Paragraphes
[20]	στρατευσάντων τὸν νεώτατον εἶναι. διομόσαιτο	δ´	ἂν καὶ τὸν Κροίσου υἱὸν
[24]	τῇ Ἀφροδίτῃ ἐοικυῖα ἔσται, Εἶπε	δ´	ἄρα— φησίν— κλαίουσα γυνὴ εἰκυῖα
[25]	ἠὲ χρυσέῃ Ἀφροδίτῃ. καὶ οἵη	δ´	Ἄρτεμις εἶσι κατ´ οὔρεος. ~Οὐ
[4]	τε καὶ μεγάλη ἦν· αἰγείρῳ	δ´	αὐτῆς εἴκαζεν ἐκεῖνος τὸ εὔμηκές
[24]	τῇ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ εἰκάσαι, ἐγὼ	δ´,	ἵνα μὴ τὸ κάλλος εἴπω,
[29]	τὸ ὕδωρ τὸ ἐκκεχυμένον. πειράσομαι	δ´	ὅμως ἐπιμνησθῆναι αὐτῶν. καὶ ὡς
[16]	μοι τὴν ταραχὴν ἐμπεποίηκεν. ἄρξομαι	δ´	ὅμως· οὐ γὰρ οἷόν τε
[15]	κατήγοροι καὶ δικασταὶ ἦτε. Πότερα	δ´	οὖν ἐθέλεις; ἀγαπήσας τοῖς ἐγνωσμένοις
[20]	τῶν μηδὲ ὅλως προσόντων, τὰ	δ´	ὑπάρχοντα αὐτῷ φύσει ἀγαθά, κἂν
[23]	σε, ὦ βελτίστη, εἴκασα, τεχνιτῶν	δὲ	ἀγαθῶν δημιουργήμασιν λίθου καὶ χαλκοῦ
[11]	Ἀκούω, ἔφη, πολλῶν λεγόντων— εἰ	δὲ	ἀληθές, ὑμεῖς οἱ ἄνδρες ἴστε—
[14]	ὡς ἐπιμηκέστερον τὸ πρόσωπον, ὁ	δὲ	ἄλλος ἄλλο τι. εἶτ´ ἐπειδὴ
[28]	νομίζεις ἀκροάσεως εὔθυναν εἶναι, ἐμὲ	δὲ	ἀμυνοῦνται οἱ θεοί, ἐπειδὰν πρὸ
[16]	ἂν οὕτως ἄμεινον ἦν. νῦν	δὲ	ἀνάγκη ἀπ´ ἐντολῆς ἀπολογήσασθαι. ἀλλ´
[12]	αὐτῶν, οὐδὲν ἀκριβὲς διαγιγνώσκομεν, ἢν	δὲ	ἀποστάντες ἐκ τοῦ συμμέτρου διαστήματος
[20]	ἐλπίσῃ ἐπὶ τῷ ψεύσματι. ὁ	δέ	γε αὐτὸ τοῦτο ἐπαινῶν οὐχ
[19]	ὑπ´ ἀπορίας αὐτὸ δρᾶν. ~Ἐκεῖνο	δέ	γέ φημι, τοιαύτας ἡμῖν τὰς
[27]	Ποσειδώνιοι καὶ Ἑρμαῖ προσαγορευόμενοι; Λητὼ	δὲ	γυνή τις ἐγένετο Εὐαγόρου τοῦ
[8]	ὡς ἀκούσης αὐτῆς γέγραφας, σὲ	δὲ	εἰδέναι ὅτι ἀνιάσει αὐτὴν τὸ
[11]	με, φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ. ~Κἀκεῖνο	δὲ	εἰπεῖν σοι ἐνετείλατο. Ἀκούω, ἔφη,
