Paragraphes
[22]	εἰρημένοις τοὺς κανόνας ἀμφοτέρους, ὡς	μάθῃς	εἴτε τούτῳ εἴτ´ ἐκείνῳ ἐοίκασιν.
[29]	τοῦτο δυνατὸν ἔτι, ὦ Λυκῖνε·	μακρὰ	γὰρ εἴρηταί σοι καὶ ταῦτα,
[15]	ἐλελήθεις με. ῥῆσιν γοῦν οὕτω	μακρὰν	καὶ κατηγορίαν τοσαύτην ἐξενήνοχας κατὰ
[5]	ἁπάντων εἰδότων ὅτι ἐκ νόσου	μακρᾶς	τὸ τοιοῦτον ἐπεπόνθει, ἤκουε τῶν
[16]	ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι τοὺς λόγους·	μακρῷ	γὰρ ἂν οὕτως ἄμεινον ἦν.
[5]	τὴν γυναῖκα. ~Παραπλήσιον δὲ καὶ	μακρῷ	τούτου γελοιότερον Στρατονίκην ποιῆσαι τὴν
[16]	μὴν πάνυ μὲν ἔδει μοι	μακρῶν	τῶν λόγων πρὸς οὕτω σφοδρὰν
[8]	ὥσπερ νῦν σοι διάκειται, οὐ	μάλα	εὐσεβῶς οὐδὲ ὁσίως τὰ πρὸς
[19]	εἰκάσαι· τὸ δὲ εὖ ὧδε	μάλιστ´	ἂν κρίνοιτο, οὐκ ἤν τις
[13]	τοῦτο γένοιτ´ ἄν, κἂν ὅτι	μάλιστα	ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ ἑαυτόν· ἀλλ´ εἰ
[17]	τις ἔροιτό με, Τίνες εἰσὶν	μάλιστα	ἐπαίνου ἄξιοι; Ὁπόσοι ἐπαινεῖσθαι μὴ
[24]	πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ ποιηταί, καὶ	μάλιστα	ὁ πολίτης ὁ σὸς Ὅμηρος,
[6]	γοῦν, ἔφη, τῶν γραφέων ἐκείνοις	μάλιστα,	οἳ ἂν πρὸς τὸ εὐμορφότερον
[1]	φύσιν· ἐν δὲ τοῖς ἐπαίνοις	μάλιστα,	ὅταν τις ἐπαινῇ με φορτικὰς
[24]	ὑπολαμβάνω. ~Εἰ δὲ καὶ ὅτι	μάλιστά	σε αὐταῖς ἐκείναις εἴκασα, οὐκ
[15]	γε οὐ δικαστικὸν ἐποιήσατε, καὶ	μάλιστα	σύ, ἐρήμην καταδιαιτήσας τοῦ βιβλίου
[19]	ἄλλοις καὶ ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ	μάλιστα	τῷ ᾄσματι. Μὴ δὴ θαυμάσῃς
[23]	τόλμημα. ~Τάχ´ ἂν οὖν φαίης,	μᾶλλον	δὲ ἤδη εἴρηκας, ἐπαινεῖν μέν
[19]	ὁρᾷς ὁποίοις αὐτὸν θεοῖς εἴκασε·	μᾶλλον	δὲ καὶ αὐτῶν ἐκείνων ἀμείνω
[24]	ἐμοὶ ἁλῶναι. Ἐρήσομαι τοίνυν αὐτόν,	μᾶλλον	δὲ σὲ ὑπὲρ αὐτοῦ— καὶ
[15]	ἡμῖν ἐκχυθέντος οὔτε ἀπολογίας ἀποδοθείσης.	μᾶλλον	δὲ τοῦτο πάντων ἀτοπώτατον, οἱ
[7]	εἴκασας· Ὑπὲρ ἐμὲ γάρ, φησίν,	μᾶλλον	δὲ ὑπὲρ ἅπασαν τὴν ἀνθρωπίνην
[1]	ὦτα καὶ τὸ πρᾶγμα χλεύῃ	μᾶλλον	ἢ ἐπαίνῳ ἐοικέναι μοι δοκεῖ.
[16]	διὰ βραχέων εἰπεῖν, ὡς ἂν	μᾶλλον	μνημονεύσαιμι. ΛΥΚΙΝΟΣ. Καὶ μὴν πάνυ
[18]	γραφέας, τοὺς δὲ ἐπαινοῦντας καὶ	μᾶλλον,	οἶμαι, εἰ καὶ χαμαὶ καὶ
[8]	τοιαῦτα ἐκέλευσεν, ἢ αὐτὴ μὲν	μαρτύρεσθαι	τὰς θεὰς ὡς ἀκούσης αὐτῆς
[24]	ἐπὶ τούτῳ ᾐτιάσατο, οὐδὲ ὁ	μαστίξαι	τολμήσας αὐτοῦ τὴν εἰκόνα οὐδ´
[16]	αὐτὴν οἷος παρ´ ἐκείνης πρὸς	μὲ	γεγένησαι, τολμήσω ἀναρρῖψαι τὸν κύβον.
