Apologie, Chap. |
[1, 44] |
Ἕλλησι
συγγραφέων.
καὶ
πάντα,
ὅσα
|
περὶ |
ἀθανασίας
ψυχῆς
ἢ
τιμωριῶν
τῶν |
[1, 51] |
αὐτὸν
τῆς
πληγῆς.
ἐὰν
δῶτε
|
περὶ |
ἁμαρτίας,
ἡ
ψυχὴ
ὑμῶν
ὄψεται |
[1, 53] |
ἐλθεῖν
αὐτὸν
ἄνθρωπον
γενόμενον
κεκηρυγμένα
|
περὶ |
αὐτοῦ
εὕρομεν
καὶ
οὕτως
γενόμενα |
[1, 50] |
αὐτῶν·
ὅτι
οἷς
οὐκ
ἀνηγγέλη
|
περὶ |
αὐτοῦ,
καὶ
οἳ
οὐκ
ἀκηκόασι |
[1, 49] |
ἐξελθόντες
ἀπόστολοι
αὐτοῦ
ἐμήνυσαν
τὰ
|
περὶ |
αὐτοῦ
καὶ
τὰς
προφητείας
παρέδωκαν, |
[1, 16] |
ξένην
κατανοήσαντες
ἢ
συμπραγματευομένων
πειραθέντες.
|
περὶ |
δὲ
τοῦ
μὴ
ὀμνύναι
ὅλως, |
[1, 15] |
ἁμαρτωλοῦ
ἢ
τὴν
κόλασιν
αὐτοῦ.
|
περὶ |
δὲ
τοῦ
στέργειν
ἅπαντας
ταῦτα |
[1, 50] |
τὰς
ἁμαρτίας
ἡμῶν
φέρει
καὶ
|
περὶ |
ἡμῶν
ὀδυνᾶται,
καὶ
ἡμεῖς
ἐλογισάμεθα |
[1, 63] |
πρῶτοι
τῶν
πάντων
ἀνθρώπων
ἐκεῖνοι
|
περὶ |
θεοῦ
ζήτησιν
ἠσχολήθησαν,
Ἀβραὰμ
μὲν |
[1, 21] |
δὲ
σωφρονούσης
ψυχῆς
ἔννοια
τοιαύτη
|
περὶ |
θεῶν,
ὡς
καὶ
αὐτὸν
τὸν |
[1, 44] |
κυρίου
ἐλάλησεν.
εἰ
δὲ
καὶ
|
περὶ |
τεμνούσης
καὶ
αὐτίκα
ἀπαλλασσούσης
μαχαίρας |
[1, 46] |
οὐκ
ἀναγκαίου
ὄντος
τανῦν
τοῦ
|
περὶ |
τῆς
ἀποδείξεως
τούτου
λόγου,
ἐπὶ |
[1, 47] |
πεπεισμένοι
ἐστέ.
εἴρηται
δὲ
καὶ
|
περὶ |
τῆς
ἐρημώσεως
αὐτῆς,
καὶ
περὶ |
[1, 54] |
ἀλλ’
ὡς
πλανώμενοι
ἐμιμήσαντο
τὰ
|
περὶ |
τὸν
ἡμέτερον
Χριστόν,
διασαφήσομεν.
Μωυσῆς |
[1, 60] |
πνεύματι,
εἰπών·
Τὰ
δὲ
τρίτα
|
περὶ |
τὸν
τρίτον.
καὶ
ὡς
ἐκπύρωσιν |
[1, 54] |
τερατολογίαν
ἡγήσασθαι
τοὺς
ἀνθρώπους
τὰ
|
περὶ |
τὸν
Χριστὸν
καὶ
ὅμοια
τοῖς |
[1, 47] |
περὶ
τῆς
ἐρημώσεως
αὐτῆς,
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
μὴ
ἐπιτραπήσεσθαι
μηδένα
αὐτῶν |
[1, 33] |
ὡς
οἱ
ἀπομνημονεύσαντες
πάντα
τὰ
|
περὶ |
τοῦ
σωτῆρος
ἡμῶν
Ἰησοῦ
Χριστοῦ |
[1, 60] |
τῷ
παρὰ
Πλάτωνι
Τιμαίῳ
φυσιολογούμενον
|
περὶ |
τοῦ
υἱοῦ
τοῦ
θεοῦ,
ὅτε |
[1, 49] |
τῶν
ἐθνῶν
μηδέποτε
μηδὲν
ἀκούσαντες
|
περὶ |
τοῦ
Χριστοῦ,
μέχρις
οὗ
οἱ |
[1, 40] |
λαβεῖν.
~Ἀκούσατε
δὲ
πῶς
καὶ
|
περὶ |
τῶν
κηρυξάντων
τὴν
διδαχὴν
αὐτοῦ |
[1, 53] |
ὅτι
οὐχ
ὁμοίως
τοῖς
μυθοποιηθεῖσι
|
περὶ |
τῶν
νομισθέντων
υἱῶν
τοῦ
Διὸς |
[1, 52] |
διὰ
τῶν
προφητῶν,
ἀνάγκη
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ὁμοίως
προφητευθέντων,
μελλόντων
δὲ |
[1, 31] |
συγγράμματα
συνάγειν
ἐπειράθη,
πυθόμενος
καὶ
|
περὶ |
τῶν
προφητειῶν
τούτων,
προσέπεμψε
τῷ |
[1, 58] |
ἐπισταμένῳ,
ἡμῶν
καταγελῶσιν,
ἀπόδειξιν
μηδεμίαν
|
περὶ |
ὧν
λέγουσιν
ἔχοντες,
ἀλλὰ
ἀλόγως |