Apologie, Chap. |
[1, 60] |
ἐκεῖνο
τοῦ
καιροῦ,
ὅτε
ἐξῆλθον
|
ἀπὸ |
Αἰγύπτου
οἱ
Ἰσραηλῖται
καὶ
γεγόνασιν |
[1, 38] |
δὲ
πρόσωπόν
μου
οὐκ
ἀπέστρεψα
|
ἀπὸ |
αἰσχύνης
ἐμπτυσμάτων.
καὶ
ὁ
κύριος |
[1, 50] |
πολλοὶ
ἐπὶ
σέ,
οὕτως
ἀδοξήσει
|
ἀπὸ |
ἀνθρώπων
τὸ
εἶδός
σου
καὶ |
[1, 39] |
ὅτι
οὕτως
γέγονε,
πεισθῆναι
δύνασθε.
|
ἀπὸ |
γὰρ
Ἰερουσαλὴμ
ἄνδρες
δεκαδύο
τὸν |
[1, 49] |
τοῦ
Χριστοῦ,
μέχρις
οὗ
οἱ
|
ἀπὸ |
Ἰερουσαλὴμ
ἐξελθόντες
ἀπόστολοι
αὐτοῦ
ἐμήνυσαν |
[1, 45] |
τοῦ
λόγου
τοῦ
ἰσχυροῦ,
ὃν
|
ἀπὸ |
Ἰερουσαλὴμ
οἱ
ἀπόστολοι
αὐτοῦ
ἐξελθόντες |
[1, 32] |
τοῦ
Μωυσέως
μὴ
ἐκλείψειν
ἄρχοντα
|
ἀπὸ |
Ἰουδαίων,
ἕως
ἂν
ἔλθῃ
ᾧ |
[1, 53] |
ἀπὸ
τῶν
ἐθνῶν
πιστεύοντες
τῶν
|
ἀπὸ |
Ἰουδαίων
καὶ
Σαμαρέων,
τὰ
προφητευθέντα |
[1, 53] |
ἀληθεστέρους
τοὺς
ἐξ
ἐθνῶν
τῶν
|
ἀπὸ |
Ἰουδαίων
καὶ
Σαμαρέων
Χριστιανοὺς
εἰδότες; |
[1, 26] |
τινα,
καὶ
αὐτὸν
Σαμαρέα,
τὸν
|
ἀπὸ |
κώμης
Καππαρεταίας,
γενόμενον
μαθητὴν
τοῦ |
[1, 26] |
Σίμωνα
μέν
τινα
Σαμαρέα,
τὸν
|
ἀπὸ |
κώμης
λεγομένης
Γίτθων,
ὃς
ἐπὶ |
[1, 64] |
θυγατέρα
τοῦ
Διὸς
ἔφασαν,
οὐκ
|
ἀπὸ |
μίξεως,
ἀλλ’
ἐπειδὴ
ἐννοηθέντα
τὸν |
[1, 53] |
μὲν
Ἰουδαίων
ἐρήμωσιν,
καὶ
τοὺς
|
ἀπὸ |
παντὸς
ἔθνους
ἀνθρώπων
διὰ
τῆς |
[1, 51] |
μακρόβιον.
καὶ
βούλεται
κύριος
ἀφελεῖν
|
ἀπὸ |
πόνου
τὴν
ψυχὴν
αὐτοῦ,
δεῖξαι |
[1, 58] |
φονεύουσι.
~Καὶ
Μαρκίωνα
δὲ
τὸν
|
ἀπὸ |
Πόντου,
ὡς
προέφημεν,
προεβάλλοντο
οἱ |
[1, 36] |
λέξεις
τῶν
προφητῶν
λεγομένας
ὡς
|
ἀπὸ |
προσώπου
ἀκούητε,
μὴ
ἀπ’
αὐτῶν |
[1, 41] |
ἐν
αὐλαῖς
ἁγίαις
αὐτοῦ·
φοβηθήτω
|
ἀπὸ |
προσώπου
αὐτοῦ
πᾶσα
ἡ
γῆ |
[1, 49] |
ἐλέχθησαν
δὲ
οἱ
λόγοι
ὡς
|
ἀπὸ |
προσώπου
αὐτοῦ
τοῦ
Χριστοῦ.