[17]	προσέγραψα τὴν εἰκόνα ὑπ´ ἀγνοίας	με	διαλαθοῦσαν· οὐ γὰρ ἂν ἄλλην
[7]	ἐκεῖνα ἠξίουν, ταῖς ἡρωΐναις παραθεωρεῖν	με	Πηνελόπῃ καὶ Ἀρήτῃ καὶ Θεανοῖ,
[23]	οὖσαν. ἐγὼ δὲ— ἤδη γάρ	με	προάξεται τἀληθὲς εἰπεῖν— οὐ θεαῖς
[15]	Πολύστρατε, οἷος ὢν ῥήτωρ ἐλελήθεις	με.	ῥῆσιν γοῦν οὕτω μακρὰν καὶ
[17]	καὶ αὐτός, εἴ τις ἔροιτό	με,	Τίνες εἰσὶν μάλιστα ἐπαίνου ἄξιοι;
[16]	γε ἕνεκα, ὡς οὐ φαῦλόν	με	ὑποκριτὴν ἕξων τῆς ἀπολογίας, πειρώμενος
[10]	τὸ ὑπόδημα, μὴ καὶ ἐπιστομίσῃ	με,	φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ. ~Κἀκεῖνο δὲ
[1]	ἐπαίνοις μάλιστα, ὅταν τις ἐπαινῇ	με	φορτικὰς καὶ ὑπερμέτρους ποιούμενος τὰς
[3]	ἐπιθείη τις φέρων, ὁ δὲ	μέγα	ἐπὶ τῷ κάλλει φρονοίη, καὶ
[9]	ἐκέλευσεν μηδὲ κατασμικρύνειν ὄρος οὕτω	μέγα	πρὸς μικροῦ σώματος ὁμοιότητα. ἐπῄνει
[20]	φύσει ἀγαθά, κἂν μὴ πάνυ	μεγάλα	ᾖ, παραλαβὼν ἐπηύξησε καὶ μείζω
[17]	Ἐγώ σε, ὦ γυναικῶν ἀρίστη,	μεγάλα,	ὡς φής, καὶ πέρα τοῦ
[4]	καὶ ὅτι καλή τε καὶ	μεγάλη	ἦν· αἰγείρῳ δ´ αὐτῆς εἴκαζεν
[9]	ἐπῄνει δὲ τὸν Ἀλέξανδρον τῆς	μεγαλοψυχίας	καὶ ἀνδριάντα μείζω τοῦτον τοῦ
[17]	πρὸς τὸ θεῖον τιμὴν ἐν	μεγάλῳ	τιθεμένη. σχεδὸν γὰρ ἁπάντων τοῦτο
[19]	ἴσον αὐτὸν ὑπάρχειν, οὐδὲ οὕτως	μεγαλωστὶ	ἐπῄνεσεν. ἀλλὰ ποῦ τὸ ἴδιον
[18]	οὐδ´ ἔστιν αὐτοῦ μέτρον εἰς	μέγεθος	ἢ βραχύτητα νενομοθετημένον, ἀλλὰ τοῦτο
[19]	τῷ λέοντι ἐοικέναι λέγηται καὶ	μέγεθος	καὶ ἀλκήν. ὡς ὁ τὸν
[3]	μικρὸς αὐτὸς ὢν ἐρίζοι περὶ	μεγέθους	τοῖς ἀπὸ τοῦ ἰσοπέδου ὅλῳ
[19]	καὶ σχεδὸν ἐν τούτῳ τὸ	μέγιστόν	ἐστιν εὖ εἰκάσαι· τὸ δὲ
[13]	τινες ἅμα βαδίζοιεν, ὁ μὲν	μέγιστος,	ὁ δὲ πάνυ τῇ ἡλικίᾳ
[24]	θεῶν εἰκόσι γυναῖκα φαιδρὰν καὶ	μειδιῶσαν	τὰ πολλά, ὅπερ θεοῖς ὅμοιον
[13]	γίγνεται τῇ παραθέσει, ὡς τὸ	μεῖζον	ἀπομικρύνεται πρὸς τὸ ταπεινότερον κατασπώμενον·
[13]	τοιούτοις οὐχ οὕτω τὸ μικρὸν	μεῖζον	γίγνεται τῇ παραθέσει, ὡς τὸ
[17]	τιθεμένη. σχεδὸν γὰρ ἁπάντων τοῦτο	μεῖζον	ὧν εἴρηκα περὶ σοῦ, καὶ
[11]	μηδ´ Ὀλυμπίασιν ἐξεῖναι τοῖς νικῶσι	μείζους	τῶν σωμάτων ἀνεστάναι τοὺς ἀνδριάντας,
[20]	μεγάλα ᾖ, παραλαβὼν ἐπηύξησε καὶ	μείζω	ἀπέφηνε· καὶ τολμήσειεν ἂν εἰπεῖν,
[19]	κύνα ἐπαινῶν εἴποι ἀλώπεκος εἶναι	μείζω	αὐτὸν ἢ αἰλούρου, ἆρά σοι
