Apologie, Chap. |
[1, 20] |
μειζόνως
καὶ
θείως
καὶ
μόνοι
|
μετὰ |
ἀποδείξεως,
τί
παρὰ
πάντας
ἀδίκως |
[1, 52] |
ἀνθρώπου,
τὴν
δὲ
δευτέραν,
ὅταν
|
μετὰ |
δόξης
ἐξ
οὐρανῶν
μετὰ
τῆς |
[1, 51] |
δὲ
καὶ
ἐξ
οὐρανῶν
παραγίνεσθαι
|
μετὰ |
δόξης
μέλλει,
ἀκούσατε
καὶ
τῶν |
[1, 50] |
καὶ
ἀτιμασθῆναι
ὑπέμεινε,
καὶ
πάλιν
|
μετὰ |
δόξης
παραγενήσεται,
ἀκούσατε
τῶν
εἰρημένων |
[1, 57] |
εἰ
δ’
ἀπιστοῦσι
μηδὲν
εἶναι
|
μετὰ |
θάνατον,
ἀλλ’
εἰς
ἀναισθησίαν
χωρεῖν |
[1, 18] |
εἰδότων
πεισάτωσαν
ὑμᾶς,
ὅτι
καὶ
|
μετὰ |
θάνατον
ἐν
αἰσθήσει
εἰσὶν
αἱ |
[1, 44] |
ἀθανασίας
ψυχῆς
ἢ
τιμωριῶν
τῶν
|
μετὰ |
θάνατον
ἢ
θεωρίας
οὐρανίων
ἢ |
[1, 20] |
δὲ
κολάζεσθαι
ἐν
αἰσθήσει
καὶ
|
μετὰ |
θάνατον
οὔσας
τὰς
τῶν
ἀδίκων |
[1, 11] |
λέγειν
ἡμᾶς
ὑπειλήφατε,
ἡμῶν
τὴν
|
μετὰ |
θεοῦ
λεγόντων,
ὡς
καὶ
ἐκ |
[1, 8] |
καὶ
καθαροῦ
βίου
ἐπιθυμοῦντες
τῆς
|
μετὰ |
θεοῦ
τοῦ
πάντων
πατρὸς
καὶ |
[1, 46] |
Χριστῷ
ἦσαν
καὶ
φονεῖς
τῶν
|
μετὰ |
λόγου
βιούντων·
οἱ
δὲ
μετὰ |
[1, 46] |
μετὰ
λόγου
βιούντων·
οἱ
δὲ
|
μετὰ |
λόγου
βιώσαντες
καὶ
βιοῦντες
Χριστιανοὶ |
[1, 46] |
γένος
ἀνθρώπων
μετέσχε.
καὶ
οἱ
|
μετὰ |
λόγου
βιώσαντες
Χριστιανοί
εἰσι,
κἂν |
[1, 53] |
φιλοδοξοῦσι
μηδὲ
ὑπὸ
παθῶν
ἀρχομένοις
|
μετὰ |
λόγου
ἐμφορῆσαι
δύναται.
~Οἱ
δὲ |
[1, 13] |
προφητικὸν
ἐν
τρίτῃ
τάξει
ὅτι
|
μετὰ |
λόγου
τιμῶμεν
ἀποδείξομεν.
ἐνταῦθα
γὰρ |
[1, 50] |
αὐτοῦ
ἡ
κρίσις
αὐτοῦ
ἤρθη.
|
μετὰ |
οὖν
τὸ
σταυρωθῆναι
αὐτὸν
καὶ |
[1, 45] |
ἐν
μέσῳ
τῶν
ἐχθρῶν
σου.
|
μετὰ |
σοῦ
ἡ
ἀρχὴ
ἐν
ἡμέρᾳ |
[1, 32] |
ὑφ’
ὑμῶν
ὕστερον
κατεστράφη·
καὶ
|
μετὰ |
ταῦτα
ἐσταυρώθη,
ὅπως
τὸ
λεῖπον |
[1, 67] |
ἢ
μαθεῖν
δύνασθε.
~Ἡμεῖς
δὲ
|
μετὰ |
ταῦτα
λοιπὸν
ἀεὶ
τούτων
ἀλλήλους |
[1, 19] |
φοβεῖσθε
τοὺς
ἀναιροῦντας
ὑμᾶς
καὶ
|
μετὰ |
ταῦτα
μὴ
δυναμένους
τι
ποιῆσαι, |
[1, 26] |
γνωρίζομεν.
