Alphabétiquement     [«   »]
ἴσως 1
καθάπερ 1
Καὶ 4
καὶ 179
καί 1
καίτοι 4
Καίτοι 3
Fréquences     [«    »]
62 δὲ
47 τὴν
63 τὸ
179 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Sur les portarits

καὶ


Paragraphes
[2]   χαίροντας, εἴ τις αὐτοὺς ἐπαινῶν  καὶ   μὴ ἔχουσιν προσάπτοι τῷ
[24]   ἐτεμόμην τὴν ὁδόν, ἀλλὰ πολλοὶ  καὶ   ἀγαθοὶ ποιηταί, καὶ μάλιστα
[18]   τῇ ἐν κήποις καὶ Ἥρᾳ  καὶ   Ἀθηνᾷ τὴν μορφὴν ἀναπλάττων εἴκασα.
[19]   λέοντι ἐοικέναι λέγηται καὶ μέγεθος  καὶ   ἀλκήν. ὡς τὸν Ὠρίωνος
[25]   Ἄρεΐ φησίν τιν´ ὅμοιον εἶναι  καὶ   ἄλλον ἄλλῳ, θεοειδῆ τὸν Φρύγα
[4]   αὐτῷ, Πέπαυσο, οὗτος, μὴ  καὶ   ἀναστῆναι ποιήσῃς τὴν γυναῖκα. ~Παραπλήσιον
[9]   δὲ τὸν Ἀλέξανδρον τῆς μεγαλοψυχίας  καὶ   ἀνδριάντα μείζω τοῦτον τοῦ Ἄθω
[28]   Πολυστράτου ἕνεκα τούτου παύσομαι, ἵνα  καὶ   ἀπομνημονεῦσαι δυνηθῇ τὰ εἰρημένα. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.
[24]   τὰ τοιαῦτα λέγῃ, μισεῖς κἀκεῖνον  καὶ   ἀπορρίπτεις τὸ βιβλίον, δίδως
[7]   ταῖς ἡρωΐναις παραθεωρεῖν με Πηνελόπῃ  καὶ   Ἀρήτῃ καὶ Θεανοῖ, οὐχ ὅπως
[20]   καὶ ἢν οἰκίαν ἐπαινῇ καλὴν  καὶ   ἄριστα κατεσκευασμένην, εἴποι ἄν Ζηνός
[8]   περὶ αὐτῆς εἰρημένων, ὅτι μετρίαν  καὶ   ἄτυφον ἔφης αὐτὴν οὐκ ἀνατεινομένην
[25]   μέλη πρὸς τοσούτων θεῶν εἰκόνας·  καὶ   αὖ πάλιν βροτολοιγῷ Ἄρεΐ φησίν
[2]   ἀλλαγήσεσθαι σφίσι καὶ τὰς μορφὰς  καὶ   αὐτοὶ ἀνηβήσειν αὖθις, ὥσπερ
[24]   οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐχὶ  καὶ   αὐτὸν σὺν ἐμοὶ ἁλῶναι. Ἐρήσομαι
[12]   γεγραμμένοις, ἐπεὶ δὲ ἐκείνη ἐπεσημήνατο,  καὶ   αὐτὸς ἄρχομαι τὰ ὅμοια γιγνώσκειν
[17]   ἔφη, καταφρονήσειε. φαίην γὰρ ἂν  καὶ   αὐτός, εἴ τις ἔροιτό με,
[19]   ᾄσματι. Μὴ δὴ θαυμάσῃς εἰ  καὶ   αὐτὸς εἰκάσαι βουλόμενος, ὅπερ ἦν
[14]   Ταῦτά σοι παρ´ ἐκείνης κομίζω  καὶ   αὐτὸς παραινῶ ἑταῖρός τε καὶ
[29]   ἀνακηρύττωσι τῶν κριτῶν, τότε ἤδη  καὶ   αὐτὸς παρέσομαι ὀψόμενος ὁποῖόν τι
[12]   καίτοι εἰ χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν,  καὶ   αὐτῷ ἐμοὶ τοιοῦτόν τι ἔδοξε.
