ἐπισκευάσωσιν· ὡς ἤδη γε
[51]	τὴν Ἀθηνᾶν ἐν τῇ ἀκροπόλει	κεραυνὸν	ἐν τῇ δεξιᾷ ἔχοντα καὶ
[10]	καὶ δίκην δώσουσιν, ἐπειδὰν τὸν	κεραυνὸν	ἐπισκευάσω· κατεαγμέναι γὰρ αὐτοῦ καὶ
[4]	πλοκάμους περικειρόμενος ὑπ´ αὐτῶν, δεκάπηχυν	κεραυνὸν	ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ. Ταῦτα
[6]	γὰρ κεκοίμησαι— καὶ ἀναρριπίσας τὸν	κεραυνὸν	ἢ ἐκ τῆς Αἴτνης ἐναυσάμενος
[14]	αὐτοὺς ἐρῶντας μὲν εἰς ὑπερβολήν,	ἐξὸν	δὲ ἀπολαύειν οὐ τολμῶντας, οὐδὲ
[5]	τοῖς δεομένοις ἐπικουρήσας, μᾶλλον δὲ	ἀθρόον	εἰς εὐεργεσίαν τῶν φίλων ἐκχέας
[38]	καὶ περισπούδαστος· εἰ δέ τι	χαλεπὸν	ἐκ τῶν κολάκων πέπονθας, ἀναίτιος
[40]	Τίμων, δι´ ἐμέ, καὶ εἰ	χαλεπὸν	τοῦτο καὶ οὐκ οἰστόν ἐστιν,
[42]	ταῦτα καὶ νενομοθετήσθω πρὸς τὸν	ἐπίλοιπον	βίον, ἀμιξία πρὸς ἅπαντας καὶ
[57]	τοῦτο βούλει, σὺ δὲ ἄλλον	τρόπον	ἀμείνω κατὰ τάχος ἐκφόρησον αὐτὸν
[38]	δὲ αὐτὸς ἐγκαλέσαιμί σοι πάντα	τρόπον	ἀπελαθεὶς ὑπὸ σοῦ καὶ ἐπὶ
[38]	ἐπαινοῦσι καὶ καταγοητεύουσι καὶ πάντα	τρόπον	ἐπιβουλεύουσί μοι· καὶ τό γε
[35]	τε; καὶ μὴν εἰκὸς ἦν	μισάνθρωπον	μὲν εἶναί σε τοσαῦτα ὑπ´
[27]	ἐνδὺς ἐντυγχάνω αὐτοῖς· οἱ δὲ	αὐτοπρόσωπον	οἰόμενοι ὁρᾶν τὸ κάλλος ἐρῶσι
[17]	καὶ ἀπολαύειν τοῦ γάμου, καταμαραίνων	εὐπρόσωπον	οὕτω καὶ ἐπέραστον κόρην καθάπερ
[53]	μοίρας κατακόψας ἄνοπλος, ἓν δὲ	μιαρὸν	ἀνθρώπιον μὴ ἐπιτρίψας· μάτην γὰρ
[47]	ἁπάντων ὁ βδελυρώτατος. οὗτος δὲ	ἀγρὸν	ὅλον παρ´ ἐμοῦ λαβὼν καὶ
[37]	τοιγαροῦν ὑπὸ τῶν πόνων τὸν	ἀγρὸν	τουτονὶ φιλοπόνως ἐπεργαζόμενος, οὐδὲν ὁρῶν
[51]	ἑπτὰ καὶ ἀνακηρυχθῆναι τοὺς στεφάνους	σήμερον	Διονυσίοις τραγῳδοῖς καινοῖς— ἀχθῆναι γὰρ
[20]	πρίασθαι βρόχον ἐσχηκότας, ἄφνω δὲ	τήμερον	πλουσίους καὶ πολυτελεῖς ἐπὶ λευκοῦ
[51]	ἀχθῆναι γὰρ δι´ αὐτὸν δεῖ	τήμερον	τὰ Διονύσια. εἶπε τὴν γνώμην
[35]	φέρω Διὶ μῦθον ἀπηνέα τε	κρατερόν	τε; καὶ μὴν εἰκὸς ἦν
[21]	δέῃ με παρ´ ἑτέρου πρὸς	ἕτερον,	ἐς δέλτον ἐμβαλόντες με καὶ
[10]	δύο ἀκτῖνες αἱ μέγισται, ὁπότε	φιλοτιμότερον	ἠκόντισα πρῴην ἐπὶ τὸν σοφιστὴν
[45]	οἶδα ὅθεν ὀσφραινόμενοι τοῦ χρυσίου.	πότερον	οὖν ἐπὶ τὸν πάγον τοῦτον
[6]	παρὰ τὴν ἀξίαν εὖ πράττοντας·	ἀνιαρότερον	γὰρ τοῦτό γε. Ἤδη ποτὲ
[50]	καὶ αἱ βουλαὶ ἀμφότεραι περιμένουσι.	πρότερον	δὲ ἄκουσον τὸ ψήφισμα, ὃ
[28]	δορυφορούμενον ὑπ´ αὐτῶν καὶ πάντα	πρότερον	πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι
[23]	παραδοὺς ἑαυτὸν ὀμνύουσιν, ἦ μὴν	εὐμορφότερον	μὲν Νιρέως εἶναι αὐτόν, εὐγενέστερον
[23]	εὐμορφότερον μὲν Νιρέως εἶναι αὐτόν,	εὐγενέστερον	δὲ τοῦ Κέκροπος ἢ Κόδρου,
[53]	καὶ ταῦτα. ΔΗΜΕΑΣ Διορυχθήσεται μὲν	ὕστερον·	ἤδη δὲ σὺ πάντα τὰ
[50]	Ὀλυμπίαν. ΔΗΜΕΑΣ Τί οὖν; θεωρήσεις	ὕστερον·	τὰ τοιαῦτα δὲ πολλὰ προσκεῖσθαι
[20]	πτηνὸν ὄψει, πολὺ τῶν ὀνείρων	ὠκύτερον·	ἅμα γοῦν ἔπεσεν ἡ ὕσπληξ,
[18]	σχεδὸν ἐκχυθησομένου τοῦ ἐπιρρέοντος· οὕτως	εὐρύτερον	τὸ πρὸς τὴν ἔκχυσιν κεχηνὸς
[56]	τὸ χρυσίον μὲν γὰρ οὐδὲν	τιμιώτερον	τῶν ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς ψηφίδων
[23]	Κόδρου, συνετώτερον δὲ τοῦ Ὀδυσσέως,	πλουσιώτερον	δὲ συνάμα Κροίσων ἑκκαίδεκα, ἐν
[47]	πάντων σιωπώντων μόνος ὑπερεπῄνεσεν ἐπομοσάμενος	ᾠδικώτερον	εἶναι τῶν κύκνων, ἐπειδὴ νοσοῦντα
[23]	δὲ τοῦ Κέκροπος ἢ Κόδρου,	συνετώτερον	δὲ τοῦ Ὀδυσσέως, πλουσιώτερον δὲ
[11]	ἦν τὸ μέγα κεκραγέναι καὶ	ὀχληρὸν	εἶναι καὶ θρασύν. οὐ τοῖς
[41]	ἀλλὰ μὴν χρυσίον ἐστὶν ἐπίσημον,	ὑπέρυθρον,	βαρὺ καὶ τὴν πρόσοψιν ὑπερήδιστον.
[25]	ἀρτίπους γίνομαι πρὸς μόνον τὸν	καιρὸν	τῆς φυγῆς. ~ΕΡΜΗΣ Ἔτι δή
[1]	σοι καὶ ἑκηβόλον ὅπλον καὶ	πρόχειρον	οὐκ οἶδ´ ὅπως τελέως ἀπέσβη
[15]	κατασήποντας, οὐκ εἰδότας ὡς μετὰ	μικρὸν	ἀπίασιν ἄλλῳ τινὶ τῶν εὐδαιμόνων
[29]	φλυαροῦντας ἡμᾶς πρᾶγμα ἤδη οὐ	μικρὸν	διέλαθε. ΠΛΟΥΤΟΣ Τὸ ποῖον; ΕΡΜΗΣ
[46]	ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν ἄν γε	μικρὸν	ἐπιβραδύνῃς, φόνου τάχα προκεκλήσομαι. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ
[46]	γε πάντως τὸ τραῦμα ἴασαι	μικρὸν	ἐπιπάσας τοῦ χρυσίου· δεινῶς γὰρ
[25]	ἐξεύροι ῥᾳδίως ἀμαυρὸν οὕτω καὶ	μικρὸν	ὄν. τοιγαροῦν ἅτε τῶν μὲν
[23]	καὶ τὸν μυλῶνα ὥσπερ τὸ	Ἀνάκτορον	προσκυνῶν, οὐκέτι φορητός ἐστι τοῖς
[34]	δεῦρο ἥκετε ἄνδρα ἐργάτην καὶ	μισθοφόρον	ἐνοχλήσοντες; ἀλλ´ οὐ χαίροντες ἄπιτε
[16]	ἀλλὰ τούς, ὅπερ ἄριστόν ἐστι,	μέτρον	ἐπιθήσοντας τῷ πράγματι καὶ μήτε
[57]	μὴν ἐπεμβαλῶ χοίνικας ὑπὲρ τὸ	μέτρον	τέτταρας. ἀλλὰ τί τοῦτο; ~πολλοὶ
[25]	ὁ Λυγκεὺς ἂν ἐξεύροι ῥᾳδίως	ἀμαυρὸν	οὕτω καὶ μικρὸν ὄν. τοιγαροῦν
[14]	κακοδαίμονα καὶ ἀνέραστον δεσπότην πρὸς	ἀμαυρόν	τι καὶ μικρόστομον λυχνίδιον καὶ
[40]	περίμενε· ἀναπέμψω γάρ σοι τὸν	Θησαυρὸν	ἀπελθών· μᾶλλον δὲ παῖε. σέ
[41]	κάμῃς ἐκ τοῦ βάθους τὸν	Θησαυρὸν	ἐς τοὐμφανὲς προκαλουμένη. ὦ Ζεῦ
[10]	δὲ ὁ Πλοῦτος καὶ τὸν	Θησαυρὸν	μεθ´ αὑτοῦ καὶ μενέτωσαν ἄμφω
[29]	Τὸ ποῖον; ΕΡΜΗΣ Ὅτι τὸν	Θησαυρὸν	οὐκ ἐπηγαγόμεθα, οὗπερ ἔδει μάλιστα.
[39]	ὡς ἔχεις· σὺ δὲ τὸν	Θησαυρὸν	ὑπάγαγε τῇ δικέλλῃ· ὑπακούσεται γὰρ
[3]	κιβώτιον περισωθῆναι προσοκεῖλαν τῷ Λυκωρεῖ	ζώπυρόν	τι τοῦ ἀνθρωπίνου σπέρματος διαφυλάττον
[1]	οἶδ´ ὅπως τελέως ἀπέσβη καὶ	ψυχρόν	ἐστι, μηδὲ ὀλίγον σπινθῆρα ὀργῆς
[2]	πάντῃ ἀπίθανος ὤν, πρὸς οὕτω	ψυχρὸν	τὴν ὀργὴν Δία θερμουργὸς ἀνὴρ
[57]	ἄλλον τρόπον ἀμείνω κατὰ τάχος	ἐκφόρησον	αὐτὸν ἐκ τῆς οἰκίας μηδ´
[56]	μέντοι ἐς βάθος, ὦγαθέ, ἀλλ´	ὅσον	ἐς βουβῶνας ἐπεμβὰς ὀλίγον πρὸ
[50]	βουλαὶ ἀμφότεραι περιμένουσι. πρότερον δὲ	ἄκουσον	τὸ ψήφισμα, ὃ ὑπὲρ σοῦ
[40]	παῖε. σέ φημι, Θησαυρὲ χρυσοῦ,	ὑπάκουσον	Τίμωνι τουτῳῒ καὶ παράσχες ἑαυτὸν
[39]	ὃς ἄχρι νῦν εὐδαιμονέστατα διάγων	χρυσὸν	ἄφνω τοσοῦτον λήψομαι οὐδὲν ἀδικήσας
[41]	γε καὶ Δία ποτὲ γενέσθαι	χρυσόν·	τίς γὰρ οὐκ ἂν παρθένος
[27]	εἴην, προσωπεῖόν τι ἐρασμιώτατον περιθέμενος,	διάχρυσον	καὶ λιθοκόλλητον, καὶ ποικίλα ἐνδὺς
[41]	Ἄγε, ὦ δίκελλα, νῦν μοι	ἐπίρρωσον	σεαυτὴν καὶ μὴ κάμῃς ἐκ
[37]	~ἐρρωμένος τοιγαροῦν ὑπὸ τῶν πόνων	τὸν	ἀγρὸν τουτονὶ φιλοπόνως ἐπεργαζόμενος, οὐδὲν
[42]	θησαυροῦ μόνῳ ἐμοὶ ἱκανὸν ἐνδιαιτᾶσθαι,	τὸν	αὐτὸν καὶ τάφον ἀποθανὼν ἕξειν
[6]	ὦ Κρόνου καὶ Ῥέας υἱέ,	τὸν	βαθὺν τοῦτον ὕπνον ἀποσεισάμενος καὶ
[45]	πρῴην ἔρανον αἰτήσαντί μοι ὀρέξας	τὸν	βρόχον, πίθους ὅλους παρ´ ἐμοὶ
[18]	ἐπικλύσω αὐτόν; ὥστε ἐς τὸν	τῶν	Δαναΐδων πίθον ὑδροφορήσειν μοι δοκῶ
[11]	ἐν τῇ εὐχῇ καὶ ἐπιστρέψας	τὸν	Δία· εἰ δὲ σιωπῇ ἔσκαπτεν
[38]	ὁ Ἑρμῆς οὑτοσί, πῶς ἱκέτευον	τὸν	Δία μηκέθ´ ἥκειν παρὰ σὲ
[24]	εὑρίσκειν με οἵτινές εἰσι; μὰ	τὸν	Δία οὐ πάνυ· οὐ γὰρ
[42]	δὲ ταῦτα καὶ νενομοθετήσθω πρὸς	τὸν	ἐπίλοιπον βίον, ἀμιξία πρὸς ἅπαντας
[6]	ὕπνον ἀποσεισάμενος καὶ νήδυμον— ὑπὲρ	τὸν	Ἐπιμενίδην γὰρ κεκοίμησαι— καὶ ἀναρριπίσας
[24]	ἀπαγαγὼν παρ´ αὑτὸν ἔχει, σὲ	τὸν	Ἑρμῆν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ
[37]	γάρ σε ὀλίγα λέγοντα διὰ	τὸν	Ἑρμῆν τουτονί. ~ΠΛΟΥΤΟΣ Ἐχρῆν μέντοι
[7]	φῄς, ὦ πάτερ; ἀγνοεῖς Τίμωνα	τὸν	Ἐχεκρατίδου τὸν Κολλυτέα; οὗτός ἐστιν
[40]	αὐτοῦ περίμενε· ἀναπέμψω γάρ σοι	τὸν	Θησαυρὸν ἀπελθών· μᾶλλον δὲ παῖε.
