Paragraphes
[18]	αὐτῶν δὴ τούτων ἐρῶ. Καίτοι	παλαιὸς	οὗτος ὁ λόγος, ἀνευθύνους εἶναι
[25]	τοσούτων θεῶν εἰκόνας· καὶ αὖ	πάλιν	βροτολοιγῷ Ἄρεΐ φησίν τιν´ ὅμοιον
[19]	δὴ κυνὸς ἐντελὴς ἔπαινος. Καὶ	πάλιν	εἴ τις Μίλωνα τὸν ἐκ
[20]	καρπὸν θέεν οὐδὲ κατέκλα. καὶ	πάλιν	οὐκ ἂν ὀκνήσειεν φάναι ἀελλοπόδων
[15]	ἢ κατὰ τὸν Ἱμεραῖον ποιητὴν	παλινῳδίαν	τινὰ συγγράφω, ἢ δώσετέ μοι
[17]	γοῦν ἡλίκον τοῦτο παρέλιπον, ὡς	παμμέγεθες	εἰς ἐπίδειξιν τρόπου χρηστοῦ καὶ
[21]	ἐπαίνου ἀληθοῦς δείγματα, ὡς μὴ	πάντας	ὑποπτεύσῃς τοὺς ἐπαινοῦντας, ἀλλὰ διακρίνῃς
[22]	εἰ δὲ τοιαύτην ὑπάρχουσαν οἵαν	πάντες	ἴσασιν, οὐ πάνυ ἐκ πολλοῦ
[17]	τοῦτο ὥς τινα κεφαλὴν τοῦ	παντὸς	ἔργου καὶ κορυφήν. Ἐπ´ ἐκείνῳ
[15]	ἀπολογίας ἀποδοθείσης. μᾶλλον δὲ τοῦτο	πάντων	ἀτοπώτατον, οἱ αὐτοὶ κατήγοροι καὶ
[27]	Αἰγυπτίους, οἵπερ καὶ δεισιδαιμονέστατοί εἰσιν	πάντων,	ὅμως τοῖς θείοις ὀνόμασιν εἰς
[17]	ἄριστοι ἂν εἶεν. ὥστε εἰ	πάντως	μετακοσμῆσαι δέοι τὸν λόγον καὶ
[12]	πρὸς τὸ θεῖον· ὡς ἐκείνη	πάνυ	γε αὐτὰ ἐδυσχέραινεν καὶ ὑπέφριττεν
[12]	τῶν ὁρωμένων πάσχομεν· ἢν μὲν	πάνυ	ἐγγύθεν σκοπῶμέν τι καὶ ὑπὸ
[22]	ὑπάρχουσαν οἵαν πάντες ἴσασιν, οὐ	πάνυ	ἐκ πολλοῦ διαστήματος ἦν τὸ
[7]	καὶ γὰρ αὖ καὶ τόδε,	πάνυ,	ἔφη, τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς
[20]	αὐτῷ φύσει ἀγαθά, κἂν μὴ	πάνυ	μεγάλα ᾖ, παραλαβὼν ἐπηύξησε καὶ
[16]	μᾶλλον μνημονεύσαιμι. ΛΥΚΙΝΟΣ. Καὶ μὴν	πάνυ	μὲν ἔδει μοι μακρῶν τῶν
[17]	κορυφήν. Ἐπ´ ἐκείνῳ μέντοι καὶ	πάνυ	πολλήν σοι εἰδέναι τὴν χάριν
[23]	ἐποίησεν Πραξιτέλης ἐν Κνίδῳ οὐ	πάνυ	πολλῶν ἐτῶν. ἀλλ´ ὅρα μὴ
[13]	ὁ μὲν μέγιστος, ὁ δὲ	πάνυ	τῇ ἡλικίᾳ χαμαίζηλος, εἶτα δεήσειεν
[29]	καὶ ὡς ὁρᾷς, ἤδη ἀποσοβῶ	παρ´	αὐτὴν ἐπιβυσάμενος τὰ ὦτα, ὡς
[16]	προείρηκε δηλαδὴ ἐκεῖνα ὁπόσα σὺ	παρ´	αὐτῆς ἀπήγγειλας, ἡμᾶς δὲ χρὴ
[20]	οἴεται δεῖν, ἐπιψευδόμενος καὶ προστιθεὶς	παρ´	αὑτοῦ τὰ πλείω, ὡς μὴ
[14]	κἂν Φειδίας ᾖ. Ταῦτά σοι	παρ´	ἐκείνης κομίζω καὶ αὐτὸς παραινῶ
[16]	ἀγγελιαφόρος γένοιο πρὸς αὐτὴν οἷος	παρ´	ἐκείνης πρὸς μὲ γεγένησαι, τολμήσω
[16]	ἕνεκα ἐπιτεμοῦμαι τὴν ἀπολογίαν. καὶ	παρ´	ἐμοῦ τοίνυν τάδε αὐτῇ ἀπάγγελλε.
