HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Jean Chrysostome, Sur la virginité

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ρ = 39 formes différentes pour 75 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[28]   Παύλου γνώμης ἀπὸ τῶν μαθητῶν ῥᾴδιον τοῦτο καταμαθεῖν. Οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνοι

[81]   ὁδῷ προβαίνων καὶ θανάτου καταφρονήσει ῥᾳδίως. Τούτων δὲ γενόμενος ἀνωτέρω πᾶσι

[34]   ἁλισκόμεθα, τῆς ἀδείας τῇ ψυχῇ ῥαθυμεῖν συγχωρούσης. Καὶ τοῦτο καὶ παροιμία

[39]   ἐθελόντων ἐστὶν ἐνεργεῖν διὰ τὴν ῥαθυμίαν. Δείκνυσι γὰρ ὅτι κύριοι ὄντες

[67]   καθ´ ἑκάστην διατείνεσθαι τὴν ἡμέραν ῥαθυμίαν ἐπιστρέφουσαν, κακουργίαν ἐκκόπτουσαν, ἀχαριστίας παύουσαν,

[14]   ἀποφαίνειν βουλόμενοι συσκιάζειν τὴν ἑαυτῶν ῥαθυμίαν, ἵνα μὴ δοκῶσι δι´ ὀλιγωρίαν,

[75]   φύσεως ὁρμᾶται ἀλλ´ ἀπὸ τῆς ῥαθυμίας καὶ τῆς πολλῆς ὕβρεως τίκτεται.

[34]   τῆς ἀκρασίας εἰπεῖν δεικνύντος τῆς ῥαθυμίας τὴν ὑπερβολήν. Οὐκοῦν ἀκρασίας τὸ

[32]   ἡμεῖς οἱ δείλαιοι, μετὰ τοσαύτης ῥαθυμίας τῷ πάντων δεσπότῃ προσιόντες Θεῷ

[34]   παντὸς γυναικί, ἀλλ´ ἡ τῶν ῥαθυμοτέρων τοῦτο ἐνομοθέτησεν ἀκρασία. Ἐπεὶ εἰ

[32]   τῆς κοίτης ἀπηλλάχθαι τότε. ~Ὅτι ῥαθύμως εὐχόμενοι οὐ μόνον οὐκ ἐξιλεούμεθα

[52]   τοῦτο εἴωθε γίνεσθαι— ἐκεῖνος μὲν ῥᾷον διακείσεται τῆς γυναικός, τὸ δὲ

[37]   ἀνύῃ. Ἀλλ´ ὅμως ἅπαντα ταῦτα ῥᾷστα καὶ φορητὰ τοῖς ἀνθρώποις ἔδοξεν

[49]   δεῖν αὐτὸ μετιέναι ὅτι οὕτω ῥᾷστόν ἐστιν ὡς πολὺ τοῦ γάμου

[35]   εὐκολίαν. Βουλόμενος οὖν αὐτὸ δεῖξαι ῥᾷστον, τὸν ἠνυκότα εἰς μέσον τίθησιν,

[27]   αὐτὸν καὶ πλείονα ἀπὸ τῶν ῥᾴστων ἢ τῶν δυσκόλων τιθεὶς τὴν

[70]   εἰσι κύριοι. Ἀλλὰ διὰ τὴν ῥᾳστώνην; Ἀλλ´ οὐ διαλιμπάνουσι μόχθοις κοπτόμενοι

[49]   ὑπομένειν βίαν, οὐ μικρὸν εἰς ῥᾳστώνης λόγον ἐστίν. Ἔπειτα τῷ καὶ

[14]   τῆς ἐκείνων ψυχῆς. Ὥσπερ δὲ ῥεῖθρον διειδὲς ἐκ καθαρᾶς πηγῆς προϊόν,

[9]   ὅταν τις πρὸς τὸ ὡμολογημένον ῥέψῃ κακόν. Ὁ δὲ τὸ ἔλαττον

[68]   ἐμὸν καὶ οὐκ ἐμὸν τοῦτο ῥῆμα ἄν τις ἴδοι μόνον ψιλόν.

