Paragraphes |
[9] |
οὐ
πιθανῶς
κολοσσοὺς
ἀναπλάττοντα
καὶ
|
τὸν |
Ἄθω
κατὰ
χώραν
ἐᾶν
ἐκέλευσεν |
[9] |
Ἀλεξάνδρου,
ὃς
τοῦ
ἀρχιτέκτονος
ὑπισχνουμένου
|
τὸν |
Ἄθω
ὅλον
μετασχηματίσειν
καὶ
μορφώσειν |
[9] |
μικροῦ
σώματος
ὁμοιότητα.
ἐπῄνει
δὲ
|
τὸν |
Ἀλέξανδρον
τῆς
μεγαλοψυχίας
καὶ
ἀνδριάντα |
[28] |
τῶν
φιλοσόφων
ἠμύναντο
εἰκόνα
θεοῦ
|
τὸν |
ἄνθρωπον
εἰπόντα
εἶναι.
Πολλὰ
ἔτι |
[25] |
στέρνον
δὲ
τῷ
Ποσειδῶνι,
διαιρῶν
|
τὸν |
ἄνθρωπον
κατὰ
μέλη
πρὸς
τοσούτων
|
[9] |
αὐτὸν
ἡγησάμενος
τὸ
τόλμημα
ἔπαυσεν
|
τὸν |
ἄνθρωπον
οὐ
πιθανῶς
κολοσσοὺς
ἀναπλάττοντα |
[28] |
ποιητὰς
ἀμύνωνται.
ἀλλ´
οὐδέπω
οὐδὲ
|
τὸν |
ἄριστον
τῶν
φιλοσόφων
ἠμύναντο
εἰκόνα |
[19] |
ἀντεπαινούμενος,
οὔτε
ἐκεῖνοι
ἠμύναντο
ἢ
|
τὸν |
Γλαῦκον
ἢ
τὸν
ποιητὴν
ὡς |
[19] |
ἀλλὰ
πῶς
ἐπῄνεσε
ποιητὴς
εὐδόκιμος
|
τὸν |
Γλαῦκον,
οὐδὲ
Πολυδεύκεος
βίαν’
φήσας |
[20] |
καταναλωμένων
ἐπῄνει
ὑπὸ
βηχὸς
ἐνοχλούμενον
|
τὸν |
Δημήτριον,
ὅτι
ἐμμελῶς
ἐχρέμπτετο.
~Οὐ |
[14] |
ποιῆσαι,
ὁπότε
ἐξειργάσατο
τοῖς
Ἠλείοις
|
τὸν
|
Δία.
στάντα
γὰρ
αὐτὸν
κατόπιν |
[19] |
τὸν
ἐκ
Κρότωνος
ἢ
Γλαῦκον
|
τὸν |
ἐκ
Καρύστου
ἢ
Πολυδάμαντα
ἐπαινέσαι
|
[19] |
Καὶ
πάλιν
εἴ
τις
Μίλωνα
|
τὸν |
ἐκ
Κρότωνος
ἢ
Γλαῦκον
τὸν |
[19] |
τὸν
ποιητὴν
ὡς
ἀσεβοῦντα
περὶ
|
τὸν |
ἔπαινον,
ἀλλὰ
εὐδοκίμουν
ἄμφω
καὶ |
[28] |
τὸ
τοιοῦτον,
ψοφοδεῶς
διακεῖσθαι
πρὸς
|
τὸν |
ἔπαινον·
εἰ
γάρ
τι
ἐν |
[23] |
κάλλος
ἐφείσθω·
ἀνεπίφθονον
μέντοι
ποιήσασθαι
|
τὸν |
ἔπαινον
ἐχρῆν,
ἀλλὰ
μὴ
θεαῖς |
[18] |
ὅπως
ὑπερθαυμάσεται
καὶ
ζηλωτὸν
ἀποφανεῖ
|
τὸν |
ἐπαινούμενον.
οὐ
μὴν
ταύτην
ἐγὼ |
[19] |
τούτων
λόγων
εἶναι,
ὡς
χρὴ
|
τὸν
|
ἐπαινοῦντα
καὶ
εἰκόσι
καὶ
ὁμοιώσεσι |
[13] |
αὐτοὺς
ὡς
μὴ
ὑπερέχειν
θατέρου
|
τὸν
|
ἕτερον,
οὐ
τοῦ
βραχυτέρου
ὑπερανατεινομένου
|
[20] |
ὡς
μὴ
ἂν
ὀκνῆσαι
καὶ
|
τὸν |
Θερσίτην
εὐμορφότερον
ἀποφῆναι
τοῦ
Ἀχιλλέως |
[15] |
ἐγνωσμένοις
ἡσυχίαν
ἄγω,
ἢ
κατὰ
|
τὸν |
Ἱμεραῖον
ποιητὴν
παλινῳδίαν
τινὰ
συγγράφω, |
[20] |
εἶναι.
διομόσαιτο
δ´
ἂν
καὶ
|
τὸν |
Κροίσου
υἱὸν
ὀξυηκοώτερον
εἶναι
τοῦ |
[16] |
πρὸς
μὲ
γεγένησαι,
τολμήσω
ἀναρρῖψαι
|
τὸν |
κύβον.
