Chapitre
[49]	διὰ τὸ σαρκίνους εἶναι ἔτι	γάλα	ἐπότιζεν, οἷς καὶ ὅτε ταῦτα
[49]	ὅτε ταῦτα ἐπέστελλεν ἐνεκάλει λέγων·	Γάλα	ὑμᾶς ἐπότισα, οὐ βρῶμα. Οὔπω
[50]	καὶ μοσχάρια ἐκ μέσου βουκολίων	γαλαθηνά·	οἱ ἐπικροτοῦντες πρὸς τὴν φωνὴν
[17]	σφοδροτέραν ἐποίησε. Καὶ γὰρ τοὺς	γάλακτος	μόνου δεομένους παῖδας ἂν εἴ
[35]	Τοῦτο καὶ ἀλλαχοῦ ποιεῖ. Τοῖς	Γαλάταις	γὰρ διαλεγόμενος καὶ τὸν ἀπὸ
[34]	μείζων παρὰ τοῖς γεγαμηκόσιν ἡ	γαλήνη·	δεύτερον δὲ ὅτι κἂν εἰς
[9]	τῆς ἐπιθυμίας δεχόμενος κύματα ἐν	γαλήνῃ	πολλῇ καθίστησιν ἡμᾶς καὶ διατηρεῖ.
[63]	καθορᾶν, οὕτω δὲ ἥμερος καὶ	γαληνὸς	ὡς μηδὲ πρὸς τοὺς ἀδικοῦντας
[38]	πρότερον δέοι γαμεῖν ἢ μὴ	γαμεῖν,	ἀκίνδυνος ὁ γάμος. Ἐπειδὰν δὲ
[13]	τοὺς μηδὲν περὶ τοῦ μὴ	γαμεῖν	ἀκούσαντας αὐτοὺς ἀφ´ ἑαυτῶν εἰπεῖν
[5]	κεκαυτηριασμένων τὴν ἰδίαν συνείδησιν, κωλυόντων	γαμεῖν,	ἀπέχεσθαι βρωμάτων ἃ ὁ Θεὸς
[14]	βασιλεύοντος ἀνθρώπου διὰ τοῦ μὴ	γαμεῖν	ἀφανισθέντος οὐδὲν τῶν λοιπῶν ἐπὶ
[9]	κατηγορῶν; Πορνεύειν κωλύω καὶ μοιχεύειν,	γαμεῖν	δὲ οὐδέποτε. Καὶ τοὺς μὲν
[78]	τὴν ἐσφαλμένην γνώμην ἀλλ´ ἐπιτρέπεις	γαμεῖν;	Διὰ τί γὰρ οὐκ εἶπες,
[13]	ἑαυτῶν εἰπεῖν ὅτι Συμφέρει μὴ	γαμεῖν.	Διὰ τοῦτο γὰρ ὁ Παῦλος
[8]	τιμᾶσθαι δὲ οὐκ ἀφίησιν. Κωλύεις	γαμεῖν;	Διὰ τοῦτο τοῦ μὴ γαμεῖν
[39]	μὲν γὰρ ἁπλῶς χήραν ἀφίησι	γαμεῖν	εἰ βούλοιτο, τὴν δὲ ἐπαγγειλαμένην
[1]	οὕτως οὐδὲ ὑπὲρ τοῦ μὴ	γαμεῖν	ἐκεῖνοι. Ἐρεῖ γὰρ πρὸς αὐτοὺς
[45]	νόμου παράβασις ἦν τὸ μὴ	γαμεῖν,	εὐπρόσωπος οὗτος ὁ λόγος ἦν.
[41]	Τὸ μὲν γαμεῖν ἢ μὴ	γαμεῖν	ἐφ´ ἡμῖν· τὸ δὲ μὴ
[38]	ἂν μὲν βουλεύοιτο πρότερον δέοι	γαμεῖν	ἢ μὴ γαμεῖν, ἀκίνδυνος ὁ
[41]	καὶ ἐντολῆς ἀνάγκῃ. Τὸ μὲν	γαμεῖν	ἢ μὴ γαμεῖν ἐφ´ ἡμῖν·
[49]	διὰ τοῦτο ὑμᾶς οὐ θέλω	γαμεῖν.	Καὶ ποίαν θλῖψιν; ἴσως εἴποι
[8]	εἰς τὴν ἀνάγκην τοῦ μὴ	γαμεῖν	καταστήσας, κατατείνει μὲν τοῖς πόνοις,
[9]	Πῶς οὖν, φησί, παρακαλεῖς μὴ	γαμεῖν;	Ὅτι πείθομαι πολλῷ τιμιωτέραν εἶναι
[53]	ἐλεύθερον. ~Ὅτι τὸ ἀπὸ πλουσίων	γαμεῖν	οὐ ζηλωτὸν ἀλλὰ τοῦ ἀπὸ
[8]	γαμεῖν; Διὰ τοῦτο τοῦ μὴ	γαμεῖν	οὐ κείσεταί σοι μισθὸς ἀλλὰ
[9]	φύσεως μανίαν. Τούτοις παραινῶ μὴ	γαμεῖν,	οὐ κωλύων γαμεῖν. Πολὺ δὲ
[40]	θάνατον. Ὥσπερ γὰρ τῇ παρθένῳ	γαμεῖν	οὐδέποτε ἔξεστι, οὕτως οὐδὲ ταύταις
[27]	Ὁ γὰρ μαθὼν ὅτι παραινεῖται	γαμεῖν,	οὐκ ἐπειδὴ τὸ κράτιστον τῆς
[55]	καὶ ἐξ ὁμοίων τις θέλοι	γαμεῖν,	πάλιν τῷ τῆς ὑποταγῆς νόμῳ
[9]	παραινῶ μὴ γαμεῖν, οὐ κωλύων	γαμεῖν.	Πολὺ δὲ τούτου κἀκείνου τὸ
[9]	παραινεῖν παρθενεύειν οὐχὶ κωλύοντός ἐστι	γαμεῖν.	Σὺ δέ, φησίν, οὐ κωλύεις;
[43]	μεμνημένος αὐτῆς. Οἱ γὰρ βουλόμενοι	γαμεῖν	ταύτην ἄνω καὶ κάτω στρέφουσι.
[9]	εἴη δίκαιος. Πῶς οὖν κωλύω	γαμεῖν	τῶν γαμούντων μὴ κατηγορῶν; Πορνεύειν
[39]	χήρᾳ καὶ ποίᾳ παρθένῳ ἐπιτρέπει	γαμεῖσθαι	ὁ Παῦλος. Πῶς οὖν ἣν
[78]	ὃ θέλει ποιείτω, οὐχ ἁμαρτάνει,	γαμείτωσαν.	Τί λέγεις, ὃ θέλει ποιείτω;
[55]	ἄνδρα πλουτεῖν, θεράπαινα μὲν ἀντὶ	γαμετῆς	καὶ ἀντ´ ἐλευθέρας γίνεται δούλη,
[39]	ἕτερον. Ὥσπερ γὰρ λέγων· Ἐὰν	γάμῃ	ἡ παρθένος οὐχ ἥμαρτεν« οὐ
[56]	πολλὰς ἔχει λύπης ἀνάγκας ἡ	γαμηθεῖσα.	Ἐπὶ μὲν γὰρ τῆς παρθενίας
[52]	πάσης ἐστί. Καὶ ἡ μὲν	γαμηθεῖσα	κἂν μὴ τῷ δεινῷ περιπέσῃ
[75]	ἐκείνης; Τί γὰρ ἡ μὴ	γαμηθεῖσα	μεριμνᾷ; Ἆρα ὑπὲρ χρημάτων, ὑπὲρ
[75]	καὶ κατὰ πνεῦμα. Ἡ δὲ	γαμηθεῖσα«	φησί, μεριμνᾷ πῶς ἀρέσει τῷ
[39]	Θεῷ χηρεύειν διὰ παντός, εἶτα	γαμηθεῖσαν,	καταδικάζει σφοδρῶς ὅτι τὰς πρὸς
[8]	παρθένος. Τὴν γὰρ κυρίαν τοῦ	γαμηθῆναι	γενομένην, εἶτα οὐχ ἑλομένην ταύτην
[38]	αὐτῆς ἐλευθέρα ἐστὶν ᾧ θέλει	γαμηθῆναι,	μόνον ἐν κυρίῳ. ~Ποίᾳ χήρᾳ
[77]	Οὐ γὰρ ἀρκεῖ τὸ μὴ	γαμηθῆναι	ποιῆσαι παρθένον ἀλλὰ δεῖ καὶ
[37]	στολὴν ἐξαίφνης κρότοι καὶ παστάδες	γαμήλιοι	καὶ θόρυβος ἀπ´ ἐναντίας τῷ
[39]	τούτῳ. Ἔμαθες ὅτι κρεῖττον τὸ	γαμῆσαι	ἢ πυροῦσθαι· ἀπεδέξω τὸ ἡδύ,
[39]	ἐγκρατεύονται, γαμησάτωσαν· κρεῖττον γάρ ἐστι	γαμῆσαι	ἢ πυροῦσθαι. Ὁρᾷς οὐδαμοῦ τὸν
[38]	Ἐὰν καταστρηνιάσωσι τοῦ Χριστοῦ καὶ	γαμῆσαι	θελήσωσι, κρίμα ἕξουσιν ὅτι τὴν
[32]	μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει	γαμῆσαι.	Λογισάμενοι γὰρ ὅτι πολλὴ ἀνάγκη
[13]	μετὰ τῆς γυναικός, συμφέρει μὴ	γαμῆσαι«	τότε ἔφησεν· Εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες
[41]	μαθηταὶ εἰπεῖν ἠναγκάσθησαν· Οὐ συμφέρει	γαμῆσαι.	Τοῦτο δέ ἐστι τὸ μηδένα
[74]	τὰ τοῦ κυρίου, ὁ δὲ	γαμήσας	μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου« ἀλλ´
[75]	καὶ μὴ κατακεχρῆσθαι. Ὁ δὲ	γαμήσας	μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου. Ὅταν
[14]	καὶ δουλικὸν ἱμάτιον. Ὁ γὰρ	γαμήσας,	φησί, μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου.
[38]	αὐτήν· Εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύεται,	γαμησάτω«	Ὅτι οὐδὲ πρὸς τὸν ἀθλητὴν
[39]	λέγοντος· Εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται,	γαμησατώσαν;	Ἀλλ´ ἄκουε καὶ τὰ προσκείμενα
[38]	κἀγώ· εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται,	γαμησάτωσαν.	Καὶ πάλιν· Ἐὰν κοιμηθῇ ὁ
[39]	φησίν· Εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται,	γαμησάτωσαν·	κρεῖττον γάρ ἐστι γαμῆσαι ἢ
[19]	τί; Εἰ δὲ μὴ ἐγκρατεύονται,	γαμησάτωσαν.	Παρὰ μὲν γὰρ τὴν ἀρχήν,
[11]	Πῶς οὖν; Οὐ γαμοῦσιν οὐδὲ	γαμίζονται	ἄγγελοι, ἀλλ´ οὐδὲ ἡ παρθένος.
[78]	Χριστοῦ λέγοντος· Οὔτε γαμοῦσιν οὔτε	γαμίζονται,	ἀλλ´ εἰσὶν ὡς ἄγγελοι ἐν
[10]	εἰ καὶ μὴ γαμοῦσιν μηδὲ	γαμίζονται,	ἀλλ´ οὐκ εἰσὶ συμπεπλεγμένοι σαρκὶ
[73]	τῷ μέλλοντι οὔτε γαμοῦσιν οὔτε	γαμίζονται,	ὁ δὲ παρὼν καιρὸς πρὸς
[55]	ὀλίγοι καὶ εὐαρίθμητοι ταῦτα διέφυγον	γάμοι,	τούτους εἰς μέσον ἀγάγῃς· οὐ
[37]	~Ὅτι πολλαὶ ἐν τοῖς δευτέροις	γάμοις	αἱ ἀηδίαι. Εἰ δέ τις
[52]	φησίν, ἅπασι τοῦτο πρόσεστι τοῖς	γάμοις;	Ἀλλ´ οὐδὲ πάντων ἄπεστι, παρθενίας
[8]	γεέννης εἵλκυσε πῦρ; Οὐχ ὡμιλήσας	γάμοις;	Ἀλλ´ οὐδέπω τούτῳ παρθένος. Τὴν
[4]	τὸ γοῦν ἐνταῦθα καρποῦνται ἡδὺ	γάμοις	ὁμιλοῦντες καὶ χρημάτων ἀπολαύοντες καὶ
[52]	Οὐ πρόσεστι τοῦτο πᾶσι τοῖς	γάμοις.	Οὐδὲ γὰρ ἐγὼ τοῦτό φημι,
[3]	~Ὅτι σατανικῆς ἀπανθρωπίας τὸ βδελύττεσθαι	γάμον.	Ἀλλ´ οὐδὲ Μαρκίων οὐδὲ Οὐαλεντῖνος
[58]	μήτε θάνατος ἄωρος διαζευγνύτω τὸν	γάμον,	ἀλλὰ καὶ τοῦτον ἐν μιᾷ
[48]	τὸν λογισμὸν οὐ μετὰ τὸν	γάμον	ἀλλὰ πρὸ τοῦ γάμου λαβεῖν
[47]	ὡς πρὸς ἐπέραστον πρᾶγμα τὸν	γάμον	ἅπαντες τρέχουσι, δείκνυσιν ὅτι τῶν
[49]	αὐτὸ ἐκ περιουσίας πολλῆς τὸν	γάμον	ἀποφαίνων πλείονας ἔχοντα δυσκολίας, ὡς
[1]	παρθένοι. Δεύτερον δὲ ὅτι τὸν	γάμον	ἀτιμάσασαι οὕτως ἦλθον ἐπὶ τὸ
[1]	τῶν φαύλων φυγῇ. Τὸν δὲ	γάμον	αὐτοὶ φαῦλον νομίσαντες οὕτως ἔφυγον.
[44]	εἶναι διὰ παρθενίας ἢ διὰ	γάμον	βασιλείας τυχεῖν. Τὸ μὲν γὰρ
[38]	προάγειν. Καὶ δεύτερον πάλιν ἐπέτρεψε	γάμον,	ἐὰν βούλωνται, ὑπὲρ τοῦ μὴ
[28]	φορτικὸν εἶναι καὶ ἐπαχθὲς τὸν	γάμον	ἐνόμισαν, ἀλλ´ ὅτε ἤκουσαν τοῦ
[27]	μὴ ἅπτεσθαι« ἀπεπήδησεν ἐπὶ τὸν	γάμον	εὐθέως, Ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα
[49]	ἔχοντα πολλὴν καὶ τρυφὴν τὸν	γάμον	εὑρήσομεν. Καὶ πρῶτον ἁπάντων τὸ
[73]	Καὶ τί τοῦτο πρὸς τὸν	γάμον;	ἴσως ἂν εἴποι τις. Καὶ
[39]	ἢ πυροῦσθαι. Ὁρᾷς οὐδαμοῦ τὸν	γάμον	καθ´ ἑαυτὸν θαυμαζόμενον ἀλλὰ διὰ
[27]	τὴν ἅμιλλαν ἔθετο. Ἔτ´ οὖν	γάμον	καὶ ἡδονὴν τοσούτῳ πράγματι παραβαλεῖν
[24]	ἀμφότεροι νῦν καὶ οἱ τὸν	γάμον	κακίζοντες καὶ οἱ παρὰ τὴν
[10]	ἡμεῖς. Ὥσπερ οὖν οἱ τὸν	γάμον	κακίζοντες τοῖς ταύτης ἐγκωμίοις λυμαίνονται,
[10]	ἀδικεῖ. Ὁ μὲν γὰρ τὸν	γάμον	κακίζων καὶ τὴν τῆς παρθενίας
[10]	ἀποφαίνειν αὐτήν. ~Ὅτι ὁ τὸν	γάμον	κακίζων τὴν παρθενίαν ἀδικεῖ. Ὁ
[14]	χρησόμεθα τῇ γυναικὶ μήτε εἰς	γάμον	μήτε εἰς παιδοποιΐαν ἡμῖν χρησιμευούσῃ;
[1]	ἀκάθαρτον καὶ ἐναγὲς εἶναι τὸν	γάμον	νομίσαντες τῆς τῶν ἐναγῶν ἀπαλλαγῆς
[18]	τῆς ἀπωλείας αὐτῶν αἰτιᾶσθαι τὸν	γάμον·	οὐ γὰρ τοῦτό φημι νῦν,
[28]	γὰρ ἀκούσας ὅτι μετὰ τὸν	γάμον	οὐκ ἔσται κύριος ἑαυτοῦ ἀλλ´
[58]	τὰ ἀδύνατα καὶ συγχωρήσωμεν γενέσθαι	γάμον	πάντα ὅμου ἔχοντα τὰ ἀγαθά,
[34]	εἰπέ μοι, τῇ παρθενίᾳ τὸν	γάμον	παραβαλεῖν; Ἀντιβλέψαι δὲ ὅλως; Ἀλλ´
[52]	προσέπταισε, καὶ ὅλως οὐκ ἔνι	γάμον	πάσης εὑρεῖν ἀηδίας ἐλεύθερον. ~Ὅτι
[47]	τοῦτο ποιεῖν ἡ διὰ τὸν	γάμον	περιτεθεῖσα ἅλυσις καθέλκει καὶ ἐπισπᾶται
[14]	τοῦ γάμου καὶ μετὰ τὸν	γάμον.	Ποῖος γάρ, εἰπέ μοι, γάμος
[47]	γὰρ Ἐπιταγὴν οὐκ ἔχω« τὸν	γάμον	συγχωροῦντός ἐστι καὶ εἰσάγοντος. Εἶτα
[17]	ἐπὶ τῆς γῆς καταλείψαντες, τὸν	γάμον,	τὰ χρήματα, τὰς φροντίδας, τὰ
[10]	τῆς ἀρίστης τάξεως ἐκβάλῃς τὸν	γάμον,	τῆς παρθενίας τὴν δόξαν προύδωκας
[9]	τοῦτο ἐν τοῖς πονηροῖς τὸν	γάμον	τίθεμαι, ἀλλὰ καὶ λίαν αὐτὸν
[8]	ἀνέχονται ἐκεῖνοι· καὶ γὰρ τὸν	γάμον	τιμῶσι καὶ τοῦ Θεοῦ τὴν
[74]	φροντίς. Πῶς οὖν συγχωρεῖς τὸν	γάμον	τὸν προσηλοῦντα ἡμᾶς ταῖς φροντίσι
[39]	ὃν ἐν κυρίῳ φησὶν εἶναι	γάμον	τοῦτον ὡς παρανόμως γινόμενον κατακρίνει;
[57]	Καὶ τί τοῦτο πρὸς τὸν	γάμον;	φησί. Μάλιστα μὲν καὶ ἀπὸ
[8]	ἐπινενόηται τρόπος· καὶ αἱ τὸν	γάμον	ὡς ἐναγὲς φεύγουσαι αὐτῷ τούτῳ
[8]	ἅπασαν. Εἰ γὰρ ἀκάθαρτον ὁ	γάμος,	ἀκάθαρτα μὲν ἅπαντα τὰ δι´
[27]	τὸ κράτιστον τῆς ἀρετῆς ὁ	γάμος	ἀλλ´ ἐπειδὴ τοσαύτην αὐτοῦ κατέγνω
[30]	ὅτι εἰ καὶ τίμιος ὁ	γάμος	ἀλλὰ μέχρι τοσούτου φθάσαι δύναιτ´
[12]	παλαιᾶς διαθήκης οὐκ ἦν ὁ	γάμος	ἀμφίβολος· οὐ γὰρ μόνον οἱ
[14]	ἐγένετο, καὶ οὐδὲ οὕτως ὁ	γάμος	ἀναγκαῖος εἶναι ἐδόκει. Ἀλλ´ οὐδὲ
[14]	γάμον. Ποῖος γάρ, εἰπέ μοι,	γάμος	ἀπέτεκε Ἀδάμ; Ποῖαι τὴν Εὔαν
[15]	ἅπαντες ἄνθρωποι. ~Ὅτι οὐχ ὁ	γάμος	αὔξει τὸ ἡμέτερον γένος. Καὶ
[8]	διὰ τοῦ Παύλου· Τίμιος ὁ	γάμος	ἐν πᾶσι καὶ ἡ κοίτη
[38]	ἢ μὴ γαμεῖν, ἀκίνδυνος ὁ	γάμος.	Ἐπειδὰν δὲ ἕληται καὶ ἀπογράψηται,
[14]	ἐπίπονον βίον, τότε καὶ ὁ	γάμος	ἐπεισέρχεται μετὰ τούτων τὸ θνητὸν
[14]	γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι, τίνος ἕνεκεν	γάμος	ἐπεισῆλθε τῷ βίῳ; Ποῦ δὲ
[76]	τῶν ἄλλων ἁπάντων ἅπερ ὁ	γάμος	ἐπισύρεσθαι εἴωθεν. ~Ὅτι ἡ τὰ
[15]	μὴ πρὸ τῆς ἀπάτης ὁ	γάμος	ἐφάνη; Διὰ τί μὴ ἐν
[82]	τοῦτο τῆς παρθενίας ἴσος ὁ	γάμος	ἢ καὶ χείρων; Τὸ γὰρ
[7]	πνεύματι· καὶ πάλιν· Τίμιος ὁ	γάμος	καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος. ~Ὅτι
[30]	τί δήποτε, εἴπερ τίμιος ὁ	γάμος	καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος, οὐκ
[17]	ταῦτα δὲ ἐπεισῆλθεν ὕστερον ὁ	γάμος	καὶ πρᾶγμα ἀναγκαῖον ἐνομίζετο εἶναι,
[25]	~Ὅτι τοῖς ἀσθενοῦσιν ἀναγκαῖον ὁ	γάμος.	Καλὸν ὁ γάμος ὅτι ἐν
[58]	ἀθυμίαν. ~Ὅτι οὐδὲν μέγα ὁ	γάμος	κἂν πάντα διαφύγῃ τὰ λυπηρά.
[54]	τίνος ὁ τοιοῦτος ἄξιος ἔσται	γάμος	λοιπόν; ~Ὅτι ἀφόρητον κακὸν πλουσιώτερον
[15]	γένος αὐξήσει. Οὔτε γὰρ ὁ	γάμος	μὴ βουλομένου Θεοῦ δυνήσεται ποιῆσαι
[34]	ἔχει τὸ ἐγκώμιον. Ὁ δὲ	γάμος	ὅταν αὐτῷ τις κατακόρως κεχρημένος
[25]	ἀναγκαῖον ὁ γάμος. Καλὸν ὁ	γάμος	ὅτι ἐν σωφροσύνῃ τὸν ἄνδρα
[41]	δεσμόν; Δεσμὸς γὰρ ὄντως ὁ	γάμος,	οὐ διὰ τὸν τῶν φροντίδων
[73]	μενόντων καὶ βεβαίων ἀμελῶν; Οὐκέτι	γάμος,	οὐδὲ ὠδῖνες, οὐχ ἡδονὴ καὶ
[10]	ὡραῖά φαμεν εἶναι. Καλὸν ὁ	γάμος;	Οὐκοῦν διὰ τοῦτο ἡ παρθενία
[14]	πόθεν ἔσχε τὴν ἀρχὴν ὁ	γάμος;	Πόθεν ἀναγκαῖος ἔδοξεν εἶναι; Ἀπὸ
[19]	οὖν καὶ παιδοποιΐας ἕνεκεν ὁ	γάμος·	πολλῷ δὲ πλέον ὑπὲρ τοῦ
[16]	ἀδικοῦντα γενναίως. ~Ὅτι συγκαταβάσεως ὁ	γάμος.	Σὺ δὲ αὐτὰ κακίζεις, φησί.
[82]	Ὅτι οὔτε τὸν Ἀβραὰμ ὁ	γάμος	τοιοῦτον ἐποίησεν οὔτε ἡ παρθενία
[30]	~Διὰ τί εἰ τίμιος ὁ	γάμος	τοῖς νηστεύουσι παραινεῖ ὁ ἀπόστολος
[14]	θανάτου. Ὅπου γὰρ θάνατος, ἐκεῖ	γάμος·	τούτου δὲ οὐκ ὄντος οὐδὲ
[73]	γάμου τοῖς οὐ μέλλουσιν ἀπολαύεσθαι	γάμου	ἀλλ´ ἐν ἴσῳ τοῖς οὐκ
[27]	ἐνδιατρίβει κατὰ μικρὸν ἀποστῆσαι τοῦ	γάμου	βουλόμενος αὐτούς, καὶ τοὺς περὶ
[28]	γάμου λόγοις ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς τοῦ	γάμου	βουλόμενος. Ὁ γὰρ ἀκούσας ὅτι
[40]	ἀφιέναι. ~Ὅτι πολλὴ ἡ τοῦ	γάμου	δουλεία καὶ ἀπαραίτητος. Τί οὖν
[15]	νῦν δὲ οὐχ ἡ τοῦ	γάμου	δύναμις τὸ γένος συγκροτεῖ τὸ
[45]	μὴ τὸν ζυγὸν ὑπελθεῖν τοῦ	γάμου	ἑκὼν ἀναγκάζοντος οὐδενὸς δυσκολίας ἑαυτῷ
[26]	τὸ τρόπαιον. Ἐπὶ δὲ τοῦ	γάμου	καὶ μείζων ἡ ζημία· οὐ
[14]	τὸν θάνατον καὶ πρὸ τοῦ	γάμου	καὶ μετὰ τὸν γάμον. Ποῖος
[27]	μὴ ἅπτεσθαι. Περὶ δὲ τοῦ	γάμου	καὶ συμβουλεύει καὶ ἐπιτάττει καὶ
[45]	μόχθον ὑφίσταται, φησίν, ἀπὸ τοῦ	γάμου.	Καὶ τίς αὐτὸν φορτίον τοσοῦτον
[14]	καὶ τρέμεις μὴ παυσαμένου τοῦ	γάμου	καὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων παύσεται
[82]	φησί, καὶ νῦν μετὰ τοῦ	γάμου	καὶ τῶν παίδων καὶ τῶν
[73]	μνηστεύεσθαι δέῃ καὶ ὁ τοῦ	γάμου	καιρὸς ἀναγκάζῃ τὴν πατρῴαν οἰκίαν
[56]	δεινῶν καὶ μυρίων πρὸ τοῦ	γάμου	καλῶν ἀπολαύουσαι πρὸς τὴν ἐσχάτην
[57]	ἀγάγωμεν καὶ τὰ πρὸ τοῦ	γάμου	καταμάθωμεν ὡς δυνατόν. Μετὰ ἀκριβείας
[56]	πρὸς τὴν ἐσχάτην ἀπὸ τοῦ	γάμου	κατέπεσον συμφοράν. Ἀλλ´ οὐδὲ ταῦτα,
[48]	ἥμαρτεν. Ἰδοὺ τὸ μέγα τοῦ	γάμου	κατόρθωμα ποῦ τελευτᾷ· εἰς τὸ
[10]	παρθενία; Σύμφημι κἀγώ. Ἀλλὰ τοῦ	γάμου	κρείττων; Καὶ τοῦτο συνομολογῶ· εἰ
[48]	τὸν γάμον ἀλλὰ πρὸ τοῦ	γάμου	λαβεῖν ἐχρῆν. Διὰ τοῦτο καὶ
[28]	ταῦτα δοκεῖ μὲν ὑπὲρ τοῦ	γάμου	λέγεσθαι. Τὸ δὲ ἀληθὲς ὥσπερ
[28]	ἀποκρούσασθαι δόξαν. ~Ὅτι τὰ περὶ	γάμου	λεγόμενα παρθενίας ἐστὶ προτρεπτικά. Τί
[41]	οὐδὲ ἐν τοῖς περὶ τοῦ	γάμου	λόγοις ἀποσιωπῆσαι καρτερήσας αὐτόν. Ἐν
[27]	αὐτοῖς, ἀλλὰ τοῖς περὶ τοῦ	γάμου	λόγοις ἐνδιατρίβει κατὰ μικρὸν ἀποστῆσαι
[28]	ἀκοάς, αὐτοῖς τοῖς περὶ τοῦ	γάμου	λόγοις ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς τοῦ γάμου
[47]	αὐτὴν συνεχῶς τοῖς περὶ τοῦ	γάμου	λόγοις καὶ ταύτης τὸ σφοδρότερον
[47]	γὰρ ἐν τοῖς περὶ τοῦ	γάμου	λόγοις καὶ τοὺς τῆς ἐγκρατείας
[33]	ἐργαζόμενος ἐν τοῖς περὶ τοῦ	γάμου	λόγοις. ~Ὅτι θαυμαστὸν καὶ πολλῶν
[47]	εὐθέως ἐπὶ τὸν ὑπὲρ τοῦ	γάμου	λόγον κατέφυγε. Τὸ γὰρ Ἐπιταγὴν
[14]	ἐκεῖνος ἔμεινεν ἐν παραδείσῳ καὶ	γάμου	λόγος οὐδεὶς ἦν. Ἐδέησεν αὐτῷ
[47]	ἐνομοθέτησεν. Ὁ γὰρ περὶ τοῦ	γάμου	λόγος πάλιν ἐγγὺς ἕστηκε, τοῦτον
[47]	καὶ ἐνταῦθα τοὺς περὶ τοῦ	γάμου	λόγους πάλιν ἐντίθησι διαναπαύων αὐτόν.
