HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 37 formes différentes pour 197 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[4, 6]   ἐκείνους καὶ μακαριωτάτους ἀποφαίνειν ἀνθρώπων, ὦ Βάλακε, φησί, περὶ τῶν ὅλων

[4, 2]   πλήθεσιν ὁμιλεῖν εὐφυής, ἐμοί, φησίν, ὦ Κορῆ, καὶ σὺ καὶ τούτων

[4, 6]   ἤρξαντο πρὸς αὐτοὺς λέγειν: (Ἡμῖν, ὦ κράτιστοι νέων, οἶκοί τέ εἰσι

[4, 6]   ὑμετέρου γένους οἰκήτορας. θαυμάζετε οὖν, ὦ μακάριος στρατός, ὅτι τοσοῦτος ἐξ

[4, 6]   Ζαμβρίας ἀλλὰ σὺ μέν, εἶπεν, ὦ Μωυσῆ, χρῶ νόμοις οἷς αὐτὸς

[4, 8]   γιγνομένας μετ' ἀρετῆς πάσης ὁμιλεῖν. ὦ παῖδες Ἰσραήλου, μία πᾶσιν ἀνθρώποις

[4, 8]   καὶ κηρύξας τὸν τόπον ἐν ᾧ εὗρεν ἀποδότω, τὴν ἐκ τῆς

[4, 6]   περιὸν ἐκ θεοῦ προνοίας ἀνῄρηται, ᾧ καὶ τὰ περιττὰ μειοῦν ἰσχὺς

[4, 4]   τῷ μὲν αὐτῷ τελευτήσας ἔτει, ᾧ καὶ τὴν ἀδελφὴν ἀπέβαλε, βιοὺς

[4, 6]   πρόρρησιν ἀγάγοι: τὸν γὰρ στρατόν, ᾧ καταρασόμενον αὐτὸν ἐλθεῖν παρακαλοῦσι, δι'

[4, 8]   προευλογῆσαι τὴν τοῦ θεοῦ δύναμιν, ᾧ μελήσει καὶ πρὸς τὸ μέλλον

[4, 6]   ὁ λεώς, φησίν, οὗτος εὐδαίμων, ᾧ ὁ θεὸς δίδωσι μυρίων κτῆσιν

[4, 8]   τῶν ἁμαρτανόντων εἰς αὐτὸν ἱκανός, ᾧ παρέχοντες ἑαυτοὺς οἵους αὐτός τε

[4, 5]   ἀρετὴν γῆς καὶ πλῆθος χρημάτων. Ὤγης δὲ μέγεθός τε καὶ κάλλος

[4, 5]   τῶν πραγμάτων ἐπιτίθεται τοῖς Ἰσραηλίταις Ὤγης ὁ τῆς Γαλαδηνῆς καὶ Γαυλανίτιδος

[4, 5]   ποταμὸν Ἰόβακον περαιωσάμενος διεξῄει τῆς Ὤγου βασιλείας τάς τε πόλεις καταστρεφόμενος

[4, 6]   τοῦ ἀγγέλου ἡ ὄνος τυπτομένη ὤκλασε, κατὰ βούλησιν θεοῦ φωνὴν ἀνθρωπίνην

[4, 8]   ὅσα τῆς εἰς ἡμᾶς τιμῆς ὠλιγώρησας, καὶ μεταβαλοῦ πρὸς τὸ σωφρονέστερον

[4, 8]   δεικνύναι. καὶ τὸ μὲν πλῆθος ὤμνυεν. (Ἐδίδασκε δὲ αὐτούς, ὡς ἂν

[4, 2]   παρεὶς δοῦναι παρέσχον ἑτέρῳ συγγενέστερος ὢν ἐμαυτῷ τἀδελφοῦ, καὶ πρὸς ἐμαυτὸν

[4, 6]   ὁ μὲν τοιαῦτα ἐπεθείαζεν οὐκ ὢν ἐν ἑαυτῷ τῷ δὲ θείῳ

[4, 1]   ἐρημίαν βίος ἀηδὴς καὶ χαλεπὸς ὢν ἐπόνει καὶ κωλύοντος τοῦ θεοῦ

[4, 2]   ὑπὸ φθόνου, καὶ γὰρ φυλέτης ὢν ἐτύγχανεν αὐτοῦ καὶ συγγενής, ἀχθόμενος

[4, 2]   βοῶν ἐφ' ὅσον ἐδύνατο, δεξιὸς ὢν καὶ κατὰ τἆλλα καὶ πλήθεσιν

[4, 6]   διελθεῖν, ἀλλ' εὐμενὴς αὐτοῖς οὗτος ὢν καὶ σπεύδων αὐτοῖς εὐδαίμονα βίον

[4, 2]   πλουτεῖν ἐκείνου μᾶλλον μὴ χείρων ὢν κατὰ γένος αὐτὸς ἀπέλαυε. παρά

[4, 8]   τὸν θεόν, ὃν οὐδεὶς πονηρὸς ὢν λανθάνει. εἰ δὲ μηδὲν ἐπίβουλον

[4, 2]   τυγχάνειν γένει μὲν ὁ αὐτὸς ὢν Μωυσεῖ, πλούτῳ δὲ καὶ ἡλικίᾳ

[4, 8]   τῆς ἀγαπωμένης παῖς γενόμενος νεώτερος ὢν τοῦ ἐκ τῆς ἑτέρας φύντος

[4, 8]   καὶ τὰ τέλη τῶν φυλῶν, ὧν ἀκροᾶσθε μὴ χαλεπῶς, γινώσκοντες ὅτι

[4, 8]   τύχωσιν, οἳ γηρωκομήσουσιν αὐτοὺς καὶ ὧν ἂν δέωνται παρ' αὐτῶν ἕξουσι,

[4, 8]   αὐτοῖς μηδὲν ἐξέστω. μηδὲ τρυγῶντες ὧν ἂν εἰς τὰς ληνοὺς κομίζωσιν

[4, 6]   εἰς μνήμην τὴν ἐμήν. ἐξ ὧν ἁπάντων λαβόντων τέλος ὁποῖον ἐκεῖνος

[4, 6]   σπουδῆς ἐστί μοι καὶ Μαδιηνίταις, ὧν ἀπώσασθαί μοι τὴν ἀξίωσιν οὐκ

[4, 6]   (Τοῦ δὲ Ζαμβρίου ταῦτα περὶ ὧν αὐτός τε ἠδίκει καὶ τῶν

[4, 8]   πλῆθος διώκων χρημάτων μηδ' ἵππων, ὧν αὐτῷ παραγενομένων ὑπερήφανος ἂν τῶν

[4, 6]   ἐπιθυμίαν. κρείττων δὲ ὁ θεὸς ὧν ἐγὼ χαρίζεσθαι διεγνώκειν: καὶ παντελῶς

[4, 8]   τεσσαρακοστῷ ἔτει γεγραμμένους παραδίδωσι, περὶ ὧν ἐν ἑτέρᾳ γραφῇ λέξομεν. ταῖς

[4, 6]   καὶ ὅσα πόλεσι ταῖς ἀξιολογωτάταις, ὧν ἐνίαις οὐδ' οἰκεῖσθαί πω συνέβαινε

[4, 3]   ἂν ὑπόμνησις εἴη τοῖς αὖθις ὧν ἔπαθον καὶ ὅτι τὴν ἰσχὺν

[4, 1]   τοῦ ἔθνους διὰ τοὺς προγόνους ὧν ἐπετρόπευσε καὶ διὰ τὴν αὐτῶν

[4, 8]   στρατεύσαντας ἐπ' αὐτοὺς τιμωρίαν ἀπολαβεῖν ὧν ἐπὶ τῆς ἐρήμου τυγχάνοντας ἐποίησαν

[4, 6]   ἐπανορθοῦν καὶ εἰς μετάνοιαν ἄγειν ὧν ἔπραττον. (Ἀναστὰς δὲ μετ' αὐτὸν

[4, 8]   τοῖς θυρώμασιν αὐτῶν τὰ μέγιστα ὧν εὐεργέτησεν αὐτοὺς ὁ θεὸς ἔν

[4, 4]   εἰς ἐκκλησίαν, καὶ> περὶ μὲν ὧν ἠκροᾶτο εἰς ἀπολογίαν οὐ καθιστάμενος,

[4, 8]   χρόνον ἐτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατόν, ὧν ἦρξε τὸ τρίτον μέρος ἑνὶ

[4, 7]   οὕτω σκοπείτωσαν. ~(Μωυσῆς δὲ ὑπὲρ ὧν καὶ προεῖπον ἐπὶ τὴν Μαδιηνιτῶν

[4, 8]   ἐποιοῦντο τοῦ στρατηγοῦ μεμνημένοι τε ὧν κινδυνεύσειε καὶ προθυμηθείη τῆς περὶ

[4, 8]   ἀλλαχόθεν ἀνθρώπους ξενίων τυχεῖν ἀξιοῦντας ὧν ὁ θεὸς καθ' ὥραν αὐτοῖς

[4, 5]   ταῖς πόλεσιν οὔσαις ὀχυραῖς. παρ' ὧν οὐδὲν αὐτοῖς ὄφελος ἦν εἰς

[4, 8]   βουλομένου τοῦ θεοῦ τῆς ἐξ ὧν πεπόνηκε χρήσεως ὑστερεῖν τὸν ἐργασάμενον.

