HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Jean Chrysostome, Sur la virginité

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ζ = 47 formes différentes pour 85 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[17]   λιμένα καταφυγεῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ ζάλῃ. Ἀλλὰ τί κελεύειν ἐχρῆν; Ἐν

[44]   Πῶς γὰρ ἔνι στρεφόμενον ἐν ζάλῃ τοσαύτῃ καὶ βουλόμενον εὐδοκιμεῖν ἐν

[34]   τὸν χειμῶνα καὶ χαλεπὴν τὴν ζάλην καὶ ἀφορήτους τὰς τρικυμίας, πάντα

[52]   ἄλλο οὐδὲν τῆς τοιαύτης αὐτὸν ζάλης ἀπαγαγεῖν δυνήσεται· ἀλλὰ παντὸς μὲν

[1]   Θαυμάζουσι δὲ Ἕλληνες καὶ καταπλήττονται, ζηλοῖ δὲ μόνη ἡ ἐκκλησία τοῦ

[11]   τὸν αὐτὸν τῶν ἀγγέλων ἄγει ζῆλον. Ἀλλ´ οὐδὲν τούτων πρὸς ὑμᾶς

[35]   εἰς τὸν τῶν καλῶν ἐναγομένους ζῆλον, ὅταν παρὰ τῶν διδασκάλων ἔχωσι

[81]   τὰ καλά, ἐλευθερίαν, παρρησίαν, ἀνδρείαν, ζῆλον πεπυρωμένον, ἔρωτα τῶν οὐρανίων θερμόν,

[52]   Σολομὼν ἔλεγε· Σκληρὸς ὡς Ἅιδης ζῆλος. Καὶ πάλιν· Μεστὸς γὰρ ζήλου

[27]   μάχη, πρὸς ἀγγέλων πολιτείαν ὁ ζῆλος, μετὰ ἀσωμάτων δυνάμεων ὁ δρόμος.

[37]   ὁ ξένος ἐκεῖνος καὶ καινότερος ζῆλος πρὸς τὴν οὐκ ἐνοχλοῦσαν γινόμενος.

[37]   σπένδονται. Ἀλλ´ οὐκ ἐνταῦθα ἀλλὰ ζηλοτυπεῖται ἡ κόνις καὶ ἡ τέφρα

[52]   ταῦτα μὲν ὅταν ὁ ἀνὴρ ζηλοτυπῇ· ἂν δὲ ἐπὶ τὴν γυναῖκά

[52]   ἐξ αὐτῶν ἡδονήν. ~Ὅσον ἡ ζηλοτυπία κακόν. Εἰ γάρ τις, εἰπέ

[60]   τυχεῖν. Οὐκ ἔστιν ἐκεῖ φοβηθῆναι ζηλοτυπίαν, οὐκ ἔστιν ἀλγῆσαι διαφθονουμένην ἑτέρᾳ

[57]   μὴ ἀλαζόνα, μὴ θρασύν, μὴ ζηλότυπον, μὴ σμικρολόγον τινά, μὴ εὐήθη,

[52]   γάρ τις, εἰπέ μοι, φύσει ζηλότυπος ὢν τύχοι, ἢ καὶ ἔκ

[52]   ζῆλος. Καὶ πάλιν· Μεστὸς γὰρ ζήλου θυμὸς ἀνδρὸς αὐτῆς, οὐ φείσεται

[42]   δὲ ὑμῖν καὶ παραινῶ τοῦτο ζηλοῦν, καὶ γὰρ ἀπόστολος ὑμῶν εἰμι.

[14]   Εἰ γὰρ τὸ καλὸν τοῦτο ζηλώσαιμεν ἅπαντες καὶ μὴ ἁψαίμεθα γυναικός,

[24]   ζημίᾳ. Πολλοὶ τὴν τοῦ Φαραὼ ζηλώσαντες ἀσέβειαν οὐ κατεποντίσθησαν ὥσπερ ἐκεῖνος,

[22]   χλευασίαν; Τίς δὲ τῶν πολλῶν ζηλώσει τὴν ἀρετὴν οὕτω καταγέλαστον αὐτὴν

[67]   εἶναι παρ´ αὐτοῖς λαμπρὰ καὶ ζηλωτὰ τοσαύτας ἔχῃ τὰς θλίψεις, τί

[71]   Εἰ γὰρ τὰ δοκοῦντα εἶναι ζηλωτὰ τοσούτων γέμει κακῶν καὶ τοσοῦτον

[53]   τὸ ἀπὸ πλουσίων γαμεῖν οὐ ζηλωτὸν ἀλλὰ τοῦ ἀπὸ πενήτων χαλεπώτερον.