[17]	ἀλλ´ αἰδεῖσθαι ἐπ´ αὐτοῖς καὶ	μείζω	ἢ κατὰ σὲ εἶναι λέγειν,
[9]	Ἀλέξανδρον τῆς μεγαλοψυχίας καὶ ἀνδριάντα	μείζω	τοῦτον τοῦ Ἄθω ἔλεγεν αὐτοῦ
[13]	τοιαύταις εἰκόσιν οὐχ οὕτως ἄνθρωπος	μείζων	γίγνεται, ἤν τις αὐτὸν θεῷ
[13]	εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι, ὁ	μείζων	ἐκεῖνος ἐπικύψει καὶ ταπεινότερον ἀποφανεῖ
[20]	Κροίσου υἱὸν ὀξυηκοώτερον εἶναι τοῦ	Μελάμποδος	καὶ τὸν Φινέα ὀξύτερον δεδορκέναι
[6]	ἀφελεῖν τι τῆς ῥινὸς ἢ	μελάντερα	γράψασθαι τὰ ὄμματα ἢ ὅ
[25]	Ποσειδῶνι, διαιρῶν τὸν ἄνθρωπον κατὰ	μέλη	πρὸς τοσούτων θεῶν εἰκόνας· καὶ
[29]	τῶν θεατῶν. ΛΥΚΙΝΟΣ. Αὐτῷ σοι	μελήσει,	ὦ Πολύστρατε, ὅπως ἄριστα ὑποκρίνῃ.
[13]	ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ ἑαυτόν· ἀλλ´ εἰ	μέλλουσιν	ὁμήλικες φανεῖσθαι, ὁ μείζων ἐκεῖνος
[4]	ἐπαίνῳ καθάπερ αὐξανομένην πρὸς τὸ	μέλος	καὶ τὴν χεῖρα ἐπισείειν, τὸν
[9]	ἀνεστάναι ἐν ταῖς τῶν ἀεὶ	μεμνησομένων	διανοίαις· οὐ γὰρ μικρᾶς εἶναι
[7]	καὶ τὰ τοιαῦτα ἔλεγεν, τὰ	μὲν	ἄλλα ἐπαινοῦσα τοῦ συγγράμματος, ἓν
[4]	γυναῖκά τινα τῶν ἐπιφανῶν τὰ	μὲν	ἄλλα καλὴν καὶ κόσμιον, μικρὰν
[1]	Λυκῖνε, φησὶν ἡ γυνή, τὰ	μὲν	ἄλλα πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν
[28]	πεπλημμέληται εἰς τὸ θεῖον, σὺ	μὲν	ἀνεύθυνος αὐτοῦ, ἐκτὸς εἰ μή
[12]	ἐμοὶ τοιοῦτόν τι ἔδοξε. τὸ	μὲν	γὰρ πρῶτον ἀκούων οὐδὲν πλημμέλημα
[26]	ἰοβλέφαρον τὴν Ἀφροδίτην ἔφη. τὴν	μὲν	γὰρ ῥοδοδάκτυλον τίς ἀγνοεῖ τῶν
[25]	θεοῖς ὅμοιον ἄνθρωποι ἔχουσιν; ~Ἐπὶ	μέν	γε τοῦ Ἀγαμέμνονος ὅρα ὅσην
[4]	εὔμηκές τε καὶ ὄρθιον. τὴν	μὲν	δὴ γάνυσθαι τῷ ἐπαίνῳ καθάπερ
[16]	μνημονεύσαιμι. ΛΥΚΙΝΟΣ. Καὶ μὴν πάνυ	μὲν	ἔδει μοι μακρῶν τῶν λόγων
[29]	σοι τὸ δρᾶμα παραδέδωκα, νῦν	μὲν	ἐκποδὼν ἀποστήσομαι· ὁπόταν δὲ τὰς
[12]	οἱ Ἑλλανοδίκαι τὴν εἰκόνα. ~Ταῦτα	μὲν	ἔλεγεν ἐκείνη. σὺ δὲ σκόπει,
[19]	ἐτιμῶντο ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, ὁ	μὲν	ἐπὶ τῇ ἀλκῇ, ὁ Γλαῦκος,
[24]	παραγραφῇ τῶν ὀβελῶν. Εἶτα ἐκείνῳ	μὲν	ἐφεθήσεται βάρβαρον γυναῖκα, καὶ ταῦτα
[18]	ἐπαινεῖσθαι μὴ θέλουσιν. ~Ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ἴσως ἐξαγώνια καὶ πόρρω τοῦ
[20]	δὲ καὶ κολακείας ἐπεμνήσθης, ὅτι	μὲν	καὶ σὺ μισεῖς τοὺς κολακικούς,
