Alphabétiquement     [«   »]
τὰς 53
ταύρων 1
ταῦτά 3
ταῦτα 62
ταὐτὰ 4
ταύτας 1
ταύτην 5
Fréquences     [«    »]
59 ἀλλ
62 ἐκ
58 μὲν
62 ταῦτα
67 ἐπὶ
68 ὅτι
69 θεοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Justin (Saint), Apologie (I) en faveur des Chrétiens (texte complet)

ταῦτα


Apologie, Chap.
[1, 60]   λέγουσι. παρ’ ἡμῖν οὖν ἔστι  ταῦτα   ἀκοῦσαι καὶ μαθεῖν παρὰ τῶν
[1, 5]   διὰ Σωκράτους ὑπὸ λόγου ἠλέγχθη  ταῦτα,   ἀλλὰ καὶ ἐν βαρβάροις ὑπ’
[1, 50]   εἰς τοῦτο προφητειῶν. ἔστι δὲ  ταῦτα·   Ἀνθ’ ὧν παρέδωκαν εἰς θανάτον
[1, 67]   ἀποστόλοις αὐτοῦ καὶ μαθηταῖς ἐδίδαξε  ταῦτα,   ἅπερ εἰς ἐπίσκεψιν καὶ ὑμῖν
[1, 60]   ὡς συνεῖναι οὐ σοφίᾳ ἀνθρωπείᾳ  ταῦτα   γεγονέναι, ἀλλὰ δυνάμει θεοῦ λέγεσθαι.
[1, 21]   διαφορὰν καὶ προτροπὴν τῶν ἐκπαιδευομένων  ταῦτα   γέγραπται· μιμητὰς γὰρ θεῶν καλὸν
[1, 19]   ἀδίκως βιώσαντες καὶ μὴ πιστεύοντες  ταῦτα   γενήσεσθαι ὅσα θεὸς διὰ
[1, 9]   προσωνόμασαν, ἐπεὶ ἄψυχα καὶ νεκρὰ  ταῦτα   γινώσκομεν καὶ θεοῦ μορφὴν μὴ
[1, 54]   ὑπὸ τῶν ποιητῶν λεχθεῖσι. καὶ  ταῦτα   δ’ ἐλέχθη καὶ ἐν Ἕλλησιν
[1, 14]   δυνατῶν βασιλέων ἐξετάσαι εἰ ἀληθῶς  ταῦτα   δεδιδάγμεθα καὶ διδάσκομεν. βραχεῖς δὲ
[1, 5]   μηδὲν ἀδικεῖν μηδὲ τὰ ἄθεα  ταῦτα   δοξάζειν, οὐ κρίσεις ἐξετάζετε, ἀλλὰ
[1, 12]   ἐσμὲν πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων, οἳ  ταῦτα   δοξάζομεν, ὡς λαθεῖν θεὸν κακόεργον
[1, 12]   εἰ γὰρ οἱ πάντες ἄνθρωποι  ταῦτα   ἐγίνωσκον, οὐκ ἄν τις τὴν
[1, 50]   εἰς πᾶν γένος ἀνθρώπων ἐλθόντες,  ταῦτα   ἐδίδαξαν καὶ ἀπόστολοι προσηγορεύθησαν. ~Ἵνα
[1, 15]   περὶ δὲ τοῦ στέργειν ἅπαντας  ταῦτα   ἐδίδαξεν· Εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας
[1, 18]   καὶ τὰ γινόμενα ὑπὸ τῶν  ταῦτα   εἰδότων πεισάτωσαν ὑμᾶς, ὅτι καὶ
[1, 3]   φωνὴν καὶ τολμηρὰν δόξῃ τις  ταῦτα   εἶναι, ἀξιοῦμεν τὰ κατηγορούμενα αὐτῶν
[1, 45]   Δαυεὶδ τοῦ προφήτου. ἔστι δὲ  ταῦτα·   Εἶπεν κύριος τῷ κυρίῳ
[1, 63]   ὅλων πατέρα καὶ δημιουργὸν τὸν  ταῦτα   εἰπόντα λέγουσιν εἶναι. ὅθεν καὶ
