Apologie, Chap.
[1, 4]	οἱ μετερχόμενοι οὐκ εἴργονται πρὸς	ὑμῶν,	ἆθλα δὲ καὶ τιμὰς τοῖς
[1, 37]	ἐξεζήτησε ταῦτα ἐκ τῶν χειρῶν	ὑμῶν;	ἀλλὰ διάλυε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας,
[1, 26]	οὐ μόνον οὐκ ἐδιώχθησαν ὑφ’	ὑμῶν,	ἀλλὰ καὶ τιμῶν κατηξιώθησαν Σίμωνα
[1, 16]	δὲ μόνον Χριστιανούς, καὶ ὑφ’	ὑμῶν	ἀξιοῦμεν. ~Φόρους δὲ καὶ εἰσφορὰς
[1, 39]	ἀσπάζεσθαι ὁμολογίαν, μηδὲν ἄφθαρτον δυναμένων	ὑμῶν	αὐτοῖς παρασχεῖν, ἡμᾶς δέ, ἀφθαρσίας
[1, 26]	ποιήσας μαγικὰς ἐν τῇ πόλει	ὑμῶν	βασιλίδι Ῥώμῃ θεὸς ἐνομίσθη καὶ
[1, 68]	ἐπιφανεστάτου Καίσαρος Ἀδριανοῦ, τοῦ πατρὸς	ὑμῶν,	ἔχοντες ἀπαιτεῖν ὑμᾶς καθὰ ἠξιώσαμεν
[1, 15]	λέγω· Εὔχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν	ὑμῶν	καὶ ἀγαπᾶτε τοὺς μισοῦντας ὑμᾶς
[1, 37]	καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ· Τὰς νουμηνίας	ὑμῶν	καὶ τὰ σάββατα μισεῖ ἡ
[1, 26]	μὴ διώκονται μηδὲ φονεύονται ὑφ’	ὑμῶν,	κἂν διὰ τὰ δόγματα, ἐπιστάμεθα.
[1, 37]	ὑμῶν. πλήρεις αἵματος αἱ χεῖρες	ὑμῶν.	κἂν φέρητε σεμίδαλιν, θυμίαμα, βδέλυγμά
[1, 12]	οὐ γὰρ διὰ τοὺς ὑφ’	ὑμῶν	κειμένους νόμους καὶ κολάσεις πειρῶνται
[1, 61]	τὰς πονηρίας ἀπὸ τῶν ψυχῶν	ὑμῶν,	μάθετε καλὸν ποιεῖν, κρίνατε ὀρφανῷ
[1, 44]	τὰς πονηρίας ἀπὸ τῶν ψυχῶν	ὑμῶν,	μάθετε καλὸν ποιεῖν, κρίνατε ὀρφανῷ
[1, 15]	ἐνδύσησθε· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ	ὑμῶν	ὁ οὐράνιος ὅτι τούτων χρείαν
[1, 11]	καὶ ἐκ τοῦ ἀνεταζομένους ὑφ’	ὑμῶν	ὁμολογεῖν εἶναι Χριστιανούς, γινώσκοντες τῷ
[1, 47]	αὐτῇ. ὅτι δὲ φυλάσσεται ὑφ’	ὑμῶν	ὅπως μηδεὶς ἐν αὐτῇ γένηται,
[1, 51]	δῶτε περὶ ἁμαρτίας, ἡ ψυχὴ	ὑμῶν	ὄψεται σπέρμα μακρόβιον. καὶ βούλεται
[1, 4]	καὶ γὰρ τοὺς κατηγορουμένους ἐφ’	ὑμῶν	πάντας πρὶν ἐλεγχθῆναι οὐ τιμωρεῖτε·
[1, 55]	δι’ ὧν αἵ τε πρόοδοι	ὑμῶν	πανταχοῦ γίνονται, τῆς ἀρχῆς καὶ
[1, 37]	ἂν ἔρχησθε ὀφθῆναί μοι, εἰσακούσομαι	ὑμῶν.	πλήρεις αἵματος αἱ χεῖρες ὑμῶν.
[1, 16]	μίλιον ἀκολούθησον δύο. λαμψάτω δὲ	ὑμῶν	τὰ καλὰ ἔργα ἔμπροσθεν τῶν
[1, 8]	ἀγνοίᾳ. ~Λογίσασθε δ’ ὅτι ὑπὲρ	ὑμῶν	ταῦτα ἔφημεν ἐκ τοῦ ἐφ’
[1, 17]	δὲ καὶ εἰσφορὰς τοῖς ὑφ’	ὑμῶν	τεταγμένοις πανταχοῦ πρὸ πάντων πειρώμεθα
[1, 16]	Μὴ ὀμόσητε ὅλως· ἔστω δὲ	ὑμῶν	τὸ ναὶ ναί, καὶ τὸ
[1, 16]	ἵνα βλέποντες θαυμάζωσι τὸν πατέρα	ὑμῶν	τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. οὐ
[1, 15]	οὐκ ἔχετε παρὰ τοῦ πατρὸς	ὑμῶν	τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. ~Περὶ
[1, 32]	ἱερὸν ἦν Ἰουδαίων, ὃ ὑφ’	ὑμῶν	ὕστερον κατεστράφη· καὶ μετὰ ταῦτα
[1, 15]	οἰκτίρμονες, ὡς καὶ ὁ πατὴρ	ὑμῶν	χρηστός ἐστι καὶ οἰκτίρμων, καὶ
[1, 26]	θεὸς ἐνομίσθη καὶ ἀνδριάντι παρ’	ὑμῶν	ὡς θεὸς τετίμηται, ὃς ἀνδριὰς
[1, 44]	καὶ ἐὰν ὦσιν αἱ ἁμαρτίαι	ὑμῶν	ὡς φοινικοῦν, ὡσεὶ ἔριον λευκανῶ,
[1, 61]	καὶ ἐὰν ὦσιν αἱ ἁμαρτίαι	ὑμῶν	ὡς φοινικοῦν, ὡσεὶ ἔριον λευκανῶ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/07/2008