HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Sur les portarits

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 36 formes différentes pour 44 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[16]   τὴν εὐμένειαν ἐπιφαίνει τῷ προσώπῳ· φαιδρὰ γὰρ ὡς ὁρᾷς καὶ προσηνής.

[24]   ἂν παραβάλλοιμι θεῶν εἰκόσι γυναῖκα φαιδρὰν καὶ μειδιῶσαν τὰ πολλά, ὅπερ

[19]   ἀλλὰ μὴν οὐδ´ εἰ λύκῳ φαίη ἴσον αὐτὸν ὑπάρχειν, οὐδὲ οὕτως

[17]   γένοιτο, Εἰ δόξης, ἔφη, καταφρονήσειε. φαίην γὰρ ἂν καὶ αὐτός, εἴ

[23]   τὸ τόλμημα. ~Τάχ´ ἂν οὖν φαίης, μᾶλλον δὲ ἤδη εἴρηκας, ἐπαινεῖν

[5]   ἐπαινέσαι αὐτῆς τὴν κόμην, καίτοι φαλακρὰ ἐτύγχανεν οὖσα καὶ οὐδὲ ὅσας

[20]   καὶ πάλιν οὐκ ἂν ὀκνήσειεν φάναι ἀελλοπόδων δρόμον ἵππων. καὶ ἢν

[20]   τοῦ Ἀχιλλέως καὶ τὸν Νέστορα φάναι τῶν ἐπὶ Ἴλιον στρατευσάντων τὸν

[3]   καὶ γελοιότερος ἂν γένοιτο αὐτοπρόσωπος φανείς, οἷος ὢν ὑφ´ οἵῳ κέκρυπτο·

[13]   ἑαυτόν· ἀλλ´ εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι, ὁ μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει καὶ

[14]   ἤδη διαδεδομένον· ἐπεὶ καὶ Φειδίαν φασὶν οὕτω ποιῆσαι, ὁπότε ἐξειργάσατο τοῖς

[16]   τούτου γε ἕνεκα, ὡς οὐ φαῦλόν με ὑποκριτὴν ἕξων τῆς ἀπολογίας,

[2]   τὸ Νιρέως κάλλος ἢ τὸ Φάωνος περιθείη· οἴονται γὰρ ὑπὸ τῶν

[14]   ἀπηλλάγησαν οἱ θεαταί, αὖθις τὸν Φειδίαν ἐγκλεισάμενον ἑαυτὸν ἐπανορθοῦν καὶ ῥυθμίζειν

[14]   λόγον ἤδη διαδεδομένον· ἐπεὶ καὶ Φειδίαν φασὶν οὕτω ποιῆσαι, ὁπότε ἐξειργάσατο

[14]   περιττότερον ὁρᾶν τοῦ ἑνός, κἂν Φειδίας ᾖ. Ταῦτά σοι παρ´ ἐκείνης

[23]   τὴν Ἀθηνᾶν ὑπείληφας τὸ ὑπὸ Φειδίου πεπλασμένον ἢ τοῦτο τὴν οὐρανίαν

[14]   ἐπιδαψιλευόμενος καὶ ἐκ τοῦ τέως φειδομένου ἄσωτος ἐν τοῖς ἐπαίνοις ἀναπέφηνας.