[51]	ἐφεῖτο τρυφᾶν ἱκανὰ τὰ τοῦ	γάμου	λυπηρὰ ταύτην ἀφανίσαι τὴν ἡδονήν.
[2]	Θεὸς βούλεται πάντας ἀνθρώπους ἀπέχεσθαι	γάμου,	μάρτυς ὁ τὸν Χριστὸν ἔχων
[27]	λαγνείαν ὁ Παῦλος ὡς ἄνευ	γάμου	μὴ δυναμένου λαγνείας ἀπέχεσθαι, ἐρυθριάσας
[13]	ἐπιθυμίαν ἐνέβαλεν, ἀλλὰ περὶ τοῦ	γάμου	μόνον διαλεχθεὶς καὶ τὸ βάρος
[41]	πᾶσιν ἀκριβῶς τοῖς περὶ τοῦ	γάμου	νόμοις ὑπεξελθὼν καὶ τὸν περὶ
[73]	τὸ λοιπόν ἐστιν. ~Ὅτι οὐ	γάμου	ὁ καιρὸς ὁ παρών. Καὶ
[17]	εἶναι νομίζωμεν κωλύουσαν ἀναχωρεῖν τοῦ	γάμου.	Ὅτι γὰρ ἡμᾶς αὐτὸν ἀφεῖναι
[17]	Τὸ γὰρ ζητούμενον νῦν ὅτι	γάμου	οὐκ ἔδει τῷ Θεῷ πρὸς
[65]	παρθενίας τῶν ὠδίνων μόνων τοῦ	γάμου	οὐκ ἔστιν ἀντίρροπα. Τί γάρ,
[77]	μὴ τοῦτο ἔχοι, πολὺ τοῦ	γάμου	πάλιν ἐλάττων γίνεται ἀκάνθας ἐν
[47]	φανῆναι σκληρόν, τοὺς περὶ τοῦ	γάμου	πάλιν ἐνέβαλε λόγους Δέδεσαι γυναικί;
[64]	ὅταν αὐτὰς πρὸς τὰς τοῦ	γάμου	παραβάλωμεν οὐδὲ θλίψεις χρὴ καλεῖν.
[60]	πενίᾳ συζῆν καθάπερ ἐπὶ τοῦ	γάμου	παραβλάψαι δύναιτ´ ἂν αὐτὴν ἀλλὰ
[57]	καιρόν, ὅταν δὲ ὁ τοῦ	γάμου	παραγένηται, ἐπιδίδωσιν ἡ ἀγωνία καὶ
[47]	τὴν ὑπομονὴν καὶ τῶν τοῦ	γάμου	περιστάσεων καταγελᾶν καὶ τοῦτο ἔργον
[49]	ῥᾷστόν ἐστιν ὡς πολὺ τοῦ	γάμου	πράγματα ἡμῖν παρέχειν ἐλάττω. Ἐπειδὴ
[52]	οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν τοῦ	γάμου	πραγμάτων ὁ τοῦτο διαδρὰς ἐκείνῳ
[47]	κατορθοῦν, ὅταν μὴ τὰ τοῦ	γάμου	πράττῃ ἀλλὰ μένουσα τῇ φύσει
[17]	μὲν ἐξ ἀρχῆς καὶ τοῦ	γάμου	προτέρα ἡμῖν ἐφάνη. Διὰ ταῦτα
[27]	λανθανόντως ἐν ταῖς περὶ τοῦ	γάμου	προφάσεσιν ἐπαίρει τὸ τῆς ἐγκρατείας
[39]	εὐπροσώπου καὶ σεμνῆς αἰτίας τοῦ	γάμου,	πυρώσεως δὲ καὶ ἀκρασίας καὶ
[82]	πολλῷ βελτίων ἡ παρθενία τοῦ	γάμου.	Πῶς; Ὅτι οὔτε τὸν Ἀβραὰμ
[12]	μέγας ἀρχιερεὺς πολλὴν ἐποιεῖτο τοῦ	γάμου	σπουδήν. ~Διὰ τί ἔγραψαν αὐτῷ
[75]	πάλιν μετατίθησιν ἐπὶ τὴν τοῦ	γάμου	συγχώρησιν τὸν λόγον, πανταχοῦ δεδοικὼς
[49]	παρθενίαν αὐτοὺς καὶ ἀπάγει τοῦ	γάμου.	Συνεῖδε γὰρ τοῦτο καλῶς ὅτι
[57]	ὅτε καὶ πρὸς αὐταῖς τοῦ	γάμου	ταῖς θύραις ὁ μὲν προσδοκηθεὶς
[17]	ἐξ ἀρχῆς γενομένην ἐπιτροπὴν τοῦ	γάμου,	ταύτην ἀνάγκην εἰς τὸ ἑξῆς
[78]	ἀπαλλαγέντα τῆς ὑποψίας, ἀπαγαγεῖν τοῦ	γάμου	τὴν αὑτοῦ θυγατέρα; Ὅτι, φησί,
[8]	δὴ λόγον καὶ ἐπὶ τοῦ	γάμου	τὴν ἐξέτασιν ποιήσασθαι χρή. Ἡμεῖς
[9]	πείθομαι πολλῷ τιμιωτέραν εἶναι τοῦ	γάμου	τὴν παρθενίαν· οὐ μὴν διὰ
[27]	Καὶ δοκεῖ μὲν αἰτιολογεῖν τοῦ	γάμου	τὴν συγχώρησιν. Τὸ δὲ ἀληθὲς
[29]	οὕτω καὶ ὁ Παῦλος τοῦ	γάμου	τὴν τυραννίδα συνεχέστερον στρέφει καὶ
[17]	δὲ ἡ Εὔα μὴ μεσιτεύοντος	γάμου;	Τί οὖν; Οὕτως, φησίν, ἔμελλον
[73]	ἔχοντες ὦσι. Τί οὖν δεῖ	γάμου	τοῖς οὐ μέλλουσιν ἀπολαύεσθαι γάμου
[1]	ἦλθον ἐπὶ τὸ ἀποσχέσθαι τοῦ	γάμου.	Τῷ γὰρ νομοθετῆσαι πονηρὸν εἶναι
[47]	περιττὸν ὑπὲρ παρθενίας συμβουλεύοντα περὶ	γάμου	φιλοσοφεῖν. Εἶτα πάλιν ἐπὶ τὴν
[57]	ἱκαναὶ πάντα συσκιάσαι τὰ τοῦ	γάμου	χρηστά. Θορυβοῦσι δὲ αὐτὴν καὶ
[47]	εὐαγγελικὸν ἐπιδείκνυσθαι βίον· ἐπεὶ καὶ	γάμου	χωρὶς ἐποίησαν τοῦτο πολλαὶ γυναῖκες.
[14]	πολλῷ μᾶλλον ἀνθρώπους ἐποίησεν ἂν	γάμου	χωρίς; Ὥσπερ οὖν καὶ ἐποίησε
[57]	συμβαίνειν μὲν οὐκ ἀνάγκη ταῖς	γαμουμέναις	ἁπάσαις, μεριμνᾶν δὲ ἀνάγκη καὶ
[8]	παρθένῳ τὸ τετυφῶσθαι κατὰ τῶν	γαμουμένων.	Τί οὖν πρὸς ἐμὲ τοῦτο,
[8]	παρ´ ἡμῖν, εἰκότως τοὺς μὴ	γαμοῦντας	θαυμάζομεν. Ὑμεῖς δὲ εἰς τὴν
[9]	Πῶς οὖν κωλύω γαμεῖν τῶν	γαμούντων	μὴ κατηγορῶν; Πορνεύειν κωλύω καὶ
[37]	νομοθετῶν τοὺς τοιούτους οὐ κολαζόντων	γάμους	ἀλλ´ ἐπιτρεπόντων καὶ συγχωρούντων, πολλοὶ
[1]	τὸν μὴ διορύττοντα τοὺς ἑτέρων	γάμους	οὐδεμιᾶς ἠξίωσαν τιμῆς. Καὶ μάλα
[10]	μὲν γὰρ εἰ καὶ μὴ	γαμοῦσιν	μηδὲ γαμίζονται, ἀλλ´ οὐκ εἰσὶ
[11]	ἐξισωθῆναι ἐκείνοις. Πῶς οὖν; Οὐ	γαμοῦσιν	οὐδὲ γαμίζονται ἄγγελοι, ἀλλ´ οὐδὲ
[78]	ἄκουσον τοῦ Χριστοῦ λέγοντος· Οὔτε	γαμοῦσιν	οὔτε γαμίζονται, ἀλλ´ εἰσὶν ὡς
[73]	ἐν δὲ τῷ μέλλοντι οὔτε	γαμοῦσιν	οὔτε γαμίζονται, ὁ δὲ παρὼν
[8]	εἰς παρθενίας λόγον ὅτι μὴ	γαμοῦσιν,	οὕτως οὐδὲ ὑμᾶς. Ὃ γὰρ
[57]	παρείσθω καὶ μηδὲν ἐγκαλῶμεν τῷ	γάμῳ,	ἀλλ´ οὐχὶ μετὰ τούτων κἀκείνης
[34]	Εἰ γὰρ τοὺς ἐν τῷ	γάμῳ	διατρίβοντας δέδοικεν ἀποστῆσαι ἐπιπολὺ μή
[19]	ἐστίν. ~Ὅτι πάλαι μὲν τῷ	γάμῳ	δύο προφάσεις, νῦν δὲ μία.
[57]	ἡδίστην καλέσομεν τὴν ἐν τῷ	γάμῳ	ζωήν; Πάλιν ἂν μὲν ὁμονοοῦντες
[82]	Ἐκεῖνος μὲν γὰρ καὶ ἐν	γάμῳ	ζῶν ἐσπούδασε τὰ τῆς παρθενίας
[57]	ἀφέντες, ἃ συγκεκλήρωται φύσει τῷ	γάμῳ	καὶ ἅπερ οὐδεὶς ἂν οὔτε
[60]	μικρὸν ἐγγύς· ἐν δὲ τῷ	γάμῳ	κἂν τῶν σφόδρα πλουτούντων καὶ
[29]	καὶ ἀνεπαχθῶς τοὺς ἐν τῷ	γάμῳ	μένοντας εἰς τὴν τῆς ἐγκρατείας
[34]	εἶναι, οὐδένα θέλεις εἶναι ἐν	γάμῳ.	Οὐδὲ γὰρ οὐ μὴν διὰ
[82]	κλύδωνα καὶ τὰς ἐν τῷ	γάμῳ	πραγματείας κατέπεσον. Τί οὖν κωλύει,
[47]	σαρκὶ θλῖψιν ὑπομένειν τοὺς τῷ	γάμῳ	προσέχοντας. Καθάπερ γὰρ οἱ τῶν
[57]	ἕστηκεν ἀνωτέρω. ~Περὶ τῶν παντὶ	γάμῳ	προσόντων λυπηρῶν. Πλὴν ἀλλ´ εἰ
[52]	καὶ πάντες ἄνδρες ἐπέτρεχον τῷ	γάμῳ,	τὰς γυναῖκας οὐκ ἐχρῆν αὐτὸν
[50]	μὲν οὐδὲ ταῦτα ἐφίεται τῷ	γάμῳ.	Τὴν γὰρ τῆς μίξεως μόνης
[8]	τὴν πολλὰ χαίρειν εἰποῦσαν τῷ	γάμῳ;	Τοῦτο γὰρ σέ, ὦ ταλαίπωρε,
[17]	τῷ κόσμῳ τούτῳ καὶ τῷ	γάμῳ	τρέφεσθαι χρόνον πολύν. Ὡς δὲ
[39]	οὐ περὶ τῆς ἀποτεταγμένης τῷ	γάμῳ	φησί· δῆλον γὰρ ἅπασιν ὅτι
[57]	οὐδὲν γὰρ τῶν ἐν τῷ	γάμῳ	φόβου χωρίς. Ὁ δὲ φόβος,
[49]	οὐχ ἕξομεν τὴν ἀπὸ τῶν	γάμων;	Διὰ τί γὰρ οὐχ οὕτως
[56]	δὲ ἀδύνατον, ἐπὶ δὲ τῶν	γάμων	δύσκολον μὴ γενέσθαι. Εἰ δὲ
[40]	ἐκείνου πρὸς ἄλλον μεταπηδᾶν, τί	γάμων	ἔδει λοιπόν, ταῖς ἀλλήλων γυναιξὶν
[37]	μὲν ἄλλοι καὶ δευτέρων δέωνται	γάμων	ἵνα μὴ κατακαίωνται, αὕτη δὲ
[45]	Εἰ μὲν γὰρ ἐντολὴν ἐπλήρου	γαμῶν	καὶ νόμου παράβασις ἦν τὸ
[82]	ποιμνίων μέμνησθε καὶ βουκολίων καὶ	γάμων	καὶ παίδων; Τί οὖν, φησίν,
[45]	κατὰ τῆς κακίας νίκην. Εἴτε	γαμῶν	καὶ τρυφῶν καὶ πολλὰ μεριμνῶν
[73]	τὰ τῆς ἀναστάσεως ἕστηκεν, οὐ	γάμων	καιρὸς οὐδὲ κτημάτων ἀλλ´ ἐνδείας
[26]	ἑαυτὸν ὁ δυνάμενος παρθενεύειν καὶ	γαμῶν.	Τὸν γὰρ δυνάμενον γυμνὸν μάχεσθαι
[57]	πονηρῶν προσδοκίαι λυποῦσι. Τὰ μὲν	γὰρ	ἀγαθὰ ὅταν ἐλπισθῇ βεβαίως, τότε
[7]	δογμάτων καὶ τῆς ψυχῆς. Ὁ	γὰρ	ἀγωνιζόμενος, φησί, πάντα ἐγκρατεύεται« πάντα
[84]	νῦν οὐκ ἔστι ταῦτα. Τὸ	γὰρ	ἀδύνατον τοῦ νόμου ἐν ᾧ
[66]	μὴ κεχρημένη ἄμεινον διακείσεται. Τὰς	γὰρ	ἀηδίας ὅσας ἐκ τούτων ὑπομένειν
[57]	λυθείσης ἑτέρα πάλιν ἐπεισέρχεται· τὰς	γὰρ	ἀηδίας τὰς ἐν τῇ τῆς
[57]	ἄλλαι μετὰ τούτων φροντίδες. Ἡ	γὰρ	ἀθλία καὶ ταλαίπωρος κόρη καίτοι
[52]	καὶ οὐ συγχωροῦν ἠρεμεῖν. Οὐ	γὰρ	ἀθυμίαν μόνον αὕτη ἡ νόσος
[77]	ἀσχημονέστερον βιωτικαῖς ἐνδεδεμένων φροντίσι. Καὶ	γὰρ	αἱ πέντε ἐκεῖναι καὶ λαμπάδας
[8]	τὴν κτίσιν διέβαλες ἅπασαν. Εἰ	γὰρ	ἀκάθαρτον ὁ γάμος, ἀκάθαρτα μὲν
[48]	πορνεύοντος δώσει μειζοτέραν δίκην. Ἡ	γὰρ	ἄκοντος ἐγκρατευομένη τοῦ ἀνδρὸς οὐ
[28]	αὐτοὺς τοῦ γάμου βουλόμενος. Ὁ	γὰρ	ἀκούσας ὅτι μετὰ τὸν γάμον
[12]	ἀνθρώπινον ἦν τὸ λεγόμενον— πῶς	γάρ;	ἀλλ´ ὅτι τὴν ἐντολὴν ταύτην
[78]	τι τούτου πλέον ποιεῖ. Τοὺς	γὰρ	ἁμαρτάνοντας ἀφεὶς τοῖς ἐπιχειροῦσι κωλύειν
[62]	ἀπέδειξεν οὕτω μᾶλλον αὐτήν. Ἡ	γὰρ	ἀμορφία πανταχοῦ καθ´ ἑαυτὴν μὲν
[79]	ἐκείνους ἐν ἀφθονίᾳ καθίστησιν. Οὐ	γὰρ	ἀμπέλων αὐτοῖς ἐδέησεν οὐδὲ ληνῶν
[50]	πνεύματος χάρις, ἔλεγε ταῦτα; Ὁ	γὰρ	Ἀμὼς ὁ προφήτης τοῖς νηπίοις
[13]	καὶ τὸν ὄγκον πολύν. Οὐδὲ	γὰρ	ἄν, εἰ μὴ τοῦτο ἦν,
[13]	ταύτην εἰσηγήσατο τὴν συμβουλήν. Οὐ	γὰρ	ἄν, εἴ γε ἤκουσάν τι
[12]	νόμον ἡμῖν ἐκεῖθεν ἔφερεν. Εἶπε	γὰρ	ἄν τις πρὸς αὐτόν· οὐκ
[39]	Καὶ τί τοῦτο; φησίν· ἕως	γὰρ	ἂν αὐτὸ τιμωρίας ἀπαλλάττῃ, πᾶσαν
[74]	ἅπαξ, ἀνεκτότερον αὐτὸν ποίησον. Ἔξεστι	γάρ,	ἂν βουλώμεθα, πάντα περικόπτειν τὰ
[6]	ἔνδον ὄμμα ἰταμὸν ᾖ; Τί	γὰρ	ἂν γένοιτο τοῦ βλέμματος ἰταμώτερον
[34]	ἀλλὰ σκώπτοντος καὶ καταγινώσκοντος. Οὐδὲ	γὰρ	ἂν εἰ μὴ σφόδρα ἠθέλησε
[8]	ἀκάθαρτοι δὲ καὶ ὑμεῖς, οὐ	γὰρ	ἂν εἴποιμι τὴν τῶν ἀνθρώπων
[41]	ἔξω ἢ σφαγῆναι ἔνδον; Τοῦτο	γὰρ	ἂν ἐποίησαν, εἴ γε μὴ
[52]	οὐκ ἐχρῆν αὐτὸν διώκειν. Οὔτε	γὰρ	ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν ὡς τοσαύτη
[54]	μικρὰν ἔχει τὴν ζημίαν. Τὸ	γὰρ	ἀνάγκῃ καὶ δεδοικυῖαν καὶ μετὰ
[44]	γέμοντα διὰ τὴν γυναῖκα. Πολλὰ	γὰρ	ἀνάγκη μεριμνᾶν καὶ ὑπὲρ πολλῶν,
[59]	καὶ ἐπὶ τίσιν ἁρμόζονται. Οὐ	γὰρ	ἀνδράποδα οὐδὲ γῆς πλέθρα οὐδὲ
[52]	ἐπὶ τὸν ὑποπτευθέντα δυνήσεται. Τίς	γὰρ	ἀνέξεται γυναικὸς κελευούσης οἴκοι μένειν
[27]	τῶν ἐπιθυμιῶν δεῖ ψυχῆς. Ἐπὶ	γὰρ	ἀνθράκων δεῖ περιπατεῖν καὶ μὴ
[14]	φέρε τοὺς ἐχθροὺς ἀφέντες— Ψυχικὸς	γὰρ	ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ
[75]	ἑαυτὸν ἀγαγεῖν τὴν φιλοσοφίαν. Τὸ	γὰρ	ἀνωτέρω λεχθέν· Μὴ ἀποστερεῖτε ἀλλήλους«
[15]	λοιπὸς τῶν χρειῶν ὄχλος. Ταῦτα	γὰρ	ἅπαντα ἐπισυρόμενος εἰσήλασεν ὁ θάνατος
[57]	μὴ σκληρόν, μὴ ἄνανδρον. Ταῦτα	γὰρ	ἅπαντα συμβαίνειν μὲν οὐκ ἀνάγκη
[52]	αὐτῶν διαβολαῖς δυνατωτέραν ποιοῦσιν. Ἡ	γὰρ	ἅπαξ τῇ μοχθηρᾷ ταύτῃ νόσῳ
[8]	Ῥωμαίους δὲ οὐκέτι. Ἐνταῦθα μὲν	γὰρ	ἅπασιν ἐφεξῆς τὸ πρᾶγμα βδελυρὸν
[39]	ἀποτεταγμένης τῷ γάμῳ φησί· δῆλον	γὰρ	ἅπασιν ὅτι αὐτὴ ἥμαρτε καὶ
[36]	αἰτίαν προστίθησι, μὴ θαυμάσῃς. Οὐ	γὰρ	ἀπαυθαδιζόμενος τοῦτο ποιεῖ ἀλλ´ ἱκανὴν
[13]	ἔστι τοῦ Παύλου κατανοῆσαι. Οὐ	γὰρ	ἁπλῶς οὐδὲ εἰκῇ παρῆκε πράγματος
[39]	ἑνὸς ἀνδρὸς γυνή. Τὴν μὲν	γὰρ	ἁπλῶς χήραν ἀφίησι γαμεῖν εἰ
[7]	ἀθλήσεως ταύτης νόμους διαταξάμενος. Οὐ	γὰρ	ἀπὸ τῶν ἱματίων τοὺς εἰς
[13]	καὶ ὁ Χριστὸς ἐποίησεν. Οὐ	γὰρ	ἀπὸ τῶν περὶ παρθενίας λόγων
[55]	τούτους εἰς μέσον ἀγάγῃς· οὐ	γὰρ	ἀπὸ τῶν σπανιζόντων ἀλλ´ ἀπὸ
[40]	πᾶσαν ταύτην τὴν δουλείαν· ὅταν	γὰρ	ἀποθάνῃ, τότε ἐλευθέρα ἔσῃ μόνον,
[68]	ὑπὲρ αὐτῶν φροντίδα. Οἱ μὲν	γὰρ	ἀπολαύουσι μόνον αὐτῶν, οἱ δὲ
[42]	καὶ παραινῶ τοῦτο ζηλοῦν, καὶ	γὰρ	ἀπόστολος ὑμῶν εἰμι. Καθάπερ καὶ
[8]	γενναίας καὶ νεανικῆς ψυχῆς. Τελείας	γὰρ	ἀρετῆς οὐ τὸ ταῦτα μὴ
[78]	ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ. Οὐ	γὰρ	ἀρκεῖ τὸ ἐλεύθερον εἶναι οὐδὲ
[77]	τοῦ τῶν παρθένων χοροῦ; Οὐ	γὰρ	ἀρκεῖ τὸ μὴ γαμηθῆναι ποιῆσαι
[32]	αὐτῆς τῇ λαγνείᾳ. Διὰ τοῦτο	γὰρ	ἀρχόμενος ἔλεγε· Καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸς
[5]	ἡ τῶν αἱρετικῶν παρθενία. Καὶ	γὰρ	ἀσελγείας ἁπάσης ἡ τῶν αἱρετικῶν
[49]	παρόντων εἰς ἀνεξικακίαν ἐγύμναζεν. Ἡ	γὰρ	ἀσθενὴς καὶ ἠδικημένη ψυχὴ οὐχ
[37]	τῶν γινομένων τὴν ἀηδίαν. Τί	γὰρ	ἀτερπέστερον, εἰπέ μοι, ἢ ὅταν
[16]	φησί. Κακίζω μὲν οὐδαμῶς· Θεὸς	γὰρ	αὐτὰ συνεχώρησε καὶ γέγονεν ἐν
[83]	τὸν νόμον βιοῦν. Ὁ ποιήσας	γὰρ	αὐτά« φησί, ζήσεται ἐν αὐτοῖς«
[66]	λύπης καὶ μικροψυχίας ἀνάγκας. Οὐδὲ	γὰρ	αὗται μόναι αἱ προφάσεις αὐτὰς
[34]	δὲ τὴν διάνοιαν διατηρεῖν; Οὐδεὶς	γὰρ	αὐτῇ συγχωρεῖ τοὺς ἄνθρακας τούτους
[84]	Χριστοῦ παρουσίας ἡ δωρεά· ἄνδρας	γὰρ	αὕτη τελείους ἀντὶ νηπίων ἐποίησεν.
[47]	Καὶ ἐγὼ τοῦτο συνομολογῶ. Οὐδὲ	γὰρ	αὐτὴν παντελῶς ἐκκόπτω τῆς ἐν
[42]	δωρεᾶς εἶναι τοῦ Θεοῦ· καὶ	γὰρ	αὐτὸ τὸ πιστεῦσαι ἀπὸ τοῦ
[72]	Καὶ τί λέγω γυναῖκας; Καὶ	γὰρ	αὐτοὶ οἱ ἄνδρες ταλαιπώρως ὑπὸ
[24]	ἤδη τὴν δίκην ἔδωκαν· ἐκεῖ	γὰρ	αὐτοῖς ἡ κόλασις τεταμίευται. Μὴ
[41]	δεσποτείας ταύτης τὸ κέρδος; Πάλιν	γὰρ	αὐτὸν δοῦλον τῆς κρατουμένης ποιεῖ,
[39]	καὶ τὰ μετὰ ταῦτα· τοῦ	γὰρ	αὐτοῦ ἀμφότερα τὰ παραγγέλματα. Τί
[68]	μάλιστα πάντων ἥδονται. Διὰ τί	γὰρ	αὐτοὺς οὐχ οὕτω τέρπει ὁ
[14]	δέχεται τὰ τοῦ πνεύματος· μωρία	γὰρ	αὐτῷ ἐστι« τοὺς προσποιουμένους εἶναι
[41]	μετὰ πολλῆς ὑποστολῆς διαλέγεται· οὐ	γὰρ	αὐτῷ τὸ πρᾶγμα κατώρθωτο· Ἐπιταγὴν
[46]	αὐτὴν ἐκάλεσε τὴν ἐμποδίζουσαν; Ποιήσωμεν«	γὰρ	αὐτῷ« φησί, βοηθὸν κατ´ αὐτόν.
