Paragraphes |
[6] |
ἀνδρώδους
καὶ
νεανικοῦ
Διός,
εἰ
|
μὴ |
ἀληθῆ
ἐστι
τὰ
ὑπὸ
Κρητῶν
|
[41] |
ὄναρ
ταῦτά
ἐστι;
δέδια
γοῦν
|
μὴ |
ἄνθρακας
εὕρω
ἀνεγρόμενος·
ἀλλὰ
μὴν |
[31] |
ΕΡΜΗΣ
Ἄλλως
ἔδοξε
τῷ
Διί·
|
μὴ |
ἀποδειλιῶμεν
οὖν.
~ΠΕΝΙΑ
Ποῖ
τοῦτον |
[34] |
συντρίψω.
ΕΡΜΗΣ
Μηδαμῶς,
ὦ
Τίμων,
|
μὴ |
βάλῃς·
οὐ
γὰρ
ἀνθρώπους
ὄντας
|
[2] |
μὲν
ἢ
καπνὸν
ἀπ´
αὐτοῦ
|
μὴ |
δεδιέναι,
μόνον
δὲ
τοῦτο
οἴεσθαι |
[56] |
δὲ
αὐτοῦ
χάριν
ἐστάλην,
ὡς
|
μὴ |
διαφθείρῃ
σε
τὸ
κάκιστον
τοῦτο |
[30] |
θύραν,
ἀνοίγειν
δὲ
μηδενί,
ἢν
|
μὴ |
ἐμοῦ
ἀκούσῃ
βοήσαντος.
ΕΡΜΗΣ
Οὐκοῦν |
[19] |
ἡ
ἔξοδος.
~ΖΕΥΣ
Οὐκοῦν,
ἢν
|
μὴ |
ἐμφράξηται
τὸ
κεχηνὸς
τοῦτο
καὶ |
[35] |
εὐδαιμονῶν.
ΤΙΜΩΝ
Οὐδὲν
ὑμῶν
δέομαι·
|
μὴ |
ἐνοχλεῖτέ
μοι·
ἱκανὸς
ἐμοὶ
πλοῦτος |
[48] |
καὶ
δημόται
ὅμως
μετριάζομεν,
ὡς
|
μὴ |
ἐπιπηδᾶν
δοκῶμεν.
χαῖρε,
ὦ
δέσποτα, |
[53] |
ἄνοπλος,
ἓν
δὲ
μιαρὸν
ἀνθρώπιον
|
μὴ |
ἐπιτρίψας·
μάτην
γὰρ
ἂν
εἴην |
[51] |
~ΤΙΜΩΝ
Πῶς;
διὰ
γὰρ
τὸ
|
μὴ |
ἔχειν
ὅπλα
οὐδὲ
προὐγράφην
ἐν |
[29] |
ὡς
πλησιάσαντας
εὐθὺς
ἔχεσθαι
καὶ
|
μὴ |
ἔχειν
ῥᾳδίως
ἀπολυθῆναι.
ἀλλὰ
μεταξὺ |
[41] |
νῦν
μοι
ἐπίρρωσον
σεαυτὴν
καὶ
|
μὴ |
κάμῃς
ἐκ
τοῦ
βάθους
τὸν |
[37] |
χαλεπανεῖς
μοι
λέγοντι;
ΤΙΜΩΝ
Λέγε,
|
μὴ |
μακρὰ
μέντοι,
μηδὲ
μετὰ
προοιμίων, |
[56] |
τὸν
φιλοσοφίας
πλοῦτον
ὁρᾶν
δυναμένῳ·
|
μὴ |
μέντοι
ἐς
βάθος,
ὦγαθέ,
ἀλλ´ |
[20] |
οὐδ´
αὐτοὶ
πιστεύοντες
οἶμαι
ὅτι
|
μὴ
|
ὄναρ
πλουτοῦσιν.
~ΠΛΟΥΤΟΣ
Ἑτεροῖον
τοῦτ´ |
[27] |
ἔτι
δὲ
καὶ
αὐτός,
ὡς
|
μὴ |
παντάπασιν
ἄμορφος
εἴην,
προσωπεῖόν
τι |
[13] |
αὐτὸν
ἡ
δίκελλα
πεπαιδαγώγηκεν,
εἰ
|
μὴ |
παντάπασιν
ἀνάλγητός
ἐστι
τὴν
ὀσφῦν, |
[18] |
καὶ
μάτην
ἐπαντλήσειν,
τοῦ
κύτους
|
μὴ |
στέγοντος,
ἀλλὰ
πρὶν
εἰσρυῆναι
σχεδὸν |
[57] |
ἐμοῦ
ὁρῶντος
μόνου·
~εἰ
δὲ
|
μὴ |
τοῦτο
βούλει,
σὺ
δὲ
ἄλλον |
[27] |
τὸ
κάλλος
ἐρῶσι
καὶ
ἀπόλλυνται
|
μὴ |
τυγχάνοντες.
ὡς
εἴ
γέ
τις |
[27] |
Ἀλλὰ
πῶς,
ὦ
Πλοῦτε,
εἰ
|
μὴ |
τυφλοὶ
καὶ
αὐτοὶ
πάντες
εἰσίν; |
[18] |
ἐξαντλῶν,
φθάσαι
βουλόμενος
τὴν
ἐπιρροήν,
|
μὴ |
ὑπέραντλος
εἰσπεσὼν
ἐπικλύσω
αὐτόν;
ὥστε |