Chapitre
[78]	εὐχερῶς περιφερομένου καὶ οὐδέποτε βέβαια	βαδίζειν	εἰδότος οὐδὲ ἑστάναι μετὰ πολλῆς
[63]	αὐτῇ μέλει ὥστε μὴ ἄτακτα	βαδίζειν	καὶ διατεθρυμμένα ἀλλ´ ἄπλαστόν τινα
[27]	καὶ μὴ κατακαίεσθαι, ἐπὶ ξίφους	βαδίζειν	καὶ μὴ πλήττεσθαι. Τοσαύτη γὰρ
[44]	δυνήσεται τὴν ἐπὶ τὸν οὐρανὸν	βαδίζειν	ὁδόν, τὴν εὐλύτων καὶ κούφων
[66]	ἔλυσε μετ´ ἐκείνης. ~Ὅτι τὸ	βαδίζειν	τοῦ περιφέρεσθαι ἐπὶ ἡμιόνοις ἥδιον.
[41]	οὐκ ἂν δύναιντο μετ´ ἐξουσίας	βαδίζειν	τῷ τὸν ἕτερον ἀναγκάζεσθαι ἕπεσθαι
[66]	τοῦ πλήθους ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς	βαδίζουσαι	οὐ μόνον οὐκ ἐπεσπάσαντο κατηγόρους
[63]	τινα καὶ ἀνεπιτήδευτον ἔχειν τὴν	βάδισιν.	Καὶ τὸν ἀπὸ τῶν ἱματίων
[63]	καὶ γλῶττα καὶ σχῆμα καὶ	βάδισις	καὶ πάντα ἁπλῶς πρὸς τὴν
[66]	τοῦ σχήματος καὶ διὰ τοῦ	βαδίσματος	καὶ διὰ τοῦ τῶν ἱματίων
[84]	ἀπηλλάγμεθα τῆς κολάσεως. Τοὺς γὰρ	βαθείας	ἀπολαύοντας εἰρήνης τῶν σφόδρα βαρυνομένων
[13]	Καὶ γὰρ καὶ ἐνταῦθα τὸ	βάθος	τῆς σοφίας ἔστι τοῦ Παύλου
[70]	ἱκανὸν σβέσαι καὶ ἀνατρέψαι ἐκ	βάθρων	ἡδονήν. Δεύτερον δὲ καὶ ἀπὸ
[17]	ἔτι νωθρότερον διακείμενοι καὶ τὸν	βαθὺν	ὕπνον καθεύδοντες ἐμφιλοχωροῦσιν ἔτι τῇ
[2]	καὶ ὁ Παῦλος κατ´ ἴχνος	βαίνων	τοῦ διδασκάλου, Ἐπιταγὴν κυρίου« φησίν,
[7]	τῆς κόμης οὐδὲ ἀπὸ τῆς	βακτηρίας	οὐδὲ ἀπὸ τῆς ἐξωμίδος δοκιμάσομεν
[61]	καὶ χαλεπωτέραν. Καὶ γὰρ ἐν	βαλανείοις	καὶ ἐκκλησίαις παραγίνονται αἱ τὰ
[37]	ποτε, μυρίοις καθ´ ἑκάστην ἡμέραν	βάλλει	σκώμμασι καὶ διὰ τῶν ἐκείνης
[38]	μαχομένην ἀφίησιν ἑστάναι διηνεκῶς καὶ	βάλλεσθαι	ὑπὸ τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ οὐδὲ
[75]	Ἄπαγε. Οὐδὲν τούτων εἰς νοῦν	βάλλεται	ἀλλ´ ἓν φροντίζει μόνον τὴν
[37]	καὶ βάλλουσι τῷ φθόνῳ καὶ	βάλλονται,	πρὸς δὲ τοὺς τετελευτηκότας καὶ
[37]	Οἱ μὲν γὰρ ζῶντες καὶ	βάλλουσι	τῷ φθόνῳ καὶ βάλλονται, πρὸς
[44]	ὥσπερ τις ἴλιγγος περιστρέφων καὶ	βαπτίζων	ἡμῶν τὴν ψυχήν. Ἐὰν γὰρ
[70]	δὲ πλουτοῦντας ἂν μὴ μέθῃ	βαπτισθέντας	ἡ νὺξ καταλάβῃ, ἀνάγκη διὰ
[82]	πάντα ἐκεῖνα Ἰωάννης ὅ τε	βαπτιστὴς	ὅ τε εὐαγγελιστής, ἀμφότεροι παρθένοι
[52]	καὶ οὐκ εὐθέως ἐπὶ τὸ	βάραθρον	ἀπαχθήσεται; Οὔτε οὖν τούτοις δυνήσεται
[48]	δήποτε; Ὅτι αὐτὴ πρὸς τὸ	βάραθρον	αὐτὸν τῆς ἀσελγείας ὤθησε τῆς
[26]	καταπέσῃς εἰς τὸ τῆς πορνείας	βάραθρον.	Οὔπω σοι κοῦφον γέγονε τὸ
[27]	μὴ φέρουσαν τῶν λεγομένων τὸ	βάρος.	Ὁ δὲ ποικίλλων αὐτὸν καὶ
[13]	γάμου μόνον διαλεχθεὶς καὶ τὸ	βάρος	τοῦ πράγματος δείξας καὶ μέχρι
[27]	μίξιν, τὸ τοῦ πράγματος κλέπτει	βαρὺ	καὶ διαναπαύσας τὸν ἀκροατὴν οὕτω
[27]	τόνον, οἶδα τοῦ πολέμου τὸ	βαρύ.	Φιλονείκου τινὸς καὶ βιαίας καὶ
[59]	καὶ ποθεῖ τὴν τελευτὴν καὶ	βαρύνεται	τῇ ζωῇ, σπεύδουσα τὸν νυμφίον
[84]	βαθείας ἀπολαύοντας εἰρήνης τῶν σφόδρα	βαρυνομένων	πολέμῳ πολλῷ μείζονα δεῖ καὶ
[3]	μὲν αὐτοὺς ἀνονήτοις καὶ ἀφορήτοις	βαρύνοντες	πόνοις, ἐκεῖ δὲ εἰς τὸ
[48]	τῆς ἀνάγκης καὶ τῆς ἐπηρείας	βαρύτερον	γένοιτ´ ἄν; Κἀγὼ τοῦτό φημι.