[4, 6]   ἂν οὐδεὶς κυριώτερον αὑτὸν περὶ ὧν πράξαιμι γνώμης τῆς ἐμῆς ἀποφαινόμενος.

[4, 6]   ἐγὼ δ' ἂν στεροίμην εἰκότως ὧν πράττω νυνὶ κρίνας ἀγαθὰ ταῦτ'

[4, 8]   ἡμέτερον λαὸν εὐεργετεῖν ἠθέλησεν. ἀνθ' ὧν προευλογῆσαι τὴν τοῦ θεοῦ δύναμιν,

[4, 8]   αὐτὴν αὐτῷ προσηγορίαν ἔχουσιν οὐχ ὧν προσῆκεν αὐτοῖς παρὰ τῶν παίδων

[4, 5]   τὴν γῆν μήτε τοὺς ἐνοικοῦντας, ὧν Σιχὼν ἐκράτει, τοῖς τε κατὰ

[4, 3]   γὰρ ἂν οὕτως ἀγαθὸς ὑπηρέτης ὧν σὺ προστάσσεις. εἰ δ' ἀληθεῖς

[4, 6]   τε καὶ πρὸς ὀλίγον, ὑφ' ὧν ταπεινοῦσθαι δοκοῦντες εἶτ' ἀνθήσουσιν ἐπὶ

[4, 8]   τὸ Μωυσῆν εἶναι τὸν παρακαλοῦντα. ὧν τε ἐπὶ τῆς ἐρήμου μετ'

[4, 8]   τὴν τῶν νόμων φυλακὴν σπουδάσασιν ὧν τε Μωυσῆς εἶπε μὴ παρακουσαμένοις,

[4, 8]   ἀτυχήσαιτέ ποτ' ἢ παύσαισθε, ἀλλ' ὧν τε νῦν ὑμῖν ἐστιν ἀγαθῶν

[4, 8]   ὑμῖν καὶ τοὺς νόμους πάντων ὧν τε παρέσχηκε καὶ μένων εὐμενὴς

[4, 8]   τρεῖς ἢ τὸ τελευταῖον δύο, ὧν τὴν μαρτυρίαν ἀληθῆ ποιήσει τὰ

[4, 6]   ὄλεθρον τὴν στρατιὰν ἐξέπεμπε, περὶ ὧν τῆς ἐπ' αὐτοὺς ἐξόδου μετὰ

[4, 8]   ὃ διέθηκεν ἂν ἐκείνους καθ' ὧν τὸ φάρμακον ἦν παρεσκευασμένον. (Πηρώσας

[4, 8]   ὑποστρατήγῳ χρώμενος ἐμοὶ καὶ ὑπηρέτῃ ὧν τὸν ἡμέτερον λαὸν εὐεργετεῖν ἠθέλησεν.

[4, 7]   τῶν ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα γενησομένας, ὧν τρεῖς ἀπέδειξε τοῖς ἐπ' ἀκουσίῳ

[4, 2]   οὐκ ἀποστερῶ τιμῆς, κἂν ὑστερῶσιν ὧν ὑμῖν ἐκ πλούτου καὶ τῆς

[4, 4]   μὲν ἱερεῦσι Μωυσῆς τοσαύτην, πάρεξ ὧν ὑπὲρ ἁμαρτημάτων θύων ὁ λαὸς

[4, 6]   μένειν καὶ δεσποίνας ἀποδειχθησομένας πάντων ὧν ὑπῆρχεν αὐτοῖς. ταῦτα δὲ ὀμνύντες

[4, 6]   ὀμνύντες ἔλεγον καὶ θεὸν μεσίτην ὧν ὑπισχνοῦντο ποιούμενοι δακρύοντές τε καὶ

[4, 6]   ἀφίησιν. ἐγὼ δὲ μέμνημαι μὲν ὧντε καὶ σὺ καὶ Μαδιηνῖται δεηθέντες

[4, 8]   ἅπαντα τὸν βίον, ἡ δ' ᾧπερ ἂν βουληθῇ τινι τῶν δεομένων

[4, 8]   δύναται χαρίζεσθαι. (Γαμείτωσαν δὲ ἐν ὥρᾳ γάμου γενόμενοι παρθένους ἐλευθέρας γονέων

[4, 5]   τινι τῶν πολεμικῶν, καὶ γὰρ ὥρα θέρους ἦν, καὶ ἐπιθυμίᾳ τοῦ

[4, 8]   αὐτῆς καὶ ὁπότε πρὸς ὕπνον ὥρα τρέπεσθαι μαρτυρεῖν τῷ θεῷ τὰς

[4, 4]   κλάδους ἀναφύντας ἑώρων καὶ καρπὸν ὡραῖον, ἀμύγδαλα δ' ἦν, ἐκ τοιούτου

[4, 8]   ἐπὶ τῷ παρέχειν αὐτοῖς τῶν ὡραίων μεταλαμβάνειν: ἀποφέρεσθαι δ' αὐτοῖς μηδὲν

[4, 8]   καὶ παισὶν ὀρφανοῖς: τῶν δ' ὡραίων ὅ τι καὶ πρῶτον ἑκάστῳ

[4, 8]   ἀξιοῦντας ὧν ὁ θεὸς καθ' ὥραν αὐτοῖς παρέσχεν. ἀναλώματα γὰρ οὐχ

[4, 6]   ὁμιλίαν ἥκομεν, οὐδ' ἐμπορευσόμεναι τὴν ὥραν τοῦ σώματος προσηκάμεθα τὴν ὑμετέραν

[4, 8]   τοῖς ἐπιθυμοῦσιν αὐτῶν μεταλαμβάνειν τῆς ὥρας ἐν ἀκμῇ τε οὔσης καὶ

[4, 8]   πᾶν τὸ γενόμενον, τότε γὰρ ὥριον εἶναι, καὶ συναγαγὼν εἰς τὴν

[4, 8]   ἡμέραν τῆς πρὸς ἐκείνους ἀφίξεως ὥρισε, χάριν μὲν αὐτῷ ζῶν ἔτι

[4, 4]   ὅσοι δὲ ἂν ἐνδεέστερα τῶν ὡρισμένων ἔχωσι χρήματα τοῖς ἱερεῦσιν ἐξεῖναι

[4, 8]   ὡς παρεῖναι καὶ τὰ ἀνδράποδα, ὥρκου τῶν νόμων αὐτοὺς φυλακὴν ποιήσασθαι

[4, 2]   πλῆθος καὶ βάλλειν τὸν Μωυσῆν ὡρμήκεσαν, εἴς τε ἐκκλησίαν ἀκόσμως μετὰ

[4, 1]   δέωνται, πολεμεῖν δὲ τοῖς Χαναναίοις ὡρμήκεσαν λέγοντες τὸν θεὸν οὐχὶ Μωυσεῖ

[4, 1]   πρὸς τοὺς Χαναναίους μάχην ἦσαν ὡρμημένοι, τὸν θεὸν προστησάμενοι στρατηγὸν ἀλλ'

[4, 5]   ἐκ τῶν τῆς Ἀραβίας ὀρῶν ὡρμημένος καὶ διὰ πάσης ἐρήμου ῥέων

[4, 6]   ἀνθρωπίνην ἀφεῖσα κατεμέμφετο τὸν Βάλαμον ὡς ἄδικον ἐπὶ ταῖς πρότερον διακονίαις

[4, 8]   φύσιν καὶ μὴ φυλαξάμενος, ἀποθνησκέτω ὡς αἴτιος τῷ ὑπὸ τοῦ βοὸς

[4, 3]   τὸν οὐρανὸν ἀνασχὼν γεγωνότερον ἐκβοήσας, ὡς ἀκουστὸν πάσῃ τῇ πληθύι γενέσθαι,

[4, 3]   ἐβεβαίουν τὴν κρίσιν, καὶ νομίζοντες ὡς ἀλιτηρίους ἀπολωλέναι τοὺς περὶ Δαθάμην

[4, 8]   πλῆθος ὤμνυεν. (Ἐδίδασκε δὲ αὐτούς, ὡς ἂν αἱ θυσίαι τῷ θεῷ

[4, 6]   μνήμης ἠξίωσε. καὶ ταῦτα μὲν ὡς ἂν αὐτοῖς τισι δοκῇ οὕτω

[4, 8]   καὶ περὶ τούτων βραχέα προσδιατάξωμεν, ὡς ἂν προειδότες ἃ χρὴ ποιεῖν

[4, 3]   παρὰ τὸν χάλκεον καταθέσθαι βωμόν, ὡς ἂν ὑπόμνησις εἴη τοῖς αὖθις

[4, 8]   ἀποστερητέον ἀνδρὸς πένητος μισθὸν εἰδότας, ὡς ἀντὶ γῆς καὶ τῶν ἄλλων

[4, 8]   δὲ καὶ τοῖς στέγεσιν ἅπερ ὡς ἀντὶ τείχους ὄντα οὐκ ἐάσει

[4, 8]   ὀργῆς ὁμιλήσειαν αὐτῷ μετανοοῦντες ἤλγουν, ὡς ἅπαντα τὸν λαὸν εἰς δάκρυα