[53]   γυναῖκα λαβεῖν. Ἀλλὰ τοῦτο τὸ ζηλωτὸν ἐκείνου τοῦ ἀπευκτοῦ οὐκ ἐλάττους

[52]   Μηδὲν ὅλως ἀφῇς τῶν δοκούντων ζηλωτὸν τὸν παρόντα βίον ποιεῖν ἀλλὰ

[4]   πράξουσιν. Τοῖς μὲν γὰρ ἡ ζημία μέχρι τοῦ μηδὲν λαβεῖν ἀγαθόν,

[26]   τοῦ γάμου καὶ μείζων ἡ ζημία· οὐ γὰρ δόξης μόνον τῆς

[24]   πείσονται ὕστερον ἐπὶ μείζονι τῇ ζημίᾳ. Πολλοὶ τὴν τοῦ Φαραὼ ζηλώσαντες

[56]   καὶ καθ´ ἕκαστον τούτων εἴτε ζημία χρημάτων εἴτε σώματος ἀρρωστία εἴτε

[71]   τρυφῆς τὴν ἀηδίαν καὶ τὴν ζημίαν καὶ τὴν ἀσχημοσύνην, τὰς νόσους

[54]   γένοιτο, οὐ μικρὰν ἔχει τὴν ζημίαν. Τὸ γὰρ ἀνάγκῃ καὶ δεδοικυῖαν

[2]   τοῦ μὴ κερδᾶναι τὰ τῆς ζημίας αὐτοῖς ἀλλ´ ἕτερα πολλῷ τούτων

[69]   ἀσχημοσύνης ἐκείνης καὶ τὰ τῆς ζημίας ἵστατο μόνον. Νυνὶ δὲ αἱ

[19]   πάθεσι καὶ χοίρων βίον ἐπιθυμοῦντας ζῆν καὶ ἐν χαμαιτυπείοις φθείρεσθαι οὐ

[44]   τὸν ἀκίνδυνον τοῦτον καὶ ἀπράγμονα ζῆν ὁ ἀνήρ, ἀλλ´ ὅταν ἴδῃ

[12]   ὥστε τὸν Χριστὸν ἐν ἑαυτῷ ζῆν, ὁ καὶ βασιλείαν καὶ ζωὴν

[75]   καὶ ταύτης φιλοσόφως καὶ εὐτελῶς ζῆν προαιρουμένης. Ὅτι γὰρ τοῦτό φησι,

[12]   ἐν ἑαυτῷ λαλοῦντα, ὁ μηδὲ ζῆν σπουδάζων ὥστε τὸν Χριστὸν ἐν

[83]   Ὁ ποιήσας γὰρ αὐτά« φησί, ζήσεται ἐν αὐτοῖς« ἀλλ´ ἐλθὼν ὁ

[84]   πότε ἄνδρες ἐσόμεθα, πότε πνεύματι ζήσομεν, πότε τὰ τοῦ κυρίου μεριμνήσομεν;

[47]   τί; Λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ ζήτει γυναῖκα. Ἀλλὰ μὴ δείσῃς. Οὐκ

[47]   λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ ζήτει γυναῖκα. Ὁρᾷς πῶς συνεχῶς ποιεῖται

[48]   ἐπήγαγε Λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ ζήτει γυναῖκα. Ποιεῖ δὲ τοῦτο ἵνα

[47]   λόγους Δέδεσαι γυναικί; λέγων, μὴ ζήτει λύσιν. Ἐπεὶ εἰ μὴ τοῦτό

[47]   ταῦτά φησι; Δέδεσαι γυναικί; Μὴ ζήτει λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ

[48]   Εἰπὼν γὰρ Δέδεσαι γυναικί; Μὴ ζήτει λύσιν« τὸ τηνικαῦτα ἐπήγαγε Λέλυσαι

[47]   ῥήματα. Δέδεσαι« φησί, γυναικί; Μὴ ζήτει λύσιν. Τοῦτο οὐχ οὕτως συμβουλεύοντός