[20]	καλύβης εἴποι, εἰ μόνον τι	παρὰ	τοῦ συβώτου λαβεῖν ἐλπίσειεν· ὅπου
[19]	οὐκ ἤν τις τοῖς ὁμοίοις	παραβάλλῃ	οὐδ´ ἢν πρὸς τὸ ὑποδεέστερον
[24]	μὴ ἀνέχῃ ἀκούουσα, οὐκ ἂν	παραβάλλοιμι	θεῶν εἰκόσι γυναῖκα φαιδρὰν καὶ
[24]	ἐπισημηνάμενος τῶν ἐπῶν ἐν τῇ	παραγραφῇ	τῶν ὀβελῶν. Εἶτα ἐκείνῳ μὲν
[29]	ἐπείπερ ἅπαξ σοι τὸ δρᾶμα	παραδέδωκα,	νῦν μὲν ἐκποδὼν ἀποστήσομαι· ὁπόταν
[10]	προσκυνεῖ σου τὰ ἀρχέτυπα καὶ	παραδείγματα.	σὺ δὲ τὰ ἀνθρώπινα ταῦτα
[19]	ἐπαινοῦντι ἀναγκαῖον, ὑψηλοτέρῳ ἐχρησάμην τῷ	παραδείγματι,	τοῦτο ὑποβαλόντος τοῦ λόγου. ~Ἐπεὶ
[25]	αὖθις ἐπὶ τὰ γυναικεῖα τῶν	παραδειγμάτων·	ἀκούεις γὰρ δή που αὐτοῦ
[9]	μικρᾶς εἶναι γνώμης ὑπεριδεῖν οὕτω	παραδόξου	τιμῆς. ~Καὶ ἑαυτὴν οὖν τὸ
[13]	τὸ μικρὸν μεῖζον γίγνεται τῇ	παραθέσει,	ὡς τὸ μεῖζον ἀπομικρύνεται πρὸς
[19]	πρὸς τὸ ὑποδεέστερον ποιῆται τὴν	παράθεσιν,	ἀλλ´ ἢν πρὸς τὸ ὑπερέχον
[7]	οὐδ´ ἐκεῖνα ἠξίουν, ταῖς ἡρωΐναις	παραθεωρεῖν	με Πηνελόπῃ καὶ Ἀρήτῃ καὶ
[14]	παρ´ ἐκείνης κομίζω καὶ αὐτὸς	παραινῶ	ἑταῖρός τε καὶ εὔνους ὤν.
[20]	κἂν μὴ πάνυ μεγάλα ᾖ,	παραλαβὼν	ἐπηύξησε καὶ μείζω ἀπέφηνε· καὶ
[21]	τοὺς ἐπαινοῦντας, ἀλλὰ διακρίνῃς καὶ	παραμετρῇς	τῷ οἰκείῳ μέτρῳ ἑκάτερον. ~Φέρ´
[5]	καὶ ἀναστῆναι ποιήσῃς τὴν γυναῖκα.	~Παραπλήσιον	δὲ καὶ μακρῷ τούτου γελοιότερον
[12]	ὅμοια γιγνώσκειν περὶ αὐτῶν, καὶ	παραπλήσιόν	τι ἔπαθον οἷς ἐπὶ τῶν
[17]	εἰρηκέναι. σκόπει γοῦν ἡλίκον τοῦτο	παρέλιπον,	ὡς παμμέγεθες εἰς ἐπίδειξιν τρόπου
[29]	τὰ ὦτα, ὡς μή τι	παρεμπεσὸν	ἄλλο συγχέῃ τὴν τάξιν αὐτῶν,
[17]	ὅσοι τὸ θεῖον μὴ ἐν	παρέργῳ	σέβουσιν, οὗτοι καὶ τὰ πρὸς
[29]	κριτῶν, τότε ἤδη καὶ αὐτὸς	παρέσομαι	ὀψόμενος ὁποῖόν τι τὸ τέλος
[16]	δοκεῖ, ὦ Πολύστρατε, ἡ μὲν	πάρεστι	καὶ προείρηκε δηλαδὴ ἐκεῖνα ὁπόσα
[6]	οὖν τῶν τοιούτων κατεγέλα τῶν	παρεχόντων	αὑτοὺς τοῖς κόλαξιν, καὶ προσετίθει
[12]	καὶ ὑπέφριττεν μεταξὺ ἀναγιγνωσκομένων καὶ	παρῃτεῖτο	τὰς θεὰς ἵλεως εἶναι αὐτῇ.
[15]	οἶμαι, τοῦτό ἐστιν κατὰ τὴν	παροιμίαν,	μόνον θέοντα κρατεῖν. ὥστε οὐδὲν
[15]	ἐρήμην καταδιαιτήσας τοῦ βιβλίου μὴ	παρόντος	αὐτῷ τοῦ συνηγόρου. ῥᾷστον δέ,
[4]	ἥδοιτο ἐπαινουμένη, ἄχρι δὴ τῶν	παρόντων	τινὰ προσκύψαντα πρὸς τὸ οὖς
[16]	Λυκῖνε, ἀλλ´ ὥσπερ αὐτῆς ἐκείνης	παρούσης	λέγε τὸν λόγον, εἶτ´ ἐγὼ
[16]	ὦ Πολύστρατε, ὅτι μὴ ἐκείνης	παρούσης	ποιήσομαι τοὺς λόγους· μακρῷ γὰρ
[16]	γὰρ οἷόν τε ἀναδῦναι ἤδη	παρούσης.	ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Καὶ νὴ Δία πολλὴν
[17]	τύφου μεστὸν ἐνεποίησέ σοι ὁ	παρὼν	ὄγκος τῶν πραγμάτων, σὺ τὰ
[3]	δὲ ὅμοιόν μοι δοκοῦσιν, ἔφη,	πάσχειν,	ὥσπερ ἂν εἴ τινι ἀμόρφῳ