[19]   αὐτὸν θεοῖς εἴκασε· μᾶλλον δὲ  καὶ   αὐτῶν ἐκείνων ἀμείνω ἀπέφαινεν. καὶ
[12]   Λυκῖνε, ὅπως μετακοσμήσεις τὸ βιβλίον  καὶ   ἀφαιρήσεις τὰ τοιαῦτα, μηδὲ σφαλῇς
[7]   φέρουσα, ὅτι θεαῖς αὐτήν, Ἥρᾳ  καὶ   Ἀφροδίτῃ, εἴκασας· Ὑπὲρ ἐμὲ γάρ,
[7]   Νηρηΐσιν ἐκείνη ἀντεξητάζετο, Ἥραν δὲ  καὶ   Ἀφροδίτην ἔσεβεν. ~Ὥστε, Λυκῖνε,
[18]   μᾶλλον, οἶμαι, εἰ καὶ χαμαὶ  καὶ   βάδην, ὥσπερ ἡμεῖς, ἀλλὰ μὴ
[7]   οὐχ ὅπως θεῶν ταῖς ἀρίσταις.  καὶ   γὰρ αὖ καὶ τόδε, πάνυ,
[24]   μᾶλλον δὲ σὲ ὑπὲρ αὐτοῦ—  καὶ   γὰρ διαμνημονεύεις εὖ ποιοῦσα τὰ
[13]   ἐλαττοῦσθαι πρὸς τὸ ἐνδέον ἐπικλώμενον.  καὶ   γὰρ εἰ μὲν ὑπὸ ἀπορίας
[3]   τοῦ τυχόντος συντριβῆναι δυναμένῳ, ὅτε  καὶ   γελοιότερος ἂν γένοιτο αὐτοπρόσωπος φανείς,
[17]   παμμέγεθες εἰς ἐπίδειξιν τρόπου χρηστοῦ  καὶ   γνώμης ὀρθῆς· ὡς ὅσοι τὸ
[18]   λόγος, ἀνευθύνους εἶναι ποιητὰς  καὶ   γραφέας, τοὺς δὲ ἐπαινοῦντας καὶ
[16]   ὡς ὁρᾷς ἱδρῶ τε ἤδη  καὶ   δέδοικα καὶ μονονουχὶ καὶ ὁρᾶν
[27]   ἐῶ γὰρ τοὺς Αἰγυπτίους, οἵπερ  καὶ   δεισιδαιμονέστατοί εἰσιν πάντων, ὅμως τοῖς
[17]   κατὰ σὲ εἶναι λέγειν, μετρίας  καὶ   δημοτικῆς τινος διανοίας δεῖγμά ἐστιν.
[15]   πάντων ἀτοπώτατον, οἱ αὐτοὶ κατήγοροι  καὶ   δικασταὶ ἦτε. Πότερα δ´ οὖν
[20]   ἄλλως. ἐθέλω δέ σοι διακρῖναι  καὶ   διορίσαι τό τε τοῦ ἐπαινοῦντος
[20]   φύσει κοῦφον ὧν ἴσμεν ζῴων  καὶ   δρομικόν, ὅτι Ἄκρον ἐπ´ ἀνθερίκων
[19]   ἀνοίᾳ τοῦ ἐπαίνου; ὅπου γε  καὶ   εἰ ἑνὸς ἀνδρὸς ἔλεγεν ἀμείνω
[19]   εἶναι, ὡς χρὴ τὸν ἐπαινοῦντα  καὶ   εἰκόσι καὶ ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι, καὶ
[14]   ἀθρόαν πεποίησαι τὴν μεταβολὴν ἐπιδαψιλευόμενος  καὶ   ἐκ τοῦ τέως φειδομένου ἄσωτος
[21]   ταῖς ὑπερβολαῖς, οἱ ἐπαινοῦντες δὲ  καὶ   ἐν αὐταῖς ταύταις σωφρονοῦσιν καὶ
[6]   μὴ ἐν ἐπαίνοις μόνον, ἀλλὰ  καὶ   ἐν γραφαῖς τὰ ὅμοια πολλοὶ
[13]   ταπεινότερον ἀποφανεῖ ἑαυτόν. ὡσαύτως δὲ  καὶ   ἐν ταῖς τοιαύταις εἰκόσιν οὐχ
[21]   καὶ ἐν αὐταῖς ταύταις σωφρονοῦσιν  καὶ   ἐντὸς τῶν ὅρων μένουσιν. Ταῦτά
[6]   τὰ ὅμοια πολλοὶ κολακεύεσθαί τε  καὶ   ἐξαπατᾶσθαι θέλουσι. Χαίρουσι γοῦν, ἔφη,
[19]   ποιητὴς ἐπί τε τοῖς ἄλλοις  καὶ   ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ μάλιστα τῷ
[21]   σοι ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα κολακείας  καὶ   ἐπαίνου ἀληθοῦς δείγματα, ὡς μὴ
[10]   πόδα ἔστω τὸ ὑπόδημα, μὴ  καὶ   ἐπιστομίσῃ με, φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ.