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.
Θάρρει,
ὦ
Λυκῖνε, |
[16] |
ὥσπερ
αὐτῆς
ἐκείνης
παρούσης
λέγε
|
τὸν |
λόγον,
εἶτ´
ἐγὼ
μιμήσομαί
σε
|
[14] |
μηδὲ
ἐκεῖνο
αἰσχυνθῇς,
εἰ
μεταρρυθμιεῖς
|
τὸν |
λόγον
ἤδη
διαδεδομένον·
ἐπεὶ
καὶ |
[13] |
ἐπὶ
τὰ
οὐράνια
ἐκτείνοι
τις
|
τὸν |
λόγον,
ἧττον
ἂν
ὁ
τοιοῦτος |
[17] |
ὥστε
εἰ
πάντως
μετακοσμῆσαι
δέοι
|
τὸν
|
λόγον
καὶ
τὸ
ἄγαλμα
ἐπανορθώσασθαι, |
[16] |
καὶ
προσηνής.
ὥστε
θαρρῶν
λέγε
|
τὸν |
λόγον.
~ΛΥΚΙΝΟΣ.
Ἐγώ
σε,
ὦ |
[20] |
εὐμορφότερον
ἀποφῆναι
τοῦ
Ἀχιλλέως
καὶ
|
τὸν |
Νέστορα
φάναι
τῶν
ἐπὶ
Ἴλιον |
[20] |
φάναι
τῶν
ἐπὶ
Ἴλιον
στρατευσάντων
|
τὸν |
νεώτατον
εἶναι.
διομόσαιτο
δ´
ἂν |
[28] |
οἱ
θεοί,
ἐπειδὰν
πρὸ
ἐμοῦ
|
τὸν |
Ὅμηρον
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ποιητὰς |
[8] |
δὲ
ταῦτα
εἰπὼν
ὑπὲρ
αὐτὸν
|
τὸν |
οὐρανὸν
ἀναβιβάζεις
τὴν
γυναῖκα,
ὡς |
[24] |
ὅτι
χρυσῇ
Ἀφροδίτῃ
ἰκέλη
ἐπένθει
|
τὸν |
Πάτροκλον;
εἶτα
μετὰ
μικρόν,
ὡς
|
[25] |
τοῦ
Πριάμου,
καὶ
θεοείκελον
πολλάκις
|
τὸν |
Πηλέως.
Ἀλλὰ
ἐπάνειμι
αὖθις
ἐπὶ |
[10] |
ταῦτα
ἐπαίνει
αὐτήν,
μηδὲ
ὑπὲρ
|
τὸν |
πόδα
ἔστω
τὸ
ὑπόδημα,
μὴ |
[18] |
σοι
ἔκμετρα
ἔδοξεν
καὶ
ὑπὲρ
|
τὸν
|
πόδα.
περὶ
αὐτῶν
δὴ
τούτων |
[4] |
μέλος
καὶ
τὴν
χεῖρα
ἐπισείειν,
|
τὸν |
ποιητὴν
δὲ
πολλάκις
τὸ
αὐτὸ
|
[19] |
ἠμύναντο
ἢ
τὸν
Γλαῦκον
ἢ
|
τὸν |
ποιητὴν
ὡς
ἀσεβοῦντα
περὶ
τὸν |
[7] |
κατὰ
τὴν
Κασσιέπειαν
εἶναι
δόξω
|
τὸν |
τοιοῦτον
ἔπαινον
προσιεμένη·
καίτοι
Νηρηΐσιν |
[17] |
ἀποφαίνεις
σεαυτήν,
καὶ
σχεδὸν
εἰς
|
τὸν |
τοῦ
Διογένους
λόγον
περιελήλυθέν
σοι |
[25] |
ἄλλον
ἄλλῳ,
θεοειδῆ
τὸν
Φρύγα
|
τὸν |
τοῦ
Πριάμου,
καὶ
θεοείκελον
πολλάκις |
[1] |
ἄλλως
μὲν
χαίρω
τοῖς
κολακικοῖς
|
τὸν |
τρόπον,
ἀλλά
μοι
δοκοῦσιν
οἱ |
[14] |
ἐπειδὴ
ἀπηλλάγησαν
οἱ
θεαταί,
αὖθις
|
τὸν |
Φειδίαν
ἐγκλεισάμενον
ἑαυτὸν
ἐπανορθοῦν
καὶ |
[20] |
ὀξυηκοώτερον
εἶναι
τοῦ
Μελάμποδος
καὶ
|
τὸν |
Φινέα
ὀξύτερον
δεδορκέναι
τοῦ
Λυγκέως, |
[25] |
εἶναι
καὶ
ἄλλον
ἄλλῳ,
θεοειδῆ
|
τὸν |
Φρύγα
τὸν
τοῦ
Πριάμου,
καὶ |
[19] |
μέγεθος
καὶ
ἀλκήν.
ὡς
ὁ
|
τὸν
|
Ὠρίωνος
κύνα
ἐπαινῶν
ἔφη
ποιητὴς |