[25]   τοῦ Ἀγαμέμνονος ὅρα ὅσην αὐτὸς φειδὼ ἐποιήσατο τῶν θεῶν καὶ ὡς

[22]   παραμετρῇς τῷ οἰκείῳ μέτρῳ ἑκάτερον. ~Φέρ´ οὖν, εἰ δοκεῖ, πρόσαγε τοῖς

[18]   ἡμεῖς, ἀλλὰ μὴ ἐπὶ μέτρων φέροιντο. ἐλεύθερον γάρ τι ὁ ἔπαινος,

[7]   συγγράμματος, ἓν δὲ τοῦτο οὐ φέρουσα, ὅτι θεαῖς αὐτήν, Ἥρᾳ καὶ

[3]   ἀμόρφῳ προσωπεῖον εὔμορφον ἐπιθείη τις φέρων, ὁ δὲ μέγα ἐπὶ τῷ

[19]   αὐτὸ δρᾶν. ~Ἐκεῖνο δέ γέ φημι, τοιαύτας ἡμῖν τὰς ἀφορμὰς τῶν

[15]   γὰρ ἐν ἀντιδίκοις, ὡς σὺ φής, ἀλλ´ ἐν φίλοις ποιήσῃ τὴν

[17]   ὦ γυναικῶν ἀρίστη, μεγάλα, ὡς φής, καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐπαινέσας

[19]   τὸν Γλαῦκον, οὐδὲ Πολυδεύκεος βίαν’ φήσας ἀνατείνασθαι ἂν αὐτῷ ἐναντίας τὰς

[10]   ὑπόδημα, μὴ καὶ ἐπιστομίσῃ με, φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ. ~Κἀκεῖνο δὲ εἰπεῖν

[1]   ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Ἐγώ σοι, ὦ Λυκῖνε, φησὶν ἡ γυνή, τὰ μὲν ἄλλα

[25]   τὸ σύμμετρον· ὡς ὄμματα μέν φησιν καὶ κεφαλὴν ἴκελον αὐτὸν εἶναι

[24]   ἐοικυῖα ἔσται, Εἶπε δ´ ἄρα— φησίν— κλαίουσα γυνὴ εἰκυῖα θεῇσιν. Ὁπόταν

[7]   Ἀφροδίτῃ, εἴκασας· Ὑπὲρ ἐμὲ γάρ, φησίν, μᾶλλον δὲ ὑπὲρ ἅπασαν τὴν

[25]   καὶ αὖ πάλιν βροτολοιγῷ Ἄρεΐ φησίν τιν´ ὅμοιον εἶναι καὶ ἄλλον

[15]   ὡς σὺ φής, ἀλλ´ ἐν φίλοις ποιήσῃ τὴν ἀπολογίαν. ἐγὼ δὲ

[28]   οὐδέπω οὐδὲ τὸν ἄριστον τῶν φιλοσόφων ἠμύναντο εἰκόνα θεοῦ τὸν ἄνθρωπον

[20]   εἶναι τοῦ Μελάμποδος καὶ τὸν Φινέα ὀξύτερον δεδορκέναι τοῦ Λυγκέως, ἤνπερ

[16]   ὃ πέπονθα— οὐκ οἶδ´ ὅπως φοβερώτερόν μοι τὸ πρᾶγμα πεποίηκας, καὶ

[1]   μάλιστα, ὅταν τις ἐπαινῇ με φορτικὰς καὶ ὑπερμέτρους ποιούμενος τὰς ὑπερβολάς,