[12]	ἔπαθον οἷς ἐπὶ τῶν ὁρωμένων	πάσχομεν·	ἢν μὲν πάνυ ἐγγύθεν σκοπῶμέν
[24]	χρυσῇ Ἀφροδίτῃ ἰκέλη ἐπένθει τὸν	Πάτροκλον;	εἶτα μετὰ μικρόν, ὡς οὐχ
[28]	σὲ εἰπεῖν Πολυστράτου ἕνεκα τούτου	παύσομαι,	ἵνα καὶ ἀπομνημονεῦσαι δυνηθῇ τὰ
[14]	ὁ μὲν τὴν ῥῖνα ὡς	παχεῖαν,	ὁ δὲ ὡς ἐπιμηκέστερον τὸ
[21]	δὲ τοὺς ἐπαινοῦντας τὰ ὑπάρχοντα	πειρᾶσθαι·	ἀλλὰ κἀκείνῳ οὐ μικρῷ διαλλάττουσιν,
[29]	ὑπὲρ τὸ ὕδωρ τὸ ἐκκεχυμένον.	πειράσομαι	δ´ ὅμως ἐπιμνησθῆναι αὐτῶν. καὶ
[16]	με ὑποκριτὴν ἕξων τῆς ἀπολογίας,	πειρώμενος	διὰ βραχέων εἰπεῖν, ὡς ἂν
[2]	αὐτοὶ ἀνηβήσειν αὖθις, ὥσπερ ὁ	Πελίας	ᾤετο. ~τὸ δὲ οὐχ οὕτως
[4]	πρὸς τὸ οὖς εἰπεῖν αὐτῷ,	Πέπαυσο,	ὦ οὗτος, μὴ καὶ ἀναστῆναι
[23]	Ἀθηνᾶν ὑπείληφας τὸ ὑπὸ Φειδίου	πεπλασμένον	ἢ τοῦτο τὴν οὐρανίαν Ἀφροδίτην
[28]	γάρ τι ἐν τῷ συγγράμματι	πεπλημμέληται	εἰς τὸ θεῖον, σὺ μὲν
[16]	ὅπως φοβερώτερόν μοι τὸ πρᾶγμα	πεποίηκας,	καὶ ὡς ὁρᾷς ἱδρῶ τε
[23]	λίθου καὶ χαλκοῦ ἢ ἐλέφαντος	πεποιημένοις·	τὰ δὲ ὑπ´ ἀνθρώπων γεγενημένα
[14]	νῦν οὐκ οἶδ´ ὅπως ἀθρόαν	πεποίησαι	τὴν μεταβολὴν ἐπιδαψιλευόμενος καὶ ἐκ
[16]	ὀκνήσω πρὸς σὲ εἰπεῖν ὃ	πέπονθα—	οὐκ οἶδ´ ὅπως φοβερώτερόν μοι
[17]	ἀρίστη, μεγάλα, ὡς φής, καὶ	πέρα	τοῦ μέτρου ἐπαινέσας οὐχ ὁρῶ
[8]	τῶν τελευταίων ἐν τῷ βιβλίῳ	περὶ	αὐτῆς εἰρημένων, ὅτι μετρίαν καὶ
[18]	ἔδοξεν καὶ ὑπὲρ τὸν πόδα.	περὶ	αὐτῶν δὴ τούτων ἐρῶ. Καίτοι
[12]	αὐτὸς ἄρχομαι τὰ ὅμοια γιγνώσκειν	περὶ	αὐτῶν, καὶ παραπλήσιόν τι ἔπαθον
[3]	κοθόρνους μικρὸς αὐτὸς ὢν ἐρίζοι	περὶ	μεγέθους τοῖς ἀπὸ τοῦ ἰσοπέδου
[17]	ἁπάντων τοῦτο μεῖζον ὧν εἴρηκα	περὶ	σοῦ, καὶ συγγνώμη, εἰ μὴ
[5]	γὰρ ποιηταῖς ἀγῶνα προθεῖναι αὐτὴν	περὶ	ταλάντου, ὅστις ἂν ἄμεινον ἐπαινέσαι
[24]	τί σοι ἐκεῖνος δοκεῖ, ὁπόταν	περὶ	τῆς αἰχμαλώτου λέγῃ τῆς Βρισηΐδος
[20]	κόλαξ τοῦτο τὸ ἔπος κἂν	περὶ	τῆς συβώτου καλύβης εἴποι, εἰ
[19]	ἢ τὸν ποιητὴν ὡς ἀσεβοῦντα	περὶ	τὸν ἔπαινον, ἀλλὰ εὐδοκίμουν ἄμφω
[23]	μὴ ἄσεμνον ᾖ τὰ τοιαῦτα	περὶ	τῶν θεῶν δοξάζειν, ὧν τάς
[3]	τῷ κάλλει φρονοίη, καὶ ταῦτα	περιαιρετῷ	ὄντι καὶ ὑπὸ τοῦ τυχόντος
[17]	εἰς τὸν τοῦ Διογένους λόγον	περιελήλυθέν	σοι τὸ πρᾶγμα, ὃς ἐρομένου
[2]	Νιρέως κάλλος ἢ τὸ Φάωνος	περιθείη·	οἴονται γὰρ ὑπὸ τῶν ἐπαίνων
[8]	ἀνιάσει αὐτὴν τὸ βιβλίον οὕτω	περινοστοῦν	ὥσπερ νῦν σοι διάκειται, οὐ
[14]	ἀεὶ ἀναγκαῖον ὑπάρχειν τοὺς πολλοὺς	περιττότερον	ὁρᾶν τοῦ ἑνός, κἂν Φειδίας
[25]	Πριάμου, καὶ θεοείκελον πολλάκις τὸν	Πηλέως.	Ἀλλὰ ἐπάνειμι αὖθις ἐπὶ τὰ
[7]	ἠξίουν, ταῖς ἡρωΐναις παραθεωρεῖν με	Πηνελόπῃ	καὶ Ἀρήτῃ καὶ Θεανοῖ, οὐχ
