Paragraphes
[4]	μὲν δὴ γάνυσθαι τῷ ἐπαίνῳ	καθάπερ	αὐξανομένην πρὸς τὸ μέλος καὶ
[2]	χαίροντας, εἴ τις αὐτοὺς ἐπαινῶν	καὶ	ἃ μὴ ἔχουσιν προσάπτοι τῷ
[24]	ἐτεμόμην τὴν ὁδόν, ἀλλὰ πολλοὶ	καὶ	ἀγαθοὶ ποιηταί, καὶ μάλιστα ὁ
[18]	τῇ ἐν κήποις καὶ Ἥρᾳ	καὶ	Ἀθηνᾷ τὴν μορφὴν ἀναπλάττων εἴκασα.
[19]	λέοντι ἐοικέναι λέγηται καὶ μέγεθος	καὶ	ἀλκήν. ὡς ὁ τὸν Ὠρίωνος
[25]	Ἄρεΐ φησίν τιν´ ὅμοιον εἶναι	καὶ	ἄλλον ἄλλῳ, θεοειδῆ τὸν Φρύγα
[4]	αὐτῷ, Πέπαυσο, ὦ οὗτος, μὴ	καὶ	ἀναστῆναι ποιήσῃς τὴν γυναῖκα. ~Παραπλήσιον
[9]	δὲ τὸν Ἀλέξανδρον τῆς μεγαλοψυχίας	καὶ	ἀνδριάντα μείζω τοῦτον τοῦ Ἄθω
[28]	Πολυστράτου ἕνεκα τούτου παύσομαι, ἵνα	καὶ	ἀπομνημονεῦσαι δυνηθῇ τὰ εἰρημένα. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.
[24]	τὰ τοιαῦτα λέγῃ, μισεῖς κἀκεῖνον	καὶ	ἀπορρίπτεις τὸ βιβλίον, ἢ δίδως
[7]	ταῖς ἡρωΐναις παραθεωρεῖν με Πηνελόπῃ	καὶ	Ἀρήτῃ καὶ Θεανοῖ, οὐχ ὅπως
[20]	καὶ ἢν οἰκίαν ἐπαινῇ καλὴν	καὶ	ἄριστα κατεσκευασμένην, εἴποι ἄν Ζηνός
[8]	περὶ αὐτῆς εἰρημένων, ὅτι μετρίαν	καὶ	ἄτυφον ἔφης αὐτὴν οὐκ ἀνατεινομένην
[25]	μέλη πρὸς τοσούτων θεῶν εἰκόνας·	καὶ	αὖ πάλιν βροτολοιγῷ Ἄρεΐ φησίν
[2]	ἀλλαγήσεσθαι σφίσι καὶ τὰς μορφὰς	καὶ	αὐτοὶ ἀνηβήσειν αὖθις, ὥσπερ ὁ
[24]	ἢ οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐχὶ	καὶ	αὐτὸν σὺν ἐμοὶ ἁλῶναι. Ἐρήσομαι
[12]	γεγραμμένοις, ἐπεὶ δὲ ἐκείνη ἐπεσημήνατο,	καὶ	αὐτὸς ἄρχομαι τὰ ὅμοια γιγνώσκειν
[17]	ἔφη, καταφρονήσειε. φαίην γὰρ ἂν	καὶ	αὐτός, εἴ τις ἔροιτό με,
[19]	ᾄσματι. Μὴ δὴ θαυμάσῃς εἰ	καὶ	αὐτὸς εἰκάσαι βουλόμενος, ὅπερ ἦν
[14]	Ταῦτά σοι παρ´ ἐκείνης κομίζω	καὶ	αὐτὸς παραινῶ ἑταῖρός τε καὶ
[29]	ἀνακηρύττωσι τῶν κριτῶν, τότε ἤδη	καὶ	αὐτὸς παρέσομαι ὀψόμενος ὁποῖόν τι
[12]	καίτοι εἰ χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν,	καὶ	αὐτῷ ἐμοὶ τοιοῦτόν τι ἔδοξε.
[19]	αὐτὸν θεοῖς εἴκασε· μᾶλλον δὲ	καὶ	αὐτῶν ἐκείνων ἀμείνω ἀπέφαινεν. καὶ
[12]	Λυκῖνε, ὅπως μετακοσμήσεις τὸ βιβλίον	καὶ	ἀφαιρήσεις τὰ τοιαῦτα, μηδὲ σφαλῇς
[7]	φέρουσα, ὅτι θεαῖς αὐτήν, Ἥρᾳ	καὶ	Ἀφροδίτῃ, εἴκασας· Ὑπὲρ ἐμὲ γάρ,
[7]	Νηρηΐσιν ἐκείνη ἀντεξητάζετο, Ἥραν δὲ	καὶ	Ἀφροδίτην ἔσεβεν. ~Ὥστε, ὦ Λυκῖνε,
[18]	μᾶλλον, οἶμαι, εἰ καὶ χαμαὶ	καὶ	βάδην, ὥσπερ ἡμεῖς, ἀλλὰ μὴ
[7]	οὐχ ὅπως θεῶν ταῖς ἀρίσταις.	καὶ	γὰρ αὖ καὶ τόδε, πάνυ,
[24]	μᾶλλον δὲ σὲ ὑπὲρ αὐτοῦ—	καὶ	γὰρ διαμνημονεύεις εὖ ποιοῦσα τὰ
[13]	ἐλαττοῦσθαι πρὸς τὸ ἐνδέον ἐπικλώμενον.	καὶ	γὰρ εἰ μὲν ὑπὸ ἀπορίας
[3]	τοῦ τυχόντος συντριβῆναι δυναμένῳ, ὅτε	καὶ	γελοιότερος ἂν γένοιτο αὐτοπρόσωπος φανείς,
[17]	παμμέγεθες εἰς ἐπίδειξιν τρόπου χρηστοῦ	καὶ	γνώμης ὀρθῆς· ὡς ὅσοι τὸ
[18]	ὁ λόγος, ἀνευθύνους εἶναι ποιητὰς	καὶ	γραφέας, τοὺς δὲ ἐπαινοῦντας καὶ
[16]	ὡς ὁρᾷς ἱδρῶ τε ἤδη	καὶ	δέδοικα καὶ μονονουχὶ καὶ ὁρᾶν
[27]	ἐῶ γὰρ τοὺς Αἰγυπτίους, οἵπερ	καὶ	δεισιδαιμονέστατοί εἰσιν πάντων, ὅμως τοῖς
[17]	κατὰ σὲ εἶναι λέγειν, μετρίας	καὶ	δημοτικῆς τινος διανοίας δεῖγμά ἐστιν.