[48]   οὖν ἕνεκεν παραινεῖς, φησί, μὴ ζητεῖν γυναῖκα; Καὶ ὅτι δεθέντα καθάπαξ

[30]   συναγάγετε πρεσβυτέρους. Ἀλλ´ ἐκεῖνο ἴσως ζητεῖς, ποῦ γυναικὸς ἀπέχεσθαι ἐκέλευσεν; Ἐξελθέτω«

[17]   οὐκ ἔχω λέγειν. Τὸ γὰρ ζητούμενον νῦν ὅτι γάμου οὐκ ἔδει

[73]   γὰρ καὶ ἡμεῖς νυμφίῳ οὕτως ζητοῦντι παρ´ ἡμῶν ἀγαπᾶσθαι ὡς μὴ

[35]   μαθητῶν, οὐδὲν αὐτῶν πλέον ἔχειν ζητῶν ἀλλ´ ἐν ἅπασιν αὐτοὺς ἐξισοῦν

[30]   Εἰ δὲ ἐπιμένοι τις πάλιν ζητῶν, αὐτὸς δὲ ὁ Μωϋσῆς διὰ

[78]   δέοντος θᾶττον ἐπὶ τὸ τὰ ζιζάνια ἀνασπάσαι ἐλθὼν πρόρριζα μετ´ αὐτῶν

[28]   δὲ μηδὲ τὴν ἀρχὴν τὸν ζυγὸν ὑπελθεῖν, ἐπειδὴ εἰσελθόντα ἅπαξ δουλεύειν

[45]   κύριος ὢν τοῦ μὴ τὸν ζυγὸν ὑπελθεῖν τοῦ γάμου ἑκὼν ἀναγκάζοντος

[64]   ὁδὸν ταύτην πάλιν καλεῖ καὶ ζυγὸν χρηστὸν καὶ φορτίον ἐλαφρόν. Τῇ

[41]   νόμους, ἑκόντες ἑαυτοὺς ὑποβάλλομεν τῷ ζυγῷ. Μετὰ δὲ ταῦτα περὶ τῶν

[8]   ἅπαντα τὰ δι´ αὐτοῦ τικτόμενα ζῷα, ἀκάθαρτοι δὲ καὶ ὑμεῖς, οὐ

[14]   καὶ ἀγροὶ καὶ τέχναι καὶ ζῷα καὶ φυτά. Καθάπερ γὰρ τοῦ

[59]   τὴν τελευτὴν καὶ βαρύνεται τῇ ζωῇ, σπεύδουσα τὸν νυμφίον ἰδεῖν πρόσωπον

[84]   αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον. Διὸ χρὴ πάντα ἐνταῦθα

[84]   ὁ Χριστὸς ἀπεφήνατο, ὥσπερ τὴν ζωὴν αἰώνιον οὕτω καὶ τὴν κόλασιν

[57]   πολὺ τοῦ θανάτου χαλεπωτέραν ὑπομένειν ζωήν, ἄν τε πολὺν τύχῃ συνῳκηκὼς

[79]   τὴν τοῦ σώματος αὐτοῦ διεκράτουν ζωήν. Εἶδες ἀγγέλους ἐπὶ τῆς γῆς;