[21]	αὐτῶν γνώρισμά ἐστιν, τὸ τοὺς	μὲν	κόλακας οὐκ ὀκνεῖν καὶ ψεύδεσθαι
[21]	οὐ μικρῷ διαλλάττουσιν, ὅτι οἱ	μὲν	κόλακες, ἐφ´ ὅσον οἷόν τε
[8]	τὰ τοιαῦτα ἐκέλευσεν, ἢ αὐτὴ	μὲν	μαρτύρεσθαι τὰς θεὰς ὡς ἀκούσης
[13]	εἴ τινες ἅμα βαδίζοιεν, ὁ	μὲν	μέγιστος, ὁ δὲ πάνυ τῇ
[17]	καὶ τὸ ἄγαλμα ἐπανορθώσασθαι, ἀφελεῖν	μὲν	οὐκ ἄν τι τολμήσαιμι αὐτοῦ,
[20]	τὴν τοῦ κόλακος ὑπερβολήν. Ὁ	μὲν	οὖν κόλαξ ἅτε τῆς χρείας
[12]	ἐπὶ τῶν ὁρωμένων πάσχομεν· ἢν	μὲν	πάνυ ἐγγύθεν σκοπῶμέν τι καὶ
[16]	σοι δοκεῖ, ὦ Πολύστρατε, ἡ	μὲν	πάρεστι καὶ προείρηκε δηλαδὴ ἐκεῖνα
[10]	τιμῆς. ~Καὶ ἑαυτὴν οὖν τὸ	μὲν	πλάσμα σου ἐπαινεῖν καὶ τὴν
[20]	σὺ μισεῖς τοὺς κολακικούς, ἐπαινῶ	μέν	σε, καὶ οὐκ ἐχρῆν ἄλλως.
[23]	μᾶλλον δὲ ἤδη εἴρηκας, ἐπαινεῖν	μέν	σοι εἰς τὸ κάλλος ἐφείσθω·
[14]	ἢ ἐπαινούντων· ᾐτιᾶτο δὲ ὁ	μὲν	τὴν ῥῖνα ὡς παχεῖαν, ὁ
[27]	Ὁμήρου ποιήσει ὡμιληκότων; ~Καίτοι τὰ	μὲν	τῆς μορφῆς ἔτι μετριώτερα, εἰ
[22]	ἐκείνῳ ἐοίκασιν. ἐγὼ γὰρ εἰ	μέν	τινα ἄμορφον οὖσαν ἔφην τῷ
[13]	ἐνδέον ἐπικλώμενον. καὶ γὰρ εἰ	μὲν	ὑπὸ ἀπορίας τῶν ἐπιγείων ἐπὶ
[25]	εἰς τὸ σύμμετρον· ὡς ὄμματα	μέν	φησιν καὶ κεφαλὴν ἴκελον αὐτὸν
[1]	εἰδῇς, τοιόνδε ἐστίν. οὐδὲ ἄλλως	μὲν	χαίρω τοῖς κολακικοῖς τὸν τρόπον,
[21]	σωφρονοῦσιν καὶ ἐντὸς τῶν ὅρων	μένουσιν.	Ταῦτά σοι ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα
[17]	ἔργου καὶ κορυφήν. Ἐπ´ ἐκείνῳ	μέντοι	καὶ πάνυ πολλήν σοι εἰδέναι
[23]	εἰς τὸ κάλλος ἐφείσθω· ἀνεπίφθονον	μέντοι	ποιήσασθαι τὸν ἔπαινον ἐχρῆν, ἀλλὰ
[26]	τὰ τοιαῦτα ὡς μηδὲν εἶναι	μέρος	τῆς ποιήσεως ὃ μὴ ταῖς
[17]	ὅτι μηδὲν ὑπερπετὲς μηδὲ τύφου	μεστὸν	ἐνεποίησέ σοι ὁ παρὼν ὄγκος
[1]	ὑπερεπῄνει τις, εἰ μὴ καὶ	μετ´	εὐνοίας συνέγραφε. τὸ δὲ ἐμὸν
[24]	ἰκέλη ἐπένθει τὸν Πάτροκλον; εἶτα	μετὰ	μικρόν, ὡς οὐχ ἱκανὸν εἰ
[14]	οἶδ´ ὅπως ἀθρόαν πεποίησαι τὴν	μεταβολὴν	ἐπιδαψιλευόμενος καὶ ἐκ τοῦ τέως
[8]	Ἀφροδίτην ἔσεβεν. ~Ὥστε, ὦ Λυκῖνε,	μεταγράψαι	σε τὰ τοιαῦτα ἐκέλευσεν, ἢ
[17]	ἂν εἶεν. ὥστε εἰ πάντως	μετακοσμῆσαι	δέοι τὸν λόγον καὶ τὸ
[12]	δὲ σκόπει, ὦ Λυκῖνε, ὅπως	μετακοσμήσεις	τὸ βιβλίον καὶ ἀφαιρήσεις τὰ
[12]	γε αὐτὰ ἐδυσχέραινεν καὶ ὑπέφριττεν	μεταξὺ	ἀναγιγνωσκομένων καὶ παρῃτεῖτο τὰς θεὰς
[14]	ἀλλὰ μηδὲ ἐκεῖνο αἰσχυνθῇς, εἰ	μεταρρυθμιεῖς	τὸν λόγον ἤδη διαδεδομένον· ἐπεὶ