[14]   δέον. ~Ὥστε τὸ ἄγαν τοῦτο  καὶ   ἐπίφθονον ἀφαίρει, Λυκῖνε. οὐ
[3]   ἔπαινος ἦν τίμιος, εἴ τι  καὶ   ἔργον αὐτοῦ ἀπολαῦσαι δυνατὸν ἦν
[27]   Ἡφαιστίωνες καὶ Ζήνωνες καὶ Ποσειδώνιοι  καὶ   Ἑρμαῖ προσαγορευόμενοι; Λητὼ δὲ γυνή
[19]   τὸν ἔπαινον, ἀλλὰ εὐδοκίμουν ἄμφω  καὶ   ἐτιμῶντο ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων,
[14]   καὶ αὐτὸς παραινῶ ἑταῖρός τε  καὶ   εὔνους ὤν. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Πολύστρατε, οἷος
[18]   ἐξ ἅπαντος ὁρᾷ ὅπως ὑπερθαυμάσεται  καὶ   ζηλωτὸν ἀποφανεῖ τὸν ἐπαινούμενον. οὐ
[27]   τῶν θεῶν, Διονύσιοι καὶ Ἡφαιστίωνες  καὶ   Ζήνωνες καὶ Ποσειδώνιοι καὶ Ἑρμαῖ
[1]   δοκοῦσιν οἱ τοιοῦτοι γόητες εἶναι  καὶ   ἥκιστα ἐλεύθεροι τὴν φύσιν· ἐν
[15]   κρατεῖν. ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν, εἰ  καὶ   ἡμεῖς ἑάλωμεν οὔτε ὕδατος ἡμῖν
[26]   ὥστε κἀκεῖνα ἐξαληλίφθω,  καὶ   ἡμῖν τὰ ὅμοια τολμᾶν ἐφείσθω.
