Paragraphes |
[19] |
εἴποι
ἀλώπεκος
εἶναι
μείζω
αὐτὸν
|
ἢ |
αἰλούρου,
ἆρά
σοι
δοκεῖ
ὁ |
[2] |
γέροντας
ὄντας
εὐδαιμονίζοι
τῆς
ἀκμῆς
|
ἢ |
ἀμόρφοις
οὖσι
τὸ
Νιρέως
κάλλος
|
[13] |
καὶ
Ἥρᾳ
εἰκάσαι
τί
ἄλλο
|
ἢ |
ἄντικρύς
ἐστιν
εὐτελίζειν
τὰς
θεάς; |
[8] |
μεταγράψαι
σε
τὰ
τοιαῦτα
ἐκέλευσεν,
|
ἢ |
αὐτὴ
μὲν
μαρτύρεσθαι
τὰς
θεὰς |
[6] |
οἳ
καὶ
προστάττουσιν
τοῖς
τεχνίταις
|
ἢ |
ἀφελεῖν
τι
τῆς
ῥινὸς
ἢ |
[18] |
ἔστιν
αὐτοῦ
μέτρον
εἰς
μέγεθος
|
ἢ |
βραχύτητα
νενομοθετημένον,
ἀλλὰ
τοῦτο
μόνον |
[19] |
τις
Μίλωνα
τὸν
ἐκ
Κρότωνος
|
ἢ
|
Γλαῦκον
τὸν
ἐκ
Καρύστου
ἢ |
[24] |
κἀκεῖνον
καὶ
ἀπορρίπτεις
τὸ
βιβλίον,
|
ἢ |
δίδως
αὐτῷ
ἐλευθεριάζειν
ἐν
τῷ |
[15] |
Ἱμεραῖον
ποιητὴν
παλινῳδίαν
τινὰ
συγγράφω,
|
ἢ |
δώσετέ
μοι
ἐφέσιμον
ἀγωνίσασθαι
τὴν |
[23] |
ἀγαθῶν
δημιουργήμασιν
λίθου
καὶ
χαλκοῦ
|
ἢ
|
ἐλέφαντος
πεποιημένοις·
τὰ
δὲ
ὑπ´ |
[14] |
ἔργον,
ἐπακούειν
τῶν
αἰτιωμένων
τι
|
ἢ |
ἐπαινούντων·
ᾐτιᾶτο
δὲ
ὁ
μὲν |
[1] |
καὶ
τὸ
πρᾶγμα
χλεύῃ
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐπαίνῳ
ἐοικέναι
μοι
δοκεῖ.
~μέχρι |
[26] |
διακεκόσμηται.
ὥστε
ἢ
κἀκεῖνα
ἐξαληλίφθω,
|
ἢ
|
καὶ
ἡμῖν
τὰ
ὅμοια
τολμᾶν |
[3] |
οἷος
ὢν
ὑφ´
οἵῳ
κέκρυπτο·
|
ἢ |
καὶ
νὴ
Δί´
εἴ
τις |
[26] |
ταῖς
θείαις
εἰκόσιν
διακεκόσμηται.