[3]	τοῖς ἀπὸ τοῦ ἰσοπέδου ὅλῳ	πήχει	ὑπερέχουσιν. ~Ἐμέμνητο γὰρ καὶ τοιούτου
[9]	τόλμημα ἔπαυσεν τὸν ἄνθρωπον οὐ	πιθανῶς	κολοσσοὺς ἀναπλάττοντα καὶ τὸν Ἄθω
[10]	~Καὶ ἑαυτὴν οὖν τὸ μὲν	πλάσμα	σου ἐπαινεῖν καὶ τὴν ἐπίνοιαν
[27]	κόρον ἐπιχρωμένους· σχεδὸν γοῦν τὰ	πλεῖστα	αὐτοῖς ἐξ οὐρανοῦ ἐστιν. ~Ὥστε
[14]	τὸ ἄγαλμα πρὸς τὸ τοῖς	πλείστοις	δοκοῦν· οὐ γὰρ ἡγεῖτο μικρὰν
[20]	καὶ προστιθεὶς παρ´ αὑτοῦ τὰ	πλείω,	ὡς μὴ ἂν ὀκνῆσαι καὶ
[12]	μὲν γὰρ πρῶτον ἀκούων οὐδὲν	πλημμέλημα	ἐνεώρων τοῖς γεγραμμένοις, ἐπεὶ δὲ
[8]	ἐδόκει τε ἀσέβημα ἑαυτῆς καὶ	πλημμέλημα	τοῦτο δόξειν, εἰ ὑπομένοι τῇ
[15]	ἐλπίδα μοι ἀπολογίας ἔτι καταλείπεσθαι.	πλὴν	ἀλλὰ ἐκεῖνό γε οὐ δικαστικὸν
[17]	δημοτικῆς τινος διανοίας δεῖγμά ἐστιν.	πλὴν	ἀλλὰ ὅσῳπερ ἂν πρὸς τὸ
[5]	αὐτῆς λεγόντων καὶ οὔλους τινὰς	πλοκάμους	ἀναπλεκόντων καὶ σελίνοις τοὺς μηδὲ
[10]	ἐπαίνει αὐτήν, μηδὲ ὑπὲρ τὸν	πόδα	ἔστω τὸ ὑπόδημα, μὴ καὶ
[18]	ἔκμετρα ἔδοξεν καὶ ὑπὲρ τὸν	πόδα.	περὶ αὐτῶν δὴ τούτων ἐρῶ.
[14]	ἐπεὶ καὶ Φειδίαν φασὶν οὕτω	ποιῆσαι,	ὁπότε ἐξειργάσατο τοῖς Ἠλείοις τὸν
[5]	καὶ μακρῷ τούτου γελοιότερον Στρατονίκην	ποιῆσαι	τὴν Σελεύκου γυναῖκα. τοῖς γὰρ
[23]	τὸ κάλλος ἐφείσθω· ἀνεπίφθονον μέντοι	ποιήσασθαι	τὸν ἔπαινον ἐχρῆν, ἀλλὰ μὴ
[26]	κἂν ἐπ´ ἐλάχιστον τῇ Ὁμήρου	ποιήσει	ὡμιληκότων; ~Καίτοι τὰ μὲν τῆς
[26]	ὡς μηδὲν εἶναι μέρος τῆς	ποιήσεως	ὃ μὴ ταῖς θείαις εἰκόσιν
[15]	σὺ φής, ἀλλ´ ἐν φίλοις	ποιήσῃ	τὴν ἀπολογίαν. ἐγὼ δὲ καὶ
[4]	ὦ οὗτος, μὴ καὶ ἀναστῆναι	ποιήσῃς	τὴν γυναῖκα. ~Παραπλήσιον δὲ καὶ
[16]	Πολύστρατε, ὅτι μὴ ἐκείνης παρούσης	ποιήσομαι	τοὺς λόγους· μακρῷ γὰρ ἂν
[24]	ὁδόν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ	ποιηταί,	καὶ μάλιστα ὁ πολίτης ὁ
[19]	οὐδ´ ἢν πρὸς τὸ ὑποδεέστερον	ποιῆται	τὴν παράθεσιν, ἀλλ´ ἢν πρὸς
[5]	τὴν Σελεύκου γυναῖκα. τοῖς γὰρ	ποιηταῖς	ἀγῶνα προθεῖναι αὐτὴν περὶ ταλάντου,
[28]	τὸν Ὅμηρον καὶ τοὺς ἄλλους	ποιητὰς	ἀμύνωνται. ἀλλ´ οὐδέπω οὐδὲ τὸν
[18]	οὗτος ὁ λόγος, ἀνευθύνους εἶναι	ποιητὰς	καὶ γραφέας, τοὺς δὲ ἐπαινοῦντας
[4]	καὶ τὴν χεῖρα ἐπισείειν, τὸν	ποιητὴν	δὲ πολλάκις τὸ αὐτὸ ᾄδειν
[15]	ἄγω, ἢ κατὰ τὸν Ἱμεραῖον	ποιητὴν	παλινῳδίαν τινὰ συγγράφω, ἢ δώσετέ
[19]	ἢ τὸν Γλαῦκον ἢ τὸν	ποιητὴν	ὡς ἀσεβοῦντα περὶ τὸν ἔπαινον,
[19]	ἀλκῇ, ὁ Γλαῦκος, ὁ δὲ	ποιητὴς	ἐπί τε τοῖς ἄλλοις καὶ
[19]	εἰς ἔπαινον. ἀλλὰ πῶς ἐπῄνεσε	ποιητὴς	εὐδόκιμος τὸν Γλαῦκον, οὐδὲ Πολυδεύκεος
[19]	τὸν Ὠρίωνος κύνα ἐπαινῶν ἔφη	ποιητὴς	λεοντοδάμαν αὐτόν· οὗτος γὰρ δὴ
[4]	συμμέτρου ἀποδέουσαν, ἐπαινεῖσθαι πρός τινος	ποιητοῦ	ἐν ᾄσματι τά τε ἄλλα