[3]   δὲ μέγα ἐπὶ τῷ κάλλει φρονοίη, καὶ ταῦτα περιαιρετῷ ὄντι καὶ

[25]   καὶ ἄλλον ἄλλῳ, θεοειδῆ τὸν Φρύγα τὸν τοῦ Πριάμου, καὶ θεοείκελον

[20]   προσόντων, τὰ δ´ ὑπάρχοντα αὐτῷ φύσει ἀγαθά, κἂν μὴ πάνυ μεγάλα

[20]   ἂν εἰπεῖν, ἵππον ἐπαινέσαι θέλων, φύσει κοῦφον ὧν ἴσμεν ζῴων καὶ

[1]   εἶναι καὶ ἥκιστα ἐλεύθεροι τὴν φύσιν· ἐν δὲ τοῖς ἐπαίνοις μάλιστα,

[7]   δὲ ὑπὲρ ἅπασαν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ δέ σε

Paragraphes
[16]	τὴν εὐμένειαν ἐπιφαίνει τῷ προσώπῳ·	φαιδρὰ	γὰρ ὡς ὁρᾷς καὶ προσηνής.
[24]	ἂν παραβάλλοιμι θεῶν εἰκόσι γυναῖκα	φαιδρὰν	καὶ μειδιῶσαν τὰ πολλά, ὅπερ
[19]	ἀλλὰ μὴν οὐδ´ εἰ λύκῳ	φαίη	ἴσον αὐτὸν ὑπάρχειν, οὐδὲ οὕτως
[17]	γένοιτο, Εἰ δόξης, ἔφη, καταφρονήσειε.	φαίην	γὰρ ἂν καὶ αὐτός, εἴ
[23]	τὸ τόλμημα. ~Τάχ´ ἂν οὖν	φαίης,	μᾶλλον δὲ ἤδη εἴρηκας, ἐπαινεῖν
[5]	ἐπαινέσαι αὐτῆς τὴν κόμην, καίτοι	φαλακρὰ	ἐτύγχανεν οὖσα καὶ οὐδὲ ὅσας
[20]	καὶ πάλιν οὐκ ἂν ὀκνήσειεν	φάναι	ἀελλοπόδων δρόμον ἵππων. καὶ ἢν
[20]	τοῦ Ἀχιλλέως καὶ τὸν Νέστορα	φάναι	τῶν ἐπὶ Ἴλιον στρατευσάντων τὸν
[3]	καὶ γελοιότερος ἂν γένοιτο αὐτοπρόσωπος	φανείς,	οἷος ὢν ὑφ´ οἵῳ κέκρυπτο·
[13]	ἑαυτόν· ἀλλ´ εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες	φανεῖσθαι,	ὁ μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει καὶ
[14]	ἤδη διαδεδομένον· ἐπεὶ καὶ Φειδίαν	φασὶν	οὕτω ποιῆσαι, ὁπότε ἐξειργάσατο τοῖς
[16]	τούτου γε ἕνεκα, ὡς οὐ	φαῦλόν	με ὑποκριτὴν ἕξων τῆς ἀπολογίας,
[2]	τὸ Νιρέως κάλλος ἢ τὸ	Φάωνος	περιθείη· οἴονται γὰρ ὑπὸ τῶν
[14]	ἀπηλλάγησαν οἱ θεαταί, αὖθις τὸν	Φειδίαν	ἐγκλεισάμενον ἑαυτὸν ἐπανορθοῦν καὶ ῥυθμίζειν
[14]	λόγον ἤδη διαδεδομένον· ἐπεὶ καὶ	Φειδίαν	φασὶν οὕτω ποιῆσαι, ὁπότε ἐξειργάσατο
[14]	περιττότερον ὁρᾶν τοῦ ἑνός, κἂν	Φειδίας	ᾖ. Ταῦτά σοι παρ´ ἐκείνης
[23]	τὴν Ἀθηνᾶν ὑπείληφας τὸ ὑπὸ	Φειδίου	πεπλασμένον ἢ τοῦτο τὴν οὐρανίαν
[14]	ἐπιδαψιλευόμενος καὶ ἐκ τοῦ τέως	φειδομένου	ἄσωτος ἐν τοῖς ἐπαίνοις ἀναπέφηνας.
[25]	τοῦ Ἀγαμέμνονος ὅρα ὅσην αὐτὸς	φειδὼ	ἐποιήσατο τῶν θεῶν καὶ ὡς
