Paragraphes |
[27] |
τὴν
Νιόβην
ἀπεργάσασθαι.
ἐῶ
γὰρ
|
τοὺς |
Αἰγυπτίους,
οἵπερ
καὶ
δεισιδαιμονέστατοί
εἰσιν |
[28] |
πρὸ
ἐμοῦ
τὸν
Ὅμηρον
καὶ
|
τοὺς
|
ἄλλους
ποιητὰς
ἀμύνωνται.
ἀλλ´
οὐδέπω |
[11] |
νικῶσι
μείζους
τῶν
σωμάτων
ἀνεστάναι
|
τοὺς
|
ἀνδριάντας,
ἀλλὰ
ἐπιμελεῖσθαι
τοὺς
Ἑλλανοδίκας
|
[26] |
κατ´
οὔρεος.
~Οὐ
μόνον
δὲ
|
τοὺς |
ἀνθρώπους
αὐτοὺς
θεοῖς
ἀπεικάζει,
ἀλλὰ |
[26] |
ὤκνησεν
ἀπὸ
τῶν
ἐλαττόνων
ἐπαινέσαι·
|
τοὺς
|
γοῦν
τῆς
Ἥρας
ὀφθαλμοὺς
τοῖς |
[18] |
ἀνευθύνους
εἶναι
ποιητὰς
καὶ
γραφέας,
|
τοὺς |
δὲ
ἐπαινοῦντας
καὶ
μᾶλλον,
οἶμαι, |
[11] |
ἀνεστάναι
τοὺς
ἀνδριάντας,
ἀλλὰ
ἐπιμελεῖσθαι
|
τοὺς |
Ἑλλανοδίκας
ὅπως
μηδὲ
εἷς
ὑπερβάληται |
[21] |
δείγματα,
ὡς
μὴ
πάντας
ὑποπτεύσῃς
|
τοὺς |
ἐπαινοῦντας,
ἀλλὰ
διακρίνῃς
καὶ
παραμετρῇς |
[21] |
ἕνεκα
τοῖς
ἐπαινουμένοις,
ἐξαίρειν
δὲ
|
τοὺς |
ἐπαινοῦντας
τὰ
ὑπάρχοντα
πειρᾶσθαι·
ἀλλὰ |
[17] |
ταύτῃ
γε
οὐχ
ὅπως
ὑπερβάλλεσθαι
|
τοὺς |
ἐπαίνους,
ἀλλὰ
πολὺ
καταδεέστερόν
μοι |
[14] |
ὃς
οὐδὲ
ἄλλως
ῥᾴδιος
πρὸς
|
τοὺς |
ἐπαίνους
καὶ
πρόχειρος
ὢν
ἐτύγχανες· |
[7] |
τόδε,
πάνυ,
ἔφη,
τὰ
πρὸς
|
τοὺς |
θεοὺς
δεισιδαιμόνως
καὶ
ψοφοδεῶς
ἔχω. |
[8] |
εὐσεβῶς
οὐδὲ
ὁσίως
τὰ
πρὸς
|
τοὺς |
θεούς.
ἐδόκει
τε
ἀσέβημα
ἑαυτῆς |
[22] |
πρόσαγε
τοῖς
ὑπ´
ἐμοῦ
εἰρημένοις
|
τοὺς |
κανόνας
ἀμφοτέρους,
ὡς
μάθῃς
εἴτε |
[20] |
ὅτι
μὲν
καὶ
σὺ
μισεῖς
|
τοὺς |
κολακικούς,
ἐπαινῶ
μέν
σε,
καὶ |
[16] |
ὅτι
μὴ
ἐκείνης
παρούσης
ποιήσομαι
|
τοὺς |
λόγους·
μακρῷ
γὰρ
ἂν
οὕτως |
[21] |
ἑκατέρου
αὐτῶν
γνώρισμά
ἐστιν,
τὸ
|
τοὺς |
μὲν
κόλακας
οὐκ
ὀκνεῖν
καὶ |
[5] |
τινὰς
πλοκάμους
ἀναπλεκόντων
καὶ
σελίνοις
|
τοὺς |
μηδὲ
ὅλως
ὄντας
εἰκαζόντων.
~Ἁπάντων |
[14] |
τοσούτου,
ἀλλ´
ἀεὶ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν
|
τοὺς |
πολλοὺς
περιττότερον
ὁρᾶν
τοῦ
ἑνός, |