Paragraphes
[19]	ἀμείνω ἀπέφαινεν. καὶ οὔτε αὐτὸς	ὁ	Γλαῦκος ἠγανάκτησεν τοῖς ἐφόροις τῶν
[19]	ὁ μὲν ἐπὶ τῇ ἀλκῇ,	ὁ	Γλαῦκος, ὁ δὲ ποιητὴς ἐπί
[14]	δὲ ὡς ἐπιμηκέστερον τὸ πρόσωπον,	ὁ	δὲ ἄλλος ἄλλο τι. εἶτ´
[20]	τι ἐλπίσῃ ἐπὶ τῷ ψεύσματι.	ὁ	δέ γε αὐτὸ τοῦτο ἐπαινῶν
[20]	τοιήδε γ´ Ὀλυμπίου ἔνδοθεν αὐλή.	ὁ	δὲ κόλαξ τοῦτο τὸ ἔπος
[3]	προσωπεῖον εὔμορφον ἐπιθείη τις φέρων,	ὁ	δὲ μέγα ἐπὶ τῷ κάλλει
[13]	ἅμα βαδίζοιεν, ὁ μὲν μέγιστος,	ὁ	δὲ πάνυ τῇ ἡλικίᾳ χαμαίζηλος,
[19]	ἐπὶ τῇ ἀλκῇ, ὁ Γλαῦκος,	ὁ	δὲ ποιητὴς ἐπί τε τοῖς
[8]	ἀλλὰ πρόσγειον τὴν πτῆσιν ποιουμένην,	ὁ	δὲ ταῦτα εἰπὼν ὑπὲρ αὐτὸν
[14]	μὲν τὴν ῥῖνα ὡς παχεῖαν,	ὁ	δὲ ὡς ἐπιμηκέστερον τὸ πρόσωπον,
[20]	συβώτου λαβεῖν ἐλπίσειεν· ὅπου Κύναιθος	ὁ	Δημητρίου τοῦ Πολιορκητοῦ κόλαξ ἁπάντων
[3]	οὕτως ἔχει· πολλοῦ γὰρ ἂν	ὁ	ἔπαινος ἦν τίμιος, εἴ τι
[18]	μέτρων φέροιντο. ἐλεύθερον γάρ τι	ὁ	ἔπαινος, οὐδ´ ἔστιν αὐτοῦ μέτρον
[2]	ἀνεκτοί εἰσιν εἰς ὅσον ἂν	ὁ	ἐπαινούμενος γνωρίζῃ ἕκαστον τῶν λεγομένων
[19]	ἴδιον τοῦ ἐπαίνου ἀποτελεῖται; ἢν	ὁ	κύων τῷ λέοντι ἐοικέναι λέγηται
[18]	τούτων ἐρῶ. Καίτοι παλαιὸς οὗτος	ὁ	λόγος, ἀνευθύνους εἶναι ποιητὰς καὶ
[24]	αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ ᾐτιάσατο, οὐδὲ	ὁ	μαστίξαι τολμήσας αὐτοῦ τὴν εἰκόνα
[13]	ἀλλ´ εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι,	ὁ	μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει καὶ ταπεινότερον
[19]	καὶ ἐτιμῶντο ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων,	ὁ	μὲν ἐπὶ τῇ ἀλκῇ, ὁ
[13]	οἷον εἴ τινες ἅμα βαδίζοιεν,	ὁ	μὲν μέγιστος, ὁ δὲ πάνυ
[20]	καὶ τὴν τοῦ κόλακος ὑπερβολήν.	Ὁ	μὲν οὖν κόλαξ ἅτε τῆς
[14]	τι ἢ ἐπαινούντων· ᾐτιᾶτο δὲ	ὁ	μὲν τὴν ῥῖνα ὡς παχεῖαν,
[17]	μηδὲ τύφου μεστὸν ἐνεποίησέ σοι	ὁ	παρὼν ὄγκος τῶν πραγμάτων, σὺ
[2]	καὶ αὐτοὶ ἀνηβήσειν αὖθις, ὥσπερ	ὁ	Πελίας ᾤετο. ~τὸ δὲ οὐχ
[24]	καὶ ἀγαθοὶ ποιηταί, καὶ μάλιστα	ὁ	πολίτης ὁ σὸς Ὅμηρος, ὃν
[24]	ποιηταί, καὶ μάλιστα ὁ πολίτης	ὁ	σὸς Ὅμηρος, ὃν καὶ νῦν
[24]	τολμήσας αὐτοῦ τὴν εἰκόνα οὐδ´	ὁ	τὰ νόθα ἐπισημηνάμενος τῶν ἐπῶν
[13]	τις τὸν λόγον, ἧττον ἂν	ὁ	τοιοῦτος αἰτίαν ἔχοι ὑπὸ ἀσεβείας
[19]	ἢ αἰλούρου, ἆρά σοι δοκεῖ	ὁ	τοιοῦτος ἐπαινεῖν εἰδέναι; οὐκ ἂν
[19]	καὶ μέγεθος καὶ ἀλκήν. ὡς	ὁ	τὸν Ὠρίωνος κύνα ἐπαινῶν ἔφη
[24]	ἀλλὰ κἂν σὺ μὴ δῷς,	ὅ	γε τοσοῦτος αἰὼν δέδωκεν, οὐδ´
[6]	μελάντερα γράψασθαι τὰ ὄμματα ἢ	ὅ	τι ἂν ἄλλο ἐπιθυμήσωσιν αὑτοῖς
[17]	τοῦ μέτρου ἐπαινέσας οὐχ ὁρῶ	ὅ	τι τηλικοῦτον ἐπῄνεσα, ἡλίκον αὐτὴ
[23]	ἢ τοῦτο τὴν οὐρανίαν Ἀφροδίτην	ὃ	ἐποίησεν Πραξιτέλης ἐν Κνίδῳ οὐ
[26]	μηδὲν εἶναι μέρος τῆς ποιήσεως	ὃ	μὴ ταῖς θείαις εἰκόσιν διακεκόσμηται.
[16]	γὰρ ὀκνήσω πρὸς σὲ εἰπεῖν	ὃ	πέπονθα— οὐκ οἶδ´ ὅπως φοβερώτερόν
[24]	ἐπῶν ἐν τῇ παραγραφῇ τῶν	ὀβελῶν.	Εἶτα ἐκείνῳ μὲν ἐφεθήσεται βάρβαρον
[17]	μεστὸν ἐνεποίησέ σοι ὁ παρὼν	ὄγκος	τῶν πραγμάτων, σὺ τὰ τοιαῦτα
[24]	ἐγὼ πρῶτος ταύτην ἐτεμόμην τὴν	ὁδόν,	ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ ποιηταί,
[11]	λεγόντων— εἰ δὲ ἀληθές, ὑμεῖς	οἱ	ἄνδρες ἴστε— μηδ´ Ὀλυμπίασιν ἐξεῖναι
[15]	μᾶλλον δὲ τοῦτο πάντων ἀτοπώτατον,	οἱ	αὐτοὶ κατήγοροι καὶ δικασταὶ ἦτε.