[21]   θολεράν. Τὸ δὲ οὐαί« οὐ ῥῆμα ψιλόν ἐστιν ἀλλ´ ἀπειλή τις

[42]   ἀλλὰ μετὰ πολλῆς φειδοῦς τοῖς ῥήμασι κέχρηται, ἀντὶ μὲν τοῦ συμβουλεύω

[28]   τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει« ῥήμασι μὲν ἑτέροις, γνώμῃ δὲ εἴρηται

[29]   τὸ μὲν τραχὺ βραχέσι συστεῖλαι ῥήμασι, πρὶν ἢ δὲ ἀλγῆσαι τὸν

[29]   καὶ σαφέστερον, τούτους αὐτοὺς τοῖς ῥήμασιν ἐκεῖθεν ἐξελκύσαι βουλόμενος. Εἰπὼν γάρ·

[39]   σφόδρα αὐτῶν καθήψατο τοῖς ὀνείδεσι, ῥήμασιν εὐφημοτέροις πάλιν τὸ αὐτὸ πρᾶγμα

[14]   ἀπίστων ἦν ταῦτα μόνον τὰ ῥήματα, βραχὺν ἂν αὐτῶν ἐποιησάμην λόγον.

[47]   καὶ αὐτὰ λοιπὸν ἐξετάσαι τὰ ῥήματα. Δέδεσαι« φησί, γυναικί; Μὴ ζήτει

[29]   εἶναι μᾶλλον ἢ ἀποστόλου τὰ ῥήματα. Εἰ δὲ τὸν σκόπον ἅπαντα

[24]   τοίνυν τὰς ἀποφάσεις τοῦ Θεοῦ ῥήματα εἶναι νομίζετε μόνον. Διὰ τοῦτο

[52]   ἔξοδοι πολυπραγμονοῦνται μόνον ἀλλὰ καὶ ῥήματα καὶ βλέμματα καὶ στεναγμὸς μετὰ

[68]   γὰρ ὅταν μετὰ ἀκριβείας ἐξετάσω, ῥήματα μόνον ὁρῶ ψιλά. Πολλοὶ μὲν

[41]   ἐμβάλλει λόγους, ταῦτα λέγων τὰ ῥήματα· Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπιταγὴν

[21]   ἑτέρους ἐκφερόντων τὰ λοιμικὰ ταῦτα ῥήματα τί φησιν ἄλλος προφήτης ἀπὸ

[6]   γὰρ βλασφημία καὶ τὰ φαῦλα ῥήματα τίκτεται μὲν ἔνδον, οὐ μένει

[41]   ἐκεῖνος πρῶτον μὲν δι´ ἐντρεπτικῶν ῥημάτων ἀνέστελλε τὴν πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν

[71]   προσθέντες τῶν ἀποστολικῶν πάλιν ἁψώμεθα ῥημάτων. Εἰ γὰρ τὰ δοκοῦντα εἶναι

[52]   γοῦν τὴν ὀργὴν διὰ τῶν ῥημάτων ἐξενεγκεῖν, ἀλλ´ ἅπαξ μὲν αὐτὴν

[73]   οὐρανίῳ βήματι παραστήσεσθαι μέλλοντας καὶ ῥημάτων καὶ πραγμάτων καὶ ἐννοιῶν εὐθύνας

[42]   Θεοῦ, ταὐτὸν ἐμφαίνων διὰ τῶν ῥημάτων τούτων, οἱόνως ἔλεγε· μὴ ἀπαξιώσητε

[21]   οὖν λέξουσιν οἱ διὰ τῶν ῥημάτων τούτων οὐχ ἕνα μικρὸν ἀλλὰ

[22]   ἡμῖν. Ἀλλὰ τί κέρδος τῶν ῥημάτων τούτων τῆς μετανοίας ἐκνενευρισμένης ὑπὸ

[39]   μόνον μέχρι τοῦ διὰ τῶν ῥημάτων ψόγου τὴν σφοδρότητα ἐπιδείκνυται, παιδοποιΐας