[54]	μετὰ πάσης ἐξουσίας ἐπιτάττειν αὐτῷ	βαρύτερον	ἔσται καὶ ἀηδέστερον. Τί δήποτε;
[27]	ὅλον δι´ ὅλου διὰ τῶν	βαρυτέρων	πλέκων τὸν λόγον ἐπαχθής τέ
[63]	εὐταξίαν χαρακτηρίζεται· καὶ καθάπερ μύρον	βαρύτιμον	κἂν εἰς ἄγγος ἀποκλείηται τὸν
[4]	τῆς βιωτικῆς. Ὑμῖν δὲ τὸ	βασανίζεσθαι	καὶ ταλαιπωρεῖσθαι ἑκατέρωθεν, ἐνταῦθα μὲν
[52]	βλέμματα καὶ στεναγμὸς μετὰ πολλῆς	βασανίζεται	τῆς ἀκριβείας καὶ ἀνάγκη ἢ
[75]	καὶ τῇ ψυχῇ, τὸ μὲν	βασανίζουσαι	καὶ κονιῶσαι καὶ ἑτέραις κολάσεσι
[34]	αὕτη περιπατεῖ καὶ φέρει τὴν	βάσανον.	Ἀποδήσει τις πῦρ ἐν κόλπῳ,
[32]	γὰρ οἰκέτης δεσπότην οὔτε ἀρχόμενος	βασιλέα	παροξύνειεν ἂν οὕτως ὡς τὸν
[37]	αὐτὸν ἴδοις ἂν ποτὲ μὲν	βασιλέα,	ποτὲ δὲ πάντων πενέστερον. Κἀνταῦθα
[49]	συνεισέρχονται εἰς τὸν νυμφῶνα τῷ	βασιλεῖ;	Πῶς μάλιστα πάντων πλησίον ἐκείνου
[73]	χρημάτων φροντίζεις καὶ μεριμνᾷς; Ἡ	βασιλεία	τῶν οὐρανῶν ἐφέστηκε. Σὺ δὲ
[1]	καὶ εὐλογεῖ καὶ εἰς τὴν	βασιλείαν	εἰσάγει, οὐχ ὅτι οὐχ ἥρπασαν
[12]	ἐν ἑαυτῷ ζῆν, ὁ καὶ	βασιλείαν	καὶ ζωὴν καὶ ἀγγέλους καὶ
[73]	τῆς εὐτελοῦς. Οὐδὲ γὰρ εἰς	βασιλείαν	μεθίστασθαι μέλλοντες ἀπὸ πενιχρᾶς οἰκίας,
[49]	ὁ Θεὸς Ἰουδαίοις ἀφεὶς ἐπαγγείλασθαι	βασιλείαν	οὐρανῶν τὰ τῆς γῆς ἐχαρίζετο
[49]	διαλεγόμενος. Ἀλλ´ ἐκεῖ μὲν τὴν	βασιλείαν	τίθησι τῶν οὐρανῶν· Εἰσὶ« γὰρ
[1]	δὲ καὶ τὴν τῶν οὐρανῶν	βασιλείαν	τοῖς μὴ μάτην ὀργιζομένοις καὶ
[36]	οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν	βασιλείαν	τῶν οὐρανῶν« καὶ ἐπαγαγόντι· Ὁ
[13]	οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν	βασιλείαν	τῶν οὐρανῶν. Ὅταν γὰρ μέγα
[49]	οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν	βασιλείαν	τῶν οὐρανῶν. Ὅτε δὲ εὔχεσθαι
[83]	οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν	βασιλείαν	τῶν οὐρανῶν. Τότε φόνος ἐδόκει
[49]	ὀργῆς τὸν ἰόν, ὅταν περὶ	βασιλείας	ἀκούσῃ καὶ εἰς μακρὰς ἐλπίδας
[49]	οὐχ οὕτως αὐτοὺς οἱ τῆς	βασιλείας	διεγείρουσι λόγοι, καίτοι γε συνεχῶς
[29]	πάσης ἀκριβείας τοὺς περὶ τῆς	βασιλείας	ἐξηγεῖται νόμους τοῖς ἰδιώταις, οὐχ
[44]	διὰ παρθενίας ἢ διὰ γάμον	βασιλείας	τυχεῖν. Τὸ μὲν γὰρ παλαιὸν
[14]	κοσμοῦσα αὐτοὺς μᾶλλον ἢ τοὺς	βασιλεῖς	τὸ διάδημα καὶ τὰ ἱμάτια
[14]	τοῦ πάντων τῶν ἐπὶ γῆς	βασιλεύοντος	ἀνθρώπου διὰ τοῦ μὴ γαμεῖν
[32]	Θεόν. Εἰ γὰρ οἱ τοῖς	βασιλεῦσι	προσιόντες— τί λέγω βασιλεῦσιν; ἐσχάτοις
[32]	τοῖς βασιλεῦσι προσιόντες— τί λέγω	βασιλεῦσιν;	ἐσχάτοις μὲν οὖν ἄρχουσι καὶ
[6]	ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς τοῦ	βασιλέως	ἔσωθεν. Αὕτη δὲ τοῦ λόγου
[46]	αὐτῷ λάμπουσαν τὴν εἰκόνα τὴν	βασιλικήν.	Ἐπειδὴ δὲ τοὺς χαρακτῆρας ἐκείνους
[14]	Ἐπειδὴ δὲ αἰχμάλωτοι γενόμενοι τὴν	βασιλικὴν	ταύτην ἀπεδύσαντο στολὴν καὶ τὸν
[49]	καὶ τῶν παστάδων λάμπουσι τῶν	βασιλικῶν;	Ἀλλὰ τούτων μὲν οὐδὲ βραχεῖαν
[61]	πολλῶν χρυσίων; Ἕτερον μὲν οὐδέν,	βασκανία	δὲ καὶ φροντὶς καὶ φόβος
[69]	γὰρ μόνον κατηγόρους ἀλλὰ καὶ	βασκάνους	δεδοίκασι. Πολλοῖς γὰρ πολλάκις ἀπὸ
[71]	φόβους, δήμων ὁρμάς, συκοφαντῶν καὶ	βασκάνων	ἐπιβουλάς, ἃ μάλιστα τοὺς πλουτοῦντας
[25]	ἀκάθαρτον. Διὰ τοῦτο καλὸν ὅτι	βαστάζει	καὶ ἀνορθοῖ τὸν καταπίπτειν μέλλοντα.
