Paragraphes |
[2] |
τοῦτο
ἀλλότριον
ἤδη
καὶ
κολακεία
|
σαφής. |
Καίτοι
πολλούς,
ἔφη,
οἶδα
χαίροντας, |
[12] |
τοῦ
συμμέτρου
διαστήματος
ἴδωμεν,
ἅπαντα
|
σαφῶς |
καταφαίνεται,
τὰ
εὖ
καὶ
τὰ |
[24] |
~Εἰ
δὲ
καὶ
ὅτι
μάλιστά
|
σε |
αὐταῖς
ἐκείναις
εἴκασα,
οὐκ
ἐμὸν |
[8] |
θεὰς
ὡς
ἀκούσης
αὐτῆς
γέγραφας,
|
σὲ |
δὲ
εἰδέναι
ὅτι
ἀνιάσει
αὐτὴν |
[17] |
αὐτοῖς
καὶ
μείζω
ἢ
κατὰ
|
σὲ
|
εἶναι
λέγειν,
μετρίας
καὶ
δημοτικῆς |
[16] |
καίτοι—
οὐ
γὰρ
ὀκνήσω
πρὸς
|
σὲ |
εἰπεῖν
ὃ
πέπονθα—
οὐκ
οἶδ´ |
[28] |
εἶναι.
Πολλὰ
ἔτι
ἔχων
πρὸς
|
σὲ |
εἰπεῖν
Πολυστράτου
ἕνεκα
τούτου
παύσομαι, |
[20] |
μισεῖς
τοὺς
κολακικούς,
ἐπαινῶ
μέν
|
σε, |
καὶ
οὐκ
ἐχρῆν
ἄλλως.
ἐθέλω |
[9] |
καὶ
θεαῖς
ἀπεικάζειν.
~Ἠξίου
δέ
|
σε |
μηδὲ
ἀξυνετωτέραν
αὐτὴν
ἡγεῖσθαι
τοῦ |
[7] |
φύσιν
τὰ
τοιαῦτα.
ἐγὼ
δέ
|
σε |
οὐδ´
ἐκεῖνα
ἠξίουν,
ταῖς
ἡρωΐναις
|
[16] |
τὸν
λόγον,
εἶτ´
ἐγὼ
μιμήσομαί
|
σε
|
πρὸς
αὐτήν.
ΛΥΚΙΝΟΣ.
Οὐκοῦν
ἐπειδήπερ |
[8] |
ἔσεβεν.
~Ὥστε,
ὦ
Λυκῖνε,
μεταγράψαι
|
σε |
τὰ
τοιαῦτα
ἐκέλευσεν,
ἢ
αὐτὴ |
[8] |
ἐν
κήποις
ὁμοία
λέγεσθαι·
καί
|
σε
|
ὑπεμίμνησκε
τῶν
τελευταίων
ἐν
τῷ |
[24] |
Ἐρήσομαι
τοίνυν
αὐτόν,
μᾶλλον
δὲ
|
σὲ |
ὑπὲρ
αὐτοῦ—
καὶ
γὰρ
διαμνημονεύεις |
[23] |
προάξεται
τἀληθὲς
εἰπεῖν—
οὐ
θεαῖς
|
σε, |
ὦ
βελτίστη,
εἴκασα,
τεχνιτῶν
δὲ
|
[17] |
λέγε
τὸν
λόγον.
~ΛΥΚΙΝΟΣ.
Ἐγώ
|
σε, |
ὦ
γυναικῶν
ἀρίστη,
μεγάλα,
ὡς |
[17] |
τυγχάνῃς,
τοσούτῳ
ἀξιωτέραν
ὑπερεπαινεῖσθαι
ἀποφαίνεις
|
σεαυτήν, |
καὶ
σχεδὸν
εἰς
τὸν
τοῦ |
[17] |
αὐτὴ
σὺ
τοῦτο
ἐγκώμιον
ὑπὲρ
|
σεαυτῆς |
ἐξενήνοχας
τὴν
πρὸς
τὸ
θεῖον |
[17] |
τὸ
θεῖον
μὴ
ἐν
παρέργῳ
|
σέβουσιν, |
οὗτοι
καὶ
τὰ
πρὸς
ἀνθρώπους |
[5] |
τούτου
γελοιότερον
Στρατονίκην
ποιῆσαι
τὴν
|
Σελεύκου |
γυναῖκα.
