Apologie, Chap. |
[1, 55] |
λῶμεν
καὶ
τῶν
τροπαίων,
δι’
|
ὧν |
αἵ
τε
πρόοδοι
ὑμῶν
πανταχοῦ |
[1, 3] |
τὰ
ἡμέτερα
νομιζόντων
τὴν
τιμωρίαν,
|
ὧν |
ἂν
πλημμελῶσι
τυφλώττοντες
αὐτῶν,
αὐτοῖς |
[1, 10] |
οἷς
φίλον
αὐτῷ
αἱρουμένους
δι’
|
ὧν |
αὐτὸς
ἐδωρήσατο
λογικῶν
δυνάμεων
πείθει |
[1, 57] |
ἐν
τῇδε
τῇ
διοικήσει
ὄντων·
|
ὧν |
εἰ
μὲν
κόρος
τοὺς
μετασχόντας |
[1, 17] |
αἰωνίου
δίκας,
καὶ
πρὸς
ἀναλογίαν
|
ὧν |
ἔλαβε
δυνάμεων
παρὰ
θεοῦ
τὸν |
[1, 15] |
ἀποστραφῆτε.
εἰ
γὰρ
δανείζετε
παρ’
|
ὧν |
ἐλπίζετε
λαβεῖν,
τί
καινὸν
ποιεῖτε; |
[1, 25] |
τὰς
διὰ
τὸν
Ἄδωνιν
οἰστρηθείσας,
|
ὧν |
καὶ
τὰ
μυστήρια
ἄγετε,
ἢ |
[1, 58] |
ἡμῶν
καταγελῶσιν,
ἀπόδειξιν
μηδεμίαν
περὶ
|
ὧν |
λέγουσιν
ἔχοντες,
ἀλλὰ
ἀλόγως
ὡς |
[1, 23] |
δύσφημα
καὶ
ἀσεβῆ
ἔργα
ἐνήργησαν,
|
ὧν |
οὐδεὶς
μάρτυς
οὐδὲ
ἀπόδειξίς
ἐστι, |
[1, 10] |
πάντα
καὶ
ποικίλην
φύσει
ἐπιθυμίαν,
|
ὧν |
οὐδὲν
πρόσεστιν
ἡμῖν.
~Καὶ
ὑμεῖς, |
[1, 40] |
οὐκ
εἰσὶ
λαλιαὶ
οὐδὲ
λόγοι,
|
ὧν |
οὐχὶ
ἀκούονται
αἱ
φωναὶ
αὐτῶν. |
[1, 51] |
τῶν
ἰσχυρῶν
μεριεῖ
σκύλα,
ἀνθ’
|
ὧν |
παρεδόθη
εἰς
θάνατον
ἡ
ψυχὴ |
[1, 50] |
προφητειῶν.
ἔστι
δὲ
ταῦτα·
Ἀνθ’
|
ὧν |
παρέδωκαν
εἰς
θανάτον
τὴν
ψυχὴν |
[1, 61] |
ἐπιστήμης,
ἀφέσεώς
τε
ἁμαρτιῶν
ὑπὲρ
|
ὧν |
προημάρτομεν
τύχωμεν,
ἐν
τῷ
ὕδατι |
[1, 46] |
καὶ
Ἠλίας
καὶ
ἄλλοι
πολλοί,
|
ὧν |
τὰς
πράξεις
ἢ
τὰ
ὀνόματα |
[1, 31] |
Ἰουδαίοις
γεγένηνται
θεοῦ
προφῆται,
δι’
|
ὧν |
τὸ
προφητικὸν
πνεῦμα
προεκήρυξε
τὰ |
[1, 40] |
καὶ
οἰκείως
ἐπιμνησθῆναι
λελογίσμεθα,
ἐξ
|
ὧν |
~Τοῦ
ἁγίου
Ἰουστίνου
Ἀπολογία
ὑπὲρ |