[73]	μαθητὴς εἶναι. Καὶ ὅστις οὐ	βαστάζει	τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἔρχεται
[12]	λέγειν ὑμῖν, ἀλλ´ οὐ δύνασθε	βαστάζειν	ἄρτι. Περὶ μὲν οὖν τοῦ
[34]	τι τούτου παραδοξότερον, πᾶσαν ἔνδον	βαστάζειν	τὴν πυρὰν καὶ μὴ καίεσθαι;
[8]	γὰρ ἅπασιν ἐφεξῆς τὸ πρᾶγμα	βδελυρὸν	εἶναι δοκεῖ, ἐκεῖ δὲ ἡ
[3]	δίδωμι. ~Ὅτι σατανικῆς ἀπανθρωπίας τὸ	βδελύττεσθαι	γάμον. Ἀλλ´ οὐδὲ Μαρκίων οὐδὲ
[78]	καὶ εὐχερῶς περιφερομένου καὶ οὐδέποτε	βέβαια	βαδίζειν εἰδότος οὐδὲ ἑστάναι μετὰ
[57]	δὲ ἅπαντα μένῃ τὰ χρηστὰ	βέβαια,	ὁ γοῦν ἀπὸ τῆς μεταβολῆς
[12]	μοι τὸ ἀσφαλὲς καὶ τὸ	βέβαιον;	Ἀλλ´ εἶπεν ἂν πρὸς αὐτὸν
[73]	ἀλλὰ δαπανωμένοις, τῶν μενόντων καὶ	βεβαίων	ἀμελῶν; Οὐκέτι γάμος, οὐδὲ ὠδῖνες,
[78]	τὰ τοιαῦτα αἱρεῖσθαι οὐ τῶν	βεβαίων	οὐδὲ τῶν παγίως ἑστώτων ἐστίν,
[57]	μὲν γὰρ ἀγαθὰ ὅταν ἐλπισθῇ	βεβαίως,	τότε μόνον τίκτει τὴν ἡδονήν,
[25]	συγχωρῶν τὸν ἅγιον ναὸν γίνεσθαι	βέβηλον	καὶ ἀκάθαρτον. Διὰ τοῦτο καλὸν
[6]	ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν ἐστι	βέβηλος	καὶ ἐναγής, πῶς ἂν δύναιτο
[46]	πᾶν Ἑβραίων γένος τελεσθῆναι τῷ	Βεελφεγὼρ	καὶ ταῖς συγγενικαῖς κατακοπῆναι χερσὶ
[68]	τέρψιν τοῖς ὀφθαλμοῖς. Καὶ πόσῳ	βέλτιον	εἰς τὸν οὐρανὸν ἐνορᾶν καὶ
[66]	τῆς ἐπηρείας ἑαυτήν. Καὶ πόσῳ	βέλτιον	ἦν τοῖς ποσὶ κεχρημένην— διὰ
[52]	ἐγκαλοῦσα, διδάξει ταχέως αὐτὴν ὅτι	βέλτιον	σιγῇ τὰ τοιαῦτα φέρειν καὶ
[39]	ἀπολαύειν ἐπιθυμίας. Τί οὖν, ὦ	βέλτιστε,	ἂν μηδὲ τρυφᾶν ἐξῇ, ὀνειδισμὸν
[45]	ἀνάγκης κατορθῶν; Τίνος ἕνεκεν, ὦ	βέλτιστε,	καὶ διὰ τί; Ὅτι πλείονα
[82]	Τίς σοι τοῦτο εἶπεν, ὦ	βέλτιστε;	Ποῖος προφήτης; Τίς εὐαγγελιστής; Αὐτός,
[40]	μετὰ πολλῆς τῆς σπουδῆς καὶ	βελτίω	ποιεῖν ἤ, εἰ τοῦτο ἀδύνατον,
[45]	σε πείσει καλῶς ὅτι πολλῷ	βελτίων	ἀσφάλεια φιλοτιμίας κενῆς καὶ κρεῖττον
[74]	κόσμον τὸ διάφορον, τοσοῦτον αὕτη	βελτίων	ἐκείνης ἡ φροντίς. Πῶς οὖν
[82]	οὐκ ἐλάττων ἀλλὰ καὶ πολλῷ	βελτίων	ἡ παρθενία τοῦ γάμου. Πῶς;
[68]	δὲ χρήσεως ἕνεκεν λέγοις, πολλῷ	βελτίων	ἡ ὕελος, καὶ ταῦτα αὐτοὶ
[22]	παῖδες ἐκεῖνοι οἱ περὶ τὴν	Βηθλεὲμ	παίζοντες ἵνα πρὸς τὸν Ἐλισσαῖον
[73]	ἐπιγείῳ τινὶ δικαστηρίῳ ἀλλ´ οὐρανίῳ	βήματι	παραστήσεσθαι μέλλοντας καὶ ῥημάτων καὶ
[84]	γὰρ κυρίας παραγενομένης καὶ τοῦ	βήματος	προτεθέντος καὶ τοῦ δικαστοῦ καθίσαντος,
[34]	καὶ κάτω κυκῶν, ὥστε τῇ	βίᾳ	καὶ τῇ ῥύμῃ περιτρέψαι τὸ
[54]	φιλίαν καὶ ἡδονὴν αὕτη ἡ	βία·	φιλίας δὲ οὐκ οὔσης οὐδὲ
[11]	μακαρίων ἐκείνων τῇ φύσει λειπόμενον	βιάζεται	τὴν οἰκείαν ἰσχὺν καὶ φιλονεικεῖ
[76]	οὕτως ἔχει. Πᾶν ὅπερ ἂν	βιαζόμενος	καὶ μετὰ τοῦ μὴ βούλεσθαι
[27]	τὸ βαρύ. Φιλονείκου τινὸς καὶ	βιαίας	καὶ ἀπονενοημένης κατὰ τῶν ἐπιθυμιῶν
[48]	καταμαθὼν τὴν ἀπὸ τῆς συζυγίας	βίαν	εὐκολώτερον τὸν περὶ τῆς ἀγαμίας
[49]	μηδεμίαν ἀπὸ τῆς φύσεως ὑπομένειν	βίαν,	οὐ μικρὸν εἰς ῥᾳστώνης λόγον
[40]	οἴσει τὴν τοσαύτην ἀνάγκην καὶ	βίαν;	Τί δαί, ἂν συνεχῶς αὐτὴν
[39]	Οὐ γὰρ εἶπεν· εἰ δὲ	βίαν	τινὰ πάσχουσιν ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας,
[27]	μεγάλων πρόξενος ἀγαθῶν. Οἶδα τὴν	βίαν	τοῦ πράγματος, οἶδα τῶν ἀγωνισμάτων
[40]	γὰρ τὴν ἀπὸ τῆς ἐπιθυμίας	βίαν	χρὴ καρτερεῖν ἢ τοῦτο μὴ
[76]	ἐκάλεσεν— ἄπαγε— ἀλλὰ τὸ μετὰ	βίας	καὶ ἀνάγκης αἱρεῖσθαι τοῦτο τὸ