[9]	ἀρχιτέκτονος ὑπισχνουμένου τὸν Ἄθω ὅλον	μετασχηματίσειν	καὶ μορφώσειν πρὸς αὐτόν, ὡς
[8]	βιβλίῳ περὶ αὐτῆς εἰρημένων, ὅτι	μετρίαν	καὶ ἄτυφον ἔφης αὐτὴν οὐκ
[17]	ἢ κατὰ σὲ εἶναι λέγειν,	μετρίας	καὶ δημοτικῆς τινος διανοίας δεῖγμά
[17]	ὁμολογῶ· ἐμοῦ γὰρ ἐπαινέσαντος τὸ	μέτριον	τοῦ σοῦ τρόπου καὶ ὅτι
[27]	τὰ μὲν τῆς μορφῆς ἔτι	μετριώτερα,	εἰ τις θεῷ ἐοικέναι λέγεται·
[8]	οὐκ ἀνατεινομένην ὑπὲρ τὸ ἀνθρώπινον	μέτρον,	ἀλλὰ πρόσγειον τὴν πτῆσιν ποιουμένην,
[18]	ὁ ἔπαινος, οὐδ´ ἔστιν αὐτοῦ	μέτρον	εἰς μέγεθος ἢ βραχύτητα νενομοθετημένον,
[17]	ὡς φής, καὶ πέρα τοῦ	μέτρου	ἐπαινέσας οὐχ ὁρῶ ὅ τι
[21]	διακρίνῃς καὶ παραμετρῇς τῷ οἰκείῳ	μέτρῳ	ἑκάτερον. ~Φέρ´ οὖν, εἰ δοκεῖ,
[11]	αἰτίαν λάβωμεν ψεύδεσθαι ἐν τῷ	μέτρῳ,	κᾆτα ἡμῶν ἀνατρέψωσιν οἱ Ἑλλανοδίκαι
[18]	ὥσπερ ἡμεῖς, ἀλλὰ μὴ ἐπὶ	μέτρων	φέροιντο. ἐλεύθερον γάρ τι ὁ
[2]	ἢ ἐπαίνῳ ἐοικέναι μοι δοκεῖ.	~μέχρι	γὰρ τοῦδε οἱ ἔπαινοι ἀνεκτοί
[11]	ἀθλητῶν ἐγκρίσεως. ὥστε ὅρα, ἔφη,	μὴ	αἰτίαν λάβωμεν ψεύδεσθαι ἐν τῷ
[20]	παρ´ αὑτοῦ τὰ πλείω, ὡς	μὴ	ἂν ὀκνῆσαι καὶ τὸν Θερσίτην
[24]	μὴ τὸ κάλλος εἴπω, διότι	μὴ	ἀνέχῃ ἀκούουσα, οὐκ ἂν παραβάλλοιμι
[23]	πάνυ πολλῶν ἐτῶν. ἀλλ´ ὅρα	μὴ	ἄσεμνον ᾖ τὰ τοιαῦτα περὶ
[10]	μὴ γνωρίζειν δὲ τὴν ὁμοιότητα·	μὴ	γὰρ εἶναι τῶν τηλικούτων ἀξίαν,
[10]	καὶ τὴν ἐπίνοιαν τῶν εἰκόνων,	μὴ	γνωρίζειν δὲ τὴν ὁμοιότητα· μὴ
[19]	αὐτῷ τούτῳ μάλιστα τῷ ᾄσματι.	Μὴ	δὴ θαυμάσῃς εἰ καὶ αὐτὸς
[24]	τῷ ἐπαίνῳ; ἀλλὰ κἂν σὺ	μὴ	δῷς, ὅ γε τοσοῦτος αἰὼν
[16]	ἐκεῖνο ἀνιαρόν, ὦ Πολύστρατε, ὅτι	μὴ	ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι τοὺς λόγους·
[6]	κόλαξιν, καὶ προσετίθει δὲ ὅτι	μὴ	ἐν ἐπαίνοις μόνον, ἀλλὰ καὶ
[17]	ὀρθῆς· ὡς ὅσοι τὸ θεῖον	μὴ	ἐν παρέργῳ σέβουσιν, οὗτοι καὶ
[18]	καὶ βάδην, ὥσπερ ἡμεῖς, ἀλλὰ	μὴ	ἐπὶ μέτρων φέροιντο. ἐλεύθερον γάρ
[2]	τις αὐτοὺς ἐπαινῶν καὶ ἃ	μὴ	ἔχουσιν προσάπτοι τῷ λόγῳ, οἷον
[23]	ποιήσασθαι τὸν ἔπαινον ἐχρῆν, ἀλλὰ	μὴ	θεαῖς ἀπεικάζειν ἄνθρωπον οὖσαν. ἐγὼ
[17]	μάλιστα ἐπαίνου ἄξιοι; Ὁπόσοι ἐπαινεῖσθαι	μὴ	θέλουσιν. ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴσως
[4]	εἰπεῖν αὐτῷ, Πέπαυσο, ὦ οὗτος,	μὴ	καὶ ἀναστῆναι ποιήσῃς τὴν γυναῖκα.