[11]	τῷ μέτρῳ, κᾆτα ἡμῶν ἀνατρέψωσιν	οἱ	Ἑλλανοδίκαι τὴν εἰκόνα. ~Ταῦτα μὲν
[2]	μοι δοκεῖ. ~μέχρι γὰρ τοῦδε	οἱ	ἔπαινοι ἀνεκτοί εἰσιν εἰς ὅσον
[21]	τε αὐτοῖς, χρῶνται ταῖς ὑπερβολαῖς,	οἱ	ἐπαινοῦντες δὲ καὶ ἐν αὐταῖς
[14]	ἄλλο τι. εἶτ´ ἐπειδὴ ἀπηλλάγησαν	οἱ	θεαταί, αὖθις τὸν Φειδίαν ἐγκλεισάμενον
[28]	εὔθυναν εἶναι, ἐμὲ δὲ ἀμυνοῦνται	οἱ	θεοί, ἐπειδὰν πρὸ ἐμοῦ τὸν
[21]	κἀκείνῳ οὐ μικρῷ διαλλάττουσιν, ὅτι	οἱ	μὲν κόλακες, ἐφ´ ὅσον οἷόν
[1]	τὸν τρόπον, ἀλλά μοι δοκοῦσιν	οἱ	τοιοῦτοι γόητες εἶναι καὶ ἥκιστα
[6]	ἔφη, τῶν γραφέων ἐκείνοις μάλιστα,	οἳ	ἂν πρὸς τὸ εὐμορφότερον αὐτοὺς
[6]	αὐτοὺς εἰκάσωσιν. εἶναι δέ τινας,	οἳ	καὶ προστάττουσιν τοῖς τεχνίταις ἢ
[22]	νομιζοίμην· εἰ δὲ τοιαύτην ὑπάρχουσαν	οἵαν	πάντες ἴσασιν, οὐ πάνυ ἐκ
[14]	ὢν ἐτύγχανες· ἀλλὰ νῦν οὐκ	οἶδ´	ὅπως ἀθρόαν πεποίησαι τὴν μεταβολὴν
[16]	σὲ εἰπεῖν ὃ πέπονθα— οὐκ	οἶδ´	ὅπως φοβερώτερόν μοι τὸ πρᾶγμα
[29]	δυνηθῇ τὰ εἰρημένα. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Οὐκ	οἶδα	εἴ μοι τοῦτο δυνατὸν ἔτι,
[2]	κολακεία σαφής. Καίτοι πολλούς, ἔφη,	οἶδα	χαίροντας, εἴ τις αὐτοὺς ἐπαινῶν
[19]	αὐτῶν γυναικὸς γενέσθαι, οὐκ ἂν	οἴει	γελασθῆναι αὐτὸν ἐπὶ τῇ ἀνοίᾳ
[20]	ποιούμενος τὴν πρόνοιαν, ἅπαντα ὑπερεπαινεῖν	οἴεται	δεῖν, ἐπιψευδόμενος καὶ προστιθεὶς παρ´
[25]	ἰκέλη ἠὲ χρυσέῃ Ἀφροδίτῃ. καὶ	οἵη	δ´ Ἄρτεμις εἶσι κατ´ οὔρεος.
[21]	ἀλλὰ διακρίνῃς καὶ παραμετρῇς τῷ	οἰκείῳ	μέτρῳ ἑκάτερον. ~Φέρ´ οὖν, εἰ
[20]	ἀελλοπόδων δρόμον ἵππων. καὶ ἢν	οἰκίαν	ἐπαινῇ καλὴν καὶ ἄριστα κατεσκευασμένην,
[23]	ὑπ´ ἀνθρώπων γεγενημένα οὐκ ἀσεβές,	οἶμαι,	ἀνθρώποις εἰκάζειν. ἐκτὸς εἰ μὴ
[18]	τοὺς δὲ ἐπαινοῦντας καὶ μᾶλλον,	οἶμαι,	εἰ καὶ χαμαὶ καὶ βάδην,
[15]	αὐτῷ τοῦ συνηγόρου. ῥᾷστον δέ,	οἶμαι,	τοῦτό ἐστιν κατὰ τὴν παροιμίαν,
[16]	καὶ μονονουχὶ καὶ ὁρᾶν αὐτὴν	οἴομαι,	καὶ τὸ πρᾶγμα πολλήν μοι
[2]	μὴ ἔχουσιν προσάπτοι τῷ λόγῳ,	οἷον	εἰ γέροντας ὄντας εὐδαιμονίζοι τῆς
[13]	ἀπομικρύνεται πρὸς τὸ ταπεινότερον κατασπώμενον·	οἷον	εἴ τινες ἅμα βαδίζοιεν, ὁ
[19]	οἷόν τε προσβιβάζῃ τὸ ἐπαινούμενον.	Οἷον	εἴ τις κύνα ἐπαινῶν εἴποι
[16]	ἄρξομαι δ´ ὅμως· οὐ γὰρ	οἷόν	τε ἀναδῦναι ἤδη παρούσης. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.
[21]	οἱ μὲν κόλακες, ἐφ´ ὅσον	οἷόν	τε αὐτοῖς, χρῶνται ταῖς ὑπερβολαῖς,
[19]	ἢν πρὸς τὸ ὑπερέχον ὡς	οἷόν	τε προσβιβάζῃ τὸ ἐπαινούμενον. Οἷον
[2]	κάλλος ἢ τὸ Φάωνος περιθείη·	οἴονται	γὰρ ὑπὸ τῶν ἐπαίνων ἀλλαγήσεσθαι
[16]	τοιοῦτος ἀγγελιαφόρος γένοιο πρὸς αὐτὴν	οἷος	παρ´ ἐκείνης πρὸς μὲ γεγένησαι,
[15]	καὶ εὔνους ὤν. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Πολύστρατε,	οἷος	ὢν ῥήτωρ ἐλελήθεις με. ῥῆσιν
[3]	γελοιότερος ἂν γένοιτο αὐτοπρόσωπος φανείς,	οἷος	ὢν ὑφ´ οἵῳ κέκρυπτο· ἢ
[27]	ἀπεργάσασθαι. ἐῶ γὰρ τοὺς Αἰγυπτίους,	οἵπερ	καὶ δεισιδαιμονέστατοί εἰσιν πάντων, ὅμως
[12]	αὐτῶν, καὶ παραπλήσιόν τι ἔπαθον	οἷς	ἐπὶ τῶν ὁρωμένων πάσχομεν· ἢν
[3]	αὐτοπρόσωπος φανείς, οἷος ὢν ὑφ´	οἵῳ	κέκρυπτο· ἢ καὶ νὴ Δί´
[21]	τὸ τοὺς μὲν κόλακας οὐκ	ὀκνεῖν	καὶ ψεύδεσθαι τοῦ χαρίσασθαι ἕνεκα
[20]	τὰ πλείω, ὡς μὴ ἂν	ὀκνῆσαι	καὶ τὸν Θερσίτην εὐμορφότερον ἀποφῆναι
[20]	κατέκλα. καὶ πάλιν οὐκ ἂν	ὀκνήσειεν	φάναι ἀελλοπόδων δρόμον ἵππων. καὶ
[16]	λόγων ἐνάρχεσθαι. καίτοι— οὐ γὰρ	ὀκνήσω	πρὸς σὲ εἰπεῖν ὃ πέπονθα—
[21]	μένουσιν. Ταῦτά σοι ἀπὸ πολλῶν	ὀλίγα	κολακείας καὶ ἐπαίνου ἀληθοῦς δείγματα,
[5]	ἐτύγχανεν οὖσα καὶ οὐδὲ ὅσας	ὀλίγας	τὰς ἑαυτῆς τρίχας ἔχουσα. καὶ
[20]	τῆς ἑαυτοῦ ἐπαινῶν, ἀληθείας δὲ	ὀλίγην	ποιούμενος τὴν πρόνοιαν, ἅπαντα ὑπερεπαινεῖν
[1]	τὰς ὑπερβολάς, ἐρυθριῶ τε καὶ	ὀλίγου	δεῖν ἐπιφράττομαι τὰ ὦτα καὶ
[9]	τοῦ ἀρχιτέκτονος ὑπισχνουμένου τὸν Ἄθω	ὅλον	μετασχηματίσειν καὶ μορφώσειν πρὸς αὐτόν,
[11]	ὑμεῖς οἱ ἄνδρες ἴστε— μηδ´	Ὀλυμπίασιν	ἐξεῖναι τοῖς νικῶσι μείζους τῶν
[20]	ἄν Ζηνός που τοιήδε γ´	Ὀλυμπίου	ἔνδοθεν αὐλή. ὁ δὲ κόλαξ
[3]	μεγέθους τοῖς ἀπὸ τοῦ ἰσοπέδου	ὅλῳ	πήχει ὑπερέχουσιν. ~Ἐμέμνητο γὰρ καὶ
[5]	ἀναπλεκόντων καὶ σελίνοις τοὺς μηδὲ	ὅλως	ὄντας εἰκαζόντων. ~Ἁπάντων οὖν τῶν
[20]	τι ἢ προσθείη τῶν μηδὲ	ὅλως	προσόντων, τὰ δ´ ὑπάρχοντα αὐτῷ
[26]	καὶ ταῦτα αἵματι δεδευμένην. καὶ	ὅλως	τοσαῦτά ἐστιν τὰ τοιαῦτα ὡς
[13]	ἐπεγείρῃ ἑαυτόν· ἀλλ´ εἰ μέλλουσιν	ὁμήλικες	φανεῖσθαι, ὁ μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει
[28]	θεοί, ἐπειδὰν πρὸ ἐμοῦ τὸν	Ὅμηρον	καὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς ἀμύνωνται.