[5]	τοιοῦτον ἐπεπόνθει, ἤκουε τῶν καταράτων	ποιητῶν	ὑακινθίνας τὰς τρίχας αὐτῆς λεγόντων
[8]	μέτρον, ἀλλὰ πρόσγειον τὴν πτῆσιν	ποιουμένην,	ὁ δὲ ταῦτα εἰπὼν ὑπὲρ
[1]	ἐπαινῇ με φορτικὰς καὶ ὑπερμέτρους	ποιούμενος	τὰς ὑπερβολάς, ἐρυθριῶ τε καὶ
[20]	ἑαυτοῦ ἐπαινῶν, ἀληθείας δὲ ὀλίγην	ποιούμενος	τὴν πρόνοιαν, ἅπαντα ὑπερεπαινεῖν οἴεται
[24]	αὐτοῦ— καὶ γὰρ διαμνημονεύεις εὖ	ποιοῦσα	τὰ χαριέστατα τῶν ἐρραψῳδημένων αὐτῷ—
[9]	γενέσθαι τοῦ βασιλέως, ἔχοντα δύο	πόλεις	ἐν ταῖν χεροῖν, οὐ προσήκατο
[20]	ὅπου Κύναιθος ὁ Δημητρίου τοῦ	Πολιορκητοῦ	κόλαξ ἁπάντων αὐτῷ τῶν πρὸς
[24]	ἀγαθοὶ ποιηταί, καὶ μάλιστα ὁ	πολίτης	ὁ σὸς Ὅμηρος, ὃν καὶ
[28]	θεοῦ τὸν ἄνθρωπον εἰπόντα εἶναι.	Πολλὰ	ἔτι ἔχων πρὸς σὲ εἰπεῖν
[24]	γυναῖκα φαιδρὰν καὶ μειδιῶσαν τὰ	πολλά,	ὅπερ θεοῖς ὅμοιον ἄνθρωποι ἔχουσιν;
[4]	χεῖρα ἐπισείειν, τὸν ποιητὴν δὲ	πολλάκις	τὸ αὐτὸ ᾄδειν ὁρῶντα ὡς
[25]	τὸν τοῦ Πριάμου, καὶ θεοείκελον	πολλάκις	τὸν Πηλέως. Ἀλλὰ ἐπάνειμι αὖθις
[1]	ἡ γυνή, τὰ μὲν ἄλλα	πολλὴν	ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ
[16]	αὐτὴν οἴομαι, καὶ τὸ πρᾶγμα	πολλήν	μοι τὴν ταραχὴν ἐμπεποίηκεν. ἄρξομαι
[17]	Ἐπ´ ἐκείνῳ μέντοι καὶ πάνυ	πολλήν	σοι εἰδέναι τὴν χάριν ὁμολογῶ·
[16]	παρούσης. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Καὶ νὴ Δία	πολλὴν	τὴν εὐμένειαν ἐπιφαίνει τῷ προσώπῳ·
[24]	ταύτην ἐτεμόμην τὴν ὁδόν, ἀλλὰ	πολλοὶ	καὶ ἀγαθοὶ ποιηταί, καὶ μάλιστα
[6]	καὶ ἐν γραφαῖς τὰ ὅμοια	πολλοὶ	κολακεύεσθαί τε καὶ ἐξαπατᾶσθαι θέλουσι.
[3]	~τὸ δὲ οὐχ οὕτως ἔχει·	πολλοῦ	γὰρ ἂν ὁ ἔπαινος ἦν
[22]	πάντες ἴσασιν, οὐ πάνυ ἐκ	πολλοῦ	διαστήματος ἦν τὸ τόλμημα. ~Τάχ´
[2]	ἤδη καὶ κολακεία σαφής. Καίτοι	πολλούς,	ἔφη, οἶδα χαίροντας, εἴ τις
[14]	ἀλλ´ ἀεὶ ἀναγκαῖον ὑπάρχειν τοὺς	πολλοὺς	περιττότερον ὁρᾶν τοῦ ἑνός, κἂν
[23]	Πραξιτέλης ἐν Κνίδῳ οὐ πάνυ	πολλῶν	ἐτῶν. ἀλλ´ ὅρα μὴ ἄσεμνον
[11]	εἰπεῖν σοι ἐνετείλατο. Ἀκούω, ἔφη,	πολλῶν	λεγόντων— εἰ δὲ ἀληθές, ὑμεῖς
[21]	ὅρων μένουσιν. Ταῦτά σοι ἀπὸ	πολλῶν	ὀλίγα κολακείας καὶ ἐπαίνου ἀληθοῦς
[17]	ὅπως ὑπερβάλλεσθαι τοὺς ἐπαίνους, ἀλλὰ	πολὺ	καταδεέστερόν μοι δοκῶ τῆς ἀξίας
[4]	καὶ κόσμιον, μικρὰν δὲ καὶ	πολὺ	τοῦ συμμέτρου ἀποδέουσαν, ἐπαινεῖσθαι πρός
[19]	Γλαῦκον τὸν ἐκ Καρύστου ἢ	Πολυδάμαντα	ἐπαινέσαι θέλων ἔπειτα λέγοι ἰσχυρότερον
[19]	ποιητὴς εὐδόκιμος τὸν Γλαῦκον, οὐδὲ	Πολυδεύκεος	βίαν’ φήσας ἀνατείνασθαι ἂν αὐτῷ
[16]	ἐπειδήπερ οὕτω σοι δοκεῖ, ὦ	Πολύστρατε,	ἡ μὲν πάρεστι καὶ προείρηκε
[15]	τε καὶ εὔνους ὤν. ~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Πολύστρατε,	οἷος ὢν ῥήτωρ ἐλελήθεις με.