[41]	μὴ κάμῃς ἐκ τοῦ βάθους	τὸν	Θησαυρὸν ἐς τοὐμφανὲς προκαλουμένη. ὦ
[10]	ἀγέτω δὲ ὁ Πλοῦτος καὶ	τὸν	Θησαυρὸν μεθ´ αὑτοῦ καὶ μενέτωσαν
[29]	ΠΛΟΥΤΟΣ Τὸ ποῖον; ΕΡΜΗΣ Ὅτι	τὸν	Θησαυρὸν οὐκ ἐπηγαγόμεθα, οὗπερ ἔδει
[39]	σκάπτε ὡς ἔχεις· σὺ δὲ	τὸν	Θησαυρὸν ὑπάγαγε τῇ δικέλλῃ· ὑπακούσεται
[25]	καὶ ἀρτίπους γίνομαι πρὸς μόνον	τὸν	καιρὸν τῆς φυγῆς. ~ΕΡΜΗΣ Ἔτι
[14]	οἰκονόμος πεδότριψ ὑπεισιὼν λαθραίως ἐμπαροινήσει,	τὸν	κακοδαίμονα καὶ ἀνέραστον δεσπότην πρὸς
[39]	εἰς οἷά με πράγματα ἐμβάλλεις	τὸν	κακοδαίμονα, ὃς ἄχρι νῦν εὐδαιμονέστατα
[19]	Κύκλωπας ἐκ τῆς Αἴτνης, ὅπως	τὸν	κεραυνὸν ἀκονήσαντες ἐπισκευάσωσιν· ὡς ἤδη
[10]	σκέψομαι καὶ δίκην δώσουσιν, ἐπειδὰν	τὸν	κεραυνὸν ἐπισκευάσω· κατεαγμέναι γὰρ αὐτοῦ
[6]	Ἐπιμενίδην γὰρ κεκοίμησαι— καὶ ἀναρριπίσας	τὸν	κεραυνὸν ἢ ἐκ τῆς Αἴτνης
[7]	πάτερ; ἀγνοεῖς Τίμωνα τὸν Ἐχεκρατίδου	τὸν	Κολλυτέα; οὗτός ἐστιν ὁ πολλάκις
[14]	ἐγρηγορότας, ἐς τὸ σημεῖον καὶ	τὸν	μοχλὸν ἀσκαρδαμυκτὶ βλέποντας, ἱκανὴν ἀπόλαυσιν
[23]	ὄρθιον ἐφιστὰς τὸ οὖς καὶ	τὸν	μυλῶνα ὥσπερ τὸ Ἀνάκτορον προσκυνῶν,
[4]	ἐῶ λέγειν ποσάκις ἤδη σου	τὸν	νεὼν σεσυλήκασιν· οἱ δὲ καὶ
[44]	ἂν τὴν ἴσην ἀπολάβοιεν. εἰσηγήσατο	τὸν	νόμον Τίμων Ἐχεκρατίδου Κολλυτεύς, ἐπεψήφισεν
[34]	εὐχῶν, ὥστε ἀγαθῇ τύχῃ δέχου	τὸν	ὄλβον ἀποστὰς τῶν πόνων. ΤΙΜΩΝ
[53]	συκοφαντῶν. ΔΗΜΕΑΣ Ἀλλὰ καὶ πλουτεῖς	τὸν	ὀπισθόδομον διορύξας. ΤΙΜΩΝ Οὐ διώρυκται
[5]	καὶ ἀποτρόπαιον θέαμα ὄψεσθαι ὑπολαμβάνοντες	τὸν	οὐ πρὸ πολλοῦ σωτῆρα καὶ
[40]	δὲ ὑπὲρ τὴν Αἴτνην ἐς	τὸν	οὐρανὸν ἀναπτήσομαι. ΠΛΟΥΤΟΣ Ὁ μὲν
[45]	τοῦ χρυσίου. πότερον οὖν ἐπὶ	τὸν	πάγον τοῦτον ἀναβὰς ἀπελαύνω αὐτοὺς
[28]	καὶ ὀρέγεται τῶν φευκτῶν κἀμὲ	τὸν	πάντων ἐκείνων πατέρα τῶν εἰσεληλυθότων
[55]	μυττωτοῦ καταλίποι, ~μεμψίμοιρος ἀεί, κἂν	τὸν	πλακοῦντα ὅλον ἢ τὸν σῦν
[54]	ὥσπερ ἴκτινος τὰ ὄψα καὶ	τὸν	πλησίον παραγκωνιζόμενος, καρύκης τὸ γένειον
[37]	ὥστε παλίνδρομος ἄπιθι, ὦ Ἑρμῆ,	τὸν	Πλοῦτον ἀπαγαγὼν τῷ Διί· ἐμοὶ
[5]	εἰς εὐεργεσίαν τῶν φίλων ἐκχέας	τὸν	πλοῦτον, ἐπειδὴ πένης διὰ ταῦτα
[36]	χάρις τῆς ἐπιμελείας, τουτονὶ δὲ	τὸν	Πλοῦτον οὐκ ἂν λάβοιμι. ΕΡΜΗΣ
[37]	ὀργίλα ταῦτα καὶ μειρακιώδη καὶ	τὸν	Πλοῦτον παράλαβε. οὔτοι ἀπόβλητά ἐστι
[56]	πολλοῖς τούτοις ἀφῖγμαι, ὥσπερ οἱ	τὸν	πλοῦτόν σου τεθηπότες ἀργυρίου καὶ
[10]	οὐ φαῦλον ὄντα. ~Ὅμως δὲ	τὸν	Πλοῦτον, ὦ Ἑρμῆ, παραλαβὼν ἄπιθι
[54]	μὲν οὖν ἄλλος· ἐκπετάσας γοῦν	τὸν	πώγωνα καὶ τὰς ὀφρῦς ἀνατείνας
[10]	ὁπότε φιλοτιμότερον ἠκόντισα πρῴην ἐπὶ	τὸν	σοφιστὴν Ἀναξαγόραν, ὃς ἔπειθε τοὺς
[55]	κἂν τὸν πλακοῦντα ὅλον ἢ	τὸν	σῦν μόνος τῶν ἄλλων λάβῃ,
[13]	μοι δοκεῖς, ὃς νῦν μὲν	τὸν	Τίμωνα αἰτιᾷ, διότι σοι τὰς
[32]	Ἀργειφόντα, χειραγωγῶν; ΕΡΜΗΣ Ἐπὶ τουτονὶ	τὸν	Τίμωνα ἐπέμφθημεν ὑπὸ τοῦ Διός.
[10]	αὕτη τιμωρία ἔσται αὐτοῖς, ὑπερπλουτοῦντα	τὸν	Τίμωνα ὁρῶσιν. ~ΕΡΜΗΣ Οἷον ἦν
[51]	καὶ κοινῇ πᾶσι χρυσοῦν ἀναστῆσαι	τὸν	Τίμωνα παρὰ τὴν Ἀθηνᾶν ἐν
[42]	ἦτε ὡς πρὸς Τίμωνα καὶ	τὸν	Τίμωνος πλοῦτον, ᾧ γε οὐδὲ
[34]	καὶ θεοὺς μισῶ, τουτονὶ δὲ	τὸν	τυφλόν, ὅστις ἂν ᾖ, καὶ
[18]	εἰσπεσὼν ἐπικλύσω αὐτόν; ὥστε ἐς	τὸν	τῶν Δαναΐδων πίθον ὑδροφορήσειν μοι
[52]	τὸ ψήφισμα. ἐγὼ δὲ καὶ	τὸν	υἱὸν ἐβουλόμην ἀγαγεῖν παρὰ σέ,
[7]	κεκραγὼς ἐκ τῆς Ἀττικῆς παρὰ	τὸν	Ὑμηττὸν ἐν τῇ ὑπωρείᾳ πιναρὸς
[56]	ἀναγκαῖον ἀνδρὶ ἀγαθῷ ὄντα καὶ	τὸν	φιλοσοφίας πλοῦτον ὁρᾶν δυναμένῳ· μὴ
[57]	δὲ καὶ μέτριον χρὴ εἶναι	τὸν	φιλοσοφοῦντα καὶ μηδὲν ὑπὲρ τὴν
[13]	παρακύψαι σοι ἐς τὸ φῶς	δυνατὸν	εἶναι. ταῦτα γοῦν ἀπωδύρου πρός
[56]	σε τὸ κάκιστον τοῦτο καὶ	ἐπιβουλότατον	κτῆμα ὁ πλοῦτος, ὁ πολλοῖς
[14]	φειδομένων καὶ φυλαττόντων καὶ τὸ	καινότατον	αὑτοὺς ζηλοτυπούντων, ἀγνοούντων δὲ ὡς
[27]	παντάπασιν ἄμορφος εἴην, προσωπεῖόν τι	ἐρασμιώτατον	περιθέμενος, διάχρυσον καὶ λιθοκόλλητον, καὶ
[25]	τυφλὸν ὄντα εἰδὼς ἔπεμπεν ἀναζητήσοντα	δυσεύρετον	οὕτω χρῆμα καὶ πρὸ πολλοῦ
[27]	τι ἐρασμιώτατον περιθέμενος, διάχρυσον καὶ	λιθοκόλλητον,	καὶ ποικίλα ἐνδὺς ἐντυγχάνω αὐτοῖς·
[32]	πάλαι μαλθακὸν καὶ ἀγεννῆ καὶ	ἀνόητον	ἀποφήνας ἀποδῷ πάλιν ἐμοὶ ῥάκος
[5]	καὶ πόρρωθεν ἰδόντες ἑτέραν ἐκτρέπονται	δυσάντητον	καὶ ἀποτρόπαιον θέαμα ὄψεσθαι ὑπολαμβάνοντες
[21]	παρ´ ἑτέρου πρὸς ἕτερον, ἐς	δέλτον	ἐμβαλόντες με καὶ κατασημηνάμενοι ἐπιμελῶς
[48]	ἀχάριστοι καὶ πονηροί. ἐγὼ δὲ	τάλαντόν	σοι κομίζων, ὡς ἔχοις πρὸς
[57]	ᾧ δὲ μνᾶν, ᾧ δὲ	ἡμιτάλαντον·	εἰ δέ τις φιλόσοφος εἴη,
[26]	ὄντας ὥστε καὶ ἐς βαθυκήτεα	πόντον	φέροντες ἔρριψαν αὑτοὺς καὶ πετρῶν
[56]	ποτε τρυφῴην, ὀλίγον τῶν ἁλῶν·	ποτὸν	δὲ ἡ ἐννεάκρουνος· ὁ δὲ
[1]	αὐτοῖς πολυώνυμος γενόμενος ὑπερείδεις τὸ	πῖπτον	τοῦ μέτρου καὶ ἀναπληροῖς τὸ
[10]	τοὺς θεούς. ἀλλ´ ἐκείνου μὲν	διήμαρτον—	ὑπερέσχε γὰρ αὐτοῦ τὴν χεῖρα
[14]	λαθραίως ἐμπαροινήσει, τὸν κακοδαίμονα καὶ	ἀνέραστον	δεσπότην πρὸς ἀμαυρόν τι καὶ
[17]	γάμου, καταμαραίνων εὐπρόσωπον οὕτω καὶ	ἐπέραστον	κόρην καθάπερ ἱέρειαν τῇ Θεσμοφόρῳ
[56]	ἐμοὶ δεῖπνον ἱκανόν, ὄψον δὲ	ἥδιστον	θύμον ἢ κάρδαμον ἢ εἴ
[44]	ὄνομα μὲν ἔστω ὁ Μισάνθρωπος	ἥδιστον,	τοῦ τρόπου δὲ γνωρίσματα δυσκολία
[41]	ὑπέρυθρον, βαρὺ καὶ τὴν πρόσοψιν	ὑπερήδιστον.	ὦ χρυσέ, δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς·
[15]	ἂν δοκοίη· τούς τε αὖ	κατάκλειστον	ἐν θύραις καὶ σκότῳ φυλάττοντας,
[56]	ὡς μὴ διαφθείρῃ σε τὸ	κάκιστον	τοῦτο καὶ ἐπιβουλότατον κτῆμα ὁ
[41]	πρόσοψιν ὑπερήδιστον. ὦ χρυσέ, δεξίωμα	κάλλιστον	βροτοῖς· αἰθόμενον γὰρ πῦρ ἅτε
[40]	εἰ χαλεπὸν τοῦτο καὶ οὐκ	οἰστόν	ἐστιν, ὅπως οἱ κόλακες ἐκεῖνοι
[16]	τούτους ἐπαινῶ, ἀλλὰ τούς, ὅπερ	ἄριστόν	ἐστι, μέτρον ἐπιθήσοντας τῷ πράγματι
[28]	καὶ ἤν τις ἀφαιρῆται αὐτούς,	θᾶττον	ἂν τὴν κεφαλὴν ἢ τὸ
[2]	ὀργῆς κατὰ τῶν ἀδικούντων διαφυλάττον.	~θᾶττον	γοῦν τῶν ἐπιορκεῖν τις ἐπιχειρούντων
[3]	ζώπυρόν τι τοῦ ἀνθρωπίνου σπέρματος	διαφυλάττον	εἰς ἐπιγονὴν κακίας μείζονος. ~Τοιγάρτοι
[1]	σπινθῆρα ὀργῆς κατὰ τῶν ἀδικούντων	διαφυλάττον.	~θᾶττον γοῦν τῶν ἐπιορκεῖν τις
[7]	ἐκ τῆς Ἀττικῆς παρὰ τὸν	Ὑμηττὸν	ἐν τῇ ὑπωρείᾳ πιναρὸς ὅλος
[30]	γε ἕνεκα· ἐν τῇ γῇ	αὐτὸν	ἀεὶ καταλείπων ἀνέρχομαι πρὸς ὑμᾶς
[51]	τραγῳδοῖς καινοῖς— ἀχθῆναι γὰρ δι´	αὐτὸν	δεῖ τήμερον τὰ Διονύσια. εἶπε
[32]	ὁ Πλοῦτος ἐπὶ Τίμωνα, ὁπότε	αὐτὸν	ἐγὼ κακῶς ἔχοντα ὑπὸ τῆς
[57]	τρόπον ἀμείνω κατὰ τάχος ἐκφόρησον	αὐτὸν	ἐκ τῆς οἰκίας μηδ´ ὀβολὸν
[55]	τὸ τελευταῖον, ἀράμενοί τινες ἐκφέρουσιν	αὐτὸν	ἐκ τοῦ συμποσίου τῆς αὐλητρίδος
[49]	οὐκ ἀποδιδούς, κἀγὼ ἐλεήσας ἐλυσάμην	αὐτόν—	ἐπειδὴ πρῴην ἔλαχεν τῇ Ἐρεχθηΐδι
[23]	μὴν εὐμορφότερον μὲν Νιρέως εἶναι	αὐτόν,	εὐγενέστερον δὲ τοῦ Κέκροπος ἢ
[11]	ἂν ἀπέλθοιμι, ὦ Ζεῦ, παρ´	αὐτόν.	ΖΕΥΣ Διὰ τί, ὦ ἄριστε
[13]	ἐργάσεται περὶ σέ· πάνυ γὰρ	αὐτὸν	ἡ δίκελλα πεπαιδαγώγηκεν, εἰ μὴ
[10]	τῆς ἀχαριστίας ἣν ἐπεδείξαντο πρὸς	αὐτόν,	καὶ αὖθις μὲν σκέψομαι καὶ
[8]	εὖ μάλα ἐπιμελῶς, ᾤχοντο αὖον	αὐτὸν	καὶ τὰς ῥίζας ὑποτετμημένον ἀπολιπόντες,
[42]	μόνῳ ἐμοὶ ἱκανὸν ἐνδιαιτᾶσθαι, τὸν	αὐτὸν	καὶ τάφον ἀποθανὼν ἕξειν μοι
[8]	Οὑτωσὶ μὲν εἰπεῖν, χρηστότης ἐπέτριψεν	αὐτὸν	καὶ φιλανθρωπία καὶ ὁ πρὸς
[10]	ὦ Ἑρμῆ, παραλαβὼν ἄπιθι παρ´	αὐτὸν	κατὰ τάχος· ἀγέτω δὲ ὁ
[56]	ὅλον ἐς τὴν θάλατταν ἐμβαλεῖς	αὐτὸν	οὐδὲν ἀναγκαῖον ἀνδρὶ ἀγαθῷ ὄντα
[19]	ἀλλ´ ἄπιτε ἤδη καὶ πλουτίζετε	αὐτόν·	σὺ δὲ μέμνησο, ὦ Ἑρμῆ,
