Paragraphes
[20]	μόνον τι παρὰ τοῦ συβώτου	λαβεῖν	ἐλπίσειεν· ὅπου Κύναιθος ὁ Δημητρίου
[11]	ὥστε ὅρα, ἔφη, μὴ αἰτίαν	λάβωμεν	ψεύδεσθαι ἐν τῷ μέτρῳ, κᾆτα
[6]	ἄλλο ἐπιθυμήσωσιν αὑτοῖς προσεῖναι, εἶτα	λανθάνειν	αὑτοὺς ἀλλοτρίας εἰκόνας στεφανοῦντας καὶ
[16]	ἀλλ´ ὥσπερ αὐτῆς ἐκείνης παρούσης	λέγε	τὸν λόγον, εἶτ´ ἐγὼ μιμήσομαί
[16]	ὁρᾷς καὶ προσηνής. ὥστε θαρρῶν	λέγε	τὸν λόγον. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἐγώ σε,
[17]	μείζω ἢ κατὰ σὲ εἶναι	λέγειν,	μετρίας καὶ δημοτικῆς τινος διανοίας
[8]	καὶ τῇ ἐν κήποις ὁμοία	λέγεσθαι·	καί σε ὑπεμίμνησκε τῶν τελευταίων
[27]	μετριώτερα, εἰ τις θεῷ ἐοικέναι	λέγεται·	ἀλλὰ τὰς προσηγορίας αὐτὰς πόσοι
[24]	θεῇσιν. Ὁπόταν οὖν τὰ τοιαῦτα	λέγῃ,	μισεῖς κἀκεῖνον καὶ ἀπορρίπτεις τὸ
[24]	δοκεῖ, ὁπόταν περὶ τῆς αἰχμαλώτου	λέγῃ	τῆς Βρισηΐδος ὅτι χρυσῇ Ἀφροδίτῃ
[19]	ὁ κύων τῷ λέοντι ἐοικέναι	λέγηται	καὶ μέγεθος καὶ ἀλκήν. ὡς
[19]	ἢ Πολυδάμαντα ἐπαινέσαι θέλων ἔπειτα	λέγοι	ἰσχυρότερον ἕκαστον αὐτῶν γυναικὸς γενέσθαι,
[2]	ὁ ἐπαινούμενος γνωρίζῃ ἕκαστον τῶν	λεγομένων	προσὸν ἑαυτῷ· τὸ δὲ ὑπὲρ
[25]	ἀκούεις γὰρ δή που αὐτοῦ	λέγοντος	Ἀρτέμιδι ἰκέλη ἠὲ χρυσέῃ Ἀφροδίτῃ.
[11]	σοι ἐνετείλατο. Ἀκούω, ἔφη, πολλῶν	λεγόντων—	εἰ δὲ ἀληθές, ὑμεῖς οἱ
[5]	ποιητῶν ὑακινθίνας τὰς τρίχας αὐτῆς	λεγόντων	καὶ οὔλους τινὰς πλοκάμους ἀναπλεκόντων
[19]	ἀποτελεῖται; ἢν ὁ κύων τῷ	λέοντι	ἐοικέναι λέγηται καὶ μέγεθος καὶ
[19]	Ὠρίωνος κύνα ἐπαινῶν ἔφη ποιητὴς	λεοντοδάμαν	αὐτόν· οὗτος γὰρ δὴ κυνὸς
[27]	καὶ Ποσειδώνιοι καὶ Ἑρμαῖ προσαγορευόμενοι;	Λητὼ	δὲ γυνή τις ἐγένετο Εὐαγόρου
[27]	οὐκ ἠγανάκτησεν ἡ θεὸς δυναμένη	λίθον	αὐτὴν ὥσπερ τὴν Νιόβην ἀπεργάσασθαι.