[12]   καλόν; ἀπ´ αὐτῶν τοῦ κυρίου ῥημάτων, ὧν διὰ τοῦ μακαρίου φθέγγεται

[38]   οὐκ ἄν τις τολμήσειε ταύτην ῥῆξαι τὴν φωνὴν ἀλλ´ ἀντὶ ταύτης

[75]   καὶ ἀνονήτων πληροῦσαι. Ἀλλὰ μιᾷ ῥήσει πάντα ταῦτα αἰνιξάμενος ἀφῆκε τῷ

[5]   οὖν οὗτός φησιν; Τὸ πνεῦμα ῥητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς

[80]   παρθενίας καρπούς, μᾶλλον δὲ καὶ ῥίζα καὶ καρπὸς παρθενίας ὁ ἐσταυρωμένος

[56]   εἰς πλειόνας ἐκτείνηται κλάδους ἡ ῥίζα, τοσούτῳ πλεονάζει καὶ τὰ τῶν

[81]   εἰπεῖν τῶν βιωτικῶν. Διὰ τοῦτο ῥίζαν αὐτὴν τῶν κακῶν πάντων ὁ

[80]   ἔχεις τῶν καλῶν. Καθάπερ γὰρ ῥίζαν γῆ λιπαρὰ καὶ γόνιμος, οὕτως

[81]   Ἀλλὰ ταύτην ἱκανὴ ξηρᾶναι τὴν ῥίζαν ἡ παρθενία καὶ ἑτέραν ἡμῖν

[6]   παντὸς σητὸς χαλεπώτερον διατρώγει τὴν ῥίζαν καὶ μετ´ ἐκείνης καὶ τὸ

[49]   οὖν διασεῖσαι τῆς μνησικακίας τὴν ῥίζαν καὶ τέως κενῶσαι τὴν ὀργήν,

[80]   μετὰ πολιτείας ἔχῃς ἀρίστης, τὴν ῥίζαν καὶ τὴν ὑπόθεσιν ἔχεις τῶν

[15]   τοσαύταις μυριάσι δέδωκεν ὑπόθεσιν καὶ ῥίζαν ὁ Θεός, οὕτω καὶ παρὰ

[38]   εἴποι τις ἂν μετὰ τὸ ῥῖψαι τὸ ἱμάτιον καὶ ἀλείψασθαι καὶ

[77]   αἰσχρότερον γένοιτ´ ἂν τὰ ὅπλα ῥίψαντος καὶ καπηλείοις σχολάζοντος, οὕτως οὐδὲ

[27]   φυλάσσοντες αὐτήν. Πῶς οὖν τὴν ῥοπὴν ἐπισπασόμεθα ταύτην; Ὅταν τὰ παρ´

[36]   καὶ μετὰ τὴν τοῦ Θεοῦ ῥοπὴν καὶ τῆς παρ´ ἡμῶν ἐδεῖτο

[27]   πρὸ τούτων ἁπάντων τῆς ἄνωθεν ῥοπῆς. Ἐὰν« γὰρ μὴ κύριος φυλάξῃ

[70]   ἄδειαν; Ἀλλ´ οὐδὲ μικρᾶς καιροῦ ῥοπῆς εἰσι κύριοι. Ἀλλὰ διὰ τὴν

[63]   κινήματα καὶ τὰς οἰκείας ἀνάγκη ῥυθμίζειν ὁρμάς. Καὶ γὰρ ὀφθαλμὸς καὶ

[34]   ὥστε τῇ βίᾳ καὶ τῇ ῥύμῃ περιτρέψαι τὸ σκάφος. Ἤκουσε γὰρ

[84]   λαβεῖν, ἀλλ´ ἔξω μενεῖ· κἂν ῥυπαρά τις ἱμάτια ἐνδεδυμένος παραγένηται, οὐ

[44]   τὸν ἀπὸ τῶν ἁμαρτημάτων προστρίβεσθαι ῥύπον; Καὶ τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν

[32]   εὐχαῖς συνεχῶς προσκαρτερῶν ἀποσμῆξαι τὸν ῥύπον τῆς ψυχῆς; Εἶτα ἂν μὴ

[84]   Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος, τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου

[78]   Ὅτι ἐκεῖνοι μὲν ἦσαν ἰσχυροί, Ῥωμαῖοι δὲ πολλῆς ἔτι τῆς συγκαταβάσεως

[73]   πρὸς τὸν οὐρανόν, καθάπερ καὶ Ῥωμαίοις ἐπιστέλλων ὁ μακάριος Παῦλος ἔλεγε·

[78]   ἦν. Ἀλλ´ ὅμως ἦσαν παρὰ Ῥωμαίοις οἱ ταύτην ἔχοντες τὴν ἀσθένειαν,

[49]   καὶ Κορινθίοις οὕτω διελέγετο καὶ Ῥωμαίους ἀπὸ τῶν παρόντων εἰς ἀνεξικακίαν

[8]   Πέρσας μὲν μὴ μητρογαμοῦντας θαυμάζομεν, Ῥωμαίους δὲ οὐκέτι. Ἐνταῦθα μὲν γὰρ

[7]   τῆς ζώνης ἀλλ´ ἀπὸ τῆς ῥώμης καὶ τῆς ἀνδρείας, τὴν δὲ

Chapitre
[28]	Παύλου γνώμης ἀπὸ τῶν μαθητῶν	ῥᾴδιον	τοῦτο καταμαθεῖν. Οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνοι
[81]	ὁδῷ προβαίνων καὶ θανάτου καταφρονήσει	ῥᾳδίως.	Τούτων δὲ γενόμενος ἀνωτέρω πᾶσι
[34]	ἁλισκόμεθα, τῆς ἀδείας τῇ ψυχῇ	ῥαθυμεῖν	συγχωρούσης. Καὶ τοῦτο καὶ παροιμία
[39]	ἐθελόντων ἐστὶν ἐνεργεῖν διὰ τὴν	ῥαθυμίαν.	Δείκνυσι γὰρ ὅτι κύριοι ὄντες
[67]	καθ´ ἑκάστην διατείνεσθαι τὴν ἡμέραν	ῥαθυμίαν	ἐπιστρέφουσαν, κακουργίαν ἐκκόπτουσαν, ἀχαριστίας παύουσαν,
[14]	ἀποφαίνειν βουλόμενοι συσκιάζειν τὴν ἑαυτῶν	ῥαθυμίαν,	ἵνα μὴ δοκῶσι δι´ ὀλιγωρίαν,
[75]	φύσεως ὁρμᾶται ἀλλ´ ἀπὸ τῆς	ῥαθυμίας	καὶ τῆς πολλῆς ὕβρεως τίκτεται.
[34]	τῆς ἀκρασίας εἰπεῖν δεικνύντος τῆς	ῥαθυμίας	τὴν ὑπερβολήν. Οὐκοῦν ἀκρασίας τὸ
[32]	ἡμεῖς οἱ δείλαιοι, μετὰ τοσαύτης	ῥαθυμίας	τῷ πάντων δεσπότῃ προσιόντες Θεῷ
[34]	παντὸς γυναικί, ἀλλ´ ἡ τῶν	ῥαθυμοτέρων	τοῦτο ἐνομοθέτησεν ἀκρασία. Ἐπεὶ εἰ
[32]	τῆς κοίτης ἀπηλλάχθαι τότε. ~Ὅτι	ῥαθύμως	εὐχόμενοι οὐ μόνον οὐκ ἐξιλεούμεθα