εἰσὶ |
[1, 53] |
Ἠσαίου
σωθήσεσθαι.
εἶπε
δὲ
ὡς
|
ἀπὸ |
προσώπου
αὐτῶν·
Εἰ
μὴ
κύριος |
[1, 36] |
τοῦ
Χριστοῦ,
ποτὲ
δὲ
ὡς
|
ἀπὸ |
προσώπου
λαῶν
ἀποκρινομένων
τῷ
κυρίῳ |
[1, 47] |
εἴρηνται
δὲ
οἱ
λόγοι
ὡς
|
ἀπὸ |
προσώπου
λαῶν
θαυμαζόντων
τὰ
γεγενημένα. |
[1, 40] |
χνοῦς,
ὃν
ἐκρίπτει
ὁ
ἄνεμος
|
ἀπὸ |
προσώπου
τῆς
γῆς·
διὰ
τοῦτο |
[1, 36] |
γενήσεσθαι
λέγει,
ποτὲ
δ’
ὡς
|
ἀπὸ |
προσώπου
τοῦ
δεσπότου
πάντων
καὶ |
[1, 37] |
καὶ
τοῦτο
ὑμῖν
φανερὸν
γένηται,
|
ἀπὸ |
προσώπου
τοῦ
πατρὸς
ἐλέχθησαν
διὰ |
[1, 38] |
θεοῦ,
νοεῖν
δύνασθε.
~Ὅταν
δὲ
|
ἀπὸ |
προσώπου
τοῦ
Χριστοῦ
λέγῃ
τὸ |
[1, 36] |
θεοῦ
φθέγγεται,
ποτὲ
δὲ
ὡς
|
ἀπὸ |
προσώπου
τοῦ
Χριστοῦ,
ποτὲ
δὲ |
[1, 56] |
ἄλλους,
Σίμωνα
μὲν
καὶ
Μένανδρον
|
ἀπὸ |
Σαμαρείας,
οἳ
καὶ
μαγικὰς
δυνάμεις |
[1, 69] |
Φουνδανῷ.
Ἐπιστολὴν
ἐδεξάμην
γραφεῖσάν
μοι
|
ἀπὸ |
Σερηνίου
Γρανιανοῦ,
λαμπροτάτου
ἀνδρός,
ὅντινα |
[1, 51] |
αὐτοῦ
τίς
διηγήσεται;
ὅτι
αἴρεται
|
ἀπὸ |
τῆς
γῆς
ἡ
ζωὴ
αὐτοῦ, |
[1, 52] |
ἐροῦσι·
Τί,
κύριε,
ἐπλάνησας
ἡμᾶς
|
ἀπὸ |
τῆς
ὁδοῦ
σου;
ἡ
δόξα, |
[1, 32] |
ἐξ
Ἰακώβ,
καὶ
ἄνθος
ἀναβήσεται
|
ἀπὸ |
τῆς
ῥίζης
Ἰεσσαί·
καὶ
ἐπὶ |
[1, 32] |
φωτεινὸν
ἀνέτειλε,
καὶ
ἄνθος
ἀνέβη
|
ἀπὸ |
τῆς
ῥίζης
Ἰεσσαί,
οὗτος
ὁ |
[1, 27] |
καὶ
τέλη
λαμβάνετε
δέον
ἐκκόψαι
|
ἀπὸ |
τῆς
ὑμετέρας
οἰκουμένης.
καὶ
τῶν |
[1, 65] |
διδόασιν
ἑκάστῳ
τῶν
παρόντων
μεταλαβεῖν
|
ἀπὸ |
τοῦ
εὐχαριστηθέντος
ἄρτου
καὶ
οἴνου |
[1, 37] |
τὰ
διδασκόμενα
διὰ
τῶν
προφητῶν
|
ἀπὸ |
τοῦ
θεοῦ,
νοεῖν
δύνασθε.