[23]	εἴκασα, τεχνιτῶν δὲ ἀγαθῶν δημιουργήμασιν	λίθου	καὶ χαλκοῦ ἢ ἐλέφαντος πεποιημένοις·
[16]	αὐτῆς ἐκείνης παρούσης λέγε τὸν	λόγον,	εἶτ´ ἐγὼ μιμήσομαί σε πρὸς
[14]	ἐκεῖνο αἰσχυνθῇς, εἰ μεταρρυθμιεῖς τὸν	λόγον	ἤδη διαδεδομένον· ἐπεὶ καὶ Φειδίαν
[13]	τὰ οὐράνια ἐκτείνοι τις τὸν	λόγον,	ἧττον ἂν ὁ τοιοῦτος αἰτίαν
[17]	εἰ πάντως μετακοσμῆσαι δέοι τὸν	λόγον	καὶ τὸ ἄγαλμα ἐπανορθώσασθαι, ἀφελεῖν
[16]	προσηνής. ὥστε θαρρῶν λέγε τὸν	λόγον.	~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἐγώ σε, ὦ γυναικῶν
[17]	σχεδὸν εἰς τὸν τοῦ Διογένους	λόγον	περιελήλυθέν σοι τὸ πρᾶγμα, ὃς
[18]	ἐρῶ. Καίτοι παλαιὸς οὗτος ὁ	λόγος,	ἀνευθύνους εἶναι ποιητὰς καὶ γραφέας,
[19]	τῷ παραδείγματι, τοῦτο ὑποβαλόντος τοῦ	λόγου.	~Ἐπεὶ δὲ καὶ κολακείας ἐπεμνήσθης,
[17]	σὺ τὰ τοιαῦτα αἰτιασαμένη τοῦ	λόγου	ἐπιστώσω τοῦ ἐπαίνου τὴν ἀλήθειαν·
[16]	μὴ ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι τοὺς	λόγους·	μακρῷ γὰρ ἂν οὕτως ἄμεινον
[2]	ἃ μὴ ἔχουσιν προσάπτοι τῷ	λόγῳ,	οἷον εἰ γέροντας ὄντας εὐδαιμονίζοι
[19]	τὰς ἀφορμὰς τῶν ἐπαινετικῶν τούτων	λόγων	εἶναι, ὡς χρὴ τὸν ἐπαινοῦντα
[16]	ἡμᾶς δὲ χρὴ τῶν δευτέρων	λόγων	ἐνάρχεσθαι. καίτοι— οὐ γὰρ ὀκνήσω
[16]	μὲν ἔδει μοι μακρῶν τῶν	λόγων	πρὸς οὕτω σφοδρὰν τὴν κατηγορίαν.
[20]	τὸν Φινέα ὀξύτερον δεδορκέναι τοῦ	Λυγκέως,	ἤνπερ μόνον κερδᾶναί τι ἐλπίσῃ
[16]	αὐτῇ ἀπάγγελλε. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Μηδαμῶς, ὦ	Λυκῖνε,	ἀλλ´ ὥσπερ αὐτῆς ἐκείνης παρούσης
[29]	μοι τοῦτο δυνατὸν ἔτι, ὦ	Λυκῖνε·	μακρὰ γὰρ εἴρηταί σοι καὶ
[8]	καὶ Ἀφροδίτην ἔσεβεν. ~Ὥστε, ὦ	Λυκῖνε,	μεταγράψαι σε τὰ τοιαῦτα ἐκέλευσεν,
[12]	ἐκείνη. σὺ δὲ σκόπει, ὦ	Λυκῖνε,	ὅπως μετακοσμήσεις τὸ βιβλίον καὶ
[14]	τοῦτο καὶ ἐπίφθονον ἀφαίρει, ὦ	Λυκῖνε.	οὐ γὰρ πρὸς τοῦ σοῦ
[16]	τὸν κύβον. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Θάρρει, ὦ	Λυκῖνε,	τούτου γε ἕνεκα, ὡς οὐ
[1]	ΕΙΚΟΝΩΝ. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Ἐγώ σοι, ὦ	Λυκῖνε,	φησὶν ἡ γυνή, τὰ μὲν
[16]	σοι ἕτοιμος ἐπὶ τῆς δίκης.	~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν, ὦ Πολύστρατε,
[29]	συρίττεσθαι συμβῇ πρὸς τῶν θεατῶν.	ΛΥΚΙΝΟΣ.	Αὐτῷ σοι μελήσει, ὦ Πολύστρατε,
[17]	ὥστε θαρρῶν λέγε τὸν λόγον.	~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Ἐγώ σε, ὦ γυναικῶν ἀρίστη,
[16]	εἰπεῖν, ὡς ἂν μᾶλλον μνημονεύσαιμι.	ΛΥΚΙΝΟΣ.	Καὶ μὴν πάνυ μὲν ἔδει
[16]	ἐγὼ μιμήσομαί σε πρὸς αὐτήν.	ΛΥΚΙΝΟΣ.	Οὐκοῦν ἐπειδήπερ οὕτω σοι δοκεῖ,
[15]	ἑταῖρός τε καὶ εὔνους ὤν.	~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Πολύστρατε, οἷος ὢν ῥήτωρ ἐλελήθεις
[19]	εἴποις. ἀλλὰ μὴν οὐδ´ εἰ	λύκῳ	φαίη ἴσον αὐτὸν ὑπάρχειν, οὐδὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009