[15]	πάντων ἀτοπώτατον, οἱ αὐτοὶ κατήγοροι	καὶ	δικασταὶ ἦτε. Πότερα δ´ οὖν
[20]	ἄλλως. ἐθέλω δέ σοι διακρῖναι	καὶ	διορίσαι τό τε τοῦ ἐπαινοῦντος
[20]	φύσει κοῦφον ὧν ἴσμεν ζῴων	καὶ	δρομικόν, ὅτι Ἄκρον ἐπ´ ἀνθερίκων
[10]	γνώμης ὑπεριδεῖν οὕτω παραδόξου τιμῆς.	~Καὶ	ἑαυτὴν οὖν τὸ μὲν πλάσμα
[19]	ἀνοίᾳ τοῦ ἐπαίνου; ὅπου γε	καὶ	εἰ ἑνὸς ἀνδρὸς ἔλεγεν ἀμείνω
[19]	εἶναι, ὡς χρὴ τὸν ἐπαινοῦντα	καὶ	εἰκόσι καὶ ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι, καὶ
[14]	ἀθρόαν πεποίησαι τὴν μεταβολὴν ἐπιδαψιλευόμενος	καὶ	ἐκ τοῦ τέως φειδομένου ἄσωτος
[21]	ταῖς ὑπερβολαῖς, οἱ ἐπαινοῦντες δὲ	καὶ	ἐν αὐταῖς ταύταις σωφρονοῦσιν καὶ
[6]	μὴ ἐν ἐπαίνοις μόνον, ἀλλὰ	καὶ	ἐν γραφαῖς τὰ ὅμοια πολλοὶ
[13]	ταπεινότερον ἀποφανεῖ ἑαυτόν. ὡσαύτως δὲ	καὶ	ἐν ταῖς τοιαύταις εἰκόσιν οὐχ
[21]	καὶ ἐν αὐταῖς ταύταις σωφρονοῦσιν	καὶ	ἐντὸς τῶν ὅρων μένουσιν. Ταῦτά
[6]	τὰ ὅμοια πολλοὶ κολακεύεσθαί τε	καὶ	ἐξαπατᾶσθαι θέλουσι. Χαίρουσι γοῦν, ἔφη,
[19]	ποιητὴς ἐπί τε τοῖς ἄλλοις	καὶ	ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ μάλιστα τῷ
[21]	σοι ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα κολακείας	καὶ	ἐπαίνου ἀληθοῦς δείγματα, ὡς μὴ
[10]	πόδα ἔστω τὸ ὑπόδημα, μὴ	καὶ	ἐπιστομίσῃ με, φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ.
[14]	δέον. ~Ὥστε τὸ ἄγαν τοῦτο	καὶ	ἐπίφθονον ἀφαίρει, ὦ Λυκῖνε. οὐ
[3]	ἔπαινος ἦν τίμιος, εἴ τι	καὶ	ἔργον αὐτοῦ ἀπολαῦσαι δυνατὸν ἦν
[27]	Ἡφαιστίωνες καὶ Ζήνωνες καὶ Ποσειδώνιοι	καὶ	Ἑρμαῖ προσαγορευόμενοι; Λητὼ δὲ γυνή
[19]	τὸν ἔπαινον, ἀλλὰ εὐδοκίμουν ἄμφω	καὶ	ἐτιμῶντο ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, ὁ
[14]	καὶ αὐτὸς παραινῶ ἑταῖρός τε	καὶ	εὔνους ὤν. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Πολύστρατε, οἷος
[18]	ἐξ ἅπαντος ὁρᾷ ὅπως ὑπερθαυμάσεται	καὶ	ζηλωτὸν ἀποφανεῖ τὸν ἐπαινούμενον. οὐ
[27]	τῶν θεῶν, Διονύσιοι καὶ Ἡφαιστίωνες	καὶ	Ζήνωνες καὶ Ποσειδώνιοι καὶ Ἑρμαῖ
[1]	δοκοῦσιν οἱ τοιοῦτοι γόητες εἶναι	καὶ	ἥκιστα ἐλεύθεροι τὴν φύσιν· ἐν
[15]	κρατεῖν. ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν, εἰ	καὶ	ἡμεῖς ἑάλωμεν οὔτε ὕδατος ἡμῖν
[26]	ὥστε ἢ κἀκεῖνα ἐξαληλίφθω, ἢ	καὶ	ἡμῖν τὰ ὅμοια τολμᾶν ἐφείσθω.