[29]	ΛΥΚΙΝΟΣ. Αὐτῷ σοι μελήσει, ὦ	Πολύστρατε,	ὅπως ἄριστα ὑποκρίνῃ. ἐγὼ δὲ
[16]	~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν, ὦ	Πολύστρατε,	ὅτι μὴ ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι
[1]	~ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ.	~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Ἐγώ σοι, ὦ Λυκῖνε, φησὶν
[16]	γεγένησαι, τολμήσω ἀναρρῖψαι τὸν κύβον.	ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Θάρρει, ὦ Λυκῖνε, τούτου γε
[16]	οἷόν τε ἀναδῦναι ἤδη παρούσης.	ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Καὶ νὴ Δία πολλὴν τὴν
[16]	ἐμοῦ τοίνυν τάδε αὐτῇ ἀπάγγελλε.	ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Μηδαμῶς, ὦ Λυκῖνε, ἀλλ´ ὥσπερ
[15]	μοι ἐφέσιμον ἀγωνίσασθαι τὴν δίκην;	ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Νὴ Δί´, ἤνπερ ἔχῃς τι
[29]	καὶ ἀπομνημονεῦσαι δυνηθῇ τὰ εἰρημένα.	~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Οὐκ οἶδα εἴ μοι τοῦτο
[28]	ἔτι ἔχων πρὸς σὲ εἰπεῖν	Πολυστράτου	ἕνεκα τούτου παύσομαι, ἵνα καὶ
[18]	ταῦτα μὲν ἴσως ἐξαγώνια καὶ	πόρρω	τοῦ πράγματος. ὑπὲρ δὲ οὗ
[25]	τὴν ζώνην, στέρνον δὲ τῷ	Ποσειδῶνι,	διαιρῶν τὸν ἄνθρωπον κατὰ μέλη
[27]	καὶ Ἡφαιστίωνες καὶ Ζήνωνες καὶ	Ποσειδώνιοι	καὶ Ἑρμαῖ προσαγορευόμενοι; Λητὼ δὲ
[27]	λέγεται· ἀλλὰ τὰς προσηγορίας αὐτὰς	πόσοι	ἐμιμήσαντο τὰς τῶν θεῶν, Διονύσιοι
[15]	αὐτοὶ κατήγοροι καὶ δικασταὶ ἦτε.	Πότερα	δ´ οὖν ἐθέλεις; ἀγαπήσας τοῖς
[25]	τῶν παραδειγμάτων· ἀκούεις γὰρ δή	που	αὐτοῦ λέγοντος Ἀρτέμιδι ἰκέλη ἠὲ
[19]	οὐδὲ οὕτως μεγαλωστὶ ἐπῄνεσεν. ἀλλὰ	ποῦ	τὸ ἴδιον τοῦ ἐπαίνου ἀποτελεῖται;
[20]	ἄριστα κατεσκευασμένην, εἴποι ἄν Ζηνός	που	τοιήδε γ´ Ὀλυμπίου ἔνδοθεν αὐλή.
[17]	Διογένους λόγον περιελήλυθέν σοι τὸ	πρᾶγμα,	ὃς ἐρομένου τινὸς ὅπως ἄν
[16]	οἶδ´ ὅπως φοβερώτερόν μοι τὸ	πρᾶγμα	πεποίηκας, καὶ ὡς ὁρᾷς ἱδρῶ
[16]	ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι, καὶ τὸ	πρᾶγμα	πολλήν μοι τὴν ταραχὴν ἐμπεποίηκεν.
[1]	ἐπιφράττομαι τὰ ὦτα καὶ τὸ	πρᾶγμα	χλεύῃ μᾶλλον ἢ ἐπαίνῳ ἐοικέναι
[18]	ἴσως ἐξαγώνια καὶ πόρρω τοῦ	πράγματος.	ὑπὲρ δὲ οὗ χρὴ ἀπολογήσασθαι,
[17]	σοι ὁ παρὼν ὄγκος τῶν	πραγμάτων,	σὺ τὰ τοιαῦτα αἰτιασαμένη τοῦ
[23]	τὴν οὐρανίαν Ἀφροδίτην ὃ ἐποίησεν	Πραξιτέλης	ἐν Κνίδῳ οὐ πάνυ πολλῶν
[25]	θεοειδῆ τὸν Φρύγα τὸν τοῦ	Πριάμου,	καὶ θεοείκελον πολλάκις τὸν Πηλέως.