[22]	παραμετρῇς τῷ οἰκείῳ μέτρῳ ἑκάτερον.	~Φέρ´	οὖν, εἰ δοκεῖ, πρόσαγε τοῖς
[18]	ἡμεῖς, ἀλλὰ μὴ ἐπὶ μέτρων	φέροιντο.	ἐλεύθερον γάρ τι ὁ ἔπαινος,
[7]	συγγράμματος, ἓν δὲ τοῦτο οὐ	φέρουσα,	ὅτι θεαῖς αὐτήν, Ἥρᾳ καὶ
[3]	ἀμόρφῳ προσωπεῖον εὔμορφον ἐπιθείη τις	φέρων,	ὁ δὲ μέγα ἐπὶ τῷ
[19]	αὐτὸ δρᾶν. ~Ἐκεῖνο δέ γέ	φημι,	τοιαύτας ἡμῖν τὰς ἀφορμὰς τῶν
[15]	γὰρ ἐν ἀντιδίκοις, ὡς σὺ	φής,	ἀλλ´ ἐν φίλοις ποιήσῃ τὴν
[17]	ὦ γυναικῶν ἀρίστη, μεγάλα, ὡς	φής,	καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐπαινέσας
[19]	τὸν Γλαῦκον, οὐδὲ Πολυδεύκεος βίαν’	φήσας	ἀνατείνασθαι ἂν αὐτῷ ἐναντίας τὰς
[10]	ὑπόδημα, μὴ καὶ ἐπιστομίσῃ με,	φησίν,	ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ. ~Κἀκεῖνο δὲ εἰπεῖν
[1]	~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Ἐγώ σοι, ὦ Λυκῖνε,	φησὶν	ἡ γυνή, τὰ μὲν ἄλλα
[25]	τὸ σύμμετρον· ὡς ὄμματα μέν	φησιν	καὶ κεφαλὴν ἴκελον αὐτὸν εἶναι
[24]	ἐοικυῖα ἔσται, Εἶπε δ´ ἄρα—	φησίν—	κλαίουσα γυνὴ εἰκυῖα θεῇσιν. Ὁπόταν
[7]	Ἀφροδίτῃ, εἴκασας· Ὑπὲρ ἐμὲ γάρ,	φησίν,	μᾶλλον δὲ ὑπὲρ ἅπασαν τὴν
[25]	καὶ αὖ πάλιν βροτολοιγῷ Ἄρεΐ	φησίν	τιν´ ὅμοιον εἶναι καὶ ἄλλον
[15]	ὡς σὺ φής, ἀλλ´ ἐν	φίλοις	ποιήσῃ τὴν ἀπολογίαν. ἐγὼ δὲ
[28]	οὐδέπω οὐδὲ τὸν ἄριστον τῶν	φιλοσόφων	ἠμύναντο εἰκόνα θεοῦ τὸν ἄνθρωπον
[20]	εἶναι τοῦ Μελάμποδος καὶ τὸν	Φινέα	ὀξύτερον δεδορκέναι τοῦ Λυγκέως, ἤνπερ
[16]	ὃ πέπονθα— οὐκ οἶδ´ ὅπως	φοβερώτερόν	μοι τὸ πρᾶγμα πεποίηκας, καὶ
[1]	μάλιστα, ὅταν τις ἐπαινῇ με	φορτικὰς	καὶ ὑπερμέτρους ποιούμενος τὰς ὑπερβολάς,
[3]	δὲ μέγα ἐπὶ τῷ κάλλει	φρονοίη,	καὶ ταῦτα περιαιρετῷ ὄντι καὶ
[25]	καὶ ἄλλον ἄλλῳ, θεοειδῆ τὸν	Φρύγα	τὸν τοῦ Πριάμου, καὶ θεοείκελον
[20]	προσόντων, τὰ δ´ ὑπάρχοντα αὐτῷ	φύσει	ἀγαθά, κἂν μὴ πάνυ μεγάλα
[20]	ἂν εἰπεῖν, ἵππον ἐπαινέσαι θέλων,	φύσει	κοῦφον ὧν ἴσμεν ζῴων καὶ
[1]	εἶναι καὶ ἥκιστα ἐλεύθεροι τὴν	φύσιν·	ἐν δὲ τοῖς ἐπαίνοις μάλιστα,
[7]	δὲ ὑπὲρ ἅπασαν τὴν ἀνθρωπίνην	φύσιν	τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ δέ σε

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/05/2009