[52]	τοῦτο εἴωθε γίνεσθαι— ἐκεῖνος μὲν	ῥᾷον	διακείσεται τῆς γυναικός, τὸ δὲ
[37]	ἀνύῃ. Ἀλλ´ ὅμως ἅπαντα ταῦτα	ῥᾷστα	καὶ φορητὰ τοῖς ἀνθρώποις ἔδοξεν
[49]	δεῖν αὐτὸ μετιέναι ὅτι οὕτω	ῥᾷστόν	ἐστιν ὡς πολὺ τοῦ γάμου
[35]	εὐκολίαν. Βουλόμενος οὖν αὐτὸ δεῖξαι	ῥᾷστον,	τὸν ἠνυκότα εἰς μέσον τίθησιν,
[27]	αὐτὸν καὶ πλείονα ἀπὸ τῶν	ῥᾴστων	ἢ τῶν δυσκόλων τιθεὶς τὴν
[70]	εἰσι κύριοι. Ἀλλὰ διὰ τὴν	ῥᾳστώνην;	Ἀλλ´ οὐ διαλιμπάνουσι μόχθοις κοπτόμενοι
[49]	ὑπομένειν βίαν, οὐ μικρὸν εἰς	ῥᾳστώνης	λόγον ἐστίν. Ἔπειτα τῷ καὶ
[14]	τῆς ἐκείνων ψυχῆς. Ὥσπερ δὲ	ῥεῖθρον	διειδὲς ἐκ καθαρᾶς πηγῆς προϊόν,
[9]	ὅταν τις πρὸς τὸ ὡμολογημένον	ῥέψῃ	κακόν. Ὁ δὲ τὸ ἔλαττον
[68]	ἐμὸν καὶ οὐκ ἐμὸν τοῦτο	ῥῆμα	ἄν τις ἴδοι μόνον ψιλόν.
[21]	θολεράν. Τὸ δὲ οὐαί« οὐ	ῥῆμα	ψιλόν ἐστιν ἀλλ´ ἀπειλή τις
[42]	ἀλλὰ μετὰ πολλῆς φειδοῦς τοῖς	ῥήμασι	κέχρηται, ἀντὶ μὲν τοῦ συμβουλεύω
[28]	τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει«	ῥήμασι	μὲν ἑτέροις, γνώμῃ δὲ εἴρηται
[29]	τὸ μὲν τραχὺ βραχέσι συστεῖλαι	ῥήμασι,	πρὶν ἢ δὲ ἀλγῆσαι τὸν
[29]	καὶ σαφέστερον, τούτους αὐτοὺς τοῖς	ῥήμασιν	ἐκεῖθεν ἐξελκύσαι βουλόμενος. Εἰπὼν γάρ·
[39]	σφόδρα αὐτῶν καθήψατο τοῖς ὀνείδεσι,	ῥήμασιν	εὐφημοτέροις πάλιν τὸ αὐτὸ πρᾶγμα
[14]	ἀπίστων ἦν ταῦτα μόνον τὰ	ῥήματα,	βραχὺν ἂν αὐτῶν ἐποιησάμην λόγον.
[47]	καὶ αὐτὰ λοιπὸν ἐξετάσαι τὰ	ῥήματα.	Δέδεσαι« φησί, γυναικί; Μὴ ζήτει
[29]	εἶναι μᾶλλον ἢ ἀποστόλου τὰ	ῥήματα.	Εἰ δὲ τὸν σκόπον ἅπαντα
[24]	τοίνυν τὰς ἀποφάσεις τοῦ Θεοῦ	ῥήματα	εἶναι νομίζετε μόνον. Διὰ τοῦτο
[52]	ἔξοδοι πολυπραγμονοῦνται μόνον ἀλλὰ καὶ	ῥήματα	καὶ βλέμματα καὶ στεναγμὸς μετὰ
[68]	γὰρ ὅταν μετὰ ἀκριβείας ἐξετάσω,	ῥήματα	μόνον ὁρῶ ψιλά. Πολλοὶ μὲν