[20]   ὀκνήσειεν φάναι ἀελλοπόδων δρόμον ἵππων.  καὶ   ἢν οἰκίαν ἐπαινῇ καλὴν καὶ
[13]   τοσαῦτα ἔχων κάλλη γυναικῶν Ἀφροδίτῃ  καὶ   Ἥρᾳ εἰκάσαι αὐτὴν ἐτόλμησας οὐδὲν
[13]   ~Τὸ δὴ ἄνθρωπον οὖσαν Ἀφροδίτῃ  καὶ   Ἥρᾳ εἰκάσαι τί ἄλλο
[18]   Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν κήποις  καὶ   Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ τὴν μορφὴν
[27]   ἐμιμήσαντο τὰς τῶν θεῶν, Διονύσιοι  καὶ   Ἡφαιστίωνες καὶ Ζήνωνες καὶ Ποσειδώνιοι
[8]   οὐρανὸν ἀναβιβάζεις τὴν γυναῖκα, ὡς  καὶ   θεαῖς ἀπεικάζειν. ~Ἠξίου δέ σε
[7]   παραθεωρεῖν με Πηνελόπῃ καὶ Ἀρήτῃ  καὶ   Θεανοῖ, οὐχ ὅπως θεῶν ταῖς
[25]   τὸν Φρύγα τὸν τοῦ Πριάμου,  καὶ   θεοείκελον πολλάκις τὸν Πηλέως. Ἀλλὰ
[15]   με. ῥῆσιν γοῦν οὕτω μακρὰν  καὶ   κατηγορίαν τοσαύτην ἐξενήνοχας κατὰ τοῦ
[25]   σύμμετρον· ὡς ὄμματα μέν φησιν  καὶ   κεφαλὴν ἴκελον αὐτὸν εἶναι τῷ
[2]   δὲ ὑπὲρ τοῦτο ἀλλότριον ἤδη  καὶ   κολακεία σαφής. Καίτοι πολλούς, ἔφη,
[20]   ὑποβαλόντος τοῦ λόγου. ~Ἐπεὶ δὲ  καὶ   κολακείας ἐπεμνήσθης, ὅτι μὲν καὶ
[17]   τινα κεφαλὴν τοῦ παντὸς ἔργου  καὶ   κορυφήν. Ἐπ´ ἐκείνῳ μέντοι καὶ
[4]   ἐπιφανῶν τὰ μὲν ἄλλα καλὴν  καὶ   κόσμιον, μικρὰν δὲ καὶ πολὺ
[5]   ποιήσῃς τὴν γυναῖκα. ~Παραπλήσιον δὲ  καὶ   μακρῷ τούτου γελοιότερον Στρατονίκην ποιῆσαι
[24]   ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ ποιηταί,  καὶ   μάλιστα πολίτης σὸς
[15]   ἐκεῖνό γε οὐ δικαστικὸν ἐποιήσατε,  καὶ   μάλιστα σύ, ἐρήμην καταδιαιτήσας τοῦ
[18]   καὶ γραφέας, τοὺς δὲ ἐπαινοῦντας  καὶ   μᾶλλον, οἶμαι, εἰ καὶ χαμαὶ
[4]   ἄλλα καὶ ὅτι καλή τε  καὶ   μεγάλη ἦν· αἰγείρῳ δ´ αὐτῆς
[19]   κύων τῷ λέοντι ἐοικέναι λέγηται  καὶ   μέγεθος καὶ ἀλκήν. ὡς
[24]   παραβάλλοιμι θεῶν εἰκόσι γυναῖκα φαιδρὰν  καὶ   μειδιῶσαν τὰ πολλά, ὅπερ θεοῖς
[20]   πάνυ μεγάλα ᾖ, παραλαβὼν ἐπηύξησε  καὶ   μείζω ἀπέφηνε· καὶ τολμήσειεν ἂν
[17]   ἐγκωμίων, ἀλλ´ αἰδεῖσθαι ἐπ´ αὐτοῖς  καὶ   μείζω κατὰ σὲ εἶναι
[1]   οὕτως ὑπερεπῄνει τις, εἰ μὴ  καὶ   μετ´ εὐνοίας συνέγραφε. τὸ δὲ