[54]	ἀνάγκῃ καὶ δεδοικυῖαν καὶ μετὰ	βίας	ὑποτετάχθαι τῷ ἀνδρὶ τοῦ μετὰ
[10]	εἰ δὲ χρή τι καὶ	βιασάμενον	εἰπεῖν, καὶ πλέον. Ἄγγελοι μὲν
[49]	τοσοῦτον ἐπιτάξας καὶ τῆς φύσεως	βιάσασθαι	τὴν ἀνάγκην κελεύσας καὶ πρὸς
[37]	τῆς ἀπελθούσης διελθὼν καὶ τὸν	βίον	ἀβίωτον εἶναι φήσας αὐτῷ, καὶ
[4]	τοῖς μὲν κατὰ τὸν παρόντα	βίον	ἀπολαῦσαι πάντων ὑπῆρξεν, ὑμεῖς δὲ
[22]	ὀνειδισμοῦ· ἡμεῖς οἱ ἄφρονες τὸν	βίον	αὐτῶν ἐλογισάμεθα μανίαν καὶ τὴν
[46]	~Εἰ ἐμποδίζει πρὸς τὸν τέλειον	βίον	γυνή, πῶς βοηθὸν αὐτὴν καλεῖ
[47]	ἀλλὰ τῷ τὸν εὐαγγελικὸν ἐπιδείκνυσθαι	βίον·	ἐπεὶ καὶ γάμου χωρὶς ἐποίησαν
[73]	ἀποστησόμεθα; Τί τὸν μοχθηρὸν αἱρούμεθα	βίον	ἐπὶ τὸν ἀπράγμονα καλοῦντος ἡμᾶς
[19]	κυλινδουμένους τοῖς πάθεσι καὶ χοίρων	βίον	ἐπιθυμοῦντας ζῆν καὶ ἐν χαμαιτυπείοις
[49]	ἐλπίσαι τι κατὰ τὸν παρόντα	βίον	ἢ ὑπὲρ παίδων ἢ ὑπὲρ
[65]	εἰπέ μοι, παρὰ πάντα τὸν	βίον	ἡ παρθένος ὑπομένει τοιοῦτον οἷον
[78]	πράγματα ἐπτοημένος καὶ τὸν παρόντα	βίον	θαυμάζων ὡς καὶ μετὰ τὴν
[73]	ἐπειδὴ πρὸς τὸν τέλειον ἀγόμεθα	βίον	καὶ τὸν ἀνδράσι προσήκοντα τὰ
[36]	Χριστὸς ἐκόλασεν ἀλλὰ πανταχοῦ τοὺς	βίον	οὐκ ἐπιδεικνυμένους ὀρθόν· καὶ τοῦτό
[52]	τῶν δοκούντων ζηλωτὸν τὸν παρόντα	βίον	ποιεῖν ἀλλὰ πάντα ἀκριβῶς συναγαγὼν
[47]	τὸν ἀποστολικὸν ἐν ἑαυτῇ χαρακτηρίσασα	βίον,	πολλὴν μὲν τὴν ἐπιείκειαν, πολλὴν
[56]	οὐκ ἀρκοῦμεν πάθεσι, ποῖον βιωσόμεθα	βίον	τὰς ἑτέρων πενθεῖν ἀναγκαζόμενοι συμφοράς;
[44]	γὰρ βούληται τὸν τῶν ἰδιωτῶν	βίον	τὸν ἀκίνδυνον τοῦτον καὶ ἀπράγμονα
[14]	τὴν ὀδύνην καὶ τὸν ἐπίπονον	βίον,	τότε καὶ ὁ γάμος ἐπεισέρχεται
[64]	γὰρ θλίψεις καὶ οὗτος ὁ	βίος	ἀλλ´ ὅταν αὐτὰς πρὸς τὰς
[80]	καὶ καρπὸς παρθενίας ὁ ἐσταυρωμένος	βίος	ἐστίν. Αὕτη τοὺς γενναίους ἐκείνους
[80]	γίνεται θαυμαστὸν ὅταν ὁ τοιοῦτος	βίος	προσῇ, αὐτὸ δὲ καθ´ ἑαυτὸ
[79]	οὐκ ἂν τῆς ἄλλης τοῦ	βίου	κατασκευῆς. Νῦν δὲ πάντων τούτων
[82]	παρθενίαν ἑλόμεναι εἰς τὸν τοῦ	βίου	κλύδωνα καὶ τὰς ἐν τῷ
[46]	μηκέτι καιρὸς ᾖ τοῦ παρόντος	βίου	μηδὲ παιδοποιΐας, μηδὲ ἐπιθυμίας, τί
[46]	καὶ πρὸς τὴν τοῦ παρόντος	βίου	σύστασιν καὶ πρὸς παίδων γονὴν
[46]	εἰς δὲ τὴν τοῦ παρόντος	βίου	ταραχὴν ἐμβαλοῦσα; Ταῦτα γὰρ οὐ
[47]	παροῦσαν ζωήν, ὅταν πᾶσαν τοῦ	βίου	τούτου τὴν δόξαν κατὰ τὸν
[82]	ταύτας ἡ λοιπὴ κακία τοῦ	βίου	τῷ πυρὶ παρέδωκεν. Ἐκεῖνος μὲν
[83]	μὲν καὶ τοῦτο ἐπιτετάγμεθα, οὐ	βιοῦμεν	δέ, καὶ διὰ τοῦτο πολὺ
[83]	Ἀκριβέστερον ἡμεῖς, φησί, τοῦ πατριάρχου	βιοῦμεν	νῦν; Ὠφείλομεν μὲν καὶ τοῦτο
[83]	ποτε τὸ κατὰ τὸν νόμον	βιοῦν.	Ὁ ποιήσας γὰρ αὐτά« φησί,
[72]	ἐκείνῳ τῷ ὑγρῷ καὶ διακεχυμένῳ	βίῳ	δαπανηθείς, εἴποτε συμβαίη κατὰ περίστασίν
[49]	κάτω τῆς ἀπαλλαγῆς τῶν ἐν	βίῳ	μνημονεύει δυσχερῶν. Νομίζω« φησί, τοῦτο
[14]	τίνος ἕνεκεν γάμος ἐπεισῆλθε τῷ	βίῳ;	Ποῦ δὲ λοιπὸν χρησόμεθα τῇ
[43]	αὕτη; Ἡ τῶν ἐν τῷ	βίῳ	πραγμάτων διαστροφή. Τοσαύτη γάρ ἐστιν
[63]	ἁπλῶς τῶν ἐν τῷ παρόντι	βίῳ	πραγμάτων ὑπεροψία. Καὶ γὰρ ὀφθαλμὸς
[73]	Εἰ γὰρ ἐν τῷ παρόντι	βίῳ	συγκέκλεισται, ἐν δὲ τῷ μέλλοντι
[56]	οἰκείοις οὐκ ἀρκοῦμεν πάθεσι, ποῖον	βιωσόμεθα	βίον τὰς ἑτέρων πενθεῖν ἀναγκαζόμενοι
[77]	ἐπισύρεσθαι εἴωθεν. ~Ὅτι ἡ τὰ	βιωτικὰ	μεριμνῶσα οὐκ ἂν εἴη παρθένος.