[26]	τὰς ὁμοιώσεις ἀνεύθυνόν ἐστιν ὥστε	Ὅμηρος	καὶ τὰς θεὰς αὐτὰς οὐκ
[24]	μάλιστα ὁ πολίτης ὁ σὸς	Ὅμηρος,	ὃν καὶ νῦν ἀναβιβάσομαι συναγορεύσοντά
[26]	τῶν κἂν ἐπ´ ἐλάχιστον τῇ	Ὁμήρου	ποιήσει ὡμιληκότων; ~Καίτοι τὰ μὲν
[6]	ῥινὸς ἢ μελάντερα γράψασθαι τὰ	ὄμματα	ἢ ὅ τι ἂν ἄλλο
[25]	εἰκόνας εἰς τὸ σύμμετρον· ὡς	ὄμματα	μέν φησιν καὶ κεφαλὴν ἴκελον
[8]	Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν κήποις	ὁμοία	λέγεσθαι· καί σε ὑπεμίμνησκε τῶν
[12]	ἐπεσημήνατο, καὶ αὐτὸς ἄρχομαι τὰ	ὅμοια	γιγνώσκειν περὶ αὐτῶν, καὶ παραπλήσιόν
[6]	ἀλλὰ καὶ ἐν γραφαῖς τὰ	ὅμοια	πολλοὶ κολακεύεσθαί τε καὶ ἐξαπατᾶσθαι
[26]	ἐξαληλίφθω, ἢ καὶ ἡμῖν τὰ	ὅμοια	τολμᾶν ἐφείσθω. οὕτω δὲ τὸ
[22]	ἔφην τῷ ἐν Κνίδῳ ἀγάλματι	ὁμοίαν,	γόης ἂν καὶ τοῦ Κυναίθου
[19]	κρίνοιτο, οὐκ ἤν τις τοῖς	ὁμοίοις	παραβάλλῃ οὐδ´ ἢν πρὸς τὸ
[24]	μειδιῶσαν τὰ πολλά, ὅπερ θεοῖς	ὅμοιον	ἄνθρωποι ἔχουσιν; ~Ἐπὶ μέν γε
[25]	πάλιν βροτολοιγῷ Ἄρεΐ φησίν τιν´	ὅμοιον	εἶναι καὶ ἄλλον ἄλλῳ, θεοειδῆ
[3]	τῆς τοιαύτης ὑπερβολῆς. νῦν δὲ	ὅμοιόν	μοι δοκοῦσιν, ἔφη, πάσχειν, ὥσπερ
[9]	οὕτω μέγα πρὸς μικροῦ σώματος	ὁμοιότητα.	ἐπῄνει δὲ τὸν Ἀλέξανδρον τῆς
[10]	εἰκόνων, μὴ γνωρίζειν δὲ τὴν	ὁμοιότητα·	μὴ γὰρ εἶναι τῶν τηλικούτων
[26]	κατὰ τὰς εἰκόνας καὶ τὰς	ὁμοιώσεις	ἀνεύθυνόν ἐστιν ὥστε Ὅμηρος καὶ
[19]	τὸν ἐπαινοῦντα καὶ εἰκόσι καὶ	ὁμοιώσεσι	προσχρῆσθαι, καὶ σχεδὸν ἐν τούτῳ
[17]	πολλήν σοι εἰδέναι τὴν χάριν	ὁμολογῶ·	ἐμοῦ γὰρ ἐπαινέσαντος τὸ μέτριον
[16]	πρὸς οὕτω σφοδρὰν τὴν κατηγορίαν.	ὅμως	δὲ σοῦ ἕνεκα ἐπιτεμοῦμαι τὴν
[29]	ὕδωρ τὸ ἐκκεχυμένον. πειράσομαι δ´	ὅμως	ἐπιμνησθῆναι αὐτῶν. καὶ ὡς ὁρᾷς,
[16]	τὴν ταραχὴν ἐμπεποίηκεν. ἄρξομαι δ´	ὅμως·	οὐ γὰρ οἷόν τε ἀναδῦναι
[27]	Εὐαγόρου τοῦ Κυπρίων βασιλέως, καὶ	ὅμως	οὐκ ἠγανάκτησεν ἡ θεὸς δυναμένη
[5]	τὰς ἑαυτῆς τρίχας ἔχουσα. καὶ	ὅμως	οὕτω διακειμένη τὴν κεφαλήν, ἁπάντων
[27]	οἵπερ καὶ δεισιδαιμονέστατοί εἰσιν πάντων,	ὅμως	τοῖς θείοις ὀνόμασιν εἰς κόρον
[24]	ὁ πολίτης ὁ σὸς Ὅμηρος,	ὃν	καὶ νῦν ἀναβιβάσομαι συναγορεύσοντά μοι,
[27]	εἰσιν πάντων, ὅμως τοῖς θείοις	ὀνόμασιν	εἰς κόρον ἐπιχρωμένους· σχεδὸν γοῦν
[5]	καὶ σελίνοις τοὺς μηδὲ ὅλως	ὄντας	εἰκαζόντων. ~Ἁπάντων οὖν τῶν τοιούτων
[2]	τῷ λόγῳ, οἷον εἰ γέροντας	ὄντας	εὐδαιμονίζοι τῆς ἀκμῆς ἢ ἀμόρφοις
[3]	κάλλει φρονοίη, καὶ ταῦτα περιαιρετῷ	ὄντι	καὶ ὑπὸ τοῦ τυχόντος συντριβῆναι
[22]	ἂν καὶ τοῦ Κυναίθου κολακικώτερος	ὄντως	νομιζοίμην· εἰ δὲ τοιαύτην ὑπάρχουσαν
