Paragraphes
[17]	μετακοσμῆσαι δέοι τὸν λόγον καὶ	τὸ	ἄγαλμα ἐπανορθώσασθαι, ἀφελεῖν μὲν οὐκ
[14]	ἐγκλεισάμενον ἑαυτὸν ἐπανορθοῦν καὶ ῥυθμίζειν	τὸ	ἄγαλμα πρὸς τὸ τοῖς πλείστοις
[14]	αὐτὴν ἐτόλμησας οὐδὲν δέον. ~Ὥστε	τὸ	ἄγαν τοῦτο καὶ ἐπίφθονον ἀφαίρει,
[8]	ἔφης αὐτὴν οὐκ ἀνατεινομένην ὑπὲρ	τὸ	ἀνθρώπινον μέτρον, ἀλλὰ πρόσγειον τὴν
[4]	ἐπισείειν, τὸν ποιητὴν δὲ πολλάκις	τὸ	αὐτὸ ᾄδειν ὁρῶντα ὡς ἥδοιτο
[24]	λέγῃ, μισεῖς κἀκεῖνον καὶ ἀπορρίπτεις	τὸ	βιβλίον, ἢ δίδως αὐτῷ ἐλευθεριάζειν
[12]	σκόπει, ὦ Λυκῖνε, ὅπως μετακοσμήσεις	τὸ	βιβλίον καὶ ἀφαιρήσεις τὰ τοιαῦτα,
[8]	δὲ εἰδέναι ὅτι ἀνιάσει αὐτὴν	τὸ	βιβλίον οὕτω περινοστοῦν ὥσπερ νῦν
[17]	ἐπιστώσω τοῦ ἐπαίνου τὴν ἀλήθειαν·	τὸ	γὰρ μὴ προαρπάζειν τὰ τοιαῦτα
[1]	μὴ καὶ μετ´ εὐνοίας συνέγραφε.	τὸ	δὲ ἐμὸν ὡς ἂν εἰδῇς,
[19]	τὸ μέγιστόν ἐστιν εὖ εἰκάσαι·	τὸ	δὲ εὖ ὧδε μάλιστ´ ἂν
[3]	αὖθις, ὥσπερ ὁ Πελίας ᾤετο.	~τὸ	δὲ οὐχ οὕτως ἔχει· πολλοῦ
[2]	ἕκαστον τῶν λεγομένων προσὸν ἑαυτῷ·	τὸ	δὲ ὑπὲρ τοῦτο ἀλλότριον ἤδη
[29]	ἐγὼ δὲ ἐπείπερ ἅπαξ σοι	τὸ	δρᾶμα παραδέδωκα, νῦν μὲν ἐκποδὼν
[29]	ταῦτα, καὶ ὑπὲρ τὸ ὕδωρ	τὸ	ἐκκεχυμένον. πειράσομαι δ´ ὅμως ἐπιμνησθῆναι
[13]	τὸ θεῖον ἀνάγκη ἐλαττοῦσθαι πρὸς	τὸ	ἐνδέον ἐπικλώμενον. καὶ γὰρ εἰ
[17]	πλὴν ἀλλὰ ὅσῳπερ ἂν πρὸς	τὸ	ἐπαινεῖσθαι αὐτὸ οὕτω διακειμένη τυγχάνῃς,
[19]	ὑπερέχον ὡς οἷόν τε προσβιβάζῃ	τὸ	ἐπαινούμενον. Οἷον εἴ τις κύνα
[20]	αὐλή. ὁ δὲ κόλαξ τοῦτο	τὸ	ἔπος κἂν περὶ τῆς συβώτου
[14]	ὁπότε τὸ πρῶτον ἀναπετάσας ἐπεδείκνυεν	τὸ	ἔργον, ἐπακούειν τῶν αἰτιωμένων τι
[4]	αἰγείρῳ δ´ αὐτῆς εἴκαζεν ἐκεῖνος	τὸ	εὔμηκές τε καὶ ὄρθιον. τὴν
[6]	ἐκείνοις μάλιστα, οἳ ἂν πρὸς	τὸ	εὐμορφότερον αὐτοὺς εἰκάσωσιν. εἶναι δέ
[13]	τις αὐτὸν θεῷ ἀπεικάζῃ, ὡς	τὸ	θεῖον ἀνάγκη ἐλαττοῦσθαι πρὸς τὸ
[17]	καὶ γνώμης ὀρθῆς· ὡς ὅσοι	τὸ	θεῖον μὴ ἐν παρέργῳ σέβουσιν,
[28]	ἐν τῷ συγγράμματι πεπλημμέληται εἰς	τὸ	θεῖον, σὺ μὲν ἀνεύθυνος αὐτοῦ,
[17]	ὑπὲρ σεαυτῆς ἐξενήνοχας τὴν πρὸς	τὸ	θεῖον τιμὴν ἐν μεγάλῳ τιθεμένη.