[20]	ὀκνήσειεν φάναι ἀελλοπόδων δρόμον ἵππων.	καὶ	ἢν οἰκίαν ἐπαινῇ καλὴν καὶ
[13]	τοσαῦτα ἔχων κάλλη γυναικῶν Ἀφροδίτῃ	καὶ	Ἥρᾳ εἰκάσαι αὐτὴν ἐτόλμησας οὐδὲν
[13]	~Τὸ δὴ ἄνθρωπον οὖσαν Ἀφροδίτῃ	καὶ	Ἥρᾳ εἰκάσαι τί ἄλλο ἢ
[18]	Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν κήποις	καὶ	Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ τὴν μορφὴν
[27]	ἐμιμήσαντο τὰς τῶν θεῶν, Διονύσιοι	καὶ	Ἡφαιστίωνες καὶ Ζήνωνες καὶ Ποσειδώνιοι
[8]	οὐρανὸν ἀναβιβάζεις τὴν γυναῖκα, ὡς	καὶ	θεαῖς ἀπεικάζειν. ~Ἠξίου δέ σε
[7]	παραθεωρεῖν με Πηνελόπῃ καὶ Ἀρήτῃ	καὶ	Θεανοῖ, οὐχ ὅπως θεῶν ταῖς
[25]	τὸν Φρύγα τὸν τοῦ Πριάμου,	καὶ	θεοείκελον πολλάκις τὸν Πηλέως. Ἀλλὰ
[15]	με. ῥῆσιν γοῦν οὕτω μακρὰν	καὶ	κατηγορίαν τοσαύτην ἐξενήνοχας κατὰ τοῦ
[25]	σύμμετρον· ὡς ὄμματα μέν φησιν	καὶ	κεφαλὴν ἴκελον αὐτὸν εἶναι τῷ
[2]	δὲ ὑπὲρ τοῦτο ἀλλότριον ἤδη	καὶ	κολακεία σαφής. Καίτοι πολλούς, ἔφη,
[20]	ὑποβαλόντος τοῦ λόγου. ~Ἐπεὶ δὲ	καὶ	κολακείας ἐπεμνήσθης, ὅτι μὲν καὶ
[17]	τινα κεφαλὴν τοῦ παντὸς ἔργου	καὶ	κορυφήν. Ἐπ´ ἐκείνῳ μέντοι καὶ
[4]	ἐπιφανῶν τὰ μὲν ἄλλα καλὴν	καὶ	κόσμιον, μικρὰν δὲ καὶ πολὺ
[5]	ποιήσῃς τὴν γυναῖκα. ~Παραπλήσιον δὲ	καὶ	μακρῷ τούτου γελοιότερον Στρατονίκην ποιῆσαι
[24]	ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ ποιηταί,	καὶ	μάλιστα ὁ πολίτης ὁ σὸς
[15]	ἐκεῖνό γε οὐ δικαστικὸν ἐποιήσατε,	καὶ	μάλιστα σύ, ἐρήμην καταδιαιτήσας τοῦ
[18]	καὶ γραφέας, τοὺς δὲ ἐπαινοῦντας	καὶ	μᾶλλον, οἶμαι, εἰ καὶ χαμαὶ
[4]	ἄλλα καὶ ὅτι καλή τε	καὶ	μεγάλη ἦν· αἰγείρῳ δ´ αὐτῆς
[19]	κύων τῷ λέοντι ἐοικέναι λέγηται	καὶ	μέγεθος καὶ ἀλκήν. ὡς ὁ
[24]	παραβάλλοιμι θεῶν εἰκόσι γυναῖκα φαιδρὰν	καὶ	μειδιῶσαν τὰ πολλά, ὅπερ θεοῖς
[20]	πάνυ μεγάλα ᾖ, παραλαβὼν ἐπηύξησε	καὶ	μείζω ἀπέφηνε· καὶ τολμήσειεν ἂν
[17]	ἐγκωμίων, ἀλλ´ αἰδεῖσθαι ἐπ´ αὐτοῖς	καὶ	μείζω ἢ κατὰ σὲ εἶναι
[1]	οὕτως ὑπερεπῄνει τις, εἰ μὴ	καὶ	μετ´ εὐνοίας συνέγραφε. τὸ δὲ
[16]	ὡς ἂν μᾶλλον μνημονεύσαιμι. ΛΥΚΙΝΟΣ.	Καὶ	μὴν πάνυ μὲν ἔδει μοι
[16]	ἱδρῶ τε ἤδη καὶ δέδοικα	καὶ	μονονουχὶ καὶ ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι,
[9]	ὑπισχνουμένου τὸν Ἄθω ὅλον μετασχηματίσειν	καὶ	μορφώσειν πρὸς αὐτόν, ὡς τὸ
[3]	ὢν ὑφ´ οἵῳ κέκρυπτο· ἢ	καὶ	νὴ Δί´ εἴ τις ὑποδησάμενος
[16]	τε ἀναδῦναι ἤδη παρούσης. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ.	Καὶ	νὴ Δία πολλὴν τὴν εὐμένειαν
[24]	πολίτης ὁ σὸς Ὅμηρος, ὃν	καὶ	νῦν ἀναβιβάσομαι συναγορεύσοντά μοι, ἢ
[25]	Ἀρτέμιδι ἰκέλη ἠὲ χρυσέῃ Ἀφροδίτῃ.	καὶ	οἵη δ´ Ἄρτεμις εἶσι κατ´
[1]	ποιούμενος τὰς ὑπερβολάς, ἐρυθριῶ τε	καὶ	ὀλίγου δεῖν ἐπιφράττομαι τὰ ὦτα
[26]	ἀπείκασε, καὶ ταῦτα αἵματι δεδευμένην.	καὶ	ὅλως τοσαῦτά ἐστιν τὰ τοιαῦτα
[19]	χρὴ τὸν ἐπαινοῦντα καὶ εἰκόσι	καὶ	ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι, καὶ σχεδὸν ἐν
[27]	ἐγένετο Εὐαγόρου τοῦ Κυπρίων βασιλέως,	καὶ	ὅμως οὐκ ἠγανάκτησεν ἡ θεὸς
[5]	ὀλίγας τὰς ἑαυτῆς τρίχας ἔχουσα.	καὶ	ὅμως οὕτω διακειμένη τὴν κεφαλήν,
[16]	ἤδη καὶ δέδοικα καὶ μονονουχὶ	καὶ	ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι, καὶ τὸ
[4]	εἴκαζεν ἐκεῖνος τὸ εὔμηκές τε	καὶ	ὄρθιον. τὴν μὲν δὴ γάνυσθαι
[4]	ἐν ᾄσματι τά τε ἄλλα	καὶ	ὅτι καλή τε καὶ μεγάλη
[24]	μιμήσει ἔγωγε ὑπολαμβάνω. ~Εἰ δὲ	καὶ	ὅτι μάλιστά σε αὐταῖς ἐκείναις
[17]	τὸ μέτριον τοῦ σοῦ τρόπου	καὶ	ὅτι μηδὲν ὑπερπετὲς μηδὲ τύφου
[5]	κόμην, καίτοι φαλακρὰ ἐτύγχανεν οὖσα	καὶ	οὐδὲ ὅσας ὀλίγας τὰς ἑαυτῆς
[6]	λανθάνειν αὑτοὺς ἀλλοτρίας εἰκόνας στεφανοῦντας	καὶ	οὐδὲν αὐτοῖς ἐοικυίας. ~Ταῦτα δὲ
[20]	τοὺς κολακικούς, ἐπαινῶ μέν σε,	καὶ	οὐκ ἐχρῆν ἄλλως. ἐθέλω δέ
[5]	ὑακινθίνας τὰς τρίχας αὐτῆς λεγόντων	καὶ	οὔλους τινὰς πλοκάμους ἀναπλεκόντων καὶ
[19]	καὶ αὐτῶν ἐκείνων ἀμείνω ἀπέφαινεν.	καὶ	οὔτε αὐτὸς ὁ Γλαῦκος ἠγανάκτησεν
[19]	γὰρ δὴ κυνὸς ἐντελὴς ἔπαινος.	Καὶ	πάλιν εἴ τις Μίλωνα τὸν
[20]	ἀνθερίκων καρπὸν θέεν οὐδὲ κατέκλα.	καὶ	πάλιν οὐκ ἂν ὀκνήσειεν φάναι
[17]	καὶ κορυφήν. Ἐπ´ ἐκείνῳ μέντοι	καὶ	πάνυ πολλήν σοι εἰδέναι τὴν
[16]	σοῦ ἕνεκα ἐπιτεμοῦμαι τὴν ἀπολογίαν.	καὶ	παρ´ ἐμοῦ τοίνυν τάδε αὐτῇ
[10]	καὶ προσκυνεῖ σου τὰ ἀρχέτυπα	καὶ	παραδείγματα. σὺ δὲ τὰ ἀνθρώπινα
[21]	ὑποπτεύσῃς τοὺς ἐπαινοῦντας, ἀλλὰ διακρίνῃς	καὶ	παραμετρῇς τῷ οἰκείῳ μέτρῳ ἑκάτερον.