[16]   ἱδρῶ τε ἤδη καὶ δέδοικα  καὶ   μονονουχὶ καὶ ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι,
[9]   ὑπισχνουμένου τὸν Ἄθω ὅλον μετασχηματίσειν  καὶ   μορφώσειν πρὸς αὐτόν, ὡς τὸ
[3]   ὢν ὑφ´ οἵῳ κέκρυπτο·  καὶ   νὴ Δί´ εἴ τις ὑποδησάμενος
[24]   πολίτης σὸς Ὅμηρος, ὃν  καὶ   νῦν ἀναβιβάσομαι συναγορεύσοντά μοι,
[25]   Ἀρτέμιδι ἰκέλη ἠὲ χρυσέῃ Ἀφροδίτῃ.  καὶ   οἵη δ´ Ἄρτεμις εἶσι κατ´
[1]   ποιούμενος τὰς ὑπερβολάς, ἐρυθριῶ τε  καὶ   ὀλίγου δεῖν ἐπιφράττομαι τὰ ὦτα
[26]   ἀπείκασε, καὶ ταῦτα αἵματι δεδευμένην.  καὶ   ὅλως τοσαῦτά ἐστιν τὰ τοιαῦτα
[19]   χρὴ τὸν ἐπαινοῦντα καὶ εἰκόσι  καὶ   ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι, καὶ σχεδὸν ἐν
[27]   ἐγένετο Εὐαγόρου τοῦ Κυπρίων βασιλέως,  καὶ   ὅμως οὐκ ἠγανάκτησεν θεὸς
[5]   ὀλίγας τὰς ἑαυτῆς τρίχας ἔχουσα.  καὶ   ὅμως οὕτω διακειμένη τὴν κεφαλήν,
[16]   ἤδη καὶ δέδοικα καὶ μονονουχὶ  καὶ   ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι, καὶ τὸ
[4]   εἴκαζεν ἐκεῖνος τὸ εὔμηκές τε  καὶ   ὄρθιον. τὴν μὲν δὴ γάνυσθαι
[4]   ἐν ᾄσματι τά τε ἄλλα  καὶ   ὅτι καλή τε καὶ μεγάλη
[24]   μιμήσει ἔγωγε ὑπολαμβάνω. ~Εἰ δὲ  καὶ   ὅτι μάλιστά σε αὐταῖς ἐκείναις
[17]   τὸ μέτριον τοῦ σοῦ τρόπου  καὶ   ὅτι μηδὲν ὑπερπετὲς μηδὲ τύφου
[5]   κόμην, καίτοι φαλακρὰ ἐτύγχανεν οὖσα  καὶ   οὐδὲ ὅσας ὀλίγας τὰς ἑαυτῆς
[6]   λανθάνειν αὑτοὺς ἀλλοτρίας εἰκόνας στεφανοῦντας  καὶ   οὐδὲν αὐτοῖς ἐοικυίας. ~Ταῦτα δὲ
[20]   τοὺς κολακικούς, ἐπαινῶ μέν σε,  καὶ   οὐκ ἐχρῆν ἄλλως. ἐθέλω δέ
[5]   ὑακινθίνας τὰς τρίχας αὐτῆς λεγόντων  καὶ   οὔλους τινὰς πλοκάμους ἀναπλεκόντων καὶ
[19]   καὶ αὐτῶν ἐκείνων ἀμείνω ἀπέφαινεν.  καὶ   οὔτε αὐτὸς Γλαῦκος ἠγανάκτησεν
[20]   ἀνθερίκων καρπὸν θέεν οὐδὲ κατέκλα.  καὶ   πάλιν οὐκ ἂν ὀκνήσειεν φάναι
[17]   καὶ κορυφήν. Ἐπ´ ἐκείνῳ μέντοι  καὶ   πάνυ πολλήν σοι εἰδέναι τὴν
[16]   σοῦ ἕνεκα ἐπιτεμοῦμαι τὴν ἀπολογίαν.  καὶ   παρ´ ἐμοῦ τοίνυν τάδε αὐτῇ
[10]   καὶ προσκυνεῖ σου τὰ ἀρχέτυπα  καὶ   παραδείγματα. σὺ δὲ τὰ ἀνθρώπινα
[21]   ὑποπτεύσῃς τοὺς ἐπαινοῦντας, ἀλλὰ διακρίνῃς  καὶ   παραμετρῇς τῷ οἰκείῳ μέτρῳ ἑκάτερον.