[41]	ἐμβάλλει λόγους, ταῦτα λέγων τὰ	ῥήματα·	Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπιταγὴν
[21]	ἑτέρους ἐκφερόντων τὰ λοιμικὰ ταῦτα	ῥήματα	τί φησιν ἄλλος προφήτης ἀπὸ
[6]	γὰρ βλασφημία καὶ τὰ φαῦλα	ῥήματα	τίκτεται μὲν ἔνδον, οὐ μένει
[41]	ἐκεῖνος πρῶτον μὲν δι´ ἐντρεπτικῶν	ῥημάτων	ἀνέστελλε τὴν πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν
[71]	προσθέντες τῶν ἀποστολικῶν πάλιν ἁψώμεθα	ῥημάτων.	Εἰ γὰρ τὰ δοκοῦντα εἶναι
[52]	γοῦν τὴν ὀργὴν διὰ τῶν	ῥημάτων	ἐξενεγκεῖν, ἀλλ´ ἅπαξ μὲν αὐτὴν
[73]	οὐρανίῳ βήματι παραστήσεσθαι μέλλοντας καὶ	ῥημάτων	καὶ πραγμάτων καὶ ἐννοιῶν εὐθύνας
[42]	Θεοῦ, ταὐτὸν ἐμφαίνων διὰ τῶν	ῥημάτων	τούτων, οἱόνως ἔλεγε· μὴ ἀπαξιώσητε
[21]	οὖν λέξουσιν οἱ διὰ τῶν	ῥημάτων	τούτων οὐχ ἕνα μικρὸν ἀλλὰ
[22]	ἡμῖν. Ἀλλὰ τί κέρδος τῶν	ῥημάτων	τούτων τῆς μετανοίας ἐκνενευρισμένης ὑπὸ
[39]	μόνον μέχρι τοῦ διὰ τῶν	ῥημάτων	ψόγου τὴν σφοδρότητα ἐπιδείκνυται, παιδοποιΐας
[12]	καλόν; ἀπ´ αὐτῶν τοῦ κυρίου	ῥημάτων,	ὧν διὰ τοῦ μακαρίου φθέγγεται
[38]	οὐκ ἄν τις τολμήσειε ταύτην	ῥῆξαι	τὴν φωνὴν ἀλλ´ ἀντὶ ταύτης
[75]	καὶ ἀνονήτων πληροῦσαι. Ἀλλὰ μιᾷ	ῥήσει	πάντα ταῦτα αἰνιξάμενος ἀφῆκε τῷ
[5]	οὖν οὗτός φησιν; Τὸ πνεῦμα	ῥητῶς	λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς
[80]	παρθενίας καρπούς, μᾶλλον δὲ καὶ	ῥίζα	καὶ καρπὸς παρθενίας ὁ ἐσταυρωμένος
[56]	εἰς πλειόνας ἐκτείνηται κλάδους ἡ	ῥίζα,	τοσούτῳ πλεονάζει καὶ τὰ τῶν
[81]	εἰπεῖν τῶν βιωτικῶν. Διὰ τοῦτο	ῥίζαν	αὐτὴν τῶν κακῶν πάντων ὁ
[80]	ἔχεις τῶν καλῶν. Καθάπερ γὰρ	ῥίζαν	γῆ λιπαρὰ καὶ γόνιμος, οὕτως
[81]	Ἀλλὰ ταύτην ἱκανὴ ξηρᾶναι τὴν	ῥίζαν	ἡ παρθενία καὶ ἑτέραν ἡμῖν
[6]	παντὸς σητὸς χαλεπώτερον διατρώγει τὴν	ῥίζαν	καὶ μετ´ ἐκείνης καὶ τὸ