[12]	τὰ ὅμοια γιγνώσκειν περὶ αὐτῶν,	καὶ	παραπλήσιόν τι ἔπαθον οἷς ἐπὶ
[12]	ἐδυσχέραινεν καὶ ὑπέφριττεν μεταξὺ ἀναγιγνωσκομένων	καὶ	παρῃτεῖτο τὰς θεὰς ἵλεως εἶναι
[17]	γυναικῶν ἀρίστη, μεγάλα, ὡς φής,	καὶ	πέρα τοῦ μέτρου ἐπαινέσας οὐχ
[8]	θεούς. ἐδόκει τε ἀσέβημα ἑαυτῆς	καὶ	πλημμέλημα τοῦτο δόξειν, εἰ ὑπομένοι
[4]	καλὴν καὶ κόσμιον, μικρὰν δὲ	καὶ	πολὺ τοῦ συμμέτρου ἀποδέουσαν, ἐπαινεῖσθαι
[18]	~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴσως ἐξαγώνια	καὶ	πόρρω τοῦ πράγματος. ὑπὲρ δὲ
[27]	Διονύσιοι καὶ Ἡφαιστίωνες καὶ Ζήνωνες	καὶ	Ποσειδώνιοι καὶ Ἑρμαῖ προσαγορευόμενοι; Λητὼ
[16]	ὦ Πολύστρατε, ἡ μὲν πάρεστι	καὶ	προείρηκε δηλαδὴ ἐκεῖνα ὁπόσα σὺ
[6]	τῶν παρεχόντων αὑτοὺς τοῖς κόλαξιν,	καὶ	προσετίθει δὲ ὅτι μὴ ἐν
[16]	προσώπῳ· φαιδρὰ γὰρ ὡς ὁρᾷς	καὶ	προσηνής. ὥστε θαρρῶν λέγε τὸν
[10]	ἀφίησί σοι ταύτην τὴν τιμὴν	καὶ	προσκυνεῖ σου τὰ ἀρχέτυπα καὶ
[6]	εἰκάσωσιν. εἶναι δέ τινας, οἳ	καὶ	προστάττουσιν τοῖς τεχνίταις ἢ ἀφελεῖν
[20]	ἅπαντα ὑπερεπαινεῖν οἴεται δεῖν, ἐπιψευδόμενος	καὶ	προστιθεὶς παρ´ αὑτοῦ τὰ πλείω,
[14]	ἄλλως ῥᾴδιος πρὸς τοὺς ἐπαίνους	καὶ	πρόχειρος ὢν ἐτύγχανες· ἀλλὰ νῦν
[14]	τὸν Φειδίαν ἐγκλεισάμενον ἑαυτὸν ἐπανορθοῦν	καὶ	ῥυθμίζειν τὸ ἄγαλμα πρὸς τὸ
[8]	τῇ ἐν κήποις ὁμοία λέγεσθαι·	καί	σε ὑπεμίμνησκε τῶν τελευταίων ἐν
[5]	καὶ οὔλους τινὰς πλοκάμους ἀναπλεκόντων	καὶ	σελίνοις τοὺς μηδὲ ὅλως ὄντας
[18]	μὴν ταύτην ἐγὼ βαδιοῦμαι, μὴ	καὶ	σοὶ δόξω ὑπ´ ἀπορίας αὐτὸ
[20]	καὶ κολακείας ἐπεμνήσθης, ὅτι μὲν	καὶ	σὺ μισεῖς τοὺς κολακικούς, ἐπαινῶ
[12]	τὰς θεὰς ἵλεως εἶναι αὐτῇ.	καὶ	συγγνώμη, εἰ γυναικεῖόν τι ἔπαθεν.
[17]	μεῖζον ὧν εἴρηκα περὶ σοῦ,	καὶ	συγγνώμη, εἰ μὴ καὶ ταύτην
[15]	ποιήσῃ τὴν ἀπολογίαν. ἐγὼ δὲ	καὶ	συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος ἐπὶ τῆς
[17]	τοσούτῳ ἀξιωτέραν ὑπερεπαινεῖσθαι ἀποφαίνεις σεαυτήν,	καὶ	σχεδὸν εἰς τὸν τοῦ Διογένους
[19]	καὶ εἰκόσι καὶ ὁμοιώσεσι προσχρῆσθαι,	καὶ	σχεδὸν ἐν τούτῳ τὸ μέγιστόν
[12]	ἅπαντα σαφῶς καταφαίνεται, τὰ εὖ	καὶ	τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα. ~Τὸ
[17]	μὴ ἐν παρέργῳ σέβουσιν, οὗτοι	καὶ	τὰ πρὸς ἀνθρώπους ἄριστοι ἂν
[7]	οὐδὲν αὐτοῖς ἐοικυίας. ~Ταῦτα δὲ	καὶ	τὰ τοιαῦτα ἔλεγεν, τὰ μὲν
[13]	φανεῖσθαι, ὁ μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει	καὶ	ταπεινότερον ἀποφανεῖ ἑαυτόν. ὡσαύτως δὲ
[26]	ὁμοιώσεις ἀνεύθυνόν ἐστιν ὥστε Ὅμηρος	καὶ	τὰς θεὰς αὐτὰς οὐκ ὤκνησεν
