HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Timon ou le Misanthrope

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 101 formes différentes pour 382 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[37]   καὶ μειρακιώδη καὶ τὸν Πλοῦτον παράλαβε. οὔτοι ἀπόβλητά ἐστι τὰ δῶρα

[39]   οἷος ἤδη γεγένηται; ὥστε θαρρῶν συνδιάτριβε αὐτῷ· καὶ σὺ μὲν σκάπτε

[46]   ἐπιτριπτότατε. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἀεὶ φιλοσκώμμων σύ γε. ἀλλὰ ποῦ τὸ συμπόσιον; ὡς

[30]   ὦ Ἑρμῆ, χειραγωγῶν· ἐπεὶ ἤν γε ἀπολίπῃς με, Ὑπερβόλῳ τάχα ἢ

[46]   κομίζων. ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν ἐλεγεῖά γε ᾄσῃ μάλα περιπαθῶς ὑπὸ ταύτῃ

[39]   οἱ θεοὶ βιάζοιντο; πλὴν ὅρα γε εἰς οἷά με πράγματα ἐμβάλλεις

[30]   ἔδει μάλιστα. ~ΠΛΟΥΤΟΣ Θάρρει τούτου γε ἕνεκα· ἐν τῇ γῇ αὐτὸν

[45]   ἐμοὶ πολλάκις ἐμημεκώς. ἀλλ´ εὖ γε ἐποίησεν ἀφικόμενος· οἰμώξεται γὰρ πρὸ

[3]   καθάπερ οἱ παρηβηκότες; ~ἐπεὶ νέος γε ἔτι καὶ ὀξύθυμος ὢν καὶ

[6]   εὖ πράττοντας· ἀνιαρότερον γὰρ τοῦτό γε. Ἤδη ποτὲ οὖν, ὦ Κρόνου

[2]   μεγαλαυχούμενος. πῶς γὰρ οὐ, ὅπου γε καθάπερ ὑπὸ μανδραγόρᾳ καθεύδεις, ὃς

[41]   φίλτατε καὶ ἐρασμιώτατε. νῦν πείθομαί γε καὶ Δία ποτὲ γενέσθαι χρυσόν·

[52]   Δημέα, ὃς οὐδὲ γεγάμηκας, ὅσα γε καὶ ἡμᾶς εἰδέναι; ΔΗΜΕΑΣ Ἀλλὰ

[14]   ἵππῳ πεινῶντι ἐπιτρέπουσαν. καὶ προσέτι γε καὶ κατεγέλας αὐτῶν φειδομένων καὶ

[46]   πάγον. ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν ἄν γε μικρὸν ἐπιβραδύνῃς, φόνου τάχα προκεκλήσομαι.

[14]   ἀδείας χρωμένους τῷ ἔρωτι κυρίους γε ὄντας, ἀλλὰ φυλάττειν ἐγρηγορότας, ἐς

[42]   καὶ τὸν Τίμωνος πλοῦτον, ᾧ γε οὐδὲ ὁ βασιλεὺς Περσῶν ἴσος.

[48]   ταῦτά σε νουθετήσων· καίτοι σύ γε οὕτω σοφὸς ὢν οὐδὲν ἴσως

[46]   προκεκλήσομαι. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Μηδαμῶς· ἀλλὰ σύ γε πάντως τὸ τραῦμα ἴασαι μικρὸν

[15]   ἐπικαλεῖν; ~ΠΛΟΥΤΟΣ Καὶ μὴν εἴ γε τἀληθὲς ἐξετάζοις, ἄμφω σοι εὔλογα

[19]   κεραυνὸν ἀκονήσαντες ἐπισκευάσωσιν· ὡς ἤδη γε τεθηγμένου αὐτοῦ δεησόμεθα. ~ΕΡΜΗΣ Προΐωμεν,

[38]   τρόπον ἐπιβουλεύουσί μοι· καὶ τό γε τελευταῖον ἔφησθα, ὡς προδέδωκά σε,

[27]   ἀπόλλυνται μὴ τυγχάνοντες. ὡς εἴ γέ τις αὐτοῖς ὅλον ἀπογυμνώσας ἐπέδειξέ

[11]   τοῖς εὐχομένοις τοῦτο χρήσιμον· ἰδού γέ τοι αὐτίκα μάλα πλούσιος ἐκ

[20]   Οὐκ ἀληθῆ ταῦτα φῄς· ἐγώ γέ τοι πολλοὺς ἂν εἰπεῖν ἔχοιμί

[45]   ἐξ ὑπερδεξίων ἀκροβολιζόμενος, ἢ τό γε τοσοῦτον παρανομήσομεν εἰσάπαξ αὐτοῖς ὁμιλήσαντες,

[25]   Καὶ μάλα δικαίως, ὦγαθέ, ὅς γε τυφλὸν ὄντα εἰδὼς ἔπεμπεν ἀναζητήσοντα

[58]   γάρ. ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐκ ἀναιμωτί γε ὑμεῖς οὐδὲ ἄνευ τραυμάτων.

[46]   συμποτικώτατε. ΤΙΜΩΝ Νὴ καὶ σύ γε, ὦ Γναθωνίδη, γυπῶν ἁπάντων βορώτατε

[16]   ἐρᾶν δόξειεν ἄν; οὐ σύ γε, ὦ Ζεῦ, τοῦτο φαίης ἄν,

[41]   ἐγὼ δὲ ὑμῖν ὑπεκστήσομαι. ~ΤΙΜΩΝ Ἄγε, ὦ δίκελλα, νῦν μοι ἐπίρρωσον

[39]   ἔχεις· σὺ δὲ τὸν Θησαυρὸν ὑπάγαγε τῇ δικέλλῃ· ὑπακούσεται γὰρ ἐμβοήσαντί

[37]   ἢ χαλεπανεῖς μοι λέγοντι; ΤΙΜΩΝ Λέγε, μὴ μακρὰ μέντοι, μηδὲ μετὰ

[47]   κολάκων ἁπάντων ὁ βδελυρώτατος. οὗτος δὲ ἀγρὸν ὅλον παρ´ ἐμοῦ λαβὼν

[5]   πᾶσι τοῖς δεομένοις ἐπικουρήσας, μᾶλλον δὲ ἀθρόον εἰς εὐεργεσίαν τῶν φίλων

[50]   αἱ βουλαὶ ἀμφότεραι περιμένουσι. πρότερον δὲ ἄκουσον τὸ ψήφισμα, ὃ ὑπὲρ

[8]   τοὺς δεομένους ἅπαντας οἶκτος, ὡς δὲ ἀληθεῖ λόγῳ, ἄνοια καὶ εὐήθεια

[43]   καὶ φίλος εἷς Τίμων. ~οἱ δὲ ἄλλοι πάντες ἐχθροὶ καὶ ἐπίβουλοι·

[57]   δὲ μὴ τοῦτο βούλει, σὺ δὲ ἄλλον τρόπον ἀμείνω κατὰ τάχος

[1]   τοῦ πατάγου τῶν ὀνομάτων. τὸ δὲ ἀοίδιμόν σοι καὶ ἑκηβόλον ὅπλον

[20]   προγηράσαντος ἐνίοτε τοῦ περιμένοντος, ὁπόταν δὲ ἀπαλλάττεσθαι δέῃ, πτηνὸν ὄψει, πολὺ

[14]   ἐρῶντας μὲν εἰς ὑπερβολήν, ἐξὸν δὲ ἀπολαύειν οὐ τολμῶντας, οὐδὲ ἐπ´

[26]   τυχόντας μὲν εὐδαιμονεῖν οἴεσθαι, εἰ δὲ ἀποτύχοιεν οὐκ ἀνέχεσθαι ζῶντας; οἶδα

[27]   ποικίλα ἐνδὺς ἐντυγχάνω αὐτοῖς· οἱ δὲ αὐτοπρόσωπον οἰόμενοι ὁρᾶν τὸ κάλλος

[16]   καὶ συνεῖναι τοῖς βουλομένοις, μᾶλλον δὲ αὐτὸς ἀπάγοι μοιχευθησομένην ἀνοίγων τὰς

[38]   ἔφησθα, ὡς προδέδωκά σε, τοὐναντίον δὲ αὐτὸς ἐγκαλέσαιμί σοι πάντα τρόπον

[38]   πέπονθας, ἀναίτιος ἐγώ σοι· μᾶλλον δὲ αὐτὸς ἠδίκημαι τοῦτο ὑπὸ σοῦ,

[40]   τῇ εἰρεσίᾳ τῶν πτερῶν· σὺ δὲ αὐτοῦ περίμενε· ἀναπέμψω γάρ σοι

[56]   αἰγιαλοῖς ψηφίδων μοι δοκεῖ. σοῦ δὲ αὐτοῦ χάριν ἐστάλην, ὡς μὴ

[36]   διαφθείρας καὶ ἐπίφθονον ἀποφήνας, τέλος δὲ ἄφνω καταλιπὼν οὕτως ἀπίστως καὶ

[51]   τὰ περὶ σαυτοῦ λέγεις, ἡμεῖς δὲ ἀχάριστοι ἂν εἴημεν ἀμνημονοῦντες. Ἔτι

[44]   ὁ Μισάνθρωπος ἥδιστον, τοῦ τρόπου δὲ γνωρίσματα δυσκολία καὶ τραχύτης καὶ

[23]   ὀλίγον τὸ δέλεαρ καταπιών. ~ὁ δὲ ἐμπεσὼν ἀθρόως εἰς ἐμὲ ἀπειρόκαλος

[42]   καὶ ἀγνωσία καὶ ὑπεροψία· φίλος δὲ ἢ ξένος ἢ ἑταῖρος ἢ

[42]   καὶ κατάλυσις τῶν ἐθῶν· μονήρης δὲ ἡ δίαιτα καθάπερ τοῖς λύκοις,

[56]   τρυφῴην, ὀλίγον τῶν ἁλῶν· ποτὸν δὲ ἡ ἐννεάκρουνος· ὁ δὲ τρίβων

[42]   Πανὶ τούτῳ ἀναθεῖναι καλόν· αὐτὸς δὲ ἤδη πᾶσαν πριάμενος τὴν ἐσχατιάν,

[56]   μὲν ἐμοὶ δεῖπνον ἱκανόν, ὄψον δὲ ἥδιστον θύμον ἢ κάρδαμον ἢ

[57]   δραχμάς, ᾧ δὲ μνᾶν, ᾧ δὲ ἡμιτάλαντον· εἰ δέ τις φιλόσοφος

[18]   ἐπικεχηνότες μόνον τῷ χρυσίῳ, οἱ δὲ καθάπερ ὁ Φινεὺς ἀπὸ τῆς

[2]   οὔτε τοὺς ἀδικοῦντας ἐπισκοπεῖς, λημᾷς δὲ καὶ ἀμβλυώττεις πρὸς τὰ γινόμενα

[27]   τὰ πάντα, ἐπισκιάζουσιν αὐτούς· ἔτι δὲ καὶ αὐτός, ὡς μὴ παντάπασιν

[4]   σου τὸν νεὼν σεσυλήκασιν· οἱ δὲ καὶ αὐτῷ σοὶ τὰς χεῖρας

[57]   δύο μεδίμνους χωροῦσαν Αἰγινητικούς. ὀλιγαρκῆ δὲ καὶ μέτριον χρὴ εἶναι τὸν

[5]   ἀνατετραμμένην παρέρχονται μηδὲ ἀναγνόντες. οἱ δὲ καὶ πόρρωθεν ἰδόντες ἑτέραν ἐκτρέπονται

[17]   μήτε ἄλλῳ προσβλέπειν ἐπιτρέποι, ἄγονον δὲ καὶ στεῖραν κατακλείσας παρθενεύοι, καὶ

[52]   οὖν σοι τὸ ψήφισμα. ἐγὼ δὲ καὶ τὸν υἱὸν ἐβουλόμην ἀγαγεῖν

[9]   καὶ βιαζομένων καὶ ἁρπαζόντων, ἔτι δὲ καὶ φόβου τοῦ παρὰ τῶν

[43]   ὅρος ἔστω πρὸς αὐτούς. φυλέται δὲ καὶ φράτορες καὶ δημόται καὶ

[51]   ἀχάριστοι ἂν εἴημεν ἀμνημονοῦντες. Ἔτι δὲ καὶ ψηφίσματα γράφων καὶ συμβουλεύων

[57]   ἢ τριμοιρίαν φέρεσθαι δίκαιος· ἐμοὶ δέ— καίτοι οὐκ ἐμαυτοῦ χάριν αἰτῶ,

[10]   αὐτοῦ τὴν χεῖρα Περικλῆς ὁ δὲ κεραυνὸς εἰς τὸ Ἀνακεῖον παρασκήψας

[48]   τῆς τραπέζης μόνον, τὰ ἄλλα δὲ κοράκων οὐδὲν διαφέροντας. οὐκέτι πιστευτέα

[3]   εἰς ἀκροβολισμὸν προηκοντίζετο· οἱ σεισμοὶ δὲ κοσκινηδὸν καὶ ἡ χιὼν σωρηδὸν

[29]   προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν. ~ΕΡΜΗΣ Ὡς δὲ λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός, ὦ

[19]   ἤδη καὶ πλουτίζετε αὐτόν· σὺ δὲ μέμνησο, ὦ Ἑρμῆ, ἐπανιὼν πρὸς

[57]   κυματωγῆς, ἐμοῦ ὁρῶντος μόνου· ~εἰ δὲ μὴ τοῦτο βούλει, σὺ δὲ

[35]   ὑπ´ αὐτῶν δεινὰ πεπονθότα, μισόθεον δὲ μηδαμῶς, οὕτως ἐπιμελουμένων σου τῶν

[30]   μένειν ἐπικλεισάμενον τὴν θύραν, ἀνοίγειν δὲ μηδενί, ἢν μὴ ἐμοῦ ἀκούσῃ

[17]   ἐπ´ ἀρότῳ παίδων γνησίων, ὁ δὲ μήτε αὐτὸς προσάπτοιτο ἀκμαίας καὶ

[53]   Λακεδαιμονίων μοίρας κατακόψας ἄνοπλος, ἓν δὲ μιαρὸν ἀνθρώπιον μὴ ἐπιτρίψας· μάτην

[57]   ᾧ μὲν πέντε δραχμάς, ᾧ δὲ μνᾶν, ᾧ δὲ ἡμιτάλαντον· εἰ

[34]   οὑτοσὶ δὲ ὁ Πλοῦτος· ἔπεμψε δὲ ὁ Ζεὺς ἐπακούσας τῶν εὐχῶν,

[34]   ἐγὼ μὲν Ἑρμῆς εἰμι, οὑτοσὶ δὲ ὁ Πλοῦτος· ἔπεμψε δὲ ὁ

[10]   παρ´ αὐτὸν κατὰ τάχος· ἀγέτω δὲ ὁ Πλοῦτος καὶ τὸν Θησαυρὸν

[21]   σκεπόμενος, περιμάχητος ταῖς γαλαῖς, ἐμὲ δὲ οἱ ἐπελπίσαντες ἐν τῇ ἀγορᾷ

[12]   τίμιος ἐγὼ καὶ περιπόθητος· οὗτοι δὲ οἱ λάροι τῇ πενίᾳ συνέστωσαν,

[48]   πέπονθεν οὕτως ἀχάριστος ὤν. ἡμεῖς δὲ οἱ πάλαι συνήθεις καὶ συνέφηβοι

[7]   καὶ αὐχμῶν καὶ ὑποδίφθερος; σκάπτει δὲ οἶμαι ἐπικεκυφώς· λάλος ἅνθρωπος καὶ

[38]   πολλὰ ὑπὸ σοῦ κατηγορηθέντα· ὅμως δὲ ὅρα εἴ τί σε, ὡς

[43]   μήτε σπονδὰς σπενδώμεθα· ἡ ἐρημία δὲ ὅρος ἔστω πρὸς αὐτούς. φυλέται

[24]   ἂν λάθω τινὶ ἐμπεσών· ὁ δέ, ὅστις ἂν πρῶτός μοι περιτύχῃ,

[58]   ὀλίγον ἀναπαύω πάλαι πεπονηκυῖαν, αὐτὸς δὲ ὅτι πλείστους λίθους συμφορήσας ἐπιχαλαζῶ

[46]   γὰρ μένεις; ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἄπειμι· σὺ δὲ οὐ χαιρήσεις οὕτω σκαιὸς ἐκ

[40]   σοι τὸν Θησαυρὸν ἀπελθών· μᾶλλον δὲ παῖε. σέ φημι, Θησαυρὲ χρυσοῦ,

[36]   ἀπίστως καὶ προδοτικῶς· ἡ βελτίστη δὲ Πενία πόνοις με τοῖς ἀνδρικωτάτοις

[33]   καὶ πρὸς αὑτὸν ἀποβλέπων, τὰ δὲ περιττὰ καὶ πολλὰ ταῦτα, ὥσπερ

[25]   μὲν ἀγαθῶν ὀλίγων ὄντων, πονηρῶν δὲ πλείστων ἐν ταῖς πόλεσι τὸ

[50]   οὖν; θεωρήσεις ὕστερον· τὰ τοιαῦτα δὲ πολλὰ προσκεῖσθαι ἄμεινον. Καὶ ἠρίστευσε