[21]	τί κάλλιον, τί φωτεινότερον; Καὶ	γὰρ	αὐτῶν τῶν ἡλιακῶν ἀκτίνων φαιδροτέρας
[4]	ἄκαρπος ἡ τοιαύτη ἀρετή· ἀπέχουσι	γὰρ	αὑτῶν τὸν μισθὸν ὅτι μὴ
[34]	ἐπὶ τὸν λιμένα καταφυγεῖν. Οὐδὲ	γὰρ	ἀφίησιν αὐτοὺς ὁ μακάριος Παῦλος
[53]	ἄνω καὶ κάτω ποιοῦσιν. Οὐ	γὰρ	ἀφίησιν ἐν τῇ τῆς κεφαλῆς
[84]	οὕτως ἀπηλλάγμεθα τῆς κολάσεως. Τοὺς	γὰρ	βαθείας ἀπολαύοντας εἰρήνης τῶν σφόδρα
[6]	οὕτως τοῦ ἄγους ἀπήλλακται. Ἡ	γὰρ	βλασφημία καὶ τὰ φαῦλα ῥήματα
[44]	βαπτίζων ἡμῶν τὴν ψυχήν. Ἐὰν	γὰρ	βούληται τὸν τῶν ἰδιωτῶν βίον
[43]	ἐβούλετο κατεσκεύασε μεμνημένος αὐτῆς. Οἱ	γὰρ	βουλόμενοι γαμεῖν ταύτην ἄνω καὶ
[50]	καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα. Οἱ	γὰρ	βουλόμενοι πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς ἐπιθυμίας
[14]	τοῦτο καὶ δουλικὸν ἱμάτιον. Ὁ	γὰρ	γαμήσας, φησί, μεριμνᾷ τὰ τοῦ
[84]	ἔπαθλα πολλῷ λαμπρότερα νῦν. Οὐκέτι	γὰρ	γῆ καὶ τὰ ἐπὶ τῆς
[79]	εἰς ἐγκωμίου λόγον ἐστί. Τὸ	γὰρ	γῆν οἰκοῦντας καὶ τῇ τῆς
[79]	τοιούτους ἐποίησε δῆλον ἐκεῖθεν· εἰ	γὰρ	γυναῖκα εἶχον καὶ παῖδας, οὐκ
[46]	βοηθοῦ ἀλλὰ καὶ ἐπιβούλου. Ἀπὸ«	γὰρ	γυναικός« φησίν, ἀρχὴ ἁμαρτίας καὶ
[52]	καὶ στάσεως καὶ ταραχῆς. Τῶν	γὰρ	δαιμονώντων ἢ φρενίτιδι κατεχομένων νόσῳ
[48]	περὶ τῆς λύσεως διαλέγεται. Εἰπὼν	γὰρ	Δέδεσαι γυναικί; Μὴ ζήτει λύσιν«
[8]	οὖν παρθένος ἡ ἀκάθαρτος; Οὗτος	γὰρ	δεύτερος, μᾶλλον δὲ καὶ τρίτος
[40]	αὐτῇ προσήκουσαν ὑπόθεσιν ἔχει· οὐ	γὰρ	δι´ ἁγιωσύνης ἐπιθυμίαν ἀλλὰ διὰ
[35]	καὶ ἀλλαχοῦ ποιεῖ. Τοῖς Γαλάταις	γὰρ	διαλεγόμενος καὶ τὸν ἀπὸ τοῦ
[74]	χαυνότερον ἐργάσωνται τὸν δεσμόν. Ἐπειδὴ	γὰρ	διαρρῆξαι αὐτὸν οὐκ ἔνι περιβληθέντα
[62]	μείζων ἡ ἧττα γίνεται. Ὁ	γὰρ	διεσπαρμένος ἐν τοῖς ἱματίοις χρυσὸς
[21]	πολλῷ ἔλαττον καὶ ἐπιεικέστερον. Οὐ	γὰρ	διέσυρε τὸν ἄνδρα οὐδὲ ἐχλεύασε
[26]	καὶ μείζων ἡ ζημία· οὐ	γὰρ	δόξης μόνον τῆς παρὰ τῶν
[26]	δυνάμενος παρθενεύειν καὶ γαμῶν. Τὸν	γὰρ	δυνάμενον γυμνὸν μάχεσθαι καὶ νικᾶν
[9]	σωφρονοῦσι, καὶ ἐπαινῶν διατελῶ. Οὕτω	γὰρ	δύο γίνεται τὰ κέρδη· ἓν
[49]	θύρας ἀνοῖξαι τῆς καταλλαγῆς. Τὸ	γὰρ	δυσκολώτατον τῆς ἀρχῆς ἐπιλαβέσθαι τοῦ
[24]	ἄρρωστοι καὶ κοιμῶνται ἱκανοί. Εἰ	γὰρ	ἑαυτοὺς διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα·
[73]	ὁ μακάριος Παῦλος ἔλεγε· Νῦν	γὰρ	ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ
[52]	τοῦτο πᾶσι τοῖς γάμοις. Οὐδὲ	γὰρ	ἐγὼ τοῦτό φημι, ἀλλ´ ἐὰν
[35]	ταῦτα φιλοσοφεῖς πρὸς ἡμᾶς. Καὶ	γὰρ	ἐγώ, φησίν, ὡς ὑμεῖς ἐδούλευσα
[10]	εἰπεῖν, καὶ πλέον. Ἄγγελοι μὲν	γὰρ	εἰ καὶ μὴ γαμοῦσιν μηδὲ
[4]	Ἑλλήνων ὑμεῖς ἀθλιώτεροι. Ἕλληνας μὲν	γὰρ	εἰ καὶ τὰ τῆς γεέννης
[13]	αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἤροντο. Εἰπόντων	γὰρ	Εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία
[16]	ἐναντιουμένου σφόδρα ἦν ἑαυτῷ. Ὥσπερ	γὰρ	εἰ παρὰ τὴν ἀρχήν, ὅτε
[43]	τῆς φύσεως; Οὐδαμῶς. Πρῶτον μὲν	γὰρ	εἰ ταύτην ἔλεγε, τοὐναντίον ἂν
[58]	μετασχοῦσι τὸν μετασχόντα θετέον. Οὐδὲ	γὰρ	εἴ τις ἐν χιλίοις ἔτεσι
[26]	καὶ τῶν λαμπρῶν στεφάνων. Οὐ	γὰρ	εἴασεν αὐτοῦ ἅπασαν φανῆναι τὴν
[14]	καὶ μετὰ τὸν γάμον. Ποῖος	γάρ,	εἰπέ μοι, γάμος ἀπέτεκε Ἀδάμ;
[70]	τὰ τῆς ἡδονῆς. Διὰ τί	γάρ,	εἰπέ μοι, καὶ ὁ Σολομὼν
[65]	γάμου οὐκ ἔστιν ἀντίρροπα. Τί	γάρ,	εἰπέ μοι, παρὰ πάντα τὸν
[49]	τις καὶ προτρέψειε. Διὰ τί	γάρ,	εἰπέ μοι, πολλοὶ τῶν ἀγροικοτέρων
[15]	καὶ πληρώσατε τὴν γῆν. Τί	γάρ,	εἰπέ μοι, τὸν Ἀβραὰμ εἰς
[42]	τῆς τοῦ Παύλου ταπεινοφροσύνης. Οὐ	γὰρ	εἶπε· δίδωμι γνώμην ὡς πιστευθεὶς
[41]	εἶναι ἀλλὰ τοῦ Χριστοῦ. Οὐ	γὰρ	εἶπε· περὶ δὲ τῶν παρθένων
[76]	διὰ τῆς συγχωρήσεως συμβουλήν. Τὸ	γὰρ	εἰπεῖν Οὐκ ἀναγκάζω ἀλλὰ παραινῶ«
[41]	ἐν βραχεῖ κατεσκεύασεν. Τῷ μὲν	γὰρ	εἰπεῖν Ὡς ἠλεημένος« συνίστησί πως
[29]	οὐκ ἐν ἐπιτάγματος σχήματι; Οὐ	γὰρ	εἶπεν· ἀποστερεῖτε μὲν ἀλλήλους, συμφώνως
[39]	πλήξας τὸν ἀκροατὴν παρελθεῖν. Οὐ	γὰρ	εἶπεν· εἰ δὲ βίαν τινὰ
[30]	λέξει σφόδρα καιρίως κέχρηται. Οὐ	γὰρ	εἶπεν· ἵνα μὴ μολυνθῆτε, ἀλλ´
[73]	τῆς φροντίδος τῆς εὐτελοῦς. Οὐδὲ	γὰρ	εἰς βασιλείαν μεθίστασθαι μέλλοντες ἀπὸ
[52]	παραμυθήσασθαι δύναιτ´ ἄν; Ἄν τε	γὰρ	εἰς εὐνὴν τρέπεσθαι, ἄν τε
[46]	βοηθὸν κατ´ αὐτόν. Ἐγένετο μὲν	γὰρ	εἰς τοῦτο, οὐκ ἔμεινε δὲ
[79]	ἢ κατ´ ἀνθρωπίνην συνήθειαν. Ὁ	γὰρ	εἷς ἄρτος« φησί, πρὸς τεσσαράκοντα
[1]	ὅτι οὐκ εἰσὶν ἁγναί. Οὐ	γάρ	εἰσιν ἡρμοσμέναι ἑνὶ ἀνδρὶ καθὼς
[52]	δέους καὶ τρόμου μεστά. Οὐ	γὰρ	εἴσοδοι καὶ ἔξοδοι πολυπραγμονοῦνται μόνον
[3]	ταύτης ἠνέσχοντο τῆς συμμετρίας. Οὐ	γὰρ	εἶχον ἐν ἑαυτοῖς λαλοῦντα τὸν
[57]	μεταβάλῃ πρὸς κακίαν τινά. Οὐδὲ	γὰρ	ἐκ πονηρῶν χρηστοὶ γίνονται μόνον,
[82]	Αὐτός, φησίν, ὁ Χριστός. Τὸν	γὰρ	ἑκατοντάρχην ἰδὼν πολλὴν ἔχοντα πίστιν
[37]	νῦν δὲ ἐκεῖνο γινομένων; Καὶ	γὰρ	ἐκεῖ τὸν αὐτὸν ἴδοις ἂν
[57]	τυχοῦσα πατρός— παρίημι νῦν. Ἀλλὰ	γὰρ	ἐκείνης τῆς φροντίδος λυθείσης ὁ
[28]	μαθητῶν ῥᾴδιον τοῦτο καταμαθεῖν. Οὐδὲ	γὰρ	ἐκεῖνοι πρότερον φορτικὸν εἶναι καὶ
[69]	τοιούτοις οἱ πλουτοῦντες διάκεινται. Καθάπερ	γὰρ	ἐκεῖνοι τοὺς δεσπότας οὕτω τοὺς
[8]	γαμοῦσιν, οὕτως οὐδὲ ὑμᾶς. Ὃ	γὰρ	ἐκείνοις ἡ τῆς φύσεως ἀνάγκη,
[80]	τὸ εὔσχημον καὶ εὐπρόσεδρον. Πάντα	γὰρ	ἐκείνοις ἦν περιττά, οὐ ταῦτα
[1]	τὰ κακὰ φευγόντων ἐστίν· ἀποχρῶσα	γὰρ	ἐκείνοις τιμὴ τὸ μηδὲν πάσχειν
[46]	οὐδὲ ὁ ταύτης ἀνήρ. Καὶ	γὰρ	ἐκεῖνον ὁ Θεὸς ἐποίησε κατ´
[29]	ἅγιον τοῦ Θεοῦ Σαμουήλ. Καθάπερ	γὰρ	ἐκεῖνος μετὰ πάσης ἀκριβείας τοὺς
[13]	δεσπότην μιμούμενος οὕτως ἐποίησεν. Καὶ	γὰρ	ἐκεῖνος τότε διελέχθη περὶ τῆς
[17]	οἷον ἐπὶ τῶν νεοττῶν. Καὶ	γὰρ	ἐκείνους ὅταν ἐκθρέψῃ ἡ μήτηρ,
[82]	ἀξία πολλῷ μείζων ἐκείνης· τοὺς	γὰρ	ἐκείνων οὗτοι καθεδοῦνται κρινοῦντες ἐγγόνους.
[82]	Ἀβραὰμ ἔτυχε πολλοὶ τεύξονται. Πολλοὶ«	γὰρ	ἐλεύσονται« φησίν, ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ
[72]	τῶν τοιούτων ἁλίσκονται. Ὁ μὲν	γὰρ	ἐν αὐταρκείᾳ ζῶν οὐδεμίαν μετάπτωσιν
[46]	λυμήνασθαι οὐδὲ ἐπιβουλεῦσαι ἐτόλμησεν· ἑώρα	γὰρ	ἐν αὐτῷ λάμπουσαν τὴν εἰκόνα
[61]	μᾶλλον δὲ καὶ χαλεπωτέραν. Καὶ	γὰρ	ἐν βαλανείοις καὶ ἐκκλησίαις παραγίνονται
[34]	μέν, σφόδρα δὲ ἀληθής. Τὸ	γὰρ	ἐν ἐξουσίᾳ, φησίν, ἕτοιμον οὐκ
[57]	ἡ ἀγωνία θορυβεῖ τότε· οὐδὲ	γὰρ	ἐν οἷς εἰσιν ὑπεύθυνοι μόνον
[58]	σκιὰ ταῦτα καὶ ὄναρ; Ὅταν	γὰρ	ἐν τοῖς ἐκεῖ ληψομένοις ἡμᾶς
[46]	μάτην ἐνταῦθα μνημονεύεις βοηθοῦ; Τὴν	γὰρ	ἐν τοῖς ἐλαχίστοις συμβαλέσθαι δυναμένην
[47]	παραινέσεως ἑκατέρας τὴν μίξιν; Ὥσπερ	γὰρ	ἐν τοῖς περὶ τοῦ γάμου
[73]	μὲν οὖν πρὸς αὐτόν. Εἰ	γὰρ	ἐν τῷ παρόντι βίῳ συγκέκλεισται,
[36]	καὶ τῆς ἐγκρατείας ἐμνημόνευσεν. Εἰπὼν	γάρ·	Ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν,
[45]	τοῦτο πρὸς τὸν ἀγωνοθέτην. Αὐτὸς	γὰρ	ἓν μόνον ἐπέταξεν ἀνύσαι τὸν
[46]	τὸ καθ´ ὁμοίωσιν ἐφύλαξεν— πῶς	γάρ;	ἐνδοὺς ἐπιθυμίᾳ ἀτόπῳ καὶ ἀπάτῃ
[44]	πολλὰ πρὸς ἀπέχθειαν ποιοῦντα. Πῶς	γὰρ	ἔνι στρεφόμενον ἐν ζάλῃ τοσαύτῃ
[76]	ἀπ´ αὐτῆς γίνεται πολιτείᾳ. Οὐ	γὰρ	ἔνι τὴν βιωτικαῖς ἐμπεπλεγμένην φροντίσι
[24]	διὰ τοῦτο μᾶλλον φοβώμεθα. Κἂν	γὰρ	ἐνταῦθα μὴ κριθῶμεν ὑπὸ τοῦ
[45]	τοσοῦτον ἀναδέξασθαι ἠνάγκαζεν; Εἰ μὲν	γὰρ	ἐντολὴν ἐπλήρου γαμῶν καὶ νόμου
[4]	παρ´ ἐλπίδας ταῦτα παθεῖν. Ἐγὼ	γὰρ	ἐξ ἴσης τοῦ πυρὸς ὑπὸ
[35]	τύφου καθαρεύοντα δείκνυσιν ἑαυτόν· τὸ	γὰρ	ἐξαίρετον τοῦτο κοινὸν εἶναι βούλεται
[28]	μᾶλλον ὑποτάξας οἰκέτου. Τούτῳ μὲν	γὰρ	ἔξεστι πολλάκις καὶ παντελοῦς ἐλευθερίας
[40]	ὅταν ὁ ἀνὴρ ἀποθάνῃ. Εἰ	γὰρ	ἐξῆν καὶ ζῶντος ἀπὸ τούτου
[1]	τιμῆς. Καὶ μάλα εἰκότως. Τὸ	γὰρ	ἐπαινεῖσθαι καὶ θαυμάζεσθαι τῶν τὰ
[42]	ἐλέους μοι γέγονεν ἐκείνου. Οὐ	γὰρ	ἐπειδὴ ἄξιος ἤμην, φησί, κατηξιώθην
[8]	μᾶλλον δὲ οὐδὲ ἐκείνους· μὴ	γὰρ	ἐπειδὴ σὲ τοιαῦτα ἀνέπεισαν μαίνεσθαι
[1]	γε μέλλοιμεν μισθὸν ἀπαιτεῖν. Μὴ	γὰρ	ἐπειδὴ σέ, φησίν, οὐ κατακρίνω
[8]	ἐξέτασιν ποιήσασθαι χρή. Ἡμεῖς μὲν	γὰρ	ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα πᾶσιν ἐφεῖται
[75]	μίξεως εἴρηται μόνης. Ἐν τούτῳ	γὰρ	ἕπεσθαι ἀλλήλοις κελεύει καὶ οὐδένα
[56]	θαυμαστὸν εἰπεῖν, χαλεπώτερος. Τὴν μὲν	γὰρ	ἐπὶ τοῖς κειμένοις ἀθυμίαν ὁ
[10]	ἢ τὴν παρθενίαν ἐπῄνεσε. Καὶ	γὰρ	ἐπὶ τῶν σωμάτων οὐχ ὅσα
[17]	ἂν ἕλκος ἀφανίσαι ποτέ, ὅπερ	γὰρ	ἐπὶ τῶν τραυμάτων τὰ φάρμακα,
[47]	τοῦ γάμου λόγον κατέφυγε. Τὸ	γὰρ	Ἐπιταγὴν οὐκ ἔχω« τὸν γάμον
[18]	ἐμπνεόντων ἐπὶ τῆς γῆς. Εἰ	γὰρ	ἔστησαν πρὸς τὴν ἄτοπον τότε
[39]	δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται, γαμησάτωσαν· κρεῖττον	γάρ	ἐστι γαμῆσαι ἢ πυροῦσθαι. Ὁρᾷς
[9]	καὶ λίαν αὐτὸν ἐπαινῶ. Λιμὴν	γάρ	ἐστι σωφροσύνης τοῖς βουλομένοις αὐτῷ
[6]	ἀτιμίαν ἅπασαν ἔνδον ἔχουσα. Τοῦτο	γάρ	ἐστι τὸ δεινὸν ὅτι πρὸς
[73]	πάντα μικρὸν ὕστερον ἀπολεῖται. Τοῦτο	γάρ	ἐστι τὸ εἰρημένον· Παράγει τὸ
[52]	τοῦ δεινοῦ προσδοκίᾳ περιπεσεῖται. Οὐ	γὰρ	ἔστι τὴν ἀνδρὶ μέλλουσαν ὁμιλεῖν
[43]	τῷ βίῳ πραγμάτων διαστροφή. Τοσαύτη	γάρ	ἐστιν ἡ σύγχυσις, τοσαύτη τῶν
[49]	δαίμονάς με μάχεσθαι καλῶν— Οὐ	γάρ	ἐστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς
[27]	ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες αὐτόν. Οὐ«	γάρ	ἐστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς
[35]	ἐμαυτόν; Οὐκ ἐπαίρων ἑαυτόν· οὗτος	γάρ	ἐστιν ὁ πλεονεκτήσας μὲν τῶν
[60]	ὡς λαμπροτέρῳ συνεζευγμένῃ ἀνδρί. Οὐ	γάρ	ἐστιν ὅμοιος αὐτῷ οὐδὲ ἴσος
[59]	τινα ἀπάτην ὑπομείνῃ δέδοικεν. Θεὸς	γάρ	ἐστιν οὐκ ἄνθρωπος, δεσπότης οὐχ
[57]	αὐτὸ προελθεῖν πάντως ἀνάγκη. Οὐδεὶς	γὰρ	ἔσχεν ἐπιδεῖξαί ποτε ἐν ἡμέρᾳ
[19]	ἡ τῆς ἀσελγείας ἀναίρεσις. Τοὺς	γὰρ	ἔτι καὶ νῦν ἐν τούτοις
[62]	ἀξίαν κοσμουμένην αὐτοῖς. Ἂν μὲν	γὰρ	εὔμορφος ᾖ, λυμαίνεται τῷ κάλλει
[49]	βασιλείαν τίθησι τῶν οὐρανῶν· Εἰσὶ«	γὰρ	εὐνοῦχοι« φησίν, οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς
[30]	ἔχοντας τοσαύτην μίξεως ἀνάγκην; Τὸν	γὰρ	εὐχόμενον ὡς χρὴ καὶ νηστεύοντα
[67]	ὅσαι τὸ πλῆθός ἐστιν· ἀνάγκη	γὰρ	ἐφ´ ἑκάστῃ καὶ ἀρρωστούσῃ καὶ
[36]	χήρα ἐὰν οὕτως μείνῃ; Ὅπερ	γὰρ	ἔφθην εἰπών, οὐ θαυμάτων ἀλλὰ
[60]	τὸ τῷ θεῷ δοκοῦν· οὐδενὶ	γὰρ	ἐφίεται ἐν τούτοις τρυφᾶν ὡς
[29]	ἐκείνου στῆσαι τὴν παραίνεσιν; Τί	γὰρ	ἔχει πλεῖον τοῦ Τῇ γυναικὶ
[64]	ἀκούσῃς μηδὲν ὑποπτεύσῃς σκυθρωπόν. Τοσαύτην	γὰρ	ἔχει τὰ δάκρυα ἐκεῖνα τὴν
[25]	Μὴ τοίνυν αὐτὸν διαβάλῃς. Πολὺ	γὰρ	ἔχει τὸ κέρδος οὐκ ἐῶν
[36]	Τοῦτο καὶ ἑτέρωθι ποιεῖ. Εἰπὼν	γὰρ	Ἔχοντες χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν
[52]	Ἅιδης ζῆλος. Καὶ πάλιν· Μεστὸς	γὰρ	ζήλου θυμὸς ἀνδρὸς αὐτῆς, οὐ
[17]	ἑτέρως οὐκ ἔχω λέγειν. Τὸ	γὰρ	ζητούμενον νῦν ὅτι γάμου οὐκ
[37]	οὐκ ἐνοχλοῦσαν γινόμενος. Οἱ μὲν	γὰρ	ζῶντες καὶ βάλλουσι τῷ φθόνῳ
[84]	μένειν σμικρότητος ἀνδρωθέντας; Τότε μὲν	γὰρ	ἡ ἀνθρωπίνη καθ´ ἑαυτῆς ἔσχιστο
[29]	ῥήμασιν ἐκεῖθεν ἐξελκύσαι βουλόμενος. Εἰπὼν	γάρ·	Ἡ γυνὴ τοῦ ἰδίου σώματος
[75]	περιττὰ μεριμνᾶν, εἰκότως. Ἐκείνη μὲν	γὰρ	ἡ ἐπιθυμία φυσική τίς ἐστι
[4]	ὑμῶν ἐκεῖνοι πράξουσιν. Τοῖς μὲν	γὰρ	ἡ ζημία μέχρι τοῦ μηδὲν
[75]	φύσει κουφοτέραν οὖσαν ἐκείνης; Τί	γὰρ	ἡ μὴ γαμηθεῖσα μεριμνᾷ; Ἆρα
[37]	ταῖς θυγατράσιν συνοικιζομένη λέαινα· τοῦτο	γὰρ	ἡ μητρυιὰ πανταχοῦ. Ἐντεῦθεν ἡ
[77]	ἔμενον ἔξω καὶ ἀπώλλυντο. Καὶ	γὰρ	ἡ παρθενία διὰ τοῦτο καλὸν
[73]	τῆς ἐκεῖ χρησιμευούσης ἡμῖν. Ὥσπερ	γὰρ	ἡ παρθένος ἕως μὲν ἂν
[52]	μὴ διαλυθῇ πολλῶν δώρων. Τοσαύτη	γὰρ	ἡ τῆς νόσου ταύτης μανία,
[64]	τῶν μαστίγων ἡ φύσις· οὐ	γὰρ	ἡδονὴν καὶ χαρὰν ἀλλ´ ὀδύνην
[49]	ὑμᾶς ἐπότισα, οὐ βρῶμα. Οὔπω	γὰρ	ἠδύνασθε· ἀλλ´ οὐδὲ ἔτι νῦν
[17]	κωλύουσαν ἀναχωρεῖν τοῦ γάμου. Ὅτι	γὰρ	ἡμᾶς αὐτὸν ἀφεῖναι βούλεται, ἄκουσον
[1]	ἀναχωρήσεως δυνήσονται μισθὸν ἀπαιτεῖν; Ὥσπερ	γὰρ	ἡμεῖς ὑπὲρ τοῦ μὴ μοιχεύειν
[41]	τὰς ἑαυτῶν πληρῶσιν οἰκίας. Τί	γὰρ	ἦν ἄμεινον, εἰπέ μοι, τὴν
[2]	αἵρεσιν ταῖς ἡμετέραις ψυχαῖς. Εἰ	γὰρ	ἦν ἐπίταγμα καὶ νόμος, οὐκ
[49]	Βλέπε πόσον τὸ ἔπαθλον. Πέτρος	γὰρ	ἦν ὁ ταῦτα ἀκούων καὶ
[29]	ἐπέξεισι τούτῳ τῷ λόγῳ; Οὐ	γὰρ	ἤρκει διὰ τῶν ἀνωτέρω τοῦτο
[14]	καταλιποῦσα αὐτοὺς ἀνεχώρησεν. Ἕως μὲν	γὰρ	ἦσαν ἀνάλωτοι τῷ διαβόλῳ καὶ
[14]	ἀρᾶς, ἀπὸ τοῦ θανάτου. Ὅπου	γὰρ	θάνατος, ἐκεῖ γάμος· τούτου δὲ
[36]	παρ´ ἡμῶν ἐδεῖτο σπουδῆς; Εἰπὼν	γάρ·	Θέλω πάντας ἀνθρώπους εἶναι ὡς
[64]	τοὺς ἄλλους εἰκός. Ἔχει μὲν	γὰρ	θλίψεις καὶ οὗτος ὁ βίος
[12]	ἐμοῖς λογισμοῖς τὴν ἐξουσίαν. Λογισμοὶ	γὰρ	θνητῶν δειλοὶ καὶ ἐπισφαλεῖς αἱ
[17]	τοῦτο ἐπέταξε, μὴ θαυμάσῃς. Οὐδὲ	γὰρ	ἰατρὸς πάντα ὑφ´ ἓν τοῖς
[37]	οὔτε ἄλλο πιστεῦσαι οὐδέν. Ὅταν	γὰρ	ἴδωσιν αὐτοὺς συνηθείας τοσαύτης καὶ
[8]	αὐτοὺς οὕτως διακεῖσθαι νόμιζε. Ὅτι	γὰρ	ἴσασι τὸν Θεὸν ἀγαθόν, ἄκουσον
[22]	παρὰ πάντων ἀνθρώπων; Οἱ μὲν	γὰρ	ἰσχυροὶ λίαν καὶ πρὸς τὸν
[56]	Ἀλλ´ οὐδὲ πάντων κεχώρισται— καὶ	γὰρ	κἀγὼ τὸ αὐτὸ πάλιν ἐρῶ—
[82]	τῶν παρθενευόντων ἐκράτει. Οὗτοι μὲν	γὰρ	καθ´ ἑκάστην ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας
[52]	ὑβριστικώτερον αὐτῇ κέχρηνται. Ὕποπτον μὲν	γὰρ	καὶ ἄλλως καὶ ἀχάριστον τοῦτο
[53]	εὑρήσομεν ἔχον συμφοράς. Ἔστι μὲν	γὰρ	καὶ ἄλλως τὸ τῶν γυναικῶν
[57]	μήποτε ἀντὶ ἄρρενος θῆλυ. Καὶ	γὰρ	καὶ αὕτη οὐχ ἧττον αὐτὰς
[49]	γὰρ οὐχ οὕτως εἶπεν· Ἐὰν	γὰρ	καὶ γήμῃ ἡ παρθένος, οὐχ
[41]	καρτερήσας αὐτόν. Ἐν βραχεῖ μὲν	γὰρ	καὶ διεσπαρμένως, ἐνύφηνε δὲ αὐτὸν
[82]	τῷ πυρὶ παρέδωκεν. Ἐκεῖνος μὲν	γὰρ	καὶ ἐν γάμῳ ζῶν ἐσπούδασε
[24]	εἶναι νομίζετε μόνον. Διὰ τοῦτο	γὰρ	καὶ ἐνίας αὐτῶν ἐπὶ τὸ
[13]	τῶν τοιούτων αὖθις ἐρωτῶντες. Καὶ	γὰρ	καὶ ἐνταῦθα τὸ βάθος τῆς
[68]	μόνον ὁρῶ ψιλά. Πολλοὶ μὲν	γὰρ	καὶ ζῶντες ἀποπηδῶντα αὐτὸν τῆς
[73]	καὶ τὴν δόξαν ἅπασαν. Ἡρμόσθημεν	γὰρ	καὶ ἡμεῖς νυμφίῳ οὕτως ζητοῦντι
[32]	λιτανείας συντεταμένης, ἱκετηρίας πολλῆς. Ἀγαπητὸν	γὰρ	καὶ μετὰ τοσαύτης προσελθόντα σπουδῆς
[30]	ἐκ τοῦ παστοῦ αὐτῆς. Τοῦτο	γὰρ	καὶ Μωσαϊκοῦ μεῖζόν ἐστιν ἐπιτάγματος.