[12]   τὰ ὅμοια γιγνώσκειν περὶ αὐτῶν,  καὶ   παραπλήσιόν τι ἔπαθον οἷς ἐπὶ
[12]   ἐδυσχέραινεν καὶ ὑπέφριττεν μεταξὺ ἀναγιγνωσκομένων  καὶ   παρῃτεῖτο τὰς θεὰς ἵλεως εἶναι
[17]   γυναικῶν ἀρίστη, μεγάλα, ὡς φής,  καὶ   πέρα τοῦ μέτρου ἐπαινέσας οὐχ
[8]   θεούς. ἐδόκει τε ἀσέβημα ἑαυτῆς  καὶ   πλημμέλημα τοῦτο δόξειν, εἰ ὑπομένοι
[4]   καλὴν καὶ κόσμιον, μικρὰν δὲ  καὶ   πολὺ τοῦ συμμέτρου ἀποδέουσαν, ἐπαινεῖσθαι
[18]   ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴσως ἐξαγώνια  καὶ   πόρρω τοῦ πράγματος. ὑπὲρ δὲ
[27]   Διονύσιοι καὶ Ἡφαιστίωνες καὶ Ζήνωνες  καὶ   Ποσειδώνιοι καὶ Ἑρμαῖ προσαγορευόμενοι; Λητὼ
[16]   Πολύστρατε, μὲν πάρεστι  καὶ   προείρηκε δηλαδὴ ἐκεῖνα ὁπόσα σὺ
[6]   τῶν παρεχόντων αὑτοὺς τοῖς κόλαξιν,  καὶ   προσετίθει δὲ ὅτι μὴ ἐν
[16]   προσώπῳ· φαιδρὰ γὰρ ὡς ὁρᾷς  καὶ   προσηνής. ὥστε θαρρῶν λέγε τὸν
[10]   ἀφίησί σοι ταύτην τὴν τιμὴν  καὶ   προσκυνεῖ σου τὰ ἀρχέτυπα καὶ
[6]   εἰκάσωσιν. εἶναι δέ τινας, οἳ  καὶ   προστάττουσιν τοῖς τεχνίταις ἀφελεῖν
[20]   ἅπαντα ὑπερεπαινεῖν οἴεται δεῖν, ἐπιψευδόμενος  καὶ   προστιθεὶς παρ´ αὑτοῦ τὰ πλείω,
[14]   ἄλλως ῥᾴδιος πρὸς τοὺς ἐπαίνους  καὶ   πρόχειρος ὢν ἐτύγχανες· ἀλλὰ νῦν
[14]   τὸν Φειδίαν ἐγκλεισάμενον ἑαυτὸν ἐπανορθοῦν  καὶ   ῥυθμίζειν τὸ ἄγαλμα πρὸς τὸ
[5]   καὶ οὔλους τινὰς πλοκάμους ἀναπλεκόντων  καὶ   σελίνοις τοὺς μηδὲ ὅλως ὄντας
[18]   μὴν ταύτην ἐγὼ βαδιοῦμαι, μὴ  καὶ   σοὶ δόξω ὑπ´ ἀπορίας αὐτὸ
[20]   καὶ κολακείας ἐπεμνήσθης, ὅτι μὲν  καὶ   σὺ μισεῖς τοὺς κολακικούς, ἐπαινῶ
[12]   τὰς θεὰς ἵλεως εἶναι αὐτῇ.  καὶ   συγγνώμη, εἰ γυναικεῖόν τι ἔπαθεν.