[48]	ἀχαρίστου, διότι τὰ συμφέροντα ἐνουθέτουν	αὐτόν.	~ΤΙΜΩΝ Ἰδοὺ τρίτος οὗτος ὁ
[32]	ἵνα αὖθις ὁ Πλοῦτος παραλαβὼν	αὐτὸν	Ὕβρει καὶ Τύφῳ ἐγχειρίσας ὅμοιον
[8]	ᾤετο, ὑπ´ εὐνοίας τῆς πρὸς	αὐτὸν	χαίροντας τῇ βορᾷ· οἱ δὲ
[51]	ἐπὶ τῇ κεφαλῇ καὶ στεφανῶσαι	αὐτὸν	χρυσοῖς στεφάνοις ἑπτὰ καὶ ἀνακηρυχθῆναι
[18]	ἐπιρροήν, μὴ ὑπέραντλος εἰσπεσὼν ἐπικλύσω	αὐτόν;	ὥστε ἐς τὸν τῶν Δαναΐδων
[33]	ἀνδρὸς βίον ζῶν καὶ πρὸς	αὑτὸν	ἀποβλέπων, τὰ δὲ περιττὰ καὶ
[54]	ἀνατείνας καὶ βρενθυόμενός τι πρὸς	αὑτὸν	ἔρχεται, τιτανῶδες βλέπων, ἀνασεσοβημένος τὴν
[24]	πρῶτός μοι περιτύχῃ, ἀπαγαγὼν παρ´	αὑτὸν	ἔχει, σὲ τὸν Ἑρμῆν ἐπὶ
[40]	ὑπάκουσον Τίμωνι τουτῳῒ καὶ παράσχες	ἑαυτὸν	ἀνελέσθαι. σκάπτε, ὦ Τίμων, βαθείας
[43]	ἐκσείων τῶν ἄλλων. καὶ ἅπαξ	ἑαυτὸν	δεξιώσασθαι δεδόχθω, ἢν δέῃ ἀποθανεῖν,
[43]	ἁπάντων καὶ τρυφάτω μόνος καθ´	ἑαυτὸν	κολακείας καὶ ἐπαίνων φορτικῶν ἀπηλλαγμένος·
[23]	ἱπποτροφίας ἐπιθυμήσας ἢ κόλαξι παραδοὺς	ἑαυτὸν	ὀμνύουσιν, ἦ μὴν εὐμορφότερον μὲν
[13]	ἀμελητὶ προϊέμενοι. ~ΖΕΥΣ Οὐδὲν ἔτι	τοιοῦτον	ὁ Τίμων ἐργάσεται περὶ σέ·
[27]	τοιούτῳ ἐπιμεμηνότας. ~ΠΛΟΥΤΟΣ Οἴει γὰρ	τοιοῦτον	οἷός εἰμι ὁρᾶσθαι αὐτοῖς, χωλὸν
[37]	παλίνδρομος ἄπιθι, ὦ Ἑρμῆ, τὸν	Πλοῦτον	ἀπαγαγὼν τῷ Διί· ἐμοὶ δὲ
[5]	εὐεργεσίαν τῶν φίλων ἐκχέας τὸν	πλοῦτον,	ἐπειδὴ πένης διὰ ταῦτα ἐγενόμην,
[48]	ἤκουσα, ὡς πλουτοίης ὑπερμεγέθη τινὰ	πλοῦτον.	ἥκω τοιγαροῦν ταῦτά σε νουθετήσων·
[56]	ἀγαθῷ ὄντα καὶ τὸν φιλοσοφίας	πλοῦτον	ὁρᾶν δυναμένῳ· μὴ μέντοι ἐς
[36]	τῆς ἐπιμελείας, τουτονὶ δὲ τὸν	Πλοῦτον	οὐκ ἂν λάβοιμι. ΕΡΜΗΣ Τί
[37]	ταῦτα καὶ μειρακιώδη καὶ τὸν	Πλοῦτον	παράλαβε. οὔτοι ἀπόβλητά ἐστι τὰ
[56]	τούτοις ἀφῖγμαι, ὥσπερ οἱ τὸν	πλοῦτόν	σου τεθηπότες ἀργυρίου καὶ χρυσίου
[10]	φαῦλον ὄντα. ~Ὅμως δὲ τὸν	Πλοῦτον,	ὦ Ἑρμῆ, παραλαβὼν ἄπιθι παρ´
[42]	πρὸς Τίμωνα καὶ τὸν Τίμωνος	πλοῦτον,	ᾧ γε οὐδὲ ὁ βασιλεὺς
[39]	νῦν εὐδαιμονέστατα διάγων χρυσὸν ἄφνω	τοσοῦτον	λήψομαι οὐδὲν ἀδικήσας καὶ τοσαύτας
[45]	ὑπερδεξίων ἀκροβολιζόμενος, ἢ τό γε	τοσοῦτον	παρανομήσομεν εἰσάπαξ αὐτοῖς ὁμιλήσαντες, ὡς
[41]	Κορύβαντες καὶ Ἑρμῆ κερδῷε, πόθεν	τοσοῦτον	χρυσίον; ἦ που ὄναρ ταῦτά
[9]	συνειρόντων. διὰ ταῦτά τοι καὶ	τοῦτον	ἀμεληθῆναι συνέβη πρὸς ἡμῶν οὐ
[45]	πότερον οὖν ἐπὶ τὸν πάγον	τοῦτον	ἀναβὰς ἀπελαύνω αὐτοὺς τοῖς λίθοις
[32]	μὴ ἀποδειλιῶμεν οὖν. ~ΠΕΝΙΑ Ποῖ	τοῦτον	ἀπάγεις, ὦ Ἀργειφόντα, χειραγωγῶν; ΕΡΜΗΣ
[44]	ὀρέγων ἀντιλαβέσθαι δέηται, ὠθεῖν καὶ	τοῦτον	ἐπὶ κεφαλὴν βαπτίζοντα, ὡς μηδὲ
[8]	καὶ μυελὸς ἐνῆν, ἐκμυζήσαντες καὶ	τοῦτον	εὖ μάλα ἐπιμελῶς, ᾤχοντο αὖον
[6]	καὶ Ῥέας υἱέ, τὸν βαθὺν	τοῦτον	ὕπνον ἀποσεισάμενος καὶ νήδυμον— ὑπὲρ
[28]	ΠΛΟΥΤΟΣ Ἐπειδάν τις ἐντυχὼν τὸ	πρῶτον	ἀναπετάσας τὴν θύραν εἰσδέχηταί με,
[8]	τοῦτον εὖ μάλα ἐπιμελῶς, ᾤχοντο	αὖον	αὐτὸν καὶ τὰς ῥίζας ὑποτετμημένον
[38]	μάρτυς ὁ Ἑρμῆς οὑτοσί, πῶς	ἱκέτευον	τὸν Δία μηκέθ´ ἥκειν παρὰ
[42]	ἱκανὸν ἐνδιαιτᾶσθαι, τὸν αὐτὸν καὶ	τάφον	ἀποθανὼν ἕξειν μοι δοκῶ. Δεδόχθω
[55]	ἡ ἀναισχυντία παρομαρτεῖ, καὶ ὅλως	πάνσοφόν	τι χρῆμα καὶ πανταχόθεν ἀκριβὲς
[32]	εὐαδίκητος, ὥσθ´ ὃ μόνον κτῆμα	εἶχον	ἀφαιρεῖσθαί με, ἀκριβῶς πρὸς ἀρετὴν
[20]	μὲν οὐδὲ ὀβολὸν ὥστε πρίασθαι	βρόχον	ἐσχηκότας, ἄφνω δὲ τήμερον πλουσίους
[45]	ἔρανον αἰτήσαντί μοι ὀρέξας τὸν	βρόχον,	πίθους ὅλους παρ´ ἐμοὶ πολλάκις
[56]	μᾶζα μὲν ἐμοὶ δεῖπνον ἱκανόν,	ὄψον	δὲ ἥδιστον θύμον ἢ κάρδαμον
[12]	ἐς πολλὰ κατεμέριζε, καὶ ταῦτα	πατρῷον	αὐτῷ φίλον ὄντα, καὶ μονονουχὶ
[6]	Κρόνου καὶ Ῥέας υἱέ, τὸν	βαθὺν	τοῦτον ὕπνον ἀποσεισάμενος καὶ νήδυμον—
[9]	οὐδὲ ὀλίγον καταμύσαι ἡμῖν ἐφιᾶσι—	πολὺν	ἤδη χρόνον οὐδὲ ἀπέβλεψα ἐς
[48]	τῆς ἀναισχυντίας. νῦν Τίμωνα γνωρίζετε;	νῦν	Γναθωνίδης φίλος καὶ συμπότης; τοιγαροῦν
[14]	σου, πάλαι μὲν ἐκεῖνα αἰτιᾶσθαι,	νῦν	δὲ τῷ Τίμωνι τὰ ἐναντία
[39]	ἐμβάλλεις τὸν κακοδαίμονα, ὃς ἄχρι	νῦν	εὐδαιμονέστατα διάγων χρυσὸν ἄφνω τοσοῦτον
[1]	κεχηνὸς τοῦ ῥυθμοῦ— ποῦ σοι	νῦν	ἡ ἐρισμάραγος ἀστραπὴ καὶ ἡ
[27]	ἄγνοια καὶ ἡ ἀπάτη, αἵπερ	νῦν	κατέχουσι τὰ πάντα, ἐπισκιάζουσιν αὐτούς·
[13]	μεμψίμοιρος εἶναί μοι δοκεῖς, ὃς	νῦν	μὲν τὸν Τίμωνα αἰτιᾷ, διότι
[41]	ὑπεκστήσομαι. ~ΤΙΜΩΝ Ἄγε, ὦ δίκελλα,	νῦν	μοι ἐπίρρωσον σεαυτὴν καὶ μὴ
[32]	ἐπέμφθημεν ὑπὸ τοῦ Διός. ΠΕΝΙΑ	Νῦν	ὁ Πλοῦτος ἐπὶ Τίμωνα, ὁπότε
[39]	δυσμενῶς μοι προσενηνεγμένον. ~ΕΡΜΗΣ Ἀλλὰ	νῦν	ὁρᾷς, ὦ Πλοῦτε, οἷος ἤδη
[48]	οὐδὲν διαφέροντας. οὐκέτι πιστευτέα τῶν	νῦν	οὐδενί· πάντες ἀχάριστοι καὶ πονηροί.
[41]	ἐλθέ, ὦ φίλτατε καὶ ἐρασμιώτατε.	νῦν	πείθομαί γε καὶ Δία ποτὲ
[48]	προσενέτεινεν. ~ΦΙΛΙΑΔΗΣ Ὢ τῆς ἀναισχυντίας.	νῦν	Τίμωνα γνωρίζετε; νῦν Γναθωνίδης φίλος
[21]	γοῦν καὶ τῷ ὀνόματι. ἐπειδὰν	τοίνυν	μετοικισθῆναι δέῃ με παρ´ ἑτέρου
[4]	ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ. Ταῦτα	τοίνυν,	ὦ θαυμάσιε, πηνίκα παύσεται οὕτως
[18]	στιγματίας δραπέτης πεπεδημένος. ~ΖΕΥΣ Τί	οὖν	ἀγανακτεῖς κατ´ αὐτῶν; διδόασι γὰρ
[54]	φιλόσοφος οὗτός ἐστιν; οὐ μὲν	οὖν	ἄλλος· ἐκπετάσας γοῦν τὸν πώγωνα
[12]	ἐκ τῶν χειρῶν ἀπορριπτοῦντες. αὖθις	οὖν	ἀπέλθω παρασίτοις καὶ κόλαξι καὶ
[24]	φῂς τὰ γινόμενα· ὁπόταν δ´	οὖν	αὐτόπους βαδίζῃς, πῶς οὕτω τυφλὸς
[16]	τῶν εὐδαιμόνων με καταλιπόντες. ~οὔτ´	οὖν	ἐκείνους οὔτε τοὺς πάνυ προχείρους
[45]	ὅθεν ὀσφραινόμενοι τοῦ χρυσίου. πότερον	οὖν	ἐπὶ τὸν πάγον τοῦτον ἀναβὰς
[50]	πώποτε εἰς Ὀλυμπίαν. ΔΗΜΕΑΣ Τί	οὖν;	θεωρήσεις ὕστερον· τὰ τοιαῦτα δὲ
[28]	καὶ ἀμόρφων πραγμάτων. ~ΕΡΜΗΣ Τί	οὖν	ὅτι καὶ ἐν αὐτῷ ἤδη
[14]	ἐπαγρυπνεῖν ἐάσας τοῖς τόκοις. πῶς	οὖν	οὐκ ἄδικα ταῦτά σου, πάλαι
[31]	τῶν σῶν δορυφόρων. ΠΛΟΥΤΟΣ Τί	οὖν	οὐκ ἀπαλλαττόμεθα, ὦ Ἑρμῆ, τὴν
[31]	ἔδοξε τῷ Διί· μὴ ἀποδειλιῶμεν	οὖν.	~ΠΕΝΙΑ Ποῖ τοῦτον ἀπάγεις, ὦ
[52]	ὁπόσα ἂν ἐθέλοι. ~Τουτὶ μὲν	οὖν	σοι τὸ ψήφισμα. ἐγὼ δὲ
[57]	σου, ὦ Θρασύκλεις· πρὸ δ´	οὖν	τῆς πήρας, εἰ δοκεῖ, φέρε
[7]	οἱ τοσοῦτοι φίλοι; τί παθὼν	οὖν	τοιοῦτός ἐστιν, αὐχμηρός, ἄθλιος, καὶ
[6]	γὰρ τοῦτό γε. Ἤδη ποτὲ	οὖν,	ὦ Κρόνου καὶ Ῥέας υἱέ,
[13]	τὸ φῶς δυνατὸν εἶναι. ταῦτα	γοῦν	ἀπωδύρου πρός με, ἀποπνίγεσθαι λέγων
[9]	ἡμῖν ἐπὶ τῶν βωμῶν· ἔτι	γοῦν	ἐν ταῖς ῥισὶ τὴν κνῖσαν
[20]	πολὺ τῶν ὀνείρων ὠκύτερον· ἅμα	γοῦν	ἔπεσεν ἡ ὕσπληξ, κἀγὼ ἤδη
[21]	μεγαλόδωρος καὶ αὐτὸς ὤν· δηλοῖ	γοῦν	καὶ τῷ ὀνόματι. ἐπειδὰν τοίνυν
[41]	που ὄναρ ταῦτά ἐστι; δέδια	γοῦν	μὴ ἄνθρακας εὕρω ἀνεγρόμενος· ἀλλὰ
[6]	τῇ δικέλλῃ προσφιλοσοφῶν. ἐνταῦθα τοῦτο	γοῦν	μοι δοκῶ κερδανεῖν, μηκέτι ὄψεσθαι
[14]	Τόκῳ καὶ τῷ Λογισμῷ. ~ἄτοπα	γοῦν	ποιεῖν ἔφασκες αὐτοὺς ἐρῶντας μὲν
[26]	ἀποτύχοιεν οὐκ ἀνέχεσθαι ζῶντας; οἶδα	γοῦν	τινας οὐκ ὀλίγους αὐτῶν οὕτως
[54]	οὐ μὲν οὖν ἄλλος· ἐκπετάσας	γοῦν	τὸν πώγωνα καὶ τὰς ὀφρῦς
[2]	κατὰ τῶν ἀδικούντων διαφυλάττον. ~θᾶττον	γοῦν	τῶν ἐπιορκεῖν τις ἐπιχειρούντων ἕωλον
[25]	παραλόγῳ τοῦ κέρδους προσκυνῶν. ~ΕΡΜΗΣ	Οὐκοῦν	ἐξηπάτηται ὁ Ζεὺς οἰόμενός σε
[30]	μὴ ἐμοῦ ἀκούσῃ βοήσαντος. ΕΡΜΗΣ	Οὐκοῦν	ἐπιβαίνωμεν ἤδη τῆς Ἀττικῆς· καί
[19]	καὶ ἀκώλυτος ἡ ἔξοδος. ~ΖΕΥΣ	Οὐκοῦν,	ἢν μὴ ἐμφράξηται τὸ κεχηνὸς
[53]	τὰ ἐν αὐτῷ ἔχεις. ΤΙΜΩΝ	Οὐκοῦν	καὶ ἄλλην λάμβανε. ΔΗΜΕΑΣ Οἴμοι
[38]	ἐπὶ κεφαλὴν ἐξωσθεὶς τῆς οἰκίας.	τοιγαροῦν	ἀντὶ μαλακῆς χλανίδος ταύτην τὴν
[25]	ἀμαυρὸν οὕτω καὶ μικρὸν ὄν.	τοιγαροῦν	ἅτε τῶν μὲν ἀγαθῶν ὀλίγων
[48]	νῦν Γναθωνίδης φίλος καὶ συμπότης;	τοιγαροῦν	δίκαια πέπονθεν οὕτως ἀχάριστος ὤν.