τοῖς
γὰρ
ποιηταῖς
ἀγῶνα |
[5] |
οὔλους
τινὰς
πλοκάμους
ἀναπλεκόντων
καὶ
|
σελίνοις |
τοὺς
μηδὲ
ὅλως
ὄντας
εἰκαζόντων. |
[19] |
αὐτῷ
ἐναντίας
τὰς
χεῖρας
οὐδὲ
|
σιδάρεον |
Ἀλκμάνας
τέκος’
ὁρᾷς
ὁποίοις
αὐτὸν |
[17] |
μοι
δοκῶ
τῆς
ἀξίας
εἰρηκέναι.
|
σκόπει |
γοῦν
ἡλίκον
τοῦτο
παρέλιπον,
ὡς |
[12] |
μὲν
ἔλεγεν
ἐκείνη.
σὺ
δὲ
|
σκόπει, |
ὦ
Λυκῖνε,
ὅπως
μετακοσμήσεις
τὸ |
[12] |
πάσχομεν·
ἢν
μὲν
πάνυ
ἐγγύθεν
|
σκοπῶμέν |
τι
καὶ
ὑπὸ
τῶν
ὀφθαλμῶν |
[21] |
ἐντὸς
τῶν
ὅρων
μένουσιν.
Ταῦτά
|
σοι |
ἀπὸ
πολλῶν
ὀλίγα
κολακείας
καὶ
|
[8] |
βιβλίον
οὕτω
περινοστοῦν
ὥσπερ
νῦν
|
σοι |
διάκειται,
οὐ
μάλα
εὐσεβῶς
οὐδὲ |
[20] |
οὐκ
ἐχρῆν
ἄλλως.
ἐθέλω
δέ
|
σοι |
διακρῖναι
καὶ
διορίσαι
τό
τε |
[19] |
μείζω
αὐτὸν
ἢ
αἰλούρου,
ἆρά
|
σοι |
δοκεῖ
ὁ
τοιοῦτος
ἐπαινεῖν
εἰδέναι; |
[16] |
αὐτήν.
ΛΥΚΙΝΟΣ.
Οὐκοῦν
ἐπειδήπερ
οὕτω
|
σοι |
δοκεῖ,
ὦ
Πολύστρατε,
ἡ
μὲν |
[18] |
ταύτην
ἐγὼ
βαδιοῦμαι,
μὴ
καὶ
|
σοὶ |
δόξω
ὑπ´
ἀπορίας
αὐτὸ
δρᾶν. |
[17] |
ἐκείνῳ
μέντοι
καὶ
πάνυ
πολλήν
|
σοι |
εἰδέναι
τὴν
χάριν
ὁμολογῶ·
ἐμοῦ |
[23] |
δὲ
ἤδη
εἴρηκας,
ἐπαινεῖν
μέν
|
σοι |
εἰς
τὸ
κάλλος
ἐφείσθω·
ἀνεπίφθονον
|
[24] |
χαριέστατα
τῶν
ἐρραψῳδημένων
αὐτῷ—
τί
|
σοι
|
ἐκεῖνος
δοκεῖ,
ὁπόταν
περὶ
τῆς |
[18] |
τὴν
μορφὴν
ἀναπλάττων
εἴκασα.
ταῦτά
|
σοι |
ἔκμετρα
ἔδοξεν
καὶ
ὑπὲρ
τὸν
|
[11] |
ἐμπεριπατοῦσαν
αὐτῷ.
~Κἀκεῖνο
δὲ
εἰπεῖν
|
σοι |
ἐνετείλατο.
Ἀκούω,
ἔφη,
πολλῶν
λεγόντων— |
[15] |
ἀπολογίαν.
ἐγὼ
δὲ
καὶ
συνεξετάζεσθαί
|
σοι
|
ἕτοιμος
ἐπὶ
τῆς
δίκης.
~ΛΥΚΙΝΟΣ. |
[29] |
ὦ
Λυκῖνε·
μακρὰ
γὰρ
εἴρηταί
|
σοι |
καὶ
ταῦτα,
καὶ
ὑπὲρ
τὸ
|
[29] |
πρὸς
τῶν
θεατῶν.
ΛΥΚΙΝΟΣ.
Αὐτῷ
|
σοι |
μελήσει,
ὦ
Πολύστρατε,
ὅπως
ἄριστα
|
[17] |
ὑπερπετὲς
μηδὲ
τύφου
μεστὸν
ἐνεποίησέ
|
σοι |
ὁ
παρὼν
ὄγκος
τῶν
πραγμάτων, |
[14] |
ἑνός,
κἂν
Φειδίας
ᾖ.