[4, 3]   τοῦ ζῆν αὐτοὺς μεταστήσας μηδ' ὡς ἀποθανόντας κατ' ἀνθρώπινον ἐξεληλυθότας τοῦ

[4, 8]   παῖδες δὲ θρηνοῦντες ἔτι μᾶλλον ὡς ἀσθενέστεροι κρατεῖν λύπης ἐδήλουν, ὅτι

[4, 4]   τοῖς ἱερεῦσιν ἐξεῖναι περὶ τούτων ὡς βούλονται δοκιμάσαι. εἶναι δὲ καὶ

[4, 6]   ἀγαπήσομεν τὸν μεθ' ὑμῶν βίον ὡς γαμεταὶ διανύσαι. δέος γάρ, μὴ

[4, 3]   ὑπ' ἐμοῦ πεπραγμένων μάρτυς ἀξιολογώτατος, ὡς γνώμῃ τε σῇ γίνεται πάντα

[4, 6]   θλίψει τῇ πρὸς τὸν τριγχόν. ὡς δ' ἐγκειμένου τοῦ ἀγγέλου ἡ

[4, 8]   Ἐλεάζαρος καὶ ὁ στρατηγὸς Ἰησοῦς. ὡς δ' ἐπὶ τῷ ὄρει τῷ

[4, 3]   συγκείμενα καὶ περιμένειν τὴν ἱερουργίαν. ὡς δ' οὔτε ὑπακούσεσθαι τοῖς ἀγγέλοις

[4, 4]   οἱ ἄρρενες τῶν ἱερέων αὐθημερόν. (Ὡς δὲ ταῦτα μετὰ τὴν στάσιν

[4, 6]   γυναιξὶ κατασκευάζοντες εἶναι. αἱ δ' ὡς δεδουλωμένους αὐτοὺς κατενόησαν καὶ τελέως

[4, 8]   ἔτι παρέξει δώρημα κάλλιστον φυλάττειν. ὡς δεινὸς μὲν ἐχθρὸς καὶ ἄνθρωπος

[4, 8]   πολιτείας κόσμον συμπορίζων ἀναλογιζόμενος προεῖπεν, ὡς δηλώσειεν αὐτῷ τὸ θεῖον, ὅτι

[4, 8]   ὁ δράσας μηδ' ὑπονοῆταί τις ὡς διὰ μῖσος ἀπεκτονηκώς, ζητείτωσαν μὲν

[4, 6]   νόμος αὐτῶν ἐκέλευε ποιοῦντες διετέλουν, ὡς διὰ παντὸς ἤδη τοῦ στρατοῦ

[4, 8]   ὁμοφύλων ἐντυχόντων τῇ γραφῇ μέμψις ὡς διημαρτηκόσι γένηται. ἔχει δὲ οὕτως

[4, 3]   τε θεράποντες ἦσαν περὶ αὐτούς, ὡς εἰ βίαν τινὰ προσφέροι Μωυσῆς

[4, 4]   σκηνῆς τοῦ θεοῦ. ἔπειτα καιομένης ὡς εἶχεν ὅλης τῆς δαμάλιδος σὺν

[4, 8]   ὑπ' ἐκείνου κατελείφθη γραφέντα καὶ ὡς ἕκαστόν τι παρὰ τοῦ θεοῦ

[4, 8]   τραπέσθαι διήγησιν. γέγραπται δὲ πάνθ' ὡς ἐκεῖνος κατέλιπεν οὐδὲν ἡμῶν ἐπὶ

[4, 8]   ὑδρείας, ἀλλ' ἵνα μηδεὶς κίνδυνος ὡς ἐμπεσουμένοις ᾖ. οὗ δ' ἂν

[4, 4]   θύων ὁ λαὸς δίδωσιν αὐτοῖς, ὡς ἐν τῇ πρὸ ταύτης βίβλῳ

[4, 5]   εἰς ταύτας συνδιωχθεῖσιν: Ἑβραῖοι γὰρ ὡς ἐνδόντας αὐτοὺς εὐθὺς εἶδον, ἐνέκειντο

[4, 8]   ἅπτεσθαι τοὺς ὁδῷ βαδίζοντας, ἀλλ' ὡς ἐξ οἰκείων αὐτοῖς ἐπιτρέπειν ἐμπίπλασθαι,

[4, 5]   στρατὸν ἄγων, καὶ σπεύδων μὲν ὡς ἐπὶ συμμαχίαν τὴν Σιχῶνος φίλου

[4, 8]   θεὸς παρέσχεν, ἐλαύνειν δὲ οὕτως ὡς ἐπὶ τέκνων σφαγῇ καὶ πρὸς

[4, 5]   καὶ κατὰ χεῖρα γενναῖος ἀνήρ, ὡς ἴσα τὰ τῶν ἔργων εἶναι

[4, 8]   εἰ δὲ φρονοῦντες ἐφ' ἑαυτοῖς ὡς ἰσχύι διαφέρουσιν ἀδικεῖν ἐθέλοιεν, στρατὸν

[4, 8]   τὴν τῶν ἄλλων χαρίζεται περιουσίαν, ὡς καὶ πρὸς ἀλλήλους ὑμῖν χρωμένοις

[4, 8]   ἐξίοιεν τεκμηρίῳ χρώμενοι τοῖς λίθοις, ὡς καὶ πρότερον δεδήλωκα. προεφήτευσε δὲ

[4, 3]   Κορῆς, ᾄξαντος ἐπ' αὐτοὺς ἐφθάρησαν, ὡς καὶ τὰ σώματα αὐτῶν ἀφανῆ

[4, 8]   τὸ πλῆθος εἰς δάκρυα προύπεσεν, ὡς καὶ τὰς γυναῖκας στερνοτυπουμένας ἐμφανίζειν

[4, 6]   βίῳ πρὸς ἅπαντας ἀλλοτριώτατα χρῆσθε, ὡς καὶ τὰς τροφὰς ὑμῖν ἰδιοτρόπους

[4, 8]   δεῖν ἐπὶ μελλούσῃ τελευτῇ κατηφεῖν, ὡς κατὰ βούλησιν αὐτὸ πάσχοντας θεοῦ

[4, 2]   κεχειροτονήσεται, τῆς ἐπὶ τἀδελφῷ διαβολῆς ὡς κεχαρισμένου τὴν τιμὴν αὐτῷ ῥυόμενος.

[4, 8]   λαβεῖν παρακαλῶσιν, ὄντας μὲν Ἰσραηλίτας ὡς κοινωνοὺς καὶ δεσπότας διὰ τὴν

[4, 6]   καὶ σώματος ἀνδρείᾳ τοσοῦτον προύχων, ὡς μὴ πρότερον εἴ τινι συσταίη

[4, 6]   τῶν ἀνθρωπίνων παρ' ἑαυτῶν ὑπολαμβάνοντες, ὡς μὴ ταῦθ' ἅπερ ὑπαγορεύει τὸ

[4, 3]   περὶ ἐκείνοις κεχηνὸς καὶ καθίστατο, ὡς μηδ' εἰ πάθοι τι τῶν

[4, 8]   ἄλλα καὶ τῶν παθῶν αὐτοκράτωρ> ὡς μηδὲ ἐνεῖναι τούτων τῇ ψυχῇ

[4, 3]   εἰς αὑτήν. ἠφανισμένων δ' οὕτως, ὡς μηδὲ φανῆναί τινας γνῶναι, συνῄει

[4, 8]   εὐλογίας καὶ τὰς κατάρας αὐτός, ὡς μηδέποτε ἐκλιπεῖν τὴν μάθησιν αὐτῶν

[4, 8]   ταῖς πόλεσιν ἐν πάσῃ τιμῇ, ὡς μήτε βλασφημεῖν ἐκείνων παρόντων μήτε

[4, 8]   δὲ μάλιστα ἐν ταῖς μάχαις, ὡς μήτε γυναῖκα ἀνδρικῇ σκευῇ χρῆσθαι

[4, 4]   διὰ τὴν τῶν κολασθέντων ἀδικίαν, ὡς Μωυσέος πραγματευσαμένου: καὶ τοὺς μὲν

[4, 8]   πρὸς αὐτὸν θρησκείαν πειραθήσονται κακῶν, ὡς ὅπλων τε αὐτοῖς πολεμίων πληρωθῆναι

[4, 8]   τὴν ἀπόδοσιν, ἀλλ' αὐθημερὸν ἐκτίνειν ὡς οὐ βουλομένου τοῦ θεοῦ τῆς

[4, 3]   κολάσεως: σὺ γὰρ αὐτὸς οἶσθα, ὡς οὐ δίκαιον ὑπὲρ τῆς ἐκείνων

[4, 8]   κατὰ τὴν πολιτείαν ἔσοιτο, ἀλλ' ὡς οὐδὲ περὶ τῶν τυχόντων ἠμέληται

[4, 8]   ἂν εὐπορήσαντα δικαιολογήσασθαι πρὸς ὑμᾶς, ὡς οὐδὲν αἴτια τοῦ πολέμου γεγονότα