[55]	ἀκριβὲς καὶ ποικίλως ἐντελές. οἰμώξεται	τοιγαροῦν	οὐκ εἰς μακρὰν χρηστὸς ὤν.
[48]	πλουτοίης ὑπερμεγέθη τινὰ πλοῦτον. ἥκω	τοιγαροῦν	ταῦτά σε νουθετήσων· καίτοι σύ
[37]	ἐπιβουλεύσας ἀφελέσθαι δύναιτ´ ἄν. ~ἐρρωμένος	τοιγαροῦν	ὑπὸ τῶν πόνων τὸν ἀγρὸν
[51]	δήμοις ἰδίᾳ καὶ κοινῇ πᾶσι	χρυσοῦν	ἀναστῆσαι τὸν Τίμωνα παρὰ τὴν
[48]	τοῦ ἀχαρίστου, διότι τὰ συμφέροντα	ἐνουθέτουν	αὐτόν. ~ΤΙΜΩΝ Ἰδοὺ τρίτος οὗτος
[55]	τὸν πλακοῦντα ὅλον ἢ τὸν	σῦν	μόνος τῶν ἄλλων λάβῃ, ὅ
[11]	κεκραγέναι καὶ ὀχληρὸν εἶναι καὶ	θρασύν.	οὐ τοῖς δικαιολογοῦσι μόνοις, ἀλλὰ
[13]	μὴ παντάπασιν ἀνάλγητός ἐστι τὴν	ὀσφῦν,	ὡς χρῆν σὲ ἀντὶ τῆς
[4]	τοὺς πλοκάμους περικειρόμενος ὑπ´ αὐτῶν,	δεκάπηχυν	κεραυνὸν ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ.
[52]	οὐ καθαρῶς ἐλεύθερος οὐδ´ ἀστὸς	ὤν;	ἀλλὰ δώσεις ἐν τάχει τὴν
[21]	πλουτοδότης καὶ μεγαλόδωρος καὶ αὐτὸς	ὤν·	δηλοῖ γοῦν καὶ τῷ ὀνόματι.
[26]	καὶ τοῦτο ἀπόκριναι, πῶς τυφλὸς	ὤν—	εἰρήσεται γάρ— καὶ προσέτι ὠχρὸς
[48]	τοιγαροῦν δίκαια πέπονθεν οὕτως ἀχάριστος	ὤν.	ἡμεῖς δὲ οἱ πάλαι συνήθεις
[51]	συγγενὴς αὐτοῦ ἀγχιστεὺς καὶ μαθητὴς	ὤν·	καὶ γὰρ ῥήτωρ ἄριστος ὁ
[20]	τυφλὸς μόνον ἀλλὰ καὶ χωλὸς	ὤν.	ΠΛΟΥΤΟΣ Οὐκ ἀεὶ τοῦτο, ὦ
[2]	ἀντιβροντᾶν ἐτόλμα, οὐ πάντῃ ἀπίθανος	ὤν,	πρὸς οὕτω ψυχρὸν τὴν ὀργὴν
[55]	τοιγαροῦν οὐκ εἰς μακρὰν χρηστὸς	ὤν.	τί τοῦτο; παπαί, χρόνιος ἡμῖν
[17]	ταῦτα ἐρᾶν φάσκων καὶ δῆλος	ὢν	ἀπὸ τῆς χρόας καὶ τῆς
[24]	αὐτόπους βαδίζῃς, πῶς οὕτω τυφλὸς	ὢν	εὑρίσκεις τὴν ὁδόν; ἢ πῶς
[3]	νέος γε ἔτι καὶ ὀξύθυμος	ὢν	καὶ ἀκμαῖος τὴν ὀργὴν πολλὰ
[48]	καίτοι σύ γε οὕτω σοφὸς	ὢν	οὐδὲν ἴσως δεήσῃ τῶν παρ´
[22]	παντοδαπῶν ἡδονῶν ἃς ἤδη ἔξωρος	ὢν	ὑπηρέτησεν αὐτῷ μέγα τὸ μίσθωμα
[47]	δὲ ἀγρὸν ὅλον παρ´ ἐμοῦ	λαβὼν	καὶ τῇ θυγατρὶ προῖκα δύο
[10]	δὲ τὸν Πλοῦτον, ὦ Ἑρμῆ,	παραλαβὼν	ἄπιθι παρ´ αὐτὸν κατὰ τάχος·
[32]	ἐξειργασμένον, ἵνα αὖθις ὁ Πλοῦτος	παραλαβὼν	αὐτὸν Ὕβρει καὶ Τύφῳ ἐγχειρίσας
[17]	γυναῖκα εἰς τὴν οἰκίαν νόμῳ	παραλαβὼν	ἐπ´ ἀρότῳ παίδων γνησίων, ὁ
[22]	μέγα τὸ μίσθωμα ὁ γενναῖος	ἀπολαβών,	ἐκεῖνος μέν, ὅστις ἂν ᾖ
[34]	δοκεῖ, μή τι κακὸν ἀπέλθω	προσλαβών.	~ΕΡΜΗΣ Μηδὲν σκαιόν, ὦ Τίμων,
[56]	δὲ ἡ ἐννεάκρουνος· ὁ δὲ	τρίβων	οὗτος ἧς βούλει πορφυρίδος ἀμείνων.
[46]	τί σοι ᾆσμα τῶν νεοδιδάκτων	διθυράμβων	ἥκω κομίζων. ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν
[36]	οὔτε κόλαξ θωπεύων οὔτε συκοφάντης	φοβῶν,	οὐ δῆμος παροξυνθείς, οὐκ ἐκκλησιαστὴς
[24]	ὅστις ἂν πρῶτός μοι περιτύχῃ,	ἀπαγαγὼν	παρ´ αὑτὸν ἔχει, σὲ τὸν
[37]	ἄπιθι, ὦ Ἑρμῆ, τὸν Πλοῦτον	ἀπαγαγὼν	τῷ Διί· ἐμοὶ δὲ τοῦτο
[36]	κόλαξί τε παραδοὺς καὶ ἐπιβούλους	ἐπαγαγὼν	καὶ μῖσος ἐπεγείρας καὶ ἡδυπαθείᾳ
[39]	κακοδαίμονα, ὃς ἄχρι νῦν εὐδαιμονέστατα	διάγων	χρυσὸν ἄφνω τοσοῦτον λήψομαι οὐδὲν
[23]	ὀλίγον ἐκ πολλῶν ἐπιορκιῶν καὶ	ἁρπαγῶν	καὶ πανουργιῶν συνειλεγμένα. ~ΕΡΜΗΣ Αὐτά
[3]	ῥαγδαῖοι καὶ βίαιοι, ποταμὸς ἑκάστη	σταγών·	ὥστε τηλικαύτη ἐν ἀκαρεῖ χρόνου
[13]	γοῦν ἀπωδύρου πρός με, ἀποπνίγεσθαι	λέγων	ἐν πολλῷ τῷ σκότῳ· καὶ
[49]	δεξιᾷ καὶ συγγενὴς ἡμέτερος εἶναι	λέγων.	οὗτος ἑκκαίδεκα παρ´ ἐμοῦ τάλαντα
[13]	ἠγανάκτεις κατὰ τῶν πλουσίων κατακεκλεῖσθαι	λέγων	πρὸς αὐτῶν ὑπὸ μοχλοῖς καὶ
[44]	παραφέρῃ, ὁ δὲ τὰς χεῖρας	ὀρέγων	ἀντιλαβέσθαι δέηται, ὠθεῖν καὶ τοῦτον
[51]	ψηφίσματα γράφων καὶ συμβουλεύων καὶ	στρατηγῶν	οὐ μικρὰ ὠφέλησε τὴν πόλιν·
[9]	τοσαῦτα μηρία ταύρων τε καὶ	αἰγῶν	πιότατα καύσαντος ἡμῖν ἐπὶ τῶν
[25]	τοιγαροῦν ἅτε τῶν μὲν ἀγαθῶν	ὀλίγων	ὄντων, πονηρῶν δὲ πλείστων ἐν
[16]	μᾶλλον δὲ αὐτὸς ἀπάγοι μοιχευθησομένην	ἀνοίγων	τὰς θύρας καὶ μαστροπεύων καὶ
[9]	μάλιστα ἐξ οὗ φιλοσοφία καὶ	λόγων	ἔριδες ἐπεπόλασαν αὐτοῖς· μαχομένων γὰρ
[48]	ἴσως δεήσῃ τῶν παρ´ ἐμοῦ	λόγων,	ὃς καὶ τῷ Νέστορι τὸ
[22]	συγγενής τις ἢ κόλαξ ἢ	καταπύγων	οἰκέτης ἐκ παιδικῶν τίμιος, ὑπεξυρημένος
[30]	ΠΛΟΥΤΟΣ Εὖ ποιεῖς, ὦ Ἑρμῆ,	χειραγωγῶν·	ἐπεὶ ἤν γε ἀπολίπῃς με,
[32]	Ποῖ τοῦτον ἀπάγεις, ὦ Ἀργειφόντα,	χειραγωγῶν;	ΕΡΜΗΣ Ἐπὶ τουτονὶ τὸν Τίμωνα
[18]	αὐτόν; ὥστε ἐς τὸν τῶν	Δαναΐδων	πίθον ὑδροφορήσειν μοι δοκῶ καὶ
[17]	οἰκίαν νόμῳ παραλαβὼν ἐπ´ ἀρότῳ	παίδων	γνησίων, ὁ δὲ μήτε αὐτὸς
[56]	τιμιώτερον τῶν ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς	ψηφίδων	μοι δοκεῖ. σοῦ δὲ αὐτοῦ
[4]	κατ´ ὀλίγον Κρόνον σε, ὦ	θεῶν	γενναιότατε, ἀποφαίνουσι, παρωσάμενοι τῆς τιμῆς.
[35]	μηδαμῶς, οὕτως ἐπιμελουμένων σου τῶν	θεῶν.	~ΤΙΜΩΝ Ἀλλὰ σοὶ μέν, Ἑρμῆ,
[4]	λέγειν ποσάκις ἤδη σου τὸν	νεὼν	σεσυλήκασιν· οἱ δὲ καὶ αὐτῷ
[33]	τὴν γνώμην διετέλεσεν, ἀνδρὸς βίον	ζῶν	καὶ πρὸς αὑτὸν ἀποβλέπων, τὰ
[54]	ἐπιδείκνυται τοῖς ἑωθινοῖς ἐκείνοις λόγοις,	προαρπάζων	ὥσπερ ἴκτινος τὰ ὄψα καὶ
[5]	ἀλλ´ ἤν που καὶ ὁδῷ	βαδίζων	ἐντύχω τινὶ αὐτῶν, ὥσπερ τινὰ
[55]	τοῦ ἀκράτου πονηρῶς ἔχων καὶ	ὑποτραυλίζων	γελοίως· εἶτα ἔμετος ἐπὶ τούτοις·
[46]	ᾆσμα τῶν νεοδιδάκτων διθυράμβων ἥκω	κομίζων.	ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν ἐλεγεῖά γε
[48]	πονηροί. ἐγὼ δὲ τάλαντόν σοι	κομίζων,	ὡς ἔχοις πρὸς τὰ κατεπείγοντα
[25]	ὄν. τοιγαροῦν ἅτε τῶν μὲν	ἀγαθῶν	ὀλίγων ὄντων, πονηρῶν δὲ πλείστων
[28]	εἰσδέχηταί με, συμπαρεισέρχεται μετ´ ἐμοῦ	λαθὼν	ὁ τῦφος καὶ ἡ ἄνοια
[7]	ὃν οἱ τοσοῦτοι φίλοι; τί	παθὼν	οὖν τοιοῦτός ἐστιν, αὐχμηρός, ἄθλιος,
[42]	δεομένῳ παρανομία καὶ κατάλυσις τῶν	ἐθῶν·	μονήρης δὲ ἡ δίαιτα καθάπερ
[14]	κύνα μήτε αὐτὴν ἐσθίουσαν τῶν	κριθῶν	μήτε τῷ ἵππῳ πεινῶντι ἐπιτρέπουσαν.
[58]	οὐκ ἐπὶ τὴν πέτραν ταύτην	ἀνελθὼν	τὴν μὲν δίκελλαν ὀλίγον ἀναπαύω
[40]	ἀναπέμψω γάρ σοι τὸν Θησαυρὸν	ἀπελθών·	μᾶλλον δὲ παῖε. σέ φημι,
[3]	πολλὰ κατὰ τῶν ἀδίκων καὶ	βιαίων	ἐποίεις καὶ οὐδέποτε ἦγες τότε
[5]	κοινὰ ἐάσας τἀμὰ εἴπω, τοσούτους	Ἀθηναίων	εἰς ὕψος ἄρας καὶ πλουσίους
[24]	Καλλίᾳ προσῄειν καὶ πολλοῖς ἄλλοις	Ἀθηναίων	οὐδὲ ὀβολοῦ ἀξίοις. ΕΡΜΗΣ Πλὴν
[35]	καὶ πλούτει πάλιν καὶ ἴσθι	Ἀθηναίων	τὰ πρῶτα καὶ ὑπερόρα τῶν
[23]	πολλῶν ἐπιορκιῶν καὶ ἁρπαγῶν καὶ	πανουργιῶν	συνειλεγμένα. ~ΕΡΜΗΣ Αὐτά που σχεδὸν
[7]	ὁ πολλάκις ἡμᾶς καθ´ ἱερῶν	τελείων	ἑστιάσας, ὁ νεόπλουτος, ὁ τὰς
[13]	ἀναπετάσας ἠφίει περινοστεῖν ἐλευθέρως οὔτε	ἀποκλείων	οὔτε ζηλοτυπῶν· ἄλλοτε δὲ τοὐναντίον
[13]	ὑπὸ μοχλοῖς καὶ κλεισὶ καὶ	σημείων	ἐπιβολαῖς, ὡς μηδὲ παρακύψαι σοι
[43]	μόνος, ἑαυτῷ γείτων καὶ ὅμορος,	ἐκσείων	τῶν ἄλλων. καὶ ἅπαξ ἑαυτὸν
[55]	ἀλλὰ καὶ νήφων οὐδενὶ τῶν	πρωτείων	παραχωρήσειεν ἂν ψεύσματος ἕνεκα ἢ
[25]	ῥᾷον ἐς τοὺς τοιούτους ἐμπίπτω	περιιὼν	καὶ σαγηνεύομαι πρὸς αὐτῶν. ΕΡΜΗΣ
[23]	τὰ κατ´ ὀλίγον ἐκ πολλῶν	ἐπιορκιῶν	καὶ ἁρπαγῶν καὶ πανουργιῶν συνειλεγμένα.
