Paragraphes
[23]	τἀληθὲς εἰπεῖν— οὐ θεαῖς σε,	ὦ	βελτίστη, εἴκασα, τεχνιτῶν δὲ ἀγαθῶν
[17]	τὸν λόγον. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἐγώ σε,	ὦ	γυναικῶν ἀρίστη, μεγάλα, ὡς φής,
[16]	τάδε αὐτῇ ἀπάγγελλε. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Μηδαμῶς,	ὦ	Λυκῖνε, ἀλλ´ ὥσπερ αὐτῆς ἐκείνης
[29]	εἴ μοι τοῦτο δυνατὸν ἔτι,	ὦ	Λυκῖνε· μακρὰ γὰρ εἴρηταί σοι
[8]	δὲ καὶ Ἀφροδίτην ἔσεβεν. ~Ὥστε,	ὦ	Λυκῖνε, μεταγράψαι σε τὰ τοιαῦτα
[12]	ἔλεγεν ἐκείνη. σὺ δὲ σκόπει,	ὦ	Λυκῖνε, ὅπως μετακοσμήσεις τὸ βιβλίον
[14]	ἄγαν τοῦτο καὶ ἐπίφθονον ἀφαίρει,	ὦ	Λυκῖνε. οὐ γὰρ πρὸς τοῦ
[16]	ἀναρρῖψαι τὸν κύβον. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Θάρρει,	ὦ	Λυκῖνε, τούτου γε ἕνεκα, ὡς
[1]	ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Ἐγώ σοι,	ὦ	Λυκῖνε, φησὶν ἡ γυνή, τὰ
[4]	τὸ οὖς εἰπεῖν αὐτῷ, Πέπαυσο,	ὦ	οὗτος, μὴ καὶ ἀναστῆναι ποιήσῃς
[16]	Οὐκοῦν ἐπειδήπερ οὕτω σοι δοκεῖ,	ὦ	Πολύστρατε, ἡ μὲν πάρεστι καὶ
[29]	θεατῶν. ΛΥΚΙΝΟΣ. Αὐτῷ σοι μελήσει,	ὦ	Πολύστρατε, ὅπως ἄριστα ὑποκρίνῃ. ἐγὼ
[16]	δίκης. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν,	ὦ	Πολύστρατε, ὅτι μὴ ἐκείνης παρούσης
[19]	εὖ εἰκάσαι· τὸ δὲ εὖ	ὧδε	μάλιστ´ ἂν κρίνοιτο, οὐκ ἤν
[2]	ἀνηβήσειν αὖθις, ὥσπερ ὁ Πελίας	ᾤετο.	~τὸ δὲ οὐχ οὕτως ἔχει·
[26]	καὶ τὰς θεὰς αὐτὰς οὐκ	ὤκνησεν	ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων ἐπαινέσαι· τοὺς
[26]	ἐπ´ ἐλάχιστον τῇ Ὁμήρου ποιήσει	ὡμιληκότων;	~Καίτοι τὰ μὲν τῆς μορφῆς
[14]	παραινῶ ἑταῖρός τε καὶ εὔνους	ὤν.	~ΛΥΚΙΝΟΣ. Πολύστρατε, οἷος ὢν ῥήτωρ
[3]	τις ὑποδησάμενος κοθόρνους μικρὸς αὐτὸς	ὢν	ἐρίζοι περὶ μεγέθους τοῖς ἀπὸ
[14]	πρὸς τοὺς ἐπαίνους καὶ πρόχειρος	ὢν	ἐτύγχανες· ἀλλὰ νῦν οὐκ οἶδ´
[15]	εὔνους ὤν. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Πολύστρατε, οἷος	ὢν	ῥήτωρ ἐλελήθεις με. ῥῆσιν γοῦν
[3]	ἂν γένοιτο αὐτοπρόσωπος φανείς, οἷος	ὢν	ὑφ´ οἵῳ κέκρυπτο· ἢ καὶ
[17]	σχεδὸν γὰρ ἁπάντων τοῦτο μεῖζον	ὧν	εἴρηκα περὶ σοῦ, καὶ συγγνώμη,
[20]	ἵππον ἐπαινέσαι θέλων, φύσει κοῦφον	ὧν	ἴσμεν ζῴων καὶ δρομικόν, ὅτι