Ταῦτά
|
σοι |
παρ´
ἐκείνης
κομίζω
καὶ
αὐτὸς
|
[17] |
συγγνώμη,
εἰ
μὴ
καὶ
ταύτην
|
σοι |
προσέγραψα
τὴν
εἰκόνα
ὑπ´
ἀγνοίας |
[10] |
γυναῖκά
γε
οὖσαν·
ὥστε
ἀφίησί
|
σοι |
ταύτην
τὴν
τιμὴν
καὶ
προσκυνεῖ |
[29] |
ὑποκρίνῃ.
ἐγὼ
δὲ
ἐπείπερ
ἅπαξ
|
σοι |
τὸ
δρᾶμα
παραδέδωκα,
νῦν
μὲν |
[17] |
τὸν
τοῦ
Διογένους
λόγον
περιελήλυθέν
|
σοι |
τὸ
πρᾶγμα,
ὃς
ἐρομένου
τινὸς
|
[1] |
~ΥΠΕΡ
ΤΩΝ
ΕΙΚΟΝΩΝ.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.
Ἐγώ
|
σοι, |
ὦ
Λυκῖνε,
φησὶν
ἡ
γυνή, |
[24] |
καὶ
μάλιστα
ὁ
πολίτης
ὁ
|
σὸς |
Ὅμηρος,
ὃν
καὶ
νῦν
ἀναβιβάσομαι |
[16] |
σφοδρὰν
τὴν
κατηγορίαν.
ὅμως
δὲ
|
σοῦ |
ἕνεκα
ἐπιτεμοῦμαι
τὴν
ἀπολογίαν.
καὶ |
[10] |
ἑαυτὴν
οὖν
τὸ
μὲν
πλάσμα
|
σου |
ἐπαινεῖν
καὶ
τὴν
ἐπίνοιαν
τῶν |
[17] |
τοῦτο
μεῖζον
ὧν
εἴρηκα
περὶ
|
σοῦ, |
καὶ
συγγνώμη,
εἰ
μὴ
καὶ |
[10] |
ταύτην
τὴν
τιμὴν
καὶ
προσκυνεῖ
|
σου |
τὰ
ἀρχέτυπα
καὶ
παραδείγματα.
σὺ |
[28] |
ἐστιν.
~Ὥστε
οὐ
πρός
γε
|
σοῦ |
τὸ
τοιοῦτον,
ψοφοδεῶς
διακεῖσθαι
πρὸς |
[17] |
γὰρ
ἐπαινέσαντος
τὸ
μέτριον
τοῦ
|
σοῦ |
τρόπου
καὶ
ὅτι
μηδὲν
ὑπερπετὲς
|
[14] |
Λυκῖνε.
οὐ
γὰρ
πρὸς
τοῦ
|
σοῦ |
τρόπου
τὸ
τοιοῦτον,
ὃς
οὐδὲ |
[14] |
ἐξειργάσατο
τοῖς
Ἠλείοις
τὸν
Δία.
|
στάντα |
γὰρ
αὐτὸν
κατόπιν
τῶν
θυρῶν, |
[25] |
τῷ
Ἄρεϊ
δὲ
τὴν
ζώνην,
|
στέρνον |
δὲ
τῷ
Ποσειδῶνι,
διαιρῶν
τὸν |
[6] |
εἶτα
λανθάνειν
αὑτοὺς
ἀλλοτρίας
εἰκόνας
|
στεφανοῦντας
|
καὶ
οὐδὲν
αὐτοῖς
ἐοικυίας.
~Ταῦτα |
[20] |
Νέστορα
φάναι
τῶν
ἐπὶ
Ἴλιον
|
στρατευσάντων |
τὸν
νεώτατον
εἶναι.
διομόσαιτο
δ´ |
[5] |
δὲ
καὶ
μακρῷ
τούτου
γελοιότερον
|
Στρατονίκην |
ποιῆσαι
τὴν
Σελεύκου
γυναῖκα.
τοῖς |
[12] |
εἰκόνα.