[17]   μεῖζον ὧν εἴρηκα περὶ σοῦ,  καὶ   συγγνώμη, εἰ μὴ καὶ ταύτην
[15]   ποιήσῃ τὴν ἀπολογίαν. ἐγὼ δὲ  καὶ   συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος ἐπὶ τῆς
[17]   τοσούτῳ ἀξιωτέραν ὑπερεπαινεῖσθαι ἀποφαίνεις σεαυτήν,  καὶ   σχεδὸν εἰς τὸν τοῦ Διογένους
[19]   καὶ εἰκόσι καὶ ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι,  καὶ   σχεδὸν ἐν τούτῳ τὸ μέγιστόν
[12]   ἅπαντα σαφῶς καταφαίνεται, τὰ εὖ  καὶ   τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα. ~Τὸ
[17]   μὴ ἐν παρέργῳ σέβουσιν, οὗτοι  καὶ   τὰ πρὸς ἀνθρώπους ἄριστοι ἂν
[7]   οὐδὲν αὐτοῖς ἐοικυίας. ~Ταῦτα δὲ  καὶ   τὰ τοιαῦτα ἔλεγεν, τὰ μὲν
[13]   φανεῖσθαι, μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει  καὶ   ταπεινότερον ἀποφανεῖ ἑαυτόν. ὡσαύτως δὲ
[26]   ὁμοιώσεις ἀνεύθυνόν ἐστιν ὥστε Ὅμηρος  καὶ   τὰς θεὰς αὐτὰς οὐκ ὤκνησεν
[2]   ὑπὸ τῶν ἐπαίνων ἀλλαγήσεσθαι σφίσι  καὶ   τὰς μορφὰς καὶ αὐτοὶ ἀνηβήσειν
[26]   δὲ τὸ κατὰ τὰς εἰκόνας  καὶ   τὰς ὁμοιώσεις ἀνεύθυνόν ἐστιν ὥστε
[26]   Εὐφόρβου κόμην ταῖς Χάρισιν ἀπείκασε,  καὶ   ταῦτα αἵματι δεδευμένην. καὶ ὅλως
[29]   Λυκῖνε· μακρὰ γὰρ εἴρηταί σοι  καὶ   ταῦτα, καὶ ὑπὲρ τὸ ὕδωρ
[24]   ἐκείνῳ μὲν ἐφεθήσεται βάρβαρον γυναῖκα,  καὶ   ταῦτα κλαίουσαν, τῇ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ
[3]   μέγα ἐπὶ τῷ κάλλει φρονοίη,  καὶ   ταῦτα περιαιρετῷ ὄντι καὶ ὑπὸ
[17]   σοῦ, καὶ συγγνώμη, εἰ μὴ  καὶ   ταύτην σοι προσέγραψα τὴν εἰκόνα
[18]   ἐστιν, ὅτι τῇ ἐν Κνίδῳ  καὶ   τῇ ἐν κήποις καὶ Ἥρᾳ
[8]   εἰ ὑπομένοι τῇ ἐν Κνίδῳ  καὶ   τῇ ἐν κήποις ὁμοία λέγεσθαι·
[11]   μηδὲ εἷς ὑπερβάληται τὴν ἀλήθειαν,  καὶ   τὴν ἐξέτασιν τῶν ἀνδριάντων ἀκριβεστέραν
[10]   τὸ μὲν πλάσμα σου ἐπαινεῖν  καὶ   τὴν ἐπίνοιαν τῶν εἰκόνων, μὴ
[26]   ἀνθρώπους αὐτοὺς θεοῖς ἀπεικάζει, ἀλλὰ  καὶ   τὴν Εὐφόρβου κόμην ταῖς Χάρισιν
[20]   τό τε τοῦ ἐπαινοῦντος ἔργον  καὶ   τὴν τοῦ κόλακος ὑπερβολήν.
[4]   καθάπερ αὐξανομένην πρὸς τὸ μέλος  καὶ   τὴν χεῖρα ἐπισείειν, τὸν ποιητὴν
[1]   ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ  καὶ   τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος· οὐ
[17]   πάντως μετακοσμῆσαι δέοι τὸν λόγον  καὶ   τὸ ἄγαλμα ἐπανορθώσασθαι, ἀφελεῖν μὲν
[16]   μονονουχὶ καὶ ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι,  καὶ   τὸ πρᾶγμα πολλήν μοι τὴν