ὥστε
|
ἢ |
κἀκεῖνα
ἐξαληλίφθω,
ἢ
καὶ
ἡμῖν |
[17] |
αἰδεῖσθαι
ἐπ´
αὐτοῖς
καὶ
μείζω
|
ἢ |
κατὰ
σὲ
εἶναι
λέγειν,
μετρίας |
[15] |
ἀγαπήσας
τοῖς
ἐγνωσμένοις
ἡσυχίαν
ἄγω,
|
ἢ |
κατὰ
τὸν
Ἱμεραῖον
ποιητὴν
παλινῳδίαν |
[6] |
ἢ
ἀφελεῖν
τι
τῆς
ῥινὸς
|
ἢ |
μελάντερα
γράψασθαι
τὰ
ὄμματα
ἢ |
[6] |
ἢ
μελάντερα
γράψασθαι
τὰ
ὄμματα
|
ἢ |
ὅ
τι
ἂν
ἄλλο
ἐπιθυμήσωσιν |
[24] |
καὶ
νῦν
ἀναβιβάσομαι
συναγορεύσοντά
μοι,
|
ἢ |
οὐδεμία
μηχανὴ
μὴ
οὐχὶ
καὶ |
[19] |
ἢ
Γλαῦκον
τὸν
ἐκ
Καρύστου
|
ἢ |
Πολυδάμαντα
ἐπαινέσαι
θέλων
ἔπειτα
λέγοι |
[20] |
ὅπως
οὐδ´
ἂν
ψεύσαιτό
τι
|
ἢ |
προσθείη
τῶν
μηδὲ
ὅλως
προσόντων, |
[2] |
ἀμόρφοις
οὖσι
τὸ
Νιρέως
κάλλος
|
ἢ |
τὸ
Φάωνος
περιθείη·
οἴονται
γὰρ |
[19] |
θεοῖς
ἀντεπαινούμενος,
οὔτε
ἐκεῖνοι
ἠμύναντο
|
ἢ
|
τὸν
Γλαῦκον
ἢ
τὸν
ποιητὴν |
[19] |
ἐκεῖνοι
ἠμύναντο
ἢ
τὸν
Γλαῦκον
|
ἢ |
τὸν
ποιητὴν
ὡς
ἀσεβοῦντα
περὶ
|
[23] |
ὑπείληφας
τὸ
ὑπὸ
Φειδίου
πεπλασμένον
|
ἢ |
τοῦτο
τὴν
οὐρανίαν
Ἀφροδίτην
ὃ |
[20] |
ἀγαθά,
κἂν
μὴ
πάνυ
μεγάλα
|
ᾖ, |
παραλαβὼν
ἐπηύξησε
καὶ
μείζω
ἀπέφηνε· |
[23] |
ἐτῶν.
ἀλλ´
ὅρα
μὴ
ἄσεμνον
|
ᾖ |
τὰ
τοιαῦτα
περὶ
τῶν
θεῶν |
[14] |
ὁρᾶν
τοῦ
ἑνός,
κἂν
Φειδίας
|
ᾖ. |
Ταῦτά
σοι
παρ´
ἐκείνης
κομίζω |
[1] |
Ἐγώ
σοι,
ὦ
Λυκῖνε,
φησὶν
|
ἡ |
γυνή,
τὰ
μὲν
ἄλλα
πολλὴν |
[27] |
βασιλέως,
καὶ
ὅμως
οὐκ
ἠγανάκτησεν
|
ἡ |
θεὸς
δυναμένη
λίθον
αὐτὴν
ὥσπερ |
[16] |
οὕτω
σοι
δοκεῖ,
ὦ
Πολύστρατε,
|
ἡ |
μὲν
πάρεστι
καὶ
προείρηκε
δηλαδὴ
|
[27] |
Κυπρίων
βασιλέως,
καὶ
ὅμως
οὐκ
|
ἠγανάκτησεν |
ἡ
θεὸς
δυναμένη
λίθον
αὐτὴν |
[19] |
καὶ
οὔτε
αὐτὸς
ὁ
Γλαῦκος
|
ἠγανάκτησεν |
τοῖς
ἐφόροις
τῶν
ἀθλητῶν
θεοῖς |
[9] |
δέ
σε
μηδὲ
ἀξυνετωτέραν
αὐτὴν
|
ἡγεῖσθαι
|
τοῦ
Ἀλεξάνδρου,
ὃς
τοῦ
ἀρχιτέκτονος
|
[14] |
τοῖς
πλείστοις
δοκοῦν·
οὐ
γὰρ
|
ἡγεῖτο |
μικρὰν
εἶναι
συμβουλὴν
δήμου
τοσούτου, |
[9] |
τῆς
ὑποσχέσεως,
ἀλλ´
ὑπὲρ
αὐτὸν
|
ἡγησάμενος |
τὸ
τόλμημα
ἔπαυσεν
τὸν
ἄνθρωπον |
[29] |
ἐπιμνησθῆναι
αὐτῶν.