[33]   ἀλλότρια ὑπολαμβάνων. ΕΡΜΗΣ Ἀπέρχονται· ἡμεῖς δὲ προσίωμεν αὐτῷ. ~ΤΙΜΩΝ Τίνες ἐστέ,

[50]   ἄριστα πράττων τῇ πόλει, νενίκηκεν δὲ πὺξ καὶ πάλην καὶ δρόμον

[11]   καὶ ἐπιστρέψας τὸν Δία· εἰ δὲ σιωπῇ ἔσκαπτεν ἐπικεκυφώς, ἔτι ἂν

[53]   ΔΗΜΕΑΣ Διορυχθήσεται μὲν ὕστερον· ἤδη δὲ σὺ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ

[23]   συνετώτερον δὲ τοῦ Ὀδυσσέως, πλουσιώτερον δὲ συνάμα Κροίσων ἑκκαίδεκα, ἐν ἀκαρεῖ

[8]   αὐτὸν χαίροντας τῇ βορᾷ· οἱ δὲ τὰ ὀστᾶ γυμνώσαντες ἀκριβῶς καὶ

[48]   πάντες ἀχάριστοι καὶ πονηροί. ἐγὼ δὲ τάλαντόν σοι κομίζων, ὡς ἔχοις

[44]   χειμῶνος ὁ ποταμὸς παραφέρῃ, ὁ δὲ τὰς χεῖρας ὀρέγων ἀντιλαβέσθαι δέηται,

[42]   ἀποθανὼν ἕξειν μοι δοκῶ. Δεδόχθω δὲ ταῦτα καὶ νενομοθετήσθω πρὸς τὸν

[33]   οἱ λοιποί, ἀκολουθεῖτέ μοι. οὗτος δὲ τάχα εἴσεται, οἵαν με οὖσαν

[20]   ὥστε πρίασθαι βρόχον ἐσχηκότας, ἄφνω δὲ τήμερον πλουσίους καὶ πολυτελεῖς ἐπὶ

[33]   ὑγιεινὸς μὲν τὸ σῶμα, ἐρρωμένος δὲ τὴν γνώμην διετέλεσεν, ἀνδρὸς βίον

[38]   ἐμὲ ἦσθα καὶ περισπούδαστος· εἰ δέ τι χαλεπὸν ἐκ τῶν κολάκων

[43]   καὶ ἀνοήτων ἀνδρῶν φιλοτιμήματα. πλουτείτω δὲ Τίμων μόνος καὶ ὑπεροράτω ἁπάντων

[44]   καὶ ὀργὴ καὶ ἀπανθρωπία· εἰ δέ τινα ἴδοιμι ἐν πυρὶ καταδιαφθειρόμενον

[17]   φαίης ἄν, ἐρασθεὶς πολλάκις. ~εἰ δέ τις ἔμπαλιν ἐλευθέραν γυναῖκα εἰς

[8]   γυμνώσαντες ἀκριβῶς καὶ περιτραγόντες, εἰ δέ τις καὶ μυελὸς ἐνῆν, ἐκμυζήσαντες

[57]   μνᾶν, ᾧ δὲ ἡμιτάλαντον· εἰ δέ τις φιλόσοφος εἴη, διμοιρίαν ἢ

[22]   προσπετομένην τετριγότες οἱ νεοττοί. ~ἐπειδὰν δὲ τὸ σημεῖον ἀφαιρεθῇ καὶ τὸ

[39]   μὲν σκάπτε ὡς ἔχεις· σὺ δὲ τὸν Θησαυρὸν ὑπάγαγε τῇ δικέλλῃ·

[36]   πλείστη χάρις τῆς ἐπιμελείας, τουτονὶ δὲ τὸν Πλοῦτον οὐκ ἂν λάβοιμι.

[10]   ἡμῶν οὐ φαῦλον ὄντα. ~Ὅμως δὲ τὸν Πλοῦτον, ὦ Ἑρμῆ, παραλαβὼν

[34]   ἀνθρώπους καὶ θεοὺς μισῶ, τουτονὶ δὲ τὸν τυφλόν, ὅστις ἂν ᾖ,

[23]   μὲν Νιρέως εἶναι αὐτόν, εὐγενέστερον δὲ τοῦ Κέκροπος ἢ Κόδρου, συνετώτερον

[23]   τοῦ Κέκροπος ἢ Κόδρου, συνετώτερον δὲ τοῦ Ὀδυσσέως, πλουσιώτερον δὲ συνάμα

[13]   οὔτε ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν· ἄλλοτε δὲ τοὐναντίον ἠγανάκτεις κατὰ τῶν πλουσίων

[37]   Πλοῦτον ἀπαγαγὼν τῷ Διί· ἐμοὶ δὲ τοῦτο ἱκανὸν ἦν, πάντας ἀνθρώπους

[2]   ἀπ´ αὐτοῦ μὴ δεδιέναι, μόνον δὲ τοῦτο οἴεσθαι ἀπολαύειν τοῦ τραύματος,

[56]   ποτὸν δὲ ἡ ἐννεάκρουνος· ὁ δὲ τρίβων οὗτος ἧς βούλει πορφυρίδος

[14]   πάλαι μὲν ἐκεῖνα αἰτιᾶσθαι, νῦν δὲ τῷ Τίμωνι τὰ ἐναντία ἐπικαλεῖν;

[10]   ἐκδιώκῃ αὐτοὺς τῆς οἰκίας. περὶ δὲ τῶν κολάκων ἐκείνων καὶ τῆς

[40]   ὦ Τίμων, βαθείας καταφέρων. ἐγὼ δὲ ὑμῖν ὑπεκστήσομαι. ~ΤΙΜΩΝ Ἄγε, ὦ

[40]   διαρραγῶσιν ὑπὸ τοῦ φθόνου· ἐγὼ δὲ ὑπὲρ τὴν Αἴτνην ἐς τὸν

[50]   πολλὰ προσκεῖσθαι ἄμεινον. Καὶ ἠρίστευσε δὲ ὑπὲρ τῆς πόλεως πέρυσι πρὸς

[54]   κύλικα ὀρέξειεν αὐτῷ— τῷ ζωροτέρῳ δὲ χαίρει μάλιστα— καθάπερ τὸ Λήθης

[33]   Διί. ~ΠΕΝΙΑ Ἀπέρχομαι· καὶ ὑμεῖς δέ, ὦ Πόνε καὶ Σοφία καὶ

[14]   τὸ καινότατον αὑτοὺς ζηλοτυπούντων, ἀγνοούντων δὲ ὡς κατάρατος οἰκέτης ἢ οἰκονόμος

[17]   λαφυσσόμενος καὶ ἐξαντλούμενος, ὑπ´ ἐνίων δὲ ὥσπερ στιγματίας δραπέτης πεπεδημένος. ~ΖΕΥΣ

[5]   ὑπὸ τοῦ χρόνου ἀνατετραμμένην παρέρχονται μηδὲ ἀναγνόντες. οἱ δὲ καὶ πόρρωθεν

[44]   τοῦτον ἐπὶ κεφαλὴν βαπτίζοντα, ὡς μηδὲ ἀνακύψαι δυνηθείη· οὕτω γὰρ ἂν

[10]   μενέτωσαν ἄμφω παρὰ τῷ Τίμωνι μηδὲ ἀπαλλαττέσθωσαν οὕτω ῥᾳδίως, κἂν ὅτι

[37]   ΤΙΜΩΝ Λέγε, μὴ μακρὰ μέντοι, μηδὲ μετὰ προοιμίων, ὥσπερ οἱ ἐπίτριπτοι

[1]   τελέως ἀπέσβη καὶ ψυχρόν ἐστι, μηδὲ ὀλίγον σπινθῆρα ὀργῆς κατὰ τῶν

[54]   τρύβλια τῷ λιχανῷ ἀποσμήχων ὡς μηδὲ ὀλίγον τοῦ μυττωτοῦ καταλίποι, ~μεμψίμοιρος

[10]   Ἀναξαγόραν, ὃς ἔπειθε τοὺς ὁμιλητὰς μηδὲ ὅλως εἶναί τινας ἡμᾶς τοὺς

[15]   ἐς τὸ φῶς προάγοντας, ὡς μηδὲ ὀφθείην πρός τινος, ἀνοήτους ἐνόμιζον

[13]   κλεισὶ καὶ σημείων ἐπιβολαῖς, ὡς μηδὲ παρακύψαι σοι ἐς τὸ φῶς

[47]   τῶν κύκνων, ἐπειδὴ νοσοῦντα πρῴην εἶδέ με καὶ προσῆλθον ἐπικουρίας δεόμενος,

[35]   ΕΡΜΗΣ Οὕτως, ὦ τάν, ἀπανθρώπως; τόνδε φέρω Διὶ μῦθον ἀπηνέα τε

[9]   Καὶ μὴν οὐ παροπτέος ἁνὴρ οὐδὲ ἀμελητέος· εἰκότως γὰρ ἠγανάκτει δυστυχῶν·

[58]   Ἀλλ´ οὐκ ἀναιμωτί γε ὑμεῖς οὐδὲ ἄνευ τραυμάτων.

[9]   ἡμῖν ἐφιᾶσι— πολὺν ἤδη χρόνον οὐδὲ ἀπέβλεψα ἐς τὴν Ἀττικήν, καὶ

[52]   ΤΙΜΩΝ Πῶς, ὦ Δημέα, ὃς οὐδὲ γεγάμηκας, ὅσα γε καὶ ἡμᾶς

[5]   πένης διὰ ταῦτα ἐγενόμην, οὐκέτι οὐδὲ γνωρίζομαι πρὸς αὐτῶν οὐδὲ προσβλέπουσιν

[8]   καὶ τὰς ῥίζας ὑποτετμημένον ἀπολιπόντες, οὐδὲ γνωρίζοντες ἔτι ἢ προσβλέποντες— πόθεν

[50]   καὶ συνωρίδι πωλικῇ— ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐδὲ ἐθεώρησα ἐγὼ πώποτε εἰς Ὀλυμπίαν.

[14]   ἐξὸν δὲ ἀπολαύειν οὐ τολμῶντας, οὐδὲ ἐπ´ ἀδείας χρωμένους τῷ ἔρωτι

[9]   γὰρ πρὸς ἀλλήλους καὶ κεκραγότων οὐδὲ ἐπακούειν ἔστι τῶν εὐχῶν· ὥστε

[20]   ἀνακηρύττομαι νενικηκώς, ὑπερπηδήσας τὸ στάδιον οὐδὲ ἰδόντων ἐνίοτε τῶν θεατῶν. ΕΡΜΗΣ

[20]   ἐπὶ λευκοῦ ζεύγους ἐξελαύνοντας, οἷς οὐδὲ κἂν ὄνος ὑπῆρξε πώποτε. καὶ

[42]   τὸν Τίμωνος πλοῦτον, ᾧ γε οὐδὲ ὁ βασιλεὺς Περσῶν ἴσος. Ὦ

[21]   τοῖς ἐμαυτοῦ ποσὶ βαδίζω τότε, οὐδὲ ὁ Ζεὺς ἀλλ´ ὁ Πλούτων

[20]   εἰπεῖν ἔχοιμί σοι χθὲς μὲν οὐδὲ ὀβολὸν ὥστε πρίασθαι βρόχον ἐσχηκότας,

[24]   προσῄειν καὶ πολλοῖς ἄλλοις Ἀθηναίων οὐδὲ ὀβολοῦ ἀξίοις. ΕΡΜΗΣ Πλὴν ἀλλὰ

[9]   γὰρ οὗτοι καὶ δυσφύλακτοι καὶ οὐδὲ ὀλίγον καταμύσαι ἡμῖν ἐφιᾶσι— πολὺν

[57]   ταυτηνὶ τὴν πήραν ἐμπλήσας παράσχοις οὐδὲ ὅλους δύο μεδίμνους χωροῦσαν Αἰγινητικούς.

[53]   ὀπισθόδομον διορύξας. ΤΙΜΩΝ Οὐ διώρυκται οὐδὲ οὗτος, ὥστε ἀπίθανά σου καὶ

[5]   οὐκέτι οὐδὲ γνωρίζομαι πρὸς αὐτῶν οὐδὲ προσβλέπουσιν οἱ τέως ὑποπτήσσοντες καὶ

[51]   γὰρ τὸ μὴ ἔχειν ὅπλα οὐδὲ προὐγράφην ἐν τῷ καταλόγῳ. ΔΗΜΕΑΣ

[26]   ὑπερορᾶσθαι νομίζοντες ὑπὸ σοῦ ὅτιπερ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἑώρας αὐτούς. πλὴν

[8]   παρ´ αὐτοῦ μάλα ὑπεροπτικῶς παρέρχονται οὐδὲ τοὔνομα, εἰ Τίμων καλοῖτο, εἰδότες.

[12]   καὶ ἐξεφόρει καὶ ἐς πολλὰ κατεμέριζε, καὶ ταῦτα πατρῷον αὐτῷ φίλον

[56]   δυναμένῳ· μὴ μέντοι ἐς βάθος, ὦγαθέ, ἀλλ´ ὅσον ἐς βουβῶνας ἐπεμβὰς

[57]   τῇ πόλει. ΤΙΜΩΝ Τί ἀγανακτεῖς, ὦγαθέ; μῶν παρακέκρουσμαί σε; καὶ μὴν

[25]   ἀξίους; ΠΛΟΥΤΟΣ Καὶ μάλα δικαίως, ὦγαθέ, ὅς γε τυφλὸν ὄντα εἰδὼς

[37]   ἡβηδὸν οἰμώζειν ποιῆσαι. ΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς, ὦγαθέ· οὐ γὰρ πάντες εἰσὶν ἐπιτήδειοι

[29]   ἡμᾶς πρᾶγμα ἤδη οὐ μικρὸν διέλαθε. ΠΛΟΥΤΟΣ Τὸ ποῖον; ΕΡΜΗΣ Ὅτι

[10]   ἐπὶ τὸν σοφιστὴν Ἀναξαγόραν, ὃς ἔπειθε τοὺς ὁμιλητὰς μηδὲ ὅλως εἶναί

[41]   καὶ νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν. ἐλθέ, ὦ φίλτατε καὶ ἐρασμιώτατε. νῦν

[34]   τῶν πόνων. ΤΙΜΩΝ Καὶ ὑμεῖς οἰμώξεσθε ἤδη καίτοι θεοὶ ὄντες, ὥς

[40]   τὸν Θησαυρὸν ἀπελθών· μᾶλλον δὲ παῖε. σέ φημι, Θησαυρὲ χρυσοῦ, ὑπάκουσον

[23]   πεφρικὼς καὶ εἰ παριὼν ἄλλως μαστίξειέ τις ὄρθιον ἐφιστὰς τὸ οὖς

[1]   Ζεῦ φίλιε καὶ ξένιε καὶ ἑταιρεῖε καὶ ἐφέστιε καὶ ἀστεροπητὰ καὶ

[1]   καὶ ἐφέστιε καὶ ἀστεροπητὰ καὶ ὅρκιε καὶ νεφεληγερέτα καὶ ἐρίγδουπε καὶ

[1]   Η ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ. ~ΤΙΜΩΝ Ὦ Ζεῦ φίλιε καὶ ξένιε καὶ ἑταιρεῖε καὶ

[1]   ~ΤΙΜΩΝ Ὦ Ζεῦ φίλιε καὶ ξένιε καὶ ἑταιρεῖε καὶ ἐφέστιε καὶ

[4]   τῇ δεξιᾷ. Ταῦτα τοίνυν, ὦ θαυμάσιε, πηνίκα παύσεται οὕτως ἀμελῶς παρορώμενα;

[41]   ἐς τοὐμφανὲς προκαλουμένη. ὦ Ζεῦ τεράστιε καὶ φίλοι Κορύβαντες καὶ Ἑρμῆ

[1]   καὶ ξένιε καὶ ἑταιρεῖε καὶ ἐφέστιε καὶ ἀστεροπητὰ καὶ ὅρκιε καὶ

[6]   οὖν, ὦ Κρόνου καὶ Ῥέας υἱέ, τὸν βαθὺν τοῦτον ὕπνον ἀποσεισάμενος

[58]   ἐπιχαλαζῶ πόρρωθεν αὐτούς; ΒΛΕΨΙΑΣ Μὴ βάλλε, ὦ Τίμων· ἄπιμεν γάρ. ΤΙΜΩΝ

[32]   ὃ μόνον κτῆμα εἶχον ἀφαιρεῖσθαί με, ἀκριβῶς πρὸς ἀρετὴν ἐξειργασμένον, ἵνα