[1]   ὀλίγου δεῖν ἐπιφράττομαι τὰ ὦτα  καὶ   τὸ πρᾶγμα χλεύῃ μᾶλλον
[7]   ταῖς ἀρίσταις. καὶ γὰρ αὖ  καὶ   τόδε, πάνυ, ἔφη, τὰ πρὸς
[4]   ὅλῳ πήχει ὑπερέχουσιν. ~Ἐμέμνητο γὰρ  καὶ   τοιούτου τινός. ἔφη γυναῖκά τινα
[20]   παραλαβὼν ἐπηύξησε καὶ μείζω ἀπέφηνε·  καὶ   τολμήσειεν ἂν εἰπεῖν, ἵππον ἐπαινέσαι
[9]   ἄνθρωπον οὐ πιθανῶς κολοσσοὺς ἀναπλάττοντα  καὶ   τὸν Ἄθω κατὰ χώραν ἐᾶν
[20]   πλείω, ὡς μὴ ἂν ὀκνῆσαι  καὶ   τὸν Θερσίτην εὐμορφότερον ἀποφῆναι τοῦ
[20]   νεώτατον εἶναι. διομόσαιτο δ´ ἂν  καὶ   τὸν Κροίσου υἱὸν ὀξυηκοώτερον εἶναι
[20]   Θερσίτην εὐμορφότερον ἀποφῆναι τοῦ Ἀχιλλέως  καὶ   τὸν Νέστορα φάναι τῶν ἐπὶ
[20]   υἱὸν ὀξυηκοώτερον εἶναι τοῦ Μελάμποδος  καὶ   τὸν Φινέα ὀξύτερον δεδορκέναι τοῦ
[22]   Κνίδῳ ἀγάλματι ὁμοίαν, γόης ἂν  καὶ   τοῦ Κυναίθου κολακικώτερος ὄντως νομιζοίμην·
[28]   ἐπειδὰν πρὸ ἐμοῦ τὸν Ὅμηρον  καὶ   τοὺς ἄλλους ποιητὰς ἀμύνωνται. ἀλλ´
[17]   τι τολμήσαιμι αὐτοῦ, προσθήσω δὲ  καὶ   τοῦτο ὥς τινα κεφαλὴν τοῦ
[29]   γὰρ εἴρηταί σοι καὶ ταῦτα,  καὶ   ὑπὲρ τὸ ὕδωρ τὸ ἐκκεχυμένον.
[18]   εἴκασα. ταῦτά σοι ἔκμετρα ἔδοξεν  καὶ   ὑπὲρ τὸν πόδα. περὶ αὐτῶν
[1]   ὅταν τις ἐπαινῇ με φορτικὰς  καὶ   ὑπερμέτρους ποιούμενος τὰς ὑπερβολάς, ἐρυθριῶ
[12]   ἐκείνη πάνυ γε αὐτὰ ἐδυσχέραινεν  καὶ   ὑπέφριττεν μεταξὺ ἀναγιγνωσκομένων καὶ παρῃτεῖτο
[3]   φρονοίη, καὶ ταῦτα περιαιρετῷ ὄντι  καὶ   ὑπὸ τοῦ τυχόντος συντριβῆναι δυναμένῳ,
[12]   μὲν πάνυ ἐγγύθεν σκοπῶμέν τι  καὶ   ὑπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, οὐδὲν
[14]   τὸν λόγον ἤδη διαδεδομένον· ἐπεὶ  καὶ   Φειδίαν φασὶν οὕτω ποιῆσαι, ὁπότε
[23]   τεχνιτῶν δὲ ἀγαθῶν δημιουργήμασιν λίθου  καὶ   χαλκοῦ ἐλέφαντος πεποιημένοις· τὰ
[18]   ἐπαινοῦντας καὶ μᾶλλον, οἶμαι, εἰ  καὶ   χαμαὶ καὶ βάδην, ὥσπερ ἡμεῖς,
[21]   τοὺς μὲν κόλακας οὐκ ὀκνεῖν  καὶ   ψεύδεσθαι τοῦ χαρίσασθαι ἕνεκα τοῖς
[7]   τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς δεισιδαιμόνως  καὶ   ψοφοδεῶς ἔχω. δέδια τοίνυν μὴ
[25]   αὐτὸς φειδὼ ἐποιήσατο τῶν θεῶν  καὶ   ὡς ἐταμιεύσατο τὰς εἰκόνας εἰς
[29]   πειράσομαι δ´ ὅμως ἐπιμνησθῆναι αὐτῶν.  καὶ   ὡς ὁρᾷς, ἤδη ἀποσοβῶ παρ´
[16]   φοβερώτερόν μοι τὸ πρᾶγμα πεποίηκας,  καὶ   ὡς ὁρᾷς ἱδρῶ τε ἤδη




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/05/2009