Paragraphes
[15]	οὐδὲν θαυμαστόν, εἰ καὶ ἡμεῖς	ἑάλωμεν	οὔτε ὕδατος ἡμῖν ἐκχυθέντος οὔτε
[9]	καὶ τὸν Ἄθω κατὰ χώραν	ἐᾶν	ἐκέλευσεν μηδὲ κατασμικρύνειν ὄρος οὕτω
[10]	ὑπεριδεῖν οὕτω παραδόξου τιμῆς. ~Καὶ	ἑαυτὴν	οὖν τὸ μὲν πλάσμα σου
[8]	τοὺς θεούς. ἐδόκει τε ἀσέβημα	ἑαυτῆς	καὶ πλημμέλημα τοῦτο δόξειν, εἰ
[5]	καὶ οὐδὲ ὅσας ὀλίγας τὰς	ἑαυτῆς	τρίχας ἔχουσα. καὶ ὅμως οὕτω
[13]	κἂν ὅτι μάλιστα ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ	ἑαυτόν·	ἀλλ´ εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι,
[14]	θεαταί, αὖθις τὸν Φειδίαν ἐγκλεισάμενον	ἑαυτὸν	ἐπανορθοῦν καὶ ῥυθμίζειν τὸ ἄγαλμα
[13]	ἐκεῖνος ἐπικύψει καὶ ταπεινότερον ἀποφανεῖ	ἑαυτόν.	ὡσαύτως δὲ καὶ ἐν ταῖς
[20]	ἅτε τῆς χρείας ἕνεκα τῆς	ἑαυτοῦ	ἐπαινῶν, ἀληθείας δὲ ὀλίγην ποιούμενος
[2]	γνωρίζῃ ἕκαστον τῶν λεγομένων προσὸν	ἑαυτῷ·	τὸ δὲ ὑπὲρ τοῦτο ἀλλότριον
[12]	ὁρωμένων πάσχομεν· ἢν μὲν πάνυ	ἐγγύθεν	σκοπῶμέν τι καὶ ὑπὸ τῶν
[10]	εἶναι τῶν τηλικούτων ἀξίαν, μηδὲ	ἐγγύς,	ὅτι μηδὲ ἄλλην τινά, γυναῖκά
[27]	προσαγορευόμενοι; Λητὼ δὲ γυνή τις	ἐγένετο	Εὐαγόρου τοῦ Κυπρίων βασιλέως, καὶ
[14]	οἱ θεαταί, αὖθις τὸν Φειδίαν	ἐγκλεισάμενον	ἑαυτὸν ἐπανορθοῦν καὶ ῥυθμίζειν τὸ
[11]	ἀκριβεστέραν γίγνεσθαι τῆς τῶν ἀθλητῶν	ἐγκρίσεως.	ὥστε ὅρα, ἔφη, μὴ αἰτίαν
[17]	ἐπῄνεσα, ἡλίκον αὐτὴ σὺ τοῦτο	ἐγκώμιον	ὑπὲρ σεαυτῆς ἐξενήνοχας τὴν πρὸς
[17]	μὴ προαρπάζειν τὰ τοιαῦτα τῶν	ἐγκωμίων,	ἀλλ´ αἰδεῖσθαι ἐπ´ αὐτοῖς καὶ
[15]	δ´ οὖν ἐθέλεις; ἀγαπήσας τοῖς	ἐγνωσμένοις	ἡσυχίαν ἄγω, ἢ κατὰ τὸν
[17]	γὰρ ἂν ἄλλην πρὸ αὐτῆς	ἐγραψάμην.	ὥστε ταύτῃ γε οὐχ ὅπως
[18]	τὸν ἐπαινούμενον. οὐ μὴν ταύτην	ἐγὼ	βαδιοῦμαι, μὴ καὶ σοὶ δόξω
[22]	εἴτε τούτῳ εἴτ´ ἐκείνῳ ἐοίκασιν.	ἐγὼ	γὰρ εἰ μέν τινα ἄμορφον
[24]	κλαίουσαν, τῇ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ εἰκάσαι,	ἐγὼ	δ´, ἵνα μὴ τὸ κάλλος
[29]	ὦ Πολύστρατε, ὅπως ἄριστα ὑποκρίνῃ.	ἐγὼ	δὲ ἐπείπερ ἅπαξ σοι τὸ
[23]	μὴ θεαῖς ἀπεικάζειν ἄνθρωπον οὖσαν.	ἐγὼ	δὲ— ἤδη γάρ με προάξεται
[15]	ἐν φίλοις ποιήσῃ τὴν ἀπολογίαν.	ἐγὼ	δὲ καὶ συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος
[7]	τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν τὰ τοιαῦτα.	ἐγὼ	δέ σε οὐδ´ ἐκεῖνα ἠξίουν,
[16]	παρούσης λέγε τὸν λόγον, εἶτ´	ἐγὼ	μιμήσομαί σε πρὸς αὐτήν. ΛΥΚΙΝΟΣ.
[24]	εἴκασα, οὐκ ἐμὸν τοῦτο, οὐδὲ	ἐγὼ	πρῶτος ταύτην ἐτεμόμην τὴν ὁδόν,
[17]	θαρρῶν λέγε τὸν λόγον. ~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Ἐγώ	σε, ὦ γυναικῶν ἀρίστη, μεγάλα,
[1]	~ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Ἐγώ	σοι, ὦ Λυκῖνε, φησὶν ἡ
[23]	εἰκόνας ἀνεφίκτους εἶναι ἀνθρωπίνῃ μιμήσει	ἔγωγε	ὑπολαμβάνω. ~Εἰ δὲ καὶ ὅτι
[16]	ΛΥΚΙΝΟΣ. Καὶ μὴν πάνυ μὲν	ἔδει	μοι μακρῶν τῶν λόγων πρὸς
[8]	ὁσίως τὰ πρὸς τοὺς θεούς.	ἐδόκει	τε ἀσέβημα ἑαυτῆς καὶ πλημμέλημα
[12]	καὶ αὐτῷ ἐμοὶ τοιοῦτόν τι	ἔδοξε.	τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἀκούων
[18]	ἀναπλάττων εἴκασα. ταῦτά σοι ἔκμετρα	ἔδοξεν	καὶ ὑπὲρ τὸν πόδα. περὶ
[12]	ὡς ἐκείνη πάνυ γε αὐτὰ	ἐδυσχέραινεν	καὶ ὑπέφριττεν μεταξὺ ἀναγιγνωσκομένων καὶ
[15]	δικασταὶ ἦτε. Πότερα δ´ οὖν	ἐθέλεις;	ἀγαπήσας τοῖς ἐγνωσμένοις ἡσυχίαν ἄγω,
[20]	σε, καὶ οὐκ ἐχρῆν ἄλλως.	ἐθέλω	δέ σοι διακρῖναι καὶ διορίσαι
[28]	ψοφοδεῶς διακεῖσθαι πρὸς τὸν ἔπαινον·	εἰ	γάρ τι ἐν τῷ συγγράμματι
[2]	ἔχουσιν προσάπτοι τῷ λόγῳ, οἷον	εἰ	γέροντας ὄντας εὐδαιμονίζοι τῆς ἀκμῆς
[12]	ἵλεως εἶναι αὐτῇ. καὶ συγγνώμη,	εἰ	γυναικεῖόν τι ἔπαθεν. καίτοι εἰ
[11]	ἐνετείλατο. Ἀκούω, ἔφη, πολλῶν λεγόντων—	εἰ	δὲ ἀληθές, ὑμεῖς οἱ ἄνδρες
[24]	εἶναι ἀνθρωπίνῃ μιμήσει ἔγωγε ὑπολαμβάνω.	~Εἰ	δὲ καὶ ὅτι μάλιστά σε
[22]	τοῦ Κυναίθου κολακικώτερος ὄντως νομιζοίμην·	εἰ	δὲ τοιαύτην ὑπάρχουσαν οἵαν πάντες
[22]	οἰκείῳ μέτρῳ ἑκάτερον. ~Φέρ´ οὖν,	εἰ	δοκεῖ, πρόσαγε τοῖς ὑπ´ ἐμοῦ
[17]	ὅπως ἄν τις ἔνδοξος γένοιτο,	Εἰ	δόξης, ἔφη, καταφρονήσειε. φαίην γὰρ
[19]	τοῦ ἐπαίνου; ὅπου γε καὶ	εἰ	ἑνὸς ἀνδρὸς ἔλεγεν ἀμείνω εἶναι
[19]	τῷ ᾄσματι. Μὴ δὴ θαυμάσῃς	εἰ	καὶ αὐτὸς εἰκάσαι βουλόμενος, ὅπερ
[15]	θέοντα κρατεῖν. ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν,	εἰ	καὶ ἡμεῖς ἑάλωμεν οὔτε ὕδατος
[18]	δὲ ἐπαινοῦντας καὶ μᾶλλον, οἶμαι,	εἰ	καὶ χαμαὶ καὶ βάδην, ὥσπερ
[19]	ἂν εἴποις. ἀλλὰ μὴν οὐδ´	εἰ	λύκῳ φαίη ἴσον αὐτὸν ὑπάρχειν,
[13]	μάλιστα ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ ἑαυτόν· ἀλλ´	εἰ	μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι, ὁ μείζων
[22]	εἴτ´ ἐκείνῳ ἐοίκασιν. ἐγὼ γὰρ	εἰ	μέν τινα ἄμορφον οὖσαν ἔφην
[13]	τὸ ἐνδέον ἐπικλώμενον. καὶ γὰρ	εἰ	μὲν ὑπὸ ἀπορίας τῶν ἐπιγείων
[14]	ἀναπέφηνας. ἀλλὰ μηδὲ ἐκεῖνο αἰσχυνθῇς,	εἰ	μεταρρυθμιεῖς τὸν λόγον ἤδη διαδεδομένον·
[1]	γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις,	εἰ	μὴ καὶ μετ´ εὐνοίας συνέγραφε.