[20]	ἂν καὶ τὸν Κροίσου υἱὸν	ὀξυηκοώτερον	εἶναι τοῦ Μελάμποδος καὶ τὸν
[20]	τοῦ Μελάμποδος καὶ τὸν Φινέα	ὀξύτερον	δεδορκέναι τοῦ Λυγκέως, ἤνπερ μόνον
[19]	εἰ καὶ αὐτὸς εἰκάσαι βουλόμενος,	ὅπερ	ἦν τῷ ἐπαινοῦντι ἀναγκαῖον, ὑψηλοτέρῳ
[24]	φαιδρὰν καὶ μειδιῶσαν τὰ πολλά,	ὅπερ	θεοῖς ὅμοιον ἄνθρωποι ἔχουσιν; ~Ἐπὶ
[19]	οὐδὲ σιδάρεον Ἀλκμάνας τέκος’ ὁρᾷς	ὁποίοις	αὐτὸν θεοῖς εἴκασε· μᾶλλον δὲ
[29]	ἤδη καὶ αὐτὸς παρέσομαι ὀψόμενος	ὁποῖόν	τι τὸ τέλος τοῦ ἀγῶνος
[16]	πάρεστι καὶ προείρηκε δηλαδὴ ἐκεῖνα	ὁπόσα	σὺ παρ´ αὐτῆς ἀπήγγειλας, ἡμᾶς
[17]	Τίνες εἰσὶν μάλιστα ἐπαίνου ἄξιοι;	Ὁπόσοι	ἐπαινεῖσθαι μὴ θέλουσιν. ~Ἀλλὰ ταῦτα
[29]	παραδέδωκα, νῦν μὲν ἐκποδὼν ἀποστήσομαι·	ὁπόταν	δὲ τὰς ψήφους ἀνακηρύττωσι τῶν
[24]	φησίν— κλαίουσα γυνὴ εἰκυῖα θεῇσιν.	Ὁπόταν	οὖν τὰ τοιαῦτα λέγῃ, μισεῖς
[24]	αὐτῷ— τί σοι ἐκεῖνος δοκεῖ,	ὁπόταν	περὶ τῆς αἰχμαλώτου λέγῃ τῆς
[14]	καὶ Φειδίαν φασὶν οὕτω ποιῆσαι,	ὁπότε	ἐξειργάσατο τοῖς Ἠλείοις τὸν Δία.
[14]	γὰρ αὐτὸν κατόπιν τῶν θυρῶν,	ὁπότε	τὸ πρῶτον ἀναπετάσας ἐπεδείκνυεν τὸ
[19]	ἐπὶ τῇ ἀνοίᾳ τοῦ ἐπαίνου;	ὅπου	γε καὶ εἰ ἑνὸς ἀνδρὸς
[20]	παρὰ τοῦ συβώτου λαβεῖν ἐλπίσειεν·	ὅπου	Κύναιθος ὁ Δημητρίου τοῦ Πολιορκητοῦ
[14]	ἐτύγχανες· ἀλλὰ νῦν οὐκ οἶδ´	ὅπως	ἀθρόαν πεποίησαι τὴν μεταβολὴν ἐπιδαψιλευόμενος
[17]	τὸ πρᾶγμα, ὃς ἐρομένου τινὸς	ὅπως	ἄν τις ἔνδοξος γένοιτο, Εἰ
[29]	Αὐτῷ σοι μελήσει, ὦ Πολύστρατε,	ὅπως	ἄριστα ὑποκρίνῃ. ἐγὼ δὲ ἐπείπερ
[7]	καὶ Ἀρήτῃ καὶ Θεανοῖ, οὐχ	ὅπως	θεῶν ταῖς ἀρίσταις. καὶ γὰρ
[12]	σὺ δὲ σκόπει, ὦ Λυκῖνε,	ὅπως	μετακοσμήσεις τὸ βιβλίον καὶ ἀφαιρήσεις
[11]	ἀνδριάντας, ἀλλὰ ἐπιμελεῖσθαι τοὺς Ἑλλανοδίκας	ὅπως	μηδὲ εἷς ὑπερβάληται τὴν ἀλήθειαν,
[20]	γε αὐτὸ τοῦτο ἐπαινῶν οὐχ	ὅπως	οὐδ´ ἂν ψεύσαιτό τι ἢ
[17]	ἐγραψάμην. ὥστε ταύτῃ γε οὐχ	ὅπως	ὑπερβάλλεσθαι τοὺς ἐπαίνους, ἀλλὰ πολὺ
[18]	τοῦτο μόνον ἐξ ἅπαντος ὁρᾷ	ὅπως	ὑπερθαυμάσεται καὶ ζηλωτὸν ἀποφανεῖ τὸν
[16]	εἰπεῖν ὃ πέπονθα— οὐκ οἶδ´	ὅπως	φοβερώτερόν μοι τὸ πρᾶγμα πεποίηκας,
[18]	ἀλλὰ τοῦτο μόνον ἐξ ἅπαντος	ὁρᾷ	ὅπως ὑπερθαυμάσεται καὶ ζηλωτὸν ἀποφανεῖ
[11]	τῆς τῶν ἀθλητῶν ἐγκρίσεως. ὥστε	ὅρα,	ἔφη, μὴ αἰτίαν λάβωμεν ψεύδεσθαι
[23]	οὐ πάνυ πολλῶν ἐτῶν. ἀλλ´	ὅρα	μὴ ἄσεμνον ᾖ τὰ τοιαῦτα
[25]	~Ἐπὶ μέν γε τοῦ Ἀγαμέμνονος	ὅρα	ὅσην αὐτὸς φειδὼ ἐποιήσατο τῶν
[16]	καὶ δέδοικα καὶ μονονουχὶ καὶ	ὁρᾶν	αὐτὴν οἴομαι, καὶ τὸ πρᾶγμα
[14]	ἀναγκαῖον ὑπάρχειν τοὺς πολλοὺς περιττότερον	ὁρᾶν	τοῦ ἑνός, κἂν Φειδίας ᾖ.