[76]	πολιτείᾳ. Οὐ γὰρ ἔνι τὴν	βιωτικαῖς	ἐμπεπλεγμένην φροντίσι καὶ πανταχοῦ περιελκομένην
[77]	σχολάζοντος, οὕτως οὐδὲ παρθένων ἀσχημονέστερον	βιωτικαῖς	ἐνδεδεμένων φροντίσι. Καὶ γὰρ αἱ
[77]	πολλὰ πραγματεύηται καὶ μερίμνας ἔχῃ	βιωτικάς—	ἄπαγε— ἔξω ταύτην ἑλκύσας τοῦ
[5]	καθαρά; Εἰ γὰρ καὶ φροντίδας	βιωτικὰς	ἀπελαύνειν τούτου χρὴ τοῦ νυμφῶνος
[77]	ἀλλὰ καὶ φροντίδος εἶναι καθαρὰν	βιωτικῆς.	Ἂν δὲ μὴ τοῦτο ᾖ,
[4]	καὶ τῆς ἄλλης ἀνέσεως τῆς	βιωτικῆς.	Ὑμῖν δὲ τὸ βασανίζεσθαι καὶ
[30]	νηστεύοντα πάντα ἀπορρῖψαι δεῖ πόθον	βιωτικόν,	πᾶσαν φροντίδα καὶ διάχυσιν καὶ
[81]	καὶ πάντων ἁπλῶς εἰπεῖν τῶν	βιωτικῶν.	Διὰ τοῦτο ῥίζαν αὐτὴν τῶν
[76]	τὴν εὐσχήμονα προσεδρίαν ὑπὸ τῶν	βιωτικῶν	ἐκκοπῆναι πραγμάτων. Σὺ δέ μοι
[45]	φησι τὴν πάντων ἀπηλλαγμένην τῶν	βιωτικῶν.	Ἐπειδὴ δὲ σὺ μετὰ γυναικὸς
[21]	πάντων μὲν ἡμᾶς ἀφιστῶσα τῶν	βιωτικῶν	καθαροῖς δὲ ὀφθαλμοῖς εἰς τὸν
[73]	δαὶ κτημάτων, τί δαὶ τῶν	βιωτικῶν,	τῆς χρήσεως αὐτῶν ἀώρου λοιπὸν
[50]	ἐμπίπτουσιν εἰς ἐπιθυμίας ἀνοήτους καὶ	βλαβεράς,	αἵτινες βυθίζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς
[8]	καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος. ~Ὅτι	βλάβη	τῇ παρθένῳ τὸ τετυφῶσθαι κατὰ
[49]	ἀγαθὰ ἐν τῇ τοῦ λελυπηκότος	βλάβῃ	τὴν ἀντίδοσιν ἵστησι. Τοῦτο γάρ«
[49]	οὐδὲν ὑπὲρ τῆς τῶν λελυπηκότων	βλάβης	εἰπών, οὐδὲ τῶν ἀνθράκων μνημονεύσας
[20]	τῆς γνώμης μετὰ τῆς ἄλλης	βλάβης	καὶ μαρτύριον οὐ μικρὸν παρὰ
[81]	ἐνθεῖναι τὴν ἀρίστην τὴν ἅπαντα	βλαστάνουσαν	τὰ καλά, ἐλευθερίαν, παρρησίαν, ἀνδρείαν,
[6]	τοῦ ἄγους ἀπήλλακται. Ἡ γὰρ	βλασφημία	καὶ τὰ φαῦλα ῥήματα τίκτεται
[6]	μέλη καὶ στολὴν εὐτελῆ καὶ	βλέμμα	ἥμερον. Καὶ τί τὸ ὄφελος
[52]	μόνον ἀλλὰ καὶ ῥήματα καὶ	βλέμματα	καὶ στεναγμὸς μετὰ πολλῆς βασανίζεται
[6]	Τί γὰρ ἂν γένοιτο τοῦ	βλέμματος	ἰταμώτερον ἐκείνου τοῦ καὶ τοὺς
[49]	ὑμῶν τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.	Βλέπε	πόσον τὸ ἔπαθλον. Πέτρος γὰρ
[84]	Παῦλος διηγούμενος οὑτωσί πώς φησιν·	Βλέπω	δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς
[52]	διακείμενον πρὸς αὐτήν, ποῦ δυνήσεται	βλέψαι	λοιπόν; Πρὸς τίνα καταφύγῃ; Πόθεν
[47]	ἄνδρα σώσεις; Ἀλλὰ καὶ τὴν	βοήθειαν	αὐτῆς ἀναγκαίαν καὶ ἐν τοῖς
[46]	καὶ πρὸς φυσικὴν ἐπιθυμίαν τὴν	βοήθειαν	ἐπιδείκνυται τὴν αὑτῆς· ὅταν δὲ
[25]	οὐ δεόμενον τῆς ἀπ´ αὐτοῦ	βοηθείας;	Ἐνταῦθα γὰρ οὐκέτι χρήσιμον τὸ
[49]	ὅρκῳ κατέχονται. Καὶ πρὸς τὸ	βοηθῆσαι	δὲ πένησιν οὐχ οὕτως αὐτοὺς
[34]	σκάφος ἀπολάβωσι, τὴν ἐρημίαν τῶν	βοηθησόντων	τῆς τόλμης ἐφόδιον ἔχοντες, πάντα
[46]	τοῦ ἀνδρός. Πῶς οὖν, φησί,	βοηθὸν	αὐτὴν ἐκάλεσε τὴν ἐμποδίζουσαν; Ποιήσωμεν«
[46]	τὸν τέλειον βίον γυνή, πῶς	βοηθὸν	αὐτὴν καλεῖ ἡ γραφὴ τοῦ
[46]	ὥσπερ οὖν εἶπε Ποιήσωμεν αὐτῷ	βοηθόν.	Γενόμενος δὲ ἀμφότερα εὐθέως ἀπώλεσεν.