[17]	εἴρηκα περὶ σοῦ, καὶ συγγνώμη,	εἰ	μὴ καὶ ταύτην σοι προσέγραψα
[23]	ἀσεβές, οἶμαι, ἀνθρώποις εἰκάζειν. ἐκτὸς	εἰ	μὴ σὺ τοῦτο εἶναι τὴν
[28]	σὺ μὲν ἀνεύθυνος αὐτοῦ, ἐκτὸς	εἰ	μή τινα νομίζεις ἀκροάσεως εὔθυναν
[24]	μετὰ μικρόν, ὡς οὐχ ἱκανὸν	εἰ	μόνῃ τῇ Ἀφροδίτῃ ἐοικυῖα ἔσται,
[20]	περὶ τῆς συβώτου καλύβης εἴποι,	εἰ	μόνον τι παρὰ τοῦ συβώτου
[17]	ἀνθρώπους ἄριστοι ἂν εἶεν. ὥστε	εἰ	πάντως μετακοσμῆσαι δέοι τὸν λόγον
[27]	μὲν τῆς μορφῆς ἔτι μετριώτερα,	εἰ	τις θεῷ ἐοικέναι λέγεται· ἀλλὰ
[8]	ἑαυτῆς καὶ πλημμέλημα τοῦτο δόξειν,	εἰ	ὑπομένοι τῇ ἐν Κνίδῳ καὶ
[12]	εἰ γυναικεῖόν τι ἔπαθεν. καίτοι	εἰ	χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν, καὶ αὐτῷ
[16]	ἀνάγκη ἀπ´ ἐντολῆς ἀπολογήσασθαι. ἀλλ´	εἴ	μοι τοιοῦτος ἀγγελιαφόρος γένοιο πρὸς
[29]	τὰ εἰρημένα. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Οὐκ οἶδα	εἴ	μοι τοῦτο δυνατὸν ἔτι, ὦ
[3]	ἂν ὁ ἔπαινος ἦν τίμιος,	εἴ	τι καὶ ἔργον αὐτοῦ ἀπολαῦσαι
[13]	πρὸς τὸ ταπεινότερον κατασπώμενον· οἷον	εἴ	τινες ἅμα βαδίζοιεν, ὁ μὲν
[3]	δοκοῦσιν, ἔφη, πάσχειν, ὥσπερ ἂν	εἴ	τινι ἀμόρφῳ προσωπεῖον εὔμορφον ἐπιθείη
[2]	Καίτοι πολλούς, ἔφη, οἶδα χαίροντας,	εἴ	τις αὐτοὺς ἐπαινῶν καὶ ἃ
[17]	φαίην γὰρ ἂν καὶ αὐτός,	εἴ	τις ἔροιτό με, Τίνες εἰσὶν
[19]	τε προσβιβάζῃ τὸ ἐπαινούμενον. Οἷον	εἴ	τις κύνα ἐπαινῶν εἴποι ἀλώπεκος
[19]	κυνὸς ἐντελὴς ἔπαινος. Καὶ πάλιν	εἴ	τις Μίλωνα τὸν ἐκ Κρότωνος
[3]	κέκρυπτο· ἢ καὶ νὴ Δί´	εἴ	τις ὑποδησάμενος κοθόρνους μικρὸς αὐτὸς
[8]	ἀκούσης αὐτῆς γέγραφας, σὲ δὲ	εἰδέναι	ὅτι ἀνιάσει αὐτὴν τὸ βιβλίον
[19]	σοι δοκεῖ ὁ τοιοῦτος ἐπαινεῖν	εἰδέναι;	οὐκ ἂν εἴποις. ἀλλὰ μὴν
[17]	μέντοι καὶ πάνυ πολλήν σοι	εἰδέναι	τὴν χάριν ὁμολογῶ· ἐμοῦ γὰρ
[1]	τὸ δὲ ἐμὸν ὡς ἂν	εἰδῇς,	τοιόνδε ἐστίν. οὐδὲ ἄλλως μὲν
[5]	οὕτω διακειμένη τὴν κεφαλήν, ἁπάντων	εἰδότων	ὅτι ἐκ νόσου μακρᾶς τὸ
[17]	τὰ πρὸς ἀνθρώπους ἄριστοι ἂν	εἶεν.	ὥστε εἰ πάντως μετακοσμῆσαι δέοι
[23]	γεγενημένα οὐκ ἀσεβές, οἶμαι, ἀνθρώποις	εἰκάζειν.	ἐκτὸς εἰ μὴ σὺ τοῦτο
[4]	μεγάλη ἦν· αἰγείρῳ δ´ αὐτῆς	εἴκαζεν	ἐκεῖνος τὸ εὔμηκές τε καὶ
[5]	σελίνοις τοὺς μηδὲ ὅλως ὄντας	εἰκαζόντων.	~Ἁπάντων οὖν τῶν τοιούτων κατεγέλα
[24]	ὅτι μάλιστά σε αὐταῖς ἐκείναις	εἴκασα,	οὐκ ἐμὸν τοῦτο, οὐδὲ ἐγὼ
[18]	καὶ Ἀθηνᾷ τὴν μορφὴν ἀναπλάττων	εἴκασα.	ταῦτά σοι ἔκμετρα ἔδοξεν καὶ
[23]	οὐ θεαῖς σε, ὦ βελτίστη,	εἴκασα,	τεχνιτῶν δὲ ἀγαθῶν δημιουργήμασιν λίθου
[13]	κάλλη γυναικῶν Ἀφροδίτῃ καὶ Ἥρᾳ	εἰκάσαι	αὐτὴν ἐτόλμησας οὐδὲν δέον. ~Ὥστε
[19]	δὴ θαυμάσῃς εἰ καὶ αὐτὸς	εἰκάσαι	βουλόμενος, ὅπερ ἦν τῷ ἐπαινοῦντι
[24]	ταῦτα κλαίουσαν, τῇ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ	εἰκάσαι,	ἐγὼ δ´, ἵνα μὴ τὸ
[13]	ἄνθρωπον οὖσαν Ἀφροδίτῃ καὶ Ἥρᾳ	εἰκάσαι	τί ἄλλο ἢ ἄντικρύς ἐστιν
[19]	τούτῳ τὸ μέγιστόν ἐστιν εὖ	εἰκάσαι·	τὸ δὲ εὖ ὧδε μάλιστ´
[7]	θεαῖς αὐτήν, Ἥρᾳ καὶ Ἀφροδίτῃ,	εἴκασας·	Ὑπὲρ ἐμὲ γάρ, φησίν, μᾶλλον
[19]	τέκος’ ὁρᾷς ὁποίοις αὐτὸν θεοῖς	εἴκασε·	μᾶλλον δὲ καὶ αὐτῶν ἐκείνων
[26]	Ἥρας ὀφθαλμοὺς τοῖς τῶν βοῶν	εἴκασεν·	ἕτερος δέ τις ἰοβλέφαρον τὴν
[6]	ἂν πρὸς τὸ εὐμορφότερον αὐτοὺς	εἰκάσωσιν.	εἶναι δέ τινας, οἳ καὶ
[9]	αὐτόν, ὡς τὸ ὄρος ἅπαν	εἰκόνα	γενέσθαι τοῦ βασιλέως, ἔχοντα δύο
[28]	τὸν ἄριστον τῶν φιλοσόφων ἠμύναντο	εἰκόνα	θεοῦ τὸν ἄνθρωπον εἰπόντα εἶναι.
[24]	ὁ μαστίξαι τολμήσας αὐτοῦ τὴν	εἰκόνα	οὐδ´ ὁ τὰ νόθα ἐπισημηνάμενος
[11]	ἡμῶν ἀνατρέψωσιν οἱ Ἑλλανοδίκαι τὴν	εἰκόνα.	~Ταῦτα μὲν ἔλεγεν ἐκείνη. σὺ
[17]	καὶ ταύτην σοι προσέγραψα τὴν	εἰκόνα	ὑπ´ ἀγνοίας με διαλαθοῦσαν· οὐ
[23]	δοξάζειν, ὧν τάς γε ἀληθεῖς	εἰκόνας	ἀνεφίκτους εἶναι ἀνθρωπίνῃ μιμήσει ἔγωγε
[25]	θεῶν καὶ ὡς ἐταμιεύσατο τὰς	εἰκόνας	εἰς τὸ σύμμετρον· ὡς ὄμματα
[25]	κατὰ μέλη πρὸς τοσούτων θεῶν	εἰκόνας·	καὶ αὖ πάλιν βροτολοιγῷ Ἄρεΐ
[26]	οὕτω δὲ τὸ κατὰ τὰς	εἰκόνας	καὶ τὰς ὁμοιώσεις ἀνεύθυνόν ἐστιν
[6]	προσεῖναι, εἶτα λανθάνειν αὑτοὺς ἀλλοτρίας	εἰκόνας	στεφανοῦντας καὶ οὐδὲν αὐτοῖς ἐοικυίας.
[0]	~ΥΠΕΡ ΤΩΝ	ΕΙΚΟΝΩΝ.	~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Ἐγώ σοι, ὦ Λυκῖνε,
[10]	ἐπαινεῖν καὶ τὴν ἐπίνοιαν τῶν	εἰκόνων,	μὴ γνωρίζειν δὲ τὴν ὁμοιότητα·
[24]	ἀκούουσα, οὐκ ἂν παραβάλλοιμι θεῶν	εἰκόσι	γυναῖκα φαιδρὰν καὶ μειδιῶσαν τὰ
[19]	ὡς χρὴ τὸν ἐπαινοῦντα καὶ	εἰκόσι	καὶ ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι, καὶ σχεδὸν
[26]	ποιήσεως ὃ μὴ ταῖς θείαις	εἰκόσιν	διακεκόσμηται. ὥστε ἢ κἀκεῖνα ἐξαληλίφθω,
[13]	δὲ καὶ ἐν ταῖς τοιαύταις	εἰκόσιν	οὐχ οὕτως ἄνθρωπος μείζων γίγνεται,
[24]	δ´ ἄρα— φησίν— κλαίουσα γυνὴ	εἰκυῖα	θεῇσιν. Ὁπόταν οὖν τὰ τοιαῦτα
[23]	τάς γε ἀληθεῖς εἰκόνας ἀνεφίκτους	εἶναι	ἀνθρωπίνῃ μιμήσει ἔγωγε ὑπολαμβάνω. ~Εἰ
[12]	καὶ παρῃτεῖτο τὰς θεὰς ἵλεως	εἶναι	αὐτῇ. καὶ συγγνώμη, εἰ γυναικεῖόν
[19]	εἰ ἑνὸς ἀνδρὸς ἔλεγεν ἀμείνω	εἶναι	αὐτόν, οὐδὲ τοῦτο ἀπέχρησεν ἂν
[9]	μεμνησομένων διανοίαις· οὐ γὰρ μικρᾶς	εἶναι	γνώμης ὑπεριδεῖν οὕτω παραδόξου τιμῆς.
[6]	πρὸς τὸ εὐμορφότερον αὐτοὺς εἰκάσωσιν.	εἶναι	δέ τινας, οἳ καὶ προστάττουσιν
[20]	ἐπὶ Ἴλιον στρατευσάντων τὸν νεώτατον	εἶναι.	διομόσαιτο δ´ ἂν καὶ τὸν
[7]	τοίνυν μὴ κατὰ τὴν Κασσιέπειαν	εἶναι	δόξω τὸν τοιοῦτον ἔπαινον προσιεμένη·
[28]	μή τινα νομίζεις ἀκροάσεως εὔθυναν	εἶναι,	ἐμὲ δὲ ἀμυνοῦνται οἱ θεοί,
[25]	βροτολοιγῷ Ἄρεΐ φησίν τιν´ ὅμοιον	εἶναι	καὶ ἄλλον ἄλλῳ, θεοειδῆ τὸν
[1]	μοι δοκοῦσιν οἱ τοιοῦτοι γόητες	εἶναι	καὶ ἥκιστα ἐλεύθεροι τὴν φύσιν·
[17]	καὶ μείζω ἢ κατὰ σὲ	εἶναι	λέγειν, μετρίας καὶ δημοτικῆς τινος
[19]	τις κύνα ἐπαινῶν εἴποι ἀλώπεκος	εἶναι	μείζω αὐτὸν ἢ αἰλούρου, ἆρά
[26]	ἐστιν τὰ τοιαῦτα ὡς μηδὲν	εἶναι	μέρος τῆς ποιήσεως ὃ μὴ
[18]	παλαιὸς οὗτος ὁ λόγος, ἀνευθύνους	εἶναι	ποιητὰς καὶ γραφέας, τοὺς δὲ
[28]	εἰκόνα θεοῦ τὸν ἄνθρωπον εἰπόντα	εἶναι.	Πολλὰ ἔτι ἔχων πρὸς σὲ
[14]	δοκοῦν· οὐ γὰρ ἡγεῖτο μικρὰν	εἶναι	συμβουλὴν δήμου τοσούτου, ἀλλ´ ἀεὶ
[23]	ἐκτὸς εἰ μὴ σὺ τοῦτο	εἶναι	τὴν Ἀθηνᾶν ὑπείληφας τὸ ὑπὸ
[20]	καὶ τὸν Κροίσου υἱὸν ὀξυηκοώτερον	εἶναι	τοῦ Μελάμποδος καὶ τὸν Φινέα
[25]	φησιν καὶ κεφαλὴν ἴκελον αὐτὸν	εἶναι	τῷ Διί, τῷ Ἄρεϊ δὲ
[10]	δὲ τὴν ὁμοιότητα· μὴ γὰρ	εἶναι	τῶν τηλικούτων ἀξίαν, μηδὲ ἐγγύς,
[19]	ἀφορμὰς τῶν ἐπαινετικῶν τούτων λόγων	εἶναι,	ὡς χρὴ τὸν ἐπαινοῦντα καὶ
[24]	μόνῃ τῇ Ἀφροδίτῃ ἐοικυῖα ἔσται,	Εἶπε	δ´ ἄρα— φησίν— κλαίουσα γυνὴ
[4]	τινὰ προσκύψαντα πρὸς τὸ οὖς	εἰπεῖν	αὐτῷ, Πέπαυσο, ὦ οὗτος, μὴ
[20]	μείζω ἀπέφηνε· καὶ τολμήσειεν ἂν	εἰπεῖν,	ἵππον ἐπαινέσαι θέλων, φύσει κοῦφον
[12]	ἔπαθεν. καίτοι εἰ χρὴ τἀληθὲς	εἰπεῖν,	καὶ αὐτῷ ἐμοὶ τοιοῦτόν τι
[16]	οὐ γὰρ ὀκνήσω πρὸς σὲ	εἰπεῖν	ὃ πέπονθα— οὐκ οἶδ´ ὅπως
[15]	Δί´, ἤνπερ ἔχῃς τι δίκαιον	εἰπεῖν·	οὐ γὰρ ἐν ἀντιδίκοις, ὡς
[23]	ἤδη γάρ με προάξεται τἀληθὲς	εἰπεῖν—	οὐ θεαῖς σε, ὦ βελτίστη,
[28]	Πολλὰ ἔτι ἔχων πρὸς σὲ	εἰπεῖν	Πολυστράτου ἕνεκα τούτου παύσομαι, ἵνα
[11]	φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ. ~Κἀκεῖνο δὲ	εἰπεῖν	σοι ἐνετείλατο. Ἀκούω, ἔφη, πολλῶν
[16]	τῆς ἀπολογίας, πειρώμενος διὰ βραχέων	εἰπεῖν,	ὡς ἂν μᾶλλον μνημονεύσαιμι. ΛΥΚΙΝΟΣ.