~Τρίτον
δ’
ὅτι
καὶ
|
μετὰ |
τὴν
ἀνέλευσιν
τοῦ
Χριστοῦ
εἰς |
[1, 32] |
Ἰουδαῖοι
καλεῖσθαι
ἐσχήκασι·
καὶ
ὑμεῖς
|
μετὰ |
τὴν
γενομένην
αὐτοῦ
φανέρωσιν
καὶ |
[1, 14] |
ἑστίας
κοινὰς
μὴ
ποιούμενοι,
νῦν
|
μετὰ |
τὴν
ἐπιφάνειαν
τοῦ
Χριστοῦ
ὁμοδίαιτοι |
[1, 67] |
κρονικῆς
ἐσταύρωσαν
αὐτόν,
καὶ
τῇ
|
μετὰ |
τὴν
κρονικήν,
ἥτις
ἐστὶν
ἡλίου |
[1, 52] |
ὅταν
μετὰ
δόξης
ἐξ
οὐρανῶν
|
μετὰ |
τῆς
ἀγγελικῆς
αὐτοῦ
στρατιᾶς
παραγενήσεσθαι |
[1, 28] |
ὃν
εἰς
τὸ
πῦρ
πεμφθήσεσθαι
|
μετὰ |
τῆς
αὐτοῦ
στρατιᾶς
καὶ
τῶν |
[1, 17] |
ἄρχοντας
ἀνθρώπων
ὁμολογοῦντες
καὶ
εὐχόμενοι
|
μετὰ |
τῆς
βασιλικῆς
δυνάμεως
καὶ
σώφρονα |
[1, 45] |
ὁ
πατὴρ
τῶν
πάντων
θεὸς
|
μετὰ |
τὸ
ἀναστῆσαι
ἐκ
νεκρῶν
αὐτὸν |
[1, 19] |
ποιῆσαι,
εἶπε,
φοβήθητε
δὲ
τὸν
|
μετὰ |
τὸ
ἀποθανεῖν
δυνάμενον
καὶ
ψυχὴν |
[1, 65] |
αἱ
πράξεις
ἐλέγχουσιν.
~Ἡμεῖς
δὲ
|
μετὰ |
τὸ
οὕτως
λοῦσαι
τὸν
πεπεισμένον |
[1, 41] |
δι’
αὐτοῦ
τοῦ
Δαυείδ,
ὅτι
|
μετὰ |
τὸ
σταυρωθῆναι
βασιλεύσει
ὁ
Χριστός, |
[1, 35] |
ποσὶν
αὐτοῦ
ἥλων
ἦν.
καὶ
|
μετὰ |
τὸ
σταυρῶσαι
αὐτὸν
ἔβαλον
κλῆρον |
[1, 14] |
ἀγωνιζομένους)
ὃν
τρόπον
καὶ
ἡμεῖς
|
μετὰ |
τὸ
τῷ
λόγῳ
πεισθῆναι
ἐκείνων |
[1, 13] |
μανίαν
ἡμῶν
καταφαίνονται,
δευτέραν
χώραν
|
μετὰ |
τὸν
ἄτρεπτον
καὶ
ἀεὶ
ὄντα |
[1, 12] |
οὗ
βασιλικώτατον
καὶ
δικαιότατον
ἄρχοντα
|
μετὰ |
τὸν
γεννήσαντα
θεὸν
οὐδένα
οἴδαμεν |
[1, 32] |
δυνάμεως.
ἡ
δὲ
πρώτη
δύναμις
|
μετὰ |
τὸν
πατέρα
πάντων
καὶ
δεσπότην |
[1, 60] |
σταυροῦ
ἀλλὰ
χίασμα
νοήσας,
τὴν
|
μετὰ |
τὸν
πρῶτον
θεὸν
δύναμιν
κεχιάσθαι |
[1, 50] |
θανάτον
τὴν
ψυχὴν
αὐτοῦ,
καὶ
|
μετὰ |
τῶν
ἀνόμων
ἐλογίσθη,
αὐτὸς
ἁμαρτίας |
[1, 15] |
τὴν
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν,
ἢ
|
μετὰ |
τῶν
δύο
πεμφθῆναι
εἰς
τὸ |
[1, 52] |
δ’
ἀδίκων
ἐν
αἰσθήσει
αἰωνίᾳ
|
μετὰ |
τῶν
φαύλων
δαιμόνων
εἰς
τὸ |
[1, 8] |
Χριστοῦ,
καὶ
τοῖς
αὐτοῖς
σώμασι
|
μετὰ |
τῶν
ψυχῶν
γινομένων
καὶ
αἰωνίαν |