[12]	πλημμέλημα ἐνεώρων τοῖς γεγραμμένοις, ἐπεὶ	δὲ	ἐκείνη ἐπεσημήνατο, καὶ αὐτὸς ἄρχομαι
[1]	καὶ μετ´ εὐνοίας συνέγραφε. τὸ	δὲ	ἐμὸν ὡς ἂν εἰδῇς, τοιόνδε
[18]	εἶναι ποιητὰς καὶ γραφέας, τοὺς	δὲ	ἐπαινοῦντας καὶ μᾶλλον, οἶμαι, εἰ
[29]	Πολύστρατε, ὅπως ἄριστα ὑποκρίνῃ. ἐγὼ	δὲ	ἐπείπερ ἅπαξ σοι τὸ δρᾶμα
[19]	μέγιστόν ἐστιν εὖ εἰκάσαι· τὸ	δὲ	εὖ ὧδε μάλιστ´ ἂν κρίνοιτο,
[23]	θεαῖς ἀπεικάζειν ἄνθρωπον οὖσαν. ἐγὼ	δὲ—	ἤδη γάρ με προάξεται τἀληθὲς
[23]	~Τάχ´ ἂν οὖν φαίης, μᾶλλον	δὲ	ἤδη εἴρηκας, ἐπαινεῖν μέν σοι
[19]	ὁποίοις αὐτὸν θεοῖς εἴκασε· μᾶλλον	δὲ	καὶ αὐτῶν ἐκείνων ἀμείνω ἀπέφαινεν.
[7]	καίτοι Νηρηΐσιν ἐκείνη ἀντεξητάζετο, Ἥραν	δὲ	καὶ Ἀφροδίτην ἔσεβεν. ~Ὥστε, ὦ
[21]	χρῶνται ταῖς ὑπερβολαῖς, οἱ ἐπαινοῦντες	δὲ	καὶ ἐν αὐταῖς ταύταις σωφρονοῦσιν
[13]	καὶ ταπεινότερον ἀποφανεῖ ἑαυτόν. ὡσαύτως	δὲ	καὶ ἐν ταῖς τοιαύταις εἰκόσιν
[20]	τοῦτο ὑποβαλόντος τοῦ λόγου. ~Ἐπεὶ	δὲ	καὶ κολακείας ἐπεμνήσθης, ὅτι μὲν
[5]	ἀναστῆναι ποιήσῃς τὴν γυναῖκα. ~Παραπλήσιον	δὲ	καὶ μακρῷ τούτου γελοιότερον Στρατονίκην
[24]	ἀνθρωπίνῃ μιμήσει ἔγωγε ὑπολαμβάνω. ~Εἰ	δὲ	καὶ ὅτι μάλιστά σε αὐταῖς
[4]	ἄλλα καλὴν καὶ κόσμιον, μικρὰν	δὲ	καὶ πολὺ τοῦ συμμέτρου ἀποδέουσαν,
[15]	φίλοις ποιήσῃ τὴν ἀπολογίαν. ἐγὼ	δὲ	καὶ συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος ἐπὶ
[7]	καὶ οὐδὲν αὐτοῖς ἐοικυίας. ~Ταῦτα	δὲ	καὶ τὰ τοιαῦτα ἔλεγεν, τὰ
[17]	ἄν τι τολμήσαιμι αὐτοῦ, προσθήσω	δὲ	καὶ τοῦτο ὥς τινα κεφαλὴν
[20]	γ´ Ὀλυμπίου ἔνδοθεν αὐλή. ὁ	δὲ	κόλαξ τοῦτο τὸ ἔπος κἂν
[3]	εὔμορφον ἐπιθείη τις φέρων, ὁ	δὲ	μέγα ἐπὶ τῷ κάλλει φρονοίη,
[14]	αἰτιωμένων τι ἢ ἐπαινούντων· ᾐτιᾶτο	δὲ	ὁ μὲν τὴν ῥῖνα ὡς