[19]	Οἷον εἴ τις κύνα ἐπαινῶν	εἴποι	ἀλώπεκος εἶναι μείζω αὐτὸν ἢ
[20]	ἐπαινῇ καλὴν καὶ ἄριστα κατεσκευασμένην,	εἴποι	ἄν Ζηνός που τοιήδε γ´
[20]	κἂν περὶ τῆς συβώτου καλύβης	εἴποι,	εἰ μόνον τι παρὰ τοῦ
[19]	τοιοῦτος ἐπαινεῖν εἰδέναι; οὐκ ἂν	εἴποις.	ἀλλὰ μὴν οὐδ´ εἰ λύκῳ
[28]	ἠμύναντο εἰκόνα θεοῦ τὸν ἄνθρωπον	εἰπόντα	εἶναι. Πολλὰ ἔτι ἔχων πρὸς
[24]	δ´, ἵνα μὴ τὸ κάλλος	εἴπω,	διότι μὴ ἀνέχῃ ἀκούουσα, οὐκ
[8]	πτῆσιν ποιουμένην, ὁ δὲ ταῦτα	εἰπὼν	ὑπὲρ αὐτὸν τὸν οὐρανὸν ἀναβιβάζεις
[17]	γὰρ ἁπάντων τοῦτο μεῖζον ὧν	εἴρηκα	περὶ σοῦ, καὶ συγγνώμη, εἰ
[23]	οὖν φαίης, μᾶλλον δὲ ἤδη	εἴρηκας,	ἐπαινεῖν μέν σοι εἰς τὸ
[17]	καταδεέστερόν μοι δοκῶ τῆς ἀξίας	εἰρηκέναι.	σκόπει γοῦν ἡλίκον τοῦτο παρέλιπον,
[28]	ἵνα καὶ ἀπομνημονεῦσαι δυνηθῇ τὰ	εἰρημένα.	~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Οὐκ οἶδα εἴ μοι
[22]	δοκεῖ, πρόσαγε τοῖς ὑπ´ ἐμοῦ	εἰρημένοις	τοὺς κανόνας ἀμφοτέρους, ὡς μάθῃς
[8]	ἐν τῷ βιβλίῳ περὶ αὐτῆς	εἰρημένων,	ὅτι μετρίαν καὶ ἄτυφον ἔφης
[29]	ἔτι, ὦ Λυκῖνε· μακρὰ γὰρ	εἴρηταί	σοι καὶ ταῦτα, καὶ ὑπὲρ
[19]	αὐτόν, οὐδὲ τοῦτο ἀπέχρησεν ἂν	εἰς	ἔπαινον. ἀλλὰ πῶς ἐπῄνεσε ποιητὴς
[17]	ἡλίκον τοῦτο παρέλιπον, ὡς παμμέγεθες	εἰς	ἐπίδειξιν τρόπου χρηστοῦ καὶ γνώμης
[27]	πάντων, ὅμως τοῖς θείοις ὀνόμασιν	εἰς	κόρον ἐπιχρωμένους· σχεδὸν γοῦν τὰ
[18]	ἔπαινος, οὐδ´ ἔστιν αὐτοῦ μέτρον	εἰς	μέγεθος ἢ βραχύτητα νενομοθετημένον, ἀλλὰ
[2]	τοῦδε οἱ ἔπαινοι ἀνεκτοί εἰσιν	εἰς	ὅσον ἂν ὁ ἐπαινούμενος γνωρίζῃ
[28]	τι ἐν τῷ συγγράμματι πεπλημμέληται	εἰς	τὸ θεῖον, σὺ μὲν ἀνεύθυνος
[23]	ἤδη εἴρηκας, ἐπαινεῖν μέν σοι	εἰς	τὸ κάλλος ἐφείσθω· ἀνεπίφθονον μέντοι
[25]	καὶ ὡς ἐταμιεύσατο τὰς εἰκόνας	εἰς	τὸ σύμμετρον· ὡς ὄμματα μέν
[17]	ὑπερεπαινεῖσθαι ἀποφαίνεις σεαυτήν, καὶ σχεδὸν	εἰς	τὸν τοῦ Διογένους λόγον περιελήλυθέν
[11]	ἐπιμελεῖσθαι τοὺς Ἑλλανοδίκας ὅπως μηδὲ	εἷς	ὑπερβάληται τὴν ἀλήθειαν, καὶ τὴν
[25]	Ἀφροδίτῃ. καὶ οἵη δ´ Ἄρτεμις	εἶσι	κατ´ οὔρεος. ~Οὐ μόνον δὲ
[2]	γὰρ τοῦδε οἱ ἔπαινοι ἀνεκτοί	εἰσιν	εἰς ὅσον ἂν ὁ ἐπαινούμενος
[17]	εἴ τις ἔροιτό με, Τίνες	εἰσὶν	μάλιστα ἐπαίνου ἄξιοι; Ὁπόσοι ἐπαινεῖσθαι
[27]	τοὺς Αἰγυπτίους, οἵπερ καὶ δεισιδαιμονέστατοί	εἰσιν	πάντων, ὅμως τοῖς θείοις ὀνόμασιν
[22]	ἀμφοτέρους, ὡς μάθῃς εἴτε τούτῳ	εἴτ´	ἐκείνῳ ἐοίκασιν. ἐγὼ γὰρ εἰ
[16]	ἐκείνης παρούσης λέγε τὸν λόγον,	εἶτ´	ἐγὼ μιμήσομαί σε πρὸς αὐτήν.
[14]	ὁ δὲ ἄλλος ἄλλο τι.	εἶτ´	ἐπειδὴ ἀπηλλάγησαν οἱ θεαταί, αὖθις
[13]	δὲ πάνυ τῇ ἡλικίᾳ χαμαίζηλος,	εἶτα	δεήσειεν ἀπισῶσαι αὐτοὺς ὡς μὴ
[24]	ἐν τῇ παραγραφῇ τῶν ὀβελῶν.	Εἶτα	ἐκείνῳ μὲν ἐφεθήσεται βάρβαρον γυναῖκα,
[6]	ἂν ἄλλο ἐπιθυμήσωσιν αὑτοῖς προσεῖναι,	εἶτα	λανθάνειν αὑτοὺς ἀλλοτρίας εἰκόνας στεφανοῦντας
[24]	Ἀφροδίτῃ ἰκέλη ἐπένθει τὸν Πάτροκλον;	εἶτα	μετὰ μικρόν, ὡς οὐχ ἱκανὸν
[29]	ἄλλο συγχέῃ τὴν τάξιν αὐτῶν,	εἶτά	μοι συρίττεσθαι συμβῇ πρὸς τῶν
[22]	τοὺς κανόνας ἀμφοτέρους, ὡς μάθῃς	εἴτε	τούτῳ εἴτ´ ἐκείνῳ ἐοίκασιν. ἐγὼ
[19]	ἐκ Κρότωνος ἢ Γλαῦκον τὸν	ἐκ	Καρύστου ἢ Πολυδάμαντα ἐπαινέσαι θέλων
[19]	πάλιν εἴ τις Μίλωνα τὸν	ἐκ	Κρότωνος ἢ Γλαῦκον τὸν ἐκ
[5]	τὴν κεφαλήν, ἁπάντων εἰδότων ὅτι	ἐκ	νόσου μακρᾶς τὸ τοιοῦτον ἐπεπόνθει,
[22]	οἵαν πάντες ἴσασιν, οὐ πάνυ	ἐκ	πολλοῦ διαστήματος ἦν τὸ τόλμημα.
[3]	ἔργον αὐτοῦ ἀπολαῦσαι δυνατὸν ἦν	ἐκ	τῆς τοιαύτης ὑπερβολῆς. νῦν δὲ
[1]	εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν	ἐκ	τοῦ συγγράμματος· οὐ γὰρ ἂν
[12]	ἀκριβὲς διαγιγνώσκομεν, ἢν δὲ ἀποστάντες	ἐκ	τοῦ συμμέτρου διαστήματος ἴδωμεν, ἅπαντα
[14]	πεποίησαι τὴν μεταβολὴν ἐπιδαψιλευόμενος καὶ	ἐκ	τοῦ τέως φειδομένου ἄσωτος ἐν
[19]	ἐπαινέσαι θέλων ἔπειτα λέγοι ἰσχυρότερον	ἕκαστον	αὐτῶν γυναικὸς γενέσθαι, οὐκ ἂν
[2]	ὅσον ἂν ὁ ἐπαινούμενος γνωρίζῃ	ἕκαστον	τῶν λεγομένων προσὸν ἑαυτῷ· τὸ
[21]	καὶ παραμετρῇς τῷ οἰκείῳ μέτρῳ	ἑκάτερον.	~Φέρ´ οὖν, εἰ δοκεῖ, πρόσαγε
[21]	ἐχρέμπτετο. ~Οὐ μόνον δὲ τοῦτο	ἑκατέρου	αὐτῶν γνώρισμά ἐστιν, τὸ τοὺς
[7]	τοιαῦτα. ἐγὼ δέ σε οὐδ´	ἐκεῖνα	ἠξίουν, ταῖς ἡρωΐναις παραθεωρεῖν με
[16]	μὲν πάρεστι καὶ προείρηκε δηλαδὴ	ἐκεῖνα	ὁπόσα σὺ παρ´ αὐτῆς ἀπήγγειλας,
[24]	καὶ ὅτι μάλιστά σε αὐταῖς	ἐκείναις	εἴκασα, οὐκ ἐμὸν τοῦτο, οὐδὲ
[7]	τοιοῦτον ἔπαινον προσιεμένη· καίτοι Νηρηΐσιν	ἐκείνη	ἀντεξητάζετο, Ἥραν δὲ καὶ Ἀφροδίτην
[12]	ἐνεώρων τοῖς γεγραμμένοις, ἐπεὶ δὲ	ἐκείνη	ἐπεσημήνατο, καὶ αὐτὸς ἄρχομαι τὰ
[12]	σφαλῇς πρὸς τὸ θεῖον· ὡς	ἐκείνη	πάνυ γε αὐτὰ ἐδυσχέραινεν καὶ
[12]	τὴν εἰκόνα. ~Ταῦτα μὲν ἔλεγεν	ἐκείνη.	σὺ δὲ σκόπει, ὦ Λυκῖνε,
[14]	Φειδίας ᾖ. Ταῦτά σοι παρ´	ἐκείνης	κομίζω καὶ αὐτὸς παραινῶ ἑταῖρός
[16]	ὦ Λυκῖνε, ἀλλ´ ὥσπερ αὐτῆς	ἐκείνης	παρούσης λέγε τὸν λόγον, εἶτ´
[16]	ἀνιαρόν, ὦ Πολύστρατε, ὅτι μὴ	ἐκείνης	παρούσης ποιήσομαι τοὺς λόγους· μακρῷ
[16]	γένοιο πρὸς αὐτὴν οἷος παρ´	ἐκείνης	πρὸς μὲ γεγένησαι, τολμήσω ἀναρρῖψαι
[14]	τοῖς ἐπαίνοις ἀναπέφηνας. ἀλλὰ μηδὲ	ἐκεῖνο	αἰσχυνθῇς, εἰ μεταρρυθμιεῖς τὸν λόγον
[16]	ἐπὶ τῆς δίκης. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἀλλὰ	ἐκεῖνο	ἀνιαρόν, ὦ Πολύστρατε, ὅτι μὴ
[15]	ἀπολογίας ἔτι καταλείπεσθαι. πλὴν ἀλλὰ	ἐκεῖνό	γε οὐ δικαστικὸν ἐποιήσατε, καὶ
[19]	δόξω ὑπ´ ἀπορίας αὐτὸ δρᾶν.	~Ἐκεῖνο	δέ γέ φημι, τοιαύτας ἡμῖν
[19]	τῶν ἀθλητῶν θεοῖς ἀντεπαινούμενος, οὔτε	ἐκεῖνοι	ἠμύναντο ἢ τὸν Γλαῦκον ἢ
[6]	Χαίρουσι γοῦν, ἔφη, τῶν γραφέων	ἐκείνοις	μάλιστα, οἳ ἂν πρὸς τὸ
[24]	τῶν ἐρραψῳδημένων αὐτῷ— τί σοι	ἐκεῖνος	δοκεῖ, ὁπόταν περὶ τῆς αἰχμαλώτου
[13]	μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι, ὁ μείζων	ἐκεῖνος	ἐπικύψει καὶ ταπεινότερον ἀποφανεῖ ἑαυτόν.