[38]	καταισχυνθέντα ἀπελθεῖν. Ἐν παιδοτρίβῳ μὲν	γὰρ	καὶ παλαίστρᾳ ὅπου πρὸς τοὺς
[1]	ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ Χριστῷ. Εἰ	γὰρ	καὶ περὶ παντὸς τοῦτο τοῦ
[80]	τοῦτο παρθενίας ἀρετή. Θαυμαστὸν μὲν	γὰρ	καὶ πολλῶν στεφάνων ἄξιον καὶ
[57]	ἔχουσι τὰς φροντίδας. Τούτους μὲν	γὰρ	καὶ πολυπραγμονεῖν ἔνεστι, τὴν δὲ
[66]	πονηρᾷ δόξῃ περιέβαλον ἑαυτάς. Ἔνεστι	γὰρ	καὶ συγκεκλεισμένην μᾶλλον τῶν φαινομένων
[1]	ἀγαθῶν ἀπαιτεῖτε ἔπαθλα; Διὰ τοῦτο	γὰρ	καὶ τὰ πρόβατα ἐκ δεξιῶν
[16]	ἀλλὰ καὶ σφόδρα ἀκολουθῶν. Εἰ	γὰρ	καὶ τὰ προστάγματα ταῦτα ἐκείνων
[29]	ἀβέλτερόν τι πάθητε. Δοκεῖ μὲν	γὰρ	καὶ ταῦτα εἶναι χαριζομένου τοῖς
[6]	καὶ τὰ σώματα μιαίνουσιν. Εἰ	γὰρ	καὶ τὸ σῶμα αὐτῆς ἀκέραιον
[14]	οὐδὲ τέχναι οὐδὲ οἰκίαι· καὶ	γὰρ	καὶ τούτων ὑμῖν οὐχ ὡς
[5]	πῶς ἂν εἴη καθαρά; Εἰ	γὰρ	καὶ φροντίδας βιωτικὰς ἀπελαύνειν τούτου
[39]	τῆς ἐγκρατείας ἐμβεβηκυῖαν ἀγῶνας. Ἔστι	γὰρ	καὶ χήραν εἶναι καὶ μὴ
[73]	ἐν τῇ γῇ μεριμνῶμεν· ὁ	γὰρ	καιρὸς ἡμᾶς ἤδη καλεῖ πρὸς
[22]	τοῖς προεστῶσιν αὐτῶν ὑπέμενον. Ἐπειδὴ	γὰρ	κἀκεῖνοι μετὰ πολλῆς τῆς εἰρωνείας
[47]	μακαρίων ἀνδρῶν ἀρετὴν διαβαίνῃ. Οὐ	γὰρ	καλλωπιζομένη οὐδὲ τρυφῶσα οὐδὲ προσόδους
[27]	ὁ μακάριος Παῦλος ἐποίησεν. Εἰπὼν	γάρ·	Καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι«
[35]	ὑμᾶς εἰς κίνδυνον ἐνέβαλον. Εἰ	γὰρ	κίνδυνος τὸ πρᾶγμα ἦν, οὐκ
[62]	κάλλει τῆς φύσεως. Ὁ πολὺς	γὰρ	κόσμος ἐκεῖνος οὐκ ἀφίησιν αὐτὸ
[8]	Ἀλλ´ οὐδέπω τούτῳ παρθένος. Τὴν	γὰρ	κυρίαν τοῦ γαμηθῆναι γενομένην, εἶτα
[84]	αὐτῷ πλέον ἔσται λοιπόν. Τῆς	γὰρ	κυρίας παραγενομένης καὶ τοῦ βήματος
[28]	ἐργάζεται τὴν δουλείαν. Ὁ μὲν	γὰρ	κύριος οὐκ ἀφίησι τὸν ἄνδρα
[82]	τί δαὶ πρὸς Ἰωάννην; Οὐ	γὰρ	Λάζαρος Παῦλος καὶ Ἰωάννης, οὐδὲ
[78]	τῇ τῶν ἑτέρων ἐπιτιμήσει. Τὸ	γὰρ	λέγειν Τῷ ἰδίῳ κυρίῳ στήκει
[39]	τὸν αὐτὸν ἀλλ´ ἕτερον. Ὥσπερ	γὰρ	λέγων· Ἐὰν γάμῃ ἡ παρθένος
[1]	τῶν αἱρέσεων κόπτοντες ἑαυτούς· οὐδένα	γὰρ	λήψονται μισθόν. Οὐκ ἐπειδὴ ὁ
[63]	καὶ φαιδρά, λαμπροτέραν εἰργάσατο. Οὐ	γὰρ	λίθοι καὶ χρυσὸς οὐδὲ ἱματίων
[63]	τῆς παρθενίας κόσμος τοιοῦτος. Οὐ	γὰρ	λυμαίνεται τῇ περικειμένῃ ἐπειδὴ μηδ´
[27]	τῶν ἀκουόντων καταλιμπάνων αὐτό. Ὁ	γὰρ	μαθὼν ὅτι παραινεῖται γαμεῖν, οὐκ
[36]	τὰ δαιμόνια ὑμῖν ὑπακούει. Οἱ	γὰρ	μακαριζόμενοι πανταχοῦ οἱ ἐλεήμονές εἰσιν,
[29]	ἀξίας τὴν παραίνεσιν. Διὰ τί	γὰρ	μακρότερον ἐπέξεισι τούτῳ τῷ λόγῳ;
[71]	χαλεπωτέρας οὔσας τῶν σωματικῶν. Καὶ	γὰρ	μαλακοὺς καὶ ἀνάνδρους καὶ θρασεῖς
[49]	καὶ ὅσα τοιαῦτα ἕτερα. Τούτοις	γὰρ	μᾶλλον οἱ σαρκικώτεροι τῶν ἀνθρώπων
[34]	οὐκ ἐπιτίθενται τοῖς πλέουσι· τοῦτο	γὰρ	μάτην κινδυνεύειν ἐστίν. Ἂν δὲ
[68]	οὐκ ἔχω τί εἴπω. Πολλὴ	γάρ	με ἐνταῦθα κατέσχεν ἀπορία καὶ
[13]	τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ὅταν	γὰρ	μέγα ᾖ τὸ κατορθούμενον καὶ
[27]	τὸ μὴ θαρρεῖν ἑαυτοῖς. Κἂν	γὰρ	μεγάλα κατωρθωκότες τύχωμεν, ἐκεῖνο λέγειν
[22]	μειρακίων, καὶ μάλα εἰκότως. Εἰ	γὰρ	μέλλοιεν οἱ τοὺς τοσούτους ἀναδεχόμενοι
[19]	ἁγιασμῷ καὶ σεμνότητι διατηρῶν. Ἀλλὰ	γὰρ	μέχρι τίνος οὐ παύσομαι σκιαμαχῶν;
[5]	σωφροσύνη χείρων ἐστίν. Ἐκείνη μὲν	γὰρ	μέχρις ἀνθρώπων ἵστησι τὴν ἀδικίαν,
[47]	βούλωμαι; Ἀνάγκη ἐκείνῳ ἕπεσθαι. Καὶ	γὰρ	μὴ βουλομένην σε τοῦτο ποιεῖν
[27]	ἁπάντων τῆς ἄνωθεν ῥοπῆς. Ἐὰν«	γὰρ	μὴ κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς
[83]	τὸ τέλειον ἔδειξεν ἀτελές. Ἐὰν«	γὰρ	μὴ περισσεύσῃ« φησίν, ἡ δικαιοσύνη
[15]	ἀπείθειαν τὴν ἡμετέραν. Διὰ τί	γὰρ	μὴ πρὸ τῆς ἀπάτης ὁ
[13]	τοῦτο ὅπερ εἶπον νῦν· ἵνα	γὰρ	μή τις δυσχεραίνῃ τὴν παραίνεσιν,
[12]	ὑποπτεύσῃς εἶναι τῶν λεγομένων. Εἰ	γὰρ	μὴ τοῦτο ἦν, οὐκ ἂν
[75]	κτήσεσιν ὡς μὴ χαίροντες. Οἱ	γὰρ	μὴ χαίροντες οὐδὲ τῆς κτήσεως
[60]	Καὶ τί λέγω ταῦτα; Κἂν	γὰρ	μηδὲ ἐλευθέρα οὖσα τύχῃ, οὐδὲ
[48]	κατὰ νόμον ἀποστερήσασα μίξεως. Εἰ	γὰρ	μηδὲ πρὸς ὀλίγον τοῦτο ποιεῖν
[81]	~Πόσον ἡ ἀκτημοσύνη καλόν. Ὁ	γὰρ	μηδὲν ἔχων ὡς πάντα κατέχων,
[46]	καὶ ἄκοντος ἀφῃρέθη λοιπόν. Οὐ	γὰρ	μικρὸν αὐτοῦ τῆς ἀρχῆς ὁ
[41]	πᾶσαν ἕτοιμοι κατάγνωσιν ἐνεγκεῖν; Οὐδὲ	γὰρ	μικρὸν ὑποτέμνεται τῆς ἡδονῆς μέρος
[84]	κατορθωμάτων τὸ μέγεθος— εἰκότως. Καὶ	γὰρ	μισθοὺς μείζονας ἔθηκε καὶ τὰ
[55]	τοσαύτης δυσκολίας πανταχοῦ οὔσης; Μὴ	γάρ	μοι, εἴ που σφόδρα ὀλίγοι
[69]	καὶ πλεονεκτοῦσιν αὐτῶν ἐκεῖνοι. Οὐ	γὰρ	μόνον κατηγόρους ἀλλὰ καὶ βασκάνους
[12]	ἦν ὁ γάμος ἀμφίβολος· οὐ	γὰρ	μόνον οἱ λοιποὶ πάντες ἀλλὰ
[61]	φόβος οὐχ ὁ τυχών. Οὐ	γὰρ	μόνον ὅταν εἰς τὸ κιβώτιον
[82]	ἔστι ταῦτα, οὐκ ἔστι· οὐ	γὰρ	μόνον οὐκ ἐλάττων ἀλλὰ καὶ
[4]	ὅτι ἐνηστεύσατε, ὅτι ἐπαρθενεύσατε. Ἡ	γὰρ	νηστεία καὶ ἡ παρθενία οὔτε
[57]	ἐγκρινόντων, τοὺς δὲ ἐκβαλλόντων. Τὸν	γὰρ	νικήσαντα χθὲς τῶν μνηστήρων σήμερον
[1]	τὸ ἀποσχέσθαι τοῦ γάμου. Τῷ	γὰρ	νομοθετῆσαι πονηρὸν εἶναι τὸ πρᾶγμα
[37]	περὶ τὸ πρᾶγμα συμβαίνοντα. Τῶν	γὰρ	νομοθετῶν τοὺς τοιούτους οὐ κολαζόντων
[30]	Μωσαϊκοῦ μεῖζόν ἐστιν ἐπιτάγματος. Εἰ	γὰρ	νυμφίον καὶ νύμφην, οἷς ἀκμάζει
[31]	τοὺς μέλλοντας σχολάζειν εὐχῇ. Ὅπου	γὰρ	νῦν μετὰ τὴν τοσαύτην ἀσφάλειαν
[22]	καταγέλαστον αὐτὴν οὖσαν ὁρῶν; Εἰ	γὰρ	νῦν πάντων αὐτὴν πανταχοῦ θαυμαζόντων
[43]	ἂν αὐτὴν ἐνεστῶσαν ἐκάλεσεν. Οὐ	γὰρ	νῦν πρῶτον ἀλλ´ ἄνωθεν εἰς
[15]	τῶν ἀνθρώπων γένος αὐξήσει. Οὔτε	γὰρ	ὁ γάμος μὴ βουλομένου Θεοῦ
[41]	ἀνάγκην τὸ πρᾶγμα ἐλθεῖν. Τὸ	γὰρ	Ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω« κύριον
[42]	συμβουλὴν δέξασθαι παρ´ ἐμοῦ· οὐδὲ	γὰρ	ὁ Θεὸς ἀπηξίωσέ με τοῦ
[2]	τὸ θέλημα τοῦτο πράττομεν. Ὅτι	γὰρ	ὁ Θεὸς βούλεται πάντας ἀνθρώπους
[21]	τῷ πράγματι κεῖται μέγας· οὐ	γὰρ	ὁ καθήμενος καὶ κατὰ τοῦ
[17]	Εἶπεν· Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε. Τοῦτο	γὰρ	ὁ καιρὸς ἀπῄτει τῆς φύσεως
[24]	τὴν ἀξίαν αὐτὸν ἐπαίροντες. Ἀμφοτέρους	γὰρ	ὁ μακάριος ἐπιστομίζει Παῦλος καὶ
[2]	δὲ οὐδὲ οὕτω δυνατόν. Πῶς	γάρ;	Ὁ μὲν γὰρ πόνος ὑπὲρ
[82]	καὶ χείρονα αὐτὴν ποιεῖ. Εἰ	γὰρ	ὁ μὲν γεγαμηκὼς Ἀβραὰμ ἐν
[13]	Συμφέρει μὴ γαμεῖν. Διὰ τοῦτο	γὰρ	ὁ Παῦλος ἔλεγεν ὁ τοῦ
[42]	τὸ πᾶν ἐπιτρέψαι βουλόμενος. Τοιοῦτον	γὰρ	ὁ σύμβουλος οὐκ αὐτὸς τοῖς
[14]	μισθὸν καὶ τὸν ἔπαινον. Ἐπειδὴ	γὰρ	ὁ σύμπας οὗτος κόσμος ἀπήρτιστο
[13]	τούτῳ μιμούμενος τὸν Χριστόν. Καὶ	γὰρ	ὁ σωτὴρ μετὰ τὸ πληρῶσαι
[21]	μικρὸν ἀλλὰ πολλοὺς σκανδαλίζοντες; Ὅπου	γὰρ	ὁ τὸν ἀδελφὸν καλῶν μωρὸν
[68]	ἐκεῖθεν καρποῦσθαι τὴν ἡδονήν. Ὅσον	γὰρ	ὁ χρυσὸς κασσιτέρου καὶ μολύβδου
[40]	εἴτε ἕτερόν τι τοιοῦτον. Πολλαὶ	γὰρ	ὁδοὶ τοῖς ἀνδράσιν ἐπινενόηνται ὅταν
[33]	ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνέρχεσθε. Οὐδὲ	γὰρ	οἱ μακάριοι τότε ἐκεῖνοι ἐκ
[73]	οὔσης καὶ παρὰ καιρόν; Εἰ	γὰρ	οἱ μέλλοντες δικαστηρίῳ παραστήσεσθαι τῷ
[57]	καταμάθωμεν ὡς δυνατόν. Μετὰ ἀκριβείας	γὰρ	οἱ παθόντες ἴσασι μόνοι. Ἐπέστη
[22]	Ἡλίαν γενομένων εἰσῆλθε μνήμη. Ὅπερ	γὰρ	οἱ παῖδες παρὰ τῶν ἄρκων
[24]	τῷ κόσμῳ κατακριθῶμεν. Εἰσὶ μὲν	γὰρ	οἱ τῆς ἐνταῦθα μόνον ἐπιτιμήσεως
[32]	καὶ παροξύνομεν τὸν Θεόν. Εἰ	γὰρ	οἱ τοῖς βασιλεῦσι προσιόντες— τί
[24]	τῆς γεέννης αὐτοὺς πέλαγος. Οὐδὲ	γὰρ	οἱ τοὺς ἀδελφοὺς ἀποκαλοῦντες μωροὺς
[47]	τοὺς τῷ γάμῳ προσέχοντας. Καθάπερ	γὰρ	οἱ τῶν ἰατρῶν ἄριστοι καὶ
[47]	ἐστιν, ἄκουσον τί φησι· Τί	γὰρ	οἶδας, γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα
[47]	τῷ Παύλῳ, φησί, λέγοντι· Τί	γὰρ	οἶδας, γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα
[32]	μείζονος ὀργῆς ὄντες ὑπεύθυνοι; Οὔτε	γὰρ	οἰκέτης δεσπότην οὔτε ἀρχόμενος βασιλέα
[27]	τῷ τῆς παραινέσεως αὐστηρῷ. Ὁ	γὰρ	ὅλον δι´ ὅλου διὰ τῶν
[57]	ἀνάγκη καὶ φροντίζειν ἅπαντα. Οὔπω	γὰρ	ὄντος τοῦ κληρωθησομένου δήλου ἀλλ´
[41]	τὸν ἑκατέρους περιβάλλοντα δεσμόν; Δεσμὸς	γὰρ	ὄντως ὁ γάμος, οὐ διὰ
[47]	τὸ αὐτὸ κέρδος καρπώσασθαι. Καὶ	γάρ,	ὅπερ ἔφθην εἰπών, οὐδὲ ἐκείνη
[47]	οὐδὲν οἱ γεγαμηκότες διαφέρουσι. Κἀνταῦθα	γὰρ	ὅπουπερ ἂν ἑλκύσῃ θάτερος, ἀνάγκη
[28]	Κορινθίους ὁ Παῦλος τότε. Τὸ	γὰρ	Ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα
[78]	οὐ σφόδρα κατηγορίας ἀξίαν. Εἰπὼν	γὰρ	Ὃς δὲ ἕστηκεν ἑδραῖος ἐν
[58]	οὐδὲ ὅσον ἐβουλόμην εἶπον. Οὐδὲ	γὰρ	ὅσον τὰ ὀνείρατα ἀπολείπεται τῆς
[34]	περιττὸν εἶναι τιθέμενοι; Αὕτη μὲν	γὰρ	ὅσῳ ἂν ἐπιταθῇ τοσούτῳ μεῖζον
[57]	ἄν τε ὀλίγον. Ἐκεῖνος μὲν	γὰρ	ὅσῳ πλείονα τὴν πεῖραν ἔλαβε,
[69]	πολλὰ πολλάκις ἡδύ. Ἄπαγε. Καὶ	γὰρ	ὅταν καρηβαρίαι καὶ γαστρὸς διατάσεις
[12]	παραίνεσιν εἶναι πιστεύειν χρή. Καὶ	γὰρ	ὅταν λέγῃ· Τοῖς δὲ γεγαμηκόσι
[68]	ἐμὸς καὶ οὐκ ἐμός; Ταύτα	γὰρ	ὅταν μετὰ ἀκριβείας ἐξετάσω, ῥήματα
[1]	τό τινος ἀξιωθῆναι τιμῆς. Πῶς	γὰρ	ὅταν τῶν ἐθνικῶν μηδὲν κατὰ
[33]	τῆς ἐντολῆς τὴν ἀνάγκην. Καὶ	γὰρ	ὅτε ἐκάθητο ἐπὶ τοῦ ὄρους
[49]	τῆς συμβουλῆς ἦλθεν ὁδόν. Εἰπὼν	γὰρ	ὅτι Ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός
[35]	ἀποστολικῆς ἑαυτὸν εἶναι νομίζων. Εἰπὼν	γὰρ	ὅτι Ἐγώ εἰμι ὁ ἐλάχιστος
[39]	ἐνεργεῖν διὰ τὴν ῥαθυμίαν. Δείκνυσι	γὰρ	ὅτι κύριοι ὄντες τοῦ πράγματος
[32]	γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι. Λογισάμενοι	γὰρ	ὅτι πολλὴ ἀνάγκη θατέρῳ τῷ
[34]	ῥύμῃ περιτρέψαι τὸ σκάφος. Ἤκουσε	γὰρ	ὅτι τὸ ἐπὶ τὸ αὐτὸ
[34]	συνεχῶς συνέρχεσθαι τῇ γυναικί· ἀκρασίας	γὰρ	οὐ βούλομαι εἶναι νομοθέτης. Εἶπον,
[34]	θέλεις εἶναι ἐν γάμῳ. Οὐδὲ	γὰρ	οὐ μὴν διὰ τοῦτο κωλύω
[46]	παρόντος βίου ταραχὴν ἐμβαλοῦσα; Ταῦτα	γὰρ	οὐ μόνον οὐ βοηθοῦ ἀλλὰ
[42]	πρᾶγμά ἐστιν, οὐκ ἐπίταγμα· συμβουλεύω	γὰρ,	οὐ νομοθετῶ. Τὸ δὲ τὰ
[12]	ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Χριστός. Ὅτι	γὰρ	οὐ πάντας αὐτὸς δι´ ἑαυτοῦ
[52]	λαβόντες ἴσασι μόνοι καλῶς· λόγος	γὰρ	οὐδεὶς ἂν παραστήσειε τοῦ δεινοῦ
[7]	ψυχῇ καὶ τῷ σώματι. Πῶς	γὰρ	οὐκ ἄτοπον εἰ τὸν μὲν
[34]	ἔχουσαν τὸν ψόγον. Διὰ τί	γὰρ	οὐκ εἶπε διὰ τὴν ἀσθένειαν
[38]	λαβέσθαι δίδωσιν ἀνακωχῆς. Διὰ τί	γὰρ	οὐκ εἶπε καὶ πρὸς αὐτήν·
[78]	ἀλλ´ ἐπιτρέπεις γαμεῖν; Διὰ τί	γὰρ	οὐκ εἶπες, εἰ δὲ ἀσχημονεῖν
[36]	αὐτὸ ὁ Παῦλος ἐκάλεσε. Μετριάζων	γάρ,	οὐκ εἰς τὴν τῶν χαρισμάτων
[83]	ἡμεῖς τε κἀκεῖνοι. Νῦν μὲν	γὰρ	οὐκ ἔστι τέλειον εἶναι μὴ
[20]	μαινομένων ἀθλιώτερον διακείμενος. Οἱ μὲν	γὰρ	οὐκ ἴσασιν ἃ ποιοῦσιν οὐδὲ
[25]	τῆς ἀπ´ αὐτοῦ βοηθείας; Ἐνταῦθα	γὰρ	οὐκέτι χρήσιμον τὸ πρᾶγμα οὐδὲ
[80]	πέτεσθαι πρὸς τὸν οὐρανόν. Ὅπου	γὰρ	οὔτε γυναικὸς θεραπεία οὔτε παίδων
[34]	ἴσης ἀμφοτέροις προσάγεται. Τοῖς μὲν	γὰρ	οὔτε ἐνοχλεῖν αὐτὸν οἶμαι εἰδότα
[84]	καὶ τιμᾶσθαι τοὺς κατωρθωκότας. Ὅτι	γὰρ	οὔτε τούτων οὔτε ἐκείνων τέλος
[78]	ταύτην ἐλθεῖν τὴν αἰτίαν. Οὐ	γὰρ	οὕτω δεινὸν τὸ πρᾶγμα δι´
[78]	ὑπὲρ τῆς παρθενίας λόγους. Ὁ	γὰρ	οὕτω πρὸς τὰ τοῦ κόσμου
[57]	ἂν εὔμορφος οὖσα τύχῃ; Οὐδὲ	γὰρ	οὕτω ταύτης ἀπήλλακται τῆς φροντίδος.