[10]	τὸν πόδα ἔστω τὸ ὑπόδημα,	μὴ	καὶ ἐπιστομίσῃ με, φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν
[1]	ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις, εἰ	μὴ	καὶ μετ´ εὐνοίας συνέγραφε. τὸ
[18]	οὐ μὴν ταύτην ἐγὼ βαδιοῦμαι,	μὴ	καὶ σοὶ δόξω ὑπ´ ἀπορίας
[17]	περὶ σοῦ, καὶ συγγνώμη, εἰ	μὴ	καὶ ταύτην σοι προσέγραψα τὴν
[7]	καὶ ψοφοδεῶς ἔχω. δέδια τοίνυν	μὴ	κατὰ τὴν Κασσιέπειαν εἶναι δόξω
[12]	καταφαίνεται, τὰ εὖ καὶ τὰ	μὴ	οὕτως ἔχοντα. ~Τὸ δὴ ἄνθρωπον
[24]	συναγορεύσοντά μοι, ἢ οὐδεμία μηχανὴ	μὴ	οὐχὶ καὶ αὐτὸν σὺν ἐμοὶ
[21]	καὶ ἐπαίνου ἀληθοῦς δείγματα, ὡς	μὴ	πάντας ὑποπτεύσῃς τοὺς ἐπαινοῦντας, ἀλλὰ
[20]	ὑπάρχοντα αὐτῷ φύσει ἀγαθά, κἂν	μὴ	πάνυ μεγάλα ᾖ, παραλαβὼν ἐπηύξησε
[15]	σύ, ἐρήμην καταδιαιτήσας τοῦ βιβλίου	μὴ	παρόντος αὐτῷ τοῦ συνηγόρου. ῥᾷστον
[17]	ἐπαίνου τὴν ἀλήθειαν· τὸ γὰρ	μὴ	προαρπάζειν τὰ τοιαῦτα τῶν ἐγκωμίων,
[23]	οἶμαι, ἀνθρώποις εἰκάζειν. ἐκτὸς εἰ	μὴ	σὺ τοῦτο εἶναι τὴν Ἀθηνᾶν
[26]	εἶναι μέρος τῆς ποιήσεως ὃ	μὴ	ταῖς θείαις εἰκόσιν διακεκόσμηται. ὥστε
[29]	αὐτὴν ἐπιβυσάμενος τὰ ὦτα, ὡς	μή	τι παρεμπεσὸν ἄλλο συγχέῃ τὴν
[28]	μὲν ἀνεύθυνος αὐτοῦ, ἐκτὸς εἰ	μή	τινα νομίζεις ἀκροάσεως εὔθυναν εἶναι,
[24]	Ἀφροδίτῃ εἰκάσαι, ἐγὼ δ´, ἵνα	μὴ	τὸ κάλλος εἴπω, διότι μὴ
[13]	εἶτα δεήσειεν ἀπισῶσαι αὐτοὺς ὡς	μὴ	ὑπερέχειν θατέρου τὸν ἕτερον, οὐ
[11]	ἀληθές, ὑμεῖς οἱ ἄνδρες ἴστε—	μηδ´	Ὀλυμπίασιν ἐξεῖναι τοῖς νικῶσι μείζους
[16]	τοίνυν τάδε αὐτῇ ἀπάγγελλε. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Μηδαμῶς,	ὦ Λυκῖνε, ἀλλ´ ὥσπερ αὐτῆς
[10]	τηλικούτων ἀξίαν, μηδὲ ἐγγύς, ὅτι	μηδὲ	ἄλλην τινά, γυναῖκά γε οὖσαν·
[9]	θεαῖς ἀπεικάζειν. ~Ἠξίου δέ σε	μηδὲ	ἀξυνετωτέραν αὐτὴν ἡγεῖσθαι τοῦ Ἀλεξάνδρου,
[10]	γὰρ εἶναι τῶν τηλικούτων ἀξίαν,	μηδὲ	ἐγγύς, ὅτι μηδὲ ἄλλην τινά,
[11]	ἀλλὰ ἐπιμελεῖσθαι τοὺς Ἑλλανοδίκας ὅπως	μηδὲ	εἷς ὑπερβάληται τὴν ἀλήθειαν, καὶ
[14]	ἐν τοῖς ἐπαίνοις ἀναπέφηνας. ἀλλὰ	μηδὲ	ἐκεῖνο αἰσχυνθῇς, εἰ μεταρρυθμιεῖς τὸν
[15]	ἐξενήνοχας κατὰ τοῦ συγγράμματος, ὥστε	μηδὲ	ἐλπίδα μοι ἀπολογίας ἔτι καταλείπεσθαι.
