Paragraphes |
[9] |
ἔλεγεν
αὐτοῦ
ἀνεστάναι
ἐν
ταῖς
|
τῶν |
ἀεὶ
μεμνησομένων
διανοίαις·
οὐ
γὰρ |
[11] |
τῶν
ἀνδριάντων
ἀκριβεστέραν
γίγνεσθαι
τῆς
|
τῶν |
ἀθλητῶν
ἐγκρίσεως.
ὥστε
ὅρα,
ἔφη, |
[19] |
ὁ
Γλαῦκος
ἠγανάκτησεν
τοῖς
ἐφόροις
|
τῶν |
ἀθλητῶν
θεοῖς
ἀντεπαινούμενος,
οὔτε
ἐκεῖνοι |
[14] |
ἀναπετάσας
ἐπεδείκνυεν
τὸ
ἔργον,
ἐπακούειν
|
τῶν |
αἰτιωμένων
τι
ἢ
ἐπαινούντων·
ᾐτιᾶτο |
[11] |
τὴν
ἀλήθειαν,
καὶ
τὴν
ἐξέτασιν
|
τῶν |
ἀνδριάντων
ἀκριβεστέραν
γίγνεσθαι
τῆς
τῶν |
[26] |
γοῦν
τῆς
Ἥρας
ὀφθαλμοὺς
τοῖς
|
τῶν |
βοῶν
εἴκασεν·
ἕτερος
δέ
τις |
[6] |
ἐξαπατᾶσθαι
θέλουσι.
Χαίρουσι
γοῦν,
ἔφη,
|
τῶν
|
γραφέων
ἐκείνοις
μάλιστα,
οἳ
ἂν |
[16] |
αὐτῆς
ἀπήγγειλας,
ἡμᾶς
δὲ
χρὴ
|
τῶν |
δευτέρων
λόγων
ἐνάρχεσθαι.
καίτοι—
οὐ |
[17] |
γὰρ
μὴ
προαρπάζειν
τὰ
τοιαῦτα
|
τῶν |
ἐγκωμίων,
ἀλλ´
αἰδεῖσθαι
ἐπ´
αὐτοῖς |
[10] |
σου
ἐπαινεῖν
καὶ
τὴν
ἐπίνοιαν
|
τῶν |
εἰκόνων,
μὴ
γνωρίζειν
δὲ
τὴν |
[26] |
θεὰς
αὐτὰς
οὐκ
ὤκνησεν
ἀπὸ
|
τῶν |
ἐλαττόνων
ἐπαινέσαι·
τοὺς
γοῦν
τῆς |
[19] |
εὐδοκίμουν
ἄμφω
καὶ
ἐτιμῶντο
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἑλλήνων,
ὁ
μὲν
ἐπὶ
τῇ |
[19] |
φημι,
τοιαύτας
ἡμῖν
τὰς
ἀφορμὰς
|
τῶν |
ἐπαινετικῶν
τούτων
λόγων
εἶναι,
ὡς |
[2] |
Φάωνος
περιθείη·
οἴονται
γὰρ
ὑπὸ
|
τῶν
|
ἐπαίνων
ἀλλαγήσεσθαι
σφίσι
καὶ
τὰς |
[20] |
Ἀχιλλέως
καὶ
τὸν
Νέστορα
φάναι
|
τῶν |
ἐπὶ
Ἴλιον
στρατευσάντων
τὸν
νεώτατον |
[13] |
γὰρ
εἰ
μὲν
ὑπὸ
ἀπορίας
|
τῶν
|
ἐπιγείων
ἐπὶ
τὰ
οὐράνια
ἐκτείνοι |
[4] |
τοιούτου
τινός.
ἔφη
γυναῖκά
τινα
|
τῶν |
ἐπιφανῶν
τὰ
μὲν
ἄλλα
καλὴν |
[24] |
οὐδ´
ὁ
τὰ
νόθα
ἐπισημηνάμενος
|
τῶν |
ἐπῶν
ἐν
τῇ
παραγραφῇ
τῶν |
[24] |
διαμνημονεύεις
εὖ
ποιοῦσα
τὰ
χαριέστατα
|
τῶν |
ἐρραψῳδημένων
αὐτῷ—
τί
σοι
ἐκεῖνος |
[29] |
εἶτά
μοι
συρίττεσθαι
συμβῇ
πρὸς
|
τῶν |
θεατῶν.
ΛΥΚΙΝΟΣ.
Αὐτῷ
σοι
μελήσει, |
[27] |
προσηγορίας
αὐτὰς
πόσοι
ἐμιμήσαντο
τὰς
|
τῶν |
θεῶν,
Διονύσιοι
καὶ
Ἡφαιστίωνες
καὶ |
[23] |
ἄσεμνον
ᾖ
τὰ
τοιαῦτα
περὶ
|
τῶν |
θεῶν
δοξάζειν,
ὧν
τάς
γε |
[25] |
ὅρα
ὅσην
αὐτὸς
φειδὼ
ἐποιήσατο
|
τῶν |
θεῶν
καὶ
ὡς
ἐταμιεύσατο
τὰς |
[14] |
Δία.