[76]	αἱρεῖσθαι τοῦτο τὸ καλόν. Καὶ	γὰρ	οὕτως ἔχει. Πᾶν ὅπερ ἂν
[36]	βουλόμενος τοῦτό φησιν. Οὐκ ἂν	γὰρ	οὕτως ἠναντιώθη καὶ ἑαυτῷ καὶ
[66]	τούτων ὑπομένειν ἀνάγκη παρίημι. Καὶ	γὰρ	οὐχ ὅτε βούλεται ἔξεστιν αὐτῇ
[49]	ἀπὸ τῶν γάμων; Διὰ τί	γὰρ	οὐχ οὕτως εἶπεν· Ἐὰν γὰρ
[63]	παρόντι βίῳ πραγμάτων ὑπεροψία. Καὶ	γὰρ	ὀφθαλμὸς αὐτῇ οὕτω μὲν καλὸς
[63]	οἰκείας ἀνάγκη ῥυθμίζειν ὁρμάς. Καὶ	γὰρ	ὀφθαλμὸς καὶ γλῶττα καὶ σχῆμα
[22]	Καὶ τί λέγω Μαριάμ; Οἱ	γὰρ	παῖδες ἐκεῖνοι οἱ περὶ τὴν
[44]	γάμον βασιλείας τυχεῖν. Τὸ μὲν	γὰρ	παλαιὸν ἡμῖν οὐ τοσοῦτον ἀρετῆς
[1]	πονηρῶν ἀπεσχημένοις τέθεικα μόνον— μικρὸν	γὰρ	παρ´ ἐμοὶ τοῦτο τὸ μέρος—
[57]	προσδοκίας πολλῷ καταδεεστέρα. Τὸ μὲν	γὰρ	παρὰ τὴν ἀρχὴν εὐδοκιμήσασαν ὕστερον
[47]	ἄνθος εἶναι χόρτου νομίζῃ. Οὐ	γὰρ	παρὰ τὸ συνεῖναι καθάπερ γυνὴ
[46]	τῶν θηρίων τῆς γῆς« οὐ	γὰρ	παρὰ τὸν δεδωκότα ἀλλὰ παρὰ
[36]	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Τὸ	γὰρ	παράδειγμα ἐγγύθεν ἔχοντες καὶ οἰκεῖον
[5]	ἡ κεκαυτηριασμένη τὴν συνείδησιν; Τὴν	γὰρ	παρθένον οὐ τῷ σώματι μόνον
[52]	θανάτων οὐ χαλεπώτερον; Ἄν τε	γὰρ	πενίαν εἴποι τις τὴν ἐσχάτην,
[12]	νῦν διδομένην τὴν ἐντολήν. Καὶ	γὰρ	περὶ τῆς ἐν χηρείᾳ διαλεγόμενος,
[47]	Οὐκ ἀπεφήνατο οὐδὲ ἐνομοθέτησεν. Ὁ	γὰρ	περὶ τοῦ γάμου λόγος πάλιν
[83]	δὲ καὶ τὸ ὀμόσαι. Τὸ«	γὰρ	περισσόν« φησί, τούτων ἐκ τοῦ
[60]	πόσαι τούτων ἀπολαύουσι γυναῖκες; Τὸ	γὰρ	πλεῖστον τῶν ἀνθρώπων μέρος πενίαις
[70]	προκειμένοις τὸ μέλι. Οἱ μὲν	γὰρ	πλουτοῦντες οὔτε πεινῶντες ἐσθίουσι καὶ
[69]	τραπεζῶν ἔχουσι τὴν ἀρχήν. Καὶ	γὰρ	ποδαλγίαι καὶ φθόη καὶ νόσος
[69]	ἀλλὰ καὶ βασκάνους δεδοίκασι. Πολλοῖς	γὰρ	πολλάκις ἀπὸ τῶν τοιούτων συμποσίων
[58]	ἡδονῆς ἔχοντες ἀπελεύσονται ἐκεῖ; Τὸ	γὰρ	πολλοὺς παῖδας καταλιπεῖν καὶ καλῆς
[54]	Εἰ δὲ λέγοι τις— καὶ	γὰρ	πολλῶν ἤκουσα λεγόντων ἐγώ, ὅταν
[2]	δυνατόν. Πῶς γάρ; Ὁ μὲν	γὰρ	πόνος ὑπὲρ τῆς παρθενίας ἡμῖν
[47]	ἐποίησαν τοῦτο πολλαὶ γυναῖκες. Ἡ	γὰρ	Πρίσκιλλα τὸν Ἀπολλὼ προσλαβομένη, φησί,
[9]	ἀφιεὶς ἀγριαίνειν τὴν φύσιν. Ἀντὶ	γὰρ	προβόλων προστήσας τὴν ἔννομον μίξιν
[46]	θηρίοις ἅπασιν ἐπίφοβος ἦν. Πάντα	γὰρ	πρὸς αὐτὸν ἤγαγεν ὁ Θεὸς
[1]	τοῦ μὴ γαμεῖν ἐκεῖνοι. Ἐρεῖ	γὰρ	πρὸς αὐτοὺς ὁ κατ´ ἐκείνην
[34]	τῆς ἀκρασίας τὸν ψόγον; Οὐδὲ	γὰρ	πρὸς πάντας ἡ παραίνεσις αὕτη
[20]	οὕτω παύεσθαι τῆς διαβολῆς. Ὁ	γὰρ	πρὸς τὰ καλὰ τῶν πραγμάτων
[80]	ὑπόθεσιν ἔχεις τῶν καλῶν. Καθάπερ	γὰρ	ῥίζαν γῆ λιπαρὰ καὶ γόνιμος,
[49]	οὐδὲ ἔτι νῦν δύνασθε· ἔτι	γὰρ	σαρκικοί ἐστε, καὶ κατὰ ἄνθρωπον
[47]	Ἀλλὰ μηδὲ νῦν ἀναπέσῃς· πάλιν	γάρ	σε ἐπὶ τὴν παρθενίαν ἕλκει
[8]	χαίρειν εἰποῦσαν τῷ γάμῳ; Τοῦτο	γὰρ	σέ, ὦ ταλαίπωρε, τοῦτο ἀπολώλεκεν
[79]	οὐδὲ ἀνθρωπίνης ἐδεήθη τροφῆς· οὐ	γὰρ	σῖτος καὶ οἶνος καὶ ἔλαιον
[34]	εὔδιον ἀληθῶς καταπλεύσῃ λιμένα. Καθάπερ	γὰρ	στρατιώτην γενναῖον ἔξω τειχῶν ἀποκλείσας
[77]	ὄφελος τῆς σωματικῆς καθαρότητος; Ὥσπερ	γὰρ	στρατιώτου οὐδὲν αἰσχρότερον γένοιτ´ ἂν
[9]	προαιρέσεως τὸ διάφορον. Ὁ μὲν	γὰρ	συμβουλεύων ἀφίησι τὸν ἀκούοντα κύριον
[52]	τὸν ἐκείνων λαμβάνουσι πόλεμον. Καὶ	γὰρ	συντιθέναι καὶ πλάττειν ὅσαπερ ἂν
[32]	ὠμὸς ὁ δεσπότης ἡμῶν— καὶ	γὰρ	σφόδρα ἐστὶν ἥμερος καὶ φιλάνθρωπος—
[71]	ἀποστολικῶν πάλιν ἁψώμεθα ῥημάτων. Εἰ	γὰρ	τὰ δοκοῦντα εἶναι ζηλωτὰ τοσούτων
[34]	τοῦ πράγματος θείς. Ἡ μὲν	γὰρ	τὰ τοῦ κυρίου, φησίν, ἡ
[27]	ἐπιτάττει καὶ αἰτίαν προστίθησι· Διὰ	γὰρ	τὰς πορνείας« φησί. Καὶ δοκεῖ
[39]	διὰ τὴν ἀκρασίαν; Ἄνω μὲν	γὰρ	ταῦτα ἅπαντα τίθησιν, ἐνταῦθα δὲ
[83]	ἐν τῷ τότε καιρῷ· πολλοὶ	γὰρ	τελειότητος τρόποι κατὰ διαφόρους ὡρισμένοι
[22]	αὐτῶν ἐπαφεῖναι τῷ πλήθει· καὶ	γὰρ	τεσσαράκοντα δύο ἦσαν, καὶ πάντες
[40]	Ἀνάμενε τὸν ἐκείνου θάνατον. Ὥσπερ	γὰρ	τῇ παρθένῳ γαμεῖν οὐδέποτε ἔξεστι,
[10]	καὶ λαμπρότερον ποιεῖ. Τὸ μὲν	γὰρ	τῇ πρὸς τὸ χεῖρον παραθέσει
[75]	δὲ καὶ ἐπὶ λύπῃ— Θλῖψιν	γὰρ	τῇ σαρκί« φησίν, ἕξουσιν οἱ
[40]	μέσῳ δυοῖν ἀπειλημμένην πολέμων; Ἢ	γὰρ	τὴν ἀπὸ τῆς ἐπιθυμίας βίαν
[65]	ὠδῖνος καὶ τῆς ἀρᾶς. Ὁ	γὰρ	τὴν ἀπὸ τοῦ νόμου κατάραν
[34]	που δῆλόν ἐστιν. Ὧν μὲν	γὰρ	τὴν ἀπόλαυσιν ἔχομεν, οὐ ταχέως
[42]	Ὡς ἠλεημένος εἶναι πιστός. Μὴ	γὰρ	τὴν ἀποστολὴν καὶ τὸ κήρυγμα
[29]	ἐγκρατείας γυμνασίαν ἐνήγαγε; Παρὰ μὲν	γὰρ	τὴν ἀρχὴν ἁπλῶς τὸ πρᾶγμα
[46]	ὁμοδούλοις ποιήσας εὐκαταφρόνητον. Παρὰ μὲν	γὰρ	τὴν ἀρχὴν καὶ τοῖς θηρίοις
[19]	μὴ ἐγκρατεύονται, γαμησάτωσαν. Παρὰ μὲν	γὰρ	τὴν ἀρχήν, ὅπερ ἔφην, δύο
[49]	ἀρχῆς ἐπιλαβέσθαι τοῦ κατορθώματος, μετὰ	γὰρ	τὴν εἴσοδον οὐκέτι τοσοῦτος ὁ
[52]	τοῦ δεινοῦ τὴν ὑπερβολήν. Ὅταν	γὰρ	τὴν μάλιστα πάντων ἀγαπωμένην καὶ
[65]	ὠδῖσι καὶ οἰμωγαῖς διακοπτομένη; Τοσαύτη	γὰρ	τῆς ἀλγηδόνος ταύτης ἡ τυραννὶς
[5]	διάβολος ἵστησι τὰς πάγας. Ὅτι	γὰρ	τῆς ἐκείνου πονηρίας ἐστὶν ἀκριβῶς
[27]	βαδίζειν καὶ μὴ πλήττεσθαι. Τοσαύτη	γὰρ	τῆς ἐπιθυμίας ἡ ἰσχὺς ὅση
[50]	ταῦτα ἐφίεται τῷ γάμῳ. Τὴν	γὰρ	τῆς μίξεως μόνης ἄδειαν, οὐχὶ
[12]	χάριτος ἐπίδοσιν γενομένην αὐτοῖς. Ἀπὸ	γὰρ	τῆς παλαιᾶς διαθήκης οὐκ ἦν
[56]	ἀνάγκας ἡ γαμηθεῖσα. Ἐπὶ μὲν	γὰρ	τῆς παρθενίας δύσκολον ταῦτα γενέσθαι,
[48]	οὐκ εἰς τὸ θαυμαστωθῆναι· τοῦτο	γὰρ	τῆς παρθενίας ἐστίν, ὁ δὲ
[21]	καὶ τὸ πικρὸν γλυκύ. Τί	γὰρ	τῆς παρθενίας ἥδιον, τί κάλλιον,
[34]	πρᾶγμα ἐξέωσεν; Ἄπαγε. Ἐπὶ μὲν	γὰρ	τῆς παρθένου γνώμην δίδωσιν, ἐνταῦθα
[78]	οὐκ ἔστι μου ἄξιος. Ὅταν	γάρ	τι μετίωμεν τῶν τῷ Θεῷ
[29]	προτέροις εὑρήσει γνώμης. Εἰ μὲν	γάρ	τις αὐτὰ ἁπλῶς ἐπιέναι βούλοιτο
[52]	~Ὅσον ἡ ζηλοτυπία κακόν. Εἰ	γάρ	τις, εἰπέ μοι, φύσει ζηλότυπος
[80]	ἡ γῆ τοῦ οὐρανοῦ. Ὥσπερ	γὰρ	τὸ εὔσχημον καὶ εὐπρόσεδρον ἂν
[14]	τῶν πιπτόντων ἑτέρους ἀνίστασθαι; Εἰ	γὰρ	τὸ καλὸν τοῦτο ζηλώσαιμεν ἅπαντες
[46]	δὲ ἀμφότερα εὐθέως ἀπώλεσεν. Οὔτε	γὰρ	τὸ κατ´ εἰκόνα οὔτε τὸ
[35]	ἐκείνου πρὸς ταύτην μετέθηκα. Οὐκέτι	γὰρ	τὸ πρᾶγμα παράβασίς ἐστιν ἀνδρὶ
[41]	οὕτως ἐπάγει τὴν συμβουλήν. Ἐπειδὴ	γὰρ	τὸ τῆς παρθενίας ὄνομα πολὺν
[66]	γυναικείαν φύσιν τῇ αἰσχύνῃ. Οὔτε	γὰρ	τὸ φαίνεσθαι οὔτε τὸ κρύπτεσθαι
[52]	τὴν ἀθλίαν ἐκείνην μετέπεσεν. Οὔτε	γὰρ	τοῖς αὐτοῖς ὅπλοις χρήσασθαι ἐπὶ
[49]	ἂν μᾶλλον νουθετουμένους. Ἔν τε	γὰρ	τοῖς χρηστοῖς ταῦτα μᾶλλον προτρέπει,
[10]	τὴν παρθενίαν ἀδικεῖ. Ὁ μὲν	γὰρ	τὸν γάμον κακίζων καὶ τὴν
[8]	Ἀλλ´ οὐκ ἀνέχονται ἐκεῖνοι· καὶ	γὰρ	τὸν γάμον τιμῶσι καὶ τοῦ
[48]	σαυτὴν τῇ ἀνάγκῃ τοσαύτῃ; Τοῦτον	γὰρ	τὸν λογισμὸν οὐ μετὰ τὸν
[23]	οὐκ εἰς τέλος διαφεύξονται. Κατὰ	γὰρ	τὸν μακάριον Παῦλον, Τινῶν αἱ
[52]	πολλῷ χαλεπώτερα ὑπομένει τἀνδρός. Ὅταν	γὰρ	τὸν ὀφείλοντα εἶναι παραμυθίαν τῶν
[12]	τοῦ κυρίου ταῦτά φησιν. Ὁ	γὰρ	τὸν Χριστὸν ἔχων ἐν ἑαυτῷ
[1]	καὶ στεφάνων ἀξίου σαυτόν. Οὐ	γὰρ	τοσοῦτον ἀπαιτῶ μόνον φιλοφροσύνης μέτρον
[9]	ἔξω τῆς ἀθλήσεως μενόντων. Κατηγορία	γὰρ	τότε ἂν γένοιτο δικαίως ὅταν
[42]	καὶ τὸ ἔλαττον θείς. Ἔλαττον	γὰρ	τοῦ διδάσκαλον εἶναι τῶν πιστῶν
[74]	τὸ τῆς παρθενίας ἀξίωμα; Ὅσον	γὰρ	τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν κόσμον
[11]	διαβάλλοντας καὶ πονηρὸν ἀποκαλοῦντας. Ἡ	γὰρ	τοῦ πονηροῦ δούλου κόλασις ὑμᾶς
[34]	Οὐκ ἐπιτάττω παρθενεύειν, φησί· δέδοικα	γὰρ	τοῦ πράγματος τὸ δυσκατόρθωτον. Οὐκ
[14]	καὶ ζῷα καὶ φυτά. Καθάπερ	γὰρ	τοῦ στρατηγοῦ πεσόντος πᾶσα ἀνάγκη
[62]	εἰς δυσείδειαν μειζόνως. Τό τε	γὰρ	τοῦ σώματος μέλαν πολλῷ μελάντερον
[17]	τὴν φλόγα σφοδροτέραν ἐποίησε. Καὶ	γὰρ	τοὺς γάλακτος μόνου δεομένους παῖδας
[34]	ἄξιον στεφάνων ἡ παρθενία. Εἰ	γὰρ	τοὺς ἐν τῷ γάμῳ διατρίβοντας
[8]	τῶν ἀγαθῶν ἐγκρίνει τάξιν. Ὥσπερ	γὰρ	τοὺς εὐνούχους οὐδεὶς ἂν ἐπαινέσειεν
[84]	κόλασιν αἰώνιον εἶναι λέγων. Ὅτε	γὰρ	τοὺς μὲν ἐκ δεξιῶν ἀπεδέξατο,
[37]	λόγοι σκωπτόντων, μεμφομένων, ἀποστρεφομένων. Τῶν	γὰρ	τοὺς ὅρκους παραβαινόντων οὐχ ἧττον
[36]	τὴν πρώτην πίστιν ἠθέτησαν; Οὐδαμοῦ	γὰρ	τοὺς οὐκ ἔχοντας χαρίσματα ὁ
[6]	ἐστι καὶ νεκρῷ προσεοικός. Διὰ	γὰρ	τοῦτο δακρύων ἄξιαι καὶ θρήνων
[12]	ὁ Παῦλος· μὴ δείσῃς· διὰ	γὰρ	τοῦτο εἶπον ὅτι τὸν Χριστὸν
[66]	ἦν τοῖς ποσὶ κεχρημένην— διὰ	γὰρ	τοῦτο ἡμῖν αὐτοὺς ἐποίησεν ὁ
[42]	ἀλλὰ καὶ αἰτίαν προστιθείς. Νομίζω«	γὰρ	τοῦτο καλὸν ὑπάρχειν« φησί, διὰ
[49]	καὶ ἀπάγει τοῦ γάμου. Συνεῖδε	γὰρ	τοῦτο καλῶς ὅτι τοὺς ταπεινοὺς
[67]	εὐπρεπής τις οὖσα τύχῃ. Ἀνάγκη	γὰρ	τοῦτο πάντως ἐν τῷ πλήθει
[18]	αὐτῶν αἰτιᾶσθαι τὸν γάμον· οὐ	γὰρ	τοῦτό φημι νῦν, ἀλλ´ ὅτι
[75]	καὶ εὐτελῶς ζῆν προαιρουμένης. Ὅτι	γὰρ	τοῦτό φησι, διὰ τῆς ἐπαγωγῆς
[74]	καὶ τῶν πνευματικῶν ἀπάγοντα; Διὰ	γὰρ	τοῦτο, φησίν, εἶπον· ἵνα καὶ
[12]	τοῦ μακαρίου φθέγγεται Παύλου. Τὴν	γὰρ	τούτου παραίνεσιν τοῦ κυρίου παραίνεσιν
[49]	καὶ γέλωτος καὶ χαρᾶς. Καὶ	γὰρ	τραπέζῃ πολυτελεῖ καὶ μαλακοῖς ἱματίοις
[45]	τούτου μέλει λοιπόν. Τὸν μὲν	γὰρ	τρόπον τῆς νίκης καὶ τὴν
[79]	παρθενία τοιούτους αὐτοὺς ἐποίησεν. Τί	γὰρ	τῶν ἀγγέλων ἀπεῖχον, εἰπέ μοι,
[1]	ἡ ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ. Τὰς	γὰρ	τῶν αἱρετικῶν οὐκ ἂν εἴποιμί
[82]	οὐδὲ κατὰ μικρὸν ἐγγύς. Καὶ	γὰρ	τῶν ἀκτημοσύνην ἀσκούντων μᾶλλον ἐκεῖνος
[8]	τοῦ πράγματος ἀντιποιεῖσθαι ἐπαίνων. Τὸ	γὰρ	τῶν ἀπηγορευμένων ἀπέχεσθαι οὔπω γενναίας
[57]	φόβου πάλιν ἡ χαρά· οὐδὲν	γὰρ	τῶν ἐν τῷ γάμῳ φόβου
[24]	ἐν τῷ Παύλῳ Χριστοῦ. Τοῖς	γὰρ	τῶν μυστηρίων ἀναξίως μεταλαμβάνουσι διαλεγόμενός
[21]	ἀσύγγνωστον προαναφωνοῦσα τὴν τιμωρίαν· ἐπὶ	γὰρ	τῶν οὐκέτι δυναμένων διαφυγεῖν τὴν
[11]	ἀνθρωπίνην. Διόπερ ἐκείνους ἀφέντες— καὶ	γὰρ	τῶν πρὸς αὐτοὺς εἰρημένων ἅλις—
[1]	παρθενίας ἑαυτῶν ἀφείλοντο ἔπαθλα. Τοὺς	γὰρ	τῶν φαύλων ἀπεχομένους οὐ στεφανοῦσθαι
[57]	τούτου πολλαὶ πολλάκις ἠρρώστησαν. Καὶ	γὰρ	ὑβρισθεῖσαι καὶ ὀργισθεῖσαι τότε μὲν
[76]	ἕλκω πρὸς τὴν ἀρετήν. Οὐδὲ	γὰρ	ὑμᾶς θλῖψαι βουλόμενος ταῦτα συνεβούλευσα
[73]	καλοῦντος ἡμᾶς τοῦ Χριστοῦ; Θέλω,	γὰρ	ὑμᾶς, φησίν, ἀμερίμνους εἶναι. Ὁ
[19]	τίνος οὐ παύσομαι σκιαμαχῶν; Καὶ	γὰρ	ὑμεῖς οἱ ταῦτα λέγοντες ἡμῶν
[56]	τοῖς ὡμολογημένοις εἴποι λυπηροῖς; Οὐ	γὰρ	ὑπὲρ ἑνὸς δέδοικε θανάτου μόνον,
[13]	γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι. Διὰ τί	γὰρ	ὑπὲρ πολλῶν γραψάντων ἐκείνων οὐδαμοῦ
[74]	πραγμάτων φύσεως κρατεῖν. Ὁ μὲν	γὰρ	ὑπὲρ τούτων φροντίζων ὧν οὐκ
[56]	εὕροι τις ἂν παραμυθίαν. Ὁ	γὰρ	ὑπὲρ τῶν ζώντων ἀεὶ φόβος
[49]	τίνι τρόπῳ; Κορινθίοις διελέγετο— πρότερον	γὰρ	ὑπὲρ τῶν περὶ παρθενίας αὐτῷ
[82]	γάμος ἢ καὶ χείρων; Τὸ	γὰρ	ὑπόδειγμα τὸ σὸν καὶ χείρονα
[78]	τοῦ αἰσχυνομένου τῷ πράγματι. Οὐ	γὰρ	φανερῶς πρὸς αὐτὸν ἀποτείνεται ἀλλ´
[49]	πράγματα ἡμῖν παρέχειν ἐλάττω. Ἐπειδὴ	γὰρ	φείδομαι, φησίν, ὑμῶν καὶ οὐ
[50]	εἶναι τούτων ἡμῖν περισπούδαστον. Ἔχοντες«	γάρ	φησι, διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις
[83]	ἀλλὰ μετὰ προσθήκης τινός. Νῶε«	γάρ	φησι, δίκαιος, τέλειος ὢν ἐν
[34]	μάλιστα ἐπαίνου παντὸς ἀπεστέρηται. Τοῦτο«	γάρ	φησι, λέγω κατὰ συγγνώμην οὐ
[49]	βλάβῃ τὴν ἀντίδοσιν ἵστησι. Τοῦτο	γάρ«	φησί, ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις
[34]	ὀνειδίζει πάλιν· Ἐπὶ τὸ αὐτό«	γάρ	φησι, συνέρχεσθε ἵνα μὴ πειράζῃ
[65]	πόνων καὶ ὠδίνων· Ἐν λύπαις	γάρ«	φησί, τέξῃ τέκνα. Ἡ δὲ
[40]	τὸν ἄνδρα ὀργὴν γίνεται. Μενέτω«	γάρ	φησιν, ἄγαμος ἢ τῷ ἀνδρὶ
[40]	ἄκουσαν ἐγκρατεύεσθαι κελεύει λοιπόν· Μενέτω«	γάρ	φησιν, ἄγαμος ἢ τῷ ἀνδρὶ
[46]	κατ´ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν· Ποιήσωμεν«	γάρ	φησιν, ἄνθρωπον κατ´ εἰκόνα καὶ
[27]	μὲν μακαρίσας μόνον ἀφῆκε· Καλόν«	γάρ	φησιν, ἀνθρώπῳ γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι.
[24]	τηρούμενοι μετὰ δαιμόνων κολάζεσθαι. Πορεύεσθε«	γάρ	φησιν, ἀπ´ ἐμοῦ εἰς τὸ
[73]	ἐκείνην ἡμέραν μεριμνᾶν. Εἴ τις«	γάρ	φησιν, ἔρχεται πρός με καὶ
[41]	πρὸς τοὺς οἰκέτας παραίνεσιν Τιμῆς«	γάρ	φησιν, ἠγοράσθητε, μὴ γίνεσθε δοῦλοι
[78]	αὐτῷ σφοδρὰν τὴν πληγήν. Τί	γάρ	φησιν; Ὃς δὲ ἕστηκεν ἑδραῖος
[8]	ὑμᾶς ὡς ἀσεβεστέρους. Πλάτων μὲν	γάρ	φησιν ὅτι ἀγαθὸς ἦν ὁ
[24]	ἀνθρώπων μαστιγωθῆναι. Καὶ μετὰ ἀνθρώπων«	γάρ	φησιν, οὐ μαστιγωθήσονται« ὡς τηρούμενοι
[2]	ἔχων ἐν ἑαυτῷ λαλοῦντα· Βούλομαι	γάρ,	φησίν, πάντας ἀνθρώπους εἶναι ὡς
[64]	καὶ φορτίον ἐλαφρόν. Τῇ μὲν	γὰρ	φύσει τὸ πρᾶγμα τοιοῦτόν ἐστι,
[27]	οὖν ἡμᾶς ὠχυρῶσθαι χρή. Πρὸς	γὰρ	φύσεως ἀνάγκην ἡμῖν ἡ μάχη,
[36]	δὲ ἐπιμεῖναι τῇ προθέσει. Εἰ	γὰρ	χάρισμά ἐστι, τίνος ἕνεκεν αὐταῖς
[81]	τὸν τὸ διάδημα περικείμενον. Ὁ	γὰρ	χρημάτων καταφρονῶν ὁδῷ προβαίνων καὶ
[68]	ἴδοι μόνον ψιλόν. Ἡ μὲν	γὰρ	χρῆσις κοινὴ πάντων ἐστίν, πλεονεκτοῦσι
[12]	νομίσῃς εἶναι τὸν λόγον. Τὸν	γὰρ	Χριστὸν εἶχεν ἐν ἑαυτῷ λαλοῦντα
[45]	οἰκείων ματαιότητι λογισμῶν. Ὁ μὲν	γὰρ	Χριστὸς οὐδὲ τὸ τοῖς οἰκείοις
[46]	αὐτῷ βοηθὸν ὅμοιον αὐτῷ« Οὐδὲ	γὰρ	ψεύδεται ὁ Θεός. Οὐδὲ ἐγὼ
[78]	ὡς δι´ αἰσχύνην. Τοῦτο μὲν	γὰρ	ψυχῆς ἐστιν ἀνάνδρου καὶ ταλαιπώρου,
[47]	ἐνταῦθα τοῦ πράγματος ἐνδεικνύμενος. Ἐπειδὴ	γὰρ	ὡς πρὸς ἐπέραστον πρᾶγμα τὸν
[67]	ἐν τῷ πλήθει συμπεσεῖν· οὐδὲ	γὰρ	ὥστε πολλὰς κτήσασθαι μόνον, ἀλλ´
[69]	Καὶ γὰρ ὅταν καρηβαρίαι καὶ	γαστρὸς	διατάσεις καὶ πνεύματος ἐμφράξεις καὶ
[56]	ἑνὸς δέδοικε θανάτου μόνον, καίτοι	γε	ἅπαξ μέλλουσα ἀποθανεῖσθαι, οὐδὲ ὑπὲρ
[26]	ἐπάρω σε τὴν κορυφήν. Καίτοι	γε	αὐτοὶ τὰ τῶν ἄθλων εἵλοντο
[17]	ἀναγκαῖον ἐνομίζετο εἶναι, ὡς εἴ	γε	ἔμεινεν ὑπακούων ὁ Ἀδάμ, οὐκ
[42]	καὶ πάσης ἔρημον ἐξουσίας; Καίτοι	γε	ἐνῆν οὕτως εἰπεῖν· ἐπειδὴ ὁ
[78]	τοῦτο ὁ Παῦλος ἐποίησεν, ὅπου	γε	ἐπὶ κεκωλυμένου καὶ παρανόμου τὸ
[47]	γυναῖκα πιστὴν ἄπιστον μένειν, εἴ	γε	ἡ συνουσία καὶ τὸ συνοικεῖν
[13]	συμβουλήν. Οὐ γὰρ ἄν, εἴ	γε	ἤκουσάν τι τοιοῦτον, πάλιν ἂν
[1]	Ἰουδαῖοι, καὶ θαυμαστὸν οὐδέν, ὅπου	γε	καὶ αὐτὸν τὸν ἐκ παρθένου
[41]	ὑπὸ κυρίου πιστὸς εἶναι. Καίτοι	γε	καὶ ἐπὶ τῶν πιστῶν τῶν
[49]	ὀμόσαι ἕλοιντο τὴν ἀρχήν; Καίτοι	γε	καὶ ἡ ἐπιορκία καὶ ἡ
[36]	τῆς ἐγκρατείας τοῦτο ποιεῖ, ὅπου	γε	καὶ περὶ τοῦ κηρύγματος διαλεγόμενος
[68]	ὁ κατὰ τὴν οἰκίαν; Καίτοι	γε	λαμπρότερος ἐκεῖνός ἐστι καὶ μερίμνης
[83]	τοῦ δικαίου ἀπολειπόμεθα. Ἐπεὶ ὅτι	γε	μείζονα ἡμῖν τὰ σκάμματα πρόκειται,
[5]	ἀλλὰ καὶ τῇ ψυχῇ, εἴ	γε	μέλλοι τὸν ἅγιον ὑποδέχεσθαι νυμφίον.