[29]	ὅμως ἐπιμνησθῆναι αὐτῶν. καὶ ὡς	ὁρᾷς,	ἤδη ἀποσοβῶ παρ´ αὐτὴν ἐπιβυσάμενος
[16]	τὸ πρᾶγμα πεποίηκας, καὶ ὡς	ὁρᾷς	ἱδρῶ τε ἤδη καὶ δέδοικα
[16]	τῷ προσώπῳ· φαιδρὰ γὰρ ὡς	ὁρᾷς	καὶ προσηνής. ὥστε θαρρῶν λέγε
[19]	χεῖρας οὐδὲ σιδάρεον Ἀλκμάνας τέκος’	ὁρᾷς	ὁποίοις αὐτὸν θεοῖς εἴκασε· μᾶλλον
[17]	ἐπίδειξιν τρόπου χρηστοῦ καὶ γνώμης	ὀρθῆς·	ὡς ὅσοι τὸ θεῖον μὴ
[4]	ἐκεῖνος τὸ εὔμηκές τε καὶ	ὄρθιον.	τὴν μὲν δὴ γάνυσθαι τῷ
[9]	μορφώσειν πρὸς αὐτόν, ὡς τὸ	ὄρος	ἅπαν εἰκόνα γενέσθαι τοῦ βασιλέως,
[9]	χώραν ἐᾶν ἐκέλευσεν μηδὲ κατασμικρύνειν	ὄρος	οὕτω μέγα πρὸς μικροῦ σώματος
[17]	πέρα τοῦ μέτρου ἐπαινέσας οὐχ	ὁρῶ	ὅ τι τηλικοῦτον ἐπῄνεσα, ἡλίκον
[12]	τι ἔπαθον οἷς ἐπὶ τῶν	ὁρωμένων	πάσχομεν· ἢν μὲν πάνυ ἐγγύθεν
[21]	ταύταις σωφρονοῦσιν καὶ ἐντὸς τῶν	ὅρων	μένουσιν. Ταῦτά σοι ἀπὸ πολλῶν
[4]	δὲ πολλάκις τὸ αὐτὸ ᾄδειν	ὁρῶντα	ὡς ἥδοιτο ἐπαινουμένη, ἄχρι δὴ
[17]	λόγον περιελήλυθέν σοι τὸ πρᾶγμα,	ὃς	ἐρομένου τινὸς ὅπως ἄν τις
[14]	τοῦ σοῦ τρόπου τὸ τοιοῦτον,	ὃς	οὐδὲ ἄλλως ῥᾴδιος πρὸς τοὺς
[9]	ἀξυνετωτέραν αὐτὴν ἡγεῖσθαι τοῦ Ἀλεξάνδρου,	ὃς	τοῦ ἀρχιτέκτονος ὑπισχνουμένου τὸν Ἄθω
[5]	φαλακρὰ ἐτύγχανεν οὖσα καὶ οὐδὲ	ὅσας	ὀλίγας τὰς ἑαυτῆς τρίχας ἔχουσα.
[25]	μέν γε τοῦ Ἀγαμέμνονος ὅρα	ὅσην	αὐτὸς φειδὼ ἐποιήσατο τῶν θεῶν
[8]	διάκειται, οὐ μάλα εὐσεβῶς οὐδὲ	ὁσίως	τὰ πρὸς τοὺς θεούς. ἐδόκει
[17]	χρηστοῦ καὶ γνώμης ὀρθῆς· ὡς	ὅσοι	τὸ θεῖον μὴ ἐν παρέργῳ
[2]	οἱ ἔπαινοι ἀνεκτοί εἰσιν εἰς	ὅσον	ἂν ὁ ἐπαινούμενος γνωρίζῃ ἕκαστον
[21]	ὅτι οἱ μὲν κόλακες, ἐφ´	ὅσον	οἷόν τε αὐτοῖς, χρῶνται ταῖς
[5]	ἀγῶνα προθεῖναι αὐτὴν περὶ ταλάντου,	ὅστις	ἂν ἄμεινον ἐπαινέσαι αὐτῆς τὴν
[24]	τοσοῦτος αἰὼν δέδωκεν, οὐδ´ ἔστιν	ὅστις	αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ ᾐτιάσατο, οὐδὲ
[17]	διανοίας δεῖγμά ἐστιν. πλὴν ἀλλὰ	ὅσῳπερ	ἂν πρὸς τὸ ἐπαινεῖσθαι αὐτὸ
[1]	ἐν δὲ τοῖς ἐπαίνοις μάλιστα,	ὅταν	τις ἐπαινῇ με φορτικὰς καὶ
[3]	ὑπὸ τοῦ τυχόντος συντριβῆναι δυναμένῳ,	ὅτε	καὶ γελοιότερος ἂν γένοιτο αὐτοπρόσωπος
[20]	ὧν ἴσμεν ζῴων καὶ δρομικόν,	ὅτι	Ἄκρον ἐπ´ ἀνθερίκων καρπὸν θέεν
[8]	αὐτῆς γέγραφας, σὲ δὲ εἰδέναι	ὅτι	ἀνιάσει αὐτὴν τὸ βιβλίον οὕτω
[5]	διακειμένη τὴν κεφαλήν, ἁπάντων εἰδότων	ὅτι	ἐκ νόσου μακρᾶς τὸ τοιοῦτον
[20]	ὑπὸ βηχὸς ἐνοχλούμενον τὸν Δημήτριον,	ὅτι	ἐμμελῶς ἐχρέμπτετο. ~Οὐ μόνον δὲ
[7]	ἓν δὲ τοῦτο οὐ φέρουσα,	ὅτι	θεαῖς αὐτήν, Ἥρᾳ καὶ Ἀφροδίτῃ,
[4]	ᾄσματι τά τε ἄλλα καὶ	ὅτι	καλή τε καὶ μεγάλη ἦν·
[13]	ὑπερανατεινομένου τοῦτο γένοιτ´ ἄν, κἂν	ὅτι	μάλιστα ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ ἑαυτόν· ἀλλ´
[24]	ἔγωγε ὑπολαμβάνω. ~Εἰ δὲ καὶ	ὅτι	μάλιστά σε αὐταῖς ἐκείναις εἴκασα,
[20]	~Ἐπεὶ δὲ καὶ κολακείας ἐπεμνήσθης,	ὅτι	μὲν καὶ σὺ μισεῖς τοὺς
[8]	τῷ βιβλίῳ περὶ αὐτῆς εἰρημένων,	ὅτι	μετρίαν καὶ ἄτυφον ἔφης αὐτὴν
[16]	Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν, ὦ Πολύστρατε,	ὅτι	μὴ ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι τοὺς
[6]	τοῖς κόλαξιν, καὶ προσετίθει δὲ	ὅτι	μὴ ἐν ἐπαίνοις μόνον, ἀλλὰ
[10]	τῶν τηλικούτων ἀξίαν, μηδὲ ἐγγύς,	ὅτι	μηδὲ ἄλλην τινά, γυναῖκά γε
[17]	μέτριον τοῦ σοῦ τρόπου καὶ	ὅτι	μηδὲν ὑπερπετὲς μηδὲ τύφου μεστὸν
[21]	ἀλλὰ κἀκείνῳ οὐ μικρῷ διαλλάττουσιν,	ὅτι	οἱ μὲν κόλακες, ἐφ´ ὅσον
[18]	οὗ χρὴ ἀπολογήσασθαι, τοῦτό ἐστιν,	ὅτι	τῇ ἐν Κνίδῳ καὶ τῇ
[24]	τῆς αἰχμαλώτου λέγῃ τῆς Βρισηΐδος	ὅτι	χρυσῇ Ἀφροδίτῃ ἰκέλη ἐπένθει τὸν
[17]	εἰκόνα ὑπ´ ἀγνοίας με διαλαθοῦσαν·	οὐ	γὰρ ἂν ἄλλην πρὸ αὐτῆς