στάντα
γὰρ
αὐτὸν
κατόπιν
|
τῶν |
θυρῶν,
ὁπότε
τὸ
πρῶτον
ἀναπετάσας |
[26] |
μὲν
γὰρ
ῥοδοδάκτυλον
τίς
ἀγνοεῖ
|
τῶν
|
κἂν
ἐπ´
ἐλάχιστον
τῇ
Ὁμήρου |
[5] |
μακρᾶς
τὸ
τοιοῦτον
ἐπεπόνθει,
ἤκουε
|
τῶν |
καταράτων
ποιητῶν
ὑακινθίνας
τὰς
τρίχας |
[29] |
ὁπόταν
δὲ
τὰς
ψήφους
ἀνακηρύττωσι
|
τῶν |
κριτῶν,
τότε
ἤδη
καὶ
αὐτὸς |
[2] |
ἂν
ὁ
ἐπαινούμενος
γνωρίζῃ
ἕκαστον
|
τῶν
|
λεγομένων
προσὸν
ἑαυτῷ·
τὸ
δὲ |
[16] |
πάνυ
μὲν
ἔδει
μοι
μακρῶν
|
τῶν |
λόγων
πρὸς
οὕτω
σφοδρὰν
τὴν |
[20] |
ἂν
ψεύσαιτό
τι
ἢ
προσθείη
|
τῶν |
μηδὲ
ὅλως
προσόντων,
τὰ
δ´
|
[24] |
τῶν
ἐπῶν
ἐν
τῇ
παραγραφῇ
|
τῶν |
ὀβελῶν.
Εἶτα
ἐκείνῳ
μὲν
ἐφεθήσεται |
[12] |
παραπλήσιόν
τι
ἔπαθον
οἷς
ἐπὶ
|
τῶν |
ὁρωμένων
πάσχομεν·
ἢν
μὲν
πάνυ |
[21] |
αὐταῖς
ταύταις
σωφρονοῦσιν
καὶ
ἐντὸς
|
τῶν
|
ὅρων
μένουσιν.
Ταῦτά
σοι
ἀπὸ |
[12] |
ἐγγύθεν
σκοπῶμέν
τι
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
ὀφθαλμῶν
αὐτῶν,
οὐδὲν
ἀκριβὲς
διαγιγνώσκομεν, |
[25] |
ἐπάνειμι
αὖθις
ἐπὶ
τὰ
γυναικεῖα
|
τῶν
|
παραδειγμάτων·
ἀκούεις
γὰρ
δή
που |
[6] |
~Ἁπάντων
οὖν
τῶν
τοιούτων
κατεγέλα
|
τῶν
|
παρεχόντων
αὑτοὺς
τοῖς
κόλαξιν,
καὶ |
[4] |
ὡς
ἥδοιτο
ἐπαινουμένη,
ἄχρι
δὴ
|
τῶν |
παρόντων
τινὰ
προσκύψαντα
πρὸς
τὸ |
[17] |
ἐνεποίησέ
σοι
ὁ
παρὼν
ὄγκος
|
τῶν |
πραγμάτων,
σὺ
τὰ
τοιαῦτα
αἰτιασαμένη |
[20] |
τοῦ
Πολιορκητοῦ
κόλαξ
ἁπάντων
αὐτῷ
|
τῶν
|
πρὸς
τὴν
κολακείαν
καταναλωμένων
ἐπῄνει |
[11] |
Ὀλυμπίασιν
ἐξεῖναι
τοῖς
νικῶσι
μείζους
|
τῶν |
σωμάτων
ἀνεστάναι
τοὺς
ἀνδριάντας,
ἀλλὰ |
[8] |
ὁμοία
λέγεσθαι·
καί
σε
ὑπεμίμνησκε
|
τῶν |
τελευταίων
ἐν
τῷ
βιβλίῳ
περὶ
|
[10] |
τὴν
ὁμοιότητα·
μὴ
γὰρ
εἶναι
|
τῶν |
τηλικούτων
ἀξίαν,
μηδὲ
ἐγγύς,
ὅτι |
[6] |
ὅλως
ὄντας
εἰκαζόντων.
~Ἁπάντων
οὖν
|
τῶν |
τοιούτων
κατεγέλα
τῶν
παρεχόντων
αὑτοὺς |
[28] |
ἀλλ´
οὐδέπω
οὐδὲ
τὸν
ἄριστον
|
τῶν |
φιλοσόφων
ἠμύναντο
εἰκόνα
θεοῦ
τὸν |