[1]	πολλῷ μείζονος προσθήκης δεῖ εἴ	γε	μέλλοιμεν μισθὸν ἀπαιτεῖν. Μὴ γὰρ
[41]	Τοῦτο γὰρ ἂν ἐποίησαν, εἴ	γε	μὴ ἐξῆν αὐτοῖς ἐκβάλλειν. Διὰ
[42]	διὰ τὴν ἐνεστῶσαν ἀνάγκην. Καίτοι	γε	ὅτε περὶ ἐγκρατείας διελέγετο οὔτε
[64]	προσώπου τοῦ συνεδρίου χαίροντες« καίτοι	γε	οὐ τοιαύτη τῶν μαστίγων ἡ
[78]	ἦν ὁ καιρός, ἐπεὶ ὅτι	γε	οὐδὲ ἀνάγκης ἐπικειμένης θέμις τὴν
[58]	ταύτης ἀπολελαυκότος τῆς ὄψεως. Καίτοι	γε	οὐδὲ ὅσον ἐβουλόμην εἶπον. Οὐδὲ
[49]	τῆς βασιλείας διεγείρουσι λόγοι, καίτοι	γε	συνεχῶς ἐνηχούμενοι, ὡς τὸ χρηστὸν
[6]	πρὸς ἄνδρα ἀντιβλέψαι ἀνεχομένη— εἴ	γέ	τινές εἰσιν ἐν αὐταῖς τοιαῦται—
[78]	τούτου τὸν λόγον ἔστησε· καίτοι	γε	τὸ Μὴ ἔχων ἀνάγκην« καὶ
[42]	ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά	γε	ὑμῖν εἰμι. Ἀλλ´ ἐνταῦθα οὐδὲν
[57]	μέρος. Ἀλλ´ οὐ πᾶσι τοῖς	γεγαμηκόσι	παῖδας ἔχειν συμβαίνει. Οὔκουν ἑτέραν
[12]	γὰρ ὅταν λέγῃ· Τοῖς δὲ	γεγαμηκόσι	παραγγέλλω οὐκ ἐγὼ ἀλλ´ ὁ
[12]	τοῦτο Παῦλός φησι· Τοῖς δὲ	γεγαμηκόσι	παραγγέλλω οὐκ ἐγὼ ἀλλ´ ὁ
[39]	μετὰ ταῦτά φησιν; Τοῖς δὲ	γεγαμηκόσι	παραγγέλλω, οὐκ ἐγὼ ἀλλ´ ὁ
[38]	μόνον. ~Διὰ τί τοῖς μὲν	γεγαμηκόσι	πολλὴν δίδωσι τὴν παραμυθίαν, τὴν
[38]	πόνων. Πῶς οὖν; Τοῖς μὲν	γεγαμηκόσι	πολλὴν δίδωσι τὴν παραμυθίαν ὡς
[29]	καὶ ταῦτα εἶναι χαριζομένου τοῖς	γεγαμηκόσιν,	εἰ δέ τις αὐτὰ ἀκριβῶς
[34]	ἐπιθυμίας οἶστρος μειζόνως τοῖς μὴ	γεγαμηκόσιν	ἐνοχλεῖ. Καὶ τοῦτο παντί που
[34]	οὖν ταύτῃ μείζων παρὰ τοῖς	γεγαμηκόσιν	ἡ γαλήνη· δεύτερον δὲ ὅτι
[43]	καὶ ἄκοντα πολλάκις ἀναγκάζεσθαι τὸν	γεγαμηκότα	ἁμαρτάνειν καὶ πλημμελεῖν. ~Ὅτι εὐκολώτερον
[34]	Συναγαγὼν τοίνυν εἰς ταὐτὸν τοὺς	γεγαμηκότας	καὶ ταύτῃ χαρισάμενος, ἄκουσον πῶς
[41]	οἰκέτου χαλεπώτερον ἀλλήλοις ὑποκεῖσθαι τοὺς	γεγαμηκότας	καταναγκάζει. Κρατείτω« φησίν, ὁ ἀνὴρ
[75]	ἀναγκάζει καὶ ἐν τούτοις τοὺς	γεγαμηκότας	ὑποκεῖσθαι ἀλλήλοις καθάπερ καὶ ἐν
[47]	ὅτι τῶν δεδεμένων οὐδὲν οἱ	γεγαμηκότες	διαφέρουσι. Κἀνταῦθα γὰρ ὅπουπερ ἂν
[41]	μηδένα ἑαυτοῦ κύριον εἶναι τῶν	γεγαμηκότων.	Καὶ οὐκέτι τοῦτο ἐν παραινέσεως
[49]	καὶ πολλῷ λαμπροτέρους δειχθῆναι τῶν	γεγαμηκότων,	πάλιν τῶν ἐνταῦθα ἔχεται λέγων·
[50]	εἴρηται, ἄκουσον καὶ περὶ τῶν	γεγαμηκότων	τί φησι· Γυναῖκας ὡσαύτως ἐν
[41]	θατέρῳ. Οὕτω καὶ αἱ τῶν	γεγαμηκότων	ψυχαὶ ἔχουσι μὲν καὶ ἰδίας
[59]	ἐστί. Πρὸς τούτοις ἡ μὲν	γεγαμηκυῖα	φρίττει τὸν θάνατον τῶν τε
[82]	ποιεῖ. Εἰ γὰρ ὁ μὲν	γεγαμηκὼς	Ἀβραὰμ ἐν ἀνέσει καὶ τρυφῇ,
[48]	τῆς παρθενίας ἐστίν, ὁ δὲ	γεγαμηκὼς	ἀρκεῖται ἀκούων ὅτι οὐχ ἥμαρτε.
[65]	ἕκαστον ὡς εἰπεῖν ἐνιαυτὸν ἡ	γεγαμημένη,	ὠδῖσι καὶ οἰμωγαῖς διακοπτομένη; Τοσαύτη
[47]	μίξις τῶν λόγων διὰ τοῦτο	γεγένηται.	Ἄξιον δὲ καὶ αὐτὰ λοιπὸν
[8]	αὐτῷ τούτῳ τῷ φεύγειν πάντων	γεγόνατε	ἐναγέστεραι, παρθενίαν εὑροῦσαι πορνείας μιαρωτέραν.
[8]	ἡ τῆς πονηρᾶς συνειδήσεως πρόληψις	γέγονε.	Καὶ καθάπερ τοὺς εὐνούχους ἡ
[16]	τελειότητος δι´ ἣν ἡ συγκατάβασις	γέγονε	μὴ παραγενομένης ἡμῖν. ~Περὶ συγκαταβάσεως
[46]	δὲ γυνὴ ἐξαπατηθεῖσα ἐν παραβάσει	γέγονε.	Πῶς οὖν βοηθὸς ἡ τῷ
[26]	πορνείας βάραθρον. Οὔπω σοι κοῦφον	γέγονε	τὸ πτερὸν ἵνα πρὸς ἐκείνην
[15]	μὲν ταῦτα περιττά, ὕστερον δὲ	γέγονεν	ἀναγκαῖα διὰ τὴν ἡμετέραν ἀσθένειαν
[14]	παρεστᾶσιν αὐτῷ, καὶ οὐδεὶς τούτων	γέγονεν	ἐκ διαδοχῆς, οὐδεὶς ἐκ τόκων
[42]	πιστεῦσαι ἀπὸ τοῦ ἐλέους μοι	γέγονεν	ἐκείνου. Οὐ γὰρ ἐπειδὴ ἄξιος
[16]	Θεὸς γὰρ αὐτὰ συνεχώρησε καὶ	γέγονεν	ἐν καιρῷ χρήσιμα. Μικρὰ δὲ
[44]	τοῦ Χριστοῦ παρουσίαν πολλῷ στενωτέρα	γέγονεν	ἡ ὁδός, οὐ μόνον τῷ
[17]	τοῦ Θεοῦ. Νῦν δὲ παρόμοιον	γέγονεν	οἷον ἐπὶ τῶν νεοττῶν. Καὶ
[46]	εἰληφότα ὁ τῆς ἐξουσίας ἀκρωτηριασμὸς	γέγονεν.	Οὕτως οὐδὲ αἱ παρὰ τῶν
[43]	καὶ τῆς ἀρετῆς ἐπιδοθείσης εὐκαταγώνιστος	γέγονεν,	ὥστε οὐ περὶ ταύτης ὁ
[41]	διὰ τὸ τῆς ἀρετῆς ταύτης	γεγονέναι	ἐκτὸς ἀμφότερα ἐν βραχεῖ κατεσκεύασεν.
[60]	ποιεῖ οὔτε τὸ ἐκ ταπεινῶν	γεγονέναι	οὔτε τὸ μὴ διαλάμπειν τὴν
[39]	καταλεγέσθω μὴ ἔλαττον ἐτῶν ἑξήκοντα	γεγονυῖα,	ἑνὸς ἀνδρὸς γυνή. Τὴν μὲν
[49]	τῶν πονηρῶν δὲ πράξεων οὐ	γέενναν	ἀλλὰ τὰς ἐν τῷ αἰῶνι
[82]	τῶν ἐλαττόνων ἀλλ´ εἰς τὴν	γέενναν	αὐτὴν ἀπελεύσονται, καὶ δηλοῦσιν αἱ
[1]	αὑτοῦ καὶ μῶρον ἀποκαλέσῃ, τὴν	γέενναν	ἠπείλησεν. Οὐκέτι δὲ καὶ τὴν
[1]	σέ, φησίν, οὐ κατακρίνω τῇ	γεέννῃ	λοιδορίας καὶ ὀργῆς ἀπεχόμενον τῆς
[83]	ὀργὴ καὶ λοιδορία μόνη τῇ	γεέννῃ	παραπέμψαι δύναιτ´ ἄν. Τότε μοιχεία
[82]	τρυφῇ, οἱ δὲ παρθενεύσαντες ἐν	γεέννῃ,	τοῦτο ὑπολείπεται κατὰ τὸν ὑμέτερον
[84]	στολήν, ἀλλ´ εἰς τὸ τῆς	γεέννης	ἀπαχθήσεται πῦρ· κἂν αὐτὸν παρακαλῇ
[21]	μωρὸν ὀρθὴν ἐπὶ τὸ τῆς	γεέννης	ἀπαχθήσεται πῦρ, ὁ τὴν ἰσάγγελον
[24]	ἐκεῖνος, ἀλλὰ μένει τὸ τῆς	γεέννης	αὐτοὺς πέλαγος. Οὐδὲ γὰρ οἱ
[8]	αἰχμαλώτους δήσας εἰς τὸ τῆς	γεέννης	εἵλκυσε πῦρ; Οὐχ ὡμιλήσας γάμοις;
[4]	γὰρ εἰ καὶ τὰ τῆς	γεέννης	ἐκδέχεται δεινά, ἀλλ´ ὅμως τὸ
[22]	οὔτε τὸ πλῆθος οὔτε τὸ	γελῶντας	εἰπεῖν προέστη τῶν μειρακίων, καὶ
[64]	τὴν ἡδονὴν ὅσην οὐδὲ ὁ	γέλως	τοῦ κόσμου τούτου. Εἰ δὲ
[63]	δάκρυα παρεσκευάσθαι διὰ παντός, πρὸς	γέλωτα	δὲ μηδέποτε. ~Ὅτι ἃ διὰ
[22]	ἦσαν οὓς εἴχομέν ποτε εἰς	γέλωτα	καὶ εἰς παραβολὴν ὀνειδισμοῦ· ἡμεῖς
[22]	τῶν ἀσθενεστέρων αἱρήσεται πόνους ἀναδέξασθαι	γέλωτας	ἔχοντας καὶ χλευασίαν; Τίς δὲ
[63]	παραινεῖ συνεχῶς μὴ διαχεῖσθαι τῷ	γέλωτι	ἀλλὰ μηδὲ ἠρέμα μειδιᾶν ἀλλ´
[73]	παρακάθῃ σχολάζων ἐπιθυμίαις γυναικὸς καὶ	γέλωτι	καὶ διαχύσει καὶ τρυφῇ; Ὁ
[37]	πρώην δεδακρυμένοις ὀφθαλμοῖς, τούτοις μετὰ	γέλωτος	εἰς τοὺς αὐτοὺς ἐνορᾷ καὶ
[49]	καὶ μεστὴν εἶναι φαιδρότητος καὶ	γέλωτος	καὶ χαρᾶς. Καὶ γὰρ τραπέζῃ
[52]	ἀπελήλαται πᾶσα, κατηφείας δὲ ἅπαντα	γέμει	καὶ πένθους καὶ ἀηδίας. Κἂν
[71]	τὰ δοκοῦντα εἶναι ζηλωτὰ τοσούτων	γέμει	κακῶν καὶ τοσοῦτον τῇ ψυχῇ
[52]	τὴν μὲν τράπεζαν οἰήσεται δηλητηρίων	γέμειν	φαρμάκων μᾶλλον ἢ ἐδεσμάτων. Ἐπὶ
[44]	αὐτῆς καὶ πλείονος δυσκολίας εὑρήσει	γέμοντα	διὰ τὴν γυναῖκα. Πολλὰ γὰρ
[48]	ἀγῶνα κατιέναι μέλλων τοσούτων ἱδρώτων	γέμοντα	ταύτην μόνην ἀπολαμβάνειν τὴν ἀμοιβήν;
[52]	λιμένος αὐτῇ προσκεχωσμένου καὶ μυρίων	γέμοντος	προβόλων; Τότε καὶ οἰκέται καὶ
[40]	πασῶν αὐτῶν νόσημα, ἑτέρων πλειόνων	γέμουσα	κακῶν, πῶς οἴσει τὴν καθημερινὴν
[69]	~Ὅτι πολλῆς ἀηδίας αἱ πολυτελεῖς	γέμουσι	τράπεζαι. Εἰ δέ τις τὴν
[83]	δίκαιος, τέλειος ὢν ἐν τῇ	γενεᾷ	αὐτοῦ, τῷ Θεῷ εὐηρέστησεν. Οὐχ
[58]	λόγῳ τὰ ἀδύνατα καὶ συγχωρήσωμεν	γενέσθαι	γάμον πάντα ὅμου ἔχοντα τὰ
[56]	δὲ τῶν γάμων δύσκολον μὴ	γενέσθαι.	Εἰ δὲ ἐπὶ τοῖς δοκοῦσιν
[14]	λόγος οὐδεὶς ἦν. Ἐδέησεν αὐτῷ	γενέσθαι	καὶ βοηθόν, καὶ ἐγένετο, καὶ
[56]	γὰρ τῆς παρθενίας δύσκολον ταῦτα	γενέσθαι,	μᾶλλον δὲ ἀδύνατον, ἐπὶ δὲ
[25]	τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ μέλη	γενέσθαι	πόρνης, οὐ συγχωρῶν τὸν ἅγιον
[42]	ἀλλ´ οὔτε πιστὸς ἠδυνήθην ἂν	γενέσθαι	ποτέ. Εἶδες εὐγνωμοσύνην οἰκέτου καὶ
[32]	πολλὴ ἀνάγκη θατέρῳ τῷ μέρει	γενέσθαι	τὴν ἐπήρειαν καὶ στενοχωρηθέντες ὑπὸ
[41]	τὸ ἑαυτοῦ πρόσωπον ὥστε εὐπαράδεκτον	γενέσθαι	τὴν συμβουλὴν καὶ τοῦ μηδὲν
[45]	τοσαύτας ἠθέλησεν ὥστε ἐπαχθέστερον αὐτῷ	γενέσθαι	τῆς ἀρετῆς τὸν ἀγῶνα, οὐδὲν
[21]	τοῦ δοκοῦντος ὑβρίσθαι πολλὰ παρακαλοῦντος	γενέσθαι	τι πλέον ἀλλὰ καὶ περαιτέρω
[26]	ἰσχὺν οὐδὲ σφόδρα περιβόητον αὐτοῦ	γενέσθαι	τὸ τρόπαιον. Ἐπὶ δὲ τοῦ
[49]	προτρέπει. Ποίων δὴ τούτων; Ὅπως	γένησθε«	φησίν, ὅμοιοι τοῦ πατρὸς ὑμῶν
[57]	μή τι τἀνδρὶ τῶν ἀβουλήτων	γένηται.	Τοῦ δὲ παιδίου πεσόντος εἰς
[57]	πονηροί. Κἂν μὲν τούτων τι	γένηται	τῶν ἀπευκτῶν, ἀφορητοτέραν ἔχει τὴν
[57]	κύουσα. Ἂν δὲ πολὺς μεταξὺ	γένηται	χρόνος, ἀπαρρησίαστος ἡ γυνὴ ὥσπερ
[8]	γὰρ τῶν ἀπηγορευμένων ἀπέχεσθαι οὔπω	γενναίας	καὶ νεανικῆς ψυχῆς. Τελείας γὰρ
[17]	προσηλωμένοι πράγμασιν. Οἱ δὲ ὄντως	γενναῖοι	καὶ τοῦ φωτὸς ἐρασταὶ μετὰ
[34]	καταπλεύσῃ λιμένα. Καθάπερ γὰρ στρατιώτην	γενναῖον	ἔξω τειχῶν ἀποκλείσας τὴν παρθένον
[62]	κόσμος ἅπας καθάπερ τις ἀθλητὴς	γενναῖος	εὐεκτῶν καὶ σφριγῶν ψωραλέον τινὰ
[80]	ἐσταυρωμένος βίος ἐστίν. Αὕτη τοὺς	γενναίους	ἐκείνους πρὸς τὸν θαυμαστὸν ἤλειψε
[27]	καὶ μοχλῶν, φυλάκων ἐγρηγορότων καὶ	γενναίων,	καὶ πρὸ τούτων ἁπάντων τῆς
[37]	πολλοῖς εἶναι δοκοῦσαν ἀλλ´ ἔστη	γενναίως	καὶ τὴν ἀπὸ τῆς φύσεως
[15]	ἀμύνεσθαι τοῦ φέρειν τὸν ἀδικοῦντα	γενναίως.	~Ὅτι συγκαταβάσεως ὁ γάμος. Σὺ
[78]	ἀλλὰ πρὸς πάντα ἵστασθαι χρὴ	γενναίως	τὰ διακόπτοντα τὴν καλὴν ταύτην
[71]	ἀνάγκη κοινωνεῖν διὰ τὸ μὴ	γενναίως	τὰς τοιαύτας φέρειν μεταβολάς. ~Ὅτι
[40]	ἤ, εἰ τοῦτο ἀδύνατον, φέρειν	γενναίως	τὸν ἀκήρυκτον πόλεμον καὶ τὴν
[79]	πλέον Ἰωάννης, οὗ μείζων ἐν	γεννητοῖς	γυναικῶν οὐκ ἐγήγερται, οὐδὲ ἀνθρωπίνης
[48]	ἀνάγκης καὶ τῆς ἐπηρείας βαρύτερον	γένοιτ´	ἄν; Κἀγὼ τοῦτό φημι. Τίνος
[53]	οὖν ταύτης τῆς ἀνωμαλίας χεῖρον	γένοιτ´	ἄν; Καὶ σιωπῶ τὰ ὀνείδη,
[52]	τί τῆς τοιαύτης ψυχῆς ἐλεεινότερον	γένοιτ´	ἄν; Ποῖον πόλεμον, τίνα χειμῶνα
[77]	Ὥσπερ γὰρ στρατιώτου οὐδὲν αἰσχρότερον	γένοιτ´	ἂν τὰ ὅπλα ῥίψαντος καὶ
[37]	τὴν λελυπηκυῖαν οὐδέν. Τί ταύτης	γένοιτ´	ἂν τῆς ἀλογίας χεῖρον, τί
[47]	ἐν τοῖς πνευματικοῖς συμμαχίας (μὴ	γένοιτο)	ἀλλὰ τότε φημὶ ταῦτα αὐτὴν
[9]	μενόντων. Κατηγορία γὰρ τότε ἂν	γένοιτο	δικαίως ὅταν τις πρὸς τὸ
[54]	δυσκόλων ἐστίν. Ἔπειτα ὅτι κἂν	γένοιτο,	οὐ μικρὰν ἔχει τὴν ζημίαν.
[6]	ἰταμὸν ᾖ; Τί γὰρ ἂν	γένοιτο	τοῦ βλέμματος ἰταμώτερον ἐκείνου τοῦ
[47]	δυνήσεται ἐπαγαγέσθαι· ἀλλ´ ὅταν ἀνωτέρω	γενομένη	πάντων τῶν παρόντων πραγμάτων καὶ
[12]	τὴν ἀπὸ τῆς χάριτος ἐπίδοσιν	γενομένην	αὐτοῖς. Ἀπὸ γὰρ τῆς παλαιᾶς
[17]	διορθῶσαι τὴν ἐν τῇ ψυχῇ	γενομένην	διαστροφήν. Ὥσπερ οὖν οὐδὲ ἡ
[8]	Τὴν γὰρ κυρίαν τοῦ γαμηθῆναι	γενομένην,	εἶτα οὐχ ἑλομένην ταύτην ἂν
[17]	Μὴ τοίνυν τὴν ἐξ ἀρχῆς	γενομένην	ἐπιτροπὴν τοῦ γάμου, ταύτην ἀνάγκην
[57]	χωρίς. Ὁ δὲ φόβος, μήποτε	γενομένης	ἀμβλώσεως διαφθαρῇ μὲν τὸ συλληφθέν,
[73]	ὑφέξειν τῶν πεπλημμελημένων, τῆς κυρίας	γενομένης	ἐγγύς, οὐ γυναικὸς μόνον ἀλλὰ
[14]	τὰ χρυσᾶ. Ἐπειδὴ δὲ αἰχμάλωτοι	γενόμενοι	τὴν βασιλικὴν ταύτην ἀπεδύσαντο στολὴν
[81]	θανάτου καταφρονήσει ῥᾳδίως. Τούτων δὲ	γενόμενος	ἀνωτέρω πᾶσι μετὰ παρρησίας διαλέξεται
[18]	ἔδειξεν ὁ κατὰ τὸν Νῶε	γενόμενος	ἀφανισμὸς καὶ ἀνθρώπων καὶ κτηνῶν
[46]	οὖν εἶπε Ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθόν.	Γενόμενος	δὲ ἀμφότερα εὐθέως ἀπώλεσεν. Οὔτε
[42]	δὲ ταύτην; Οὐκ εἶπεν· ὡς	γενόμενος	πιστός, ἀλλ´ Ὡς ἠλεημένος εἶναι
[84]	κατὰ τὴν πρώτην ἡλικίαν, ταῦτα	γενομένους	ἄνδρας καὶ κατορθοῦντας οὐκέτι ὁμοίως
[22]	ἡ τῶν κατὰ τὸν Ἡλίαν	γενομένων	εἰσῆλθε μνήμη. Ὅπερ γὰρ οἱ
[35]	τὸ πρᾶγμα παράβασίς ἐστιν ἀνδρὶ	γενομένων	ἡμῶν ἑτέρῳ« ὥστε οὐδεὶς ἂν
[57]	καὶ οὐκ ὄντων καὶ χρηστῶν	γενομένων	καὶ πονηρῶν διαφόροις συνέχωνται λύπαις
[15]	δι´ ἧς τὸ τῶν ἀνθρώπων	γένος	αὐξήσει. Οὔτε γὰρ ὁ γάμος
[18]	παρθενία ποιεῖ τὸ τῶν ἀνθρώπων	γένος	ἐπιλείπειν ἀλλ´ ἡ ἁμαρτία καὶ
[18]	~Ὅτι οὐχ ἡ παρθενία τὸ	γένος	ἡμῶν ἐλαττοῖ ἀλλ´ ἡ ἁμαρτία.