[1]	καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος·	οὐ	γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις,
[15]	ἤνπερ ἔχῃς τι δίκαιον εἰπεῖν·	οὐ	γὰρ ἐν ἀντιδίκοις, ὡς σὺ
[14]	πρὸς τὸ τοῖς πλείστοις δοκοῦν·	οὐ	γὰρ ἡγεῖτο μικρὰν εἶναι συμβουλὴν
[9]	ταῖς τῶν ἀεὶ μεμνησομένων διανοίαις·	οὐ	γὰρ μικρᾶς εἶναι γνώμης ὑπεριδεῖν
[16]	ταραχὴν ἐμπεποίηκεν. ἄρξομαι δ´ ὅμως·	οὐ	γὰρ οἷόν τε ἀναδῦναι ἤδη
[16]	τῶν δευτέρων λόγων ἐνάρχεσθαι. καίτοι—	οὐ	γὰρ ὀκνήσω πρὸς σὲ εἰπεῖν
[14]	καὶ ἐπίφθονον ἀφαίρει, ὦ Λυκῖνε.	οὐ	γὰρ πρὸς τοῦ σοῦ τρόπου
[15]	καταλείπεσθαι. πλὴν ἀλλὰ ἐκεῖνό γε	οὐ	δικαστικὸν ἐποιήσατε, καὶ μάλιστα σύ,
[23]	γάρ με προάξεται τἀληθὲς εἰπεῖν—	οὐ	θεαῖς σε, ὦ βελτίστη, εἴκασα,
[8]	περινοστοῦν ὥσπερ νῦν σοι διάκειται,	οὐ	μάλα εὐσεβῶς οὐδὲ ὁσίως τὰ
[18]	καὶ ζηλωτὸν ἀποφανεῖ τὸν ἐπαινούμενον.	οὐ	μὴν ταύτην ἐγὼ βαδιοῦμαι, μὴ
[21]	τὰ ὑπάρχοντα πειρᾶσθαι· ἀλλὰ κἀκείνῳ	οὐ	μικρῷ διαλλάττουσιν, ὅτι οἱ μὲν
[26]	δ´ Ἄρτεμις εἶσι κατ´ οὔρεος.	~Οὐ	μόνον δὲ τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς
[21]	τὸν Δημήτριον, ὅτι ἐμμελῶς ἐχρέμπτετο.	~Οὐ	μόνον δὲ τοῦτο ἑκατέρου αὐτῶν
[22]	τοιαύτην ὑπάρχουσαν οἵαν πάντες ἴσασιν,	οὐ	πάνυ ἐκ πολλοῦ διαστήματος ἦν
[23]	ὃ ἐποίησεν Πραξιτέλης ἐν Κνίδῳ	οὐ	πάνυ πολλῶν ἐτῶν. ἀλλ´ ὅρα
[9]	τὸ τόλμημα ἔπαυσεν τὸν ἄνθρωπον	οὐ	πιθανῶς κολοσσοὺς ἀναπλάττοντα καὶ τὸν
[28]	αὐτοῖς ἐξ οὐρανοῦ ἐστιν. ~Ὥστε	οὐ	πρός γε σοῦ τὸ τοιοῦτον,
[9]	δύο πόλεις ἐν ταῖν χεροῖν,	οὐ	προσήκατο τὴν τερατείαν τῆς ὑποσχέσεως,
[13]	μὴ ὑπερέχειν θατέρου τὸν ἕτερον,	οὐ	τοῦ βραχυτέρου ὑπερανατεινομένου τοῦτο γένοιτ´
[16]	Λυκῖνε, τούτου γε ἕνεκα, ὡς	οὐ	φαῦλόν με ὑποκριτὴν ἕξων τῆς
[7]	τοῦ συγγράμματος, ἓν δὲ τοῦτο	οὐ	φέρουσα, ὅτι θεαῖς αὐτήν, Ἥρᾳ
[18]	πόρρω τοῦ πράγματος. ὑπὲρ δὲ	οὗ	χρὴ ἀπολογήσασθαι, τοῦτό ἐστιν, ὅτι
[20]	αὐτὸ τοῦτο ἐπαινῶν οὐχ ὅπως	οὐδ´	ἂν ψεύσαιτό τι ἢ προσθείη
[19]	οὐκ ἂν εἴποις. ἀλλὰ μὴν	οὐδ´	εἰ λύκῳ φαίη ἴσον αὐτὸν
[7]	τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ δέ σε	οὐδ´	ἐκεῖνα ἠξίουν, ταῖς ἡρωΐναις παραθεωρεῖν
[18]	ἐλεύθερον γάρ τι ὁ ἔπαινος,	οὐδ´	ἔστιν αὐτοῦ μέτρον εἰς μέγεθος
[24]	ὅ γε τοσοῦτος αἰὼν δέδωκεν,	οὐδ´	ἔστιν ὅστις αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ
[19]	ἤν τις τοῖς ὁμοίοις παραβάλλῃ	οὐδ´	ἢν πρὸς τὸ ὑποδεέστερον ποιῆται
[24]	μαστίξαι τολμήσας αὐτοῦ τὴν εἰκόνα	οὐδ´	ὁ τὰ νόθα ἐπισημηνάμενος τῶν
[1]	ὡς ἂν εἰδῇς, τοιόνδε ἐστίν.	οὐδὲ	ἄλλως μὲν χαίρω τοῖς κολακικοῖς
[14]	σοῦ τρόπου τὸ τοιοῦτον, ὃς	οὐδὲ	ἄλλως ῥᾴδιος πρὸς τοὺς ἐπαίνους
[24]	ἐκείναις εἴκασα, οὐκ ἐμὸν τοῦτο,	οὐδὲ	ἐγὼ πρῶτος ταύτην ἐτεμόμην τὴν
[20]	Ἄκρον ἐπ´ ἀνθερίκων καρπὸν θέεν	οὐδὲ	κατέκλα. καὶ πάλιν οὐκ ἂν
[24]	ὅστις αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ ᾐτιάσατο,	οὐδὲ	ὁ μαστίξαι τολμήσας αὐτοῦ τὴν
[5]	καίτοι φαλακρὰ ἐτύγχανεν οὖσα καὶ	οὐδὲ	ὅσας ὀλίγας τὰς ἑαυτῆς τρίχας
[8]	σοι διάκειται, οὐ μάλα εὐσεβῶς	οὐδὲ	ὁσίως τὰ πρὸς τοὺς θεούς.
[19]	λύκῳ φαίη ἴσον αὐτὸν ὑπάρχειν,	οὐδὲ	οὕτως μεγαλωστὶ ἐπῄνεσεν. ἀλλὰ ποῦ
[19]	ἐπῄνεσε ποιητὴς εὐδόκιμος τὸν Γλαῦκον,	οὐδὲ	Πολυδεύκεος βίαν’ φήσας ἀνατείνασθαι ἂν
[19]	ἂν αὐτῷ ἐναντίας τὰς χεῖρας	οὐδὲ	σιδάρεον Ἀλκμάνας τέκος’ ὁρᾷς ὁποίοις
[28]	ἄλλους ποιητὰς ἀμύνωνται. ἀλλ´ οὐδέπω	οὐδὲ	τὸν ἄριστον τῶν φιλοσόφων ἠμύναντο
[19]	ἀνδρὸς ἔλεγεν ἀμείνω εἶναι αὐτόν,	οὐδὲ	τοῦτο ἀπέχρησεν ἂν εἰς ἔπαινον.