[15]	παρόντος αὐτῷ τοῦ συνηγόρου. ῥᾷστον	δέ,	οἶμαι, τοῦτό ἐστιν κατὰ τὴν
[20]	ἕνεκα τῆς ἑαυτοῦ ἐπαινῶν, ἀληθείας	δὲ	ὀλίγην ποιούμενος τὴν πρόνοιαν, ἅπαντα
[3]	ἐκ τῆς τοιαύτης ὑπερβολῆς. νῦν	δὲ	ὅμοιόν μοι δοκοῦσιν, ἔφη, πάσχειν,
[6]	αὑτοὺς τοῖς κόλαξιν, καὶ προσετίθει	δὲ	ὅτι μὴ ἐν ἐπαίνοις μόνον,
[18]	καὶ πόρρω τοῦ πράγματος. ὑπὲρ	δὲ	οὗ χρὴ ἀπολογήσασθαι, τοῦτό ἐστιν,
[3]	ὥσπερ ὁ Πελίας ᾤετο. ~τὸ	δὲ	οὐχ οὕτως ἔχει· πολλοῦ γὰρ
[13]	βαδίζοιεν, ὁ μὲν μέγιστος, ὁ	δὲ	πάνυ τῇ ἡλικίᾳ χαμαίζηλος, εἶτα
[19]	τῇ ἀλκῇ, ὁ Γλαῦκος, ὁ	δὲ	ποιητὴς ἐπί τε τοῖς ἄλλοις
[4]	τὴν χεῖρα ἐπισείειν, τὸν ποιητὴν	δὲ	πολλάκις τὸ αὐτὸ ᾄδειν ὁρῶντα
[9]	ὡς καὶ θεαῖς ἀπεικάζειν. ~Ἠξίου	δέ	σε μηδὲ ἀξυνετωτέραν αὐτὴν ἡγεῖσθαι
[7]	ἀνθρωπίνην φύσιν τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ	δέ	σε οὐδ´ ἐκεῖνα ἠξίουν, ταῖς
[24]	ἁλῶναι. Ἐρήσομαι τοίνυν αὐτόν, μᾶλλον	δὲ	σὲ ὑπὲρ αὐτοῦ— καὶ γὰρ
[12]	~Ταῦτα μὲν ἔλεγεν ἐκείνη. σὺ	δὲ	σκόπει, ὦ Λυκῖνε, ὅπως μετακοσμήσεις
[20]	καὶ οὐκ ἐχρῆν ἄλλως. ἐθέλω	δέ	σοι διακρῖναι καὶ διορίσαι τό
[16]	οὕτω σφοδρὰν τὴν κατηγορίαν. ὅμως	δὲ	σοῦ ἕνεκα ἐπιτεμοῦμαι τὴν ἀπολογίαν.
[10]	τὰ ἀρχέτυπα καὶ παραδείγματα. σὺ	δὲ	τὰ ἀνθρώπινα ταῦτα ἐπαίνει αὐτήν,
[29]	νῦν μὲν ἐκποδὼν ἀποστήσομαι· ὁπόταν	δὲ	τὰς ψήφους ἀνακηρύττωσι τῶν κριτῶν,
[8]	πρόσγειον τὴν πτῆσιν ποιουμένην, ὁ	δὲ	ταῦτα εἰπὼν ὑπὲρ αὐτὸν τὸν
[25]	εἶναι τῷ Διί, τῷ Ἄρεϊ	δὲ	τὴν ζώνην, στέρνον δὲ τῷ
[10]	ἐπίνοιαν τῶν εἰκόνων, μὴ γνωρίζειν	δὲ	τὴν ὁμοιότητα· μὴ γὰρ εἶναι
[6]	τὸ εὐμορφότερον αὐτοὺς εἰκάσωσιν. εἶναι	δέ	τινας, οἳ καὶ προστάττουσιν τοῖς
[26]	τοῖς τῶν βοῶν εἴκασεν· ἕτερος	δέ	τις ἰοβλέφαρον τὴν Ἀφροδίτην ἔφη.