[15]	ὁ γάμος αὔξει τὸ ἡμέτερον	γένος.	Καὶ νῦν δὲ οὐχ ἡ
[43]	εἰς τὸ τῶν ἀνθρώπων κατεφυτεύθη	γένος	καὶ πάλαι μὲν χαλεπωτέρα καὶ
[14]	καὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων παύσεται	γένος;	Μύριαι μυριάδες ἀγγέλων λειτουργοῦσι τῷ
[52]	ἄλλως καὶ ἀχάριστον τοῦτο τὸ	γένος,	ὅταν δὲ καὶ παρρησίας μείζονος
[68]	ὡς εἰπεῖν τὸ τῶν ἀνθρώπων	γένος,	ὅταν μὲν ἐξῇ μετ´ εὐκολίας
[15]	ἡ τοῦ γάμου δύναμις τὸ	γένος	συγκροτεῖ τὸ ἡμέτερον ἀλλ´ ὁ
[46]	ἀπώλεσεν; Οὐ τὸ πᾶν Ἑβραίων	γένος	τελεσθῆναι τῷ Βεελφεγὼρ καὶ ταῖς
[16]	νηπιωδέστερον τὸ τῶν ἀνθρώπων διέκειτο	γένος,	τὴν ἐπιτεταμένην ταύτην ἐνομοθέτησε πολιτείαν
[18]	τὸ ἀπολλῦναι καὶ διαφθείρειν τὸ	γένος	τὸ ἡμέτερον οὐ τῆς παρθενίας
[14]	τὸ τῶν ἀνθρώπων ἅπαν ἀφανισθῆναι	γένος,	τοῦ μὲν θανάτου καθ´ ἑκάστην
[11]	ποιεῖ. Τὸ δὲ τῶν ἀνθρώπων	γένος	τῶν μακαρίων ἐκείνων τῇ φύσει
[53]	καὶ ἄλλως τὸ τῶν γυναικῶν	γένος	ὑπεροπτικὸν καὶ ἀσθενέστερον, διὸ καὶ
[52]	τραπέζης πολυτέλειαν καὶ οἰκετῶν ἀγέλας,	γένους	λαμπρότητα, δυναστείας μέγεθος, δόξαν πολλήν,
[14]	τοῦ κοινοῦ τῶν ἀνθρώπων δεδοικότες	γένους	μή ποτε ἐπιλείπῃ, τῆς δὲ
[58]	ὁμόνοιαν, γῆρας μακρόν; Προσέστω καὶ	γένους	περιφάνεια καὶ δυναστείας μέγεθος καὶ
[19]	συνέρχεσθαι κελεύει οὐχ ἵνα πατέρες	γένωνται	παίδων πολλῶν, ἀλλὰ τί; Ἵνα
[57]	χωρισμόν. Ὁ δὲ πρὶν ἢ	γεύσασθαι	καὶ ἐμπλησθῆναι τῆς φιλίας, ἀκμαζούσης
[78]	κόσμῳ δογματίζετε, μὴ ἅψῃ μηδὲ	γεύσῃ	μηδὲ θίγῃς ἅ ἐστι πάντα
[73]	οὐ τροφὴ οὐδὲ ἐνδύματα, οὐ	γεωργίαι	καὶ ναυτιλίαι, οὐ τέχναι οὔτε
[14]	κοσμούμενοι. Καὶ πᾶσα τότε ἡ	γῆ	ἔρημος ἦν ἀνθρώπων, τοῦτο ὃ
[27]	ἀσωμάτων δυνάμεων ὁ δρόμος. Ἡ	γῆ	καὶ ὁ σποδὸς τοῖς ἐν
[14]	παρήκουσαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐγένοντο	γῆ	καὶ σποδός, ἀπώλεσαν μετὰ τῆς
[84]	πολλῷ λαμπρότερα νῦν. Οὐκέτι γὰρ	γῆ	καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς
[80]	τῶν καλῶν. Καθάπερ γὰρ ῥίζαν	γῆ	λιπαρὰ καὶ γόνιμος, οὕτως οἶδεν
[49]	κύπτοντας ἀπὸ τῶν ἐν τῇ	γῇ	μᾶλλον ἐφελκύσαιτο ἄν τις καὶ
[49]	κατορθῶσαι παρακαλῶν, τῶν ἐν τῇ	γῇ	μεμνῆσαι καλῶν καὶ ὅτι θλῖψιν
[73]	μηδὲ νῦν τὰ ἐν τῇ	γῇ	μεριμνῶμεν· ὁ γὰρ καιρὸς ἡμᾶς
[73]	ὡς μὴ τῶν ἐν τῇ	γῇ	μόνον μηδὲ τῶν μικρῶν τούτων
[49]	τοῦτο ἀπὸ τῶν ἐν τῇ	γῇ	πραγμάτων, ἀπὸ τῶν ὁρωμένων, ἀπὸ
[80]	Ἑλισσαίου καὶ Ἰωάννου ὅσον ἡ	γῆ	τοῦ οὐρανοῦ. Ὥσπερ γὰρ τὸ
[49]	πάλιν εἰπών· Ἐὰν δὲ καὶ	γήμῃ	ἡ παρθένος, οὐχ ἥμαρτε« καὶ
[75]	κυρίου οὐκ ἔχω« καὶ Ἐὰν	γήμῃ	ἡ παρθένος, οὐχ ἥμαρτε« πάλιν
[49]	οὕτως εἶπεν· Ἐὰν γὰρ καὶ	γήμῃ	ἡ παρθένος, οὐχ ἥμαρτε, τῶν
[48]	φησίν, οὐχ ἥμαρτες· καὶ ἐὰν	γήμῃ	ἡ παρθένος, οὐχ ἥμαρτεν. Ἰδοὺ
[47]	καὶ λέγων· Ἐὰν δὲ καὶ	γήμῃς,	οὐχ ἥμαρτες. Ἀλλὰ μηδὲ νῦν
[48]	δέξῃ λόγον. Ἐὰν δὲ καὶ	γήμῃς«	φησίν, οὐχ ἥμαρτες· καὶ ἐὰν
[79]	οὐρανόν, ἀντὶ δὲ κλίνης τὴν	γῆν,	ἀντὶ δὲ τραπέζης τὴν ἐρημίαν.
[49]	καὶ χαμαιπετεῖς καὶ πρὸς τὴν	γῆν	ἔτι κύπτοντας ἀπὸ τῶν ἐν
[37]	κατηγορίαι πρὸς τὴν διαλυθεῖσαν εἰς	γῆν·	ἔχθρα ἄσπονδος πρὸς τὴν λελυπηκυῖαν
[17]	ἄλλα πάντα ὅσα πρὸς τὴν	γῆν	ἡμᾶς καθέλκειν εἴωθε. Μὴ τοίνυν
[57]	δὲ παιδίου πεσόντος εἰς τὴν	γῆν	καὶ πρώτην ἀφέντος φωνὴν ἕτεραι
[79]	ἐγκωμίου λόγον ἐστί. Τὸ γὰρ	γῆν	οἰκοῦντας καὶ τῇ τῆς θνητῆς
[46]	μᾶλλον δὲ πάντες οἱ τὴν	γῆν	οἰκοῦντες τότε ἅμα θηρίοις καὶ
[15]	καὶ πληθύνεσθαι καὶ πληρώσατε τὴν	γῆν.	Τί γάρ, εἰπέ μοι, τὸν
[58]	ὧν ἄρτι διῆλθον καὶ εἰς	γῆρας	ἐλάσαι μακρόν, τί πρὸς τὸ
[58]	γονεῖς ἀμφοτέρους ὁμοῦ προπεμπέτωσαν μετὰ	γῆρας	μακρόν. Καὶ τί τὸ πέρας;
[58]	γυναικὸς σωφροσύνην, κάλλος, σύνεσιν, ὁμόνοιαν,	γῆρας	μακρόν; Προσέστω καὶ γένους περιφάνεια
[46]	αὐτὸν ἄρχειν τῶν ἐπὶ τῆς	γῆς	ἀλλ´ ἔνια καὶ τρέμειν καὶ
[84]	γῆ καὶ τὰ ἐπὶ τῆς	γῆς	ἀλλ´ οὐρανὸς καὶ τὰ νοῦν
[17]	πολλοὺς ποιῆσαι τοὺς ἐπὶ τῆς	γῆς	ἀνθρώπους. ~Ὅτι οὐχ ἡ παρθενία
[14]	οὕτω τοῦ πάντων τῶν ἐπὶ	γῆς	βασιλεύοντος ἀνθρώπου διὰ τοῦ μὴ
[11]	ἀξίωμα; Πῶς τοὺς ἐπὶ τῆς	γῆς	διατρίβοντας τοῖς ἐν οὐρανοῖς διαιτωμένοις
[18]	ἁπλῶς τῶν ἐμπνεόντων ἐπὶ τῆς	γῆς.	Εἰ γὰρ ἔστησαν πρὸς τὴν
[79]	ζωήν. Εἶδες ἀγγέλους ἐπὶ τῆς	γῆς;	Εἶδες παρθενίας ἰσχύν; Τοὺς αἵματι
[49]	ἐπαγγείλασθαι βασιλείαν οὐρανῶν τὰ τῆς	γῆς	ἐχαρίζετο ἀγαθά. Καὶ ἀντὶ τῶν
[10]	καὶ αἵματι οὐδὲ ἐπὶ τῆς	γῆς	ἔχουσι τὰς διατριβὰς οὐδὲ ὄχλον
[12]	ἡνίκα ἐν σαρκὶ ἐπὶ τῆς	γῆς	ἦν. Καὶ διὰ τοῦτο Παῦλός
[19]	ὕστερον δὲ πληρωθείσης καὶ τῆς	γῆς	καὶ τῆς θαλάττης καὶ τῆς
[17]	ἔχονται, πάντα τὰ ἐπὶ τῆς	γῆς	καταλείψαντες, τὸν γάμον, τὰ χρήματα,
[10]	τὸ ὅσον κρείττων προτίθημι ὅσον	γῆς	ὁ οὐρανός, ὅσον τῶν ἀνθρώπων
[46]	Καὶ ἀρχέτωσαν τῶν θηρίων τῆς	γῆς«	οὐ γὰρ παρὰ τὸν δεδωκότα
[79]	ὄντες οὕτως διέτριβον ἐπὶ τῆς	γῆς.	Οὐ τοίχων ἐδέοντο, οὐκ ὀροφῆς,
[16]	φιλοσοφίαν, εἴασε μένειν ἐπὶ τῆς	γῆς,	οὐδὲν ἂν μέγα ἐκ τῆς
[81]	θερμόν, ὑπεροψίαν πάντων τῶν ἐπὶ	γῆς.	Οὕτω τὸ εὔσχημον καὶ εὐπρόσεδρον«
[73]	ἀνδράσι προσήκοντα τὰ ἐπὶ τῆς	γῆς	πάντα ἀφέντας τὰ ὄντως παιδικὰ
[59]	ἁρμόζονται. Οὐ γὰρ ἀνδράποδα οὐδὲ	γῆς	πλέθρα οὐδὲ τόσα καὶ τόσα
[23]	ἁγίους ἄνδρας; Πολλοὶ καὶ πολλαχοῦ	γῆς.	Πῶς οὖν τὴν αὐτὴν δίκην
[75]	λαμπρὰς καὶ μεγάλας, οὐ πλέθρα	γῆς	τόσα καὶ τόσα. Ἀλλὰ ταῦτα
[25]	οὐ συγχωρῶν τὸν ἅγιον ναὸν	γίνεσθαι	βέβηλον καὶ ἀκάθαρτον. Διὰ τοῦτο
[17]	Οὕτως, φησίν, ἔμελλον ἅπαντες ἄνθρωποι	γίνεσθαι;	Εἴτε οὕτως εἴτε ἑτέρως οὐκ
[52]	οὐκ ὀλιγάκις δὲ τοῦτο εἴωθε	γίνεσθαι—	ἐκεῖνος μὲν ῥᾷον διακείσεται τῆς
[78]	ᾖ ὑπέρακμος καὶ οὕτως ὀφείλει	γίνεσθαι,	ὃ θέλει ποιείτω, οὐχ ἁμαρτάνει,
[51]	τὴν αἴσθησιν ἀλλ´ ἐκποδὼν πᾶσαν	γίνεσθαι	τὴν ἐξ αὐτῶν ἡδονήν. ~Ὅσον
[39]	καὶ ὑπὲρ τοῦ ταῦτα μὴ	γίνεσθαι	τὸ πρᾶγμα συγχωρῶν. Καὶ τί
[41]	Τιμῆς« γάρ φησιν, ἠγοράσθητε, μὴ	γίνεσθε	δοῦλοι ἀνθρώπων« τῆς δεσποτικῆς ἡμᾶς
[35]	τῶν ἐκεῖ φυλάττοντες, τί φησί;	Γίνεσθε	ὡς ἐγώ, ὅτι κἀγὼ ὡς
[77]	πολὺ τοῦ γάμου πάλιν ἐλάττων	γίνεται	ἀκάνθας ἐν τῇ ψυχῇ περιφέρουσα
[75]	θατέρῳ λοιπὸν ὁ ἕτερος ὑπεύθυνος	γίνεται	ἀλλ´ ἔξεστι τοῖς ἀνδράσι, κἂν
[8]	τῆς σῆς προαιρέσεως τὸ κατόρθωμα	γίνεται	ἀλλὰ τῆς ἀνάγκης τοῦ νόμου.
[55]	ἀντὶ γαμετῆς καὶ ἀντ´ ἐλευθέρας	γίνεται	δούλη, καὶ τὴν αὐτῇ προσήκουσαν
[17]	τὴν ἡμετέραν ἀσθένειαν τὸ πτῶμα	γίνεται.	Ἐπειδὴ δὲ ἔδειξεν, οὕτω λοιπὸν
[80]	τὴν φύσιν, ἀλλὰ τότε ὄντως	γίνεται	θαυμαστὸν ὅταν ὁ τοιοῦτος βίος
[76]	σφόδρα κοῦφον ᾖ, πάντων ἀφορητότερον	γίνεται	καὶ ἀγχόνης χαλεπώτερον τὴν ἡμετέραν
[4]	τῆς τῶν μετιόντων προαιρέσεως ἑκάτερον	γίνεται.	Καὶ Ἕλλησι μὲν ἄκαρπος ἡ
[66]	ἄν τε θατέραν, τὸ αὐτὸ	γίνεται.	Καὶ ὅταν μὲν εἰς πόαν
[34]	ὧν πάλαι ἦμεν κύριοι, τοὐναντίον	γίνεται	καὶ τὰ δι´ ἐξουσίαν παρ´
[53]	ἄγουσα τὴν τῆς ὑποταγῆς, αὐτὴ	γίνεται	κεφαλὴ καὶ ἀρχή. Τί οὖν
[64]	ταῖς ἐλπίσι ταῖς χρησταῖς σφόδρα	γίνεται	κοῦφον. Διὸ ἀντὶ τῆς εὐρυχώρου
[56]	ἐλάττων τῆς ἐπὶ τοῖς τετελευτηκόσι	γίνεται	λύπης ἀλλ´ εἰ δεῖ τι
[40]	τὴν πρὸς τὸν ἄνδρα ὀργὴν	γίνεται.	Μενέτω« γάρ φησιν, ἄγαμος ἢ
[34]	σβέσαι δὲ οὐκ ἰσχύουσα ἑνὸς	γίνεται	μόνου τοῦ μὴ φλεχθῆναι μαχομένη
[62]	κάλλος ὅθεν μείζων ἡ ἧττα	γίνεται.	Ὁ γὰρ διεσπαρμένος ἐν τοῖς
[83]	τὸ τότε τέλειον ἀτελὲς ὕστερον	γίνεται.	Οἷόν τι λέγω· τέλειον ἦν
[29]	πολλῆς τῆς εὐγνωμοσύνης ἡ ἔκτισις	γίνεται.	Οὐ τούτῳ δὲ μόνον παραμυθεῖται
[76]	τῇ κατὰ Θεὸν ἀπ´ αὐτῆς	γίνεται	πολιτείᾳ. Οὐ γὰρ ἔνι τὴν
[81]	Οὕτω τὸ εὔσχημον καὶ εὐπρόσεδρον«	γίνεται.	~Πρὸς τοὺς λέγοντας ὅτι οἱ
[9]	ἐπαινῶν διατελῶ. Οὕτω γὰρ δύο	γίνεται	τὰ κέρδη· ἓν μὲν τὸ
[67]	ἰσχύσῃ, τὰ τῆς ὀδύνης ἴσα	γίνεται	τῇ δεσποίνῃ παρευδοκιμουμένῃ εἰ καὶ
[22]	τῶν χλευαζόντων αὐτῶν σωτηρίας τοῦτο	γίνεται	ὥστε μὴ περαιτέρω προελθεῖν τῆς
[34]	αὐτήν, κἂν αὐτῷ τούτῳ σφοδρότερος	γίνηται,	τῷ τὸν ἀντίπαλον μηδεμίαν ἐξουσίαν
[42]	μάλιστα ὅταν ἐξ αἰτήσεως τοῦτο	γίνηται	τῶν ἀκροατῶν καθάπερ καὶ ἐφ´
[46]	γυναικῶν ἐπιβουλαὶ εἰς τοὺς ἄνδρας	γινόμεναι,	ἐκείνῳ τῷ λόγῳ λυμαίνονται τῷ
[75]	τὸν ἀκκισμὸν καὶ τὴν διάθρυψιν	γινομένας	τῶν γυναικῶν μὴ δεχώμεθα, ἀλλὰ
[47]	τὸν ἄνδρα χρημάτων οὐδὲ πολυτελὴς	γινομένη	καὶ δαπανηρά, οὕτως αὐτὸν δυνήσεται
[38]	ἀλλήλων μήτε τὴν ἐκ συμφωνίας	γινομένην	στέρησιν ἐπὶ πολὺ προάγειν. Καὶ
[84]	τῆς φλογὸς καὶ τῆς ἐξετάσεως	γινομένης	τῶν πεπραγμένων ἡμῖν, οὐκέτι λοιπὸν
[39]	εἶναι γάμον τοῦτον ὡς παρανόμως	γινόμενον	κατακρίνει; Μὴ δείσῃς· οὐ τὸν
[37]	ζῆλος πρὸς τὴν οὐκ ἐνοχλοῦσαν	γινόμενος.	Οἱ μὲν γὰρ ζῶντες καὶ
[57]	λέγειν τοὺς ἐν τῷ μεταξὺ	γινομένους	χωρισμούς, τὰς μακρὰς ἀποδημίας, τὰς
[37]	μὲν τοῦτο, νῦν δὲ ἐκεῖνο	γινομένων;	Καὶ γὰρ ἐκεῖ τὸν αὐτὸν
[37]	ἀλλὰ καὶ δι´ αὐτὴν τῶν	γινομένων	τὴν ἀηδίαν. Τί γὰρ ἀτερπέστερον,
[37]	κατὰ τὴν ἀγορὰν κατ´ αὐτῶν	γίνονται	λόγοι σκωπτόντων, μεμφομένων, ἀποστρεφομένων. Τῶν
[73]	ἑαυτοὺς ἀποστήσαντες φροντίδος τῆς ἀπολογίας	γίνονται	μόνης πολλῷ μᾶλλον ἡμᾶς τοὺς
[57]	Οὐδὲ γὰρ ἐκ πονηρῶν χρηστοὶ	γίνονται	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ σπουδαίων
[49]	ἑαυτῶν. Τότε γοῦν μάλιστα φιλότιμοι	γίνονται	περὶ τὰς τοιαύτας ἐπικουρίας, ὅταν
[54]	ἤκουσα λεγόντων ἐγώ, ὅταν τοιοῦτοι	γίνωνται	λόγοι— πλουτείτω μόνον καὶ εὔπορος
[21]	σκότος φῶς, ὁ τιθεὶς τὸ	γλυκὺ	πικρὸν καὶ τὸ πικρὸν γλυκύ.
[21]	γλυκὺ πικρὸν καὶ τὸ πικρὸν	γλυκύ.	Τί γὰρ τῆς παρθενίας ἥδιον,
[63]	ὁρμάς. Καὶ γὰρ ὀφθαλμὸς καὶ	γλῶττα	καὶ σχῆμα καὶ βάδισις καὶ
[63]	εὐρυθμίᾳ διατηρεῖ, καὶ οὔτε τὴν	γλῶτταν	ἀφίησιν ἀπηχές τι καὶ ἀνάρμοστον
[6]	τῇ ψυχῇ, ἀλλὰ μιαίνει μὲν	γλῶτταν	διὰ στόματος προφερόμενα, μιαίνει δὲ
[20]	δόξαν οὕτω πονηρὰν ἐπέχειν τὴν	γλῶτταν	ἐχρῆν, ἐνθυμουμένους ὅτι ὁ μὲν
[79]	Ἑλισσαῖος, ὁ Ἰωάννης, οὗτοι οἱ	γνήσιοι	τῆς παρθενίας ἐρασταί; Οὐδὲν ἄλλ´
[37]	ἂν αὐτοὺς μετὰ πάσης προσίοιντο	γνησιότητος	ὡς εὐκόλους καὶ ἀλλοπροσάλλους. Οὐ
[32]	βούληται ἐκείνη ταύτῃ ἐπινεῦσαι τῇ	γνώμῃ,	ἀνάγκη δουλεύειν αὐτῆς τῇ λαγνείᾳ.
[28]	οὐκ ἐξουσιάζει« ῥήμασι μὲν ἑτέροις,	γνώμῃ	δὲ εἴρηται τῇ αὐτῇ. Εἰ
[28]	ἐν τῇ τῆς γυναικὸς κείσεται	γνώμῃ	ταχέως ἀπαλλαγῆναι σπουδάσει τῆς πικροτάτης
[42]	αὐτοῦ. Ἄλλως τε ὅτι καὶ	γνώμη	τὸ πρᾶγμά ἐστιν, οὐκ ἐπίταγμα·
[12]	Εἶτα ἵνα μὴ τὴν ἐμὴν	γνώμην«	ἀκούσας ἀνθρώπινον εἶναι νομίσῃς τὸν
[78]	Καὶ οὐ διορθοῖς τὴν ἐσφαλμένην	γνώμην	ἀλλ´ ἐπιτρέπεις γαμεῖν; Διὰ τί
[34]	φησιν· Ἐπιταγὴν κυρίου οὐκ ἔχω,	γνώμην	δὲ δίδωμι. Μήποτε οὖν ἆρα
[2]	Ἐπιταγὴν κυρίου« φησίν, οὐκ ἔχω,	γνώμην	δὲ δίδωμι. ~Ὅτι σατανικῆς ἀπανθρωπίας
[41]	παρθένων ἐπιταγὴν κυρίου οὐκ ἔχω,	γνώμην	δὲ δίδωμι ὡς ἠλεημένος ὑπὸ
[29]	λόγος ἐγένετο, τοῦ διδασκάλου τὴν	γνώμην	δεικνὺς οὐ μετὰ σφοδρότητος τοῦτο
[42]	κέχρηται, ἀντὶ μὲν τοῦ συμβουλεύω	Γνώμην	δίδωμι« λέγων, ἀντὶ δὲ τοῦ
[41]	δὲ βούλεσθε ἀκούειν ὡς ὁμοδούλου,	Γνώμην	δίδωμι« φησίν, ὡς ἠλεημένος ὑπὸ
[34]	Ἐπὶ μὲν γὰρ τῆς παρθένου	γνώμην	δίδωσιν, ἐνταῦθα δὲ συγγνώμην. Ἐπιτάττει
[12]	τοῦ πνεύματος φθεγγόμενος ἑαυτοῦ λέγει	γνώμην	εἶναι καὶ οὐ διὰ τοῦτο
[12]	οὕτω μείνῃ, κατὰ τὴν ἐμὴν	γνώμην.	Εἶτα ἵνα μὴ τὴν ἐμὴν
[36]	εἶναι νομίζων αἰτίαν τὴν αὑτοῦ	γνώμην	μεθ´ ἧς τὸ πρᾶγμα κατώρθωσεν.