[24]	νῦν ἀναβιβάσομαι συναγορεύσοντά μοι, ἢ	οὐδεμία	μηχανὴ μὴ οὐχὶ καὶ αὐτὸν
[12]	καὶ ὑπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν,	οὐδὲν	ἀκριβὲς διαγιγνώσκομεν, ἢν δὲ ἀποστάντες
[6]	αὑτοὺς ἀλλοτρίας εἰκόνας στεφανοῦντας καὶ	οὐδὲν	αὐτοῖς ἐοικυίας. ~Ταῦτα δὲ καὶ
[13]	καὶ Ἥρᾳ εἰκάσαι αὐτὴν ἐτόλμησας	οὐδὲν	δέον. ~Ὥστε τὸ ἄγαν τοῦτο
[15]	παροιμίαν, μόνον θέοντα κρατεῖν. ὥστε	οὐδὲν	θαυμαστόν, εἰ καὶ ἡμεῖς ἑάλωμεν
[12]	τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἀκούων	οὐδὲν	πλημμέλημα ἐνεώρων τοῖς γεγραμμένοις, ἐπεὶ
[28]	τοὺς ἄλλους ποιητὰς ἀμύνωνται. ἀλλ´	οὐδέπω	οὐδὲ τὸν ἄριστον τῶν φιλοσόφων
[17]	τὸ ἄγαλμα ἐπανορθώσασθαι, ἀφελεῖν μὲν	οὐκ	ἄν τι τολμήσαιμι αὐτοῦ, προσθήσω
[19]	δοκεῖ ὁ τοιοῦτος ἐπαινεῖν εἰδέναι;	οὐκ	ἂν εἴποις. ἀλλὰ μὴν οὐδ´
[19]	ἰσχυρότερον ἕκαστον αὐτῶν γυναικὸς γενέσθαι,	οὐκ	ἂν οἴει γελασθῆναι αὐτὸν ἐπὶ
[20]	θέεν οὐδὲ κατέκλα. καὶ πάλιν	οὐκ	ἂν ὀκνήσειεν φάναι ἀελλοπόδων δρόμον
[24]	εἴπω, διότι μὴ ἀνέχῃ ἀκούουσα,	οὐκ	ἂν παραβάλλοιμι θεῶν εἰκόσι γυναῖκα
[8]	μετρίαν καὶ ἄτυφον ἔφης αὐτὴν	οὐκ	ἀνατεινομένην ὑπὲρ τὸ ἀνθρώπινον μέτρον,
[23]	τὰ δὲ ὑπ´ ἀνθρώπων γεγενημένα	οὐκ	ἀσεβές, οἶμαι, ἀνθρώποις εἰκάζειν. ἐκτὸς
[24]	μάλιστά σε αὐταῖς ἐκείναις εἴκασα,	οὐκ	ἐμὸν τοῦτο, οὐδὲ ἐγὼ πρῶτος
[20]	κολακικούς, ἐπαινῶ μέν σε, καὶ	οὐκ	ἐχρῆν ἄλλως. ἐθέλω δέ σοι
[27]	τοῦ Κυπρίων βασιλέως, καὶ ὅμως	οὐκ	ἠγανάκτησεν ἡ θεὸς δυναμένη λίθον
[19]	εὖ ὧδε μάλιστ´ ἂν κρίνοιτο,	οὐκ	ἤν τις τοῖς ὁμοίοις παραβάλλῃ
[14]	πρόχειρος ὢν ἐτύγχανες· ἀλλὰ νῦν	οὐκ	οἶδ´ ὅπως ἀθρόαν πεποίησαι τὴν
[16]	πρὸς σὲ εἰπεῖν ὃ πέπονθα—	οὐκ	οἶδ´ ὅπως φοβερώτερόν μοι τὸ
[29]	ἀπομνημονεῦσαι δυνηθῇ τὰ εἰρημένα. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Οὐκ	οἶδα εἴ μοι τοῦτο δυνατὸν
[21]	ἐστιν, τὸ τοὺς μὲν κόλακας	οὐκ	ὀκνεῖν καὶ ψεύδεσθαι τοῦ χαρίσασθαι
[26]	Ὅμηρος καὶ τὰς θεὰς αὐτὰς	οὐκ	ὤκνησεν ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων ἐπαινέσαι·
[16]	μιμήσομαί σε πρὸς αὐτήν. ΛΥΚΙΝΟΣ.	Οὐκοῦν	ἐπειδήπερ οὕτω σοι δοκεῖ, ὦ
[5]	τὰς τρίχας αὐτῆς λεγόντων καὶ	οὔλους	τινὰς πλοκάμους ἀναπλεκόντων καὶ σελίνοις
[15]	καὶ δικασταὶ ἦτε. Πότερα δ´	οὖν	ἐθέλεις; ἀγαπήσας τοῖς ἐγνωσμένοις ἡσυχίαν
[22]	τῷ οἰκείῳ μέτρῳ ἑκάτερον. ~Φέρ´	οὖν,	εἰ δοκεῖ, πρόσαγε τοῖς ὑπ´
[20]	τοῦ κόλακος ὑπερβολήν. Ὁ μὲν	οὖν	κόλαξ ἅτε τῆς χρείας ἕνεκα
[24]	κλαίουσα γυνὴ εἰκυῖα θεῇσιν. Ὁπόταν	οὖν	τὰ τοιαῦτα λέγῃ, μισεῖς κἀκεῖνον
[10]	οὕτω παραδόξου τιμῆς. ~Καὶ ἑαυτὴν	οὖν	τὸ μὲν πλάσμα σου ἐπαινεῖν
[6]	μηδὲ ὅλως ὄντας εἰκαζόντων. ~Ἁπάντων	οὖν	τῶν τοιούτων κατεγέλα τῶν παρεχόντων
[23]	ἦν τὸ τόλμημα. ~Τάχ´ ἂν	οὖν	φαίης, μᾶλλον δὲ ἤδη εἴρηκας,
[13]	ἀπορίας τῶν ἐπιγείων ἐπὶ τὰ	οὐράνια	ἐκτείνοι τις τὸν λόγον, ἧττον
[23]	Φειδίου πεπλασμένον ἢ τοῦτο τὴν	οὐρανίαν	Ἀφροδίτην ὃ ἐποίησεν Πραξιτέλης ἐν
[8]	ταῦτα εἰπὼν ὑπὲρ αὐτὸν τὸν	οὐρανὸν	ἀναβιβάζεις τὴν γυναῖκα, ὡς καὶ
[27]	γοῦν τὰ πλεῖστα αὐτοῖς ἐξ	οὐρανοῦ	ἐστιν. ~Ὥστε οὐ πρός γε
[25]	οἵη δ´ Ἄρτεμις εἶσι κατ´	οὔρεος.	~Οὐ μόνον δὲ τοὺς ἀνθρώπους
[4]	παρόντων τινὰ προσκύψαντα πρὸς τὸ	οὖς	εἰπεῖν αὐτῷ, Πέπαυσο, ὦ οὗτος,
[5]	τὴν κόμην, καίτοι φαλακρὰ ἐτύγχανεν	οὖσα	καὶ οὐδὲ ὅσας ὀλίγας τὰς
[13]	οὕτως ἔχοντα. ~Τὸ δὴ ἄνθρωπον	οὖσαν	Ἀφροδίτῃ καὶ Ἥρᾳ εἰκάσαι τί
[23]	ἀλλὰ μὴ θεαῖς ἀπεικάζειν ἄνθρωπον	οὖσαν.	ἐγὼ δὲ— ἤδη γάρ με
[22]	γὰρ εἰ μέν τινα ἄμορφον	οὖσαν	ἔφην τῷ ἐν Κνίδῳ ἀγάλματι
[10]	μηδὲ ἄλλην τινά, γυναῖκά γε	οὖσαν·	ὥστε ἀφίησί σοι ταύτην τὴν
[2]	εὐδαιμονίζοι τῆς ἀκμῆς ἢ ἀμόρφοις	οὖσι	τὸ Νιρέως κάλλος ἢ τὸ
[15]	ἑάλωμεν οὔτε ὕδατος ἡμῖν ἐκχυθέντος	οὔτε	ἀπολογίας ἀποδοθείσης. μᾶλλον δὲ τοῦτο
[19]	αὐτῶν ἐκείνων ἀμείνω ἀπέφαινεν. καὶ	οὔτε	αὐτὸς ὁ Γλαῦκος ἠγανάκτησεν τοῖς
[19]	ἐφόροις τῶν ἀθλητῶν θεοῖς ἀντεπαινούμενος,	οὔτε	ἐκεῖνοι ἠμύναντο ἢ τὸν Γλαῦκον
[15]	θαυμαστόν, εἰ καὶ ἡμεῖς ἑάλωμεν	οὔτε	ὕδατος ἡμῖν ἐκχυθέντος οὔτε ἀπολογίας
[17]	θεῖον μὴ ἐν παρέργῳ σέβουσιν,	οὗτοι	καὶ τὰ πρὸς ἀνθρώπους ἄριστοι
[19]	ἐπαινῶν ἔφη ποιητὴς λεοντοδάμαν αὐτόν·	οὗτος	γὰρ δὴ κυνὸς ἐντελὴς ἔπαινος.