[26]	τὰ ὅμοια τολμᾶν ἐφείσθω. οὕτω	δὲ	τὸ κατὰ τὰς εἰκόνας καὶ
[22]	Κυναίθου κολακικώτερος ὄντως νομιζοίμην· εἰ	δὲ	τοιαύτην ὑπάρχουσαν οἵαν πάντες ἴσασιν,
[1]	ἥκιστα ἐλεύθεροι τὴν φύσιν· ἐν	δὲ	τοῖς ἐπαίνοις μάλιστα, ὅταν τις
[9]	πρὸς μικροῦ σώματος ὁμοιότητα. ἐπῄνει	δὲ	τὸν Ἀλέξανδρον τῆς μεγαλοψυχίας καὶ
[13]	ὑπὸ ἀσεβείας αὐτὸ δρᾶν· σὺ	δὲ	τοσαῦτα ἔχων κάλλη γυναικῶν Ἀφροδίτῃ
[26]	εἶσι κατ´ οὔρεος. ~Οὐ μόνον	δὲ	τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς θεοῖς ἀπεικάζει,
[21]	χαρίσασθαι ἕνεκα τοῖς ἐπαινουμένοις, ἐξαίρειν	δὲ	τοὺς ἐπαινοῦντας τὰ ὑπάρχοντα πειρᾶσθαι·
[21]	ὅτι ἐμμελῶς ἐχρέμπτετο. ~Οὐ μόνον	δὲ	τοῦτο ἑκατέρου αὐτῶν γνώρισμά ἐστιν,
[7]	ἄλλα ἐπαινοῦσα τοῦ συγγράμματος, ἓν	δὲ	τοῦτο οὐ φέρουσα, ὅτι θεαῖς
[15]	ἐκχυθέντος οὔτε ἀπολογίας ἀποδοθείσης. μᾶλλον	δὲ	τοῦτο πάντων ἀτοπώτατον, οἱ αὐτοὶ
[25]	Ἄρεϊ δὲ τὴν ζώνην, στέρνον	δὲ	τῷ Ποσειδῶνι, διαιρῶν τὸν ἄνθρωπον
[23]	χαλκοῦ ἢ ἐλέφαντος πεποιημένοις· τὰ	δὲ	ὑπ´ ἀνθρώπων γεγενημένα οὐκ ἀσεβές,
[7]	Ὑπὲρ ἐμὲ γάρ, φησίν, μᾶλλον	δὲ	ὑπὲρ ἅπασαν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν
[2]	τῶν λεγομένων προσὸν ἑαυτῷ· τὸ	δὲ	ὑπὲρ τοῦτο ἀλλότριον ἤδη καὶ
[16]	σὺ παρ´ αὐτῆς ἀπήγγειλας, ἡμᾶς	δὲ	χρὴ τῶν δευτέρων λόγων ἐνάρχεσθαι.