[2]	ὑπὸ τῶν ἐπαίνων ἀλλαγήσεσθαι σφίσι	καὶ	τὰς μορφὰς καὶ αὐτοὶ ἀνηβήσειν
[26]	δὲ τὸ κατὰ τὰς εἰκόνας	καὶ	τὰς ὁμοιώσεις ἀνεύθυνόν ἐστιν ὥστε
[26]	Εὐφόρβου κόμην ταῖς Χάρισιν ἀπείκασε,	καὶ	ταῦτα αἵματι δεδευμένην. καὶ ὅλως
[29]	Λυκῖνε· μακρὰ γὰρ εἴρηταί σοι	καὶ	ταῦτα, καὶ ὑπὲρ τὸ ὕδωρ
[24]	ἐκείνῳ μὲν ἐφεθήσεται βάρβαρον γυναῖκα,	καὶ	ταῦτα κλαίουσαν, τῇ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ
[3]	μέγα ἐπὶ τῷ κάλλει φρονοίη,	καὶ	ταῦτα περιαιρετῷ ὄντι καὶ ὑπὸ
[17]	σοῦ, καὶ συγγνώμη, εἰ μὴ	καὶ	ταύτην σοι προσέγραψα τὴν εἰκόνα
[18]	ἐστιν, ὅτι τῇ ἐν Κνίδῳ	καὶ	τῇ ἐν κήποις καὶ Ἥρᾳ
[8]	εἰ ὑπομένοι τῇ ἐν Κνίδῳ	καὶ	τῇ ἐν κήποις ὁμοία λέγεσθαι·
[11]	μηδὲ εἷς ὑπερβάληται τὴν ἀλήθειαν,	καὶ	τὴν ἐξέτασιν τῶν ἀνδριάντων ἀκριβεστέραν
[10]	τὸ μὲν πλάσμα σου ἐπαινεῖν	καὶ	τὴν ἐπίνοιαν τῶν εἰκόνων, μὴ
[26]	ἀνθρώπους αὐτοὺς θεοῖς ἀπεικάζει, ἀλλὰ	καὶ	τὴν Εὐφόρβου κόμην ταῖς Χάρισιν
[20]	τό τε τοῦ ἐπαινοῦντος ἔργον	καὶ	τὴν τοῦ κόλακος ὑπερβολήν. Ὁ
[4]	καθάπερ αὐξανομένην πρὸς τὸ μέλος	καὶ	τὴν χεῖρα ἐπισείειν, τὸν ποιητὴν
[1]	ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ	καὶ	τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος· οὐ
[17]	πάντως μετακοσμῆσαι δέοι τὸν λόγον	καὶ	τὸ ἄγαλμα ἐπανορθώσασθαι, ἀφελεῖν μὲν
[16]	μονονουχὶ καὶ ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι,	καὶ	τὸ πρᾶγμα πολλήν μοι τὴν
[1]	ὀλίγου δεῖν ἐπιφράττομαι τὰ ὦτα	καὶ	τὸ πρᾶγμα χλεύῃ μᾶλλον ἢ
[7]	ταῖς ἀρίσταις. καὶ γὰρ αὖ	καὶ	τόδε, πάνυ, ἔφη, τὰ πρὸς
[4]	ὅλῳ πήχει ὑπερέχουσιν. ~Ἐμέμνητο γὰρ	καὶ	τοιούτου τινός. ἔφη γυναῖκά τινα
[20]	παραλαβὼν ἐπηύξησε καὶ μείζω ἀπέφηνε·	καὶ	τολμήσειεν ἂν εἰπεῖν, ἵππον ἐπαινέσαι
[9]	ἄνθρωπον οὐ πιθανῶς κολοσσοὺς ἀναπλάττοντα	καὶ	τὸν Ἄθω κατὰ χώραν ἐᾶν
[20]	πλείω, ὡς μὴ ἂν ὀκνῆσαι	καὶ	τὸν Θερσίτην εὐμορφότερον ἀποφῆναι τοῦ
[20]	νεώτατον εἶναι. διομόσαιτο δ´ ἂν	καὶ	τὸν Κροίσου υἱὸν ὀξυηκοώτερον εἶναι
[20]	Θερσίτην εὐμορφότερον ἀποφῆναι τοῦ Ἀχιλλέως	καὶ	τὸν Νέστορα φάναι τῶν ἐπὶ
[20]	υἱὸν ὀξυηκοώτερον εἶναι τοῦ Μελάμποδος	καὶ	τὸν Φινέα ὀξύτερον δεδορκέναι τοῦ
[22]	Κνίδῳ ἀγάλματι ὁμοίαν, γόης ἂν	καὶ	τοῦ Κυναίθου κολακικώτερος ὄντως νομιζοίμην·
[28]	ἐπειδὰν πρὸ ἐμοῦ τὸν Ὅμηρον	καὶ	τοὺς ἄλλους ποιητὰς ἀμύνωνται. ἀλλ´
[17]	τι τολμήσαιμι αὐτοῦ, προσθήσω δὲ	καὶ	τοῦτο ὥς τινα κεφαλὴν τοῦ
[29]	γὰρ εἴρηταί σοι καὶ ταῦτα,	καὶ	ὑπὲρ τὸ ὕδωρ τὸ ἐκκεχυμένον.