[9]	Ἄθω κατὰ χώραν ἐᾶν ἐκέλευσεν	μηδὲ	κατασμικρύνειν ὄρος οὕτω μέγα πρὸς
[5]	πλοκάμους ἀναπλεκόντων καὶ σελίνοις τοὺς	μηδὲ	ὅλως ὄντας εἰκαζόντων. ~Ἁπάντων οὖν
[20]	ψεύσαιτό τι ἢ προσθείη τῶν	μηδὲ	ὅλως προσόντων, τὰ δ´ ὑπάρχοντα
[12]	βιβλίον καὶ ἀφαιρήσεις τὰ τοιαῦτα,	μηδὲ	σφαλῇς πρὸς τὸ θεῖον· ὡς
[17]	τρόπου καὶ ὅτι μηδὲν ὑπερπετὲς	μηδὲ	τύφου μεστὸν ἐνεποίησέ σοι ὁ
[10]	τὰ ἀνθρώπινα ταῦτα ἐπαίνει αὐτήν,	μηδὲ	ὑπὲρ τὸν πόδα ἔστω τὸ
[26]	τοσαῦτά ἐστιν τὰ τοιαῦτα ὡς	μηδὲν	εἶναι μέρος τῆς ποιήσεως ὃ
[17]	τοῦ σοῦ τρόπου καὶ ὅτι	μηδὲν	ὑπερπετὲς μηδὲ τύφου μεστὸν ἐνεποίησέ
[19]	εἰδέναι; οὐκ ἂν εἴποις. ἀλλὰ	μὴν	οὐδ´ εἰ λύκῳ φαίη ἴσον
[16]	ἂν μᾶλλον μνημονεύσαιμι. ΛΥΚΙΝΟΣ. Καὶ	μὴν	πάνυ μὲν ἔδει μοι μακρῶν
[18]	ζηλωτὸν ἀποφανεῖ τὸν ἐπαινούμενον. οὐ	μὴν	ταύτην ἐγὼ βαδιοῦμαι, μὴ καὶ
[24]	ἀναβιβάσομαι συναγορεύσοντά μοι, ἢ οὐδεμία	μηχανὴ	μὴ οὐχὶ καὶ αὐτὸν σὺν
[4]	μὲν ἄλλα καλὴν καὶ κόσμιον,	μικρὰν	δὲ καὶ πολὺ τοῦ συμμέτρου
[14]	πλείστοις δοκοῦν· οὐ γὰρ ἡγεῖτο	μικρὰν	εἶναι συμβουλὴν δήμου τοσούτου, ἀλλ´
[9]	ἀεὶ μεμνησομένων διανοίαις· οὐ γὰρ	μικρᾶς	εἶναι γνώμης ὑπεριδεῖν οὕτω παραδόξου
[13]	τοῖς τοιούτοις οὐχ οὕτω τὸ	μικρὸν	μεῖζον γίγνεται τῇ παραθέσει, ὡς
[24]	ἐπένθει τὸν Πάτροκλον; εἶτα μετὰ	μικρόν,	ὡς οὐχ ἱκανὸν εἰ μόνῃ
[3]	Δί´ εἴ τις ὑποδησάμενος κοθόρνους	μικρὸς	αὐτὸς ὢν ἐρίζοι περὶ μεγέθους
[9]	κατασμικρύνειν ὄρος οὕτω μέγα πρὸς	μικροῦ	σώματος ὁμοιότητα. ἐπῄνει δὲ τὸν
[21]	ὑπάρχοντα πειρᾶσθαι· ἀλλὰ κἀκείνῳ οὐ	μικρῷ	διαλλάττουσιν, ὅτι οἱ μὲν κόλακες,
[19]	ἔπαινος. Καὶ πάλιν εἴ τις	Μίλωνα	τὸν ἐκ Κρότωνος ἢ Γλαῦκον
[23]	ἀληθεῖς εἰκόνας ἀνεφίκτους εἶναι ἀνθρωπίνῃ	μιμήσει	ἔγωγε ὑπολαμβάνω. ~Εἰ δὲ καὶ
[16]	λέγε τὸν λόγον, εἶτ´ ἐγὼ	μιμήσομαί	σε πρὸς αὐτήν. ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐκοῦν
[24]	Ὁπόταν οὖν τὰ τοιαῦτα λέγῃ,	μισεῖς	κἀκεῖνον καὶ ἀπορρίπτεις τὸ βιβλίον,
[20]	ἐπεμνήσθης, ὅτι μὲν καὶ σὺ	μισεῖς	τοὺς κολακικούς, ἐπαινῶ μέν σε,
[16]	βραχέων εἰπεῖν, ὡς ἂν μᾶλλον	μνημονεύσαιμι.	ΛΥΚΙΝΟΣ. Καὶ μὴν πάνυ μὲν
[15]	τοῦ συγγράμματος, ὥστε μηδὲ ἐλπίδα	μοι	ἀπολογίας ἔτι καταλείπεσθαι. πλὴν ἀλλὰ
[1]	χλεύῃ μᾶλλον ἢ ἐπαίνῳ ἐοικέναι	μοι	δοκεῖ. ~μέχρι γὰρ τοῦδε οἱ