[12]   ζῆν, ὁ καὶ βασιλείαν καὶ ζωὴν καὶ ἀγγέλους καὶ δυνάμεις καὶ

[14]   καὶ ὅμως τὴν μακαρίαν ἐκείνην ζωὴν καὶ πολλῷ ταύτης ἀμείνω οὐδὲν

[47]   μηδὲν εἶναι λέγῃ τὴν παροῦσαν ζωήν, ὅταν πᾶσαν τοῦ βίου τούτου

[57]   καλέσομεν τὴν ἐν τῷ γάμῳ ζωήν; Πάλιν ἂν μὲν ὁμονοοῦντες οἱ

[81]   καὶ τιμῆς καὶ τῆς παρούσης ζωῆς καὶ πάντων ἁπλῶς εἰπεῖν τῶν

[82]   μὲν γὰρ καὶ ἐν γάμῳ ζῶν ἐσπούδασε τὰ τῆς παρθενίας κατορθῶσαι

[72]   Ὁ μὲν γὰρ ἐν αὐταρκείᾳ ζῶν οὐδεμίαν μετάπτωσιν δέδοικεν. Ὁ δὲ

[7]   τῆς χλανίδος οὐδὲ ἀπὸ τῆς ζώνης ἀλλ´ ἀπὸ τῆς ῥώμης καὶ

[68]   ψιλά. Πολλοὶ μὲν γὰρ καὶ ζῶντες ἀποπηδῶντα αὐτὸν τῆς αὐτῶν δεσποτείας

[78]   στοιχείων τοῦ κόσμου, τί ὡς ζῶντες ἐν κόσμῳ δογματίζετε, μὴ ἅψῃ

[37]   ἐνοχλοῦσαν γινόμενος. Οἱ μὲν γὰρ ζῶντες καὶ βάλλουσι τῷ φθόνῳ καὶ

[40]   ἀποθάνῃ. Εἰ γὰρ ἐξῆν καὶ ζῶντος ἀπὸ τούτου πρὸς ἕτερον καὶ

[40]   ἀποθάνῃ, τότε ἐλευθέρα ἔσῃ μόνον, ζῶντος δὲ δυοῖν θάτερον ἀνάγκη, ἢ

[56]   παραμυθίαν. Ὁ γὰρ ὑπὲρ τῶν ζώντων ἀεὶ φόβος κατασείων τὴν ψυχὴν

[56]   ἐμάλαξε, τὰς δὲ ὑπὲρ τῶν ζώντων φροντίδας ἢ μένειν ἀνάγκη διὰ

[46]   πετεινοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασι ζῴοις κατακλυσθέντες ἀπώλοντο; Οὐχ αὕτη τὸν

[55]   δυνήσεται, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν ἀλλοτρίοις ζῶσα καὶ τῶν οὐ προσηκόντων ἀπολαύουσα