καὶ
ὡς
ὁρᾷς,
|
ἤδη |
ἀποσοβῶ
παρ´
αὐτὴν
ἐπιβυσάμενος
τὰ |
[23] |
ἀπεικάζειν
ἄνθρωπον
οὖσαν.
ἐγὼ
δὲ—
|
ἤδη |
γάρ
με
προάξεται
τἀληθὲς
εἰπεῖν— |
[14] |
αἰσχυνθῇς,
εἰ
μεταρρυθμιεῖς
τὸν
λόγον
|
ἤδη |
διαδεδομένον·
ἐπεὶ
καὶ
Φειδίαν
φασὶν |
[23] |
ἂν
οὖν
φαίης,
μᾶλλον
δὲ
|
ἤδη |
εἴρηκας,
ἐπαινεῖν
μέν
σοι
εἰς |
[29] |
ψήφους
ἀνακηρύττωσι
τῶν
κριτῶν,
τότε
|
ἤδη |
καὶ
αὐτὸς
παρέσομαι
ὀψόμενος
ὁποῖόν
|
[16] |
καὶ
ὡς
ὁρᾷς
ἱδρῶ
τε
|
ἤδη |
καὶ
δέδοικα
καὶ
μονονουχὶ
καὶ |
[2] |
τὸ
δὲ
ὑπὲρ
τοῦτο
ἀλλότριον
|
ἤδη |
καὶ
κολακεία
σαφής.
Καίτοι
πολλούς, |
[16] |
οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
ἀναδῦναι
|
ἤδη |
παρούσης.
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.
Καὶ
νὴ
Δία |
[4] |
τὸ
αὐτὸ
ᾄδειν
ὁρῶντα
ὡς
|
ἥδοιτο |
ἐπαινουμένη,
ἄχρι
δὴ
τῶν
παρόντων |
[25] |
που
αὐτοῦ
λέγοντος
Ἀρτέμιδι
ἰκέλη
|
ἠὲ |
χρυσέῃ
Ἀφροδίτῃ.
καὶ
οἵη
δ´ |
[1] |
οἱ
τοιοῦτοι
γόητες
εἶναι
καὶ
|
ἥκιστα |
ἐλεύθεροι
τὴν
φύσιν·
ἐν
δὲ |
[5] |
νόσου
μακρᾶς
τὸ
τοιοῦτον
ἐπεπόνθει,
|
ἤκουε |
τῶν
καταράτων
ποιητῶν
ὑακινθίνας
τὰς |
[14] |
οὕτω
ποιῆσαι,
ὁπότε
ἐξειργάσατο
τοῖς
|
Ἠλείοις |
τὸν
Δία.
στάντα
γὰρ
αὐτὸν |
[13] |
μέγιστος,
ὁ
δὲ
πάνυ
τῇ
|
ἡλικίᾳ |
χαμαίζηλος,
εἶτα
δεήσειεν
ἀπισῶσαι
αὐτοὺς |
[17] |
ὁρῶ
ὅ
τι
τηλικοῦτον
ἐπῄνεσα,
|
ἡλίκον |
αὐτὴ
σὺ
τοῦτο
ἐγκώμιον
ὑπὲρ |
[17] |
τῆς
ἀξίας
εἰρηκέναι.
σκόπει
γοῦν
|
ἡλίκον |
τοῦτο
παρέλιπον,
ὡς
παμμέγεθες
εἰς |
[16] |
ὁπόσα
σὺ
παρ´
αὐτῆς
ἀπήγγειλας,
|
ἡμᾶς |
δὲ
χρὴ
τῶν
δευτέρων
λόγων |
[18] |
καὶ
χαμαὶ
καὶ
βάδην,
ὥσπερ
|
ἡμεῖς, |
ἀλλὰ
μὴ
ἐπὶ
μέτρων
φέροιντο. |
[15] |
ὥστε
οὐδὲν
θαυμαστόν,
εἰ
καὶ
|
ἡμεῖς |
ἑάλωμεν
οὔτε
ὕδατος
ἡμῖν
ἐκχυθέντος |
[15] |
καὶ
ἡμεῖς
ἑάλωμεν
οὔτε
ὕδατος
|
ἡμῖν
|
ἐκχυθέντος
οὔτε
ἀπολογίας
ἀποδοθείσης.