[1, 5]   Σωκράτης λόγῳ ἀληθεῖ καὶ ἐξεταστικῶς  ταῦτα   εἰς φανερὸν ἐπειρᾶτο φέρειν καὶ
[1, 37]   οὐ βούλομαι. τίς γὰρ ἐξεζήτησε  ταῦτα   ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν; ἀλλὰ
[1, 48]   ἀναστήσονται καὶ περιπατήσουσιν. ὅτι τε  ταῦτα   ἐποίησεν, ἐκ τῶν ἐπὶ Ποντίου
[1, 21]   ὡς προέφημεν, οἱ φαῦλοι δαίμονες  ταῦτα   ἔπραξαν· ἀπαθανατίζεσθαι δὲ ἡμεῖς μόνους
[1, 32]   ὑμῶν ὕστερον κατεστράφη· καὶ μετὰ  ταῦτα   ἐσταυρώθη, ὅπως τὸ λεῖπον τῆς
[1, 15]   καὶ μηδὲν πρὸς δόξαν ποιεῖν  ταῦτα   ἔφη· Παντὶ τῷ αἰτοῦντι δίδοτε
[1, 8]   ~Λογίσασθε δ’ ὅτι ὑπὲρ ὑμῶν  ταῦτα   ἔφημεν ἐκ τοῦ ἐφ’ ἡμῖν
[1, 28]   ἀνθρώπους ἀγαθὰ κακὰ  ταῦτα   ἡγεῖσθαι· ἥπερ μεγίστη ἀσέβεια καὶ
[1, 23]   τῇ βουλῇ αὐτοῦ γενόμενος ἄνθρωπος  ταῦτα   ἡμᾶς ἐδίδαξεν ἐπ’ ἀλλαγῇ καὶ
[1, 48]   λεχθέντων διὰ Ἠσαίου. ἔστι δὲ  ταῦτα·   Ἴδε ὡς δίκαιος ἀπώλετο,
[1, 51]   Ἰερεμίου τοῦ προφήτου. ἔστι δὲ  ταῦτα·   Ἰδοὺ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἔρχεται
[1, 61]   τὸ γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησε  ταῦτα.   καὶ λόγον δὲ εἰς τοῦτο
[1, 6]   υἱὸν ἐλθόντα καὶ διδάξαντα ἡμᾶς  ταῦτα,   καὶ τὸν τῶν ἄλλων ἑπομένων
[1, 31]   εἰς πᾶν γένος ἀνθρώπων κηρύξοντας  ταῦτα,   καὶ τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἀνθρώπους
[1, 66]   κοινὸν ἄρτον οὐδὲ κοινὸν πόμα  ταῦτα   λαμβάνομεν· ἀλλ’ ὃν τρόπον διὰ
[1, 49]   ὅτι δὲ προεγινώσκετο τὰ δύσφημα  ταῦτα   λεχθησόμενα κατὰ τῶν τὸν Χριστὸν
[1, 67]   μαθεῖν δύνασθε. ~Ἡμεῖς δὲ μετὰ  ταῦτα   λοιπὸν ἀεὶ τούτων ἀλλήλους ἀναμιμνήσκομεν·
[1, 15]   τῶν ἐξ ἀκολασίας μεταβαλόντων καὶ  ταῦτα   μαθόντων; οὐ γὰρ τοὺς δικαίους
[1, 10]   ἡγούμεθα εἶναι τὸ μὴ εἴργεσθαι  ταῦτα   μανθάνειν, ἀλλὰ καὶ προτρέπεσθαι ἐπὶ
[1, 61]   ὡς φωτιζομένων τὴν διάνοιαν τῶν  ταῦτα   μανθανόντων. καὶ ἐπ’ ὀνόματος δὲ
[1, 19]   τοὺς ἀναιροῦντας ὑμᾶς καὶ μετὰ  ταῦτα   μὴ δυναμένους τι ποιῆσαι, εἶπε,
[1, 19]   ἐξ οὗπερ ἐγένετο, καὶ παρὰ  ταῦτα   μηδὲν ἄλλο δύνασθαι μηδὲ τὸν
[1, 33]   νομιζόμενα παρὰ τοῖς ἀνθρώποις γενήσεσθαι,  ταῦτα   θεὸς προεμήνυσε διὰ τοῦ