~Ταῦτα
μὲν
ἔλεγεν
ἐκείνη.
|
σὺ |
δὲ
σκόπει,
ὦ
Λυκῖνε,
ὅπως |
[10] |
σου
τὰ
ἀρχέτυπα
καὶ
παραδείγματα.
|
σὺ |
δὲ
τὰ
ἀνθρώπινα
ταῦτα
ἐπαίνει
|
[13] |
ἔχοι
ὑπὸ
ἀσεβείας
αὐτὸ
δρᾶν·
|
σὺ |
δὲ
τοσαῦτα
ἔχων
κάλλη
γυναικῶν
|
[15] |
οὐ
δικαστικὸν
ἐποιήσατε,
καὶ
μάλιστα
|
σύ, |
ἐρήμην
καταδιαιτήσας
τοῦ
βιβλίου
μὴ |
[28] |
συγγράμματι
πεπλημμέληται
εἰς
τὸ
θεῖον,
|
σὺ
|
μὲν
ἀνεύθυνος
αὐτοῦ,
ἐκτὸς
εἰ |
[24] |
ἐν
τῷ
ἐπαίνῳ;
ἀλλὰ
κἂν
|
σὺ |
μὴ
δῷς,
ὅ
γε
τοσοῦτος |
[20] |
κολακείας
ἐπεμνήσθης,
ὅτι
μὲν
καὶ
|
σὺ |
μισεῖς
τοὺς
κολακικούς,
ἐπαινῶ
μέν |
[16] |
καὶ
προείρηκε
δηλαδὴ
ἐκεῖνα
ὁπόσα
|
σὺ |
παρ´
αὐτῆς
ἀπήγγειλας,
ἡμᾶς
δὲ
|
[17] |
ὁ
παρὼν
ὄγκος
τῶν
πραγμάτων,
|
σὺ |
τὰ
τοιαῦτα
αἰτιασαμένη
τοῦ
λόγου |
[17] |
τι
τηλικοῦτον
ἐπῄνεσα,
ἡλίκον
αὐτὴ
|
σὺ |
τοῦτο
ἐγκώμιον
ὑπὲρ
σεαυτῆς
ἐξενήνοχας |
[23] |
ἀνθρώποις
εἰκάζειν.
ἐκτὸς
εἰ
μὴ
|
σὺ |
τοῦτο
εἶναι
τὴν
Ἀθηνᾶν
ὑπείληφας |
[15] |
οὐ
γὰρ
ἐν
ἀντιδίκοις,
ὡς
|
σὺ |
φής,
ἀλλ´
ἐν
φίλοις
ποιήσῃ
|
[20] |
τὸ
ἔπος
κἂν
περὶ
τῆς
|
συβώτου
|
καλύβης
εἴποι,
εἰ
μόνον
τι |
[20] |
εἰ
μόνον
τι
παρὰ
τοῦ
|
συβώτου
|
λαβεῖν
ἐλπίσειεν·
ὅπου
Κύναιθος
ὁ |
[12] |
θεὰς
ἵλεως
εἶναι
αὐτῇ.
καὶ
|
συγγνώμη, |
εἰ
γυναικεῖόν
τι
ἔπαθεν.
καίτοι |
[17] |
ὧν
εἴρηκα
περὶ
σοῦ,
καὶ
|
συγγνώμη, |
εἰ
μὴ
καὶ
ταύτην
σοι |
[28] |
εἰ
γάρ
τι
ἐν
τῷ
|
συγγράμματι |
πεπλημμέληται
εἰς
τὸ
θεῖον,
σὺ
|
[7] |
τὰ
μὲν
ἄλλα
ἐπαινοῦσα
τοῦ
|
συγγράμματος, |
ἓν
δὲ
τοῦτο
οὐ
φέρουσα, |
[1] |
ἐμὲ
καὶ
τιμὴν
ἐκ
τοῦ
|
συγγράμματος· |
οὐ
γὰρ
ἂν
οὕτως
ὑπερεπῄνει |
[15] |
κατηγορίαν
τοσαύτην
ἐξενήνοχας
κατὰ
τοῦ
|
συγγράμματος, |
ὥστε
μηδὲ
ἐλπίδα
μοι
ἀπολογίας |
[15] |
τὸν
Ἱμεραῖον
ποιητὴν
παλινῳδίαν
τινὰ
|
συγγράφω, |
ἢ
δώσετέ
μοι
ἐφέσιμον
ἀγωνίσασθαι |
[29] |
ὡς
μή
τι
παρεμπεσὸν
ἄλλο
|
συγχέῃ |
τὴν
τάξιν
αὐτῶν,
εἶτά
μοι |
[29] |
τάξιν
αὐτῶν,
εἶτά
μοι
συρίττεσθαι
|
συμβῇ |
πρὸς
τῶν
θεατῶν.
ΛΥΚΙΝΟΣ.