μᾶλλον
|
[26] |
ἢ
κἀκεῖνα
ἐξαληλίφθω,
ἢ
καὶ
|
ἡμῖν |
τὰ
ὅμοια
τολμᾶν
ἐφείσθω.
οὕτω |
[19] |
~Ἐκεῖνο
δέ
γέ
φημι,
τοιαύτας
|
ἡμῖν |
τὰς
ἀφορμὰς
τῶν
ἐπαινετικῶν
τούτων |
[28] |
οὐδὲ
τὸν
ἄριστον
τῶν
φιλοσόφων
|
ἠμύναντο |
εἰκόνα
θεοῦ
τὸν
ἄνθρωπον
εἰπόντα |
[19] |
ἀθλητῶν
θεοῖς
ἀντεπαινούμενος,
οὔτε
ἐκεῖνοι
|
ἠμύναντο |
ἢ
τὸν
Γλαῦκον
ἢ
τὸν |
[11] |
ψεύδεσθαι
ἐν
τῷ
μέτρῳ,
κᾆτα
|
ἡμῶν |
ἀνατρέψωσιν
οἱ
Ἑλλανοδίκαι
τὴν
εἰκόνα. |
[13] |
οὐχ
οὕτως
ἄνθρωπος
μείζων
γίγνεται,
|
ἤν |
τις
αὐτὸν
θεῷ
ἀπεικάζῃ,
ὡς |
[19] |
ὧδε
μάλιστ´
ἂν
κρίνοιτο,
οὐκ
|
ἤν |
τις
τοῖς
ὁμοίοις
παραβάλλῃ
οὐδ´ |
[12] |
ὀφθαλμῶν
αὐτῶν,
οὐδὲν
ἀκριβὲς
διαγιγνώσκομεν,
|
ἢν |
δὲ
ἀποστάντες
ἐκ
τοῦ
συμμέτρου |
[12] |
οἷς
ἐπὶ
τῶν
ὁρωμένων
πάσχομεν·
|
ἢν |
μὲν
πάνυ
ἐγγύθεν
σκοπῶμέν
τι |
[19] |
τὸ
ἴδιον
τοῦ
ἐπαίνου
ἀποτελεῖται;
|
ἢν |
ὁ
κύων
τῷ
λέοντι
ἐοικέναι
|
[20] |
φάναι
ἀελλοπόδων
δρόμον
ἵππων.
καὶ
|
ἢν |
οἰκίαν
ἐπαινῇ
καλὴν
καὶ
ἄριστα |
[19] |
ὑποδεέστερον
ποιῆται
τὴν
παράθεσιν,
ἀλλ´
|
ἢν
|
πρὸς
τὸ
ὑπερέχον
ὡς
οἷόν |
[19] |
τις
τοῖς
ὁμοίοις
παραβάλλῃ
οὐδ´
|
ἢν |
πρὸς
τὸ
ὑποδεέστερον
ποιῆται
τὴν |
[4] |
ὅτι
καλή
τε
καὶ
μεγάλη
|
ἦν· |
αἰγείρῳ
δ´
αὐτῆς
εἴκαζεν
ἐκεῖνος |
[3] |
καὶ
ἔργον
αὐτοῦ
ἀπολαῦσαι
δυνατὸν
|
ἦν |
ἐκ
τῆς
τοιαύτης
ὑπερβολῆς.
νῦν |
[16] |
μακρῷ
γὰρ
ἂν
οὕτως
ἄμεινον
|
ἦν. |
νῦν
δὲ
ἀνάγκη
ἀπ´
ἐντολῆς |
[3] |
πολλοῦ
γὰρ
ἂν
ὁ
ἔπαινος
|
ἦν |
τίμιος,
εἴ
τι
καὶ
ἔργον |
[22] |
οὐ
πάνυ
ἐκ
πολλοῦ
διαστήματος
|
ἦν |
τὸ
τόλμημα.