[14]	τὴν ῥῖνα ὡς παχεῖαν, ὁ	δὲ	ὡς ἐπιμηκέστερον τὸ πρόσωπον, ὁ
[26]	Χάρισιν ἀπείκασε, καὶ ταῦτα αἵματι	δεδευμένην.	καὶ ὅλως τοσαῦτά ἐστιν τὰ
[7]	θεοὺς δεισιδαιμόνως καὶ ψοφοδεῶς ἔχω.	δέδια	τοίνυν μὴ κατὰ τὴν Κασσιέπειαν
[16]	ὁρᾷς ἱδρῶ τε ἤδη καὶ	δέδοικα	καὶ μονονουχὶ καὶ ὁρᾶν αὐτὴν
[20]	Μελάμποδος καὶ τὸν Φινέα ὀξύτερον	δεδορκέναι	τοῦ Λυγκέως, ἤνπερ μόνον κερδᾶναί
[24]	δῷς, ὅ γε τοσοῦτος αἰὼν	δέδωκεν,	οὐδ´ ἔστιν ὅστις αὐτὸν ἐπὶ
[13]	πάνυ τῇ ἡλικίᾳ χαμαίζηλος, εἶτα	δεήσειεν	ἀπισῶσαι αὐτοὺς ὡς μὴ ὑπερέχειν
[17]	μετρίας καὶ δημοτικῆς τινος διανοίας	δεῖγμά	ἐστιν. πλὴν ἀλλὰ ὅσῳπερ ἂν
[21]	ὀλίγα κολακείας καὶ ἐπαίνου ἀληθοῦς	δείγματα,	ὡς μὴ πάντας ὑποπτεύσῃς τοὺς
[1]	ὑπερβολάς, ἐρυθριῶ τε καὶ ὀλίγου	δεῖν	ἐπιφράττομαι τὰ ὦτα καὶ τὸ
[20]	τὴν πρόνοιαν, ἅπαντα ὑπερεπαινεῖν οἴεται	δεῖν,	ἐπιψευδόμενος καὶ προστιθεὶς παρ´ αὑτοῦ
[27]	γὰρ τοὺς Αἰγυπτίους, οἵπερ καὶ	δεισιδαιμονέστατοί	εἰσιν πάντων, ὅμως τοῖς θείοις
[7]	ἔφη, τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς	δεισιδαιμόνως	καὶ ψοφοδεῶς ἔχω. δέδια τοίνυν
[17]	εἶεν. ὥστε εἰ πάντως μετακοσμῆσαι	δέοι	τὸν λόγον καὶ τὸ ἄγαλμα
[13]	Ἥρᾳ εἰκάσαι αὐτὴν ἐτόλμησας οὐδὲν	δέον.	~Ὥστε τὸ ἄγαν τοῦτο καὶ
[16]	ἀπήγγειλας, ἡμᾶς δὲ χρὴ τῶν	δευτέρων	λόγων ἐνάρχεσθαι. καίτοι— οὐ γὰρ
[13]	τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα. ~Τὸ	δὴ	ἄνθρωπον οὖσαν Ἀφροδίτῃ καὶ Ἥρᾳ
[4]	τε καὶ ὄρθιον. τὴν μὲν	δὴ	γάνυσθαι τῷ ἐπαίνῳ καθάπερ αὐξανομένην
[19]	τούτῳ μάλιστα τῷ ᾄσματι. Μὴ	δὴ	θαυμάσῃς εἰ καὶ αὐτὸς εἰκάσαι
[19]	ποιητὴς λεοντοδάμαν αὐτόν· οὗτος γὰρ	δὴ	κυνὸς ἐντελὴς ἔπαινος. Καὶ πάλιν
[25]	γυναικεῖα τῶν παραδειγμάτων· ἀκούεις γὰρ	δή	που αὐτοῦ λέγοντος Ἀρτέμιδι ἰκέλη
[18]	ὑπὲρ τὸν πόδα. περὶ αὐτῶν	δὴ	τούτων ἐρῶ. Καίτοι παλαιὸς οὗτος
[4]	ὁρῶντα ὡς ἥδοιτο ἐπαινουμένη, ἄχρι	δὴ	τῶν παρόντων τινὰ προσκύψαντα πρὸς