[18]	εἴκασα. ταῦτά σοι ἔκμετρα ἔδοξεν	καὶ	ὑπὲρ τὸν πόδα. περὶ αὐτῶν
[1]	ὅταν τις ἐπαινῇ με φορτικὰς	καὶ	ὑπερμέτρους ποιούμενος τὰς ὑπερβολάς, ἐρυθριῶ
[12]	ἐκείνη πάνυ γε αὐτὰ ἐδυσχέραινεν	καὶ	ὑπέφριττεν μεταξὺ ἀναγιγνωσκομένων καὶ παρῃτεῖτο
[3]	φρονοίη, καὶ ταῦτα περιαιρετῷ ὄντι	καὶ	ὑπὸ τοῦ τυχόντος συντριβῆναι δυναμένῳ,
[12]	μὲν πάνυ ἐγγύθεν σκοπῶμέν τι	καὶ	ὑπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, οὐδὲν
[14]	τὸν λόγον ἤδη διαδεδομένον· ἐπεὶ	καὶ	Φειδίαν φασὶν οὕτω ποιῆσαι, ὁπότε
[23]	τεχνιτῶν δὲ ἀγαθῶν δημιουργήμασιν λίθου	καὶ	χαλκοῦ ἢ ἐλέφαντος πεποιημένοις· τὰ
[18]	ἐπαινοῦντας καὶ μᾶλλον, οἶμαι, εἰ	καὶ	χαμαὶ καὶ βάδην, ὥσπερ ἡμεῖς,
[21]	τοὺς μὲν κόλακας οὐκ ὀκνεῖν	καὶ	ψεύδεσθαι τοῦ χαρίσασθαι ἕνεκα τοῖς
[7]	τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς δεισιδαιμόνως	καὶ	ψοφοδεῶς ἔχω. δέδια τοίνυν μὴ
[25]	αὐτὸς φειδὼ ἐποιήσατο τῶν θεῶν	καὶ	ὡς ἐταμιεύσατο τὰς εἰκόνας εἰς
[29]	πειράσομαι δ´ ὅμως ἐπιμνησθῆναι αὐτῶν.	καὶ	ὡς ὁρᾷς, ἤδη ἀποσοβῶ παρ´
[16]	φοβερώτερόν μοι τὸ πρᾶγμα πεποίηκας,	καὶ	ὡς ὁρᾷς ἱδρῶ τε ἤδη
[12]	συγγνώμη, εἰ γυναικεῖόν τι ἔπαθεν.	καίτοι	εἰ χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν, καὶ
[7]	δόξω τὸν τοιοῦτον ἔπαινον προσιεμένη·	καίτοι	Νηρηΐσιν ἐκείνη ἀντεξητάζετο, Ἥραν δὲ
[16]	χρὴ τῶν δευτέρων λόγων ἐνάρχεσθαι.	καίτοι—	οὐ γὰρ ὀκνήσω πρὸς σὲ
[18]	περὶ αὐτῶν δὴ τούτων ἐρῶ.	Καίτοι	παλαιὸς οὗτος ὁ λόγος, ἀνευθύνους
[2]	ἀλλότριον ἤδη καὶ κολακεία σαφής.	Καίτοι	πολλούς, ἔφη, οἶδα χαίροντας, εἴ
[27]	ἐλάχιστον τῇ Ὁμήρου ποιήσει ὡμιληκότων;	~Καίτοι	τὰ μὲν τῆς μορφῆς ἔτι
[5]	ἄμεινον ἐπαινέσαι αὐτῆς τὴν κόμην,	καίτοι	φαλακρὰ ἐτύγχανεν οὖσα καὶ οὐδὲ
[26]	θείαις εἰκόσιν διακεκόσμηται. ὥστε ἢ	κἀκεῖνα	ἐξαληλίφθω, ἢ καὶ ἡμῖν τὰ
[11]	ἐπιστομίσῃ με, φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ.	~Κἀκεῖνο	δὲ εἰπεῖν σοι ἐνετείλατο. Ἀκούω,
[24]	οὖν τὰ τοιαῦτα λέγῃ, μισεῖς	κἀκεῖνον	καὶ ἀπορρίπτεις τὸ βιβλίον, ἢ
[21]	ἐπαινοῦντας τὰ ὑπάρχοντα πειρᾶσθαι· ἀλλὰ	κἀκείνῳ	οὐ μικρῷ διαλλάττουσιν, ὅτι οἱ
[4]	τά τε ἄλλα καὶ ὅτι	καλή	τε καὶ μεγάλη ἦν· αἰγείρῳ
[20]	ἵππων. καὶ ἢν οἰκίαν ἐπαινῇ	καλὴν	καὶ ἄριστα κατεσκευασμένην, εἴποι ἄν
[4]	τῶν ἐπιφανῶν τὰ μὲν ἄλλα	καλὴν	καὶ κόσμιον, μικρὰν δὲ καὶ
[3]	ὁ δὲ μέγα ἐπὶ τῷ	κάλλει	φρονοίη, καὶ ταῦτα περιαιρετῷ ὄντι
[13]	δρᾶν· σὺ δὲ τοσαῦτα ἔχων	κάλλη	γυναικῶν Ἀφροδίτῃ καὶ Ἥρᾳ εἰκάσαι
[24]	ἐγὼ δ´, ἵνα μὴ τὸ	κάλλος	εἴπω, διότι μὴ ἀνέχῃ ἀκούουσα,
[23]	ἐπαινεῖν μέν σοι εἰς τὸ	κάλλος	ἐφείσθω· ἀνεπίφθονον μέντοι ποιήσασθαι τὸν
[2]	ἢ ἀμόρφοις οὖσι τὸ Νιρέως	κάλλος	ἢ τὸ Φάωνος περιθείη· οἴονται
[20]	ἔπος κἂν περὶ τῆς συβώτου	καλύβης	εἴποι, εἰ μόνον τι παρὰ
[26]	γὰρ ῥοδοδάκτυλον τίς ἀγνοεῖ τῶν	κἂν	ἐπ´ ἐλάχιστον τῇ Ὁμήρου ποιήσει
[20]	δ´ ὑπάρχοντα αὐτῷ φύσει ἀγαθά,	κἂν	μὴ πάνυ μεγάλα ᾖ, παραλαβὼν
[13]	βραχυτέρου ὑπερανατεινομένου τοῦτο γένοιτ´ ἄν,	κἂν	ὅτι μάλιστα ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ ἑαυτόν·
[20]	δὲ κόλαξ τοῦτο τὸ ἔπος	κἂν	περὶ τῆς συβώτου καλύβης εἴποι,
[24]	ἐλευθεριάζειν ἐν τῷ ἐπαίνῳ; ἀλλὰ	κἂν	σὺ μὴ δῷς, ὅ γε
[14]	πολλοὺς περιττότερον ὁρᾶν τοῦ ἑνός,	κἂν	Φειδίας ᾖ. Ταῦτά σοι παρ´
[22]	τοῖς ὑπ´ ἐμοῦ εἰρημένοις τοὺς	κανόνας	ἀμφοτέρους, ὡς μάθῃς εἴτε τούτῳ
[20]	δρομικόν, ὅτι Ἄκρον ἐπ´ ἀνθερίκων	καρπὸν	θέεν οὐδὲ κατέκλα. καὶ πάλιν
[19]	Κρότωνος ἢ Γλαῦκον τὸν ἐκ	Καρύστου	ἢ Πολυδάμαντα ἐπαινέσαι θέλων ἔπειτα
[7]	δέδια τοίνυν μὴ κατὰ τὴν	Κασσιέπειαν	εἶναι δόξω τὸν τοιοῦτον ἔπαινον
[25]	καὶ οἵη δ´ Ἄρτεμις εἶσι	κατ´	οὔρεος. ~Οὐ μόνον δὲ τοὺς
[25]	τῷ Ποσειδῶνι, διαιρῶν τὸν ἄνθρωπον	κατὰ	μέλη πρὸς τοσούτων θεῶν εἰκόνας·
[17]	ἐπ´ αὐτοῖς καὶ μείζω ἢ	κατὰ	σὲ εἶναι λέγειν, μετρίας καὶ
[26]	τολμᾶν ἐφείσθω. οὕτω δὲ τὸ	κατὰ	τὰς εἰκόνας καὶ τὰς ὁμοιώσεις
[7]	ψοφοδεῶς ἔχω. δέδια τοίνυν μὴ	κατὰ	τὴν Κασσιέπειαν εἶναι δόξω τὸν
[15]	ῥᾷστον δέ, οἶμαι, τοῦτό ἐστιν	κατὰ	τὴν παροιμίαν, μόνον θέοντα κρατεῖν.