[50]   οὑτωσὶ λέγων· Ἡ δὲ σπαταλῶσα ζῶσα τέθνηκεν. Εἰ δὲ περὶ χηρῶν

Chapitre
[17]	λιμένα καταφυγεῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ	ζάλῃ.	Ἀλλὰ τί κελεύειν ἐχρῆν; Ἐν
[44]	Πῶς γὰρ ἔνι στρεφόμενον ἐν	ζάλῃ	τοσαύτῃ καὶ βουλόμενον εὐδοκιμεῖν ἐν
[34]	τὸν χειμῶνα καὶ χαλεπὴν τὴν	ζάλην	καὶ ἀφορήτους τὰς τρικυμίας, πάντα
[52]	ἄλλο οὐδὲν τῆς τοιαύτης αὐτὸν	ζάλης	ἀπαγαγεῖν δυνήσεται· ἀλλὰ παντὸς μὲν
[1]	Θαυμάζουσι δὲ Ἕλληνες καὶ καταπλήττονται,	ζηλοῖ	δὲ μόνη ἡ ἐκκλησία τοῦ
[11]	τὸν αὐτὸν τῶν ἀγγέλων ἄγει	ζῆλον.	Ἀλλ´ οὐδὲν τούτων πρὸς ὑμᾶς
[35]	εἰς τὸν τῶν καλῶν ἐναγομένους	ζῆλον,	ὅταν παρὰ τῶν διδασκάλων ἔχωσι
[81]	τὰ καλά, ἐλευθερίαν, παρρησίαν, ἀνδρείαν,	ζῆλον	πεπυρωμένον, ἔρωτα τῶν οὐρανίων θερμόν,
[52]	Σολομὼν ἔλεγε· Σκληρὸς ὡς Ἅιδης	ζῆλος.	Καὶ πάλιν· Μεστὸς γὰρ ζήλου
[27]	μάχη, πρὸς ἀγγέλων πολιτείαν ὁ	ζῆλος,	μετὰ ἀσωμάτων δυνάμεων ὁ δρόμος.
[37]	ὁ ξένος ἐκεῖνος καὶ καινότερος	ζῆλος	πρὸς τὴν οὐκ ἐνοχλοῦσαν γινόμενος.
[37]	σπένδονται. Ἀλλ´ οὐκ ἐνταῦθα ἀλλὰ	ζηλοτυπεῖται	ἡ κόνις καὶ ἡ τέφρα
[52]	ταῦτα μὲν ὅταν ὁ ἀνὴρ	ζηλοτυπῇ·	ἂν δὲ ἐπὶ τὴν γυναῖκά
[52]	ἐξ αὐτῶν ἡδονήν. ~Ὅσον ἡ	ζηλοτυπία	κακόν. Εἰ γάρ τις, εἰπέ
[60]	τυχεῖν. Οὐκ ἔστιν ἐκεῖ φοβηθῆναι	ζηλοτυπίαν,	οὐκ ἔστιν ἀλγῆσαι διαφθονουμένην ἑτέρᾳ
[57]	μὴ ἀλαζόνα, μὴ θρασύν, μὴ	ζηλότυπον,	μὴ σμικρολόγον τινά, μὴ εὐήθη,
[52]	γάρ τις, εἰπέ μοι, φύσει	ζηλότυπος	ὢν τύχοι, ἢ καὶ ἔκ
[52]	ζῆλος. Καὶ πάλιν· Μεστὸς γὰρ	ζήλου	θυμὸς ἀνδρὸς αὐτῆς, οὐ φείσεται
[42]	δὲ ὑμῖν καὶ παραινῶ τοῦτο	ζηλοῦν,	καὶ γὰρ ἀπόστολος ὑμῶν εἰμι.
[14]	Εἰ γὰρ τὸ καλὸν τοῦτο	ζηλώσαιμεν	ἅπαντες καὶ μὴ ἁψαίμεθα γυναικός,
[24]	ζημίᾳ. Πολλοὶ τὴν τοῦ Φαραὼ	ζηλώσαντες	ἀσέβειαν οὐ κατεποντίσθησαν ὥσπερ ἐκεῖνος,
[22]	χλευασίαν; Τίς δὲ τῶν πολλῶν	ζηλώσει	τὴν ἀρετὴν οὕτω καταγέλαστον αὐτὴν
[67]	εἶναι παρ´ αὐτοῖς λαμπρὰ καὶ	ζηλωτὰ	τοσαύτας ἔχῃ τὰς θλίψεις, τί
[71]	Εἰ γὰρ τὰ δοκοῦντα εἶναι	ζηλωτὰ	τοσούτων γέμει κακῶν καὶ τοσοῦτον
[53]	τὸ ἀπὸ πλουσίων γαμεῖν οὐ	ζηλωτὸν	ἀλλὰ τοῦ ἀπὸ πενήτων χαλεπώτερον.
[53]	γυναῖκα λαβεῖν. Ἀλλὰ τοῦτο τὸ	ζηλωτὸν	ἐκείνου τοῦ ἀπευκτοῦ οὐκ ἐλάττους
[52]	Μηδὲν ὅλως ἀφῇς τῶν δοκούντων	ζηλωτὸν	τὸν παρόντα βίον ποιεῖν ἀλλὰ
[4]	πράξουσιν. Τοῖς μὲν γὰρ ἡ	ζημία	μέχρι τοῦ μηδὲν λαβεῖν ἀγαθόν,