[42]	ταπεινοφροσύνης. Οὐ γὰρ εἶπε· δίδωμι	γνώμην	ὡς πιστευθεὶς τὸ εὐαγγέλιον, ὡς
[28]	καταστοχαζόμενος λέγω τῆς τοῦ Παύλου	γνώμης	ἀπὸ τῶν μαθητῶν ῥᾴδιον τοῦτο
[29]	αὐτῆς ὄντα τοῖς προτέροις εὑρήσει	γνώμης.	Εἰ μὲν γάρ τις αὐτὰ
[21]	ἀλλὰ καὶ περαιτέρω τῆς ἐκείνου	γνώμης	ἐπιταθῆναι τὴν τιμωρίαν αὐτῇ. ~Ὅτι
[20]	πραγμάτων ἀπ´ ἐναντίας διακείμενος τῆς	γνώμης	μετὰ τῆς ἄλλης βλάβης καὶ
[66]	οὐκ ἀναγκαζομένη καθ´ ἕκαστον τῶν	γνωρίμων	ὁρᾶσθαι καὶ ἐρυθριᾶν, σφόδρα ἀγνοεῖν
[58]	οἱ παῖδες κληρονόμοι, τοὺς δὲ	γονεῖς	ἀμφοτέρους ὁμοῦ προπεμπέτωσαν μετὰ γῆρας
[57]	ἐλπισθέντι τὴν κόρην παρέδωκαν οἱ	γονεῖς.	Οὐ γυναῖκες δὲ μόνον ἀλλὰ
[56]	ἀναγκαζόμενοι συμφοράς; Πολλαὶ πολλάκις ἐγένοντο	γονέων	λαμπρῶν, ἀνετράφησαν μετὰ πολλῆς τῆς
[57]	ψυχή, καθ´ ἑκάστην ἡμέραν τῶν	γονέων	τοὺς μὲν ἐγκρινόντων, τοὺς δὲ
[46]	βίου σύστασιν καὶ πρὸς παίδων	γονὴν	καὶ πρὸς φυσικὴν ἐπιθυμίαν τὴν
[80]	γὰρ ῥίζαν γῆ λιπαρὰ καὶ	γόνιμος,	οὕτως οἶδεν ἀρίστη πολιτεία τρέφειν
[57]	μένῃ τὰ χρηστὰ βέβαια, ὁ	γοῦν	ἀπὸ τῆς μεταβολῆς ἀεὶ πάρεστιν
[57]	ταύτης ἀπήλλακται τῆς φροντίδος. Πολλαὶ	γοῦν	διαλάμψασαι σφόδρα κατὰ τὴν τοῦ
[20]	δύνηται τῶν αὐτῶν ἐφικέσθαι, συγγνώμης	γοῦν	δυνήσεται παρὰ πάντων τυχεῖν· ὁ
[21]	ἦν ἡ τοιαύτη κατηγορία τῶν	γοῦν	εἰρημένων ἕνεκεν αὐτῆς ἀπέχεσθαι. Νῦν
[4]	ἐκδέχεται δεινά, ἀλλ´ ὅμως τὸ	γοῦν	ἐνταῦθα καρποῦνται ἡδὺ γάμοις ὁμιλοῦντες
[49]	παίδων ἢ ὑπὲρ ἑαυτῶν. Τότε	γοῦν	μάλιστα φιλότιμοι γίνονται περὶ τὰς
[37]	τὴν ἀνωτάτω κορυφὴν ἀναβῆναι; Τῆς	γοῦν	μετ´ ἐκείνην μὴ ἀποπέσῃς· τοσοῦτον
[20]	καὶ μηδενὸς ἕνεκεν ἄλλου, τοῦ	γοῦν	μὴ προστρίψασθαι δόξαν οὕτω πονηρὰν
[61]	αὐταῖς τῶν χρυσίων τινός. Οὕτω	γοῦν	πολλαὶ οὐ ταῦτα μόνον ἀλλὰ
[52]	τιμωρίαν ἀφεῖσθαι τῆς ὀδύνης. Πολλοὶ	γοῦν	πολλάκις ἀνελόντες τὸν μοιχόν, τὸν
[52]	ἑαυτὴν παραμυθήσασθαι τοῖς μηχανήμασιν οὔτε	γοῦν	τὴν ὀργὴν διὰ τῶν ῥημάτων
[41]	ἀρίστην τῷ λόγῳ παρασκευάζει. Μετὰ	γοῦν	τὴν πρὸς τοὺς οἰκέτας παραίνεσιν
[21]	Θεῷ δοκοῦντα εἶναι καλά. Ἄκουσον	γοῦν	τί φησιν ἕτερος προφήτης περὶ
[23]	τῶν ἀδικούντων τὰς τιμωρίας ἐν	γράμμασι	θέντες ἀφῆκαν, οὕτω καὶ ὁ
[23]	ὥσπερ ἐν στήλῃ χαλκῇ καὶ	γράμμασι	τὰς ἐκείνων καταθέμενος τιμωρίας διὰ
[83]	ἡ δικαιοσύνη ὑμῶν πλέον τῶν	γραμματέων	καὶ Φαρισαίων, οὐ μὴ εἰσέλθητε
[13]	τις δυσχεραίνῃ τὴν παραίνεσιν, τῶν	γραμμάτων	αὐτοὺς ὧν ἔπεμψαν ὑπομιμνήσκει. Καὶ
[57]	ὡς ἂν εἴποι τις, τῆς	γραμμῆς	φαίνηται προσκορής, πότε δυνήσεται θαυμασθῆναι
[21]	τὸ ἐπίρρημα κεῖται ἐν ταῖς	γραφαῖς.	Καὶ πάλιν ἕτερος προφήτης ἐγκαλῶν
[83]	καὶ τὸν Νῶε θαυμάζουσα ἡ	γραφὴ	οὐχ ἁπλῶς τοῦτο ποιεῖ ἀλλὰ
[46]	πῶς βοηθὸν αὐτὴν καλεῖ ἡ	γραφὴ	τοῦ ἀνδρός. Πῶς οὖν, φησί,
[65]	τυραννὶς ὡς καὶ τὴν θείαν	γραφὴν	ἡνίκα ἂν αἰχμαλωσίαν καὶ λιμὸν
[41]	πολλῆς τῆς ἐξουσίας ἐνομοθέτεις, οὑτωσὶ	γράφων·	Τοῖς δὲ λοιποῖς ἐγὼ λέγω,
[13]	Διὰ τί γὰρ ὑπὲρ πολλῶν	γραψάντων	ἐκείνων οὐδαμοῦ τοῦτο προσέθηκε; Δι´
[38]	ὅπου πρὸς τοὺς οἰκείους ἡ	γυμνασία	καὶ τοῖς φίλοις ὡς ἐναντίοις
[29]	μένοντας εἰς τὴν τῆς ἐγκρατείας	γυμνασίαν	ἐνήγαγε; Παρὰ μὲν γὰρ τὴν
[26]	καὶ γαμῶν. Τὸν γὰρ δυνάμενον	γυμνὸν	μάχεσθαι καὶ νικᾶν ὁ περιφράττων
[62]	ἐκεῖνος οὐκ ἀφίησιν αὐτὸ φαίνεσθαι	γυμνόν,	τὸ πλεῖστον αὐτοῦ μέρος ἀποφερόμενος·
[47]	φησί, λέγοντι· Τί γὰρ οἶδας,	γύναι,	εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις; Ἀλλὰ
[47]	τί φησι· Τί γὰρ οἶδας,	γύναι,	εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις; Τούτῳ
[47]	Λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ ζήτει	γυναῖκα.	Ἀλλὰ μὴ δείσῃς. Οὐκ ἀπεφήνατο
[12]	ἐνομοθέτει λέγων· Εἴ τις ἔχει	γυναῖκα	ἄπιστον καὶ αὐτὴ συνευδοκεῖ οἰκεῖν
[12]	ἄρτι. Περὶ μὲν οὖν τοῦ	γυναῖκα	ἀπὸ ἀνδρὸς μὴ χωρίζεσθαι, προλαβὼν
[39]	οὐκ ἐγὼ ἀλλ´ ὁ κύριος,	γυναῖκα	ἀπὸ ἀνδρὸς μὴ χωρισθῆναι· ἐὰν
[28]	γὰρ Ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν	γυναῖκα	αὐτοῦ παρεκτὸς λόγου πορνείας ποιεῖ
[44]	ὅταν ἴδῃ παῖδας περιεστῶτας καὶ	γυναῖκα	δαπάνης δεομένην πολλῆς, καὶ ἄκων
[82]	Ὁ πατριάρχης, φησίν, Ἀβραὰμ καὶ	γυναῖκα	εἶχε καὶ παῖδας καὶ χρήματα
[79]	ἐποίησε δῆλον ἐκεῖθεν· εἰ γὰρ	γυναῖκα	εἶχον καὶ παῖδας, οὐκ ἂν
[41]	ὁ κύριος· εἴ τις ἀδελφὸς	γυναῖκα	ἔχει ἄπιστον καὶ αὐτὴ συνευδοκεῖ
[27]	συνειδὼς ἔλεγεν· Ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ	γυναῖκα	ἐχέτω. Διὰ ταῦτα ἀνεδύετο, διὰ
[27]	γάμον εὐθέως, Ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ	γυναῖκα	ἐχέτω« λέγων· καὶ τὸ μὲν
[19]	τὰς πορνείας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ	γυναῖκα	ἐχέτω« οὐ διὰ τὰς παιδοποιΐας.
[33]	τοὺς Κορινθίους· Ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ	γυναῖκα	ἐχέτω, τῇ γυναικὶ ὁ ἀνὴρ
[26]	τὰς πορνείας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ	γυναῖκα	ἐχέτω. Φοβοῦμαί σε, φησίν, εἰς
[75]	τῆς αὐτῶν. Ἔξεστι καὶ τῷ	γυναῖκα	ἔχοντι εἰς ταύτην ἑαυτὸν ἀγαγεῖν
[82]	ἐκεῖνος χρημάτων κατεφρόνησε πλουτῶν καὶ	γυναῖκα	ἔχων καὶ ἡδονῆς μᾶλλον τῶν
[83]	δὲ καὶ τὸ ἀκολάστοις ὀφθαλμοῖς	γυναῖκα	ἰδεῖν οὐκ ἀπήλλακται τιμωρίας. Τότε
[75]	αὐτάρκειαν ἀποστρέφεσθαι. Τοῦτό ἐστιν ἔχειν	γυναῖκα	καὶ μὴ ἔχειν, τοῦτό ἐστι
[48]	ἕνεκεν παραινεῖς, φησί, μὴ ζητεῖν	γυναῖκα;	Καὶ ὅτι δεθέντα καθάπαξ λυθῆναι
[73]	καὶ τὴν μητέρα καὶ τὴν	γυναῖκα	καὶ τὰ τέκνα καὶ τοὺς
[53]	δυνατῶν καὶ πολλὰ χρήματα κεκτημένων	γυναῖκα	λαβεῖν. Ἀλλὰ τοῦτο τὸ ζηλωτὸν
[54]	δυνηθῇ τις τὴν πλουτοῦσαν ὑποτάξαι	γυναῖκα	μείζων ἡ ἀηδία. Εἰ δὲ
[39]	τῷ ἀνδρὶ καταλλαγήτω· καὶ ἄνδρα	γυναῖκα	μὴ ἀφιέναι. ~Ὅτι πολλὴ ἡ
[75]	προστιθέναι νωθείας. ~Πῶς ἔστιν ἔχοντα	γυναῖκα	μὴ ἔχειν. Εἰ δὲ καὶ
[75]	ἐκείνοις. Τοῦτο τοίνυν ἐστὶν ἔχοντα	γυναῖκα	μὴ ἔχειν ὅταν τὰς περιττὰς
[75]	μαθεῖν τί ποτέ ἐστιν ἔχοντα	γυναῖκα	μὴ ἔχειν, τοὺς οὐκ ἔχοντας
[47]	δὲ ἕνεκεν οὐκ εἶπεν· ἔχεις	γυναῖκα;	μὴ καταλίπῃς αὐτήν· συνοίκει, μὴ
[28]	ἐκ τῆς οἰκείας ἐκβαλεῖν τὴν	γυναῖκα.	Ὁ δὲ Παῦλος καὶ τὴν
[30]	τῇ προσευχῇ« ὡς τῆς πρὸς	γυναῖκα	ὁμιλίας οὐκ εἰς ἀκαθαρσίαν ἀλλ´
[47]	λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ ζήτει	γυναῖκα.	Ὁρᾷς πῶς συνεχῶς ποιεῖται τὰς
[52]	τύχῃ τὸ δεινόν, τὴν μὲν	γυναῖκα	οὐδεὶς ἐξαιρήσεται τῶν τοῦ ἠδικημένου
[47]	ἂν ἐκώλυσε μηδένα τῶν ἐχόντων	γυναῖκα	πιστὴν ἄπιστον μένειν, εἴ γε
[48]	Λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ ζήτει	γυναῖκα.	Ποιεῖ δὲ τοῦτο ἵνα σὺ
[44]	δυσκολίας εὑρήσει γέμοντα διὰ τὴν	γυναῖκα.	Πολλὰ γὰρ ἀνάγκη μεριμνᾶν καὶ
[52]	ζηλοτυπῇ· ἂν δὲ ἐπὶ τὴν	γυναῖκά	ποτε μεταβαίη τὸ πάθος— οὐκ
[28]	κἂν τὴν ἁπάντων ἀργαλεωτέραν ἔχῃ	γυναῖκα,	στέργειν ἀναγκάζεται τὴν δουλείαν καὶ
[31]	καὶ ὑπὸ τῆς πρὸς τὴν	γυναῖκα	συμπαθείας μεμαλαγμένην, τί οὖν ἐργάσεται
[44]	ἀναγκάζουσαν ἡμᾶς καὶ ἄκοντας ἁμαρτάνειν	γυναῖκα,	ταύτην ἔνδον ἔχειν διὰ παντὸς
[44]	οὔτε τρυφᾶν οὔτε ὀργίζεσθαι οὔτε	γυναῖκα	τὴν μὲν ἐκβάλλειν, τὴν δὲ
[84]	ἐνταῦθα πραγματεύεσθαι καὶ τὸν ἔχοντα	γυναῖκα	ὡς μὴ ἔχοντα εἶναι καὶ
[40]	ὅταν κολάζειν βούλωνται τὰς ἑαυτῶν	γυναῖκας.	Εἰ δὲ ταῦτα μὴ φέροι,
[52]	μετὰ τὸ κατασφάξαι τὰς ἑαυτῶν	γυναῖκας	ἔμειναν ὁμοίως ἢ καὶ μειζόνως
[30]	σωματικὰ διατετύπωτο, οἷς καὶ δύο	γυναῖκας	ἔχειν ἠφεῖτο καὶ τὰς μὲν
[44]	καὶ δύο κατὰ ταὐτὸν ὁμοῦ	γυναῖκας	ἔχειν ὁ νόμος ἐπέτρεπε, καὶ
[15]	τὸν λόγον καὶ τὸ δύο	γυναῖκας	ἔχειν τοῦ μιᾷ ἀρκεῖσθαι μόνον
[72]	τὸ τρυφᾶν. Καὶ τί λέγω	γυναῖκας;	Καὶ γὰρ αὐτοὶ οἱ ἄνδρες
[84]	περὶ χρήματα καὶ τρυφὴν καὶ	γυναῖκας	καὶ πραγμάτων ἐπιμέλειαν στρέφεσθαι, πότε
[52]	δραπέτας ἐκείνους καὶ τὰς ἐκείνων	γυναῖκας	καὶ τὴν αὐτῇ πρέπουσαν τάξιν
[71]	περιστοιχίζεται, ἐν οἷς καὶ τὰς	γυναῖκας	μειζόνως τῶν κακῶν ἀνάγκη κοινωνεῖν
[52]	ἄνδρες ἐπέτρεχον τῷ γάμῳ, τὰς	γυναῖκας	οὐκ ἐχρῆν αὐτὸν διώκειν. Οὔτε
[73]	ἐστιν, ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες	γυναῖκας	ὡς μὴ ἔχοντες ὦσι. Τί
[74]	εἶπον· ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες	γυναῖκας	ὡς μὴ ἔχοντες ὦσιν, ἵνα
[50]	περὶ τῶν γεγαμηκότων τί φησι·	Γυναῖκας	ὡσαύτως ἐν καταστολῇ κοσμίῳ μετὰ
[66]	ἀπαλλάττοντα καὶ τὰ περιβάλλοντα τὴν	γυναικείαν	φύσιν τῇ αἰσχύνῃ. Οὔτε γὰρ
[57]	κόρην παρέδωκαν οἱ γονεῖς. Οὐ	γυναῖκες	δὲ μόνον ἀλλὰ καὶ ἄνδρες
[47]	γάμου χωρὶς ἐποίησαν τοῦτο πολλαὶ	γυναῖκες.	Ἡ γὰρ Πρίσκιλλα τὸν Ἀπολλὼ
[61]	παραγίνονται αἱ τὰ τοιαῦτα κακουργοῦσαι	γυναῖκες.	Κἀκείνων δὲ πολλάκις χωρὶς ὑπὸ
[52]	τῶν φαρμάκων ἅπερ αἱ πορνευόμεναι	γυναῖκες	κατασκευάζουσιν. Εἰσὶ δὲ αἷς οὔτε
[60]	ἐφελκύσασθαι· καὶ πόσαι τούτων ἀπολαύουσι	γυναῖκες;	Τὸ γὰρ πλεῖστον τῶν ἀνθρώπων
[75]	ἐξέτασιν οὐδὲ εἶπεν ὅσα πάσχουσι	γυναῖκες	ὑπὲρ τῆς εἰς τοὺς ἄνδρας
[34]	Οὐκ ἐπιτάττω συνεχῶς συνέρχεσθαι τῇ	γυναικί·	ἀκρασίας γὰρ οὐ βούλομαι εἶναι
[34]	ἐστι τὸ χρῆσθαι διὰ παντὸς	γυναικί,	ἀλλ´ ἡ τῶν ῥαθυμοτέρων τοῦτο
[40]	πάλιν ἄλλων τῇ αὐτῇ συζώντων	γυναικί;	Δικαίως οὖν ὁ κύριος αὐτὸ
[63]	αὐτὴν ἴδωσιν ἀκριβῶς. Ὥσπερ δὲ	γυναικὶ	κοσμίᾳ τὴν διακονουμένην θεράπαιναν καὶ
[47]	γάμου πάλιν ἐνέβαλε λόγους Δέδεσαι	γυναικί;	λέγων, μὴ ζήτει λύσιν. Ἐπεὶ
[47]	δὲ μετὰ ταῦτά φησι; Δέδεσαι	γυναικί;	Μὴ ζήτει λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ
[48]	λύσεως διαλέγεται. Εἰπὼν γὰρ Δέδεσαι	γυναικί;	Μὴ ζήτει λύσιν« τὸ τηνικαῦτα
[47]	ἐξετάσαι τὰ ῥήματα. Δέδεσαι« φησί,	γυναικί;	Μὴ ζήτει λύσιν. Τοῦτο οὐχ
[14]	Ποῦ δὲ λοιπὸν χρησόμεθα τῇ	γυναικὶ	μήτε εἰς γάμον μήτε εἰς
[33]	τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέτω, τῇ	γυναικὶ	ὁ ἀνὴρ τὴν ὀφειλομένην εὔνοιαν
[29]	γὰρ ἔχει πλεῖον τοῦ Τῇ	γυναικὶ	ὁ ἀνὴρ τὴν ὀφειλομένην εὔνοιαν
[28]	δὴ μετὰ ταῦτά φησιν; Τῇ	γυναικὶ	ὁ ἀνὴρ τὴν ὀφειλομένην εὔνοιαν
[65]	αὐτὸ καὶ ἀρᾶς ἐπέθηκε τῇ	γυναικί,	οὐ τὸ τίκτειν λέγω ἀλλὰ
[34]	μίξιν καὶ κεχηνέναι, συνέρχου τῇ	γυναικί.	Οὐκ ἄρα ἀποδεχομένου οὐδὲ ἐπαινοῦντος
[75]	περιρρέοντα τῶν φροντίδων ὄχλον. Καὶ	γυναικὶ	πάλιν ὁμοίως οὐδεμία ἀνάγκη μὴ
[28]	πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν τῇ	γυναικὶ	παραδιδοὺς καὶ ἀργυρωνήτου μᾶλλον ὑποτάξας
[28]	ἀνάγκη λοιπὸν ἕως ἂν τῇ	γυναικὶ	τοῦτο δοκῇ. Καὶ ὅτι οὐχ
[60]	οὐκ ἔστιν ἀλγῆσαι διαφθονουμένην ἑτέρᾳ	γυναικὶ	ὡς λαμπροτέρῳ συνεζευγμένῃ ἀνδρί. Οὐ
[30]	Ἀλλ´ ἐκεῖνο ἴσως ζητεῖς, ποῦ	γυναικὸς	ἀπέχεσθαι ἐκέλευσεν; Ἐξελθέτω« φησί, νυμφίος
[80]	τὸν οὐρανόν. Ὅπου γὰρ οὔτε	γυναικὸς	θεραπεία οὔτε παίδων ἐπιμέλεια, πολλὴ
[73]	Σὺ δὲ παρακάθῃ σχολάζων ἐπιθυμίαις	γυναικὸς	καὶ γέλωτι καὶ διαχύσει καὶ
[45]	βιωτικῶν. Ἐπειδὴ δὲ σὺ μετὰ	γυναικὸς	καὶ παίδων καὶ τῶν τούτοις
[34]	διὰ παντός τις ἔχοιτο τῆς	γυναικὸς	καὶ τῆς μίξεως ἀπολαύοι. Τί
[41]	Κρατείτω« φησίν, ὁ ἀνὴρ τῆς	γυναικός.	Καὶ τί τῆς δεσποτείας ταύτης
[28]	ἑαυτοῦ ἀλλ´ ἐν τῇ τῆς	γυναικὸς	κείσεται γνώμῃ ταχέως ἀπαλλαγῆναι σπουδάσει
[52]	ὑποπτευθέντα δυνήσεται. Τίς γὰρ ἀνέξεται	γυναικὸς	κελευούσης οἴκοι μένειν διὰ παντός;
[58]	παῖδας καταλιπεῖν καὶ καλῆς ἀπολαῦσαι	γυναικὸς	μετὰ τρυφῆς καὶ τῶν ἄλλων
[24]	ἐγράψατέ μοι« φησί, καλὸν ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι. Αἰσχυνέσθωσαν ἀμφότεροι νῦν
[13]	ὧν ἐγράψατέ μοι, καλὸν ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι. ~Ἀντίθεσις τῶν τὴν
[27]	ἐποίησεν. Εἰπὼν γάρ· Καλὸν ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι« ἀπεπήδησεν ἐπὶ τὸν
[12]	ὧν ἐγράψατέ μοι, καλὸν ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι. Ἀποδέξαιτο ἄν τις
[13]	τὴν συμβουλὴν ὅτι καλὸν ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι. Διὰ τί γὰρ
[32]	γὰρ ἀρχόμενος ἔλεγε· Καλὸν ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι. Διὰ τοῦτο καὶ
[29]	πρᾶγμα ἐπῄνεσεν εἰπών· Καλὸν ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι. Ἐνταῦθα δὲ καὶ
[34]	καὶ ἀρχόμενος εἶπον· Καλὸν ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι. ~Ὅτι ἀναγκαίως ἔθηκεν
[27]	ἀφῆκε· Καλόν« γάρ φησιν, ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι. Περὶ δὲ τοῦ
[26]	κειμένων. Διὰ ταῦτα Καλὸν ἀνθρώπῳ	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι. Τί οὖν ἅπτεσθαι
[14]	τις ἄν· καὶ εἰ καλὸν	γυναικὸς	μὴ ἅπτεσθαι, τίνος ἕνεκεν γάμος
[47]	καλεῖ, ἀλλὰ τί; Λέλυσαι ἀπὸ	γυναικός;	Μὴ ζήτει γυναῖκα. Ἀλλὰ μὴ
[47]	Μὴ ζήτει λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ	γυναικός;	Μὴ ζήτει γυναῖκα. Ὁρᾷς πῶς
[48]	τὸ τηνικαῦτα ἐπήγαγε Λέλυσαι ἀπὸ	γυναικός;	Μὴ ζήτει γυναῖκα. Ποιεῖ δὲ
[73]	τῆς κυρίας γενομένης ἐγγύς, οὐ	γυναικὸς	μόνον ἀλλὰ καὶ σίτων καὶ
[44]	συνεχῶς, τῆς πονηρίας λέγω τῆς	γυναικός;	~Ὅτι τοῖς δυσκολίας ἐπινοοῦσι περιττὰς
[32]	αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς	γυναικός,	οὐ συμφέρει γαμῆσαι. Λογισάμενοι γὰρ
[14]	ζηλώσαιμεν ἅπαντες καὶ μὴ ἁψαίμεθα	γυναικός,	πάντα οἰχήσεται καὶ πόλεις καὶ
[46]	Μικρὰ πᾶσα κακία πρὸς κακίαν	γυναικός«	Πῶς οὖν, φησίν, εἶπεν αὐτῷ
[13]	αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς	γυναικός,	συμφέρει μὴ γαμῆσαι« τότε ἔφησεν·
[58]	τὰ ἀγαθά, πολυπαιδίαν, εὐπαιδίαν, πλοῦτον,	γυναικὸς	σωφροσύνην, κάλλος, σύνεσιν, ὁμόνοιαν, γῆρας
[52]	ἐκεῖνος μὲν ῥᾷον διακείσεται τῆς	γυναικός,	τὸ δὲ πλέον τῆς ὀδύνης
[46]	ἀλλὰ καὶ ἐπιβούλου. Ἀπὸ« γὰρ	γυναικός«	φησίν, ἀρχὴ ἁμαρτίας καὶ δι´
[45]	πρὸς ἀρετὴν ἐμπόδιον γυνὴ καὶ	γυναικὸς	φροντίδες. ~Εἰ ἐμποδίζει πρὸς τὸν
[53]	γὰρ καὶ ἄλλως τὸ τῶν	γυναικῶν	γένος ὑπεροπτικὸν καὶ ἀσθενέστερον, διὸ
[46]	Οὕτως οὐδὲ αἱ παρὰ τῶν	γυναικῶν	ἐπιβουλαὶ εἰς τοὺς ἄνδρας γινόμεναι,
[47]	ὡς ἐὰν ἐπιμένῃ τὰ τῶν	γυναικῶν	ἐπιζητοῦσα, οὐ μόνον οὐδὲν ἂν
[75]	καὶ τὴν διάθρυψιν γινομένας τῶν	γυναικῶν	μὴ δεχώμεθα, ἀλλὰ τοσαύτην λάβωμεν
[79]	Ἰωάννης, οὗ μείζων ἐν γεννητοῖς	γυναικῶν	οὐκ ἐγήγερται, οὐδὲ ἀνθρωπίνης ἐδεήθη
[56]	δὲ ὑπὲρ τῶν ἐκείνοις προσηκόντων	γυναικῶν	πάλιν καὶ παίδων, καὶ ὅσῳπερ
[55]	τὴν ἐκείνης εὐνὴν ἑταιριζομένων πλῆθος	γυναικῶν,	πάντα φέρειν ἀνάγκη καὶ ἀσμενίζειν
[47]	τοῦτο οὐκ ἐφεῖται, ἐπὶ τῶν	γυναικῶν	τὴν αὐτὴν ἔνεστιν ἐπιδείξασθαι σπουδὴν
[61]	ἀποφήνασθαι πρὸς τὰς χλιδώσας τῶν	γυναικῶν.	Τί τὸ ὄφελος τῶν πολλῶν
[40]	γάμων ἔδει λοιπόν, ταῖς ἀλλήλων	γυναιξὶν	ἀδιακρίτως τῶν ἀνδρῶν κεχρημένων καὶ
[50]	ἱματισμῷ πολυτελεῖ, ἀλλ´ ὡς πρέπει	γυναιξὶν	ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν δι´ ἔργων ἀγαθῶν.
[53]	χώρᾳ μένειν τὸν ἄνδρα ἡ	γυνή,	ἀλλ´ ὑπὸ φρονήματος καὶ ἀπονοίας
[47]	~Πῶς ἐν τοῖς πνευματικοῖς ἡ	γυνὴ	βοηθός. Τί οὖν ἀντεροῦμεν τῷ
[47]	εἰπών, οὐδὲ ἐκείνη διὰ τὸ	γυνὴ	εἶναι τὸν ἄνδρα ἐφέλκεται, ἐπεὶ
[57]	αἰδοῦς ποιεῖσθαι ἀναγκαζόμενος, ἥ τε	γυνὴ	ἐν τῇ τῆς ἐκτίσεως ἀναβολῇ
[46]	φησίν, οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ	γυνὴ	ἐξαπατηθεῖσα ἐν παραβάσει γέγονε. Πῶς
[55]	Καὶ ταῦτα μὲν ὅταν ἡ	γυνὴ	εὔπορος ᾖ. Εἰ δὲ συμβαίη
[12]	αὐτοῦ, μὴ ἀφιέτω αὐτήν, καὶ	γυνὴ	ἥτις ἔχει ἄνδρα ἄπιστον καὶ
[45]	καλῶς ὅσον πρὸς ἀρετὴν ἐμπόδιον	γυνὴ	καὶ γυναικὸς φροντίδες. ~Εἰ ἐμποδίζει
[44]	ὅταν κοσμία τίς ἐστιν ἡ	γυνὴ	καὶ ἐπιεικής. Ἂν δὲ μοχθηρὰ
[28]	σώματος οὐκ ἐξουσιάζει, ἀλλ´ ἡ	γυνή.	Καὶ ταῦτα δοκεῖ μὲν ὑπὲρ
[75]	ἔξεστι τοῖς ἀνδράσι, κἂν ἡ	γυνὴ	μὴ βούληται, περικόψαι τρυφὴν ἅπασαν
[40]	ἀνὴρ ἐπιεικὴς ᾖ, ἡ δὲ	γυνὴ	μοχθηρά, λοίδορος, λάλος, πολυτελής, τὸ
[47]	πράττῃ ἀλλὰ μένουσα τῇ φύσει	γυνὴ	πρὸς τὴν τῶν μακαρίων ἀνδρῶν
[46]	ἐμποδίζει πρὸς τὸν τέλειον βίον	γυνή,	πῶς βοηθὸν αὐτὴν καλεῖ ἡ
[39]	ἐτῶν ἑξήκοντα γεγονυῖα, ἑνὸς ἀνδρὸς	γυνή.	Τὴν μὲν γὰρ ἁπλῶς χήραν
[29]	ἐξελκύσαι βουλόμενος. Εἰπὼν γάρ· Ἡ	γυνὴ	τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει«
[33]	τὴν ὀφειλομένην εὔνοιαν ἀποδιδότω, ἡ	γυνὴ	τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει,
[29]	ἐστὶν ἐνάγοντος. Εἰπὼν τοίνυν· Ἡ	γυνὴ	τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει«
[28]	καὶ σαφέστερον ποιῶν ἐπάγει· Ἡ	γυνὴ	τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει,
[47]	γὰρ παρὰ τὸ συνεῖναι καθάπερ	γυνὴ	τούτῳ σῶσαι τὸν ἄνδρα δυνήσεται
[28]	ἀποδιδότω· ὁμοίως δὲ καὶ ἡ	γυνὴ	τῷ ἀνδρί. Εἶτα ἑρμηνεύων αὐτὸ
[57]	μεταξὺ γένηται χρόνος, ἀπαρρησίαστος ἡ	γυνὴ	ὥσπερ αὐτὴ κυρία οὖσα τοῦ