[16]	ἡ μὲν πάρεστι καὶ προείρηκε	δηλαδὴ	ἐκεῖνα ὁπόσα σὺ παρ´ αὐτῆς
[20]	ἐπῄνει ὑπὸ βηχὸς ἐνοχλούμενον τὸν	Δημήτριον,	ὅτι ἐμμελῶς ἐχρέμπτετο. ~Οὐ μόνον
[20]	λαβεῖν ἐλπίσειεν· ὅπου Κύναιθος ὁ	Δημητρίου	τοῦ Πολιορκητοῦ κόλαξ ἁπάντων αὐτῷ
[23]	βελτίστη, εἴκασα, τεχνιτῶν δὲ ἀγαθῶν	δημιουργήμασιν	λίθου καὶ χαλκοῦ ἢ ἐλέφαντος
[17]	σὲ εἶναι λέγειν, μετρίας καὶ	δημοτικῆς	τινος διανοίας δεῖγμά ἐστιν. πλὴν
[14]	γὰρ ἡγεῖτο μικρὰν εἶναι συμβουλὴν	δήμου	τοσούτου, ἀλλ´ ἀεὶ ἀναγκαῖον ὑπάρχειν
[3]	οἵῳ κέκρυπτο· ἢ καὶ νὴ	Δί´	εἴ τις ὑποδησάμενος κοθόρνους μικρὸς
[15]	ἀγωνίσασθαι τὴν δίκην; ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Νὴ	Δί´,	ἤνπερ ἔχῃς τι δίκαιον εἰπεῖν·
[16]	ὑποκριτὴν ἕξων τῆς ἀπολογίας, πειρώμενος	διὰ	βραχέων εἰπεῖν, ὡς ἂν μᾶλλον
[16]	ἤδη παρούσης. ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Καὶ νὴ	Δία	πολλὴν τὴν εὐμένειαν ἐπιφαίνει τῷ
[14]	ὁπότε ἐξειργάσατο τοῖς Ἠλείοις τὸν	Δία.	στάντα γὰρ αὐτὸν κατόπιν τῶν
[12]	τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, οὐδὲν ἀκριβὲς	διαγιγνώσκομεν,	ἢν δὲ ἀποστάντες ἐκ τοῦ
[14]	εἰ μεταρρυθμιεῖς τὸν λόγον ἤδη	διαδεδομένον·	ἐπεὶ καὶ Φειδίαν φασὶν οὕτω
[25]	ζώνην, στέρνον δὲ τῷ Ποσειδῶνι,	διαιρῶν	τὸν ἄνθρωπον κατὰ μέλη πρὸς
[5]	τρίχας ἔχουσα. καὶ ὅμως οὕτω	διακειμένη	τὴν κεφαλήν, ἁπάντων εἰδότων ὅτι
[17]	πρὸς τὸ ἐπαινεῖσθαι αὐτὸ οὕτω	διακειμένη	τυγχάνῃς, τοσούτῳ ἀξιωτέραν ὑπερεπαινεῖσθαι ἀποφαίνεις
[28]	γε σοῦ τὸ τοιοῦτον, ψοφοδεῶς	διακεῖσθαι	πρὸς τὸν ἔπαινον· εἰ γάρ
[8]	οὕτω περινοστοῦν ὥσπερ νῦν σοι	διάκειται,	οὐ μάλα εὐσεβῶς οὐδὲ ὁσίως
[26]	ὃ μὴ ταῖς θείαις εἰκόσιν	διακεκόσμηται.	ὥστε ἢ κἀκεῖνα ἐξαληλίφθω, ἢ
[20]	ἐχρῆν ἄλλως. ἐθέλω δέ σοι	διακρῖναι	καὶ διορίσαι τό τε τοῦ
[21]	πάντας ὑποπτεύσῃς τοὺς ἐπαινοῦντας, ἀλλὰ	διακρίνῃς	καὶ παραμετρῇς τῷ οἰκείῳ μέτρῳ