[17]	διαλαθοῦσαν· οὐ γὰρ ἂν ἄλλην	πρὸ	αὐτῆς ἐγραψάμην. ὥστε ταύτῃ γε
[28]	δὲ ἀμυνοῦνται οἱ θεοί, ἐπειδὰν	πρὸ	ἐμοῦ τὸν Ὅμηρον καὶ τοὺς
[23]	ἐγὼ δὲ— ἤδη γάρ με	προάξεται	τἀληθὲς εἰπεῖν— οὐ θεαῖς σε,
[17]	τὴν ἀλήθειαν· τὸ γὰρ μὴ	προαρπάζειν	τὰ τοιαῦτα τῶν ἐγκωμίων, ἀλλ´
[16]	Πολύστρατε, ἡ μὲν πάρεστι καὶ	προείρηκε	δηλαδὴ ἐκεῖνα ὁπόσα σὺ παρ´
[5]	γυναῖκα. τοῖς γὰρ ποιηταῖς ἀγῶνα	προθεῖναι	αὐτὴν περὶ ταλάντου, ὅστις ἂν
[20]	ἀληθείας δὲ ὀλίγην ποιούμενος τὴν	πρόνοιαν,	ἅπαντα ὑπερεπαινεῖν οἴεται δεῖν, ἐπιψευδόμενος
[17]	παρέργῳ σέβουσιν, οὗτοι καὶ τὰ	πρὸς	ἀνθρώπους ἄριστοι ἂν εἶεν. ὥστε
[16]	λόγον, εἶτ´ ἐγὼ μιμήσομαί σε	πρὸς	αὐτήν. ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐκοῦν ἐπειδήπερ οὕτω
[16]	εἴ μοι τοιοῦτος ἀγγελιαφόρος γένοιο	πρὸς	αὐτὴν οἷος παρ´ ἐκείνης πρὸς
[9]	Ἄθω ὅλον μετασχηματίσειν καὶ μορφώσειν	πρὸς	αὐτόν, ὡς τὸ ὄρος ἅπαν
[28]	ἐξ οὐρανοῦ ἐστιν. ~Ὥστε οὐ	πρός	γε σοῦ τὸ τοιοῦτον, ψοφοδεῶς
[1]	ἄλλα πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν	πρὸς	ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ
[16]	πρὸς αὐτὴν οἷος παρ´ ἐκείνης	πρὸς	μὲ γεγένησαι, τολμήσω ἀναρρῖψαι τὸν
[9]	μηδὲ κατασμικρύνειν ὄρος οὕτω μέγα	πρὸς	μικροῦ σώματος ὁμοιότητα. ἐπῄνει δὲ
[16]	ἔδει μοι μακρῶν τῶν λόγων	πρὸς	οὕτω σφοδρὰν τὴν κατηγορίαν. ὅμως
[16]	ἐνάρχεσθαι. καίτοι— οὐ γὰρ ὀκνήσω	πρὸς	σὲ εἰπεῖν ὃ πέπονθα— οὐκ
[28]	εἰπόντα εἶναι. Πολλὰ ἔτι ἔχων	πρὸς	σὲ εἰπεῖν Πολυστράτου ἕνεκα τούτου
[20]	Πολιορκητοῦ κόλαξ ἁπάντων αὐτῷ τῶν	πρὸς	τὴν κολακείαν καταναλωμένων ἐπῄνει ὑπὸ
[4]	πολὺ τοῦ συμμέτρου ἀποδέουσαν, ἐπαινεῖσθαι	πρός	τινος ποιητοῦ ἐν ᾄσματι τά
[13]	ὡς τὸ θεῖον ἀνάγκη ἐλαττοῦσθαι	πρὸς	τὸ ἐνδέον ἐπικλώμενον. καὶ γὰρ
[17]	ἐστιν. πλὴν ἀλλὰ ὅσῳπερ ἂν	πρὸς	τὸ ἐπαινεῖσθαι αὐτὸ οὕτω διακειμένη
[6]	γραφέων ἐκείνοις μάλιστα, οἳ ἂν	πρὸς	τὸ εὐμορφότερον αὐτοὺς εἰκάσωσιν. εἶναι
[17]	ἐγκώμιον ὑπὲρ σεαυτῆς ἐξενήνοχας τὴν	πρὸς	τὸ θεῖον τιμὴν ἐν μεγάλῳ
[12]	ἀφαιρήσεις τὰ τοιαῦτα, μηδὲ σφαλῇς	πρὸς	τὸ θεῖον· ὡς ἐκείνη πάνυ
[4]	γάνυσθαι τῷ ἐπαίνῳ καθάπερ αὐξανομένην	πρὸς	τὸ μέλος καὶ τὴν χεῖρα
[4]	δὴ τῶν παρόντων τινὰ προσκύψαντα	πρὸς	τὸ οὖς εἰπεῖν αὐτῷ, Πέπαυσο,
[13]	παραθέσει, ὡς τὸ μεῖζον ἀπομικρύνεται	πρὸς	τὸ ταπεινότερον κατασπώμενον· οἷον εἴ
[14]	ἐπανορθοῦν καὶ ῥυθμίζειν τὸ ἄγαλμα	πρὸς	τὸ τοῖς πλείστοις δοκοῦν· οὐ
[19]	ποιῆται τὴν παράθεσιν, ἀλλ´ ἢν	πρὸς	τὸ ὑπερέχον ὡς οἷόν τε
[19]	τοῖς ὁμοίοις παραβάλλῃ οὐδ´ ἢν	πρὸς	τὸ ὑποδεέστερον ποιῆται τὴν παράθεσιν,
[28]	σοῦ τὸ τοιοῦτον, ψοφοδεῶς διακεῖσθαι	πρὸς	τὸν ἔπαινον· εἰ γάρ τι
[25]	διαιρῶν τὸν ἄνθρωπον κατὰ μέλη	πρὸς	τοσούτων θεῶν εἰκόνας· καὶ αὖ