[12]	τὰ τοιαῦτα, μηδὲ σφαλῇς πρὸς	τὸ	θεῖον· ὡς ἐκείνη πάνυ γε
[19]	οὕτως μεγαλωστὶ ἐπῄνεσεν. ἀλλὰ ποῦ	τὸ	ἴδιον τοῦ ἐπαίνου ἀποτελεῖται; ἢν
[24]	εἰκάσαι, ἐγὼ δ´, ἵνα μὴ	τὸ	κάλλος εἴπω, διότι μὴ ἀνέχῃ
[23]	εἴρηκας, ἐπαινεῖν μέν σοι εἰς	τὸ	κάλλος ἐφείσθω· ἀνεπίφθονον μέντοι ποιήσασθαι
[26]	ὅμοια τολμᾶν ἐφείσθω. οὕτω δὲ	τὸ	κατὰ τὰς εἰκόνας καὶ τὰς
[19]	προσχρῆσθαι, καὶ σχεδὸν ἐν τούτῳ	τὸ	μέγιστόν ἐστιν εὖ εἰκάσαι· τὸ
[13]	μεῖζον γίγνεται τῇ παραθέσει, ὡς	τὸ	μεῖζον ἀπομικρύνεται πρὸς τὸ ταπεινότερον
[4]	τῷ ἐπαίνῳ καθάπερ αὐξανομένην πρὸς	τὸ	μέλος καὶ τὴν χεῖρα ἐπισείειν,
[12]	αὐτῷ ἐμοὶ τοιοῦτόν τι ἔδοξε.	τὸ	μὲν γὰρ πρῶτον ἀκούων οὐδὲν
[10]	παραδόξου τιμῆς. ~Καὶ ἑαυτὴν οὖν	τὸ	μὲν πλάσμα σου ἐπαινεῖν καὶ
[17]	χάριν ὁμολογῶ· ἐμοῦ γὰρ ἐπαινέσαντος	τὸ	μέτριον τοῦ σοῦ τρόπου καὶ
[13]	γὰρ τοῖς τοιούτοις οὐχ οὕτω	τὸ	μικρὸν μεῖζον γίγνεται τῇ παραθέσει,
[2]	τῆς ἀκμῆς ἢ ἀμόρφοις οὖσι	τὸ	Νιρέως κάλλος ἢ τὸ Φάωνος
[9]	καὶ μορφώσειν πρὸς αὐτόν, ὡς	τὸ	ὄρος ἅπαν εἰκόνα γενέσθαι τοῦ
[4]	τῶν παρόντων τινὰ προσκύψαντα πρὸς	τὸ	οὖς εἰπεῖν αὐτῷ, Πέπαυσο, ὦ
[17]	τοῦ Διογένους λόγον περιελήλυθέν σοι	τὸ	πρᾶγμα, ὃς ἐρομένου τινὸς ὅπως
[16]	οὐκ οἶδ´ ὅπως φοβερώτερόν μοι	τὸ	πρᾶγμα πεποίηκας, καὶ ὡς ὁρᾷς
[16]	καὶ ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι, καὶ	τὸ	πρᾶγμα πολλήν μοι τὴν ταραχὴν
[1]	δεῖν ἐπιφράττομαι τὰ ὦτα καὶ	τὸ	πρᾶγμα χλεύῃ μᾶλλον ἢ ἐπαίνῳ
[14]	παχεῖαν, ὁ δὲ ὡς ἐπιμηκέστερον	τὸ	πρόσωπον, ὁ δὲ ἄλλος ἄλλο
[14]	αὐτὸν κατόπιν τῶν θυρῶν, ὁπότε	τὸ	πρῶτον ἀναπετάσας ἐπεδείκνυεν τὸ ἔργον,
[25]	ὡς ἐταμιεύσατο τὰς εἰκόνας εἰς	τὸ	σύμμετρον· ὡς ὄμματα μέν φησιν
[13]	ὡς τὸ μεῖζον ἀπομικρύνεται πρὸς	τὸ	ταπεινότερον κατασπώμενον· οἷον εἴ τινες
[29]	αὐτὸς παρέσομαι ὀψόμενος ὁποῖόν τι	τὸ	τέλος τοῦ ἀγῶνος ἔσται.
[5]	εἰδότων ὅτι ἐκ νόσου μακρᾶς	τὸ	τοιοῦτον ἐπεπόνθει, ἤκουε τῶν καταράτων
[14]	γὰρ πρὸς τοῦ σοῦ τρόπου	τὸ	τοιοῦτον, ὃς οὐδὲ ἄλλως ῥᾴδιος
[28]	~Ὥστε οὐ πρός γε σοῦ	τὸ	τοιοῦτον, ψοφοδεῶς διακεῖσθαι πρὸς τὸν
[14]	καὶ ῥυθμίζειν τὸ ἄγαλμα πρὸς	τὸ	τοῖς πλείστοις δοκοῦν· οὐ γὰρ
[9]	ὑποσχέσεως, ἀλλ´ ὑπὲρ αὐτὸν ἡγησάμενος	τὸ	τόλμημα ἔπαυσεν τὸν ἄνθρωπον οὐ
[22]	πάνυ ἐκ πολλοῦ διαστήματος ἦν	τὸ	τόλμημα. ~Τάχ´ ἂν οὖν φαίης,
[21]	τοῦτο ἑκατέρου αὐτῶν γνώρισμά ἐστιν,	τὸ	τοὺς μὲν κόλακας οὐκ ὀκνεῖν
[29]	σοι καὶ ταῦτα, καὶ ὑπὲρ	τὸ	ὕδωρ τὸ ἐκκεχυμένον. πειράσομαι δ´
[19]	τὴν παράθεσιν, ἀλλ´ ἢν πρὸς	τὸ	ὑπερέχον ὡς οἷόν τε προσβιβάζῃ
[23]	τοῦτο εἶναι τὴν Ἀθηνᾶν ὑπείληφας	τὸ	ὑπὸ Φειδίου πεπλασμένον ἢ τοῦτο
[19]	ὁμοίοις παραβάλλῃ οὐδ´ ἢν πρὸς	τὸ	ὑποδεέστερον ποιῆται τὴν παράθεσιν, ἀλλ´
[10]	μηδὲ ὑπὲρ τὸν πόδα ἔστω	τὸ	ὑπόδημα, μὴ καὶ ἐπιστομίσῃ με,
[2]	οὖσι τὸ Νιρέως κάλλος ἢ	τὸ	Φάωνος περιθείη· οἴονται γὰρ ὑπὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009