[4]	ἦν· αἰγείρῳ δ´ αὐτῆς εἴκαζεν	ἐκεῖνος	τὸ εὔμηκές τε καὶ ὄρθιον.
[22]	ὡς μάθῃς εἴτε τούτῳ εἴτ´	ἐκείνῳ	ἐοίκασιν. ἐγὼ γὰρ εἰ μέν
[24]	τῇ παραγραφῇ τῶν ὀβελῶν. Εἶτα	ἐκείνῳ	μὲν ἐφεθήσεται βάρβαρον γυναῖκα, καὶ
[17]	παντὸς ἔργου καὶ κορυφήν. Ἐπ´	ἐκείνῳ	μέντοι καὶ πάνυ πολλήν σοι
[19]	εἴκασε· μᾶλλον δὲ καὶ αὐτῶν	ἐκείνων	ἀμείνω ἀπέφαινεν. καὶ οὔτε αὐτὸς
[8]	Λυκῖνε, μεταγράψαι σε τὰ τοιαῦτα	ἐκέλευσεν,	ἢ αὐτὴ μὲν μαρτύρεσθαι τὰς
[9]	τὸν Ἄθω κατὰ χώραν ἐᾶν	ἐκέλευσεν	μηδὲ κατασμικρύνειν ὄρος οὕτω μέγα
[29]	καὶ ὑπὲρ τὸ ὕδωρ τὸ	ἐκκεχυμένον.	πειράσομαι δ´ ὅμως ἐπιμνησθῆναι αὐτῶν.
[18]	μορφὴν ἀναπλάττων εἴκασα. ταῦτά σοι	ἔκμετρα	ἔδοξεν καὶ ὑπὲρ τὸν πόδα.
[29]	τὸ δρᾶμα παραδέδωκα, νῦν μὲν	ἐκποδὼν	ἀποστήσομαι· ὁπόταν δὲ τὰς ψήφους
[13]	τῶν ἐπιγείων ἐπὶ τὰ οὐράνια	ἐκτείνοι	τις τὸν λόγον, ἧττον ἂν
[23]	οὐκ ἀσεβές, οἶμαι, ἀνθρώποις εἰκάζειν.	ἐκτὸς	εἰ μὴ σὺ τοῦτο εἶναι
[28]	θεῖον, σὺ μὲν ἀνεύθυνος αὐτοῦ,	ἐκτὸς	εἰ μή τινα νομίζεις ἀκροάσεως
[15]	ἡμεῖς ἑάλωμεν οὔτε ὕδατος ἡμῖν	ἐκχυθέντος	οὔτε ἀπολογίας ἀποδοθείσης. μᾶλλον δὲ
[26]	αὐτὰς οὐκ ὤκνησεν ἀπὸ τῶν	ἐλαττόνων	ἐπαινέσαι· τοὺς γοῦν τῆς Ἥρας
[13]	ἀπεικάζῃ, ὡς τὸ θεῖον ἀνάγκη	ἐλαττοῦσθαι	πρὸς τὸ ἐνδέον ἐπικλώμενον. καὶ
[26]	τίς ἀγνοεῖ τῶν κἂν ἐπ´	ἐλάχιστον	τῇ Ὁμήρου ποιήσει ὡμιληκότων; ~Καίτοι
[19]	γε καὶ εἰ ἑνὸς ἀνδρὸς	ἔλεγεν	ἀμείνω εἶναι αὐτόν, οὐδὲ τοῦτο
[9]	ἀνδριάντα μείζω τοῦτον τοῦ Ἄθω	ἔλεγεν	αὐτοῦ ἀνεστάναι ἐν ταῖς τῶν
[12]	Ἑλλανοδίκαι τὴν εἰκόνα. ~Ταῦτα μὲν	ἔλεγεν	ἐκείνη. σὺ δὲ σκόπει, ὦ
[7]	~Ταῦτα δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα	ἔλεγεν,	τὰ μὲν ἄλλα ἐπαινοῦσα τοῦ
[15]	~ΛΥΚΙΝΟΣ. Πολύστρατε, οἷος ὢν ῥήτωρ	ἐλελήθεις	με. ῥῆσιν γοῦν οὕτω μακρὰν
[24]	τὸ βιβλίον, ἢ δίδως αὐτῷ	ἐλευθεριάζειν	ἐν τῷ ἐπαίνῳ; ἀλλὰ κἂν
[1]	τοιοῦτοι γόητες εἶναι καὶ ἥκιστα	ἐλεύθεροι	τὴν φύσιν· ἐν δὲ τοῖς
[18]	ἀλλὰ μὴ ἐπὶ μέτρων φέροιντο.	ἐλεύθερον	γάρ τι ὁ ἔπαινος, οὐδ´
[23]	δημιουργήμασιν λίθου καὶ χαλκοῦ ἢ	ἐλέφαντος	πεποιημένοις· τὰ δὲ ὑπ´ ἀνθρώπων
[11]	μέτρῳ, κᾆτα ἡμῶν ἀνατρέψωσιν οἱ	Ἑλλανοδίκαι	τὴν εἰκόνα. ~Ταῦτα μὲν ἔλεγεν
[11]	τοὺς ἀνδριάντας, ἀλλὰ ἐπιμελεῖσθαι τοὺς	Ἑλλανοδίκας	ὅπως μηδὲ εἷς ὑπερβάληται τὴν
[19]	ἄμφω καὶ ἐτιμῶντο ὑπὸ τῶν	Ἑλλήνων,	ὁ μὲν ἐπὶ τῇ ἀλκῇ,
[15]	κατὰ τοῦ συγγράμματος, ὥστε μηδὲ	ἐλπίδα	μοι ἀπολογίας ἔτι καταλείπεσθαι. πλὴν
[20]	τι παρὰ τοῦ συβώτου λαβεῖν	ἐλπίσειεν·	ὅπου Κύναιθος ὁ Δημητρίου τοῦ
[20]	Λυγκέως, ἤνπερ μόνον κερδᾶναί τι	ἐλπίσῃ	ἐπὶ τῷ ψεύσματι. ὁ δέ
[7]	Ἥρᾳ καὶ Ἀφροδίτῃ, εἴκασας· Ὑπὲρ	ἐμὲ	γάρ, φησίν, μᾶλλον δὲ ὑπὲρ
[28]	τινα νομίζεις ἀκροάσεως εὔθυναν εἶναι,	ἐμὲ	δὲ ἀμυνοῦνται οἱ θεοί, ἐπειδὰν
[1]	πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς	ἐμὲ	καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος·
[4]	τοῦ ἰσοπέδου ὅλῳ πήχει ὑπερέχουσιν.	~Ἐμέμνητο	γὰρ καὶ τοιούτου τινός. ἔφη
[27]	ἀλλὰ τὰς προσηγορίας αὐτὰς πόσοι	ἐμιμήσαντο	τὰς τῶν θεῶν, Διονύσιοι καὶ
[20]	βηχὸς ἐνοχλούμενον τὸν Δημήτριον, ὅτι	ἐμμελῶς	ἐχρέμπτετο. ~Οὐ μόνον δὲ τοῦτο
[24]	μὴ οὐχὶ καὶ αὐτὸν σὺν	ἐμοὶ	ἁλῶναι. Ἐρήσομαι τοίνυν αὐτόν, μᾶλλον
[12]	χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν, καὶ αὐτῷ	ἐμοὶ	τοιοῦτόν τι ἔδοξε. τὸ μὲν
[24]	σε αὐταῖς ἐκείναις εἴκασα, οὐκ	ἐμὸν	τοῦτο, οὐδὲ ἐγὼ πρῶτος ταύτην
[1]	μετ´ εὐνοίας συνέγραφε. τὸ δὲ	ἐμὸν	ὡς ἂν εἰδῇς, τοιόνδε ἐστίν.
[17]	σοι εἰδέναι τὴν χάριν ὁμολογῶ·	ἐμοῦ	γὰρ ἐπαινέσαντος τὸ μέτριον τοῦ
[22]	εἰ δοκεῖ, πρόσαγε τοῖς ὑπ´	ἐμοῦ	εἰρημένοις τοὺς κανόνας ἀμφοτέρους, ὡς
[16]	ἐπιτεμοῦμαι τὴν ἀπολογίαν. καὶ παρ´	ἐμοῦ	τοίνυν τάδε αὐτῇ ἀπάγγελλε. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.
[28]	ἀμυνοῦνται οἱ θεοί, ἐπειδὰν πρὸ	ἐμοῦ	τὸν Ὅμηρον καὶ τοὺς ἄλλους
[16]	πρᾶγμα πολλήν μοι τὴν ταραχὴν	ἐμπεποίηκεν.	ἄρξομαι δ´ ὅμως· οὐ γὰρ
[10]	μὴ καὶ ἐπιστομίσῃ με, φησίν,	ἐμπεριπατοῦσαν	αὐτῷ. ~Κἀκεῖνο δὲ εἰπεῖν σοι
[15]	τι δίκαιον εἰπεῖν· οὐ γὰρ	ἐν	ἀντιδίκοις, ὡς σὺ φής, ἀλλ´
[4]	ἀποδέουσαν, ἐπαινεῖσθαι πρός τινος ποιητοῦ	ἐν	ᾄσματι τά τε ἄλλα καὶ
[21]	ὑπερβολαῖς, οἱ ἐπαινοῦντες δὲ καὶ	ἐν	αὐταῖς ταύταις σωφρονοῦσιν καὶ ἐντὸς
[13]	ἄντικρύς ἐστιν εὐτελίζειν τὰς θεάς;	ἐν	γὰρ τοῖς τοιούτοις οὐχ οὕτω
[6]	ἐν ἐπαίνοις μόνον, ἀλλὰ καὶ	ἐν	γραφαῖς τὰ ὅμοια πολλοὶ κολακεύεσθαί
[1]	καὶ ἥκιστα ἐλεύθεροι τὴν φύσιν·	ἐν	δὲ τοῖς ἐπαίνοις μάλιστα, ὅταν
[6]	καὶ προσετίθει δὲ ὅτι μὴ	ἐν	ἐπαίνοις μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν
[18]	τῇ ἐν Κνίδῳ καὶ τῇ	ἐν	κήποις καὶ Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ
[8]	τῇ ἐν Κνίδῳ καὶ τῇ	ἐν	κήποις ὁμοία λέγεσθαι· καί σε
[22]	τινα ἄμορφον οὖσαν ἔφην τῷ	ἐν	Κνίδῳ ἀγάλματι ὁμοίαν, γόης ἂν
[18]	ἀπολογήσασθαι, τοῦτό ἐστιν, ὅτι τῇ	ἐν	Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν κήποις
[8]	τοῦτο δόξειν, εἰ ὑπομένοι τῇ	ἐν	Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν κήποις
[23]	οὐρανίαν Ἀφροδίτην ὃ ἐποίησεν Πραξιτέλης	ἐν	Κνίδῳ οὐ πάνυ πολλῶν ἐτῶν.