[14]	ἦν. Ἐδέησεν αὐτῷ γενέσθαι καὶ	βοηθόν,	καὶ ἐγένετο, καὶ οὐδὲ οὕτως
[46]	λυμαίνονται τῷ λέγοντι· Ποιήσωμεν αὐτῷ	βοηθὸν	κατ´ αὐτόν. Ἐγένετο μὲν γὰρ
[46]	ἐμποδίζουσαν; Ποιήσωμεν« γὰρ αὐτῷ« φησί,	βοηθὸν	κατ´ αὐτόν. Κἀγὼ δέ σε
[46]	αὐτῷ ὁ Θεός· Ποιήσωμεν αὐτῷ	βοηθὸν	ὅμοιον αὐτῷ« Οὐδὲ γὰρ ψεύδεται
[46]	θανάτῳ τὸν ἄνδρα ὑποτάξασα; Πῶς	βοηθὸς	δι´ ἧς οἱ υἱοὶ τοῦ
[46]	Κἀγὼ δέ σε ἐρήσομαι, πῶς	βοηθὸς	ἡ τοσαύτης ἀποστερήσασα τὸν ἄνδρα
[46]	ἐν παραβάσει γέγονε. Πῶς οὖν	βοηθὸς	ἡ τῷ θανάτῳ τὸν ἄνδρα
[47]	ἐν τοῖς πνευματικοῖς ἡ γυνὴ	βοηθός.	Τί οὖν ἀντεροῦμεν τῷ Παύλῳ,
[46]	Ταῦτα γὰρ οὐ μόνον οὐ	βοηθοῦ	ἀλλὰ καὶ ἐπιβούλου. Ἀπὸ« γὰρ
[46]	ἐπιθυμίας, τί μάτην ἐνταῦθα μνημονεύεις	βοηθοῦ;	Τὴν γὰρ ἐν τοῖς ἐλαχίστοις
[52]	ἠδικημένου χειρῶν, ἀλλ´ ἔχων αὐτῷ	βοηθοῦντας	τοὺς νόμους τὴν ἁπάντων αὐτῷ
[82]	καὶ χρήματα καὶ ποίμνια καὶ	βουκόλια,	καὶ μετὰ πάντα ἐκεῖνα Ἰωάννης
[50]	ποιμνίων καὶ μοσχάρια ἐκ μέσου	βουκολίων	γαλαθηνά· οἱ ἐπικροτοῦντες πρὸς τὴν
[82]	εἰπέ μοι, ποιμνίων μέμνησθε καὶ	βουκολίων	καὶ γάμων καὶ παίδων; Τί
[74]	Πῶς οὖν ἡμᾶς ἀμερίμνους εἶναι	βούλει	εἰς ἑτέραν πάλιν ἐμβαλὼν φροντίδα;
[45]	τῶν τούτοις ἐπισυρομένων πραγμάτων στρατεύεσθαι	βούλει	καὶ πολεμεῖν ὡς τὰ αὐτὰ
[58]	κἂν πάντα διαφύγῃ τὰ λυπηρά.	Βούλει	καὶ ταῦτα πάντα ἐκβαλόντες θῶμεν
[10]	κρείττων; Καὶ τοῦτο συνομολογῶ· εἰ	βούλει,	καὶ τὸ ὅσον κρείττων προτίθημι
[52]	πλήθει τῶν οἰκετῶν. Τούτων, εἰ	βούλει,	μεταξὺ τῶν δεινῶν τίθει καὶ
[53]	ἀπὸ πενήτων χαλεπώτερον. Ἀλλά, εἰ	βούλει,	τὰ δυσχερῆ τέως ἀφέντες τὸ
[1]	τελώνας τάττεις σαυτόν. Ἀλλ´ εἰ	βούλει	τέλειος εἶναι καὶ τῶν οὐρανῶν
[68]	ταῖς ἐπιθυμίαις λυμαίνεται. Ἀλλ´ οὐ	βούλει	τὸν οὐρανὸν ἰδεῖν; Ἔξεστί σοι
[32]	εἴη τῆς δουλείας ταύτης πικρότερον;	Βούλει,	φησίν, ἐπιδοῦναι πρὸς ἀρετήν, ἀναπτῆναι
[76]	βιαζόμενος καὶ μετὰ τοῦ μὴ	βούλεσθαι	καταδέχηταί τις, κἂν σφόδρα κοῦφον
[39]	τοῦ πράγματος παρὰ τὸ μὴ	βούλεσθαι	πονεῖν οὐκ ἀνύουσιν. Ἀλλ´ ὅμως
[41]	τοιαῦτα ἐπιτάττειν παρῄρημαι, εἰ δὲ	βούλεσθε	ἀκούειν ὡς ὁμοδούλου, Γνώμην δίδωμι«
[17]	Ὅτι γὰρ ἡμᾶς αὐτὸν ἀφεῖναι	βούλεται,	ἄκουσον τί φησιν· Ὁ δυνάμενος
[66]	παρίημι. Καὶ γὰρ οὐχ ὅτε	βούλεται	ἔξεστιν αὐτῇ τῆς οἰκίας προελθεῖν,
[1]	καθὼς ὁ μακάριος τοῦ Χριστοῦ	βούλεται	νυμφαγωγὸς λέγων· Ἡρμοσάμην ὑμᾶς ἑνὶ
[47]	καὶ τοῦτο ὁ λόγος αὐτοῦ	βούλεται,	ὁ διδάσκων πολλὴν τῇ σαρκὶ
[2]	πράττομεν. Ὅτι γὰρ ὁ Θεὸς	βούλεται	πάντας ἀνθρώπους ἀπέχεσθαι γάμου, μάρτυς
[35]	γὰρ ἐξαίρετον τοῦτο κοινὸν εἶναι	βούλεται	τῶν μαθητῶν, οὐδὲν αὐτῶν πλέον
[38]	παρθένῳ τοίνυν, ἕως ἂν μὲν	βουλεύοιτο	πρότερον δέοι γαμεῖν ἢ μὴ
[36]	τὰς χηρείαν μὲν ἑλομένας οὐ	βουληθείσας	δὲ ἐπιμεῖναι τῇ προθέσει. Εἰ
[13]	καὶ ἀνυπόπτως τὸ θελῆσαι καὶ	βουληθῆναι	κατασκευάζοντας ἐν αὐτοῖς· ὥσπερ οὖν
[34]	ἀκρασία. Ἐπεὶ εἰ τὸ Παύλου	βούλημα	θέλεις μαθεῖν, ἄκουσον ποῖόν ἐστι·
[34]	προθυμίαν ἐμποδίζων. Οὐκ ἄρα αὐτοῦ	βούλημα	προηγούμενόν ἐστι τὸ χρῆσθαι διὰ
[17]	ὅτι οὐ παρὰ τὴν αὐτοῦ	βούλησιν	ἀλλὰ παρὰ τὴν ἡμετέραν ἀσθένειαν
[40]	ἑαυτὴν ἐκείνῳ πρὸς ὅπερ ἂν	βούληται,	εἴτε πληγὰς ἐντείνοι εἴτε λοιδορίαις
[32]	τῆς ψυχῆς; Εἶτα ἂν μὴ	βούληται	ἐκείνη ταύτῃ ἐπινεῦσαι τῇ γνώμῃ,
[40]	καταλλαγήτω. Τί οὖν, ἂν μηδέποτε	βούληται	καταλλαγῆναι; φησίν. Ἔχεις δευτέραν λύσιν
[63]	εἶναι τοιαύτην ἀνάγκη κἂν μὴ	βούληται,	οὕτω καὶ τὴν σάρκα τῆς
[75]	ἀνδράσι, κἂν ἡ γυνὴ μὴ	βούληται,	περικόψαι τρυφὴν ἅπασαν καὶ τὸν
[44]	ἡμῶν τὴν ψυχήν. Ἐὰν γὰρ	βούληται	τὸν τῶν ἰδιωτῶν βίον τὸν
[65]	τὰ ἀφόρητα τῶν κακῶν αἰνίττεσθαι	βούληται,	ὠδῖνας πάντα τὰ τοιαῦτα καλεῖν.