[4]	οὖς εἰπεῖν αὐτῷ, Πέπαυσο, ὦ	οὗτος,	μὴ καὶ ἀναστῆναι ποιήσῃς τὴν
[18]	δὴ τούτων ἐρῶ. Καίτοι παλαιὸς	οὗτος	ὁ λόγος, ἀνευθύνους εἶναι ποιητὰς
[26]	ἡμῖν τὰ ὅμοια τολμᾶν ἐφείσθω.	οὕτω	δὲ τὸ κατὰ τὰς εἰκόνας
[5]	ἑαυτῆς τρίχας ἔχουσα. καὶ ὅμως	οὕτω	διακειμένη τὴν κεφαλήν, ἁπάντων εἰδότων
[17]	ἂν πρὸς τὸ ἐπαινεῖσθαι αὐτὸ	οὕτω	διακειμένη τυγχάνῃς, τοσούτῳ ἀξιωτέραν ὑπερεπαινεῖσθαι
[15]	ῥήτωρ ἐλελήθεις με. ῥῆσιν γοῦν	οὕτω	μακρὰν καὶ κατηγορίαν τοσαύτην ἐξενήνοχας
[9]	ἐᾶν ἐκέλευσεν μηδὲ κατασμικρύνειν ὄρος	οὕτω	μέγα πρὸς μικροῦ σώματος ὁμοιότητα.
[9]	γὰρ μικρᾶς εἶναι γνώμης ὑπεριδεῖν	οὕτω	παραδόξου τιμῆς. ~Καὶ ἑαυτὴν οὖν
[8]	ὅτι ἀνιάσει αὐτὴν τὸ βιβλίον	οὕτω	περινοστοῦν ὥσπερ νῦν σοι διάκειται,
[14]	διαδεδομένον· ἐπεὶ καὶ Φειδίαν φασὶν	οὕτω	ποιῆσαι, ὁπότε ἐξειργάσατο τοῖς Ἠλείοις
[16]	πρὸς αὐτήν. ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐκοῦν ἐπειδήπερ	οὕτω	σοι δοκεῖ, ὦ Πολύστρατε, ἡ
[16]	μοι μακρῶν τῶν λόγων πρὸς	οὕτω	σφοδρὰν τὴν κατηγορίαν. ὅμως δὲ
[13]	ἐν γὰρ τοῖς τοιούτοις οὐχ	οὕτω	τὸ μικρὸν μεῖζον γίγνεται τῇ
[16]	τοὺς λόγους· μακρῷ γὰρ ἂν	οὕτως	ἄμεινον ἦν. νῦν δὲ ἀνάγκη
[13]	ἐν ταῖς τοιαύταις εἰκόσιν οὐχ	οὕτως	ἄνθρωπος μείζων γίγνεται, ἤν τις
[3]	Πελίας ᾤετο. ~τὸ δὲ οὐχ	οὕτως	ἔχει· πολλοῦ γὰρ ἂν ὁ
[12]	τὰ εὖ καὶ τὰ μὴ	οὕτως	ἔχοντα. ~Τὸ δὴ ἄνθρωπον οὖσαν
[19]	φαίη ἴσον αὐτὸν ὑπάρχειν, οὐδὲ	οὕτως	μεγαλωστὶ ἐπῄνεσεν. ἀλλὰ ποῦ τὸ
[1]	τοῦ συγγράμματος· οὐ γὰρ ἂν	οὕτως	ὑπερεπῄνει τις, εἰ μὴ καὶ
[24]	Πάτροκλον; εἶτα μετὰ μικρόν, ὡς	οὐχ	ἱκανὸν εἰ μόνῃ τῇ Ἀφροδίτῃ
[7]	Πηνελόπῃ καὶ Ἀρήτῃ καὶ Θεανοῖ,	οὐχ	ὅπως θεῶν ταῖς ἀρίσταις. καὶ
[20]	δέ γε αὐτὸ τοῦτο ἐπαινῶν	οὐχ	ὅπως οὐδ´ ἂν ψεύσαιτό τι
[17]	αὐτῆς ἐγραψάμην. ὥστε ταύτῃ γε	οὐχ	ὅπως ὑπερβάλλεσθαι τοὺς ἐπαίνους, ἀλλὰ
[17]	καὶ πέρα τοῦ μέτρου ἐπαινέσας	οὐχ	ὁρῶ ὅ τι τηλικοῦτον ἐπῄνεσα,
[13]	θεάς; ἐν γὰρ τοῖς τοιούτοις	οὐχ	οὕτω τὸ μικρὸν μεῖζον γίγνεται
[13]	καὶ ἐν ταῖς τοιαύταις εἰκόσιν	οὐχ	οὕτως ἄνθρωπος μείζων γίγνεται, ἤν
[3]	ὁ Πελίας ᾤετο. ~τὸ δὲ	οὐχ	οὕτως ἔχει· πολλοῦ γὰρ ἂν
[24]	μοι, ἢ οὐδεμία μηχανὴ μὴ	οὐχὶ	καὶ αὐτὸν σὺν ἐμοὶ ἁλῶναι.
[26]	ἐπαινέσαι· τοὺς γοῦν τῆς Ἥρας	ὀφθαλμοὺς	τοῖς τῶν βοῶν εἴκασεν· ἕτερος
[12]	σκοπῶμέν τι καὶ ὑπὸ τῶν	ὀφθαλμῶν	αὐτῶν, οὐδὲν ἀκριβὲς διαγιγνώσκομεν, ἢν
[29]	τότε ἤδη καὶ αὐτὸς παρέσομαι	ὀψόμενος	ὁποῖόν τι τὸ τέλος τοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009