[17]	τὴν πρὸς τὸ θεῖον τιμὴν	ἐν	μεγάλῳ τιθεμένη. σχεδὸν γὰρ ἁπάντων
[17]	ὡς ὅσοι τὸ θεῖον μὴ	ἐν	παρέργῳ σέβουσιν, οὗτοι καὶ τὰ
[9]	τοῦ βασιλέως, ἔχοντα δύο πόλεις	ἐν	ταῖν χεροῖν, οὐ προσήκατο τὴν
[13]	ἀποφανεῖ ἑαυτόν. ὡσαύτως δὲ καὶ	ἐν	ταῖς τοιαύταις εἰκόσιν οὐχ οὕτως
[9]	τοῦ Ἄθω ἔλεγεν αὐτοῦ ἀνεστάναι	ἐν	ταῖς τῶν ἀεὶ μεμνησομένων διανοίαις·
[24]	τὰ νόθα ἐπισημηνάμενος τῶν ἐπῶν	ἐν	τῇ παραγραφῇ τῶν ὀβελῶν. Εἶτα
[14]	ἐκ τοῦ τέως φειδομένου ἄσωτος	ἐν	τοῖς ἐπαίνοις ἀναπέφηνας. ἀλλὰ μηδὲ
[19]	καὶ ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι, καὶ σχεδὸν	ἐν	τούτῳ τὸ μέγιστόν ἐστιν εὖ
[8]	καί σε ὑπεμίμνησκε τῶν τελευταίων	ἐν	τῷ βιβλίῳ περὶ αὐτῆς εἰρημένων,
[24]	βιβλίον, ἢ δίδως αὐτῷ ἐλευθεριάζειν	ἐν	τῷ ἐπαίνῳ; ἀλλὰ κἂν σὺ
[11]	ἔφη, μὴ αἰτίαν λάβωμεν ψεύδεσθαι	ἐν	τῷ μέτρῳ, κᾆτα ἡμῶν ἀνατρέψωσιν
[28]	τὸν ἔπαινον· εἰ γάρ τι	ἐν	τῷ συγγράμματι πεπλημμέληται εἰς τὸ
[15]	ἀντιδίκοις, ὡς σὺ φής, ἀλλ´	ἐν	φίλοις ποιήσῃ τὴν ἀπολογίαν. ἐγὼ
[7]	μὲν ἄλλα ἐπαινοῦσα τοῦ συγγράμματος,	ἓν	δὲ τοῦτο οὐ φέρουσα, ὅτι
[19]	βίαν’ φήσας ἀνατείνασθαι ἂν αὐτῷ	ἐναντίας	τὰς χεῖρας οὐδὲ σιδάρεον Ἀλκμάνας
[16]	δὲ χρὴ τῶν δευτέρων λόγων	ἐνάρχεσθαι.	καίτοι— οὐ γὰρ ὀκνήσω πρὸς
[13]	θεῖον ἀνάγκη ἐλαττοῦσθαι πρὸς τὸ	ἐνδέον	ἐπικλώμενον. καὶ γὰρ εἰ μὲν
[20]	Ζηνός που τοιήδε γ´ Ὀλυμπίου	ἔνδοθεν	αὐλή. ὁ δὲ κόλαξ τοῦτο
[17]	ἐρομένου τινὸς ὅπως ἄν τις	ἔνδοξος	γένοιτο, Εἰ δόξης, ἔφη, καταφρονήσειε.
[1]	γυνή, τὰ μὲν ἄλλα πολλὴν	ἐνεῖδον	τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ
[16]	τὴν κατηγορίαν. ὅμως δὲ σοῦ	ἕνεκα	ἐπιτεμοῦμαι τὴν ἀπολογίαν. καὶ παρ´
[20]	οὖν κόλαξ ἅτε τῆς χρείας	ἕνεκα	τῆς ἑαυτοῦ ἐπαινῶν, ἀληθείας δὲ
[21]	ὀκνεῖν καὶ ψεύδεσθαι τοῦ χαρίσασθαι	ἕνεκα	τοῖς ἐπαινουμένοις, ἐξαίρειν δὲ τοὺς
[28]	ἔχων πρὸς σὲ εἰπεῖν Πολυστράτου	ἕνεκα	τούτου παύσομαι, ἵνα καὶ ἀπομνημονεῦσαι
[16]	Θάρρει, ὦ Λυκῖνε, τούτου γε	ἕνεκα,	ὡς οὐ φαῦλόν με ὑποκριτὴν
[17]	μηδὲν ὑπερπετὲς μηδὲ τύφου μεστὸν	ἐνεποίησέ	σοι ὁ παρὼν ὄγκος τῶν
[11]	αὐτῷ. ~Κἀκεῖνο δὲ εἰπεῖν σοι	ἐνετείλατο.	Ἀκούω, ἔφη, πολλῶν λεγόντων— εἰ
[12]	γὰρ πρῶτον ἀκούων οὐδὲν πλημμέλημα	ἐνεώρων	τοῖς γεγραμμένοις, ἐπεὶ δὲ ἐκείνη
[19]	ἐπαίνου; ὅπου γε καὶ εἰ	ἑνὸς	ἀνδρὸς ἔλεγεν ἀμείνω εἶναι αὐτόν,
[14]	τοὺς πολλοὺς περιττότερον ὁρᾶν τοῦ	ἑνός,	κἂν Φειδίας ᾖ. Ταῦτά σοι
[20]	κολακείαν καταναλωμένων ἐπῄνει ὑπὸ βηχὸς	ἐνοχλούμενον	τὸν Δημήτριον, ὅτι ἐμμελῶς ἐχρέμπτετο.
[19]	αὐτόν· οὗτος γὰρ δὴ κυνὸς	ἐντελὴς	ἔπαινος. Καὶ πάλιν εἴ τις
[16]	ἦν. νῦν δὲ ἀνάγκη ἀπ´	ἐντολῆς	ἀπολογήσασθαι. ἀλλ´ εἴ μοι τοιοῦτος
[21]	ἐν αὐταῖς ταύταις σωφρονοῦσιν καὶ	ἐντὸς	τῶν ὅρων μένουσιν. Ταῦτά σοι
[18]	βραχύτητα νενομοθετημένον, ἀλλὰ τοῦτο μόνον	ἐξ	ἅπαντος ὁρᾷ ὅπως ὑπερθαυμάσεται καὶ
[27]	σχεδὸν γοῦν τὰ πλεῖστα αὐτοῖς	ἐξ	οὐρανοῦ ἐστιν. ~Ὥστε οὐ πρός
[18]	θέλουσιν. ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴσως	ἐξαγώνια	καὶ πόρρω τοῦ πράγματος. ὑπὲρ
[21]	τοῦ χαρίσασθαι ἕνεκα τοῖς ἐπαινουμένοις,	ἐξαίρειν	δὲ τοὺς ἐπαινοῦντας τὰ ὑπάρχοντα
[26]	εἰκόσιν διακεκόσμηται. ὥστε ἢ κἀκεῖνα	ἐξαληλίφθω,	ἢ καὶ ἡμῖν τὰ ὅμοια
[6]	ὅμοια πολλοὶ κολακεύεσθαί τε καὶ	ἐξαπατᾶσθαι	θέλουσι. Χαίρουσι γοῦν, ἔφη, τῶν
[11]	οἱ ἄνδρες ἴστε— μηδ´ Ὀλυμπίασιν	ἐξεῖναι	τοῖς νικῶσι μείζους τῶν σωμάτων
[14]	Φειδίαν φασὶν οὕτω ποιῆσαι, ὁπότε	ἐξειργάσατο	τοῖς Ἠλείοις τὸν Δία. στάντα
[15]	οὕτω μακρὰν καὶ κατηγορίαν τοσαύτην	ἐξενήνοχας	κατὰ τοῦ συγγράμματος, ὥστε μηδὲ
[17]	σὺ τοῦτο ἐγκώμιον ὑπὲρ σεαυτῆς	ἐξενήνοχας	τὴν πρὸς τὸ θεῖον τιμὴν
[11]	ὑπερβάληται τὴν ἀλήθειαν, καὶ τὴν	ἐξέτασιν	τῶν ἀνδριάντων ἀκριβεστέραν γίγνεσθαι τῆς
[16]	ὡς οὐ φαῦλόν με ὑποκριτὴν	ἕξων	τῆς ἀπολογίας, πειρώμενος διὰ βραχέων
[22]	μάθῃς εἴτε τούτῳ εἴτ´ ἐκείνῳ	ἐοίκασιν.	ἐγὼ γὰρ εἰ μέν τινα
[27]	ἔτι μετριώτερα, εἰ τις θεῷ	ἐοικέναι	λέγεται· ἀλλὰ τὰς προσηγορίας αὐτὰς
[19]	ἢν ὁ κύων τῷ λέοντι	ἐοικέναι	λέγηται καὶ μέγεθος καὶ ἀλκήν.
[1]	πρᾶγμα χλεύῃ μᾶλλον ἢ ἐπαίνῳ	ἐοικέναι	μοι δοκεῖ. ~μέχρι γὰρ τοῦδε
[24]	ἱκανὸν εἰ μόνῃ τῇ Ἀφροδίτῃ	ἐοικυῖα	ἔσται, Εἶπε δ´ ἄρα— φησίν—
[6]	εἰκόνας στεφανοῦντας καὶ οὐδὲν αὐτοῖς	ἐοικυίας.	~Ταῦτα δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα
[20]	ζῴων καὶ δρομικόν, ὅτι Ἄκρον	ἐπ´	ἀνθερίκων καρπὸν θέεν οὐδὲ κατέκλα.
[17]	τοιαῦτα τῶν ἐγκωμίων, ἀλλ´ αἰδεῖσθαι	ἐπ´	αὐτοῖς καὶ μείζω ἢ κατὰ
[19]	ἐπί τε τοῖς ἄλλοις καὶ	ἐπ´	αὐτῷ τούτῳ μάλιστα τῷ ᾄσματι.
[17]	τοῦ παντὸς ἔργου καὶ κορυφήν.	Ἐπ´	ἐκείνῳ μέντοι καὶ πάνυ πολλήν
[26]	ῥοδοδάκτυλον τίς ἀγνοεῖ τῶν κἂν	ἐπ´	ἐλάχιστον τῇ Ὁμήρου ποιήσει ὡμιληκότων;
[12]	καὶ συγγνώμη, εἰ γυναικεῖόν τι	ἔπαθεν.	καίτοι εἰ χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν,
[12]	περὶ αὐτῶν, καὶ παραπλήσιόν τι	ἔπαθον	οἷς ἐπὶ τῶν ὁρωμένων πάσχομεν·
[10]	σὺ δὲ τὰ ἀνθρώπινα ταῦτα	ἐπαίνει	αὐτήν, μηδὲ ὑπὲρ τὸν πόδα
[19]	ἆρά σοι δοκεῖ ὁ τοιοῦτος	ἐπαινεῖν	εἰδέναι; οὐκ ἂν εἴποις. ἀλλὰ
[10]	οὖν τὸ μὲν πλάσμα σου	ἐπαινεῖν	καὶ τὴν ἐπίνοιαν τῶν εἰκόνων,
[23]	φαίης, μᾶλλον δὲ ἤδη εἴρηκας,	ἐπαινεῖν	μέν σοι εἰς τὸ κάλλος
[17]	ἀλλὰ ὅσῳπερ ἂν πρὸς τὸ	ἐπαινεῖσθαι	αὐτὸ οὕτω διακειμένη τυγχάνῃς, τοσούτῳ
[17]	εἰσὶν μάλιστα ἐπαίνου ἄξιοι; Ὁπόσοι	ἐπαινεῖσθαι	μὴ θέλουσιν. ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[4]	καὶ πολὺ τοῦ συμμέτρου ἀποδέουσαν,	ἐπαινεῖσθαι	πρός τινος ποιητοῦ ἐν ᾄσματι
[5]	περὶ ταλάντου, ὅστις ἂν ἄμεινον	ἐπαινέσαι	αὐτῆς τὴν κόμην, καίτοι φαλακρὰ
[19]	τὸν ἐκ Καρύστου ἢ Πολυδάμαντα	ἐπαινέσαι	θέλων ἔπειτα λέγοι ἰσχυρότερον ἕκαστον
[20]	καὶ τολμήσειεν ἂν εἰπεῖν, ἵππον	ἐπαινέσαι	θέλων, φύσει κοῦφον ὧν ἴσμεν
[26]	οὐκ ὤκνησεν ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων	ἐπαινέσαι·	τοὺς γοῦν τῆς Ἥρας ὀφθαλμοὺς
[17]	τὴν χάριν ὁμολογῶ· ἐμοῦ γὰρ	ἐπαινέσαντος	τὸ μέτριον τοῦ σοῦ τρόπου
[17]	φής, καὶ πέρα τοῦ μέτρου	ἐπαινέσας	οὐχ ὁρῶ ὅ τι τηλικοῦτον
[19]	τοιαύτας ἡμῖν τὰς ἀφορμὰς τῶν	ἐπαινετικῶν	τούτων λόγων εἶναι, ὡς χρὴ
[20]	δρόμον ἵππων. καὶ ἢν οἰκίαν	ἐπαινῇ	καλὴν καὶ ἄριστα κατεσκευασμένην, εἴποι
[1]	τοῖς ἐπαίνοις μάλιστα, ὅταν τις	ἐπαινῇ	με φορτικὰς καὶ ὑπερμέτρους ποιούμενος
[2]	δοκεῖ. ~μέχρι γὰρ τοῦδε οἱ	ἔπαινοι	ἀνεκτοί εἰσιν εἰς ὅσον ἂν
[14]	τέως φειδομένου ἄσωτος ἐν τοῖς	ἐπαίνοις	ἀναπέφηνας. ἀλλὰ μηδὲ ἐκεῖνο αἰσχυνθῇς,
[1]	τὴν φύσιν· ἐν δὲ τοῖς	ἐπαίνοις	μάλιστα, ὅταν τις ἐπαινῇ με
[6]	προσετίθει δὲ ὅτι μὴ ἐν	ἐπαίνοις	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν γραφαῖς
[19]	ποιητὴν ὡς ἀσεβοῦντα περὶ τὸν	ἔπαινον,	ἀλλὰ εὐδοκίμουν ἄμφω καὶ ἐτιμῶντο
[19]	οὐδὲ τοῦτο ἀπέχρησεν ἂν εἰς	ἔπαινον.	ἀλλὰ πῶς ἐπῄνεσε ποιητὴς εὐδόκιμος
[28]	τοιοῦτον, ψοφοδεῶς διακεῖσθαι πρὸς τὸν	ἔπαινον·	εἰ γάρ τι ἐν τῷ
[23]	ἐφείσθω· ἀνεπίφθονον μέντοι ποιήσασθαι τὸν	ἔπαινον	ἐχρῆν, ἀλλὰ μὴ θεαῖς ἀπεικάζειν
[7]	Κασσιέπειαν εἶναι δόξω τὸν τοιοῦτον	ἔπαινον	προσιεμένη· καίτοι Νηρηΐσιν ἐκείνη ἀντεξητάζετο,
[3]	ἔχει· πολλοῦ γὰρ ἂν ὁ	ἔπαινος	ἦν τίμιος, εἴ τι καὶ
[19]	οὗτος γὰρ δὴ κυνὸς ἐντελὴς	ἔπαινος.	Καὶ πάλιν εἴ τις Μίλωνα
[18]	φέροιντο. ἐλεύθερον γάρ τι ὁ	ἔπαινος,	οὐδ´ ἔστιν αὐτοῦ μέτρον εἰς
[21]	ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα κολακείας καὶ	ἐπαίνου	ἀληθοῦς δείγματα, ὡς μὴ πάντας
[17]	ἔροιτό με, Τίνες εἰσὶν μάλιστα	ἐπαίνου	ἄξιοι; Ὁπόσοι ἐπαινεῖσθαι μὴ θέλουσιν.