[26]	τοῦ γάμου καὶ μείζων ἡ	ζημία·	οὐ γὰρ δόξης μόνον τῆς
[24]	πείσονται ὕστερον ἐπὶ μείζονι τῇ	ζημίᾳ.	Πολλοὶ τὴν τοῦ Φαραὼ ζηλώσαντες
[56]	καὶ καθ´ ἕκαστον τούτων εἴτε	ζημία	χρημάτων εἴτε σώματος ἀρρωστία εἴτε
[71]	τρυφῆς τὴν ἀηδίαν καὶ τὴν	ζημίαν	καὶ τὴν ἀσχημοσύνην, τὰς νόσους
[54]	γένοιτο, οὐ μικρὰν ἔχει τὴν	ζημίαν.	Τὸ γὰρ ἀνάγκῃ καὶ δεδοικυῖαν
[2]	τοῦ μὴ κερδᾶναι τὰ τῆς	ζημίας	αὐτοῖς ἀλλ´ ἕτερα πολλῷ τούτων
[69]	ἀσχημοσύνης ἐκείνης καὶ τὰ τῆς	ζημίας	ἵστατο μόνον. Νυνὶ δὲ αἱ
[19]	πάθεσι καὶ χοίρων βίον ἐπιθυμοῦντας	ζῆν	καὶ ἐν χαμαιτυπείοις φθείρεσθαι οὐ
[44]	τὸν ἀκίνδυνον τοῦτον καὶ ἀπράγμονα	ζῆν	ὁ ἀνήρ, ἀλλ´ ὅταν ἴδῃ
[12]	ὥστε τὸν Χριστὸν ἐν ἑαυτῷ	ζῆν,	ὁ καὶ βασιλείαν καὶ ζωὴν
[75]	καὶ ταύτης φιλοσόφως καὶ εὐτελῶς	ζῆν	προαιρουμένης. Ὅτι γὰρ τοῦτό φησι,
[12]	ἐν ἑαυτῷ λαλοῦντα, ὁ μηδὲ	ζῆν	σπουδάζων ὥστε τὸν Χριστὸν ἐν
[83]	Ὁ ποιήσας γὰρ αὐτά« φησί,	ζήσεται	ἐν αὐτοῖς« ἀλλ´ ἐλθὼν ὁ
[84]	πότε ἄνδρες ἐσόμεθα, πότε πνεύματι	ζήσομεν,	πότε τὰ τοῦ κυρίου μεριμνήσομεν;
[47]	τί; Λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ	ζήτει	γυναῖκα. Ἀλλὰ μὴ δείσῃς. Οὐκ
[47]	λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ	ζήτει	γυναῖκα. Ὁρᾷς πῶς συνεχῶς ποιεῖται
[48]	ἐπήγαγε Λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ	ζήτει	γυναῖκα. Ποιεῖ δὲ τοῦτο ἵνα
[47]	λόγους Δέδεσαι γυναικί; λέγων, μὴ	ζήτει	λύσιν. Ἐπεὶ εἰ μὴ τοῦτό
[47]	ταῦτά φησι; Δέδεσαι γυναικί; Μὴ	ζήτει	λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; Μὴ
[48]	Εἰπὼν γὰρ Δέδεσαι γυναικί; Μὴ	ζήτει	λύσιν« τὸ τηνικαῦτα ἐπήγαγε Λέλυσαι
[47]	ῥήματα. Δέδεσαι« φησί, γυναικί; Μὴ	ζήτει	λύσιν. Τοῦτο οὐχ οὕτως συμβουλεύοντός
[48]	οὖν ἕνεκεν παραινεῖς, φησί, μὴ	ζητεῖν	γυναῖκα; Καὶ ὅτι δεθέντα καθάπαξ
[30]	συναγάγετε πρεσβυτέρους. Ἀλλ´ ἐκεῖνο ἴσως	ζητεῖς,	ποῦ γυναικὸς ἀπέχεσθαι ἐκέλευσεν; Ἐξελθέτω«
[17]	οὐκ ἔχω λέγειν. Τὸ γὰρ	ζητούμενον	νῦν ὅτι γάμου οὐκ ἔδει
[73]	γὰρ καὶ ἡμεῖς νυμφίῳ οὕτως	ζητοῦντι	παρ´ ἡμῶν ἀγαπᾶσθαι ὡς μὴ
[35]	μαθητῶν, οὐδὲν αὐτῶν πλέον ἔχειν	ζητῶν	ἀλλ´ ἐν ἅπασιν αὐτοὺς ἐξισοῦν
[30]	Εἰ δὲ ἐπιμένοι τις πάλιν	ζητῶν,	αὐτὸς δὲ ὁ Μωϋσῆς διὰ
[78]	δέοντος θᾶττον ἐπὶ τὸ τὰ	ζιζάνια	ἀνασπάσαι ἐλθὼν πρόρριζα μετ´ αὐτῶν