[4, 6]   ἡγεμόνα τὴν ἑαυτοῦ πρόνοιαν ἐπένευσεν. ὡς οὐδέν ἐστιν ἀνθρώπινον γένος, οὗ

[4, 6]   λανθάνειν μετανοῆσαι δυναμένους, ἔλεγε δ' ὡς οὐκ ἄξια δρῷεν οὔτ' αὐτῶν

[4, 8]   καὶ δυσελπιστοῦντες περὶ τῶν μελλόντων ὡς οὐκ ἐσομένης ἄλλης ἀρχῆς τοιαύτης,

[4, 1]   παρὰ τοῦ νομοθέτου συνεργίαν περιμένοντες. (Ὡς οὖν ταῦτ' ἄμεινον αὐτοῖς ἕξειν

[4, 3]   δικαστής μου καὶ μάρτυς ἀδωροδόκητος, ὡς οὔτε δωρεὰν ἐγὼ παρ' Ἑβραίων

[4, 1]   κατὰ τὴν πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν, ὡς οὐχ ἁπάντων ἐκ τῆς Ἁβράμου

[4, 3]   τῶν ἐμῶν ἐπιτηδευμάτων ἐπινοίας πάρειμι, ὡς οὐχὶ σοῦ κελεύσαντος Ἀαρῶνι δοὺς

[4, 6]   ἄγγελος ἐναργὴς ἐνεκάλει τῶν πληγῶν, ὡς οὐχὶ τοῦ κτήνους ὄντος αἰτίου,

[4, 6]   γὰρ ἀκούσῃ τὰς ἐμὰς πράξεις ὡς παρὰ ἐλευθέρου, καὶ γὰρ οὐδὲ

[4, 8]   ζημιούσθω χρήμασιν ὑπὸ τῶν δικαστῶν ὡς παρὰ τὸ διαφθαρὲν ἐν τῇ

[4, 8]   καὶ τέκνοις εἰς ἐκκλησίαν συναγαγών, ὡς παρεῖναι καὶ τὰ ἀνδράποδα, ὥρκου

[4, 8]   οὐκ ἐλευθερίας συνελθόντων. εἴ τις ὡς παρθένον μνηστευσάμενος ἔπειτα μὴ τοιαύτην

[4, 8]   τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ βραχίονος, ὡς περίβλεπτον πανταχόθεν τὸ περὶ αὐτοὺς

[4, 8]   πολλάκις ἐτολμήσατε χρῆσθαι: γινώσκετε γὰρ ὡς πλεονάκις ἐκινδύνευσα ὑφ' ὑμῶν ἀποθανεῖν

[4, 8]   βεβαίαν εἰς αἰῶνα κειμένην ἀναιρεῖν, ὡς πολέμων ἐντεῦθεν καὶ στάσεων γινομένων

[4, 8]   πολλὴν πρὸς ἁμαρτάνοντας ἕξουσι παρρησίαν, ὡς προλεγόντων αὐτοῖς ἃ πείσονται καὶ

[4, 8]   πολλὴν ἔδωκε καρποῦσθαι, μαρτυράμενος δὲ ὡς τάς τε δεκάτας κατὰ τοὺς

[4, 7]   Μανασσίτιδος φυλῆς καὶ δηλούντων μὲν ὡς τεθνήκοι τις τῶν φυλετῶν ἐπίσημος

[4, 8]   τὸ ἐκείνων αἴτιον: δῆλον γάρ, ὡς τῆς ψυχῆς αὐτοῖς τεθηλυσμένης μετεκοσμήσαντο

[4, 8]   ἐπὶ τοὺς Χαναναίους στρατιὰν ἐξάγειν, ὡς τοῦ θεοῦ συνεργοῦντος οἷς ἂν

[4, 6]   ταχέων τοῦ βασιλέως ὁλοκαυτεῖ τυθέντας, ὡς τρόπον εἶδε σημαινομένην, ὁ λεώς,

[4, 8]   τε οὔσης καὶ σπευδούσης ἀπελθεῖν: ὡς τῷ θεῷ κεχαρισμένον ἂν εἴη,

[4, 3]   Δαθάμην, οἵ σου καταδικάζουσιν ἀναισθησίαν ὡς ὑπ' ἐμῆς τέχνης νικωμένου. ποιήσεις

[4, 6]   οὐκ ὀκνήσαιμι. γύναιόν τε ξενικόν, ὡς φῄς, ἦγμαι: παρ' ἐμαυτοῦ γὰρ

[4, 8]   προφήτης δὲ οἷος οὐκ ἄλλος, ὥσθ' ὅ τι ἂν φθέγξαιτο δοκεῖν

[4, 8]   συνιόντες ἀλλήλοις καὶ συνευωχούμενοι προσφιλεῖς ὦσι: καλὸν γὰρ εἶναι μὴ ἀγνοεῖν

[4, 8]   μεθ' ἡδονῆς ἀποδιδότωσαν τοῖς δοῦσιν ὥσπερ ἀποθέμενοι εἰς τὰ αὑτῶν καὶ

[4, 6]   πραγματεύεσθαι τὴν ἀλήθειαν, καὶ οὐχ ὥσπερ ἐν τυραννίδι ζῆν τὴν ὅλην

[4, 3]   σάλου δ' ἐπ' αὐτῆς κινηθέντος ὥσπερ ἐξ ἀνέμου βίας σαλευομένου κύματος

[4, 8]   ἐστιν ὑμῖν εἰρήνη, φυλαττέσθω δ' ὥσπερ θεοῦ ψῆφον βεβαίαν εἰς αἰῶνα

[4, 8]   τινὰς ἀποκυλισθέντας ἀπολέσθαι. (Παρακαταθήκην δὲ ὥσπερ ἱερόν τι καὶ θεῖον χρῆμα

[4, 8]   διὰ τῆς ἀκοῆς ἃ κελεύουσιν, ὥστ' εἶναι διὰ παντὸς ἔνδον αὐτοῖς

[4, 3]   οὔτε πραττόμενον οὔτε νοηθὲν λανθάνει, ὥστ' οὐδὲ φθονήσεις μοι τῆς ἀληθείας

[4, 4]   ᾖ, καταθῦσαι παρασχεῖν τοῖς ἱερεῦσιν, ὥστε αὐτοὺς πανοικὶ σιτεῖσθαι ἐν τῇ

[4, 8]   πατρὸς εὔνοιαν τῶν πρεσβείων τυγχάνειν, ὥστε διπλοῦν τὸ μέρος τῆς πατρῴας

[4, 6]   ὑμᾶς πολέμου λάβοι καὶ θρασυνθεῖεν ὥστε εἰς ὅπλα καὶ τὰς ὑμετέρας

[4, 5]   ἐφ' αἷς ἂν θελήσειε πίστεσιν, ὥστε μηδὲν ἀδικηθῆναι μήτε τὴν γῆν

[4, 6]   ἂν ὑποστρέψειέ τις νικηφόρος οὐδ' ὥστε παῖδας εὐφρᾶναι καὶ γυναῖκας. τοσοῦτον

[4, 8]   ἢ λάκκον ὀρύξαντες ἐπιμελὲς ποιείσθωσαν ὥστε σανίδων ἐπιβολαῖς ἔχειν κεκλεισμένα, οὐχ

[4, 8]   τῶν ἀνθρώπων αἰδοῦς αὐτῶν εὐλαβεστέρους, ὥστε τοῦ θεοῦ μὴ καταφρονεῖν, ἀπεργαζομένης.

[4, 8]   καιρὸν ἐν ὀργῇ γενόμενος, ἀλλ' ὥστε τοῦ σωφρονήσειν ὑμᾶς εἰς τὸ

[4, 8]   κόπτοντας ἀλλὰ φείδεσθαι, λογιζομένους ἐπ' ὠφελείᾳ ταῦτα τῶν ἀνθρώπων γεγονέναι, καὶ