[15]	τοῖς ἐγνωσμένοις ἡσυχίαν ἄγω, ἢ	κατὰ	τὸν Ἱμεραῖον ποιητὴν παλινῳδίαν τινὰ
[15]	μακρὰν καὶ κατηγορίαν τοσαύτην ἐξενήνοχας	κατὰ	τοῦ συγγράμματος, ὥστε μηδὲ ἐλπίδα
[9]	κολοσσοὺς ἀναπλάττοντα καὶ τὸν Ἄθω	κατὰ	χώραν ἐᾶν ἐκέλευσεν μηδὲ κατασμικρύνειν
[11]	λάβωμεν ψεύδεσθαι ἐν τῷ μέτρῳ,	κᾆτα	ἡμῶν ἀνατρέψωσιν οἱ Ἑλλανοδίκαι τὴν
[17]	ὑπερβάλλεσθαι τοὺς ἐπαίνους, ἀλλὰ πολὺ	καταδεέστερόν	μοι δοκῶ τῆς ἀξίας εἰρηκέναι.
[15]	ἐποιήσατε, καὶ μάλιστα σύ, ἐρήμην	καταδιαιτήσας	τοῦ βιβλίου μὴ παρόντος αὐτῷ
[15]	μηδὲ ἐλπίδα μοι ἀπολογίας ἔτι	καταλείπεσθαι.	πλὴν ἀλλὰ ἐκεῖνό γε οὐ
[20]	αὐτῷ τῶν πρὸς τὴν κολακείαν	καταναλωμένων	ἐπῄνει ὑπὸ βηχὸς ἐνοχλούμενον τὸν
[5]	τὸ τοιοῦτον ἐπεπόνθει, ἤκουε τῶν	καταράτων	ποιητῶν ὑακινθίνας τὰς τρίχας αὐτῆς
[9]	κατὰ χώραν ἐᾶν ἐκέλευσεν μηδὲ	κατασμικρύνειν	ὄρος οὕτω μέγα πρὸς μικροῦ
[13]	μεῖζον ἀπομικρύνεται πρὸς τὸ ταπεινότερον	κατασπώμενον·	οἷον εἴ τινες ἅμα βαδίζοιεν,
[12]	συμμέτρου διαστήματος ἴδωμεν, ἅπαντα σαφῶς	καταφαίνεται,	τὰ εὖ καὶ τὰ μὴ
[17]	ἔνδοξος γένοιτο, Εἰ δόξης, ἔφη,	καταφρονήσειε.	φαίην γὰρ ἂν καὶ αὐτός,
[6]	εἰκαζόντων. ~Ἁπάντων οὖν τῶν τοιούτων	κατεγέλα	τῶν παρεχόντων αὑτοὺς τοῖς κόλαξιν,
[20]	ἐπ´ ἀνθερίκων καρπὸν θέεν οὐδὲ	κατέκλα.	καὶ πάλιν οὐκ ἂν ὀκνήσειεν
[20]	οἰκίαν ἐπαινῇ καλὴν καὶ ἄριστα	κατεσκευασμένην,	εἴποι ἄν Ζηνός που τοιήδε
[16]	λόγων πρὸς οὕτω σφοδρὰν τὴν	κατηγορίαν.	ὅμως δὲ σοῦ ἕνεκα ἐπιτεμοῦμαι
[15]	ῥῆσιν γοῦν οὕτω μακρὰν καὶ	κατηγορίαν	τοσαύτην ἐξενήνοχας κατὰ τοῦ συγγράμματος,
[15]	τοῦτο πάντων ἀτοπώτατον, οἱ αὐτοὶ	κατήγοροι	καὶ δικασταὶ ἦτε. Πότερα δ´
[14]	τὸν Δία. στάντα γὰρ αὐτὸν	κατόπιν	τῶν θυρῶν, ὁπότε τὸ πρῶτον
[3]	φανείς, οἷος ὢν ὑφ´ οἵῳ	κέκρυπτο·	ἢ καὶ νὴ Δί´ εἴ
[20]	δεδορκέναι τοῦ Λυγκέως, ἤνπερ μόνον	κερδᾶναί	τι ἐλπίσῃ ἐπὶ τῷ ψεύσματι.
[5]	καὶ ὅμως οὕτω διακειμένη τὴν	κεφαλήν,	ἁπάντων εἰδότων ὅτι ἐκ νόσου
[25]	ὡς ὄμματα μέν φησιν καὶ	κεφαλὴν	ἴκελον αὐτὸν εἶναι τῷ Διί,
[17]	δὲ καὶ τοῦτο ὥς τινα	κεφαλὴν	τοῦ παντὸς ἔργου καὶ κορυφήν.