[1, 10]   ἠδυνήθησαν οἱ ἀνθρώπειοι νόμοι πρᾶξαι,  ταῦτα   λόγος θεῖος ὢν εἰργάσατο,
[1, 52]   εἰς τοῦτο εἰρημένων. ἔστι δὲ  ταῦτα·   σκώληξ αὐτῶν οὐ παυθήσεται,
[1, 10]   μανθάνειν, ἀλλὰ καὶ προτρέπεσθαι ἐπὶ  ταῦτα.   ὅπερ γὰρ οὐκ ἠδυνήθησαν οἱ
[1, 35]   ἑαυτοῖς οἱ σταυρώσαντες αὐτόν. καὶ  ταῦτα   ὅτι γέγονε, δύνασθε μαθεῖν ἐκ
[1, 49]   εἰρημένων διὰ Ἠσαίου. ἔστι δὲ  ταῦτα·   Οὐαὶ τοῖς λέγουσι τὸ γλυκὺ
[1, 35]   βασιλεὺς καὶ προφήτης, εἰπὼν  ταῦτα,   οὐδὲν τούτων ἔπαθεν· Ἰησοῦς δὲ
[1, 35]   προειρημένων εἰς τοῦτο. ἔστι δὲ  ταῦτα·   Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, καὶ νεανίσκος
[1, 12]   νουνεχὴς οὐχ αἱρήσεται. γενήσεσθαι  ταῦτα   πάντα προεῖπε, φημί, ἡμέτερος
[1, 15]   τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, καὶ  ταῦτα   πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. ὅπου γὰρ
[1, 51]   τὸ προφητικὸν πνεῦμα ὅτι  ταῦτα   πάσχων ἀνεκδιήγητον ἔχει τὸ γένος
[1, 5]   κληθέντος, πεισθέντες ἡμεῖς τοὺς  ταῦτα   πράξαντας δαίμονας οὐ μόνον μὴ
[1, 52]   πῦρ πέμψει. ὡς δὲ καὶ  ταῦτα   προείρηται γενησόμενα, δηλώσομεν. ἐρρέθη δὲ
[1, 50]   προφητείαις ἐντυχεῖν, ἐν αἷς πάντα  ταῦτα   προείρητο γενησόμενα, διδάξαντος, καὶ εἰς
[1, 15]   τοῦ ἀνθρώπου. καί· Μὴ ποιῆτε  ταῦτα   πρὸς τὸ θεαθῆναι ὑπὸ τῶν
[1, 61]   ἂν πεισθῶσι καὶ πιστεύωσιν ἀληθῆ  ταῦτα   τὰ ὑφ’ ἡμῶν διδασκόμενα καὶ
[1, 48]   ἀκούσατε τῶν λελεγμένων. ἔστι δὲ  ταῦτα·   Τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ ἁλεῖται χωλὸς
[1, 44]   ἐγεγόνει. ~Ἐδίδαξε δὲ ἡμᾶς  ταῦτα   τὸ ἅγιον προφητικὸν πνεῦμα, διὰ
[1, 44]   τὸ γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησε  ταῦτα.   τὸ δὲ προειρημένον Μάχαιρα ὑμᾶς
[1, 20]   Μενάνδρῳ τῷ κωμικῷ καὶ τοῖς  ταῦτα   φήσασι ταὐτὰ φράζομεν· μείζονα γὰρ
[1, 12]   αἰτοῦσι θύματα καὶ θεραπείας, καὶ  ταῦτα,   ὡς προέφημεν, ἐνεργεῖσθαι· ἀλλ’ οὐχ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site KHAZARZAR

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/07/2008