[13]   εἶναι. ταῦτα γοῦν ἀπωδύρου πρός με, ἀποπνίγεσθαι λέγων ἐν πολλῷ τῷ

[22]   ὅστις ἂν ᾖ ποτε, ἁρπασάμενός με αὐτῇ δέλτῳ θέει φέρων ἀντὶ

[27]   τις αὐτοῖς ὅλον ἀπογυμνώσας ἐπέδειξέ με, δῆλον ὡς κατεγίνωσκον ἂν αὑτῶν

[49]   οὐκ ἔφη γνωρίζειν πολίτην ὄντα με. ~ΔΗΜΕΑΣ Χαῖρε, ὦ Τίμων, τὸ

[21]   πρὸς ἕτερον, ἐς δέλτον ἐμβαλόντες με καὶ κατασημηνάμενοι ἐπιμελῶς φορηδὸν ἀράμενοι

[47]   κύκνων, ἐπειδὴ νοσοῦντα πρῴην εἶδέ με καὶ προσῆλθον ἐπικουρίας δεόμενος, πληγὰς

[18]   κοφίνου τετρυπημένου, πρὶν ὅλως εἰσρυῆναί με, κατὰ σπουδὴν ἐξαντλῶν, φθάσαι βουλόμενος

[15]   ἀπίασιν ἄλλῳ τινὶ τῶν εὐδαιμόνων με καταλιπόντες. ~οὔτ´ οὖν ἐκείνους οὔτε

[24]   ἀξίους; ΠΛΟΥΤΟΣ Οἴει γὰρ εὑρίσκειν με οἵτινές εἰσι; μὰ τὸν Δία

[33]   οὗτος δὲ τάχα εἴσεται, οἵαν με οὖσαν ἀπολείψει, ἀγαθὴν συνεργὸν καὶ

[38]   ἠδίκημαι τοῦτο ὑπὸ σοῦ, διότι με οὕτως ἀτίμως ὑπέβαλες ἀνδράσι καταράτοις

[47]   μισθὸν τοῦ ἐπαίνου, ὁπότε ᾄσαντά με πάντων σιωπώντων μόνος ὑπερεπῄνεσεν ἐπομοσάμενος

[21]   Ζεὺς ἀλλ´ ὁ Πλούτων ἀποστέλλει με παρ´ αὐτοὺς ἅτε πλουτοδότης καὶ

[21]   ὀνόματι. ἐπειδὰν τοίνυν μετοικισθῆναι δέῃ με παρ´ ἑτέρου πρὸς ἕτερον, ἐς

[39]   πλὴν ὅρα γε εἰς οἷά με πράγματα ἐμβάλλεις τὸν κακοδαίμονα, ὃς

[28]   πρῶτον ἀναπετάσας τὴν θύραν εἰσδέχηταί με, συμπαρεισέρχεται μετ´ ἐμοῦ λαθὼν ὁ

[12]   ὄντα, καὶ μονονουχὶ δικράνοις ἐξεώθει με τῆς οἰκίας καθάπερ οἱ τὸ

[36]   ἡ βελτίστη δὲ Πενία πόνοις με τοῖς ἀνδρικωτάτοις καταγυμνάσασα καὶ μετ´

[12]   ἐπ´ ἐκείνους, ὦ Ζεῦ, πέμπε με τοὺς ἡσθησομένους τῇ δωρεᾷ, τοὺς

[30]   χειραγωγῶν· ἐπεὶ ἤν γε ἀπολίπῃς με, Ὑπερβόλῳ τάχα ἢ Κλέωνι ἐμπεσοῦμαι

[15]   εἶναι καὶ ὑβριστάς, οὐδὲν ἀδικοῦντά με ὑπὸ τοσούτοις δεσμοῖς κατασήποντας, οὐκ

[20]   Πλοῦτε. τί τοῦτο; ὑποσκάζεις; ἐλελήθεις με, ὦ γεννάδα, οὐ τυφλὸς μόνον

[28]   θαυμαστὰ καὶ ὀρέγεται τῶν φευκτῶν κἀμὲ τὸν πάντων ἐκείνων πατέρα τῶν

[23]   ~ὁ δὲ ἐμπεσὼν ἀθρόως εἰς ἐμὲ ἀπειρόκαλος καὶ παχύδερμος ἄνθρωπος, ἔτι

[21]   ὀθόνῃ σκεπόμενος, περιμάχητος ταῖς γαλαῖς, ἐμὲ δὲ οἱ ἐπελπίσαντες ἐν τῇ

[15]   καὶ οὐκ εὐνοϊκὸν ὡς πρὸς ἐμὲ εἰκότως ἂν δοκοίη· τούς τε

[38]   περίβλεπτός τε καὶ ἀοίδιμος δι´ ἐμὲ ἦσθα καὶ περισπούδαστος· εἰ δέ

[40]   ~ΕΡΜΗΣ Ὑπόστηθι, ὦ Τίμων, δι´ ἐμέ, καὶ εἰ χαλεπὸν τοῦτο καὶ

[12]   Ὅτι νὴ Δία ὕβριζεν εἰς ἐμὲ καὶ ἐξεφόρει καὶ ἐς πολλὰ

[28]   πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν. ~ΕΡΜΗΣ Ὡς

[16]   οὔτε τοὺς πάνυ προχείρους εἰς ἐμὲ τούτους ἐπαινῶ, ἀλλὰ τούς, ὅπερ

[53]   ἔχεις. ΤΙΜΩΝ Οὐκοῦν καὶ ἄλλην λάμβανε. ΔΗΜΕΑΣ Οἴμοι τὸ μετάφρενον. ΤΙΜΩΝ

[35]   τραχὺ καταβαλὼν προτείνας τὼ χεῖρε λάμβανε τὴν ἀγαθὴν τύχην καὶ πλούτει

[40]   τῶν πτερῶν· σὺ δὲ αὐτοῦ περίμενε· ἀναπέμψω γάρ σοι τὸν Θησαυρὸν

[1]   ἅπαντα γὰρ ταῦτα λῆρος ἤδη ἀναπέφηνε καὶ καπνὸς ἀτεχνῶς ποιητικὸς ἔξω

[33]   Ἀπέρχομαι· καὶ ὑμεῖς δέ, ὦ Πόνε καὶ Σοφία καὶ οἱ λοιποί,

[10]   τὸ Ἀνακεῖον παρασκήψας ἐκεῖνό τε κατέφλεξε καὶ αὐτὸς ὀλίγου δεῖν συνετρίβη

[27]   γέ τις αὐτοῖς ὅλον ἀπογυμνώσας ἐπέδειξέ με, δῆλον ὡς κατεγίνωσκον ἂν

[32]   ἐμοὶ ῥάκος ἤδη γεγενημένον; ΕΡΜΗΣ Ἔδοξε ταῦτα, ὦ Πενία, τῷ Διί.

[31]   τηλικούτου στρατοπέδου περιεσχημένον. ΕΡΜΗΣ Ἄλλως ἔδοξε τῷ Διί· μὴ ἀποδειλιῶμεν οὖν.

[20]   ἐξελαύνοντας, οἷς οὐδὲ κἂν ὄνος ὑπῆρξε πώποτε. καὶ ὅμως πορφυροῖ καὶ

[28]   ἐκείνων πατέρα τῶν εἰσεληλυθότων κακῶν τέθηπε δορυφορούμενον ὑπ´ αὐτῶν καὶ πάντα

[51]   αὐτὸν δεῖ τήμερον τὰ Διονύσια. εἶπε τὴν γνώμην Δημέας ὁ ῥήτωρ,

[12]   παραδοθησόμενος; ἐπ´ ἐκείνους, ὦ Ζεῦ, πέμπε με τοὺς ἡσθησομένους τῇ δωρεᾷ,

[1]   καὶ ὅρκιε καὶ νεφεληγερέτα καὶ ἐρίγδουπε καὶ εἴ τί σε ἄλλο

[53]   ~ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐκ ἐμπέπρησται, ὦ μιαρέ, ἡ ἀκρόπολις· ὥστε δῆλος εἶ

[45]   ὥστε δεχώμεθα ἤδη αὐτοὺς ὑποστάντες. φέρε ἴδω, τίς ὁ πρῶτος αὐτῶν

[57]   οὖν τῆς πήρας, εἰ δοκεῖ, φέρε σοι τὴν κεφαλὴν ἐμπλήσω κονδύλων

[46]   Τίμωνος ἀγαθοῦ ἀνδρὸς οἱ θεοί; χαῖρε Τίμων εὐμορφότατε καὶ ἥδιστε καὶ

[48]   μετριάζομεν, ὡς μὴ ἐπιπηδᾶν δοκῶμεν. χαῖρε, ὦ δέσποτα, καὶ ὅπως τοὺς

[50]   γνωρίζειν πολίτην ὄντα με. ~ΔΗΜΕΑΣ Χαῖρε, ὦ Τίμων, τὸ μέγα ὄφελος

[35]   καὶ τραχὺ καταβαλὼν προτείνας τὼ χεῖρε λάμβανε τὴν ἀγαθὴν τύχην καὶ

[40]   μᾶλλον δὲ παῖε. σέ φημι, Θησαυρὲ χρυσοῦ, ὑπάκουσον Τίμωνι τουτῳῒ καὶ

[1]   καὶ ἐρίγδουπε καὶ εἴ τί σε ἄλλο οἱ ἐμβρόντητοι ποιηταὶ καλοῦσι—

[13]   ἐστι τὴν ὀσφῦν, ὡς χρῆν σὲ ἀντὶ τῆς πενίας προαιρεῖσθαι. σὺ

[56]   κολακείαν ἐπιδειξόμενοι πρὸς ἄνδρα οἷον σὲ ἁπλοϊκὸν καὶ τῶν ὄντων κοινωνικόν·

[37]   Βούλει, ὦ Τίμων, δικαιολογήσομαι πρὸς σέ; ἢ χαλεπανεῖς μοι λέγοντι; ΤΙΜΩΝ

[57]   Τί ἀγανακτεῖς, ὦγαθέ; μῶν παρακέκρουσμαί σε; καὶ μὴν ἐπεμβαλῶ χοίνικας ὑπὲρ

[26]   ἔχεις, ὥστε πάντας ἀποβλέπειν εἰς σέ, καὶ τυχόντας μὲν εὐδαιμονεῖν οἴεσθαι,

[25]   Οὐκοῦν ἐξηπάτηται ὁ Ζεὺς οἰόμενός σε κατὰ τὰ αὐτῷ δοκοῦντα πλουτίζειν

[48]   τινὰ πλοῦτον. ἥκω τοιγαροῦν ταῦτά σε νουθετήσων· καίτοι σύ γε οὕτω

[50]   τῆς Ἑλλάδος· καὶ μὴν πάλαι σε ὁ δῆμος συνειλεγμένος καὶ αἱ

[24]   πῶς διαγινώσκεις ἐφ´ οὓς ἄν σε ὁ Ζεὺς ἀποστείλῃ κρίνας εἶναι

[37]   οἱ ἐπίτριπτοι ῥήτορες· ἀνέξομαι γάρ σε ὀλίγα λέγοντα διὰ τὸν Ἑρμῆν

[52]   τὸν υἱὸν ἐβουλόμην ἀγαγεῖν παρὰ σέ, ὃν ἐπὶ τῷ σῷ ὀνόματι

[38]   τὸν Δία μηκέθ´ ἥκειν παρὰ σὲ οὕτως δυσμενῶς μοι προσενηνεγμένον. ~ΕΡΜΗΣ

[13]   τοιοῦτον ὁ Τίμων ἐργάσεται περὶ σέ· πάνυ γὰρ αὐτὸν ἡ δίκελλα

[56]   χάριν ἐστάλην, ὡς μὴ διαφθείρῃ σε τὸ κάκιστον τοῦτο καὶ ἐπιβουλότατον

[24]   περιτύχῃ, ἀπαγαγὼν παρ´ αὑτὸν ἔχει, σὲ τὸν Ἑρμῆν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ

[35]   εἰκὸς ἦν μισάνθρωπον μὲν εἶναί σε τοσαῦτα ὑπ´ αὐτῶν δεινὰ πεπονθότα,

[38]   γε τελευταῖον ἔφησθα, ὡς προδέδωκά σε, τοὐναντίον δὲ αὐτὸς ἐγκαλέσαιμί σοι

[46]   ὦ Ἡράκλεις, ἰοὺ ἰού, προκαλοῦμαί σε τραύματος εἰς Ἄρειον πάγον. ΤΙΜΩΝ

[40]   Θησαυρὸν ἀπελθών· μᾶλλον δὲ παῖε. σέ φημι, Θησαυρὲ χρυσοῦ, ὑπάκουσον Τίμωνι

[48]   πλὴν ἀλλὰ πρόσιθι, ὡς καὶ σὲ φιλοφρονήσωμαι τῇ δικέλλῃ. ΦΙΛΙΑΔΗΣ Ἄνθρωποι,

[4]   συντελῶν· καὶ κατ´ ὀλίγον Κρόνον σε, ὦ θεῶν γενναιότατε, ἀποφαίνουσι, παρωσάμενοι

[38]   ὅμως δὲ ὅρα εἴ τί σε, ὡς φῄς, ἠδίκηκα, ὃς τῶν

[51]   συμβουλεύων καὶ στρατηγῶν οὐ μικρὰ ὠφέλησε τὴν πόλιν· ἐπὶ τούτοις ἅπασι

[42]   τέγους καταρρέοντα; ~ὦ Μίδα καὶ Κροῖσε καὶ τὰ ἐν Δελφοῖς ἀναθήματα,

[50]   δὲ πολλὰ προσκεῖσθαι ἄμεινον. Καὶ ἠρίστευσε δὲ ὑπὲρ τῆς πόλεως πέρυσι

[41]   καὶ τὴν πρόσοψιν ὑπερήδιστον. ὦ χρυσέ, δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς· αἰθόμενον γὰρ

[52]   ἐν τάχει τὴν δίκην τά τε ἄλλα καὶ ὅτι τὴν ἀκρόπολιν

[36]   ἀληθείας καὶ παρρησίας προσομιλοῦσα τά τε ἀναγκαῖα κάμνοντι παρεῖχε καὶ τῶν

[15]   ἐμὲ εἰκότως ἂν δοκοίη· τούς τε αὖ κατάκλειστον ἐν θύραις καὶ

[15]   σοι εὔλογα δόξω ποιεῖν· τοῦ τε γὰρ Τίμωνος τὸ πάνυ τοῦτο

[23]   ἐστι τοῖς ἐντυγχάνουσιν, ἀλλὰ τούς τε ἐλευθέρους ὑβρίζει καὶ τοὺς ὁμοδούλους

[9]   ἐπιλελησμένοι ἀνδρὸς τοσαῦτα μηρία ταύρων τε καὶ αἰγῶν πιότατα καύσαντος ἡμῖν

[38]   καὶ τῆς ἄλλης τρυφῆς, περίβλεπτός τε καὶ ἀοίδιμος δι´ ἐμὲ ἦσθα

[29]   ἡ Πενία δ´ ἔμπαλιν ἰξώδης τε καὶ εὐλαβὴς καὶ μυρία τὰ

[31]   ὁ Πόνος ἐκεῖνος, ἡ Καρτερία τε καὶ ἡ Σοφία καὶ ἡ

[9]   αὐτῶν ἔχω. πλὴν ὑπ´ ἀσχολίας τε καὶ θορύβου πολλοῦ τῶν ἐπιορκούντων

[35]   Διὶ μῦθον ἀπηνέα τε κρατερόν τε; καὶ μὴν εἰκὸς ἦν μισάνθρωπον

[10]   εἰς τὸ Ἀνακεῖον παρασκήψας ἐκεῖνό τε κατέφλεξε καὶ αὐτὸς ὀλίγου δεῖν

[35]   τόνδε φέρω Διὶ μῦθον ἀπηνέα τε κρατερόν τε; καὶ μὴν εἰκὸς

[36]   κακῶν αἴτιος οὗτος κατέστη κόλαξί τε παραδοὺς καὶ ἐπιβούλους ἐπαγαγὼν καὶ

[3]   ἵνα σοι φορτικῶς διαλέγωμαι, ὑετοί τε ῥαγδαῖοι καὶ βίαιοι, ποταμὸς ἑκάστη

[28]   ἁπάντων καταληφθεὶς τὴν ψυχὴν θαυμάζει τε τὰ οὐ θαυμαστὰ καὶ ὀρέγεται

[41]   κάλλιστον βροτοῖς· αἰθόμενον γὰρ πῦρ ἅτε διαπρέπεις καὶ νύκτωρ καὶ μεθ´

[21]   Πλούτων ἀποστέλλει με παρ´ αὐτοὺς ἅτε πλουτοδότης καὶ μεγαλόδωρος καὶ αὐτὸς

[25]   οὕτω καὶ μικρὸν ὄν. τοιγαροῦν ἅτε τῶν μὲν ἀγαθῶν ὀλίγων ὄντων,

[41]   καὶ μεθ´ ἡμέραν. ἐλθέ, ὦ φίλτατε καὶ ἐρασμιώτατε. νῦν πείθομαί γε

[4]   ὀλίγον Κρόνον σε, ὦ θεῶν γενναιότατε, ἀποφαίνουσι, παρωσάμενοι τῆς τιμῆς. ἐῶ

[46]   γυπῶν ἁπάντων βορώτατε καὶ ἀνθρώπων ἐπιτριπτότατε. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἀεὶ φιλοσκώμμων σύ γε.