[18]	ἐν Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν	κήποις	καὶ Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ τὴν
[8]	ἐν Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν	κήποις	ὁμοία λέγεσθαι· καί σε ὑπεμίμνησκε
[24]	ἔσται, Εἶπε δ´ ἄρα— φησίν—	κλαίουσα	γυνὴ εἰκυῖα θεῇσιν. Ὁπόταν οὖν
[24]	ἐφεθήσεται βάρβαρον γυναῖκα, καὶ ταῦτα	κλαίουσαν,	τῇ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ εἰκάσαι, ἐγὼ
[22]	ἄμορφον οὖσαν ἔφην τῷ ἐν	Κνίδῳ	ἀγάλματι ὁμοίαν, γόης ἂν καὶ
[18]	τοῦτό ἐστιν, ὅτι τῇ ἐν	Κνίδῳ	καὶ τῇ ἐν κήποις καὶ
[8]	δόξειν, εἰ ὑπομένοι τῇ ἐν	Κνίδῳ	καὶ τῇ ἐν κήποις ὁμοία
[23]	Ἀφροδίτην ὃ ἐποίησεν Πραξιτέλης ἐν	Κνίδῳ	οὐ πάνυ πολλῶν ἐτῶν. ἀλλ´
[3]	νὴ Δί´ εἴ τις ὑποδησάμενος	κοθόρνους	μικρὸς αὐτὸς ὢν ἐρίζοι περὶ
[21]	γνώρισμά ἐστιν, τὸ τοὺς μὲν	κόλακας	οὐκ ὀκνεῖν καὶ ψεύδεσθαι τοῦ
[2]	ὑπὲρ τοῦτο ἀλλότριον ἤδη καὶ	κολακεία	σαφής. Καίτοι πολλούς, ἔφη, οἶδα
[20]	ἁπάντων αὐτῷ τῶν πρὸς τὴν	κολακείαν	καταναλωμένων ἐπῄνει ὑπὸ βηχὸς ἐνοχλούμενον
[20]	τοῦ λόγου. ~Ἐπεὶ δὲ καὶ	κολακείας	ἐπεμνήσθης, ὅτι μὲν καὶ σὺ
[21]	Ταῦτά σοι ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα	κολακείας	καὶ ἐπαίνου ἀληθοῦς δείγματα, ὡς
[21]	μικρῷ διαλλάττουσιν, ὅτι οἱ μὲν	κόλακες,	ἐφ´ ὅσον οἷόν τε αὐτοῖς,
[6]	ἐν γραφαῖς τὰ ὅμοια πολλοὶ	κολακεύεσθαί	τε καὶ ἐξαπατᾶσθαι θέλουσι. Χαίρουσι
[1]	οὐδὲ ἄλλως μὲν χαίρω τοῖς	κολακικοῖς	τὸν τρόπον, ἀλλά μοι δοκοῦσιν
[20]	μὲν καὶ σὺ μισεῖς τοὺς	κολακικούς,	ἐπαινῶ μέν σε, καὶ οὐκ
[22]	γόης ἂν καὶ τοῦ Κυναίθου	κολακικώτερος	ὄντως νομιζοίμην· εἰ δὲ τοιαύτην
[20]	ἐπαινοῦντος ἔργον καὶ τὴν τοῦ	κόλακος	ὑπερβολήν. Ὁ μὲν οὖν κόλαξ
[20]	Κύναιθος ὁ Δημητρίου τοῦ Πολιορκητοῦ	κόλαξ	ἁπάντων αὐτῷ τῶν πρὸς τὴν
[20]	κόλακος ὑπερβολήν. Ὁ μὲν οὖν	κόλαξ	ἅτε τῆς χρείας ἕνεκα τῆς
[20]	Ὀλυμπίου ἔνδοθεν αὐλή. ὁ δὲ	κόλαξ	τοῦτο τὸ ἔπος κἂν περὶ
[6]	κατεγέλα τῶν παρεχόντων αὑτοὺς τοῖς	κόλαξιν,	καὶ προσετίθει δὲ ὅτι μὴ
[9]	ἔπαυσεν τὸν ἄνθρωπον οὐ πιθανῶς	κολοσσοὺς	ἀναπλάττοντα καὶ τὸν Ἄθω κατὰ
[5]	ἂν ἄμεινον ἐπαινέσαι αὐτῆς τὴν	κόμην,	καίτοι φαλακρὰ ἐτύγχανεν οὖσα καὶ
[26]	ἀπεικάζει, ἀλλὰ καὶ τὴν Εὐφόρβου	κόμην	ταῖς Χάρισιν ἀπείκασε, καὶ ταῦτα
[14]	ᾖ. Ταῦτά σοι παρ´ ἐκείνης	κομίζω	καὶ αὐτὸς παραινῶ ἑταῖρός τε
[27]	ὅμως τοῖς θείοις ὀνόμασιν εἰς	κόρον	ἐπιχρωμένους· σχεδὸν γοῦν τὰ πλεῖστα
[17]	κεφαλὴν τοῦ παντὸς ἔργου καὶ	κορυφήν.	Ἐπ´ ἐκείνῳ μέντοι καὶ πάνυ
[4]	τὰ μὲν ἄλλα καλὴν καὶ	κόσμιον,	μικρὰν δὲ καὶ πολὺ τοῦ
[20]	εἰπεῖν, ἵππον ἐπαινέσαι θέλων, φύσει	κοῦφον	ὧν ἴσμεν ζῴων καὶ δρομικόν,
[15]	κατὰ τὴν παροιμίαν, μόνον θέοντα	κρατεῖν.	ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν, εἰ καὶ
[19]	δὲ εὖ ὧδε μάλιστ´ ἂν	κρίνοιτο,	οὐκ ἤν τις τοῖς ὁμοίοις
[29]	δὲ τὰς ψήφους ἀνακηρύττωσι τῶν	κριτῶν,	τότε ἤδη καὶ αὐτὸς παρέσομαι
[20]	διομόσαιτο δ´ ἂν καὶ τὸν	Κροίσου	υἱὸν ὀξυηκοώτερον εἶναι τοῦ Μελάμποδος
[19]	εἴ τις Μίλωνα τὸν ἐκ	Κρότωνος	ἢ Γλαῦκον τὸν ἐκ Καρύστου
[16]	μὲ γεγένησαι, τολμήσω ἀναρρῖψαι τὸν	κύβον.	ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Θάρρει, ὦ Λυκῖνε, τούτου
[19]	τὸ ἐπαινούμενον. Οἷον εἴ τις	κύνα	ἐπαινῶν εἴποι ἀλώπεκος εἶναι μείζω
[19]	ἀλκήν. ὡς ὁ τὸν Ὠρίωνος	κύνα	ἐπαινῶν ἔφη ποιητὴς λεοντοδάμαν αὐτόν·
[20]	τοῦ συβώτου λαβεῖν ἐλπίσειεν· ὅπου	Κύναιθος	ὁ Δημητρίου τοῦ Πολιορκητοῦ κόλαξ
[22]	ὁμοίαν, γόης ἂν καὶ τοῦ	Κυναίθου	κολακικώτερος ὄντως νομιζοίμην· εἰ δὲ
[19]	λεοντοδάμαν αὐτόν· οὗτος γὰρ δὴ	κυνὸς	ἐντελὴς ἔπαινος. Καὶ πάλιν εἴ
[27]	γυνή τις ἐγένετο Εὐαγόρου τοῦ	Κυπρίων	βασιλέως, καὶ ὅμως οὐκ ἠγανάκτησεν
[19]	τοῦ ἐπαίνου ἀποτελεῖται; ἢν ὁ	κύων	τῷ λέοντι ἐοικέναι λέγηται καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009