[52]	συντιθέναι καὶ πλάττειν ὅσαπερ ἂν	βούλοιντο,	ἔξεστιν αὐτοῖς μετὰ ἀδείας ἁπάσης
[39]	ἁπλῶς χήραν ἀφίησι γαμεῖν εἰ	βούλοιτο,	τὴν δὲ ἐπαγγειλαμένην τῷ Θεῷ
[29]	γάρ τις αὐτὰ ἁπλῶς ἐπιέναι	βούλοιτο	τῆς προκειμένης ἀποκόπτων αἰτίας, δόξει
[2]	Χριστὸν ἔχων ἐν ἑαυτῷ λαλοῦντα·	Βούλομαι	γάρ, φησίν, πάντας ἀνθρώπους εἶναι
[34]	τῇ γυναικί· ἀκρασίας γὰρ οὐ	βούλομαι	εἶναι νομοθέτης. Εἶπον, συνέρχεσθε, κάτω
[49]	φείδομαι, φησίν, ὑμῶν καὶ οὐ	βούλομαι	θλῖψιν ὑμᾶς ἔχειν, διὰ τοῦτο
[84]	τῶν συμπεποδισμένων ἴσα τρέχειν οὐ	βουλόμεθα	οἱ λελυμένοι, μᾶλλον δὲ κἂν
[75]	πάλιν ὁμοίως οὐδεμία ἀνάγκη μὴ	βουλομένῃ	καλλωπίζεσθαι καὶ κενοδοξεῖν καὶ περιττὰ
[66]	τούτων ὑπομένειν τῶν δεινῶν ἢ	βουλομένην	θρύπτεσθαι τοσαύτας ἔχειν λύπης καὶ
[40]	χρὴ καρτερεῖν ἢ τοῦτο μὴ	βουλομένην	κολακεύειν τὸν ὑβριστὴν καὶ παρέχειν
[47]	ἐκείνῳ ἕπεσθαι. Καὶ γὰρ μὴ	βουλομένην	σε τοῦτο ποιεῖν ἡ διὰ
[52]	προσηλῶσθαι διαπαντὸς δεσμώτου χεῖρον. Ἢ	βουλομένην	φθέγγεσθαι καὶ στένειν καὶ ἐξιέναι
[43]	κατεσκεύασε μεμνημένος αὐτῆς. Οἱ γὰρ	βουλόμενοι	γαμεῖν ταύτην ἄνω καὶ κάτω
[50]	σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα. Οἱ γὰρ	βουλόμενοι	πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς ἐπιθυμίας ἀνοήτους
[14]	πρᾶγμα κακίζειν καὶ περιττὸν ἀποφαίνειν	βουλόμενοι	συσκιάζειν τὴν ἑαυτῶν ῥαθυμίαν, ἵνα
[32]	Εἰ οἱ θυμὸν ἀνθρώπων παῦσαι	βουλόμενοι,	τοσαύτῃ κέχρηνται τῇ σπουδῇ, τί
[9]	Λιμὴν γάρ ἐστι σωφροσύνης τοῖς	βουλομένοις	αὐτῷ χρῆσθαι καλῶς, οὐκ ἀφιεὶς
[66]	συγκεκλεισμένην μᾶλλον τῶν φαινομένων τοῖς	βουλομένοις	ἐπιδείκνυσθαι μετὰ πολλῆς τῆς προπετείας
[4]	μὲν ἑκοῦσιν, ἐκεῖ δὲ μὴ	βουλομένοις.	Καὶ Ἕλλησι μὲν ὑπὲρ νηστείας
[34]	μὴν διὰ τοῦτο κωλύω τοῖς	βουλομένοις	οὐδὲ αἰτιῶμαι ἀλλ´ εὔχομαι μὲν
[44]	διὰ παντὸς ἢ μοιχείας ἁλίσκεσθαι	βουλόμενον	ἐκβάλλειν. Οὐ ταύτῃ δὲ μόνον
[44]	στρεφόμενον ἐν ζάλῃ τοσαύτῃ καὶ	βουλόμενον	εὐδοκιμεῖν ἐν αὐτῇ μὴ πολὺν
[75]	ἕτερος ἀποστερεῖν τὸν ἕτερον μὴ	βουλόμενον·	ἡ δὲ τῆς τρυφῆς καὶ
[27]	κατὰ μικρὸν ἀποστῆσαι τοῦ γάμου	βουλόμενος	αὐτούς, καὶ τοὺς περὶ τῆς
[29]	αὐτοὺς τοῖς ῥήμασιν ἐκεῖθεν ἐξελκύσαι	βουλόμενος.	Εἰπὼν γάρ· Ἡ γυνὴ τοῦ
[16]	ἡμᾶς τελείους ὁ Χριστὸς δημιουργῆσαι	βουλόμενος	ἐκεῖνα μὲν ἀποθέσθαι ἐκέλευσεν, ὥσπερ
[34]	τις ἀναβῆναι ἀπὸ τῆς ἀκρασίας	βουλόμενος	κωλύηται ὡς ἐπιτάγματος ἀνάγκῃ δεδεμένος·
[28]	λόγοις ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς τοῦ γάμου	βουλόμενος.	Ὁ γὰρ ἀκούσας ὅτι μετὰ
[12]	ἀλλ´ ἐγώ« οὐ τοῦτο δεῖξαι	βουλόμενος	ὅτι ἀνθρώπινον ἦν τὸ λεγόμενον—
[17]	πτῆσιν ἐκείνην, δεῖξαι δὲ ἡμῖν	βουλόμενος	ὅτι οὐ παρὰ τὴν αὐτοῦ
[34]	ὑμᾶς ὁ Σατανᾶς. Καὶ δεῖξαι	βουλόμενος	ὅτι οὐ τῆς ἐκείνου πείρας
[35]	κατὰ τὴν τῶν πολλῶν εὐκολίαν.	Βουλόμενος	οὖν αὐτὸ δεῖξαι ῥᾷστον, τὸν
[49]	τοῦ λελυπηκότος προσδοκήσῃ λήψεσθαι δίκην.	Βουλόμενος	οὖν διασεῖσαι τῆς μνησικακίας τὴν
[1]	τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν. Καὶ δεῖξαι	βουλόμενος	πῶς σφόδρα μικρὸν καὶ εὐτελὲς
[76]	ἀρετήν. Οὐδὲ γὰρ ὑμᾶς θλῖψαι	βουλόμενος	ταῦτα συνεβούλευσα ἀλλ´ ὥστε μὴ
[42]	ἀκουόντων κρίσει τὸ πᾶν ἐπιτρέψαι	βουλόμενος.	Τοιοῦτον γὰρ ὁ σύμβουλος οὐκ
[36]	χαρισμάτων τάξιν καταλέξαι τὴν ἐγκράτειαν	βουλόμενος	τοῦτό φησιν. Οὐκ ἂν γὰρ
[15]	Οὔτε γὰρ ὁ γάμος μὴ	βουλομένου	Θεοῦ δυνήσεται ποιῆσαι πολλοὺς τοὺς
[15]	ὄντας ἀνθρώπους οὐδὲ ἡ παρθενία,	βουλομένου	πολλοὺς εἶναι, λυμανεῖται τὸ πλῆθος.