[46]   ἀνδρὸς οἱ θεοί; χαῖρε Τίμων εὐμορφότατε καὶ ἥδιστε καὶ συμποτικώτατε. ΤΙΜΩΝ

[41]   ἡμέραν. ἐλθέ, ὦ φίλτατε καὶ ἐρασμιώτατε. νῦν πείθομαί γε καὶ Δία

[46]   Τίμων εὐμορφότατε καὶ ἥδιστε καὶ συμποτικώτατε. ΤΙΜΩΝ Νὴ καὶ σύ γε,

[46]   γε, ὦ Γναθωνίδη, γυπῶν ἁπάντων βορώτατε καὶ ἀνθρώπων ἐπιτριπτότατε. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἀεὶ

[34]   ἤδη καίτοι θεοὶ ὄντες, ὥς φατε· πάντας γὰρ ἅμα καὶ ἀνθρώπους

[48]   Ὢ τῆς ἀναισχυντίας. νῦν Τίμωνα γνωρίζετε; νῦν Γναθωνίδης φίλος καὶ συμπότης;

[19]   πίθου. ἀλλ´ ἄπιτε ἤδη καὶ πλουτίζετε αὐτόν· σὺ δὲ μέμνησο, ὦ

[34]   κατάρατοι; ἢ τί βουλόμενοι δεῦρο ἥκετε ἄνδρα ἐργάτην καὶ μισθοφόρον ἐνοχλήσοντες;

[42]   Δελφοῖς ἀναθήματα, ὡς οὐδὲν ἄρα ἦτε ὡς πρὸς Τίμωνα καὶ τὸν

[17]   προσάπτοιτο ἀκμαίας καὶ καλῆς παρθένου μήτε ἄλλῳ προσβλέπειν ἐπιτρέποι, ἄγονον δὲ

[14]   τὴν ἐν τῇ φάτνῃ κύνα μήτε αὐτὴν ἐσθίουσαν τῶν κριθῶν μήτε

[17]   ἀρότῳ παίδων γνησίων, ὁ δὲ μήτε αὐτὸς προσάπτοιτο ἀκμαίας καὶ καλῆς

[16]   μέτρον ἐπιθήσοντας τῷ πράγματι καὶ μήτε ἀφεξομένους τὸ παράπαν μήτε προησομένους

[16]   καὶ καλὴν ἔπειτα μήτε φυλάττοι μήτε ζηλοτυποῖ τὸ παράπαν, ἀφιεὶς καὶ

[43]   χαλκῶν μηδὲν ἡμῖν διαφερέτωσαν· καὶ μήτε κήρυκα δεχώμεθα παρ´ αὐτῶν μήτε

[16]   καὶ μήτε ἀφεξομένους τὸ παράπαν μήτε προησομένους τὸ ὅλον. Σκόπει γάρ,

[43]   μήτε κήρυκα δεχώμεθα παρ´ αὐτῶν μήτε σπονδὰς σπενδώμεθα· ἡ ἐρημία δὲ

[14]   μήτε αὐτὴν ἐσθίουσαν τῶν κριθῶν μήτε τῷ ἵππῳ πεινῶντι ἐπιτρέπουσαν. καὶ

[16]   γυναῖκα νέαν καὶ καλὴν ἔπειτα μήτε φυλάττοι μήτε ζηλοτυποῖ τὸ παράπαν,

[33]   καὶ Σοφία καὶ οἱ λοιποί, ἀκολουθεῖτέ μοι. οὗτος δὲ τάχα εἴσεται,

[35]   ΤΙΜΩΝ Οὐδὲν ὑμῶν δέομαι· μὴ ἐνοχλεῖτέ μοι· ἱκανὸς ἐμοὶ πλοῦτος ἡ

[19]   τῇ τρυγὶ τοῦ πίθου. ἀλλ´ ἄπιτε ἤδη καὶ πλουτίζετε αὐτόν· σὺ

[34]   μισθοφόρον ἐνοχλήσοντες; ἀλλ´ οὐ χαίροντες ἄπιτε μιαροὶ πάντες ὄντες· ἐγὼ γὰρ

[57]   ἅπασι τοῖς δεομένοις, ᾧ μὲν πέντε δραχμάς, ᾧ δὲ μνᾶν, ᾧ

[20]   τελεῖν ἐπὶ τὸ τέρμα, προγηράσαντος ἐνίοτε τοῦ περιμένοντος, ὁπόταν δὲ ἀπαλλάττεσθαι

[20]   ὑπερπηδήσας τὸ στάδιον οὐδὲ ἰδόντων ἐνίοτε τῶν θεατῶν. ΕΡΜΗΣ Οὐκ ἀληθῆ

[13]   ἐλευθέρως οὔτε ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν· ἄλλοτε δὲ τοὐναντίον ἠγανάκτεις κατὰ τῶν

[22]   ἐκεῖνος μέν, ὅστις ἂν ᾖ ποτε, ἁρπασάμενός με αὐτῇ δέλτῳ θέει

[41]   νῦν πείθομαί γε καὶ Δία ποτὲ γενέσθαι χρυσόν· τίς γὰρ οὐκ

[4]   παύσεται οὕτως ἀμελῶς παρορώμενα; ἢ πότε κολάσεις τὴν τοσαύτην ἀδικίαν; πόσοι

[6]   ἀνιαρότερον γὰρ τοῦτό γε. Ἤδη ποτὲ οὖν, ὦ Κρόνου καὶ Ῥέας

[18]   Τίμωνι ἐντευξόμενος. ΠΛΟΥΤΟΣ Ἐκεῖνος γάρ ποτε παύσεται ὥσπερ ἐκ κοφίνου τετρυπημένου,

[56]   θύμον ἢ κάρδαμον ἢ εἴ ποτε τρυφῴην, ὀλίγον τῶν ἁλῶν· ποτὸν

[3]   ἀδίκων καὶ βιαίων ἐποίεις καὶ οὐδέποτε ἦγες τότε πρὸς αὐτοὺς ἐκεχειρίαν,

[47]   δύο τάλαντα, μισθὸν τοῦ ἐπαίνου, ὁπότε ᾄσαντά με πάντων σιωπώντων μόνος

[32]   Νῦν ὁ Πλοῦτος ἐπὶ Τίμωνα, ὁπότε αὐτὸν ἐγὼ κακῶς ἔχοντα ὑπὸ

[39]   γὰρ ἂν καὶ πάθοι τις, ὁπότε οἱ θεοὶ βιάζοιντο; πλὴν ὅρα

[10]   εἰσὶ δύο ἀκτῖνες αἱ μέγισται, ὁπότε φιλοτιμότερον ἠκόντισα πρῴην ἐπὶ τὸν

[50]   ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐδὲ ἐθεώρησα ἐγὼ πώποτε εἰς Ὀλυμπίαν. ΔΗΜΕΑΣ Τί οὖν;

[20]   οἷς οὐδὲ κἂν ὄνος ὑπῆρξε πώποτε. καὶ ὅμως πορφυροῖ καὶ χρυσόχειρες

[28]   πρόοιντο; οὐ γὰρ δὴ καὶ τότε ἀγνοεῖν εἰκὸς αὐτοὺς ὡς ἐπίχριστος

[1]   ὅταν ἀπορῶσι πρὸς τὰ μέτρα· τότε γὰρ αὐτοῖς πολυώνυμος γενόμενος ὑπερείδεις

[55]   λόγοι πολλοὶ ἐπὶ τῇ κύλικι, τότε δὴ καὶ μάλιστα, περὶ σωφροσύνης

[21]   οὐχὶ τοῖς ἐμαυτοῦ ποσὶ βαδίζω τότε, οὐδὲ ὁ Ζεὺς ἀλλ´ ὁ

[3]   βιαίων ἐποίεις καὶ οὐδέποτε ἦγες τότε πρὸς αὐτοὺς ἐκεχειρίαν, ἀλλ´ ἀεὶ

[25]   εἰδὼς τὴν ὁδόν; ΠΛΟΥΤΟΣ Ὀξυδερκὴς τότε πως καὶ ἀρτίπους γίνομαι πρὸς

[40]   τουτῳῒ καὶ παράσχες ἑαυτὸν ἀνελέσθαι. σκάπτε, ὦ Τίμων, βαθείας καταφέρων. ἐγὼ

[39]   συνδιάτριβε αὐτῷ· καὶ σὺ μὲν σκάπτε ὡς ἔχεις· σὺ δὲ τὸν

[34]   δὲ προσίωμεν αὐτῷ. ~ΤΙΜΩΝ Τίνες ἐστέ, ὦ κατάρατοι; ἢ τί βουλόμενοι

[46]   θεοί; χαῖρε Τίμων εὐμορφότατε καὶ ἥδιστε καὶ συμποτικώτατε. ΤΙΜΩΝ Νὴ καὶ

[27]   εἰσίν; ΠΛΟΥΤΟΣ Οὐ τυφλοί, ὦ ἄριστε, ἀλλ´ ἡ ἄγνοια καὶ ἡ

[11]   αὐτόν. ΖΕΥΣ Διὰ τί, ὦ ἄριστε Πλοῦτε, καὶ ταῦτα ἐμοῦ κελεύσαντος;

[34]   ὁ Ζεὺς ἐπακούσας τῶν εὐχῶν, ὥστε ἀγαθῇ τύχῃ δέχου τὸν ὄλβον

[53]   ΤΙΜΩΝ Οὐ διώρυκται οὐδὲ οὗτος, ὥστε ἀπίθανά σου καὶ ταῦτα. ΔΗΜΕΑΣ

[45]   ὑπερορώμενοι; τοῦτο οἶμαι καὶ ἄμεινον. ὥστε δεχώμεθα ἤδη αὐτοὺς ὑποστάντες. φέρε

[53]   ἐμπέπρησται, ὦ μιαρέ, ἡ ἀκρόπολις· ὥστε δῆλος εἶ συκοφαντῶν. ΔΗΜΕΑΣ Ἀλλὰ

[18]   μὴ ὑπέραντλος εἰσπεσὼν ἐπικλύσω αὐτόν; ὥστε ἐς τὸν τῶν Δαναΐδων πίθον

[9]   οὐδὲ ἐπακούειν ἔστι τῶν εὐχῶν· ὥστε ἢ ἐπιβυσάμενον χρὴ τὰ ὦτα

[2]   τραύματος, ὅτι ἀναπλησθήσονται τῆς ἀσβόλου. Ὥστε ἤδη διὰ ταῦτά σοι καὶ

[39]   ὦ Πλοῦτε, οἷος ἤδη γεγένηται; ὥστε θαρρῶν συνδιάτριβε αὐτῷ· καὶ σὺ

[26]   αὐτῶν οὕτως σου δυσέρωτας ὄντας ὥστε καὶ ἐς βαθυκήτεα πόντον φέροντες

[38]   ἡ τιμιωτάτη σοι Πενία περιτέθεικεν. ὥστε μάρτυς ὁ Ἑρμῆς οὑτοσί, πῶς

[37]   τὰ ἄλφιτα παρὰ τῆς δικέλλης. ὥστε παλίνδρομος ἄπιθι, ὦ Ἑρμῆ, τὸν

[26]   τοῖν σκελοῖν τοσούτους ἐραστὰς ἔχεις, ὥστε πάντας ἀποβλέπειν εἰς σέ, καὶ

[20]   σοι χθὲς μὲν οὐδὲ ὀβολὸν ὥστε πρίασθαι βρόχον ἐσχηκότας, ἄφνω δὲ

[3]   καὶ βίαιοι, ποταμὸς ἑκάστη σταγών· ὥστε τηλικαύτη ἐν ἀκαρεῖ χρόνου ναυαγία

[58]   ὅλον τὸ σύνταγμα τῶν οἰμωξομένων. ὥστε τί οὐκ ἐπὶ τὴν πέτραν

[6]   σωτῆρα καὶ εὐεργέτην αὐτῶν γεγενημένον. ~ὥστε ὑπὸ τῶν κακῶν ἐπὶ ταύτην

[13]   θύρας ἀναπετάσας ἠφίει περινοστεῖν ἐλευθέρως οὔτε ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν· ἄλλοτε δὲ

[15]   ὑπέρογκος ἐπιμελουμένους, οὔτε προσαπτομένους αὐτοὺς οὔτε ἐς τὸ φῶς προάγοντας, ὡς

[13]   ἠφίει περινοστεῖν ἐλευθέρως οὔτε ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν· ἄλλοτε δὲ τοὐναντίον ἠγανάκτεις

[4]   ῥᾳθυμίας τἀπίχειρα κομίζῃ παρ´ αὐτῶν, οὔτε θύοντος ἔτι σοί τινος οὔτε

[36]   ὁ πλοῦτος ὁ ἐμός, ὃν οὔτε κόλαξ θωπεύων οὔτε συκοφάντης φοβῶν,

[15]   καὶ πιμελὴς καὶ ὑπέρογκος ἐπιμελουμένους, οὔτε προσαπτομένους αὐτοὺς οὔτε ἐς τὸ

[4]   οὔτε θύοντος ἔτι σοί τινος οὔτε στεφανοῦντος, εἰ μή τις ἄρα

[36]   ἐμός, ὃν οὔτε κόλαξ θωπεύων οὔτε συκοφάντης φοβῶν, οὐ δῆμος παροξυνθείς,

[2]   ὃς οὔτε τῶν ἐπιορκούντων ἀκούεις οὔτε τοὺς ἀδικοῦντας ἐπισκοπεῖς, λημᾷς δὲ

[16]   με καταλιπόντες. ~οὔτ´ οὖν ἐκείνους οὔτε τοὺς πάνυ προχείρους εἰς ἐμὲ

[2]   καθάπερ ὑπὸ μανδραγόρᾳ καθεύδεις, ὃς οὔτε τῶν ἐπιορκούντων ἀκούεις οὔτε τοὺς

[27]   πρόσεστιν; ΕΡΜΗΣ Ἀλλὰ πῶς, ὦ Πλοῦτε, εἰ μὴ τυφλοὶ καὶ αὐτοὶ

[29]   λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός, ὦ Πλοῦτε, καὶ δυσκάτοχος καὶ διαφευκτικός, οὐδεμίαν

[11]   ΖΕΥΣ Διὰ τί, ὦ ἄριστε Πλοῦτε, καὶ ταῦτα ἐμοῦ κελεύσαντος; ~ΠΛΟΥΤΟΣ

[39]   ~ΕΡΜΗΣ Ἀλλὰ νῦν ὁρᾷς, ὦ Πλοῦτε, οἷος ἤδη γεγένηται; ὥστε θαρρῶν

[20]   αὐτοῦ δεησόμεθα. ~ΕΡΜΗΣ Προΐωμεν, ὦ Πλοῦτε. τί τοῦτο; ὑποσκάζεις; ἐλελήθεις με,

[36]   προσομιλοῦσα τά τε ἀναγκαῖα κάμνοντι παρεῖχε καὶ τῶν πολλῶν ἐκείνων καταφρονεῖν

[10]   θεούς. ἀλλ´ ἐκείνου μὲν διήμαρτον— ὑπερέσχε γὰρ αὐτοῦ τὴν χεῖρα Περικλῆς

[34]   εἰμι, οὑτοσὶ δὲ ὁ Πλοῦτος· ἔπεμψε δὲ ὁ Ζεὺς ἐπακούσας τῶν

[50]   πόλεως πέρυσι πρὸς Ἀχαρναῖς καὶ κατέκοψε Πελοποννησίων δύο μοίρας— ~ΤΙΜΩΝ Πῶς;