[37]	μὴ μακρὰ μέντοι, μηδὲ μετὰ	προοιμίων,	ὥσπερ οἱ ἐπίτριπτοι ῥήτορες· ἀνέξομαι
[19]	σὺ δὲ μέμνησο, ὦ Ἑρμῆ,	ἐπανιὼν	πρὸς ἡμᾶς ἄγειν τοὺς Κύκλωπας
[17]	καὶ λαφυσσόμενος καὶ ἐξαντλούμενος, ὑπ´	ἐνίων	δὲ ὥσπερ στιγματίας δραπέτης πεπεδημένος.
[17]	ταῦτα καὶ αὐτὸς ἀγανακτῶ, πρὸς	ἐνίων	μὲν ἀτίμως λακτιζόμενος καὶ λαφυσσόμενος
[53]	πάμπαν ἂν πάθοιμι δύο μὲν	Λακεδαιμονίων	μοίρας κατακόψας ἄνοπλος, ἓν δὲ
[45]	ἀπελαύνω αὐτοὺς τοῖς λίθοις ἐξ	ὑπερδεξίων	ἀκροβολιζόμενος, ἢ τό γε τοσοῦτον
[54]	ἕωθεν μυρία ὅσα περὶ ἀρετῆς	διεξιὼν	καὶ τῶν ἡδονῇ χαιρόντων κατηγορῶν
[22]	διέφυγεν οὐκ ὀλίγον τὸ δέλεαρ	καταπιών.	~ὁ δὲ ἐμπεσὼν ἀθρόως εἰς
[54]	μάλιστα— καθάπερ τὸ Λήθης ὕδωρ	ἐκπιὼν	ἐναντιώτατα ἐπιδείκνυται τοῖς ἑωθινοῖς ἐκείνοις
[4]	εἰ μή τις ἄρα πάρεργον	Ὀλυμπίων,	καὶ οὗτος οὐ πάνυ ἀναγκαῖα
[23]	τὴν πέδην πεφρικὼς καὶ εἰ	παριὼν	ἄλλως μαστίξειέ τις ὄρθιον ἐφιστὰς
[36]	δή; ΤΙΜΩΝ Ὅτι καὶ πάλαι	μυρίων	μοι κακῶν αἴτιος οὗτος κατέστη
[17]	νόμῳ παραλαβὼν ἐπ´ ἀρότῳ παίδων	γνησίων,	ὁ δὲ μήτε αὐτὸς προσάπτοιτο
[50]	πέρυσι πρὸς Ἀχαρναῖς καὶ κατέκοψε	Πελοποννησίων	δύο μοίρας— ~ΤΙΜΩΝ Πῶς; διὰ
[14]	κατάρατος οἰκέτης ἢ οἰκονόμος πεδότριψ	ὑπεισιὼν	λαθραίως ἐμπαροινήσει, τὸν κακοδαίμονα καὶ
[47]	~ΤΙΜΩΝ Τίς οὗτός ἐστιν ὁ	προσιών,	ὁ ἀναφαλαντίας; Φιλιάδης, κολάκων ἁπάντων
[13]	δὲ τοὐναντίον ἠγανάκτεις κατὰ τῶν	πλουσίων	κατακεκλεῖσθαι λέγων πρὸς αὐτῶν ὑπὸ
[18]	φάρυγγος τὴν τροφὴν ὑπὸ τῶν	Ἁρπυιῶν	ἀφαιρούμενοι. ἀλλ´ ἄπιθι ἤδη σωφρονεστέρῳ
[3]	σεισμοὶ δὲ κοσκινηδὸν καὶ ἡ	χιὼν	σωρηδὸν καὶ ἡ χάλαζα πετρηδόν,
[3]	ἐπὶ τοῦ Δευκαλίωνος ἐγένετο, ὡς	ὑποβρυχίων	ἁπάντων καταδεδυκότων μόγις ἕν τι
[36]	Ὅτι καὶ πάλαι μυρίων μοι	κακῶν	αἴτιος οὗτος κατέστη κόλαξί τε
[6]	αὐτῶν γεγενημένον. ~ὥστε ὑπὸ τῶν	κακῶν	ἐπὶ ταύτην τὴν ἐσχατιὰν τραπόμενος
[37]	οὐδὲν ὁρῶν τῶν ἐν ἄστει	κακῶν,	ἱκανὰ καὶ διαρκῆ ἔχω τὰ
[28]	πάντων ἐκείνων πατέρα τῶν εἰσεληλυθότων	κακῶν	τέθηπε δορυφορούμενον ὑπ´ αὐτῶν καὶ
[47]	ὁ προσιών, ὁ ἀναφαλαντίας; Φιλιάδης,	κολάκων	ἁπάντων ὁ βδελυρώτατος. οὗτος δὲ
[10]	τῆς οἰκίας. περὶ δὲ τῶν	κολάκων	ἐκείνων καὶ τῆς ἀχαριστίας ἣν
[55]	θρασύτητος ἢ φιλαργυρίας· ἀλλὰ καὶ	κολάκων	ἐστὶ τὰ πρῶτα καὶ ἐπιορκεῖ
[38]	δέ τι χαλεπὸν ἐκ τῶν	κολάκων	πέπονθας, ἀναίτιος ἐγώ σοι· μᾶλλον
[48]	τραπέζης μόνον, τὰ ἄλλα δὲ	κοράκων	οὐδὲν διαφέροντας. οὐκέτι πιστευτέα τῶν
[3]	τὴν ὀργὴν πολλὰ κατὰ τῶν	ἀδίκων	καὶ βιαίων ἐποίεις καὶ οὐδέποτε
[22]	κόλαξ ἢ καταπύγων οἰκέτης ἐκ	παιδικῶν	τίμιος, ὑπεξυρημένος ἔτι τὴν γνάθον,
[43]	καθ´ ἑαυτὸν κολακείας καὶ ἐπαίνων	φορτικῶν	ἀπηλλαγμένος· καὶ θεοῖς θυέτω καὶ
[43]	καὶ ὅλως ἀνδριάντων λιθίνων ἢ	χαλκῶν	μηδὲν ἡμῖν διαφερέτωσαν· καὶ μήτε
[4]	οὗτος οὐ πάνυ ἀναγκαῖα ποιεῖν	δοκῶν,	ἀλλ´ εἰς ἔθος τι ἀρχαῖον
[54]	ταῖς λοπάσι τὴν ἀρετὴν εὑρήσειν	προσδοκῶν,	ἀκριβῶς τὰ τρύβλια τῷ λιχανῷ
[17]	κατακλείσας παρθενεύοι, καὶ ταῦτα ἐρᾶν	φάσκων	καὶ δῆλος ὢν ἀπὸ τῆς
[56]	εἴ ποτε τρυφῴην, ὀλίγον τῶν	ἁλῶν·	ποτὸν δὲ ἡ ἐννεάκρουνος· ὁ
[35]	πάνυ τοῦτο ἄγριον καὶ τραχὺ	καταβαλὼν	προτείνας τὼ χεῖρε λάμβανε τὴν
[16]	μαστροπεύων καὶ πάντας ἐπ´ αὐτὴν	καλῶν,	ἆρα ὁ τοιοῦτος ἐρᾶν δόξειεν
[4]	ἀλλ´ εἰς ἔθος τι ἀρχαῖον	συντελῶν·	καὶ κατ´ ὀλίγον Κρόνον σε,
[56]	ἀργυρίου καὶ χρυσίου καὶ δείπνων	πολυτελῶν	ἐλπίδι συνδεδραμήκασι, πολλὴν τὴν κολακείαν
[13]	ἔθος τῶν λογισμῶν καὶ ἀποδράσεσθαι	ἀπειλῶν,	εἰ καιροῦ λάβοιο, παρ´ αὐτῶν·
[22]	ὑπεξυρημένος ἔτι τὴν γνάθον, ἀντὶ	ποικίλων	καὶ παντοδαπῶν ἡδονῶν ἃς ἤδη
[5]	δὲ ἀθρόον εἰς εὐεργεσίαν τῶν	φίλων	ἐκχέας τὸν πλοῦτον, ἐπειδὴ πένης
[8]	εὐήθεια καὶ ἀκρισία περὶ τῶν	φίλων,	ὃς οὐ συνίει κόραξι καὶ
[45]	ἀφικόμενος· οἰμώξεται γὰρ πρὸ τῶν	ἄλλων.	~ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὡς
[43]	γείτων καὶ ὅμορος, ἐκσείων τῶν	ἄλλων.	καὶ ἅπαξ ἑαυτὸν δεξιώσασθαι δεδόχθω,
[55]	ἢ τὸν σῦν μόνος τῶν	ἄλλων	λάβῃ, ὅ τι περ λιχνείας
[34]	ἐγὼ γὰρ ὑμᾶς αὐτίκα μάλα	βάλλων	τοῖς βώλοις καὶ τοῖς λίθοις
[36]	ἀναγκαῖα κάμνοντι παρεῖχε καὶ τῶν	πολλῶν	ἐκείνων καταφρονεῖν ἐπαίδευεν, ἐξ αὐτοῦ
[23]	ἐκχέῃ τὰ κατ´ ὀλίγον ἐκ	πολλῶν	ἐπιορκιῶν καὶ ἁρπαγῶν καὶ πανουργιῶν
[6]	διφθέραν ἐργάζομαι τὴν γῆν ὑπόμισθος	ὀβολῶν	τεσσάρων, τῇ ἐρημίᾳ καὶ τῇ
[8]	αἰσχύνης τὸ ἄστυ μισθοῦ γεωργεῖ	μελαγχολῶν	τοῖς κακοῖς, ὅτι οἱ πλουτοῦντες
[18]	ὅλως εἰσρυῆναί με, κατὰ σπουδὴν	ἐξαντλῶν,	φθάσαι βουλόμενος τὴν ἐπιρροήν, μὴ
[57]	φέρε σοι τὴν κεφαλὴν ἐμπλήσω	κονδύλων	ἐπιμετρήσας τῇ δικέλλῃ. ΘΡΑΣΥΚΛΗΣ Ὦ
[29]	ἢ οἱ ὄφεις διὰ τῶν	δακτύλων	δραπετεύεις οὐκ οἶδα ὅπως· ἡ
[57]	πόλει. ΤΙΜΩΝ Τί ἀγανακτεῖς, ὦγαθέ;	μῶν	παρακέκρουσμαί σε; καὶ μὴν ἐπεμβαλῶ
[7]	ἀσεβεῖς τοὺς λόγους διεξῄει καθ´	ἡμῶν.	ΕΡΜΗΣ Τί φῄς, ὦ πάτερ;
[12]	τῇ πενίᾳ συνέστωσαν, ἣν προτιμῶσιν	ἡμῶν,	καὶ διφθέραν παρ´ αὐτῆς λαβόντες
[9]	καὶ τοῦτον ἀμεληθῆναι συνέβη πρὸς	ἡμῶν	οὐ φαῦλον ὄντα. ~Ὅμως δὲ
[8]	ἀλλ´ ὑπὸ γυπῶν τοσούτων ὁ	κακοδαίμων	κειρόμενος τὸ ἧπαρ φίλους εἶναι
[41]	καταφέρων. ἐγὼ δὲ ὑμῖν ὑπεκστήσομαι.	~ΤΙΜΩΝ	Ἄγε, ὦ δίκελλα, νῦν μοι
[50]	τελείῳ ἅρματι καὶ συνωρίδι πωλικῇ—	ΤΙΜΩΝ	Ἀλλ´ οὐδὲ ἐθεώρησα ἐγὼ πώποτε
[58]	βάλλε, ὦ Τίμων· ἄπιμεν γάρ.	ΤΙΜΩΝ	Ἀλλ´ οὐκ ἀναιμωτί γε ὑμεῖς
[53]	καὶ ὅτι τὴν ἀκρόπολιν ἐνέπρησας.	~ΤΙΜΩΝ	Ἀλλ´ οὐκ ἐμπέπρησται, ὦ μιαρέ,
[36]	οὕτως ἐπιμελουμένων σου τῶν θεῶν.	~ΤΙΜΩΝ	Ἀλλὰ σοὶ μέν, Ἑρμῆ, καὶ
[35]	προσλαβών. ~ΕΡΜΗΣ Μηδὲν σκαιόν, ὦ	Τίμων,	ἀλλὰ τὸ πάνυ τοῦτο ἄγριον
[58]	αὐτούς; ΒΛΕΨΙΑΣ Μὴ βάλλε, ὦ	Τίμων·	ἄπιμεν γάρ. ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐκ
[40]	παράσχες ἑαυτὸν ἀνελέσθαι. σκάπτε, ὦ	Τίμων,	βαθείας καταφέρων. ἐγὼ δὲ ὑμῖν
[11]	πλούσιος ἐκ πενεστάτου καταστήσεται ὁ	Τίμων	βοήσας καὶ παρρησιασάμενος ἐν τῇ
[40]	φροντίδας ἀναδέξομαι. ~ΕΡΜΗΣ Ὑπόστηθι, ὦ	Τίμων,	δι´ ἐμέ, καὶ εἰ χαλεπὸν
[37]	τοῦ Διός. ΠΛΟΥΤΟΣ Βούλει, ὦ	Τίμων,	δικαιολογήσομαι πρὸς σέ; ἢ χαλεπανεῖς
[57]	μηδὲν ὑπὲρ τὴν πήραν φρονεῖν.	ΤΙΜΩΝ	Ἐπαινῶ ταῦτά σου, ὦ Θρασύκλεις·
[52]	ΔΗΜΕΑΣ Οἴμοι· τί τοῦτο; τυραννίδι	Τίμων	ἐπιχειρεῖς καὶ τύπτεις τοὺς ἐλευθέρους
[13]	~ΖΕΥΣ Οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον ὁ	Τίμων	ἐργάσεται περὶ σέ· πάνυ γὰρ
[48]	Νέστορι τὸ δέον παραινέσειας ἄν.	ΤΙΜΩΝ	Ἔσται ταῦτα, ὦ Φιλιάδη. πλὴν
[46]	γὰρ ἴσχαιμόν ἐστι τὸ φάρμακον.	ΤΙΜΩΝ	Ἔτι γὰρ μένεις; ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἄπειμι·
[46]	ἀγαθοῦ ἀνδρὸς οἱ θεοί; χαῖρε	Τίμων	εὐμορφότατε καὶ ἥδιστε καὶ συμποτικώτατε.