[17]	τὴν εἰκόνα ὑπ´ ἀγνοίας με	διαλαθοῦσαν·	οὐ γὰρ ἂν ἄλλην πρὸ
[21]	πειρᾶσθαι· ἀλλὰ κἀκείνῳ οὐ μικρῷ	διαλλάττουσιν,	ὅτι οἱ μὲν κόλακες, ἐφ´
[24]	σὲ ὑπὲρ αὐτοῦ— καὶ γὰρ	διαμνημονεύεις	εὖ ποιοῦσα τὰ χαριέστατα τῶν
[9]	ἐν ταῖς τῶν ἀεὶ μεμνησομένων	διανοίαις·	οὐ γὰρ μικρᾶς εἶναι γνώμης
[17]	λέγειν, μετρίας καὶ δημοτικῆς τινος	διανοίας	δεῖγμά ἐστιν. πλὴν ἀλλὰ ὅσῳπερ
[22]	ἴσασιν, οὐ πάνυ ἐκ πολλοῦ	διαστήματος	ἦν τὸ τόλμημα. ~Τάχ´ ἂν
[12]	δὲ ἀποστάντες ἐκ τοῦ συμμέτρου	διαστήματος	ἴδωμεν, ἅπαντα σαφῶς καταφαίνεται, τὰ
[24]	καὶ ἀπορρίπτεις τὸ βιβλίον, ἢ	δίδως	αὐτῷ ἐλευθεριάζειν ἐν τῷ ἐπαίνῳ;
[25]	κεφαλὴν ἴκελον αὐτὸν εἶναι τῷ	Διί,	τῷ Ἄρεϊ δὲ τὴν ζώνην,
[15]	Νὴ Δί´, ἤνπερ ἔχῃς τι	δίκαιον	εἰπεῖν· οὐ γὰρ ἐν ἀντιδίκοις,
[15]	ἀτοπώτατον, οἱ αὐτοὶ κατήγοροι καὶ	δικασταὶ	ἦτε. Πότερα δ´ οὖν ἐθέλεις;
[15]	πλὴν ἀλλὰ ἐκεῖνό γε οὐ	δικαστικὸν	ἐποιήσατε, καὶ μάλιστα σύ, ἐρήμην
[15]	δώσετέ μοι ἐφέσιμον ἀγωνίσασθαι τὴν	δίκην;	ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Νὴ Δί´, ἤνπερ ἔχῃς
[15]	συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος ἐπὶ τῆς	δίκης.	~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν, ὦ
[17]	καὶ σχεδὸν εἰς τὸν τοῦ	Διογένους	λόγον περιελήλυθέν σοι τὸ πρᾶγμα,
[20]	Ἴλιον στρατευσάντων τὸν νεώτατον εἶναι.	διομόσαιτο	δ´ ἂν καὶ τὸν Κροίσου
[27]	πόσοι ἐμιμήσαντο τὰς τῶν θεῶν,	Διονύσιοι	καὶ Ἡφαιστίωνες καὶ Ζήνωνες καὶ
[20]	ἐθέλω δέ σοι διακρῖναι καὶ	διορίσαι	τό τε τοῦ ἐπαινοῦντος ἔργον
[24]	ἵνα μὴ τὸ κάλλος εἴπω,	διότι	μὴ ἀνέχῃ ἀκούουσα, οὐκ ἂν
[1]	μᾶλλον ἢ ἐπαίνῳ ἐοικέναι μοι	δοκεῖ.	~μέχρι γὰρ τοῦδε οἱ ἔπαινοι
[19]	αὐτὸν ἢ αἰλούρου, ἆρά σοι	δοκεῖ	ὁ τοιοῦτος ἐπαινεῖν εἰδέναι; οὐκ
[24]	ἐρραψῳδημένων αὐτῷ— τί σοι ἐκεῖνος	δοκεῖ,	ὁπόταν περὶ τῆς αἰχμαλώτου λέγῃ
[22]	μέτρῳ ἑκάτερον. ~Φέρ´ οὖν, εἰ	δοκεῖ,	πρόσαγε τοῖς ὑπ´ ἐμοῦ εἰρημένοις