[4, 8]   τὴν ἐκ τῆς ἑτέρου ζημίας ὠφέλειαν οὐκ ἀγαθὴν ὑπολαμβάνων. ὁμοίως καὶ

[4, 8]   τὸ ἔργον τραπὲν εἰς φυγὴν ὠφελήσῃ. τούς τε νεωστὶ δειμαμένους οἰκίας,

[4, 6]   ὄνος, ἐφ' ἧς ὁ Βάλαμος ὠχεῖτο, συνεῖσα τοῦ θείου πνεύματος ὑπαντῶντος

[4, 6]   ὁ μὲν τοῦθ' ὑποθέμενος αὐτοῖς ᾤχετο. (Τῶν δὲ Μαδιηνιτῶν πεμψάντων τὰς

[4, 7]   αὐτῶν ἅπαντες: πέντε δὲ ἦσαν, Ὦχός τε καὶ Σούρης ἔτι δὲ

Livre, Chap.
[4, 6]	ἐκείνους καὶ μακαριωτάτους ἀποφαίνειν ἀνθρώπων,	ὦ	Βάλακε, φησί, περὶ τῶν ὅλων
[4, 2]	πλήθεσιν ὁμιλεῖν εὐφυής, ἐμοί, φησίν,	ὦ	Κορῆ, καὶ σὺ καὶ τούτων
[4, 6]	ἤρξαντο πρὸς αὐτοὺς λέγειν: (Ἡμῖν,	ὦ	κράτιστοι νέων, οἶκοί τέ εἰσι
[4, 6]	ὑμετέρου γένους οἰκήτορας. θαυμάζετε οὖν,	ὦ	μακάριος στρατός, ὅτι τοσοῦτος ἐξ
[4, 6]	Ζαμβρίας ἀλλὰ σὺ μέν, εἶπεν,	ὦ	Μωυσῆ, χρῶ νόμοις οἷς αὐτὸς
[4, 8]	γιγνομένας μετ' ἀρετῆς πάσης ὁμιλεῖν.	ὦ	παῖδες Ἰσραήλου, μία πᾶσιν ἀνθρώποις
[4, 8]	καὶ κηρύξας τὸν τόπον ἐν	ᾧ	εὗρεν ἀποδότω, τὴν ἐκ τῆς
[4, 6]	περιὸν ἐκ θεοῦ προνοίας ἀνῄρηται,	ᾧ	καὶ τὰ περιττὰ μειοῦν ἰσχὺς
[4, 4]	τῷ μὲν αὐτῷ τελευτήσας ἔτει,	ᾧ	καὶ τὴν ἀδελφὴν ἀπέβαλε, βιοὺς
[4, 6]	πρόρρησιν ἀγάγοι: τὸν γὰρ στρατόν,	ᾧ	καταρασόμενον αὐτὸν ἐλθεῖν παρακαλοῦσι, δι'
[4, 8]	προευλογῆσαι τὴν τοῦ θεοῦ δύναμιν,	ᾧ	μελήσει καὶ πρὸς τὸ μέλλον
[4, 6]	ὁ λεώς, φησίν, οὗτος εὐδαίμων,	ᾧ	ὁ θεὸς δίδωσι μυρίων κτῆσιν
[4, 8]	τῶν ἁμαρτανόντων εἰς αὐτὸν ἱκανός,	ᾧ	παρέχοντες ἑαυτοὺς οἵους αὐτός τε
[4, 5]	ἀρετὴν γῆς καὶ πλῆθος χρημάτων.	Ὤγης	δὲ μέγεθός τε καὶ κάλλος
[4, 5]	τῶν πραγμάτων ἐπιτίθεται τοῖς Ἰσραηλίταις	Ὤγης	ὁ τῆς Γαλαδηνῆς καὶ Γαυλανίτιδος
[4, 5]	ποταμὸν Ἰόβακον περαιωσάμενος διεξῄει τῆς	Ὤγου	βασιλείας τάς τε πόλεις καταστρεφόμενος
[4, 6]	τοῦ ἀγγέλου ἡ ὄνος τυπτομένη	ὤκλασε,	κατὰ βούλησιν θεοῦ φωνὴν ἀνθρωπίνην
[4, 8]	ὅσα τῆς εἰς ἡμᾶς τιμῆς	ὠλιγώρησας,	καὶ μεταβαλοῦ πρὸς τὸ σωφρονέστερον
[4, 8]	δεικνύναι. καὶ τὸ μὲν πλῆθος	ὤμνυεν.	(Ἐδίδασκε δὲ αὐτούς, ὡς ἂν
[4, 2]	παρεὶς δοῦναι παρέσχον ἑτέρῳ συγγενέστερος	ὢν	ἐμαυτῷ τἀδελφοῦ, καὶ πρὸς ἐμαυτὸν
[4, 6]	ὁ μὲν τοιαῦτα ἐπεθείαζεν οὐκ	ὢν	ἐν ἑαυτῷ τῷ δὲ θείῳ
[4, 1]	ἐρημίαν βίος ἀηδὴς καὶ χαλεπὸς	ὢν	ἐπόνει καὶ κωλύοντος τοῦ θεοῦ
[4, 2]	ὑπὸ φθόνου, καὶ γὰρ φυλέτης	ὢν	ἐτύγχανεν αὐτοῦ καὶ συγγενής, ἀχθόμενος
[4, 2]	βοῶν ἐφ' ὅσον ἐδύνατο, δεξιὸς	ὢν	καὶ κατὰ τἆλλα καὶ πλήθεσιν
[4, 6]	διελθεῖν, ἀλλ' εὐμενὴς αὐτοῖς οὗτος	ὢν	καὶ σπεύδων αὐτοῖς εὐδαίμονα βίον
[4, 2]	πλουτεῖν ἐκείνου μᾶλλον μὴ χείρων	ὢν	κατὰ γένος αὐτὸς ἀπέλαυε. παρά
[4, 8]	τὸν θεόν, ὃν οὐδεὶς πονηρὸς	ὢν	λανθάνει. εἰ δὲ μηδὲν ἐπίβουλον
[4, 2]	τυγχάνειν γένει μὲν ὁ αὐτὸς	ὢν	Μωυσεῖ, πλούτῳ δὲ καὶ ἡλικίᾳ
[4, 8]	τῆς ἀγαπωμένης παῖς γενόμενος νεώτερος	ὢν	τοῦ ἐκ τῆς ἑτέρας φύντος
[4, 8]	καὶ τὰ τέλη τῶν φυλῶν,	ὧν	ἀκροᾶσθε μὴ χαλεπῶς, γινώσκοντες ὅτι
[4, 8]	τύχωσιν, οἳ γηρωκομήσουσιν αὐτοὺς καὶ	ὧν	ἂν δέωνται παρ' αὐτῶν ἕξουσι,
[4, 8]	αὐτοῖς μηδὲν ἐξέστω. μηδὲ τρυγῶντες	ὧν	ἂν εἰς τὰς ληνοὺς κομίζωσιν
[4, 6]	εἰς μνήμην τὴν ἐμήν. ἐξ	ὧν	ἁπάντων λαβόντων τέλος ὁποῖον ἐκεῖνος
[4, 6]	σπουδῆς ἐστί μοι καὶ Μαδιηνίταις,	ὧν	ἀπώσασθαί μοι τὴν ἀξίωσιν οὐκ
[4, 6]	(Τοῦ δὲ Ζαμβρίου ταῦτα περὶ	ὧν	αὐτός τε ἠδίκει καὶ τῶν
[4, 8]	πλῆθος διώκων χρημάτων μηδ' ἵππων,	ὧν	αὐτῷ παραγενομένων ὑπερήφανος ἂν τῶν
[4, 6]	ἐπιθυμίαν. κρείττων δὲ ὁ θεὸς	ὧν	ἐγὼ χαρίζεσθαι διεγνώκειν: καὶ παντελῶς
[4, 8]	τεσσαρακοστῷ ἔτει γεγραμμένους παραδίδωσι, περὶ	ὧν	ἐν ἑτέρᾳ γραφῇ λέξομεν. ταῖς
[4, 6]	καὶ ὅσα πόλεσι ταῖς ἀξιολογωτάταις,	ὧν	ἐνίαις οὐδ' οἰκεῖσθαί πω συνέβαινε
[4, 3]	ἂν ὑπόμνησις εἴη τοῖς αὖθις	ὧν	ἔπαθον καὶ ὅτι τὴν ἰσχὺν
[4, 1]	τοῦ ἔθνους διὰ τοὺς προγόνους	ὧν	ἐπετρόπευσε καὶ διὰ τὴν αὐτῶν
[4, 8]	στρατεύσαντας ἐπ' αὐτοὺς τιμωρίαν ἀπολαβεῖν	ὧν	ἐπὶ τῆς ἐρήμου τυγχάνοντας ἐποίησαν
[4, 6]	ἐπανορθοῦν καὶ εἰς μετάνοιαν ἄγειν	ὧν	ἔπραττον. (Ἀναστὰς δὲ μετ' αὐτὸν
[4, 8]	τοῖς θυρώμασιν αὐτῶν τὰ μέγιστα	ὧν	εὐεργέτησεν αὐτοὺς ὁ θεὸς ἔν
[4, 4]	εἰς ἐκκλησίαν, καὶ> περὶ μὲν	ὧν	ἠκροᾶτο εἰς ἀπολογίαν οὐ καθιστάμενος,
[4, 8]	χρόνον ἐτῶν εἴκοσι καὶ ἑκατόν,	ὧν	ἦρξε τὸ τρίτον μέρος ἑνὶ
[4, 7]	οὕτω σκοπείτωσαν. ~(Μωυσῆς δὲ ὑπὲρ	ὧν	καὶ προεῖπον ἐπὶ τὴν Μαδιηνιτῶν