[3]	τοιαύτης ὑπερβολῆς. νῦν δὲ ὅμοιόν	μοι	δοκοῦσιν, ἔφη, πάσχειν, ὥσπερ ἂν
[1]	τοῖς κολακικοῖς τὸν τρόπον, ἀλλά	μοι	δοκοῦσιν οἱ τοιοῦτοι γόητες εἶναι
[17]	τοὺς ἐπαίνους, ἀλλὰ πολὺ καταδεέστερόν	μοι	δοκῶ τῆς ἀξίας εἰρηκέναι. σκόπει
[15]	παλινῳδίαν τινὰ συγγράφω, ἢ δώσετέ	μοι	ἐφέσιμον ἀγωνίσασθαι τὴν δίκην; ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.
[24]	ὃν καὶ νῦν ἀναβιβάσομαι συναγορεύσοντά	μοι,	ἢ οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐχὶ
[16]	Καὶ μὴν πάνυ μὲν ἔδει	μοι	μακρῶν τῶν λόγων πρὸς οὕτω
[29]	συγχέῃ τὴν τάξιν αὐτῶν, εἶτά	μοι	συρίττεσθαι συμβῇ πρὸς τῶν θεατῶν.
[16]	οἴομαι, καὶ τὸ πρᾶγμα πολλήν	μοι	τὴν ταραχὴν ἐμπεποίηκεν. ἄρξομαι δ´
[16]	πέπονθα— οὐκ οἶδ´ ὅπως φοβερώτερόν	μοι	τὸ πρᾶγμα πεποίηκας, καὶ ὡς
[16]	ἀπ´ ἐντολῆς ἀπολογήσασθαι. ἀλλ´ εἴ	μοι	τοιοῦτος ἀγγελιαφόρος γένοιο πρὸς αὐτὴν
[29]	εἰρημένα. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Οὐκ οἶδα εἴ	μοι	τοῦτο δυνατὸν ἔτι, ὦ Λυκῖνε·
[24]	μικρόν, ὡς οὐχ ἱκανὸν εἰ	μόνῃ	τῇ Ἀφροδίτῃ ἐοικυῖα ἔσται, Εἶπε
[6]	δὲ ὅτι μὴ ἐν ἐπαίνοις	μόνον,	ἀλλὰ καὶ ἐν γραφαῖς τὰ
[26]	Ἄρτεμις εἶσι κατ´ οὔρεος. ~Οὐ	μόνον	δὲ τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς θεοῖς
[21]	Δημήτριον, ὅτι ἐμμελῶς ἐχρέμπτετο. ~Οὐ	μόνον	δὲ τοῦτο ἑκατέρου αὐτῶν γνώρισμά
[18]	ἢ βραχύτητα νενομοθετημένον, ἀλλὰ τοῦτο	μόνον	ἐξ ἅπαντος ὁρᾷ ὅπως ὑπερθαυμάσεται
[15]	τοῦτό ἐστιν κατὰ τὴν παροιμίαν,	μόνον	θέοντα κρατεῖν. ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν,
[20]	ὀξύτερον δεδορκέναι τοῦ Λυγκέως, ἤνπερ	μόνον	κερδᾶναί τι ἐλπίσῃ ἐπὶ τῷ
[20]	τῆς συβώτου καλύβης εἴποι, εἰ	μόνον	τι παρὰ τοῦ συβώτου λαβεῖν
[16]	τε ἤδη καὶ δέδοικα καὶ	μονονουχὶ	καὶ ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι, καὶ
[2]	ἐπαίνων ἀλλαγήσεσθαι σφίσι καὶ τὰς	μορφὰς	καὶ αὐτοὶ ἀνηβήσειν αὖθις, ὥσπερ
[18]	καὶ Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ τὴν	μορφὴν	ἀναπλάττων εἴκασα. ταῦτά σοι ἔκμετρα
[27]	ὡμιληκότων; ~Καίτοι τὰ μὲν τῆς	μορφῆς	ἔτι μετριώτερα, εἰ τις θεῷ
[9]	τὸν Ἄθω ὅλον μετασχηματίσειν καὶ	μορφώσειν	πρὸς αὐτόν, ὡς τὸ ὄρος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009