[14]	ἀφαίρει, ὦ Λυκῖνε. οὐ γὰρ	πρὸς	τοῦ σοῦ τρόπου τὸ τοιοῦτον,
[14]	τοιοῦτον, ὃς οὐδὲ ἄλλως ῥᾴδιος	πρὸς	τοὺς ἐπαίνους καὶ πρόχειρος ὢν
[7]	καὶ τόδε, πάνυ, ἔφη, τὰ	πρὸς	τοὺς θεοὺς δεισιδαιμόνως καὶ ψοφοδεῶς
[8]	μάλα εὐσεβῶς οὐδὲ ὁσίως τὰ	πρὸς	τοὺς θεούς. ἐδόκει τε ἀσέβημα
[29]	αὐτῶν, εἶτά μοι συρίττεσθαι συμβῇ	πρὸς	τῶν θεατῶν. ΛΥΚΙΝΟΣ. Αὐτῷ σοι
[22]	ἑκάτερον. ~Φέρ´ οὖν, εἰ δοκεῖ,	πρόσαγε	τοῖς ὑπ´ ἐμοῦ εἰρημένοις τοὺς
[27]	Ζήνωνες καὶ Ποσειδώνιοι καὶ Ἑρμαῖ	προσαγορευόμενοι;	Λητὼ δὲ γυνή τις ἐγένετο
[2]	ἐπαινῶν καὶ ἃ μὴ ἔχουσιν	προσάπτοι	τῷ λόγῳ, οἷον εἰ γέροντας
[19]	τὸ ὑπερέχον ὡς οἷόν τε	προσβιβάζῃ	τὸ ἐπαινούμενον. Οἷον εἴ τις
[8]	ὑπὲρ τὸ ἀνθρώπινον μέτρον, ἀλλὰ	πρόσγειον	τὴν πτῆσιν ποιουμένην, ὁ δὲ
[17]	εἰ μὴ καὶ ταύτην σοι	προσέγραψα	τὴν εἰκόνα ὑπ´ ἀγνοίας με
[6]	τι ἂν ἄλλο ἐπιθυμήσωσιν αὑτοῖς	προσεῖναι,	εἶτα λανθάνειν αὑτοὺς ἀλλοτρίας εἰκόνας
[6]	παρεχόντων αὑτοὺς τοῖς κόλαξιν, καὶ	προσετίθει	δὲ ὅτι μὴ ἐν ἐπαίνοις
[27]	θεῷ ἐοικέναι λέγεται· ἀλλὰ τὰς	προσηγορίας	αὐτὰς πόσοι ἐμιμήσαντο τὰς τῶν
[9]	πόλεις ἐν ταῖν χεροῖν, οὐ	προσήκατο	τὴν τερατείαν τῆς ὑποσχέσεως, ἀλλ´
[16]	φαιδρὰ γὰρ ὡς ὁρᾷς καὶ	προσηνής.	ὥστε θαρρῶν λέγε τὸν λόγον.
[20]	οὐδ´ ἂν ψεύσαιτό τι ἢ	προσθείη	τῶν μηδὲ ὅλως προσόντων, τὰ
[17]	οὐκ ἄν τι τολμήσαιμι αὐτοῦ,	προσθήσω	δὲ καὶ τοῦτο ὥς τινα
[7]	εἶναι δόξω τὸν τοιοῦτον ἔπαινον	προσιεμένη·	καίτοι Νηρηΐσιν ἐκείνη ἀντεξητάζετο, Ἥραν
[10]	σοι ταύτην τὴν τιμὴν καὶ	προσκυνεῖ	σου τὰ ἀρχέτυπα καὶ παραδείγματα.
[4]	ἄχρι δὴ τῶν παρόντων τινὰ	προσκύψαντα	πρὸς τὸ οὖς εἰπεῖν αὐτῷ,
[2]	ἐπαινούμενος γνωρίζῃ ἕκαστον τῶν λεγομένων	προσὸν	ἑαυτῷ· τὸ δὲ ὑπὲρ τοῦτο
[20]	ἢ προσθείη τῶν μηδὲ ὅλως	προσόντων,	τὰ δ´ ὑπάρχοντα αὐτῷ φύσει
[6]	εἶναι δέ τινας, οἳ καὶ	προστάττουσιν	τοῖς τεχνίταις ἢ ἀφελεῖν τι
[20]	ὑπερεπαινεῖν οἴεται δεῖν, ἐπιψευδόμενος καὶ	προστιθεὶς	παρ´ αὑτοῦ τὰ πλείω, ὡς
[19]	ἐπαινοῦντα καὶ εἰκόσι καὶ ὁμοιώσεσι	προσχρῆσθαι,	καὶ σχεδὸν ἐν τούτῳ τὸ
[3]	ὥσπερ ἂν εἴ τινι ἀμόρφῳ	προσωπεῖον	εὔμορφον ἐπιθείη τις φέρων, ὁ
[14]	ὁ δὲ ὡς ἐπιμηκέστερον τὸ	πρόσωπον,	ὁ δὲ ἄλλος ἄλλο τι.
[16]	πολλὴν τὴν εὐμένειαν ἐπιφαίνει τῷ	προσώπῳ·	φαιδρὰ γὰρ ὡς ὁρᾷς καὶ
[14]	ῥᾴδιος πρὸς τοὺς ἐπαίνους καὶ	πρόχειρος	ὢν ἐτύγχανες· ἀλλὰ νῦν οὐκ
[12]	τι ἔδοξε. τὸ μὲν γὰρ	πρῶτον	ἀκούων οὐδὲν πλημμέλημα ἐνεώρων τοῖς
[14]	κατόπιν τῶν θυρῶν, ὁπότε τὸ	πρῶτον	ἀναπετάσας ἐπεδείκνυεν τὸ ἔργον, ἐπακούειν
[24]	οὐκ ἐμὸν τοῦτο, οὐδὲ ἐγὼ	πρῶτος	ταύτην ἐτεμόμην τὴν ὁδόν, ἀλλὰ
[8]	ἀνθρώπινον μέτρον, ἀλλὰ πρόσγειον τὴν	πτῆσιν	ποιουμένην, ὁ δὲ ταῦτα εἰπὼν
[19]	ἀπέχρησεν ἂν εἰς ἔπαινον. ἀλλὰ	πῶς	ἐπῄνεσε ποιητὴς εὐδόκιμος τὸν Γλαῦκον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009