[19]	ἀλλὰ ποῦ τὸ ἴδιον τοῦ	ἐπαίνου	ἀποτελεῖται; ἢν ὁ κύων τῷ
[19]	αὐτὸν ἐπὶ τῇ ἀνοίᾳ τοῦ	ἐπαίνου;	ὅπου γε καὶ εἰ ἑνὸς
[17]	αἰτιασαμένη τοῦ λόγου ἐπιστώσω τοῦ	ἐπαίνου	τὴν ἀλήθειαν· τὸ γὰρ μὴ
[4]	αὐτὸ ᾄδειν ὁρῶντα ὡς ἥδοιτο	ἐπαινουμένη,	ἄχρι δὴ τῶν παρόντων τινὰ
[21]	ψεύδεσθαι τοῦ χαρίσασθαι ἕνεκα τοῖς	ἐπαινουμένοις,	ἐξαίρειν δὲ τοὺς ἐπαινοῦντας τὰ
[19]	ὡς οἷόν τε προσβιβάζῃ τὸ	ἐπαινούμενον.	Οἷον εἴ τις κύνα ἐπαινῶν
[18]	ὑπερθαυμάσεται καὶ ζηλωτὸν ἀποφανεῖ τὸν	ἐπαινούμενον.	οὐ μὴν ταύτην ἐγὼ βαδιοῦμαι,
[2]	εἰσιν εἰς ὅσον ἂν ὁ	ἐπαινούμενος	γνωρίζῃ ἕκαστον τῶν λεγομένων προσὸν
[19]	λόγων εἶναι, ὡς χρὴ τὸν	ἐπαινοῦντα	καὶ εἰκόσι καὶ ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι,
[21]	ὡς μὴ πάντας ὑποπτεύσῃς τοὺς	ἐπαινοῦντας,	ἀλλὰ διακρίνῃς καὶ παραμετρῇς τῷ
[18]	ποιητὰς καὶ γραφέας, τοὺς δὲ	ἐπαινοῦντας	καὶ μᾶλλον, οἶμαι, εἰ καὶ
[21]	τοῖς ἐπαινουμένοις, ἐξαίρειν δὲ τοὺς	ἐπαινοῦντας	τὰ ὑπάρχοντα πειρᾶσθαι· ἀλλὰ κἀκείνῳ
[21]	αὐτοῖς, χρῶνται ταῖς ὑπερβολαῖς, οἱ	ἐπαινοῦντες	δὲ καὶ ἐν αὐταῖς ταύταις
[19]	εἰκάσαι βουλόμενος, ὅπερ ἦν τῷ	ἐπαινοῦντι	ἀναγκαῖον, ὑψηλοτέρῳ ἐχρησάμην τῷ παραδείγματι,
[20]	καὶ διορίσαι τό τε τοῦ	ἐπαινοῦντος	ἔργον καὶ τὴν τοῦ κόλακος
[14]	ἐπακούειν τῶν αἰτιωμένων τι ἢ	ἐπαινούντων·	ᾐτιᾶτο δὲ ὁ μὲν τὴν
[17]	γε οὐχ ὅπως ὑπερβάλλεσθαι τοὺς	ἐπαίνους,	ἀλλὰ πολὺ καταδεέστερόν μοι δοκῶ
[14]	οὐδὲ ἄλλως ῥᾴδιος πρὸς τοὺς	ἐπαίνους	καὶ πρόχειρος ὢν ἐτύγχανες· ἀλλὰ
[7]	τοιαῦτα ἔλεγεν, τὰ μὲν ἄλλα	ἐπαινοῦσα	τοῦ συγγράμματος, ἓν δὲ τοῦτο
[24]	δίδως αὐτῷ ἐλευθεριάζειν ἐν τῷ	ἐπαίνῳ;	ἀλλὰ κἂν σὺ μὴ δῷς,
[1]	τὸ πρᾶγμα χλεύῃ μᾶλλον ἢ	ἐπαίνῳ	ἐοικέναι μοι δοκεῖ. ~μέχρι γὰρ
[4]	τὴν μὲν δὴ γάνυσθαι τῷ	ἐπαίνῳ	καθάπερ αὐξανομένην πρὸς τὸ μέλος
[20]	καὶ σὺ μισεῖς τοὺς κολακικούς,	ἐπαινῶ	μέν σε, καὶ οὐκ ἐχρῆν
[20]	τῆς χρείας ἕνεκα τῆς ἑαυτοῦ	ἐπαινῶν,	ἀληθείας δὲ ὀλίγην ποιούμενος τὴν
[2]	περιθείη· οἴονται γὰρ ὑπὸ τῶν	ἐπαίνων	ἀλλαγήσεσθαι σφίσι καὶ τὰς μορφὰς
[19]	ἐπαινούμενον. Οἷον εἴ τις κύνα	ἐπαινῶν	εἴποι ἀλώπεκος εἶναι μείζω αὐτὸν
[19]	ὡς ὁ τὸν Ὠρίωνος κύνα	ἐπαινῶν	ἔφη ποιητὴς λεοντοδάμαν αὐτόν· οὗτος
[2]	οἶδα χαίροντας, εἴ τις αὐτοὺς	ἐπαινῶν	καὶ ἃ μὴ ἔχουσιν προσάπτοι
[20]	ὁ δέ γε αὐτὸ τοῦτο	ἐπαινῶν	οὐχ ὅπως οὐδ´ ἂν ψεύσαιτό
[14]	πρῶτον ἀναπετάσας ἐπεδείκνυεν τὸ ἔργον,	ἐπακούειν	τῶν αἰτιωμένων τι ἢ ἐπαινούντων·
[25]	θεοείκελον πολλάκις τὸν Πηλέως. Ἀλλὰ	ἐπάνειμι	αὖθις ἐπὶ τὰ γυναικεῖα τῶν
[14]	αὖθις τὸν Φειδίαν ἐγκλεισάμενον ἑαυτὸν	ἐπανορθοῦν	καὶ ῥυθμίζειν τὸ ἄγαλμα πρὸς
[17]	τὸν λόγον καὶ τὸ ἄγαλμα	ἐπανορθώσασθαι,	ἀφελεῖν μὲν οὐκ ἄν τι
[9]	ὑπὲρ αὐτὸν ἡγησάμενος τὸ τόλμημα	ἔπαυσεν	τὸν ἄνθρωπον οὐ πιθανῶς κολοσσοὺς
[13]	ἄν, κἂν ὅτι μάλιστα ἀκροποδητὶ	ἐπεγείρῃ	ἑαυτόν· ἀλλ´ εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες
[14]	θυρῶν, ὁπότε τὸ πρῶτον ἀναπετάσας	ἐπεδείκνυεν	τὸ ἔργον, ἐπακούειν τῶν αἰτιωμένων
[12]	οὐδὲν πλημμέλημα ἐνεώρων τοῖς γεγραμμένοις,	ἐπεὶ	δὲ ἐκείνη ἐπεσημήνατο, καὶ αὐτὸς
[20]	παραδείγματι, τοῦτο ὑποβαλόντος τοῦ λόγου.	~Ἐπεὶ	δὲ καὶ κολακείας ἐπεμνήσθης, ὅτι
[14]	μεταρρυθμιεῖς τὸν λόγον ἤδη διαδεδομένον·	ἐπεὶ	καὶ Φειδίαν φασὶν οὕτω ποιῆσαι,
[28]	ἐμὲ δὲ ἀμυνοῦνται οἱ θεοί,	ἐπειδὰν	πρὸ ἐμοῦ τὸν Ὅμηρον καὶ
[14]	δὲ ἄλλος ἄλλο τι. εἶτ´	ἐπειδὴ	ἀπηλλάγησαν οἱ θεαταί, αὖθις τὸν
[16]	σε πρὸς αὐτήν. ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐκοῦν	ἐπειδήπερ	οὕτω σοι δοκεῖ, ὦ Πολύστρατε,
[29]	ὅπως ἄριστα ὑποκρίνῃ. ἐγὼ δὲ	ἐπείπερ	ἅπαξ σοι τὸ δρᾶμα παραδέδωκα,
[19]	Καρύστου ἢ Πολυδάμαντα ἐπαινέσαι θέλων	ἔπειτα	λέγοι ἰσχυρότερον ἕκαστον αὐτῶν γυναικὸς
[20]	λόγου. ~Ἐπεὶ δὲ καὶ κολακείας	ἐπεμνήσθης,	ὅτι μὲν καὶ σὺ μισεῖς
[24]	Βρισηΐδος ὅτι χρυσῇ Ἀφροδίτῃ ἰκέλη	ἐπένθει	τὸν Πάτροκλον; εἶτα μετὰ μικρόν,
[5]	ἐκ νόσου μακρᾶς τὸ τοιοῦτον	ἐπεπόνθει,	ἤκουε τῶν καταράτων ποιητῶν ὑακινθίνας
[12]	τοῖς γεγραμμένοις, ἐπεὶ δὲ ἐκείνη	ἐπεσημήνατο,	καὶ αὐτὸς ἄρχομαι τὰ ὅμοια
[9]	μέγα πρὸς μικροῦ σώματος ὁμοιότητα.	ἐπῄνει	δὲ τὸν Ἀλέξανδρον τῆς μεγαλοψυχίας
[20]	τῶν πρὸς τὴν κολακείαν καταναλωμένων	ἐπῄνει	ὑπὸ βηχὸς ἐνοχλούμενον τὸν Δημήτριον,
[17]	οὐχ ὁρῶ ὅ τι τηλικοῦτον	ἐπῄνεσα,	ἡλίκον αὐτὴ σὺ τοῦτο ἐγκώμιον
[19]	ἂν εἰς ἔπαινον. ἀλλὰ πῶς	ἐπῄνεσε	ποιητὴς εὐδόκιμος τὸν Γλαῦκον, οὐδὲ
[19]	αὐτὸν ὑπάρχειν, οὐδὲ οὕτως μεγαλωστὶ	ἐπῄνεσεν.	ἀλλὰ ποῦ τὸ ἴδιον τοῦ
[20]	μὴ πάνυ μεγάλα ᾖ, παραλαβὼν	ἐπηύξησε	καὶ μείζω ἀπέφηνε· καὶ τολμήσειεν
[20]	καὶ τὸν Νέστορα φάναι τῶν	ἐπὶ	Ἴλιον στρατευσάντων τὸν νεώτατον εἶναι.