[49]	οὖν διασεῖσαι τῆς μνησικακίας τὴν	ῥίζαν	καὶ τέως κενῶσαι τὴν ὀργήν,
[80]	μετὰ πολιτείας ἔχῃς ἀρίστης, τὴν	ῥίζαν	καὶ τὴν ὑπόθεσιν ἔχεις τῶν
[15]	τοσαύταις μυριάσι δέδωκεν ὑπόθεσιν καὶ	ῥίζαν	ὁ Θεός, οὕτω καὶ παρὰ
[38]	εἴποι τις ἂν μετὰ τὸ	ῥῖψαι	τὸ ἱμάτιον καὶ ἀλείψασθαι καὶ
[77]	αἰσχρότερον γένοιτ´ ἂν τὰ ὅπλα	ῥίψαντος	καὶ καπηλείοις σχολάζοντος, οὕτως οὐδὲ
[27]	φυλάσσοντες αὐτήν. Πῶς οὖν τὴν	ῥοπὴν	ἐπισπασόμεθα ταύτην; Ὅταν τὰ παρ´
[36]	καὶ μετὰ τὴν τοῦ Θεοῦ	ῥοπὴν	καὶ τῆς παρ´ ἡμῶν ἐδεῖτο
[27]	πρὸ τούτων ἁπάντων τῆς ἄνωθεν	ῥοπῆς.	Ἐὰν« γὰρ μὴ κύριος φυλάξῃ
[70]	ἄδειαν; Ἀλλ´ οὐδὲ μικρᾶς καιροῦ	ῥοπῆς	εἰσι κύριοι. Ἀλλὰ διὰ τὴν
[63]	κινήματα καὶ τὰς οἰκείας ἀνάγκη	ῥυθμίζειν	ὁρμάς. Καὶ γὰρ ὀφθαλμὸς καὶ
[34]	ὥστε τῇ βίᾳ καὶ τῇ	ῥύμῃ	περιτρέψαι τὸ σκάφος. Ἤκουσε γὰρ
[84]	λαβεῖν, ἀλλ´ ἔξω μενεῖ· κἂν	ῥυπαρά	τις ἱμάτια ἐνδεδυμένος παραγένηται, οὐ
[44]	τὸν ἀπὸ τῶν ἁμαρτημάτων προστρίβεσθαι	ῥύπον;	Καὶ τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν
[32]	εὐχαῖς συνεχῶς προσκαρτερῶν ἀποσμῆξαι τὸν	ῥύπον	τῆς ψυχῆς; Εἶτα ἂν μὴ
[84]	Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος, τίς με	ῥύσεται	ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου
[78]	Ὅτι ἐκεῖνοι μὲν ἦσαν ἰσχυροί,	Ῥωμαῖοι	δὲ πολλῆς ἔτι τῆς συγκαταβάσεως
[73]	πρὸς τὸν οὐρανόν, καθάπερ καὶ	Ῥωμαίοις	ἐπιστέλλων ὁ μακάριος Παῦλος ἔλεγε·
[78]	ἦν. Ἀλλ´ ὅμως ἦσαν παρὰ	Ῥωμαίοις	οἱ ταύτην ἔχοντες τὴν ἀσθένειαν,
[49]	καὶ Κορινθίοις οὕτω διελέγετο καὶ	Ῥωμαίους	ἀπὸ τῶν παρόντων εἰς ἀνεξικακίαν
[8]	Πέρσας μὲν μὴ μητρογαμοῦντας θαυμάζομεν,	Ῥωμαίους	δὲ οὐκέτι. Ἐνταῦθα μὲν γὰρ
[7]	τῆς ζώνης ἀλλ´ ἀπὸ τῆς	ῥώμης	καὶ τῆς ἀνδρείας, τὴν δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/04/2009