Paragraphes
[15]	τι δίκαιον εἰπεῖν· οὐ γὰρ	ἐν	ἀντιδίκοις, ὡς σὺ φής, ἀλλ´
[4]	ἀποδέουσαν, ἐπαινεῖσθαι πρός τινος ποιητοῦ	ἐν	ᾄσματι τά τε ἄλλα καὶ
[21]	ὑπερβολαῖς, οἱ ἐπαινοῦντες δὲ καὶ	ἐν	αὐταῖς ταύταις σωφρονοῦσιν καὶ ἐντὸς
[13]	ἄντικρύς ἐστιν εὐτελίζειν τὰς θεάς;	ἐν	γὰρ τοῖς τοιούτοις οὐχ οὕτω
[6]	ἐν ἐπαίνοις μόνον, ἀλλὰ καὶ	ἐν	γραφαῖς τὰ ὅμοια πολλοὶ κολακεύεσθαί
[1]	καὶ ἥκιστα ἐλεύθεροι τὴν φύσιν·	ἐν	δὲ τοῖς ἐπαίνοις μάλιστα, ὅταν
[6]	καὶ προσετίθει δὲ ὅτι μὴ	ἐν	ἐπαίνοις μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν
[18]	τῇ ἐν Κνίδῳ καὶ τῇ	ἐν	κήποις καὶ Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ
[8]	τῇ ἐν Κνίδῳ καὶ τῇ	ἐν	κήποις ὁμοία λέγεσθαι· καί σε
[22]	τινα ἄμορφον οὖσαν ἔφην τῷ	ἐν	Κνίδῳ ἀγάλματι ὁμοίαν, γόης ἂν
[8]	τοῦτο δόξειν, εἰ ὑπομένοι τῇ	ἐν	Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν κήποις
[18]	ἀπολογήσασθαι, τοῦτό ἐστιν, ὅτι τῇ	ἐν	Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν κήποις
[23]	οὐρανίαν Ἀφροδίτην ὃ ἐποίησεν Πραξιτέλης	ἐν	Κνίδῳ οὐ πάνυ πολλῶν ἐτῶν.
[17]	τὴν πρὸς τὸ θεῖον τιμὴν	ἐν	μεγάλῳ τιθεμένη. σχεδὸν γὰρ ἁπάντων
[17]	ὡς ὅσοι τὸ θεῖον μὴ	ἐν	παρέργῳ σέβουσιν, οὗτοι καὶ τὰ
[9]	τοῦ βασιλέως, ἔχοντα δύο πόλεις	ἐν	ταῖν χεροῖν, οὐ προσήκατο τὴν
[13]	ἀποφανεῖ ἑαυτόν. ὡσαύτως δὲ καὶ	ἐν	ταῖς τοιαύταις εἰκόσιν οὐχ οὕτως
[9]	τοῦ Ἄθω ἔλεγεν αὐτοῦ ἀνεστάναι	ἐν	ταῖς τῶν ἀεὶ μεμνησομένων διανοίαις·
[24]	τὰ νόθα ἐπισημηνάμενος τῶν ἐπῶν	ἐν	τῇ παραγραφῇ τῶν ὀβελῶν. Εἶτα
[14]	ἐκ τοῦ τέως φειδομένου ἄσωτος	ἐν	τοῖς ἐπαίνοις ἀναπέφηνας. ἀλλὰ μηδὲ
[19]	καὶ ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι, καὶ σχεδὸν	ἐν	τούτῳ τὸ μέγιστόν ἐστιν εὖ
[8]	καί σε ὑπεμίμνησκε τῶν τελευταίων	ἐν	τῷ βιβλίῳ περὶ αὐτῆς εἰρημένων,
[24]	βιβλίον, ἢ δίδως αὐτῷ ἐλευθεριάζειν	ἐν	τῷ ἐπαίνῳ; ἀλλὰ κἂν σὺ
[11]	ἔφη, μὴ αἰτίαν λάβωμεν ψεύδεσθαι	ἐν	τῷ μέτρῳ, κᾆτα ἡμῶν ἀνατρέψωσιν
[28]	τὸν ἔπαινον· εἰ γάρ τι	ἐν	τῷ συγγράμματι πεπλημμέληται εἰς τὸ
[15]	ἀντιδίκοις, ὡς σὺ φής, ἀλλ´	ἐν	φίλοις ποιήσῃ τὴν ἀπολογίαν. ἐγὼ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009