[25]	ὅπερ θεοῖς ὅμοιον ἄνθρωποι ἔχουσιν;	~Ἐπὶ	μέν γε τοῦ Ἀγαμέμνονος ὅρα
[18]	βάδην, ὥσπερ ἡμεῖς, ἀλλὰ μὴ	ἐπὶ	μέτρων φέροιντο. ἐλεύθερον γάρ τι
[25]	τὸν Πηλέως. Ἀλλὰ ἐπάνειμι αὖθις	ἐπὶ	τὰ γυναικεῖα τῶν παραδειγμάτων· ἀκούεις
[13]	μὲν ὑπὸ ἀπορίας τῶν ἐπιγείων	ἐπὶ	τὰ οὐράνια ἐκτείνοι τις τὸν
[19]	ὁ Γλαῦκος, ὁ δὲ ποιητὴς	ἐπί	τε τοῖς ἄλλοις καὶ ἐπ´
[19]	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, ὁ μὲν	ἐπὶ	τῇ ἀλκῇ, ὁ Γλαῦκος, ὁ
[19]	οὐκ ἂν οἴει γελασθῆναι αὐτὸν	ἐπὶ	τῇ ἀνοίᾳ τοῦ ἐπαίνου; ὅπου
[15]	δὲ καὶ συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος	ἐπὶ	τῆς δίκης. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἀλλὰ ἐκεῖνο
[24]	δέδωκεν, οὐδ´ ἔστιν ὅστις αὐτὸν	ἐπὶ	τούτῳ ᾐτιάσατο, οὐδὲ ὁ μαστίξαι
[3]	τις φέρων, ὁ δὲ μέγα	ἐπὶ	τῷ κάλλει φρονοίη, καὶ ταῦτα
[20]	ἤνπερ μόνον κερδᾶναί τι ἐλπίσῃ	ἐπὶ	τῷ ψεύσματι. ὁ δέ γε
[12]	καὶ παραπλήσιόν τι ἔπαθον οἷς	ἐπὶ	τῶν ὁρωμένων πάσχομεν· ἢν μὲν
[29]	ὁρᾷς, ἤδη ἀποσοβῶ παρ´ αὐτὴν	ἐπιβυσάμενος	τὰ ὦτα, ὡς μή τι
[13]	εἰ μὲν ὑπὸ ἀπορίας τῶν	ἐπιγείων	ἐπὶ τὰ οὐράνια ἐκτείνοι τις
[14]	ὅπως ἀθρόαν πεποίησαι τὴν μεταβολὴν	ἐπιδαψιλευόμενος	καὶ ἐκ τοῦ τέως φειδομένου
[17]	τοῦτο παρέλιπον, ὡς παμμέγεθες εἰς	ἐπίδειξιν	τρόπου χρηστοῦ καὶ γνώμης ὀρθῆς·
[3]	εἴ τινι ἀμόρφῳ προσωπεῖον εὔμορφον	ἐπιθείη	τις φέρων, ὁ δὲ μέγα
[6]	ἢ ὅ τι ἂν ἄλλο	ἐπιθυμήσωσιν	αὑτοῖς προσεῖναι, εἶτα λανθάνειν αὑτοὺς
[13]	ἀνάγκη ἐλαττοῦσθαι πρὸς τὸ ἐνδέον	ἐπικλώμενον.	καὶ γὰρ εἰ μὲν ὑπὸ
[13]	ὁμήλικες φανεῖσθαι, ὁ μείζων ἐκεῖνος	ἐπικύψει	καὶ ταπεινότερον ἀποφανεῖ ἑαυτόν. ὡσαύτως
[11]	σωμάτων ἀνεστάναι τοὺς ἀνδριάντας, ἀλλὰ	ἐπιμελεῖσθαι	τοὺς Ἑλλανοδίκας ὅπως μηδὲ εἷς
[14]	ὡς παχεῖαν, ὁ δὲ ὡς	ἐπιμηκέστερον	τὸ πρόσωπον, ὁ δὲ ἄλλος
[29]	τὸ ἐκκεχυμένον. πειράσομαι δ´ ὅμως	ἐπιμνησθῆναι	αὐτῶν. καὶ ὡς ὁρᾷς, ἤδη
[10]	πλάσμα σου ἐπαινεῖν καὶ τὴν	ἐπίνοιαν	τῶν εἰκόνων, μὴ γνωρίζειν δὲ
[4]	τὸ μέλος καὶ τὴν χεῖρα	ἐπισείειν,	τὸν ποιητὴν δὲ πολλάκις τὸ
[24]	εἰκόνα οὐδ´ ὁ τὰ νόθα	ἐπισημηνάμενος	τῶν ἐπῶν ἐν τῇ παραγραφῇ
[10]	ἔστω τὸ ὑπόδημα, μὴ καὶ	ἐπιστομίσῃ	με, φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ. ~Κἀκεῖνο
[17]	τὰ τοιαῦτα αἰτιασαμένη τοῦ λόγου	ἐπιστώσω	τοῦ ἐπαίνου τὴν ἀλήθειαν· τὸ
[16]	κατηγορίαν. ὅμως δὲ σοῦ ἕνεκα	ἐπιτεμοῦμαι	τὴν ἀπολογίαν. καὶ παρ´ ἐμοῦ
[16]	νὴ Δία πολλὴν τὴν εὐμένειαν	ἐπιφαίνει	τῷ προσώπῳ· φαιδρὰ γὰρ ὡς
[4]	τινός. ἔφη γυναῖκά τινα τῶν	ἐπιφανῶν	τὰ μὲν ἄλλα καλὴν καὶ
[14]	~Ὥστε τὸ ἄγαν τοῦτο καὶ	ἐπίφθονον	ἀφαίρει, ὦ Λυκῖνε. οὐ γὰρ
[1]	ἐρυθριῶ τε καὶ ὀλίγου δεῖν	ἐπιφράττομαι	τὰ ὦτα καὶ τὸ πρᾶγμα
[27]	τοῖς θείοις ὀνόμασιν εἰς κόρον	ἐπιχρωμένους·	σχεδὸν γοῦν τὰ πλεῖστα αὐτοῖς
[20]	πρόνοιαν, ἅπαντα ὑπερεπαινεῖν οἴεται δεῖν,	ἐπιψευδόμενος	καὶ προστιθεὶς παρ´ αὑτοῦ τὰ
[15]	ἀλλὰ ἐκεῖνό γε οὐ δικαστικὸν	ἐποιήσατε,	καὶ μάλιστα σύ, ἐρήμην καταδιαιτήσας
[25]	Ἀγαμέμνονος ὅρα ὅσην αὐτὸς φειδὼ	ἐποιήσατο	τῶν θεῶν καὶ ὡς ἐταμιεύσατο
[23]	τοῦτο τὴν οὐρανίαν Ἀφροδίτην ὃ	ἐποίησεν	Πραξιτέλης ἐν Κνίδῳ οὐ πάνυ
[20]	ὁ δὲ κόλαξ τοῦτο τὸ	ἔπος	κἂν περὶ τῆς συβώτου καλύβης
[24]	ὁ τὰ νόθα ἐπισημηνάμενος τῶν	ἐπῶν	ἐν τῇ παραγραφῇ τῶν ὀβελῶν.
[3]	ἦν τίμιος, εἴ τι καὶ	ἔργον	αὐτοῦ ἀπολαῦσαι δυνατὸν ἦν ἐκ
[14]	τὸ πρῶτον ἀναπετάσας ἐπεδείκνυεν τὸ	ἔργον,	ἐπακούειν τῶν αἰτιωμένων τι ἢ
[20]	διορίσαι τό τε τοῦ ἐπαινοῦντος	ἔργον	καὶ τὴν τοῦ κόλακος ὑπερβολήν.
[17]	ὥς τινα κεφαλὴν τοῦ παντὸς	ἔργου	καὶ κορυφήν. Ἐπ´ ἐκείνῳ μέντοι
[15]	δικαστικὸν ἐποιήσατε, καὶ μάλιστα σύ,	ἐρήμην	καταδιαιτήσας τοῦ βιβλίου μὴ παρόντος
[24]	καὶ αὐτὸν σὺν ἐμοὶ ἁλῶναι.	Ἐρήσομαι	τοίνυν αὐτόν, μᾶλλον δὲ σὲ
[3]	ὑποδησάμενος κοθόρνους μικρὸς αὐτὸς ὢν	ἐρίζοι	περὶ μεγέθους τοῖς ἀπὸ τοῦ
[27]	καὶ Ζήνωνες καὶ Ποσειδώνιοι καὶ	Ἑρμαῖ	προσαγορευόμενοι; Λητὼ δὲ γυνή τις
[17]	ἂν καὶ αὐτός, εἴ τις	ἔροιτό	με, Τίνες εἰσὶν μάλιστα ἐπαίνου
[17]	περιελήλυθέν σοι τὸ πρᾶγμα, ὃς	ἐρομένου	τινὸς ὅπως ἄν τις ἔνδοξος
[24]	εὖ ποιοῦσα τὰ χαριέστατα τῶν	ἐρραψῳδημένων	αὐτῷ— τί σοι ἐκεῖνος δοκεῖ,
[1]	καὶ ὑπερμέτρους ποιούμενος τὰς ὑπερβολάς,	ἐρυθριῶ	τε καὶ ὀλίγου δεῖν ἐπιφράττομαι
[18]	πόδα. περὶ αὐτῶν δὴ τούτων	ἐρῶ.	Καίτοι παλαιὸς οὗτος ὁ λόγος,
[7]	ἀντεξητάζετο, Ἥραν δὲ καὶ Ἀφροδίτην	ἔσεβεν.	~Ὥστε, ὦ Λυκῖνε, μεταγράψαι σε
[29]	τι τὸ τέλος τοῦ ἀγῶνος	ἔσται.
[24]	εἰ μόνῃ τῇ Ἀφροδίτῃ ἐοικυῖα	ἔσται,	Εἶπε δ´ ἄρα— φησίν— κλαίουσα
[19]	σχεδὸν ἐν τούτῳ τὸ μέγιστόν	ἐστιν	εὖ εἰκάσαι· τὸ δὲ εὖ
[13]	εἰκάσαι τί ἄλλο ἢ ἄντικρύς	ἐστιν	εὐτελίζειν τὰς θεάς; ἐν γὰρ
[15]	συνηγόρου. ῥᾷστον δέ, οἶμαι, τοῦτό	ἐστιν	κατὰ τὴν παροιμίαν, μόνον θέοντα
[18]	δὲ οὗ χρὴ ἀπολογήσασθαι, τοῦτό	ἐστιν,	ὅτι τῇ ἐν Κνίδῳ καὶ
[1]	ἐμὸν ὡς ἂν εἰδῇς, τοιόνδε	ἐστίν.	οὐδὲ ἄλλως μὲν χαίρω τοῖς
[17]	καὶ δημοτικῆς τινος διανοίας δεῖγμά	ἐστιν.	πλὴν ἀλλὰ ὅσῳπερ ἂν πρὸς
[26]	αἵματι δεδευμένην. καὶ ὅλως τοσαῦτά	ἐστιν	τὰ τοιαῦτα ὡς μηδὲν εἶναι
[21]	δὲ τοῦτο ἑκατέρου αὐτῶν γνώρισμά	ἐστιν,	τὸ τοὺς μὲν κόλακας οὐκ
[26]	εἰκόνας καὶ τὰς ὁμοιώσεις ἀνεύθυνόν	ἐστιν	ὥστε Ὅμηρος καὶ τὰς θεὰς
[27]	τὰ πλεῖστα αὐτοῖς ἐξ οὐρανοῦ	ἐστιν.	~Ὥστε οὐ πρός γε σοῦ
[18]	γάρ τι ὁ ἔπαινος, οὐδ´	ἔστιν	αὐτοῦ μέτρον εἰς μέγεθος ἢ
[24]	γε τοσοῦτος αἰὼν δέδωκεν, οὐδ´	ἔστιν	ὅστις αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ ᾐτιάσατο,
[10]	αὐτήν, μηδὲ ὑπὲρ τὸν πόδα	ἔστω	τὸ ὑπόδημα, μὴ καὶ ἐπιστομίσῃ
[14]	ἐκείνης κομίζω καὶ αὐτὸς παραινῶ	ἑταῖρός	τε καὶ εὔνους ὤν. ~ΛΥΚΙΝΟΣ.