~Τάχ´
ἂν
οὖν |
[19] |
καὶ
αὐτὸς
εἰκάσαι
βουλόμενος,
ὅπερ
|
ἦν |
τῷ
ἐπαινοῦντι
ἀναγκαῖον,
ὑψηλοτέρῳ
ἐχρησάμην |
[15] |
τὴν
δίκην;
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.
Νὴ
Δί´,
|
ἤνπερ |
ἔχῃς
τι
δίκαιον
εἰπεῖν·
οὐ |
[20] |
Φινέα
ὀξύτερον
δεδορκέναι
τοῦ
Λυγκέως,
|
ἤνπερ |
μόνον
κερδᾶναί
τι
ἐλπίσῃ
ἐπὶ |
[9] |
γυναῖκα,
ὡς
καὶ
θεαῖς
ἀπεικάζειν.
|
~Ἠξίου |
δέ
σε
μηδὲ
ἀξυνετωτέραν
αὐτὴν |
[7] |
ἐγὼ
δέ
σε
οὐδ´
ἐκεῖνα
|
ἠξίουν, |
ταῖς
ἡρωΐναις
παραθεωρεῖν
με
Πηνελόπῃ |
[13] |
ἔχων
κάλλη
γυναικῶν
Ἀφροδίτῃ
καὶ
|
Ἥρᾳ |
εἰκάσαι
αὐτὴν
ἐτόλμησας
οὐδὲν
δέον. |
[13] |
δὴ
ἄνθρωπον
οὖσαν
Ἀφροδίτῃ
καὶ
|
Ἥρᾳ
|
εἰκάσαι
τί
ἄλλο
ἢ
ἄντικρύς |
[18] |
καὶ
τῇ
ἐν
κήποις
καὶ
|
Ἥρᾳ |
καὶ
Ἀθηνᾷ
τὴν
μορφὴν
ἀναπλάττων
|
[7] |
οὐ
φέρουσα,
ὅτι
θεαῖς
αὐτήν,
|
Ἥρᾳ |
καὶ
Ἀφροδίτῃ,
εἴκασας·
Ὑπὲρ
ἐμὲ |
[7] |
προσιεμένη·
καίτοι
Νηρηΐσιν
ἐκείνη
ἀντεξητάζετο,
|
Ἥραν |
δὲ
καὶ
Ἀφροδίτην
ἔσεβεν.
~Ὥστε, |
[26] |
ἐλαττόνων
ἐπαινέσαι·
τοὺς
γοῦν
τῆς
|
Ἥρας |
ὀφθαλμοὺς
τοῖς
τῶν
βοῶν
εἴκασεν· |
[7] |
σε
οὐδ´
ἐκεῖνα
ἠξίουν,
ταῖς
|
ἡρωΐναις
|
παραθεωρεῖν
με
Πηνελόπῃ
καὶ
Ἀρήτῃ |
[15] |
οὖν
ἐθέλεις;
ἀγαπήσας
τοῖς
ἐγνωσμένοις
|
ἡσυχίαν |
ἄγω,
ἢ
κατὰ
τὸν
Ἱμεραῖον
|
[15] |
οἱ
αὐτοὶ
κατήγοροι
καὶ
δικασταὶ
|
ἦτε. |
Πότερα
δ´
οὖν
ἐθέλεις;
ἀγαπήσας |
[24] |
ἔστιν
ὅστις
αὐτὸν
ἐπὶ
τούτῳ
|
ᾐτιάσατο, |
οὐδὲ
ὁ
μαστίξαι
τολμήσας
αὐτοῦ |
[14] |
τῶν
αἰτιωμένων
τι
ἢ
ἐπαινούντων·
|
ᾐτιᾶτο |
δὲ
ὁ
μὲν
τὴν
ῥῖνα |
[13] |
οὐράνια
ἐκτείνοι
τις
τὸν
λόγον,
|
ἧττον |
ἂν
ὁ
τοιοῦτος
αἰτίαν
ἔχοι |
[27] |
τὰς
τῶν
θεῶν,
Διονύσιοι
καὶ
|
Ἡφαιστίωνες |
καὶ
Ζήνωνες
καὶ
Ποσειδώνιοι
καὶ |