Paragraphes |
[19] |
μεγαλωστὶ
ἐπῄνεσεν.
ἀλλὰ
ποῦ
τὸ
|
ἴδιον |
τοῦ
ἐπαίνου
ἀποτελεῖται;
ἢν
ὁ |
[16] |
πρᾶγμα
πεποίηκας,
καὶ
ὡς
ὁρᾷς
|
ἱδρῶ |
τε
ἤδη
καὶ
δέδοικα
καὶ |
[12] |
ἀποστάντες
ἐκ
τοῦ
συμμέτρου
διαστήματος
|
ἴδωμεν, |
ἅπαντα
σαφῶς
καταφαίνεται,
τὰ
εὖ |
[24] |
εἶτα
μετὰ
μικρόν,
ὡς
οὐχ
|
ἱκανὸν |
εἰ
μόνῃ
τῇ
Ἀφροδίτῃ
ἐοικυῖα |
[24] |
τῆς
Βρισηΐδος
ὅτι
χρυσῇ
Ἀφροδίτῃ
|
ἰκέλη
|
ἐπένθει
τὸν
Πάτροκλον;
εἶτα
μετὰ |
[25] |
δή
που
αὐτοῦ
λέγοντος
Ἀρτέμιδι
|
ἰκέλη |
ἠὲ
χρυσέῃ
Ἀφροδίτῃ.
καὶ
οἵη |
[25] |
ὄμματα
μέν
φησιν
καὶ
κεφαλὴν
|
ἴκελον |
αὐτὸν
εἶναι
τῷ
Διί,
τῷ |
[12] |
ἀναγιγνωσκομένων
καὶ
παρῃτεῖτο
τὰς
θεὰς
|
ἵλεως |
εἶναι
αὐτῇ.
καὶ
συγγνώμη,
εἰ |
[20] |
τὸν
Νέστορα
φάναι
τῶν
ἐπὶ
|
Ἴλιον |
στρατευσάντων
τὸν
νεώτατον
εἶναι.
διομόσαιτο |
[15] |
ἡσυχίαν
ἄγω,
ἢ
κατὰ
τὸν
|
Ἱμεραῖον
|
ποιητὴν
παλινῳδίαν
τινὰ
συγγράφω,
ἢ |
[28] |
εἰπεῖν
Πολυστράτου
ἕνεκα
τούτου
παύσομαι,
|
ἵνα |
καὶ
ἀπομνημονεῦσαι
δυνηθῇ
τὰ
εἰρημένα. |
[24] |
χρυσῇ
Ἀφροδίτῃ
εἰκάσαι,
ἐγὼ
δ´,
|
ἵνα |
μὴ
τὸ
κάλλος
εἴπω,
διότι |
[26] |
βοῶν
εἴκασεν·
ἕτερος
δέ
τις
|
ἰοβλέφαρον |
τὴν
Ἀφροδίτην
ἔφη.
τὴν
μὲν |
[20] |
ἀπέφηνε·
καὶ
τολμήσειεν
ἂν
εἰπεῖν,
|
ἵππον |
ἐπαινέσαι
θέλων,
φύσει
κοῦφον
ὧν |
[20] |
ἂν
ὀκνήσειεν
φάναι
ἀελλοπόδων
δρόμον
|
ἵππων. |
καὶ
ἢν
οἰκίαν
ἐπαινῇ
καλὴν
|
[22] |
δὲ
τοιαύτην
ὑπάρχουσαν
οἵαν
πάντες
|
ἴσασιν, |
οὐ
πάνυ
ἐκ
πολλοῦ
διαστήματος
|
[20] |
ἐπαινέσαι
θέλων,
φύσει
κοῦφον
ὧν
|
ἴσμεν |
ζῴων
καὶ
δρομικόν,
ὅτι
Ἄκρον |
[19] |
μὴν
οὐδ´
εἰ
λύκῳ
φαίη
|
ἴσον |
αὐτὸν
ὑπάρχειν,
οὐδὲ
οὕτως
μεγαλωστὶ |
[3] |
περὶ
μεγέθους
τοῖς
ἀπὸ
τοῦ
|
ἰσοπέδου |
ὅλῳ
πήχει
ὑπερέχουσιν.
~Ἐμέμνητο
γὰρ |
[11] |
δὲ
ἀληθές,
ὑμεῖς
οἱ
ἄνδρες
|
ἴστε— |
μηδ´
Ὀλυμπίασιν
ἐξεῖναι
τοῖς
νικῶσι |
[19] |
Πολυδάμαντα
ἐπαινέσαι
θέλων
ἔπειτα
λέγοι
|
ἰσχυρότερον |
ἕκαστον
αὐτῶν
γυναικὸς
γενέσθαι,
οὐκ |
[18] |
μὴ
θέλουσιν.
~Ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
|
ἴσως |
ἐξαγώνια
καὶ
πόρρω
τοῦ
πράγματος. |