[76]	ἐπιτρέπω τοῦ πράγματος, οὐχὶ μὴ	βουλομένους	ἕλκω πρὸς τὴν ἀρετήν. Οὐδὲ
[47]	ᾖ, φησίν, ἐγὼ δὲ ἐγκρατεύεσθαι	βούλωμαι;	Ἀνάγκη ἐκείνῳ ἕπεσθαι. Καὶ γὰρ
[74]	αὐτὸν ποίησον. Ἔξεστι γάρ, ἂν	βουλώμεθα,	πάντα περικόπτειν τὰ περιττὰ καὶ
[40]	τοῖς ἀνδράσιν ἐπινενόηνται ὅταν κολάζειν	βούλωνται	τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας. Εἰ δὲ
[38]	δεύτερον πάλιν ἐπέτρεψε γάμον, ἐὰν	βούλωνται,	ὑπὲρ τοῦ μὴ πυροῦσθαι. Τοῖς
[8]	ἴσασι τὸν Θεὸν ἀγαθόν, ἄκουσον	βοώντων	αὐτῶν, νῦν μὲν Οἴδαμεν ὅστις
[29]	μὲν οὐδέν. Τὸ δὲ ἐν	βραχεῖ	καὶ ἀμυδρῶς εἰρημένον ἐκεῖ διὰ
[41]	ταύτης γεγονέναι ἐκτὸς ἀμφότερα ἐν	βραχεῖ	κατεσκεύασεν. Τῷ μὲν γὰρ εἰπεῖν
[41]	λόγοις ἀποσιωπῆσαι καρτερήσας αὐτόν. Ἐν	βραχεῖ	μὲν γὰρ καὶ διεσπαρμένως, ἐνύφηνε
[4]	πλησίον ἁρπάζων ἔχουσί τινα παραμυθίαν,	βραχεῖαν	μέν, ἔχουσι δὲ ὅμως τὸ
[49]	βασιλικῶν; Ἀλλὰ τούτων μὲν οὐδὲ	βραχεῖαν	μνήμην πεποίηται ἄνω δὲ καὶ
[27]	τοὺς περὶ τῆς ἐγκρατείας λόγους	βραχεῖς	ποιησάμενος ἐκείνοις πολλοῖς οὖσιν αὐτοὺς
[29]	καὶ τῷ τὸ μὲν τραχὺ	βραχέσι	συστεῖλαι ῥήμασι, πρὶν ἢ δὲ
[14]	ἦν ταῦτα μόνον τὰ ῥήματα,	βραχὺν	ἂν αὐτῶν ἐποιησάμην λόγον. Ἐπειδὴ
[52]	συνεχῶς αὐτὸν πιέζοντα καὶ οὐδὲ	βραχὺν	ἀναπνεῖν συγχωροῦντα καιρόν, πόσων τοῦτο
[74]	χρόνον, πολλάκις δὲ οὐδὲ εἰς	βραχύν,	εἰκότως ἂν λέγοιτο μεριμνᾶν. Ὁ
[41]	καὶ πυρώσεις. Ἐπειδὴ δὲ συνεῖδε	βραχὺν	ὄντα τοῖς πολλοῖς τὸν τῆς
[76]	οὖν ἐστιν; Οὐ τὴν παρθενίαν	βρόχον	ἐκάλεσεν— ἄπαγε— ἀλλὰ τὸ μετὰ
[75]	πάλιν ἐνταῦθά φησιν· Οὐχ ἵνα	βρόχον	ὑμῖν ἐπιβάλω. ~Ὅτι οὐχ ἡ
[76]	φορητὸν ἐνταῦθά φησιν· Οὐχ ἵνα	βρόχον	ὑμῖν ἐπιβάλω; Τί οὖν ἐστιν;
[76]	Διὰ τοῦτο εἶπεν· Οὐχ ἵνα	βρόχον	ὑμῖν ἐπιβάλω« τοῦτό ἐστιν· ἅπαντα
[76]	ἐπιβάλω. ~Ὅτι οὐχ ἡ παρθενία	βρόχος	ἀλλὰ τὸ ἡμῖν ἀπρόθυμον. Ὑπὲρ
[49]	λέγων· Γάλα ὑμᾶς ἐπότισα, οὐ	βρῶμα.	Οὔπω γὰρ ἠδύνασθε· ἀλλ´ οὐδὲ
[5]	ἰδίαν συνείδησιν, κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι	βρωμάτων	ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς
[78]	τι λέγω· τὸ τῆς τῶν	βρωμάτων	παρατηρήσεως ἔχεσθαι καὶ τοῦτο μὲν
[78]	οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν	βρώσει	ἢ ἐν πόσει. Καὶ πάλιν·
[50]	ἐπιθυμίας ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἵτινες	βυθίζουσι	τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/04/2009