[44]	ἴσην ἀπολάβοιεν. εἰσηγήσατο τὸν νόμον	Τίμων	Ἐχεκρατίδου Κολλυτεύς, ἐπεψήφισεν τῇ ἐκκλησίᾳ
[0]		~ΤΙΜΩΝ	Η ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ. ~ΤΙΜΩΝ Ὦ Ζεῦ
[49]	διότι τὰ συμφέροντα ἐνουθέτουν αὐτόν.	~ΤΙΜΩΝ	Ἰδοὺ τρίτος οὗτος ὁ ῥήτωρ
[46]	σε τραύματος εἰς Ἄρειον πάγον.	ΤΙΜΩΝ	Καὶ μὴν ἄν γε μικρὸν
[46]	τῶν νεοδιδάκτων διθυράμβων ἥκω κομίζων.	ΤΙΜΩΝ	Καὶ μὴν ἐλεγεῖά γε ᾄσῃ
[51]	καὶ γὰρ ῥήτωρ ἄριστος ὁ	Τίμων	καὶ τὰ ἄλλα πάντα ὁπόσα
[34]	τὸν ὄλβον ἀποστὰς τῶν πόνων.	ΤΙΜΩΝ	Καὶ ὑμεῖς οἰμώξεσθε ἤδη καίτοι
[8]	ὑπεροπτικῶς παρέρχονται οὐδὲ τοὔνομα, εἰ	Τίμων	καλοῖτο, εἰδότες. ~ΖΕΥΣ Καὶ μὴν
[37]	σέ; ἢ χαλεπανεῖς μοι λέγοντι;	ΤΙΜΩΝ	Λέγε, μὴ μακρὰ μέντοι, μηδὲ
[46]	ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Τί τοῦτο; παίεις, ὦ	Τίμων;	μαρτύρομαι· ὦ Ἡράκλεις, ἰοὺ ἰού,
[34]	λίθοις συντρίψω. ΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς, ὦ	Τίμων,	μὴ βάλῃς· οὐ γὰρ ἀνθρώπους
[53]	λάμβανε. ΔΗΜΕΑΣ Οἴμοι τὸ μετάφρενον.	ΤΙΜΩΝ	Μὴ κέκραχθι· κατοίσω γάρ σοι
[43]	ἀνοήτων ἀνδρῶν φιλοτιμήματα. πλουτείτω δὲ	Τίμων	μόνος καὶ ὑπεροράτω ἁπάντων καὶ
[46]	εὐμορφότατε καὶ ἥδιστε καὶ συμποτικώτατε.	ΤΙΜΩΝ	Νὴ καὶ σύ γε, ὦ
[44]	Ἐχεκρατίδου Κολλυτεύς, ἐπεψήφισεν τῇ ἐκκλησίᾳ	Τίμων	ὁ αὐτός. Εἶἑν, ταῦτα ἡμῖν
[50]	ὃ ὑπὲρ σοῦ γέγραφα· Ἐπειδὴ	Τίμων	{ὁ} Ἐχεκρατίδου Κολλυτεύς, ἀνὴρ οὐ
[42]	τοῖς λύκοις, καὶ φίλος εἷς	Τίμων.	~οἱ δὲ ἄλλοι πάντες ἐχθροὶ
[36]	ἂν λάβοιμι. ΕΡΜΗΣ Τί δή;	ΤΙΜΩΝ	Ὅτι καὶ πάλαι μυρίων μοι
[53]	καὶ πλουτεῖς τὸν ὀπισθόδομον διορύξας.	ΤΙΜΩΝ	Οὐ διώρυκται οὐδὲ οὗτος, ὥστε
[35]	ἀχαρίστων ἐκείνων μόνος αὐτὸς εὐδαιμονῶν.	ΤΙΜΩΝ	Οὐδὲν ὑμῶν δέομαι· μὴ ἐνοχλεῖτέ
[52]	γὰρ ἔσται— Τίμωνα ἤδη καλῶ.	ΤΙΜΩΝ	Οὐκ οἶδα εἰ γαμησείεις ἔτι,
[53]	πάντα τὰ ἐν αὐτῷ ἔχεις.	ΤΙΜΩΝ	Οὐκοῦν καὶ ἄλλην λάμβανε. ΔΗΜΕΑΣ
[31]	σιδήρου πρὸς λίθον; ~ΕΡΜΗΣ Ὁ	Τίμων	οὑτοσὶ σκάπτει πλησίον ὀρεινὸν καὶ
[39]	δικέλλῃ· ὑπακούσεται γὰρ ἐμβοήσαντί σοι.	ΤΙΜΩΝ	Πειστέον, ὦ Ἑρμῆ, καὶ αὖθις
[51]	καὶ κατέκοψε Πελοποννησίων δύο μοίρας—	~ΤΙΜΩΝ	Πῶς; διὰ γὰρ τὸ μὴ
[52]	τῷ σῷ ὀνόματι Τίμωνα ὠνόμακα.	ΤΙΜΩΝ	Πῶς, ὦ Δημέα, ὃς οὐδὲ
[57]	καταράτου ἐν ἐλευθέρᾳ τῇ πόλει.	ΤΙΜΩΝ	Τί ἀγανακτεῖς, ὦγαθέ; μῶν παρακέκρουσμαί
[34]	Ἀπέρχονται· ἡμεῖς δὲ προσίωμεν αὐτῷ.	~ΤΙΜΩΝ	Τίνες ἐστέ, ὦ κατάρατοι; ἢ
[47]	οὕτω σκαιὸς ἐκ χρηστοῦ γενόμενος.	~ΤΙΜΩΝ	Τίς οὗτός ἐστιν ὁ προσιών,
[50]	ὄντα με. ~ΔΗΜΕΑΣ Χαῖρε, ὦ	Τίμων,	τὸ μέγα ὄφελος τοῦ γένους,
[56]	~ΘΡΑΣΥΚΛΗΣ Οὐ κατὰ ταὐτά, ὦ	Τίμων,	τοῖς πολλοῖς τούτοις ἀφῖγμαι, ὥσπερ
[1]	~ΤΙΜΩΝ Η ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ.	~ΤΙΜΩΝ	Ὦ Ζεῦ φίλιε καὶ ξένιε
[17]	τῆς σαρκὸς ἐκτετηκυίας καὶ τῶν	ὀφθαλμῶν	ὑποδεδυκότων, ἔσθ´ ὅπως ὁ τοιοῦτος
[46]	καὶ ἀνθρώπων ἐπιτριπτότατε. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἀεὶ	φιλοσκώμμων	σύ γε. ἀλλὰ ποῦ τὸ
[13]	δακτύλους πρὸς τὸ ἔθος τῶν	λογισμῶν	καὶ ἀποδράσεσθαι ἀπειλῶν, εἰ καιροῦ
[35]	μόνος αὐτὸς εὐδαιμονῶν. ΤΙΜΩΝ Οὐδὲν	ὑμῶν	δέομαι· μὴ ἐνοχλεῖτέ μοι· ἱκανὸς
[7]	τῇ ὑπωρείᾳ πιναρὸς ὅλος καὶ	αὐχμῶν	καὶ ὑποδίφθερος; σκάπτει δὲ οἶμαι
[9]	πιότατα καύσαντος ἡμῖν ἐπὶ τῶν	βωμῶν·	ἔτι γοῦν ἐν ταῖς ῥισὶ
[52]	οὗτος, τηλικαύτην παρ´ ἐμοῦ πληγὴν	λαμβάνων.	ΔΗΜΕΑΣ Οἴμοι· τί τοῦτο; τυραννίδι
[33]	πολλὰ ταῦτα, ὥσπερ ἐστίν, ἀλλότρια	ὑπολαμβάνων.	ΕΡΜΗΣ Ἀπέρχονται· ἡμεῖς δὲ προσίωμεν
[42]	ἐνδιαιτᾶσθαι, τὸν αὐτὸν καὶ τάφον	ἀποθανὼν	ἕξειν μοι δοκῶ. Δεδόχθω δὲ
[38]	κατέστην, τιμῆς καὶ προεδρίας καὶ	στεφάνων	καὶ τῆς ἄλλης τρυφῆς, περίβλεπτός
[14]	προσέτι γε καὶ κατεγέλας αὐτῶν	φειδομένων	καὶ φυλαττόντων καὶ τὸ καινότατον
[9]	θορύβου πολλοῦ τῶν ἐπιορκούντων καὶ	βιαζομένων	καὶ ἁρπαζόντων, ἔτι δὲ καὶ
[58]	καὶ ὅλον τὸ σύνταγμα τῶν	οἰμωξομένων.	ὥστε τί οὐκ ἐπὶ τὴν
[31]	ὄχλος τῶν ὑπὸ τῷ Λιμῷ	ταττομένων	ἁπάντων, πολὺ ἀμείνους τῶν σῶν
[9]	καὶ λόγων ἔριδες ἐπεπόλασαν αὐτοῖς·	μαχομένων	γὰρ πρὸς ἀλλήλους καὶ κεκραγότων
[35]	πεπονθότα, μισόθεον δὲ μηδαμῶς, οὕτως	ἐπιμελουμένων	σου τῶν θεῶν. ~ΤΙΜΩΝ Ἀλλὰ
[50]	τοῦ γένους, τὸ ἔρεισμα τῶν	Ἀθηνῶν,	τὸ πρόβλημα τῆς Ἑλλάδος· καὶ
[54]	χαιρόντων κατηγορῶν καὶ τὸ ὀλιγαρκὲς	ἐπαινῶν,	ἐπειδὴ λουσάμενος ἀφίκοιτο ἐπὶ τὸ
[43]	μόνος καθ´ ἑαυτὸν κολακείας καὶ	ἐπαίνων	φορτικῶν ἀπηλλαγμένος· καὶ θεοῖς θυέτω
[17]	παιδοποιεῖσθαι καὶ ἀπολαύειν τοῦ γάμου,	καταμαραίνων	εὐπρόσωπον οὕτω καὶ ἐπέραστον κόρην
[10]	οἰκίας. περὶ δὲ τῶν κολάκων	ἐκείνων	καὶ τῆς ἀχαριστίας ἣν ἐπεδείξαντο
[36]	κάμνοντι παρεῖχε καὶ τῶν πολλῶν	ἐκείνων	καταφρονεῖν ἐπαίδευεν, ἐξ αὐτοῦ ἐμοῦ
[35]	πρῶτα καὶ ὑπερόρα τῶν ἀχαρίστων	ἐκείνων	μόνος αὐτὸς εὐδαιμονῶν. ΤΙΜΩΝ Οὐδὲν
[28]	τῶν φευκτῶν κἀμὲ τὸν πάντων	ἐκείνων	πατέρα τῶν εἰσεληλυθότων κακῶν τέθηπε
[56]	τρίβων οὗτος ἧς βούλει πορφυρίδος	ἀμείνων.	τὸ χρυσίον μὲν γὰρ οὐδὲν
[43]	ἡ ἡμέρα· καὶ ὅλως ἀνδριάντων	λιθίνων	ἢ χαλκῶν μηδὲν ἡμῖν διαφερέτωσαν·
[47]	ὑπερεπῄνεσεν ἐπομοσάμενος ᾠδικώτερον εἶναι τῶν	κύκνων,	ἐπειδὴ νοσοῦντα πρῴην εἶδέ με
[22]	γνάθον, ἀντὶ ποικίλων καὶ παντοδαπῶν	ἡδονῶν	ἃς ἤδη ἔξωρος ὢν ὑπηρέτησεν
[15]	μικρὸν ἀπίασιν ἄλλῳ τινὶ τῶν	εὐδαιμόνων	με καταλιπόντες. ~οὔτ´ οὖν ἐκείνους
[35]	τῶν ἀχαρίστων ἐκείνων μόνος αὐτὸς	εὐδαιμονῶν.	ΤΙΜΩΝ Οὐδὲν ὑμῶν δέομαι· μὴ
[34]	δέχου τὸν ὄλβον ἀποστὰς τῶν	πόνων.	ΤΙΜΩΝ Καὶ ὑμεῖς οἰμώξεσθε ἤδη
[37]	ἄν. ~ἐρρωμένος τοιγαροῦν ὑπὸ τῶν	πόνων	τὸν ἀγρὸν τουτονὶ φιλοπόνως ἐπεργαζόμενος,
[56]	τεθηπότες ἀργυρίου καὶ χρυσίου καὶ	δείπνων	πολυτελῶν ἐλπίδι συνδεδραμήκασι, πολλὴν τὴν
[24]	ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ κέρδους	προσκυνῶν.	~ΕΡΜΗΣ Οὐκοῦν ἐξηπάτηται ὁ Ζεὺς
[23]	τὸν μυλῶνα ὥσπερ τὸ Ἀνάκτορον	προσκυνῶν,	οὐκέτι φορητός ἐστι τοῖς ἐντυγχάνουσιν,
[33]	καὶ διδάσκαλον τῶν ἀρίστων, ᾗ	συνὼν	ὑγιεινὸς μὲν τὸ σῶμα, ἐρρωμένος
[22]	τὴν γνάθον, ἀντὶ ποικίλων καὶ	παντοδαπῶν	ἡδονῶν ἃς ἤδη ἔξωρος ὢν
[54]	τι πρὸς αὑτὸν ἔρχεται, τιτανῶδες	βλέπων,	ἀνασεσοβημένος τὴν ἐπὶ τῷ μετώπῳ
[33]	βίον ζῶν καὶ πρὸς αὑτὸν	ἀποβλέπων,	τὰ δὲ περιττὰ καὶ πολλὰ
[30]	ἐν τῇ γῇ αὐτὸν ἀεὶ	καταλείπων	ἀνέρχομαι πρὸς ὑμᾶς ἐπισκήψας ἔνδον
[22]	κεχηνότας ἐκείνους ἐς ἀλλήλους ἀποβλέποντας	καταλιπὼν	ἀληθὲς ἄγοντας τὸ πένθος, οἷος
[24]	πάνυ· οὐ γὰρ ἂν Ἀριστείδην	καταλιπὼν	Ἱππονίκῳ καὶ Καλλίᾳ προσῄειν καὶ
[36]	ἐπίφθονον ἀποφήνας, τέλος δὲ ἄφνω	καταλιπὼν	οὕτως ἀπίστως καὶ προδοτικῶς· ἡ
[8]	δικελλίτης καὶ διφθερίας, ὡς ὁρᾷς,	ἀπολιπὼν	ὑπ´ αἰσχύνης τὸ ἄστυ μισθοῦ
[46]	καὶ σύ γε, ὦ Γναθωνίδη,	γυπῶν	ἁπάντων βορώτατε καὶ ἀνθρώπων ἐπιτριπτότατε.