[41]   καὶ φίλοι Κορύβαντες καὶ Ἑρμῆ κερδῷε, πόθεν τοσοῦτον χρυσίον; ἦ που

Paragraphes
[37]	καὶ μειρακιώδη καὶ τὸν Πλοῦτον	παράλαβε.	οὔτοι ἀπόβλητά ἐστι τὰ δῶρα
[39]	οἷος ἤδη γεγένηται; ὥστε θαρρῶν	συνδιάτριβε	αὐτῷ· καὶ σὺ μὲν σκάπτε
[46]	ἐπιτριπτότατε. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἀεὶ φιλοσκώμμων σύ	γε.	ἀλλὰ ποῦ τὸ συμπόσιον; ὡς
[30]	ὦ Ἑρμῆ, χειραγωγῶν· ἐπεὶ ἤν	γε	ἀπολίπῃς με, Ὑπερβόλῳ τάχα ἢ
[46]	κομίζων. ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν ἐλεγεῖά	γε	ᾄσῃ μάλα περιπαθῶς ὑπὸ ταύτῃ
[39]	οἱ θεοὶ βιάζοιντο; πλὴν ὅρα	γε	εἰς οἷά με πράγματα ἐμβάλλεις
[30]	ἔδει μάλιστα. ~ΠΛΟΥΤΟΣ Θάρρει τούτου	γε	ἕνεκα· ἐν τῇ γῇ αὐτὸν
[45]	ἐμοὶ πολλάκις ἐμημεκώς. ἀλλ´ εὖ	γε	ἐποίησεν ἀφικόμενος· οἰμώξεται γὰρ πρὸ
[3]	καθάπερ οἱ παρηβηκότες; ~ἐπεὶ νέος	γε	ἔτι καὶ ὀξύθυμος ὢν καὶ
[6]	εὖ πράττοντας· ἀνιαρότερον γὰρ τοῦτό	γε.	Ἤδη ποτὲ οὖν, ὦ Κρόνου
[2]	μεγαλαυχούμενος. πῶς γὰρ οὐ, ὅπου	γε	καθάπερ ὑπὸ μανδραγόρᾳ καθεύδεις, ὃς
[41]	φίλτατε καὶ ἐρασμιώτατε. νῦν πείθομαί	γε	καὶ Δία ποτὲ γενέσθαι χρυσόν·
[52]	Δημέα, ὃς οὐδὲ γεγάμηκας, ὅσα	γε	καὶ ἡμᾶς εἰδέναι; ΔΗΜΕΑΣ Ἀλλὰ
[14]	ἵππῳ πεινῶντι ἐπιτρέπουσαν. καὶ προσέτι	γε	καὶ κατεγέλας αὐτῶν φειδομένων καὶ
[46]	πάγον. ΤΙΜΩΝ Καὶ μὴν ἄν	γε	μικρὸν ἐπιβραδύνῃς, φόνου τάχα προκεκλήσομαι.
[14]	ἀδείας χρωμένους τῷ ἔρωτι κυρίους	γε	ὄντας, ἀλλὰ φυλάττειν ἐγρηγορότας, ἐς
[42]	καὶ τὸν Τίμωνος πλοῦτον, ᾧ	γε	οὐδὲ ὁ βασιλεὺς Περσῶν ἴσος.
[48]	ταῦτά σε νουθετήσων· καίτοι σύ	γε	οὕτω σοφὸς ὢν οὐδὲν ἴσως
[46]	προκεκλήσομαι. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Μηδαμῶς· ἀλλὰ σύ	γε	πάντως τὸ τραῦμα ἴασαι μικρὸν
[15]	ἐπικαλεῖν; ~ΠΛΟΥΤΟΣ Καὶ μὴν εἴ	γε	τἀληθὲς ἐξετάζοις, ἄμφω σοι εὔλογα
[19]	κεραυνὸν ἀκονήσαντες ἐπισκευάσωσιν· ὡς ἤδη	γε	τεθηγμένου αὐτοῦ δεησόμεθα. ~ΕΡΜΗΣ Προΐωμεν,
[38]	τρόπον ἐπιβουλεύουσί μοι· καὶ τό	γε	τελευταῖον ἔφησθα, ὡς προδέδωκά σε,
[27]	ἀπόλλυνται μὴ τυγχάνοντες. ὡς εἴ	γέ	τις αὐτοῖς ὅλον ἀπογυμνώσας ἐπέδειξέ
[11]	τοῖς εὐχομένοις τοῦτο χρήσιμον· ἰδού	γέ	τοι αὐτίκα μάλα πλούσιος ἐκ
[20]	Οὐκ ἀληθῆ ταῦτα φῄς· ἐγώ	γέ	τοι πολλοὺς ἂν εἰπεῖν ἔχοιμί
[45]	ἐξ ὑπερδεξίων ἀκροβολιζόμενος, ἢ τό	γε	τοσοῦτον παρανομήσομεν εἰσάπαξ αὐτοῖς ὁμιλήσαντες,
[25]	Καὶ μάλα δικαίως, ὦγαθέ, ὅς	γε	τυφλὸν ὄντα εἰδὼς ἔπεμπεν ἀναζητήσοντα
[58]	γάρ. ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐκ ἀναιμωτί	γε	ὑμεῖς οὐδὲ ἄνευ τραυμάτων.
[46]	συμποτικώτατε. ΤΙΜΩΝ Νὴ καὶ σύ	γε,	ὦ Γναθωνίδη, γυπῶν ἁπάντων βορώτατε
[16]	ἐρᾶν δόξειεν ἄν; οὐ σύ	γε,	ὦ Ζεῦ, τοῦτο φαίης ἄν,
[41]	ἐγὼ δὲ ὑμῖν ὑπεκστήσομαι. ~ΤΙΜΩΝ	Ἄγε,	ὦ δίκελλα, νῦν μοι ἐπίρρωσον
[39]	ἔχεις· σὺ δὲ τὸν Θησαυρὸν	ὑπάγαγε	τῇ δικέλλῃ· ὑπακούσεται γὰρ ἐμβοήσαντί
[37]	ἢ χαλεπανεῖς μοι λέγοντι; ΤΙΜΩΝ	Λέγε,	μὴ μακρὰ μέντοι, μηδὲ μετὰ
[47]	κολάκων ἁπάντων ὁ βδελυρώτατος. οὗτος	δὲ	ἀγρὸν ὅλον παρ´ ἐμοῦ λαβὼν
[5]	πᾶσι τοῖς δεομένοις ἐπικουρήσας, μᾶλλον	δὲ	ἀθρόον εἰς εὐεργεσίαν τῶν φίλων
[50]	αἱ βουλαὶ ἀμφότεραι περιμένουσι. πρότερον	δὲ	ἄκουσον τὸ ψήφισμα, ὃ ὑπὲρ
[8]	τοὺς δεομένους ἅπαντας οἶκτος, ὡς	δὲ	ἀληθεῖ λόγῳ, ἄνοια καὶ εὐήθεια
[43]	καὶ φίλος εἷς Τίμων. ~οἱ	δὲ	ἄλλοι πάντες ἐχθροὶ καὶ ἐπίβουλοι·
[57]	δὲ μὴ τοῦτο βούλει, σὺ	δὲ	ἄλλον τρόπον ἀμείνω κατὰ τάχος
[1]	τοῦ πατάγου τῶν ὀνομάτων. τὸ	δὲ	ἀοίδιμόν σοι καὶ ἑκηβόλον ὅπλον
[20]	προγηράσαντος ἐνίοτε τοῦ περιμένοντος, ὁπόταν	δὲ	ἀπαλλάττεσθαι δέῃ, πτηνὸν ὄψει, πολὺ
[14]	ἐρῶντας μὲν εἰς ὑπερβολήν, ἐξὸν	δὲ	ἀπολαύειν οὐ τολμῶντας, οὐδὲ ἐπ´
[26]	τυχόντας μὲν εὐδαιμονεῖν οἴεσθαι, εἰ	δὲ	ἀποτύχοιεν οὐκ ἀνέχεσθαι ζῶντας; οἶδα
[27]	ποικίλα ἐνδὺς ἐντυγχάνω αὐτοῖς· οἱ	δὲ	αὐτοπρόσωπον οἰόμενοι ὁρᾶν τὸ κάλλος
[16]	καὶ συνεῖναι τοῖς βουλομένοις, μᾶλλον	δὲ	αὐτὸς ἀπάγοι μοιχευθησομένην ἀνοίγων τὰς
[38]	ἔφησθα, ὡς προδέδωκά σε, τοὐναντίον	δὲ	αὐτὸς ἐγκαλέσαιμί σοι πάντα τρόπον
[38]	πέπονθας, ἀναίτιος ἐγώ σοι· μᾶλλον	δὲ	αὐτὸς ἠδίκημαι τοῦτο ὑπὸ σοῦ,
[40]	τῇ εἰρεσίᾳ τῶν πτερῶν· σὺ	δὲ	αὐτοῦ περίμενε· ἀναπέμψω γάρ σοι
[56]	αἰγιαλοῖς ψηφίδων μοι δοκεῖ. σοῦ	δὲ	αὐτοῦ χάριν ἐστάλην, ὡς μὴ
[36]	διαφθείρας καὶ ἐπίφθονον ἀποφήνας, τέλος	δὲ	ἄφνω καταλιπὼν οὕτως ἀπίστως καὶ
[51]	τὰ περὶ σαυτοῦ λέγεις, ἡμεῖς	δὲ	ἀχάριστοι ἂν εἴημεν ἀμνημονοῦντες. Ἔτι
[44]	ὁ Μισάνθρωπος ἥδιστον, τοῦ τρόπου	δὲ	γνωρίσματα δυσκολία καὶ τραχύτης καὶ
[23]	ὀλίγον τὸ δέλεαρ καταπιών. ~ὁ	δὲ	ἐμπεσὼν ἀθρόως εἰς ἐμὲ ἀπειρόκαλος
[42]	καὶ ἀγνωσία καὶ ὑπεροψία· φίλος	δὲ	ἢ ξένος ἢ ἑταῖρος ἢ
[42]	καὶ κατάλυσις τῶν ἐθῶν· μονήρης	δὲ	ἡ δίαιτα καθάπερ τοῖς λύκοις,
[56]	τρυφῴην, ὀλίγον τῶν ἁλῶν· ποτὸν	δὲ	ἡ ἐννεάκρουνος· ὁ δὲ τρίβων
[42]	Πανὶ τούτῳ ἀναθεῖναι καλόν· αὐτὸς	δὲ	ἤδη πᾶσαν πριάμενος τὴν ἐσχατιάν,
[56]	μὲν ἐμοὶ δεῖπνον ἱκανόν, ὄψον	δὲ	ἥδιστον θύμον ἢ κάρδαμον ἢ
[57]	δραχμάς, ᾧ δὲ μνᾶν, ᾧ	δὲ	ἡμιτάλαντον· εἰ δέ τις φιλόσοφος
[18]	ἐπικεχηνότες μόνον τῷ χρυσίῳ, οἱ	δὲ	καθάπερ ὁ Φινεὺς ἀπὸ τῆς
[2]	οὔτε τοὺς ἀδικοῦντας ἐπισκοπεῖς, λημᾷς	δὲ	καὶ ἀμβλυώττεις πρὸς τὰ γινόμενα
[27]	τὰ πάντα, ἐπισκιάζουσιν αὐτούς· ἔτι	δὲ	καὶ αὐτός, ὡς μὴ παντάπασιν
[4]	σου τὸν νεὼν σεσυλήκασιν· οἱ	δὲ	καὶ αὐτῷ σοὶ τὰς χεῖρας
[57]	δύο μεδίμνους χωροῦσαν Αἰγινητικούς. ὀλιγαρκῆ	δὲ	καὶ μέτριον χρὴ εἶναι τὸν
[5]	ἀνατετραμμένην παρέρχονται μηδὲ ἀναγνόντες. οἱ	δὲ	καὶ πόρρωθεν ἰδόντες ἑτέραν ἐκτρέπονται
[17]	μήτε ἄλλῳ προσβλέπειν ἐπιτρέποι, ἄγονον	δὲ	καὶ στεῖραν κατακλείσας παρθενεύοι, καὶ
[52]	οὖν σοι τὸ ψήφισμα. ἐγὼ	δὲ	καὶ τὸν υἱὸν ἐβουλόμην ἀγαγεῖν
[9]	καὶ βιαζομένων καὶ ἁρπαζόντων, ἔτι	δὲ	καὶ φόβου τοῦ παρὰ τῶν
[43]	ὅρος ἔστω πρὸς αὐτούς. φυλέται	δὲ	καὶ φράτορες καὶ δημόται καὶ
[51]	ἀχάριστοι ἂν εἴημεν ἀμνημονοῦντες. Ἔτι	δὲ	καὶ ψηφίσματα γράφων καὶ συμβουλεύων
[57]	ἢ τριμοιρίαν φέρεσθαι δίκαιος· ἐμοὶ	δέ—	καίτοι οὐκ ἐμαυτοῦ χάριν αἰτῶ,
[10]	αὐτοῦ τὴν χεῖρα Περικλῆς ὁ	δὲ	κεραυνὸς εἰς τὸ Ἀνακεῖον παρασκήψας
[48]	τῆς τραπέζης μόνον, τὰ ἄλλα	δὲ	κοράκων οὐδὲν διαφέροντας. οὐκέτι πιστευτέα
[3]	εἰς ἀκροβολισμὸν προηκοντίζετο· οἱ σεισμοὶ	δὲ	κοσκινηδὸν καὶ ἡ χιὼν σωρηδὸν
[29]	προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν. ~ΕΡΜΗΣ Ὡς	δὲ	λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός, ὦ
[19]	ἤδη καὶ πλουτίζετε αὐτόν· σὺ	δὲ	μέμνησο, ὦ Ἑρμῆ, ἐπανιὼν πρὸς
[57]	κυματωγῆς, ἐμοῦ ὁρῶντος μόνου· ~εἰ	δὲ	μὴ τοῦτο βούλει, σὺ δὲ
[35]	ὑπ´ αὐτῶν δεινὰ πεπονθότα, μισόθεον	δὲ	μηδαμῶς, οὕτως ἐπιμελουμένων σου τῶν
[30]	μένειν ἐπικλεισάμενον τὴν θύραν, ἀνοίγειν	δὲ	μηδενί, ἢν μὴ ἐμοῦ ἀκούσῃ
[17]	ἐπ´ ἀρότῳ παίδων γνησίων, ὁ	δὲ	μήτε αὐτὸς προσάπτοιτο ἀκμαίας καὶ
[53]	Λακεδαιμονίων μοίρας κατακόψας ἄνοπλος, ἓν	δὲ	μιαρὸν ἀνθρώπιον μὴ ἐπιτρίψας· μάτην
[57]	ᾧ μὲν πέντε δραχμάς, ᾧ	δὲ	μνᾶν, ᾧ δὲ ἡμιτάλαντον· εἰ
[34]	οὑτοσὶ δὲ ὁ Πλοῦτος· ἔπεμψε	δὲ	ὁ Ζεὺς ἐπακούσας τῶν εὐχῶν,
[34]	ἐγὼ μὲν Ἑρμῆς εἰμι, οὑτοσὶ	δὲ	ὁ Πλοῦτος· ἔπεμψε δὲ ὁ
[10]	παρ´ αὐτὸν κατὰ τάχος· ἀγέτω	δὲ	ὁ Πλοῦτος καὶ τὸν Θησαυρὸν
[21]	σκεπόμενος, περιμάχητος ταῖς γαλαῖς, ἐμὲ	δὲ	οἱ ἐπελπίσαντες ἐν τῇ ἀγορᾷ
[12]	τίμιος ἐγὼ καὶ περιπόθητος· οὗτοι	δὲ	οἱ λάροι τῇ πενίᾳ συνέστωσαν,
[48]	πέπονθεν οὕτως ἀχάριστος ὤν. ἡμεῖς	δὲ	οἱ πάλαι συνήθεις καὶ συνέφηβοι
[7]	καὶ αὐχμῶν καὶ ὑποδίφθερος; σκάπτει	δὲ	οἶμαι ἐπικεκυφώς· λάλος ἅνθρωπος καὶ
[38]	πολλὰ ὑπὸ σοῦ κατηγορηθέντα· ὅμως	δὲ	ὅρα εἴ τί σε, ὡς
[43]	μήτε σπονδὰς σπενδώμεθα· ἡ ἐρημία	δὲ	ὅρος ἔστω πρὸς αὐτούς. φυλέται
[24]	ἂν λάθω τινὶ ἐμπεσών· ὁ	δέ,	ὅστις ἂν πρῶτός μοι περιτύχῃ,
[58]	ὀλίγον ἀναπαύω πάλαι πεπονηκυῖαν, αὐτὸς	δὲ	ὅτι πλείστους λίθους συμφορήσας ἐπιχαλαζῶ
[46]	γὰρ μένεις; ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἄπειμι· σὺ	δὲ	οὐ χαιρήσεις οὕτω σκαιὸς ἐκ