[23]	τοιαῦτα περὶ τῶν θεῶν δοξάζειν,	ὧν	τάς γε ἀληθεῖς εἰκόνας ἀνεφίκτους
[19]	καὶ ἀλκήν. ὡς ὁ τὸν	Ὠρίωνος	κύνα ἐπαινῶν ἔφη ποιητὴς λεοντοδάμαν
[8]	αὐτὴ μὲν μαρτύρεσθαι τὰς θεὰς	ὡς	ἀκούσης αὐτῆς γέγραφας, σὲ δὲ
[1]	εὐνοίας συνέγραφε. τὸ δὲ ἐμὸν	ὡς	ἂν εἰδῇς, τοιόνδε ἐστίν. οὐδὲ
[16]	ἀπολογίας, πειρώμενος διὰ βραχέων εἰπεῖν,	ὡς	ἂν μᾶλλον μνημονεύσαιμι. ΛΥΚΙΝΟΣ. Καὶ
[19]	τὸν Γλαῦκον ἢ τὸν ποιητὴν	ὡς	ἀσεβοῦντα περὶ τὸν ἔπαινον, ἀλλὰ
[12]	μηδὲ σφαλῇς πρὸς τὸ θεῖον·	ὡς	ἐκείνη πάνυ γε αὐτὰ ἐδυσχέραινεν
[14]	ῥῖνα ὡς παχεῖαν, ὁ δὲ	ὡς	ἐπιμηκέστερον τὸ πρόσωπον, ὁ δὲ
[25]	φειδὼ ἐποιήσατο τῶν θεῶν καὶ	ὡς	ἐταμιεύσατο τὰς εἰκόνας εἰς τὸ
[4]	πολλάκις τὸ αὐτὸ ᾄδειν ὁρῶντα	ὡς	ἥδοιτο ἐπαινουμένη, ἄχρι δὴ τῶν
[8]	τὸν οὐρανὸν ἀναβιβάζεις τὴν γυναῖκα,	ὡς	καὶ θεαῖς ἀπεικάζειν. ~Ἠξίου δέ
[22]	ἐμοῦ εἰρημένοις τοὺς κανόνας ἀμφοτέρους,	ὡς	μάθῃς εἴτε τούτῳ εἴτ´ ἐκείνῳ
[20]	προστιθεὶς παρ´ αὑτοῦ τὰ πλείω,	ὡς	μὴ ἂν ὀκνῆσαι καὶ τὸν
[21]	κολακείας καὶ ἐπαίνου ἀληθοῦς δείγματα,	ὡς	μὴ πάντας ὑποπτεύσῃς τοὺς ἐπαινοῦντας,
[29]	παρ´ αὐτὴν ἐπιβυσάμενος τὰ ὦτα,	ὡς	μή τι παρεμπεσὸν ἄλλο συγχέῃ
[13]	χαμαίζηλος, εἶτα δεήσειεν ἀπισῶσαι αὐτοὺς	ὡς	μὴ ὑπερέχειν θατέρου τὸν ἕτερον,
[26]	ὅλως τοσαῦτά ἐστιν τὰ τοιαῦτα	ὡς	μηδὲν εἶναι μέρος τῆς ποιήσεως
[19]	λέγηται καὶ μέγεθος καὶ ἀλκήν.	ὡς	ὁ τὸν Ὠρίωνος κύνα ἐπαινῶν
[19]	ἀλλ´ ἢν πρὸς τὸ ὑπερέχον	ὡς	οἷόν τε προσβιβάζῃ τὸ ἐπαινούμενον.
[25]	τὰς εἰκόνας εἰς τὸ σύμμετρον·	ὡς	ὄμματα μέν φησιν καὶ κεφαλὴν
[29]	δ´ ὅμως ἐπιμνησθῆναι αὐτῶν. καὶ	ὡς	ὁρᾷς, ἤδη ἀποσοβῶ παρ´ αὐτὴν
[16]	μοι τὸ πρᾶγμα πεποίηκας, καὶ	ὡς	ὁρᾷς ἱδρῶ τε ἤδη καὶ
[16]	ἐπιφαίνει τῷ προσώπῳ· φαιδρὰ γὰρ	ὡς	ὁρᾷς καὶ προσηνής. ὥστε θαρρῶν
[17]	τρόπου χρηστοῦ καὶ γνώμης ὀρθῆς·	ὡς	ὅσοι τὸ θεῖον μὴ ἐν
[16]	ὦ Λυκῖνε, τούτου γε ἕνεκα,	ὡς	οὐ φαῦλόν με ὑποκριτὴν ἕξων
[24]	τὸν Πάτροκλον; εἶτα μετὰ μικρόν,	ὡς	οὐχ ἱκανὸν εἰ μόνῃ τῇ
[17]	σκόπει γοῦν ἡλίκον τοῦτο παρέλιπον,	ὡς	παμμέγεθες εἰς ἐπίδειξιν τρόπου χρηστοῦ
[14]	δὲ ὁ μὲν τὴν ῥῖνα	ὡς	παχεῖαν, ὁ δὲ ὡς ἐπιμηκέστερον
[15]	εἰπεῖν· οὐ γὰρ ἐν ἀντιδίκοις,	ὡς	σὺ φής, ἀλλ´ ἐν φίλοις