[8]	καὶ λύκοις χαριζόμενος, ἀλλ´ ὑπὸ	γυπῶν	τοσούτων ὁ κακοδαίμων κειρόμενος τὸ
[13]	περινοστεῖν ἐλευθέρως οὔτε ἀποκλείων οὔτε	ζηλοτυπῶν·	ἄλλοτε δὲ τοὐναντίον ἠγανάκτεις κατὰ
[46]	Γναθωνίδη, γυπῶν ἁπάντων βορώτατε καὶ	ἀνθρώπων	ἐπιτριπτότατε. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἀεὶ φιλοσκώμμων σύ
[6]	ἐργάζομαι τὴν γῆν ὑπόμισθος ὀβολῶν	τεσσάρων,	τῇ ἐρημίᾳ καὶ τῇ δικέλλῃ
[43]	καὶ ἀνωφελῆ ὀνόματα καὶ ἀνοήτων	ἀνδρῶν	φιλοτιμήματα. πλουτείτω δὲ Τίμων μόνος
[7]	ἐστιν ὁ πολλάκις ἡμᾶς καθ´	ἱερῶν	τελείων ἑστιάσας, ὁ νεόπλουτος, ὁ
[40]	τεκμαίρομαι γὰρ τῇ εἰρεσίᾳ τῶν	πτερῶν·	σὺ δὲ αὐτοῦ περίμενε· ἀναπέμψω
[22]	ἁρπασάμενός με αὐτῇ δέλτῳ θέει	φέρων	ἀντὶ τοῦ τέως Πυρρίου ἢ
[40]	ἀνελέσθαι. σκάπτε, ὦ Τίμων, βαθείας	καταφέρων.	ἐγὼ δὲ ὑμῖν ὑπεκστήσομαι. ~ΤΙΜΩΝ
[7]	μισθωτός, ὡς ἔοικεν, οὕτω βαρεῖαν	καταφέρων	τὴν δίκελλαν; ~ΕΡΜΗΣ Οὑτωσὶ μὲν
[25]	τῶν μὲν ἀγαθῶν ὀλίγων ὄντων,	πονηρῶν	δὲ πλείστων ἐν ταῖς πόλεσι
[57]	αἰτῶ, ἀλλ´ ὅπως μεταδῶ τῶν	ἑταίρων	τοῖς δεομένοις— ἱκανὸν εἰ ταυτηνὶ
[20]	δέῃ, πτηνὸν ὄψει, πολὺ τῶν	ὀνείρων	ὠκύτερον· ἅμα γοῦν ἔπεσεν ἡ
[12]	οἱ τὸ πῦρ ἐκ τῶν	χειρῶν	ἀπορριπτοῦντες. αὖθις οὖν ἀπέλθω παρασίτοις
[37]	ἀγρὸν τουτονὶ φιλοπόνως ἐπεργαζόμενος, οὐδὲν	ὁρῶν	τῶν ἐν ἄστει κακῶν, ἱκανὰ
[54]	διεξιὼν καὶ τῶν ἡδονῇ χαιρόντων	κατηγορῶν	καὶ τὸ ὀλιγαρκὲς ἐπαινῶν, ἐπειδὴ
[56]	ὁ πολλοῖς πολλάκις αἴτιος ἀνηκέστων	συμφορῶν	γεγενημένος· εἰ γάρ μοι πείθοιο,
[31]	ἁπάντων, πολὺ ἀμείνους τῶν σῶν	δορυφόρων.	ΠΛΟΥΤΟΣ Τί οὖν οὐκ ἀπαλλαττόμεθα,
[39]	Πλοῦτε, οἷος ἤδη γεγένηται; ὥστε	θαρρῶν	συνδιάτριβε αὐτῷ· καὶ σὺ μὲν
[26]	πόντον φέροντες ἔρριψαν αὑτοὺς καὶ	πετρῶν	κατ´ ἠλιβάτων, ὑπερορᾶσθαι νομίζοντες ὑπὸ
[9]	ἐκείνοις ἐπιλελησμένοι ἀνδρὸς τοσαῦτα μηρία	ταύρων	τε καὶ αἰγῶν πιότατα καύσαντος
[31]	ταττομένων ἁπάντων, πολὺ ἀμείνους τῶν	σῶν	δορυφόρων. ΠΛΟΥΤΟΣ Τί οὖν οὐκ
[23]	τὸ δέλεαρ καταπιών. ~ὁ δὲ	ἐμπεσὼν	ἀθρόως εἰς ἐμὲ ἀπειρόκαλος καὶ
[23]	ἂν ἢ ἐς πορνίδιόν τι	ἐμπεσὼν	ἢ ἱπποτροφίας ἐπιθυμήσας ἢ κόλαξι
[24]	περινοστῶν ἄχρι ἂν λάθω τινὶ	ἐμπεσών·	ὁ δέ, ὅστις ἂν πρῶτός
[18]	βουλόμενος τὴν ἐπιρροήν, μὴ ὑπέραντλος	εἰσπεσὼν	ἐπικλύσω αὐτόν; ὥστε ἐς τὸν
[48]	πλοῦτον. ἥκω τοιγαροῦν ταῦτά σε	νουθετήσων·	καίτοι σύ γε οὕτω σοφὸς
[23]	τοῦ Ὀδυσσέως, πλουσιώτερον δὲ συνάμα	Κροίσων	ἑκκαίδεκα, ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου
[42]	ᾧ γε οὐδὲ ὁ βασιλεὺς	Περσῶν	ἴσος. Ὦ δίκελλα καὶ φιλτάτη
[1]	μηδὲ ὀλίγον σπινθῆρα ὀργῆς κατὰ	τῶν	ἀδικούντων διαφυλάττον. ~θᾶττον γοῦν τῶν
[3]	ἀκμαῖος τὴν ὀργὴν πολλὰ κατὰ	τῶν	ἀδίκων καὶ βιαίων ἐποίεις καὶ
[50]	ὄφελος τοῦ γένους, τὸ ἔρεισμα	τῶν	Ἀθηνῶν, τὸ πρόβλημα τῆς Ἑλλάδος·
[45]	ἐποίησεν ἀφικόμενος· οἰμώξεται γὰρ πρὸ	τῶν	ἄλλων. ~ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον
[43]	ἑαυτῷ γείτων καὶ ὅμορος, ἐκσείων	τῶν	ἄλλων. καὶ ἅπαξ ἑαυτὸν δεξιώσασθαι
[55]	ὅλον ἢ τὸν σῦν μόνος	τῶν	ἄλλων λάβῃ, ὅ τι περ
[56]	ἢ εἴ ποτε τρυφῴην, ὀλίγον	τῶν	ἁλῶν· ποτὸν δὲ ἡ ἐννεάκρουνος·
[33]	ἀπολείψει, ἀγαθὴν συνεργὸν καὶ διδάσκαλον	τῶν	ἀρίστων, ᾗ συνὼν ὑγιεινὸς μὲν
[18]	τῆς φάρυγγος τὴν τροφὴν ὑπὸ	τῶν	Ἁρπυιῶν ἀφαιρούμενοι. ἀλλ´ ἄπιθι ἤδη
[35]	Ἀθηναίων τὰ πρῶτα καὶ ὑπερόρα	τῶν	ἀχαρίστων ἐκείνων μόνος αὐτὸς εὐδαιμονῶν.
[9]	αἰγῶν πιότατα καύσαντος ἡμῖν ἐπὶ	τῶν	βωμῶν· ἔτι γοῦν ἐν ταῖς
[29]	ἐγχέλεις ἢ οἱ ὄφεις διὰ	τῶν	δακτύλων δραπετεύεις οὐκ οἶδα ὅπως·
[42]	ἐπικουρῆσαι δεομένῳ παρανομία καὶ κατάλυσις	τῶν	ἐθῶν· μονήρης δὲ ἡ δίαιτα
[28]	κἀμὲ τὸν πάντων ἐκείνων πατέρα	τῶν	εἰσεληλυθότων κακῶν τέθηπε δορυφορούμενον ὑπ´
[37]	τουτονὶ φιλοπόνως ἐπεργαζόμενος, οὐδὲν ὁρῶν	τῶν	ἐν ἄστει κακῶν, ἱκανὰ καὶ
[56]	χρυσίον μὲν γὰρ οὐδὲν τιμιώτερον	τῶν	ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς ψηφίδων μοι
[2]	τῶν ἀδικούντων διαφυλάττον. ~θᾶττον γοῦν	τῶν	ἐπιορκεῖν τις ἐπιχειρούντων ἕωλον θρυαλλίδα
[2]	ὑπὸ μανδραγόρᾳ καθεύδεις, ὃς οὔτε	τῶν	ἐπιορκούντων ἀκούεις οὔτε τοὺς ἀδικοῦντας
[9]	ἀσχολίας τε καὶ θορύβου πολλοῦ	τῶν	ἐπιορκούντων καὶ βιαζομένων καὶ ἁρπαζόντων,
[57]	χάριν αἰτῶ, ἀλλ´ ὅπως μεταδῶ	τῶν	ἑταίρων τοῖς δεομένοις— ἱκανὸν εἰ
[15]	μετὰ μικρὸν ἀπίασιν ἄλλῳ τινὶ	τῶν	εὐδαιμόνων με καταλιπόντες. ~οὔτ´ οὖν
[34]	ἔπεμψε δὲ ὁ Ζεὺς ἐπακούσας	τῶν	εὐχῶν, ὥστε ἀγαθῇ τύχῃ δέχου
[9]	καὶ κεκραγότων οὐδὲ ἐπακούειν ἔστι	τῶν	εὐχῶν· ὥστε ἢ ἐπιβυσάμενον χρὴ
[54]	ὅσα περὶ ἀρετῆς διεξιὼν καὶ	τῶν	ἡδονῇ χαιρόντων κατηγορῶν καὶ τὸ
[20]	τὸ στάδιον οὐδὲ ἰδόντων ἐνίοτε	τῶν	θεατῶν. ΕΡΜΗΣ Οὐκ ἀληθῆ ταῦτα
[35]	δὲ μηδαμῶς, οὕτως ἐπιμελουμένων σου	τῶν	θεῶν. ~ΤΙΜΩΝ Ἀλλὰ σοὶ μέν,
[9]	δὲ καὶ φόβου τοῦ παρὰ	τῶν	ἱεροσυλούντων— πολλοὶ γὰρ οὗτοι καὶ
[6]	εὐεργέτην αὐτῶν γεγενημένον. ~ὥστε ὑπὸ	τῶν	κακῶν ἐπὶ ταύτην τὴν ἐσχατιὰν
[10]	αὐτοὺς τῆς οἰκίας. περὶ δὲ	τῶν	κολάκων ἐκείνων καὶ τῆς ἀχαριστίας
[38]	εἰ δέ τι χαλεπὸν ἐκ	τῶν	κολάκων πέπονθας, ἀναίτιος ἐγώ σοι·
[14]	φάτνῃ κύνα μήτε αὐτὴν ἐσθίουσαν	τῶν	κριθῶν μήτε τῷ ἵππῳ πεινῶντι
[47]	μόνος ὑπερεπῄνεσεν ἐπομοσάμενος ᾠδικώτερον εἶναι	τῶν	κύκνων, ἐπειδὴ νοσοῦντα πρῴην εἶδέ
[13]	τοὺς δακτύλους πρὸς τὸ ἔθος	τῶν	λογισμῶν καὶ ἀποδράσεσθαι ἀπειλῶν, εἰ
[25]	καὶ μικρὸν ὄν. τοιγαροῦν ἅτε	τῶν	μὲν ἀγαθῶν ὀλίγων ὄντων, πονηρῶν
[38]	σε, ὡς φῄς, ἠδίκηκα, ὃς	τῶν	μὲν ἡδίστων ἁπάντων αἴτιός σοι
[46]	ὡς καινόν τί σοι ᾆσμα	τῶν	νεοδιδάκτων διθυράμβων ἥκω κομίζων. ΤΙΜΩΝ
[48]	κοράκων οὐδὲν διαφέροντας. οὐκέτι πιστευτέα	τῶν	νῦν οὐδενί· πάντες ἀχάριστοι καὶ
[58]	Γνίφων καὶ ὅλον τὸ σύνταγμα	τῶν	οἰμωξομένων. ὥστε τί οὐκ ἐπὶ
[20]	ἀπαλλάττεσθαι δέῃ, πτηνὸν ὄψει, πολὺ	τῶν	ὀνείρων ὠκύτερον· ἅμα γοῦν ἔπεσεν
[1]	ἀτεχνῶς ποιητικὸς ἔξω τοῦ πατάγου	τῶν	ὀνομάτων. τὸ δὲ ἀοίδιμόν σοι
[56]	ἄνδρα οἷον σὲ ἁπλοϊκὸν καὶ	τῶν	ὄντων κοινωνικόν· οἶσθα γὰρ ὡς
[17]	καὶ τῆς σαρκὸς ἐκτετηκυίας καὶ	τῶν	ὀφθαλμῶν ὑποδεδυκότων, ἔσθ´ ὅπως ὁ
[48]	σοφὸς ὢν οὐδὲν ἴσως δεήσῃ	τῶν	παρ´ ἐμοῦ λόγων, ὃς καὶ
[13]	ἄλλοτε δὲ τοὐναντίον ἠγανάκτεις κατὰ	τῶν	πλουσίων κατακεκλεῖσθαι λέγων πρὸς αὐτῶν
[36]	τε ἀναγκαῖα κάμνοντι παρεῖχε καὶ	τῶν	πολλῶν ἐκείνων καταφρονεῖν ἐπαίδευεν, ἐξ
[34]	τύχῃ δέχου τὸν ὄλβον ἀποστὰς	τῶν	πόνων. ΤΙΜΩΝ Καὶ ὑμεῖς οἰμώξεσθε
[37]	δύναιτ´ ἄν. ~ἐρρωμένος τοιγαροῦν ὑπὸ	τῶν	πόνων τὸν ἀγρὸν τουτονὶ φιλοπόνως
[55]	πλὴν ἀλλὰ καὶ νήφων οὐδενὶ	τῶν	πρωτείων παραχωρήσειεν ἂν ψεύσματος ἕνεκα
[40]	δοκεῖ· τεκμαίρομαι γὰρ τῇ εἰρεσίᾳ	τῶν	πτερῶν· σὺ δὲ αὐτοῦ περίμενε·
[31]	Λιμῷ ταττομένων ἁπάντων, πολὺ ἀμείνους	τῶν	σῶν δορυφόρων. ΠΛΟΥΤΟΣ Τί οὖν
[31]	Ἀνδρεία καὶ ὁ τοιοῦτος ὄχλος	τῶν	ὑπὸ τῷ Λιμῷ ταττομένων ἁπάντων,
[28]	τὰ οὐ θαυμαστὰ καὶ ὀρέγεται	τῶν	φευκτῶν κἀμὲ τὸν πάντων ἐκείνων
[5]	μᾶλλον δὲ ἀθρόον εἰς εὐεργεσίαν	τῶν	φίλων ἐκχέας τὸν πλοῦτον, ἐπειδὴ
[8]	καὶ εὐήθεια καὶ ἀκρισία περὶ	τῶν	φίλων, ὃς οὐ συνίει κόραξι
[12]	καθάπερ οἱ τὸ πῦρ ἐκ	τῶν	χειρῶν ἀπορριπτοῦντες. αὖθις οὖν ἀπέλθω
[26]	ἔρριψαν αὑτοὺς καὶ πετρῶν κατ´	ἠλιβάτων,	ὑπερορᾶσθαι νομίζοντες ὑπὸ σοῦ ὅτιπερ
[20]	στάδιον οὐδὲ ἰδόντων ἐνίοτε τῶν	θεατῶν.	ΕΡΜΗΣ Οὐκ ἀληθῆ ταῦτα φῄς·
[27]	καὶ ἐρῶντες ἀνεράστων καὶ ἀμόρφων	πραγμάτων.	~ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὅτι καὶ
[1]	ποιητικὸς ἔξω τοῦ πατάγου τῶν	ὀνομάτων.	τὸ δὲ ἀοίδιμόν σοι καὶ
[58]	ἀναιμωτί γε ὑμεῖς οὐδὲ ἄνευ	τραυμάτων.