[40]	σοι τὸν Θησαυρὸν ἀπελθών· μᾶλλον	δὲ	παῖε. σέ φημι, Θησαυρὲ χρυσοῦ,
[36]	ἀπίστως καὶ προδοτικῶς· ἡ βελτίστη	δὲ	Πενία πόνοις με τοῖς ἀνδρικωτάτοις
[33]	καὶ πρὸς αὑτὸν ἀποβλέπων, τὰ	δὲ	περιττὰ καὶ πολλὰ ταῦτα, ὥσπερ
[25]	μὲν ἀγαθῶν ὀλίγων ὄντων, πονηρῶν	δὲ	πλείστων ἐν ταῖς πόλεσι τὸ
[50]	οὖν; θεωρήσεις ὕστερον· τὰ τοιαῦτα	δὲ	πολλὰ προσκεῖσθαι ἄμεινον. Καὶ ἠρίστευσε
[33]	ἀλλότρια ὑπολαμβάνων. ΕΡΜΗΣ Ἀπέρχονται· ἡμεῖς	δὲ	προσίωμεν αὐτῷ. ~ΤΙΜΩΝ Τίνες ἐστέ,
[50]	ἄριστα πράττων τῇ πόλει, νενίκηκεν	δὲ	πὺξ καὶ πάλην καὶ δρόμον
[11]	καὶ ἐπιστρέψας τὸν Δία· εἰ	δὲ	σιωπῇ ἔσκαπτεν ἐπικεκυφώς, ἔτι ἂν
[53]	ΔΗΜΕΑΣ Διορυχθήσεται μὲν ὕστερον· ἤδη	δὲ	σὺ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ
[23]	συνετώτερον δὲ τοῦ Ὀδυσσέως, πλουσιώτερον	δὲ	συνάμα Κροίσων ἑκκαίδεκα, ἐν ἀκαρεῖ
[8]	αὐτὸν χαίροντας τῇ βορᾷ· οἱ	δὲ	τὰ ὀστᾶ γυμνώσαντες ἀκριβῶς καὶ
[48]	πάντες ἀχάριστοι καὶ πονηροί. ἐγὼ	δὲ	τάλαντόν σοι κομίζων, ὡς ἔχοις
[44]	χειμῶνος ὁ ποταμὸς παραφέρῃ, ὁ	δὲ	τὰς χεῖρας ὀρέγων ἀντιλαβέσθαι δέηται,
[42]	ἀποθανὼν ἕξειν μοι δοκῶ. Δεδόχθω	δὲ	ταῦτα καὶ νενομοθετήσθω πρὸς τὸν
[33]	οἱ λοιποί, ἀκολουθεῖτέ μοι. οὗτος	δὲ	τάχα εἴσεται, οἵαν με οὖσαν
[20]	ὥστε πρίασθαι βρόχον ἐσχηκότας, ἄφνω	δὲ	τήμερον πλουσίους καὶ πολυτελεῖς ἐπὶ
[33]	ὑγιεινὸς μὲν τὸ σῶμα, ἐρρωμένος	δὲ	τὴν γνώμην διετέλεσεν, ἀνδρὸς βίον
[38]	ἐμὲ ἦσθα καὶ περισπούδαστος· εἰ	δέ	τι χαλεπὸν ἐκ τῶν κολάκων
[43]	καὶ ἀνοήτων ἀνδρῶν φιλοτιμήματα. πλουτείτω	δὲ	Τίμων μόνος καὶ ὑπεροράτω ἁπάντων
[44]	καὶ ὀργὴ καὶ ἀπανθρωπία· εἰ	δέ	τινα ἴδοιμι ἐν πυρὶ καταδιαφθειρόμενον
[17]	φαίης ἄν, ἐρασθεὶς πολλάκις. ~εἰ	δέ	τις ἔμπαλιν ἐλευθέραν γυναῖκα εἰς
[8]	γυμνώσαντες ἀκριβῶς καὶ περιτραγόντες, εἰ	δέ	τις καὶ μυελὸς ἐνῆν, ἐκμυζήσαντες
[57]	μνᾶν, ᾧ δὲ ἡμιτάλαντον· εἰ	δέ	τις φιλόσοφος εἴη, διμοιρίαν ἢ
[22]	προσπετομένην τετριγότες οἱ νεοττοί. ~ἐπειδὰν	δὲ	τὸ σημεῖον ἀφαιρεθῇ καὶ τὸ
[39]	μὲν σκάπτε ὡς ἔχεις· σὺ	δὲ	τὸν Θησαυρὸν ὑπάγαγε τῇ δικέλλῃ·
[36]	πλείστη χάρις τῆς ἐπιμελείας, τουτονὶ	δὲ	τὸν Πλοῦτον οὐκ ἂν λάβοιμι.
[10]	ἡμῶν οὐ φαῦλον ὄντα. ~Ὅμως	δὲ	τὸν Πλοῦτον, ὦ Ἑρμῆ, παραλαβὼν
[34]	ἀνθρώπους καὶ θεοὺς μισῶ, τουτονὶ	δὲ	τὸν τυφλόν, ὅστις ἂν ᾖ,
[23]	μὲν Νιρέως εἶναι αὐτόν, εὐγενέστερον	δὲ	τοῦ Κέκροπος ἢ Κόδρου, συνετώτερον
[23]	τοῦ Κέκροπος ἢ Κόδρου, συνετώτερον	δὲ	τοῦ Ὀδυσσέως, πλουσιώτερον δὲ συνάμα
[13]	οὔτε ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν· ἄλλοτε	δὲ	τοὐναντίον ἠγανάκτεις κατὰ τῶν πλουσίων
[37]	Πλοῦτον ἀπαγαγὼν τῷ Διί· ἐμοὶ	δὲ	τοῦτο ἱκανὸν ἦν, πάντας ἀνθρώπους
[2]	ἀπ´ αὐτοῦ μὴ δεδιέναι, μόνον	δὲ	τοῦτο οἴεσθαι ἀπολαύειν τοῦ τραύματος,
[56]	ποτὸν δὲ ἡ ἐννεάκρουνος· ὁ	δὲ	τρίβων οὗτος ἧς βούλει πορφυρίδος
[14]	πάλαι μὲν ἐκεῖνα αἰτιᾶσθαι, νῦν	δὲ	τῷ Τίμωνι τὰ ἐναντία ἐπικαλεῖν;
[10]	ἐκδιώκῃ αὐτοὺς τῆς οἰκίας. περὶ	δὲ	τῶν κολάκων ἐκείνων καὶ τῆς
[40]	ὦ Τίμων, βαθείας καταφέρων. ἐγὼ	δὲ	ὑμῖν ὑπεκστήσομαι. ~ΤΙΜΩΝ Ἄγε, ὦ
[40]	διαρραγῶσιν ὑπὸ τοῦ φθόνου· ἐγὼ	δὲ	ὑπὲρ τὴν Αἴτνην ἐς τὸν
[50]	πολλὰ προσκεῖσθαι ἄμεινον. Καὶ ἠρίστευσε	δὲ	ὑπὲρ τῆς πόλεως πέρυσι πρὸς
[54]	κύλικα ὀρέξειεν αὐτῷ— τῷ ζωροτέρῳ	δὲ	χαίρει μάλιστα— καθάπερ τὸ Λήθης
[33]	Διί. ~ΠΕΝΙΑ Ἀπέρχομαι· καὶ ὑμεῖς	δέ,	ὦ Πόνε καὶ Σοφία καὶ
[14]	τὸ καινότατον αὑτοὺς ζηλοτυπούντων, ἀγνοούντων	δὲ	ὡς κατάρατος οἰκέτης ἢ οἰκονόμος
[17]	λαφυσσόμενος καὶ ἐξαντλούμενος, ὑπ´ ἐνίων	δὲ	ὥσπερ στιγματίας δραπέτης πεπεδημένος. ~ΖΕΥΣ
[5]	ὑπὸ τοῦ χρόνου ἀνατετραμμένην παρέρχονται	μηδὲ	ἀναγνόντες. οἱ δὲ καὶ πόρρωθεν
[44]	τοῦτον ἐπὶ κεφαλὴν βαπτίζοντα, ὡς	μηδὲ	ἀνακύψαι δυνηθείη· οὕτω γὰρ ἂν
[10]	μενέτωσαν ἄμφω παρὰ τῷ Τίμωνι	μηδὲ	ἀπαλλαττέσθωσαν οὕτω ῥᾳδίως, κἂν ὅτι
[37]	ΤΙΜΩΝ Λέγε, μὴ μακρὰ μέντοι,	μηδὲ	μετὰ προοιμίων, ὥσπερ οἱ ἐπίτριπτοι
[1]	τελέως ἀπέσβη καὶ ψυχρόν ἐστι,	μηδὲ	ὀλίγον σπινθῆρα ὀργῆς κατὰ τῶν
[54]	τρύβλια τῷ λιχανῷ ἀποσμήχων ὡς	μηδὲ	ὀλίγον τοῦ μυττωτοῦ καταλίποι, ~μεμψίμοιρος
[10]	Ἀναξαγόραν, ὃς ἔπειθε τοὺς ὁμιλητὰς	μηδὲ	ὅλως εἶναί τινας ἡμᾶς τοὺς
[15]	ἐς τὸ φῶς προάγοντας, ὡς	μηδὲ	ὀφθείην πρός τινος, ἀνοήτους ἐνόμιζον
[13]	κλεισὶ καὶ σημείων ἐπιβολαῖς, ὡς	μηδὲ	παρακύψαι σοι ἐς τὸ φῶς
[47]	τῶν κύκνων, ἐπειδὴ νοσοῦντα πρῴην	εἶδέ	με καὶ προσῆλθον ἐπικουρίας δεόμενος,
[35]	ΕΡΜΗΣ Οὕτως, ὦ τάν, ἀπανθρώπως;	τόνδε	φέρω Διὶ μῦθον ἀπηνέα τε
[9]	Καὶ μὴν οὐ παροπτέος ἁνὴρ	οὐδὲ	ἀμελητέος· εἰκότως γὰρ ἠγανάκτει δυστυχῶν·
[58]	Ἀλλ´ οὐκ ἀναιμωτί γε ὑμεῖς	οὐδὲ	ἄνευ τραυμάτων.
[9]	ἡμῖν ἐφιᾶσι— πολὺν ἤδη χρόνον	οὐδὲ	ἀπέβλεψα ἐς τὴν Ἀττικήν, καὶ
[52]	ΤΙΜΩΝ Πῶς, ὦ Δημέα, ὃς	οὐδὲ	γεγάμηκας, ὅσα γε καὶ ἡμᾶς
[5]	πένης διὰ ταῦτα ἐγενόμην, οὐκέτι	οὐδὲ	γνωρίζομαι πρὸς αὐτῶν οὐδὲ προσβλέπουσιν
[8]	καὶ τὰς ῥίζας ὑποτετμημένον ἀπολιπόντες,	οὐδὲ	γνωρίζοντες ἔτι ἢ προσβλέποντες— πόθεν
[50]	καὶ συνωρίδι πωλικῇ— ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´	οὐδὲ	ἐθεώρησα ἐγὼ πώποτε εἰς Ὀλυμπίαν.
[14]	ἐξὸν δὲ ἀπολαύειν οὐ τολμῶντας,	οὐδὲ	ἐπ´ ἀδείας χρωμένους τῷ ἔρωτι
[9]	γὰρ πρὸς ἀλλήλους καὶ κεκραγότων	οὐδὲ	ἐπακούειν ἔστι τῶν εὐχῶν· ὥστε
[20]	ἀνακηρύττομαι νενικηκώς, ὑπερπηδήσας τὸ στάδιον	οὐδὲ	ἰδόντων ἐνίοτε τῶν θεατῶν. ΕΡΜΗΣ
[20]	ἐπὶ λευκοῦ ζεύγους ἐξελαύνοντας, οἷς	οὐδὲ	κἂν ὄνος ὑπῆρξε πώποτε. καὶ
[42]	τὸν Τίμωνος πλοῦτον, ᾧ γε	οὐδὲ	ὁ βασιλεὺς Περσῶν ἴσος. Ὦ
[21]	τοῖς ἐμαυτοῦ ποσὶ βαδίζω τότε,	οὐδὲ	ὁ Ζεὺς ἀλλ´ ὁ Πλούτων
[20]	εἰπεῖν ἔχοιμί σοι χθὲς μὲν	οὐδὲ	ὀβολὸν ὥστε πρίασθαι βρόχον ἐσχηκότας,
[24]	προσῄειν καὶ πολλοῖς ἄλλοις Ἀθηναίων	οὐδὲ	ὀβολοῦ ἀξίοις. ΕΡΜΗΣ Πλὴν ἀλλὰ
[9]	γὰρ οὗτοι καὶ δυσφύλακτοι καὶ	οὐδὲ	ὀλίγον καταμύσαι ἡμῖν ἐφιᾶσι— πολὺν
[57]	ταυτηνὶ τὴν πήραν ἐμπλήσας παράσχοις	οὐδὲ	ὅλους δύο μεδίμνους χωροῦσαν Αἰγινητικούς.
[53]	ὀπισθόδομον διορύξας. ΤΙΜΩΝ Οὐ διώρυκται	οὐδὲ	οὗτος, ὥστε ἀπίθανά σου καὶ
[5]	οὐκέτι οὐδὲ γνωρίζομαι πρὸς αὐτῶν	οὐδὲ	προσβλέπουσιν οἱ τέως ὑποπτήσσοντες καὶ
[51]	γὰρ τὸ μὴ ἔχειν ὅπλα	οὐδὲ	προὐγράφην ἐν τῷ καταλόγῳ. ΔΗΜΕΑΣ
[26]	ὑπερορᾶσθαι νομίζοντες ὑπὸ σοῦ ὅτιπερ	οὐδὲ	τὴν ἀρχὴν ἑώρας αὐτούς. πλὴν
[8]	παρ´ αὐτοῦ μάλα ὑπεροπτικῶς παρέρχονται	οὐδὲ	τοὔνομα, εἰ Τίμων καλοῖτο, εἰδότες.
[12]	καὶ ἐξεφόρει καὶ ἐς πολλὰ	κατεμέριζε,	καὶ ταῦτα πατρῷον αὐτῷ φίλον
[56]	δυναμένῳ· μὴ μέντοι ἐς βάθος,	ὦγαθέ,	ἀλλ´ ὅσον ἐς βουβῶνας ἐπεμβὰς
[57]	τῇ πόλει. ΤΙΜΩΝ Τί ἀγανακτεῖς,	ὦγαθέ;	μῶν παρακέκρουσμαί σε; καὶ μὴν
[25]	ἀξίους; ΠΛΟΥΤΟΣ Καὶ μάλα δικαίως,	ὦγαθέ,	ὅς γε τυφλὸν ὄντα εἰδὼς
[37]	ἡβηδὸν οἰμώζειν ποιῆσαι. ΕΡΜΗΣ Μηδαμῶς,	ὦγαθέ·	οὐ γὰρ πάντες εἰσὶν ἐπιτήδειοι
[29]	ἡμᾶς πρᾶγμα ἤδη οὐ μικρὸν	διέλαθε.	ΠΛΟΥΤΟΣ Τὸ ποῖον; ΕΡΜΗΣ Ὅτι
[10]	ἐπὶ τὸν σοφιστὴν Ἀναξαγόραν, ὃς	ἔπειθε	τοὺς ὁμιλητὰς μηδὲ ὅλως εἶναί
[41]	καὶ νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν.	ἐλθέ,	ὦ φίλτατε καὶ ἐρασμιώτατε. νῦν
[34]	τῶν πόνων. ΤΙΜΩΝ Καὶ ὑμεῖς	οἰμώξεσθε	ἤδη καίτοι θεοὶ ὄντες, ὥς
[40]	τὸν Θησαυρὸν ἀπελθών· μᾶλλον δὲ	παῖε.	σέ φημι, Θησαυρὲ χρυσοῦ, ὑπάκουσον
[23]	πεφρικὼς καὶ εἰ παριὼν ἄλλως	μαστίξειέ	τις ὄρθιον ἐφιστὰς τὸ οὖς
[1]	Ζεῦ φίλιε καὶ ξένιε καὶ	ἑταιρεῖε	καὶ ἐφέστιε καὶ ἀστεροπητὰ καὶ
[1]	καὶ ἐφέστιε καὶ ἀστεροπητὰ καὶ	ὅρκιε	καὶ νεφεληγερέτα καὶ ἐρίγδουπε καὶ
[1]	Η ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ. ~ΤΙΜΩΝ Ὦ Ζεῦ	φίλιε	καὶ ξένιε καὶ ἑταιρεῖε καὶ
[1]	~ΤΙΜΩΝ Ὦ Ζεῦ φίλιε καὶ	ξένιε	καὶ ἑταιρεῖε καὶ ἐφέστιε καὶ
[4]	τῇ δεξιᾷ. Ταῦτα τοίνυν, ὦ	θαυμάσιε,	πηνίκα παύσεται οὕτως ἀμελῶς παρορώμενα;
[41]	ἐς τοὐμφανὲς προκαλουμένη. ὦ Ζεῦ	τεράστιε	καὶ φίλοι Κορύβαντες καὶ Ἑρμῆ
[1]	καὶ ξένιε καὶ ἑταιρεῖε καὶ	ἐφέστιε	καὶ ἀστεροπητὰ καὶ ὅρκιε καὶ
[6]	οὖν, ὦ Κρόνου καὶ Ῥέας	υἱέ,	τὸν βαθὺν τοῦτον ὕπνον ἀποσεισάμενος
[58]	ἐπιχαλαζῶ πόρρωθεν αὐτούς; ΒΛΕΨΙΑΣ Μὴ	βάλλε,	ὦ Τίμων· ἄπιμεν γάρ. ΤΙΜΩΝ