[13]	ἤν τις αὐτὸν θεῷ ἀπεικάζῃ,	ὡς	τὸ θεῖον ἀνάγκη ἐλαττοῦσθαι πρὸς
[13]	μικρὸν μεῖζον γίγνεται τῇ παραθέσει,	ὡς	τὸ μεῖζον ἀπομικρύνεται πρὸς τὸ
[9]	μετασχηματίσειν καὶ μορφώσειν πρὸς αὐτόν,	ὡς	τὸ ὄρος ἅπαν εἰκόνα γενέσθαι
[17]	σε, ὦ γυναικῶν ἀρίστη, μεγάλα,	ὡς	φής, καὶ πέρα τοῦ μέτρου
[19]	τῶν ἐπαινετικῶν τούτων λόγων εἶναι,	ὡς	χρὴ τὸν ἐπαινοῦντα καὶ εἰκόσι
[17]	αὐτοῦ, προσθήσω δὲ καὶ τοῦτο	ὥς	τινα κεφαλὴν τοῦ παντὸς ἔργου
[13]	ἐπικύψει καὶ ταπεινότερον ἀποφανεῖ ἑαυτόν.	ὡσαύτως	δὲ καὶ ἐν ταῖς τοιαύταις
[3]	ὅμοιόν μοι δοκοῦσιν, ἔφη, πάσχειν,	ὥσπερ	ἂν εἴ τινι ἀμόρφῳ προσωπεῖον
[16]	ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Μηδαμῶς, ὦ Λυκῖνε, ἀλλ´	ὥσπερ	αὐτῆς ἐκείνης παρούσης λέγε τὸν
[18]	εἰ καὶ χαμαὶ καὶ βάδην,	ὥσπερ	ἡμεῖς, ἀλλὰ μὴ ἐπὶ μέτρων
[8]	αὐτὴν τὸ βιβλίον οὕτω περινοστοῦν	ὥσπερ	νῦν σοι διάκειται, οὐ μάλα
[2]	μορφὰς καὶ αὐτοὶ ἀνηβήσειν αὖθις,	ὥσπερ	ὁ Πελίας ᾤετο. ~τὸ δὲ
[27]	ἡ θεὸς δυναμένη λίθον αὐτὴν	ὥσπερ	τὴν Νιόβην ἀπεργάσασθαι. ἐῶ γὰρ
[10]	ἄλλην τινά, γυναῖκά γε οὖσαν·	ὥστε	ἀφίησί σοι ταύτην τὴν τιμὴν
[17]	πρὸς ἀνθρώπους ἄριστοι ἂν εἶεν.	ὥστε	εἰ πάντως μετακοσμῆσαι δέοι τὸν
[26]	μὴ ταῖς θείαις εἰκόσιν διακεκόσμηται.	ὥστε	ἢ κἀκεῖνα ἐξαληλίφθω, ἢ καὶ
[16]	γὰρ ὡς ὁρᾷς καὶ προσηνής.	ὥστε	θαρρῶν λέγε τὸν λόγον. ~ΛΥΚΙΝΟΣ.
[15]	τοσαύτην ἐξενήνοχας κατὰ τοῦ συγγράμματος,	ὥστε	μηδὲ ἐλπίδα μοι ἀπολογίας ἔτι
[26]	καὶ τὰς ὁμοιώσεις ἀνεύθυνόν ἐστιν	ὥστε	Ὅμηρος καὶ τὰς θεὰς αὐτὰς
[11]	γίγνεσθαι τῆς τῶν ἀθλητῶν ἐγκρίσεως.	ὥστε	ὅρα, ἔφη, μὴ αἰτίαν λάβωμεν
[28]	πλεῖστα αὐτοῖς ἐξ οὐρανοῦ ἐστιν.	~Ὥστε	οὐ πρός γε σοῦ τὸ
[15]	τὴν παροιμίαν, μόνον θέοντα κρατεῖν.	ὥστε	οὐδὲν θαυμαστόν, εἰ καὶ ἡμεῖς
[17]	ἂν ἄλλην πρὸ αὐτῆς ἐγραψάμην.	ὥστε	ταύτῃ γε οὐχ ὅπως ὑπερβάλλεσθαι
[14]	εἰκάσαι αὐτὴν ἐτόλμησας οὐδὲν δέον.	~Ὥστε	τὸ ἄγαν τοῦτο καὶ ἐπίφθονον
[8]	Ἥραν δὲ καὶ Ἀφροδίτην ἔσεβεν.	~Ὥστε,	ὦ Λυκῖνε, μεταγράψαι σε τὰ
[1]	καὶ ὀλίγου δεῖν ἐπιφράττομαι τὰ	ὦτα	καὶ τὸ πρᾶγμα χλεύῃ μᾶλλον
[29]	ἀποσοβῶ παρ´ αὐτὴν ἐπιβυσάμενος τὰ	ὦτα,	ὡς μή τι παρεμπεσὸν ἄλλο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009