Αὐτῷ |
[14] |
οὐ
γὰρ
ἡγεῖτο
μικρὰν
εἶναι
|
συμβουλὴν |
δήμου
τοσούτου,
ἀλλ´
ἀεὶ
ἀναγκαῖον
|
[25] |
ἐταμιεύσατο
τὰς
εἰκόνας
εἰς
τὸ
|
σύμμετρον· |
ὡς
ὄμματα
μέν
φησιν
καὶ |
[4] |
μικρὰν
δὲ
καὶ
πολὺ
τοῦ
|
συμμέτρου
|
ἀποδέουσαν,
ἐπαινεῖσθαι
πρός
τινος
ποιητοῦ |
[12] |
ἢν
δὲ
ἀποστάντες
ἐκ
τοῦ
|
συμμέτρου |
διαστήματος
ἴδωμεν,
ἅπαντα
σαφῶς
καταφαίνεται, |
[24] |
μηχανὴ
μὴ
οὐχὶ
καὶ
αὐτὸν
|
σὺν |
ἐμοὶ
ἁλῶναι.
Ἐρήσομαι
τοίνυν
αὐτόν, |
[24] |
Ὅμηρος,
ὃν
καὶ
νῦν
ἀναβιβάσομαι
|
συναγορεύσοντά |
μοι,
ἢ
οὐδεμία
μηχανὴ
μὴ |
[1] |
εἰ
μὴ
καὶ
μετ´
εὐνοίας
|
συνέγραφε. |
τὸ
δὲ
ἐμὸν
ὡς
ἂν |
[15] |
τὴν
ἀπολογίαν.
ἐγὼ
δὲ
καὶ
|
συνεξετάζεσθαί |
σοι
ἕτοιμος
ἐπὶ
τῆς
δίκης. |
[15] |
βιβλίου
μὴ
παρόντος
αὐτῷ
τοῦ
|
συνηγόρου. |
ῥᾷστον
δέ,
οἶμαι,
τοῦτό
ἐστιν |
[3] |
ὄντι
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
τυχόντος
|
συντριβῆναι |
δυναμένῳ,
ὅτε
καὶ
γελοιότερος
ἂν |
[29] |
τὴν
τάξιν
αὐτῶν,
εἶτά
μοι
|
συρίττεσθαι |
συμβῇ
πρὸς
τῶν
θεατῶν.
ΛΥΚΙΝΟΣ. |
[12] |
καὶ
ἀφαιρήσεις
τὰ
τοιαῦτα,
μηδὲ
|
σφαλῇς |
πρὸς
τὸ
θεῖον·
ὡς
ἐκείνη |
[2] |
γὰρ
ὑπὸ
τῶν
ἐπαίνων
ἀλλαγήσεσθαι
|
σφίσι |
καὶ
τὰς
μορφὰς
καὶ
αὐτοὶ |
[16] |
μακρῶν
τῶν
λόγων
πρὸς
οὕτω
|
σφοδρὰν |
τὴν
κατηγορίαν.
ὅμως
δὲ
σοῦ |
[17] |
θεῖον
τιμὴν
ἐν
μεγάλῳ
τιθεμένη.
|
σχεδὸν |
γὰρ
ἁπάντων
τοῦτο
μεῖζον
ὧν |
[27] |
θείοις
ὀνόμασιν
εἰς
κόρον
ἐπιχρωμένους·
|
σχεδὸν |
γοῦν
τὰ
πλεῖστα
αὐτοῖς
ἐξ |
[17] |
ἀξιωτέραν
ὑπερεπαινεῖσθαι
ἀποφαίνεις
σεαυτήν,
καὶ
|
σχεδὸν |
εἰς
τὸν
τοῦ
Διογένους
λόγον
|
[19] |
εἰκόσι
καὶ
ὁμοιώσεσι
προσχρῆσθαι,
καὶ
|
σχεδὸν |
ἐν
τούτῳ
τὸ
μέγιστόν
ἐστιν |
[9] |
ὄρος
οὕτω
μέγα
πρὸς
μικροῦ
|
σώματος |
ὁμοιότητα.
ἐπῄνει
δὲ
τὸν
Ἀλέξανδρον |
[11] |
ἐξεῖναι
τοῖς
νικῶσι
μείζους
τῶν
|
σωμάτων |
ἀνεστάναι
τοὺς
ἀνδριάντας,
ἀλλὰ
ἐπιμελεῖσθαι |
[21] |
δὲ
καὶ
ἐν
αὐταῖς
ταύταις
|
σωφρονοῦσιν |
καὶ
ἐντὸς
τῶν
ὅρων
μένουσιν. |