[4, 8]	ἐποιοῦντο τοῦ στρατηγοῦ μεμνημένοι τε	ὧν	κινδυνεύσειε καὶ προθυμηθείη τῆς περὶ
[4, 8]	ἀλλαχόθεν ἀνθρώπους ξενίων τυχεῖν ἀξιοῦντας	ὧν	ὁ θεὸς καθ' ὥραν αὐτοῖς
[4, 5]	ταῖς πόλεσιν οὔσαις ὀχυραῖς. παρ'	ὧν	οὐδὲν αὐτοῖς ὄφελος ἦν εἰς
[4, 8]	βουλομένου τοῦ θεοῦ τῆς ἐξ	ὧν	πεπόνηκε χρήσεως ὑστερεῖν τὸν ἐργασάμενον.
[4, 6]	ἂν οὐδεὶς κυριώτερον αὑτὸν περὶ	ὧν	πράξαιμι γνώμης τῆς ἐμῆς ἀποφαινόμενος.
[4, 6]	ἐγὼ δ' ἂν στεροίμην εἰκότως	ὧν	πράττω νυνὶ κρίνας ἀγαθὰ ταῦτ'
[4, 8]	ἡμέτερον λαὸν εὐεργετεῖν ἠθέλησεν. ἀνθ'	ὧν	προευλογῆσαι τὴν τοῦ θεοῦ δύναμιν,
[4, 8]	αὐτὴν αὐτῷ προσηγορίαν ἔχουσιν οὐχ	ὧν	προσῆκεν αὐτοῖς παρὰ τῶν παίδων
[4, 5]	τὴν γῆν μήτε τοὺς ἐνοικοῦντας,	ὧν	Σιχὼν ἐκράτει, τοῖς τε κατὰ
[4, 3]	γὰρ ἂν οὕτως ἀγαθὸς ὑπηρέτης	ὧν	σὺ προστάσσεις. εἰ δ' ἀληθεῖς
[4, 6]	τε καὶ πρὸς ὀλίγον, ὑφ'	ὧν	ταπεινοῦσθαι δοκοῦντες εἶτ' ἀνθήσουσιν ἐπὶ
[4, 8]	τὸ Μωυσῆν εἶναι τὸν παρακαλοῦντα.	ὧν	τε ἐπὶ τῆς ἐρήμου μετ'
[4, 8]	τὴν τῶν νόμων φυλακὴν σπουδάσασιν	ὧν	τε Μωυσῆς εἶπε μὴ παρακουσαμένοις,
[4, 8]	ἀτυχήσαιτέ ποτ' ἢ παύσαισθε, ἀλλ'	ὧν	τε νῦν ὑμῖν ἐστιν ἀγαθῶν
[4, 8]	ὑμῖν καὶ τοὺς νόμους πάντων	ὧν	τε παρέσχηκε καὶ μένων εὐμενὴς
[4, 8]	τρεῖς ἢ τὸ τελευταῖον δύο,	ὧν	τὴν μαρτυρίαν ἀληθῆ ποιήσει τὰ
[4, 6]	ὄλεθρον τὴν στρατιὰν ἐξέπεμπε, περὶ	ὧν	τῆς ἐπ' αὐτοὺς ἐξόδου μετὰ
[4, 8]	ὃ διέθηκεν ἂν ἐκείνους καθ'	ὧν	τὸ φάρμακον ἦν παρεσκευασμένον. (Πηρώσας
[4, 8]	ὑποστρατήγῳ χρώμενος ἐμοὶ καὶ ὑπηρέτῃ	ὧν	τὸν ἡμέτερον λαὸν εὐεργετεῖν ἠθέλησεν.
[4, 7]	τῶν ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα γενησομένας,	ὧν	τρεῖς ἀπέδειξε τοῖς ἐπ' ἀκουσίῳ
[4, 2]	οὐκ ἀποστερῶ τιμῆς, κἂν ὑστερῶσιν	ὧν	ὑμῖν ἐκ πλούτου καὶ τῆς
[4, 4]	μὲν ἱερεῦσι Μωυσῆς τοσαύτην, πάρεξ	ὧν	ὑπὲρ ἁμαρτημάτων θύων ὁ λαὸς
[4, 6]	μένειν καὶ δεσποίνας ἀποδειχθησομένας πάντων	ὧν	ὑπῆρχεν αὐτοῖς. ταῦτα δὲ ὀμνύντες
[4, 6]	ὀμνύντες ἔλεγον καὶ θεὸν μεσίτην	ὧν	ὑπισχνοῦντο ποιούμενοι δακρύοντές τε καὶ
[4, 6]	ἀφίησιν. ἐγὼ δὲ μέμνημαι μὲν	ὧντε	καὶ σὺ καὶ Μαδιηνῖται δεηθέντες
[4, 8]	ἅπαντα τὸν βίον, ἡ δ'	ᾧπερ	ἂν βουληθῇ τινι τῶν δεομένων
[4, 8]	δύναται χαρίζεσθαι. (Γαμείτωσαν δὲ ἐν	ὥρᾳ	γάμου γενόμενοι παρθένους ἐλευθέρας γονέων
[4, 5]	τινι τῶν πολεμικῶν, καὶ γὰρ	ὥρα	θέρους ἦν, καὶ ἐπιθυμίᾳ τοῦ
[4, 8]	αὐτῆς καὶ ὁπότε πρὸς ὕπνον	ὥρα	τρέπεσθαι μαρτυρεῖν τῷ θεῷ τὰς
[4, 4]	κλάδους ἀναφύντας ἑώρων καὶ καρπὸν	ὡραῖον,	ἀμύγδαλα δ' ἦν, ἐκ τοιούτου
[4, 8]	ἐπὶ τῷ παρέχειν αὐτοῖς τῶν	ὡραίων	μεταλαμβάνειν: ἀποφέρεσθαι δ' αὐτοῖς μηδὲν
[4, 8]	καὶ παισὶν ὀρφανοῖς: τῶν δ'	ὡραίων	ὅ τι καὶ πρῶτον ἑκάστῳ
[4, 8]	ἀξιοῦντας ὧν ὁ θεὸς καθ'	ὥραν	αὐτοῖς παρέσχεν. ἀναλώματα γὰρ οὐχ
[4, 6]	ὁμιλίαν ἥκομεν, οὐδ' ἐμπορευσόμεναι τὴν	ὥραν	τοῦ σώματος προσηκάμεθα τὴν ὑμετέραν
[4, 8]	τοῖς ἐπιθυμοῦσιν αὐτῶν μεταλαμβάνειν τῆς	ὥρας	ἐν ἀκμῇ τε οὔσης καὶ
[4, 8]	πᾶν τὸ γενόμενον, τότε γὰρ	ὥριον	εἶναι, καὶ συναγαγὼν εἰς τὴν
[4, 8]	ἡμέραν τῆς πρὸς ἐκείνους ἀφίξεως	ὥρισε,	χάριν μὲν αὐτῷ ζῶν ἔτι
[4, 4]	ὅσοι δὲ ἂν ἐνδεέστερα τῶν	ὡρισμένων	ἔχωσι χρήματα τοῖς ἱερεῦσιν ἐξεῖναι
[4, 8]	ὡς παρεῖναι καὶ τὰ ἀνδράποδα,	ὥρκου	τῶν νόμων αὐτοὺς φυλακὴν ποιήσασθαι
[4, 2]	πλῆθος καὶ βάλλειν τὸν Μωυσῆν	ὡρμήκεσαν,	εἴς τε ἐκκλησίαν ἀκόσμως μετὰ
[4, 1]	δέωνται, πολεμεῖν δὲ τοῖς Χαναναίοις	ὡρμήκεσαν	λέγοντες τὸν θεὸν οὐχὶ Μωυσεῖ
[4, 1]	πρὸς τοὺς Χαναναίους μάχην ἦσαν	ὡρμημένοι,	τὸν θεὸν προστησάμενοι στρατηγὸν ἀλλ'
[4, 5]	ἐκ τῶν τῆς Ἀραβίας ὀρῶν	ὡρμημένος	καὶ διὰ πάσης ἐρήμου ῥέων
[4, 6]	ἀνθρωπίνην ἀφεῖσα κατεμέμφετο τὸν Βάλαμον	ὡς	ἄδικον ἐπὶ ταῖς πρότερον διακονίαις
[4, 8]	φύσιν καὶ μὴ φυλαξάμενος, ἀποθνησκέτω	ὡς	αἴτιος τῷ ὑπὸ τοῦ βοὸς
[4, 3]	τὸν οὐρανὸν ἀνασχὼν γεγωνότερον ἐκβοήσας,	ὡς	ἀκουστὸν πάσῃ τῇ πληθύι γενέσθαι,
[4, 3]	ἐβεβαίουν τὴν κρίσιν, καὶ νομίζοντες	ὡς	ἀλιτηρίους ἀπολωλέναι τοὺς περὶ Δαθάμην
[4, 8]	πλῆθος ὤμνυεν. (Ἐδίδασκε δὲ αὐτούς,	ὡς	ἂν αἱ θυσίαι τῷ θεῷ
[4, 6]	μνήμης ἠξίωσε. καὶ ταῦτα μὲν	ὡς	ἂν αὐτοῖς τισι δοκῇ οὕτω
[4, 8]	καὶ περὶ τούτων βραχέα προσδιατάξωμεν,	ὡς	ἂν προειδότες ἃ χρὴ ποιεῖν
[4, 3]	παρὰ τὸν χάλκεον καταθέσθαι βωμόν,	ὡς	ἂν ὑπόμνησις εἴη τοῖς αὖθις