~Ὅταν |
[1, 36] |
τῶν
ἐμπεπνευσμένων
λέγεσθαι
νομίσητε,
ἀλλ’
|
ἀπὸ |
τοῦ
κινοῦντος
αὐτοὺς
θείου
λόγου. |
[1, 55] |
ἔχειν
καὶ
ἐν
τῷ
προσώπῳ
|
ἀπὸ |
τοῦ
μετωπίου
τεταμένον
τὸν
λεγόμενον |
[1, 41] |
τοῖς
ἔθνεσιν·
ὁ
κύριος
ἐβασίλευσεν
|
ἀπὸ |
τοῦ
ξύλου.
~Ὅταν
δὲ
τὸ |
[1, 37] |
λέγῃ
ὁ
αὐτὸς
προφήτης
ὁμοίως
|
ἀπὸ |
τοῦ
πατρός·
Ποῖόν
μοι
οἶκον |
[1, 44] |
Ἠσαίου,
τοῦ
ἑτέρου
προφήτου,
ὡς
|
ἀπὸ |
τοῦ
πατρὸς
τῶν
ὅλων
καὶ |
[1, 58] |
δαίμονες,
ἢ
ἀπάγειν
τοὺς
ἀνθρώπους
|
ἀπὸ |
τοῦ
ποιήσαντος
θεοῦ
καὶ
τοῦ |
[1, 32] |
Χριστός.
διὰ
γὰρ
παρθένου
τῆς
|
ἀπὸ |
τοῦ
σπέρματος
Ἰακώβ,
τοῦ
γενομένου |
[1, 26] |
τοῦτον
ὁμολογεῖν
πεποιηκέναι.
πάντες
οἱ
|
ἀπὸ |
τούτων
ὁρμώμενοι,
ὡς
ἔφημεν,
Χριστιανοὶ |
[1, 33] |
γὰρ
σώσει
τὸν
λαὸν
αὐτοῦ
|
ἀπὸ |
τῶν
ἁμαρτιῶν
αὐτῶν.
ὅτι
δὲ |
[1, 33] |
γὰρ
σώσει
τὸν
λαὸν
αὐτοῦ
|
ἀπὸ |
τῶν
ἁμαρτιῶν
αὐτῶν,
ὡς
οἱ |
[1, 50] |
σου
καὶ
ἡ
δόξα
σου
|
ἀπὸ |
τῶν
ἀνθρώπων,
οὕτως
θαυμάσονται
ἔθνη |
[1, 51] |
τῆς
γῆς
ἡ
ζωὴ
αὐτοῦ,
|
ἀπὸ |
τῶν
ἀνομιῶν
αὐτῶν
ἥκει
εἰς |
[1, 53] |
ὡς
δὲ
καὶ
ἀληθέστεροι
οἱ
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐθνῶν
καὶ
πιστότεροι
προεγινώσκοντο. |
[1, 49] |
ἀλλὰ
καὶ
παρεχρήσαντο·
οἱ
δὲ
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐθνῶν
μηδέποτε
μηδὲν
ἀκούσαντες |
[1, 53] |
δὲ
προεφητεύθη
ὅτι
πλείονες
οἱ
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐθνῶν
πιστεύοντες
τῶν
ἀπὸ |
[1, 67] |
ἡ
διάδοσις
καὶ
ἡ
μετάληψις
|
ἀπὸ |
τῶν
εὐχαριστηθέντων
ἑκάστῳ
γίνεται,
καὶ |
[1, 61] |
καθαροὶ
γένεσθε,
ἀφέλετε
τὰς
πονηρίας
|
ἀπὸ |
τῶν
ψυχῶν
ὑμῶν,
μάθετε
καλὸν |
[1, 44] |
καθαροὶ
γένεσθε,
ἀφέλετε
τὰς
πονηρίας
|
ἀπὸ |
τῶν
ψυχῶν
ὑμῶν,
μάθετε
καλὸν |
[1, 1] |
Ἰουστῖνος
Πρίσκου
τοῦ
Βακχείου,
τῶν
|
ἀπὸ |
Φλαουΐας
Νέας
πόλεως
τῆς
Συρίας |