[32]	ὃ μόνον κτῆμα εἶχον ἀφαιρεῖσθαί	με,	ἀκριβῶς πρὸς ἀρετὴν ἐξειργασμένον, ἵνα
[13]	εἶναι. ταῦτα γοῦν ἀπωδύρου πρός	με,	ἀποπνίγεσθαι λέγων ἐν πολλῷ τῷ
[22]	ὅστις ἂν ᾖ ποτε, ἁρπασάμενός	με	αὐτῇ δέλτῳ θέει φέρων ἀντὶ
[27]	τις αὐτοῖς ὅλον ἀπογυμνώσας ἐπέδειξέ	με,	δῆλον ὡς κατεγίνωσκον ἂν αὑτῶν
[49]	οὐκ ἔφη γνωρίζειν πολίτην ὄντα	με.	~ΔΗΜΕΑΣ Χαῖρε, ὦ Τίμων, τὸ
[21]	πρὸς ἕτερον, ἐς δέλτον ἐμβαλόντες	με	καὶ κατασημηνάμενοι ἐπιμελῶς φορηδὸν ἀράμενοι
[47]	κύκνων, ἐπειδὴ νοσοῦντα πρῴην εἶδέ	με	καὶ προσῆλθον ἐπικουρίας δεόμενος, πληγὰς
[18]	κοφίνου τετρυπημένου, πρὶν ὅλως εἰσρυῆναί	με,	κατὰ σπουδὴν ἐξαντλῶν, φθάσαι βουλόμενος
[15]	ἀπίασιν ἄλλῳ τινὶ τῶν εὐδαιμόνων	με	καταλιπόντες. ~οὔτ´ οὖν ἐκείνους οὔτε
[24]	ἀξίους; ΠΛΟΥΤΟΣ Οἴει γὰρ εὑρίσκειν	με	οἵτινές εἰσι; μὰ τὸν Δία
[33]	οὗτος δὲ τάχα εἴσεται, οἵαν	με	οὖσαν ἀπολείψει, ἀγαθὴν συνεργὸν καὶ
[38]	ἠδίκημαι τοῦτο ὑπὸ σοῦ, διότι	με	οὕτως ἀτίμως ὑπέβαλες ἀνδράσι καταράτοις
[47]	μισθὸν τοῦ ἐπαίνου, ὁπότε ᾄσαντά	με	πάντων σιωπώντων μόνος ὑπερεπῄνεσεν ἐπομοσάμενος
[21]	Ζεὺς ἀλλ´ ὁ Πλούτων ἀποστέλλει	με	παρ´ αὐτοὺς ἅτε πλουτοδότης καὶ
[21]	ὀνόματι. ἐπειδὰν τοίνυν μετοικισθῆναι δέῃ	με	παρ´ ἑτέρου πρὸς ἕτερον, ἐς
[39]	πλὴν ὅρα γε εἰς οἷά	με	πράγματα ἐμβάλλεις τὸν κακοδαίμονα, ὃς
[28]	πρῶτον ἀναπετάσας τὴν θύραν εἰσδέχηταί	με,	συμπαρεισέρχεται μετ´ ἐμοῦ λαθὼν ὁ
[12]	ὄντα, καὶ μονονουχὶ δικράνοις ἐξεώθει	με	τῆς οἰκίας καθάπερ οἱ τὸ
[36]	ἡ βελτίστη δὲ Πενία πόνοις	με	τοῖς ἀνδρικωτάτοις καταγυμνάσασα καὶ μετ´
[12]	ἐπ´ ἐκείνους, ὦ Ζεῦ, πέμπε	με	τοὺς ἡσθησομένους τῇ δωρεᾷ, τοὺς
[30]	χειραγωγῶν· ἐπεὶ ἤν γε ἀπολίπῃς	με,	Ὑπερβόλῳ τάχα ἢ Κλέωνι ἐμπεσοῦμαι
[15]	εἶναι καὶ ὑβριστάς, οὐδὲν ἀδικοῦντά	με	ὑπὸ τοσούτοις δεσμοῖς κατασήποντας, οὐκ
[20]	Πλοῦτε. τί τοῦτο; ὑποσκάζεις; ἐλελήθεις	με,	ὦ γεννάδα, οὐ τυφλὸς μόνον
[28]	θαυμαστὰ καὶ ὀρέγεται τῶν φευκτῶν	κἀμὲ	τὸν πάντων ἐκείνων πατέρα τῶν
[23]	~ὁ δὲ ἐμπεσὼν ἀθρόως εἰς	ἐμὲ	ἀπειρόκαλος καὶ παχύδερμος ἄνθρωπος, ἔτι
[21]	ὀθόνῃ σκεπόμενος, περιμάχητος ταῖς γαλαῖς,	ἐμὲ	δὲ οἱ ἐπελπίσαντες ἐν τῇ
[15]	καὶ οὐκ εὐνοϊκὸν ὡς πρὸς	ἐμὲ	εἰκότως ἂν δοκοίη· τούς τε
[38]	περίβλεπτός τε καὶ ἀοίδιμος δι´	ἐμὲ	ἦσθα καὶ περισπούδαστος· εἰ δέ
[40]	~ΕΡΜΗΣ Ὑπόστηθι, ὦ Τίμων, δι´	ἐμέ,	καὶ εἰ χαλεπὸν τοῦτο καὶ
[12]	Ὅτι νὴ Δία ὕβριζεν εἰς	ἐμὲ	καὶ ἐξεφόρει καὶ ἐς πολλὰ
[28]	πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ	ἐμὲ	προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν. ~ΕΡΜΗΣ Ὡς
[16]	οὔτε τοὺς πάνυ προχείρους εἰς	ἐμὲ	τούτους ἐπαινῶ, ἀλλὰ τούς, ὅπερ
[53]	ἔχεις. ΤΙΜΩΝ Οὐκοῦν καὶ ἄλλην	λάμβανε.	ΔΗΜΕΑΣ Οἴμοι τὸ μετάφρενον. ΤΙΜΩΝ
[35]	τραχὺ καταβαλὼν προτείνας τὼ χεῖρε	λάμβανε	τὴν ἀγαθὴν τύχην καὶ πλούτει
[40]	τῶν πτερῶν· σὺ δὲ αὐτοῦ	περίμενε·	ἀναπέμψω γάρ σοι τὸν Θησαυρὸν
[1]	ἅπαντα γὰρ ταῦτα λῆρος ἤδη	ἀναπέφηνε	καὶ καπνὸς ἀτεχνῶς ποιητικὸς ἔξω
[33]	Ἀπέρχομαι· καὶ ὑμεῖς δέ, ὦ	Πόνε	καὶ Σοφία καὶ οἱ λοιποί,
[10]	τὸ Ἀνακεῖον παρασκήψας ἐκεῖνό τε	κατέφλεξε	καὶ αὐτὸς ὀλίγου δεῖν συνετρίβη
[27]	γέ τις αὐτοῖς ὅλον ἀπογυμνώσας	ἐπέδειξέ	με, δῆλον ὡς κατεγίνωσκον ἂν
[32]	ἐμοὶ ῥάκος ἤδη γεγενημένον; ΕΡΜΗΣ	Ἔδοξε	ταῦτα, ὦ Πενία, τῷ Διί.
[31]	τηλικούτου στρατοπέδου περιεσχημένον. ΕΡΜΗΣ Ἄλλως	ἔδοξε	τῷ Διί· μὴ ἀποδειλιῶμεν οὖν.
[20]	ἐξελαύνοντας, οἷς οὐδὲ κἂν ὄνος	ὑπῆρξε	πώποτε. καὶ ὅμως πορφυροῖ καὶ
[28]	ἐκείνων πατέρα τῶν εἰσεληλυθότων κακῶν	τέθηπε	δορυφορούμενον ὑπ´ αὐτῶν καὶ πάντα
[51]	αὐτὸν δεῖ τήμερον τὰ Διονύσια.	εἶπε	τὴν γνώμην Δημέας ὁ ῥήτωρ,
[12]	παραδοθησόμενος; ἐπ´ ἐκείνους, ὦ Ζεῦ,	πέμπε	με τοὺς ἡσθησομένους τῇ δωρεᾷ,
[1]	καὶ ὅρκιε καὶ νεφεληγερέτα καὶ	ἐρίγδουπε	καὶ εἴ τί σε ἄλλο
[53]	~ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐκ ἐμπέπρησται, ὦ	μιαρέ,	ἡ ἀκρόπολις· ὥστε δῆλος εἶ
[45]	ὥστε δεχώμεθα ἤδη αὐτοὺς ὑποστάντες.	φέρε	ἴδω, τίς ὁ πρῶτος αὐτῶν
[57]	οὖν τῆς πήρας, εἰ δοκεῖ,	φέρε	σοι τὴν κεφαλὴν ἐμπλήσω κονδύλων
[46]	Τίμωνος ἀγαθοῦ ἀνδρὸς οἱ θεοί;	χαῖρε	Τίμων εὐμορφότατε καὶ ἥδιστε καὶ
[48]	μετριάζομεν, ὡς μὴ ἐπιπηδᾶν δοκῶμεν.	χαῖρε,	ὦ δέσποτα, καὶ ὅπως τοὺς
[50]	γνωρίζειν πολίτην ὄντα με. ~ΔΗΜΕΑΣ	Χαῖρε,	ὦ Τίμων, τὸ μέγα ὄφελος
[35]	καὶ τραχὺ καταβαλὼν προτείνας τὼ	χεῖρε	λάμβανε τὴν ἀγαθὴν τύχην καὶ
[40]	μᾶλλον δὲ παῖε. σέ φημι,	Θησαυρὲ	χρυσοῦ, ὑπάκουσον Τίμωνι τουτῳῒ καὶ
[1]	καὶ ἐρίγδουπε καὶ εἴ τί	σε	ἄλλο οἱ ἐμβρόντητοι ποιηταὶ καλοῦσι—
[13]	ἐστι τὴν ὀσφῦν, ὡς χρῆν	σὲ	ἀντὶ τῆς πενίας προαιρεῖσθαι. σὺ
[56]	κολακείαν ἐπιδειξόμενοι πρὸς ἄνδρα οἷον	σὲ	ἁπλοϊκὸν καὶ τῶν ὄντων κοινωνικόν·
[37]	Βούλει, ὦ Τίμων, δικαιολογήσομαι πρὸς	σέ;	ἢ χαλεπανεῖς μοι λέγοντι; ΤΙΜΩΝ
[57]	Τί ἀγανακτεῖς, ὦγαθέ; μῶν παρακέκρουσμαί	σε;	καὶ μὴν ἐπεμβαλῶ χοίνικας ὑπὲρ
[26]	ἔχεις, ὥστε πάντας ἀποβλέπειν εἰς	σέ,	καὶ τυχόντας μὲν εὐδαιμονεῖν οἴεσθαι,
[25]	Οὐκοῦν ἐξηπάτηται ὁ Ζεὺς οἰόμενός	σε	κατὰ τὰ αὐτῷ δοκοῦντα πλουτίζειν
[48]	τινὰ πλοῦτον. ἥκω τοιγαροῦν ταῦτά	σε	νουθετήσων· καίτοι σύ γε οὕτω
[50]	τῆς Ἑλλάδος· καὶ μὴν πάλαι	σε	ὁ δῆμος συνειλεγμένος καὶ αἱ
[24]	πῶς διαγινώσκεις ἐφ´ οὓς ἄν	σε	ὁ Ζεὺς ἀποστείλῃ κρίνας εἶναι
[37]	οἱ ἐπίτριπτοι ῥήτορες· ἀνέξομαι γάρ	σε	ὀλίγα λέγοντα διὰ τὸν Ἑρμῆν
[52]	τὸν υἱὸν ἐβουλόμην ἀγαγεῖν παρὰ	σέ,	ὃν ἐπὶ τῷ σῷ ὀνόματι
[38]	τὸν Δία μηκέθ´ ἥκειν παρὰ	σὲ	οὕτως δυσμενῶς μοι προσενηνεγμένον. ~ΕΡΜΗΣ
[13]	τοιοῦτον ὁ Τίμων ἐργάσεται περὶ	σέ·	πάνυ γὰρ αὐτὸν ἡ δίκελλα
[56]	χάριν ἐστάλην, ὡς μὴ διαφθείρῃ	σε	τὸ κάκιστον τοῦτο καὶ ἐπιβουλότατον
[24]	περιτύχῃ, ἀπαγαγὼν παρ´ αὑτὸν ἔχει,	σὲ	τὸν Ἑρμῆν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ
[35]	εἰκὸς ἦν μισάνθρωπον μὲν εἶναί	σε	τοσαῦτα ὑπ´ αὐτῶν δεινὰ πεπονθότα,
[38]	γε τελευταῖον ἔφησθα, ὡς προδέδωκά	σε,	τοὐναντίον δὲ αὐτὸς ἐγκαλέσαιμί σοι
[46]	ὦ Ἡράκλεις, ἰοὺ ἰού, προκαλοῦμαί	σε	τραύματος εἰς Ἄρειον πάγον. ΤΙΜΩΝ
[40]	Θησαυρὸν ἀπελθών· μᾶλλον δὲ παῖε.	σέ	φημι, Θησαυρὲ χρυσοῦ, ὑπάκουσον Τίμωνι
[48]	πλὴν ἀλλὰ πρόσιθι, ὡς καὶ	σὲ	φιλοφρονήσωμαι τῇ δικέλλῃ. ΦΙΛΙΑΔΗΣ Ἄνθρωποι,
[4]	συντελῶν· καὶ κατ´ ὀλίγον Κρόνον	σε,	ὦ θεῶν γενναιότατε, ἀποφαίνουσι, παρωσάμενοι
[38]	ὅμως δὲ ὅρα εἴ τί	σε,	ὡς φῄς, ἠδίκηκα, ὃς τῶν
[51]	συμβουλεύων καὶ στρατηγῶν οὐ μικρὰ	ὠφέλησε	τὴν πόλιν· ἐπὶ τούτοις ἅπασι
[42]	τέγους καταρρέοντα; ~ὦ Μίδα καὶ	Κροῖσε	καὶ τὰ ἐν Δελφοῖς ἀναθήματα,
[50]	δὲ πολλὰ προσκεῖσθαι ἄμεινον. Καὶ	ἠρίστευσε	δὲ ὑπὲρ τῆς πόλεως πέρυσι
[41]	καὶ τὴν πρόσοψιν ὑπερήδιστον. ὦ	χρυσέ,	δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς· αἰθόμενον γὰρ
[52]	ἐν τάχει τὴν δίκην τά	τε	ἄλλα καὶ ὅτι τὴν ἀκρόπολιν
[36]	ἀληθείας καὶ παρρησίας προσομιλοῦσα τά	τε	ἀναγκαῖα κάμνοντι παρεῖχε καὶ τῶν
[15]	ἐμὲ εἰκότως ἂν δοκοίη· τούς	τε	αὖ κατάκλειστον ἐν θύραις καὶ
[15]	σοι εὔλογα δόξω ποιεῖν· τοῦ	τε	γὰρ Τίμωνος τὸ πάνυ τοῦτο
[23]	ἐστι τοῖς ἐντυγχάνουσιν, ἀλλὰ τούς	τε	ἐλευθέρους ὑβρίζει καὶ τοὺς ὁμοδούλους
[9]	ἐπιλελησμένοι ἀνδρὸς τοσαῦτα μηρία ταύρων	τε	καὶ αἰγῶν πιότατα καύσαντος ἡμῖν
[38]	καὶ τῆς ἄλλης τρυφῆς, περίβλεπτός	τε	καὶ ἀοίδιμος δι´ ἐμὲ ἦσθα
[29]	ἡ Πενία δ´ ἔμπαλιν ἰξώδης	τε	καὶ εὐλαβὴς καὶ μυρία τὰ
[31]	ὁ Πόνος ἐκεῖνος, ἡ Καρτερία	τε	καὶ ἡ Σοφία καὶ ἡ
[9]	αὐτῶν ἔχω. πλὴν ὑπ´ ἀσχολίας	τε	καὶ θορύβου πολλοῦ τῶν ἐπιορκούντων
[35]	Διὶ μῦθον ἀπηνέα τε κρατερόν	τε;	καὶ μὴν εἰκὸς ἦν μισάνθρωπον
[10]	εἰς τὸ Ἀνακεῖον παρασκήψας ἐκεῖνό	τε	κατέφλεξε καὶ αὐτὸς ὀλίγου δεῖν
[35]	τόνδε φέρω Διὶ μῦθον ἀπηνέα	τε	κρατερόν τε; καὶ μὴν εἰκὸς
[36]	κακῶν αἴτιος οὗτος κατέστη κόλαξί	τε	παραδοὺς καὶ ἐπιβούλους ἐπαγαγὼν καὶ
[3]	ἵνα σοι φορτικῶς διαλέγωμαι, ὑετοί	τε	ῥαγδαῖοι καὶ βίαιοι, ποταμὸς ἑκάστη
[28]	ἁπάντων καταληφθεὶς τὴν ψυχὴν θαυμάζει	τε	τὰ οὐ θαυμαστὰ καὶ ὀρέγεται