[4, 8]	ἀποστερητέον ἀνδρὸς πένητος μισθὸν εἰδότας,	ὡς	ἀντὶ γῆς καὶ τῶν ἄλλων
[4, 8]	δὲ καὶ τοῖς στέγεσιν ἅπερ	ὡς	ἀντὶ τείχους ὄντα οὐκ ἐάσει
[4, 8]	ὀργῆς ὁμιλήσειαν αὐτῷ μετανοοῦντες ἤλγουν,	ὡς	ἅπαντα τὸν λαὸν εἰς δάκρυα
[4, 3]	τοῦ ζῆν αὐτοὺς μεταστήσας μηδ'	ὡς	ἀποθανόντας κατ' ἀνθρώπινον ἐξεληλυθότας τοῦ
[4, 8]	παῖδες δὲ θρηνοῦντες ἔτι μᾶλλον	ὡς	ἀσθενέστεροι κρατεῖν λύπης ἐδήλουν, ὅτι
[4, 4]	τοῖς ἱερεῦσιν ἐξεῖναι περὶ τούτων	ὡς	βούλονται δοκιμάσαι. εἶναι δὲ καὶ
[4, 6]	ἀγαπήσομεν τὸν μεθ' ὑμῶν βίον	ὡς	γαμεταὶ διανύσαι. δέος γάρ, μὴ
[4, 3]	ὑπ' ἐμοῦ πεπραγμένων μάρτυς ἀξιολογώτατος,	ὡς	γνώμῃ τε σῇ γίνεται πάντα
[4, 6]	θλίψει τῇ πρὸς τὸν τριγχόν.	ὡς	δ' ἐγκειμένου τοῦ ἀγγέλου ἡ
[4, 8]	Ἐλεάζαρος καὶ ὁ στρατηγὸς Ἰησοῦς.	ὡς	δ' ἐπὶ τῷ ὄρει τῷ
[4, 3]	συγκείμενα καὶ περιμένειν τὴν ἱερουργίαν.	ὡς	δ' οὔτε ὑπακούσεσθαι τοῖς ἀγγέλοις
[4, 4]	οἱ ἄρρενες τῶν ἱερέων αὐθημερόν.	(Ὡς	δὲ ταῦτα μετὰ τὴν στάσιν
[4, 6]	γυναιξὶ κατασκευάζοντες εἶναι. αἱ δ'	ὡς	δεδουλωμένους αὐτοὺς κατενόησαν καὶ τελέως
[4, 8]	ἔτι παρέξει δώρημα κάλλιστον φυλάττειν.	ὡς	δεινὸς μὲν ἐχθρὸς καὶ ἄνθρωπος
[4, 8]	πολιτείας κόσμον συμπορίζων ἀναλογιζόμενος προεῖπεν,	ὡς	δηλώσειεν αὐτῷ τὸ θεῖον, ὅτι
[4, 8]	ὁ δράσας μηδ' ὑπονοῆταί τις	ὡς	διὰ μῖσος ἀπεκτονηκώς, ζητείτωσαν μὲν
[4, 6]	νόμος αὐτῶν ἐκέλευε ποιοῦντες διετέλουν,	ὡς	διὰ παντὸς ἤδη τοῦ στρατοῦ
[4, 8]	ὁμοφύλων ἐντυχόντων τῇ γραφῇ μέμψις	ὡς	διημαρτηκόσι γένηται. ἔχει δὲ οὕτως
[4, 3]	τε θεράποντες ἦσαν περὶ αὐτούς,	ὡς	εἰ βίαν τινὰ προσφέροι Μωυσῆς
[4, 4]	σκηνῆς τοῦ θεοῦ. ἔπειτα καιομένης	ὡς	εἶχεν ὅλης τῆς δαμάλιδος σὺν
[4, 8]	ὑπ' ἐκείνου κατελείφθη γραφέντα καὶ	ὡς	ἕκαστόν τι παρὰ τοῦ θεοῦ
[4, 8]	τραπέσθαι διήγησιν. γέγραπται δὲ πάνθ'	ὡς	ἐκεῖνος κατέλιπεν οὐδὲν ἡμῶν ἐπὶ
[4, 8]	ὑδρείας, ἀλλ' ἵνα μηδεὶς κίνδυνος	ὡς	ἐμπεσουμένοις ᾖ. οὗ δ' ἂν
[4, 4]	θύων ὁ λαὸς δίδωσιν αὐτοῖς,	ὡς	ἐν τῇ πρὸ ταύτης βίβλῳ
[4, 5]	εἰς ταύτας συνδιωχθεῖσιν: Ἑβραῖοι γὰρ	ὡς	ἐνδόντας αὐτοὺς εὐθὺς εἶδον, ἐνέκειντο
[4, 8]	ἅπτεσθαι τοὺς ὁδῷ βαδίζοντας, ἀλλ'	ὡς	ἐξ οἰκείων αὐτοῖς ἐπιτρέπειν ἐμπίπλασθαι,
[4, 5]	στρατὸν ἄγων, καὶ σπεύδων μὲν	ὡς	ἐπὶ συμμαχίαν τὴν Σιχῶνος φίλου
[4, 8]	θεὸς παρέσχεν, ἐλαύνειν δὲ οὕτως	ὡς	ἐπὶ τέκνων σφαγῇ καὶ πρὸς
[4, 5]	καὶ κατὰ χεῖρα γενναῖος ἀνήρ,	ὡς	ἴσα τὰ τῶν ἔργων εἶναι
[4, 8]	εἰ δὲ φρονοῦντες ἐφ' ἑαυτοῖς	ὡς	ἰσχύι διαφέρουσιν ἀδικεῖν ἐθέλοιεν, στρατὸν
[4, 8]	τὴν τῶν ἄλλων χαρίζεται περιουσίαν,	ὡς	καὶ πρὸς ἀλλήλους ὑμῖν χρωμένοις
[4, 8]	ἐξίοιεν τεκμηρίῳ χρώμενοι τοῖς λίθοις,	ὡς	καὶ πρότερον δεδήλωκα. προεφήτευσε δὲ
[4, 3]	Κορῆς, ᾄξαντος ἐπ' αὐτοὺς ἐφθάρησαν,	ὡς	καὶ τὰ σώματα αὐτῶν ἀφανῆ
[4, 8]	τὸ πλῆθος εἰς δάκρυα προύπεσεν,	ὡς	καὶ τὰς γυναῖκας στερνοτυπουμένας ἐμφανίζειν
[4, 6]	βίῳ πρὸς ἅπαντας ἀλλοτριώτατα χρῆσθε,	ὡς	καὶ τὰς τροφὰς ὑμῖν ἰδιοτρόπους
[4, 8]	δεῖν ἐπὶ μελλούσῃ τελευτῇ κατηφεῖν,	ὡς	κατὰ βούλησιν αὐτὸ πάσχοντας θεοῦ
[4, 2]	κεχειροτονήσεται, τῆς ἐπὶ τἀδελφῷ διαβολῆς	ὡς	κεχαρισμένου τὴν τιμὴν αὐτῷ ῥυόμενος.
[4, 8]	λαβεῖν παρακαλῶσιν, ὄντας μὲν Ἰσραηλίτας	ὡς	κοινωνοὺς καὶ δεσπότας διὰ τὴν
[4, 6]	καὶ σώματος ἀνδρείᾳ τοσοῦτον προύχων,	ὡς	μὴ πρότερον εἴ τινι συσταίη
[4, 6]	τῶν ἀνθρωπίνων παρ' ἑαυτῶν ὑπολαμβάνοντες,	ὡς	μὴ ταῦθ' ἅπερ ὑπαγορεύει τὸ
[4, 3]	περὶ ἐκείνοις κεχηνὸς καὶ καθίστατο,	ὡς	μηδ' εἰ πάθοι τι τῶν
[4, 8]	ἄλλα καὶ τῶν παθῶν αὐτοκράτωρ>	ὡς	μηδὲ ἐνεῖναι τούτων τῇ ψυχῇ
[4, 3]	εἰς αὑτήν. ἠφανισμένων δ' οὕτως,	ὡς	μηδὲ φανῆναί τινας γνῶναι, συνῄει
[4, 8]	εὐλογίας καὶ τὰς κατάρας αὐτός,	ὡς	μηδέποτε ἐκλιπεῖν τὴν μάθησιν αὐτῶν
[4, 8]	ταῖς πόλεσιν ἐν πάσῃ τιμῇ,	ὡς	μήτε βλασφημεῖν ἐκείνων παρόντων μήτε
[4, 8]	δὲ μάλιστα ἐν ταῖς μάχαις,	ὡς	μήτε γυναῖκα ἀνδρικῇ σκευῇ χρῆσθαι
[4, 4]	διὰ τὴν τῶν κολασθέντων ἀδικίαν,	ὡς	Μωυσέος πραγματευσαμένου: καὶ τοὺς μὲν
[4, 8]	πρὸς αὐτὸν θρησκείαν πειραθήσονται κακῶν,	ὡς	ὅπλων τε αὐτοῖς πολεμίων πληρωθῆναι
[4, 8]	τὴν ἀπόδοσιν, ἀλλ' αὐθημερὸν ἐκτίνειν	ὡς	οὐ βουλομένου τοῦ θεοῦ τῆς
[4, 3]	κολάσεως: σὺ γὰρ αὐτὸς οἶσθα,	ὡς	οὐ δίκαιον ὑπὲρ τῆς ἐκείνων
[4, 8]	κατὰ τὴν πολιτείαν ἔσοιτο, ἀλλ'	ὡς	οὐδὲ περὶ τῶν τυχόντων ἠμέληται