[25]	ἐποιήσατο τῶν θεῶν καὶ ὡς	ἐταμιεύσατο	τὰς εἰκόνας εἰς τὸ σύμμετρον·
[24]	τοῦτο, οὐδὲ ἐγὼ πρῶτος ταύτην	ἐτεμόμην	τὴν ὁδόν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ
[13]	ὡς μὴ ὑπερέχειν θατέρου τὸν	ἕτερον,	οὐ τοῦ βραχυτέρου ὑπερανατεινομένου τοῦτο
[26]	ὀφθαλμοὺς τοῖς τῶν βοῶν εἴκασεν·	ἕτερος	δέ τις ἰοβλέφαρον τὴν Ἀφροδίτην
[28]	τὸν ἄνθρωπον εἰπόντα εἶναι. Πολλὰ	ἔτι	ἔχων πρὸς σὲ εἰπεῖν Πολυστράτου
[15]	ὥστε μηδὲ ἐλπίδα μοι ἀπολογίας	ἔτι	καταλείπεσθαι. πλὴν ἀλλὰ ἐκεῖνό γε
[27]	~Καίτοι τὰ μὲν τῆς μορφῆς	ἔτι	μετριώτερα, εἰ τις θεῷ ἐοικέναι
[29]	οἶδα εἴ μοι τοῦτο δυνατὸν	ἔτι,	ὦ Λυκῖνε· μακρὰ γὰρ εἴρηταί
[19]	ἔπαινον, ἀλλὰ εὐδοκίμουν ἄμφω καὶ	ἐτιμῶντο	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, ὁ μὲν
[15]	ἐγὼ δὲ καὶ συνεξετάζεσθαί σοι	ἕτοιμος	ἐπὶ τῆς δίκης. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἀλλὰ
[13]	Ἀφροδίτῃ καὶ Ἥρᾳ εἰκάσαι αὐτὴν	ἐτόλμησας	οὐδὲν δέον. ~Ὥστε τὸ ἄγαν
[5]	αὐτῆς τὴν κόμην, καίτοι φαλακρὰ	ἐτύγχανεν	οὖσα καὶ οὐδὲ ὅσας ὀλίγας
[14]	τοὺς ἐπαίνους καὶ πρόχειρος ὢν	ἐτύγχανες·	ἀλλὰ νῦν οὐκ οἶδ´ ὅπως
[23]	ἐν Κνίδῳ οὐ πάνυ πολλῶν	ἐτῶν.	ἀλλ´ ὅρα μὴ ἄσεμνον ᾖ
[19]	ἐν τούτῳ τὸ μέγιστόν ἐστιν	εὖ	εἰκάσαι· τὸ δὲ εὖ ὧδε
[12]	ἴδωμεν, ἅπαντα σαφῶς καταφαίνεται, τὰ	εὖ	καὶ τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα.
[24]	ὑπὲρ αὐτοῦ— καὶ γὰρ διαμνημονεύεις	εὖ	ποιοῦσα τὰ χαριέστατα τῶν ἐρραψῳδημένων
[19]	ἐστιν εὖ εἰκάσαι· τὸ δὲ	εὖ	ὧδε μάλιστ´ ἂν κρίνοιτο, οὐκ
[27]	Λητὼ δὲ γυνή τις ἐγένετο	Εὐαγόρου	τοῦ Κυπρίων βασιλέως, καὶ ὅμως
[2]	λόγῳ, οἷον εἰ γέροντας ὄντας	εὐδαιμονίζοι	τῆς ἀκμῆς ἢ ἀμόρφοις οὖσι
[19]	ἔπαινον. ἀλλὰ πῶς ἐπῄνεσε ποιητὴς	εὐδόκιμος	τὸν Γλαῦκον, οὐδὲ Πολυδεύκεος βίαν’
[19]	ἀσεβοῦντα περὶ τὸν ἔπαινον, ἀλλὰ	εὐδοκίμουν	ἄμφω καὶ ἐτιμῶντο ὑπὸ τῶν
[28]	εἰ μή τινα νομίζεις ἀκροάσεως	εὔθυναν	εἶναι, ἐμὲ δὲ ἀμυνοῦνται οἱ
[16]	Καὶ νὴ Δία πολλὴν τὴν	εὐμένειαν	ἐπιφαίνει τῷ προσώπῳ· φαιδρὰ γὰρ
[4]	δ´ αὐτῆς εἴκαζεν ἐκεῖνος τὸ	εὔμηκές	τε καὶ ὄρθιον. τὴν μὲν
[3]	ἂν εἴ τινι ἀμόρφῳ προσωπεῖον	εὔμορφον	ἐπιθείη τις φέρων, ὁ δὲ
[20]	ἂν ὀκνῆσαι καὶ τὸν Θερσίτην	εὐμορφότερον	ἀποφῆναι τοῦ Ἀχιλλέως καὶ τὸν
[6]	μάλιστα, οἳ ἂν πρὸς τὸ	εὐμορφότερον	αὐτοὺς εἰκάσωσιν. εἶναι δέ τινας,
[1]	μὲν ἄλλα πολλὴν ἐνεῖδον τὴν	εὔνοιαν	πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ
[1]	τις, εἰ μὴ καὶ μετ´	εὐνοίας	συνέγραφε. τὸ δὲ ἐμὸν ὡς
[14]	αὐτὸς παραινῶ ἑταῖρός τε καὶ	εὔνους	ὤν. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Πολύστρατε, οἷος ὢν
[8]	νῦν σοι διάκειται, οὐ μάλα	εὐσεβῶς	οὐδὲ ὁσίως τὰ πρὸς τοὺς
[13]	τί ἄλλο ἢ ἄντικρύς ἐστιν	εὐτελίζειν	τὰς θεάς; ἐν γὰρ τοῖς
[26]	θεοῖς ἀπεικάζει, ἀλλὰ καὶ τὴν	Εὐφόρβου	κόμην ταῖς Χάρισιν ἀπείκασε, καὶ
[21]	διαλλάττουσιν, ὅτι οἱ μὲν κόλακες,	ἐφ´	ὅσον οἷόν τε αὐτοῖς, χρῶνται
[24]	τῶν ὀβελῶν. Εἶτα ἐκείνῳ μὲν	ἐφεθήσεται	βάρβαρον γυναῖκα, καὶ ταῦτα κλαίουσαν,
[23]	μέν σοι εἰς τὸ κάλλος	ἐφείσθω·	ἀνεπίφθονον μέντοι ποιήσασθαι τὸν ἔπαινον
[26]	καὶ ἡμῖν τὰ ὅμοια τολμᾶν	ἐφείσθω.	οὕτω δὲ τὸ κατὰ τὰς
[15]	τινὰ συγγράφω, ἢ δώσετέ μοι	ἐφέσιμον	ἀγωνίσασθαι τὴν δίκην; ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Νὴ
[4]	~Ἐμέμνητο γὰρ καὶ τοιούτου τινός.	ἔφη	γυναῖκά τινα τῶν ἐπιφανῶν τὰ
[17]	τις ἔνδοξος γένοιτο, Εἰ δόξης,	ἔφη,	καταφρονήσειε. φαίην γὰρ ἂν καὶ
[11]	τῶν ἀθλητῶν ἐγκρίσεως. ὥστε ὅρα,	ἔφη,	μὴ αἰτίαν λάβωμεν ψεύδεσθαι ἐν
[2]	καὶ κολακεία σαφής. Καίτοι πολλούς,	ἔφη,	οἶδα χαίροντας, εἴ τις αὐτοὺς
[3]	νῦν δὲ ὅμοιόν μοι δοκοῦσιν,	ἔφη,	πάσχειν, ὥσπερ ἂν εἴ τινι
[19]	ὁ τὸν Ὠρίωνος κύνα ἐπαινῶν	ἔφη	ποιητὴς λεοντοδάμαν αὐτόν· οὗτος γὰρ
[11]	δὲ εἰπεῖν σοι ἐνετείλατο. Ἀκούω,	ἔφη,	πολλῶν λεγόντων— εἰ δὲ ἀληθές,
[7]	γὰρ αὖ καὶ τόδε, πάνυ,	ἔφη,	τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς δεισιδαιμόνως
[26]	δέ τις ἰοβλέφαρον τὴν Ἀφροδίτην	ἔφη.	τὴν μὲν γὰρ ῥοδοδάκτυλον τίς
[6]	καὶ ἐξαπατᾶσθαι θέλουσι. Χαίρουσι γοῦν,	ἔφη,	τῶν γραφέων ἐκείνοις μάλιστα, οἳ
[22]	εἰ μέν τινα ἄμορφον οὖσαν	ἔφην	τῷ ἐν Κνίδῳ ἀγάλματι ὁμοίαν,
[8]	εἰρημένων, ὅτι μετρίαν καὶ ἄτυφον	ἔφης	αὐτὴν οὐκ ἀνατεινομένην ὑπὲρ τὸ
[19]	αὐτὸς ὁ Γλαῦκος ἠγανάκτησεν τοῖς	ἐφόροις	τῶν ἀθλητῶν θεοῖς ἀντεπαινούμενος, οὔτε
[3]	ᾤετο. ~τὸ δὲ οὐχ οὕτως	ἔχει·	πολλοῦ γὰρ ἂν ὁ ἔπαινος
[15]	δίκην; ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Νὴ Δί´, ἤνπερ	ἔχῃς	τι δίκαιον εἰπεῖν· οὐ γὰρ
[13]	ἧττον ἂν ὁ τοιοῦτος αἰτίαν	ἔχοι	ὑπὸ ἀσεβείας αὐτὸ δρᾶν· σὺ
[9]	ἅπαν εἰκόνα γενέσθαι τοῦ βασιλέως,	ἔχοντα	δύο πόλεις ἐν ταῖν χεροῖν,
[12]	εὖ καὶ τὰ μὴ οὕτως	ἔχοντα.	~Τὸ δὴ ἄνθρωπον οὖσαν Ἀφροδίτῃ
[5]	ὅσας ὀλίγας τὰς ἑαυτῆς τρίχας	ἔχουσα.	καὶ ὅμως οὕτω διακειμένη τὴν
[24]	πολλά, ὅπερ θεοῖς ὅμοιον ἄνθρωποι	ἔχουσιν;	~Ἐπὶ μέν γε τοῦ Ἀγαμέμνονος
[2]	αὐτοὺς ἐπαινῶν καὶ ἃ μὴ	ἔχουσιν	προσάπτοι τῷ λόγῳ, οἷον εἰ
[20]	ἐνοχλούμενον τὸν Δημήτριον, ὅτι ἐμμελῶς	ἐχρέμπτετο.	~Οὐ μόνον δὲ τοῦτο ἑκατέρου
[23]	ἀνεπίφθονον μέντοι ποιήσασθαι τὸν ἔπαινον	ἐχρῆν,	ἀλλὰ μὴ θεαῖς ἀπεικάζειν ἄνθρωπον
[20]	ἐπαινῶ μέν σε, καὶ οὐκ	ἐχρῆν	ἄλλως. ἐθέλω δέ σοι διακρῖναι
[19]	ἦν τῷ ἐπαινοῦντι ἀναγκαῖον, ὑψηλοτέρῳ	ἐχρησάμην	τῷ παραδείγματι, τοῦτο ὑποβαλόντος τοῦ
[7]	τοὺς θεοὺς δεισιδαιμόνως καὶ ψοφοδεῶς	ἔχω.	δέδια τοίνυν μὴ κατὰ τὴν
[13]	αὐτὸ δρᾶν· σὺ δὲ τοσαῦτα	ἔχων	κάλλη γυναικῶν Ἀφροδίτῃ καὶ Ἥρᾳ
[28]	ἄνθρωπον εἰπόντα εἶναι. Πολλὰ ἔτι	ἔχων	πρὸς σὲ εἰπεῖν Πολυστράτου ἕνεκα
[27]	αὐτὴν ὥσπερ τὴν Νιόβην ἀπεργάσασθαι.	ἐῶ	γὰρ τοὺς Αἰγυπτίους, οἵπερ καὶ