[28]	δὲ μηδὲ τὴν ἀρχὴν τὸν	ζυγὸν	ὑπελθεῖν, ἐπειδὴ εἰσελθόντα ἅπαξ δουλεύειν
[45]	κύριος ὢν τοῦ μὴ τὸν	ζυγὸν	ὑπελθεῖν τοῦ γάμου ἑκὼν ἀναγκάζοντος
[64]	ὁδὸν ταύτην πάλιν καλεῖ καὶ	ζυγὸν	χρηστὸν καὶ φορτίον ἐλαφρόν. Τῇ
[41]	νόμους, ἑκόντες ἑαυτοὺς ὑποβάλλομεν τῷ	ζυγῷ.	Μετὰ δὲ ταῦτα περὶ τῶν
[8]	ἅπαντα τὰ δι´ αὐτοῦ τικτόμενα	ζῷα,	ἀκάθαρτοι δὲ καὶ ὑμεῖς, οὐ
[14]	καὶ ἀγροὶ καὶ τέχναι καὶ	ζῷα	καὶ φυτά. Καθάπερ γὰρ τοῦ
[59]	τὴν τελευτὴν καὶ βαρύνεται τῇ	ζωῇ,	σπεύδουσα τὸν νυμφίον ἰδεῖν πρόσωπον
[84]	αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς	ζωὴν	αἰώνιον. Διὸ χρὴ πάντα ἐνταῦθα
[84]	ὁ Χριστὸς ἀπεφήνατο, ὥσπερ τὴν	ζωὴν	αἰώνιον οὕτω καὶ τὴν κόλασιν
[57]	πολὺ τοῦ θανάτου χαλεπωτέραν ὑπομένειν	ζωήν,	ἄν τε πολὺν τύχῃ συνῳκηκὼς
[79]	τὴν τοῦ σώματος αὐτοῦ διεκράτουν	ζωήν.	Εἶδες ἀγγέλους ἐπὶ τῆς γῆς;
[12]	ζῆν, ὁ καὶ βασιλείαν καὶ	ζωὴν	καὶ ἀγγέλους καὶ δυνάμεις καὶ
[14]	καὶ ὅμως τὴν μακαρίαν ἐκείνην	ζωὴν	καὶ πολλῷ ταύτης ἀμείνω οὐδὲν
[47]	μηδὲν εἶναι λέγῃ τὴν παροῦσαν	ζωήν,	ὅταν πᾶσαν τοῦ βίου τούτου
[57]	καλέσομεν τὴν ἐν τῷ γάμῳ	ζωήν;	Πάλιν ἂν μὲν ὁμονοοῦντες οἱ
[81]	καὶ τιμῆς καὶ τῆς παρούσης	ζωῆς	καὶ πάντων ἁπλῶς εἰπεῖν τῶν
[82]	μὲν γὰρ καὶ ἐν γάμῳ	ζῶν	ἐσπούδασε τὰ τῆς παρθενίας κατορθῶσαι
[72]	Ὁ μὲν γὰρ ἐν αὐταρκείᾳ	ζῶν	οὐδεμίαν μετάπτωσιν δέδοικεν. Ὁ δὲ
[7]	τῆς χλανίδος οὐδὲ ἀπὸ τῆς	ζώνης	ἀλλ´ ἀπὸ τῆς ῥώμης καὶ
[68]	ψιλά. Πολλοὶ μὲν γὰρ καὶ	ζῶντες	ἀποπηδῶντα αὐτὸν τῆς αὐτῶν δεσποτείας
[78]	στοιχείων τοῦ κόσμου, τί ὡς	ζῶντες	ἐν κόσμῳ δογματίζετε, μὴ ἅψῃ
[37]	ἐνοχλοῦσαν γινόμενος. Οἱ μὲν γὰρ	ζῶντες	καὶ βάλλουσι τῷ φθόνῳ καὶ
[40]	ἀποθάνῃ. Εἰ γὰρ ἐξῆν καὶ	ζῶντος	ἀπὸ τούτου πρὸς ἕτερον καὶ
[40]	ἀποθάνῃ, τότε ἐλευθέρα ἔσῃ μόνον,	ζῶντος	δὲ δυοῖν θάτερον ἀνάγκη, ἢ
[56]	παραμυθίαν. Ὁ γὰρ ὑπὲρ τῶν	ζώντων	ἀεὶ φόβος κατασείων τὴν ψυχὴν
[56]	ἐμάλαξε, τὰς δὲ ὑπὲρ τῶν	ζώντων	φροντίδας ἢ μένειν ἀνάγκη διὰ
[46]	πετεινοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασι	ζῴοις	κατακλυσθέντες ἀπώλοντο; Οὐχ αὕτη τὸν
[55]	δυνήσεται, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν ἀλλοτρίοις	ζῶσα	καὶ τῶν οὐ προσηκόντων ἀπολαύουσα
[50]	οὑτωσὶ λέγων· Ἡ δὲ σπαταλῶσα	ζῶσα	τέθνηκεν. Εἰ δὲ περὶ χηρῶν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/04/2009