[5]	ὕψος ἄρας καὶ πλουσίους ἐκ	πενεστάτων	ἀποφήνας καὶ πᾶσι τοῖς δεομένοις
[43]	ψυχρὰ καὶ ἀνωφελῆ ὀνόματα καὶ	ἀνοήτων	ἀνδρῶν φιλοτιμήματα. πλουτείτω δὲ Τίμων
[6]	μὴ ἀληθῆ ἐστι τὰ ὑπὸ	Κρητῶν	περὶ σοῦ καὶ τῆς ἐκεῖ
[49]	διανέμειν τὸ θεωρικὸν κἀγὼ προσῆλθον	αἰτῶν	τὸ γινόμενον, οὐκ ἔφη γνωρίζειν
[43]	θυέτω καὶ εὐωχείτω μόνος, ἑαυτῷ	γείτων	καὶ ὅμορος, ἐκσείων τῶν ἄλλων.
[54]	μετώπῳ κόμην, Αὐτοβορέας τις ἢ	Τρίτων,	οἵους ὁ Ζεῦξις ἔγραψεν. οὗτος
[46]	καινόν τί σοι ᾆσμα τῶν	νεοδιδάκτων	διθυράμβων ἥκω κομίζων. ΤΙΜΩΝ Καὶ
[28]	οὐ θαυμαστὰ καὶ ὀρέγεται τῶν	φευκτῶν	κἀμὲ τὸν πάντων ἐκείνων πατέρα
[43]	ἀποφρὰς ἡ ἡμέρα· καὶ ὅλως	ἀνδριάντων	λιθίνων ἢ χαλκῶν μηδὲν ἡμῖν
[28]	ὀρέγεται τῶν φευκτῶν κἀμὲ τὸν	πάντων	ἐκείνων πατέρα τῶν εἰσεληλυθότων κακῶν
[47]	τοῦ ἐπαίνου, ὁπότε ᾄσαντά με	πάντων	σιωπώντων μόνος ὑπερεπῄνεσεν ἐπομοσάμενος ᾠδικώτερον
[38]	ἠδίκηκα, ὃς τῶν μὲν ἡδίστων	ἁπάντων	αἴτιός σοι κατέστην, τιμῆς καὶ
[46]	σύ γε, ὦ Γναθωνίδη, γυπῶν	ἁπάντων	βορώτατε καὶ ἀνθρώπων ἐπιτριπτότατε. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ
[43]	δὲ Τίμων μόνος καὶ ὑπεροράτω	ἁπάντων	καὶ τρυφάτω μόνος καθ´ ἑαυτὸν
[3]	τοῦ Δευκαλίωνος ἐγένετο, ὡς ὑποβρυχίων	ἁπάντων	καταδεδυκότων μόγις ἕν τι κιβώτιον
[28]	ἄττα μυρία· ὑπὸ δὴ τούτων	ἁπάντων	καταληφθεὶς τὴν ψυχὴν θαυμάζει τε
[47]	προσιών, ὁ ἀναφαλαντίας; Φιλιάδης, κολάκων	ἁπάντων	ὁ βδελυρώτατος. οὗτος δὲ ἀγρὸν
[31]	τῶν ὑπὸ τῷ Λιμῷ ταττομένων	ἁπάντων,	πολὺ ἀμείνους τῶν σῶν δορυφόρων.
[53]	ἡ ἀκρόπολις· ὥστε δῆλος εἶ	συκοφαντῶν.	ΔΗΜΕΑΣ Ἀλλὰ καὶ πλουτεῖς τὸν
[56]	οἷον σὲ ἁπλοϊκὸν καὶ τῶν	ὄντων	κοινωνικόν· οἶσθα γὰρ ὡς μᾶζα
[25]	ἅτε τῶν μὲν ἀγαθῶν ὀλίγων	ὄντων,	πονηρῶν δὲ πλείστων ἐν ταῖς
[20]	νενικηκώς, ὑπερπηδήσας τὸ στάδιον οὐδὲ	ἰδόντων	ἐνίοτε τῶν θεατῶν. ΕΡΜΗΣ Οὐκ
[9]	τῶν ἐπιορκούντων καὶ βιαζομένων καὶ	ἁρπαζόντων,	ἔτι δὲ καὶ φόβου τοῦ
[54]	ἀρετῆς διεξιὼν καὶ τῶν ἡδονῇ	χαιρόντων	κατηγορῶν καὶ τὸ ὀλιγαρκὲς ἐπαινῶν,
[9]	καὶ λήρους μεγάλῃ τῇ φωνῇ	συνειρόντων.	διὰ ταῦτά τοι καὶ τοῦτον
[14]	καὶ κατεγέλας αὐτῶν φειδομένων καὶ	φυλαττόντων	καὶ τὸ καινότατον αὑτοὺς ζηλοτυπούντων,
[25]	ἐν ταῖς πόλεσι τὸ πᾶν	ἐπεχόντων,	ῥᾷον ἐς τοὺς τοιούτους ἐμπίπτω
[1]	ὀλίγον σπινθῆρα ὀργῆς κατὰ τῶν	ἀδικούντων	διαφυλάττον. ~θᾶττον γοῦν τῶν ἐπιορκεῖν
[2]	μανδραγόρᾳ καθεύδεις, ὃς οὔτε τῶν	ἐπιορκούντων	ἀκούεις οὔτε τοὺς ἀδικοῦντας ἐπισκοπεῖς,
[9]	τε καὶ θορύβου πολλοῦ τῶν	ἐπιορκούντων	καὶ βιαζομένων καὶ ἁρπαζόντων, ἔτι
[9]	καὶ φόβου τοῦ παρὰ τῶν	ἱεροσυλούντων—	πολλοὶ γὰρ οὗτοι καὶ δυσφύλακτοι
[14]	καὶ τὸ καινότατον αὑτοὺς ζηλοτυπούντων,	ἀγνοούντων	δὲ ὡς κατάρατος οἰκέτης ἢ
[14]	φυλαττόντων καὶ τὸ καινότατον αὑτοὺς	ζηλοτυπούντων,	ἀγνοούντων δὲ ὡς κατάρατος οἰκέτης
[2]	~θᾶττον γοῦν τῶν ἐπιορκεῖν τις	ἐπιχειρούντων	ἕωλον θρυαλλίδα φοβηθείη ἂν ἢ
[47]	ἐπαίνου, ὁπότε ᾄσαντά με πάντων	σιωπώντων	μόνος ὑπερεπῄνεσεν ἐπομοσάμενος ᾠδικώτερον εἶναι
[9]	μαχομένων γὰρ πρὸς ἀλλήλους καὶ	κεκραγότων	οὐδὲ ἐπακούειν ἔστι τῶν εὐχῶν·
[28]	τὸν πάντων ἐκείνων πατέρα τῶν	εἰσεληλυθότων	κακῶν τέθηπε δορυφορούμενον ὑπ´ αὐτῶν
[3]	Δευκαλίωνος ἐγένετο, ὡς ὑποβρυχίων ἁπάντων	καταδεδυκότων	μόγις ἕν τι κιβώτιον περισωθῆναι
[17]	σαρκὸς ἐκτετηκυίας καὶ τῶν ὀφθαλμῶν	ὑποδεδυκότων,	ἔσθ´ ὅπως ὁ τοιοῦτος οὐ
[27]	ἀμβλυώττοντες τὰ τηλικαῦτα καὶ ἐρῶντες	ἀνεράστων	καὶ ἀμόρφων πραγμάτων. ~ΕΡΜΗΣ Τί
[56]	πλοῦτος, ὁ πολλοῖς πολλάκις αἴτιος	ἀνηκέστων	συμφορῶν γεγενημένος· εἰ γάρ μοι
[38]	φῄς, ἠδίκηκα, ὃς τῶν μὲν	ἡδίστων	ἁπάντων αἴτιός σοι κατέστην, τιμῆς
[25]	ἀγαθῶν ὀλίγων ὄντων, πονηρῶν δὲ	πλείστων	ἐν ταῖς πόλεσι τὸ πᾶν
[33]	ἀγαθὴν συνεργὸν καὶ διδάσκαλον τῶν	ἀρίστων,	ᾗ συνὼν ὑγιεινὸς μὲν τὸ
[35]	τὰ πρῶτα καὶ ὑπερόρα τῶν	ἀχαρίστων	ἐκείνων μόνος αὐτὸς εὐδαιμονῶν. ΤΙΜΩΝ
[30]	Ὑπερβόλῳ τάχα ἢ Κλέωνι ἐμπεσοῦμαι	περινοστῶν.	ἀλλὰ τίς ὁ ψόφος οὗτός
[24]	ΠΛΟΥΤΟΣ Ἄνω καὶ κάτω πλανῶμαι,	περινοστῶν	ἄχρι ἂν λάθω τινὶ ἐμπεσών·
[50]	πάντα χρόνον διατελεῖ τὰ ἄριστα	πράττων	τῇ πόλει, νενίκηκεν δὲ πὺξ
[9]	ὦτα καθῆσθαι ἢ ἐπιτριβῆναι πρὸς	αὐτῶν,	ἀρετήν τινα καὶ ἀσώματα καὶ
[5]	πρὸ πολλοῦ σωτῆρα καὶ εὐεργέτην	αὐτῶν	γεγενημένον. ~ὥστε ὑπὸ τῶν κακῶν
[35]	μὲν εἶναί σε τοσαῦτα ὑπ´	αὐτῶν	δεινὰ πεπονθότα, μισόθεον δὲ μηδαμῶς,
[4]	ἐκάθησο τοὺς πλοκάμους περικειρόμενος ὑπ´	αὐτῶν,	δεκάπηχυν κεραυνὸν ἔχων ἐν τῇ
[18]	~ΖΕΥΣ Τί οὖν ἀγανακτεῖς κατ´	αὐτῶν;	διδόασι γὰρ ἄμφω καλὴν τὴν
[25]	ἐμπίπτω περιιὼν καὶ σαγηνεύομαι πρὸς	αὐτῶν.	ΕΡΜΗΣ Εἶτα πῶς ἐπειδὰν καταλίπῃς
[9]	ἐν ταῖς ῥισὶ τὴν κνῖσαν	αὐτῶν	ἔχω. πλὴν ὑπ´ ἀσχολίας τε
[13]	ἀπειλῶν, εἰ καιροῦ λάβοιο, παρ´	αὐτῶν·	καὶ ὅλως τὸ πρᾶγμα ὑπέρδεινον
[28]	εἰσεληλυθότων κακῶν τέθηπε δορυφορούμενον ὑπ´	αὐτῶν	καὶ πάντα πρότερον πάθοι ἂν
[43]	καὶ μήτε κήρυκα δεχώμεθα παρ´	αὐτῶν	μήτε σπονδὰς σπενδώμεθα· ἡ ἐρημία
[43]	ἐπίβουλοι· καὶ τὸ προσομιλῆσαί τινι	αὐτῶν	μίασμα· καὶ ἤν τινα ἴδω
[5]	ἐγενόμην, οὐκέτι οὐδὲ γνωρίζομαι πρὸς	αὐτῶν	οὐδὲ προσβλέπουσιν οἱ τέως ὑποπτήσσοντες
[4]	τῆς ῥᾳθυμίας τἀπίχειρα κομίζῃ παρ´	αὐτῶν,	οὔτε θύοντος ἔτι σοί τινος
[45]	φέρε ἴδω, τίς ὁ πρῶτος	αὐτῶν	οὗτός ἐστι; Γναθωνίδης ὁ κόλαξ,
[26]	οἶδα γοῦν τινας οὐκ ὀλίγους	αὐτῶν	οὕτως σου δυσέρωτας ὄντας ὥστε
[13]	τῶν πλουσίων κατακεκλεῖσθαι λέγων πρὸς	αὐτῶν	ὑπὸ μοχλοῖς καὶ κλεισὶ καὶ
[14]	καὶ προσέτι γε καὶ κατεγέλας	αὐτῶν	φειδομένων καὶ φυλαττόντων καὶ τὸ
[5]	καὶ ὁδῷ βαδίζων ἐντύχω τινὶ	αὐτῶν,	ὥσπερ τινὰ στήλην παλαιοῦ νεκροῦ
[27]	με, δῆλον ὡς κατεγίνωσκον ἂν	αὑτῶν	ἀμβλυώττοντες τὰ τηλικαῦτα καὶ ἐρῶντες
[21]	οὐδὲ ὁ Ζεὺς ἀλλ´ ὁ	Πλούτων	ἀποστέλλει με παρ´ αὐτοὺς ἅτε
[8]	λύκοις χαριζόμενος, ἀλλ´ ὑπὸ γυπῶν	τοσούτων	ὁ κακοδαίμων κειρόμενος τὸ ἧπαρ
[28]	ἄλλ´ ἄττα μυρία· ὑπὸ δὴ	τούτων	ἁπάντων καταληφθεὶς τὴν ψυχὴν θαυμάζει
[51]	δὲ καὶ ψηφίσματα γράφων καὶ	συμβουλεύων	καὶ στρατηγῶν οὐ μικρὰ ὠφέλησε
[16]	μοιχευθησομένην ἀνοίγων τὰς θύρας καὶ	μαστροπεύων	καὶ πάντας ἐπ´ αὐτὴν καλῶν,
[36]	ὁ ἐμός, ὃν οὔτε κόλαξ	θωπεύων	οὔτε συκοφάντης φοβῶν, οὐ δῆμος
[51]	ἀμνημονοῦντες. Ἔτι δὲ καὶ ψηφίσματα	γράφων	καὶ συμβουλεύων καὶ στρατηγῶν οὐ
[17]	κόρην καθάπερ ἱέρειαν τῇ Θεσμοφόρῳ	τρέφων	διὰ παντὸς τοῦ βίου; ταῦτα
[55]	ἀμφοτέραις ἐπειλημμένον. πλὴν ἀλλὰ καὶ	νήφων	οὐδενὶ τῶν πρωτείων παραχωρήσειεν ἂν
[58]	Βλεψίας ἐκεῖνος καὶ Λάχης καὶ	Γνίφων	καὶ ὅλον τὸ σύνταγμα τῶν
[6]	τῇ ἐρημίᾳ καὶ τῇ δικέλλῃ	προσφιλοσοφῶν.	ἐνταῦθα τοῦτο γοῦν μοι δοκῶ
[27]	τηλικαῦτα καὶ ἐρῶντες ἀνεράστων καὶ	ἀμόρφων	πραγμάτων. ~ΕΡΜΗΣ Τί οὖν ὅτι
[49]	ὁ ῥήτωρ Δημέας προσέρχεται ψήφισμα	ἔχων	ἐν τῇ δεξιᾷ καὶ συγγενὴς
[4]	περικειρόμενος ὑπ´ αὐτῶν, δεκάπηχυν κεραυνὸν	ἔχων	ἐν τῇ δεξιᾷ. Ταῦτα τοίνυν,
[55]	ἤδη ὑπὸ τοῦ ἀκράτου πονηρῶς	ἔχων	καὶ ὑποτραυλίζων γελοίως· εἶτα ἔμετος
[54]	ἀκριβῶς τὰ τρύβλια τῷ λιχανῷ	ἀποσμήχων	ὡς μηδὲ ὀλίγον τοῦ μυττωτοῦ
[34]	δὲ ὁ Ζεὺς ἐπακούσας τῶν	εὐχῶν,	ὥστε ἀγαθῇ τύχῃ δέχου τὸν
[9]	κεκραγότων οὐδὲ ἐπακούειν ἔστι τῶν	εὐχῶν·	ὥστε ἢ ἐπιβυσάμενον χρὴ τὰ
[28]	Τὰ ποῖα; ΠΛΟΥΤΟΣ Ἐπειδάν τις	ἐντυχὼν	τὸ πρῶτον ἀναπετάσας τὴν θύραν
[9]	οὐδὲ ἀμελητέος· εἰκότως γὰρ ἠγανάκτει	δυστυχῶν·	ἐπεὶ καὶ ὅμοια ποιήσομεν τοῖς