[41]	κάλλιστον βροτοῖς· αἰθόμενον γὰρ πῦρ	ἅτε	διαπρέπεις καὶ νύκτωρ καὶ μεθ´
[21]	Πλούτων ἀποστέλλει με παρ´ αὐτοὺς	ἅτε	πλουτοδότης καὶ μεγαλόδωρος καὶ αὐτὸς
[25]	οὕτω καὶ μικρὸν ὄν. τοιγαροῦν	ἅτε	τῶν μὲν ἀγαθῶν ὀλίγων ὄντων,
[41]	καὶ μεθ´ ἡμέραν. ἐλθέ, ὦ	φίλτατε	καὶ ἐρασμιώτατε. νῦν πείθομαί γε
[4]	ὀλίγον Κρόνον σε, ὦ θεῶν	γενναιότατε,	ἀποφαίνουσι, παρωσάμενοι τῆς τιμῆς. ἐῶ
[46]	γυπῶν ἁπάντων βορώτατε καὶ ἀνθρώπων	ἐπιτριπτότατε.	ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἀεὶ φιλοσκώμμων σύ γε.
[46]	ἀνδρὸς οἱ θεοί; χαῖρε Τίμων	εὐμορφότατε	καὶ ἥδιστε καὶ συμποτικώτατε. ΤΙΜΩΝ
[41]	ἡμέραν. ἐλθέ, ὦ φίλτατε καὶ	ἐρασμιώτατε.	νῦν πείθομαί γε καὶ Δία
[46]	Τίμων εὐμορφότατε καὶ ἥδιστε καὶ	συμποτικώτατε.	ΤΙΜΩΝ Νὴ καὶ σύ γε,
[46]	γε, ὦ Γναθωνίδη, γυπῶν ἁπάντων	βορώτατε	καὶ ἀνθρώπων ἐπιτριπτότατε. ΓΝΑΘΩΝΙΔΗΣ Ἀεὶ
[34]	ἤδη καίτοι θεοὶ ὄντες, ὥς	φατε·	πάντας γὰρ ἅμα καὶ ἀνθρώπους
[48]	Ὢ τῆς ἀναισχυντίας. νῦν Τίμωνα	γνωρίζετε;	νῦν Γναθωνίδης φίλος καὶ συμπότης;
[19]	πίθου. ἀλλ´ ἄπιτε ἤδη καὶ	πλουτίζετε	αὐτόν· σὺ δὲ μέμνησο, ὦ
[34]	κατάρατοι; ἢ τί βουλόμενοι δεῦρο	ἥκετε	ἄνδρα ἐργάτην καὶ μισθοφόρον ἐνοχλήσοντες;
[42]	Δελφοῖς ἀναθήματα, ὡς οὐδὲν ἄρα	ἦτε	ὡς πρὸς Τίμωνα καὶ τὸν
[17]	προσάπτοιτο ἀκμαίας καὶ καλῆς παρθένου	μήτε	ἄλλῳ προσβλέπειν ἐπιτρέποι, ἄγονον δὲ
[14]	τὴν ἐν τῇ φάτνῃ κύνα	μήτε	αὐτὴν ἐσθίουσαν τῶν κριθῶν μήτε
[17]	ἀρότῳ παίδων γνησίων, ὁ δὲ	μήτε	αὐτὸς προσάπτοιτο ἀκμαίας καὶ καλῆς
[16]	μέτρον ἐπιθήσοντας τῷ πράγματι καὶ	μήτε	ἀφεξομένους τὸ παράπαν μήτε προησομένους
[16]	καὶ καλὴν ἔπειτα μήτε φυλάττοι	μήτε	ζηλοτυποῖ τὸ παράπαν, ἀφιεὶς καὶ
[43]	χαλκῶν μηδὲν ἡμῖν διαφερέτωσαν· καὶ	μήτε	κήρυκα δεχώμεθα παρ´ αὐτῶν μήτε
[16]	καὶ μήτε ἀφεξομένους τὸ παράπαν	μήτε	προησομένους τὸ ὅλον. Σκόπει γάρ,
[43]	μήτε κήρυκα δεχώμεθα παρ´ αὐτῶν	μήτε	σπονδὰς σπενδώμεθα· ἡ ἐρημία δὲ
[14]	μήτε αὐτὴν ἐσθίουσαν τῶν κριθῶν	μήτε	τῷ ἵππῳ πεινῶντι ἐπιτρέπουσαν. καὶ
[16]	γυναῖκα νέαν καὶ καλὴν ἔπειτα	μήτε	φυλάττοι μήτε ζηλοτυποῖ τὸ παράπαν,
[33]	καὶ Σοφία καὶ οἱ λοιποί,	ἀκολουθεῖτέ	μοι. οὗτος δὲ τάχα εἴσεται,
[35]	ΤΙΜΩΝ Οὐδὲν ὑμῶν δέομαι· μὴ	ἐνοχλεῖτέ	μοι· ἱκανὸς ἐμοὶ πλοῦτος ἡ
[19]	τῇ τρυγὶ τοῦ πίθου. ἀλλ´	ἄπιτε	ἤδη καὶ πλουτίζετε αὐτόν· σὺ
[34]	μισθοφόρον ἐνοχλήσοντες; ἀλλ´ οὐ χαίροντες	ἄπιτε	μιαροὶ πάντες ὄντες· ἐγὼ γὰρ
[57]	ἅπασι τοῖς δεομένοις, ᾧ μὲν	πέντε	δραχμάς, ᾧ δὲ μνᾶν, ᾧ
[20]	τελεῖν ἐπὶ τὸ τέρμα, προγηράσαντος	ἐνίοτε	τοῦ περιμένοντος, ὁπόταν δὲ ἀπαλλάττεσθαι
[20]	ὑπερπηδήσας τὸ στάδιον οὐδὲ ἰδόντων	ἐνίοτε	τῶν θεατῶν. ΕΡΜΗΣ Οὐκ ἀληθῆ
[13]	ἐλευθέρως οὔτε ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν·	ἄλλοτε	δὲ τοὐναντίον ἠγανάκτεις κατὰ τῶν
[22]	ἐκεῖνος μέν, ὅστις ἂν ᾖ	ποτε,	ἁρπασάμενός με αὐτῇ δέλτῳ θέει
[41]	νῦν πείθομαί γε καὶ Δία	ποτὲ	γενέσθαι χρυσόν· τίς γὰρ οὐκ
[4]	παύσεται οὕτως ἀμελῶς παρορώμενα; ἢ	πότε	κολάσεις τὴν τοσαύτην ἀδικίαν; πόσοι
[6]	ἀνιαρότερον γὰρ τοῦτό γε. Ἤδη	ποτὲ	οὖν, ὦ Κρόνου καὶ Ῥέας
[18]	Τίμωνι ἐντευξόμενος. ΠΛΟΥΤΟΣ Ἐκεῖνος γάρ	ποτε	παύσεται ὥσπερ ἐκ κοφίνου τετρυπημένου,
[56]	θύμον ἢ κάρδαμον ἢ εἴ	ποτε	τρυφῴην, ὀλίγον τῶν ἁλῶν· ποτὸν
[3]	ἀδίκων καὶ βιαίων ἐποίεις καὶ	οὐδέποτε	ἦγες τότε πρὸς αὐτοὺς ἐκεχειρίαν,
[47]	δύο τάλαντα, μισθὸν τοῦ ἐπαίνου,	ὁπότε	ᾄσαντά με πάντων σιωπώντων μόνος
[32]	Νῦν ὁ Πλοῦτος ἐπὶ Τίμωνα,	ὁπότε	αὐτὸν ἐγὼ κακῶς ἔχοντα ὑπὸ
[39]	γὰρ ἂν καὶ πάθοι τις,	ὁπότε	οἱ θεοὶ βιάζοιντο; πλὴν ὅρα
[10]	εἰσὶ δύο ἀκτῖνες αἱ μέγισται,	ὁπότε	φιλοτιμότερον ἠκόντισα πρῴην ἐπὶ τὸν
[50]	ΤΙΜΩΝ Ἀλλ´ οὐδὲ ἐθεώρησα ἐγὼ	πώποτε	εἰς Ὀλυμπίαν. ΔΗΜΕΑΣ Τί οὖν;
[20]	οἷς οὐδὲ κἂν ὄνος ὑπῆρξε	πώποτε.	καὶ ὅμως πορφυροῖ καὶ χρυσόχειρες
[28]	πρόοιντο; οὐ γὰρ δὴ καὶ	τότε	ἀγνοεῖν εἰκὸς αὐτοὺς ὡς ἐπίχριστος
[1]	ὅταν ἀπορῶσι πρὸς τὰ μέτρα·	τότε	γὰρ αὐτοῖς πολυώνυμος γενόμενος ὑπερείδεις
[55]	λόγοι πολλοὶ ἐπὶ τῇ κύλικι,	τότε	δὴ καὶ μάλιστα, περὶ σωφροσύνης
[21]	οὐχὶ τοῖς ἐμαυτοῦ ποσὶ βαδίζω	τότε,	οὐδὲ ὁ Ζεὺς ἀλλ´ ὁ
[3]	βιαίων ἐποίεις καὶ οὐδέποτε ἦγες	τότε	πρὸς αὐτοὺς ἐκεχειρίαν, ἀλλ´ ἀεὶ
[25]	εἰδὼς τὴν ὁδόν; ΠΛΟΥΤΟΣ Ὀξυδερκὴς	τότε	πως καὶ ἀρτίπους γίνομαι πρὸς
[40]	τουτῳῒ καὶ παράσχες ἑαυτὸν ἀνελέσθαι.	σκάπτε,	ὦ Τίμων, βαθείας καταφέρων. ἐγὼ
[39]	συνδιάτριβε αὐτῷ· καὶ σὺ μὲν	σκάπτε	ὡς ἔχεις· σὺ δὲ τὸν
[34]	δὲ προσίωμεν αὐτῷ. ~ΤΙΜΩΝ Τίνες	ἐστέ,	ὦ κατάρατοι; ἢ τί βουλόμενοι
[46]	θεοί; χαῖρε Τίμων εὐμορφότατε καὶ	ἥδιστε	καὶ συμποτικώτατε. ΤΙΜΩΝ Νὴ καὶ
[27]	εἰσίν; ΠΛΟΥΤΟΣ Οὐ τυφλοί, ὦ	ἄριστε,	ἀλλ´ ἡ ἄγνοια καὶ ἡ
[11]	αὐτόν. ΖΕΥΣ Διὰ τί, ὦ	ἄριστε	Πλοῦτε, καὶ ταῦτα ἐμοῦ κελεύσαντος;
[34]	ὁ Ζεὺς ἐπακούσας τῶν εὐχῶν,	ὥστε	ἀγαθῇ τύχῃ δέχου τὸν ὄλβον
[53]	ΤΙΜΩΝ Οὐ διώρυκται οὐδὲ οὗτος,	ὥστε	ἀπίθανά σου καὶ ταῦτα. ΔΗΜΕΑΣ
[45]	ὑπερορώμενοι; τοῦτο οἶμαι καὶ ἄμεινον.	ὥστε	δεχώμεθα ἤδη αὐτοὺς ὑποστάντες. φέρε
[53]	ἐμπέπρησται, ὦ μιαρέ, ἡ ἀκρόπολις·	ὥστε	δῆλος εἶ συκοφαντῶν. ΔΗΜΕΑΣ Ἀλλὰ
[18]	μὴ ὑπέραντλος εἰσπεσὼν ἐπικλύσω αὐτόν;	ὥστε	ἐς τὸν τῶν Δαναΐδων πίθον
[9]	οὐδὲ ἐπακούειν ἔστι τῶν εὐχῶν·	ὥστε	ἢ ἐπιβυσάμενον χρὴ τὰ ὦτα
[2]	τραύματος, ὅτι ἀναπλησθήσονται τῆς ἀσβόλου.	Ὥστε	ἤδη διὰ ταῦτά σοι καὶ
[39]	ὦ Πλοῦτε, οἷος ἤδη γεγένηται;	ὥστε	θαρρῶν συνδιάτριβε αὐτῷ· καὶ σὺ
[26]	αὐτῶν οὕτως σου δυσέρωτας ὄντας	ὥστε	καὶ ἐς βαθυκήτεα πόντον φέροντες
[38]	ἡ τιμιωτάτη σοι Πενία περιτέθεικεν.	ὥστε	μάρτυς ὁ Ἑρμῆς οὑτοσί, πῶς
[37]	τὰ ἄλφιτα παρὰ τῆς δικέλλης.	ὥστε	παλίνδρομος ἄπιθι, ὦ Ἑρμῆ, τὸν
[26]	τοῖν σκελοῖν τοσούτους ἐραστὰς ἔχεις,	ὥστε	πάντας ἀποβλέπειν εἰς σέ, καὶ
[20]	σοι χθὲς μὲν οὐδὲ ὀβολὸν	ὥστε	πρίασθαι βρόχον ἐσχηκότας, ἄφνω δὲ
[3]	καὶ βίαιοι, ποταμὸς ἑκάστη σταγών·	ὥστε	τηλικαύτη ἐν ἀκαρεῖ χρόνου ναυαγία
[58]	ὅλον τὸ σύνταγμα τῶν οἰμωξομένων.	ὥστε	τί οὐκ ἐπὶ τὴν πέτραν
[6]	σωτῆρα καὶ εὐεργέτην αὐτῶν γεγενημένον.	~ὥστε	ὑπὸ τῶν κακῶν ἐπὶ ταύτην
[13]	θύρας ἀναπετάσας ἠφίει περινοστεῖν ἐλευθέρως	οὔτε	ἀποκλείων οὔτε ζηλοτυπῶν· ἄλλοτε δὲ
[15]	ὑπέρογκος ἐπιμελουμένους, οὔτε προσαπτομένους αὐτοὺς	οὔτε	ἐς τὸ φῶς προάγοντας, ὡς
[13]	ἠφίει περινοστεῖν ἐλευθέρως οὔτε ἀποκλείων	οὔτε	ζηλοτυπῶν· ἄλλοτε δὲ τοὐναντίον ἠγανάκτεις
[4]	ῥᾳθυμίας τἀπίχειρα κομίζῃ παρ´ αὐτῶν,	οὔτε	θύοντος ἔτι σοί τινος οὔτε
[36]	ὁ πλοῦτος ὁ ἐμός, ὃν	οὔτε	κόλαξ θωπεύων οὔτε συκοφάντης φοβῶν,
[15]	καὶ πιμελὴς καὶ ὑπέρογκος ἐπιμελουμένους,	οὔτε	προσαπτομένους αὐτοὺς οὔτε ἐς τὸ
[4]	οὔτε θύοντος ἔτι σοί τινος	οὔτε	στεφανοῦντος, εἰ μή τις ἄρα
[36]	ἐμός, ὃν οὔτε κόλαξ θωπεύων	οὔτε	συκοφάντης φοβῶν, οὐ δῆμος παροξυνθείς,
[2]	ὃς οὔτε τῶν ἐπιορκούντων ἀκούεις	οὔτε	τοὺς ἀδικοῦντας ἐπισκοπεῖς, λημᾷς δὲ
[16]	με καταλιπόντες. ~οὔτ´ οὖν ἐκείνους	οὔτε	τοὺς πάνυ προχείρους εἰς ἐμὲ
[2]	καθάπερ ὑπὸ μανδραγόρᾳ καθεύδεις, ὃς	οὔτε	τῶν ἐπιορκούντων ἀκούεις οὔτε τοὺς
[27]	πρόσεστιν; ΕΡΜΗΣ Ἀλλὰ πῶς, ὦ	Πλοῦτε,	εἰ μὴ τυφλοὶ καὶ αὐτοὶ
[29]	λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός, ὦ	Πλοῦτε,	καὶ δυσκάτοχος καὶ διαφευκτικός, οὐδεμίαν
[11]	ΖΕΥΣ Διὰ τί, ὦ ἄριστε	Πλοῦτε,	καὶ ταῦτα ἐμοῦ κελεύσαντος; ~ΠΛΟΥΤΟΣ
[39]	~ΕΡΜΗΣ Ἀλλὰ νῦν ὁρᾷς, ὦ	Πλοῦτε,	οἷος ἤδη γεγένηται; ὥστε θαρρῶν
[20]	αὐτοῦ δεησόμεθα. ~ΕΡΜΗΣ Προΐωμεν, ὦ	Πλοῦτε.	τί τοῦτο; ὑποσκάζεις; ἐλελήθεις με,
[36]	προσομιλοῦσα τά τε ἀναγκαῖα κάμνοντι	παρεῖχε	καὶ τῶν πολλῶν ἐκείνων καταφρονεῖν
[10]	θεούς. ἀλλ´ ἐκείνου μὲν διήμαρτον—	ὑπερέσχε	γὰρ αὐτοῦ τὴν χεῖρα Περικλῆς
[34]	εἰμι, οὑτοσὶ δὲ ὁ Πλοῦτος·	ἔπεμψε	δὲ ὁ Ζεὺς ἐπακούσας τῶν
[50]	πόλεως πέρυσι πρὸς Ἀχαρναῖς καὶ	κατέκοψε	Πελοποννησίων δύο μοίρας— ~ΤΙΜΩΝ Πῶς;
[41]	καὶ φίλοι Κορύβαντες καὶ Ἑρμῆ	κερδῷε,	πόθεν τοσοῦτον χρυσίον; ἦ που

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 30/04/2009