[16]	ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐκοῦν ἐπειδήπερ οὕτω σοι	δοκεῖ,	ὦ Πολύστρατε, ἡ μὲν πάρεστι
[14]	ἄγαλμα πρὸς τὸ τοῖς πλείστοις	δοκοῦν·	οὐ γὰρ ἡγεῖτο μικρὰν εἶναι
[3]	ὑπερβολῆς. νῦν δὲ ὅμοιόν μοι	δοκοῦσιν,	ἔφη, πάσχειν, ὥσπερ ἂν εἴ
[1]	κολακικοῖς τὸν τρόπον, ἀλλά μοι	δοκοῦσιν	οἱ τοιοῦτοι γόητες εἶναι καὶ
[17]	ἐπαίνους, ἀλλὰ πολὺ καταδεέστερόν μοι	δοκῶ	τῆς ἀξίας εἰρηκέναι. σκόπει γοῦν
[23]	τὰ τοιαῦτα περὶ τῶν θεῶν	δοξάζειν,	ὧν τάς γε ἀληθεῖς εἰκόνας
[8]	ἀσέβημα ἑαυτῆς καὶ πλημμέλημα τοῦτο	δόξειν,	εἰ ὑπομένοι τῇ ἐν Κνίδῳ
[17]	ἄν τις ἔνδοξος γένοιτο, Εἰ	δόξης,	ἔφη, καταφρονήσειε. φαίην γὰρ ἂν
[7]	μὴ κατὰ τὴν Κασσιέπειαν εἶναι	δόξω	τὸν τοιοῦτον ἔπαινον προσιεμένη· καίτοι
[18]	ἐγὼ βαδιοῦμαι, μὴ καὶ σοὶ	δόξω	ὑπ´ ἀπορίας αὐτὸ δρᾶν. ~Ἐκεῖνο
[29]	δὲ ἐπείπερ ἅπαξ σοι τὸ	δρᾶμα	παραδέδωκα, νῦν μὲν ἐκποδὼν ἀποστήσομαι·
[18]	σοὶ δόξω ὑπ´ ἀπορίας αὐτὸ	δρᾶν.	~Ἐκεῖνο δέ γέ φημι, τοιαύτας
[13]	αἰτίαν ἔχοι ὑπὸ ἀσεβείας αὐτὸ	δρᾶν·	σὺ δὲ τοσαῦτα ἔχων κάλλη
[20]	κοῦφον ὧν ἴσμεν ζῴων καὶ	δρομικόν,	ὅτι Ἄκρον ἐπ´ ἀνθερίκων καρπὸν
[20]	οὐκ ἂν ὀκνήσειεν φάναι ἀελλοπόδων	δρόμον	ἵππων. καὶ ἢν οἰκίαν ἐπαινῇ
[27]	ὅμως οὐκ ἠγανάκτησεν ἡ θεὸς	δυναμένη	λίθον αὐτὴν ὥσπερ τὴν Νιόβην
[3]	καὶ ὑπὸ τοῦ τυχόντος συντριβῆναι	δυναμένῳ,	ὅτε καὶ γελοιότερος ἂν γένοιτο
[29]	Οὐκ οἶδα εἴ μοι τοῦτο	δυνατὸν	ἔτι, ὦ Λυκῖνε· μακρὰ γὰρ
[3]	τι καὶ ἔργον αὐτοῦ ἀπολαῦσαι	δυνατὸν	ἦν ἐκ τῆς τοιαύτης ὑπερβολῆς.
[28]	τούτου παύσομαι, ἵνα καὶ ἀπομνημονεῦσαι	δυνηθῇ	τὰ εἰρημένα. ~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Οὐκ οἶδα
[9]	εἰκόνα γενέσθαι τοῦ βασιλέως, ἔχοντα	δύο	πόλεις ἐν ταῖν χεροῖν, οὐ
[24]	ἐπαίνῳ; ἀλλὰ κἂν σὺ μὴ	δῷς,	ὅ γε τοσοῦτος αἰὼν δέδωκεν,
[15]	ποιητὴν παλινῳδίαν τινὰ συγγράφω, ἢ	δώσετέ	μοι ἐφέσιμον ἀγωνίσασθαι τὴν δίκην;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009