[4, 8]	ἂν εὐπορήσαντα δικαιολογήσασθαι πρὸς ὑμᾶς,	ὡς	οὐδὲν αἴτια τοῦ πολέμου γεγονότα
[4, 6]	ἡγεμόνα τὴν ἑαυτοῦ πρόνοιαν ἐπένευσεν.	ὡς	οὐδέν ἐστιν ἀνθρώπινον γένος, οὗ
[4, 6]	λανθάνειν μετανοῆσαι δυναμένους, ἔλεγε δ'	ὡς	οὐκ ἄξια δρῷεν οὔτ' αὐτῶν
[4, 8]	καὶ δυσελπιστοῦντες περὶ τῶν μελλόντων	ὡς	οὐκ ἐσομένης ἄλλης ἀρχῆς τοιαύτης,
[4, 1]	παρὰ τοῦ νομοθέτου συνεργίαν περιμένοντες.	(Ὡς	οὖν ταῦτ' ἄμεινον αὐτοῖς ἕξειν
[4, 3]	δικαστής μου καὶ μάρτυς ἀδωροδόκητος,	ὡς	οὔτε δωρεὰν ἐγὼ παρ' Ἑβραίων
[4, 1]	κατὰ τὴν πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν,	ὡς	οὐχ ἁπάντων ἐκ τῆς Ἁβράμου
[4, 3]	τῶν ἐμῶν ἐπιτηδευμάτων ἐπινοίας πάρειμι,	ὡς	οὐχὶ σοῦ κελεύσαντος Ἀαρῶνι δοὺς
[4, 6]	ἄγγελος ἐναργὴς ἐνεκάλει τῶν πληγῶν,	ὡς	οὐχὶ τοῦ κτήνους ὄντος αἰτίου,
[4, 6]	γὰρ ἀκούσῃ τὰς ἐμὰς πράξεις	ὡς	παρὰ ἐλευθέρου, καὶ γὰρ οὐδὲ
[4, 8]	ζημιούσθω χρήμασιν ὑπὸ τῶν δικαστῶν	ὡς	παρὰ τὸ διαφθαρὲν ἐν τῇ
[4, 8]	καὶ τέκνοις εἰς ἐκκλησίαν συναγαγών,	ὡς	παρεῖναι καὶ τὰ ἀνδράποδα, ὥρκου
[4, 8]	οὐκ ἐλευθερίας συνελθόντων. εἴ τις	ὡς	παρθένον μνηστευσάμενος ἔπειτα μὴ τοιαύτην
[4, 8]	τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ βραχίονος,	ὡς	περίβλεπτον πανταχόθεν τὸ περὶ αὐτοὺς
[4, 8]	πολλάκις ἐτολμήσατε χρῆσθαι: γινώσκετε γὰρ	ὡς	πλεονάκις ἐκινδύνευσα ὑφ' ὑμῶν ἀποθανεῖν
[4, 8]	βεβαίαν εἰς αἰῶνα κειμένην ἀναιρεῖν,	ὡς	πολέμων ἐντεῦθεν καὶ στάσεων γινομένων
[4, 8]	πολλὴν πρὸς ἁμαρτάνοντας ἕξουσι παρρησίαν,	ὡς	προλεγόντων αὐτοῖς ἃ πείσονται καὶ
[4, 8]	πολλὴν ἔδωκε καρποῦσθαι, μαρτυράμενος δὲ	ὡς	τάς τε δεκάτας κατὰ τοὺς
[4, 7]	Μανασσίτιδος φυλῆς καὶ δηλούντων μὲν	ὡς	τεθνήκοι τις τῶν φυλετῶν ἐπίσημος
[4, 8]	τὸ ἐκείνων αἴτιον: δῆλον γάρ,	ὡς	τῆς ψυχῆς αὐτοῖς τεθηλυσμένης μετεκοσμήσαντο
[4, 8]	ἐπὶ τοὺς Χαναναίους στρατιὰν ἐξάγειν,	ὡς	τοῦ θεοῦ συνεργοῦντος οἷς ἂν
[4, 6]	ταχέων τοῦ βασιλέως ὁλοκαυτεῖ τυθέντας,	ὡς	τρόπον εἶδε σημαινομένην, ὁ λεώς,
[4, 8]	τε οὔσης καὶ σπευδούσης ἀπελθεῖν:	ὡς	τῷ θεῷ κεχαρισμένον ἂν εἴη,
[4, 3]	Δαθάμην, οἵ σου καταδικάζουσιν ἀναισθησίαν	ὡς	ὑπ' ἐμῆς τέχνης νικωμένου. ποιήσεις
[4, 6]	οὐκ ὀκνήσαιμι. γύναιόν τε ξενικόν,	ὡς	φῄς, ἦγμαι: παρ' ἐμαυτοῦ γὰρ
[4, 8]	προφήτης δὲ οἷος οὐκ ἄλλος,	ὥσθ'	ὅ τι ἂν φθέγξαιτο δοκεῖν
[4, 8]	συνιόντες ἀλλήλοις καὶ συνευωχούμενοι προσφιλεῖς	ὦσι:	καλὸν γὰρ εἶναι μὴ ἀγνοεῖν
[4, 8]	μεθ' ἡδονῆς ἀποδιδότωσαν τοῖς δοῦσιν	ὥσπερ	ἀποθέμενοι εἰς τὰ αὑτῶν καὶ
[4, 6]	πραγματεύεσθαι τὴν ἀλήθειαν, καὶ οὐχ	ὥσπερ	ἐν τυραννίδι ζῆν τὴν ὅλην
[4, 3]	σάλου δ' ἐπ' αὐτῆς κινηθέντος	ὥσπερ	ἐξ ἀνέμου βίας σαλευομένου κύματος
[4, 8]	ἐστιν ὑμῖν εἰρήνη, φυλαττέσθω δ'	ὥσπερ	θεοῦ ψῆφον βεβαίαν εἰς αἰῶνα
[4, 8]	τινὰς ἀποκυλισθέντας ἀπολέσθαι. (Παρακαταθήκην δὲ	ὥσπερ	ἱερόν τι καὶ θεῖον χρῆμα
[4, 8]	διὰ τῆς ἀκοῆς ἃ κελεύουσιν,	ὥστ'	εἶναι διὰ παντὸς ἔνδον αὐτοῖς
[4, 3]	οὔτε πραττόμενον οὔτε νοηθὲν λανθάνει,	ὥστ'	οὐδὲ φθονήσεις μοι τῆς ἀληθείας
[4, 4]	ᾖ, καταθῦσαι παρασχεῖν τοῖς ἱερεῦσιν,	ὥστε	αὐτοὺς πανοικὶ σιτεῖσθαι ἐν τῇ
[4, 8]	πατρὸς εὔνοιαν τῶν πρεσβείων τυγχάνειν,	ὥστε	διπλοῦν τὸ μέρος τῆς πατρῴας
[4, 6]	ὑμᾶς πολέμου λάβοι καὶ θρασυνθεῖεν	ὥστε	εἰς ὅπλα καὶ τὰς ὑμετέρας
[4, 5]	ἐφ' αἷς ἂν θελήσειε πίστεσιν,	ὥστε	μηδὲν ἀδικηθῆναι μήτε τὴν γῆν
[4, 6]	ἂν ὑποστρέψειέ τις νικηφόρος οὐδ'	ὥστε	παῖδας εὐφρᾶναι καὶ γυναῖκας. τοσοῦτον
[4, 8]	ἢ λάκκον ὀρύξαντες ἐπιμελὲς ποιείσθωσαν	ὥστε	σανίδων ἐπιβολαῖς ἔχειν κεκλεισμένα, οὐχ
[4, 8]	τῶν ἀνθρώπων αἰδοῦς αὐτῶν εὐλαβεστέρους,	ὥστε	τοῦ θεοῦ μὴ καταφρονεῖν, ἀπεργαζομένης.
[4, 8]	καιρὸν ἐν ὀργῇ γενόμενος, ἀλλ'	ὥστε	τοῦ σωφρονήσειν ὑμᾶς εἰς τὸ
[4, 8]	κόπτοντας ἀλλὰ φείδεσθαι, λογιζομένους ἐπ'	ὠφελείᾳ	ταῦτα τῶν ἀνθρώπων γεγονέναι, καὶ
[4, 8]	τὴν ἐκ τῆς ἑτέρου ζημίας	ὠφέλειαν	οὐκ ἀγαθὴν ὑπολαμβάνων. ὁμοίως καὶ
[4, 8]	τὸ ἔργον τραπὲν εἰς φυγὴν	ὠφελήσῃ.	τούς τε νεωστὶ δειμαμένους οἰκίας,
[4, 6]	ὄνος, ἐφ' ἧς ὁ Βάλαμος	ὠχεῖτο,	συνεῖσα τοῦ θείου πνεύματος ὑπαντῶντος
[4, 6]	ὁ μὲν τοῦθ' ὑποθέμενος αὐτοῖς	ᾤχετο.	(Τῶν δὲ Μαδιηνιτῶν πεμψάντων τὰς
[4, 7]	αὐτῶν ἅπαντες: πέντε δὲ ἦσαν,	Ὦχός	τε καὶ Σούρης ἔτι δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/03/2010